• No results found

Disputationum theologicarum de sensu locorum scripturæ secunda de sensu implicito ratione verborum, & in eo de aposiopesi seu reticentia, in primis de Hosianna. Pars II. De Hōsanna en hypsistois. In academia Upsaliensi, cum consensu ven. facultatis theol

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "Disputationum theologicarum de sensu locorum scripturæ secunda de sensu implicito ratione verborum, & in eo de aposiopesi seu reticentia, in primis de Hosianna. Pars II. De Hōsanna en hypsistois. In academia Upsaliensi, cum consensu ven. facultatis theol"

Copied!
48
0
0

Loading.... (view fulltext now)

Full text

(1)

/

: " ; -

19

I. Ν. J. DISPUTATIONIIM THE0LQG1CARUM DE

SENSU LOCORUM

SCRlPTURjK

SECUNDA

Deienfu implicito ratione verborum, & in eo de

APOSIOPESI

feuRETICENTlA,

in primis de HOSIANNA. Pars II« De simwvu cv υψ,ςνις. In Academia Upfaltenfi,

-Cum confenfu Ven. TacultatisVheologicx,

publice propofita,

Vkjesidε

MARTINO

BRUNNERO

S, Th. D & Prof. Ord. Respondentε JOHANNE SALENIO Weitmanno. Addiem^yjuniiAnno M.DC. LXX11X. in Aud'ttorio Gußaviano HOL Mli®

Excudit

Joh, Georg. Ebcrds,

(2)

Reverendijjimo

dwptißintofy

VIRO

\

ac Domino,

Dn.

JOHANNI

BRODINO,

S. Theol. Do&. Celeberrimo

InclutaeDiceceieos AroC Epiicopo digniffimo,

Ut &

Gymnafii, quod ibidem viget,Ephoro vigilantiflimo.

Nec non_»

VlRO Pl. Reverendo & Prßclarißimo

Dn. M. PETRO GANGIO,

EccleliaeDEi quac in Tunamonranornm colle&a eil Pailori & adjacentis diftridlus

Praepoiito laudatiflimo,

Speäatißimo & egregix dignationis V1RO,

Dn. ZACHARIAS

UW£00£>3V

ClariiHmae urbis Fahluneniis civi

primario,SocietatisLignariae

ibidem Diredlori dexter.

rimo.

Alacenati,promotoribw 4c patromt

mets longedeßderatißimu, pio

& filialicultu nunqiumnon

(3)

Mbitu innocenti achoneflt

magnorum

virorum

patro-ciniaquarere eorumcj^grx*

tiam velaucupari novam»

velauBumirepriorem·,ne¬

mo vittovertet»

niß

qui

aliorum fafta

ridet

omnia.Sumqutppeaut

fupra

homines

autin-fra

pecudes

conßitutum

oportet, q

ni

humano

Ή

favöre

nullo

indiget.

Nec

aliter

naturams

I

confervari voluit ü

aqvo

dependet*

quamut !

ßbi

invicem

ξβ

re

ξβ

confdto

adjint homines.

1

Jdeout qni

hac

neghgit,

non

modo

rerumj

fuarumnon

fatagat>Jed tpfi

quoqs natura

vim

apertam

faciat.

Praterea

tartta

e(l faculi

noßriinpejora

quotidie

ruentu

improbitasy

ut

nifi

favore

aliorum

Juffulttt? fueris,

in

propo-ßto

tuofeliciterprogredi

nequicquam coneris.

Jfiuamfatorum

acerbitatem

,

fi

quu

alius

>

Μηfa cum

fuü

crebvo

n'tmis

experiri

c

ogun-tur. Numinis tarnen

faventi

cura

itsdem

tarn

benigne

eß provijum

, ut

nullo

tempore

deßntj

qui

ξβ litter

as

in

magno pre

tio

(4)

behl-i tfearum cultoribusbene

effe

cupiunt.

Jßnod nißfieret,

cito

langvefceret

in

multis

eleganttorts

litteratur

λ

fludi

um ξ$

ßc

pr&ci-piti

quaß

gradu

iretur in

barbariem.

Sed

dehü

agendi

plura

locus

non

efl.

Tophis

qut

'JMufarum caflra fequimur

>

ι>ix

aha

ernergendi

fpes erit,

quam qua

poß DEurtu

irnmoYtalem infavore

fummorum

virorur»

ponituy.

diligentia*

penßtatü,

nemo

iure

mirabitur> quod

Reverendißimam

Dignita-lern. Tuamrudi hac

Epiflola

audeam

com·

peäare, Jßuod ecfidentttt*

ago, quo

conflat

certtu*favorem Tuumacbenevoléntiamerga

quofvis

bonorum

litterarum

fludiofos

pater-num

eße

ξ*>

prorfu* ßngularem.

Seilte

et

foüicitum Tuum de

alits

bene

merendi

flud't-umgrato ore

circumferunty

qui

Tibi

inno-tuerunt

plurimi

>

ξβ

depr&dicavit

diu fameL»

celebrior, Praterea neeparum

mihi

addit

fiduci&y -debiti

mei

\ußa

penßtatto}

quod

id

omne,

quod

et mea tenuitate

poteß

proßcijc 'h

ad neminem meliori jure> quam

Te

putertL*

teferri> cui njita

ßudiorumcp

noflrorum

ab

hocdieratio

potißirnum

erit

reddenda.

de·

eipe

itaqgReverendifsime Domine

Patery

pro

more 1uo>ideßy vultu

placido

aiq;

benigne

eXercitium hocTheologicum

argumenti

jatis

(5)

intricati d

d'tfßcilü

>

quod

in

me,

utinamus

noninftliciter]

paffus [um

derivari,

d Fe*

nerandoTuonomini

in[cribo.

Accipe,

in-quamy

hoc inpii

d

vener

abundi animi

cer-tißimum documentum

> cum

in

prafens

aliud,

certtwsexhiberenequeam)necnon

ßudia

mea

meq^

ipfum

magno

Duo favori

ac

patrociniö

commendatum habe, Pobis-> Datroni

Optimiy incjuorumAre

totus[um» hoc

obfe-qvii

dgratißima'voluntatü

declarand& defi

derium

dijplicere

autumo.

Bquidem

cum

he-neficia, quainmt extare

volutßisplurima>

proeorum

magnitudine metior->

nihil

in

fupel-*

^ letlilemeareperio>

quod

pro

iüdem

dignere-ponam.

Sed

[ogget

it

oportuneantmus

vi-rosmagnos

d <*d

promovenda

commoda

alt-orumnatos

yveljolapietate

clientum

>

βvires

alianon

[uppetant»[ponte

effe

contentos.

hfa-bentenim

ejuumodi animi

id quaficum

Divi-na mente commune» utqvam

plurimts

pro-defje velit,

nec

redhoßimenti

loco aliud,

quam animum gratum

cupiant

i

Ecce

Po-biiy

benigmßßmi

Patroni,

confecro

gratißt-mum, "De catero, idaFobis vehementer

contendo» ad

favorem

» quo me

ultra

fpem

omnem

amplexi

eßü

> cum

alio modo

augeri

neqveat>

addere

dignemin't diuturmtatenu,

J

(6)

JQifod

fupercß,

ßquidem prolixiori

ejfe

non

hbet) voto pro

uniws

cujut^

falute

includoy

idfyfapiut

calidiffima

mente

nuncupa.bo.Ser*

vetTe

Reverendiß\ Domine Pater, Fosep

pl.

honorandi

fßitritii,

ad

annos

valde [eros in

Ecclefi#

[ha

t

Patrik

ξ$

re

i

litteraria

totim

tnagnum

emolumentum,

Feßrorum^

com*

mödaρ

lur

i

ma,

is

quieß

in

Altißimü

|

Rcverendiillmac Tuac

Veftris^

Dignitatibus

Upfaliac die Vll.Junii

An.Chr, Μ dg Lxxvijtl»

Devotißbne

addiätu

cliens

Joh,

Salenius.

(7)

Eximie Όη.

Reßwndens

Am'tce

ßngularis»

Abet

qui

te

tuaq*

nolTe

volet,

ingenii

tui

vitsq;

modumj

ex

prüfend

hoc,

quod

edis

fpecimine.

Necp

enim

facra

hxcce

fpe lucri colis,

vel

caufa

minus

honefta

alia,

led

ut cum

fan&is

omnibus

gloriam

tantum

confequa-ris in excelfis.

Gratulor

ex

animo

tibi

gaudeoq;,quod

animi tui

re&itudinenij,

quam

in

te

diligit

bonus

quisq;,

fandåoribus

(8)

inftitu-tisindies

augeas

firmcsquc.

Neq>

fpe dubia

fore

augu-ror te

in

patrix

ecclefneq;

ufus

natum

illi

futurum

commodum.

Perge

porro

ut

cxpifti,ac

conftanteriiij

malorum

illecebristuerefa-mam,quam

es

confecutus,

probitatis

pietatisq,.

Exfpe-dabis

aliquando

honeftifli-miiludiimultiplicesfrudus,

quos

tibi etiam

ex

animo

precor.

V

ale.

Upfalia» 3 Junü

167«·

Scripfi

occupAtißbniu

Matthias

Steuchius,

Log.Sc

Mec.Pro/,

Ord.

(9)

THESIS ί.

Uit hadenus de re- Hofianna

fM® ticencia vocisbeßan-

ir\altiifi-^ggj|

na

feorfim poiitae

Sc

mis*

p)J3P

confideratae,

expli-catae vero criam per

/(ßSß

formulamillam

pie-niorem,bofiannaßlio David, explicatam

&:ipfim. Proximum eftut

expenda-U tur,qualis ficejus reticenria

jundae vo-eibus fequentibus cv

πίς

ν-ψίς-οις,

in altißimis, locis icilicet vel coelis; utex

ufuferipturaereeepta fern interpretario. Vide quantum ad nocionem comrau·

nemSyr. XUII. 10. Sc alia adduda a

Gerhardoin harm.adh.1. Voceshafee

aliquihic ScapudLucamc.II.14 in no-tioneAdverbiicapiunt, Scexponuntper

altißime, excellenter■, glorioje: ucfenius AninaU fit, ferva gloriofe velmagna cumgloria, tißimis

SeducLuc. II. antichefis terraeofienditJ idéquod

1

voces inaltißimufimpliciter capiendas altißimei

efie, utredeobfervavit&avaneiiusim.

(10)

An hofi·

anna hic

notct ra-mos.

i?S

vocealtusiha. Sc hoclocoLucΧΙΧ.$·ide

infertantecedensvoxcaluin, non

qui-demperantithefinillam, quiahoc

loco

nullaterrae mentio: ied potius per

fy-nonymiam. Quamquam de caetero nonparum cognatae fint hae

Sc DEi celebrationes. Pnrterea Eine neceifitateaiénfufimplici Sc

ufitatiore

recedendumnonefh Haecvero

voca-bulaz/zaltißimisnonitidemexPfCXVUh fedaliundefumebant,qui eis

interaccla-mandum utebantur. Scilicet non» unamfuilfe omnibus per

omniaaccla-mandi, Scde repraefenti loquendi

lor-mulam,collatio Evangeliftarum

often-dit. Et extant exempla

quantumad

hocfimilia, Matth.XXVII.zyMarc.XV

i$, Luc. XXIII.ii. Joh.XIX.6.

iten-y

Matth. XIII. ff. Marc.VI ySee, Itaq> feorfim de hujus formulae

apofiopefi

videndum,unde, Sc quomodo

illa

fup-plenda fit.

Equidem

reticentiae

valde

multae,primafere fronte

quid

reticeanc

ipiae oftendunt. Sunt tarnen

eciam-.

quaeiécus ie habent,

praeiereim

in

feri-pturis iäeris.

II. Igiturcum quaeritur

quafiiam-»

voccsunam autplures

exiftimare

(11)

IPP

a mus

perreticentiamilippreiTas ciTeim»

hac iormuL·bofiu)inainaltißimis,djverfi

divcriärefpcndent. Alii hic per

bofi-anna ramorum frondiumtp fafciculos

intelligenres, itidem hic interierunr* fuum lllud veI πκΤλοιβμ, feri-musaurvibramus. htfententiamtoram

deMeiiiaexponunr,

ime mencione DEI Patris. Quafi hujus turbae alii aliis, veluniverfi ipeftantibus dicerent, hos

fafiiculos geßatnus vel vibramusilli, auc inhonorem ejuscjuieib in altiffimis coe-lis. Veleum,cujushonori hoctotum dabatur, Meiliamcompellando./;^

ra-mosvibramustibiqui esin altißimis

cce-lis. Nirnirum Domino de ccelor.Cor.

XV.47. idch fecundum interpretatio¬

nen!fcripturarum,ceelcßi. Ut

patetex

verfieqq.48.49. &aliunde. Quod&c

idem2.Cor.V.2. inhifceduabus

voci-bus de cadolocum haberepoteft,conf. Ebr.XII, 2f.<5c Ph CXLVIII.1.quo allu-dere videtur Apoftol0>idcp ut ifta

phra-fiiimul divinitatem CHRiSTi innuar".

Sed de hac ientencia hane

acclamatio-ncm ficexplicantium exiis,

cjuaeiupra

< membr. I.th.XlI.XIII.allata

funt,

judi-ciumfieripoteih

Ex quibusid hic

(12)

ZOO

preffiusrepetimus, quoda

fignificatio-nevocumfimplici&

communiorefine

manifeitaneceiiitate recedendumnon-.

fit. Praeterea pofito , quod

vcritati

congruenter ponipotelt,hanc

turbam_»

vocesin altujimis non omnino

intelle-xiileita,utiJlaejamexi.Cor.

XV.expli-cataefunt : fed pereilein altißimis

nihil

aliudconceperintanimo, quam

eile iiu

altiffimoccelo, in illa maximagloria»

exhocturbaeejus captu ratio

alianafci-tur, Nam illo in primis

temporeho-minesMeiliam expectantes

impenfius

affecitejus in terris

vifibilis

praeientia,

quamab oculis remotiffima

majéitas

in

coelis. Undefiadceremoniamiitam-.

geltandi ramos reipexiilent,

potiusdi-«Tturi fuiffent, ié jam interris

&

ante

oculospraefenti/ Meifise, hunc

honorem

habere, potius dixiiTent ωσεwvct

Spe-τ6ύ

ίξ%0ί8μω

,

hofanr.a live

ho-icefafeiculos ferimus illi qui jam venit

&veniendoadelt: quod in

acclamati-oneillaaltera, benediäus qui venit,

&c·

fa&um videmus· Hane rationem mi¬

nusquidem urgemus,neq* tarnen

pror-. . Iiis praetereundarn duximus.

mulahsc Hh

Alii hic

intelligendum

cenfent

(13)

20 r

vcrbum&χχί$-ω audiatur, aut hujus

quodh0fi-fignificationis alia,uthicferefit fenfus, annahoc

hofunnaaudiatur inc«Iis. Etextantpaf audiatur fim iimiles formulae in fcriptura facra, in c«lts.

inargumentis plusvelminusfimilibus.

Salomo in dedicatione templi i.Reg.

VIII.z.Par.VI. verbisfuis de rebus

pe-tendis, quas mulcasScvarias reccnfet,

iubjicit:Etexaudics in loco rbabitationis

tuaincielo. Et brevius

atqfnanc,.

de qua

nuncagimusfpropius,

exaudiesin_»

coelo. Conf. locaaliquidfimiie

haben-tia Pfal.XCVI.ii. i Par. XVII. ji. Jef

XLIV.zj. XL V. 8 XLIX.IJ.&C. inqui-busScterrae mentiofimilis illi in

hy-mnoAngelorumLuc II.

Adhibitaea-demquoq*

in argumentocontrario Sc

trifti,utDeut.XXXILi.Jef1.2, ubiigitur

hancformulamhofiannain altißimü

ali-quisexplicatumit,interfertavoceaudia- Senfus

hu-tur, ipe&ari poteitvox hoiiannavelin

jus f°rmu"

fenfu illofimpliciore, quo immediate

lae

notatidem atq,vocesLatinaej/^/^

qua-fumus: velinfenfutechnico Sc

artifici-ali, quo acclamantes putantur delpfa hac fua ,perhoßanna, acclamatione lo

cuti. Prioremodo, hic ed: totius hu¬

jus formulae fenfus, addito fcilicet

(14)

ver-102.

te verbo audiatur. Salva quxfumtts, O ^ ,

Ό Εtis,Meifiam, Sc audiatur bxcnofi/a ,

tietitio in altißimis, Pofteriore autem

hic, hoc hofianna audiatur in altißimis:

livevoxhaechofiannayquamtotiesjam,

tantoqj cumgaudio Melfiae accinimus,

audiatur inc etIis. Eobxcvoxnoßra per-tingat.

Prior, jy. Secundum ienfum iftum

fim-plicemvoxhofianna reciditinftatum_»

illumieparatum, quoipediaturutvox ieorfiinpofira, Sc cum fua

apofiopefi

|

fententiamabfolvens, abfq;

connexio-necumvoeibusCcquQtiübus^inaltißiinii.

Quo padtohunc, utiupra oftenfum_,, ienfumdat: (alva,qux(umus,Meßiam vel

ßliumDavid. In eo habitu eamextare

Marc. XI.9, JobXII.15. itidemante

in-dicatum. Secundum hunc fenfuni-*

voxhaec hofiannacommatefinon

pun-dhilo ieparanda cfiet a voeibus

proxi-me eamexcipientibus. Id verocontra

fidem eftcodicum,ialtemeorum> quos

nonadeopaueoshicconfulere

lieuitno-bis. Nec ulla eilneeeifitas,quaeinter- ,

pundiionem novam hic admittere

ju-Pofterior, beat. Quod fivero vocemhofiannaSc

formulamhanccapere

velis

in

notione

|

(15)

zo$

iilatechnica,eofénfii acfi cficeres, Au¬

diatur bocnoflrum hoßanna in altißim'uca·

In, expücacio quidem haecineptanon-.

eit: quinpotiuscongrua ingenio accla-mationum: verum-barnen hic minus

locum habet. Nam idem &hic valet,

quod fupra informulis illis

prioribus

obfervandum duximus. Id fcilicer*

quod ubi fenius haberi poteft fimplex &communis, idqj fine

incommodo,

decurrendum nonfit ad alium recondi-tum maeis Sc minus ufitatum. Ma· nendum igitur Sc hic eft in feniuillo

fimplici. Quod ubifit,

fimulperdi-redam &immediatam DEi compella.

tionemapparebitinhacacclamtiohe

al-tiusquoddam &ferventius pietatisopus

ciTe, quamfi percircuitum Scmentio#

nem precationis iuae precati hi homi-neseflent,uteaacceptaefiét. Quod

ta-menalias& loco fiio redefieri multi.

tudo exemplorum Sc quotidiana invo-cationispraxisoftendunt.

V. Alii id penfitantes, quod vox Salva qui hofiannaDEumpatremnon tantum di- es altis

rede,fedetiam cumaiFedu compellet,

^imis'

eum in hujusquoq;formula; reticentia

intelligendum eiTe docent. Nec

(16)

*θ4

um quinilli rem propius

tangant. Se·

cundum hushic exithujus acclamatio-nisienfusi falva,ODEus,quiesin

altißi-mit: veltantum hancnonplenam

peri-phrafin DEi, per necciTariaadienfum_. pronomina & verbum iubitanrivurn-,

fupplendo, falva tu quiesinaltißimtf.

Ubiperinde atqjin hoiianna feoriim_»

pofitout iübverbo hoiia latet iälvans

Pater, ita & falvandus intelligiturfilius Meffias,cuiialusillaiéuprofperitas An¬

gularisdeilinarafuit. Et ex iupra

ad-ducflolocoz.Macc.X.7, interpretcseru-dititraduntJudaeos amaife hujusmodi feftis voubus DEum compellare, qui

Jalutemoperaturomnem in tnedio terrXt Pial.LXXIV« iz Praetereavoces,in

altis-fimts ad DEum hicreipicere, indenon-.

inepte coiligitur, quod divinae litrerae

adeofrequenterrationequadam

erni-nentideDEopratdicent,

atqj inter

epi-theta &

deicriptiones

majeftatis ejus

ponant eße in ra?/«quod idem eftatqj irtahißimu, inexcelßseile. Lege

2.Par.

XX6.Pfil.II. 4·XI.f. CHI. 19. CXIH.f. CXV.j.CXXIII.I. JefXXXIJI.f.LVIl.i/.

LX1Vif. tXVLi.Thr.IlI.41. Dan. II.28.

JVlatth,VI.9. (qui locuscum

parallele»

(17)

20f

' '

Luc.XI. 2. in primis oftendit

quantii-7 lu hicadfupplendam apofiopeimdeftt,

, duae nempe voculac ό ων) Luc II.14.

Eph.VI.9.Colfc.IV. i. &loca alia.Conf.

Job.XXII.12. i.Reg.VIII.27. 2 Par.II.fi. VI18.1Reg.XXII.19.

2.Par.XI1X18.

JeC

VI1,2, &c. Haeciatiscommode

fuppe-ditant formam illam orationisρ1enat,

? quamjam modoattulimus,

falvajeho-VAqui

esinaltißimü. Qu3t reduita ad

formamorationisLogicae,T« Jehovaqui

esinca;Iisaltißim'is, adoraris ut falves, vcl

laudaris quodfalvesMeßiam:

moxoften¬

ditvocesinaltißiMis'pzrtinere ad fubje-<ftum

propvfitionis, utid

integrecon-ftet ex verbisJehova qui esin altißim'u. Unde fimul p£*cipitureas rantomajore

nexu cohaercre cum voce Jehova,ut-'

fubje&i partem unam cum altera, Sc

quodinde infertur, tanto magisinhac

apofiopeil inteliigendas eile.

VI, Hachuusformulae, &quaein

obje&io.

caeft rcticentiatexpofitione,&

nos con- nes»

tentiefte poffumus. Obje&io tarnen

i contra eamnonunain pro mtueft Pri-mum quod alienumiit ab

ingenio

apo-fiopefeos remintotonegotio

praecipu-amreticeri. Ea vero hi^eft DEus: fi

(18)

loé

quidem dicas in iupplementum hujuJ reticentiae advocari debere vocesDEus

"autJebovab quies♦ Atquivoculaequies,

funtipiaanimaiftius connexionis, inJ quam mensinhocieniu proecipue

fer-tur. Ideoq, easne quidem in

apofio-pefiomitterepoteft,autillis a fermonis

nexurevuliis hiatum taiem relinqvere, urper cum ulla inter voces manentes

expreiTasqiconnexioapparerencquear*. Argumento eile exordium orationis

Dominicacjin quo voces o ων quies

di-ierteexprimuntur. Praerereafunt

hae

voculaeincereas,quaein oratione

parti¬

busautvocibusmagisprincipalibus

ad.

haercnt, nec ab illis revelli poffiint,

quinhacquoaddandi fenfus officium

ita

quafilacerentur, ut nihil

fignificareaut

innuerepoilinc; quod tarnen etiamin-.

apohopeii neceffiarium eft. Harum-o inquiec aliquis, vocum habicus

magis

ducetadintelligendum quidvis

aliud,ad

fummum ad connexionem

immedia-tamcum pronomine Tu.

Quomodo

hic fuerit ienfius: Serva tu in altifimis-Illaveroratione oratioa fimplici Sc

ni¬

hilfigurataminimum aberit, quantum

quidemadhancpartem,

Etliid

quod

(19)

dici-Z07

hicdicitur,dicere voluiilénc

acclaman-tes, utiφ addita TuiiTetifta pronominis

particula. Quin quodbrevius &

faci-lius, & magisobviumeft,potius

dixis-fent; umvyct

υφ.ςτ,

ferva altißhne.

Necfacileexempl«occurret,huicquod hic tradituriitnile: imo multa potius infenlumIonge diveriiimabeunt. Si quis enim homicidam comprehendi

volens inclam^tjudicem,quemin curia

omnitotaqsdie veriärifolitum, tuncibi

anteoculoshabet dicatqj;

comprebende incuria,nemohunc horuin vcrborum

fenfum concipiet, comprehendeautJ

comprehendi jubc tujudexqui jamutJ

plerumqs

aliases injuria: Ted huncpo¬

tius: comprehende homicidam nunc

in curiaftantemapudtevellatitantem.

VII. Sed nec omnino deeft quod

RefponG-ad haec refpondeatur. Primum,nonu oues*

eiTeab hac fermonis figura alienum_,, quodvocesinlententiaaliquapraecipuac

reticeantur, docerepoteftvelunica illa

eademq» notiilima apofiopefis

Virgili-ana, QuosegoÅEneid.I. fcilicetmens ad

EtiSprae-talemloquendi habitum diipofita,

non clPuaey°*

femperfequitur

res, feeundumaeftima-

centur"

tionem

dignitatis,

fedvocesfeeundum

(20)

208

fcriem conftru&ionis. In qua ut

quaccjf

vocesprimaefunt, itaetiamfaepe

profe-runtur,fuppreffis deinde caeteris. Facit

ctiamaeftusanimi,ut mens quafiiecum

ipia confli&ans orationem

fiftatubiad

eas vocesveritumeft quaein

conne&en-da iententiapraecipuaeiunt. Quasmo¬

tuanimiper vehemenpam

ieipfumim-plicante,iola cogitatione praetervedla,

moxreccpto quafiipiritu,

erumpitin_.

voces omiifis proximasj etfi in

illis

animaconftru&ionis, autpracipuutrL-»

fententiae pondus non confiilat. Per*

turbatio enim animiconfule feipfam-j

non ordinate momenta rerum autver¬

borum fequitur. Utverum non

fit"*

apofiopefesomnesclaraseiTe, aut

quid

fibi velintaequeinnuerej necaliam

aiia

magisvelminus afimplici δζ

ordinaria

loquendi racione difcedere. Et

ficri

iipeiolet,utpoftquammotus

animi

vo¬

ces iententiaepraecipuas

iuppreifit,

po-ftea res aliae oculisauribusveobjc&ae,

autalioquiin mentemvenicntes , vo¬ cesaliasminuspraecipuas provocent

eli-ciantq». Quodan hac ctiam vice

fa¬

ctumfitpauluminframeliorerit

vidcn-dilocus. Quod ad exordymi

(21)

Do-ZOp

nis Dominicas attinetj primnm

per-pendendum ampliusrelinquitur,annon

id afummo ßpientiifimoq; autoreiic

adornatumfit, ut nontantumafFedlu

bonocornmotisanimisnoninidoneum

fit (necji enimper merasreticentias

de-currere, Sc ordinariam iermonis

for-mamperpetuodeferere illorum oratio

poteil) Tedetiamnihilcontineat, quod

nonconveniat menti quae magis

com-pofita, Sc conatu magisquietoad oran-dum accedic. Deinde nuila rationc

confequens eil:, quiahaevocesquiesim.

ifto exordio per

apoiiopefinnonomit-tuntur, neq<alibiomiilas

eile

automitti

poife,

IIX. Haeceademab ordinario ilatu

ψ-

voce*

recedensScquod confequens eil,

ordi-nariamverborumformam facile luxans tcs.

diipofitioanimiefficit, ut nec omnino

fervetvoculasillas,quaecopulaeScquaii

vinculaquaedam funt orationis. Prae¬

ter verum autemdiciturvocesillas,quae

poil haice re%mlfasmanent, nihil

figni-ficare:cumhoc tantumdici poilit, eas

minusfimplici &obvia, fed magis

re-dudla Sc implicata ratione fignificandi

officiumfacere, Nccapparetratio,cur

(22)

Non cxi-gcnda hic oratio

bre-villima.

zio

cumnominaipiaper

apofiopefin

omit-tantur,ηοηetiameorumlocoponi

foii-tapronominaomitti

poifint.

Neqjiiu.

objedtioneaddu&a

formula brevior&

fimpliciorfigura Sc reticentiacaret.

Po-terant,fatemur,hi homines breviusSc

fimplicius dicere,fervatualtißitne.

Sed

qui poftulari poteft, ut qui impetu feruntur,iic omninocant,utqui

greifus

compofitos figunt? aut utin

circuitus

delati,iimulviabrevilliina tendant? Et hic quoq, idvalere poteft,

quod

ja

nu.

modoadducebatur, multitudinem co-gitationum, Sc varie occurentesvoces

aliorum hane minimead conceptus

bre-viifimosreftridtam,ieddiftiifam magis

&£himi eStagitatione interruptamora.

tionisformam parerepotiilé.

Refponfio IX.

Adobjecftum

exemplumaliaq;

illifimiliareipondetur,negari

quidem^

nonpofteexempla

multa

fenfumconti-nerelonge recedentemab eo quem

in>

hiice hujus turbae verbis

explicatio

quam nunc enarramus

ftatuit:

ηεφ

ta¬

rnen ficefteomnia- Aliquaenimcum

hocnoftro

congruüt.Utexemplo

fupra

petitoexiis, qua;in

ufu

rerum

continge-repoiiunt,reponatur

aliud

iimile,in

peri-culo adexem

plumpo¬

(23)

irr

culo urbis, incendio aut tnmultu

no-dlurnovigiles inipecula conftitutos

in-clamat aüquis ex magiftratu,

dicitqj

attenditeinjpecula, Quononid vulr*,

utvigilesoculos

per ipecularr» circum-ferant, notentq;quomodointra eam_,

resiehabeanc: fed ut iftihoinines qul

funt inipecula,eaquaeextra eam fiunr*

iotdicitcobiérvent. Incjusmodi

cotn-pellandi Sc adhortandi formuiis iaepc

ad)icituradverbiumloci//?/V,

autilIi par

aliud. Neq;

ramen idfemper fit,

ma-ximeinrelubitaSc urgente, concitatio-nemanimis Sc indidhs

fa&isq, felbnan-di neceifitatem afferente,

Exempla

propiora invenire poteruntalii, quibus deiiscircurnipicereSc

vacat ScÜbet,feu

indivinisleu in humanis Ütteris. Er" vix dubium quin eruditae antiquitatis monumentareplicantibus talia occur-rant, inprimisnifallimurinau&oribus

Comicis &Tragicis, Sed quianobis haec traclantibus illa iponte nunc

qui-dem nonoccurrunt,eaconquirere

nec

tempus pcrmittit nec operaepretii

aefti-matiomagnopere

fvadet. Atqjhaecita

proifthacoptimoruminterprccum ien-tentia.

(24)

Zt2

Salva in X. Si quis tarnenvel per hasquas

glönam m nuncexpendimus, vel peraliasrationes ums.

injeéloicrupulojderiderechujusformu-IjeSc reticentiaeejus cxplicarionem

all-am,videndumaninter;aut minimum-,

poif alias,illa

aliquem merearurlocum,

quaeremper coniequendaegloriae notio·

nemexpediretentatj idq;

infwncfere

fenfum: jerva, queefumus, Meßtatn in

gloriam in altißimts, idefl ccelefiem.

Eo

perduc. Familiarior

förfin

videbitur

oratio, ίΐ ailumta vcrfione Gnecadicas

σωστν ας την cv

υψίςνίζ'·

Quomodo defe, inferiorequidem

gra-du,multumtarnenfimili forma

phrafe-os dixitS.Paulus z.Tim. IV,ig. rcairet

fze αςτην

βα,αλαοον

alrrJ

την ί7ΓΕ{β-~

viev,fulvabitmein illud (uutn

caleße

re-gnum. Idem

Apoilolus

ipfum

gloriae

vocabulnmaddic, loquens

decredenti-fcus i.ThefII.u quos falvare

cupien-temDEumvocaifeait, in regnumluuni

Sc gloriam. Ut

vocis

hujus

adivx

σωσαη verba pailiva frequenter cum-»

praepofitione

ας

Sc

cafu

quarto

conilru«

unturapudLXX.interpp.

Sc

in

Graccita·

te,utloquimur, caetera: ita

Apoilolus

hicvocemaclivamficconflruxit3

quod

(25)

8cipfum exemplis non caret. Oratio

-nisveroformahaecexgenere earumeil,

quasconciiäs appellamus, Secundum quarumindolem verbahaecApilolima* teriam continerepoffunt formulae hujus plenioris,/alvabitmeprovehendumin

re-$num fuum. conf. Col.I.i?.&c, Qua

vero rationeexprcife dicitur,crMcr&t

βασιλκαΜ,falvabitinregnum:

eadem^

dicere licet ιτωοτν &ς falva in

gloriam. Ut vero illa loquendi ratio

conciiaeft,ita8c tanto magis

recipicn-daereticentiaeidonea videri poteftj quac 8cipiaiermonis brevis figuraeft

quam-quamexaliogenere,Haecenim

Rheto-•ricaeft,illaGrammaticispotius

accenfe-tur. Ratio prohac fententia praeterea unaatqjalterapaulo inierius

ex

occaiio-•neoccurrét.

XI. Qui haec pro non ineptisha- OccQpt«

bcnt,inter ficfentiendi obftacula nom. tio,

magnopere idponent, quod hic ex-prefius non iit

articui^

tjjv ex

ingenio

lingvae repetendus aut certeponendus

antevocesa/

υ^ςαις,

phrafi plenatali, <ru<rcv Ηζ την την 'cm

ίψιςεις*

gloriam iIlain inaltißimts♦

(26)

Unde pe« tendac vo¬ cesin glo-nanu Suida:er¬ ror« Ζϊ4

do &ίη illoPauli loco eil rijvβαη*

h&icwairtf την

επα^βίνιον.

Namprse-terquam qüodarticulus Graecus, utino·

tum,iäepenonadhibetur ubipoterat, &

quodammodo fecundum

rationemlo-quendifimpliciorem, videripoterat de-builTe adhiberi: in apofiopeli multo magispronumeil:eum omitti, ubi in·

terdumvocesardtecohserentes ab invi-cem revelluntur, Siveropotius urge-at aliquis ipfam vocem

cfojrcwgloriaffly

ut praecipuamhicperapoiiopeiinomit¬

ti nonpotuiffe, fupraoilenfum eftfieri

id iäne poifeScfolereetiam. Et

dice-retaliushoshomines nominando excel-ja coelorum id orane innuiile quodper

gloriae vocabulum intelligipoteil, XII. Hanc explicationem aliquo

irt

numerohabentibusmox fubitquaerere,

unde hasvoces iic acclamantes

fumié-rinc. Ubinoneil: audiendusSuidasqui

huicicntentiae videri potell:

nimiumfa·

viife, quando ipfum hofianna

&o$m>

fivegloria?ninterpretatur; utillud

apud

Matthaeum, hoftannainaltißimis>

quoad

ienium fecundum formam verboruni-» idemfitcum illo apud Lticam,

gloria$

in altißimii. Quo padto minimeper

(27)

apofo-zlf

apofiopefin hic intelligenda erit vox glorias expreifa fcilicetper Ebraeamho¬

fianna. Sed ratio quaSvidashicutitur

admodum infirma eft. Quia ic-dicet-*

alius Evengelifta dicit,

4ίξηνη

τω

jjS

> Ρ.

Ααβι^,ραχ

pio Davids jam

hofianna

idemeit

atq>

five

gloria· Inhis

"J

*f '*

lapfusnonunuseit. Primum

Evanget/^**^/'

* Marumnullus hasverborum formuias μ,£*~

nobishicreliquit, Nec dum videmus

quipoiTiteasaliquis in eis invenire, nifi

quiCappellianomoreprocaxeasin

tex-tumfacrumintrufumiveric,quia ficin

Svidalegit. Deinde ίΐ quis dicit Svi-dam hicEvangeliftarum non verba ied

fenfumfecutumeile, ideminfeipfum_>

impingit. Sic enim nihil hic habebir*

devocishujusfignificatione,ied de for¬

mule totius fenfu, Et debebat utiq> Svidasintali interprctatione vim vocis

rcipexiffe. Praeterea rationulla

appa-retcuritafcribens, vocem hofiannama¬

gis gUriamquampacem interpretari

de-buerit; quando utramcp formulam_i

quafiex aequoadfert. Porro faliunt_»

hicpro certofumit, Evangeliftas parte

hac unam eandemqj acclamationem_j

diverfiquidemidiomatis,

fed ejusdem_.

(28)

fignifi-^

iignificationisvcrbis deicripiifle, Quod

ίΐ illtspropofitumerat, quomodo pacis I

inccelomentionemfa&am äLuca, trej

caeteri plani, omiferunt/ Et res

ipfa

oi.tendit,eospartimeafdem, partim

di-verias acclamationes narrare. Inter¬

pretations vocis hofiatma verae,

pro-priacp

nitentifignificatione

vocum, per

crctxrov , agefalva> Svidas

adicripiit"

improbantesvoces

έκ

οξ&ως,

nonrefle: ipienonre&ehas voculasaddensad

fen-tentiamaliorum, quas re&iusjuitiuscj»

adicripfiilet fuae. Itaqj hoc ex

Pfal.

CXVIII. notionem glorix

arceifendi

compendium cum veritatis

diipendio

conjunftumeft. Quodίΐ illam,itaut

Svidas,abrupte dedu&um easex

collo-quioChriftiScPhariiaeorum

Matth.XXI·

ιf.16, Ubi hisindignantibusquod

pueri

clamalTent,hofianna filio DavidChristus reipondet: Annunquam legißü quodcx

oreinfantiiim & lacientium perfecifli

lau-dem; etiamiicconiéquentia

carebit

ar¬ gumentatio. Namnccdevocehac

ho-

< iianna iolaejus

φ

fignificatione,

Ted

de

acclamationetota ibiiérmoeft: Sc po- ,

iito, nonconceilodevoceunaifticagi,

non (ed ouva vocabulum

(29)

217

XIII. Aliunde igitur eapetenda eit. Angloriac

Diceretaliquis hos clamantes hofianna notion-u. inaltißimu, duas illas poitremasvoces

auditas ex oreeorum, qui clamabant,

apuci Lu_

gloria in altißim'ti, afTumiijTe 8c ipfos, camcap« atq^inufum fuum vertiile, in ifta

ani-morumconcitatione, 6caffedhium

ob-viaquaeqjpropofitoidonea

corripienti-umcurfu. AccepiiTe icilicechosfic

ac-clamantesverba illa alterorum,acq; illis

concinuiifequidem,iediéiuentia fcmi-plena$omiiTavocegloria»quaeab alteris

cantataeifet,dumhi fuumhofianna cane-rent. Uchtecformulahofiannain

altis-fimis partem priorem fibi fumieritex formulahofianna filio David: vel potius

exhofiannaillofegarato

j pofterioremex formula ^gloriain altißimts a

Lucacom-memorata: quando icilicec hi

homi-nesacclamationibusomniumiuccinere

geftiebant. Sediiresitaiehaberet,co·» dicesvocemhofianna å féquentibus

in-tcrpundUonealiquadiftinxifFent. Quod fitarneninharreasexplicationiilli, quae

hicafferri caepic: dixeris hos homines

verbaquidemexdiveriisaliorum

accla-4

mationib'accepiife,fedapte concinnas-icinfementiam rei ipfi 6cncgotio

(30)

ar#

prime congruam,vcrtimperapofiope«

ίΐη prolatam, iupplendam autem ita; ferva, (jitxfumm, Mcßiam, inqlortamjn

altißimtslivecoelcftem, Sed haec utuf

nonomninoineptecogitata,revera

fic

accidiiTé,affirmari facilius,quam

iolidc

probaripoteft.

XIV. Tutiusigitur Schic manemus

inträcomplexum fcripturarum, adquas vix dubium quin animos rctulerint,

Anex hy-

Suot9uot:^n

h°c

neg°d°

aliqua

CUITLj

jnno An- fcientia verfabantur. Similitudo ver-gelorum borum deperiona eadem facile

ducitad

Luc.II.

hymnumAngelicumLuc.II.14.Et

exifti-mantaliquiLucam omiläiTe acclamatio·

nem perEbraeum hofianna atq»

narraiTe

ilbsalteras,utquaspropius convenirene

cum iftoAngelorumhymno,antea a

fe

memorato. Fuit ScalioquiLucas

Ebra«

iimifugiensmagis, &di&ionis Grxcae

ftudiofior. Contenderettamenaliquis

hymnum iftumAngelorum magis

infi-nuareillam pluribus receptam hujus

formula; explicationemper qu'teß.

Sic

enimexplicaripoile verba Angelorum

gloriaDEoquießtn cXcel/is- Sedquia

vo-cesmaltißimtsvelinexcelfisnon

iequun-turfedpraecedunt vocem DEO,

Sc

pro·

xime λ

(31)

Xi9

xime conne&untur cum voce gloria,

mdior uti

φ

videri poteft

expolitio

haec,· DEö fitvel exhibeaturgloria incfa

Iis. Quomodoincoelis gloriam DEQ

tribui<Scmajeftatemejus celebrarifaepe

fcripturadocet. Et quemadmodum_r in membrofequenteforma verborum_»

proprie dicit &optat paccm fore in

ter-ris,&beneplacitum iive amorem DEl

inhominibus liveerga hominesj ut de

populoDEi canitDavidPfal.CXLIX.4. conf. Pfal.XLIV.4.& latiuspatentem_.

propiufcp

huc faciencem

locum Pf

XVI. 3.ita&inmembro priore dicitur DEO gloriamforeincoelis. Quamvis aucemt

inreipfa&quoadfubjecftumcui

exhibe-turgloria in idem recidat, iivedicas,

ξ/oria fitDEO quiefiin coelis> iive: DEO

fit gloria incoelis: Eidemenimilli DEO,

quieftincoelis,etiam exhibetur gloria incoelis; tarnen quoad rationcm

exhi-bendi,quam unahaecverbaexprimunr*, iftainterfedifferunt.

Νεφ

enimadä¬ quateidem funt haec duoi DEo qui eßin

coelisfitgloria, Sc DEofitglorja in cceltsi.

nam&interra gloriapraellatur eideirkj,

DEo, qui eftincoelis, rationefcilicet

ex-imiaj utinfoliofuo fuprafcabelUm

(32)

Z20

dumterramJe£LXVI.i. Quando

igitur-inhac hujus turbae acclamationeidem verborum ordoeil:,atq;iniftis

Angelo-rumverbisj & vero dubium noneftj

quin hymnusille cantatus innatalino* dieDomini,tuncomnibus vere& cum fedulitate piis magnoin pretio valdeq;

uiitatusfueritj non inepte

inferturtur-bamhancadeumhic reipexiile. Quo veroid cerciusreddipoterit,

eoerit fa-cilius affirmare inhac reticentia

canta-tamabAngelis gloriam intelligendam^

eile.

AnnonSc %-V· Neqjtarnenideoin

quaerenda

aliunde fedc illa, unde ad iupplendam hujus ArcsiTipoi-acclamationis reticentiam notionem

gloriae areeiiamus, nufquamoculosex¬

trahunc Angelorum hymnum

rircum-ferre licet. NamAngeliipfifuaex

fcri-pturispetere amarunt,utvelex

illaarch-angeli Gabrielis ad Deiparam

virgi-nem oratione conftatLuc.I deicripta,

Sicenimcceleitesilloslegatosin his

ter-rislocjuiillequimiferatRex Regumvo·

luit, ut hoc quocp pa&o

conftarer,

quanti etiam in coelisdc inter coeleiles

illaspoteilates fitverbum ejus,

icriptu-rafacra» Deinde ii vel maximenoiu

(33)

habe-221

fr haberemus,authicrcipicerenon debe-remusiftaAngelorum verba, fcripturae

tarnenaliae locispluribus itaMeiliani_.

&gloriamcomponunt, ut fecunduni_»

illas pronum potiusquamalienum fir8

eaminhacacclamatione,utoptatamilli

votis, aut gratulando prarceptam ani-mis, taciteintelligere. Huncfcilicet

illaejamdiuperhibuerantpoftpailiones, quasinformaiervi,utnovißimnsvirorum

fubiredebuit,JefXLII.i.LH.ij. LIII. aditurumgloriam Pfal.CX.7.&c. conf»

Luc.XXIV.2^.ubi CHRISTUSipfe

non-» 1 , ,

ne,mquit, hac oportuit CHRISTUMρau,&

itaintrareinglor'tamfuam? nempe

prae-dixerantProphetaepaßiones ejus,Sc

poft-ea fecuturam multiplicem gloriam. 1.

Pet.I.ii. Quomodojam per longam_»

feriemiéculorumgloria& honore coro~

natnsaudiebat inpraedidlionibus,PfVIII»

6,QuemPfalmumin hocipfo negotio,

j Scejusintuitu,adie applicatCHRISTUS

ipfe Matth.XXI.ici. acclamationem

de-fendenspuerorumcUmantmmbofianna

filioDavidv. if.Ex hoc fönte exiliere videturdcillud, quodfecundum expli-cationem verborum iimplicioreni.,.*

Jac»II.it JESUS dicitur της

(34)

ill

jryg> ieuMeilias ille glorioius.

Quo-modoetiam in cum exT. V. innovum

tradu&a eftilluftrisilla appellatioDornt'

nigloria i Cor. II.g. Scut

fupra

inoni-tum, Dominideccelo i.Cor.XV.47. ur* intelligatur gloriamcaeleftem

&inal-tiilimis coelis maxime conipicuam

illi

Competerej eidemilli, qui prtedicatus eftgentibtts,creditus inmundo,aßumtustu

glorialiveingloriam,1,Tim. III.

ιό-his, credimus, Sc firailibus

fcnptnra-rumlocisaliis, reccptus in

Ecclefiahy-mnus,dehocCHRISTIinurbem

Jeru-iälemingreilu faepe repetitilla de

hono·

re Sc gloria, in verbis fupra

addu<fti&;

Sc coeleftis quoq,

militiae

meminit,

quae CHRISTUM in excelfis

laudac

Speramus jamexhisconftare,

quid

no-bisquidem idoneumvideatur,

quod

rciponfionis loco aiferri

poifit,

ubi

quae-ritur,unde verba haec inaltißimu

accla-mantes acceperint: Sc unde

iuppleri

poiliteaquaeinUlis eft

reticentia.

Atq>

holeetiam

dehacpoftillas

alteras

aeda*

matione.

XVI. Supereftunum,

quodlinefa-ftidio le<ftorum , etiam hos tales pro·

funditatiferipturarum longius

impares

(35)

MJ

conatusboni confulentium,nosadjcere

poiTeconfidimus. Quemadmodum_*

reiicpoftulante, nonnullain

hacnarra-tionc Evangeliftarum extrahas apofio-» pefes attigimus,ita omniailla fub

tradVa-tionemvocareapropofito noftro

alie-Deacc]a

numeft. Ob magnam tarnen cumiis,

matione

quxjam expendimus, connexiönem, faxin paucis delibabimus acclamationem il- Ca?/♦.

lamapudLucam iäepejam

adduclolo-coc.XIX, paxincalo. Ea noniätis

con-venire videturcumverbisangelorumin

hymno quibus cecinerunt, & in terra Vaxt Sed rede hic fe habentomnia»

Quoniam enim paxinterrelataeft,

quo-rum natura totain eo confiftit, ut ad

aliareferantur, 5c ipeftatur minimum inter duos: haecveropax, de quahoc loco,interDEum coeleftesqiefta parte

unai 5c homines in terris ab altera: utrumqjDEusdicivoluit, pacem

nem-pe 5c in coelo 5c interraefté, e coelis

delatam interras. Angeli, coeleftes

nuncii, nomine DEi eccelo pacemli¬

veproiperitatcmhominibusin

terraan«

nunciant. Homines e terrisad cqelos# ad DEum pro parta pace vota5c

gratu-lationesmictunt. Eodem tendunt,5c

(36)

224 i haec noftra coiifirmant illa magni ,

Chcmnitii harm.c VIII. p.98·ubi obi¬

ternotarijubet hane difFerentiani

An-geli,inquit,canuntLuc,II. pax interra, bominesveroLuc. XIX. paxincoeio.

Sic-ut enimAngeligaudenthomines inter¬

ra,anteahbi inimicos, jamDEoelTe

re-conciliatos,terram non amplius ardere

furore irae DEi iicutihSina: ita homi¬

nes debent fibigratulari, quodfciant'

ccelum fibiapertumelfe. Addipoifunr,

quae/ibiiéqvuntur

caetera.

Teftimo- XVII. Eil: nobis paxin terra, hie imex viventibus inEcclefia

militante, inqua

crip uns» c^_

re(jnum jufticia &pax?

gaudi-uminSpiritu Sanfto,Rom.XIV.i7.Pax

quam hic mundus dåre nonpotefl'.

dat

veroDEus in hoc mundo Sc inhacter¬

raviventibus. Viventibusautemvitam,

nondehocmundo, Ted

ipeeftantemad

.coelos, Phil.III.zo.Coli.III.1.2,&c.Pax

nobis eilincaelo,decretanobisin

fliper-coeleitibus,Eph.I.j.Utin terris

fußificati

pacembabeam9apudDEumincoelis, Rom.

V.r.quandoCHRISTUSquieft

pax

noßra

Eph.JI, 14. fublatus eft incoelos Marc. XVI 19.Luc. XXIV,fi.ΑΛ.I9.11.&ßdet AddexterammajeßatisinexceltisEbr. I.J.

(37)

22f

f

lIX.i.

ubi

&interpelUtpronobisKom.VlUi

J4-ncpaceapudDEumexcidamus. Poft

peccatumintrodu&umin mundum

an-teparadifum poiiti funtCherubim

canu flammantegladio,adarcendumhomines

ab arbore iftavitae. Gen. III.24, Simul

hocpertinebat adcommone^fa&ionem

de peccato,quoddividit inter nos &

DE-umnoftrum, jef.LIX.

z. Signum etiam

eratbelliperpetui, nimortales arborem

vitae aliammelioremquaererent. Sed

iummotumeil: hocbelliiignum, Sc

re-ftauratapaxpereum,

qui vircutemeriti

fuiper

fereconciliavit omniainipfutn, pa~

cificansper fanguinemcrucis futsfivequce

interrts·>(tvequeein coelisfunu Coli,I.zo.

conf.Eph.1,10.utiicpaxiitutrinqs, Sc in caelo Scinterra.Dignaob elegantiam

vifafunt, quae hicadfcribantur verba Eulogii oratione «£ ra

ßctico,

n&j

tbV

πωλεν, fub finem. 'Hy,inquit,tvΣιωρ

i^écdztf ωσζτεξ

uvltCpJiyyifyjcc

syq

ccv-O.anrcc(p^ct

ά,Τληλα

Sc,

kqyt,vici

ngq Ό. cJjiiyetct. Öi ανω λέγϋσι, cv Θεω, KcycJJnyvjg &ξηνη.

di

ΧΆΤύύ bC77)Xg/V0V7Vij &ξψη CV εν

υ^/,ςοις*

Οι άγγελοι ό)"Μ γ^ζ *1ξηνη

έίξηχαπν,

Öl

kv&QC*)7rCl

οίξη« νη <ΖΜ

(38)

ιζ€ vtj 'evxgftVG) κεκ,ξΛ^χ,ιη. 2^gc77 j

επα^η

ε7τίςηö vmcnβοων,otprjvrj υιοίv - - ψτπρ > / < ~ , \ ό ' &ξγ\νψΟξΜντΐς οι τωναν ω χοξοι,ε[όοων

åo^ct

b

ύ-ψ/.ς-οις

Θεω ,

^

cJm

ρης

&ξ{~

Pi],ηγ#ν ©e55Tföf

εχ&ξΧς

πλοία

χα-Ό,ϊλαγΥ),

c/Hv

yjq ot

7ΐα^ες uatyvτις

V ί \ > / >\ 3 ~ *Χ£βθ(ον ωσαννα οχξηνηεν Χ&νω>

Jo£&

«ν

ύ^ς-οις.

Τερίνασι

$

τα

πι-νυν

α£ελ<φα,

Id

eftinter-prcte Combefifio: Em vidm ί»&0»

caeleßiapariteracterreßriavicariis

fibi

re-Jpondcntia vocibus,fefc muttio

falutantia.

Dicuntfuperi, Gloriain

altiffimis

DEo

& interrapax. Inferi (homines

inferi-usiive interra poiiti) reßondent'

Pax

in coelo &gloria in altillimis.

Dixc-runtAngelt: interra pax»Homines clama-runt: paxinccelo. Quamobrem?

quod

rthnirum illeadfit,qutomnibus cUntatpax

vobis» Ouampacemvidentes

coeleßcs

cbo·

riclamabant: gloriain

altiflimis

DEo;

Sc interrapax, ideft, perfeäaDEt cum

inimicts reconciliatio, quam &

pueri

cum dofti(ab adultis edoéli ) ejfent·,

clama-bant\hofianna,paxin coelo Sc

gloria

in

altiilimis. Νam quce olim

infenfe

habe'

bantffraternanunc cbaritate

conferta

(39)

227 ίηverbisηνπεξ

&ξηίφ

οξωνηςpacem_»

intelligiteamqusnobisinfilio DHi Sc

abillo dataeil, QuodplaniusSc expe-ditiuseil,quam id quod fequitur de

pue-ris,in quantum acclamationemillam, gloria inaltifimis adeos reilringit.

XVIII. Atq;haec,poft

illa

de

apofi-

Summ^

opefeonfacrarumnatura in communi,

j1^^·

de verbis Adami laetantis deconjuge,

°VA;£g

exemplisqjnonnullisaliis, inhasexpii-

' ,

catunonnimium faciles acclamationes iolico pluribus commentari caufae cer- ωζΓΙ/>

taepcrfvaferunt. Fadlum id eopraeci-

llscun4>·

puefine,utvocibusphraiibusq, ab

ori-gine repetitis, Sc (peclatis cum rebus

ipfis,deearum verofenfu, Sc de feniibus

^uoqjalienis, hicpaffim afferri Colitis,

aliquantolatius clariusq; conftet. Egi- jnmem.

musid pro temporisviriumqiSc fubfi- bro

priore diorumhabitu,quibushaud(ane

abun-dantibus utimur. In communi

qui-dem ftudiumnobisfuit, obvia ftatim_.

harum formularumdiverfitate, ienium

earum excutere, examinarc rationes,

comparareiententias,cumdele&u

me-liorum: aut(altem idaccuratius

meli-ufqi

faciendi aniam latiorem aliispor¬ igere. Inipecie conati fumus aliquo

(40)

modooilenderecompofitionem&ori~ ginemvocis

hofianna,

fignificationem_,

6cufumpartium, cx

quibus

eaconflata

eft; tumejus variam

habitudinem in-,

ftatuvelfeparatovel conjun&o,

ideft,

ipe&avimus

apoiiopcfin

ejus,

ieu

cum

illa ieoriim iententiam conftituit, feu

cumjunéla

vocibus

inaltißimit,

fenten-tiamitidemnonEnereticentiaabfolvir, Oftenfum eamplus quamcommunetn

ialutandiformulam fuiife, nec inifto negotioramos

autfrondes

notalTe.

Ubi

Sc nonnulla defefto tabcrnaculorum_>, ejufq, typo,

Monftratum

petitatn

eiTe

formulam iilamexPfal. CXV1II.

undc

Scdehujusargumento

nonnihil a&urn·

Seniushujusformulae

ieparatim

fumtae

illuilratusexpleniori illafor

mula

hofi¬

anna filio David. Ejus

duplex

fenfus

propofitus,

praelatusq,

iimplicior.

Ex-pofitumcur vox

liaec in

Graecum

con-verianonfit,fimul Sc pauca

derituali-busJudaeorum,

Expenium

cur

Mefft*

amhiappellarunt

filium

David:

Davi¬

denautempatremfuum,

Sc

quomodo

idemfecerintGraeci,fi fecerunt.

Ex-cuflanonnullorumdiiputatiocontra

(41)

ZZ9

fitio David duramefie Sc

infolenterrL.,,

Fa&umidquiares jampridem

poftulare

viiaeft propiorem confiderationem

eo-rum, quaehic trita magis quam

idonea

videripoilunt.Idem

accedentibus

caufis

ctiaaliis,nosdeduxit inobiter&

brevi-terfufceptam

confiderationem

vocum

hybridaru Scmiitarumconftru&ionum. Explicatumetiam

quomodo optari

ali¬

quid potueritinrecerta:

Sc

quo

modo

hicgratulatio magisquam

precatio

iit

:

itemut ialus optaripotuerit

Salvatori.

Paulo latiustraftat«nobilesquacftiones: Quomodohacturbahocnegotium, & opus

quodfaciebat,ipfaintellexelit> tumetiam

fcripturaseopertinentes?

ubi vitatae

du«

extrem«iententi« Succeilittraftatio

quaeftionis defide&erroreat%prajudici'ts Apoßolorum&aliorum illa

tempeßate

cre-dentium» Deiftius temporis Ecclefea

ca-tholica. Item curhac acclamantiumt ur¬

taufanonfitverbisextantibus apud

Zacha-riamc♦IX.qua quam maximeproprie buc

perttnebant?

Quomodo

potuerint

hi

acclamantes, &poffint etiamnumalii fenfuunointelligere ea quahtcdicebantur

> de

regrii CHRISTItumeffentialibustum c'tr-cumßantiis: Et.cum preces tum

(42)

2.? Q

lationes iub conceprum ut

loquirmir

unumrevocare? aucucrumhaec turba

id fecerit &faccreomnino neceiTeiit,

Inpofte- XIX· In

exponenda

illa

altera

ex

norr, vocibuspluribus compoiita

formula»

hofianna in altißim'u, primum remo

vi-musexplicadonesvero minus congru-as, Oftendimus icilicet curvoces in

altißimisnon debeant

iic

intelligi

ac

ii

idemiignificarentatq>

adverbia

fublimi¬

terexcellentcr»&c. Quareformulato»

tanondebeatiicexponi: hos ramorum

frondiunnfefafciculosgeflamw

&

vibranm

Uliquiinaltißimis.

ηεφ

itahoc

hofian¬

naauthnecper iUamvocemfatta

gratulatky

audiatur inccdis. Sedita: SalvatUyquiCS

inaltißim'u cod'unempe

DEuspateryHeßi-am. Expeniae hicobje<5tio.nes,&

poitea

aftum de expoiitione hac:

Salva

tft

cloriam inaltißimis»ideft; Salva

Meßiam

dignumprovehi in glorians illam qua

in altißim'ucoelisiiveingloriam

cccleßcm«

Examinatae iimui huic expofitioni op-poiitae rationes» Diipe&um

unde

po-iita hacexplicatione arceili

debeat vox

åojZct gloria. Improbata

iéntentia

Svi-dae; coniideratuman petita

iit

vox

ill*

εχhymno Angelorum Luc. II.14·

References

Related documents

Ab hoc vero Itate opere nullalongius quam legiilatoris Vot nelt abeft, Illa enim non perinde cif vox ea,.

Ntum explicant ; in hunc fcilicec 'tnioea , quod volmttas mulieris ad. |r«m obicquioia

reunda illa hujus loci explicatio, qua docetur quaeftionem hane bimembrem elfe: ut primum interrogarit Pontifex an JESUS affirmaret fe Meifiamefle:. deinde an

tumultu latendo tutuseiTe cupias, nihilo plusagas, quam iiid desoperam, ut ne quidem inter homines. iisamplius.'Sedin deiertis nemorum, ipecubusquo roontium, ubidiu iubfiitere

Is enim mos apud gentes olim j invaluerat, quod videre eft

A prospective study on EM patients showed that a good clinical outcome was associated with a strong early Th1 immune response since EM patients with persistent

po Henrico idem quod multis aliis accidit, ut nempe vitam ejus lan&amp;if-. fimam impia hominis

eft , regnum in Media fuifie poft AiTarhaddonem , quod re, gnum oportet aliquo dnce.