/
: " ; -19
I. Ν. J. DISPUTATIONIIM THE0LQG1CARUM DESENSU LOCORUM
SCRlPTURjK
SECUNDADeienfu implicito ratione verborum, & in eo de
APOSIOPESI
feuRETICENTlA,
in primis de HOSIANNA. Pars II« De simwvu cv υψ,ςνις. In Academia Upfaltenfi,-Cum confenfu Ven. TacultatisVheologicx,
publice propofita,
Vkjesidε
MARTINO
BRUNNEROS, Th. D & Prof. Ord. Respondentε JOHANNE SALENIO Weitmanno. Addiem^yjuniiAnno M.DC. LXX11X. in Aud'ttorio Gußaviano HOL Mli®
Excudit
Joh, Georg. Ebcrds,
Reverendijjimo
dwptißintofy
VIRO
\ac Domino,
Dn.
JOHANNI
BRODINO,
S. Theol. Do&. Celeberrimo
InclutaeDiceceieos AroC Epiicopo digniffimo,
Ut &
Gymnafii, quod ibidem viget,Ephoro vigilantiflimo.
Nec non_»
VlRO Pl. Reverendo & Prßclarißimo
Dn. M. PETRO GANGIO,
EccleliaeDEi quac in Tunamonranornm colle&a eil Pailori & adjacentis diftridlus
Praepoiito laudatiflimo,
Speäatißimo & egregix dignationis V1RO,
Dn. ZACHARIAS
UW£00£>3V
ClariiHmae urbis Fahluneniis civi
primario,SocietatisLignariae
ibidem Diredlori dexter.
rimo.
Alacenati,promotoribw 4c patromt
mets longedeßderatißimu, pio
& filialicultu nunqiumnon
Mbitu innocenti achoneflt
magnorum
virorum
patro-ciniaquarere eorumcj^grx*
tiam velaucupari novam»
velauBumirepriorem·,ne¬
mo vittovertet»
niß
quialiorum fafta
ridet
omnia.Sumqutppeaut
fupra
homines
autin-fra
pecudes
conßitutum
oportet, qni
humano
Ήfavöre
nullo
indiget.
Nec
aliter
naturamsI
confervari voluit ü
aqvodependet*
quamut !ßbi
invicemξβ
reξβ
confdto
adjint homines.
1
Jdeout qni
hac
neghgit,
nonmodo
rerumjfuarumnon
fatagat>Jed tpfi
quoqs naturavim
apertam
faciat.
Praterea
tarttae(l faculi
noßriinpejoraquotidie
ruentuimprobitasy
utnifi
favorealiorum
Juffulttt? fueris,
in
propo-ßto
tuofeliciterprogredi
nequicquam coneris.
Jfiuamfatorum
acerbitatem
,fi
quualius
>Μηfa cum
fuü
crebvo
n'tmis
experiri
c
ogun-tur. Numinis tarnen
faventi
curaitsdem
tarnbenigne
eß provijum
, utnullo
temporedeßntj
quiξβ litter
asin
magno pretio
behl-i tfearum cultoribusbene
effe
cupiunt.
Jßnod nißfieret,
citolangvefceret
in
multis
eleganttorts
litteratur
λfludi
um ξ$ßc
pr&ci-piti
quaß
gradu
iretur in
barbariem.
Sed
dehüagendi
plura
locus
nonefl.
Tophis
qut
'JMufarum caflra fequimur
>ι>ix
aha
ernergendi
fpes erit,
quam quapoß DEurtu
irnmoYtalem infavorefummorum
virorur»ponituy.
Hü
diligentia*
penßtatü,
nemoiure
mirabitur> quodReverendißimam
Dignita-lern. Tuamrudi hac
Epiflola
audeam
com·peäare, Jßuod ecfidentttt*
ago, quoconflat
certtu*favorem Tuumacbenevoléntiamergaquofvis
bonorum
litterarum
fludiofos
pater-num
eße
ξ*>prorfu* ßngularem.
Seilte
et
foüicitum Tuum de
alitsbene
merendi
flud't-umgrato ore
circumferunty
qui
Tibi
inno-tuerunt
plurimi
>
ξβ
depr&dicavit
diu fameL»
celebrior, Praterea neeparum
mihi
addit
fiduci&y -debiti
mei\ußa
penßtatto}
quod
id
omne,
quod
et mea tenuitatepoteß
proßcijc 'h
ad neminem meliori jure> quam
Te
putertL*teferri> cui njita
ßudiorumcp
noflrorum
ab
hocdieratiopotißirnum
erit
reddenda.
de·
eipeitaqgReverendifsime Domine
Patery
pro
more 1uo>ideßy vultu
placido
aiq;benigne
eXercitium hocTheologicum
argumenti
jatisintricati d
d'tfßcilü
>quod
in
me,utinamus
noninftliciter]
paffus [um
derivari,
d Fe*
nerandoTuonomini
in[cribo.
Accipe,
in-quamy
hoc inpii
d
venerabundi animi
cer-tißimum documentum
> cumin
prafens
aliud,
certtwsexhiberenequeam)necnonßudia
meameq^
ipfum
magnoDuo favori
acpatrociniö
commendatum habe, Pobis-> Datroni
Optimiy incjuorumAre
totus[um» hoc
obfe-qvii
dgratißima'voluntatü
declarand& defi
derium
dijplicere
autumo.Bquidem
cumhe-neficia, quainmt extare
volutßisplurima>
proeorum
magnitudine metior->
nihil
in
fupel-*
^ letlilemeareperio>
quod
proiüdem
dignere-ponam.
Sed
[ogget
it
oportuneantmusvi-rosmagnos
d <*d
promovenda
commoda
alt-orumnatos
yveljolapietate
clientum
>βvires
alianon
[uppetant»[ponte
effe
contentos.hfa-bentenim
ejuumodi animi
id quaficum
Divi-na mente commune» utqvam
plurimts
pro-defje velit,
necredhoßimenti
loco aliud,
quam animum gratumcupiant
iEcce
Po-biiybenigmßßmi
Patroni,
confecro
gratißt-mum, "De catero, idaFobis vehementer
contendo» ad
favorem
» quo meultra
fpemomnem
amplexi
eßü
> cumalio modo
augeri
neqveat>
addere
dignemin't diuturmtatenu,
JJQifod
fupercß,
ßquidem prolixiori
ejfe
nonhbet) voto pro
uniws
cujut^
falute
includoy
idfyfapiut
calidiffima
mente
nuncupa.bo.Ser*
vetTe
Reverendiß\ Domine Pater, Fosep
pl.
honorandi
fßitritii,
ad
annosvalde [eros in
Ecclefi#
[ha
tPatrik
ξ$
rei
litteraria
totim
tnagnum
emolumentum,
Feßrorum^
com*mödaρ
lur
i
ma,is
quieß
in
Altißimü
|
Rcverendiillmac Tuac
Veftris^
Dignitatibus
Upfaliac die Vll.Junii
An.Chr, Μ dg Lxxvijtl»
Devotißbne
addiätu
cliens
Joh,
Salenius.
Eximie Όη.
Reßwndens
Am'tce
ßngularis»
Abet
qui
te
tuaq*
nolTe
volet,
ingenii
tui
vitsq;
modumj
ex
prüfend
hoc,
quod
edis
fpecimine.
Necp
enim
facra
hxcce
fpe lucri colis,
vel
caufa
minus
honefta
alia,
led
ut cumfan&is
omnibus
gloriam
tantum
confequa-ris in excelfis.
Gratulor
exanimo
tibi
gaudeoq;,quod
animi tui
re&itudinenij,
quam
in
te
diligit
bonus
quisq;,
fandåoribus
inftitu-tisindies
augeas
firmcsquc.
Neq>
fpe dubia
fore
augu-ror te
in
patrix
ecclefneq;
ufus
natumilli
futurum
commodum.
Perge
porro
ut
cxpifti,ac
conftanteriiij
malorum
illecebristuerefa-mam,quam
es
confecutus,
probitatis
pietatisq,.
Exfpe-dabis
aliquando
honeftifli-miiludiimultiplicesfrudus,
quos
tibi etiam
ex
animo
precor.
V
ale.
Upfalia» 3 Junü
167«·
Scripfi
occupAtißbniu
Matthias
Steuchius,
Log.Sc
Mec.Pro/,
Ord.
THESIS ί.
Uit hadenus de re- Hofianna
fM® ticencia vocisbeßan-
ir\altiifi-^ggj|
nafeorfim poiitae
Sc
mis*
p)J3P
confideratae,
expli-catae vero criam per/(ßSß
formulamillampie-niorem,bofiannaßlio David, explicatam
&:ipfim. Proximum eftut
expenda-U tur,qualis ficejus reticenria
jundae vo-eibus fequentibus cv
πίς
ν-ψίς-οις,
in altißimis, locis icilicet vel coelis; utexufuferipturaereeepta fern interpretario. Vide quantum ad nocionem comrau·
nemSyr. XUII. 10. Sc alia adduda a
Gerhardoin harm.adh.1. Voceshafee
aliquihic ScapudLucamc.II.14 in no-tioneAdverbiicapiunt, Scexponuntper
altißime, excellenter■, glorioje: ucfenius AninaU fit, ferva gloriofe velmagna cumgloria, tißimis
SeducLuc. II. antichefis terraeofienditJ idéquod
1
voces inaltißimufimpliciter capiendas altißimei
efie, utredeobfervavit&avaneiiusim.
An hofi·
anna hic
notct ra-mos.
i?S
vocealtusiha. Sc hoclocoLucΧΙΧ.$·ide
infertantecedensvoxcaluin, non
qui-demperantithefinillam, quiahoc
loco
nullaterrae mentio: ied potius per
fy-nonymiam. Quamquam de caetero nonparum cognatae fint hae
Sc DEi celebrationes. Pnrterea Eine neceifitateaiénfufimplici Sc
ufitatiore
recedendumnonefh Haecvero
voca-bulaz/zaltißimisnonitidemexPfCXVUh fedaliundefumebant,qui eis
interaccla-mandum utebantur. Scilicet non» unamfuilfe omnibus per
omniaaccla-mandi, Scde repraefenti loquendi
lor-mulam,collatio Evangeliftarum
often-dit. Et extant exempla
quantumad
hocfimilia, Matth.XXVII.zyMarc.XV
i$, Luc. XXIII.ii. Joh.XIX.6.
iten-y
Matth. XIII. ff. Marc.VI ySee, Itaq> feorfim de hujus formulae
apofiopefi
videndum,unde, Sc quomodoilla
fup-plenda fit.
Equidem
reticentiae
valde
multae,primafere fronte
quid
reticeanc
ipiae oftendunt. Sunt tarnen
eciam-.
quaeiécus ie habent,
praeiereim
in
feri-pturis iäeris.II. Igiturcum quaeritur
quafiiam-»
voccsunam autplures
exiftimare
IPP
a mus
perreticentiamilippreiTas ciTeim»
hac iormuL·bofiu)inainaltißimis,djverfi
divcriärefpcndent. Alii hic per
bofi-anna ramorum frondiumtp fafciculos
intelligenres, itidem hic interierunr* fuum lllud veI πκΤλοιβμ, feri-musaurvibramus. htfententiamtoram
deMeiiiaexponunr,
ime mencione DEI Patris. Quafi hujus turbae alii aliis, veluniverfi ipeftantibus dicerent, hosfafiiculos geßatnus vel vibramusilli, auc inhonorem ejuscjuieib in altiffimis coe-lis. Veleum,cujushonori hoctotum dabatur, Meiliamcompellando./;^
ra-mosvibramustibiqui esin altißimis
cce-lis. Nirnirum Domino de ccelor.Cor.
XV.47. idch fecundum interpretatio¬
nen!fcripturarum,ceelcßi. Ut
patetex
verfieqq.48.49. &aliunde. Quod&c
idem2.Cor.V.2. inhifceduabus
voci-bus de cadolocum haberepoteft,conf. Ebr.XII, 2f.<5c Ph CXLVIII.1.quo allu-dere videtur Apoftol0>idcp ut ifta
phra-fiiimul divinitatem CHRiSTi innuar".
Sed de hac ientencia hane
acclamatio-ncm ficexplicantium exiis,
cjuaeiupra
< membr. I.th.XlI.XIII.allata
funt,
judi-ciumfieripoteih
Ex quibusid hicZOO
preffiusrepetimus, quoda
fignificatio-nevocumfimplici&
communiorefine
manifeitaneceiiitate recedendumnon-.
fit. Praeterea pofito , quod
vcritati
congruenter ponipotelt,hancturbam_»
vocesin altujimis non omninointelle-xiileita,utiJlaejamexi.Cor.
XV.expli-cataefunt : fed pereilein altißimis
nihil
aliudconceperintanimo, quam
eile iiu
altiffimoccelo, in illa maximagloria»exhocturbaeejus captu ratio
alianafci-tur, Nam illo in primis
temporeho-minesMeiliam expectantes
impenfius
affecitejus in terris
vifibilis
praeientia,
quamab oculis remotiffima
majéitas
incoelis. Undefiadceremoniamiitam-.
geltandi ramos reipexiilent,
potiusdi-«Tturi fuiffent, ié jam interris
&
anteoculospraefenti/ Meifise, hunc
honorem
habere, potius dixiiTent ωσεwvctSpe-τ6ύ
ίξ%0ί8μω
,
hofanr.a live
ho-icefafeiculos ferimus illi qui jam venit
&veniendoadelt: quod in
acclamati-oneillaaltera, benediäus qui venit,
&c·
fa&um videmus· Hane rationem mi¬
nusquidem urgemus,neq* tarnen
pror-. . Iiis praetereundarn duximus.
mulahsc Hh
Alii hic
intelligendum
cenfent
20 r
vcrbum&χχί$-ω audiatur, aut hujus
quodh0fi-fignificationis alia,uthicferefit fenfus, annahoc
hofunnaaudiatur inc«Iis. Etextantpaf audiatur fim iimiles formulae in fcriptura facra, in c«lts.
inargumentis plusvelminusfimilibus.
Salomo in dedicatione templi i.Reg.
VIII.z.Par.VI. verbisfuis de rebus
pe-tendis, quas mulcasScvarias reccnfet,
iubjicit:Etexaudics in loco rbabitationis
tuaincielo. Et brevius
atqfnanc,.
de quanuncagimusfpropius,
exaudiesin_»coelo. Conf. locaaliquidfimiie
haben-tia Pfal.XCVI.ii. i Par. XVII. ji. Jef
XLIV.zj. XL V. 8 XLIX.IJ.&C. inqui-busScterrae mentiofimilis illi in
hy-mnoAngelorumLuc II.
Adhibitaea-demquoq*
in argumentocontrario Sctrifti,utDeut.XXXILi.Jef1.2, ubiigitur
hancformulamhofiannain altißimü
ali-quisexplicatumit,interfertavoceaudia- Senfus
hu-tur, ipe&ari poteitvox hoiiannavelin
jus f°rmu"
fenfu illofimpliciore, quo immediate
lae
notatidem atq,vocesLatinaej/^/^qua-fumus: velinfenfutechnico Sc
artifici-ali, quo acclamantes putantur delpfa hac fua ,perhoßanna, acclamatione lo
cuti. Prioremodo, hic ed: totius hu¬
jus formulae fenfus, addito fcilicet
ver-102.
te verbo audiatur. Salva quxfumtts, O ^ ,
Ό Εtis,Meifiam, Sc audiatur bxcnofi/a ,
tietitio in altißimis, Pofteriore autem
hic, hoc hofianna audiatur in altißimis:
livevoxhaechofiannayquamtotiesjam,
tantoqj cumgaudio Melfiae accinimus,
audiatur inc etIis. Eobxcvoxnoßra per-tingat.
Prior, jy. Secundum ienfum iftum
fim-plicemvoxhofianna reciditinftatum_»
illumieparatum, quoipediaturutvox ieorfiinpofira, Sc cum fua
apofiopefi
|fententiamabfolvens, abfq;
connexio-necumvoeibusCcquQtiübus^inaltißiinii.
Quo padtohunc, utiupra oftenfum_,, ienfumdat: (alva,qux(umus,Meßiam vel
ßliumDavid. In eo habitu eamextare
Marc. XI.9, JobXII.15. itidemante
in-dicatum. Secundum hunc fenfuni-*
voxhaec hofiannacommatefinon
pun-dhilo ieparanda cfiet a voeibus
proxi-me eamexcipientibus. Id verocontra
fidem eftcodicum,ialtemeorum> quos
nonadeopaueoshicconfulere
lieuitno-bis. Nec ulla eilneeeifitas,quaeinter- ,
pundiionem novam hic admittere
ju-Pofterior, beat. Quod fivero vocemhofiannaSc
formulamhanccapere
velis
innotione
|zo$
iilatechnica,eofénfii acfi cficeres, Au¬
diatur bocnoflrum hoßanna in altißim'uca·
In, expücacio quidem haecineptanon-.
eit: quinpotiuscongrua ingenio accla-mationum: verum-barnen hic minus
locum habet. Nam idem &hic valet,
quod fupra informulis illis
prioribus
obfervandum duximus. Id fcilicer*
quod ubi fenius haberi poteft fimplex &communis, idqj fine
incommodo,
decurrendum nonfit ad alium recondi-tum maeis Sc minus ufitatum. Ma· nendum igitur Sc hic eft in feniuillofimplici. Quod ubifit,
fimulperdi-redam &immediatam DEi compella.
tionemapparebitinhacacclamtiohe
al-tiusquoddam &ferventius pietatisopus
ciTe, quamfi percircuitum Scmentio#
nem precationis iuae precati hi homi-neseflent,uteaacceptaefiét. Quod
ta-menalias& loco fiio redefieri multi.
tudo exemplorum Sc quotidiana invo-cationispraxisoftendunt.
V. Alii id penfitantes, quod vox Salva qui hofiannaDEumpatremnon tantum di- es altis
rede,fedetiam cumaiFedu compellet,
^imis'
eum in hujusquoq;formula; reticentia
intelligendum eiTe docent. Nec
*θ4
um quinilli rem propius
tangant. Se·
cundum hushic exithujus acclamatio-nisienfusi falva,ODEus,quiesin
altißi-mit: veltantum hancnonplenam
peri-phrafin DEi, per necciTariaadienfum_. pronomina & verbum iubitanrivurn-,
fupplendo, falva tu quiesinaltißimtf.
Ubiperinde atqjin hoiianna feoriim_»
pofitout iübverbo hoiia latet iälvans
Pater, ita & falvandus intelligiturfilius Meffias,cuiialusillaiéuprofperitas An¬
gularisdeilinarafuit. Et ex iupra
ad-ducflolocoz.Macc.X.7, interpretcseru-dititraduntJudaeos amaife hujusmodi feftis voubus DEum compellare, qui
Jalutemoperaturomnem in tnedio terrXt Pial.LXXIV« iz Praetereavoces,in
altis-fimts ad DEum hicreipicere, indenon-.
inepte coiligitur, quod divinae litrerae
adeofrequenterg»rationequadam
erni-nentideDEopratdicent,
atqj inter
epi-theta &
deicriptiones
majeftatis ejusponant eße in ra?/«quod idem eftatqj irtahißimu, inexcelßseile. Lege
2.Par.
XX6.Pfil.II. 4·XI.f. CHI. 19. CXIH.f. CXV.j.CXXIII.I. JefXXXIJI.f.LVIl.i/.
LX1Vif. tXVLi.Thr.IlI.41. Dan. II.28.
JVlatth,VI.9. (qui locuscum
parallele»
20f
' '
Luc.XI. 2. in primis oftendit
quantii-7 lu hicadfupplendam apofiopeimdeftt,
, duae nempe voculac ό ων) Luc II.14.
Eph.VI.9.Colfc.IV. i. &loca alia.Conf.
Job.XXII.12. i.Reg.VIII.27. 2 Par.II.fi. VI18.1Reg.XXII.19.
2.Par.XI1X18.
JeC
VI1,2, &c. Haeciatiscommode
fuppe-ditant formam illam orationisρ1enat,
? quamjam modoattulimus,
falvajeho-VAqui
esinaltißimü. Qu3t reduita ad
formamorationisLogicae,T« Jehovaqui
esinca;Iisaltißim'is, adoraris ut falves, vcl
laudaris quodfalvesMeßiam:
moxoften¬
ditvocesinaltißiMis'pzrtinere ad fubje-<ftum
propvfitionis, utid
integrecon-ftet ex verbisJehova qui esin altißim'u. Unde fimul p£*cipitureas rantomajore
nexu cohaercre cum voce Jehova,ut-'
fubje&i partem unam cum altera, Sc
quodinde infertur, tanto magisinhac
apofiopeil inteliigendas eile.
VI, Hachuusformulae, &quaein
obje&io.
caeft rcticentiatexpofitione,&
nos con- nes»
tentiefte poffumus. Obje&io tarnen
i contra eamnonunain pro mtueft Pri-mum quod alienumiit ab
ingenio
apo-fiopefeos remintotonegotio
praecipu-amreticeri. Ea vero hi^eft DEus: fi
loé
quidem dicas in iupplementum hujuJ reticentiae advocari debere vocesDEus
"autJebovab quies♦ Atquivoculaequies,
funtipiaanimaiftius connexionis, inJ quam mensinhocieniu proecipue
fer-tur. Ideoq, easne quidem in
apofio-pefiomitterepoteft,autillis a fermonis
nexurevuliis hiatum taiem relinqvere, urper cum ulla inter voces manentes
expreiTasqiconnexioapparerencquear*. Argumento eile exordium orationis
Dominicacjin quo voces o ων quies
di-ierteexprimuntur. Praerereafunt
hae
voculaeincereas,quaein oratione
parti¬
busautvocibusmagisprincipalibus
ad.
haercnt, nec ab illis revelli poffiint,
quinhacquoaddandi fenfus officium
ita
quafilacerentur, ut nihil
fignificareaut
innuerepoilinc; quod tarnen etiamin-.
apohopeii neceffiarium eft. Harum-o inquiec aliquis, vocum habicus
magis
ducetadintelligendum quidvisaliud,ad
fummum ad connexionemimmedia-tamcum pronomine Tu.
Quomodo
hic fuerit ienfius: Serva tu in altifimis-Illaveroratione oratioa fimplici Sc
ni¬
hilfigurataminimum aberit, quantum
quidemadhancpartem,
Etliid
quod
dici-Z07
hicdicitur,dicere voluiilénc
acclaman-tes, utiφ addita TuiiTetifta pronominis
particula. Quin quodbrevius &
faci-lius, & magisobviumeft,potius
dixis-fent; umvyct
υφ.ςτ,
ferva altißhne.Necfacileexempl«occurret,huicquod hic tradituriitnile: imo multa potius infenlumIonge diveriiimabeunt. Si quis enim homicidam comprehendi
volens inclam^tjudicem,quemin curia
omnitotaqsdie veriärifolitum, tuncibi
anteoculoshabet dicatqj;
comprebende incuria,nemohunc horuin vcrborum
fenfum concipiet, comprehendeautJ
comprehendi jubc tujudexqui jamutJ
plerumqs
aliases injuria: Ted huncpo¬tius: comprehende homicidam nunc
in curiaftantemapudtevellatitantem.
VII. Sed nec omnino deeft quod
RefponG-ad haec refpondeatur. Primum,nonu oues*
eiTeab hac fermonis figura alienum_,, quodvocesinlententiaaliquapraecipuac
reticeantur, docerepoteftvelunica illa
eademq» notiilima apofiopefis
Virgili-ana, QuosegoÅEneid.I. fcilicetmens ad
EtiSprae-talemloquendi habitum diipofita,
non clPuaey°*
femperfequitur
res, feeundumaeftima-centur"
tionemdignitatis,
fedvocesfeeundum208
fcriem conftru&ionis. In qua ut
quaccjf
vocesprimaefunt, itaetiamfaepe
profe-runtur,fuppreffis deinde caeteris. Facit
ctiamaeftusanimi,ut mens quafiiecum
ipia confli&ans orationem
fiftatubiad
eas vocesveritumeft quaeinconne&en-da iententiapraecipuaeiunt. Quasmo¬
tuanimiper vehemenpam
ieipfumim-plicante,iola cogitatione praetervedla,
moxreccpto quafiipiritu,
erumpitin_.
voces omiifis proximasj etfi inillis
animaconftru&ionis, autpracipuutrL-»
fententiae pondus non confiilat. Per*
turbatio enim animiconfule feipfam-j
non ordinate momenta rerum autver¬
borum fequitur. Utverum non
fit"*
apofiopefesomnesclaraseiTe, aut
quid
fibi velintaequeinnuerej necaliamaiia
magisvelminus afimplici δζ
ordinaria
loquendi racione difcedere. Etficri
iipeiolet,utpoftquammotus
animi
vo¬ces iententiaepraecipuas
iuppreifit,
po-ftea res aliae oculisauribusveobjc&ae,
autalioquiin mentemvenicntes , vo¬ cesaliasminuspraecipuas provocent
eli-ciantq». Quodan hac ctiam vice
fa¬
ctumfitpauluminframelioreritvidcn-dilocus. Quod ad exordymi
Do-ZOp
nis Dominicas attinetj primnm
per-pendendum ampliusrelinquitur,annon
id afummo ßpientiifimoq; autoreiic
adornatumfit, ut nontantumafFedlu
bonocornmotisanimisnoninidoneum
fit (necji enimper merasreticentias
de-currere, Sc ordinariam iermonis
for-mamperpetuodeferere illorum oratio
poteil) Tedetiamnihilcontineat, quod
nonconveniat menti quae magis
com-pofita, Sc conatu magisquietoad oran-dum accedic. Deinde nuila rationc
confequens eil:, quiahaevocesquiesim.
ifto exordio per
apoiiopefinnonomit-tuntur, neq<alibiomiilas
eile
automittipoife,
IIX. Haeceademab ordinario ilatu
ψ-
voce*
recedensScquod confequens eil,
ordi-nariamverborumformam facile luxans tcs.
diipofitioanimiefficit, ut nec omnino
fervetvoculasillas,quaecopulaeScquaii
vinculaquaedam funt orationis. Prae¬
ter verum autemdiciturvocesillas,quae
poil haice re%mlfasmanent, nihil
figni-ficare:cumhoc tantumdici poilit, eas
minusfimplici &obvia, fed magis
re-dudla Sc implicata ratione fignificandi
officiumfacere, Nccapparetratio,cur
Non cxi-gcnda hic oratio
bre-villima.
zio
cumnominaipiaper
apofiopefin
omit-tantur,ηοηetiameorumlocoponifoii-tapronominaomitti
poifint.
Neqjiiu.
objedtioneaddu&a
formula brevior&
fimpliciorfigura Sc reticentiacaret.
Po-terant,fatemur,hi homines breviusSc
fimplicius dicere,fervatualtißitne.
Sed
qui poftulari poteft, ut qui impetu feruntur,iic omninocant,utqui
greifus
compofitos figunt? aut utin
circuitus
delati,iimulviabrevilliina tendant? Et hic quoq, idvalere poteft,quod
ja
nu.modoadducebatur, multitudinem co-gitationum, Sc varie occurentesvoces
aliorum hane minimead conceptus
bre-viifimosreftridtam,ieddiftiifam magis
&£himi eStagitatione interruptamora.
tionisformam parerepotiilé.
Refponfio IX.
Adobjecftum
exemplumaliaq;
illifimiliareipondetur,negari
quidem^
nonpofteexempla
multa
fenfumconti-nerelonge recedentemab eo quemin>
hiice hujus turbae verbis
explicatio
quam nunc enarramus
ftatuit:
ηεφ
ta¬rnen ficefteomnia- Aliquaenimcum
hocnoftro
congruüt.Utexemplo
fupra
petitoexiis, qua;in
ufu
rerumcontinge-repoiiunt,reponatur
aliud
iimile,in
peri-culo adexem
plumpo¬
irr
culo urbis, incendio aut tnmultu
no-dlurnovigiles inipecula conftitutos
in-clamat aüquis ex magiftratu,
dicitqj
♦attenditeinjpecula, Quononid vulr*,
utvigilesoculos
per ipecularr» circum-ferant, notentq;quomodointra eam_,
resiehabeanc: fed ut iftihoinines qul
funt inipecula,eaquaeextra eam fiunr*
iotdicitcobiérvent. Incjusmodi
cotn-pellandi Sc adhortandi formuiis iaepc
ad)icituradverbiumloci//?/V,
autilIi paraliud. Neq;
ramen idfemper fit,
ma-ximeinrelubitaSc urgente, concitatio-nemanimis Sc indidhs
fa&isq, felbnan-di neceifitatem afferente,
Exempla
propiora invenire poteruntalii, quibus deiiscircurnipicereSc
vacat ScÜbet,feu
indivinisleu in humanis Ütteris. Er" vix dubium quin eruditae antiquitatis monumentareplicantibus talia occur-rant, inprimisnifallimurinau&oribus
Comicis &Tragicis, Sed quianobis haec traclantibus illa iponte nunc
qui-dem nonoccurrunt,eaconquirere
nec
tempus pcrmittit nec operaepretii
aefti-matiomagnopere
fvadet. Atqjhaecita
proifthacoptimoruminterprccum ien-tentia.
Zt2
Salva in X. Si quis tarnenvel per hasquas
glönam m nuncexpendimus, vel peraliasrationes ums.
injeéloicrupulojderiderechujusformu-IjeSc reticentiaeejus cxplicarionem
all-am,videndumaninter;aut minimum-,
poif alias,illa
aliquem merearurlocum,
quaeremper coniequendaegloriae notio·
nemexpediretentatj idq;
infwncfere
fenfum: jerva, queefumus, Meßtatn ingloriam in altißimts, idefl ccelefiem.
Eo
perduc. Familiarior
förfin
videbitur
oratio, ίΐ ailumta vcrfione Gnecadicas
σωστν ας την cv
υψίςνίζ'·
Quomodo defe, inferiorequidem
gra-du,multumtarnenfimili forma
phrafe-os dixitS.Paulus z.Tim. IV,ig. rcairet
fze αςτην
βα,αλαοον
alrrJ
την ί7ΓΕ{β-~viev,fulvabitmein illud (uutn
caleße
re-gnum. Idem
Apoilolus
ipfum
gloriae
vocabulnmaddic, loquensdecredenti-fcus i.ThefII.u quos falvare
cupien-temDEumvocaifeait, in regnumluuni
Sc gloriam. Ut
vocis
hujus
adivx
σωσαη verba pailiva frequenter cum-»
praepofitione
αςSc
cafu
quartoconilru«
unturapudLXX.interpp.
Sc
in
Graccita·
te,utloquimur, caetera: ita
Apoilolus
hicvocemaclivamficconflruxit3quod
8cipfum exemplis non caret. Oratio
-nisveroformahaecexgenere earumeil,
quasconciiäs appellamus, Secundum quarumindolem verbahaecApilolima* teriam continerepoffunt formulae hujus plenioris,/alvabitmeprovehendumin
re-$num fuum. conf. Col.I.i?.&c, Qua
vero rationeexprcife dicitur,crMcr&t
βασιλκαΜ,falvabitinregnum:
eadem^
dicere licet ιτωοτν &ς falva ingloriam. Ut vero illa loquendi ratio
conciiaeft,ita8c tanto magis
recipicn-daereticentiaeidonea videri poteftj quac 8cipiaiermonis brevis figuraeft
quam-quamexaliogenere,Haecenim
Rheto-•ricaeft,illaGrammaticispotius
accenfe-tur. Ratio prohac fententia praeterea unaatqjalterapaulo inierius
ex
occaiio-•neoccurrét.
XI. Qui haec pro non ineptisha- OccQpt«
bcnt,inter ficfentiendi obftacula nom. tio,
magnopere idponent, quod hic ex-prefius non iit
articui^
tjjv exingenio
lingvae repetendus aut certeponendus
antevocesa/
υ^ςαις,
phrafi plenatali, <ru<rcv Ηζ την την 'cmίψιςεις*
gloriam iIlain inaltißimts♦Unde pe« tendac vo¬ cesin glo-nanu Suida:er¬ ror« Ζϊ4
do &ίη illoPauli loco eil rijvβαη*
h&icwairtf την
επα^βίνιον.
Namprse-terquam qüodarticulus Graecus, utino·tum,iäepenonadhibetur ubipoterat, &
quodammodo fecundum
rationemlo-quendifimpliciorem, videripoterat de-builTe adhiberi: in apofiopeli multo magispronumeil:eum omitti, ubi in·
terdumvocesardtecohserentes ab invi-cem revelluntur, Siveropotius urge-at aliquis ipfam vocem
cfojrcwgloriaffly
ut praecipuamhicperapoiiopeiinomit¬
ti nonpotuiffe, fupraoilenfum eftfieri
id iäne poifeScfolereetiam. Et
dice-retaliushoshomines nominando excel-ja coelorum id orane innuiile quodper
gloriae vocabulum intelligipoteil, XII. Hanc explicationem aliquo
irt
numerohabentibusmox fubitquaerere,
unde hasvoces iic acclamantes
fumié-rinc. Ubinoneil: audiendusSuidasqui
huicicntentiae videri potell:
nimiumfa·
viife, quando ipfum hofianna
&o$m>
fivegloria?ninterpretatur; utillud
apud
Matthaeum, hoftannainaltißimis>quoad
ienium fecundum formam verboruni-» idemfitcum illo apud Lticam,gloria$
in altißimii. Quo padto minimeper
apofo-zlf
apofiopefin hic intelligenda erit vox glorias expreifa fcilicetper Ebraeamho¬
fianna. Sed ratio quaSvidashicutitur
admodum infirma eft. Quia ic-dicet-*
alius Evengelifta dicit,
4ίξηνη
τωjjS
> Ρ.
Ααβι^,ραχ
pio Davids jamhofianna
idemeit
atq>
five
gloria· Inhis"J
*f '*
lapfusnonunuseit. Primum
Evanget/^**^/'
* Marumnullus hasverborum formuias μ,£*~nobishicreliquit, Nec dum videmus
quipoiTiteasaliquis in eis invenire, nifi
quiCappellianomoreprocaxeasin
tex-tumfacrumintrufumiveric,quia ficin
Svidalegit. Deinde ίΐ quis dicit Svi-dam hicEvangeliftarum non verba ied
fenfumfecutumeile, ideminfeipfum_>
impingit. Sic enim nihil hic habebir*
devocishujusfignificatione,ied de for¬
mule totius fenfu, Et debebat utiq> Svidasintali interprctatione vim vocis
rcipexiffe. Praeterea rationulla
appa-retcuritafcribens, vocem hofiannama¬
gis gUriamquampacem interpretari
de-buerit; quando utramcp formulam_i
quafiex aequoadfert. Porro faliunt_»
hicpro certofumit, Evangeliftas parte
hac unam eandemqj acclamationem_j
diverfiquidemidiomatis,
fed ejusdem_.fignifi-^
}β
iignificationisvcrbis deicripiifle, Quod
ίΐ illtspropofitumerat, quomodo pacis I
inccelomentionemfa&am äLuca, trej
caeteri plani, omiferunt/ Et res
ipfa
oi.tendit,eospartimeafdem, partim
di-verias acclamationes narrare. Inter¬
pretations vocis hofiatma verae,
pro-priacp
nitentifignificatione
vocum, percrctxrov , agefalva> Svidas
adicripiit"
improbantesvoces
έκ
οξ&ως,
nonrefle: ipienonre&ehas voculasaddensadfen-tentiamaliorum, quas re&iusjuitiuscj»
adicripfiilet fuae. Itaqj hoc ex
Pfal.
CXVIII. notionem glorix
arceifendi
compendium cum veritatisdiipendio
conjunftumeft. Quodίΐ illam,itaut
Svidas,abrupte dedu&um easex
collo-quioChriftiScPhariiaeorum
Matth.XXI·
ιf.16, Ubi hisindignantibusquod
pueri
clamalTent,hofianna filio DavidChristus reipondet: Annunquam legißü quodcx
oreinfantiiim & lacientium perfecifli
lau-dem; etiamiicconiéquentia
carebit
ar¬ gumentatio. Namnccdevocehacho-
< iianna iolaejusφ
fignificatione,Ted
de
acclamationetota ibiiérmoeft: Sc po- ,
iito, nonconceilodevoceunaifticagi,
non (ed ouva vocabulum
•
217
XIII. Aliunde igitur eapetenda eit. Angloriac
Diceretaliquis hos clamantes hofianna notion-u. inaltißimu, duas illas poitremasvoces
auditas ex oreeorum, qui clamabant,
apuci Lu_
gloria in altißim'ti, afTumiijTe 8c ipfos, camcap« atq^inufum fuum vertiile, in ifta
ani-morumconcitatione, 6caffedhium
ob-viaquaeqjpropofitoidonea
corripienti-umcurfu. AccepiiTe icilicechosfic
ac-clamantesverba illa alterorum,acq; illis
concinuiifequidem,iediéiuentia fcmi-plena$omiiTavocegloria»quaeab alteris
cantataeifet,dumhi fuumhofianna cane-rent. Uchtecformulahofiannain
altis-fimis partem priorem fibi fumieritex formulahofianna filio David: vel potius
exhofiannaillofegarato
j pofterioremex formula ^gloriain altißimts a
Lucacom-memorata: quando icilicec hi
homi-nesacclamationibusomniumiuccinere
geftiebant. Sediiresitaiehaberet,co·» dicesvocemhofianna å féquentibus
in-tcrpundUonealiquadiftinxifFent. Quod fitarneninharreasexplicationiilli, quae
hicafferri caepic: dixeris hos homines
verbaquidemexdiveriisaliorum
accla-4
mationib'accepiife,fedapte concinnas-icinfementiam rei ipfi 6cncgotio
ar#
prime congruam,vcrtimperapofiope«
ίΐη prolatam, iupplendam autem ita; ferva, (jitxfumm, Mcßiam, inqlortamjn
altißimtslivecoelcftem, Sed haec utuf
nonomninoineptecogitata,revera
fic
accidiiTé,affirmari facilius,quam
iolidc
probaripoteft.
XIV. Tutiusigitur Schic manemus
inträcomplexum fcripturarum, adquas vix dubium quin animos rctulerint,
Anex hy-
Suot9uot:^n
h°c
neg°d°
aliqua
CUITLj
jnno An- fcientia verfabantur. Similitudo ver-gelorum borum deperiona eadem facileducitad
Luc.II.
hymnumAngelicumLuc.II.14.Et
exifti-mantaliquiLucam omiläiTe acclamatio·
nem perEbraeum hofianna atq»
narraiTe
ilbsalteras,utquaspropius convenirene
cum iftoAngelorumhymno,antea a
fe
memorato. Fuit ScalioquiLucasEbra«
iimifugiensmagis, &di&ionis Grxcae
ftudiofior. Contenderettamenaliquis
hymnum iftumAngelorum magis
infi-nuareillam pluribus receptam hujusformula; explicationemper qu'teß.
Sic
enimexplicaripoile verba Angelorum
gloriaDEoquießtn cXcel/is- Sedquia
vo-cesmaltißimtsvelinexcelfisnon
iequun-turfedpraecedunt vocem DEO,
Sc
pro·xime λ
Xi9
xime conne&untur cum voce gloria,
mdior uti
φ
videri poteftexpolitio
haec,· DEö fitvel exhibeaturgloria incfa
Iis. Quomodoincoelis gloriam DEQ
tribui<Scmajeftatemejus celebrarifaepe
fcripturadocet. Et quemadmodum_r in membrofequenteforma verborum_»
proprie dicit &optat paccm fore in
ter-ris,&beneplacitum iive amorem DEl
inhominibus liveerga hominesj ut de
populoDEi canitDavidPfal.CXLIX.4. conf. Pfal.XLIV.4.& latiuspatentem_.
propiufcp
huc faciencemlocum Pf
XVI. 3.ita&inmembro priore dicitur DEO gloriamforeincoelis. Quamvis aucemtinreipfa&quoadfubjecftumcui
exhibe-turgloria in idem recidat, iivedicas,
ξ/oria fitDEO quiefiin coelis> iive: DEO
fit gloria incoelis: Eidemenimilli DEO,
quieftincoelis,etiam exhibetur gloria incoelis; tarnen quoad rationcm
exhi-bendi,quam unahaecverbaexprimunr*, iftainterfedifferunt.
Νεφ
enimadä¬ quateidem funt haec duoi DEo qui eßincoelisfitgloria, Sc DEofitglorja in cceltsi.
nam&interra gloriapraellatur eideirkj,
DEo, qui eftincoelis, rationefcilicet
ex-imiaj utinfoliofuo fuprafcabelUm
Z20
dumterramJe£LXVI.i. Quando
igitur-inhac hujus turbae acclamationeidem verborum ordoeil:,atq;iniftis
Angelo-rumverbisj & vero dubium noneftj
quin hymnusille cantatus innatalino* dieDomini,tuncomnibus vere& cum fedulitate piis magnoin pretio valdeq;
uiitatusfueritj non inepte
inferturtur-bamhancadeumhic reipexiile. Quo veroid cerciusreddipoterit,
eoerit fa-cilius affirmare inhac reticentia
canta-tamabAngelis gloriam intelligendam^
eile.
AnnonSc %-V· Neqjtarnenideoin
quaerenda
aliunde fedc illa, unde ad iupplendam hujus ArcsiTipoi-acclamationis reticentiam notionem
gloriae areeiiamus, nufquamoculosex¬
trahunc Angelorum hymnum
rircum-ferre licet. NamAngeliipfifuaex
fcri-pturispetere amarunt,utvelex
illaarch-angeli Gabrielis ad Deiparam virgi-nem oratione conftatLuc.I deicripta,Sicenimcceleitesilloslegatosin his
ter-rislocjuiillequimiferatRex Regumvo·
luit, ut hoc quocp pa&o
conftarer,
quanti etiam in coelisdc inter coeleilesillaspoteilates fitverbum ejus,
icriptu-rafacra» Deinde ii vel maximenoiu
habe-221
fr haberemus,authicrcipicerenon debe-remusiftaAngelorum verba, fcripturae
tarnenaliae locispluribus itaMeiliani_.
&gloriamcomponunt, ut fecunduni_»
illas pronum potiusquamalienum fir8
eaminhacacclamatione,utoptatamilli
votis, aut gratulando prarceptam ani-mis, taciteintelligere. Huncfcilicet
illaejamdiuperhibuerantpoftpailiones, quasinformaiervi,utnovißimnsvirorum
fubiredebuit,JefXLII.i.LH.ij. LIII. aditurumgloriam Pfal.CX.7.&c. conf»
Luc.XXIV.2^.ubi CHRISTUSipfe
non-» 1 , ,
ne,mquit, hac oportuit CHRISTUMρau,&
itaintrareinglor'tamfuam? nempe
prae-dixerantProphetaepaßiones ejus,Sc
poft-ea fecuturam multiplicem gloriam. 1.
Pet.I.ii. Quomodojam per longam_»
feriemiéculorumgloria& honore coro~
natnsaudiebat inpraedidlionibus,PfVIII»
6,QuemPfalmumin hocipfo negotio,
j Scejusintuitu,adie applicatCHRISTUS
ipfe Matth.XXI.ici. acclamationem
de-fendenspuerorumcUmantmmbofianna
filioDavidv. if.Ex hoc fönte exiliere videturdcillud, quodfecundum expli-cationem verborum iimplicioreni.,.*
Jac»II.it JESUS dicitur της
ill
jryg> ieuMeilias ille glorioius.
Quo-modoetiam in cum exT. V. innovum
tradu&a eftilluftrisilla appellatioDornt'
nigloria i Cor. II.g. Scut
fupra
inoni-tum, Dominideccelo i.Cor.XV.47. ur* intelligatur gloriamcaeleftem
&inal-tiilimis coelis maxime conipicuam
illi
Competerej eidemilli, qui prtedicatus eftgentibtts,creditus inmundo,aßumtustu
glorialiveingloriam,1,Tim. III.
ιό-his, credimus, Sc firailibus
fcnptnra-rumlocisaliis, reccptus in
Ecclefiahy-mnus,dehocCHRISTIinurbem
Jeru-iälemingreilu faepe repetitilla de
hono·
re Sc gloria, in verbis fupra
addu<fti&;
Sc coeleftis quoq,militiae
meminit,
quae CHRISTUM in excelfislaudac
Speramus jamexhisconftare,quid
no-bisquidem idoneumvideatur,quod
rciponfionis loco aiferri
poifit,
ubi
quae-ritur,unde verba haec inaltißimuaccla-mantes acceperint: Sc unde
iuppleri
poiliteaquaeinUlis eft
reticentia.
Atq>
holeetiamdehacpoftillas
alteras
aeda*
matione.XVI. Supereftunum,
quodlinefa-ftidio le<ftorum , etiam hos tales pro·
funditatiferipturarum longius
impares
MJ
conatusboni confulentium,nosadjcere
poiTeconfidimus. Quemadmodum_*
reiicpoftulante, nonnullain
hacnarra-tionc Evangeliftarum extrahas apofio-» pefes attigimus,ita omniailla fub
tradVa-tionemvocareapropofito noftro
alie-Deacc]a
numeft. Ob magnam tarnen cumiis,
matione
quxjam expendimus, connexiönem, faxin paucis delibabimus acclamationem il- Ca?/♦.
lamapudLucam iäepejam
adduclolo-coc.XIX, paxincalo. Ea noniätis
con-venire videturcumverbisangelorumin
hymno quibus cecinerunt, & in terra Vaxt Sed rede hic fe habentomnia»
Quoniam enim paxinterrelataeft,
quo-rum natura totain eo confiftit, ut ad
aliareferantur, 5c ipeftatur minimum inter duos: haecveropax, de quahoc loco,interDEum coeleftesqiefta parte
unai 5c homines in terris ab altera: utrumqjDEusdicivoluit, pacem
nem-pe 5c in coelo 5c interraefté, e coelis
delatam interras. Angeli, coeleftes
nuncii, nomine DEi eccelo pacemli¬
veproiperitatcmhominibusin
terraan«
nunciant. Homines e terrisad cqelos# ad DEum pro parta pace vota5c
gratu-lationesmictunt. Eodem tendunt,5c
224 i haec noftra coiifirmant illa magni ,
Chcmnitii harm.c VIII. p.98·ubi obi¬
ternotarijubet hane difFerentiani.·
An-geli,inquit,canuntLuc,II. pax interra, bominesveroLuc. XIX. paxincoeio.
Sic-ut enimAngeligaudenthomines inter¬
ra,anteahbi inimicos, jamDEoelTe
re-conciliatos,terram non amplius ardere
furore irae DEi iicutihSina: ita homi¬
nes debent fibigratulari, quodfciant'
ccelum fibiapertumelfe. Addipoifunr,
quae/ibiiéqvuntur
caetera.Teftimo- XVII. Eil: nobis paxin terra, hie imex viventibus inEcclefia
militante, inqua
crip uns» c^_
re(jnum jufticia &pax? &·
gaudi-uminSpiritu Sanfto,Rom.XIV.i7.Pax
quam hic mundus dåre nonpotefl'.
dat
veroDEus in hoc mundo Sc inhacter¬
raviventibus. Viventibusautemvitam,
nondehocmundo, Ted
ipeeftantemad
.coelos, Phil.III.zo.Coli.III.1.2,&c.Pax
nobis eilincaelo,decretanobisin
fliper-coeleitibus,Eph.I.j.Utin terris
fußificati
pacembabeam9apudDEumincoelis, Rom.V.r.quandoCHRISTUSquieft
pax
noßra
Eph.JI, 14. fublatus eft incoelos Marc. XVI 19.Luc. XXIV,fi.ΑΛ.I9.11.&ßdet AddexterammajeßatisinexceltisEbr. I.J.
22f
f
lIX.i.
ubi
&interpelUtpronobisKom.VlUiJ4-ncpaceapudDEumexcidamus. Poft
peccatumintrodu&umin mundum
an-teparadifum poiiti funtCherubim
canu flammantegladio,adarcendumhomines
ab arbore iftavitae. Gen. III.24, Simul
hocpertinebat adcommone^fa&ionem
de peccato,quoddividit inter nos &
DE-umnoftrum, jef.LIX.
z. Signum etiam
eratbelliperpetui, nimortales arborem
vitae aliammelioremquaererent. Sed
iummotumeil: hocbelliiignum, Sc
re-ftauratapaxpereum,
qui vircutemeritifuiper
fereconciliavit omniainipfutn, pa~cificansper fanguinemcrucis futsfivequce
interrts·>(tvequeein coelisfunu Coli,I.zo.
conf.Eph.1,10.utiicpaxiitutrinqs, Sc in caelo Scinterra.Dignaob elegantiam
vifafunt, quae hicadfcribantur verba Eulogii oratione «£ ra
ßctico,
n&jtbV
πωλεν, fub finem. 'Hy,inquit,tvΣιωρ
i^écdztf ωσζτεξ
uvltCpJiyyifyjcc
syqccv-O.anrcc(p^ct
ά,Τληλα
Sc,
kqyt,vici
ngq Ό. cJjiiyetct. Öi ανω λέγϋσι, cv Θεω, KcycJJnyvjg &ξηνη.di
ΧΆΤύύ bC77)Xg/V0V7Vij &ξψη CV ενυ^/,ςοις*
Οι άγγελοι ό)"Μ γ^ζ *1ξηνηέίξηχαπν,
Öl
kv&QC*)7rCl
οίξη« νη <ΖΜιζ€ vtj 'evxgftVG) κεκ,ξΛ^χ,ιη. 2^gc77 j
επα^η
ε7τίςηö vmcnβοων,otprjvrj υιοίv - - ψτπρ > / < ~ , \ ό ' &ξγ\νψΟξΜντΐς οι τωναν ω χοξοι,ε[όοωνåo^ct
b
ύ-ψ/.ς-οις
Θεω ,^
cJm
ρης&ξ{~
Pi],ηγ#ν ©e55Tföf
εχ&ξΧς
πλοία
χα-Ό,ϊλαγΥ),
c/Hv
yjq ot7ΐα^ες uatyvτις
V ί \ > / >\ 3 ~ *Χ£βθ(ον ωσαννα οχξηνηεν Χ&νω>
Jo£&
«νύ^ς-οις.
Τερίνασι
$
ταπι-νυν
α£ελ<φα,
Ideftinter-prcte Combefifio: Em vidm ί»&0»
caeleßiapariteracterreßriavicariis
fibi
re-Jpondcntia vocibus,fefc muttiofalutantia.
Dicuntfuperi, Gloriain
altiffimis
DEo
& interrapax. Inferi (hominesinferi-usiive interra poiiti) reßondent'
Pax
in coelo &gloria in altillimis.
Dixc-runtAngelt: interra pax»Homines clama-runt: paxinccelo. Quamobrem?
quod
rthnirum illeadfit,qutomnibus cUntatpax
vobis» Ouampacemvidentes
coeleßcs
cbo·
riclamabant: gloriain
altiflimis
DEo;
Sc interrapax, ideft, perfeäaDEt cuminimicts reconciliatio, quam &
pueri
cum dofti(ab adultis edoéli ) ejfent·,clama-bant\hofianna,paxin coelo Sc
gloria
in
altiilimis. Νam quce olim
infenfe
habe'
bantffraternanunc cbaritate
conferta
227 ίηverbisηνπεξ
&ξηίφ
οξωνηςpacem_»intelligiteamqusnobisinfilio DHi Sc
abillo dataeil, QuodplaniusSc expe-ditiuseil,quam id quod fequitur de
pue-ris,in quantum acclamationemillam, gloria inaltifimis adeos reilringit.
XVIII. Atq;haec,poft
illa
deapofi-
Summ^opefeonfacrarumnatura in communi,
j1^^·
de verbis Adami laetantis deconjuge,
°VA;£g
exemplisqjnonnullisaliis, inhasexpii-
' ,catunonnimium faciles acclamationes iolico pluribus commentari caufae cer- ωζΓΙ/>
taepcrfvaferunt. Fadlum id eopraeci-
llscun4>·
puefine,utvocibusphraiibusq, ab
ori-gine repetitis, Sc (peclatis cum rebus
ipfis,deearum verofenfu, Sc de feniibus
^uoqjalienis, hicpaffim afferri Colitis,
aliquantolatius clariusq; conftet. Egi- jnmem.
musid pro temporisviriumqiSc fubfi- bro
priore diorumhabitu,quibushaud(ane
abun-dantibus utimur. In communi
qui-dem ftudiumnobisfuit, obvia ftatim_.
harum formularumdiverfitate, ienium
earum excutere, examinarc rationes,
comparareiententias,cumdele&u
me-liorum: aut(altem idaccuratius
meli-ufqi
faciendi aniam latiorem aliispor¬ igere. Inipecie conati fumus aliquomodooilenderecompofitionem&ori~ ginemvocis
hofianna,
fignificationem_,
6cufumpartium, cx
quibus
eaconflata
eft; tumejus variam
habitudinem in-,
ftatuvelfeparatovel conjun&o,
ideft,
ipe&avimus
apoiiopcfin
ejus,ieu
cumilla ieoriim iententiam conftituit, feu
cumjunéla
vocibus
inaltißimit,fenten-tiamitidemnonEnereticentiaabfolvir, Oftenfum eamplus quamcommunetn
ialutandiformulam fuiife, nec inifto negotioramos
autfrondes
notalTe.
Ubi
Sc nonnulla defefto tabcrnaculorum_>, ejufq, typo,
Monftratum
petitatn
eiTe
formulam iilamexPfal. CXV1II.
undc
Scdehujusargumento
nonnihil a&urn·
Seniushujusformulae
ieparatim
fumtae
illuilratusexpleniori illaformula
hofi¬
anna filio David. Ejusduplex
fenfus
propofitus,
praelatusq,
iimplicior.
Ex-pofitumcur vox
liaec in
Graecum
con-verianonfit,fimul Sc pauca
derituali-busJudaeorum,Expenium
curMefft*
amhiappellarunt
filium
David:
Davi¬
denautempatremfuum,
Sc
quomodo
idemfecerintGraeci,fi fecerunt.
Ex-cuflanonnullorumdiiputatiocontra
ZZ9
fitio David duramefie Sc
infolenterrL.,,
Fa&umidquiares jampridem
poftulare
viiaeft propiorem confiderationem
eo-rum, quaehic trita magis quam
idonea
videripoilunt.Idem
accedentibus
caufis
ctiaaliis,nosdeduxit inobiter&
brevi-terfufceptam
confiderationem
vocumhybridaru Scmiitarumconftru&ionum. Explicatumetiam
quomodo optari
ali¬
quid potueritinrecerta:
Sc
quomodo
hicgratulatio magisquam
precatio
iit
:itemut ialus optaripotuerit
Salvatori.
Paulo latiustraftat«nobilesquacftiones: Quomodohacturbahocnegotium, & opus
quodfaciebat,ipfaintellexelit> tumetiam
fcripturaseopertinentes?
ubi vitatae
du«
extrem«iententi« Succeilittraftatio
quaeftionis defide&erroreat%prajudici'ts Apoßolorum&aliorum illa
tempeßate
cre-dentium» Deiftius temporis Ecclefea
ca-tholica. Item curhac acclamantiumt ur¬
taufanonfitverbisextantibus apud
Zacha-riamc♦IX.qua quam maximeproprie buc
perttnebant?
Quomodo
potuerinthi
acclamantes, &poffint etiamnumalii fenfuunointelligere ea quahtcdicebantur
> de
regrii CHRISTItumeffentialibustum c'tr-cumßantiis: Et.cum preces tum
2.? Q
lationes iub conceprum ut
loquirmir
unumrevocare? aucucrumhaec turba
id fecerit &faccreomnino neceiTeiit,
Inpofte- XIX· In
exponenda
illa
altera
ex
norr, vocibuspluribus compoiita
formula»
hofianna in altißim'u, primum remo
vi-musexplicadonesvero minus congru-as, Oftendimus icilicet curvoces in
altißimisnon debeant
iic
intelligi
acii
idemiignificarentatq>
adverbia
fublimi¬
terexcellentcr»&c. Quareformulato»
tanondebeatiicexponi: hos ramorum
frondiunnfefafciculosgeflamw
&
vibranm
Uliquicßinaltißimis.
ηεφ
itahochofian¬
naauthnecper iUamvocemfatta
gratulatky
audiatur inccdis. Sedita: SalvatUyquiCS
inaltißim'u cod'unempe
DEuspateryHeßi-am. Expeniae hicobje<5tio.nes,&
poitea
aftum de expoiitione hac:
Salva
tftcloriam inaltißimis»ideft; Salva
Meßiam
dignumprovehi in glorians illam qua
cß
in altißim'ucoelisiiveingloriamcccleßcm«
Examinatae iimui huic expofitioni op-poiitae rationes» Diipe&umunde
po-iita hacexplicatione arceili
debeat vox
åojZct gloria. Improbata
iéntentia
Svi-dae; coniideratuman petita