• No results found

Dissertatio philologica, de nomine divino sanctissimo Yhwh sevaʼoth cujus partem priorem, consensu ampliss. facult. philosophicæ in regia academia Upsaliensi, præside ... Andrea Boberg ... publico eruditorum examini submittit s. reg. maj. stipendiarius, C

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "Dissertatio philologica, de nomine divino sanctissimo Yhwh sevaʼoth cujus partem priorem, consensu ampliss. facult. philosophicæ in regia academia Upsaliensi, præside ... Andrea Boberg ... publico eruditorum examini submittit s. reg. maj. stipendiarius, C"

Copied!
36
0
0

Loading.... (view fulltext now)

Full text

(1)

Jjx

n"j3

DISSERTATIO

PHILOLOGICA,

DE

NOMINE

DIVINO SANCTISSIMO

emus

P/iRIEM Ρ

RIOREM,

Confenju

Amplijf.Facult.

In Rena, Academia

Upfalienfi,

PR

£SIDE,

VIRO CELEBERRIMO,

D:no

ANDREA

BOBERG,

L. L. O. O. PROFESS.

Reg.

& Ordin. Publico Eruditorum examinifubmittit

S. Reg. Maj. Stipendiarius,

CHRISTIANUS

FORSNER,

ANGERMANNUS.

In Auditor. Carol.

Majori,

die XX.

Aprilis,

Anni MDCCXLV.

Horis, ante meridiem, folitis.

(2)

VIRQ Aåmoåum Reverende atque

Préclarijfimo,

Mag

J

O

Ν

iE

LOCHN/EO,

PASTORI Selevadenfium longe MeritiiBmo, &

Anger-tnanniae Septentrionalis PR/EPOSITO

Gravis-iimo, ZEquiffimo.

PATRONÖ) fumma animi veneratione

colendo.

Admodum Reverendo atque

Praeclarißhno

VIRÖ,

Mag.

OLAVQ

KENZBLIO,

PA^TÖRI in Nordingrå,

Wibyggerå

& Ullånger longe

Digniffimo.

PATRONO, omni animi reverentia

fufyicientfc).

Pturimum Reverendo atque

Clariffimo

VIRÖ,

D.no

ELI

SALIN,

&

PASTORI in Anunfiö optime Merito. EVERGET/E, reverenter setatem

honorandö.

UT

pertenui

Nomina

huic

Veßra, Patroni

lucubrationi prsefigerem

& Fautores

, tot

favoris ac benevolentise exftitere

documen-fingularia, multoque

majora,

quam qux

un-ma.

Equidem locum

invenio

nullum,

fatis

commo-quae

mihi

praeftita

flint,

enumerandi beneficia; Vo»

quam

ßepiiiinie

ante

oculos

poncre,

crebrisque

li-vatos

parietes

ilepius

fieri deceat,

profe&o

in ipfam

occafione Nomina reticerem Patronorum ,

fa&aque

ficare

negligerem.

Non

potui

igitur

non

haice

(3)

Jul-Aämoäum Reverenäo atque Vr<zclarisfimo VIRO9

Mag.

ANDREJ

S

Ü

Ν D10,

PAS'iORI inSollefta, Edh,Långfela & Multrå longe

Di-gniflimo, atque Vicini Contra&us

PR/EFOSITO

Adcuratiiiimo,

PATRONO,omni honoris & reverentiae cultu profequendo.

Aämoäum Reverendo atque Rr&clärijfimo VIRO,

Mag. JOH

AN ΝI

TOLLSTEN,

PASTORI in Naetra Meritiffimo.

PATRONO, quavisanimi obfervantia profequendo. Vlurimum Reverendo atque

Clarißtmo

VIRO,

D:no

JOHANN!

LIDIN,

PASTORI in Sidenfiö Digniffimo.

FAUTORI, jugiter

venerando.

Optimi,

&

veneranda &

mihi longe

jucunditfima

me permoverunt

rationes,

quotVeftra in

me

iniignia

ta, quae

nullo

non tempore expertus

Tum

proriui

quam

dignis verbis

exprimere

valebit

mens

gratiffi-durn,nec minimam inme ientio

facultatem

,

omnia,

bis tarnen hic

iignificandum eile duxi,

me

illa ipia

benter

ufurpare

fermonibus.

Quod

cum

intra

pri-Eietatem

enigniora

peccafte

publice,

mihi

non

viderer,

dicam

praedicare,

R bac

potiffimum

led

figni-diorum

primitias,

licet

viles &

tenues,

Sacri

tarnen

Patro-ni & Fautores

Optimi,

ad

teftandum

(4)

tum grati animi

officium,

verrerabunda mente

of-ferre.

Quas fi benigno,

ut

fueviftis,

&

iéreno

vul-tu exceperitis, erit, de quo

mihi

in iinu magnopere

gratulari

queam; utpote cum

ipem

faciat

certiffi-mam, ut in hunc diem, ita in

pofterum

Patrocinio

Veftro me fuffultum iri. Praspotens autem Do¬

minus ille éxercituum ο παντοκράτωρ, qui Eccleiiam

fuam mirabiliter ac potenter protegit

&propagat,

Vobis, Patroni & Fautores Venerandi, vitam

&

tranquillam

& beatam in hac astate aut

prove-ftiori aut ad fenium vergente,

clementer

conce-dat, ut in pofterum

etjam

diutiffime ως καλοί

ςρα-τιωται in hifce caftris militetis ,

armisque

fpiritua-libus

feliciter,

ut ccepiffis,

profligare

poffitis ho-ftes quosvis, imprimis τχς

κοσμοκράτο^ας

τα σκό¬

τας τα αιώνος

τύτα;

atque fic Eccleiiam, gregerrt

illum Veftrum, Summo animarum Paftori

iartam,

te&am

integramque tandem

filtere. Florete

itaque

diu

Ecclefe;

vivite ex voto Veftris FamiliisHono-ratiffimis;

favete

& huic clienti,

qui ad cineres erit

AdmodumReverendorum

Qf

Prßclarisfimormn,

flurimum Reverend, atque

Ciariß.

NOMINUM VESTRORUM

Gultorhumittimus Cfobfervatttisßmus CHRISTIANUS FORSNER.

(5)

J O.

A Ω.

CAPUT PRIMUivI.

f i.

Anta

quidem

eft

Divinre

eilen-tlse & attributorum fublimitas,

tantaque exceliéiitia & amplitudo»

ut nulla vocÖ^humana adaequate

exprimi pofllntj attamen, quura verbis fenfa animi noitri de Deo

iignificanda fint, placuit Ejus Bo¬

nität! , variis vxscabulis in f.

co-dice obviis,

ffuas perfediones

aliquo modb nobis reve-Iare, ope

αναλογίας

iftiüs, quse humanis rebus, unde verba defumta, cum Djvinis intercedit: tum, ut Emi~ kéntiie ac Mojeftati Ejus convenientes eofacilius nobis

formemus conceptus: tum, ut ex cujuslibet mminis orH

gine &

fignificatione,

doclrinas nobis utHes eliciamus*

in

noflrte

tenuitatis agnitionem a), Exftant hujusmodi

appellationes in Γ. literis piurima: ; qua: diligentius

pen-iitatce frudum inquirentibus praeftant omnino eximium:

quia quidquid de Deo nobis patefadum, id fere ipfius

nominibus, qua: hic iliic in fcriptura f. fparfareperiunturj

veliiti brevi quodani compendio, continetur. Sed

ne-A ceff@

a) Vid. Keverendiffimi

Archi-Epifcopi

D. D. Jacobi

(6)

ϊ DE jfEHO VAU

cefie etiam hic habemus confiteri, nonnulla occurrere, talia in fe comprehendentia, quas humanse rationis

ca-ptum & finitae naturae vires excedant, praecipue ea ,

quaeipfifummo Deo fuam debentoriginem : ut adeo hac

etiam in parte nomina Dei fint , Βαυ[ΛΑτ2(>γΑ ,

mirabilia, impervia, occulta, Jud. XIII. ig.

Xslihi-lominus tarnen & licitum & pium cenfemus, quantum

m nobis iitum eft, ad accuratiorem femper nominum

Divinorum , rerumque cceleitium cognitionem fummis

adniti viribus. Quare & nos argumentum prsefens pia meditatione fdegimus, in quo, quantum exDei gratia per temporis anguftias ac ingenii tenuitatem lieuerit,

circa nomen Dei Auguftiifimum & fan&iflimum Π1ΓΡ rilRSy contemplandum levis opera noftra occupabitur.

Et pfimum quidem de utraque vocefeparatim ac feorfim,

deinceps

de nominirbus hifce conjunffim a&uri erimus.

Ceterum prius Nomen Div. HVT tantum ώς b

παξίϊω

licebit attingere, quum tot viri Illuftres & Clariffimi b)

adeo folide atque accurate de eo fcripferint, ut noftne

diligentiae nihil aut parum fecerint reliquum. Ubi ta¬

rnen nemo, utfperamus, nobis vitio vertet,

lévitatis-que aut arrogantiae accufabit, fi poft tantos Heroas,

a-liquid & nos adjecerimus, quod ad explicandam atqué illuftrandam genuinam

bopa-rtXtyiAv

& fignificationem

pertinere putaverimus.

Quum derivationis cujuslibet verkas reffe

explore-tur per convenientiamjormationis &fignifcationisycum

fua

"**"■ 1 ■ 1I.' . I I, '

b) J.Drulius, Sixt. Amama, L.Capellus, J.

Buxtor-fius, Jac. Altingius, N. Fullerus, T. Gatakerus, J. J. Schudt,· H. Relandus, J. Leusdenus, J. B. Carpzovius, J.-Fabricius, B.Holtzfufs, A.Montin, J.U.Hildebrand,

(7)

Jjj-ZÉBAOTH. 3

fua örigine

c); origo

autemquseVis

dicatür

fimpliciflima

radix, ex qua, velutifurculorumitipite,vocesaliae

pul-lulant; neceffario hinc,ad harum integritatem ftabilien* dam, nativamque fignificationem indagandam, ad origi*

nem feu radicem, ex qua furrexerunt, eft recurrendum*

Ideoque neminem exiftimamus inficias ire, magni inter* effe, thema iimplex nominum derivatorum, in argu* mentis Philologicis occurrentium, folicite & accuratö

Inveftigare. Illius enim genuino valöre inteile&o,

ho-rum fignificationes facilius adfequemur. Et licet plerunv* que eruditis invifa fit haec Grammaticorum denominum

& verborum origine anxie inftituta disquifitio, quam &

nos interdum fuperfluam & otiofam confitemur, dum

qusevis obtruditur. Non tarnen ubique & in omnibus

res ita fe habet; fed profe&o laudandam contendimus

eorum induftriam, qui circa genuinam derivationem no¬

minum & verbojnm detegendam verfantur; quas; ii

us-piam iigna funt rerum, magni utique erunt ponderis ae

momenti, quum ad res Divinas, naturamque Divinam

fignificandam adferantur. Id quod Sanéiiilimi nominis

r!lR32f ΓΠΙΤ ΙΨομΛτολογίΛ fatls demonftrabit: ubi nudae

nomfunt voces, neque inanis titulus; fed qui

eminen-tiafua non foium hominum nomioa longimme poft fe

relinquit, verum etjam naturam fummi entis

admiran-dam , & ineffabilem Majeiiatem, mirifice declarat. Hie igitur primum, ut diximus, Etymologiam nominis ni«T

fcrutabimur.

A 2 ξ.

ni.

r) En! Regulam auream Lydium quafi Iapidem

Philologie, quem nobis Frinceps quondam in literatura

Hebraica, Joh. And. Danzius exhibet inLiteratore

(8)

4

DE

ZEHÖVAE

§· III. · · ·

Eruditi, tum inter Dolores Judieorum, tum Phi-lologos Chriitianos, & antiquiores} & recentiores,

fer-ine omnes in eo confentire videntur, Sacrofandi hujus

nominis etymon deduei ex

magnifico

refponfo, quod

Deus Exod. III. 14. dedit Mofi, cum eum in /Egyptum mitteret, didurum Ifraélitis, ii forte de nomine

mitten-tis requiiituri eflent, utaudoritatem legationi fuse

con-ciliaret: ΓΤΓ7Κ mißt me advos. Scilicet ex hoc nomine

Dei peculiariilimo &

propriiffimo

ΓΡΠΚ, quod forinam

refert primae perfonae Futurij

fuamque radicem

ΓΡΠ evidentiffime prsebet d), qua Deus,

de fe ipfo

loquens,

ufus "J

■ .,11 ,.i

d)

Aliorüm

derivatio ex Π1Π, quod

etjam

denotat efTevelexiftere, videturquidem propior tffinplicior5fed

nee omni carens difficultate, utpots quum hoc radix fit

rarior, adeo ut Summus

Polyhiftor

&

Archiatrus,

\lv

kv

άγιας, Olavus Rudbeckius F.

in

ichthyologia Bibk de Se¬

lav. p.22. illam dixerit

Hebron's

inufitatam;

ideo

fortas-fe, quod

hoc ipfii forma

Prot, in

Hebr.Coäice

non

occur-rat 5 vel quod Chaldois ufiu fit frequentior. Certe

abo-minamurimpiam, finon

blasphemam, derivationem

Hie-ronymi

ah

Oleafiro,

Hifp.

Doihikicani,

qui

ftatuit, hoc

fanäijfimum

Dei twmen ortum

ducere

ab

mn,

calamitas,

serumna, infortunium; (quod

vocabulum

omnes

Lexico-graphiponunt

fub

eadem

hac

radice)

atque

Demn

loac

ap-pellatione

figmficare voluifie,

fe

perniciem

adlaturum

fo-re PEgyptiis

&

Chananois: ut

meditationes

ejus

adfert j.

Druiius in not. ad Tetragram. Cui

fententio licet ipfie

non adflipuletur, ex

kypothefi

tarnenforme

recepto

hujus

nominis, quam impugnat, eam

facile

fuppeditari

cenfet

; tpfe vero Doclorum

imperitio

hoc

tribuit,

fi

non

(9)

ZEBAOTH. t

uRis efl; fe cl eam in Tertiam quafi perfonam mutavit,

quum Mofen plenius inverfu fequenti inilruere vellet, quo

modo ille

hoc nomen enunciaret:

(fic

mutata litera

Pr&jormativa

Ν in ">, & media radicali "> in 1) e) non

fine cauiTafpecialiiiima, ut in §. X. indicabimus, aut

de-fcendit, aut etymo fuo plane convenit nomen Augu-fliilimum Π1ΓΓ: quod quidem non fine profundiffima

a-nimi veneratione eogitari debetj nec tam fenfu, quam

forma accidentali Grammatica & fignandi modo, a prio¬

ri voce eil diverfum.

§. IV.

Hoc eil TIDJH DtCP nomen illud gloriofums vel,

ut reddit Jonathan Exod. XXIV. n. κΤρΊ KDI KDtCf

nomen illud magnum & pretioßum, quod Judsei, exter¬

na etjam venerationis cauffa, tum in ufu

communi,tum facris peragendis, cavent, ne deleant, ne frangant, ue

fcri-phemie. Videfis verbaejus adlata a Franzio de Interpr.

S. S:e Orac. CHI. Unde tarnen haudfacile elicies, hanc

etymologiam fefi Drufio probare, utnonnutlis vißum. At Franzio, in loc. dt. nonprorfus videtur rejicienda,

dex-tre explicata. Sublimiorem vero hujus Etymologie

ad-inijfe rationem fuppeditat Gull. Zeltner, in DiJJért. eru-dita de Evangelio Tetragr. e Nov. Teil, exulante (f. iq. itbi contendit, multiplicia & graviora quidem Mefiise in

his terris fatafuijje hac nominis SanBijfßmi forma ßgni-ficata. Digna utiquefunt &

leciu

& meditatione ac cu¬

rat?ori, qiue ibi proponit.

e) In eundem modum, quo cernimusfaföum eßecum nomineproprio ΓΠΠ ti radice ΓΓΠ, vixit;

que

ita

a mu¬

rito fuo Adamo appellatafuit» quoniam dehebatfieri Q#

(10)

6 DE 3 EH O VAH

fcribant,kne legant; fed paene adorantf). At nefcio,

quo religionis obfervandseque pietatis praetextu ab hujus

gratiofiffimi

ac dulciffimi nominis Π1ΓΡ pronunciatione

abhorreant. Namque λ) tantumabeft, ut uspiam in S. Codice piam ejus enunciationem & le&ionem

prohibi-tam inveniamus: ut e contrario hujusnominis ufum in

rebus facris, seque accivilibus, fepe a Deo commenda«

tum habeamus. vid. Deut. VI. 13. Cap. X- 8· Cap.XXI.5. &c. Nee impedit, quod Deus vanam ufurpationem no* minis iui vetuerit & vindicaverit, Exod. XX.7. &Lev. XXIV. ii. 16. Id enim interdi&um cernimus, ne

maxi-me venerandum hoc Dei nomen fine ivK&ßiM, &

qua-dam animi reverentia pronuncient homines, llloque in

rebus vanis atque Iudicris, abutantur; quemadmodum &

illud dolendum, fi SanStiJfimum ßfeju Chrifli nomen apud

illos, qni Cbrifti nomen gcrunt, ex mera, deteflanda ta¬ rnen, confuetudine in turpiJJJmum quotidie trahitur

abu-fum. Qua de re conqueftos olim graviter fuiiTe iuo jam tevo Sanélos Ecclefise Patres, Chryfoflomum atque Theo¬

doretum, addu&is illorum verbis, teftaturJo.Henr.

Ma-jus g). ß) Ex pluribus S. Scriptum locis, ut: Pfalm«

IX. ii. Pf. LII. ii.&c. conftat, pios Judaeorum in

pre-cibus fuis & colloquiis, cum Deo inftitutis, hoc nomi¬ ne, pleno folatii & deliciarum, fepiffime &

frequentis-fime fe deleélafle: niii ftatuere velimus, illos aliis ver-borum formulis, aliisque modis precandi & orancli ufos fuifle,quam qui in f. literis exhibentur. γ ) Quid?quod

ίρίι MISCHNICI Judaeorum Doélores confitentur,

ftan-te

f) Vid. Wilh. Schickard in med. alpb. David. P.

XXV. Buxtorf. Diß. V. denomin. Dei

Hebr.

p. 247.

Au-guft. Pfeiff. in Fafcu. Dif VUL ρ- itf Cf.

Auguih

&U

fd;o(t Cadmus p. 2.

(11)

A,

ΖΕΒΛΟΤΗ.

7

te Republica & Templo, pronunciationem hujus

nomi-nis in Sanduario fuiiTe Sacerdoti, benedidionem

reci-tanti, permiiTam h).

§. V.

Hinc nonfolum legendum pflpp> fed etjam per na*

tivas fuas confonantes, &: propria punda Scheva^Cholem^

& Kametz, ei in f. codice i) adfcripta enunciandum, ex

fequentibus argumentis patere arbitramur. Quia ι)

ae-ternaDei effentia, & attributa, quae in hac forma fe ma*

nifeile produnt, omnino poilulant haee punda. Sin

ve-ro cum nonnullis legamus vel filiT pféheve,vel niJTJa*

have, vel nirP Jebave k),nullam temporis differentiam5 fed folum Futurum invenimus l). 2) Nec vocalium, nec conlonantium numerus, nec ulla Grammaticorum

regula ledioni πΐίΤ adverfatur; nec enim novum eil,

Jod Heemanticum per Scbeva efferri, nec infolens eil

nomen proprium etjam Mafc. Generis in π definere. En

exemplum in min"» 3) Ipfi Judsci, defcripturi

pec-catum maledici illiusLev. XXIV. 10. dicunt, eum ideo

morte fuifle multatum, quod nomen Dei pronunciarit

ad

h) Plura hujus rei teßimonia collegit Buxtorf. Pa¬

ter inLex.Hebr.fub ΓΠΓΤ; atquefilius inDijjert. de Nom*

Dei Hebr. /.2j. Conf. Danzii pnef. ad paradig. not. u.

i) Punffa literis co&va erudite demonflravit Mag*

L. Grundel in fais Dijfert. de Orig. Pund.S. Codicis

He-braei, habitis Upf.iyjf. Ö1 1737.

A) Ißam Arias Montanus, Hottingerus, Placseus,

Guffetius5 illam Drufrus; hanc Clericus lettionemprobq»

re videntur in fuis Scriptis.

I) Vid. jf. X. defignificatione Hominis Jehovah. m) Vid. Sixt. Amama Diβert. de nom. Jehovah jf.

66. qni, licet huic letftoni contrarius, ipfe tarnenhocar¬ gumentum fuppeditat.

(12)

s DE 3EH O V AH

ad fonum flDP η): quo aperte confirmatur, Judaeos

o-lim aliam pronunciationem Π1ΓΡnon agnoviffe, quam ii

iegatur per has vocales. 4) Vetufta Graecorum Volu¬

mina, antiquis eorum literis exarata , pronunciationis

htqus & le&ionis vefiigia praebent, utpote: 1 iaury luvy luv, Ihvmy Itvuy IautUy lasåva, luuuuy Uuéu ,

Iwüw. quse licet iint obfcura; quandam tamen

conve-nientiam cum nomine Π1ΓΤ ffehovah declarant 0). 5)

Hoc Divinum nomen, licet non integrum, aliis nomi-nibus propriis Hebr. partim ab initio, partim in fine fn-fertum legitur, atque enunciatum fecundum literas 8i

fyllabas, quibus in S. Textufcribitur. e.g. p),

1iTD"V cum centum aliis q). Ne dubites, an h'aec

com-pofita fint ex Π1Τ: habebis forte exemplum clarius ii*

voce decompofita ι. Chr. XXVI. 3. quod Lati-ne fignificat: ad rev ßfehovah oculos meos levo r). Hanc

igitur ledlionem nominis Π1ΓΡ contendimus cumDanzioy

eße antiquißimam, ab ipfb Deo in monte Sinai

ufurpa-tarn: qua Mofes, & pcfl eum Sanffi omnes, ipfique

An-gelt

i 1.1 J.l ι. . II 'ill 1 ■ , ■■

rii) Vid.. D. D. Danzii Prosf. ad Paradig.

0) Full. Mifc. L. IV.c.XIII. p.jgp;

&

Druf.

in Tetr.

cap. XI. Nom. Ύιτξαγ. Gratis

fuijfe

cognitum,

probat

SBiftfoff ifi Cadmo Cap. /.

ρ) ΐΗραφατ Gruecis Interp. Vet. Novique 7eß. quod

φ Hieronymo Dominus judicavit, Bevxgtregj aut,

Philone £T Eufebio explicantibus, κυοίχ κξϊτις. Conf.

Fla-vii Jofephi Antiquit. ffud. Lib. III. cap. V1L cum notis

Hudfoni & Sig. Havercampi.

q) Vid.· Hilleri Onom. S. Via VII. Compofit.

r) Cum, ait Coccejus in Lexicoy veteres non funt

veriti, nomen hocinterere nominibus fuis, nullareligio

(13)

J2j-ZEBAOTK $

geli\ufi

funt: AuBori punctorum approbatam,

φ* in al¬

tera vita, tfx ipforuinma fiuämrum confenfu, unkuique

tum viventiy refiituendam s).

§. VI.

Quod hocnomgn, abfolute pofitum, foliDeo pro*

prium, & Omni crcaturce^χανω^τον &

incommunicabi-le fit, fatis fuperque comprobant fequentes rationes.

Quippe i) defcendit aradice ΠΤΙ,fuite cujus originis

rationem, ab ipfo Deo traditam , adduximus in§. IIL

Ideo fe

fehovah

dici voluit Deus, quia femper eft, qui

eft, Zf futurus eftqui nunc eft. Qualis immutabilis Se

seterna eifentia atque kvTürke, nulli enti creafo

compe-tere poteft. z) Refert hoc nomen omnes proprietates

nominum propriorum, grammatiee talium, quae limpli*

citer funt incommunicabilia. Non enim admittit

Fltt-ralem numerum: non affumit 71 Emphaticum^ feu

De-monflrativum äb ånitio·, nec recipitSuffixπ, nec collo-catur aut fleditur in Statu confiruBo. 3) In Scriptum S. expreife Deus ipfe hoc nomen fibi foli vindieavit &

ap-propriavit:

Q^yV

W& Πί hoc

eft

nomenmeum tnéttermm, Exod.JII. 15. Et Jef. XLH. £· W Κ1Π ΓΠΓΤ Ego jfebovabj hoc eft nomen meum: ubi juxtaprofitetur Deus,

fe nennni ce(furum efiehanc glorUmfiiamtum Divinse Majeilatis, tumhujusproprii nominis.Conf. Exod. VI.3.

4)Sandi hoc nomen foli veroOeoattribuerunt, ut in

Cantico Mofis & Filiorum Ifraelis, Exod. XV. 3. -pjpp

fiehovah (rneritoj

efi

nomen Ejus, j) Hinc

Rab-bini & Judseorum Dodores infuis feriptis hoc appellant

nnronΏΌ, nomen Dei appmpriatum &&Π1Ι>0Π ÜV?

quod fecundum fententiam plerorurnque vertituf^

no-B men

s)

Vid.

Danzii

Pwfi ad Paradig.

t) R. Dav, Kimchi in

feft

XL

$. TlVDiT Κ1Π

p.

(14)

DE ffEHO VAH

menfeparatum, fe.gregatum ; utpote quod plane ab aliis

Dei nominibus fit diftinéluin & fejunétum, foli Deo,

tamquam primae cauibe, Enti entium competens u).

%. VII.

Patet itaque ex allatis hifceärgumentis

,

fan&ifli-rnum hoc nomen fpfp eiTeproprium & incommmicabile:

quo non folum diftinguit fe fummum Numen ab ima¬

ginäri is & fHitiis diis , qui vere tales non funtj

fed etiamab omnibus creaturis, quse ab eo fuam habent

dependentiam, & quibus ille exiftentiam ac effentiam

largitur. Non impedit, quod & Angelo cuidam

nonnul-!a loca V. Teib hoc nomen attribuant; nam in illis An¬

gelus, qui commemoratur, non eil angclus creatus, fed

increatus, Filius Dei: quippe cum ei aperte tribuatur

& nomen Dei, & attributa Divina, & aétiones Divinse.

Qu£ argumenta, fiveram alicujus Ρerforne Divina

Dei-tatem nonprobant, honJupererit uniim argumentum, quo

illa probari queat w). Nec obftat altaris Mofaici

ap-pellatio, Exod. XVII. 15. 'DJ Π1ΓΓ; nam neutrum

voca-bulum, ut parsbujus nominis poteft de altari priedicari

feparatim, ita ut maneat idem fenfus, quem prsebet

il-lorum complexus. Unde facile intelligitur, altare

pro-prie

ffehovah

dici non poffe; quianec "DJ vexillummeum,

proprie dici poterat5 fed fenfus hujus di&i eft: vertis

ffeho· u)

b

mro am an i«i m nr Kirn in« m WltöDri D1P fcnpj

filVl

-rbysv

nomen unum, quod eft

Jod, He, Vau , He, Deo altiiiimo proprium

eft;

unde etjam voeatür feparatum. ItaMajmonides inMore

Ne-bochim, Part. /. e. 61. Conf. Buxt. Differt. de Nomin»

D. ff. 13.

wj Verha fimt

Celebr.

Job. Fechtiiin Theolog. pag.

(15)

Xd-ΖΕΒΛΟΤΗ. ii

fehovah ed vexillum rneum, cujus fymbolum ac

memo-riale erit hoc altare χ). Nec locus, Exod. XXXII. 5.

In eo enirn hoc nomen (nifi quis putet, Ifraélitas

fen-lum penitus excuililTe) totum fymbolicum eil. Ecquis

B 1 credat,

x) Nedum hunc haud dubiecommoäiffimejolvitΛben Efra, h.L ita explicans: ΊΠίΚΪ nD3?y "pO Π310 fV?Dl

TJ ΠΙΓΡ Π3ΐΟ Κ1Π pl ID}?:

Vocabuium

nillD, quod

anteceäit, hic repetendum eit; ut hoc modo plenus &

planus fitfenfus: Vocavit nomen illius Mofes,

Altare

Je-hovse, qui eilvexillummeum. R.B.Melechlocumadducit

fenfus paralleli, ex Gen.XXXHL 20 ; tibi Patr. Jacob

exftruttumaltare dicitur appellaße \"|Vk In

quo loco cum & Tremelliana Verfio & Schmidiana ita

fuppleverint:

Altare Dei, qui Deus Ifraelis eft; quin i

-dem in loco a nobis addu&o fieri potuißet, ut plane

paral-lelo, nulli dubitamus. Videtur quidem Tremellius idem

pr&ftitiße,

vertendo: Jehovavexilli mei;fed commodius fortaje Jo. Clericus cnmpendiariam hanc loquendi

formu-lam, ut appellat, ufurpatam docet pro bac pleniori: Π3Τ2 TU Π1.Τ1?. In qua loci hujus explanatione,atquepariter

vindicatione a telis Socini, nonjolum prneuntem habuit

Rabbinum jam memoratum, Jed Theologum Lutheranurti inclytee fam<e, D. Matth. Hafenreilerum, qui in libro de

TemploEzechielisp. 17$, Ellipticam hanc interpretatio-nemaliis preeferendam cenfuit: a qua nec alienus plane videtur Waltherus inSpongia Mof. adl. cit. ubi eam no¬

bisfuppeditaviti licet aliam ipfeputet ßmplicierem. Nee fine cauffa illametjam acceptavit Dachfelius in Bibi. Ac¬

cent. adh.l. obfervansprtfterea- emphaßn ri Pfikinvoc.

Π1Π1· Licebit vero nobis νς 'tv

τΛξ^φ,

Clerici, Jummi

alioquin

Polyhifloris,

five

inconfiajitiam,

five lujum

in-t.empißivum in remaxime feriahic animadvertere, quod

(16)

t% DE $ EHÖV AH

credat, illos vitulum cognominafle Deum, quod revera

eum exiftimarent Deum eide? nemo non videt, illos

pro

(ymbolo

Deiillum habuiffe. Neque enim alterum

co-gnomenti membrum {eduEor populi ex JEgypto) vitulo,

qua tali, poteft tribui, ut aliquam ejus deiignet

qualita-tem aut effeélumy). Nec hujus nominis proprium

u-fum enervat locus, Jer. XXXIII. 16. Ubi ipfa Hier

o-/olyma videtur appellari IJpl? mn\ Id vero plane

ef-fe ineonveniens, pluribus argumentis demonftravit

Ca-lovinsζ). Inter plures autem borum verborum

verfio-nes & explicationes pofietfortaffis hsec admitti; Hocer

rit, nomen, quo vocabunt eam (videlicetjußitiam, ex

ν. 15. quo nomine Meffiam defignari, docet ibi Jona¬

thanparaphrafis) fehovahjuftitianoflra, Attamen aliavia commodius tolli videtur prseeipua difficultas , quam pa¬

rit voc.

rf>,

ü hoc modo vertas: Ethie erit, qui

vo-tabiteam, vel pr<cdicahit ei, SJ-ebovah juflitia tioßra ;

videlicet Meßias,, ut patet ex praecedente commate.

^

Hoc

mm in paraphraß h. I. vocahula Hebr. tJI ΠΠ* cum

a-liisquibusdam Interpretibus retinens,literis Lat. expres-ferit, JAHVO ΝISSIi quampronunciationem voc. ΠίΠ*

tuetur etjam in Art. Grit. P.IT. S.I. c. XIII. 7, ift

notisfubjunEis remittat Leclores adcommentariumfuum in Gen. XXII. 14.

Ibi

vero docet, in nominibus

quibus-dampropriis virorwn, ut Jehofua, Jehojakim,

aliis^fyl-fäbam priorem vocis |Wf contineri. Qua nuptias, quo*

modo cohaereant, aut Clerico ferium inflituttm innego-tio momentigravioris vindicent, alii forte reEins

vide-nnt.

y) Vberius hac deredißertturinDi/p.E.Widgren,

de

Μορκολα,τξύοτ Jfr

aeIit.

habt

ta

Upfiy^y.

(17)

ΖΕΕ ΑΟΎ K

Hoc ieniir verba Hebr®a , expreffit b. Epifc. Gezelius

in notis ad h.I. öeque ac Michaelis, Γη annot BibL Cui explicationi nec aclverfantur quidam Rabbinorum a )»

Qu® praeterea hujus nominis proprietati & ακοιναν'κχ ob-jiciuntur> paffim a Philologis & Theologis reiutata

Vi-tiebis·

§,

VIIL

Synonymicas voces habet nomen Π1Π* vel nullas

vel perpaucas, segre demonilrandas, quae Ejus

Empha-fin exprimant, attamen non videntur deeiTe in Scripta·

ra S. quae Uli fere conveniant Quo'referre ficebit

fpe-cialiffimum nomenDivinum ΠΤΤΚ, quod Deus ipfe

Ex-od. III. 14. Tibi tribuit, & quodin §. IIb adduxlmus.Hoc

nomen Divinum licet in aliisS.Scriptur® locis non

oc-currat, ut Deum denotet; fufficit, in loco citato ut

Dei nomenadbiberi. Necdubitandum, verum eileno¬

men, utpote cum conftruatur ut nomen Nominativ!

cafus; procedat verbum, & conftituat fubjeåum ora~ tionis in verbis loci

cit;

ΓΤΠίί.

Unde

LXX

Se-nioresreddunt: tyai itpu 0 fcilicet indcpendenter & immutabiiiter: & poftea: c

dy

άπέναλκί με Atque iie

acairate exprimitejfemite Divin<e rationem & idembaud

dubiehinuit, quod nomen Π1ΓΤ b). Habemus & alterum

veluti nomen Dei eflentiale fp, quod potiffimum

occur-rit in Hymnis, & pariter adhibeturutnomen Deipro¬

prium, Pfalm,

LXVIII.5. ubi dicitur deDeo:

W ΓΡ.

Vide-a) VidR· Mofes Alfchech in Commentario cidb. I

tujus verha exhibet Michaelis in Differt. de Nominibus Chrifii jT.XJL Gonf. Lexic.

Cocceji

in & DachfeL

Sn BibL Accent. loc. cit»

(18)

14 DE

2EH0VAH

Videtur- quibusdam eile decurtatum ex nomine pfliT c), retentis duabus literis anterioiibus , ut prius Π in

Te-tragrammatoMappicatum fit, non pofterius: äliis habe¬

tur contra&um ex eodem, per fyncopen ejedis duabus

Iltensmediis. Hanc autem formationem & deferunt &

Impugnant Waltberus, GuJJetins & Coccejus: Ille negat

fieri poffe, ut nomen ßehovah, quod non folum qua

fi-gnificationem ; fedetjam, quaformationem & conitru-dionem, prorfus eil

lingulare,

veltantillum immutetur: Juxta monens, Π in ΓΡ femper pundo Mappik eiTe

no-tatum, quod in nomine Π1ΓΤ1 nuspiam inveniatur d). Hi

formant illud ex convenit, decuit, verbo rariorr.

Addunt rationem, quia Deus non modo in fe> fed et¬

jam refpedu noftri , nobis optime conveniat. Ita

qui-dem Gujjetius; qui licet in radice ΠΝ1 confentiat cum

Cqccejo, diffentit tarnen in deducendaatque exponen-da fignificatione nominis derivati. Sic & Vitringa e)

dum ΓΡ exΠ1ΓΡ contradum negat , & radicem Πφ

a-*

gnofcit, in

fignificandi

tarnen modo abit a mente

Coc-reju HiUerus autemjf) originemhanc nominiscum

JNol-dio prorfus alienam habet, & analogis» contrariam g).

£

No-i) Tdnon ßne Myfterio fattum cenfet Matthefius in ffCXXX. qnafinomen effet Filii, tanquam Dei

immi-nuti. Notante Gejero ad PJ. LXVIIL f. Quam tarnen

meditationem frigidum commentum vocatAmama de no¬ mine Jehovah, ff.X. JEque ac Hottinger de Nom. Dei Orient,ff.IX. Buxtorf. vero in Dißert. cit. prore mery

ta habet.

d) In Centur. MifceU. Tbeöl.p.34fr.

e) In Zefaj. XII. 2.

f) In önomaßico S. Via VI. p. 2fr.

g) Quod hicin Comord. partic. Hebr. not. 748·

/>/«-tibus epcponit.

(19)

So.

ZEBAOTH.

Nobis vero in hoc difienfu quid tandem erit

ftatuen-dum? Equidem propendemus in fententiam fummi Phi-iologi , Danzii, quam in Lexico fuo amplexus eil

Stockius , quum vocab. hoc Divinum deducit ab ΓΡΓ7,

fuity unde

formatum fit

Μ Ens, (quod tarneninS. lin-gua non occurrit)

& inde tandem

literis transpofitis π1

gab, nomen hoc Divinum. Quod fi cuiquam haec

de-rivatio videatur forte coaétior, licet ejusmodi

Metatbe-fis in S.lingua non

fit

infrequens, cujus & legem & ex«

empla plura fuppeditat

Hillerus

h), qui tarnen

proxi-me derivatum cenfet ex w erit; vix aliud nobis

re-manet dicendum, quam ut fateamur ingenue cum

Leus-dem i): videri quidem nomen }T Job diftinftum a

je-hovah; fed quid vi weis denotet, nonputo aliquem ejß certum. Sic & Noldius k). Huc fortafle etjam referre

licebitDivinum nomen ΌΠΝ, faltem ex Judseorum

fen-tentia ? qui

dum hoc

nomen pro Π1ΓΡ legendum fubfti«

tuunt, haud dubie Synonymum cenfent, nifi alienum

fenfum S. Textui pro arbitrio inferendum putent. Id

ccrte conilat, vocab. hoc cum Kametz ante Zfpd, ex¬

tra paufam, foli Deo

efife

proprium; non tarnen

ejus-dem plane

fignificatus

ac

Sfebovab.

Etenim hoc cum

Di-vinam elTentiam denotet, ad ΓΡΠ vel ΠΠ referendum,

illud etymon aliud evidenter fuis literis declaratvide-iieet bafiny columnam denotans: unde jHK

Domi¬

nus, atque

hine

ΟΠΝ.

Volunt quidam

hanc

formam

ef-fe numeripluralis,

irregulärem,

& nominis quidem fim-pficis

/J.

Sed

Hillerus

m) ieque ac

Danzius

n) haud

dubie

h) Tu

Onomaß.

Via IX.

i) fbihlog. Hebr. DiJJert. 31.

Å) Loco cit. '

l) Sic Leusden inPbilolog.

Hehr.

Di/p. XXXI.ff.20.

in)

In

Onmaft.

S. Via. VI. nj In Prtef.fiepe cit.

(20)

«$

DE JEHOVAK

dubie cCÄivenlentius fufpicantur effe numeri fingularis, atque

compofitum

ex [HR & Yl, ut denotet Dominum,

feucaufam,

bäfm,

cdumen cujusque entis5 atque Tic ad

tandem fere tendat fignificationem ac fehovab, .faltem

idem defignet fubje&um fupremum. Ex ufu Rabbino¬

rum pariter huc pertinet vocab. Dt^n, aliasappdlatimm

fed quod illi »λΡ

Ιζοχχν

L· άντ$ν9μΛ&κα»ς fepe pro no¬ mine TUT ufurpant, iumta occaiione ex Deutr. XXVIIi,

58. ubi explicari volunt, quod Lev. XXIV. 11. .abib¬

lute pofitum

fuerat.

§. IX.

Septuaginta Interpretes, & Sacri ScriptoresN.Teil.

plerumque nomen Π1ΓΡ reddiderunt Κυξίο*, ut: Deut.

VI. 16. Π1ΠΡ HR 103Π R1?, querrrlocum Chriftus

allegans Matth. IV.7. dicit fcriptum eile: Ουκ §κτ6ΐξά,τ&ς Κυξίον Toy tri.

Quae.

quidem vox

κλτ'

ίζοχψ

&cin

eminentiori iignificatu S. Scriptoribusnotat Deum, qui

fumma pollet aucäoritate L· poteilafe, fummoque profe-quendus eil honore, qualis oulli debetur enti creato 0).

Ideoque primis Seculis Chriftiani nuliis vei minis, vel

promiffionibus irnpelli

poterant,utImperatores Romanos,

qui

Κυξίας

& Dominos,

fe

cum in nummis appellavere,

tum a populo dici voluerunt, iic falutarent. Herödes

f-renarcbCiL·Nicetes Polycarpwn, EpifcoDumSmyrnenfem,

ita alloquuntur :

T/

xcucfc <s*,r uttv* Κίξΐΐ ΚΛίνα,ξ ; Ille vero conftanter hoc reeufat: Ov μέλλω

ιτζάτταν}

0

crufA-βνλίυίΤΛΐ μ*ι ρ). Sed qui rem paullo attentius

perpen-dit, faciie

intelliget,

vocabulum JCvgaf Graecorum, Do¬

minus

0) Vid. Stockii Clav. Ν. Tefl.

ρ) H<zc erudita efl obfervatio Cetebr. Jo.L.Mosbo¬

rn*in Comment. ad Syft. intetteB. Rud. Cudworthi

p.J^.2, Conf. Joh.Henr.Majus in

'Ibeohg.

Proph,Loc.II. $.23.

(21)

Jo

1ΕB AO ΤΗ

minus Latinorum, noftrumque Herre, vim ornnem &

fignificationem nominis Π1ΓΡnon

exhaurire,

nec

effe

no-men Dei proprium, Ted

Appellativwn

& commune: ut

patet etjam ex i.

Corinth. VIII.

5. quo

fenfu

Paulus

& SU

las a cuftodecarceris Ad. XVI.30. & Crefar Ad.

XXV.

26. appellantur κυξία.

Nihilominus

&

Chriilus &

Apo-ftoli in hujus vocabuli ufu iequivoluerunt τω*

LXX

ver·

fionem; cujus etjam alias non

folum

voees,

fed &

inter-dum locutionesintegras, tamquani Judaeis,

quibuscum

verfabantur, receptas atque familiäres, tamin

fermone,

quam in fcriptis frequenter

ufurparunt

q). Quin

&

cre-dunt nonnulli, S, Scriptores, ne

intempeftiva

nominis ΠΙΓΡ pronunciatione

Judaeos,

qui proΡΝΠ*

legerunt

'»ΠΚ,

irritarent, & ab Evangelioalieniores

redderent,

confve-tudini eorum in re libera prudenter

ceffiffe

r).

Unde

etjam haud dubie fadum

elf,

ut omnes

fere

Interpretes

Europaei hic ufurparint nomen

Dominium

denotans;

at¬

que, ut diftingverentvocabulum

Dominus,

quum

defignat

nomen Π1ΓΓ, ab aliis, quibus tribuitur,

id

expreiferint

eharaderibusMajufcuiis. SicGermani fcribunt

HERR?

Galli SEIGNEUR, in prima quidem

verfione

,

dein-ceps vero ejusloco Jj

EternelBelgae

HEERE.

Accu-ratior noilra veriio in hac re videtur; nam quum in S.

Textu Hebrseo occurrit ΓΠΓΡ, fcribitur tribus

literis

Majufcuiis HERre5 ubi autem

eil:

,

ibi

exprimitur

äuabus tantum. Si vero hominibus hoc epitheton

addi-tur, Minufculis

eharaderibus imprimitur

s). Qua

qui¬

dem diftinguendi ratione

confultum

eile legentibus,

fed

C non

q) Vid. Olearii

Dijjert.

de

Stilo

N.

Teft.

p.

ö'q.

r) Sic Gomarus apud

Leusdenum

in

Philol.

Hebr.

DfJjert.XXX.f3'

(22)

DE 3EH0 VA Η

non cfeque audientibus > conqueritur b.

Epifc.

Skarenf. D,

D. Sfefp.

Swedberg

t). Ideoque ιι) exiftimatcum Fr.

cJu-nio & Seb. Scbmidio nomen IEHOVAH in veriionibus

eflc retinendum. Eandemque fententiam ftetiffe Franci-Jco Forerio, in fuo comment. in

Jefajam,

monet

fioh.

H. Majus in Theologia Proph. w), quam &; ipfe fuo

calcu-lo approbat.

$. X.

Alioquin varia ratione vim nominis Π1Π*

Interpre-tes expreiTam voluere.

fiunius Grsece,

« ων

ka)

avtoav,

Scaliger, avtavtcs,

Waith

erus,

άυταυτιται·ς.

Alii

La*

tine cum Hieronymo & Franzio, verba Exod. III. 14.

refpicientibus, Eriturus transtulerunt: Cregutus,

Phi-iofophorum, Ens entium in

fubfidium

vocavit. Quidam

aliud Subftantiator, vel Effentiator vertunt: quo? quidem

voces non plane ineptae eifent ad iignificationem

aliqua-tenus exprimendam, dum modo illas admitterent aures

Latinae delicatiores. Ceterum facile agnofcunt omnes,

tantaemphafi pollere nomen Π1ΓΓ, utunica voce in aliis

linguis accurate exprimi nequeat x).

Confirmat

hoc

fa-cerScriptor Apocalypr#«s, qui haud dubie ρroxima

opti-maque

/) In

Schibbolet

p. %>.

Jeq,

u) In

libr. cit.

p. 213.

w) Loc.II. §. 23.

x) Qua quidem in re maqnam nomini

huic,

pr&

a-liis Dei nominibus Hehrxis, pmerogativam tribuit

Hil-lerus Are. Ker. &KetL p.103. quod nusquam

nifi

inHeb.

Sermone fecundumvim fignificationem fuam aeeipiatur. Merito igitur cum G. G. Franco

in

Lexico

Sando

(f.

LX. p. 6ß.

gratulemur

Hebr.

Lingvo,

qu<e

glor.iari

ho-dieque posfit,

fe

proprium

tf

ejjentiale

bei

nomen

habe¬

(23)

ΖΕ B A O TΗ. 19

maquetittar

periphrafi,

eaque

fignificantifllma

:

C*

Jr

καϊ

iest««i ΐ cap. IV. 8·

conf.

c. I. 4.y). Quibus

verbisevidentiflimevidemtis explicarlrationemvocalium,

fen punétorum, qu;e nomini Π1»Τ

funt addita.

Namque

• Jr refpondet τ» Kamerz ante Π

pofterius,

utnota

Pr<e*

terititemporisi c , τψ

Choktn

defignanti

Prfijsm

; ·

ίξΧΦ

«ref

explicat

τ c

jfod

Scbevatum, denotans Futurum.

Unde haudobfeure indicatur formas hujus plane

iihgula-ris, Divinum nom en

conftituent

is,

compoiitio

exhisra-dicis fute verbalis formis, diverfa tempora feu effendi

modos defignantibus; »ΤΠ, TP, ad Eum

denotan-dum, qui fuit, qui

eß,

qui erit

femper,

in

Apocaly-pii Johannea commemoratum.

Cui Nominis

formse,

ad

fupremum iilud

Ens

fignificaadum

aptiffimae,

& prorfus

neceflariie, nusquam in S._

lingua

fimdem

aliam,

quam-vis folicite quaefitam,

fe

reperiife fatetur

acutiftimus

Danzius z). Quo etjamrefpexit

forte Divinum

ψαλτές

his

verbis: Π1ΓΡ Dominus regnavit, Pf. XCVii. 1. ΓΡΠ1

nyi oVty "j/D Dominus

Rex in perpetuum

ef

(empi-ternum, Pf. X. 16. Π1ΓΓ

Regnabit

Dominut

infempiternum,

Pf. CXLVI.

9.

Atque

fic

placuit haud

dubie Divinas Bonität!, deferibere per tres temporis dif-jerentias fuam

exiftentiam

5 quo

finitus intelle&us

eo

fa-ciliorem fibi redderet conceptum asternitatis Ejus abfo-lutiffimas. Saltem ex hifee praemiilis facile concludere

licebit, nomen Π1ΓΓ

fignificare

Ens

independens,

quoi

ab omni teternitate

exßttit,

ef in

omnem

seternitatem

du-C 2 rabit,

y) Vid.

Meufchenii

ΝJefl

ρ.

1114.

ef in

eo

Jac.

Reinferdii

Dijjert. de

Stilo Apoc.

Cabbal.

jf.

XLIIL

ad

bunc locunu Item

Hildebrandi

Dijjert.

de

JehovahZeba-oth pag.J%>

(24)

20 DE $Ε HO VA-H

yabti,

femperinpråfenti ekiticns, rebusque omtiibus aliis txiftentiamfuam lareiens *).

CAPUT SECUNDUM.

De voce ffiiOf

§■

Xi.'

I

Ν aditu ad hane explicationem arbitramur, notionem

fubftäntivi & abfolute poiiti nominis filioy

gram-maticam , omnibus in Hebraea lingua vel

medio-Criter verfatis, planam eite & notiffimam. Facile pa*

tet, ejus radicem eiTe , militavits & hinc derivari

nomen Sing. Mafc. vel Zach. IX. 8> Η cum Π

alter« ) Eß intritifeca vocis fignificatio , quam

exhibet

Darizius in Prosf. ad Paradia.

ci) Putant nonnulli

Χάβαζιοξ,

ut dicirur apud

Thra-CesBacchus,tlélfecuvdum aliostiacchifilius, a voce

deduSium per

χ&Μζηλί*v>

ut id de

Jove Zabazio, cujus

meminit Valer. Maximus lib. /. C.j. ßifpicatus

Selde-nus, de Diis Syr. in proleg.c.j. Kepetunt

alii

denomina*

tionis hujus originem a T\yü,

fcfiivitate

Sabbatica,

ßiu

dßis öbjervatay quod crederentgentes delicias illas Salu

baticasin Bacchi Sabazii honorem fuiße

inßitutas

y cujus

fententi<e

teflimonium

ex

Plutarcbi

Mb.

IV.

Sympof.

pr£*

bet Deyling. in

Obf.

S. Part. IL

XXII.

id. De qua re certi quidquamßatucre difficile

eß,

utut

conßet,

ceteris

quoque nöminibus Divitue

Majeflatis

non

erubuiße

Je dé+

torare Satanam. Eoque pertinet fortaße, quod Apollo

Clarius cönfultüs: quis deorum habendus βt, qui JJAO

vocatur? referente Macrobio lib. I. Saturn c. i§. p.3$.

hec

effatns

dieaiur: ^

f

ΦξΛ?6σ tov

itcivTuV

ντ&τΜ Θίον εμμίν iAQ. Xiiintri y/vt ΑΙΔΗΝ , ΔΙ.Λ J

'έΐΛξος

άξχαμενοΐύ,

(25)

. Λ,, . .

ΖΕΒΑΟΤΗ. 21

alternante. Duplicem

exhibét

formam

plurälem; unam

regulärem-DVOtfj ied rariorem, utpote quce

bis

tantum

in S. Cod. occurrit cum fufHxoin VH3V> Pf. CIII. 21. &

Pf CXLVIII 2. (ubi per Syncopen litera 1

eitex-trufat quod indicat

Keri

Maloreticum):

alter

am irre¬

gulärem, more Femin.

formatam

Γΐ)$2Χ

b)$

ad

quam

formam hic nobis maxime eil attendendum. Accepit

vox nominalis fcOV, & in plurali vel maoy a

ra-dice fua, pro varietate

objedti, fignificationem

variam: proprium alteram%

alt

eram

imprttpriam

feu

Tropicam

s

C 5 Cum

/. e. Die omnium fupremum Deurn effe JAO.

Hieme tarnen Plutonemi Rfovem vereineipientej

Soletn seftate; autumno möllern JAO.

Qitibus callidijjimus ille veterator

h&c

forte

nominaDivina

p'7y , fr

iub

nominibusfignificahtibusGreecii

Ηελιον, δια, AUHlsr, lAn

idolis

attribuit:ut

fufpicatur

Aug.0ifct;off7/z Cacimocap.I. Quid

igt

tur

mir

um,

R

hnnc

et-jam titulum Summi Deifibiarrogaverit? Nifi

χαβάζας

de-rivesα frOD, ebriusfuit;atqueinde

raß^eir,

bacchari:

id

quod Bacchifacris, ejusque

cultoribus

parum

fobriis

ejje

tonveniens, nemofacile negaverit. Vid. Kipping.

Antiqu.

Rom.lib. I.c 2. Sed de hoc nomineprorfusaliam fententiani

fovet acutiß. Vir.]. L.

Moshemius inComment

ad

R.

Cud-worthi Syjt. Inteilett. pag. 297.

Ubi,

poßquam funditus

aliorum fententiam evertere c&natur,

variis

rationibus;

Sabazius,

inqüit,

meo

judicio

rex

fuit

perantiquus

Thra-cum, quigentem

illam variis

affecerat benefieiis,

&

poft

fata propterea inter

Deos

relatus

erat.

b)

Hecc

vocabula

confundi

non

debent

cum

I Chr. XII. 8. Pf nwny Cant. TI.7. III. f. quoniam

h<ec

Jßngularem

agnojeunt

decus,

ornamentum,

gloria

5

(26)

DE $EHOVAH

Cum vero hgec ex propria femper fluat,

ab

eaque ita

dependeat, ut

iine

ea non

pofTit

rite

concipi;

quselibet

feorjim nobis erit coniideranda.

§. XII.

Vocabulum N2V in S. litei;is denotat multitudinem,

feu numerum plurium individuorum , in unum quafi

corpus

colle&orum:

&

proprie

quidem

notat

Exercitüm,

feumultitudinem militum, qui vario armorum genere in-ftruéti, variisque

difciplinis

bellicis

exercitati,,

fub

certo aliquo duce

militant,

ejusque

mandata

ftrenue

& Ordina¬

te exfequuntur. In

hoc

fenfu ufurpatur

de exercitu

Ifrae-Ütarum, Num. I. 3. &c.

Jabini,

Jud.

IV.

7.

& Syrorum

2. Reg. V. i. &c.

c). Hinc

improprie & Tropice

a)

de-iignat agmen

&

Miriam Sacerdotum

atque

Leuitarum,

quifinguli

moleilo &

laboriofo

opere

occupati,

miiitum

inftar fuo ordinepofiti, officia ad cultum Leviticum

per-tinentia, ftrenue in San&uario

tenebantur

obire,

atque

hoc fenfu militäre &ΟΪ NDV Num. VIII. 24,

quodScri-ptura S.

interdum,

ut

Num. IV.

23, mox

clarius

expo-nit, quum τω

militäre Levitarum

ftatim fubjungit

nyiD msy

mintßrare

minißerium,

fervire

fervi-tutem intentorio conventus, majoris procul dubio

perfpi-cuitatis ergo d).

ß)

Hinc etjam

denot3t multitudinem

praeco-r) Vid. Gejer inPf. XXXIII. 6.

&

LXVIII.

12. d) In minißerio

c,ultus Levitici

,

ait

Danzius,

magna erat convenientia cum

profana

militia. Hanc

nemo

declinarepaterat annis maturus,

viribusque integer

cor-poris; m/iannos, pro varia

gentium

confuetudine,

confli-tutosimpleverit: poftquos,

confettis

ßipendiis,

juflacui-quedabaturmilitie vacatio. Ita nemo

Levitarum

ztatc

maturus, nulla corporis parte

mutilatus,

ante

quin-quagefimum vit& annum,

funäiones

in

Tabernacul» vel

(27)

ZEBAÖTH. &j

prseconum

verbi Divini,

qui

Evangelii tuba

homines

en-citant, armisque fpiritualibus, ut ftrenui milites, illos

Dei imperio fubjicere atque Chriito adferere ftudent. Hunc iignificatum probet in Pf. LXVIII. 12. nVWapn.

3Ί fcOV' Unde & Timotbeum hortatur Paulus in Epift. poßer. Cap. II.3. rt) vt

κακοττα^του άς

kaAcf

ψξατίάτ^ς

.Jijrv Ubi verbo κακοτγα${Ϊ¥ labores militäres,

ion-gis itmeribus, fame & inopia rerum

neceiTariarum

tole-randos, denotari; adeoque hic moleitias ab Evangelii

Doctore devorandas, ut *«λ£ ^atufoj> defignari,

eru-dite obfervavit gfoh. Chr. Wolfius e), γ) Dicitur demul·

titudine feu globo Angelorum, qui, initar exercitus, ampliffimo numero &

certoordine,

certisque

officiisfe-cundum fapientiffimamDei conftitutionem, atque ad_

fta-tum fuum tuendum viribus inftruéti, femper adfurnrni

Imperatoris fui nutum , contra

Ejus

hoites &: fidelium

adverfarios, ftrenuepro Divina gloria & piorum aeternis bonis militant & pugnant. Sic legitur, I. Reg. XXII. ig. Pf. CHI. 21.&c. In N. Teit. appeliatur hcec militia

*·£*-TM exercitus coeleftis, Luc. II. 13.

i)

Defignat

multituäinem corporum cceleitium feu fteilarum y quoe,

fub folis veluti du&u, ordine progrediuntur confpicuo &

fplendido, atque iOSf exercitus nomine veniunt, 2.

Reg.

XVII. 16. JeC XXXIV. 4. &c. Adl.VlI. 42. dicitur

jfiri*

ι ' 1 TV

v-Templojubeundas,

ullo

modo evitare poterat,

Ν

um.

IV.

23. Ideoque propter eam

obligationen1

fattum

efl,

ut

Κ3Ϊ

in Sacris interdum fumatur pro temporemilitke

determi-nato ef iixo. Quofenju &

multi

tam ffiidxorum, quam

Chriftianorwn Intergretes in

loas

ffobi

VII /. Cap.

XIV.

ιφ Dan. VIII. iz.

Cap.

X.

1.

ifef.

XL.

2.

hane

vocem

in-telligunt. Vid.

Digert,

de

Inauguratione

Chrifti ad

docen-dum. f. 4$· & Progr.

Pentecofl.

An.

ijig.

(28)

24 DE JEHOVAH

τ9

χξανϊι

exercitus

codi,

e) Denotatur hoc vocabulo

qua-rumvis creaturarum, hujus univerfi machinam

replen-tium , difpofita multitudo; quse

fingulas

ad

DivinamCrea-toris fui gloriam illuilrandam & amplificandam quovis temporis momento funt intentge ordinataeque. Evidens

eil hsecfignificatio in Gen. Cap. II. i. ubi vocabulo

res oinnes ccEleftes & terreilres indicari patet; eumque

(lgnificatum totie» in memoriam revocareconvenit,

quo-ties in S. literis Deus appellatur Π1ΓΡ, monente etjam hoc

Stockio

f),

§. XIIL

Exillis, quse jam adduéla funt, arbitramur

eiTe

ma-nifeitum, vocab, DliOV

fignificare

exercitus

militäres,

eosque vel proprio tales, vel Tropices videlicetquum

o-mnes creaturge defigtiantur, quas continet & ccelum Sc

terra atque etjam mare. IUseres creatie,

ficut

exercitus,8c

numeroiiilimgsfunt, Scordine convenientiffimo difpoiitse,

ac infuper comparatge ad obedientiam ubique

prgeftandam

Deo , tamquam Imperatori fuo, qui illis, veluti

militibus,

utitur,quomodo, quoties, quibus locis, Sc quan'tum vult,

ad nominis fui gloriam 8c hominum piorum falutem g),

atque impiorum etjam caftigationem. Unde

R.

Bechai:

ΠΙϊΟΪ tfipj

non^D dSwU

quando

im-piis

bellum

parο,

appeüor

Dens

Zebaoth b).

Ideoque

noniini Divino additum re&iilime a plerisque

In-terpretibusAppellativum ftatuitur, Quam etjam

fenten-tjam non pofllimus non approbare, utpote fequentibus

innixam argumentis. i) Qiiia nomen

Zebaoth

alias ubi¬

quein pluraliiignificatexercitus:

nulla

vero

evidens

ap-paret ratio, cur ipfe etjam Deus in

plur.

per

appofitio«

nem

j) in Clave Bing. S. V.

Tefi.

g) vid. RavanelL

Biblioth.

S.

fub

voc. exercitus.

b) vid. Hotting, de Nomin. Dei Orient. /.12*

(29)

9 κ

ZEBAOTH. 35

nem dicatur exercitus, ut nonnullis vifum fuit. 2) Ce¬

tera nomina Divinafeorfim & feparatim Deo tribuuntur;

ntillus autem occurrit in Scriptum S. locus, ubi ΓΠΜ3Ϊ

ipfi feorfim tribuitur. 3) Huic voci Zebaotb aiiquoties

prsefigitur71 articulare, quod tarnen repugnat regulari &

Hebrceis recept® ftrudlur®nominum propriorum, quam

breviter exhibuimus in §. VI. u. 2 5 plemorem vero tra-ilidit Danzius t).

§. XIV.

Åft hifceargurnentis negleélis, conilat quosdam Ju-dseorum fuifte, quivocab. Zebaotb, folum & abfolute ii-,

ne alio nomine Dei pöfitum, inter decem nomina Divi¬

na retulerint, quorum verba & fententiam adduxit

Bux-tovftus A). Cum Iiis confentire videntur LXX

Interpre-tes, qui fopiiiime hane vocem ΠΙίΟΪ, tamquam nomen Dei proprium fine translatione retinuerunt, efferendo illud Σαβαα&. Illis etiam aceedunt antiqui Ecclefi® Fa-tres, Origenes & Hieronymus? atque pofleriori quoque

sevo magninominis ViriReucblinus /), & Leusdenus m):

quibus convenientius videtur., ii conjunétum cum

vel Π1ΓΓ, retenta voce Hebraica, vertatur per Dens, Vel Dominus Zebaotb. Huic fenteniiae haud obfeure

fa-vet b. Lutherus, St poft illum plures Interpretes

Eu-Jropaei, qui in fuis veriionibus Biblicisinvariatam

relique-D runt

' 1.·.... .1 .■

t) tum in Literatore fuo ff. XXXITT. not. VI. tum in Interpret? jf.3*7. 1. quibus jüngere

licebit

Differt. ejus in Gen. IV. t. qu£

habetur

in

Tbef. Difert. Philolog.

V.

Teff.

k) ex tratt. Talmud. Sopherimxap.4. vid. ejus

Dis-fert. de Nom. Dei Hebr.

1) de verbo Mirif.

t.

2. cit. Pfeift in Qitinquag. Joe* Hebr. & Exot. Ν. Tefl. loc. XL.

(30)

2(? DE :JΕHO VA Η

runt vocem Zebaoth Ädeo ut inde etjam, tanquam no·

men Dei proprium in cantiones & preces Ecelehafticas

recepta fuerit. Quod eominus dixeris mirandum, cum

bina loca N. Teil. Rom. IX. 29, & Jacob. V. 4. huic

feo-téntise ingens robur & pretium acfdere videantur; prse? fertim cumin ioco priori» epiftolae ad Rom. Hebrasa

vo-eabula H1R2V Π1Π% addufta ex Jeiape Cap. I. q. expres>.

ie reddantur ab Apoftolo, fcriptore

©«wm/Vf»,

Xvfitof

Xetßctk&~ Y

,§. XV.

Haec obftacula, quas recenfuimus , baud exiguam

noftric fententke difficultatern parcre, facile peripicknus,

licet non lingula parem j; proinde ut feparatim illa

confi-fleremus, erit fortailis neceile. Ad Judreos·quod attinet^

Uli quidem minimum hie nobisfaeeiTuntnegotii,

praefer-tim cum hoc oevo noftro priftince & auftoritati & fidei

Illorum , in lux olim linguae indoie & nativa

fignrfica-tione tradenda, haod parum derogaverk recentior Phi¬ lo!ogorum

ClVriftianorum

induftria. Conftat quidem,

illorum aliquos, & ipfum quoque Maimomdem,

Dofto-rumgentis Corypfiseum 72), rt ηΐίό# ut nom en Divi¬

num , inter feptem illa, quse recenfet, O'^npn ΠΙΟΦ"

nominafmicilora, loco-ultimo recenfere3 qursScribis de¬

lere vel erädere prohibitum ehe? tepido plane, ne

dica-mus alieno, & futii'i argumenta colfigit e verbis Deut.

XII. 3. 4; quod patebit, fi conferas cornma 31. ejusclem cap. Ceterum juxta conftat ex traft. Talmud*

Sopherim

fup. eit alios Magiftrorum, & noininatim R.

$ofer

cum

ceteris ibi memoratis, hahuifie nomen Zebaoth bin., hoc

eft commune & appellativum. Unde, fi hos Doftores

in-yieem commifem, ex vacillante illorum fententia nihil

tuta

References

Related documents

dum prxfigkur π (r), quod praeter Articulum (s) cor*, mode denotare poteft notam univerfalitatis (t), hoc feil fenfu JE HOP AH, DEus omnium Exercituum, qui. ecelimi &amp;

cftendi pofle , Colchis , qui apud ■ Herodotum Atgyptiis praeponuntur, antiquiorem circumcidendi ritum adfcribi debere , quam reliquis. gentibus : quae ratio argumentan- di,

explicanda, haud temere eft difcedendum a ferie nar- rationis, quam S. Scriptor nobis exhibuit Proinde cum conveniant fere in eo quotquot funt philofophi, Ven~. tum nihil aliud

anniculus in facrificium pro reatu. Quo facto ? Uli Nazl- r«3tus renovatus fuitj ita ramen, ut novum temporis fpatium , quo fe devotum volueraf, jam rurfos inchoaref, non

Reges in populo Dei, verum etiam Summos Sacerdo- _tes, oleo facro fuiffe inauguratos. Voluntitaque Schic-. kardus λ), Leusdenus b) &amp; alii plurimi,

Quod ipfumtamen parum aut nihil detrahit celebritati no- minis ejus, pro ratione aevi ful; cum nec poftmodum ul-. la prcdlerit verfio, quce omnium tulerit calculos Nec minus

Quod autem DEus Patribus quoque ante legem Mo- faicam facrificiorum oblationem injun-. xerit, inde firmiilime

Nobis, ritus potiilirnum circa agnum Pafchalem ob- fervatos hic coniideraturis, hac jam ad- dudtas, in