Jjx
n"j3
DISSERTATIO
PHILOLOGICA,
DE
NOMINE
DIVINO SANCTISSIMO
emus
P/iRIEM Ρ
RIOREM,
Confenju
Amplijf.Facult.
In Rena, Academia
Upfalienfi,
PR
£SIDE,
VIRO CELEBERRIMO,
D:no
ANDREA
BOBERG,
L. L. O. O. PROFESS.
Reg.
& Ordin. Publico Eruditorum examinifubmittitS. Reg. Maj. Stipendiarius,
CHRISTIANUS
FORSNER,
ANGERMANNUS.
In Auditor. Carol.
Majori,
die XX.Aprilis,
Anni MDCCXLV.
Horis, ante meridiem, folitis.
VIRQ Aåmoåum Reverende atque
Préclarijfimo,
Mag
J
O
Ν
iE
LOCHN/EO,
PASTORI Selevadenfium longe MeritiiBmo, &
Anger-tnanniae Septentrionalis PR/EPOSITO
Gravis-iimo, ZEquiffimo.
PATRONÖ) fumma animi veneratione
colendo.
Admodum Reverendo atque
Praeclarißhno
VIRÖ,Mag.
OLAVQ
KENZBLIO,
PA^TÖRI in Nordingrå,
Wibyggerå
& Ullånger longeDigniffimo.
PATRONO, omni animi reverentia
fufyicientfc).
Pturimum Reverendo atqueClariffimo
VIRÖ,D.no
ELI
SALIN,
&
PASTORI in Anunfiö optime Merito. EVERGET/E, reverenter setatem
honorandö.
UT
pertenui
Nomina
huic
Veßra, Patroni
lucubrationi prsefigerem
& Fautores
, totfavoris ac benevolentise exftitere
documen-fingularia, multoque
majora,
quam quxun-ma.
Equidem locum
invenio
nullum,
fatis
commo-quae
mihi
praeftita
flint,
enumerandi beneficia; Vo»
quamßepiiiinie
anteoculos
poncre,crebrisque
li-vatos
parietes
ilepius
fieri deceat,
profe&o
in ipfam
occafione Nomina reticerem Patronorum ,
fa&aque
ficare
negligerem.
Non
potui
igitur
nonhaice
Jul-Aämoäum Reverenäo atque Vr<zclarisfimo VIRO9
Mag.
ANDREJ
S
Ü
Ν D10,
PAS'iORI inSollefta, Edh,Långfela & Multrå longe
Di-gniflimo, atque Vicini Contra&us
PR/EFOSITO
Adcuratiiiimo,PATRONO,omni honoris & reverentiae cultu profequendo.
Aämoäum Reverendo atque Rr&clärijfimo VIRO,
Mag. JOH
AN ΝI
TOLLSTEN,
PASTORI in Naetra Meritiffimo.
PATRONO, quavisanimi obfervantia profequendo. Vlurimum Reverendo atque
Clarißtmo
VIRO,D:no
JOHANN!
LIDIN,
PASTORI in Sidenfiö Digniffimo.
FAUTORI, jugiter
venerando.
Optimi,
&
veneranda &
mihi longe
jucunditfima
me permoverunt
rationes,
quotVeftra in
meiniignia
ta, quae
nullo
non tempore expertusTum
proriui
quam
dignis verbis
exprimerevalebit
mensgratiffi-durn,nec minimam inme ientio
facultatem
,omnia,
bis tarnen hic
iignificandum eile duxi,
meilla ipia
benter
ufurpare
fermonibus.
Quod
cumintra
pri-Eietatem
enigniorapeccafte
publice,
mihi
nonviderer,
dicam
praedicare,
R bac
potiffimum
led
figni-diorum
primitias,
licet
viles &
tenues,Sacri
tarnenPatro-ni & Fautores
Optimi,
ad
teftandum
tum grati animi
officium,
verrerabunda menteof-ferre.
Quas fi benigno,
utfueviftis,
&iéreno
vul-tu exceperitis, erit, de quo
mihi
in iinu magnoperegratulari
queam; utpote cumipem
faciat
certiffi-mam, ut in hunc diem, ita in
pofterum
PatrocinioVeftro me fuffultum iri. Praspotens autem Do¬
minus ille éxercituum ο παντοκράτωρ, qui Eccleiiam
fuam mirabiliter ac potenter protegit
&propagat,
Vobis, Patroni & Fautores Venerandi, vitam
&
tranquillam
& beatam in hac astate autprove-ftiori aut ad fenium vergente,
clementer
conce-dat, ut in pofterum
etjam
diutiffime ως καλοίςρα-τιωται in hifce caftris militetis ,
armisque
fpiritua-libus
feliciter,
ut ccepiffis,profligare
poffitis ho-ftes quosvis, imprimis τχςκοσμοκράτο^ας
τα σκό¬τας τα αιώνος
τύτα;
atque fic Eccleiiam, gregerrtillum Veftrum, Summo animarum Paftori
iartam,
te&am
integramque tandem
filtere. Floreteitaque
diuEcclefe;
vivite ex voto Veftris FamiliisHono-ratiffimis;favete
& huic clienti,
qui ad cineres eritAdmodumReverendorum
Qf
Prßclarisfimormn,
flurimum Reverend, atque
Ciariß.
NOMINUM VESTRORUM
Gultorhumittimus Cfobfervatttisßmus CHRISTIANUS FORSNER.
J O.
A Ω.
CAPUT PRIMUivI.
f i.
Anta
quidem
eft
Divinreeilen-tlse & attributorum fublimitas,
tantaque exceliéiitia & amplitudo»
ut nulla vocÖ^humana adaequate
exprimi pofllntj attamen, quura verbis fenfa animi noitri de Deo
iignificanda fint, placuit Ejus Bo¬
nität! , variis vxscabulis in f.
co-dice obviis,
ffuas perfediones
aliquo modb nobis reve-Iare, opeαναλογίας
iftiüs, quse humanis rebus, unde verba defumta, cum Djvinis intercedit: tum, ut Emi~ kéntiie ac Mojeftati Ejus convenientes eofacilius nobisformemus conceptus: tum, ut ex cujuslibet mminis orH
gine &
fignificatione,
doclrinas nobis utHes eliciamus*in
noflrte
tenuitatis agnitionem a), Exftant hujusmodiappellationes in Γ. literis piurima: ; qua: diligentius
pen-iitatce frudum inquirentibus praeftant omnino eximium:
quia quidquid de Deo nobis patefadum, id fere ipfius
nominibus, qua: hic iliic in fcriptura f. fparfareperiunturj
veliiti brevi quodani compendio, continetur. Sed
ne-A ceff@
a) Vid. Keverendiffimi
Archi-Epifcopi
D. D. Jacobiϊ DE jfEHO VAU
cefie etiam hic habemus confiteri, nonnulla occurrere, talia in fe comprehendentia, quas humanse rationis
ca-ptum & finitae naturae vires excedant, praecipue ea ,
quaeipfifummo Deo fuam debentoriginem : ut adeo hac
etiam in parte nomina Dei fint , Βαυ[ΛΑτ2(>γΑ ,
mirabilia, impervia, occulta, Jud. XIII. ig.
Xslihi-lominus tarnen & licitum & pium cenfemus, quantum
m nobis iitum eft, ad accuratiorem femper nominum
Divinorum , rerumque cceleitium cognitionem fummis
adniti viribus. Quare & nos argumentum prsefens pia meditatione fdegimus, in quo, quantum exDei gratia per temporis anguftias ac ingenii tenuitatem lieuerit,
circa nomen Dei Auguftiifimum & fan&iflimum Π1ΓΡ rilRSy contemplandum levis opera noftra occupabitur.
Et pfimum quidem de utraque vocefeparatim ac feorfim,
deinceps
de nominirbus hifce conjunffim a&uri erimus.Ceterum prius Nomen Div. HVT tantum ώς b
παξίϊω
licebit attingere, quum tot viri Illuftres & Clariffimi b)
adeo folide atque accurate de eo fcripferint, ut noftne
diligentiae nihil aut parum fecerint reliquum. Ubi ta¬
rnen nemo, utfperamus, nobis vitio vertet,
lévitatis-que aut arrogantiae accufabit, fi poft tantos Heroas,
a-liquid & nos adjecerimus, quod ad explicandam atqué illuftrandam genuinam
bopa-rtXtyiAv
& fignificationempertinere putaverimus.
Quum derivationis cujuslibet verkas reffe
explore-tur per convenientiamjormationis &fignifcationisycum
fua
"**"■ 1 ■ 1I.' . I I, '
b) J.Drulius, Sixt. Amama, L.Capellus, J.
Buxtor-fius, Jac. Altingius, N. Fullerus, T. Gatakerus, J. J. Schudt,· H. Relandus, J. Leusdenus, J. B. Carpzovius, J.-Fabricius, B.Holtzfufs, A.Montin, J.U.Hildebrand,
Jjj-ZÉBAOTH. 3
fua örigine
c); origo
autemquseVisdicatür
fimpliciflima
radix, ex qua, velutifurculorumitipite,vocesaliae
pul-lulant; neceffario hinc,ad harum integritatem ftabilien* dam, nativamque fignificationem indagandam, ad origi*
nem feu radicem, ex qua furrexerunt, eft recurrendum*
Ideoque neminem exiftimamus inficias ire, magni inter* effe, thema iimplex nominum derivatorum, in argu* mentis Philologicis occurrentium, folicite & accuratö
Inveftigare. Illius enim genuino valöre inteile&o,
ho-rum fignificationes facilius adfequemur. Et licet plerunv* que eruditis invifa fit haec Grammaticorum denominum
& verborum origine anxie inftituta disquifitio, quam &
nos interdum fuperfluam & otiofam confitemur, dum
qusevis obtruditur. Non tarnen ubique & in omnibus
res ita fe habet; fed profe&o laudandam contendimus
eorum induftriam, qui circa genuinam derivationem no¬
minum & verbojnm detegendam verfantur; quas; ii
us-piam iigna funt rerum, magni utique erunt ponderis ae
momenti, quum ad res Divinas, naturamque Divinam
fignificandam adferantur. Id quod Sanéiiilimi nominis
r!lR32f ΓΠΙΤ ΙΨομΛτολογίΛ fatls demonftrabit: ubi nudae
nomfunt voces, neque inanis titulus; fed qui
eminen-tiafua non foium hominum nomioa longimme poft fe
relinquit, verum etjam naturam fummi entis
admiran-dam , & ineffabilem Majeiiatem, mirifice declarat. Hie igitur primum, ut diximus, Etymologiam nominis ni«T
fcrutabimur.
A 2 ξ.
ni.
r) En! Regulam auream Lydium quafi Iapidem
Philologie, quem nobis Frinceps quondam in literatura
Hebraica, Joh. And. Danzius exhibet inLiteratore
4
DE
ZEHÖVAE
§· III. · · ·
Eruditi, tum inter Dolores Judieorum, tum Phi-lologos Chriitianos, & antiquiores} & recentiores,
fer-ine omnes in eo confentire videntur, Sacrofandi hujus
nominis etymon deduei ex
magnifico
refponfo, quodDeus Exod. III. 14. dedit Mofi, cum eum in /Egyptum mitteret, didurum Ifraélitis, ii forte de nomine
mitten-tis requiiituri eflent, utaudoritatem legationi fuse
con-ciliaret: ΓΤΓ7Κ mißt me advos. Scilicet ex hoc nomine
Dei peculiariilimo &
propriiffimo
ΓΡΠΚ, quod forinamrefert primae perfonae Futurij
fuamque radicem
ΓΡΠ evidentiffime prsebet d), qua Deus,de fe ipfo
loquens,ufus "J
■ .,11 ,.i
d)
Aliorüm
derivatio ex Π1Π, quodetjam
denotat efTevelexiftere, videturquidem propior tffinplicior5fednee omni carens difficultate, utpots quum hoc radix fit
rarior, adeo ut Summus
Polyhiftor
&
Archiatrus,
\lv
kv
άγιας, Olavus Rudbeckius F.in
ichthyologia Bibk de Se¬
lav. p.22. illam dixerit
Hebron's
inufitatam;
ideo
fortas-fe, quod
hoc ipfii forma
Prot, in
Hebr.Coäice
nonoccur-rat 5 vel quod Chaldois ufiu fit frequentior. Certe
abo-minamurimpiam, finon
blasphemam, derivationem
Hie-ronymi
ah
Oleafiro,
Hifp.
Doihikicani,
qui
ftatuit, hoc
fanäijfimum
Dei twmen ortumducere
ab
mn,calamitas,
serumna, infortunium; (quod
vocabulum
omnesLexico-graphiponunt
fub
eademhac
radice)
atqueDemn
loac
ap-pellatione
figmficare voluifie,
fe
perniciem
adlaturum
fo-re PEgyptiis
&
Chananois: utmeditationes
ejus
adfert j.
Druiius in not. ad Tetragram. Cui
fententio licet ipfie
non adflipuletur, ex
kypothefi
tarnenforme
receptohujus
nominis, quam impugnat, eam
facile
fuppeditari
cenfet
; tpfe vero Doclorumimperitio
hoc
tribuit,
fi
nonZEBAOTH. t
uRis efl; fe cl eam in Tertiam quafi perfonam mutavit,
quum Mofen plenius inverfu fequenti inilruere vellet, quo
modo ille
hoc nomen enunciaret:(fic
mutata literaPr&jormativa
Ν in ">, & media radicali "> in 1) e) nonfine cauiTafpecialiiiima, ut in §. X. indicabimus, aut
de-fcendit, aut etymo fuo plane convenit nomen Augu-fliilimum Π1ΓΓ: quod quidem non fine profundiffima
a-nimi veneratione eogitari debetj nec tam fenfu, quam
forma accidentali Grammatica & fignandi modo, a prio¬
ri voce eil diverfum.
§. IV.
Hoc eil TIDJH DtCP nomen illud gloriofums vel,
ut reddit Jonathan Exod. XXIV. n. κΤρΊ KDI KDtCf
nomen illud magnum & pretioßum, quod Judsei, exter¬
na etjam venerationis cauffa, tum in ufu
communi,tum facris peragendis, cavent, ne deleant, ne frangant, ue
fcri-phemie. Videfis verbaejus adlata a Franzio de Interpr.
S. S:e Orac. CHI. Unde tarnen haudfacile elicies, hanc
etymologiam fefi Drufio probare, utnonnutlis vißum. At Franzio, in loc. dt. nonprorfus videtur rejicienda,
dex-tre explicata. Sublimiorem vero hujus Etymologie
ad-inijfe rationem fuppeditat Gull. Zeltner, in DiJJért. eru-dita de Evangelio Tetragr. e Nov. Teil, exulante (f. iq. itbi contendit, multiplicia & graviora quidem Mefiise in
his terris fatafuijje hac nominis SanBijfßmi forma ßgni-ficata. Digna utiquefunt &
leciu
& meditatione ac cu¬rat?ori, qiue ibi proponit.
e) In eundem modum, quo cernimusfaföum eßecum nomineproprio ΓΠΠ ti radice ΓΓΠ, vixit;
que
ita
a mu¬rito fuo Adamo appellatafuit» quoniam dehebatfieri Q#
6 DE 3 EH O VAH
fcribant,kne legant; fed paene adorantf). At nefcio,
quo religionis obfervandseque pietatis praetextu ab hujus
gratiofiffimi
ac dulciffimi nominis Π1ΓΡ pronunciationeabhorreant. Namque λ) tantumabeft, ut uspiam in S. Codice piam ejus enunciationem & le&ionem
prohibi-tam inveniamus: ut e contrario hujusnominis ufum in
rebus facris, seque accivilibus, fepe a Deo commenda«
tum habeamus. vid. Deut. VI. 13. Cap. X- 8· Cap.XXI.5. &c. Nee impedit, quod Deus vanam ufurpationem no* minis iui vetuerit & vindicaverit, Exod. XX.7. &Lev. XXIV. ii. 16. Id enim interdi&um cernimus, ne
maxi-me venerandum hoc Dei nomen fine ivK&ßiM, &
qua-dam animi reverentia pronuncient homines, llloque in
rebus vanis atque Iudicris, abutantur; quemadmodum &
illud dolendum, fi SanStiJfimum ßfeju Chrifli nomen apud
illos, qni Cbrifti nomen gcrunt, ex mera, deteflanda ta¬ rnen, confuetudine in turpiJJJmum quotidie trahitur
abu-fum. Qua de re conqueftos olim graviter fuiiTe iuo jam tevo Sanélos Ecclefise Patres, Chryfoflomum atque Theo¬
doretum, addu&is illorum verbis, teftaturJo.Henr.
Ma-jus g). ß) Ex pluribus S. Scriptum locis, ut: Pfalm«
IX. ii. Pf. LII. ii.&c. conftat, pios Judaeorum in
pre-cibus fuis & colloquiis, cum Deo inftitutis, hoc nomi¬ ne, pleno folatii & deliciarum, fepiffime &
frequentis-fime fe deleélafle: niii ftatuere velimus, illos aliis ver-borum formulis, aliisque modis precandi & orancli ufos fuifle,quam qui in f. literis exhibentur. γ ) Quid?quod
ίρίι MISCHNICI Judaeorum Doélores confitentur,
ftan-te
f) Vid. Wilh. Schickard in med. alpb. David. P.
XXV. Buxtorf. Diß. V. denomin. Dei
Hebr.
p. 247.Au-guft. Pfeiff. in Fafcu. Dif VUL ρ- itf Cf.
Auguih
&Ufd;o(t Cadmus p. 2.
A,
ΖΕΒΛΟΤΗ.
7
te Republica & Templo, pronunciationem hujus
nomi-nis in Sanduario fuiiTe Sacerdoti, benedidionem
reci-tanti, permiiTam h).
§. V.
Hinc nonfolum legendum pflpp> fed etjam per na*
tivas fuas confonantes, &: propria punda Scheva^Cholem^
& Kametz, ei in f. codice i) adfcripta enunciandum, ex
fequentibus argumentis patere arbitramur. Quia ι)
ae-ternaDei effentia, & attributa, quae in hac forma fe ma*
nifeile produnt, omnino poilulant haee punda. Sin
ve-ro cum nonnullis legamus vel filiT pféheve,vel niJTJa*
have, vel nirP Jebave k),nullam temporis differentiam5 fed folum Futurum invenimus l). 2) Nec vocalium, nec conlonantium numerus, nec ulla Grammaticorum
regula ledioni πΐίΤ adverfatur; nec enim novum eil,
Jod Heemanticum per Scbeva efferri, nec infolens eil
nomen proprium etjam Mafc. Generis in π definere. En
exemplum in min"» 3) Ipfi Judsci, defcripturi
pec-catum maledici illiusLev. XXIV. 10. dicunt, eum ideo
morte fuifle multatum, quod nomen Dei pronunciarit
ad
h) Plura hujus rei teßimonia collegit Buxtorf. Pa¬
ter inLex.Hebr.fub ΓΠΓΤ; atquefilius inDijjert. de Nom*
Dei Hebr. /.2j. Conf. Danzii pnef. ad paradig. not. u.
i) Punffa literis co&va erudite demonflravit Mag*
L. Grundel in fais Dijfert. de Orig. Pund.S. Codicis
He-braei, habitis Upf.iyjf. Ö1 1737.
A) Ißam Arias Montanus, Hottingerus, Placseus,
Guffetius5 illam Drufrus; hanc Clericus lettionemprobq»
re videntur in fuis Scriptis.
I) Vid. jf. X. defignificatione Hominis Jehovah. m) Vid. Sixt. Amama Diβert. de nom. Jehovah jf.
66. qni, licet huic letftoni contrarius, ipfe tarnenhocar¬ gumentum fuppeditat.
s DE 3EH O V AH
ad fonum flDP η): quo aperte confirmatur, Judaeos
o-lim aliam pronunciationem Π1ΓΡnon agnoviffe, quam ii
iegatur per has vocales. 4) Vetufta Graecorum Volu¬
mina, antiquis eorum literis exarata , pronunciationis
htqus & le&ionis vefiigia praebent, utpote: 1 iaury luvy luv, Ihvmy Itvuy IautUy lasåva, luuuuy Uuéu ,
Iwüw. quse licet iint obfcura; quandam tamen
conve-nientiam cum nomine Π1ΓΤ ffehovah declarant 0). 5)
Hoc Divinum nomen, licet non integrum, aliis nomi-nibus propriis Hebr. partim ab initio, partim in fine fn-fertum legitur, atque enunciatum fecundum literas 8i
fyllabas, quibus in S. Textufcribitur. e.g. p),
1iTD"V cum centum aliis q). Ne dubites, an h'aec
com-pofita fint ex Π1Τ: habebis forte exemplum clarius ii*
voce decompofita ι. Chr. XXVI. 3. quod Lati-ne fignificat: ad rev ßfehovah oculos meos levo r). Hanc
igitur ledlionem nominis Π1ΓΡ contendimus cumDanzioy
eße antiquißimam, ab ipfb Deo in monte Sinai
ufurpa-tarn: qua Mofes, & pcfl eum Sanffi omnes, ipfique
An-gelt
i 1.1 J.l ι. . II 'ill 1 ■ , ■■
rii) Vid.. D. D. Danzii Prosf. ad Paradig.
0) Full. Mifc. L. IV.c.XIII. p.jgp;
&
Druf.
in Tetr.
cap. XI. Nom. Ύιτξαγ. Gratisfuijfe
cognitum,probat
SBiftfoff ifi Cadmo Cap. /.ρ) ΐΗραφατ Gruecis Interp. Vet. Novique 7eß. quod
φ Hieronymo Dominus judicavit, Bevxgtregj aut,
Philone £T Eufebio explicantibus, κυοίχ κξϊτις. Conf.
Fla-vii Jofephi Antiquit. ffud. Lib. III. cap. V1L cum notis
Hudfoni & Sig. Havercampi.
q) Vid.· Hilleri Onom. S. Via VII. Compofit.
r) Cum, ait Coccejus in Lexicoy veteres non funt
veriti, nomen hocinterere nominibus fuis, nullareligio
J2j-ZEBAOTK $
geli\ufi
funt: AuBori punctorum approbatam,
φ* in al¬tera vita, tfx ipforuinma fiuämrum confenfu, unkuique
tum viventiy refiituendam s).
§. VI.
Quod hocnomgn, abfolute pofitum, foliDeo pro*
prium, & Omni crcaturce^χανω^τον &
incommunicabi-le fit, fatis fuperque comprobant fequentes rationes.
Quippe i) defcendit aradice ΠΤΙ,fuite cujus originis
rationem, ab ipfo Deo traditam , adduximus in§. IIL
Ideo fe
fehovah
dici voluit Deus, quia femper eft, quieft, Zf futurus eftqui nunc eft. Qualis immutabilis Se
seterna eifentia atque kvTürke, nulli enti creafo
compe-tere poteft. z) Refert hoc nomen omnes proprietates
nominum propriorum, grammatiee talium, quae limpli*
citer funt incommunicabilia. Non enim admittit
Fltt-ralem numerum: non affumit 71 Emphaticum^ feu
De-monflrativum äb ånitio·, nec recipitSuffixπ, nec collo-catur aut fleditur in Statu confiruBo. 3) In Scriptum S. expreife Deus ipfe hoc nomen fibi foli vindieavit &
ap-propriavit:
Q^yV
W& Πί hoceft
nomenmeum tnéttermm, Exod.JII. 15. Et Jef. XLH. £· W Κ1Π ΓΠΓΤ Ego jfebovabj hoc eft nomen meum: ubi juxtaprofitetur Deus,fe nennni ce(furum efiehanc glorUmfiiamtum Divinse Majeilatis, tumhujusproprii nominis.Conf. Exod. VI.3.
4)Sandi hoc nomen foli veroOeoattribuerunt, ut in
Cantico Mofis & Filiorum Ifraelis, Exod. XV. 3. -pjpp
fiehovah (rneritoj
efi
nomen Ejus, j) HincRab-bini & Judseorum Dodores infuis feriptis hoc appellant
nnronΏΌ, nomen Dei appmpriatum &&Π1Ι>0Π ÜV?
quod fecundum fententiam plerorurnque vertituf^
no-B men
s)
Vid.
DanziiPwfi ad Paradig.
t) R. Dav, Kimchi in
feft
XL
$. TlVDiT Κ1Πp.
DE ffEHO VAH
menfeparatum, fe.gregatum ; utpote quod plane ab aliis
Dei nominibus fit diftinéluin & fejunétum, foli Deo,
tamquam primae cauibe, Enti entium competens u).
%. VII.
Patet itaque ex allatis hifceärgumentis
,
fan&ifli-rnum hoc nomen fpfp eiTeproprium & incommmicabile:
quo non folum diftinguit fe fummum Numen ab ima¬
ginäri is & fHitiis diis , qui vere tales non funtj
fed etiamab omnibus creaturis, quse ab eo fuam habent
dependentiam, & quibus ille exiftentiam ac effentiam
largitur. Non impedit, quod & Angelo cuidam
nonnul-!a loca V. Teib hoc nomen attribuant; nam in illis An¬
gelus, qui commemoratur, non eil angclus creatus, fed
increatus, Filius Dei: quippe cum ei aperte tribuatur
& nomen Dei, & attributa Divina, & aétiones Divinse.
Qu£ argumenta, fiveram alicujus Ρerforne Divina
Dei-tatem nonprobant, honJupererit uniim argumentum, quo
illa probari queat w). Nec obftat altaris Mofaici
ap-pellatio, Exod. XVII. 15. 'DJ Π1ΓΓ; nam neutrum
voca-bulum, ut parsbujus nominis poteft de altari priedicari
feparatim, ita ut maneat idem fenfus, quem prsebet
il-lorum complexus. Unde facile intelligitur, altare
pro-prie
ffehovah
dici non poffe; quianec "DJ vexillummeum,proprie dici poterat5 fed fenfus hujus di&i eft: vertis
ffeho· u)
b
mro am an i«i m nr Kirn in« m WltöDri D1P fcnpjfilVl
-rbysv
nomen unum, quod eftJod, He, Vau , He, Deo altiiiimo proprium
eft;
unde etjam voeatür feparatum. ItaMajmonides inMoreNe-bochim, Part. /. e. 61. Conf. Buxt. Differt. de Nomin»
D. ff. 13.
wj Verha fimt
Celebr.
Job. Fechtiiin Theolog. pag.Xd-ΖΕΒΛΟΤΗ. ii
fehovah ed vexillum rneum, cujus fymbolum ac
memo-riale erit hoc altare χ). Nec locus, Exod. XXXII. 5.
In eo enirn hoc nomen (nifi quis putet, Ifraélitas
fen-lum penitus excuililTe) totum fymbolicum eil. Ecquis
B 1 credat,
x) Nedum hunc haud dubiecommoäiffimejolvitΛben Efra, h.L ita explicans: ΊΠίΚΪ nD3?y "pO Π310 fV?Dl
TJ ΠΙΓΡ Π3ΐΟ Κ1Π pl ID}?:
Vocabuium
nillD, quodanteceäit, hic repetendum eit; ut hoc modo plenus &
planus fitfenfus: Vocavit nomen illius Mofes,
Altare
Je-hovse, qui eilvexillummeum. R.B.Melechlocumadducitfenfus paralleli, ex Gen.XXXHL 20 ; tibi Patr. Jacob
exftruttumaltare dicitur appellaße \"|Vk In
quo loco cum & Tremelliana Verfio & Schmidiana ita
fuppleverint:
Altare Dei, qui Deus Ifraelis eft; quin i-dem in loco a nobis addu&o fieri potuißet, ut plane
paral-lelo, nulli dubitamus. Videtur quidem Tremellius idem
pr&ftitiße,
vertendo: Jehovavexilli mei;fed commodius fortaje Jo. Clericus cnmpendiariam hanc loquendiformu-lam, ut appellat, ufurpatam docet pro bac pleniori: Π3Τ2 TU Π1.Τ1?. In qua loci hujus explanatione,atquepariter
vindicatione a telis Socini, nonjolum prneuntem habuit
Rabbinum jam memoratum, Jed Theologum Lutheranurti inclytee fam<e, D. Matth. Hafenreilerum, qui in libro de
TemploEzechielisp. 17$, Ellipticam hanc interpretatio-nemaliis preeferendam cenfuit: a qua nec alienus plane videtur Waltherus inSpongia Mof. adl. cit. ubi eam no¬
bisfuppeditaviti licet aliam ipfeputet ßmplicierem. Nee fine cauffa illametjam acceptavit Dachfelius in Bibi. Ac¬
cent. adh.l. obfervansprtfterea- emphaßn ri Pfikinvoc.
Π1Π1· Licebit vero nobis νς 'tv
τΛξ^φ,
Clerici, Jummialioquin
Polyhifloris,
fiveinconfiajitiam,
five lujumin-t.empißivum in remaxime feriahic animadvertere, quod
t% DE $ EHÖV AH
credat, illos vitulum cognominafle Deum, quod revera
eum exiftimarent Deum eide? nemo non videt, illos
pro
(ymbolo
Deiillum habuiffe. Neque enim alterumco-gnomenti membrum {eduEor populi ex JEgypto) vitulo,
qua tali, poteft tribui, ut aliquam ejus deiignet
qualita-tem aut effeélumy). Nec hujus nominis proprium
u-fum enervat locus, Jer. XXXIII. 16. Ubi ipfa Hier
o-/olyma videtur appellari IJpl? mn\ Id vero plane
ef-fe ineonveniens, pluribus argumentis demonftravit
Ca-lovinsζ). Inter plures autem borum verborum
verfio-nes & explicationes pofietfortaffis hsec admitti; Hocer
rit, nomen, quo vocabunt eam (videlicetjußitiam, ex
ν. 15. quo nomine Meffiam defignari, docet ibi Jona¬
thanparaphrafis) fehovahjuftitianoflra, Attamen aliavia commodius tolli videtur prseeipua difficultas , quam pa¬
rit voc.
rf>,
ü hoc modo vertas: Ethie erit, quivo-tabiteam, vel pr<cdicahit ei, SJ-ebovah juflitia tioßra ;
videlicet Meßias,, ut patet ex praecedente commate.
^
Hoc
mm in paraphraß h. I. vocahula Hebr. tJI ΠΠ* cum
a-liisquibusdam Interpretibus retinens,literis Lat. expres-ferit, JAHVO ΝISSIi quampronunciationem voc. ΠίΠ*
tuetur etjam in Art. Grit. P.IT. S.I. c. XIII. 7, ift
notisfubjunEis remittat Leclores adcommentariumfuum in Gen. XXII. 14.
Ibi
vero docet, in nominibusquibus-dampropriis virorwn, ut Jehofua, Jehojakim,
aliis^fyl-fäbam priorem vocis |Wf contineri. Qua nuptias, quo*
modo cohaereant, aut Clerico ferium inflituttm innego-tio momentigravioris vindicent, alii forte reEins
vide-nnt.
y) Vberius hac deredißertturinDi/p.E.Widgren,
de
Μορκολα,τξύοτ Jfr
aeIit.habt
taUpfiy^y.
ΖΕΕ ΑΟΎ K
Hoc ieniir verba Hebr®a , expreffit b. Epifc. Gezelius
in notis ad h.I. öeque ac Michaelis, Γη annot BibL Cui explicationi nec aclverfantur quidam Rabbinorum a )»
Qu® praeterea hujus nominis proprietati & ακοιναν'κχ ob-jiciuntur> paffim a Philologis & Theologis reiutata
Vi-tiebis·
§,
VIILSynonymicas voces habet nomen Π1Π* vel nullas
vel perpaucas, segre demonilrandas, quae Ejus
Empha-fin exprimant, attamen non videntur deeiTe in Scripta·
ra S. quae Uli fere conveniant Quo'referre ficebit
fpe-cialiffimum nomenDivinum ΠΤΤΚ, quod Deus ipfe
Ex-od. III. 14. Tibi tribuit, & quodin §. IIb adduxlmus.Hoc
nomen Divinum licet in aliisS.Scriptur® locis non
oc-currat, ut Deum denotet; fufficit, in loco citato ut
Dei nomenadbiberi. Necdubitandum, verum eileno¬
men, utpote cum conftruatur ut nomen Nominativ!
cafus; procedat verbum, & conftituat fubjeåum ora~ tionis in verbis loci
cit;
ΓΤΠίί.Unde
LXXSe-nioresreddunt: tyai itpu 0 fcilicet indcpendenter & immutabiiiter: & poftea: c
dy
άπέναλκί με Atque iieacairate exprimitejfemite Divin<e rationem & idembaud
dubiehinuit, quod nomen Π1ΓΤ b). Habemus & alterum
veluti nomen Dei eflentiale fp, quod potiffimum
occur-rit in Hymnis, & pariter adhibeturutnomen Deipro¬
prium, Pfalm,
LXVIII.5. ubi dicitur deDeo:
W ΓΡ.Vide-a) VidR· Mofes Alfchech in Commentario cidb. I
tujus verha exhibet Michaelis in Differt. de Nominibus Chrifii jT.XJL Gonf. Lexic.
Cocceji
in & DachfeLSn BibL Accent. loc. cit»
14 DE
2EH0VAH
Videtur- quibusdam eile decurtatum ex nomine pfliT c), retentis duabus literis anterioiibus , ut prius Π in
Te-tragrammatoMappicatum fit, non pofterius: äliis habe¬
tur contra&um ex eodem, per fyncopen ejedis duabus
Iltensmediis. Hanc autem formationem & deferunt &
Impugnant Waltberus, GuJJetins & Coccejus: Ille negat
fieri poffe, ut nomen ßehovah, quod non folum qua
fi-gnificationem ; fedetjam, quaformationem & conitru-dionem, prorfus eil
lingulare,
veltantillum immutetur: Juxta monens, Π in ΓΡ femper pundo Mappik eiTeno-tatum, quod in nomine Π1ΓΤ1 nuspiam inveniatur d). Hi
formant illud ex convenit, decuit, verbo rariorr.
Addunt rationem, quia Deus non modo in fe> fed et¬
jam refpedu noftri , nobis optime conveniat. Ita
qui-dem Gujjetius; qui licet in radice ΠΝ1 confentiat cum
Cqccejo, diffentit tarnen in deducendaatque exponen-da fignificatione nominis derivati. Sic & Vitringa e)
dum ΓΡ exΠ1ΓΡ contradum negat , & radicem Πφ
a-*
gnofcit, in
fignificandi
tarnen modo abit a menteCoc-reju HiUerus autemjf) originemhanc nominiscum
JNol-dio prorfus alienam habet, & analogis» contrariam g).
£
No-i) Tdnon ßne Myfterio fattum cenfet Matthefius in ffCXXX. qnafinomen effet Filii, tanquam Dei
immi-nuti. Notante Gejero ad PJ. LXVIIL f. Quam tarnen
meditationem frigidum commentum vocatAmama de no¬ mine Jehovah, ff.X. JEque ac Hottinger de Nom. Dei Orient,ff.IX. Buxtorf. vero in Dißert. cit. prore mery
ta habet.
d) In Centur. MifceU. Tbeöl.p.34fr.
e) In Zefaj. XII. 2.
f) In önomaßico S. Via VI. p. 2fr.
g) Quod hicin Comord. partic. Hebr. not. 748·
/>/«-tibus epcponit.So.
ZEBAOTH.
Nobis vero in hoc difienfu quid tandem erit
ftatuen-dum? Equidem propendemus in fententiam fummi Phi-iologi , Danzii, quam in Lexico fuo amplexus eil
Stockius , quum vocab. hoc Divinum deducit ab ΓΡΓ7,
fuity unde
formatum fit
Μ Ens, (quod tarneninS. lin-gua non occurrit)& inde tandem
literis transpofitis π1gab, nomen hoc Divinum. Quod fi cuiquam haec
de-rivatio videatur forte coaétior, licet ejusmodi
Metatbe-fis in S.lingua non
fit
infrequens, cujus & legem & ex«empla plura fuppeditat
Hillerus
h), qui tarnenproxi-me derivatum cenfet ex w erit; vix aliud nobis
re-manet dicendum, quam ut fateamur ingenue cum
Leus-dem i): videri quidem nomen }T Job diftinftum a
je-hovah; fed quid vi weis denotet, nonputo aliquem ejß certum. Sic & Noldius k). Huc fortafle etjam referre
licebitDivinum nomen ΌΠΝ, faltem ex Judseorum
fen-tentia ? qui
dum hoc
nomen pro Π1ΓΡ legendum fubfti«tuunt, haud dubie Synonymum cenfent, nifi alienum
fenfum S. Textui pro arbitrio inferendum putent. Id
ccrte conilat, vocab. hoc cum Kametz ante Zfpd, ex¬
tra paufam, foli Deo
efife
proprium; non tarnenejus-dem plane
fignificatus
acSfebovab.
Etenim hoc cumDi-vinam elTentiam denotet, ad ΓΡΠ vel ΠΠ referendum,
illud etymon aliud evidenter fuis literis declaratvide-iieet bafiny columnam denotans: unde jHK
Domi¬
nus, atque
hine
ΟΠΝ.Volunt quidam
hancformam
ef-fe numeripluralis,irregulärem,
& nominis quidem fim-pficis/J.
Sed
Hillerus
m) ieque acDanzius
n) hauddubie
h) Tu
Onomaß.
Via IX.i) fbihlog. Hebr. DiJJert. 31.
Å) Loco cit. '
l) Sic Leusden inPbilolog.
Hehr.
Di/p. XXXI.ff.20.in)
InOnmaft.
S. Via. VI. nj In Prtef.fiepe cit.«$
DE JEHOVAK
dubie cCÄivenlentius fufpicantur effe numeri fingularis, atque
compofitum
ex [HR & Yl, ut denotet Dominum,feucaufam,
bäfm,
cdumen cujusque entis5 atque Tic adtandem fere tendat fignificationem ac fehovab, .faltem
idem defignet fubje&um fupremum. Ex ufu Rabbino¬
rum pariter huc pertinet vocab. Dt^n, aliasappdlatimm
fed quod illi »λΡ
Ιζοχχν
L· άντ$ν9μΛ&κα»ς fepe pro no¬ mine TUT ufurpant, iumta occaiione ex Deutr. XXVIIi,58. ubi explicari volunt, quod Lev. XXIV. 11. .abib¬
lute pofitum
fuerat.
§. IX.
Septuaginta Interpretes, & Sacri ScriptoresN.Teil.
plerumque nomen Π1ΓΡ reddiderunt Κυξίο*, ut: Deut.
VI. 16. Π1ΠΡ HR 103Π R1?, querrrlocum Chriftus
allegans Matth. IV.7. dicit fcriptum eile: Ουκ §κτ6ΐξά,τ&ς Κυξίον Toy tri.
Quae.
quidem voxκλτ'
ίζοχψ
&cineminentiori iignificatu S. Scriptoribusnotat Deum, qui
fumma pollet aucäoritate L· poteilafe, fummoque profe-quendus eil honore, qualis oulli debetur enti creato 0).
Ideoque primis Seculis Chriftiani nuliis vei minis, vel
promiffionibus irnpelli
poterant,utImperatores Romanos,qui
Κυξίας
& Dominos,fe
cum in nummis appellavere,tum a populo dici voluerunt, iic falutarent. Herödes
f-renarcbCiL·Nicetes Polycarpwn, EpifcoDumSmyrnenfem,
ita alloquuntur :
T/
xcucfc <s*,r uttv* Κίξΐΐ ΚΛίνα,ξ ; Ille vero conftanter hoc reeufat: Ov μέλλωιτζάτταν}
0crufA-βνλίυίΤΛΐ μ*ι ρ). Sed qui rem paullo attentius
perpen-dit, faciie
intelliget,
vocabulum JCvgaf Graecorum, Do¬minus
0) Vid. Stockii Clav. Ν. Tefl.
ρ) H<zc erudita efl obfervatio Cetebr. Jo.L.Mosbo¬
rn*in Comment. ad Syft. intetteB. Rud. Cudworthi
p.J^.2, Conf. Joh.Henr.Majus in
'Ibeohg.
Proph,Loc.II. $.23.Jo
1ΕB AO ΤΗ
minus Latinorum, noftrumque Herre, vim ornnem &
fignificationem nominis Π1ΓΡnon
exhaurire,
neceffe
no-men Dei proprium, Ted
Appellativwn
& commune: utpatet etjam ex i.
Corinth. VIII.
5. quofenfu
Paulus
& SU
las a cuftodecarceris Ad. XVI.30. & Crefar Ad.
XXV.
26. appellantur κυξία.
Nihilominus
&
Chriilus &
Apo-ftoli in hujus vocabuli ufu iequivoluerunt τω*
LXX
ver·fionem; cujus etjam alias non
folum
voees,fed &
inter-dum locutionesintegras, tamquani Judaeis,
quibuscum
verfabantur, receptas atque familiäres, tamin
fermone,
quam in fcriptis frequenter
ufurparunt
q). Quin
&
cre-dunt nonnulli, S, Scriptores, ne
intempeftiva
nominis ΠΙΓΡ pronunciationeJudaeos,
qui proΡΝΠ*legerunt
'»ΠΚ,
irritarent, & ab Evangelioalienioresredderent,
confve-tudini eorum in re libera prudenterceffiffe
r).Unde
etjam haud dubie fadum
elf,
ut omnesfere
Interpretes
Europaei hic ufurparint nomen
Dominium
denotans;
at¬
que, ut diftingverentvocabulum
Dominus,
quumdefignat
nomen Π1ΓΓ, ab aliis, quibus tribuitur,
id
expreiferint
eharaderibusMajufcuiis. SicGermani fcribunt
HERR?
Galli SEIGNEUR, in prima quidem
verfione
,dein-ceps vero ejusloco Jj
EternelBelgae
HEERE.
Accu-ratior noilra veriio in hac re videtur; nam quum in S.
Textu Hebrseo occurrit ΓΠΓΡ, fcribitur tribus
literis
Majufcuiis HERre5 ubi autem
eil:
,ibi
exprimitur
äuabus tantum. Si vero hominibus hoc epitheton
addi-tur, Minufculis
eharaderibus imprimitur
s). Qua
qui¬
dem diftinguendi ratione
confultum
eile legentibus,
fed
C non
q) Vid. Olearii
Dijjert.
de
Stilo
N.
Teft.
p.ö'q.
r) Sic Gomarus apud
Leusdenum
inPhilol.
Hebr.
DfJjert.XXX.f3'
DE 3EH0 VA Η
non cfeque audientibus > conqueritur b.
Epifc.
Skarenf. D,D. Sfefp.
Swedberg
t). Ideoque ιι) exiftimatcum Fr.cJu-nio & Seb. Scbmidio nomen IEHOVAH in veriionibus
eflc retinendum. Eandemque fententiam ftetiffe Franci-Jco Forerio, in fuo comment. in
Jefajam,
monetfioh.
H. Majus in Theologia Proph. w), quam &; ipfe fuocalcu-lo approbat.
$. X.
Alioquin varia ratione vim nominis Π1Π*
Interpre-tes expreiTam voluere.
fiunius Grsece,
« ωνka)
avtoav,Scaliger, avtavtcs,
Waith
erus,άυταυτιται·ς.
Alii
La*tine cum Hieronymo & Franzio, verba Exod. III. 14.
refpicientibus, Eriturus transtulerunt: Cregutus,
Phi-iofophorum, Ens entium in
fubfidium
vocavit. Quidamaliud Subftantiator, vel Effentiator vertunt: quo? quidem
voces non plane ineptae eifent ad iignificationem
aliqua-tenus exprimendam, dum modo illas admitterent aures
Latinae delicatiores. Ceterum facile agnofcunt omnes,
tantaemphafi pollere nomen Π1ΓΓ, utunica voce in aliis
linguis accurate exprimi nequeat x).
Confirmat
hoc fa-cerScriptor Apocalypr#«s, qui haud dubie ρroximaopti-maque
/) In
Schibbolet
p. %>.Jeq,
u) Inlibr. cit.
p. 213.w) Loc.II. §. 23.
x) Qua quidem in re maqnam nomini
huic,
pr&a-liis Dei nominibus Hehrxis, pmerogativam tribuit
Hil-lerus Are. Ker. &KetL p.103. quod nusquam
nifi
inHeb.Sermone fecundumvim fignificationem fuam aeeipiatur. Merito igitur cum G. G. Franco
in
Lexico
Sando
(f.LX. p. 6ß.
gratulemur
Hebr.
Lingvo,
qu<eglor.iari
ho-dieque posfit,
fe
propriumtf
ejjentiale
bei
nomenhabe¬
ΖΕ B A O TΗ. 19
maquetittar
periphrafi,
eaquefignificantifllma
:C*
Jr
καϊ
iest««i ΐ cap. IV. 8·
conf.
c. I. 4.y). Quibusverbisevidentiflimevidemtis explicarlrationemvocalium,
fen punétorum, qu;e nomini Π1»Τ
funt addita.
Namque
• Jr refpondet τ» Kamerz ante Π
pofterius,
utnotaPr<e*
terititemporisi c , τψ
Choktn
defignanti
Prfijsm
; ·ίξΧΦ
«refexplicat
τ cjfod
Scbevatum, denotans Futurum.
Unde haudobfeure indicatur formas hujus plane
iihgula-ris, Divinum nom en
conftituent
is,compoiitio
exhisra-dicis fute verbalis formis, diverfa tempora feu effendi
modos defignantibus; »ΤΠ, TP, ad Eum
denotan-dum, qui fuit, qui
eß,
qui eritfemper,
in Apocaly-pii Johannea commemoratum.Cui Nominis
formse,
ad
fupremum iilud
Ens
fignificaadum
aptiffimae,
& prorfus
neceflariie, nusquam in S._
lingua
fimdem
aliam,
quam-vis folicite quaefitam,
fe
reperiife fatetur
acutiftimus
Danzius z). Quo etjamrefpexitforte Divinum
ψαλτές
hisverbis: Π1ΓΡ Dominus regnavit, Pf. XCVii. 1. ΓΡΠ1
nyi oVty "j/D Dominus
eß
Rex in perpetuumef
(empi-ternum, Pf. X. 16. Π1ΓΓ
Regnabit
Dominut
infempiternum,Pf. CXLVI.
9.Atque
fic
placuit haud
dubie Divinas Bonität!, deferibere per tres temporis dif-jerentias fuamexiftentiam
5 quofinitus intelle&us
eofa-ciliorem fibi redderet conceptum asternitatis Ejus abfo-lutiffimas. Saltem ex hifee praemiilis facile concludere
licebit, nomen Π1ΓΓ
fignificare
Ens
independens,
quoi
ab omni teternitateexßttit,
ef in
omnemseternitatem
du-C 2 rabit,
y) Vid.
Meufchenii
ΝJefl
ρ.
1114.
ef in
eoJac.
ReinferdiiDijjert. de
Stilo Apoc.
Cabbal.
jf.
XLIIL
ad
bunc locunu Item
Hildebrandi
Dijjert.
deJehovahZeba-oth pag.J%>
20 DE $Ε HO VA-H
yabti,
femperinpråfenti ekiticns, rebusque omtiibus aliis txiftentiamfuam lareiens *).CAPUT SECUNDUM.
De voce ffiiOf
§■
Xi.'
I
Ν aditu ad hane explicationem arbitramur, notionemfubftäntivi & abfolute poiiti nominis filioy
gram-maticam , omnibus in Hebraea lingua vel
medio-Criter verfatis, planam eite & notiffimam. Facile pa*
tet, ejus radicem eiTe , militavits & hinc derivari
nomen Sing. Mafc. vel Zach. IX. 8> Η cum Π
alter« ) Eß intritifeca vocis fignificatio , quam
exhibet
Darizius in Prosf. ad Paradia.
ci) Putant nonnulli
Χάβαζιοξ,
ut dicirur apudThra-CesBacchus,tlélfecuvdum aliostiacchifilius, a voce
deduSium per
χ&Μζηλί*v>
ut id deJove Zabazio, cujus
meminit Valer. Maximus lib. /. C.j. ßifpicatus
eß
Selde-nus, de Diis Syr. in proleg.c.j. Kepetunt
alii
denomina*tionis hujus originem a T\yü,
fcfiivitate
Sabbatica,ßiu
dßis öbjervatay quod crederentgentes delicias illas Salubaticasin Bacchi Sabazii honorem fuiße
inßitutas
y cujusfententi<e
teflimonium
exPlutarcbi
Mb.
IV.Sympof.
pr£*bet Deyling. in
Obf.
S. Part. ILXXII.
id. De qua re certi quidquamßatucre difficileeß,
ututconßet,
ceterisquoque nöminibus Divitue
Majeflatis
nonerubuiße
Je dé+torare Satanam. Eoque pertinet fortaße, quod Apollo
Clarius cönfultüs: quis deorum habendus βt, qui JJAO
vocatur? referente Macrobio lib. I. Saturn c. i§. p.3$.
hec
effatns
dieaiur: ^f
ΦξΛ?6σ tov
itcivTuV
ντ&τΜ Θίον εμμίν iAQ. Xiiintri y/vt ΑΙΔΗΝ , ΔΙ.Λ J'έΐΛξος
άξχαμενοΐύ,. Λ,, . .
ΖΕΒΑΟΤΗ. 21
alternante. Duplicem
exhibét
formam
plurälem; unamregulärem-DVOtfj ied rariorem, utpote quce
bis
tantumin S. Cod. occurrit cum fufHxoin VH3V> Pf. CIII. 21. &
Pf CXLVIII 2. (ubi per Syncopen litera 1
eitex-trufat quod indicat
Keri
Maloreticum):
alter
am irre¬gulärem, more Femin.
formatam
Γΐ)$2Χb)$
ad
quamformam hic nobis maxime eil attendendum. Accepit
vox nominalis fcOV, & in plurali vel maoy a
ra-dice fua, pro varietate
objedti, fignificationem
variam: proprium alteram%alt
eramimprttpriam
feu
Tropicam
sC 5 Cum
/. e. Die omnium fupremum Deurn effe JAO.
Hieme tarnen Plutonemi Rfovem vereineipientej
Soletn seftate; autumno möllern JAO.
Qitibus callidijjimus ille veterator
h&c
fortenominaDivina
p'7y , friub
nominibusfignificahtibusGreecii
Ηελιον, δια, AUHlsr, lAn
idolis
attribuit:utfufpicatur
Aug.0ifct;off7/z Cacimocap.I. Quidigt
turmir
um,R
hnnc
et-jam titulum Summi Deifibiarrogaverit? Nifi
χαβάζας
de-rivesα frOD, ebriusfuit;atqueinde
raß^eir,
bacchari:id
quod Bacchifacris, ejusque
cultoribus
parumfobriis
ejje
tonveniens, nemofacile negaverit. Vid. Kipping.Antiqu.
Rom.lib. I.c 2. Sed de hoc nomineprorfusaliam fententianifovet acutiß. Vir.]. L.
Moshemius inComment
ad
R.
Cud-worthi Syjt. Inteilett. pag. 297.
Ubi,
poßquam funditus
aliorum fententiam evertere c&natur,
variis
rationibus;
Sabazius,inqüit,
meojudicio
rexfuit
perantiquus
Thra-cum, quigentem
illam variis
affecerat benefieiis,
&
poft
fata propterea inter
Deos
relatus
erat.b)
Heccvocabula
confundi
nondebent
cumI Chr. XII. 8. Pf nwny Cant. TI.7. III. f. quoniam
h<ec
Jßngularemagnojeunt
decus,
ornamentum,gloria
5DE $EHOVAH
Cum vero hgec ex propria femper fluat,
ab
eaque itadependeat, ut
iine
ea nonpofTit
rite
concipi;
quselibet
feorjim nobis erit coniideranda.§. XII.
Vocabulum N2V in S. litei;is denotat multitudinem,
feu numerum plurium individuorum , in unum quafi
corpus
colle&orum:
&
proprie
quidem
notat
Exercitüm,
feumultitudinem militum, qui vario armorum genere in-ftruéti, variisquedifciplinis
bellicis
exercitati,,
fub
certo aliquo ducemilitant,
ejusquemandata
ftrenue
& Ordina¬
te exfequuntur. In
hoc
fenfu ufurpatur
de exercitu
Ifrae-Ütarum, Num. I. 3. &c.
Jabini,
Jud.
IV.
7.& Syrorum
2. Reg. V. i. &c.
c). Hinc
improprie & Tropice
a)
de-iignat agmen
&
Miriam Sacerdotum
atqueLeuitarum,
quifinguli
moleilo &
laboriofo
opereoccupati,
miiitum
inftar fuo ordinepofiti, officia ad cultum Leviticumper-tinentia, ftrenue in San&uario
tenebantur
obire,
atquehoc fenfu militäre &ΟΪ NDV Num. VIII. 24,
quodScri-ptura S.
interdum,
utNum. IV.
23, moxclarius
expo-nit, quum τω
militäre Levitarum
ftatim fubjungit
nyiD msy
mintßrare
minißerium,
fervire
fervi-tutem intentorio conventus, majoris procul dubio
perfpi-cuitatis ergo d).
ß)
Hinc etjam
denot3t multitudinem
praeco-r) Vid. Gejer inPf. XXXIII. 6.
&
LXVIII.
12. d) In minißerioc,ultus Levitici
,ait
Danzius,
magna erat convenientia cum
profana
militia. Hanc
nemodeclinarepaterat annis maturus,
viribusque integer
cor-poris; m/iannos, pro varia
gentium
confuetudine,
confli-tutosimpleverit: poftquos,
confettis
ßipendiis,
juflacui-quedabaturmilitie vacatio. Ita nemo
Levitarum
ztatcmaturus, nulla corporis parte
mutilatus,
ante quin-quagefimum vit& annum,funäiones
in
Tabernacul» vel
ZEBAÖTH. &j
prseconum
verbi Divini,
quiEvangelii tuba
homines
en-citant, armisque fpiritualibus, ut ftrenui milites, illosDei imperio fubjicere atque Chriito adferere ftudent. Hunc iignificatum probet in Pf. LXVIII. 12. nVWapn.
3Ί fcOV' Unde & Timotbeum hortatur Paulus in Epift. poßer. Cap. II.3. rt) vt
κακοττα^του άς
kaAcfψξατίάτ^ς
.Jijrv Ubi verbo κακοτγα${Ϊ¥ labores militäres,
ion-gis itmeribus, fame & inopia rerum
neceiTariarum
tole-randos, denotari; adeoque hic moleitias ab EvangeliiDoctore devorandas, ut *«λ£ ^atufoj> defignari,
eru-dite obfervavit gfoh. Chr. Wolfius e), γ) Dicitur demul·
titudine feu globo Angelorum, qui, initar exercitus, ampliffimo numero &
certoordine,
certisqueofficiisfe-cundum fapientiffimamDei conftitutionem, atque ad_
fta-tum fuum tuendum viribus inftruéti, femper adfurnrni
Imperatoris fui nutum , contra
Ejus
hoites &: fidelium
adverfarios, ftrenuepro Divina gloria & piorum aeternis bonis militant & pugnant. Sic legitur, I. Reg. XXII. ig. Pf. CHI. 21.&c. In N. Teit. appeliatur hcec militia
*·£*-TM exercitus coeleftis, Luc. II. 13.
i)
Defignatmultituäinem corporum cceleitium feu fteilarum y quoe,
fub folis veluti du&u, ordine progrediuntur confpicuo &
fplendido, atque iOSf exercitus nomine veniunt, 2.
Reg.
XVII. 16. JeC XXXIV. 4. &c. Adl.VlI. 42. dicitur
jfiri*
ι ' 1 TV
v-Templojubeundas,
ullo
modo evitare poterat,Ν
um.IV.
23. Ideoque propter eam
obligationen1
fattum
efl,
utΚ3Ϊ
in Sacris interdum fumatur pro temporemilitkedetermi-nato ef iixo. Quofenju &
multi
tam ffiidxorum, quamChriftianorwn Intergretes in
loas
ffobi
VII /. Cap.XIV.
ιφ Dan. VIII. iz.
Cap.
X.
1.ifef.
XL.
2.hane
vocemin-telligunt. Vid.
Digert,
deInauguratione
Chrifti ad
docen-dum. f. 4$· & Progr.
Pentecofl.
An.
ijig.24 DE JEHOVAH
τ9
χξανϊι
exercituscodi,
e) Denotatur hoc vocabulo
qua-rumvis creaturarum, hujus univerfi machinam
replen-tium , difpofita multitudo; quse
fingulas
adDivinamCrea-toris fui gloriam illuilrandam & amplificandam quovis temporis momento funt intentge ordinataeque. Evidens
eil hsecfignificatio in Gen. Cap. II. i. ubi vocabulo
res oinnes ccEleftes & terreilres indicari patet; eumque
(lgnificatum totie» in memoriam revocareconvenit,
quo-ties in S. literis Deus appellatur Π1ΓΡ, monente etjam hoc
Stockio
f),§. XIIL
Exillis, quse jam adduéla funt, arbitramur
eiTe
ma-nifeitum, vocab, DliOVfignificare
exercitusmilitäres,
eosque vel proprio tales, vel Tropices videlicetquum
o-mnes creaturge defigtiantur, quas continet & ccelum Sc
terra atque etjam mare. IUseres creatie,
ficut
exercitus,8cnumeroiiilimgsfunt, Scordine convenientiffimo difpoiitse,
ac infuper comparatge ad obedientiam ubique
prgeftandam
Deo , tamquam Imperatori fuo, qui illis, veluti
militibus,
utitur,quomodo, quoties, quibus locis, Sc quan'tum vult,
ad nominis fui gloriam 8c hominum piorum falutem g),
atque impiorum etjam caftigationem. Unde
R.
Bechai:
ΠΙϊΟΪ tfipj
non^D dSwU
quando
im-piis
bellum
parο,appeüor
Dens
Zebaoth b).
Ideoque
noniini Divino additum re&iilime a plerisque
In-terpretibusAppellativum ftatuitur, Quam etjam
fenten-tjam non pofllimus non approbare, utpote fequentibus
innixam argumentis. i) Qiiia nomen
Zebaoth
alias ubi¬
quein pluraliiignificatexercitus:
nulla
veroevidens
ap-paret ratio, cur ipfe etjam Deus in
plur.
perappofitio«
nem
■
j) in Clave Bing. S. V.
Tefi.
g) vid. RavanelL
Biblioth.
S.fub
voc. exercitus.b) vid. Hotting, de Nomin. Dei Orient. /.12*
9 κ
ZEBAOTH. 35
nem dicatur exercitus, ut nonnullis vifum fuit. 2) Ce¬
tera nomina Divinafeorfim & feparatim Deo tribuuntur;
ntillus autem occurrit in Scriptum S. locus, ubi ΓΠΜ3Ϊ
ipfi feorfim tribuitur. 3) Huic voci Zebaotb aiiquoties
prsefigitur71 articulare, quod tarnen repugnat regulari &
Hebrceis recept® ftrudlur®nominum propriorum, quam
breviter exhibuimus in §. VI. u. 2 5 plemorem vero tra-ilidit Danzius t).
§. XIV.
Åft hifceargurnentis negleélis, conilat quosdam Ju-dseorum fuifte, quivocab. Zebaotb, folum & abfolute ii-,
ne alio nomine Dei pöfitum, inter decem nomina Divi¬
na retulerint, quorum verba & fententiam adduxit
Bux-tovftus A). Cum Iiis confentire videntur LXX
Interpre-tes, qui fopiiiime hane vocem ΠΙίΟΪ, tamquam nomen Dei proprium fine translatione retinuerunt, efferendo illud Σαβαα&. Illis etiam aceedunt antiqui Ecclefi® Fa-tres, Origenes & Hieronymus? atque pofleriori quoque
sevo magninominis ViriReucblinus /), & Leusdenus m):
quibus convenientius videtur., ii conjunétum cum
vel Π1ΓΓ, retenta voce Hebraica, vertatur per Dens, Vel Dominus Zebaotb. Huic fenteniiae haud obfeure
fa-vet b. Lutherus, St poft illum plures Interpretes
Eu-Jropaei, qui in fuis veriionibus Biblicisinvariatam
relique-D runt
' 1.·.... .1 .■
t) tum in Literatore fuo ff. XXXITT. not. VI. tum in Interpret? jf.3*7. 1. quibus jüngere
licebit
Differt. ejus in Gen. IV. t. qu£habetur
inTbef. Difert. Philolog.
V.Teff.
k) ex tratt. Talmud. Sopherimxap.4. vid. ejus
Dis-fert. de Nom. Dei Hebr.
1) de verbo Mirif.
t.
2. cit. Pfeift in Qitinquag. Joe* Hebr. & Exot. Ν. Tefl. loc. XL.2(? DE :JΕHO VA Η
runt vocem Zebaoth Ädeo ut inde etjam, tanquam no·
men Dei proprium in cantiones & preces Ecelehafticas
recepta fuerit. Quod eominus dixeris mirandum, cum
bina loca N. Teil. Rom. IX. 29, & Jacob. V. 4. huic
feo-téntise ingens robur & pretium acfdere videantur; prse? fertim cumin ioco priori» epiftolae ad Rom. Hebrasa
vo-eabula H1R2V Π1Π% addufta ex Jeiape Cap. I. q. expres>.
ie reddantur ab Apoftolo, fcriptore
©«wm/Vf»,
XvfitofXetßctk&~ Y
,§. XV.
Haec obftacula, quas recenfuimus , baud exiguam
noftric fententke difficultatern parcre, facile peripicknus,
licet non lingula parem j; proinde ut feparatim illa
confi-fleremus, erit fortailis neceile. Ad Judreos·quod attinet^
Uli quidem minimum hie nobisfaeeiTuntnegotii,
praefer-tim cum hoc oevo noftro priftince & auftoritati & fidei
Illorum , in lux olim linguae indoie & nativa
fignrfica-tione tradenda, haod parum derogaverk recentior Phi¬ lo!ogorum
ClVriftianorum
induftria. Conftat quidem,illorum aliquos, & ipfum quoque Maimomdem,
Dofto-rumgentis Corypfiseum 72), rt ηΐίό# ut nom en Divi¬
num , inter feptem illa, quse recenfet, O'^npn ΠΙΟΦ"
nominafmicilora, loco-ultimo recenfere3 qursScribis de¬
lere vel erädere prohibitum ehe? tepido plane, ne
dica-mus alieno, & futii'i argumenta colfigit e verbis Deut.
XII. 3. 4; quod patebit, fi conferas cornma 31. ejusclem cap. Ceterum juxta conftat ex traft. Talmud*
Sopherim
fup. eit alios Magiftrorum, & noininatim R.
$ofer
cumceteris ibi memoratis, hahuifie nomen Zebaoth bin., hoc
eft commune & appellativum. Unde, fi hos Doftores
in-yieem commifem, ex vacillante illorum fententia nihil
tuta