• No results found

Dissertationem academicam, de characteribus verbi divini ministri, ex 2. Tim. 11.15. suffrag. vener. facult. theolog. in reg. academia Upsaliensi, præside ... Laurentio Benzelstierna ... publico candidorum examini modeste submittit s. r. m. alumnus, Johan

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "Dissertationem academicam, de characteribus verbi divini ministri, ex 2. Tim. 11.15. suffrag. vener. facult. theolog. in reg. academia Upsaliensi, præside ... Laurentio Benzelstierna ... publico candidorum examini modeste submittit s. r. m. alumnus, Johan"

Copied!
24
0
0

Loading.... (view fulltext now)

Full text

(1)

.

; •«-

n v":'n'3

DISSERTATION I iü ACADEMICAM,

Ex i. Tim. II.ly.

SUFPRAG. VENE«. FACULT. THEOLOG.

IN REG. ACADEMIA U PS ALIENS!,

Pr«side

DN. LAURENTIO

BENZELSTIERNA,

S.THEOL. DOCT AC PROFESS. REG.ETORD.

ACAD. UPSAL, RECTORE, n.t.

l'UBLICO. C/\NDI{)ORl'M EXAMINI MODESTE SUBMITTIT,»'

S. R. M. Alumnus,

JOHANNES HERM. PILTZER,

STOCKHOLM IENSIS-

IN AUD1T. CAROL. MAJ. D XIII FEBRUARII,

Anni MDCCLUI.

H. A. M. C

V V S A L I JE,

(2)

VIRQ Admodum Reverendo ac Pr<ecia?ifftmo,

D» SVENONI

\\ IJKMAN,

Ecclcfiac,qusE DEO in WShla Orientali Weftmanno-

rum colügitur

,

PASTORI longe meritiffimo,

AVUNCULO et PATRONO,

Multis Nominibus acternurn fufpiciendo.

rftwd dipd w n*n dvd pip wob j s

•»£) mia nrn? idd inn it bv

trpao nvi pitnd nwtn nna1? dji Dtrn rova nnav oaiDPpn owa woin pjv

pjp mni: d^ipp ?d [ipn bü lpinwd

pnu in biß wn ?Nun i^Pan

•>dn rra opa \jnppp Nim wran \pnd

paa pairbi omn pind ?np md^ppp?

•»a nio pn rbxi mn pppi :dw "|pn:> ■»"*

pppp PpYl "q1pn "cn-tin dtünp tt>n ppn

n?n piaa updj tspT aaS pinppp1?

dian pdpp pn -p?d ^ |pj Trip bn

1dd d^dp DCD Ol1? pidtppd 3W? ptp

nun D>aa airn» anp^ Dnaa n^p paNJtp

pin? top PN d^ipjp inan rbixi pipi

Tam *shpal to P3'N b>j2 UÖ nw

Dann

(3)

"II3ZL7IJ JVVFH

SimVHO£

gccl xiuL iJclL

^u,a»a

cu xauu, iraLUv c^c ucua

ä^id.

icl, nj.l

l,l,.

cl kuk lxii Nal iNai:

nl.

jl,al nli!

cl, unla

jwjiu limson

L,cb iciu:

ihti ura

ulioua a*

nl,

i

<.

cact

<?aa iuiu

Lniul»

ccl.

nl,u cai u

liujiic nu jcll

laruui udaru

uinu

jl, aicu

ugnujl:

uu cn adcL,

no.

iNLia

cai icu SLd nj.l

a.i ar ju lujl,iui

uia

LiLCU UiU L,i LJlll

NL,N OWU

L,LÄll L,Crl

cruxu ili il,<j;

jaiu Ljui

inl as iiwic

nl, uLia

lrl.it nu aaiu

aci um acucua

cnui um

cuia l.co icrc?ji

&l,au ludn

il/bnic qvq dmiI

aaoa uauiu

:

iura

ajio ou uau./n

L/ndiL jl, ll.uiu

uucau

nul,l,q n\t.l

ou uqicu

jo ul,d;

ja

LidJO UiU NILU

NU U aNL

Cd

i

ICUIL, LQQ

lroua il,j.uiu

cxan auS ucuvua:

luru

CL, iCi MlLi

cd UUCCfcQ

LUUNCd CJdL

ulog jl,;

udsu ljrll,a

cauL ua enl

(4)

j^atttdStttanmn t Stockholm, SSreborne od> <boiw4l<tcftrtbe<

crrJÖH. HERMAN PILTZER,

SJJin Sllöcafaraile gaber.

fij&dv faq ( jwfr noqa flit/ ftörfpticné ndb btfracffa»*/

{y$)i m irait lefna$£ (op / fö. fl ut na (töar ad)tar/

m&?r tancPan jlrap-m&rg trdtfec fltmD od)|iig>

$)?in tagit bar af f)ultl)ct/ emot mig.

jfnvab ftogna fucHar bar (j <5 b ert b/crta gutif/'

9Dlet> onrfora/' fik mitt n>al > at iitgm finct mig. frufiff 2(tt ft*n jag tomfld^ Ida/ mib öma 9)?oDei$ bröji;

3 rcarit ju' QJTtn »all ©U3> tmn«enDa (röj*.

0cfv fe n tag bövfat på; mitt tancffdtt fammanbinfca"

göruuftet löfa ur fm mörefa batmbomtf finDa;

Jpat £ber gobbcf gjm* / atjäg-.upotHa rött

jömufteré gtfna fraff,. fåttnba ()oö mig tfdbf.

3ag (£ber rcörbfamt ger fdtbcnflufV #ufbe 5.2133$^!:

enttteö ftör Illing fram, på £>r£e Sinne^laDer, 0'om banölar om tbm lÖpgb en Ökdjlman aga md;;

Ont Jpan flföl tvdi til fvourö föe 0t»fr-J£erbcn> jlå.

gunftfgf bet emot

,

fag bmab jag mågtar gifrna;

Sftitt Iftrta ba'a 3 fött: thcr (Tal af anbacft/ bufroa 0rdbtf tvib 2£ilmaufrn Må, i Q^önen, för (£rttt>al>.

%i lönas mö £r löunil/'tneb'gobt/. til fropp ocp (Tal.

SDiiii Slibrafärafic Jaöcrö

fbMeffc Sott-,

StoHÄNHERMAN. riLTZEn-

(5)

.rr'uprr ora

§, r.

riusquam ipfam rem nobis expli-

can iarri fumam.os,ocmm)lla, men-

tem Apofioli diluciditis ilhdlrantia,, priemittenda videntur. Ap<oftolus„

in vincula conjeCtus-publica, ve«

ri täte na eceleftem fuo faogvine obiignaturus,. maxima ftagrans cu-

pidirate Timotiaeum coram alle- quendi, atque ad dolores fbrti a- nimo fu/tinendos, pror Salvatore glorificando, adlvor-

tandi , eum literishifce ad fe venire Vf.

6-1S Enarraf per rofam fcere EpiMolam , perfevutiones

fidelium fuilTe in Ecclefia Chrifti recens plantata im- manifiimas

T

quibus mujti perterriti reli&o veri DEf cultu,ad falfam rehgion.mi amnleétendam fe contulerunr,,

adeo ut

,

qui in Afia fuerant Chrifliaai, a fide , DEO

data, turpifTime defecerintr C L /f. Monuit igicur Ti-

rnotheum fuum

r

in C. If. variis argymentis, ne min sac

CormentaTy annor um timeret; fe i, ut confirmaret fe in

gata, q ine in Chrifto JE(u, &rut, freut p u Ich er mi-

le* JjEfu CuiiJb, qtiasvis adrL&rones patienter perferret,

nee

(6)

&& ) 2 (

nfee non, ut ab iis difcederet, qui, de verbis inutilibus contendendo, fubvertebant fidem audientium v. 14.&C.

Denique C. III. & IV* praedixir, inftare terrpora periculo-

fa , quibus, tum perfecutiones, tum infelix hcereticorum

oaterva, animos multorum in errorum Scyllas &Charyb-

des praecipites daret. Hsecce vero cmnia complemen-

tum fuum vidifie abunde teftantur omnium temporum Annales Ecclefiaftich

f. II.

Hifce jam pr&ftrutftis, ipfius diftl Apoftolici expli-

cationem adgredimur, cujus verba 2 lim. II. /f. in fonte GrSECO, ita fluunt: Etscv^ugov aeocvrcv ccy.ipcv kocpoi^gcci

reo &£oo

,

egyccrrjv ccvsttccIv/juvtcv , oföoTc/uovvToc rev Key ci¬

tys clhrfte-ccs. Horum verborum cum prascedentibus ne- xus, uti ex §. antec. conftat» ita, totus contextus fatis in- dicat, Apoftolum, hocce in verficulo, omnia, quae an-

fea commemoraverat, tribus , uti ajunt , complexum fulfie verbis.- Ad ipfa vocabula hujus commatis quod

attinet, pauciffimis obfervamus, adjetftivum ^oki/xos pro-

bum, probatum fignificare. Ita vocem hane femper reli- quis in locis reddidit Vulgatus Interpret : in pracfenti

vero loco vooabulum probabilis, quod eandem admitte-

re poteft fignificationern , fubftituit. HESYCHIUS pro

fynonimis habet ^cyj/uos, atque réÅeios & hoc pa-

cto erit SoKtfjios vir infignts, compertx virtutis probat

que pietatis% Sacrarum literarum Auifcores , tum fenfu proprio, tum tropico & träns lato, hane vocem ufurpant.

Proprie adhibitam legimus de metallis probis, a fordi bus

& fcoriis, quam fieri poteft ,diligentiffime purgatis.ex.gr.

i. Pet. I.7. 7ropice ufurpatur de piis, quorum fides, va- riis adflidionibus quidem eft probata, conf. Prov.XVII. 3.

t.Cor. III 13. i. Pet. IV* 12- Jac.I. 3. fed conftanter inte- gritatem fuam fervat, ex. gr. /. Cor. XI* 19* $ac. /. /2.

Huc referenda opinino videtur ea hujus vocis tropice

accepta

(7)

) a C

accepta fignificaiio , quee animi intentionem, curam &

ftudium in re aliqua magni momenti excutienda, exa- minanda & ad liqvidum producenda, involvit, cfr. i.Cor.

X. 18- Utramque vero hujus vocis fignificationem heic habere Iocum , (equentia uberius demonftrabunt. Jam

porro , paucis indicaffe fufficiat, fubftantivum illud o

igyctTYfi, gcncraliter quemvis operarium fignificare, conf.

JLuc.X. 2.7* C. XIII. 27. Adje&ivum vero avc7r«/c%uv-

rcs1, quod eft inter N. T. uTtu^ Aeyc/uevcc, vi derivatio- nis, cum t qui rubore non {uffunäatur

,

denotare, adco

ut tota phrafis indigifet operarium, qui munus fuum i ta

obit, ut ipfum verbi prcedicati non pudeat, etiamfi in mundo fit conteintuÄ & multis perfecutionibus otno- xiu#. quique talem in docendo & omnibtis operibus fe gerit, ut nemo quidquam ipfi jure objicere pofiit, quod dignum fit confufione. Denique explicandum hic ve¬

nit

,

quid intellexerit Apoftolus per ro oftoTof/e7v rov A0,-

yov rtji' dKrfielcts. Verbum illud cg&orcfjtéoo, reEle Jeco, divido, difiribuo, hoc loeo tantum occurrit. Unde ve¬

ro Apoftolus metaphorarn hujus verbi fumferit, Philolo-

gos fummos tenet fufpenfos. Conf. varias eorum expli-

cationes in Bibi. Cri t, ad b. L apud J. C. SV1CERUM Tbef. Ecci T. II. p.pop* atque J. C. WOLFIUM in Cuvis Pbilol.&d b. L Illam Summorum Virorum controverfiam noüram uti non facimus , ita, fl metaphora aliqua admit-

tenda fit, inter tot diverfas iententias, illa in prim is no- bis arridet, quam C, WITR1NGA in vetere Synago¬

ga jfud. Lib. III. T. L p.Jiq- fovet, ubi contendit, Ap.

digitum intendifle ad ceconomum & ceconomiam mun-

danam. Sic Ecclefiam noftram militantem perfepe, a

Spiritu S. in S. Codice, ceconomice mundan« adnmila-

tam invenimus , unde baud raro

,

de difpenfatione

gratiae Divinae, ejusmodi ufurpantur locutiones» qua in

ufu ceconomico adhibentur» Sic jnemorantur cmvc/mh

(8)

€» ) 4 C §335

iroiylXyc %d^ros Q«? f. Pf t' Ilr. 10. evy&jxi Xoyov /u?rc*

r&v SovXojv OCVT& Matth XV11I. 2J. Eamqne ob caufam

yoeat Scriptura Sacra Ecciefiam cmv tu &et t. 'lim, Ifl.

Miniliros vero DE1 vTrs^rocs & oiyovö;xas r.Cor. IV. f.

Ccterosque hommes be^ct^slxv Luc. X.[I, 4z. & oixfixs F.pb, II' tQ> Munos aurem S3cerrk>ta!e hxxovlav Act. I /7.

f7riCno7rrjv v 20. ciKo^cfxijv 1 Gor. XIV. 3 oucvv^lxv E )h.

III. 2. & Anraqylotv Phil. Ii /7. nec non officium S. cV .

XoJcjt/fTv /lc?. IX 31. 7TQS^ß.SVSlV 2-CoV. V 20 V..T? A. Uti

verof in omni ceconomia, miniftri m*er domdticosbona

iquaevis fo!ent difpemare; ita, in ceconomia fpiritusli, Ver-

bum & Sscranventa funt dona illa •> quae miniftri Eccle-

fisc in d^rno illa DE1 debent diftribuere, quemadmodum

quoque üb, per ciaves Divinitus Tibi traditas, recludunt

thefauros ■, quos DEus in Ecelefias domum depofuir.

Hoc igitur pa<5to, uti eeconomi officium eft, difpenfabiha

recte fecare & fi leliter diftribuere , ut unicuique luuna

tribuatur; ita , vi fimilitudinis , voluit Ap. ut Timo¬

theus

,

beut tiy.ovcfji.os fuv^yj^iocv £eis /. Cor. IV. /, ictfte

rov Aoycv r?is xKrfiAxs fecaret , h. e. non confunderet

Legem & Evangelium , eaque de re eflet follicitus , ut

inter domefiicos unusqnisque fuam acciperet partem.

Conf. V. 20, 21. 24. 2f. ubi locutiones ejusdem indolis

occurrunt.

§. TIT.

Satis ergo ex §. prrec. manifcftum elf, dicftum illud

tria divificnis in fe continere trerrb a. In I:mo igitur,

'cum perfecutiones & Pfeudoprophctoe in Ecclefia fue-

rint, ($. 1.) Timotheum fuum etiam atque eriam inoni-

tum voluit Ap. ut fe DEO filteret miniftrum Ipe&atie fi-

dei, qua?, variis quidem adflitftionibtic & tenrationibus*

prob3rula ; (ed fem per, per DE1 gratiam, integrittte

tua confervata, nullo modo, vel expugnanda , vel ex- pellenda aut cHminuenda erat. In Ii:do eum hortatur, ut

- •

fefe

(9)

&& ) 5 C

feftfteret DEO operarium ctv£7rctlaxvvTCV

>

<]ui rc y.v^rr- f>icv rr,s 7rhtoos tv v.ccSagot cvveidriaei habens promt Mlime

humeros oneri ferendo fubmitteret tam validos, ut in facra fua fun&ione ere<fto animo omnia perageret in Ill.o denique a Timotheo fuo requirit Apoftolus, ut rite reéteque fecaret verbum DEI, feu pr^edJcaret ^ quemad-

modum Syrus Interpret reddit, i. e. explicando nihil adderet, nihil detraheret, & ita ad uniuscujusvis indo-

lem diverlumque datum rev Koyov rfc ccXrftelccs adpiica-

ret, ut inftrueret ignorantes, argueret errantes, ccn-

firmaret dubitanres, «grisque animis confoJationem pr«, berer. Conf.G IILjö,jyt Rom.XV. q»

{. IV.

Cum omnis ceconomus, feu minifter, nec fervire,

nec legationem fuam obire po/Tit, nifi fit juflus atque mifius a Domino

,

& Jehova ideo deteftetur Prophetas

non rrdffos Jer. XXIII- 21. & Ap. Paulus praeterea quae- rat: QuamOdo prtdicabunt, ni[t mißt fuerint, Rom. X. ty.

inque Timoth. defideref, ut ht dvsrtxloyyvrcs; ($.11. & 111.)

facile eft intelleiftu, vocationem Divinam efle nectdla- rium requifttum ad mtmus Ecoleftaftirum. Nuncupan-

tur itaque Y.txKzpgvci v7ic r?£ Qex Ebr. V, 4. uti etiam Pau¬

lus fe vocat vocatum Apo/ioium, Rom. /. /. i.Cor. f. /.

H«cce vero vocatio ad munus Eeclefiafticum eft vel in¬

terna, vel externa- Illa

,

inquit S. D KYL ING IUS in

Jnft. Pr tid. Pafl. P. T. C. I. § I V. e(i nihil aliud , quam occulta S. K'uminis ad Minißerium S. invitatio, cujus charafter-, live (ignum , eft ro c^yecSxt ■e7runtttpvic+

/, lim. III. 1. non ex honoris, opurn, otii aliarumque

rerum cupiditate; fed ex cafta proptnfione» gloriamDEI animarumque falutetn promovendi, Ecclefiam Chnfti «.

diricandi atque arnplificandi , ortum

,

pariter ac funda-

tum in exafta muneris Ecclefiaftici variarumque ejus

B iiiOle-

(10)

m

öar ) & ( Ö®

moleftiarum cognitione. Hue etjam referenda funt rcc X^lfTfxecroc T8 ©*£ o). Divina wictio five dona admini-

ft ränt i a , quae comniuniter difpefcuntur in mturalia &

jpirttuaha. Illa iterum aUa funt corporis, alia animi.

Dona corporalia, quee funt membrorunv integritas, bo¬

na valetudo, non tantse funt neceffitatis fub N. ac fub

V. Fcedere fuerunt^ exprefTa enirn Lex Lev XXL 17. &

Dl ut, XXIII. i ,2. de ejusmodi 0'DID peitine-

bat tanturn ad minifterium Leviticum, quod typicam

habuit relationen» ad Chriüum In N. T. ceffavit ita-

que ejusmodi Lex, atque unumquemque ad minifterium

admittit, qui donis necefTirris & inculpatee vit# te/ti-

monio qaudet» t Tim ill. t. feq. 2 lim. II. 2. i ta ta¬

rnen, ut, ivaxri/jioovvr!? ergö, taies miniftrl fint eligendi*

qui, ob inftgniorem aliquem defeétum corporis, non fint

aliis contemtui,. quique ejusmodi corporis vitio non la-

borent, ut ad facrutn hoc munus obeundum minus red-

dantur idonei Cfr. Confl. EcchfRegis Glor. itiem. CA-

HOL I XI:mi C. XIX, §. IK Ad dom animi referuntur $

judi-

cty Haec dona adminiftrantia nomine %ql(Tpioiros rS &S8

t loh. II: OO, 27- »n facris exprimi folent. Quo ipfo, fine ulla du-

fcitatione ädlutlitur ad V. T. Reges, Sacerdotes & Prophetas? quf IV^p pnVIO Exod. X7~X.il. unfti fuo fungebantur muneri?, & iflt

primis ad Salvatorem mundi, qui a Deo VODD ID^ P/*-

XLV■ 8» Ebr.I. 9. unOus dicitur-, hoc namque oleo laetitias 7tccv TsKv^ooproc rys Qscryrcs havres o\ &y]<Tocugct rys cctplus

y rrjsyvoocreas human» Natur» t& Åcytf tradebantur Colli. 3,

9. Quam ob rem, ut Chriltus, TS^cCfyrys ille ptyccs Luc. VII. 16.

vcjuntatem Patris Coeleilis honvnibus adnuntiavit , ( zqV\yy<Jciro )

Job. I. i8- I*3 Miniftri Kctrd ro phqov rys d&$ecct rS Xf/tS,

Efb. IV. 7. bocCe facro chrifmate un3i &fo$doacTOi +

Ef. LIV. 13. Job. VI. 41. ve re dicuruur & evaduut åriMKTiKQi > L cf

ad alio» inftrueüdos idoftei.

(11)

) 1 C

judicium, ingenium, Felicitas memoria?. Dona vero

/piritUulia, ita dicuntur, qucniam nobis natura nen in-

lunt, nec naturalibus viribus adquiri po/Tunt; fed, de- penJent ab lurxpttfyloc, r£ 7r\svy.ccTos 'lyot Phil. U ig. a gratia fupctnaturali Spiritus S > qua; ve! in adß- fttnrem & exteynom, fiv-e in inbabitunt em & internam dirtribui fölet. Ab bac, dpna fo.n&ificantia & a!) ///v, do-

na adminißrantia oriuntur. Ad hane, notitiam S. Scri¬

pturse & fenfus internam, five falutarem &

pratrtieam, cum ctv^ißeicc Tf^^7tocTY\oeoos conjundtam, ad ittnm ver o, cognitionem Verität um Theoiogicarum ex- ternam, facultatem (cripturas interpretanda veritates S. a detorfionibus adverfa; iorum vindieandi, rede retu-

leris. Cfr. i Cor II 13. XII. 7-//. 2 Vet. II. \g. Voca- tio vero illa externa b), iterum ert v el mediata, ve l im' medial a. H*c fit nullo hominum minirterio inrerve-

niente. Sic uvroTt^oadmoos Deus olim vocavit Prophetas

& AportoIos,fed quaenon arnplius uti Fanatici fomniant',

hodie ert exfpedanda. Üla vero habet locum, quando Dens, mediantibus haminibus, quorum efl jus vocandi, aliquem fegregat ad rnunus Ecclefiarticum obeundum, ut igitur Iioc paäo idoneus Minirterii Candidatus, Sacer-

dos vere facrtus, jure gaudeat Sacra Ecclefiae folemnio-

ra, in determinato quodam ccetu, peragendi. Media-

tam vero seque divjnam eflje ac immediatam, ex variis S. Scripturae focis patet. Quod vero ad terthm diam

vocationis fpeciem, quam W//X7/7/« vocant, adtinet, illa ad immediatam referenda elt. Cfr. G ERHARD UM loc.

(it. T. VI- p. tf. jeqq.

B 2 §. V.

£) C?lumnias Romanenfium, guod in Ecd-fiis noftns Lnchc- rani» legitima miniftrorum vocatio prorfus negligrtur, atc.u? Anaba- ptiftaruir Pfcotinianorumque argumenta, quibus nereiiitatem ejusjriodi vr>cationi9 impuroant t 4Tc4ide refuuvit JOH. QERHARDUS Loc.

Ihtol. p. ff. fequ.

(12)

<£X2? ) t ( <SS3»

§■ V.

Minifter Ecclefia: eft cty.cvojxax fxv^lm ©fS, Oeco-

ßonu vero officium eft, difpenfabilia Domini reéle di- ffribuere, (f. II.) /xv^ficc autem ©«* funt verbum re-

velaturn & Sarramentay quoc adhibeat V.M. in conver- tendis horriinibus A3. It. jjrc). Oeconomi porro, officium oft curare, ut omnia iv%nfxcvooc npj rocrci roc-

Ifv fiant. Patet igitur,, verbum retfte docere (J.III.) &

Sacramenta adminiftrare , nec non difciplinam Ecclefia-

ftrcam ita obfervare,. ut 7rfe7rov a fingulis S. focietatis

membris adfidue < bfervetur t Cor. XIV. 40. abfolvere id,.

quod voeamus iffhium facerdotak. Jan» vero, cum fi-

nis omnis vocationis Divinae fit gloria Dei & falus ho-- minumy&: Minifter Ecclefiae a Deo (it vocatusj (§*

prsc.) patet, finem quoque bujus vocttionis ejje eundem.

Ex cföoToploc autem illa ver bi, de qua $. Ib & III. locuti

fumus, quinque fpeciaiiora oriuntur officia, quse Apoft.

Paulus enumeravit 2 lim: It T, i6r\J\ Rom. XV» f , qua- rumque neceffitas tam ex generali illo officio- anfea de-

monftrato, quam ex vocatione Miniftri ($. prsec.) ori-

ginem fuam ducit.. I:mum igitur officium eft Didafeali-

tum, quo(!,tuin in comionibus, tum in catecbizationibiisy

tam pr i va tis y quam publicis y ad ignorantium inftitutio-

nem exrercetur. Il.dum eft Elcnffirum, quo M. E. rus

dvriKeyovrocsc imzoplgei. & oves contra lupos defendit.

IILtiurn

.

c) Mandatum illiid S>rvatonY N.T. C.- in ccelor adfcenfuri,.

TrogevSwTES /jiocSriTcvdOCTs 7roc\Toc rcc k&vn Bcckt l^ovre? civ--

T8i:

- -

$t(ict(Jv.cvTf£ auTgf &c. Matth. XXFIII. 15?, 2o.. Officium

& fimni Sactrduiii comprehendere, quivi« faeile perfpexerit. Ma-

SiiTtveiv enim eft nihil'aliud

,

quam docendo pccSriTocs; 7Tcieiv Joh,-

1C. l. quo nomine primitivst- Ecclefise Chriftiani dclignabantur.. Bes--

TTTi de tv- vero Sacramentorym adminiftrationem; indig'tare, per fe evi¬

dent eft-

(13)

) § c c

Ilfirium eft Ipamrthoticwn v quo peceatom, cum ex

intirmitate, tum ex deftinato confilio peecantes, redar- guit M. Er iV.-fum eft Pedeutieum r quo M. E. in eo eft occupatus y ut diligentiam in pietatis ftudio excitef.

V;tum denique eft Porac!'tric um, quo adffi<ftos ita erigit

& recrear M. £ , ury de gratia Dei certi, patienter ac

cequo animo omnia ferant, inque S. Numinis voluntattf pl^jcide acquiefeant.

§• vr,

Eft ig! tur Miiiifl er Eccl'eßa vir Divina vocatione in•

ßvuftus oe c ciift i tur us, ut Verbitm Det doceat, Sacra--

menta, fectindum infliturionem Divinum , adminiftret at•

que difciplinam Ecclefiaflicam confervet, ad gloriam D'i propagandam bonunumque falutem promovendam. Per

rcquifita vero* quae in M. E. defideranturirjtelligirnus

ecs adfedtiones, tum animi,tum corporis, guoe eum ad

officium fuum obeundufn ido^eum reddunf. Hoecce ve¬

ro requifua funt vel generaltora ,ve\ fpccialiora« lila in prsec. §. §. levi brachm tetigimus. Hac vero (pecialio-

ra §.§. fequentes, ex occaftone difti noftri Pauliiii, (§. IE)' uberiu* indicabunf.

f. vir.

Quum Satanas, infenftflimus ille generis humant hoftis, Ecclefiam Chrifti, partim perfecutionibus, par-- tim infidelium & hsereticorum denfiflima ingruente ca- terva, nuilo non tempore adfli<ftare conetur; (§ I.) ca- veat V. D. M. neis, veneno fuo, vel fidem ejus ioedat,, vel, fuis blanditiis eum in errorum Scyllas & Charybdes prxcrpitem det, atque ita bonitatem ejus tntrm/ecam,, quodam modo , diminuat (§. II ). Deinde fciat V. D. M.

multiplices efie occaftones, Pf. XVIIF 6. Sc

rS Äa/SoA« 7Totyi$K, 2 lim. II. 26» quibus Miniftros Ec- cleüse captare folet, fuperbia nempe, avaritia , invidia,,

cete-

(14)

SS35 ) ro C ?sa>

cetera, quse cavenda & cane angueqce pejus fugienda

meminerit, atque quse detexit Paulus / T/n. JU. i -1 ,

Tit, 1, f -i?. Quod fi hifce nil efficere poteft, aliis uti-

tur mediis tAv$tcTe%virrt£ iite, ut laueret per fuos bo lam

eorum farnaui, varilsque ir.odis eos adfligat, quod Pau¬

lus vocat neSokiocs rS iictßoAa Eph. VI. II. n&j roc /3tXjf

r5 Trovtifi roc 7re7rv^ü)iJisvoi ib. 16.4 quse vibrit in eos vel

medtate vel immediatc. In fingulis v-eio lifce tent a t i Om¬

nibus fatanicis, cujus demum cunque fint laturae & in- dolis, fludeot V. D. M. /iflere fe Deo Soyjfjcv , ( §. II. &

III.) i. e, ut, per Dei gratiam, omnesillas,£ngulari animl fortitudine, lpe&ata fide, fpeclali patientii, ferat, ma-

gnaque modeltia, tum in adverfis, Cum it iecundis re¬

bus,'fuperet.

§. VIII.

Cum V. D. M. rationem aliquando fii muneris ad-

miniltrati redditurus fit;^^XlII.fZofficiurnfuum (§. V.)

tanta animf adtentione ac fide, quanta fie*i potelt, ge-

rere debet., ut finem fuae vocationis [§.V.) obtineat.

Quem Ii obtinuerit, i^yocT^ oiveTtuia'xyvTo efl (§. II. &

III.) laudeque maxima adficiendus. Talen igttur fe Deo

fiflat M. E. fas elt. Hinc facile negotio Iftelligitur, va-

ria, praeter ea, quae $.JV. enumeravirnus. defiderari in

M. E. requifita, quorum praecipue rationerr jam ineamns„

Pars officii Sacerdotis eft docere, (§. V.) qJod nihil aliud

eli, quam alios, vi va voce, ad veritates perd ucere de-

quc itlis certiores reddere. Prgo, ex eo requiritur, qui alios douebvt, ut veritates ab illo tracendas re&e &

diltincte cognofc3t, nexu/nque carum pefpiciat easque demonftrandi h?bitu gaudeat. Variis it;que feientiis,

quae huic negoüo mferviunt, necefiario inftru&us lit,

oportet. Ut igitur Scriptura S. elt regila cred^ndo-

rum & age idoruin, ita I.mo requirimus \ V. D. M. co•

(15)

M C

gtiitionem Unguarum facrarum, ut ipferref Spirltüm 5, ttvTcCpuvcvs Joquentem in fcripturis, audiat & inteiiigat, ficque fuos Auditores de vero fenfu, verbis G sot:-. ?^wj

intento, certos & fecuros reddat. Ert infuper major emphafis in textu authentico, quam in franslationibus ,*

laborant enim verfiones Cuisnaevis» iisqü^aliquando graviflrmis, quos doétus licet & peritus interpres, vei dßAexfAtxs-, vet prdejudiciorum occupafus vitio, in trans- ferendo eommifit, ut male, irr o pefiime, de re facra

a&um eiTet, fi dolores Ecclefise in verba Magifti-orum,

»nconfulto non nunquam impetu, prteetnuium, jura-

rent , nec ulla iplis ulterius, ipfum Tex^um fecun-

dum regulas Hermeneuticas examinand!rellnqueretur

über tas. llrdo Totam Tbeologiam Acroamaticam cum

fingulis fuis partibus probe teneat. Illjtio denique, licet 0C71-C^eif-lS TTVtVfXOCTOS V&j ÖWCtfA&US l COT• IL 4. CUIll a J VC"

ritates Theologicas demonitrandas , tum ad Zv tcvTifeycvroov fallas hypothefes refutandas, fufiicere quam maxirne videatur, funt tarnen alta ftudia in M. E> neces-

faria, quse Fbilofopbica vocarnus, quibus tempus & diem

tribuifle non ipfum pcEnitebit. Järn vero euin, qui Ha¬

rum omnium fcientiarum noritia gaudet, quas fcire fua-

rum eft partium, vocarnus do&um. Sit igitur V. D. M.

doftas d) QiE. P. Qui docet, debet alios per verba

inftruere (per def«) -y praeciitus itaque fit, oportet, V. D.

M, habitu, promte , expcdite & ciirtindbe , cogitationes

fuas cum aliis communlcandi, quod vocarnus facundiam.

Ergo fit Fucundus Q. E. S. H*cce vero facundia, ne r

quamio publice, ut art DEYLING1US Lc. p. IL ad popu- d) <£uam ftudiofe dilgenterque in Caadidatorum Minifierii

tKccvcTercc

inquifi^erif primitiva Eccfcfia, neC non quanam nfa fuerit

nvthodo, fidem fr eruditionem eorurn examinandi, egregie cxpon^t-

I0S. BINQJH-AMljS in Antiquit. ficcleßaß, Tom. II. p. i ip. ftqq.

(16)

11XD ) " <

populum vtrba funt facienda, metu percuifus M. E, matfs

mutups ßt, quam pj/cis y adnexam fibl habeat nagfaictv Q. E.T. Cum nominentur Sacerdotes cuftodei, Ef.

LXJb 6' Ez. III- iy. & finis eorum funélionis fit gloria

Dei & hominum falus (§. V.), Diabolus vero nunquam defiturus til veram Ecclefiam fuis rrendaciis infefbre;

debet M. E. fecundum Paulinum illud z Um. IV.

j. efr. Alf. XX. 31. 2$. Ilebr. XIII iy. vfepftv. Ergo fit

vindans Q. E. Q. Spiritualiter vocatur M.E. pater 1 Cor.

IV. ty. Gol. IV. 19 Officia igitur parentum ad eum per-

tinent; hinc, vi officii, ( "V.) iiberos fuos jpirituales

1 fffih II i- alere, & cjuar necefiaria funt ad vitam ho-

neAe degendam illis fuj7peditare, / T/w. VI. ij, t g, di-

iigenterque pro illis orare, debet jfob. XVII. 20. Pbih

J. q. Porro, cum homines parere velint Dodloribus

ron fervire, cluci, non agi •, St falus eorum fit pars offi¬

cii Miniftri ( §. V.O \ cordi ideoque fit ei, auditoribus

non dominari; Ad animos eorum, obfervando L°qes fantatis, t Cor. X'A\. 1 - q. in fe propenfos fibique con-

jundiflimos habere. Ergo paterrio adfrffu Auditores

non feens ac filios amphcli debet M. E. Q^E. Q_ MiniAer

E. eA ceconomus in domo Dei {§. Ib) 5 fidelis ceconomus eA, qui non remifius ac defes eA in demandato Abi of¬

ficio, qui candide, fincere, diligenter, & magno Audio

illud exfequitur, nihil praeter, vel contra voluntatem

Domini fui gerit, fed opportuno tempore cuncAa admi-

•niArat. Sic M. E. miniAerium fuum 7tKv\^c(pe^eI\ 2 lim.

} V. f. onmesque demandati miniAerii partes, fincere,

fideliter, aiacriter & conAanter. ita obire debet , u? ßw

ecrus ac filt Iis Al fit Cbvißi e) Q. E. S. Cum tyt'vifrts

cUxec-

<0 Sc:at infuper V. D. Minift-'", fe officio fuo nou fansfe-

c

ife-, fi ur a ;:l:erav hora audpores fucs publice in temrlo erudiverit *,

/ed & .pviv.icici (voir cikh^) ccs doceat, cumque illis de rebus lelti- coe-

(17)

®Ä2> ) '3 ( saa>

ciY.clictiv Luc. I- ij. a E* rcquirat, ut to Trterfcv W t**

HcT^iov ob oculos fibi ponat, & fit fraitfguvj / T/w. Hf. 2.

palam eit, ut, ficut ptr/onam, it a tmpns rei fucc gerert- d<£, locum & occafionem obfervet, »«■ nen in onmtbus fuis aclionibus & fermonibust prudenrem fe gerat.QE.S. Curr»

M. E. fit Dei oeconomus (§. II.), ceconomus vero non

debeat in fua funétione quasrere fuum proprium, fed Do- mini fui emolumentum 5 in collifione igitur jurium de fuo concedat M. E. ne periclitetur finis ejus vocationis

($. V.). Hinc, quaj vel di&a vel fa&a funt contra eum

ab ftoraiis lites auditore & aliter quodam, velif,interpretari in mitiorem oportet, partem,nifi prudentla eamque ob caufam, Pa-

jurgia, quceque horum efie poflunt flagella, cum

aliquo Äuditorum detrimento conjunda, caute fugere,

eaijue, remitcere quce debet. leviter lasdunt, autfilentio premere,aut facile Jure igitur optimo, ne exminorimalo

ni: M E. jus fit oriatur,requiritur pius, a M.E ut fit i7nety.f,s. QJE.O. Quod

n onuimus, § priec. järn vero, cumnulla fere fidcs ei erit

,

in primis spud inficetam plebem, fi

contra viiia , quibus ipfemet indulget, & ca, tanquam

pulcram Junonem ampledtitur & fovet, difputaverit;

requirimus, fecundum Ii t. II. 7. 8. ut Ciflat fe monitum gregi exemplum Paulinnm ac do&rinam 1. 7im. ] V. vi¬ 12.

ta mört bus que, v.cctcx, to åvvctrcv, expriinere fiudeat ( fy

Q,E.N.

C _AIX-

l?å;bus verba C. JX: 10. cfr. faciat Luc. XV.4. Jag. quod etjam •, id enim Apoftolos fecifle inculcant patet Coijl. EcchJ.c. ex Att. V: 4?.

c.

ymv. § 22. & 23.

f) Cum mulrum Ht a teneris adfvefcere, nec non, quem hu-

morcm tefia bibit, retineat, cordi fit M. Candidato, ut, veluti An-

ron k flii ejus lavarent fe aquis, antequam intrarent IJllD Exod. XL. 12, 31J 3a.> fic etjam is fe a forde peccacorum abluat,

ante.

(18)

<§*$ ) i4 ( S»

$. IX.

V. D. Minifter eft ceconomus in domo Dei, (§. IIJ

ctconomi officium eft difpenfahilia Domini inter dome-

fticos diftribuere , quod vocamus unicuique fuam red-

dere portionem , five ut Salvator Ioquitur, ty\ §e%ce,7ielcc

t$ y.vo'.ü ülscvcci sv %ctigoj ro c itcf/st^icv , lllc. xii. 4 2*

praofupponit igitur officium exadtain & adcuratam divi-

fionem difpenfabilium. Fars officii Sacerdotis eft verbum

docere , [§. V.) quod eft inter bona DEI difpenfanda>

c§ II ) Ergo debet M. E. oftoTCfjiiiv tcv åoycv ty\s ccÅt\-

belccs. Porro, finis Minifteril E. eft gloria DEI & Talus

hominum (§. V.) tu uqol y^u^utcc hwu/uevu Tunt <ro-

(plaui sis aoüTv^csv 2. lim. III. ly. Ergo ad uniuscujusvit

auditorum ftatum & indolent dividat verbum veritatis_

Hinc ex generaliori illa obligatione , qua tenetur ceco¬

nomus > quinque fpecialiora oriuntur officla, (§. V.)

quoe diverfam prsefupponunt cftcTcpluv verbi, & il!a i-

terum pro certis & concefiis ponit quaedam requifita,

quoe exofficiis illis fpeciaüoribus fluunt, quacque jam fi-

gillatim enumeremus. M. E. debet filios fuos fpirituales

alere, (§. proec. R. Q_) Jam vero inrer eos magnum eft:

difcrimen

>

alii enim cibo [oli !o, alii lacie opus habent

Ehr. V. 12. Unde Catechiz tiones non minoris efTe ne-

eeftlratis in Ecclefia , in primis , ubi Auditores non exi-

gui laborant ignorantia, quam prscdicutiones* cenfemus.

Officium iterum Dida/cclicum hifce duabus abTolvitur

partibus, (§• V.J quarurn altera perfeffioribus , rudio- altera

antequam Deo & Ejus Ecclefias infervituvus accedat. Quant» rero

nccefiitatis, quantique emolumenti ac ponderis fit hocce requificum , pa-

tet inter alia ex praxi & confuetudine primitive Ecclefi» > non pau-

ccs enim, in antiquioribus monumentis, legimus canones, quibus fan-

ciebanr: neminem admittendum efTe ad munus S. quem vita fanüimo-

nia ac rirtus a vitiorum maculs immunis non commendabat. co.nf»

BINQHAMUS' 1. c. p. 122- quem evolvere neminem poenitebiu

(19)

«MU» ) '5 (

rudioribns infervit Ebr. Vf. r 2. Hinc» cum Talus Au-

ditorum cordi fifMiniflroj ($.V.) jurj requiritur opti-

mo, t t, ad rigorem cfjicii didajtulia, rette fecet Verbum

veritatis (gj Q_E P. Cum hierefes in Ecclefia r.on de- fint, (§- I ) Officium vcro Ehitticuui requi&t , uteos, qui veritati bellum quafi indixerunt,convincat & arguat, T§ V.) Atque, cum hcerefes animos audienrium tacile

feducmt, (§ I. jfalutem vcro Au iitorum curet M. E.j

(f. V.) patet, euni ira debcre cföcrojusiv verbum verita-

tis, ut foiidis argumentis refutet contradicenies, er van¬

tes in vi am reducat, ne animi ßielium pcfltferis do- amatibus contaminTtur, cavere valeut (h) Q^E. S. Cum

C 2 alti

g) Circa hocce requifitum fequeacia prtecipue in M. E. defi-

derantur I. Preces ad Deum fundat", dorum enim Dei cft, cum anima-

rum fru£u

,

concionandi. II. C'oncietie: ejus iv ci7rcåii£et 7SVsv/jkz-

rcs H&f Åuvcc/Jieooc 1 Cur. II. 4. in oratione, gravitatis, niajeftatis

& fr.nftimoniae plena, *on in calanuftrata & ex mellicis contexta ver- borum glr>bulis, conßent. III. Senium e textu efifcrat, non in eum

inferat. IV .In Catecbirationibuz maxime u t i 1 i a in primis traftanda fint.

V. Singula auditoribus explicet. VI, Ad captum k ingenium unius-

cu jus v is fe accommodet. VII. Curet, ut, facilioribus probe memoriae

mandatis» ad difficiliora atque altioris indaginis paratiores aceedant Au¬

ditores. VIII. Vitas Chrifiianae praxis fit ulcimus finis , ad quem fin¬

gula horum tendant.

b} Hinc prrno quafi fiuit alveo, quod M. E. debeat iis gaude-

re requ'fitis, qu* fl. pr^c. enumeravimus. Sit igitur doftu» , of

veritatem contra iniqua haereticorum molimina defendere & in tuto col-

locare valcat, Matth. XIII. ?2. Spiritus veritatis dirigat zelum illius

divinum» jufta Ienitate, manfuetudine k fjccv.gcB'vf/.icc temperatum,

»r omnes, eum, folo veritatis amore, non odio k invidia impulfum,

in arenam cum advcrjariis defcendilfe1, intelligant. 2 Tint. II. 24, Gaudeat ttctfåwioi» ne in defeftu : prudentia , ne in excrffu: fpe-

^aca fide» re in nodo peccet, nec non fidelitate, ne periclicetur fi-

»m Officii Eltti&icf. vid. 1 Tim. III. i - 7- Tit. I. f - 9. Graium ve-

ro tfficii hujus obfervare S. S'criptura k prudencia eum docebit.

(20)

<S.4& ) ( SÄ*

alii homines duriores, aiii miHores fint, alii atroeiora, alii leviora committ&if peccata; pater, eodem modo omnes

redarguendos non efte. Hin c, cum M. E. infhr Patris

cum auditoribus feu filils fuis vivat, (§. prsec. R. QJ &

officium Epmorthoiieum verfetur, tum circa peccatores,

qui, vcl ob imbecillifateni intelle&us9 vel quoniam re?, de qua agitur, Ulis nondum erat fatis decjarata , a vero

tramlte aberrant 5 tum circa eos, qui ex f>roareM anirni-

que pertinacia peccant; (§, V.) ev idens eft, M. E. ita riObere c^Boro/usYv rev Kcyov rys dÅqBsfcas, ut i tios ob?dien*

tes km ter edhwatur ; bos vero non moriqeros dur tus traciet (?) Q. E» T. M. E. debet cum obedrentibus mi¬

te agere, (R. prsec.) & ex generaiiori officio adftrirxgi-

tur ad Pedemieum, {§. V,) in quo negotium ei cum ju- fiibca-

?') Prüfer en, qute ad R. pra c. monu'mus, quteque, muta tis .mutandis, etjam huc pertinent, hsscce ad liocce requifitum addenda putamus. I. n^oroo7ScÄ'/]\Jv/eev cane angueque pejus fugiat M. E. II.

Antequam alles objurgat, fe ipfum examinet ne in .eodejn crimine ba-reat. III. Redarguendo verbis injuriofis cantumeliisque abitineat &

färcafmis. IV. Oratio ejus epanorthotica, nec nu Ila fit, nec nimia»

fed prudens & talis

,

quslis patrem Chriälque ceconomum decet. V.

Redarguendis deliäis, quibus ipfe isfus eil:, caveat, ne in fufpicio-

nem vel avaritiae vel viadiäte cupiditatij vsniat i T/j. ff. V. 22, VI.

qui deftinato confillo peccant, ad pcenitentiae fruftus ftrenue ac fe¬

ver? monendi funt: quod ii vero, nilvlo tarnen feciuj in peccatis perfeverent, adverfus eos, juftum zelum & frveritatem

,

prudentise

tarnen fale conditam, adhibeat. VII. Dibgénter demonftret Auditori¬

bus connexionem peccatorum infer fe

,

nullaque peccata per fe elfe

*

venialia. VIII. Privata & occulte commiffa peccata, privatim; pu¬

blica vero,«jus funt notoria, publice, pro rerum & circumftantiarum diverfa ratione, reprehendat. IX. Peccata per famam nota, ea rä-

'

tione corrigatj Ut ftma fert. Syr. JJ. 7. X. Denique obfervet M.

E. quod perfonse fe nio veneräbd-s Sr in dignitate conftitut»

,

il de- liäafint rninora, modelte corripiantur j fin vero enonma, difcrijnen

non ädmittatur 1 Tim, V. i? 2? & 2Q,

(21)

) 11 c (Säd

ftificatiseft; (§, V.) fv*dea£ igitur eo$, ut fideftl fuarB

fructibus dernonftrent, nec non, ut in vitt fpirituaiiré-

maneant ftrenueque perganf. Ergo it a pr&äket (§> III.)

verbum DEJ > ut mims nere paterno dtfigentiammpie-

tatis ftttåio excitct (k) Q_E.Cumtentanones variae fint, (Q. VII) & in fingulis debeat homo fiftere fe

DEO OOKifXOV (§• ID Oeconomus veroin domo DEI,

\\.) tum demum difpenfabilia Domini re&e diliribuls-

fe dicatur , cum finem iunéfionis atfigerit , quem obtf-

nere debuerit, (§. V. & prsec.) & verbum pr&terea DEt

utile fit ad :7retgo6KÅy(r!ccv Rom. XV.q., Officium vero M. E*

in eo confiftat

,

ut verbum in Auditorum falutem rede

fecet; (f.III. &V.) fequitur, eum ita debere verbum DEI

adplicare3ut reddat adfliélum 3oKipov,{ §. VII.) & confequen-

ter rede requirit Officium Paracle ti cum, (§. V.) AI E. de¬

bere ita cffiorcy.iiv rov Åoyov rris dhfådcK, * ut, morbo

adcurate cognito, rem tili a Pf argumenta fufficientia, ex

ümpidts S. Scripta/<z jontibtts häuft a, quänta prgfem ad'

fiiBio requirat, opponere valeat. (I ) (i E* CL

-

.

' Qyae

£) Ad hocce requifitum meminerit M. E. quod oratio ejus fit

feria non acerba» paterna non violenta, moderata non arrogans»

ut intelligant Auditores falutem fnam quaeri. <x Cor. V. II* i 'jod.

II. i. Moneat prteterea» non tantum peccata, fed etjam peecato-

rum occafiones elfe fugiendas, nec non fic, paucitatem falvandcrum

demon året, & periculum Chnfiiaftorum proponat, ne anfam defperan-

di fuppeditet.

J) Ad hocce requifitum defideratur in M. E. ut fit plus, a- cnoris & miferationis plenuS: II. pfudens » ut videat, an confolan-

dus fit in liatu fidei, nec ne? in pofteriori cafu, priusquam folatia

adplxentur, adfi'öus reddendus eft poenitens, Luc. XXIV. 47- ne fan-

Ctum detur canibut. Matth. VII.'6. nec non III. ut probe perfpiciat

& caveat, ne, confolatione praebita adffiftis, carnale inde obrepat

fecuritas. IV. Deriquc requirimus» ut dubia Bz fcrupulos, quibus-

cum haud raro adfli€tis coUaÖiandym eft, folbcite ac fidcliter anijnis

ecrum eximet. f

(22)

£22 ) iS ( £223

Quae adhuc dicenda effent de generali cftcrc/xltc Verbi nec non Ipeciali, cir£a reiiquas partes officii faeer- dotalis, fonticas obcaufas, prseterire cogor. Ad S. ita- que Numen fupplices tenrio preces, veiit ScyJ-

JA8?, tZvS7(Ctt%VVT&S X&f cföcTOjJLiiVT&S TCV ÅoycV TYf£ CCÅtJ- Sslccs Ecclefioe fuc£ mittere, in fui nominis gloriam

& animarum

,

quarüm in fe fuicipiant curam, falutem seternam.

«in "tkI na» qWji on

(23)

MONSIEUR*

;

Pil y qyoit quelquun, qui of a ni er, que la religion ne

^ foit le fondement de la felicité dhtne focieté civile*

[eroit aufß wdieuk, que celui , qui preteniroit que le

nionde pourvoi t Je paß er du foleit. Mais la vraie reli¬

gion y qui nous rend éternellement beureux eft iucom- preben/ible par la lumiere naturelle. Nous adorpns la

Sageße 11 ernette, a qui il a plu de nous donner la re-

velation pour guide éf des perfönnes eitlaireés pottr nous inflruire. Qitand Vous allez , Monfieur, nous depeiti-

dre les qualiits d5 un vrai miniflre de la parole de

Dieu

,

Vous montrés , que Vous avés lat Vous acque-

rir toutes les belies qua li tes/, qui j ointes d une eru*

dition fotide Vous rendrons un jour fi digne de nous

annoncer des verit és Jternelles. Monßeur r ayant t

bonneur d\ etre au nombre de Vos amis je ne (aiiroit

irf empecber de meter ma voix a c eile du public f, qui

Vous accorde les louanges dignes de Vos merites

de votre vertu. Ma joie feroit parjaite , [i tous Vos (ouhaits étoient remptis. ße [uis,

MONSIEUR,

Votre tres • humble tf tres

obéifant Serviteur, JEAN HELSING»

Fil. d5 Olave*

(24)

Min HERRE.

t

Hvad na dygd flna krafter och flit , kunna uträtta, vi far nogfamt thet arbete, nar the före¬

hvilket Eder vittra penna bringat i liufec. I haf-

yen min Herre, theruti, med färdig hand befkrif-

vit de egenfkaper, med hvilka den Man fkall va¬

ra beprydd, (om verdigt fkall föda Herrans Hiord.

Vore min penna lika lyckelig, och dygden icke

ogärna föge fltt egit beröm: fkulle jag vid detta

tilfälle, lemna Eder det loford, hvilket en fkyldig

pligt mig pålägger, och afvunden fielf icke kun¬

de Eder mifsunna. Tillåt mig då, min Herre, hy-

fa innom mig, hvad jag, i denna hendelfe, icke

kan yttra. Edert beröm lider therigenom ingen

miflning, och jag undgår uti en bekant fak vara mångordig. Far fort, min Herre, uti Edertföre-

lätta, ock bryt den lager , hvarmed Eder dygd

och ,vett omfider fkola blifva bekrönte; Himlen

gynne Edra affigter, och'Hlte Eder omflder nal¬

kas det mål

,

hvilket Edra egenfkaper * förtiena,

lamt, till hvilket Edert finne " kaftar fina ytcerfla

tanckar» v

GUSTAF STARCIC

•■»*-

..

References

Related documents

denti vero Lavinium cumomnibus rebus, populo au&amp;or fuit, ut viginti talenta ex pub« darentur, ipfe de fuo quinque adje- cit, quo manifeftum eflet, quod non ho¬. minis,

quas ii bi vindicat mens peragitqué operariones. Quia vero ob ar&amp;if- fimum iliud j quod inter animam. &amp; corpus

(it a quovis fine difficultate in- telligi, quid per Regnum Hierofo- lymitanum fub Francis indicatum voluimus; imperium nempe illud, quod Chriftiani Occidentales, circa finera.. -m) o

A i mit,.. Eß c Htm concilium nihil aliud, quam.. foaltio vel multorum congregatio, in u- num

tis palmam prampuiiTe , Fl. Praeter hare vero folenniora certamina , aliae etiam fuere minores Poetarum commifiiones» Etenim nul- lo fere non tempore &amp; loco illis cev~.

verbis: Π1ΓΡ Dominus regnavit, Pf. Π1ΓΓ Regnabit Dominut in fempiternum, Pf. Atque fic placuit haud dubie Divinas Bonität!, deferibere per tres temporis dif- jerentias fuam

Nobis, ritus potiilirnum circa agnum Pafchalem ob- fervatos hic coniideraturis, hac jam ad- dudtas, in

fe videtur, haud dubie prefuit. Quod fi ex quorun-. elam calculo dccefferit anno fere decimo