v $1
D. D.
DISSERTATIO PHILOSOPHfCA
DE *
PRETEO atque DIGNITATE
METAPHYSiCES,
quam,
AD NUEN. AMPL1SS. SEK PHIL. UPS.
pr aeside
Doct. PET RO NICOLAO CHRISTIER NIN,
log. et metaphys. PROFESS. reg. et ord.
In åudit. Gust. Maj. Die IV Dec. A. MDCCLXXIX.
h. a. m. s.
PUBLICE EXAMINAND AM PROPONIT
sueno krok,
wexionia
-smolandus.
Si la Metaphyfique n'eft pas coufiderée commc eile devoit étre; c' efi
moins a eile
,qul ä cenx, qui la cnltivent, qiP il faut fi en prendre.
mfrfan.
UPS AL IM,
Apud Joh. Edman, Direft. & Reg. Acad. Typogr,
RÅD-OCH HANDELSMANNEN UTI WEXtö STAD,
adel och högachtad
Herr JONAS KROK,
SAMT
dygd ADLA
Fru INGRID SANDBERG ,
Mine Huidafte Föråldrar!
Den drift /om i mitt hjevta rar
Jag ville alt för gärna lyda;
Men kunna matta uttryck tyda
Er godhet, [om dem of vergar ? Nej, jag med dunkla penfeldrag s Ert ädelmod ej fkildra vågar •
Den tackfamhet, [om hos mig lagar, Jag blott vill ftållu för en dag.
Er offras vördfamt deffe blad,
Ach ! mätte de mitt nit förklara ,
At mot den ömma väntan /vara,
Som enda fl gör Er lefnad glad!
Den Gud, fom råd och utväg har, Fortfen fl och dygd at värdigt löna,
Han ville Fr med fållhet kröna;
Och flådfe hägna Edra dar.
Mine Huidafte Föråldrars
Lycligfte Son
Suen Krok.
?r^ ana^ jru^ ft"^ p"^ ^
kLjå kjté ktji/ kjsié kjté h.jd b.jö^
§. I.
Prafiiminaris
Metaphyfica, rialium, ut fivTe de fcientia rebus agit leitu digniflimis, rerum pra^cipue inomate- ea- que perracla?, quorum cognitio horoini, maxi-
mo comnaodo eft atque emolumento, nobiiiflimas inter fcientias eerte eft referenda. Qua? licet ita fint, fefianrur
tamen eruditorum monimenta, fuifie, & verendum, ne quoque prüfend fint feculo, homines, praejudicio ita occu- patos, odio, ne dicaro, percitos, qui illam non pefiem
tantum perniciecoque juventutis vocitafle, fed inter fci¬
entias quoque fallas &: noxias totam adnumerafle haud
erubuerunt a). Laudant Oeconomicam & Mathefin, ex- tollunt Phyficam, e^ehunt Politicam, Metaphylicam ni-
hili facientes. ftaque haud inutilem duxi operam, fpe-
cimen editurus Acaderaicum, per fumma tantum eundo capita, quid huic (cientiae rite pertraclata? fit fiatuendum
preuum , pro virili oftendere, mitiorem anrea conatuum
meoruni cenfuram, a Te, B. L, quo par ,eft verborum
honore mihi expetens.
§. II.
Varia Metaphyßces fata breviter tradit.
Vulgaris eil eruditorum opinio, Metaphyficarn, Py-
A 2 ?ha-
a) Vide baec aliaque ejusmodi judicia, m dißert, de
Varia vicißitudine , veraque indole Metaphyfic#, Lond, Gotb•
$x amin ata, Free/, Rev, Rydelio.
4 De Pretio atque Dignitate
thagorts & Piatoni fuas debere natales. Scilicet, ante horum tempora, de uriverfalibus, ente, efientia, exfi-
ftentia
,ceteiis, v ix yidebis verbulurn moneri b). Ari- floteii autem acceptum babemus referendum, quod pri¬
mus hinc do&rinam in formam fcientite redegerit. II-
iom eniro quatuordeeim iibros, qui roov fAsrcc rcc (pvamoc
ßißxloc nömiftan'tur, licet de auAore hujus Tituli vel ih- ieripr 'iis eruditos mter non conveniat, confcripfsfle
c. a: c). In bis fuis fcriptis, Ariidoteles confiderat ;ens
qua eiusenSj intelligens, quidquid abfolute & neeeflario
exf ;it, primas canflas, primaque principia omniura re- rum
,quoe non polTcnt non a-terna efle atque indepen- dentia, cum ab his omnia dependeant cetera d). Qua; fi
allumatur explicatio entis, jure mihi videor poile conten- dere, Metaphyfieam han c Ariftoteiicam
,eandem eile (ci-
entiam quam nos Theologiam vocamus Naturalem.
Libros hos Äriftotelis in tres partes, TrgcSsaögiotv, Sea>- g'ccv & 67TiSecogiccv, a quibusdam diftindos eile, nota eft
res. Seholaftici, qui cum exiflimarunt, 7r$o$ed>%iot, feu
terminis generahbus, ipfi tra£lationi praerpiffis, potiorem Metaphyfices partem abfolvi, hane do£fcrinam a reli- qois fepararunt, illamqile lölam vocarunt Metaphyficem.
Hanc illi terminis, q i bus fGepiffime nulla refponde-
bat notio, ita impleverunt, ut verba Tribbechovii hac
de re digna fint, quae afferantur. Huc perdnent, in- quit, myfteria fingularifationum, individuificatonum,
hxc-
b) Vallerii Syß. Metapb. Difc. Pralim. §. r 2.
c) Ex bis Grads vocabulis nomen Metaphyßces ort um cveditur. Non igitur midienda videtur derivatio Francifci-
Eona Spei, qui ex ignorantia lingva Gr^ca^ Metaphyficani,
vietam dixit Pbyßca.
d) lta videl. hoc interpretatur ReverendiJJ. Rydelius in
dijjcrt. ante nominata.
Metaphyfices, 5
hscceitatis, noncceitatis, formalifationum, arcana pofen- tionabilkudinaiitatum & aptitudinalitacum , immenla' ma¬
teria dåbilium, meliorabiliurn & verificabilium, ratlona-
Ijs & revelatse fapienti« commixtio e). Qui in pertra- danda hac ferenda pöflmodum funi verfati, omnes fere
in id confentiunt, quod fit fcientia, qua; univerfalisfima cogitationis principia, & generaliffimos rerum conceptos exhibet /). Illufhis vero Volfius, Leibnitius & Bilfin-
gerus, obje^tum hujus difciplinas ftatuerunt Deura, mun' dum, animam humanam & generales rerum afFe&io«
nes g).
Plura omnino de fatis Metaphyfices dicenda eftent,
fed brevitati ftudentes, ablegamus Lecdorem ad opera a nobis infra citata, ubi hsec fufius enucleantur.
§. III.
Metaphyßcam peculiaria prorfus zf diflinffa con•
fiderare ohjePda, oflendit.
Ea, quae obfervamus & adtente fenfibus pbrcipimus-,
mens noftra Gmplicker fentit & adprehendrt; fed dum reflediendo ulcerius penetrat, & ex prarteritis firoilibus obfervationibus, quasdam rerum qualitates, earumqne vel ad nos, vel res alias relatios^es prcevidemus & prae-
fumimus, ante quam in fenfus incurrant, judicare dici-
rnur, Habitus de rebus & negotiis bene judicandi, di-
citur re^ta vel fana ratio, ejusque major, amplior & fub-
A 3 li-
e) De Doclovibus Scho'laßicis cap. 2 feq.
f) Videfis Max. Rev. Vallerium. in opeve jupva di&o.
g) lta cum Bilfingerus in dilucidationibus [itis Philo- fophicis de Deo, Ånima Mundo: Non igitur, inquit, mea
Jeritentia, plena eß Metapbyßcce trablatio, nifi Ontologiam
Copmologtam &T Pbychologiam Theo logi am Natur a leim
compleSlatur.
6 De Fretio atque Dignitate
Jimior gradus, conjundus cum dexteritate judieia ex¬
akta cla^is verbis expnmendi, eft id, quod Philoiophiam
live cognitionem lcientificam vocamus. Illa pro obje»
&o habet, vel res rerumque affediones, effedus & ca us¬
las, quae in fenlus excernos incurrunt, oc Phyfica adpella-
tur , vel ad ea penetrat dijudicanda, qu® in Organa cor¬
poris non agunt, (ed fola mentis reflexione apprehen- duntur. H®c pertinent ad Metaphylicaoa, qu® eft Ici-
entia fubliraior , adlurgens lupra vel ultra res Phylicas
& lenfibiles. Ex illa judicare dilcimus, de operationi-
bus & viribus anim® nofir®, de ejus cum corpore con- nexione, de tota corporum & animarum congerie, live
de rerum vifibilium & invißbilium conjundione, ordt-
ne & harmonia, qu® mundi voeabulo expriroitur, de
rerum omnium Audore & Redore, Deo, de genera- liflimis denique, univerfalibüs & roaxime abltradis, re¬
rum corporearum & fpiritualium notionibus, earumque proximis divißonibus. Hinc Metaphyfica breviflime ex-
plicari & definiri poteft, per leientiam rerum immateri-
aliurn esrumque connexionis cum corporibus, Qui fine
natur® oblervatione in terminorum generaliffimorum ex-
plicatione unice occupati fuere, vel in fuis de mundi in-
dole & fpirituum natura ratiocinationibus, ab externis
& internis obfervationibus penitus recederunt, perverfa &
prtrpoftera tradandi ratione, Metaphyficam, otiofis &
inanibus fpeculationibus deformarunt, eamque tamquam dodrinam fignaentorura, in contemtionem adduxerunt.
§. IV.
Qbjetta itaque, in quibus confiderandis verfatur Metaphyfica > digniffima funt & maximi
momenti.
Quid enim majus & excellentius cogitari poteft? Quid no- üra meditatione dignius, quam fpirituum mundus immor-
ta-
Metaphyßcesj 7
talis & indeftruftihiiis? quid propius nos tangif, quam a - ni ma; noftra; indoies atque operandi modi, qoibus ad
evitandam miferiarn, & obfinendam perennem felicita-
tem perpetuo tendit? quid fupremo & perfedliftimo en-
te fubitmius ? quid Divinis attribuds Ejusque provid i re-
ruti) omnium diipoßtione, ad noftrom folatium adeom-
modatius ? quodnam itaque efie poteft vaftius cogitatio-
num noftrarum obje&um, quam rerum principia, & o-
rigo uniyerfaliffimaruno notionum , quas per abftra&io-
num (eriem a fmgularibus derivavimus &• abftraxrmus ?
Petit 011j inquit Merian, miettx employcr fes lumiers fes
teilens
,qu ä ex aminer , fw quoi portent les devoirs, qui nous
att a c beut ä Dien, a nos Jemhlahles, å C um vers , ä mus
memes ? Etrangevs chez nous, de quoi nous Jert, de mefurer
les cieux 8"1 de fonder les abimes ? b) Eft t a ne haec icien-
tia homini digniflima, quae nobiliftimam noftri partem
exponit, iliiusque ad res alias relationes tradif & fpecu-
latur. In hac harmonia & confenfus rerum & mutatio-
num omnium
,etjaai in mundo corporeo, ad creatoris gloriam & proborum fpirituum felicitatem, in hac & fu-
tura vita indagatur & man feftatur i), Adeoque Phyfi-
co-
b) Difcours fur la Metapbyßque, par M:r Merian de
T Academie Roy a le des fciences helles lettres de Pruffe,
dans le troißeme recueil Pbilojophique <df Litteraire de la So-
cieté Typograpbique de Bouillon.
i) Nec in ju cun dam [peramus Jore operam, fi verba Celeb.
Abbat is de Para hnc de re, in prcefatione de Je s Elements de la Metapbyßque, ou Theorie des etres injenfibles allata\ heic alle-
genius, fa Metapbyßque, pr# cl are die it, eft evidemment la plus intb [fante de tout es les fciences, puisqif, elle cmbraffe
toutes hs conntnffances, qui doivent le plus intérejjer V hom-
me. Ne fe oit - il f as evidemment, & plus important,
plus Jatisfaifant pour nioi > de bien connoitre mon ame, qui
§ De Fretio cttque Digmtate
corum fpeculationes maximum inde fplendorem & pre- tium habent, quod Metaphylics illuftrandae & locuple-
fandae inierviant. Scopus enim Pnylici eile debet invefti- gatio fapientis & Providentia; divins incorporum adraifti-
une, ftru&ura, ortu, incrementis, motibus & interitu. Fa-
£a natura;, eorumque fapientiflimas combinanone«., Phy-
ficus recenfet & confiderat; fed in caulTis fecundis &
creatis (ubfiflit. Hase autem omni* eile caulla; prims }
& (upremas intelligentia opera & efFecla, demonftrat Metapbyficus. Ad actiones liberas a neceflariis dilcer-
nendas viam pandit Metaphyficus, Deum, luprernum
natura; Dominum, & Legislatorem generis humani, ju¬
re iriefragabili eile oflendit , felicitatis vel infelicitatis
liominum interns indolem clarius explicat, atque ad fta-
tum poft mortem felicem vel infelicem, meditando pro-
greditur, quas (ublimes confiderationes nullus Pbyficus
vel Aftronomus in fua fcientia adtingit.
f- v.
Ubi deß nit Pbyfica, ibi incipit Metaphyßca. ^
Nihil eft clarius, quam quod ab impreflionibus or-
ganorum (entiendi, primitivas nomines accipiant perce-
ptio- fait la princip a le partie de vioi mem: ? de lien connoitve mes
fenfations mes idées, par qni je vis & avec moi nvec
mes femblables ? de bien connoitre V cintenr de mon exiflen-
ce, avec qui, je dois avoir des rapports fi intimes & (i efjen-
tiels ? de bien connoitre ma fin ou ma défiination, mes de-
voirs ou mes obligations, qni doivent regler ma conduite
mes vioeurs, d"* ou dépend fans doute mon bonheur, ou mon
malheur? que de connoitre les courbes celeftes, la mar che des aftres, les loix du mouvement, toute la Theorie de la Natu-'
re vifible, c ho fes, qui m etant plus étr angeres 3 doivent con-
fequemment, niitre plus indifferentes.
Metaphyßces, t
pfiones k). Corpora circumje&a & mundi materialis
partes in fenius lucceflive incurrentes, fuerunt prima ob- jecla curiolitatis & actentionis humana? /). In fingulari-
bus & individuis confiderandis illa prim um exercebantur,
qua? tepius percepta inter le comparabmtur, unde re¬
ra ni convenientiam, dilcrimina & mutadones animad-
vertere incipiebanr. Polt pluriroas obfervationes difper-
fas
jeas conjungere tent runt, unde ad analogias, hy- potbeies & generales propofitiones lenfim pervenerunt m).
Hane originem habuit Phyfiea, in imtio crafla quidem &
cenuis, per gradus tarnen & conftantes obfervationes magis magisque eil amplificatä , & dum ad innumera
.
phcenomena lagacius oblervanda, & cum antea obfer»
vatis acutius comparanda extenditur, totum corporum terrellrium & coeleftium compiexum
,fua? confideratio-
ni lubjicit, indeque non minus inexhaufta fit, quam i- pfa natura, cujus infinicam multitudinem & varietatem contemplatur n). Poftquam mens ingentem corpoium multitudinem eorumque diverlam ftrueturara & muta-
-i tionum luccedentium varietatem animo meditari & com«
parare vaiuit, inde lenfim ortse funt ideas abftra&a?, com-
pofiti, materia?, mobilis, extenfionis, motus, temporis &
fpatii, in quibus confiderandis inteilecfus longiffime acor-
B ' po-
k) Eallerii Pfycb. Emp. §. 284 & Dißert. Gradual is
Clar iß. Netzel, de origine, uju & abufu idearum abfiratla-
rum, Upf. 1773.
/) Cfr. Ejjai fur /' origine des connoiffances bumaines,
par /' Abbe Condiliac. premiere partie. Dijcours fur la Me- tapbyfique par M\r Merian. Dißert. Grad, Qlarifjf. Uncei\ de
babitu objervandi Upf. 1777. §• 4.
ni) Eide Dißert. Clariff. Chrißiemin, de Jubßdiis cogni*
tionis babitualis Upf» 1774.
ti) Difcours fur la Metaphyfique par Mir Marian*
i O De Pretio atque Dignitate
poribus & phamomenis cogifando adfcendit, afque ad primitivas, minimas & indifiolubiles particulas meditando penetrare, earumque affe&iones & mutationes in mun- do non fenfibiii fed intelleclnali conteinplari ftudef. His-
ce tandem rerum externarum contemplationibus, mens
humana ad (ui ipfius conficientiam percipiendaro, vari«
asque fiias recurrentes operationes reflexione confideran-
das excitata fuit o). Poftquam fenfationes, memoriam, refleyJonem, aflenfum, dtflenfum
,tredium
,voluptatero, harumque veras vel erroneas praevifiones & (ponta eas determinationes in fe & aliis obfervare coepit, örtum &
incrementa inde babuit cognitio variarum anim« ope-
rationum, iiliusque cum corpore unionis. Deinde refie»
élendo ad conflantem rerum & motuura a fuisv peculia-
ribus cauflis dependentiam, de prirno corporum & uni»
verfi motore; primaque, reterna , infiniia & univerfaii
corporum ac fpirftuum cauila cogitare potuit, cur pri¬
ma rerum fingularium proriuftio efl adicribenda, & a qua ulterius vel bona lunt fperanda, vel mala extimefeen-
da. Poftremo per multas abftracfcionés, & ahftratforum conceptuum comparationes, ad univ-erfälifftmas notiones
& afFe^tiones repraefentandas, verb:sque exprimendas ad-
fcendere valuit, ut eo melius in ordinem redigerct, me¬
moria mandaref, & attention! mentis fubjicertt innume-
ras res & obfervationes fingulares, atque ut tottim re¬
rum fingularium complexum, res inanimatas & anima-
tas in coelo & terra comprehendentém, ad Deum faciiius referre, cum Eo comparare, & ab Eo rite difcerneie
pofiet. Nuila itaque dari poted notio abftracta, nifi or- ta & formatata a concretis, neque lilla efle potefi: gene¬
ralis, quae genefin fuara non trbet a fpecialibus & fin-
gu- o) Bonnet Ejjai analytiqite fur C ame Chap. VL §. 47•
Vall, Pf Emp, §. 4.
Metaphyßces, Ii gularibu?. Quod quidem in cauffa efl, cur in primordio,
iocietjtum humanarum, null® eflent artes ac fcientiae,
fed tota hominnm cognitio, intra paucas fingulares Sc
ad vitam maxime neceiTarias obfervationes coraprehen-
deretur.
§. VI.
Metaphyßca efl Jcientia difficilior Sf profundior
quam tbyßca & Matheßs.
Obje&a Mecaphy x conHderationis funt fubtiliflima
Sc ab externis ienfiorubus fernotiflima, ideoque mentis
aciem & pencrrationem faciliime effVgiunt. Phyficus in
fenfionibus conftaotibus fubfiflic, St inde de objectis fen-
fu perceptis fundaroenta judjcandi & ratiocinandi defu- mit; at Metaphyricus ukeiius progreditur, & harmoniam
inter organorum muta iones, ac confcientiam fui rerum- que aliarum in anima, ritr ari conatur. Cartefius Sc Leib-
nitius putarunt animarn nobis notiorem edle corporibus, quia Tibi ipfi proxima & intima efl. Sed profefto non minus a^ma?, quam oculo , certa ab objecto diflamia
neceflaria deprehenditur, ut clare fentiat. Qwantam
haud experitur mens dlficultatem, quando reflcxio ad
nos iplos e(t dnigenda? Nihil certe dirficiiius eft lue con«
fideratione, quando anima fimul eft obfervator, & res obfervanda. Operationes animae funt momentanea', Sc non nifi per artifkia repradentandi, noftne con.emplauoni ob-
jici poflunt, poltquam evanuerunt & p» aeterie* u< r. Ut a-
nima fe ipfana obférvec, extra fe quafi egredi Sc in aiia objecta vires fuas exercere cogitur. Tanfa impedimenta &
tot incommoda fiiperanda haud habet Phyficus. Corpora
Sc phaenomena plurima fenfibus/objiciuntur, quoti; illud
defideramus. Pierumque diutius durant, auf fk;>sus re- deunt. Ingenti multitudine corporum fimiliun cingimür,
-circa quae experimenta inftituere eademque repete- e licet,
B a Va-
11 Be Pretio atque Bignitate
Variis modis ifta traåari
,& pluribus quoque fenfibus expiorari poflunf. inde corporum proprietates abfolutas,
& relativas plurimas, mediocri adtentione aninoaavem-
mus, & in phasnomenis rarionbus , magisque complica-
tis , per longam & affiduarn eblervationum coroparatio-
netn
,aliquam lucem tandem detegimus. Innumera ar- tificia & inftrumenta habet Phyficus, quibus ad remota
& fecreta naturae aperienda uti poteft. Non modo inter-
rogat naturam, (ed etjam interdum (agaciftimis experi-
mentandi artificiis, earn ad refpondendum quafi cogit»
Hilce opportunitatibus caret Metaphyficus, fola refledten-
di vi in fuis objedis Ipeculandis adjuvatur, unde pluri¬
mas quoque Metapbyfica; Ipeculationes in caflum abeunts nullumque habent fucceßum.
Mathelis pura eft quidem fcientia idealis, quae in fi¬
gurarum & numerorum abftraäa confideracione & com-
pararatione occupatur; fed illius abflraétiones fenfionibus propiores funt, & per ligna fenfibilia pluribus lenfibus objici, explicari, examinari, confirrnari & corrigi facile polluot. Ideo eodem modo ab orombus & lin^ulis con-
üanrer formantur, & in memoria retinentur. Sed Meta-
phyficorum abflracJioncs de rebus pofitivis & privarivis,
longius a fenfiombus remotae funt, ideoque lolo intelle-
£tus acumine in mente prselentes & invariatae permanent.
Nullis enina naturalibus & uniforrnibus fignis, lenfibus
& imaginationi conflanter & in mutabilifer exhiberi pos-
funt; quare hominum ingenia ionge difficiiius ad con- cordiam & condantiam redigu*ntur in Metaphyficis fpe*
culationibus, quam in Matbematicis, ubi numerorum &
figurarum picturae, videri, tangi, eorumque nomina num- quam asquivoca, easdem notiones cor (Tanter excitant &
fignificant. Interdum communia objefta Phyfici & Me- tapbyfici confiderant, ut materiam & motum, homines
& bruta animancia, totumque naturae urdinem regulärem
Mctaphyßces, *3
& conftantem. Secl Metaphyficus rnaferiam ejusque mo-
tum generaiiffime tantum meditatur, ut illius diicrimen
ab immateriaiibus, ex oppofifa«natura ^clarius pateat; ordi-
nem & harmoniara in omniurn corporum rnutationibus
fimultaneis & fucceffivis intuctur Metaphyficus, ut Su- premi ArehiteSi intelligentiam , pptentiam & providam
rerum atque eventuum curam, ante oculos ponaf. Exter¬
nas hominum Sc brucorum animantium lenfion«s &
Ipontaneas adtiones Metaphyficus examinat 8c com parat,
ut a vifibiiibus effe&ibus ad pridclpium percipiendi ac
adpeteüdi infernona & invifibile, cogitando penetrare
pofiit. Ejus itaque meditationes de corporibus, non in
rebus roaterialibus termirfentur, fed ad rrundum fpirkus*
lem progrediuntur, ideoque cogitationes Metaphyficae,
totam coeli terrseque vifibilem compagem, Jongiffime
tranicendunt. Unde Metaphyfica efL" quafi quaedam Ici-
entia Archhechfonica
,qua? ornnes reliquas fcientias par¬
tikulares, earumque objecla comparat, Sc vaftifTimo in»
tuitu
,in Divina rerura omnium gubernatione & crea- tione fimul contemplatur, fuoque conceptu conjungit.
Habet vero hoc omnis verkas, praelereim metaphyfica,
ut quo magis ardua corople&itur, eo difficifior 8c pene infuperabiiis ad eam videafur aditus, nec quovis tramite,
nec quibusvis ducibus, ad ejus Cognitionen) itur, led le»
lecfiu opus & via regia quatrenda ledulo , qua le omnem direclo quafi obcutu contpsciendam pnebet. Neqne ali-
quero ferne! ad excelfum ejus foliuna vel cacumen eve-
étum, & in ampüffimo cogkationura horizonte confiirttr-
tum movebunt, per infen'ora, devia 8c tenebricola loca vagantium firepitus, querentiüm, le nelcke ejus pra?cd- lentiam, le invenire nequivifie aditurn, fe claro fplen*
■
dore ra dians lumen nondum perfpexilTe»
§. VIL
14 De Pretio atqiie Dignitate
§. Vif.
Metaphyßctf fpecuhtiones intelle&um extendunt > ju-
dicii perfpicaciaw acwtTnt, zdf ad cogitatiowes con•
vementi ordine difponendas utiltjßma funt.
Corpora fingularia & circumpoüta fuccefüve infen-
fus intur rußt, unde mens humana ita afficitur, ut fm- gusis^rebus nun modo peculiares perceptiones relponde-
aoij (ed unras eiusdemque objech*, nunc has partes, nunc iü,s proprietäres & mutationes fioillatim animadvertat Sc
come mpletur. Mulciplicatis ejusmpdi obfervati mibus fi-
rnul confiderandis & comparandss, vis mentis iirrutaca Sc i^exe cicata non fufficit; ideo &tentionem ad unam rem Sc atiectionem dirigit, eamque abflracde examinat, at- que eo modo perceptiones fucceflive percurrendo, tan¬
dem totam rem f a eile & optime intuetur & intellig't.
Quo plufes res & rerurn affeefiones promte cogkare Sc
dtfeernere valemus , eo magis extenditur & eo amplior
fit inceileåus nofler, Qui in peculiarium tan tum cor- porum fenfionibus confenefcunt, neque ad tiniyerialia ,
abdra£ta Sc intelleåuafca animum adplicuerunt, illi an-
guflam inoßtemque rationis vim habent, & ad judicia
de aliis rebus ferenda inexercitati atque imparati depre-
henduntur p). Sed fi mens a fenfibiiibus ad intelledkua-
*
lia
p) Perba Reverendiß. Lundenßnm Epßcopi Rydelii in
de fingnlavium notitia flerili &" fruEluofa, digna funt qiue Ifeic repetantuv. Ita aütem ille\ Eft heec, inquit, no¬
titia fingulariuM, multitüdini &J [ubtilitati objeclorumfu-
OYiim nimis impar; finge enim cuiquam mortalium fingularia
omni a innotüiße ßngulatim, ignovato interim cujusque gene-
re & ordine, ignovntis fingulorum intricatis relationibus, es- fet fane talis notitia fimpIi c i ignorantin (uperior, tota tarnen
Ppilofophiee vegione inferior. Effet rudis
Metapbyflcés , 15
lia & immaterialia, a corporibus ad fpirituum operatio-
nes & affe^iones refle£lendo adfcendat, mentis cogitan-
di vis mirifice excolitur, atque ad (ubtilores conrempla-
tiooes & comparationes diftinfte ini'lifuendas bäbitom adquirit. Quicunque enim res Ii n gul are s & a fenfuum comprehenfione remotiflimas, facile Sc celeri mentis re-
flexione intuetur ac diftio&e cogitat, is ad bbjeåa fen-
fibilia multo facilius & acutius fuam attentionero con-
verrit q). Ejusinodi exercitationes fedulo inftitufö, in- genium perfpicax fcientiiicum in vita civil i Sc com- muni quoque excitant & propagant, idque efficiunt, ut exadta cogitandi ratio per focietatem civilem , in arcibus
& negotiiis-publicis privatisque perpendehdis & peragen- dis fenfim dideminetur. Sine Mttaphyfices notitia , ne¬
mo Philofophiam Moralem vel Theölogiarh revelatam
cum laude pertradtare, Sc mediorum cum finibus ho¬
minis fapientem connexionem rite proponere valet. In-
de Politici, vires reipublica: fuve & adjacentium fubti- lius Pcrutantur, Sc qua fmgula momenta difbnäius pon- derant; Jurisperiti in legibus ferendis & appiicandis per- fpicaces fiunr, &; folidius raciocinantur ; exerotus Duces
Sc
-