1 Deo TDuce.
dissertatio philosophica
DE
ENTE NO-
TIONALI
Quam
Permiflu Ampliff. Fac* Acad» CJpC
SUB PRASIDIO
NICOLAI CELSII
lacult. Phil.Adj. & Sch. ÜpH Redt.
EXERCITH GRATIA
Tro viribus tueri conAbitur
JOHANNES JOH.
ACRELIUS Rofl.
Itt cAud. Vet. CMoij. d. M&ij
Anno CM. DG. XLrill.
UPSALLE,
Emiit HENRICHS Ktyftt Jim. Äfg,
Plurim, fyverendoatqueDochßmo Dn. TOHANNI
ACRELIO
Paffori in Öjlcr-^fcr vigilan.
tiflimo, Parenti Optimo, nec non
fumma Filialis o^fequii venera- tione setatem prolequendo.
VIdfO Vrndentijdmo Dn. JOACHIMO
KAMMECKER Mercatori i»ter Holmenfes pcrinduftrio, Benefaftori propen-
fiflimo,Qvovis reverenti# cultu
feniper fufpiciendo*
Exercitium prcefens Jcademi-
ficicty in fincevdt grat<eque mentis pro incolumitate omnigem Dat
Clf ^EGlKJß
Camerario Fideliffimo,
Amplifßimo SpeclatifßmoqueVLrl\0
• Dn. ANDRE
Promotern Certiffimo,
VFßO Spectata FideLaudatijßmo
Dn. FREDERICO
Aurifabro & Civi Holmen*
fium dexterrimo Fautori & Be- nefa&ori quovis officiorum ge-
nere perpetim colendo.
cum, ob qnamplur'ima collata lene-
Tetcftn^Wy cum tödentijfimo Voto Qicat Dedicat
JOH. Acrclius*
Egregio ornatiflimoque juycni Dn* JOHANNI A-
CRE LI O
Affini Sc Amico honoratiffimo
ESt fatisreegregiumtemporaßudiisdd-pulcris
Hoc multum, credas, utilita-
tis habet.
Quem bené condecorant virtuspie-
tasqueferena, Isy Verum eß, femper culmen
honoris adit.
Nec minus es pulcrotu dignus no¬
mine JANKES,
Qui fophiam traclasfedulusIi- pfe probamx Iccirco fpartamfueris quam na-
EluS)abundé Supple, fic capies pmmiagra*
ta tuis\
Telices iftftudifs & profpera quaevis ex animo precatn®
ERICUS ■2ßi(ömati,
r, in Onungc
HPOAtfn ON
DUmvolvimus,Philofophiamfcripta veterumhautagro inquam ma¬fetteadcuratetllos
xime fertilt ac feraci comparajje le¬
gibus, cujus fepem Logicam. terram (jr arhores phyßcam , fruffus vero
Uthicam dixerunt. In hoc agroPhi- lofophico & ego pro ivgcnii metca- ptu ahquamditi ver/atus, ejus non (o-
lum fertilttäte fed etiam am amtåte duBus, multa admirari ccepi, non- nulla ut potui rimari ac perfcrutari.
Cum veto oculos converti ad uherri-
mos, quos Logica profert, fruclus,
immane quantum delettattis, atque a-
dco, quemnam ex hifce omnihus primum decerperem ac degußarem ,
fatis dubius ac fuspenfus hare-
a/tfi humana ap•
falutares ejfe certo deprebendi, jueunditate tarnen difciplina Logiets
viBuSyeampraaliisafjumendamputavi>
in qua, iterum, jnbentibus hoc Con-
A \ ßitu-
ßitutionihus Academich, ingemi vires
Publice periclttarer. Licet autem
Logica tri multis fit dtfßcilis, adeo ut
a virüs varie expluetur, inque <v&-
rium trahatur fenlum,pukriifc in' ed
Yepertantur canones, qut mukös pa- tiuntur detorßones: a faptentifftmis
tAmen Philofophis, Jcitu maxime &
cognitu neceffina, propterinßgnem &
multiplicem, auem habet ufum> in va- ritsckfciplmitrum argumentis haut irn-
meruo cenfetur* Quam fit neeeßtrh
in Theorettas & Prachcis, folus is, qni hane dolhinam nefat? nefcire potefi. Vt'ThcobgUmt4eeam9 m to*
to difcipknarum choro tam utilis eß Logica cognitto, ut argutifßmisetitm ßrophis, qua ex ejusdem abuju ortri fotent, caute circumvenire poffi-
mus emnes\ nec erroribus, in quos
fable ah adverfariis deduci potuifje-
mus» occurreremus, limitationes
ex Logica petitas nobis cognitas ha-
beremus, Et cum temporis mihi ha'
bcnda effct ratio, b*eviorihtts potittsj
quam proiixtoribus verbis toium hoc
negotium tbjolvt, relufua temporibas
pitttonbus rtfervam, Bete verv nunc neutujuam iurpeputabo in re tampen plexI v Bas dare manus, cumin tösho-
la veritatis pulcrum fit & vinccre
'
&vinet, jnterea, Bemvote& Candi-
de LeHor, Lyum erit conatibus no*
ßris honefiisfavere & itquo tnt rpre~
tan ammo, malevoios k parte reUn-
quo quibus nihil miri efi aut novi
nunc invidere, calumniari. Sed
Quid pün&uinfefti Ceto,culicisveElcphanto?
jaurt corna wfidens culex qua-
fitt , num fe veilet avolare ? cui,
cum non accedentem noßet, net dexe-
dentem pereepturum, relpondit; Sic plerumque Zotli & Momi, dum in
Mos, quosvirtus in laudts & gloria
domos ducere laborat, arcus & ce¬
tera, venenata intendunt, vaftum iU
lud coeruleum Borizontts contingunt,
in vifeera aara jaftantur* JSos
^ * * * * * %
Dirige fermones noflros Trh
nuna poteßas,
Ut labor in laudes dejinal
hicce tms!
$. Z,
A eft ratio
j perceptionis hu¬
mana?, ea etiam men- tis noltrae imbeciliitas%
ut in cognitione rerum , multis ob- snoxia fit difficultatibus erroribusque plurimisj inde rion panci prae metu
falfi, & pro nata illa anxietate du- bitantquorfum fe vertant: iccircone
in veritatis indagatione plane ani«
muni
mum defpondeamus, ita facultatem cognofcendi farmare neceffe eft , ne in rerum natura inquirenda å vero
aberret; cui malö non iine fruftuoc-
currunt difciplinséinftrumentales,non quod jHarum tota fit natura inftru-
menta facere t fed quod quatenus 8c ipjfe notitiae funt animi, inftrumenti
vice fungantur » 8c earum beneficio
faciiius in cognitionem aliarum ar.
tium &; dilciplinaruai deducamur.
Ideo 8c Augufiinus refte Hb. z. de
ord. Cap. iz. ait, rationem hominis
non pojte tranfire ad alia fabricanda,
nifi ipfa prius fua quafi quaedam
machinamenta 8C inftrumenta diftin-
gvat, nötet 8c dirigat. Cererumno-
bis haec objeftio imponi poteft, quo- modo Ägyptii veram artium iibera-
lium dottunam excolere potuerint*
qui Logicam non habuerunt 3 8c ta¬
rnen omnium difciplinarum inven-
torcs earumqueexperientiffimi dicun-
tur. Refpondemus,inchoatas quidem apud illos dliciplinas ac artes vi-
non vero confummatas, qua«
fi quis
& quis vel leviter infpicere & rite
confiderare vokierk, deprehendet eas
primo imperfeftas nec in certis in»
ventionis locis difpofitas fuiiie,
§. ii.
Inftrmrientales dixi,ideo quiacum Philofophia fit cognitio rerum hu¬
manarum tidivinarum» quantamho-
mo fttidio & ccmmentatione in hac mortalitate coniequi poteft , res illae cognitte primarum notionum nomi¬
ne veniunt, qua; ne indigeftae & in-
utiles torperem: in animis noft ris, i-
ftas viri do&iffimi invenerum. Qua-
rurn albe fermmem purum perficiuntill lingvis inprimis nobilioribus; oratio*
nein aliae, vel ornatam, profam ut o- ratoria}vel itgatam, utPoeticaJ Ratio-
nem Logica nobilis illa difciplinain-
ftruit j quippe quae ea de caufla å Phiiofophis inventa fuit , uti cum ratione res proferretiifqne uti do-
ceret.
§. in.
Logica a Graeco votabuio.
hoyicre-
& (4) m
Myfce&ai fcu kzrö 75 Åoya dici*
tur, quia rationem dirigit ne in co- gnofcendo aberret. Solet etiam a*
lias Dialeäica appellari å verbo Jiutéyouai, quodiatinis eft dilfere-
re,nonautemå}6a&Mfygvel Åe'yog9 quod fcilicet fit fermo düorum5 id eft, opponentis & refpondentis. fed
reclamat ipfa orthographia. Cete-
rum de ufurpatione barum vocum non levis eft apud Philofophos dif-
fenfus. Ariftoteles nec totam hane
difciplinam, nec partemejus aliquam
Logic*m appellat. Licet autem 1.
Rhet* C. i. totam illam nomine Dialeßicse infignire videatur5 ple-
rumque ramen ita vocat folam To- picam j unde conftare poterit, non
xmum aliquod fuiffe nomen, quoto«
tam hane difciplinam indigitarit 5
pol! Arillotelis vero tempora tota
Difciplina nunc Logica nunc Dia-
le&ica appellari coepit. Certe inter-
pretes Arillotelis ad unum omnes
rere ita vocibus illis uturitur 9 ut
Dialeftieam vocitent, quae alias To- pica
pica efl , &; do&riiiam utiiverfam L,ogieam. Quas illorum affertio fibi
cum aperte &c probe conftet, rätio-
nem latis validam videre nequimus,
cur å. voce Logices abflmeamus, Ii«
cet vel rnaxime apud Afifterelemi
non inveniatur, Nec nobis obftabir,,
ü quis hane difciplinam nomineDia-
letticae infignire malic , cum abfur-
dum non fit å parte difciplinae to- tam eam denominari, modo ne hoc pafto totam hane dottrinam folåTo-
pica contineri arbitremur. Differunt quidem hae voces in Schola Arifto-
telis, non autem in Ramea. Unda apparet, nomen Diale&icae impofituta
effe fine dubio å principali e)us fina
& officio, quod in difputando fiva colloquendo & conferendo confiftit„
Queadmodü 76 dVA^/soSwaliquä- doproAoV« fnmitur,idefl:
ratione uti, quam etiam fignificatio-
nem habeiit Plato &c Homert?«j fic
etiam Diale&icae vox totum ratio- nis ufum comple&itur , qui non lo*
lum in dilputando verfatur, ffid et-
B jai»
jamextradifputationem elucet, quidvis quovis modo inveniendo , difpo- nendo, judicando.
$. IV.
Eodem fenfu Logicae vox
7rohvcrtiiJLo$ repcritur* i, pro Logi-
ca Naturali, five pro facultate intel-
ligendi &ratiocinandi,omnibus mor- talibus naturaliter infita,quando fci-
licet homo ingeniofé fine praeceptis Logicis, de rebus ratioiii humanas fubje&is differere poteft. 2. Pro ar-
tificiali, id eft qualitate non innata,
fed ftudio & indilftriå adquifita, &
hoc modo, 1. reviKug pro omni¬
bus artibusj quse in ratione & Ora-
tione dirrigenda occupantur, pendet*
que haec acceptio ab ipfius Logicae
«7Opa quia omnes illac artes vide-
licet Rhetorica circa ornatam, ora- toria circa copiofam: Poetica circa ligatam numerisque adftriftam, ver- fantur circa alterutrum hoyav. 2„
pro ca parte, quas modum
tradie
m (7) m
Jradit bene differendi, frve quae oc- cupatur in dire&ione rationis ad in- veftigationem 6c cognitionem verita-
tis. Atque hac ratione 8c fignifica-
tu Dialettil 6c Logica funt voces iroJwapiitfcii, III. Pro fyftemate Logico, feu praeceptis Logicis ab a-
liquo Au&ore confcriptis. IV. Pro
habitu ex praefcriptionibus Logicis
comparato. Hac fignificatione mul-
ti utuntur, qua fyfterna Methodicum indigitatur5 quod aiii Logicam fyfte-
maticamvocat,quae dicitur archetypa,
quatenus habitus Logicus, feu quod
idem eft, Logica habitualis , pei
fyftematis Logici cognitionem Sc
exercitationem adquiritur; unde ho-
mo denominatur Logicus: verum
e&ypa dicitur , quatenus Methodus
praeceptorum eft confcripta juxta Lo¬
gicam habitualem in mentc alicujus Au&oris, ut Ariftotelis , tanquam
quoddam archetypum. V. Pro^ar-
te integri illius fyftematis, ea vidc- licet,quae eft de Syllogifmo contin-
penti. Sic accipitur vuigo, cum di«
citut Logicae partes eflfe Apodi&icam
■piale&icam, feu Topicam Sc Sophi*
ftic'am, Ubi Dialeftica totumdiffe»
rendi artificium (ignificare non po»
teft, quia contradiftingvitur ab A»
podi&ica , qua? continet artificium
y differendi ex neceffariis Sc per de»
monftrationem. Et juxta hoc op^
ponitur Apodiftica Diale&icse. VfJ
Pro Metaphyfica, unde alicubi diti-
tur Diale&ici eile rebus nortfina im*
ponere, & Dialefticae effe fcientia*»
rum difcriminaconftituere, quodMe- taphyficae eft proprium. Sed latius
adhuc futnitur pro quavis fcientia fpeculativa; quia nomine Dialedica?
fignificatur difciplina dijudicans ve¬
rum Sc falfumu Quod communeeft omnibus fcientiis fpeculativis.
5. v.
Quoad ^vmofilav fölet etiam
haec difciplina variis aliis honorar*
fitulis uti i. hcyx id eft:
ars wtionis 6c intelieftus ab objcfto, quia
quia rationem §c intelleftum in co- gnitionc vcri dirigit. 11. fwS«-
åuuj id eft s|t? b£o'x6'nfiiKvi qux ap¬
pellatio eft Metaphorica, defumta a viatoribus. Quod enim iis eil Her-
ma five ftatua Mercurialis ad inve- niendäm viam: hoc Logica nobis
eft ad adquirendam rerum inventio-
ne, in.T£öVö$ hufi/tw fivemodus
Iciendi ab effe&o, quia nos modum
fciendi doeet , qui in co confiftit,
ut non folnm aliquod fciamus , fed
& iciamus quod aliquid fciamus.
Poteft enim alioqui aliquid aliquis fcire, & nefcire tarnen le fcire.
Proinde quemadmodum nautse , ut
faepé refté navigent5 tarnen fe refté navigare nefciünt, quia ad luam py- xidem non refpiciunt; ita non pof-
fumus certo fcire, nift refpiciendo ad JLogicam, ejusdemque normas, per quas fcimus. iv. ogyam ooyawit id eft inlirumentum nobiliffimum
?
indicat nobilitatem Logtees, quam habet prasceteris inftrumentis, Ade»
pta clt Logica hunc titulum ab u-
ü O o) lü
fu, quem fcientiis ac difciplinis aliis praeftat, ut eo re&ius ac facilius eae addifcantur ac percipiantur. Solet
enim haec loquendi formuia, qua
genetivus pluralis infleftitur fuper
nominativum fingularem in una ea-
demque voce denotare excellentiamj
ut Dominus dominorum id eft fum-
mus Dominus, Canticum cantico-
rum id eft canticum praecellentifli-
mum. V* Dicitur & % CpiÅo- troCixe, artium domina , lux &
janua fcientiarum , oculus mentis a
clavis aurea, examen & libra verita-
tis3 caput, apex & clypéus difcipli-
narum, memoriae panacaea, lapis ly- dius, lima judicii, cos ingenii, &ofr
iicina veriratis, reliqua nunc brevi-
tatis caufTalubenter praeterimus, VI*
.Logica å nonnuilisdicitur etiam vo- calis 9 quae non tantum rationi fed orationi etiam velificatur. Haeccra- ditfeparatimpraecepta, quae orationcm fpeöant. Quia oratio eft res å ratio-
ne diftin&iffima: homines enimaliud
faepe dicunt, aliud animo concipiuntj vcf-
t* öv &
verbis id affirmant, quod mente ne- gant, faepe aliud fciunt, fed efferre
nefciunt, Deinde rerum & vocum
conceptus confundi foliti, ut ab er- rore liberentur, omuino lunt diftin- gvendi: Logica vero, cum ordinis Sc diftin&ionis leges cun&is prpefcribat fcientiis, merito iofa ab omni confu- fione abhorrebit, & fuo reliquis ex«
emplo praeibit, Diciturßc Canonica, feu complexio regularum, quibusmens humanadirigitur in ftiis operationibus,
ad affequendam veritatem: aliis eft
ars rede utendi (licetde hocipfoin-
ter Ariftotelicos ßc Ramiftas magna eft controverfia uti ex Dialedica Danhaveri conftat ) feu perficiendse
rationis. Nec etiamnum aliud fonac
voxLogica, fiillius fpe&es originems eft enimdelumta å GraeciSjapudquos audit Xoyuir, , rationalis, uti an-
tea in Thef. 3. dicebamus, s. vi.
Quod ad genus, definitionem 8i divifionem Logig« attinet, inirurn eft,
eft, in toto Ariftotelis organohoruttl
liulltlm reperiri, cum tarnen Logiciä
in univerium omnibus receptum effe
videamus, quam plurimas & varias definitiotfes Logicas adhibuisfe j quae nobis facile anlamdubitandipraebent, quaenam iilarum merito acceptanda éc probanda fit. Et primo quidem
illorum fententiae noii fubfcribimus, qui Logicam artem esfe putant ha-
bitum mentis cum vera ratione effe- ftivum , quandoquidem Logica non
eft habitus aliquis effe&ivus: ad ef.
fe&ionem eiiim requiritur primoex¬
ternamateria, inqua opus aliquodpro- ducitur,quaiismateriaLogico110fubji-*
citur.Requirunturetiaexternacorporis
membra ad artificii effe&ionem; at
illis non indiget Logicus, Denique
ars opus externum relinquit, Logica
minime: nam quamvis Logicus fyl- logifmum efficiat, ille tarnen ut Theologicus , ut Philofophicus> aut alii certse materias cortjun&us å Lo?
gico non confideratur, fed nuda e-
jus forma , cum vero tcrminorum
pofitu , corumque jufta cohaerentia',
ment;e
m (13) m
mente formatur«, Nec Logica eft
Potentin naturalis, ( tria eiiim acciden-
tia animae ineffe dicit Ariftoteles,po«
tentiam, affeftum, &habitum) cum illa å natura infit, 8c nulio ufucom-
pareturj ifthac enim ratione homi-
nei Logici nafcercntur : Multo mi¬
nus Logica affeftus dicitur, quia
nulli in momento , aut etiam
contra voluntatem accidit > quod
affe&uum proprium eft. Nec Scholafticis illis affentimur 5 qut
Logicam fcientiam effe ftatuunt , quod ex propriis ejus conditio-
nibus aperte patet. Scientia e- nim i. verfatur circa res perpetuas §c neceffarias ; at Logica contin- gentes etiam confiderat. 2. Scientia
demonftrat affeåiones lui fubjetti ex¬
tra mentem exiftentest Sed hoc noq facit Logica. 3. Scientia circa fuum fubjeftum tantum occupatur; at Lo¬
gica omnibus difciplinis infervit. O-
mittimus etiam iilorum fententiam ,
qui Logicam facultatem effe dicunt,
Nam fi in latahgnificatione hoc vo-
C cabu-
■ c 14) in
cabulum accipiatur, quatenus nos ad contemplandum vel agendum aptos
reddit, eatenus remotifiimum eft ge¬
nus, quia omnibus difciplinis conve- nit; contra in ftri&iori fignificatione
eadern vox utrumque contrarium re- fpicit, & hac ratione Logica? non
attiibuitur. Ergo cum Logica non fit in numero habituum principalium5 nam quid eft abfurdius, quam eam
vel intelle&um,fapientiam8r pruden-
tiam dicere ; fcquitur itaque , quod
fit habitus mencis inftrumentalis. cu¬
jus fubjeåum fciiicet mtelleftus ex-
peditus redditur ad fuii&iones fiias
rite obeundas, & veritatem latentem
promte indagandam, unde proximum ejus genus conftituitur , propterea
quod tota Logica ad habitus princi- pales comparandos iriventa fit. Di- cituf & habitus inftrumentalis, quia
inftrumenta veritatis tr&dit & expli-
cat, non ipfam immediate veritatem
& viam monftrat, quå varii errores
6c lapfus , qui in hac mentis fioftrsa imbeciilitate citca veritatis inqiu-
inqiiiGtiniem contingere faspe foient,
caveri poülnt« Quod auteni Arifto'
teles noii de habitibus inftrumentali-
bus egeritj fadum eil ideo} quiano-
rum totum esfe novit propter prin?
cipales, in quibus.implicit# continen-?
tur. Logicaigitur non eft ipfumin-
ßriimentum, ted habitus jnftrumen- talis, quia cauia non eit ipfe effé?
dus,, ut fabricans inftrurnentum, noll
ek ipfum initrumentum. z. Infrru-?
mento finem acquirimus5 féd yerl"
tas cognolcitur fyllogifmo, definition
ne &; divifione.
$. VII.
Inftrumenta illa quibus Logieus
utitur funt quurque Syllogifmus, in-
dudio , divifio, definitio, & Metho-
dus. Horum omniutn Syllogifmus
propter ,frequentierem ufum ipöus
demonftrationis ek primarius, & re*
liquorum fere fundamentum. Cae¬
tera vero fecundaria dicuntur.
§.VIII.
m o« m
$.VIII.
Differentia quå haec difciplina
ab omnibus aliis difcernitHrs eft tra-
dere illa inftrumenta in cognitione
veritatis confirmandae aliisque felici-
ter exponendae. Petitur haec primo
å fubjecto , fed cum hoc vocabulum explicatione indigere videatur.> ac-
curatius in id inquirere operae pre- tium esfe ducimus. Subjeftum ita-
que. i« Philologice furntum latinis fcriptoribus id hgnificat , quod fub-
ditum efc alicui Sccahbus expohtum
multis. 2. Pbilofopbicé & lic opponi- A/fubje&um praedicato , & in enuncia-
tione illud perhibetur^dequofitaffir*
matiovelnegatiorei. V*G.Sidicerem
liullum hominemrationalem elfebru- tum; tum bratum eft fubje&urn hujus
cnunciationis , licet non primo fed
ultimo locoht pofitum; nulluni ho-
minem rationalem praedicatum eil , quod de fubje&o enunciationis bra*
to negatur. 3. Subjeäum inb&[torns leu
in eil intelle&us nofter qui hoc
habitu inftrui opus habet, quo etiam Logica å reliquis habitibus differt.
Objetti toco, adaequati, ea commcde
obfervanda nobis veniunt, quae com- mode inftrumenta veritatis docent,
6c quae ad illa utiliter explicanda&
ufurpanda funt neceffaria. Hac ra-
tione<;fubje&um & obje&um coinci- dunt, notat enim fubje&um 3c illud
circa quod aliquid -qccupatur; adae- quati dixi , quafidoquidem obje&um Logicum quaeramus, &c folliciti vel
rnaximé hmus de illis, quae å Logi*
ca docente proxime 6c adaquate ju¬
re tradi pofiintdebeantquej licetnon inficias iverimus vocem obje&i di- verfimode explicari, uti videre eft a-
pud Zabarellam, Scheiblerum alios*
que;fuffecerit in prsefentiindicaffenös
nihil aliudperobje&umLogicum intel«
ligere quam id quod Logica confide*
rat, & quodnam illud ht , uti mo¬
do diüum, quod jure hodierno tem«
pore in Academiis Scholis å Lo* Jr
gica docents e-xpeöari queat debeat.
que, imirveto tripisx efq i, inda-
gars
T
m cmm
gareveritatem.. Objieiunt nobisnon-
nulli dicentes finem Logicae eüe be¬
lle differere. Sed benediiferere cum
tendat ad finem non poteil eile finis
ultimus♦ Gur enim bene disferis,an-
non propterea, ut veritatem confe*
quaris? Sic medicus non adhibetme-
dicamentä ut adhibeat tantumf Sed
ut illis adhibitis fanitatem reilituat, vel confervet. Praterea niilius affir-
mare poteft bene disferere quendarn,
niii cognofcat eundem ad veritatem
tenderc. Nec iilorurn nunc proba-
mus opinioncm negantiurn veritatem
esfe finem Logicae , propterea qnod
tant um affedio fit enimciationis,tan~
quam partis Logicae, Sc ita nonpoi-
fit esie finis totius, in eo manifefte falluntur: Nam quamvis veritas in
enunciatione fit, tarnen cum eadem faepius nos lateat, ideo difcurfus ad-
hibetur , ut veritas illa manifeftior
reddatur: Syllogifmi enim pranaif-
fae funt propter approbandam &ne- gandam conclufionemi at conclufio
git enunciatio 9 quare fequitur totum
v
Syllogifmum propter veritatem fieri.
2. Cognitam veritatemfblidis argu- mentis é penu Logico deprorntis confirmare, & contra cujusvis futiles exceptiones & inftannas vindicare.
3. Aiiis eandem tradere & expone#
re. Nec Facile toleramusditTerentiam illam , citra ^avjoAoylug Vitium ,
qua Logica dicitur ars bene disfcren#
di; ideo particularn illam benezxclu- lit &c expunxit é definitione hujus difciplinaB Pifcator comra. in Dial«
Rami. Per vocem disferendi nihil aliud inteiligunc Logici, quam dum quaevis argumenta apte difponunt,
hoc eft rite enunciant in axiomate 3 concludunt Syllogifmo ■ inque ordi-
nem redigunt methcdo. z. Argu-
menta ad quodvis thema propoiicum
oftendunt , declarant , ..eon6rmant ,
conFutant aut amplificandum prom¬
pte & convenienter excogitant. 3.
Accuratas rerum definitiones, diftri- butiones & proprietatum explicatio-
nes tradunt. 4. Quesllbet tra&atus
& aliotum fcripta in fua principia
tc-
refolvimt , inque iis veritatem vel
falfitatem cnunciatorum, confequen-
tiam aut inconfequentiam argumen- tationum, itemque ordmem aut con- fufionem expedite dijudicant.
Ex fingularibus univerfalia &viciffim
ex univerfalibus fingularia , femper-
que ex principiis 8c natura notiori-
bus ignotiora colligunt. 6, In col- loquiis denique 8c disfertationibusde
unaquaque re ner-vofe difputant. Id eft, thefi fuae fidem fufficientibusra-
tionibus faciunt , errorem autem ac
falfitatem in opinionibus aliorum
fubito deprehendunt , celeriterque rejiciunt 8c refutant. Ceterum 11011 fatis commodum videtur hoc diffe- rendi vocabulum , quia ro diflerere primo intuitu videtur aliquod ver- bum tropicum defumtum ab hortu-
lanis & feminatoribus. Ideoque o-
„ mnium optima videtur illa definitio,
quam hujus difciplinae dedjit B. M.
Profesf, Aurivillius in Procemio de natura 8c conftit» logicae»
§. IX.
€8 (20 m
5. IX.
Quid porro per vocabulum veri-
tatis intelliganjus, nunc explicare iri
animurn indusiimus» Veritatem Phi-
lofophi ftatuunt effe triplicem; 1«
Meiaphyficatn, qua veritas eft confor-
mitas rei cum intelle&u divino, di-
citur alias veritas in elTendo &trän-
fcendétalis:conformitas videlicettalis,
quae congruaeft rebus creatis6cdepen-
dentibus juxta Dei beneplacitum.
Siquidem conceptus Dei propriae &
primae meniurae funt entium. Ve¬
ritas autem cujuslibet entis eft con- venientia cum propria 8c prima i- plius menlura. Quia enim res crea- tae dependent juxts-fuum effe åcauf- faproducente,iIlarüeffeverü eritquado
intelle&uiproducentiscocordant.Licet
autem effentia creaturaruobjiciaturin-
telleäui divinout cognofcenti,ita ta¬
rnenhoc-fitut limul earumfitmenfura,'
Quandoquidemenimintelle&ushuma-
nus,fecundum Philofophos , ab ipfis
rebus ad intelligendum movetur, dum videlicet hae fui quafi fimilitu«
dinem in ipfo imprimunt; res i r