p 'V jf o t f a
2 K I A T P A < i > I A N
t n Nr i A H O N A I M Q N
L1NGVÆ GRÆCÆ N O V I FEDERIS,
C O N S E N T . A M PLISS. F A C U L T . PHILOSOPH. REG . A C A D EM IÆ UPSALENSIS,a c
M O D ER A N TE
VIRO AM PLISSIM O e t CELEBERRIM O ,
M a g .
JOHANNE J.
A M N E L L ,
GRÆC* LIT* PROFESS. REG* & O R D .
P R O G R A D U , Publico fubjicit examini
S t i p e n d i a r i u s N e s s e l i a n u s ,
E R I C U S H A L L G R E N ,
FIERDHUNDRENSIS.
I N A C R O A T . CARO L. M IN . D. X X V II. M A J I, A N N O MDCCLII.
HORIS ANTE MERID. CONSVETIS.
U P S A L I Æ ,
VIRO Summe Reverendo & Ampliflîmo,
D:
no
G A B R I E L I
MATHESIO,
S. T heol. D O C T . & PROFESSORI Celeberrimo, Vr Conflit. Eccleliaft. ADSESSORI, & Ecclefiar Veteris
Upfal. PA ST O R I PRÆ PO SITO que M eritiflim o, Academiæ Regiæ Upfalenfis h. t. R ECTO RI
M AGNIFICO.
V IR O Ampliflimo atque Celeberrimo,
D=
no
J O H A N N I
I H R E ,
Eloqu. & Polit. PROFESSORI Reg< & Skyttiano, nec non Reg, Soc. Scient. MEMBRO Digniflimo.
P R O M O T O R I ß U S
Q
ui probe v id e o , tantam elTe remunerationem nullam, que par futura fit 5 nihilo fecius, cun piæ gratitu- fuppetat, chartaceum hoc munufealum Vobis,ferre non dubito. Itaque lolitæ , nec fatis unquam laudan- accedere patiamini cumulum , u t, quantum lucis cïeco- b u n t, tantum animi ejus datori, veteri clienti Vefirot adde- ties ante h æ c , vel non ro g a ti, erexiftis. Quod unum penes tam atque incolumitatem ardentillimis precibus commen- geatis quam diutiflime ac floreatis, in reipubl.Sacræ pariter
Maoniß
r/,
Summe leverendorum
tuitor
VIRO A m pliflim oatque Celeberrim o,
D :
no
A N D R E Æ
B O B E R G ,
Linguarum Orientalium P R O F E S S O R I
Reg. & O rd ln ., Inclutae Facultatis Phi- lofophicæ S E N I O R I
Graviflimo,
» T r \ 1 •• ' Y
VIR O Maxime Reverendo & Ampliflrmo, “
D :
n o
LAURENTIO
H Y D R E N ,
S. T h e o l. D O C T O R I , R eg . & O rd in . Poëfèos P R O F E S S O R I Celeberrimo.
2
N D U L G E N T1
S S I M I S .quæ Veflris in me meritis ac beneficiis plurimis maximis- dinis ac reverentiae meæ majus meliusque indicium no n
Patroni M a x uni , cuo par e fl, mentis devotæ cultu, of-
dæ , in me induigentiæ Veflræ, Viri Celebratijffitr.i, hunc risque Amplifljma Fo m i n a Ve s t r a huic opufculo concilia
re pergat ferenior ila & mitior frons Veflra, qua me to me e l l , non iriterm.ffurus fum , Veflram Vrßrorumquc v i dare fumrno rerum humanarum A rbitro. Faxit Ille , ut vi- & Literatæ ornamertum multiplex atque emolumentum.
Amplijfftmoriimque N o m i n u m V e s t r o r u m
humillimus,
m r i m m Reverendo ac l Praclarifftmo Danti no
Mag. E R I C O
HOLSTENIO,
PA ST O R I in Lillhärad W ell- cnarinof. Laudatiflimo.Plurimum Reverendo & Clnriffimo
D:o J OHANNI
HEDSTRÖM,
PA STO R I Ecclefiæ H ar- boënfis Digniflimo. F A U T O R IB U S Plurimum Reverendo t f Clarißimo
D:o JOHANNI
HALSENIO,
PA S T O R I in Lagga Ô ftuna Vigilantiflimo.Plurimum Reverendo & Clari (fimo
Dto ANDREÆ
WESTNER,
PA ST O R I Ecclefiæ H ud. dungenfis Fideliilimo. O P T IM IS .T
ot jamdiu fuere ac tanta favori« in me Ve/Iri documenta , ut 9 ne recenfendis quidem illis, nedum digne prædicandis, eloquii mei tenuitas fit fatis. E te n im , five contuear teneriorem illam mei curam ». quam gerebas tu n c , PL Rev. ac Pr<ieclariß. Dom. M açi-Jler & Paftor, cum me primis literarum ftudiis fidus o«
m nino & fedulus imbueres; five Veflrœ reminifcar be neficentia? , Fautores Æ dum aïifftm i, qui grave nunquam duxiflis, neccfïitates meas benigne admodum ac largiter fublevare: in ære Veflro me totum efife deprehendo. E- go v e ro , cum mea cuncfla Vobis debeam , in præfens hanc animi gratifiimi tefleram d o , d ic o , dedico j in ter quotidiana, pro perenni flore Veflro, fufpiria, donec vixe r o , permanfurus
PI. Reverend. C la r iffim o r u m q ; N o m i n u m Ve s t r o r.
cuUor obfervanti/firau?, E R IC U S H A L L G R E N .
D . D .
5. L
Uantum in oratione v i
tium eil inanis
noti TccuTOTVjg 5 tantum or-
namenti, lucis ac ponde
n s
adfert P L E O N A*
SMUS, moderate & lin
guae cujusvis genio c o n
venienter adhibitus.
Illa vero quemad
m odum a Graecis feriptoribus Qeoxvsvçoiç
longiifimc non poteft n on ab efle, ita hic
ex adverto frequens iisdem eft ac fami
liaris.
I. n AEÖNAIMOS, (ita di&us ceno t3 7rA«voé<5?tf,
copiofior effe, quam ß t neeeßum , ) e(l abundantia
vocum, vel unius, vel flu v iu m , qu,e ad integram ora tionis ß ru ä u ra m [cnfetmque plenum non requiruntur.
Unde
liq u et,IUw«wf*oV
effe oppofitum tj? EAA«\J/ft, quamquam nupera Dififertatione Academica D:ni IS. SEVAL« L!1 definitam & illuftratam vide.
II Ejusm di abundantia, ut in linguis paflim o» m nibus, ita & in Græca perfæpe o ccu rrit; a cujus ge n i) non alieniores funt pieonafmi, fuis locis & pro re nata adhibiti, quam locis aliis defeliivce loquendi for
mula?. 4
III. Q ji fquid 7rA ecvccçiKœç in oratione d icitu r, ab- efle quidem poteft &, (æpe folet, falva manente & in tegra ftru&ura ordinaria; at fic tamen non mere otio- fu in , neque inane eft & fupervacuum ; liquidem pleo- nafmus ille, pro linguæ genio, non modo elegantiae, fed & eptyo&frewc plurimum habet; reque folam oratio n e n , fed & ipfam rem , de qua fermo e ft, amplificat, uberius earndem explanans, evidentius illuftrans, ve hementius exaggerans , efficacius inculcans. Ceterum .eft PLEONASMUS inter illa orationis condimenta, quæ,
J i (fliis porce? Z f cum res po/cet, uretur, non parum
habent jucunditatis; a t , f i quis nimium adf c ita v erit,
■illam liratiùm amittunt. Cfr. Q U IN T IL IA N . Lib. IX.
.Cap. UI. fol. m. u p Edit. Ilajtl. Q jippe inanis 77^/0--
vohoÿlcï orationem n rn ornat, fed onerat', auribus æ-
‘que atque-’aiiirms injucundifiima. Verbo: Ve üuiié&f&ov
fier omne dïrendt aerius peccat ; judice eodem Q U IN -
T IL . L. VIII. c. IIL fol. 121, ergo & abundantia male adfeclata.
IV Lft apertius conftef, quis nobis verus fit ac genuinus pleonafmus, monuifiV juvabit, quæri pleona-
Jnws & in v e n iri, ubi non funt, ficubi r e d u n d a r e di cuntur illae voces, quae vel cc) ad analogicam pleni fer iri mis ftnxTjram fenfusque integritatem omnino funt nexfiariar; adeoqtre in forma orationis int g ra non
IUQ,ir> n u s q u a m alias ab uffe fol°nt, fed n c f a c i l e , fine
vitiofx a it faltim infolitee didtionis nota, abeffe pof-
G R. L IN G V Æ N. F 3 $ ) Sicubi alias abfuerint, per EAAen^y om ittun
tu r 5 adeoque in ordinaria pleni Termonis ftrudlura ad- Tunt potius, quam abfunt. Videlicet per * A A f u b - audiuntur illæ voces, quæ ad juftam orationis inte grae ftru&uram funt necefïariæ; quæ quando, alias ex- prefïæ , orationi reftituuntur, non illic abundant, Ted alterius loci defeåum ordinario lupplemento farciunt. Itaque v o x , quae fupplet «AAmJ^v, non magis dicenda
7TÅscvcc&iv, quam abundare cenfebuntur novi milites ,
in iupplementum confcripti pro veteranis, qui defde- ran tu r. Hofce igitur aliosve id genus Pleonajmos qihe-
fitos dicimus & adfeffatos; qui quidem oppofiti funt Ellipßbus fiilfis & fictis y quas perftrinxit modo lau-
datæ DilTertationis A u d o r , pag. 4, feqq.
V. Quod ad Pleonafms Lingvo Græcæ N. F. adtr- n e ti non ii fumus, qui illos in univerfum omnes profanorum probatiorum ufui ac lingvæ purioris ge nio confentaneos urgeamus: quin fateamur ultro , quos dam elTe illic pleonalmos manifello E/3çciiÇcrretç, at-
que ului tuv , quam veterum Græcorum , longe convenientioresj idque inprim is, ubi feriptura priiei federis adlegatur aut refpicitur. At fic tamen nobis vicilTim concedatur , o p o rte t, majori pkonajwo-
rutn N . F. parti puram conflare Græcitatem. Cum ve
ro nobis n o n licuerit in lequentibus pieonafmorum ex emplis ollendere, quid hoc in negotio, facros inter & profanos;, diferiminis intercedatj aliis dedita opera difquirendt*m relinquimus, quota ex parte pleonafmi N. F. hebraizent.
§. n .
Pleonafims unius vocis, in Gr. lingua
N* F. obvius» eft fingularum orationis par
De pleonafmo plurium vocum, fimul abundantium, faucis agetut ad calcem hujus diatribæ. Prius autem
firmi larum orationis partium abundanti amy luculentis ex
emplis, e codice G r. N. F. noftro qualicunque ftudio c o lledis, oflendereconabimur* Itaque ordimur ab A r-
ticulo.
§. nr.
PLEONASMUS ARTICULI
PRÆPO-SITLVI leie nobis o ffe rt, I. Quando uni eidemque per-
fané aut rei geminus adhæret articulus ; ita tamen, ut
alter ad [uhje Hum , ad prédication alter referatur, v. g. Luc. VI. 41. H ÏÏoY.OS tj tv TÛÜ UlCri oÇlBoiXfJifa ( CUID lOCO
parallelo Matth VU. ?. fimplex occurrat articulus: tj
iv T 00 Oùü. c([BuhfJlU 00X0S. ) Mafth. Vllf. 12. TO ckctcs to
tjrwTSçcv. Cap. X. 6. toc 7rçc(6ocTci toc aVcAcoAûVcfc Cap.
XIIl 23. H yy tj xuXtj. Marc. I. 17. toc tïvsv/jicvtoc TOC d-
xuBocçtu, ( t oc Ttcvnçd> A<ff. XIX. 13. feqqj Krfæpiffime
in Acl. Apoft. to Trvëv/uoc to ocyiov. Marc. XIV. 24. to
utfjioc to t f\s xuivrjs d(uBtj>ct;s. Luc. II. 17. to ffifxu to Àot*
ÅtjBtv. A ll. I 15* O roues 0 Î'JW.Cap. III. ». H uçcc tj f’v-
nuTtU- Cap. XII. IO- H 7ivXr\ tj aôirjçccy tj. Çtçyacc us r>jv
<2rcÂ/v. i Joh. I 2. H fan tj duovtos, ( alias tj fan
did-* tps-y i Joh. V. io . & interdum omiffo utroque ar
tic u lo , C. UL I f . fan dioovtos.) C. II. 7* H evTo* Xtj tj nocKuid. Apoc. II. 4. H dyocnrj tj 7rçooTvj. V. »2. H $Ofx-(ßcttcc tj èkcfxcs, tj o^etu C. XII. 9- O fydxoov 0 yJyocs, 0 êÇiS 0 dqyuios. XX. (). O Bocv u tos c iïivTeços. pro quo v . 14.. 0 Bu v u t c s., & horum fimilia longe plurima.. Quibus locis omnibus etiamfi videbitur fortaffe cuiquam pofterior articulus involvere poffe eÀÀu\[iv participii
v v r (quæ vero non æque manifefta eXAec^/is eff, ac cum
ponitur articulat ante prépofiticnes & adverbia, v. g. Matth« V* 12. Or 7rqc(pqTUi et 7rçc Vfxdv, fc. cvtss.I Theff.
G R. L J N G V Æ N . F. f
3
IL I . H eiaoSoç if 7rçcs v pci s. M atthä Vf. 23. Tcj <£oV to
sv acl. M arc. XI. i . H xcoprj if xktÎvocvtivpZv, 8tc. non ta
men ceflabit heic pleonafmus Articuli , iis locis dupli c a ti, ubi ad plenam ffru<ffuram planumque fenfum fatis effet fimplex articulus. Neque tamen otiatur om ninoA rtic. ,p o fferio r; quippe clarioris difiin<ffionis gratia, adeoque
V.CCT ep(pocaiv,, repetitus t idque convenienter genio lin-
gvæ pariter & ufui A tticorum e profanis probatiffimo. rum . quos inter T H E O P H R A S T . HS .xkç. C. XXIV. ©V
'inr.oi ci ccyx&oi. C. XIX. tj Svçoc if ccvAuioc, janua veßtbu* laris, k e
il. Similiter ante pronomina poffefftva. v. g. ubique fere apud JO H A N N EM : O Xcyos 0 epos. Tc eSvos to
acv O vcpos 0 vptTsçcs. & ter uno verfu Job. XVIIL 3d.
H ßocaiXsia if spv\. Luc. XVI. 8. H yevecc if eocvroov. Sic laud. T H E O P H R . C. XII. & XIX. Tifv yvvKix,cc ty\v èccvru sçûj~
TCCV. & TO p è ç o s TO SKVT& CCHKTvUv.
Ill Quando geminum Articulum com itatur pro*
nomen ércs- vel o c v to s . Lue. I I 2 15. To f f î p x t S t o t o y e*
y e v e s . quippe cum , præter illud pronom ent demonßrati-
viis
fit etiam Articulus,
o p o rte t, u t noterur heicipfifftma res corain pofita, & indice quafi digito m on-
ftrata. Pertinent hue ilia : Luc; XXII. 57. Tëro t c y e ~
y ç x p p h o v S e i'r s Å e S v j v K t , t o ' k. r . A. Rom. XIII. 9 . Ev Tarai* to o h o y00 K V K x e ty K X K ix T X t, ev to o ' c iy K 7 r r jT s tp x . r . A. Luc. II. 8- Ev TV] % o o çx tr o e v r r, pro sv r v j c c v ttj A ddelis Eh rnvSe rifv 7ioKiv, Jae. IV. 13..
IV. .Quando Ciminus Articulus com itatur Nomina»
rem eam dem fia ni fit anti a Matth: II. 6 OA xos 0 lo^aijA.
quippe hefc percovvuixZs Ic^eeijA audit ipfe populus,- a la- cobo oriundus;, alias fine articulo 0 åkcs Lr^aifA, A<ff. IV..
10. XIIL 24. Sic ci KvSçoûTroi ci Tïoipèvss Luc. IL if* V Ad hæc frequens eff pleonasmus articuli ante
Nominativum , Vocativi loco A ttice adbibitum v . g. O
©ses-G>*os fj.H Marc. XV. 34. (p ro © ^ yua Matth.XXVlI. 46.) Marc. X. 47* © Aa/3;^ i^o-ä. Luc. VIÏI. 54 H Tïoiïç , t -yéiçts. Cap. XII. 32. Mij (pofië, to /xiKçcv
7
rcîpvicv. Ephef.VI. 1.4. T a tw vx , v7totK8£Te rois yovevn. O/
7
rctrèçes, y.v\ 7ïc&çoçyi£eTë k, t . à, Apoc. VI. 10. Ecos-7
»ors, g iïer7
tcrv\s 0 a- ytas v&j 0 ccArjTivos, « zçlveis.; Sine articulo legitur M atth.I i 20. cjcV Ao/3;^, //>/ (pcßrßtjs. &c.
VI. Abundat itidem articulus a n te prœpofitiones quas dam & adverbin, Luc. XI. j. To ym$ ypèçuv. Non aliter laudatus T H E O P H R AST. Cap. IV. T a ' zctty exccça. (fi ne articulo legitur r^^ocv M atth. XXVI. ^5. Et Theo- phr. Cap. VII. zcc^ sxccsov). Adt. IV: 18, rc ym^oAs ibid*
v. 19. &XVII. 30. T a vZv. joli. X : 40. X II: 16. to tïçw- rov. Marc. XIV. 41. To rçlrov. Neque aliter profani : To
vrçûoTDv, r a 7rçvToo, r a vvv, r a /accAi^u , &c.
VII. Peculiaris eft pleonafmus neutrius r o , abfolute pofiti, ante ris, r l , noos & h. Luc. 1: 62. To r l av $?Ac/. C* XIX. 48. CU% svç«ntcv ro rl TTCtyaoosi, C. IX. 46. To, ris
civ i ty
8
z C. XXII. 23. Te, ris 0CÇ0G ety. Confr. v. 24*Cap. eod. v .i. Eÿiravro-, 7t£s olvtAconv oovtcv. v. 4. ro, 7rus
dvrov Tttzçociïoo. Marc. IX. 23. ro ii ïïvvcccoot z. r* Å.
VIII. Demum , quia tunc inprimis Articulus fuo fungitur officio, cum certain rem aut perfonam defi- g n at, (eadem fereem p h afi, qua n Demonftr. H ebræo- ru m ,) non immerito redundare cenfebitur, ubi hæc munia non explet. Et fane atticißant in eo etiam facri fcriptores, quod A rticulum , ornatus gratia, nunc ad dant fimgulis fere di&ionibus, nunc rurfus auferant. Namque & adhibito aurium judicio, ad duriorem aliquam literarum collifionem vitandam , adeoque ob folam lu-
Çoovluv, ab Atticis interferi aliquando A rticulos, dudum
obfervarunt Critici. Offendimus tale quid M atth XIII.
2 . Tts ro 7tAc7:v. neque enim heic loci hæc vel illa na vis notatur.
§ .IV.
ARTICULUS POSTPOSITIVUS,
non-nunquarn iteratu s, pofterioribus locis videtur ttA«,<*. quoties, qui principe loco politus e ft, ad plura
verba fequentia commode fefe referat. Rom. VIII. 34. O s ( Xçæcs) Kocl s^iv h iïejricc rS Q e£, os vae) h r v y y d v s f %, r . À. I joh. I. I. 0 ctKYixcot/Aev, 0 eoe^uxee/uev, 0 edeccrcc-
peScc. qux V. 5 . fic efferuntur : 0 èvçccxcopev y.cci uyrjy.ccc-juer.
§■ v.
N O M E N
S U B S T A N T I V U M
t t A I . quando adjungitur Verbo, Participio aut
Nomini cognatae ßg n ifientionis, M atth. II 10. Xctiçew
Joh. III. 19. ycdçeiv. Matth. X lil. 14 A-xerj coKseiV. V. 15. Tcfr cJclv ccy.éetv, rc7r c<p$uAy.c
7
s.j Joh. I : i , 0^>av roïs- oÇ^ccX^dïs. (adde Cap. II. 11. H
trxoriu iTvtpXoctrs rès cÇÜuÀ/jiès ccvt& , pro ccvtcv srvtpXaj- çe .) Marc. IV. 41» Qcßs.Sdcci Çc@cv p ty u v , pio /usyccXcos
(pcfi)c
7
oàui. Sic C. V. 41. Efyçctédoci ëvsocaei fxeydXr. Aét.XXVIII. ic. EloKXais Tifxcùs r/,uav, pro 7toXv r if/atv. Joh. VII 24. Aixcc!ocv xçlaw y.plveiVy i. e. y.çlystv omctlœs. 2. T im . II. 19. cvofjiu&iy ac/.« X^çS, pro Xçiscv. Luc, XXII. »5.
E^t^vf/Jec ï77iSv/ueîv, de ardenti ori defuterio. A 6t. IV. 17 . A7>eihy oi7!siÅiiå}oc(, de gravioribus minis. C. V, 2g n<*£- uyyeXld enuçccyyiXheiv, de feveriori interdiclo. XXIII.
14. AvdSt-fuixTt ccvaSs/jLXTl&tv, de exfecratione (iinfftmn y
fquod verbiihn line nomine connato occurrit v. a i.J 1 Cor. XI i , ZtjXto ö jX tv, de ferventioris animi æffu.
Ephef. VI [ g. St ja c. V. 17. n çecrevyn 'TtçccévyjSdxi, O» e. TTçcïevyyodctt hre.’keçcv, Luc. XXII. 4 4 .; 1 T im . VI.
11. Ayoni&Sott dyoycc, O/ucXcysiv e/ucXcytccv, I Pet. III. 17. E/ Si'Eei ro SéAtipce, rë ©fS. ( !. e, ècev 0 Kvçics SeAtjwi. Jac. IV, IJ .J / Juh, V# 9. IO# MKÇTVÇiUV fJlCtÇTVÇcïV» V. J/.
-TY\fJLctrot ccireïv. v. l6. Afxetgrctveiv ocpccçrlccv. Anoe. V. !.
'Z(pçccÿï'n %ccTe(r(Pçocyt7fxevov. C. XVII. 4.. Xçvvco xeyçva-M-
Vbos. C. XIV. 1. Kû x ç v U K&ccçlÇpvTES h rods ki&ccçocis
ccvtZv. ubi 7tAscvcc&i utrumque Nomen y fiquidem parti*
cipium iüud & muficos & inflrumentum defignat. C. XVIII.
i l . nois re x n r r\s 7rcc<rr\s réyyne. ubi port; terminum con
cretum redundat abftra& iis.
Quamquam autem illa verb a locis aliis, fine adjedlo
nomine cognato, eumdern pariunt fenfumj non tamen eft
dubium, quin cognatum nomen verbi fignificatum quo dammodo intendat. Nec fine emphafi Iimiliter feribunt profani. H E R O D I A N . Tcc 7içctyy.otroo rt^cUrreiv. &
rlvoc Aeytts Åoyov ; ARISTO
1
. in L o h t. Açyeiv ccçyj\v ,oLç/pv oiç%e&cu, regere aut regi. Neque aliter Romani,
Graccorumimitatores : gaudere g a u d iu m, le r v ir e ! ervi tu*
te m, pugnare pugnam &c.
I t Pleonafmum habet emphatica repetitio ejusdem
N om inis, adfe&us vehementiam prodens, v. g. nomin'S Gees M atth. XXVII. 46. & Marc. XV. 34. Sic Luc. XIII.
2 f. KVÇlS, KUÇlt. C. VIII. 24. E7
71
ÇCCTCC , èniÇOCTCC. A<ft. IX. 4 . ZîtfàA, ZccxK Matth. XXIII. 37 . leçücrocArjfx , kç&aocXrifX'Sed & citra patheticum dicendi genus fit ejusmodi re petitio 5 v. g. nominis ®eoV, 1 Cor. III. 9. & Hebr. I. 9. Addefis Philipp. II. 8- i SctvccTX, B'ccvcera be
çccvçx. (cfr. Rom. IX. 50.) Sic & diflributivo fenfu ge
minatur Nomen Marc. VI. 39. Avocx.Ki\oci av/jMcvicc cvp-
Ttoaioc. & v. 40. isçcttO’toti Tfçourictl Senfus eft; adcubuiße eos ad fingulas menjas, certo ordine num eroque ferva-
to. Neque alia de caufifa verbo adjungitur nomen cogna
tum Luc. IX. 14. KoctomKIvuts ccvrès xKtalocs,
III. Xvvuwfxcc juncfta Pleonafm um arguunt. Apoc. VII. 9. 0%Ac<r m 7tecvros tSfavs y&j (pvKœv xoci Aocmv
v&f yXccaa-ccv. (ubi quoque yKùjcau /ueTccvvfMKcZs pro gente.)
Sic Apoc. XIV. 6. XVII. /5. Aoeci kk! c%Aoi n&j e&v>i notj
y AMO-acti. Hebr. II. 4. junguntur Z y f f t x r& Kcal rR-ccnx], xctt iïvvccfxetc. ( quod etiam poltrernum fjtera)vvfÀty.£s pro miraculo, ceu Divinae virtutis ac potenti* effedu.) Eph.
I. 21. Ae%y nui èRüfflet xoci ôvvotfuic yxi Kvçtoryc. Rom XIV. 13. ïl^éanofxfjioc y w. xv doc Ac v, quorum utrumque notât heic offendiculum itf via Chriftianismi*
IV. Ssepenumero redundant Av§çw7tos & A v y ^ una cum alio nomine ad eamdem perfonam relata. Matth. XXII. 2.
A\Sçûo7toc ßxaiAevc, qui V. 7 audit 0 ßadtAevc. C. XX 1.
Av&çoi7ros otKoiïe<nroTip,Raterfa m ilia s , (adde ex Luc. XXII.
i i . alterum pieonafmum f u lfia n tiv i cognati ; OwcJttrzre-
ryc r y s cuyJc&s. ) Luc. II. 1 f . AvSçûû7Tci7ïoiiuèveç. Luc.XXiV.
19. Avyç 7tçc(pyTy£. Matth. Xli. 41. AvfyssNtvajtrcct. AéL
XL 20. Avà'çts Kvtcçici , Kvçy\cûoi. Itemque in follemni il ia auditores compellanli formula : A<
5
h I. 16, & farpe alias Aviïçes cciïeA<poi. v. 11 Aviïçet' TccÅiA<x7ci. C. II. 14.Aviïçeç luiïcûct. III. 12. Aviïçes IaçocyKirx^ XIX. 35. Aviïçes
E Ç hici. XVII. 2t. Avfyeç AByvxïci. Quorum fimilia in o-
rationum initiis habent ubique Græci profani. Addefîs
Avyç cifxoiçTcaAcç, uv$çœ7rcç ctjmxçrccAoç, Luc. V. ft. ,Joh.
IX. t6. Neque aliter profanij in quibus PALÆPHA- T U S « m W , C. XLIV. Av&çu7ros yt'çxvi C. XXVIII.
Avyç ccAtsvç. C. XXXI. Avyç èvrÎT^cTrcc tmv ^yfjocrccv. C*
XXXII. Avyç (pvyctc, C. XXXVIII. Avyç ßctViKevs. &c*
5. VI.
PLEONASMUS NO M INIS
ADJECTÏ-vi obvenit I. pollverbum cognatæ originis ac fignificario- Itis. v. c. Apoc. XVIII. 6. A«rA£fv tm o*ttA« ( fc ./ut'^,)
duplicare cujus portionem.
II Quando junguntur Zwchw/ux. v. g. Hebr. XÎI. i i - EnQoßoc Api ut) MTçcfJtoc. quorum utrum que confier''
III. Akundat Elk ante Er.ccços paflim, quorum po- fterius etiam fine priori diflributivtim habet fenfum. Sic & majori pîeonafmo Apoc. XXI. i i . legitur.* Ava 'eis
*Kct~aç rôûv 7tvXtovctiv jc. r . A. ubi reduodat infuper Ava
præpofitio adverbia fcens , quæ & ipfa (hflnbutwnem im
portât facris æque ac profanis fcriptoribus ; v. c Marc. V I. 40. Ava èv.ocrcv , civoc 7revrrxovTcc. & DIOSCORIDI Med. L ib. II pafïïmque alias : Ml£ov kcc'i Kivvctfj.ufjw xcc) v.aç-
iïoc/nûûfxa koc) vuçhi ANA àyrlocv fxlocv. i. e. de fi nantis un- tiam unam. (item : Ava ^ay/uccs iß. e fingulis drachmas
X I I.) z Thefï. I. $. phrafi abundantifiima abundantiam
Chriftiani amoris exponit Apoftolus: riA « v a^, inquit,
Jf ccyccnr, tvos èv.oc^a 1tccvtojv vpœv. ubi poft di/tributivum redundat colleïïiv* rcds. E t, in argumento non abfimili, 1 Cor. IX. 8- lias-repetitur : Ev 7ravri Tra'vrcrfTrao-avau-
retçxFiccv £%cvt«’ , TieqiasivYirs k . t . A*
§. VII.
I.PLEONASMUS PRpNO M
INISfw/»'-liv i ante tres verborum perfonas e/ucpotnv habet majorernq;dtûinéfionem. Joh. I. ip. i f , £u ris **; Xù a rel ( v . 12, fine pronomine, ris «?;) v.20. Ovk tifilèycoo Xçiçcs-. (v.21,
Ovk iifxl.) v. }i* KccywrrfrtV) tjhSov èyw, &c. tantum non
ubique apud JO H À N ftEM . Sic Matth. VI. 4. O ttut^ç
ca •- - ccuros ct7Tcdûûcrti act. Joh. V. 37. O Tjriju-^/ccs pe 7toc*
Ti}f, dvr os fxe/JiccçTvçriKr. Adde Matth.* X. 22. O virofjtel- vecs its tthe sr, aros caoSyaeTut. Nonnunquam & Atnos a l
teri pronomini perfbnali adjicitur ante verbum. Rom.VIL » 5 . &XV. 14 Avros èyu â'ahevcc. &c. Notamus heic
quo-SLie locum Marc. VIII. 17. HleTrvfoi/jtevvjv r ^v ra ^- ctv vfjiôûv. ubi redundat Genitivus pronom, pertonatis,
vice foßljfiüt adhibitu*.
Pro-II. Pronomen poft Participium redündat. Apoc. II, 7. T go VMMVTt dvrd (ßotyeTy. Jac. IV. 17. Eiiïcn x a - Acv Trash kcct prj TicmvTi, ccfjLctfTiet durai hm. Item poflfc articulum os. Apoc. VII. $>. 0%Aos ttcAus-, bv dgt&jjitjtrcci
avrcs arsis' qdvvocro. V. Z. Oîs èiïcStj durcis x. r. A. Ga/.
11. t o . O xoii iavrs^ctacc ccvTo rëro 7rotY\(Tcci. Itemque poll
Adverbium. Apoc. XVII. 9. Oçtj i n r d , 07ns v.ocSurcci in dur uv. (pro EÇi v f KctSijTcu.)
III. Interdum gemtnum eft pronomen, ubi potuifTet adhiberi unum. v .c . M atth. VIII. i. Kxrocßdvri durd d - 7to Tüoças, woåsSyiq-ccv ccvtu c%Aoi* Similiter v. 15. Sic l C or. X, 12. A vre) iv §ccuro
7
s txurès ptrçëvres, Kot) ervy-v.çlvovres txurès ixurols x. r . A. ubi infigni cum empbafi
multiplicantur pronomina perfonalia ; quorum quædam* (nem pe vei duro)t vel lv ïxvroïs^) licet abefie poflînt, neque tamen prorfus otiantur. Latine quis redderet.*
ipft intra f e , vel in mente fu a y fefe metientes &c. Pro* nomen Our os vel gem inatur, v. c. A d . VII. 3 y. TSror
Mcova-tjv , bv - - - TXTov 0 Oeos ctTce^eiXe x. r . A. vel 7fhic-
vx^r/.ds fibi adjundum habet Auros. AA. II. }6. K uçiov km Xçiïgv d vrov 0 @«V s7roly,ve, rërov rov lqa&v , cv x. r. A.
Itemque Kom. IX. 17. Eis duro rëro ( (c. vrçxyfj.x)
yçiçd ae. ( pro quo alias c Eis rëro.) 1 Cor. II. 3. Ey^a- \px vfxTv rSro duro. Phil. I. 6. Ue7toôds dure rëro. Sic duros ères junguntur T H E O PH R A S T O H& Xctç. C.
XXIX. Neque Latini aliter multiplicant pronomina: Hic
ille eß. bi c v ir bic eft. is ipje, &c.
IV. Redundat ris in oW , quoties hoc aequi valet
A rtic. poftpofitivo. Matth. II. 6. VII. 15. Apoc. XVII. g.
To $?içlov 0, rt ?v. T I , Neutrum pronom. indefiniti, fæ- pius redundat, inprimis præcedente particula nega
tiva. e. gr. LuCr IX. 13. Ei yu>7 ri 7toçevbsvres dycçdvocfjuv ß^dfxecrx. Similiter i Cor. XIII. j. Adde Joh. V. 19.
Efltv -pi ri y & A d , XXV. g* Oure r/, Sic Mq n idem e ft,
quod fimplex M interrogantis, Matth. VIF. 1(5. XII. t j. & XXVI 22 2j\ M rn fy&) A,u/ ; Adde i Cor. VI $. Sed & redundat alias. 2 Cor. X. y. 17eçiavcTfrçov r t xonyfioSut
Ttëç) k . t.A. I r a f æ p e apud Atticos T k yrAeovcc^ei in 7i c ï- çf r ^ , tclos c l r/s’, TOiïsTcç r ; f , &c. omnium v e r o fæ-
piflime neutr* Ti ap. Oratoi es pariter & Poetas Graecos.
§. VIII.
PLEONASMUS VERBI videri poflît
admiflus, I. quoties lacri feriptores, lingvæ gento con venienter, indulgent conjugationi p e r i p b r p f t i c feu verbum aliquod auxiliare conltruunt cum Infinitivo aut
participio alterius verbi, quod in aiio modo unum ad-
hibeii potuiflet. Sic ubivis MéAA« troiiiv tj ttc^o-cc/, pro
Tccréaoù MtAAe/y/mÖeo, /n/AAf/ we&ott. [ternque Matth. XXIV <5 MeAAyaw UKnetv, Sic à AEI yjevè&cct, Apoc.IV.
I. HA/*v Je< «A$«v, Mattb.XVII. io. I I ^ttcv EXTI, Matth. III. H. quod fæpius alias 7iç h rei. Eumdem in modum* locis innumeris, Hv 7rci£v, ry 7reitoh^/ms , pro m ;« v , 7te~ Trcimcc. V. g. Luc. XXIII. iyg. Hv SéAav. Apoc. I. 18 Z»v Luc. XI. I. Ev rw ctvTov Trçoaevycfjievcv, pro ly r&> 7rfiQaévye<&oci dvrev. Marc. XIII. 2 f. Ectcvtoo exniTnrov
Tfs1 , pro iy.7ie(rtvTcci. Hebr. II. 1 Eazpcci 7re7rc&ds. Luc. XIX. 17. Icöi ijrÿvic&v syoov, pro E%f. ColofT. II. g. Mrç •ns- c <ruA«yft>y<2v. (ubi (imul nota pteona/in. Ar*
titu li, qui ordinarie ante participium , in c on jug. peri-
p h r a f t., locum non habet.) i Joh. IV. 13. TersAswfxsvrj I- çîv >7 dycc7if], pro TeTsAétûûTcci v. 17» Neque aliter Marc. J 4. EIENETO xtjçvcrcrocv. Ita profani A ttici: E|«£vos- y*-
vt&oci, pro èj*u(>vria$c<&cci, ire inficias, quam 7reçlcpçccaiv,
in foro Attico ufttatam, adhibet T H E O P H R . C. XIX. Itidem circumloquutjoninonnimquam infer vit ro AP- XEX0AL V. g. A d» I. I ., H ç£xto v o w re xxî hidory.eiv >
pro tTfdijffe Koù èdlcci%e. A S . XVIII. 26 . H ç fa rc 7
ciccöcäoil. idem quod ï7s a ^ r m u ^ e ro, Cap. feq. v. g. Ita
L X X Interpr. Gen. II. j. t n n Mtta T C ^ D ?ID r a t f
C’n'rK ita reddunt: Km s7fuyaev 0.710 7tocnoùv rdv eçyuv ccvrë, àv vjfåccro c ©toe 7tcir&oci. i. e. à i7>c!ri<rey V.
1 & 4. quippe cui refpondet verbum D&ÿ. T a c e
mus pleonasmum verb i IlOIEIN, quod circumloquitur a-
liud verbum , cujus pa rticip io adhaeret. Apoc. XVII. 1 (
5
.Hçti/uûùfjLêvcv Tivcc TkOid\ , pro EçYj/xisv, quod occurrit cap;
X V III.17. ip. & Matth. XII. 2y. Neque immerito huc re tuleris , quœ in N. F. paflim obvia funt : IIc/«v ?vskctv, nohe*
c » I > tW \
Hov, ocfxccpriuv, y.çtcriv, exouopiv > f Aecs , oeyveis, 7 y
fvrev£ jisy iv y n x ^ lc c s, k. r. A. pro verbis : Evedçt-vs.v, r.o-
Aeyw«v, *✓.. r. A. Quemadmodum & apud profanos: Ile*-
dP&cci , yjçàoç
,
& C . Sic dicitur ZfW 7rc/«vi. e. ufiv. Sunt vero & multa alia exempla, v. g. Ad. XXVI. 2(5. llce^>^a£c//fvcs' AAAI2, pro rJeqf»
Çmicl&fxcct, quod verbnm y ut origine fua, ita alias fre
quenti ufu involvit rr;v yj to åccå&v.& C .
II. Interdum vehementior adfedtus fecum habet
petitio n em pleona/ticam ejusdem verbi. Job. XIX. 6.
Xtocvçûogcv, (TTctvçœacv. v. I5. Açov, ecçcv. quæ vociieratio
elt ferocientis turbæ. U no verbo contentus L U C A S , fie effert: C. XXIII. jg. hiçs tutov. & de Vaulo A S»
XXI. 36. Aiçe uoTcv. Rom. XII. 14. duplicatur EvAc-
y êtT e, gravioris adhortationis ergo. Phil. IV. 4. Xcdçe-
Ts 7ICCVTCTS' 7T0CÅIV tçoo,‘xociçere. ApoC. XVIII. 2. Eneaev 9
m e t s BaßvAocv. Ncnnunquam & citra 71 olScs, Vid. Apoc.
XII. 9. ubi geminatur ECÅrj&tj.
III. Nonnunquam verbum /im plex redundat ante
tom pefitum . Phil. I. 25. M*v<w xu) 7v/u7rocçccfxevd> vfjcïv. C* II.
17* Xccifot) xccl avyyjxlçu. v. 1 g . Xoc/^rrf, xoù ovyyocl^ere pou
Luc. XXII. 54 Hyocyov, xui ha/yecyoy x. r. A.
IV. In verbis quoque locum habet Zwocwyloc. Marc. IV.
IV. 39. 1tvmoc% ne(plfjioo7». quorum alterum \proprium, tralatitium alterum , eumdem heichabent fenfumin for> mula injungentis i'dentium. ( Alias folum occurrit p p a - SyiTi, Marc. I. I f . ) C . VIXI. 15. O çxre, ßhenere eexe rtje
x. r. A. Luc. XII. 15. Oçare Kocï (ßvhciras&e oeno x. r. A.
Cavete vobis a &c. Pro quibus alias alteruter Imperati- vus fatis eft. Sic in graviori m onito fæpius iteratum BAé- 7rere occurrit Philipp. III. 1. Itemque Marc. VIII. 17. in
exprobratione gravi : Ov7tm vcHre; èàecruvlere^ Rom. XIV,
21. Tlç9<ry.Ô7TTt( rj cx,xv£ocÅl£ercci. x Joh. I. I , O éwçccyjtjxev,
0 iStxcrccpeSct,
§ IX.
PLEONASMUS PARTICIPII. Ut
ni-hil heic dicamus vel de rtegtCpqucei participiali, v. g. Mt?AAcav 7rçccaasi)/, ju^AA«? tve&cci, &c. pro o 7rçd^av, t-ccfxevos, x. r- A, vel de cvvuwvfxloc Participiorum s Luc. II.
20. Ao£oc<jdvtss kcc) uivtsvres rov
0
«?v. &c. I. Participium abundat ante verbum fuum , aut certe ante verbum cognât£ fignificationis. Marc. IV. 12. BAê
7
rovr«- ßAenw iv, Axfcovr«' ccKÿûovt, Atft. VII. 34. I<J»v «tJov. Hebr. VI. 14. EuAcyoîv evhQyyjaai , ttA^Jvcwv ttA^S’uvo; ct?- A d . XIII. 4 ç.AvrtAeyov rois heyofxèvcis, ccvrtAiyovres x. t. A. Luc. Xl V.
j. A7Tokç&&s f>/7Tf 7rços rùs vc/umès, - - Ajya>v. ubi utrum«
que redundare videtur Participium. Confr. Matth. XI.
2 5 . XVII. 4 . XXVIII. j . &c. ubi A t t c x ^ S w tÇ tj, vel « V -
Aryans vel «7rox^«r iAryr/, idem fere eft, quod locis aliis folum illud aut sAeyev, aut
quorurn poftremum fæpe, latiori fignificatu fuo, prio ribus æquipollet, & notat adeo inceptum quemcunque
/ermonems etiam quando nullum praecedit èç<*ri\fjM, ad quod oporteat refponderi. Pofiit huc referri Marc. XI.
24. II^oaev^o/Aevoi oiireiSs,
11
. Huc pertinet Participium redundans poÜ nomen v e r baleGR. LINGVÆ N. F>
*5bnie (ögnatun’. Rom. XV, $. Oi cvtßivpci ruv oveßtQvrcw.
A dde A p oc.X IL io. 0 xoirqycçcç, - - o xurnyoçwv. ubi vel
participium y v e l, fi mavis y præcedem nomen redundat.
III. Participium verbi fubßantivi verbo aut par ticipio alteri 7rAeovawx&? ad fungitur. Luc.XXIII 12. IÏçoütt- rjçxov tv s'/ß^cc ovrsç« Eph. IV. l £ . Ovtss ÙTrvKKorçiupe-
va ty\ç &y\ç. confrC ap. IL 12. ubi participium illud abeft.
§. X.
I.PLEONASMUS ADVERBIORUM
gandiy (M arc. III. 20» pi] ivvu<Bue pyre açrcv Çxxyeiv,
Rom.X. » 8, Mjf 8K interrogantis. Matth.XXIV. 21. & Apoc, XVIII. 14.. Ovx £ pn y Ovi’ & pif. Luc. X. 19. Qvdw 8 pn* Luc. XXIII. f 3. Owe yjv éÅeTTu ÿiïeis, &c.) notior eft, quam u t pluribus eum adtingere fit opus. Nempe fortior eft ne
gatio duplex aut triplex % quum & alias fimplex fit fatis, V. g. Matth* XIII. 29. O is e(prp &.
II. Neque negandi folum , fed & adfirmandi adver
bia gem inantur. Matth. V. 37. Esu 0 Keyos vpZv, vu) r vocr &y8, vel, nt effertur Jac.V .r2. Hrcu vpuv t o vu), vu)r
km) t o ê , Ir. Eff vero ro vu) adfirmantis ; nee y ita y etiam:
quod fimplex alias fere occurrit: N«Î, xv^is. &c. nifiquod in graviori adfeveratione jungantur N «/, Apyv. Apoc. f. 7. quorum alterum nonnunquam cum altero perm utatur, u t fint adeo fooivvupxvTcc. confr. Matth. XXIII. 36. cum Luc. XI. f i. Referri huc poflit A pyv, upnv, quod initio
periodi duplicare JO H A N N I Evangehltœ follemne eft,
Addefis gem inata Adverbia alia ; v. g. bis aut ter repeti tum O voci vehementiflime com m inantis, A poc, VIII* & XVIII.
III. Poft pretpoßti$ncm y quacum com ponitur ver-
bum y. redundat adverbium, eumdem habens fignificatum-
Luc. VIII. 54. Joh. XVIII, 29. XIX. 4. Ex/3aAAf/v e & T
iletåetv ejroo, Similiter A iL XVI. I }. E|eA$«v egv rys.
7
roAewr*(feel v .39 E | ? A t
7
\s7T«Ar»s\ J Lu c. XIX.4. IHc^a-f.lùv s'fATTçc&ev, prxcurrens. ubi præpofttio , quactim co n-
ponitur verbum , æquipoliet ru euirçoéàev. (Nec folum
obfo lute politum redundat Efjt
7
rçcéàev, fed & aliquando cafui gen. ju n d u m ; Matth. XVIII. 14. E<7< SvAr\fxa e/u- TïçG&ev rS ttoctçcs. pro SsAnpot rS 1îx tç c c , Cap. XXI. 3 1.)IV Notamus & Pie on a (mum adverbii tempori f. Marc. X. 30- Nuv èv TM kcuçco T8TC0. cui emphafi heic datur lo*
eus ob manifelUorem oppojitionçm t£ uinvos tutu y eiiuvos rS içxofjityd. i Joh. IV. 3. Nuv fetv ÿAj, ubi alter
utrum adverbium pleno planoque fenfui fuÜTet fatis. Ita Latini : jam nunc. (T E R E N T , in A ndria, A d . I. Scen. I. v. 144. Eamus nunc jam intro.) Rom. 1. 10. Emus n£n
7Tot£ èvo$a&foofjtui. ubi redundat inpriinis Sic (k At* ' tici profani n$n
7
TctI aut tots fæpe adhibent de tempo• ye indefinito. Locis aliis Trorè redundat, præfertim pod t- f&c & rls interrog. 1 Cor. IX. 7. Eph. V 29 A ddeLuc.XlX. }0. E(fi* cv (ttwXcv) d$eh
7
rd>7
rare wcc&Kse.AH Adverbium, ab H^n per Apherefm o r tu m , Lat.
jam y nunc, fæpe temporis notionem amirtir, cftque nil-
hortanti*i quibus locis eleganter redundat. A d . XIII.
l . AÇ)cçlcocT8 Un pici y.. r . À Luc- II. 17. AùX&wpev iïrj ^
3Aooy.ev. i Cor. VI. 20. Ac^claoiTs êrj rov Qsov. quo loco h)
vim fere habet çoticlufiv<z particula tsv. ( Neque aliter
rrXecvcc&i vvv êdhortnntis. A d . IV. 29. T a vuv Kvçie êWe
k. r. A. ) Non abludunt illæ profanorum formulæ : <&tçe
i n y iïevçc &c. Ita Latini: H O R A T . Epoi. K 53.
JNunc adefte. VIRG. Æneid. Libr. V. v. 189.
- - - N u ne y nunc in furgite remis.
Denique & nos ita patrio fermone: Gbr nu thet. &c. Cujusmodi particulæ in unaquaque iinciva eleganter ab undare folent, avfjtTrXnçMjuoiTMx' vulgo d id æ , quod fa miliari ufu præter neceflitatein adhibitæ, fie tamen fa ciant
GR. L Ï N G V Æ N. f .
eiant ad complementum o ratio n is, quæ fine his futura
ej*
fet in o rnatio r, di&isque vim ac pondus addant. Taceo, quod plurimum faciant ad A(?|/v ev^vB/ucv, five ad nuw$*rum orationis pleniorem ac concinmorem. Jtaque gotiofe p otius, quam otiofc cenfeantur, oportet.
V.Redundant ITatA/v & Er/ Afatth.XXVI. 42.n«A/vt’x ds»j-
rêç8, & Joh.XXl.u5. riaA/v kvTsçcv. Redundat Er/ comparati* V/jT adjun&um, Ebr. ViI (5. ïleçHracTeçov er/ xaradrçAov,
multo adbuc manifeßius- Cujusmodi pleonafmum admittunt
quoque Romani auctores. SENECA Epift. XLIX. p««-
hu m efly & adhuc punfto minus. SVETON. in Tiberio t
Cap. XVI & XLIV, amplior adhuc çumulus ; major ad~
huc & turpior infamia. &c.
VI. Redundat &: MaAcv, alteri comparativo adje ctum. Marc. VU- 36. 7reçiocroTfçov, 2 Cor, VJJ, 1 ]. ïleçHrooTêçwf [Accïkcv tyolçYi/xsv. cum locis aliis ( 1 Cor. XV. 10. &c.) alterutrius adverbii comparativus fit fatis. Philip. I. 23. n^AA« fxciAov Kçêta-acv. Quippe folum
rov comparationi fatis eft 1 Cor. VIJ. 9. 38. & seque di
ci potuifiet Kçêicrecv? ac dicitur Jûh. IV. 41, ttöA-
A<£ nKéus,
ç. XI.
P L E O N A S M U S
CONJUNCTIO-N U M , quem vocant TreAy^vderov, frequens admodum
eft.
Sic J:o redundant locis innumeris copulative xal,r e , idque fæpius in inductione, v. g- A<ft. XIII. J. O, r*~
R o c q v c iß o is 5 k«) xcd Aöx/öff, M ocvocqv r e , y o u
Aof. Marc. III 18. ubi copula xa/ odties repetita. Sic ubique in Apocalypfi Cap. JI, 19- HR *7- V. 12. 13. VJ.
15. IX. 20. XVIII. i i . 13. XXI. 8* &c* Rem in erotema«
/ f , A<ft, XXIIJ.3. Kad ry ttecUhi nçivw r. K, Marc, X. art. Kod r ls o\)VGCToti (TuSyvotf j Ec' crebro alias. A<ft. XV, 9.
Tf x#d «Vr£v. (C fr, Matth* XVIIR ly . ubi
fm nlex copula: M m efJ er# *al dvrS. & Luc. XVL 16. MsTd^y YifjMv v.oci vy.Zv.) Sic redundat Te Rom* Ï. 27.
O\j.ciccs r e v.u) ci ä q c n e s. A (ft. X X F. 2 ß. E t a re y.cct & c .
1 Cor. X. g, E«v r? ytiq y.u) &c. Rom. VII. 7. Tjv re ya^ Intd-jj.loLv en yàeiv v. r. À. Quomodo profanis ceque., ac faeris, fæpe xal yc&ç pro fimpfice ycéç, Sic Kal yocç occurrit 1 Cor. XII. 1 j 14. z C or. V. 2.
II. Quia y.k) aut Je infervit transiticni y ( h. e.
adhibetur, quando tranfitus fit ah alia re ad aliam , vel ah uno orationis membro ad aliud, ) Kal poft Je & Je poft tcc\ redundare merito cenfebitur, fiqui- dem alterutra particularum fatis e flor fungendis pe riodis , aut periodi membris. Qui pleonasmus , ut profanis Atticis, ita facris non infrequens eft. Matth. III. ? O. H J»f dt xal &c. A (ft. V. 32. Kairo 'Ttvévy.ot, àt ï i
xyicv. 2 Tim. III. 12. Kal 7iccmtsç èè k. r. A. Luc. IL
av. Kal oÿ Jg K. t . À. Joh. VI. f I. Kal c oIptcç è». GVlfJU
l e v ' > * f • '
10. Ka< eav xpivoï as eyoo.
III. AN particula, (interdum & lu v, non demto ca pite y) licet minime fit otiofa, quin &»vjt/kZs i) /SgAx-n-
ymç , aut certe dcqtzcXcyixûùS rj qcxccçr/.ds interpret; n ia ,,
fie tarnen adeft fæpe iis îoeis, ubi necefTaria non eft. Ita frequenter Eoss â v , usquedutn ; cim efferatur alias fine hac particula, M atth. II. ç . Eoos s&]- Sic folitarius
Articulus es occurrit iis locis, quorum fimiles alii ha
bent es iccvj cs av- Matth. XII. 50* Ofts dv Trciriav. Si quidem & f.ne illa particula dicitur: Oç/f g%g/ C. XIII. j2 . & O<?ts rscTistvooay C. XVIII 4. Sic & redundat
âv Matth. VI. f.
07
Tûûs àv (fictvcoct. quum farpius cttus,fine particula «v, eunidem moâtim regatj v. g Otto* Jo-
%cc&åki, ibid. v. i . Ira 1 C r r. XV. r r . Axqœ ê âV
x. r A. fed Marc. X1JI 50. & rat/r« yhtjrui. &C fæp’ftime Eus I Profanis itidem , X E N O PH O N TI, PLA T O N I, ceteris, AN nct§cc7rtoiçdftu7MC)> eile ac
ElÅeovci-monent BUDÆ US & STEPH A N US. Porro in
compo/itione cum particulis aliis interdum redundat a v .
Sic O r a v occurrit iis locis, quorum iimiles habent fim->
fle x ore,
IV. Proprius eft Græca; Iinguæ & Atticis frequens pleonasmus ComunBionis O n ante orationem dircttam » quando verba alterius adlegantur. Joh. 1 j z . Eftocfrvftf-
csv lœccvvys, heyw O n T&èctpca rc 7ïvev+ici. A d . V. 2 jr. Anyyysth* héycov Ort tiïà et civà'çes hei x. r. A. C. VI. I I . O n ccKViKou/xev ccvrïs hcchëvrps x. r. A. quod on abe/t v. ij* ubi recitantur item aliena verba. O n Hlud rurfus ex prim itur v. 14. (c o n fr. Matth. IX. 18. 33. XIII. 1 u j
Juh. XVIII. f. 6. ubi: Aéyet dvrois* Eyw à///. & m ox: Et- TTt'v oïvrc
7
s' O n èya> etfju. In cujusinodi adlegatione Tchecvd- &tv r 0 o n , vel illinc conflabit, quod foiiiam conflruen-di vim arnittat. v. g. M atth. V. 31. O n - - - Jotw a u ri?. Marc. XII. 19. O r;, èdv dTtodccvy x. r. A. <Va hdßtf
X.1 r. A. u b i, quo mitius e n fefe referat ad verbum fc- quens, prohibet intercedens
V. Tocf in croîem atibus redundat. Job. VII. 41. M*
y x ç ex r y s Tech thaï a s x. r. A. A<T XIX. 15. initio o ra tionis; Tis yclç fV/v oIvSçûûttos X. r. A. Itemque alias, ubi vim caujjalem amiltit. v. c. Jo h. IX. 30. & A d . XVI. $7. Ou ydç.
VI. Ouv poll /4v redundat nonnunquarn. aut certe foli infervic Transitioni. Luc. III. ig. Act. XVIII. 14. A- liquando 6*: Mfv 7rAecvd&t, inprimis ubi in lequ. non ex primitur aut fubauditur parallelum l i A d , XIII. 4.
XVII. ?o. &c.
II.Redundat A^a, cum in E rotem ate: Matth. XVIII. I. Tif aget (Jilifov e s t} M arc. IV, 41, T;V ccçct ères èqt ; turn alias, A d . XII. 18. T< clçpc iyh erc. 1 Cor. XV. if .
ï.i7Tfç ccçu. (ubi adnexa p a rtie. 7teq fimul redundat ) Sic
vftefyu& t Açv.f ubi luperaddirur coninncliom b , cujus
20 P L Ë Ô N A S M r
eem ftôn rafo jgerît, quando fola ponitur. Rom. VIII. i i . XIV. 12. ip. 2 T h e fi.II. 15. & fæpe alias in E p tft.
ta u lin ii.
V ili. Denique huc relerrl poterunt particula com* plures àliæ * qua? nXtcvtcwocs ceteris partibus orationis fubnertuntur, Cumque iis cômponuntur. ut TE in Osy#, Rom. V ili. 32. Item Mjfy* & tly c iis aliquando locis* quorum fimiles habent funpleX jxvj Vel h . . Sic xccItci yr pafiim* idem quod Kccltoi Hebr. IV. 3. Rft Matth. VII. 2*0. Açt&yè idem , quôd fimplex ccçct (partie, concludentir) Rom. X. 17. & al ins. NeC nön A^d 7# interrogantis A rt. Ÿllfi 50» idem quöd fimplex dectLuc. XVllI. 8» Sic mo- ido dçob) modo dtçd 7#, adhibet ARISTOPHANES in Nf<£?A.
interrogandi fettfu. Neque aliter ceteri profani fjepe
•sy#* ctmv ytif X.t . À. HTOl* a u t, Rôm. VI. 16. idem quod'fimplex rj, quod ibid. occurrit, jo h XII. 43. MaA**
Xùv HnEE» plusquam * idem quod /uctAAsv rj. Sic vref
Hebr. III. 5. 14. VI. 3. Eav 7ïèç f7riTçt7rïj o Qecs. Idem* quod E^j-f) * funt decompofita Ron). III. 3 a E*
mArj fepius, E 7ret$r]7séq Luc. I.r. Idem , quod Us- fimi li- t udi n i t , funt due) Mattii. IX. 3d. dvïrtç C. VI. 2. &
ï C or. XV. g. Sic Slae) fere * circiter » fM atth. XIV. 2 1. Elire) TTévTKuta^iXict^) idem quod d t Art. I. 15*
ds êmrov insevi. Quibus focis etiamfi particula non re*»
quiritur ad ftrurturæ fenfusque integritatem* nen tamen efîe mera adje&io /yllabica * quin potius fignificatiönem vocum* quibuscum jungitur, fuflfulcire & quodammodo Intendere m erito cenfehituri quo quidem officio pia res ejusCemodl particulas in unaquaque lingua defungi * nos monent peritiores harum rerum arbitri ac judices \ Jpfique n o s, né peregre abeàmUs, Vel e noftrse genio Vernaculæ» teflimonio non omnino levi confirm ari
S R . L
W
G
V
Æ
N.
F.
ai
I. PRÆPOSITIO, cu m qua com
poti-(itum eft verbum aliquod, haut raro poft illud repe tita T7fX*cwt.$ti. Marc» X. tlçb(ry.oXX^St^a-ér6ci IIP O Z rt}v yvvxixoc oivTö. (Matth. XIX.y. npo^koXArj^ria-troci rîj ywâK v.l.) Matth.IV. C)\ Ttçb<Tkv7rtèlP tfços A&ov rov rriïïcc. (Rom. IX. 31. t\ç;c(ry.c7iTèiv too X&w ) Ita & alias rteos circum loquitur Dativum: Luc. I. ? j . ilfjtà&ê 7rços Afyo cx/x, h Ô.
rœ A$çocu/u> A A I A to t,a , Matth. Xll. 43. &a» lias fæpe \ pro quo A<ft. XII. to. AieA&ovtœ ÇuAtxktjy* &
Hebr. IV. 14. AieX^Àv^ooç rè s Sic Luc. VI. i % JXlO67rCÇt'V€&0Ci à)cc TùOV WT'OÇlfAûdV* fed A(ft. XVi. 4. Aixffls* çeve&ui tocs itcAèis* EK rcV a, ( itemque À*
HO Ttv&s, IIAPA r*vw,) fæpifîime occurrit: fed & fine
prœpo/iïiorte, Matth. X. 14, E£e£%F<Bôfj rvs oïyJc& $ 1r$*
Xtois. Luc. l.^ô. ÏIçt7roç*vMi IIPO 7rçb<t&7T8 KvpJ&. fed A.(ft. Vit. 40. ïlçcxcçtve& al n v iç l A (ft. V. 1H. E7rilôxAA'èiP r ces '^eiqùtsEPII t iva. fe d Cap-, IV. EmBocAXiÊiv n ù rocs içtos. Marc. XVI. 18 & alias ï XêrÇoc? }7trr'&hcc,t t7il nvdt^
( € 7Tccvco t i \ c ç . ) fed & obvenit ‘ EtnriSevxi r m
A<ft- XIX. 6. Sic Apoc. XXIÎ 1 g. EmBrirti W xvrcv
nXyyccf. fed A élX V l. s). E7>&Ivtïs 'durcis 7rXfjyûç. Luc.
XXI. 3 4* Ai$v/<W f(Ç) \>pLois vTnçy}. fed i ThefT. V. 3. A;*
Qvlhàï uvrols ètpfexrui. Matth. XXI. 5. & A<ft. XXF. Ö. jfcm&uNetv (7i) ovev> El£ To 7tXc
7
ov. Sed Cap. XXVU, 2. ïlAc!» €7Ttßxlv*lP% I Cor* III; 12. ETrcWèJc/wéfV IttÎ tov $*-UfAlCP. fed Epi ft. Jud. v. 20. Tî? k'
7
roiy:ch/ueiv ixvroV*L uc. XVII. 2. MuAôr vrtçltâtrccï riF.PI rov tçcc%yiXov. fed Hebr. XII. 1. tlfçïyJtfuéycp rjuïv k» r . A. A<ft. X X lï.6. 11?*
Çcoç Trgç) epe. fed C. IX. ÏÏFçw-çcc^ev oturcV
^«s-. 2 Tim öth. II« t$>. Åfrtstnti A ÏIO èciixlus, fed I
T im . IV. t. A<pi~oi$cti ryç n'tÇeax. A<ft. XV. 20.
À7rf%£-T^ott 0C7TC rcov & Airy y fjtcltwp TiïVi JçoAûcv. fed V.2Q* Årrtye&eu
II. Similiter abundat prtpofitio cognata. Exemplis Jam datis adele Matth, VI. 26, E yßAs^xre EIS rx twt«-
\ d , pro quo Marc. X* 21. 17. E^åstssiv w i,& C. VIII.
2J-. Éfx@Åt7Fe<v Ttvcc, Matth. XXVII. 30. Ef
47
ITVSlV SIS TtVX,fed Mare. XV. 19. EjutttuW nvi. ( Nota : Marc. 1. c. Tu»
vrrtiv t rjv v.etpcchrjv 1 pro quo Matth. 1. c. pleonafiice : Tu-
WTsiv sis t rjv KtÇxhqv,)
III. E N 7TÅecvct£ei, ubi fine prtfpofitionc illa dativo
efTet locus ! Ibssveiv sv TM évxyysÅM . ( Sic & alias : IL*
çsveiv F.m Tivi.) Rom. I. 24. nxçsèooxt'v xvtÛs sv rccïs tnt*
BvfxlxiS» fed Ephef. IV . ip. Exv rè s 7rxçsiïm xv rrj xreAysl*
ce. Colofs. I. 2 j. Ti y.7içv%&êv sv 7>x<rri rij y.t'kjsi. Ved I Cor, IX. 27. A/k^cis Ktjçvjcreiy,
IV. E IS redundat poll verba Eijut & Tlvopcu. 2 Cor.
VI. 18. E
(TQfJtCtl VjJUV sis 7TXTSÇX , STsSî /UCI SIS Vl&S. pîOquo dicitur Apoc. XXI. 7. Ecrofxxi olvr_£ Gsos9 xx) ccvtos
sçoci uci 0 vies, i Cor. IV. 3. E <r sKxyjsov sçi. Luc. XIII.
i p . EytvsTO sis Ssviïçcv /Jtsyx. M atth. XXI*
4
2* Eyjevrj&q sis y.eÇxÀrjv yœyUcs.V. Redundat EIC, circumfcribens adverbia numeralia; Matth. X X V I. 4*2. Ex iïevrsça, pro cevrsçcv, Job. X X I. 16.
Sic Matth. X X V I . 44. Ek tç I tü , pro rçlrcv. Item alia
adverbia: Marc.. V I. 51. Ek vcsqicais, pro t>sçi?<soûs Adi.
X X V I . i -, &c. Ita Marc. X IV . 31. MaAÀcv Ik rnsçivaid9
pro TreçiTa-cTsçcv vel tts^kttctsçm s , quæ alias frequentan*
tur. Npnnunquam h circumloquitur Accufativum, Apoc,
X V . 2. N/k«v Ik rives , pro ufitaiiQri vixxv n v x . ( Adde
I Cor. V III.
7
* H s£ vjjiMV x y x7n>] t pro xyx7jv\ vy.xv.)VI. Nonnunquam prœpofitio ante adverbium redun d a t; v. g .M atth. XXVI. 58. AxcK&Sèfv x7rè juxxçcÿsv. idem quod AxcKaldeiv fxxxçcfysv Luc, XXII. 54. ItaH O M ERUSt
air" èçxvcSev. ubi terminatio adverbialis ad planum fen-
fum fatis effet, ablente pr<cpu(uioneti
VIF, Nölumus heic adcumulare pleonasmos p rtp o ß -
iiotium , in verbis coirpoßtis & decompoßris redundan-
tiurr^ quoties nimirum fimplicis fignificatum nihil fere auget aut variat contpoßtio, Sic Qr/.üv & Kxro/yetv pa/lim, itemque EykscrcmHy 2 Pef. II. g. tantum non idem Irbl volunt. &c. Q ui quidem pleonasmus præpofifionis locum itidem habet in compofuione cum aliis partibus o ra tio nis. v. g. Ouçoivic? % hth*c&\kis, x. r. A. inprimis cum Ad verbiis : V. g. Avos, h 7Um y vttsçccvûo. Arra^, i<pcc
7
rcß?tKocÿsffîç. Ex.ro ç , 7ïciçtyroç. Y. tree * inèircc, ( fj.eré- rreircc, Hebr. XII. 17.) atque horum fimilia ubivis obviai
§. xin.
PLEONASM US PLURIUM V O C U M
numerohffimis licet e N. F. exemplis adftrui facile pos- fit ,n o s tamen contenti erimus perpaucis, unde co n flet, aliquando etiam in oratione membrum aliquod rn\sovoi-i-
Kcos interferi. Neque vero illud omnino fit præter m o
rem profanorum , qui in fententiis è£sçÿocalotv, haut fine pondere fingulari, fepius admittunt.
I. O ccurrit paffim emphatic a repetitio ejusdem m o niti aut praecepti. v. g. Rom. XV. 1 f. Atvêire rev Kvç/cv
vtdvroc ret i&vt], btcctvlcrart' dvrov navres ci h x o l . quæ D A - V ID ISfunt verba Pf. CXVll. 1. Oc a L.XX Interpr. Grae ce converfa Ita C H RISTU S Joh. XIII. 34. iterat fuam illam hroKr\v' Iva, d ya n d re dÅÅyÅxs. Sed & obvenit idem H lud citra monitum $ Luc. XVIII. $4 Auto< »iA rèrwv c w -
yr.otv, x&î y\v r o ffipec rïsro ysx^vfxfxévov dn' ccvtû o v, n a ) &)i
fylvcwTKov rd Aeyojuwx A ide bis ditia PA U L I verba hoc
fdj V7reçotïçcof4ec(. 2 Cor. XII. 7.
II. Plconaftice nebatur ront ra r i uni ei , quod prius
fidfirmatwn fuit: cujusmo i quidem lubj infla dvr& het
fe.itentiam, quæ præoeffit, Hluftrare J )H A N N I inori- mis fullemne eit. C. I. 3. IIclvrco cft d v r l\ly k \e r o y kocÏx60'
*4 p l e o n a s m i g k. l i n g v æ n. f.
. çis «urar ïytYSTC tv, i yêyeve- v. io, Q uçk'yvere, v,cci
Hk rçvyjccTQ. I Joh. F 5. 0 frees Ça s t~i, ym. vv.crtx iv
çcvrd èx V- 6. 8ç C. 11. 4. 17. A A , *«1 ax IV# éludes-« ( It a Rom, IX. i. AAj?3^«y A*ya>, « 'p k h p o u .)
C onfr i Job, II. 9 & iq. C. V 1?. &c, Similiter apud JO H . haut raro fequitur pleonafiica affirmatio ejus r e i ,
çujus negotio anteçeflit ; vid. i Joh. IV. jg, &c,
III. Ad hæc Scriptores N. F-, ubi faéta eft digre/fio * qua oo s sv nocçev&het, interferta luere quaedam, non raro dein antecedenti um nonnulla repetunt, ut {eq nentium cum his nexus pofiir facilius animadverti, v. g. Ephef. I. 13. Ev £ (Xçts-io) KulvfAçiçy (interfertis nonnullis,) tv <2
kk) Tïi^evaccvTts h(pçcty'càv]Te r&> Tcvevfxotr^ t Cor, VIII. t.
IhA täv tJooAo^roov Ifjocfutv x, r. A. pluribus dein in terjectis v. t , 1 & 3, fit repetitio in itii: 1rep rïjs ß p k
revs roov si^wko&vToov cfotjjitv cri y. r. A. v. 4- Plura e
• V & N. F* exempla ftudiofe collegit M A T T H . FL A - CIUS in J raSi\ IV. de pleonafinis, pag. 4* y , feqq. Familiariffimæ vero JO H A N N I funt ejusm odi, poft7r«g>->
évitant, t7rccvQi\ri^çiç. v. g, i J.oh. 1. verfus 3 brevem ha* bet repetitionem verfus primi * liquidem v. % , interpo* nendo qujedam, fa<fta fuerat digrefîlo. ( Ubi n o ta , in ilia Ipfa parentbefi pleonafticam elTe repetitionem rë (potvs-
*oo£}y,voci. ) Hifce adneétimus etiam feqq, repetitionis , JO*
HANNI ufitatæ, exempla, I Joh. II.9. O rev çciïçk(pcv oty-i r£ /Wi<T£ov, lv tv (tkotIoc tfi. quæ repetuntur v. 1 J. ubi &
poftrema verba variatione pleonafiica declarantur : lv ra
wxqtIcc fç;v. lv r$ (TKorloi TCtçiTCctTe*. èx cAe tîh vTrdytt. rj $xorloc sT\)(pkm? rès ç(p^cc)\jj.ès «Vrë- Ibid, v, 14 repeti
tur ferç antecedens verfus jj, Confr v. 3. 4. y. quorum duo pofteriores prim um , repetitione quadam
& am plificatione, exponunt.
P. 4. /. 2/. P» 7 , fin, / , Pleonafna,
Arti«. Poftpof. Rom« XVI. 27.©™ * * « t j Jo£* x.t.a. ©. T. A.
