U P O X K E N T P A
A A K T 1Z E I N »
(ACTOR. IX 5. XXVI. 14.)
I x r L A N A T U M D I S S E R T A1
IONE\ Q U A M ,C O N S E N T . ÂMPL1SS SENATU iPHIL,
REG.
A C AD. UPSAL.
S
u bP R Æ S I D I O
V IR I A M P L IS S IM I A C C E L E B E R R IM I,
M ag.
JOHANNIS J.
A M N E L L ,
GR. LIT. PROFESS. R E G .
ltOR DIN.
IN A C R O A T . GUSTAV. XVI NOV. MDCCLIV,
F R O G R A D V ,
PUBLICO EXAMINI SUBJICIT
R F G
1
U S S T I P E N DJ O H A N N E S
G E Z E L I U S ,
N E R I
A U L U S , ce/uotçrco\£v TTçôoTCS,
ôrfço-Tt'ÇCV UV ßXa,(j(pYIIJ.CS , iïlûOKTYJS’ , y^f v ß ^ Y js , (Gal. i. 13. i Tim. I. i j , 15.) Divina intercedentegra tia converfus, abiit in ay,euer 1/cAc- •yîjr, (i.e. exÅexrcv ,) rev ßc&vrocvcii
TC CVSf/Ct TCU Kü^/cu €VM
7
TiOV iSvocv X.r. A. A<fh IX. 1 f. Licet vero no- ftri non fit tnOituti, vitam Pauli, ejusve converfi hifto- riam , tradere; juvabit tamen in praeiens horum quædara deJibafle , necelTariam argumento nofiro lucem fenera tu ra : idqne n a ta tio n e m LU C Æ A<îh VIÎI. & IX. cum Paulina Cap. XXiI & XXVI, qua fieri poflit, brevitate conferendo.
§. II
XÀTÀOS, (o y & TlccvXv?, A (ft. X III. 9. puta bino-
fniriis; quemadmodum iüa artate non infvetum fuit Ju-
dmis, Hebraicum alterum , altarum Romanum aut certe Graecum ufvrpare non en:l a LUCA nol is exhibetur
«vJmwv TYj rev STtÇcivev9 A<& VIII. i.
vos Try ««cAjfOvW, V. 3. lyiTtvkm ccnti?.?,s nofi Çcvcv hs'rcvs 1 [xccBvjtccs rcZ Kv^tcv , C. IX. i. Quin & iple, fuopte tefti-
lruonio, deprehenditur v.otty vTreçficXrjv Smvmv ygj mc^ccv
'Try tKY.XY\(rkcv , Gal. 1,13. ÇvXctvJÇuv , ((pvXccY.ociSKUToocXelœvf) xjM otçoov tovs 7nçévcVTccs' ocvcuçu/xhwv Te ctvrœvy KocTevéyy,cce ipîjÇcv, e. qui contra eos tu lit calculum, f. ipfos fuo
(damnavit fuffragio ; koctoc^vÇ^xs, uti loquuntur eodem
fenfu D IOG. LA E R T IU S L. II. G XIII. & ARRIA-
N U S Expedit. L. I. C X.) 7reçKTvZs Te e/u/xocivcfuevcs do-
TOÎS , K. r. Å. Adi. XXII, 19. XXVI. io, fq. Nequeid do-
mi folum , f. intra Judææ limites, (inprimis Hierofoly-
m is, ctr. C. VIII. 1. cum C XXVI. 10.) fed & foris,<L>* Y.OCV SOOS K) fIS rocs e£m
7
ioXeis, C. XXVI. 11. Exteras loquitur C ivitates, in quas, relidta Judaea, dlfperfirecei- ferant Chriftianl; qui vero ne fie quidein a gravi perfe- quutione fadli funt immunes. Adeo notter ipfe fecum de
creverat adver/ari Cbriflo ejusque doftrina ; /. partiunt fuarum eße d u xera t, opponere fele ji'dei ac religioni Cbri- ftiance. Neque enim aliud important ifihæe iptius de fe
verba C. XXVI. fq. Ic.yu fxh ovv e^o^oc ipocvTw 7tçcs t 9
<S\ GfÀOC IrjITOV ÏÏsÏV 9TCÀÀ« tVCCVTlOC
7
t^0
C^CCl’0
H&f i7
lclr\acc K.T. A.Atque lie etjsm in eo nunc erat Paulus, publica munitus
aubi or itate ac venia Pontificis & Synedrii Hierofolymita-
n i , ut adiret Damajcum , (AccfjiuaYovt rf\v Aoc/jloctyyivoöv tto- A*v, II Cor. XI. $2.) eamque principem urbem Syriæ, Judæis copte rminee j Chriflianos, qui illic erant, in vin
ca In cotijettos, Hiero/olymam du&urus ad fuppliciumi
Quippe ciiTrrecfjievos (vgf
3
e p e v e s )7
icc(>cc tco Aç%ieçéûos Y&f Tcu7
rçevfZureçlcv, (a Senatu Judæorum pVIHJD cujus ad-fefiores paffim 7r^aßvre^a vocantur, ) in^oXccs ( liierm
commendati tins') hs /Sccpocovov 7,tçcs tocs ouvocywycts, (tt^cV reos cc&ACpcvs, populares Judaeos, qui, Judaica pro-
fifentes facra , [choicis illas f.Jynaqogas frequentabant.)fi v e , uti loc, parali. dicitur, tfy noeçoi toov dçxteçwv ffcoo-
ciuv Ax ß o o v y . vj Troçevcjuevoç / u s t e^cvrrlocç v & j I 71 t rçc7rt]ç r r , i '
7ruçct tûüv (quos quidem pontifices, fecus atque initio lege Divina conltttutum e r a t , fequiori ævoplures fimul fuifTe,, ex hifloria Evangellca confiât:) c w s , èocv
Tivocs (fhe
7
ae) evçy rtjc cêcv o v tcts-, (i. e. qui Chriftianam docendi viam modum que fed a rentur,) oiv^us re x&j yvvoüxus^ hïïsjjièvcvs ccyc&yrj i k leçcuaccÀïjfA: (iûbaudi èic xçlfjtoc , rj Ivcc T4fta)çr$iïai. ) Cfr.. A d . IX. t , fq. cum
C.
XXII. 4* fq. &: C. XXVI.. 10, fq.;§
ni:
Paulùm vero comitesque », quando jam prope Da-- mafcum erant» medio dier circumfulgens decœlo repen tina lux ,Jiumi proft ra v i t. T u m vero ipfé audivit v o cem ,, eamque 'Ttj Eßgcctöt AaAéxraprolatam rZacuÅ,, Z«— cùÀ, , ri /uf-iïidixëïs; ubi & proprii nominis repetitio, &:
EçooTrjcrtç, plena efb ponderis, arguitque adfedum ex p ro
brantis ac reprehendentis. Quum autem adloquentenv viciflim rogaret Sau Ius : rls. ei, Kufte j (quo quidem titulo » compellat eüm, qui nondum ftbi notus erat j;i lq jm e re non infüeto: cfr.Jöh. XX. 14; ij\)refponfum tulit:Eypoêîfxi 1 rjccvçy,
tv ev buxeis. Ubipronomina per/on. emphafin habent j ac fi i
dixiffer:;Ipfum perfequeris Chriftum SeccvS^wcv, eo quod
Chriftianos perfequeris. rls si, 0 rcV I>i<rcw> T i>
te Iicmuncio qualem & quantumadgrederis adverfarium!! ut qui non modo mortalium faluti, fed & Dei immorta- Ils poteiitise gratiaeque immenfse adverferis. Siccine, Deum : oppugnando inexpugnabilem,, ipfe tibi mala arceflis? (cftv Jbb XV. 25, fq.) Id quod etiam ulterius involvunt verba' Chrifti 7tccçcifjïi0ü(ïri, qi/æ-immediate fequuntur : :ExAqçcv .<rc*; ffc. f=r/ vel fcocr, quod verbum in gnomis ut pluri; uin
ékïemei,)
7
Tçoc.yJvrçcc XotXTi&m i..e. d u ra , difficilis fWXtaW !i res e r i t ,. a dverfiim (lim u lo s c a lc itr a r e , f. calcibus fe rire flimulum.. cfr. Adi. IX. 3; fq. cum XXII. 6, fq. &- XXVL 13, fq.; Mittimus:: c e t e r a quæ ad hiftortam flau—
Hi , mox Damafcum'ingrefli, ibidemque, poft falutarenr llotionem , Chriftum palam profeffi,,fpeäant: quæ vero> lib cc..A & or..enarrata vide.
f IV.
Hunc efie, quem fiximus,- adagii a Chrifto ufur-- jpati fcopum, ut apertius eonftetr paucis difpiciemus, quid
Itft to' KMTÇOV.1- Quippe heic, uti Temper alias, nifi quis o -
iriginariarn propriamque vocum vim probe noverit', figu- irata Chrifti verba hautquaquam fatis intelliger. E rat' «autem KE,NTPON inftrumentum quoddam rufticum, quo jjpn ienta adgrefium incitabantur; & illud quidem abipfare, ,
' videl. CC7I0 rov Ke*re7v, ( Homero etiam yJvreiv,) f. a pungendo &
j ftimultindo, denominatum cfr. Celeberr. JO. SCHEFFERUS
iin eximioopere de Re Vebitul. Veter. L. I. Cap. XIV. &'■ ISTAM- BOCHART. Hieroz. L. II. C. XVIIL Licet v e - iroetiam ad alia jumenta Impellenda adhibitum fuerit anti-- «quitus xevryrrtcv hocce inftrumentum; quod & infra pluri-- lbus oftendctur: fit tamcn a pleriique, in defcriptione rov
wévTçov, folorum inprimisboum mentio, eo quodjpræ cete-
iris animantibus boves ad agriculturam fint adhibiti. Hinc <Græcorum veterum fcr;pta georgica paffim laudant ßcvv
tàçcTyjçot y itemque ß os x&j u/xx^xv. v. HESIODI E. H. .4 0 ;. 4j4'rfq. & 4 5 0 , fq. &c. Id veroGræcis commune- ffuit curn Hebraeis ceterisque orientalibus populis, ipfo ÎSALOMOXE tefte, Prov. XIV. 4 Quod autem ad for-; imam too ksvtçov adtinet, quam ex antiquo lapide ad por-- tta n Nomentanam, (ubi cernitur effigies decurrentis cii-
j uspiam in circo cum quadrigis, ) delinearam nobii exhi- ibet PHIL. RUBENFJS Lib. I. Eleét. Cap. XXX; tum ex- Ihoc remotioris antiquitatis monumento, tum ex veterum'
tfçriptorum teftimoniis, Colligim us , yJvrçcv p ertica m fuifte
tf. bacillum ligneum , cum a c u ta cufpide, eaque ut plurimum'
tfocet laud. SCHEFFERUS, 1. c. Romanis dicebatur (limu
lus y forte quali fhgm m us, ccttotcv qlfav, quod æquivalet reu xevreiv unde siy/xr\ cfr. MA T T H . MARTINII Lex. Phi-
lol. tit. ßimulus. Quum vero Simularentur hunc in m o dum immorigera jumenta, refugiebant compunctionem,
ac fæpius præ dolore jaCtabant calces. Ubi fie ei, qui
admoverat Simulum, fefe opponebant recalcitrando,
non modo fruSrafuit ille nifus, fed & faCtum, ut, infi xo ra MVTrifxxTt) gravius laederentur; tantum abeS, ut ef fugerent, Simulum, aut Simulanti nocerent. Idcirco r§
7rçcs KtvTçoc ActxTiÇew, quod proprie boum eS aliorum ve tMKTtfMuy v7To£vyiœv t ad hominem translatum, prover
biali forma defignarc ccepit vanum refiftentis impetum Vimque irritam , quce , cum nihil profit, obeS infuper.
Audiamus DES1D. ERASM UM, optimum interpretem
no S rx 7 ra^/^;W , quam quidem inter adagia, inanem fi- gnificantia operam, opportune collocat, Chii. i. Cent. III. XL VI. Contra (limulum, inquit, calcem j aci are, e flfru ß ra
repugnare i i s , quos vincere nequeas, aut eos provocare, qui lac effit i noceant ; aut recalcitrare f a t i s , & incommo dum, quod evitare non queas, impatienter ferendo , non Jolum non effugere, verum etiam conduplicare. Cfc. Ad-
defis ejusd. adnot. in ACI. IX. 5. itemque ISID. C L A
RIUM ad 1 c. Critic. Sacr. Tomo VII. Neque diflonat
paraphrafis H. STEPHANI in 7totpoi[xioôies illud Servato
ris ad Paulum adloquium : aoi7tços y.évrçoc
Kocv.rl-£«v. Eß tibi malo tua contra ßimulantem contumacia, tfc . Denique & FRANCISC. VATABLUS in erit. S. hunc locum ita exponit : calamitofum erit tibi /. damno [um , fti-
mulanti te reßßere. Quod fi vanum, immo noxium eft,
reluCtari potentioribus; quam inani, quaefo, molimine, quantoque cum malo fuo mortalis quisquam Deo repugna bit ? Itaque ChriSi ad Paulum verba idem propemodum lijbi volurçt, quod in fynedrio dixit præceptor iUe Pauli,
-G A M A L IEL , AA. V. ip. E; «c -Gecv içtv (r\ ßcvXrj uvTYf, mJj t o u ç y o v T c v r o , ) c v à u v c c c à e v .u T c c X v a c a c iv T C t y . r 7r c T e
©EO-MAXOl (SeofuocxovvTeï, A d. XXIII.p. & II Maccab. VIL I p . ) é v f i e S r i T e ,
§. V.
Si prædpuum ndagil requifitum erit, ut fit
^.tj/uhcv & oie vulgi celebratum, nemo facile r a via s ktv- 'tçcc ÀccKTi&v inter parce mias locum denegabit? ut-
p o te quod Hebræis , Græcis ac Romanis familiare ad
m odum exftiterit. Nec vero eft, quod adfentia-
■nur H U G . G R O T I O , in Crit. S. ad A d . XXVI. 14. adfirm anti, ad jfudaos a Græcis devenijjc proverbium tllud
de b is , qui res fibi male C'’IJuras moliuntur. Quid enim vetat, quo minus proverbialem formam, pluribus commu-* nem linguis, a lingua matre traxerint ceterae, queecom
pluribus etiam aliis v.cmapcls mutuam cognationem & ori ginis confortium produnt? Inprimisquia n eq u eHebræis ignotum fuit inftrumentum illud, y.hrçcv nomine fignatum a Græcis, quod rnetaphorxe parcembli dedit anlam. j n o n o n folum fren u m , fed & aliquando (limulum notare, con fini a*BOCH A R TU S Hieroz.V I. L. II C XVII. Neque a liu d eft "IDVd arad, y ç b doceri /. dijeere, quafi A<Wn-
xcv rty qu(xi eo bos edoceatur ac commonefiat. Sic di
c itu r inftrumentum, nuo Samgar, Iliaêlitarum vindex,
D C Phiiiftæorum percudit Jud. IIT. 31. u baeulum.quo
boves lhm idantur, reddit C A S T A i IO? TREM ELLIUS
v e r o etiam, JU N IU S ■& SCHMIOH S famulum bovis.
B,
L U T H E R U S ; m ft einem ochlenßecken. etfi non Ignora m u s, Graecos interpretes u^ctçctsg^oc twv /3g£v, & hos
iequutum inteyj^A^ulgatun voverem reddidftïe. Ad
hæc ftirm ^ d É j^ ^H k i i Sam. XIII. 21. ubi lin ëhtæ , fa
bror oria laboiantes, Ehiüftæos
adiis-fe d i c u Ä n r p ^ n D'Yn*? h. e. interprete SC U JdIP'O
dieum Æ udum ftimulvrn i SV. ra r uddeme voro flubbote#
five, ut in mchus mutavit Reverendiff.JOH.GEZEUUS^
.a tt ra tta udden fa oxeftaken. Et eo quidem differ»« ’ID^D & pVT> quod hoc proprie defignet aculeum, illud'
x e x o ,fttm uli contum, cui fei reus ille aculeus fit'inditus,,
obfervat laud. B O C H A R T Ü S Hieroz. P. 1. L -1I. Cap.
;XXXIX. ubi docet etiarr,, vocis {311 originem, Htbræis
ig.o ram ,c'eberi A r a b ic o o j ô dar ah fly acutum efleiblec vero impropriam , quam diximus, reealcttrandi notionem He- bræis infuetam arguit locus de filiis Eli, Detimtk fa c r a , *magno cum malo fuo, contemnentibus , i Sam. 11. 29. fq. Et t o 7rçc£ yJvrçct ÅoiKTi&iv quid aliud d t , quam quod ab
iHebraHs proverbiali forma didtum indicat GROT IUS ad
Adi. XXVI. 3&P 6273 recalcitrare in excidium /. exi
tium» Quorfum facit etiam, quod adlcgavrt LUDOV. CAPPELLUS ad Adi. IX. j. praeceptum R. JONAH
:P*HD'3 EJftn neque calcitres contra corregiones. Immo
v e r a , ad Saulum Hebraeum, Hebrtca fonuiffe verba Chri- ïli > Græce dein àb Apoflolo reddita, is ipfe teftis efl
ùvTwoos Adi. XXVI. .14. unde reoepto Judaeorum lo quendi mori confentaneam fuiffe allegoriam paroemialem, ide qua loquimur, non ell quod dubitemus.
§. V I
<jRÆCIS vel maxime fuit in ufu • ad varia exci
ta n d a jumenta, ro y . h r ç c v » Ita HOM ERO IA/aJl _E.me
morantur 7tt7ro i. K f v r ç w e K e Tr, poetico epitheto, qf. y J v -
t ç o i s m c v r e s rj 71s & c n w o i , ftim ulis cedentes aut objequen- tes. Quare POLLUX L. X. C. XII. tribuit Y\\lOypiS KtV- rçct, i. e. utSVIDAM admittamus interpretem , t c c rZv ImTtOiV 7TÅrjy.Tça.j rj cis 7rA^rrcucn revt M7rcvs» In bobus au
tem ad arandum impellendis fo lle m r^ g te rå n is fuiffe bæc arma apud Græcos, non ell, quod ‘JMjj^^Bfcifirinemus, liquidem id fatis, o p in o r, a r g u u n t n o t ^ m ï r e k*dlatio- ne r o c t s ß c v y .e v r q c c h & j c î ß c v x e v T c t t» Illud potius rmÄernus,
Interpretes hauLraro .roMèvTçor cum aliis [quibusasn in-
ftru-ftrumentis in unum committere ; quomodo vetus Sebo-
liafles ad HOiMERI I.e. r.evTçrjveyèocs '{wove expon't r e v s : rds: y.&tçois , c êsi yoiÇijrtxevrçcv/xevcvç. Confervtit EU- S 1 A T H lU S a d 1A. \Js.cu ixIvtçgvh#/ //«V^apud Homerum
avvoüvvjAcc videntur. At fie ramen hi utrim que vocabu
lum non acceperunt aliter, ac de (limulo, qualem fupra
defcripfimus Ita enim 1 c. E U S T A T H IU S , fehv, inquit,
O T l v.vçlûos- y . h r ç c v , ( f t U Ç o i TO K S V T siv , ) TO f V * A c K fr j
TCCV-rcv 7rccç Ofxrjça* itévrçov fxccçij*. àc rev çlfav yctç iljroi Kevréïv, »7 fjcccqt£. Etiamfi vero fie fxctçryt, vi hujus hvfxa, (quod non immerito forte dubturn vi deri poftit,) propria competeret notio inftrumenti pun
gentis , perinde atque ra> nèvr^y id tarnen certum eft, alio potius fignificatu Græcis feriptoribus frequentati rf,v
fjLcc^iyoc. Vide!» & v.hrçcv & fxctsijr erat quoddam tiX w tçov,
f. ferientis inftrumentum: quare SVIDAS, uti t o yàv-
tçcv loco fuperius addutfto, ita & rv\v fxccçiyct defcribit, ål vjff rov 'ht7tov TFÅnrrofjiev, Sed HtvTgcv pungendo feriebat 1
acuminatae cufpidis ope; /xdsi^non item, quin verberan
do potius aut caedendo: flagrum Romani dicunt.
KA-AATPOI7A itidem cum rZ xevr^u commifcuere nonnulli.
Et, judice quidem H. G R O TJÖ ad A R A T U M , prior illa vox Græcis aliquando notavit (limulum. Ita enim Bcarets y.ocÀocvço7toc (peçuv, quem commemorat A R A T U S hujusque Seboliußes, a M A N IL IO , poeta Romano, ex po nitur, qui
Stimulo junctis in fla t, de more, juvencis.
Sed v ero , uti non femper curæ eft fido interpreti
Verbum
verbo
reddere; ita heic Manilium, poética in-fuper libertate ufum, aliud armorum g^nus pro alio (ub- ftituiffe, five bubulco Jlimulum pm baculo tribuifife, faci le fufpicamur. Cfr. laud. SCHEFI ER. de Re vehicul. L. I.
C XIV. Nimirum xccÀocvçoÿ, illud /3ovxcÀev dvüçcs gefta-
men ap. HOM- pedum eftfpaiioritius baculus, cu
jus materiam æque ac lormam exprimit Græca vex, K<2
i o t o n p o s k e n t p a
Acv epim lignum e ft, & qo7sr, inclinatio, curvitàs, «V«
TOU çèTTeiv’ 3C fi dixeris t o k^Aov TC Çi
7
SCV y TOUT fV/1/, CUJCeJWv, «AAot xco/uttuAcv , fu ftè m aliqua, fui parte curvum,
inflexum , repandum. Fidem didis faciet EI 1S T A T H1U S
ari 1 C. HÜM. K«Accu£o\J>, inquit, >7 ßcvy.cÄty.rj ÇccQiïcs' est
Jt' |uAcv xccroj to fVffcv ^c7r>jv e%ov, y .r.K . Neque a -
lia facie exhffietur hoc inftrumentum ln imaginibus a n tiquis» vel ipfo G R O T IO teftej v. g. in Ardophylacis
effigie : cum c contrario t o ytvrçov in re d u m tendens ex
hibeat lapis ille Rubenianus, de quo fupra. Vid. SCHEF-
F E R U M , 1. alleg. Denique fu n t, qui putent, n o n -
nunquam ra> y.hrçco uro$uvct/*ew rrjv OPFIHKA, f., ut D o res efferunt, o^ocrccy quæ HOMERO aliisque Graecis proprie virgam quamcunque notat aut arboris ramum, &
fjieTdowfjuA, inftrumentum ex ea materia fabrefadum 5
quale & (limulus f. virga aculeata, qua boves incitare
moris erat. Ita H E S IO D U S, in adparatu rei agrariæ
deferibendo occupatus, reliquæ fupeJlediH adnumerato^-
7sry.oc, E. X)-H. 40 j > fq.
- Otckv, àyçcv i%kT\ti£
Xeip) KußoüV, cçTSYjycc ßooTv hù mrov 'txtjcci. k. t . A.
Dicitur h e i c ^ m o r , manu prehendens extrem itatem /. /*-
premam partem flivœ, ( ftiva Romanis cftpoftica aratri cur
vatura, quoddam quafi manubrium efficiens capulumve, quo tenetur aratrum ac regitur; Gr. iy/rKr 7su^d to f^erBca.)
/limulum tergo boum admovere. Neque tamen nos fugit,
loci hujus Hefiodei interpretationem variare. §. VII.
Quia in Hellade notiftimus fuit /lim uli u fu s, mirum non eft, allegoriam provetbialcm, inde fumtam , quam nos in praefens illuftrare adgrefti fumus, Græcis familia rem exftitiffe. Æ SC H Y L U S, fublimis ille poëta Athe- nienfis, ac tragœdiæ pater, in Agamemn. v» 1Ö20. ait :
IIPOS KENTPAMH AAKTIZE, r f r fc x s fxcytjs.
perinde ac fi mcnuiflct : noli, more jumentorum contra ftimulos calcitrantium, impatientia adgravarç ærumnas tuas atque intendere. Et alias id e m , in Prometheo v. 3 20 , fq- re filiere potcntiori, ei que feveriori , domino vetat his verbis:
Ovxovv, ifxot ye yçûcfxtvcs o icxa y xX u,
ITPOS KENTPA KHAONEKTENÉIZ, c ç w or,
Tçot%vs jJLOVxç’Xpç cviï v7isvôvvos K çxrl(t
Ub4 7TÇCS y.ïVTÇCC KûûXoV, (tCVT fcÇ7, TGV TToiïx )
i'/.Tei-vewy æqui valet omnino rS> Auv.rl^eiv, Et cum t£ xév-
tçcüquidem comparatur p cv xçx tis xvv7rsvâvvoçf legibus hu
manis (olutus, atque adeo fumme liber, fummequepot
ens ; idemque tç x % v s ccvrjç, a (per ne d u rits homo, contra
quemadeo pedem p ro ten d ere futurum lit «tkA^oV, &inrna-
lum grave cefTurum alteri debiliori. QMppe, uti nos
m onet HESIODEUM è7nrf$iov, fabulæ de accipitre&Iu-
fcînia fubjundum, E .^ H . v . 2 C g , fq.
AÇçwv, es yJ sSéXci 7Tçcs xçelaacvxs xvrrfeçlÇjsiv' Niy.rjs re ç s ç e r x i, 7tçcs r xitryeaiv x X y e x 7:x<jyji.
Sic, ut in Tragicis maneamus, apud EURIPIDEM in
Bacchis v. 7S8. fq., cum primum limplicibus verbis Pen
theo edixiffet uyysXcs'
G v Ç>vjf*i XÇW’M & 07tA’ h tx lç s & x i
©?£, aAA’ y a v y x & i v '
d ic o } non oportere te a r m a i n fe r r e Deo, Jed adqnieCcere: mox v, 793,fq. idem monitum repetit, noftro illo proverbio ulus.*
QvoijJ. XV x v r u /uc&XXcv, rj Sv/uw/uevcs,
riPOl' KENTPA AAKTIZOIMI, âvyroç d)v, &s£. i.e.
S a c ra f a c e r e m a v elim ipft, (B fo r fa , Baccho, ) q u a m , D eo fu c - ce n fe n s,a d verju m (lim u lo s c a lc itr a r e , m o r ta lis cum fim . N i mirum in dehortando argumentatur ab imbecillitate homi nis , cujus vel maxime, ubi divinæ potentiæobluélatur
- va n a eft fine v ir tb u s i r a .
Ncque aliter eamdem rem Lyricorum princeps PJNDA-
<&lç€tv (f ihocQçooç' YLwocv'xje.vlcv Xußovrx
Zvycv tiçnyeh nO TI KENTPA Je rot
AAKTIZEMEN* rth B u
QAiSriçcs ciy.os.
llhi gemina a jumentis petita eft metaphora: jugum,in q u it, cervici mpofttum non gravat un ferre juvat. ( l a bo es intelligit homini irrogatos.; e contrario autem, uti mox tropum iiium perlequitur, calcitrare adverfum
fiim idos, via efl lubrica f. ad lapjum proclivis i h. e. res-
plena diferiminis ac noxæ, v el, ut C H R IS T I illud
ad SauJum repetamus, axArçov gg/v.. Ad quem locum
PINDARI interpres, rj dï ■ TÇC
7
TYÎ , inqUlt , CC7
IQ TOOV [ioCtjVycl xoiTcc rrjv yeooçylctv xevrçt^oyevci v7To tov ac^oDvtos', AuktI- £cvcri. to xtvTçcv, Xy yoiAAov 7rA^rrcvra/.quod & ipfum tra
dit ad h„L ERASJVt SCHM1D1US in Commentar.p.94-
Sunt 8t aba Graecorum adagia, quæ cum noftro hoc
confentiunt j quale illud apud SVIDAM: Ec tov cvçctvov
Tcgeuav, in cœluvi jaculari ; nempe fic facile fiet, ut ja
culum in ipfum mittentem recidat. Neque aliter r r
(deoyotxiiVy quod CICERO in Dial, de feneiftute red
dit gigantum more bellare cum D iis , EURIPIDES in
P>acchis, tamquam nocfctyioJee , adhibet. Denique ad
hos, qui temere certant cum iis, quos vincere non pns- fint, pertinet etiam illud SIR AC. C IV. 30, 31. quod GRE GOR. NAZ. in epift* ad Eudoxium ficadlegat: Tcyrißicc-
&<&ui çciiv 7Tcraycv, ^ 7rocçciyîa 1.roedevet. ubi laudat ada
gium,, Romanis etiam follemne; contra torrentem n iti+ Harum fimiles parcemias gnomasque alias bene mulras, cum (aero adagio pulcre congruentes, fubmimftiat in Chi liad. fuis laudatus ERASMUS.
§. VIIL
R O M A N IS, heic itidem ex more fua Graprurro le*
Uegennhus veftigia, ut receptus ftimuli ufus, ita tritum
fu it proverbium noflrum. Inter opera ruliica refer
t u r a TIBULLO L. I. Eieg. I. v. 50.
« - STIMULO tardos incrcpuijfe boves.
Ubi increpare eft admonere feriendo. Equos v e w etiam fiimulatos arguit illud PL A U T I in Meneecbmts » i \ f t . V. Sc. II. v. ic p . fq.
Jam adßitt in currum, ja m lora teneo. jam
S T IM U L U M in manu eft.
A«ite, equi y fa cito te, Ioni tus ungularum adpareant Cur fu celeri. &c.
H inc* ut ceteras a fiimulis petitas complures meta phoras taceam , enata ccKÂïiyoçlct 7rccqoifjowwc , quam in
Phorm* A ft. I. Sc. II. v. 27. profert TERENTIUS:
- - Quae infeitia eft j AD VORSUM STIM ULU M CALCES ?
(fubaudi ja blare,) quæ quidem Davi verba funt de G e t s {ervo, non amplius adverfante adolefeentibus domi nis, ('uti initio, gravi cum malo f u o , fecerar,) fed ob- lequente potius: id quod probat Davus, prudentisque
ac fani hominis efle diftitat. Pulcre Q V IN TILIA -
N U S L VI. c. V Nocet pugnare in iis , quae obtinere
non pofjtf, ubi vinci necefje efh expedit cedere. Adhibet & AMMIAN. MARCELLINUS Hiftor. L. XVIIL ada- givm , noftro illi geminum.* contra acumina calcitrare. Ubi ftiwulos haut dubie intelligit, quorum fuit acumi
nata cufpis. Denique etiam addimus P L A U T IN A M
aßegoriam in In tcul. A ft. IV. Sc. II. v. yj\
St (limulos pugnis c<edis, inanibus plus dolet~
Sen-Senfus e f t , quem diximus, quemque apertioribus verbis
exponit fee), verfu Poéta :
De nihilo illi eft irafei, qui te non flocci facit»
Ubi veio dicitur quis non calcibus, fed pugnis, caedere
fiimulos, dufta videri pollit præfens metaphora non tam w rou ficvy.hrçcv, quam ex alio quodam inftrumento
MtvrtirtKu' nifi fo: te dixeris, Poetam , diftione jam a
jumento caldtrante ad hominem translata, vice roZ
Kcwr&tv dedita opera, & quidem adeommodatius, heic adpofuiffe ro caedere puqnis.
§. IX.
Quum, præter adagium noftrum, pauciffiina fintfcri- pturne N .F. loca, quibus yJvr^cv fiat mentio; ifthæc etiam brevibus comple<fti aphorismis, ab inftituto noliro non
erit alienum.
APHOR. I.
TO KENTPON tov Sccvcctov rrjv oc/jiu^rlav ubi figura
te dicit Apoltclus i Cor. XV. y j. 5Ö. HOSE A præeunte C. XIII* v. 14- Mvocpiv intelligit f laedendi vim\ uti pleris*
'que vifum elt ci i tic is. Cujus loci metaphoram ti quis
du&am velit a /limulo, quem fupra defcripfimus, facile
promerebitur adfenfum. Quod fi potius ah alio quodam
inftrwvtnto punçente, cui adpellatio rev xévrfcv a Graecis
feriptoribus itidem adeommodari fveverit, v. c. ab acu
leo , qui nonnullis animantium elt lædendi organon, tro*
purn defuintum quis contenderit, plane non repugnabi mus ; fiquidem & hujus & illius vise eadem elt meta idem- que exitus.
APHOR. II.
KENTPON accipi de infedorum aculeo, fatis oftendit
locus ApOCtil. IX. fq. - - tffljhScv cayqlcesliz Ttjv ytjy,
èUcSq dvr eels f^cvala, &s e^ovatv t^ovalocv et <jv.dq7îIci. - .
%\u>-A %\u>-A K T I Z E I N .
çhy cud? 7tôcv Sêvfyw. (non, uti folentalias, nocere gramini9 plantis, arbori busqué:) h y.r, ( pro ccååcc) tcvç av$çœ7rov ç y. r. À. & quidem yy cc
7
Tcx,Te!vt'w ùvrovs, «AÀa fêuoccvlÇeiVcujusmodi fole.it efife ßxaxvtvyics ayoç
7
r!ov, ctuv7
icci*ar\ oiv$pûû7rov. E t,quod ad formam harum aW<Lv> inter alia
« ‘ b v ■> \ c , i ' t y ,
dicitur : ey^vaiv cvçcts cyaxs cv.cç7ïrtis , ygj Y.evTçei rjv svtxis
cvçxïs ctvTûov' e r a n t , inquir, in caudis acu lei : id quod etiam
de fcorpionibus memorant PLINIUS H. N. L . XI C. XXV & XXXVII, Æ LIA N U S H. A. L, VI. C. XX, & veterum alii ^ qui & illos ex fcorpionibus adpellant A-
y.svTPcvç , quibus non fimplex ,fed geminus in extrema cau da fit aculeus. Cfr. laud. ÆLIANUS L . XVI. C.ulf. Scor pii caudam ad idlum paratam ubi defcribit NASO, Fallor. L» IV. v. 163.
( - - Elatœ metuendus acumine cande
Sc or pius Z?c.)
vocat acumen, quod ARATUS, itemquePOLLUX L . VI
C.XXIX, adpellant ksvt^cv <ntoprtcv, quo paélo Græci tri
buunt etiam vefpis apibusve vJvrçcv , cujus ope pungant læ- dantqtie. Ceterum quid fibi velint myfticæ illæ locuftæ>quas Patrum alii TOC mevyxTX r x ccydSxçru, xpevbciïicxay.ccÀcvff'-
alii expofuerunt, de finire non eil noftrum. Saltim non pro
bamus interpretationem CAMi EG. V1TP.1NGÆ, locum
hunc referentis ad Gothos, qui, ducibus Alarico & Athaul- Eo, excidium adtulerint imperio R em ano, Italiam univer- Eam,ipfamqi:e Romarrqcrbis dominam, graviter depopulati,
APHOR. III.
TO ErKHNTPIZEXÖAI,quod Rom, XI. 17.19. 23.24, occurrit de furculis oleußri, h. e. gentilibus, vicejudæo- rum , (qui cum naturalibus ramis olcœ, iisque de/rabiis Z?
exci/is, c o m p a ra n tu r^ olccc fpirituali Divini tuti in/itis,
feu in eccltfiæ ccmmunioncm adoptatis 5 metaphoricum e ft, & quidem arceflitum ab re hcrtenfiî quod aperte
indicat v. 17 & 24. Ex r ic y.utx Çn'aw i£exc7r/;e
A«/cu, H&f ttuçcc (pverw hey.nTçîcSr^' hç kocååuåocicv. Pria
mum notat pungi; dein pungendo inferi. A rboreim
videl. inftrumentoquodam acuminato compungi oportet:, u t , perfaftam rimam, inferi queat in fiflam ftirpemi
talea f. refe&us alterius arboris furculus.
S*
D ,
G.
* * * * * * % * *In Differtationem
C
l.
G
e z e l ii
epigrammaP R Æ S 1 D 1 S.
^ ^ jttv .rl^ o v ro i tfere 7tçcs nèvrçt* kcctc%ecc SotuAcVj Ç i s i o u d ' X f i v t c ç y y j v c c v f ç o i' rjiïs ß t u v ,
EvAköc fjiefJi\^cciJievcç rE Z H A IO S, uiïe 7rtÇ yve
liocvXcv ixifjiY\Tr\s 7reiQcfjtévciO Qew.
* * * *