D I S S E R T A T I O A C A D E M I C A D E
D I A B E T E
' C U J U S P A R T E M P R I O R E M A P P R O B . E X P . F A C . M E D . U P S A L . P R Æ S I D EP E T R O A F Z E L I O
E Q U I T E R E G . O R D . D E S T E L L A P O L A R T M. D . P H . E T C H . M« R E I C H I R U R G I C Æ D I R E C T O R E S U P R E M O E T M E D I C I N Æ T H E O R E T . E T P R A C T . P R O F E S S O R E R E G . E T ORD» R E G G . A C A D D . S O E N T . E T P R O R E M I L I T . H O L M . S O C I E T T . R E G G . S C I E N T . U P S A L . E T M E D I C . E D I N B . A T Q U E S O C I E T T . H I S T . N A T U R . P A R I S . E T M E D I C « M O N S P E L . M E M B R O P R O G R A D U M E D I C O p . P . AU C T OR O L A U S L I D I N A S A C R I S S T I P E N D I A R I U S R E G . M E D E L P A D U S I N A U D I T . G U S T A V I A N O D I E II J U N I I M D C C C I X H . A . E T P . M . S. U P S A L I Æ , T Y P I S E D M A N N I A N I S . y■ H
P J
A D M O D U M R E V E R E N D O A T Q U E P R Æ C L A R I S S I M O D O M I N O M A G I S T R OS A M U E L ! 6 E D N E R
T E M P L I C A T H E D R A L I S U P S A L I E N S . R A T I O N . E T R E R . O E C O N O M I C A R . P R O C U R A T O R I V I G I L A N T I S S I M O S. F a u t o r i s et Amic i adeo probi no mi n e p r æ f i x o Opusculo levi decus t.. . t - *' M e n t i q u e g r a t æ S o l a t i u m q u æ s i v i t A U C T O RD E
D I A B E T E .
A / I j ortalium scire, quod Experientiae i n c r e me nt u m suum pr æci pue r efert acc eptum, lente a u g e r i , Scientia, quae salutaris n u n c u p a t u r , testudineo suo ad perfe£tionem d e m o n s t r a t gradu. P lu n u m scilicet, qui ao antiquissimis r e t r o tempo ri bu s misere h t b u e r u n t genus n o s t r u m , m o r b o r u m cogni tio adhuc tam manca est, ut facile cr ede re s eos hodie p r i m u m coor tos esse, nisi Historia literaria Medicinae aliud doceret H o r u m e x nu me ro est Diabetes, q u i , etsi jam ab A r e t æ o i) e t , qui illum ci tat, Æ t i o 2 ) h a u d indiligenter descript us, a G a l e n o 3 ) , F a b r i c j o H i l - d a n o 4) L o m m i o 5) er permultis aliis observatus er alibi arque alibi in aliorum M ede nt i um scriptis varie tra&atus, t a m e n in praesenti, saltem inter nostrates Medicos, p a r u m c o g no s ci t ur . Haec considerantes non inutilem esse d u x i
m u s o p er a m ex iis, quae legimus, audi vimus, v i di m u s , in m é di um p r o f e r r e , quod ad me lior em hujus m o r b i c o g n i t i o n e m et curam pertineat.
A H u
-1) D e S ig n is et cau sis d iu tu rn o ru m m o rb o ru m . Lib. 2. Cap. 2, 2 ) O p t r a V e n e d i s 1 5 3 4 T . 2. S e rm o II. c, I, p. 1 7 2 .
3 ) De. locis a ffe ïïis . L. 6. c. 3. 4 ) Cent. 5. Obs. 53.
5 ) O b se rv a tio n u m m edicin aliu m L ib r i tr e s , Jetfæ 1 7 3 9 . L . 2. P.-
225-s
H uj us mo di Dissertationis ratio non f e r t , o m n e s e n u m e r a r e Scriptores, in quibus aliquid de diabete legi possit, nec cognitionis hujus mor bi cupidioribus mu lt um c e n d u c e r e t id facere, nam quæ de eo antiquioris ævi medici c o g n o v e r u n t , in G e r a r d i v a n S w i e t e n C o m m e n t.
in H e r m . B o e r h a a v e A p h o r is m o s t T . a. §. 6 6 2 , p r æc i pu a
l e g a n t u r , et, quæ citerions ævi au&ores, apud quos hic m or b u s occurrit, scr ipser e, nil n o v i , nisi quod alii alio t e m p o r e theoriae tribuendum sit, continere d e p r e h e n d e ris 6); sed et in ejus u s u m , qui Historiam literariam aut
mo*
6 ) N e in illius ætatis sanandi Scientiae D o f t o r e s hæ c t e m e r e di- f t a esf e videantur quosdam e o r u m , quos candide fa tem ur, minus pro ficiendi fp e, quam prioris temporis in genii et pertractationis modi s c i e n di cupiditate e v o l v i m u s , d ele ftu omni et discrimine r e m o t o , uti ad m anus f u e r e , in hujus judicii nostri fidem citare li c e a t : J oa n n i s M e s ü æ O p era . S u pplem en tu m P e t r i A p p o n i et F r a n c i s c i de P e-
d em o n tiu m . V enetiis 1 6 2 3 . F. p 7 9 . — H i e r o n y m u s C a p i v a c c i u s ,
O p e r a om nia. Francof. ad M œ n. 1 6 0 3 . F. p. 7 5 4 . — L a z a r e R i v k - r i ï . O p e ra m edica U n iv e r s a . Fr ncofurti 1 6 7 4 . F* P* 43° - M ed icin a s e p te n tr io n a lis co lla titia etc. Opera T h e o p h i i i B o n e t i . Genevae
1 6 8 4 * F. p. 7 9 4 . — P e t r i t o r e s t i O b s e r v a tt. et cu ra tio n u m m e d icin a liu m . Libri X X X II. L. ■23. Observat. 4. — B e r n . G o r d o n i i
O p u s L iliu m mediciner I n s c r ip tu m , etc. Lugd. 1 5 5 0 . O. p. 5 8 5 . —
N o ttu r n e s e x e rc ita tio n e s in m edicas H i s t o r i a s , A u fto r e F r a n c . Ru b e o . J o a n n e s G a r m e r s edidit. Hamburgi 1 6 6 0 . O. p. 174. — M e
th o d u s cu ra n d i m orbos in tern o s a C a s p . P e v c e r o . Francoforti 1 614.
O . p. 6 0 4 . — P r a x i s m o rb o r. v a r ttc u la r iu m J o a n n i s S t o c k e r i
Francoforti 1 6 0 9 . O . p. »91. — J o h . J o n s t o n i Id e a u n iv e r s a M e dicines P ractices. Francoforti 1 6 6 4 O. p. 6 0 6 . — R t v e r i i R e n o v a t i s. p r a x e o s medices P a r s secunda m o rb o s abdom in is omnes p e r
tr a c ta n s : d ic ta ta olim in celebri M o n sp e litn siu m M ed ico ru m A ca d em ia ac publice p rcslefta a F r a n c i s c o C a l m e t t e , etc. Lugduni 17 C4 .
O p. 3 6 6 . — K u r z e A n w e isu n g z u r H e ilu n g d e r vo rn em sten in n ern
K ra n k h eiten etc. von D. C. A b r . G e r h a r d . Berlin 1 7 6 5 . 8- P- 2 2 4 . C h r i s t . G o t t l . L u d v i g I n s titu tio n e s m edicines clinices, etc. E d ,
m o n o g r a p h i a m hujus mo rbi c o n s c r ib e r e v e lle t et in n o s t r u m c o m m o d u m auctorum placita cirsturi, quos, a Plou
-q u e t 7) er S p j e r i n g 8 ) omi ssos, vel bonos cognoscendi v el r ar o s legendi nobis fuit occasio, adferre haud abs re e s s e putamus. Illius notae hosce ju vat m e m o r a r e tra n a t u s :
D i s s e r t a t i o I n a u g u r . d e cogn oscen do et cu ran do D ia b e te , quam d ef e n d i t C a r o l . F r . K r e u z w i e s e n (Au£lore Kurt Spren
gel 9). Halae 1794. 0 A n A c c o w i t o f T w o C a ses o f th e D ia b e te s m e llitu s : w i t h R e m a r k s a s th e y a ro se d u r in g th e P r o g r e s s o f the C u r e ; T o w h ic h a r e a d d e d a g e n e r a l V i e w o f th e N a tu r e o f th e D i s e a se a n d i t s a p p r o p r ia te T r e a tm e n t, in c lu d in g O b se rv a tio n s en so m e D is e a s e s d e p e n d in g on S to m ach a jftS lio n ; a n d a D e ta il o f th e co m m u n ica tio n s re c e iv e d on th e S u b ject since th e D i s p e r s i o n o f th e N o te s on th e F i r s t C ase. B y J o a n R o l l o .
W i t h th e R e s u lt o f th e T r ia ls c f v a r io u s a cids a n d o th er Sub
s ta n c e s in th e T r e a tm e n t o f th e L u e s V e n e re a a n d som e Ob
s e r v a tio n s on th e N a tu r e o f s u g a r etc. B y W i l l i a m C h u i k -
s h a n k, 2. Vol. 8 . L on d o n 1797.
C a s e s o f th e D ia b e te s Mellitus ; with the Results o f the Trials o f c e r ta in A c i d s , a n d o th er Substances in the Cure o f Luts
A 2
vene-2 . Lipfiae 1 7 6 9 . O. p. 146. — R u d o l p h t Au g u s t. Vo g e l A cade- m icœ p rceleïïio n es de cognoscendis et cu ra n d is praecipuis co rp. Itum, a f fe c tib u s . G o ttin g æ 1772. O. p. 279.
7 ) I n itia Bibliothecae M ed ico - p r a ïïic œ et C hirurgicce. T . 2. T a : b in g æ i794- P* 7*3
-8) H andbuch d e r in n e m und ä u ssern Heilkunde I:n B:des. 2:ter
T h . L e ip z ig 1797. p. 3 0 8 .
9 ) K r itis c h e U ebersicht des Z u s ta n d e s der Arztteykunde in dem le tz te n g fa h r ze h e n d . Halle 1&01. p. 196.
v e n e r e a . By J o h n R o l l o , a:d E d i t i o n , w ith large a d di tions. L o n d o n 1798* J o h n R o l l o ’ s A b h a n d lu n g d e s D ia b e te s o d e r d e r Z u c k e r a r t i g e n H a r n r u h r. M i t c h y m i s c h e n V e r s uc he n d e s H r n . C r u i k - s h a n k ü b e r d en U r i n u n d Z u c k e r . H e r a u s g e g e b e n v o n J o h . A n t o n H e i o m a n n , W i e n 1801. 8* J o h . Jos. K a u s c h’s M e d ic in isc h e u n d C h ir u r g is c h e E r f a h r u n g e n . L e i p z . 1798. 8-J . G . K n e b e l ’ s M a t e r ia l ie n z u r th e o re tisc h e n u n d p r a k tis c h e n H e ilk u n d e . B. i . Breslau 1799. 8* T r a n s a c tio n s 0 / a s o c ie ty f o r th e im p r o v e m e n t o f M e d i c a l a n d S u r g i c a l K n o w le d g e . V ol . 2. L o n d o n 1800. p. 179. J . N . T h o m a n n ’s A n n a le n d e r K lin isc h e n A n s t a l t in d e m f f i l liu s H o s p ita le z u W ü r t z b u r g f ü r d a s J a h r i$ o i, Ar ns t a d t u n d Rudol s t adt 1804. 8* p- 1 1 4 — 148.
P h ilo s o p h ic a l M a g a z i n e N . toa. for N o v e m b e r 1806. Ar t . 1 9 . M e m o ir on th e S a c c h a rin e D i a b e es. B y M e s s r s I ) u *
puYTREN and T h e n a r d . F r o m A n n a le s d e C h em ie, T o m . 5 9 . p . 4 1 .
H u j u s v e r o , rarius s c i l i c e t , uri p æn e n u m q u a m v e n u m e u n t , o b v i æ , sunt Di sser t at i on es Academi cae, q u a r u m titulos h i c e xs cr i bi mu s. H a s c e e x B bliorheca sua A s s e s . R e g . C o l l . M e d . H o l m . D . Henr. Gahn n o b is b e n i g n e tradidit peri g e n d i ? .
D i s s e r t a t i o m edica in a u g u r a lis d e D i a b e t e , quam Erudi tor. E x a m i n i subjicit G u l i e l m u s Boyd, E di nbur gh 1773.
D i s s . M e d . I n a u g . D s D i a b e t e — A n t o n i u s M a n n . E d i n b .
-= y D i s s . M e d . I n a u g . D e D ia b e te — J o i e p h ü s H a r t M y e r * . A . M. E d i n b . 1789. D i s s . M e d . I n a u g . D e D ia b e te «*» G e o r g i u s J e s s o p . E d i n b . 1789. D i s s . M e d , I n a u g . D e D ia b e te — G e o r g i u s H a l l . E d i n b . 1794. D i s s . M e d . I n a u g . D e D ia b e te — J a c o b u s . V e r n o n . E d i n b . 1796. T e n ta m e n M e d ic . I n a u g . D e D ia b e te — A l e x a n d e r M a r c e t . A . M. E d inj). 1797. D i s p u t a t i o M e d ic a I n a u g , D e D ia b e te — F o u l k e s C u r r i e . E d i nb . 1798. D i s s e r t . M e d . I n a u g . D e D ia b e te M e l li to — J a c o b u s H u l m e E d m b . 1798. D i s p u t M e d . I n n i g . D e D ia b e te M e l li to — R i c h a r d u s R y a n . Ed i nb . 1799. D i s p u t , M e d . I n a u g . D e D ia b e te J o a n n e s F i t z g e r a l d . A. B. Edi nb. 1800. D i s p . M e d I n a u g . D e D ia b e te — P a t r i c i u s E r s k i n e . E d i n b . i 8 0 r. D i j's e r t. M e d . I n a u g D e D ia b e te M e l l i t o — J o a n n e s B a r t e r B e n n e t t . Edinb. ij-oi. D i s s . M e d . I n a u g . D e D ia b e te M e l l i t o — B e n j a m i n E l l i o t B i g g s . E d i n b . 1 8 0 3 .
Variis hic r r o r b u s , p^o vario ej'us g r a d u , specie et a u t t o r u m distinguendi acumine, insignitus fuit n omi nibus :
Dia.-'
rymzFs
Diabet es (A/«/3>jtyjs) xo) Dipsacus (A/v|ic t% o s ) i i ) , H y d r o p s matellæ, U r i n æ pro fl uv ium, Ur inæ fluor 12), H y d r o p s in vas urinale (yhços eis ccyi$u)i Diarrhoea ia ur in a (»V tiçco St&ççoict) 13), iurvitas urinæ 14), lienteria urinalis 15), cæliaca urinalis 16), Cliyluria, Chaladlu*ria
1 0 ) A celeri per vias urinales lotii transitu fm itxßxlvuv), quod sicu t aqua per s i p h o n e m , qui a M echanicis, t^ste Co l u m e l l a Libr.
3 . c. 10. i i x ß w s audit, trajtcirnr. — ‘’ Curo vero statim mingitur in vas urinarium, vocatur a nonnuilis hydrops in matulam, hic a fte ttu s, alii it * ß ftrni, a pertransierido appellarunt. Quidam vero alius antiquus urinæ profluvium nom inavit,” Ga l e n u s D e Crisibus. L. I. c. i a .
11) A siti in explebili, quse unum hujus morbi Sym ptom a eft, v e l , ut aliorum est derivatio, a D ip sa d e , Colubri s p e c i e , cujus m o r s i s ardeutissiraam gignit sitim. G a l e n u s D e simplicium M edic am en to rum Facultatibus. L. II. c. 2 ; D e T k eria ca a d P j s o n e m . Liber c.
i o ; A l e x a n d e r T r a l l i a n u s . L. 9. c. 8> A r e t æ u s e t Æ t i u s
1. c.
12) ” A tq u e ad renes quoque pertinere is videtur affeftu s, quem alii h y d r o p e m m a tellæ , alii urinæ flu orem , alii diab etem , alii dip sa co n ap p e lla n t, etc. — Quartum id ipsum de quo nunc scrtno e s t , sive id diabetem sive dispacon siv e urinae profluvium nominare v o lu e
r i s . ” Ga l e n u s. D e L o cis affe&is. L. 6 . c. 3.
1 3 ) ” E t quem h ydropem in vas urinale, alii diabetem , aliqui diarrhoeam in urina v o c a n t ” e t c . Ga l e n u s. D e S y m p to m a tu m d iffe r e n tiis . c, 7.
14 ) ” Quidam autem a ffeftiorem hanc hydropem sive hyderum , e t siphonem a fusorii instrumenti similitudine appellant: alii uriræ læ- vit atem v o ca n t/: alii dispacon ab inexplebili siti appellavere.” Æ t i u s
1. c.
15) Jo h. Oo i t e r d y k Sc h a c h t I n s titu tio n e s M edicince P r a -
Sticœ. T r a j e t t i ad R. 1 7 4 7 . Q . S . 2. L. 8- c. 6 . § . 2. We n c e s -l a i Tr n k a de Kr’z o w i t z. D e D ia b e te co m m en ta riu s. V in d eb o ræ
1778. O. p. 2. — Th e o p h i l u s Bo n e t u s !. c.
1 6 ) M i c h a e l E t t m ü l l e r . C o lle g . Praft. Se6t. 19. c, 1, A rt.
8-r i a 17) Polyu8-ria 18) Phthisu8-ria 19), etc.
A p u d nonnullos recentioris aevi scriptores a lotio, mellis aut sacchari dulcedine, in h t c corporis aegrotatio n e , p l e r u m qu e praedito, Diabetes mellitus 20) audivit.
H anc urinae in Diabete dulcedinem Thomas W il
l i s , q u a n t u m non scimus, primus memorat 21). Ante il l um H e r c u l e s S a x o n i a eam n o t a v e r it , ut D o & o r G i r d l e - s t o n e affirmat, at n o n , cum B e n n e t t ( 1. c. p. 2.} faci m u s , sat valida ratione, nam non citat locum, quo de b ac re H e r c . S a x o n i a locutus fuerit, nec nobis contigit, h a u d o s citanter, quae prox ime laudatus au£tor in Cptr,
P ra
-1 7 ) B a l t h a s . T i m æ u s v. G ü l d e n k l e e C asuum M edicinal*
h . 3 . Cas. 4 3 . — In stitu tio n es M td icœ e tc . ab H e r m . Bo e r h a v e. N o r i m b e r g æ 1 7 4 0 . O . p. 4 0 5 . § . § 2 4 . D. F r i e d r . C h r t s t . S t ö l - l e r ’s B eobach tu ngen und E rfa h ru n g e n etc. G otha 1777. 8- P* 23.
1 8 ) S e i d e l . D is s e r t, d» P o ly u ria s. diabete in Colleïï, Genathia-
n a Ba s. 1 6 2 2 . vide P l o d q u e t I. c. p 7 1 g .
1 9 ) Chemische un d M ed P ersu ch e ( v o n B. N i k o l a s , Prof. der C h em ie an der Centralschule des Cal vadas - D ep artem ents und B. G u e u - d e v i l l k ) Uber die Z u c k e r a r tig e D iabetes. IWedicinisch C h ir u r g isc h e Z e it u n g h e r a u s g e g t b e n von D . J o h . J a c . H a r t e n k e i l 3:ter B. J 8 0 3 . p. 56.
2 0 ) W i l l . C u l l k n . S y n o p s is N osol. Mrfhodicce T icini R egii 1787. O . p. Jgg. - H u l m e , R y a n , B e n n e t t , B i g g s , D iss, cita t i s e t R o l l o 1. c.
2 1 ) ” Q u o d autem plerique A u f t o r e s potu m aut parum aut nihil i m m u t a t u m red di a s s e r u n t, a vero l o n g i s s im e d ista t: quoniam urina i n o m n i b u s ( q u o s un quam m e n o v i s s e c o n t i g i t , et credo ita in uni v e r s i s h a b e r e ) tum a potu is g e s t o , t u m , a quovis hunrore in corpore n o s t r o g i g n i s o l i t o , plurim um d ifferens, quasi m eile aut saccharo im b u t a , m ire d u lc e s c e b a t. Prsedifti e r r o r is o c c a s i o ( u t o p in o r , fuit uri nae c o l o r , qui ferrper c r u d u s , c t a q u o f u s , v tlu t P ic a , aut h y d ro p e la b o r a n t i u m , app aret.’’ P h a rm a ceu tice R a tio n a lis etc. S e f t . 4. c. 3 .
P r a S t i c i s, Patavii i d g t - F. editis, de Diabete et Urinis t r a
d i d i t , scrutatis, quod huc referri possit, r e p er i re . In
tra£Htu de Urinis i. c. p. 462. quidem g enerari m dixit:
"Crassiries igitur p r o v e n i t ex mixtione crassae alicujus substantiae simul cum u r i n a , quæ p e r mi x ti o crassae s u b stantiae potcli esse aut crudi succi, aut cujusvis pituitae, sive dulcis sive vitreae, aut mucosae vel alterius speciei.’' N e q u e ex iis quae ibidem pagg. 45 4 , 4 6 p , 4 7 6 , de Di a bete et urina l e g u n t u r , eum cognovisse d ulcedinem uri nae in hoc m o r b o , ullo demo nst rar i queat m o d o , facile quis postulaverit.
Dup li cem apud antiquos habi tum fuisse diabeten hoec
C e l s i verba testantur. ' At cum urina super p o t i o n um
m o d u m etiam sine dolore profluens maciem et periculum
facit, si tenuis est, opus est etc. — Si crassa urina est, v e h e m e n t e r esse debet etc. — in u tr oque mor bo vitanda o mn ia s unt , quae urinam m o v e r e co ns uer unt. " L. 4. c. 20. Sed hanc simplicitatem n on omni bus posterioris aevi seri ptoribus arrisisse, Fr. B o i s s i e r de S a u v a g e s (Nosol . m e thod. Class. 9. G e n . 25), qui septem diabetis species et H. G . S r i E R i N G ( 1. c.), qui decem e n u m e r a t , nos c o n v i n c u n t ; plerique tarnen binas sobrie habent species, q uod unus et alter suis adfirment verbis: H e r c u l e s S a x o n i a (
1
.c. Præleftion. Pra£ticar. P. 2. p. 186). *'Duplicem consti
tuamus D ia be t en : legitimam u n a m , spuriam alteram. Est autem legitima Diabetes e xc re t io rei potulentae pr or sus n o n mutatae in o d o r e , et colore et s apor e per vias lotii.
Spuria diabetes, quam Arabes mul tit udinem urinae a p p e l
l a ru n t, est excretio urinae in tanta c opi a, quæ longe s u perat quantitatem rei assumptae humidæ.
-M i c h a " l E t t m ü l l e r (Opera Omnia Theovet. et PraSf.
L u g d . Q , P. a. p. 188). ' ' Diabetes proprie est af
f ect us , in quo potulenta cito per corpus transeunt et pro- p re re a melioris doCtrinæ ergo distinguenda Diabetes in v e r a m et notham seu spuriam. Vera est immutata per uri n a m e x cre tio : notha s. spuria copiosa et colliquativa uri nae ex cretio.”
Fr a n c i s c u s H o m e (P r in c ip ia M e d itin ce, Edit. 3 , Am-
stelod. 1766. 8. p- *49) distinguitur in veram et s p u
r i a m. ” — ” Sed melius p r o p te r usum in originariam et s y m p t o m at i ca m . ”
W i l l. C u l l e n ( 1. c. Class. 2. O rd . 3. Gen. 62) illum in i. Diabet. Idiopathicum, qui est: aut
a ) Diabetes Mellitus, aut b ) Diabet. Insipidus; et
1. Diab. Symptomaticum distinxit
Ni si simplicius reCliusque esse censuimus nullam Dia betis a dmittere divisionem, proxime allatae adhaesissemus, n u n c v e r o , cum abs tanto rei medicae arbitro dissenti m u s , caussam hujusmodi dissensus dicere debemus.
i. Q u o d attinet ad Diabetem insipidum, observare
l i cet , ipsum Cel. Cu l l e n de hujus speciei stabilitate fer
m e desperare. En ipsius verb a: ' ' A n hujusmodi diabe-
tis species sit frequens, incertum est. In omnibus exem pl i s, iisque non paucis, quae viderat Willisius, urinam mellitam semper invenit; et observationes nuperae fre quent es fere omnes ejusmodi urinam exhibuerunt; ita ut d ubi um sir, an alia diabetis idiopathicae et permanentis species revera detur. Affirmat autem Lisrerus: et ego ipse inter plures mellitas unicam insipidam observavi.
Ej usmodi itaque speciem dari concedo« ideoque r ece nsu i; s e d , an r e&e legitima dici quear, vel an Diabetes Aretæi et p lur ium Au£ to ru m ejusmodi fuissent, multum dubito/*
1. c. p. 189* Cfr. Ejusd. First Lines of the Practice o f P h y •
sie. Vol. 4. Edi nb. 1 7 8 9 . 8- p* 85.
2. C u m usque ad Willisii t e m p o r a tam parum m e
dici ad urinæ dulcedinem in diabete a t t e nd er u nt a ni mum, ut ante illum omni s diabetes falso habitus fuerit ins ipi d u s , n o n n e æque facile fieri p ossi t, ut nunc t e mp o ri s unu m et alterum exemp lu m ejusmodi in o bs e rv an do i n
curiae quoque exstaret. Max ime quidem alias fidendum
iis, quae a Cu l l e n L c. et Li s t e r 22) ad Insipidum Dia beten p r o b a n d u m , allata sunt, sed quando nulla analysis urinae Diabetis hujus insipidi, ut Cl. V e r n o n 1. c. p. 8. n o t a v i t , fa£ta e s t, ct ille, ut v i de m us , de hac Diabetis
spe-2 spe-2 ) S y m p to m a tu m vero praecipuorum in Diabete rationes e x p o nere restat. P rim u m , cur urina adeo d u lc e s c it , ut sacchari vel m ei. leum saporem plane referat? At illud quidem de dulcedine urinæ mihi valde s m p e & u m e s t ; quod apud v e t e r e s , quantum s c i o : cum reliquas o m n e s circumstantias mira diligentia nobis tradiderunt, ejus tamen rei altum silentium est. A t e s t o ! cum tam en diversae res huic malo orig inem dare s o l e n t , sic urina p o ss it e s s e diversae naturae et c o n s i stendae. Alia ita si quando ab ipso m eile vin ove v e n e n a t o , T e é v e nascatur; n e m p e , instar Sacchari p o ss it dulc escere urina, at ab aliis causis o r tu m , ut 'sunt o p iu m , aquae medicatae, Terebinthinata, Medica, m e n t a , Antimoniutr-» e t c , uiiuæ quidem g u stu s l e n i s , at minime, quan tum mem in i dulcis: dulces cit aut urina, inquit W i l l i s, quod in ea combinantur sales diversæ naturae: dulces cit v ero uf m e i , quod sali bus combinatis adjiciuntur quaedam particulae sulphureae e x partium s o lidarum absum ptione. A t hae rationes nullius m o m e n ti su n t , quod istiusmodi salium corrbinationes meræ fabulae s u n t , ” etc. Ma r t i n Li s t e r s e x E x e r c ita tio n e s M td ic in a le s de q u ib u sd a m m o r b is chroni- i i s ; etc. fr a n c o f u r ti et Lipsiae, 1 6 9 6 . O. p. 9 3 .
s p ec ie non par um ipse dubitat atque hic sua nobis vide t u r explicatione 23) dulcedinis lotii diabetici, in prioribus (vid. not. 22) negaræ, secum dissidere, eorum fides me r i t o in dubium trahi po ssit; er quid impedit, quominus
m a t e r i a saccharina aut par«.e solum aut uti incipiens, ad h u c gustui inobservabilis, fluidi istius in dulcedinem ab e u n d i status, adfuerit. Sic minores gradus dulcedinis in h o r d e o madefa£to, antequam eo germinationis id proces s e r i t , ubi maltum audit, vel ab acutissimo vix percipiun t u r palato. Q u o d e x er rp lu m eo facilius subit animum, q u o p r onius ad fidem est, hunc morbum perverso cui d a m , qui abs primis hu m oru m irr plantis assimilationi- b u s , p arum distat, chyiificationis aftui originem praeci p u e d e bere 24).
B 2 3,
2 3 ) ” A liter itaque rem exponere Jubet: nimirum paulatim dul c e s c e r e u r in a m , quod primum aquosior seri pars effunditur, m ox col- liquatione p r o c e d e n te , ipfa quoque seri pars c h y lo sior: huic autem rei illud fidem fa cit; nempe Phthysicorum plurimorum ultimis mensibus in s ig n is sputi d u lc e d o , ad nauseam usque molesta.” I. c. p. 94.
2 4 ) U eb erh a u p t erscheinen in d ie se r K ran kh eit (D ia b e tes ) die a n i
m alischen Funffionen in die sp h àre des K egetation s p ro z e ssfs d er P fla n ze herahgesunken ; d o r t b ildet sich P h o sp h o r, d a s höchste des A n im a lis m u s , h ier d e r Z u ck er ; d a s T hier lebt in seiner innern E n er g ie , die P fla n z e m acht ihre A n sä tz e nach a u ssen , und drückt ih r in n eres Leben v o rz ü g lic h in ihren m an n igfaltigen Frucktproduktionen aus. In dem am D ia b etes kranken O rg a n ism u s drückt sich vo rzü glich der höchste G r a d d e r Schwache des irrita b le n S y s te m s , und d er A b s a tz d e n z u r R ep ro d u ffion bestim m ten S to ffe, nach aussen unverkennbar aus ; d e r H a r n des gesu n den T h ierk ö rp ers biethet phosphorsaure K erbin- d u n g e n , u n d H a rn sa u re nebst H a r n sto ff — die produckte des eigenen innern L ebens d ieser O rg an e — d a r , an deren Stelle treten im H arne d ie s e r K ra n k en die P rodu ckte einer niedern O rgan isation — Schleim
— Z u c k e r — G a llerte — E y w e i s . u. s. v . h ervor." T h o m a n n 1. c. R o l l o 1. c. p. 4 2 4 , feqq. J. A. H e i d m a n n i g erm an icam translatio
3. C u m initium et d e c r e m e n t u m Diabetis melliti tali, qualem in D i a b e t e , qu em v o c ar u nt i ns p i d u m , se o b servare postularunt Li s t e r et Cu l l e n, urina i ns ig ni t ur , fieri potuisset, ut hoc vel illud Diabetis melliti stadium p r o Diabete insipido habitum fuerit, difficile et eni m il lud t empo ri s m o m e n t u m , qu o lotium dulcescit aut ad soli tum s ap or em r e d i t , d et er mina tur . R o l l o, 1. c. p. 4 4 8 ,
4 5 1 >
459-F u e r u n t n o n nu ll i , qui cum Cl. D o b s o n Di ab et e m insipidum , quasi m i n o r e m g ra d u m Diabetis melliti aesti m a r u n t , et alii alterum in alium n o n n u m q u a m co nv er t i posse pu ta v er u nt ; alii Diab et en insipidum t a n t u m m o d o esse m o r b u m s y m p t o m a t i c u m a Diab. mellito et natura et caussis o mn i n o di ve rs um sunt rati, M a r c e t 1. c. p, 3. B e n n e t t
1
. c, p . 4.4 . Illam quoque s p eci em, cui Diab. s ymptomar icus fuit n o m e n , inutiliter fabricatam fuisse po st ul amus , nam n o n minus c o m m o d e et clare i nt e ll i gi t ur , si, H y s t e r i a m , A r t h r i t i d e m , H y d r o p e m , etc. p er t r a £ l a n d o , simul i n n u i m u s , qua occasione, qua caussa, quo in stadio cer. illis esse s y m p t o m a vel a cc ider e, ut tam l a r g i t e r , quam in D i a b e t e , urina pr of luat , ac si in Diabete d ep i n g e n d o cum S a u v a g e s 1. c. ex n o mi n e m or b i caussae etc. in quibus ali q u a n d o copiosum lotii effluvium a pp ar ue ri t , en um er an tu r Diab. A rt hr it i cu s, D. H y s t e r i c u s , D. artificialis, etc. Q uo t a n d em d e v e n i r e t , si Cephalalgiam , Diarrhoeam, cet. de* scr ipt uru s, ubicumque istae in morbis o c c u r r a n t , singula
r em speciem distinguerer. Si ver o in ipso Diabete de
scribendo Insipidi me ntio ob ma j or em evi dentiam neces saria h a b e a t u r , id quasi in transitu fieri possit. H æ c v e r ba nobis pulcro sunt e x e m p l o : ” A mi&u cruento ad n i mi am
m i a m urinæ profusionem p r o g red im ur, non quamcunque ( n a m sæpe in h yd r op is aut acutorum morborum solutio« n e , aut post perspirationem cohibitam, aut uberiorem po t u m , spasmosque nypo chondiiacos ac hystericos innoxie p r o f u n d i t u r ) , sed eam quae vires prosternit, corpus labe facit , et siti inexstinguibili extorret. Hanc græco nomine
Atccßrjmv, sive Diabetem vocamus." I n s titu tio n u m M e d ic in œ
praSticœ, q u a s prœlegtbat Jo. Bapt, Burserius. Vol. 4. Edit.
N o v . Lipsiae 179c. O. p. 488.
Caussis itaque, cur Diab. Insipidum et Symptomati- c u m , n o n , ur Diabetis distin£tas species, numeramus, qu al itercumque explicatis, au£tonratem quandam concilia tur i , et hujus Dissertationis Celeberr. P r æ s i d e m , quem pu blicis Prarle&ionibus Diabeten ab omni parte, ut soler, exsequi nobis contigit audire, et ad hæc Celebb. G . H a l l p. 2 , F . C u r r i e p. 1 2, R. Ryan p. 3, J . F i t z g e r a l d p . 4 , P. E r s k i n e p. 2. in Disserit, citr, hac de re a nostris stare partibus, indicare properamus.
Specierum divisione hoc paCto sublata, etiam adje- Ctivum Mellitus, a quibusdam Recentioribus Diaberi addi t u m , omnino superfluum evadit adeoque a nobis omitti
tur. Levi ter sic accincti ad Diabeten ipsum, Casu nunc
ja m pr o f er en d o , describendum progrediamur.
Paucos esse m orbo s, qui inter ipsa initia ejusmodi p r o d u n t s y m pt om at a, ex quibus qui futurus sit, qui ex or i t u r morbus, certo concludere valeat medicus, inter o m n e s , quibus volupe fuit, morborum decursum longo potius usu ab ipsis aegrotis, quam commodius a medico r u m pulpitis et pande£tis cognoscere, si convenit, sane, qui vel historias diabetis, legerit vel ipsos hujus morbi
ca-H
çasus v ide ri t, non de hac re dissentiet. Q u i p p e cujus prin* cipia tam varia s u n t , quam h o m i n e s , qui eo l a b o r a r u n t , varii. Quam ve ro ad rem p r o b a n d a m , etsi nihil ipso rum casuum prolat ione expeditius for et, ta me n cum et plures s u n t , quam c o m m o d e hic i ns er er entur et plerique e or u m j a m, ab audtoribus supra citatis, publici juris fa&i adeoque suis legi queant locis, tantum q u e m ipsi modo» v idi mus , quam brevissime p o t e r i m u s , adferamus.
C a s u s .
Coriarius in hac u r b e , annos natus tres et viginti., subitae anno 1807 in mense Februario r ef rige ra tioni e x positus, non peculiari q u ad am , oculos pauxillum m a n a n tes et indolescentes si e x ce p er is , valetudinis m u t a t i o n e praegressa, se lassum sentit et lotium copiosius cr eb ri us- que mittere cogitur. Post paullo spissiorem subfiavi c o l o ris liquorem e u r e t h r a cum d o lo r e , ur inam fa&urus, p r o ve ni re observat. Lassitudo cum convul si onibus, renes e t lumbos affligentibus, accrescit. T u m Med icum a di t, q u i ad st ri ng en tem solutionem in ur et hr am i nf undi , p ul ve re s refr igerantes sumi et a cibo salso et acido abstineri j u s sit. Quibus rebus fa£tis, profluvium liquoris flavi si st eba t u r et quantitas urinae per binas septimanas d im inue ba t ur ,
lassirudine autem aliqua ex parte persistente. P o s t h i n c n o f t e quadam p er v ig i la t a, eun do per nives, ge nu um t e nus altas, nec postera die madefaÖa vestimenta m u t a n s , ansam morbi e r u m pe n di ipse fortassis praebuerit, etsiamsi e vestigio nec quantitas urinae a uge bi t ur nec alia, qu.ne h unc sequuntur m o r b u m ma la, notabantur. Die v e ro in ves per am flexo, cum per invi a, f rigore caeli intensius u r e n r e , difficile faceret i t e r , sub quo uncias quat uor v el quinque liquoris, v ulgo Pounsch appellati, et libram unarn
cura dimidia cerevisiæ primariae hausit, per noftem se q u e n t em ingrato dorsum infestabatur sensu er lotium cre b r o e mittitur, lassitudine redeunte. Solutionem Kali car- b o n a t i aquosam et acidum virrioli renue aquar mixtum vicissim cochleari mensura pluries per diem sumenda,
q u a m medicinam a Cl. H u l m e n o m e n habet , Medicus
n u n c praescripsit, at sine f r u d u , nam affli&iones, nuper me moratae, potius ingravescebant. A balneo tepido paul- l um levameriri persensit, sed eodem , quo hoc usus fuit, d ie r h eda ve&us cum invesperasceret et nofte seminis effluvium per somnum passus, iisdem rursus corripitur
malis. Celeberr. Pr æ s i d e m tunc i nvisit, qui ab examine
r i t e instituto esse diabeten cognovit. P r imum clysmate
a l v u m tardam levari, tum urinam quotidie emissam ut et pot ul e nta in bilance ponderari jussit. Urina per ny&he- m e r o n missa quinque librarum, potulenta vero trium mo
do p o n de re æquant. Diæta animalis ei praescribitur, a
vegetabili et quocunque p o tu , quoad ejus fieri possit, se
abstineret. Hdtc inter lassitudo adeo augetur, ut ullum
subire laborem nequiret, n o d u m vivendi piæ^criptum ta me n diligenter observat et post mensem haud parum inde levaminis percepit et ad solitum laborem pedètentim ac-' cessit, sed postea diaeta non semper rite observatur, qua re lassitudo et copios us urinae effluvium saepius locum ha
buere. At libra vini rubri epota omnia iterum in pejus
r u e b a n t; creber urinae fluor et anxietas insomnem reddi d er e no&em. Pr oxima die eadem pæne anxietas cum ti
tillatione in urethra cum perm anerer, Cei. Pp æ s i d e m se
cu n d o adivit, qui diaetam in totum animalem et quietem p r op o suit probe observandas. H.cc praecepta per aliquot menses tenendo et profluvium lotii et reliqua mala mi
nuebantur. Profe&ione autem quatridui Holmiam fa£fa,
v e h e m en s coorta est diarrhoea sedibus sanguine et pure
in-i nt er min-i xtin-is cam cr-nVdalgin-ia et roaan?. dvbin-ilin-itate. H-rc inter par ci or p r o hu . t urina« sed convul si ones et sensus in gr atus in ingvi ne et f e m i n e , quæ p e r o m ne m m o r b u m f u e r e , non desierunt, albus e ur et hr a ad q ue mc umq ue ni sum v e h e m e n t i o r e m emanat liquor et profluvi um urinae, effusione seminis p e r s o m n u m f a f t a , s e m p e r copiosius evadit. — S e d , ne multa, cun&is ide nt idem ægri in p e jus versis et Celeberr. Pr æ s i b e p r o f e& i on e ad Acidulas Saetraënses instituenda ita i m p e d i t o , ut illi laborantes v i sitandi nullum vacaret t e m p u s , nostrae se hicce commisit curae. U r i n a m perscrutantes illius c o l o r e m aquam p a r cius meile dilutam ref er re r e p e r i m u s , n ec sapor et o d or aliud p ro d un t. M a x i m a , quae t um p e r n y c t h e m e r o n e x c e r n e b a t u r , urinae quantitas dece m libras medicinales ae quat. Cibi cupiditas et sitis ab i n t e gr i par um abludit, Saliva alba e r i t et sp umo sa: m a r g i n e s linguae tersi, r u b en t e s ; do lo r a renibus ad ingv ina et subinde ad suras usque tendens. Q u i e s , diæra animalis, vesti ment a lanea, cuti p r o x i m a et sulphatis a m m o n i æ , ad n o r m a m Clariss. G r e n ( v i d e Ejusd. P h a r w a c o lo g i a m ) praeparati, guttæ d u o
de ci m in pr inci pio bis q uo ti d ie , postea quater jusculo
cuidam admixtae, a nobis praescripta sunt. Curn a Sulph.
A m m o n i æ pu tr em persentisceret s a po r em aliquot guttae T i n & . Opii adjiciebantur. H i sc e remediis paullatim uri nae quantitas, co lor , sapor in p ri sti num restituuntur. Diae tae ta men animalis d u nt a xa t ad. tempus cont inuati onem suasimus. O£lo et q uod e x c u r r i t , s un t m e n s e s , ex qui
bus illum Diabetes desiit, sed etiamsi gravi p o s t e a ,
quam d epul imus , febri l a b or a vi t , n on ullo Diabetis S y m- p t o m a t e p o r r o affe£tus fuit.
H u n c casum in multis licet i l l o r u m , quos vel ex libris vel ser mone praesenti didicimus, dis simi lem, ta me n