r<r,
d. d.
m
ACTA
APOSTOLORUM
Exercitatio Phiwlogica III.
QVAM,
CONS. AMPLISS. FACULT. PHILOSOPH.
IN REG. ACADEMIA UPSAL.,
PRiESIDE
f1r0 max. ac referendo
.MAG. JOHANNE J.
AMNELL,
Lit. Gkjec. PROFESSORE Reg. et Ord.
IN ACROAT. MAJ. CAR. XXII OCTOBR. MDCCLX.
examini publico subjicit
JACOBUS J. EURENIUS,
vestrobo tniensis,
H. a. M. S.
UfSALIiL
Praclarißlmo V7R0,
P:no Mag. JACOBO EURENIO,
KECTORi ad Scholam, quae Pitoviae tiorec, Trivialem, Dexterrimo,
PARENTI INDULGENTISSIMO.
TTorti cultorem impenfe folent obleSlare arboris, ab fe con~
fit# cultaque., primifru&us, nondum licet vel über täte fua, vel prxftantia, par es iis^ quos Ventura pollicetur cetas*
Et fic fere primam quodquc fpecimen, etiamß leviuscuhim
fuerit, favoris nefcio quid comitatur ac venia. Hinc &
meum in prxfenti fubit animum blanda fpes, fore, ut Tibi,
Pater Optime, non difpliciturafit > quam ex faSta beneficio-
rum jementi largifiimajam primum coliiges, quantulacun-
que mejfis, - Sunt, fateor, quos meum profert ingeniumy
fvuSlus exiles admodum tenuesque, funt immaturi j neque
adeo cur a Tu#, lux que oper#, Patern#, qua mihi
fiudiisque meis nunquam defuit, tantiüum refpondent.
Verum tarnen primiti# exfiftunt laborum, ^z/ox indultujus-
fuque Tuo, Tuoque fumtu, ad almam han c Camenarum fe~
dem capejjivi, quofquepro viribus perfequor in dies, ut mer
liora ohm maturiora, fi vitam dederit DEus, exbibere
Tibi potis Jim. Int er e a loci ^ qua par efi^ venerat ione
fumma, offer untur Tibi, qua fummo Tibijure debentur,
ifllac ftudiorutn meorum rudimenta; jutiira quidem ea
mcntis gratijfim# devotique obfequii qualiacunque pignora.
|9z/oz/ reliquum efl, defunt ori verb a, wimortalia Tua
& plmqi^am paterna de me merit a digne ac decentcr pra-
dicem. At ver o mtnquam deerit pettori, maximam Pairis
Amantijjimi indulgentiam aternum reverituro, fiagrantifji-
ma pietas, fitndendis pro perenni falitte Tua, Parens Lille-
8i(Jime, precibus votisque perpetim vacatura. Ero, quoad
vixero
,Venerandi NOMINIS PATERNI
cultor obfiequentifiimus,
JACOBUS J. EURENiUS.
mXXXKKXXKXX« K >:«KXXKK«X«««IKIX
X*¥k&< »»«»»»HQHQHQHC
£. C. D.
'ACTOR. CAP. L
Comm. ig.
l" .'V r5 /u»<B3 ryjir tthitlev.)
tCum B. LUTHER.O 5 Ve¬
rl cus rcddit Fbr orättfärdig lön; (ut innuatur adco
JLJ merces, xque a parte dantium atque
a' parte aeeipientisjudx, injufta:) more fibi Amilian, quo de duobus fubflantivis, forma quadam Hebraizante jun- ftis, alterum adjeSlive exprimit. Nee iane aliter geniti-
vk/w |nominis\fubßant. convertere finit, pluribus locis, lingux noftrx genius, v. c. Luc. XVI. 9. Mx/xoovxs rye
x&xtxe, idem qui mox 0 ct^y.cs fxx/xoivas, v. 11. Utro- bique nofter: then oråtta mammon. Ibid. v. 8- c-tKovofxoc rr,e xbinlxs, & XVIII. 6. rgtryjs r. ccbirlxs* SV. then oråtte fogden, domaren, Sic Luc. IV. 22. Xoyoi rtje yjxqtros, i.e.
X<»^evree, nädefuüe ord, (ubi tarnen mallemus: ljufve feu behage lige ord.) Et A3. VIII. 23. %oA>f niyglxs, pro x<- rqcc. IX. IJ. cKsvof tKhoytjc, i. e. iy.XtY.Tov. SV. bitter gal/a'j
utkoradt red [kap, Phil. III. 21. aojfxx rijs TX7reivMaea)St rrie
2c jf fkrhpelig, fbrklaradlekamen: oppofita. II Petr. II.
I. ccipheie tx7roohe'.xs, fbrderfveligepartier. Ebr. XII. 9.&C.
At uc tarnen noftri illius loci lenfui haut inimica foret
mctaphrafis, ad Gr. verba proxime acccdens, quam An- glus adoptavit & recens Danus, quamquenon prxteriit Reverendilf GEZELIUS: Orättfärdighetens Ihn. merces injuftitia; i. e. injufti fa3i, Ccufceleris: puta proditio-
nis a Juda admiilae, cujus /ju&os tpkxkcvtx x^yvqtx. No¬
tamus infiiper, r« Er, heie loci, uoi de emtionc agitur, commodius exprimere noftratem per fbr, quam n quis,
Danum imitatus, vulgari more redderet af
P
4S ACTOR. L i».
yMopsvos.) Gracam huj. 1. leiftionem dudam
vindicarunt alii; id vero controverfum manet, utruni iilud 7tPY\\r\s ad ipfum Jud« fufpendium, an potitis ad ejus jam fufpenßfata, refpiciat. Prius Nofter aamittit, Vnlg.
prseuntc ac LUTH. interpretatus: (Han) uphångdeßg„
Sic & S.CASTALIONI pluribusque aliis 7Tftjviic yevcpevce
eft Jufpenfus; quam vcrtendi rationem propugnat item
JO. ALBERTI in Obf Pbilol ad facros^ N. F. litrros. Sic
vero res potius, aMATTHvEO C. XXVII. v. 5,. narrata,
quam Graecse vocis, apud LUCAM adhibitar, vis atquc lenfus, exprimitur. Itaquenos, cum aliis intcrpretum^
(Syro, Dono item & An glo, cet., quibuscum fentientem
cfrJ.GEZELIUMj de topfit quodam pr&cipiti, qui poft
fufpendium contigerit, pnrafin aeeipientes, malumus ex- ponere: Tå han var dt nedtrflirtad; nee vero repugnamus
ei , qui propius reddiderit: tå han framfinpa jiederflU*
Au&orum utpote confenfu n^v^V, C quem & Ttgyvexfih»
ru efferunt alias,) eft in faciempronitf, a&usve ita prar-
ceps, in caput ut propendeat. Sic iv xovlyjai
7te(T6üV HFSIODO AcT7r. H^axA.. V. 365.. & tvt *;c/ucc 7TgyvfiCy (y.sifASYos- Itu yctlrj 7tg<\vr\s,) HOMERO paftim ille eft,. qui,
aeeepto interpradiandum vulnere, aliove quocunquc ca- fu, proftratus humi jacet; (addefis EURIPID. in Ptyott v-
797.) & propric quidemprom corpore, non fitpixo, ne-
v. c. HOMERO IA. n. 10, fq. ATHENjEO L. X. &c.
Hinc SUID/E& HESYCHIO circumloquentibus eft BPH-
KHZ 0 £7i\ 7i(>c<jw7j;c\ 7re7iToonctis' aliis item Izr) (xktx) xs(poc- Atjy TTecxv
,(gt^ccf feturev,) ri scpcc. Cfr, Ii placet,
H. STEPHANUM in n?uv»jV, HOMERl pradertim loca\
ftudiofe colligentem. Neque fic tarnen ulla MATTELL-
UM inter 6c LUCAM Ii. cc. erit pugna. Judam
m
ACTOR. I. 18. 19. 17
laqueo fregifte gulam, feu ftrangulalfe fefe, aperit
Mattbari illud uirrrj^ro- quod vcrbum ex ufu Gr. L. (conf.
H1PPOCRAT1S Aphor. Seä. II §. 43. ALLIANI Uculk.
k. L.1V. C. I. $. 8- L. V. C. VIII. §. 3. ARRIAN. in Epi-
vtet. 1. I. C. II. &c. ) de exitu Achitophelis adhibent
etiam c II. Sam. XVII. 23. ut nil videaturcfle,quod adr®
cc7r<x.yx?&xt 1. c. Matth, de animi defperantis angore, &
inde demum fubfequuta morte, intelligendum nos adi- gat. Nihil de achi lulpendii PETRUS j qui exlecrandum
tacinus illud,haut fine horrore recenti hominum fuse tetatis memoria: impreirum,tamquam notum fupponens,contcn-
tus eft memoralle, quae hominum Iceleftiffimo milerri- moque , jam effocato, acciderint: & ea quidem ccrtis-
fima tum mortis ejus , tum defcrtx fic «VcrcAfc, de qua
mox inprimis agitur, documenta. In quibus illud lA«-
xriae futaos-^ n#j ffce%v$ri rcc (nrkuy^voc, non antegreffi fuA :>endii, fed infequutae prsecipitationis (eu laplus haut du-
oie fuit effettus; live quis autumet, quocunque cafa,
aqueo rupto, pnefocati Judas cadaver decidifle, five conjedet quis, illud, dedita opera, dejo&um fuiflc ab his, quorum intererat, cx analogia legis forenfis, quas
fufpenforum corpora prius, quam no&efceret, tollenda de ligno atque humanda diåitabat. (v. Deuteron. XXI.
22, Iq.) Utrolibet enim modo cadaver Judas, ex editio-
re quodam dyxßvr.s loco deturbatum in fubjacens folum, lapidibus fortallc aut acutis trabibus afperum, eo lapfa
ita facile potuit difrumpi, ut effluerent vifcera f efFun-, derentur. fet ut gut os Gr. vcl utfibto: proprie pro quo proximeque Nofter, gåfvofig converti ut\ pos- nec
vero ld ad (enlum minus adcommodate.
Comm. 19. Tvwsov) bekant, kunbart f (quod habet
recens Danus,) vetterligit. Nihil tarnen eft, quod ob-
jiciatur Noflro, lenfu eodem, nec fine pondere, adhi- benti luum illud uppenbart, ac fl Grarcc nie exftarct <p«- Mgcvj quod in ftmili forma legitur infra C. VII. v. 13.
D 2 lots
ACTOR. I. T9.
ToTf KotTciKovciv lefuaotÅypt. ) SV. Tbetn fom bo i Jeruf.
F.xigit a Noftro fiia lingua, ut verbo fubjiciat prcepofitio-
nem, quam & poft Gr. y.ccroiv.iiv adpofitam frcquenter
alias videmus. cfr. v. prox. feq., ubi (cribiturt Keerc/xav
h ccuTtj ( rr t7rctvXti.) & C. II. V. 5. ev Jeea<r. xocrciKtfVTtf.
Noftroautem hoc loco kcctoikw (puta rrjv 7reA/v le^evc.)
cum regit cafum, quem nequerepudiaty?z^/<?.v<uxf7v, (v.
i Tim. VI. 16.) faepius licet & hoc cum ev jungatur.
Utraque conftructio profanorum probatiflimorum exem-
plis, ubique obviis, innititur.
Comm. 20. H eTravÄir oivrev) Ncmpe ita fcripférant
ii c Pf LXIX. 26, qui locus heic adlegatur. AtA/s-, äv
A/cv, gWocuA/r, (fWuAer item & evocvÅcr,) quar,. ftrictius
accepta, notant tentorium, flabulum> cafam rußic am y &c.
gcneraliori fignificatione, Gratis non ignota, locum
important, ubi pernoåat quis & commaratur; Jomici-
tiurrty babitaculum. (Sic & evctvKiafxoc,. intcrpretc SVIDA
in Lex.
y.eft evoituarpoc. nec vero rzrauAis e^rj/ues1 rols o ac
Petro h. 1. efte videtur aliud,, quam CHRISTO c/xw fxes Matth. XXIIL 38.) SV. read it bematiy (Luth. behau-
fiing, Dan. boligy ) fenfiinon alio,. quam quo DAVIDIS
1. c., unde hiec depromta funt, adhibet boning: lic ta¬
rnen, ut pofterius hoc, cum hodierno feribentium ufa
magis confpirans, alteri praferendum facile videatur.
Quia vero ficDavidicum illud, de hoftibus MefTiar in ge-
nerc, vaticinium PETRUS h. 1. fpcciatim adeommodat
ad corum ofoyov Ifcarioten, (cfr antec. v. 16. ) merito
feripferis bänt Ctbefs boning, pro plurali tberasy quod
jfcx'cit. Pf Dav. heic (ervatnofter ille.
Ket/* T»iv e7ttvY.crnY\v aevrov Xctßci sre^csj) Altcrum hunc
DAVIDIS locum
,e Pf C1X. 8. prolatum, quia cum fu-
periore connoftit illud KAr, oeb, sequi valens r Zitem; cx
reeepto interpungendi more, poft fe requirit particula
rolon: quod, obfervatum plerisqueeditoribus N.T.Gr., .in
ACTOR. I. io. ai. ±i: «9 in noftra itidem metaphrafi non injuria admiferis. Quod rcliquum cd:, Itutvjorrtyv multo aptius a Noftratc convcrti
vocabulo generali Ämbete, (ita quidem, ut, convcni-
enter fubftratte materia:, intelligatur heic dncwXy, enm-
dem in modum, quo v $mmvm prarc. v. 17 ad apoßola*
tum in fpecie fefe refert;) quam a Gcrm. & recente Da-
no BiJJthum, Bijkopsdom, non cd, quod pluribus adr
druamus, quum, data Tibi occafione ad v. 17, fecerit no- bis otium Cl. Au&or Exercitationis //, p. 23, fq. Dcni-
que, ubi transtulit noder: hans åmbetefa en annar, Grx-
Co Äccßc; ufitatiffimam defcrt notioncm accipiendi, fufci~
piendi. Verum tamen,fi obfoletus videbitur illepotentia-
Iis fa, fubditui poflit, quod Noder adhibet PC CIX. 8.
(ubi eardem fiint Graccae voces ruv o,) Hans ämbete tage
en a?mar„
Comm. 21. Af? Zw") Sä mäße nu &c. Ita Noder ,
qui & vettere potuidet: FbrtbenfiuU bör & c. (Dan. der-
for &c. J Verumtamen nihil ed, quod carpas. De ad-
vcrbiis dyr vvvr vuy quae ordinarie funt temporis, ex ge- nio utriusque lingusr. Gr. & Sv., particula: conclujtva
haut raro sequipollentibus, järn ante ad v. 6 menuit PL
Rev. & Cl. A Utdör exercitationis /, p. 8 j quemadmo-
dum illud mäßey ad rem factundam le referens, vindi-
catum ivit CL Au&or exercitat. II, p. 21. Id unum ad-
dimus, conelufionem ex antcccdentibus, quam heic im-
portat ewj apcrtius innui a nodrate, alteram adjieiendo partic. Sä. (So muß nun habet & LUTH.) Nimirum-,
in tranfitionum tormis, fiiar cuique linguse flint particular, qucis ternpeftive ac prudenter ufus metaphraftesy fenfurn
loci transferendi pfaniorem fiderc queat & pleniorcm.
Conom. 21, 22. Evcc rovrw, qu«epodremce funt vo- culat commatis 22, opportune refenmtur a LUTH. &
Noflrate ad initia comm. 21, ac fi Gr. vocum hic föret crdo : AtZm*v hu tcvtoov rwv ccv^pöHv, ( awtÄ&evTvy vßS ev
1
D 3 Ttetvrl
30 ACTOR. !. ii* 11*
viccvt) ^Lvce-, fv <vhanA$ev - - - <%<& f,jji £v,) y.cc^rv^ct rv\s cc- vusccvev!, ctvTcv avv rj/Mv ysviSxi. Et vera quiuem hxc eft
ftruduraac connexio Gr. tcxtus, in quo anteccd. Geni¬
tivs T.&JV clvoqwv gweT&cytodv , pluribus interjedis, pendent
a iequ. *ets, he lubaudito, quod exprimit nofter: en af tbeßa mann, fom &c. & LUTH. (liefen* Nimi-
rum lingua vernacula non teque paticns eft atque amans
y.€Tct$wsus, v7regßcca*öoe , aliarumve id genus hgurarum,
ac Graxa, qua: fibi parit ex iftis elegantiam. Sin autcm libuerit cui cum HENR. BENED. STARCKIO in notis
er it. ad loca dub* if dijfic* N. T. svcc jüngere cum adcnfa-
tivo, qui propior antecedit, /xct^Tu^Xy (quod tarnen dis-
füadet iequensjpoft hoc genitivus, rour«>, isque manifefto
refaiciens ad uxfyvv') nihiloiccius haut aliundc, quam ab ipfis illis voculis, repetat, oportet, regimen genitivorum, prineipio Yerüis 21 occurrentium. Svecus vero eum in
modum copulafte Ilm fxoigrvpc non eft cenfendus, etiamii
habet ett vitne. Quippc is evet jam ante reddiderat v. 21;
at in fine fequ. v. 22. artic. indefimtum nomini preemittit.
Quod reliquum eft, iubjungitur, haut citra emphafin,
illud rouravad calcem v.22, utevidentius innuatur, non
cx aliis, quam quorum Tibi, cx diuturna converfadone, expioratior eflet fides, deledum iri novum collegam,
reis h'v&xcc adfociandum. Et, quia longioris periodi mem- bra queedam interceflerant, in fine datur locuspronomini
demotißr.y poftremarum vocum cum primis nexum, un- de loci pendet fenfus, indice quafi digito, aperienti.
Comm« 21. EitrijASe y&j éfcrjA&ev e(p rj/xxs.) SV. Ut
§ch ingick med ofs* Hebraizantem phrafin Graxam, qua vel contubernium & /amiliarior conviSius, vel, acceptio-
ne f^(pxTcy.ooT^oc, publica muneris cujusquam funSlio, in pandedis V. T. palTim defignatur, (quorum fignificatu-
um forfan uterque nofiro hoc loco ita queat connedi, ut quotidiana intelligatur cum dileipulis converfado fummi
Magi-
ACTOR. I. 2i. 22- 31 Mas agiftri, Propheticum tum obcuntis munus, atque ipfbs
an dies falutari rcrum Divinarum notitia imbucntis;) pres¬
se haut immcritoreddidit nofler, duce b. LUTH., quem Sc fequiturDanus: Gik ind og gik tid bos os. Minus enim ponderis adderet hutc loco
,qui transferret: viftades
iéos ofs; omgicks med ojs. Utpote non mere ac fimpliciter converfationem innui, colligimus vel ex proxime fubjun&a
fv. 22) mentione terminorum, a quo & ad quem publice
Iiis in terris docendi officio fun£tus fit Chriltusj puta, a
baptifmate iuo, (paullopofl enimoccepit illud perctvolcce
KYjpyyfjiec, Matth. IV. i7-> ad adfcenfum in coelum. Quod reliquum eil, in voculis e(ß y^cts admittunt CAMERA- RIUS, RAPHEL1US item in adnot. ex Polybio, & WOL- FIUS in Cur. rationem loqucndi pro qua ple-
nius diceretur: euryXSsv e(p% rpaie, r&f e£rjÄ&ev city j/xxv
eumdcm in moduan, quo in verbis POLYBII, mcntio-
ncm facientis ^ecriworcSv i^icvrcov y&j iiolovroov hs rois 7toKeisy
polt i^ic'rroo v intelligatur éx, t»v 71 ehem. Nofler autem m-
terpres r cjuscemodi fyUepfin non moratus, adutrumque
verbum, (hcyxSevy é£ijÅ$e,) fxtis feliciter adeommodat
Gr. pr espofit ionem, ubi reddit med ofs. Ncqtie tendet alio,,
fi quis verteremavelit: ibland ofs, (LUTH. unter uns,) Vel, cum Dano, bos ofs. (Cor am nobis vixit, H. GROTIE
11011 multum abludens efl interpretatio.) Nempe Gr. Ith
cum adeufativo non folum efl ad, in fignificatione motus9
( quomodo heic ad prius verbttm peculiariter pertinerepu-
tatur j) (cd 6c apud, facris 1 er ip tor i bus xque ac profanis.
S.c ipfe HOMER. oJvcr. 402, fq.
Ovtm yxp xfa uot ivy.Aelyj r ccpstvi tb
i_:
t
■>■>■< r\ '*
r.lTJ 171 IXV!J^UJ!CVS' -
ubi redde cum H. SIEPHANO: apud vel inter homines,
Comm. 22. Å^dfuevcs duo ktå. ) Quamquani parti- iip. illud omnino prtetermittens, cum LUTHERO, SV.
naterpres, de integro loci huj. fenfu nihil detraxifle cen-
fendu*
ACTOR. I.
(endus eft; (nihilo enim Iccius cum poflxemo commatiis
antec. 21 mcmbro connexa, qua? Pequuntur, termüiutrm
a quo £ initia convcrfotionis pariterSc prsedicationisChrii-
fti non obfcurc produnt:) attamen, quia fupprimi harv.c
vocem ncque ufus lingual noftrse, ncquc alia neccffitais
jubct, fetius ducimus plcne interpretari: Begynnandes r- fran&c.i quod &, cum ReverendilE GEZELIO, Dartuis
oblervat, uoi reddit: Da band havde begynt.
Att o rov ßoc7fticrfjixtot looxvvtt. ) SV. Ifrån Johannis d<b~
pelfe. Et fcnfus ed: ifrån t het {fe dan) ban var dhpt mf
Johannes. Intcliigitur cnim rton in genere adnuntiaturn
a Baptifta atquc adminidratum illud novi federis lacrai-
mentum; idque priusetiam, quam bapfizaretur ab e<o Medias: (v. Matth. III. 1. $, Iqq.) led (peciatim baptä-
fmus ipfius Chrifli, quem ju (Tus pe regerat Johannes, Matth.
III. 13, Iqq. Nec vero dein multa interccdide, quumi, cc^dfxevoe o Irjo-ove tcrigvoveiv, vocaret apofbolos, edocemiar
ex cap. lequ. v. 17, Iq. 23 , fq.
Eue t. yifxe^ocs, r,e civ/XypSyj. ) SV. TiU th. dagen, att
ban tagen vardt. Itidem levicris funt momenti, qux mo-
nebimus. Eoos, terminum ad ^«<r/;jdcfiniens, aliquo cum pondere reddi poflit intill, uti pa(Tim alias. (v. Matth. I.
17.II. 15. &c.quemadmodum localeexponitur intiU^
allt in till, XI. 23. XXIV. 27. Act I. 8-&C-) Relativum r\e libere interpretatus nofter, (adhibita ejus vice parti c. att,)
apte effcrrc potuiflet: på hvilken. Interim locis aliis,
ubi relativ. Grarcum haut acquc commode redderetur,
jure mcritoquc Noftrati lua conftabit libertas: exemplo
poterit ede ce commatis lej. 23, aliter, quam relative,
expredum, fiquidem proxime antcceflit, in Gr. partici-
pio exponendo, fotn, quod minus comte iterandum edet.
AvsKr\(p% convertit tagen vardt, ficuti LUTH.genom¬
men* Quia vero componitur Gr. verbum cum uvcc, quod
ia'pe fic vim habet rev Sim, reddere prxdabit uptagen;
quo-
ACTOR. T. 22. 23. 33
cquomodo iple Nofler fupra v. 2. voculas Ay^i yptyocc cMveArjtpfy denuo , transtulitj Intill th. dagen han uttagen v ar dt.
v. 11 a va
uptagen; ubi quod adjicitur:
lin rev éguvov, ceteris utrisquc locis fubaudiamus, opor-
ttet. Sic Marc. XVI. 19. ccveÅytpSrj hs r. égocvov , np•
t Iflus tagen i bitnm. Omnibus his locis aeque intclligitur Chri- furjum ve&us, a terra feil, in coelum. Ta civeÅrtySti jaequivalet v. 9 to mqby\, quod ut fimiliter effcrat Var dt mptagen, noftratem haut immcrito adduxit ufitata acce-
jptio fimplicis olige&cciqpro tolliin Jiiblime, evebi; quam ler-
Avant & compojita pallim.
M cc$rvqc6 t. ccvcc^ccaecüi ocvt8)SV.Vitne till hans Up flandel- jfe. Genitivos nominum
,qui ab aliis reguntur nomini- Ibus, fkpe fic exponi oportcre alio cafu, cum apta prce-
ppafitione junfto, vix efl, quod moneamus. Non tam
lfvadet illud, quam imperat, vernaculae genius.
Comm. 23;. E^roÉv) The fatte i valet. Ita fat ad- (commodate ad Loci fenfum Nofler ille ; qui alias Gr.
iv JMatth. erb um fimpliciter & iine adjeåione reddidit flaUte, XVIII. 2. aut hade fram, A£fc. IV. 7. VI. 6. quo-
lrum hoc, vcl, ejus vice, ftåUte fram, fireftallte, ahud-
^ve fimile, prafenti etiam loco fuiflet fatis. Ambos utpo-
tte locum viros, defertoris quorum Judee, alteruter 01 evfrexa,, futurus ante Apoflolus fulas preces occuparct du£las-
<que lortes
,ftare jubebantévra pha, pradentique fiflc- lbantcoetui, coram quo verba fecerat Petrus. Hunces- Jie loci fenfum, deprehenfurus efl facile , qui adtentius jperlegerit v. 15 & fqq. ad fin. usque cap., quique pon-
•
deraverit illa precantium verba
v. 24. £u, Kv^e, avd-
iCfi^CV tK T&TOOV T00\> <jUO t V 06, K. T. A. O VTOl Cl HvO ipfi flint,
i
qui ob jqculos erant, duumviri, Barfabas & Matthias, heic indicc
velut digito commorjftrati, ubi artieulo, per
E * fö
34 ACTOR. T. 14. sy.
fe demon firanti, pronomen illud, cum pondcre Gr. fcri- ptoribus familiari, adjungitur.
Coram. 24. Kvdhfcv §k tht. t. Svo evot, cV e£?Åtj~oo.) Liberc
Koftras ille: — bvilken af tbejfa två £fc. ac fl Graxc es- Ict: TIvoc ea rér.r. ovo , pro Em, cv k. t. A. quo-
rum hoc fi ad vcrbum potius efferatur: (Vifa ut) en af tbejfa två, bvilken tu utvaldt ; fenfui huj.l. arque bene
eonfultum itur. Non ii fumus, qui femper & ubiquever-
bum reddere verbo velimus fid ' fiepe enim
lo fecius, ubi nulla id urget ratio, ab authcntica lingua
vel in minutulis non facife recedendnm autumamus.
Comm. 2f. Aaßelv.) Infinit. Gr., abfolute pofltus, re*
fpondet gerundio Lat., quod & alias plenius exprimitur»
V. c. hs (xfce) to Kccßelv, svexoe t£ Äocßeiv' itemque, Ivoo
(o7toos) Äccßv' Perinde heic erit, five convertas titi att fåy
V. att han må få. At, quam vis ita etiam in aprico fit, agi
de re futur a, non tamen eulpabimus noflratis illud: att
han JkaU få.
KÅrjgcv ryje StocKovlcts Toivrrjs x&f cc7rczcÅr,£-.) Gum
LUTH. Svccus: tbenna tjenßen och Apofilaåmb etet. Ut
etiam yJKfyor in metaphrafi exprimatur, f idque illum in
modum, quo accipiundum jam ante confirmavit ad v%
17 Auct. Exercit. IF, p. 22 , fqq.) dici poterit: Del I'del¬
aktighet) i tbenna tjenßen och o <\ Prater Gallum Än-
glumque metaphraftas, qui aAi^cv h. L part exponunt, i-
pfa re confentit, opinor, Danus, Gracam metaphqram
fervans, ab ufitatiffima per fortem rerum diftributione
duFkam: Denne tjenefles og Apoflelembedes lod; quo mo¬
do Sc, confentiente noftro loquendi ufu, poffit erfcrri - -
Apofllaåmbetets lott, uti monuit dudum Reverend i fl.
GEZELIUS, Quantumvis autem hupe in modum ei,
difcrepans linguarum genius at nihi-
qui
ACTOR. T. 21. j|
qui citra kK-^octiv muneri fit deftinatus, tnbui paritcr
queat vdrgcs ty,s $tctv.ovl$tr (quomadmodum fupra v. 17 tribuituripfi Judar, dxfiaifart licet ad Apoftolatum voca-
to ; v. Luc. VI. 13. 16) fic tarnen, ubi o xÅtj^osv. 25 re- fertur ad futurum Judar fuccefforem, non immerito vi- clebitur heic loquentibus ob oculos fuifle notus illc
jatque ufitatus fbrtiendi mos, ipfö confcftim opcrc,in ele-
tftionc Matthiar 3 adhibendus; uti rem geftam arguit com-
ma fq. 26. Unde h. 1. Aa/3tiv tcv kårjgov rys öicckovius 9
yrt^(p^x^tv.ocs, pro »cA^ScOa/ rrjv btccKcvlctv, (fortito adipi~
fei,) H. STFPHANUS aeeipit in Thefauro, Minus autem ad-
"curate JO. CHR. WOLFIUS in Cur. Sc CHR. SCHOETT-
GENIUS in Lex. xArgcv Act. I. reddidifle videntur mumsy
jprovincinm, minifterium : qua quidem ratione oportet converti huKovlccv, quar in noftro hoc comm. fimul oc-
currit, quarque a SV. interpr. optime redditur h. 1. tjen-
flenj & lupra v. 17 ämbetet. Cetera, quar locihuj.ver-
ilonem illuftrent, petc ex laud, Exerc. IL in Atta Apoß.
pag. ein
E| vis 7rxjtt3»?) SV. Ther ifrån (Judas) fallen år. a c fl feriptum eilet nu^t7tt<rt*cfr. Hebr. VI. 6. Nequc eft, quod
aliter quis redderc malit. Idcm, ac fi diccretur: viken år
,C af vikit; quomodo LUTH. abgewichen ifiy &Dan.
inge de. Senfus enim eft: excefpt apoßolatu, defecit; offi-
ci/ fui defertor. (v. H. GROT. ad h. 1.) Et, fl quis alius,
certe Judas drto^cirys exftitit ac HAPABATH2* quod no-
men utrumque Juliano Imp. pecuiiariter tribuunt fcri-
ptores ecclefiaftici.
i\c(>£vs>jvcii ins tcv t07rov tcv /<W.) Verba hare non ad Judam, fed ad novum Apoftolum , Judar futurum fuc- ceilbrem, vix fatisopportune referentes interpretum non- nulli, quos ab T. C.WOLFIOad h. 1. adlegatos vide, cum praecedenti Außen t„ KÅijgcv rtjs xrA. (nulla licet copu-
E % U
36 ACTOR. T. 2j.
ht hcic adfit,) conjungunt lequens nofeu&ijvcct w xTÄ.,cuni altera illa luculentiore phrafi pari palTu ambulaturum ; voculis, qua; intercedunt, ig h ttcc^U3*i I«Ja?, 7roc$ev&e-
viyms acccptis. Sic , ad Judam ne pertineant harc , an ad Mattbiam, cujus intelligatur »7to^o?dj% hacret ancepsin
er it. fiicr. ISIDOR. CLARIUS. Nos cum Noftrafe, Gr.
vocum ftru&ura; convenientius, deiplb Juda capientcs;,
non ad remotius vtrbum igeAégoo , fed ad propinquum TFccfißri referre nulli dubitamus infinitivitm 7ro^evbrivoe»'
quem quidem SV. Interpres non aliter, atqueH. GRO-
TIUS ad h. L, latis commode aeeipit pro he ro 7ro^ev
Stjvcct' att han fkuUe bortgå ; quomodo& LUTH. Das er
hinginge: (efr fuperius notata ad r0 Kußelv, initio huj. v.)
ut fignificetur adeo quoddam rys 7rcc^aßu<7eooe confeyuenr.
Neque immerito bortgå reddit nofter ille ro 7toqeve<&cci,
quod ra> d7i£(?x>e&cci rj 07reiyetv fepius acquipollere, ante
oftenfum eft ad v. 11, Exerc. I p. 12. Ubi vero pergit:
jh (tili) fittrumfiiis r. roorov r. '/&ov quac reddit & LU FFI.
an feinen ort:) eft quidem in propatulo, locum defignari
Judae convenientem ; at remanet controverfta, quis il¬
le fit rernoe. Dedita opera id excutiant alii; nos tribus
verbis, quac tutior fit lententia, aperiemus. Non intel-
ligi pofle vel privatam propriamvc domum Juda;, quo re- eipere Fe conftitueriq(tametft frequentatur eo lenfu phrafts
he roi /J/jc, lubaudi oix,r]Tri$ioc, pnElertim a Joh., 1.11. XVI.
32. XIX. 27. itemque a Luca noftro, A&. XXI. 6.) vel
to 0 iy.TY\GoiT0 Judas, v. 18 & 19 huj. cap. i. e.
cujus emendi ille, projeftis rc7e r^tocv.oyrcc ccgyvfioie, pree--
buerat occaßonem; (quem quidem agrum non Judac, qui,
fuo imminens exitio
,pecuniam iftam refignarat, led.
ro7e givoie he rocCpriv cedere juftcrunt ot emtores „
Matth. XXVII. 6, Fqq.) vel alium denique lepultura; lo-
tum peeuharem^ eumque ignominiofum, qualem facra.
ta-
ACTOR. I. 25. 26. 57
fctttacet hirtoria; quilibet adtentior illico deprehendet. IT*
dccdamnati bctåois Judse rertius intelligim-us. Nimirum 7rec^ßv\ lé-
,
