L I C H E N E S S C A N I A E ,
/ £
Q U O R U M
e n u m e r a t i o n e m I N C H O A T A M
VENIA AMPLISS. FÅC. PHILOSOPH. UPS.,
P R A E S I D E
E L I A F R I E S
O i e . p r a c t. p r o f. o r d i n. r f.g. e t b o r g s t r.
PRO G R A D U P H IL O S O P H I C O
P. P.
ANDREAS AUGUSTUS SA LA N D ER Ostrogolhus.
I N A U D I T . G U S T A V . D . X I V M A J I MD CC CXXXV1 H , P . M. S,
TOPOGRAPH. STIRP. SCAMC. TART. XVII.
U P S A L I ^ E ,
IX C U D E B A N T R B G L B A C A D . T Y P O G R A P H Y
P E T R O H A N N E R
VICARIO TASTORIS I S EKEBY ET RINRA
ST
A N D R E / E E R I C O N O R B E C K
PH. n . S . B. TH. c .
P r a e c e p t o r i b u s O p t i m i »
S a c r u m
v. d.
A. A. 5 A t A K D E R,
P l a n t i s s. d. vascularibus Scania» jam e xp o sitis, restant cellu lares, ad quas T o p o g ra p h ia m s t ir p i u m Scancnsium sim ul extendere eo magis necessarium durinuis, quo p a u ciores regiones eadera diligentia ac Scania nostra sint disquisitae. Ex; liao enim provincia novum et accuratius F hycearum studium, duce Rev. A g a r d h , egressura est ut etiam Lichenum et Fungorum reformatum. Cum in
super singularum familiarum literatura in monographiis sit dispersa, congruam et synopticam omnium e x p o s i
t io n e m , ad h o diernum harum studii statum accom m o
dat im , tironibus gratum et utile fore compendium spe
ramus. Has vero ob rationes varia plenius quam in praecedentibus tractanda sunt, ut loca stirpium scanica v i
deantur ratio operis in ferior, quare singulae familite sub privo simul titulo distribuentur.
His obiter indicatis aphorismos quosdam de planta
rum Cryptogamarum studio praemittere a ve haud alie
n u m visum fuit:
I. Neglecti,s plane plantis Cryptogamis non tan
tum untversah re.gn; vegetabilis conspectu carem us, sed p 11 a n eroga m a r u m etiam cognitio manca et rnutila fit.
II. Valde autem errant, qui laudent ordinem stu
diorum rei herbarias a Cryptogamis ad Phancrogamas piogredieutcm. Sine harum pleniori cognitione C r y p t o - garaaiurn studium in tenebris errare fingimus.
III. A n corollariia quaedarn fida in com m une Bofa- m ces caput e x unius, tantum Cryptogamarum fa m ilia e studio alfmmm negle»c t o , redundent, valde dubitamus.
• -^lo i'pb°logiae accuratiori studio nostro a?vo p r im am Homoneineairum cognitionis progressus nituntur, omgulariiim cognitio solidior a generum subtiliori et accurata limitatione p.endet. Cum prisca vaga g en era m coacervatione pcrsisitue nequit.
V . S u b in fin ita fa c ile externae form a? varietate in stru ctura et m o r p h o si H o m o n e m e a r u n tanta regnat har
m o n ia , u t sin g u la r u m fa m ilia ru m p riv a te r m in o lo g ia , u tp o le m era lu x u r ie s e t g ra v e im p e d im e n t u m , re jicie n da sit.
V I. In te r in fim a s P h y c e a r u m et F u n g o r u m ty p o s p rim a rio s p r o p o n e r e satis est.
V I I . S tu d iu m p la n ta ru m C ry p lo g a m a ru m in fin itu m q u od d am et n e in r e g io n e q u id em a n g u stissim a p le n e ex h a u r ie n d u m c o m p le c titu r , sed eo ipso m a x im e d ele cta t cu lto rib u sq u e p e r e n n a n te m m a g is , q u am p h a n er o g a m a - r u m , v o lu p ta tem parat.
In L ic h e n ib u s e n u m e r a n d is Lichenogr. Europ. Tmu- dce i 8 5 i secu ti su m u s. C la v is trib u u m :
A p o lh e c ia i ) d isc ife r a a p e r ta , a) e x c ip u lo th ailod e m a rg in a ta : P A R M E L I A C E A E ( i 2 5 i — 1 0 2 8 ) i b) e x c i
p u lo p r o p r io , d isco * orb icu la ri aequabili p ersisten te : L E C I D 1N A E (1529— i 5 9 t ) ** g y r o s o c a n a h c u la to v e e lo n g a to : G R A P H I D E ,E (1 0 9 2 — i 4 o 2) *** p u lv e r a c e o - c o l- la p s o : C A L I C lE iE ( i 4 o 3— i 426). II) n u c le if e r a , c la u s a ; e x c ip u lo a) th a ilo d e * lib ero r im o s o -d e h is c e n te - S P E L E R O P H O R E /E (1427) ** im m e r s o in collu m a t
ten u a to et p apilla h eterogen eci discreta te r m in a to - b N - l ) O C A R P E ,E (14 2 8 — i 4 5 5 ); b ) p ro p rio “ rb on aceo o - s tio lo h o m o g e n e o c o n tin u o p a p illa to = \ E U R U G A l l i - E / E ( i4 3 6 — 1449) ** s im p lic i p o r o s o -a u t r im o s o - U etn- sc en te : L I M B O R I E iE ( i 4 5 o — i 4 5 5 .)
f ic h e n e s . 25
I. PARMELlACEAE. Disctis i ) teutiissinius * membrana^
Cens, apertus, strato tliallode im positus, ascis im perfectis = Usneaceae; 2) crassus (liumectatus Miollis tumens) e conniven- tiexplanatus, hypothecio impösittis, ascis perfectis — Parmelieae.
a. Lsneacéae. Thallus sempCr effigurattis, verticalis [aut decumbens imbricatus] in eadem et maxime affinibus fortiia maxime varius, Ut pessime exinde sumantur sectiones, genera vulgo dictae. Contextus vero et cbnsistentia constantes su n t, liinc e thälli Structura generum (aut polius subgenerum) dia
nomen hoc loco trado, cum apotheciä in ömnibUs valde serö- tina et raro obvia. Thallus a) verticalis aut pendulus, undi
que similaris, hvpolhallo o . — nunc medullaris, strato Cörticali iloccoso a medullari solido filalhentoso discreto et seCedente ==
U snea — nunc stuppeus, fistulosus aut medulla laxa floceoSä contigua farctus = E vern ia — tiufaC gelaiinoso-cartilagineus^
Undique similaris et fertilis, apotheciis scutellaeformibusspairsis
= llam alin a — nunc cartilagineus, apotheciis terminalibus j peltaeformibus obliquis = C etraria; b.) decumbens 1. adscen- d e n s, membranaceus, subtus hypothallo ObseUriori saepius fU brillosus = Im bricanti vide Siib Parmel. |
1 2 5 1. ÖSNEA b a rb a ta ; apotheciis radiatis.
Ad truncos, ligna etc. commuOis. L icii, floridu s L. ere
ctus j apoth. maximis s. forma typica copiosa in fagetis;
éadem m inor, pulverulenta, saepe sterilis, (Lich. hirtu&
L.)in saepi bus; pehdula et saepe sterilis (L. plicatus , fcar=
batus L.) iin pinetis etc. Idehtitatetn harum omniutn a ihe primo juticetarum formarum jam agnoscuht OmnCs; sed aliud noni'en fnalurit. Rationes, quae ad receptum ser
vandum ccjgunt, in Lich. Fur. indicavimus.
1262. tAERlNlA arenaria Fr filaris, glaucö-cahdicans.
Iri carilpis arenosis Scaliiae orientalis ad Ålrus étc. co
piose. Discus pallidus luteolus,
1253. E. ju va td L. fiiaris, nigrofusca canesCensVei
In truncis Scaniae silvestris 1‘requenS; förriia typica frtiti- eulosa tantum ad Hallandsås ad Saxa inter muscos. Di
scos nigrofuscus.
12 5 4. L. ochroleuca c. F r., filari-compressä, ochroleiica.
In pinetis passim, in fagetis raro. Forma frriticulosut j erecta; terrestris flobis deest. Discus lividofuscus.
256
ALGAE.
1255, 77, vulpina L. fruticulosa, angulata, cilrina.
In Golliungift ad Broby etc. in templorum tectis imbri
catis et in saepibus raro. Manifeste jungit praeceden
tes cum sequente.
i a 56. 77. pru nastri L. subfoliacea, ocliroleuca, subtus alba.
Frequens ad truncos et frutices. [Proxima E . d iv a ri
ca ta , quae demum articulata ut Usnea b a r b a ta , nobis deest; e descr. liaec omnino sistit genus A leatoriae Link, at a Lichyxe articulato Linn. diversissima est planta.]
1257. E. furfuracea L. subfoliacea, glauca, subtus nigra.
Passim ad truncos, praecipue in pinetis. Transire videtur ad Imbricarias, sed hujus et prioris typicae formae nulla re praeter colorem differunt.
1258. RAMALINA calycaris L, ram oso-foliacea, rigen s, la
cunosa, apoth. margine erecto.
Ad truncos et ligna vulgatissim a, valde protea; sterilis sorediifera = Eich. farin aceu s L, Ramalinae nostrae o - mnes glaucae, disco concolori.
125g. R. pollinaria Ach. ram oso-foliacea, flaccida, corrugata, apoth. margine incurvo.
Ad rupes, raro ad truncos arborum. Etiam sicca flac
cida est et vulgo maculis pulveraceis adspersa.
1260. R . polym orpha Ach. caespititia, rigida, costalo-rugosa, apoth. disco concavo.
Ad saxa maris baltici.
1261. R . Scopulorum Retz. caespititia, rigida, p o lita , apotb.
disco convexo.
Ad s c o p u l o s m aris occidentalis, Kullaberg, .Toiekow etc.
copiose.
Cei. Wallroth a Ramalinis deducit E ich . ju b a tu m , sarm entosum etc.-, eorum status typicos esse E ver- niam bicolorem , ochroleucam etc. manifeste vidi. E v er- niae ju b a ta e bicoloris nexus cum Cetr. islandica nullus omnino est. Nullam utilitatem , magnum detrimentum capit scientia e theoreticis illis judiciis de speciebas non visis transit. — Everniae et Ram alinae sunt duae thallo et disco omnino diversae stirpes Lichenum , in exteris ditissimae, s e m p e r facile distinctae, quae, cum ut genera proposita su nt, ut subgenera omnino servari pos
sunt. Verum quidem est me eadem haud separavisse,
Lichenes uSj nisi antea recepta fuissent, sed novimus p ln rim os con
tinuis commentis defatigatosj in stabilitis, id qu e bene, Inbentiua consistere.
CETRARIA. D e generis limitatione cfr. Parmelias.
A. E rectae, nunc tubulosae (quales omnes habemus) saepius vero ad typum Clad, fu rcatae racem osae in fo
lium canaliculatum dehiscunt.
262. C. aculeata Ehrh. fruticuloso-ramosissima, spadicea, a- potheciis terminalibus liberis.
In campis sterilib us, paludosis etc.; etiam regionis cam
pestris, quo m axim e jam a sequente difiert. Utique foliacco-can aliculata etiam occurrit, sed apoth. certissi
me a sequente distinguunt ulramqne formam.
26.5. ( . I standica L. ciliata, canaliculata, olivaceo-castanea, apoth. lobis an ticis adnatis.
In jugis m ontanis S. Asen, Hallandsås etc. sed jam macra, sterilis..
264. C. cucullata B e ll, conniventi-canaliculata , laevis, ochro- leuca, apoth. lo b is posticis adnatis.
I11 campis s.terilibus maritimis. Legi inter Lonima et Löddeköping m acram , sterilem.
365. C. nivalis L. patulo-canaiiculata, lacunosa, ochroleuca, apoth. marginalibus.
In campis arenosis Scaniae orientalis, jam ai Linnaeo indicata. Ad praecedentem accedit ut Cetr. islandica ad C.. aculeatam, canaliculatam.
266. C. jim ip erin a L. canaliculata, lacero-laciniata, citrina, apoth. lobis anticis adnatis.
Ad Karsholm, L ju n g ste d t, qui plurimos in Scania inda
gavit Lichenes rariores. A C. pin astri distinctissima planta! Specim ina terrestria (C. li l e s i i Ach.) colore u - uice n prioribus differunt; hunc locum indicant insu
per margines n igro-d en ticu lati; forma tubulosa in Ö - landia vulgaris, cum similibus C. nivalis, C. cucutlatae (qnae Dufou^ea m uricata Laurer) a n a lo g a . Sed D u f.
m adreporaeform is, huc a LPallrothio ducta, cum his ae
que parum commune habet ac D . ryssolea cum C. se- pincola. Utraque ad Everniarum stirpem pertinet. Cui bono illa de plautis non visis judicia? Ubi de his aut- optas haud sequitur, licet fontes raro agnoscat, vulgo errat !
258
ALGAE.
B. A dscendentes, com pagincitae, plan ae, inermas at subtus nudae.
1267. C. g lau ca L, adscendens, latifolia, glauca, subtus ni
gricans.
Ad truncos et saxa in silvaticis.
1268. C. sepincola Ehrli. adscendens, foliaceo-laciniata, olir*
v aceo-fu sca, subtus pallida.
Ad truncos vetustos quercinos raro. [Immixta raro spe
cies similis ochroleuca, fertilis nondum visa.]
1269. C. p in a stri Scop. subimbricata, rotundato-lobata, iner- nlis, viridi-1 utea*
Ad truneos Betulae in Gotliungia raro.
Addi posset tertia hujus generis sectio decumbentium et subtus fibrillosarum j de quibus conferatur Parmeliae sectio Im bricaria.
b. P arm elieae. Thallus liorizontalis, expansus, subtus hypothallo fibrillosus 1. adnatus. Ceterum apotheciorum disco maxime ab Usneaceis differunt, nempe ut Lecidinae reliquas a Cladonips. Observandum tamen e disci indole P arm elias In i- bricarias e maxima parte ad Usneas pertinere. — A poth ecia a) p eltaeform ia, innata vel infera nuda = JSephroma (thallus cartilagineo-coriaceus subtus avenius) vel antica, velata = P eltig era [thallus frondosus, coriaceus, subtus villosus veno
sus]; b) scuteiliform ia, e thallo emergentia, excipulum decor
ticantia = S licta (thallus amplus , frondosus, coriaceus, subtus villosus avenius maculis cyphellisve variegatus) thallove ad
nata im m ersave, excipulo thallode 1. in discolor mutato haud decorticante — P an n elia (tliallus varius, absque cyphellis, ve
nis et priorum notis).
1270. NEPHROMA resupinatum L. subspadieeum.
Iu silvaticis ad rupes truncosve.
1 2 7 1. PELTIGERA apthosa L. coriacea, nigro-verrucosa, laete viridis, apoth. rotundis.
In campis sterilibus passim. Color omnium in statu v iv o s. humido indicatur.
1272. P ‘ m alacea Ach. spongiosa, laevis, lividofusca, subtus avenia, apoth. (prioris) planis.
Locis sim ilibus, at rarior. Venae non desunt, sed con
fluunt, inde avenia videtur.
Lichenes.
1273. P . rufescens Hoflm. coriacea, la ev is, subtomentosa, ci- nereo-virens ,‘ subtus venis nigrofuscis, apoth. oblongis revolutis.
I11 campis et saepibus v-ulgatissima.
'1274. P . canina L. membranacea, scrobiculata, tomentosa;
fu seo-viren s, subtus venisque albis, apoth. prioris.
Ad terram silvarum frequens.
1275. P p o ly d a c ty la Hoflm., papyracea, supra laevis glaber
rima nitida plum beo-virens, apolli. demum revolutis.
Inter muscos locis praecipue irriguis;
1 2 7 6 . P . horizontalis L. coriacea, supra glabra lacunosa nigro- v ir en s, apotb. transversim oblongis horizontalibus.
Ad rupes udas et in locis humidis silvarum. ,
1277. P • venosa L. coriacea, flabelliformis, viridis, apotb. ro
tundis in lobis anticis subliberis.
In terra humosa fagetorum e. c. ad Kragebolm. A p o- tbecia Stictae!
3 2 7 8. P . saccata fi. c ru s to s o -membranacea, glauco-pruinosa, apotb. frondi ;applanatis m ox saccato-depressis.
In terra montiis iföklack. Est var, fi. Lich. Eur. ab al
pina forpia non parum recedens,
1 27 9 . S T 1CTA silvcttica L. fusca, cypbellis albis.
In Scania superiori ad Karsliolm etc. locis irriguis fa
getorum. L ju n g ste d t! (Specimina vero fertilia, quae se legisse putabat, ad im mixta luxuriantia individua J\ephr.
resu p in a ti, disco in tegro| nec in peltam fisso, perti
nebant.)
1280. 6. scrobiculaict Scop. plumbea, lobis rotundatis scrobicu- la tis, subtus albomaculalis.
Ad truncos et rupes passim*, locis irriguis saepe fertilis.
1281. S. pulmonacea L. e viridi cervina, laciniis laxis elon
gatis lacunoso-reticulatis, subtus papulosis albo-m acu- latis,
Ad truncos praecipue Fagi copiose et ubique fertilis.
1282. S. glomeruli fer a Ligbtf. glaucescens, laciniis coriaceis adpressis laevibus sinuato-lobalis.
Ad eaudie§§ arborum, in Hallandsås etc. Amic. L ju n g
stedt dedit formam candicantem in superficie pruinosam.
Cum P eltig era haec et sq. nil omnino habent com-s mune,
afio A L G A E .
ia& 3. S. herbacea Huds. gU uco-fasca, laciniis subm em bra- naceis laevibus sinuato-lobatis.
In Kullaberg copiose; in dumetis ad litu, orientale lacus Lerra-sjo aubjque, at minus frequens.
Stictae genus, u! plurima Lichenum , m axim e natu
ra e , (et haec est caussa, cur verbis tam aegre defini
antur, quod facillimum est in generibus artificialibus v.
c. Muscorum) incipit a formis verticalibus v. c. S ticta ju ic in a et per adscendentes serie contigua descendit ad
horizon tales imbricatas. Haec futuram C etariae limita
tionem illustrabunt.
PAR MELIA. Hoc genus , quod de industria et exposita mea exceptione, in Lichenogr. Europaea serva vi quale vulgo receptum , satis diversas complectitur formas. I- ern vero a thalli formam haud separandum, quidquid a. omnino certissimum e«t Neque maioris ponde
ris sunt, quae de structura floccosa narrant; haecneutiquara cum thalh forma convenit; quae, ut unicum citem exem plum , Farm, haematomma manifestius lloccosa ? In thalli
vero historia duos diversos vidimus typos; alter eorum angustatus abit in formas filamentosas, Usneaceas [num - quam vero m formas crustaceas], qllaleS e serie glauca L intesU ni/orm is, e serie fusca L. la n a tu s, e citrina Usnea capensis-, habemusque analogum P arm . incurvae e seiie ochioleuca. In his nurnquam thallus desidera
to r , apolhecia vero serotina frequenter. His igitur ma
nifeste subest typus Usneaceus. Alter typus in stato mu
tilato sempei abit in formas crustareas (nurnquam in fi- lam entosas), apolhecia coaetanea 1. praecocia, quare saepe absque thallo occurrant. Iu h is, maximam partem com plectentibus, typus Parmeliaceus evidens. At m axime singulare est illum typum simul habere apothecia pror
sus Usneacea, nempe discum membranaceum, absque a- scis perfectis, excipulum semper persistens thallodeum ; hunc vero apolhecia omnino P a rm e lie a e, nempe di
scum crassum, ceraceum, tum entem , ascis perfectis, excipulum thallodes excludens 1. in spurie proprium (<liscolor) mutans. Illas saepius subcartilagineas sublus atras glabras et filamantosas simul obvias ad Celraria* s.
Lichenes.
Usneacea* transferre omnino constans est, sed continua iila nominum Lichenum mutatio, ut quisque siglam suam apponat, tam taediosa, ut e thallina differentia hoc loco servamus. Quando hae rationes ab omnibus perspectae tum nomina sponte mutantur. C etra/iae genus, limitibus fluctuans, utique praemature est separatum, tamen fru
ctus typo Osneaceo certe diversum et reformandum, non delendum . Cui hic locus minus aptus, sed h aec
indicasse forsan juvabit.
A.) Im bricariae. Thallus foliaceus, aut constrictus fili- formis. Apothecia peltata, excipulo constanter thallode.
Discus tenuis, membranaceus, immutabilis, nudus, stra
to gonimo im positus, absque ascis perfectis. Cetrariae Mscr.
* Glaucae?. (Cetrar. glauca).
1283, P. tiliacea Efarh. imbricata, glau ca, laevis, subtus fusca atro-fibrillosai.
Ad Chris tinatehof prope Andrarum parcissime lecta. [Per P. perforatarm , perlatu m etc. seriem cum Cetrar. glauca contiguam sisitit.]
1 2 8 4 , P. saxatilis L . imbricata, glau ca, reticulato-lacunosa, subtus nigra atrofibrillosa.
Copiosa ad saxa et truncos.
i a 85; P. aleurites Aeli, imbricata, glauca rugosoplicata, sub
tus pallida fusco-fibrillosa.
Ad ligna vetu sta quercina,
1286. P. physodes L. stellata, inflata, glauca, laevis subtus a- tra glabra. C etr. physodes.
Ad truncos c t saxa passim.
** olivaceo-fuscae. (Cetr. sepincola).
1287; P- AcetabuJ,vim Neck* im bricata, membranacea, viridi- olivacea, subtus pallidior nigrofibrillosa, disco concavo.
Formae im perfectae, steriles apud nos in Quercubus v e tustis hactemus tantum rarissime lectae.
1288! P. olivacea L. imbricata, m em branacea, uinbrino-oliva- cea, subtus pallidior obsolete fibrillosa , disco plano.
Ad cortices et ligna frequens. Hac etiam falsa P. sty g ia aliorum.
*** oehroleucae. (Cetr. com plic. Laurer.)
1289. P. conspersa E h rli. imbricata p o lita , stra m in e o virescens
302
ALGAE.
spbtus fusca nigro-fihrillosa. laciniis planis.
Ad saxa, immq ad ligna indurata obvia. [P. caperata ad hanc exacte se habet ut P. tiliacea a P. saxatilem , ut P. Acetabulum ad P, olivaceam — nobis ut vera, maxime diversa, P. ceptrifuga deest.]
*290. P. incurva Pers. substellata, globulifera, stra m in eo -v i- rens, subtus nigra fibrillosa, laciniis teretibus incurvis.
Ad saxa in silvaticis passim. Nil cum P. a q u ila , ut fingit W allroth, habet commune.
**** Citrinae, (Cetr. pinastri, chrysophtalma etc.) 1291. P. B ypnorum Oed. squamuloso-imbricata, e luteolo fu-
scescens, subtus pallida.
In ericetis montanis maritimis prope Houf in promontorio hallandsås. Ad C etrarias accedit ut P e ltig . lim bata ad 1 eltigeras. N il haec planta cum P. bru n n ea,1 nisi ma- pitudinem , habet commune. Omnino confusae apud
TVallroth. Crypt. p . 4y5.
B. Parm eliae verae. Thallus crustaceus aut effigurato- foliaceus, qui tamen omnium facile constrictus crusta- peus variat. Apothepja scutelliformia, excipulo thallode saepe excluso aut in discolor mutato. .Discus crassus, lenliform is, immargincitus, nudus, ceraceus, humecta—
tus subtumens, hypothecio im positus, ascis perfectis.
Pb species paucas varias negligimus sectiones, in Syst.
universali servandas. A praecedentibus et Usneaceis in genere diversissim ae, at Slictis et P ia to ris propinquae.
Qui differentiam Lecidinearum in marginis tantum co- }pre ponunt, in perenui confusione vex'sabuntur. V ix pila exstat hujus sectiones species, quam excipulo colo
rato aut evanido (h. e. P atellariae specc. sensu W allro- tliii) npn habeo.
-j-, Thallo (in statu typico) foliaceo a m atrice libero; oc
currunt tamen lusus thallo tam subcrustaceo, quam pullo. *L,ividae l. glaucea.
|2 g 2 . P. plumbea Lighlf. coriaceo-membranacea, submonophylla Jivido-plumbea, excipulo decolore integro.
Ad truncos Fraxini etc. passim. Apothecia fere S t ictae, sed occurrunt etiam granuloso-marginata Parmeliae.
I2 q 3 . p. rubiginosa Thunb. membranacea, laciniato-multifida, livido-glauca, excipulo tballode crenalo.
Lichenes.
a63
In truncis Sorbi P op u li, Kullaberg etc. Ad Fagos le cta P. conoplea Aeli. h. e. praesens granulosa,
12g4. P. pulverulenta Schreb. cartilaginea, stellata, e viridi- fusco glauco-pruinosa, excipulo demum foliaceo-crenato.
Vulgatissima ad truncos, mire varia, ut aliis locis ple
nius exposuimus. Saepe squamulosa et crustacea.
I 2 g5. P. stellaris L. cartilaginea, stellata, viridi-glauca eprui- n osa, excipulo tumido inlegro.
Frequens ad truncos; b.) h isp id a, adscendens longe f i- brillosa ad Populos rarior; c) squamulosa 1. cru stacea, subtus v ix fibrillosa , passim ad Lund etc.
1296. P. caesia L. substuppea, stellata, e caesio glauca sore- diis caesiis pruinosa, excipulo tenui inflexo.
Ad lign a, saxa etc. A priori omnino differt, sed varia
tionis series eadem ; forma adsrendens s. Lichen tenel- nus in saxis ad Lund vulgatissima.
** Fuscescentes.
P 297. P. ciliariis L. e viridi-cervina, laciniis laxis ciliato-flbril—
losis, exicipulo podicellato dentato-lacero.
Ad trun«cos frequens.
I2 g 8 . P. aquilae Acb. castaneo-fusca, laciniis linearibus adpres-
$is subtuis undique ffbrillosis, excipulo sessili subcrenato.
Ad saxa litoralia Scaniae borealis, tam occidentalis, quam orientalis v, c. ad Arup, P. aquila W. hujus loci esse nequit.
1299. P. obscura Elirh. e viridi livido-fusea, epruinosa, sub
tus nigro-fibrillosa, excipulo integerrimo.
Perfectissima ad Populum tremulam, vulgo laciniis parum dilatatia ad S alices, Juglandes, crustacea ad ligna ve
tusta.
*** Ochroleucae
1300. P. lanuginosa Acb. ochrpleuca, laciniis latis lobatis e x - cipuloque pulverulentis.
Ad rupes passim (efiam circa Upsaliam). Apptliecia mol-*
lia, ceracea.
1301. P- am bigua W ulf., ochroleuca, laciniislinearibus, exci
pulo integerrimo.
Ad ligna putrida, etiam fabrefacta.
**** Citrina.
130 2 . P. p arietin a L. citrina, membranacea, excipulo integer
rimo.
264
AL G A E
Ubique vulgatissima, saepe squamulosa et crustacea. Ad
miratum illum in P . cerinam , v ite llin a m B ia to r a m au~
rantiacam etc. transitum falsum et illusorium tantum esse in Lich. Eur. demonstravimus.
+-j* Thallo crustaceo nunc effigurato , nunc uniformi.
* lividae l. glaucae.
l 3o 5. P. lentigera, cruslaceo-foliacea, ambitu lobato sinuato la- ciniata , apotli. testaceis, margine tliallode tenui persi- stente.
Rarissima solo calcareo ad Ignaberga alibique Scaniae orientalis, sed vix bene evoluta,
130 4. P. m icrophylla Sw. squamulis cartilagineis crenatis liv i- do-cinereis demum in exustam contiguam compactis, disco excipulum thallodes obtegente. o
Ad latera rupium irrigua in Hallandsås, S. Asen etc.'
— Mire omnino a Wallroth cum liis confusa distinctis
sima B . muscorum, etiam in Scania lecta.
130 5. P. brunnea Sw. squamulis livido-cinereis mox granuloso- conglobatis, excipulo incurvo persistente.
Ad terram humosam, copiose in fagetis. Cum P. H y p - norum haud comparanda.
13 06. P. ostreata Hofim. squamulis membranaceis crenatis glaucis subtus pulverulentis, excipulo tliallode! demum nigricante.
Ad Quercus vetustas passim. L ecid. scalaris Ach. Mar
ginem thallodem esse jam ex optima cel. Laureri icone
lapud Sturm, patet, _ . . .
1507. P. coarctata 6m. squamulis cartilagineis crenatis glaucis subtus nudis, excipulo tliallode primo urceolato, dein disparente.
In pineto-montanis ad saxa forsan primaria thallo prio
ris obvia, sed nondum lecta — sed vulgaris ad muros et terram argillaceam crusta subleprosa. Varietas ma- crocarpa, habitu Biat. icmadophilae, in Lich. Europ. me
morata est Patellar. PPallrothii Wallr. Crypt Germ- 1. p, 374.
l 3 o8. P. rubra Huds. cartilagineo-granulosa, glauca, apotli. ad- natis crenato-marginatis, disco concavo polito rubro.
Ad Quercus vetustas frequens.
i 3 oq. P. tartarea L. granuloso-conglom erata, glauca, apothe-
v
Lichenes. u6*' ciis adnalis incurvo-iriarginatis,t disco testaceo ru guloso.
Ad truncos, rupes, muscos in montosis.
1010. P. pallescens L. rugoso-granulata, glauca, apoth. tum i
dis erecto-maginatis, disco scabi ido.
Ad cortices arborum. Var. p a r e lia , crusta subamy—
lacea, apotheciis deformatis ad saxa litoralia.
l 3 ri» P. subfusca L. e laevigato granulosa, glauca, apoth. ad- natis erecto-marginatis, disco plano laevi subfusco intus albido.
Ad saxa, cortices et ligna, vulgatissima. Formae tenu
iores marginem thallodem omnino excludunt, quales P a r mella argen a, intumescens, Patell. cyrtella Wailr.
etc. — Inter plures hujus varietates notanda var. an gulosa (P- pallida Wallr.) apoth. difformibus pallidis piuinosis — ad Salices campestres copiosa, minor ad ligna.
1312. P. atra [iuds. e laevigato granulosa, glauca, apoth. ad- natis, disco polito nitido extus intusque atris.
Ad saxa e t Fagi cortices.
13 13 . P. cinerea L. areolafa-rimosa, tartarea, glauco cinerea, apothec. in natis nigricanti-marginatis, disco nudo nigri- cante, in tu s pallido.
Ad saxa tantum granitica s. micacea. Apoth. emersa de
mum piioris. — / / allroth e meis schedul. Crit.
omnia hujus synonyma transscripsit, aliam stirpem (P.
calcaream) se habere stirpem non observans.
** fuscescenles. (Series magis montana, hinc apud
^ nos in plerisque generibus paupera).
13 14 . P. cervina. Pers. squamulis cartilagineis subpeltatis r e - pando-lobatis livido-castaneis.
Ad muros hujus initia tantum visa. Mirus apud nos de
fectus Lichenum ealcareorum. Apoth. vulgo pseudo- Biatonnas
13 15 . P. badia Ehrh. cartilaginea, areolato-adnata, o livaceo- badia, disco polito fusco-atro.
Ad saxa silvatica ericetorum. .
j 3 i 6 . P. .sopbodes Aeli, tartareo-granulosa, e saturate viridi- fiisi'a, disco scabi'ido opaco nigricantc.
a66 ALGAE.
Ad ramos Betulae, Alni, T iliae etc. Marginem thallodem in ramulis saepe exclu dit, cu i saltim convenit P a te ll.
uinbrina Wallr.
*** ochroleucae.
l 3 i 7* P. haematemma Ebrh. granuloso-leprosa, ocliroleuca subtus et ambitu (perfecto) radiante lloccosa, disco coccineo.
Ad cortices Quercus, Fagi etc. ubique fructifera, raro sterilis ad rupes [qualem fertilem vidi Upsaliae.]
l 3 i 8. P. saxicula Poli, areolata, cartilaginea, virescenti-ocliro- leuca, ambitu radiosa, disco subfulvo.
Ad saxa, muros, sed in campestribus ut ad Lund etiam ad ligna frequens. In saxis crusta haud semper effigu- rata; in muris iusuper v. c. templi Lundensis cum a- polheciis albo-pruinosa [P. galactina W a llr ]; etiam oc
currit prorsus acrustacea [Lrcb. Suec, ex. 3g 2 — 3g 5]
P arm . straminea M 'allr. nil cum vera liabet com mune.
l 3 ig . P. v a ria Ehrli. tartareo-verrucosa, flavovirens (delique
scens leprosa ochroleuca], apoth. disco lutescente carneo lividoque.
Ad ligna, cortices et saxa, raro vero crusta perfecta.
Analoga, sed distinctissima est P. subfusca, a qua deducit W allroth; saepe marginem tliallodem exclu d it, quales P a tella ria ochrostoma Wallr. Crypt. p. 3 7 0 , p o ly tropa 1. c. p. 3 77, P. in tricata 1. c. p. 452 (haec tamen e- tiam prioris formas complecti videtur); acrustacea saepe in Clistomo corrugato = Lecid. Ehrhartiana. Ach.
**** Citrinae.
l 3 2 0. P. murorum Hoflm. crustacea, vitellina, ambitu lobalo apotheciis adnatis disco saturatiori (liaud luscescente).
Ad saxa et muros regionis campestris frequens; in horti Botanici muro occidentali umbroso occurrit var. clilorina, flavoviridis, ex omni parte similis P. c/ilorophanae, sed Patria difiert; in rupibus marinis saxisque insolatis var.
m iniata, intensius colorata; haec absque omni thallo est verus Lick, obliterate In Kullaberg copiosus. Frequentes hujus formae totae leprosae aureae, quas cum sequ. sub P arm . aurella mire commiscet Wallroth; hujus lormae acrustaceae cum aliis diversae originis redeunt sub P a~
teli, holocarpa et obliterala Wallr.
Lichenes. 2 6 7
i 3 a i. P. vitellina Ehrli. granuloso-tartarea, flavo-vitellina, a- potlieciis superficialibus, disco luleo-fuscescente.
Ad saxa et parietes ligneos, maxime ab omnibus prioris formis diversa. Intercurrit similibus locis var. holocar~
p a Licii. E u r., ab hac manifeste orta, male vulgo cum similibus specierum analogarum confusa. Bene novi sub L. holocarpo alienae originis simul venditari, sed exinde meum synonym on non cavillent Lichenum hypercritici.
l3u2. P. cerina Ehrh. Hedw. cartilagineo-granulosa, cinerea, hypothallo nigro, disco cerino. L ecid. aurantiaca Schaer.
exci, prorsus syn. W ah len b.! Fries! plurimisque aliis.
Ad cortices frequens, saxa rarior. In statu perfecto, qui primo ubique attendendus, manifesta est P arm elia , sed athallimarum formarum margo saepe nigricat 1.
prorsus excluditur, ut in reliquis omnibus Parmeliis ge
nuinis vidirmus. Ob defectum excipuli proprii hae for
mae cum Liecidinis confundi 11011 possunt. — Ex his formis atypicis P. cerin ae, quod nomen antiquissi
m um , orti sunt infausti tituli h ich . luteoalbus et L.
au ran tiacu s, varia com plectentes; valde minor acutiss.
Scliaerermn illud vagum nomen praetulisse. Exstat vero autonomus Lichen (Z?. aurantiaca') sub isto nomine no
tissimus, cui id nomen absque dubio servandum est. Spe
ciminum fide quoque novimns ad B. aurantiacam per
tinere primarium Lichenem aurantiacurn tam W ulfenii, quam Lightfolhii; ceterum majorem ubique tribuimus vim Auctoribus, genuinas species, quam quisquilias, de
scribentibus.
C. URCEOLARIA. Thallus crustaceus. Apothecia thallo immersa, nunc convexo-protuberantia, nunc urceolata.
D iscus p ru in a to -p e la tu s, laminae margine intra thallodes cinctus.
i 3a 3 . P. orosthea Ach. rimoso-areolata, lutescens (deliquescens ochroleuca), disco innato luteolo-pallido, dein protube- rante livido-fusco immarginato.
Ad latera rupium ; in statu perfecto manifeste hujus generis nec in ullo statu vere Lecidina bene observante Stenhammar Lich. Suec. p. i 6 5 , sub Lecanora! (Corrige apud alios; inutilia synonym a non lictis multiplicanda quorum nostro aevo revera luxus.
268
ALGAE.
i 3a 4 . P. sordida Pers. rim oso-areolata, glauca, disco innato carneo-pailido, dein protuberanto nigro.
Ad saxa granitica copiosa; saepe sterilis in Isidium mu
tata = Lich. corallinus. L.
i 3 a 5. P. impolita Fr. tartarea, leproso-deliquescens, glauca, disco byalino-fusco margine utroque evanido.
Ad quercus vetustas etc. copiose, mire mutabilis. No- malis est Lecan. glaucom a arborea Ach.; absque margi
ne = Lecid. biformis. Cfr. ceterum 6tenh. Sched. Lrit.
373. Wallrotbio nunc P eltigera agelaea, biformis etc.
exciuss. excludendis v. c. Lecidea turgidula et sub hac et sub B. m ixta citata. — ln formas Arthoniae (Arth.
pruinata Ach.) et S p ilo m a tis, crusta trita aurea (Spil.
decolorans) insuper abit Lichen protrus.
j 3 a6 . P. Lundensis Fr. rimoso-areolata, tartarea, glauca, disco immerso plano (humido) coeruleo, margine laminae nu
do thallodeque demisso persistentibus.
Ad ligna putrida, etiam saxa et terram ad Lund. Est in vivo e pulcherrimis.
1327. P. calcarea L. cartilaginea, areolato-verrucosa, glauca, disco areolis urceolato-immerso nigrioanle, margine la
minae a thallode mox soluto.
Ad saxa formationis recentioris in regione campestri.
(P. cinerea et P. calcarea Wallr.) Nobis desunt formae deliquescentes amylaceae. — Cum hac facile commu
tantur infimi status P. circin n a la e, thallo in am
bitu vulgo effigurato, sed bona saltim haec in Scania non lecta. [Ab utraque exim ie difiert P a rm . variabi
lis Stenb. Sched. Crit. n. 3 <j5 , P. cinereae potius affi
nis.] Pro more P. circinnata et ut P a te lla ria circinnata et ut P a rm e lia , P. versicolor, a Wallr. describitur.
13 2 8 . P. scruposa L. tartarea, rugoso-granulata, disco immer
so urceolato nigro, margine laminae cinerascente a thal
lode primitus obtecto.
Ad saxa in cryptis parcior, frequentior var. bryophila in aggeribus campestribus.
Obs. 1. Omnes Parmeliae absque crusta perfecta, a- liarum degenerationes [non tantum crustacearum sed re
liquarum etiam] ex usu tantum addisci possunt. Multae exinde fictae species collectivae sunt, prorsus delendae,
Lichenes- 269 V, c. Lecan. scrupulosa A ch., P. cren ulata Wallr. Crypt.
Germ. P . caesiellci Wallr. 1. c., P. albescens Wallr. 1. c., P. H ageni W. e. s. p. etiam apud nos obviae. De for
mis Patellariis (Biatoris e x parte) falso adscriptis videas sub Bialora.
Obs. 2. Proximum GYALECTAE genus,' Lecidinis sim illim um , sed excipulo limbato primo clauso et di
sci indole admodum distinctum , apud nos desideratur.
Cum his confundi posse B iatoras v. c. B. p in e ti disco elapso v ix fingerem. Hinc haud ducam ad G. cupula- rem y. Lecid. Pineti a. Schaer., cum spernam morem probos cavillandi Auctores, ceterumque, ut diserlis ver
bis in Lich. Eur. notavim us, recentiora etiam nos v i
demus spuria L ic h . lutei Diks. specc. jam pridem a me ad B. vernalem relata.
II. LECID1NAE. Apothecia a) cephaloidea in podetiis thal- 2inis vel solid a, ascis perfectis = Stereocaulon, fpodetia so
lid a , intus fibirosa) vel inflata, ascis imperfectis = Cladonia (podetia inania:, fistulosa); b) c a p ita ta , inflata, stipitata pro
prium basi arc.te amplectentia = Baeom yces; c) disciform ia , solida marginata excipulo ceraceo disco dilutiori = B ia to ra >.
carbon aceo atr o = Lecidea.
i 3 2 g. STEREOCAULON corallinum Er. glabrum, ramosissimum, digitatofibrillosum , apotheciis sphaericis sparsis.
In p ineto-m ontanis, saxis semper basi caespitosa testa
cea innata. St. ramuloso proxim um , a nostris distinctis
simum.
133 0. S. tomentosum F. tomentosum, recurvato-ramosum, cre- nato-squamulosum, apoth. lateralibus sphaericis.
In terra ericetorum 1. supra saxa, quibus semper laxe adhaeret.
13 3 1. S. pasehale L. glabriusculum, ramosissimum, granulo- stim, apoth. terminalibus planis.
Ad saxa m ontium vu lgare.
1332. S. pileatu m Acli. crustosum , podetiis simplicibus granu
losis, apothecio terminali peltato.
Ad terram glareosam et in saxa ad Hallandsås var. gra
nulis deliquescentibus [St. cereolinum Acb.j
15 3 3 : S. nanum A. gracillimum , fastigiato-ramosum, granulo- snm [pulverulentum] virescenti-ochroleitcum, apoth. la
teralibus.
2 7 0
A L G A E .
In fissuris Kullaberg, Halland sas etc. Nobis minime rara species-, mire a variis torta, v. c. ad Clad, squamo- triosam delicatam, ad St. tomentosum e. s. p. Panca rao- do Stereocaula, gentis enim alpinum, JVallrothio ob
viam venisse palam est.
CLAÖ0 IN1A. Quoad disdum Lladoniae a reliquis Lecidi- nis ut UsneaCeae a Parmeliaceis differunt. Genus pro- teum at facile disdernUntitr species, si ad formas typi
cas attendas.
* G laucae, apoth. tufis.
1334. 01. atclcornis Lightf. scypliifei-a , thallo foliaceo subtus nigrofibrilloso.
C o p i o s e in Scaniae orientalis arenosis.
133 5 . C. turgida Ehrli. scyphifero-fruticulosa, thaliö foliaceö efibrilloso.
In Hallandsås in ericetis udis.
£ 336. C. P u p i l l a r i a Ehrli. crustacea, scyphis nullis.
Cum pracedente.
** P u scae, apoth. fuscis.
1337. C. p y x id a ta t . turbinalo-scypliifera, verrucosa &ut fur-;
furacea. . t i
Frequentissima; liujus exstat forma cariosa in regione
campestri. . . . 1 1
1338. C. gracilis L. polita, laevigata, cytmdrica, scypho pla-
niusculo. _ . i,-
In silvis et forma verlicillata in caritpis. [Alia exstat forma p eitic illa td in Cl. degenerans transiens; Cl de- geranterUi basi albogultatä, bonam in Scania haud vin
diinus.1 .
l 53g. C. cornuta L. infertle polita, sursum pulverulenta, scy
pho incurvo angustato*
E Gothungia Ljungstedt reportavit. .
1340. C .fim b r ia ta L. undique pulverulenta, scypho cupulätt 1. abortivo.
Copiose in silvaticis. .
13 4 1. C. b r a c h ia ta Fr. pulverulenta, axillis äpicibusqUe lertih- bus perviis.
Ad truncos putridos, raro ad terram.
1 3 4 2 . C. squamosa lloffm. squamoso-decorticata, axillis perviis.
Ad saxa et truncos m uscosos.
