. ß, ®.
K D.
g
biffertationem Philofophieärti DEVIRTÜTE
feduloComparanda
Confentiente Ampliff:
Collcg:
Philofoph;in Regia ÜpfalienfiumAcadehiia.
PRÄ.SIDE ,
Viro
Ampliffimo
atqueCeleberrirno
Dn.
J
A
C
O
B O
ARRHENIÖ.
Hiftor. Prof, Reg: & Ord*
ad examen publicum modelte
defert S*. Fv".
alumnus
Johannes,
zerllOltro- Gothus
Jn Auditorio Gußav.Majk-ad dim t. April
Ann. M. D. C. XCVIII.
ÜfsZfLIAß, Excudit HENRICUS K
Jn
Chrifto
Pdtri
Reverendiffimö-Dn
HAQUINO
f§<p<£
@
eg
S. S.
Theolog.
Doftori
CeleberrimoDiaecefeos Lincopenfis Epifcopo digniffimo
Cönfiftorii Praefidi Graviffimo
Rcgiique ibidem Gymnafii Ephoro
adcuratilfimo
Maecenati ac Patrono
venerabunda mcnte
Reverendisfime
Rater
Moeeenas acPatrone
Magno.
TOt
rendijjtmeac
tanta
>in
Tua,Täter
meexifiunt
(tfeye-
bene*
ficia^utqVogratiarumgenereme
memorem tefter, plane
fim
nefcius,
In-credibilis enim ea eßhumanitas^qVame
durioribus
preßfum
fatis
compleHi
digna-tus es. Tuis interpofitisprecibus ad
A-cademiam alumnustf^egius
fatlus
fum,& quidem eotempore5 quo
dura
pau-pertas telam meorum
ßudiorum
erat
ruptura.Addebant
haßtanti animum
paternrfTu#
admonitiones^quibus
ere.Hus etiamnum conßantiam tueor,
ÖT
urgeopropoßtum.
Tibi
ergo^poftDeum^
adßribo &
ea quaebabeo,
&
quceolim
fum
cortfecuturus.
Aß
quo ego munereredimam illam Paternam tuam benu
gnitatem ? Fräter animum gratum ha-beo nihil,etiamin
eoßuminfelix,
quod i tanta mihi nonfitVis dicendijitpietatis
me<efenfus
posftm explicare, nifiprx-fens
quodoffer
o5leVe profecluummeo-rum fpecimen, TuoSacratum
Nompii,
pietatis me# aliquod haberipoterit pu
gnus. Accipe igitur oro,
quffoque
PaterPßyerendisßime,
paucas dßerilimußt
■ exarätaspa^ellas. Accipe,
qutffojml-tu , quo
foles
me & mea
reßpicere
,hoc eß
, placido ac
henigno.
Quodre-liqVum eß , ferVet TEDEUS 5 Par
ter
ßeverendißime
, in Eccleßte,
ho-norumque omnium emolumentum
ma-gnum. Quod ad cineres usque pre-fabor
Reverendisfimi Norainis Tui
Cultor & cliens
humillimus
g.
B. r.
§. i.
Ngrefilirö
mihi
difierendi campum ,
utinam fclici iucceflu ,
j
in
meutern vcnefunt verba Se*necx de vit. Beat, omnes heaie
ViVere Volunt : fed ad tmVidendum ^
quid fit qnod beutam Vitam cfßciat ,
caligant\ Duo obfervanda
pro-ponit Philofophus , altcrum,ap.
Petitum hominis ad felicitatem
ädfpirantem
; alterum, medio¬rum , quibus eam obti-nere licet > ignorationem
@ i Ü
Primum quod attinet , affcrcre haud dubitamus, neminem mor-talium exiliere , qui dum fibi
optime
velit
, cupiatque, etiambeatam non exoptet vitam.
Näm omnes bomines , fi um Voce
in-ierrogari
pojjent
, utrumbeati ejje
VeL
ient , fine uttahätfitatione^
Véllé 5 re*fponderent. in quit B»
Åuguft.
(Beate vivendi cupidiiäte incenfe omnes
|
fumusCic defin. Hiric tot de S, j
B. fententige , tot teftimonia ,
quae animos hominum femper
felicitatis avidos delinearunt. Verum enim vero, fragilitatem
mentis humanae lugemus,
cujus
duélu cum vera inquirimus, in |
fälfa incidimus media. Media
infcelligo ad beafcam ducentia vi¬
tam. Ad hiftoriam philofophiae
veteris fi relpiciamus , aliis
Fe¬
licitas eft in corporis volupta.te, alii, fed pracipué vulgus,
honores & divi tias pro (am¬
ma beatitudine venditant. Qui
propius ad veritatem accefiere,
S. B, Jocarunt, five in
ideabo-pi, five in v.oluptate animi ,five
in virtute , five,denique in
a-öione ffecunduin virtutcm. jbli
pmpes,licetquoadverba fibi
in-yicein a.d^erfiari videantur j in
uno tarnen qupdammodo con.
cijiari poffunt. Cum itaque
caput pbilofopb.U moralis
fittiefte
Apulejo , ut fäas qtäbus ad pitam
beatam perVenire
rationibus
poffis
, hatid ingrattun fpero tnc@ 4 ©
fe argumentum ,
fi
demonftra-re coner virtutem fedulo effecomparandåm .Rationem fi
quae-ris, exifiimes me affirmare
vif-tutis fedulum & indefeffum ex-ercitium elfe illud medium (cum venia Leftoris , vocabulo in
Philoföphia morali ufitato
u-tor )
quo ad
felicitatis
culmenfi in vita hac fieri poteft, afcen* dere nobis contingat. «14
avjfy*
x*is t 7r£o$ svättipmctv. Etiam
maximum omnium bonorum , quod in
hac vita comparare pojfumus , in o* mnium perfeclionum
, quarum acquiß«
tio a libero noftro arbitrio pendet,floß
fefßone confiflit ; qVum Vero praeter
Virtutis exercitium, nihil a nobis
pen-dere dici poffit 3 fiatuendum eß ineo
folo noflrum bonum
ejfe collocandum.
Le Grand, de vit. reä. inft. De
his in prsefenti pauca futn B,L»
allaturus , oro quadoque benL gnum folita humanitäre te mihi
prxbeas.
§, II. 'ETvpoXtyiw virtutis quod
attinet , å Viro vel Virilitate eam
derivare annituntur , eo quod
viros maxime deceat, & fortL
tudinem ob oculos ponat, Un-de faepius vocabulum virtutis
a-pud hiftoricos, Sc Oratores , pro fortitudine pofitum
reperi-es. Graecis pari modo %79,nö*
mine fortitudinis venit, nam
Mars eft, five Deus
bello-rum , quem in bellum euntes
invocabant, quafi is illos fortes
@ 6 cif
praeftaret. Quidquid fit
facb
les quidern concedimuså Viro dici vittutem , ita tamen ut
ne-que å tanto bono feminae ex-cludantur. Nam & his ratjor
nem, virtutisque habitum
con-trahpre , eamque exercere,,
de-dit natura.
f. III. Circa praefens porro
negotium
bifariam confi.de
randaeft virtus. frimo latius accepta ,
denotat nobis cujuslibet rei
perfeftionem , mm , & efih-caciatn. Sic virtus oculieft be-.
ne cernere , virtus equi, bene
currere , cquitemque veliere, ut
habet AriftotelcvS. Secundoac^ ,
cipiturßricäus pro
habiru,
quem natura noftra; fuperadditutfi 5j
multo cum Audio comparamus,
ut per eum apti, ad acHonés noftras rite& cum laude obeun-das , reddamur. Atquehicha-bitus refpe&il aut objeåorutiij aut faculcatum animxhumana:,
difpefcitur in Mordlem &
lntelle-Eiudlefn : ut hic intellectum
per-ficiat in veri cognitione, illevor
luntatem in appetitu boni,unde
virtus Intellfcftualis Sc Moralis
riomenhabet. Nobis autéin
prae-fenti, bonocum Deo, de
virtu-te rnorali agendum efL
§. 4. Virtute itaque , cum nihil fit praeftantius, nihil pul-chrius , nihil amabilius , quas neque naufiagio , neque incen*
dio amittitur 5 neque tempefta,
9 8 ©
tum aut temporum permuta.
tione mutatur5 quöfritur : Num
in alio ullo animali , homine
excepto, inveniri queat ?
Ho-imnem fi confideres quoad to^
tum compofitum
, anima
ratio-nali & corpore organico con-ftantem , quique animi
impe-rio, & corporis fervitio utatur,
dicimus illum iubjeåum
virtu-tis Quod, feu denominatmis effe.
De anima,quin fit fubjeétum quo feu inhitßonis non eft
dubi-tandum. Haec enim eft
princi-pium illud internum , å Crea¬
tore ad virtutem exercendam
datum. Huic infita eft divina
quaedam vis, & appetitus , ut
pon poflit non in virtutem ,
tarn-i 9 i
famquam yerisfimum fui
orna-mcntum ac decus ferri. Hxc e-tiam gubernatoris inftar in
na-vi , in corpore refidet,
denun-cians honeftum effe
appeten-dunij tnalum vero fugiendum*
Un de dux atque imperatrix Vit<t mortalium å Salluftio falutatur*
Quo nomine å brutis
exereiti-ura virtutis removemus i
fcien-tes eorum a£his quosdam ^ licet
virtutis fpeciern praebeant, non
dirigi
å principio aliquointer-iio ad honeftatem ; Ted
quid-quid virtuti fimile cxco
im-petu agunt , å crcatore
de-ftinata effe , per neceditatem
ipfis impofitam. In qua
icnten-|
tia deprehendimus NobiliffPufend. Lib. i. Cap.
3. I. N,
&G. cum
propofuiilet
fenten-tiam Grot: exiftimantis aäusnonnullos brutorum å ratione effe ordinatos, refpondendo
in-quit, id hoc finfu tantum admitti
fotefl y quod a Deo Creatore natura
ipforum ad tales actus edendos fit.
at-témperata, Audiatur (imul
tefti-nionium Senecae EpilE 124» Nullt Vitium eß
, nifi cui Virtus
po-teß eßfe. Mutis animalibus talis ex
fua natura motus eft. Sed ne te ditt
teneam, aliquod erit bonttm in muto
animali, erit aliqttd Vvrtus , erit alu
quid
perfectum
: fed quale ? necbo-num
abjolute
5 nec Vvrtus y nec per.
feclum. Héjec enim rationalibus
folis
contingunt, quibus datum eß fiire
qttare , quatenus , quemadmodum.
§. V. Cxterum, anitria
ra-tionalis, licet ens fimplex fit,
duas tarnen in ea concipimus
If
facultates
, intelleftum ScVo-luntatem. In qua autern harum
proximum virtutis fubjeftum
fit conflituendum , de eo non
levis eft inter Philofophos
con-tentio. Socrates ,
quiPhilofo-phiain de cado in oppida
devo-caffe dicitur , in intelleäu vin
tutibus locum affignafie videtur, dumears prudentias appellavit.
Arift. 1. 6. Eth, cap. ig. Alii
aliter , ut Scotus in fola volun-tate. Piccolomineus contra in
folo appetitu fenfitivo easdem
{
collocavit. Lübens ego fateor© 12 <#
niearum virium non' cflc inter
tantos viros controverfias
diri-mere, Interim re&ius
philofo-phari videmur, ((i clarorum
viro-riHn auäoritate fubnixi,
volun-v
tatem tamquatp virtutis
proxi-tnum fubjeöuro appetitui
fenfi-tivo prxferamus. Nam volqntas
fola hoqeftatem intendit: & ho-neftum quatenus eft honeftum ?
cum non fitfenübile, reelius
di-cimqsnon ad appetitum
lentien-tem , fed ad voluntatem, omne
honeftum Voluntavium eft, pertine¬ re5 & tale efle , quod lana ra¬ tio omnibus aeque diflitat 8c
qnod
perpetuo omnes ftringeredebet, Pcrro, Appetitusfenfi- 1
tivus j fi virtutis ponyretur lub-r
# 13 ®
je&nm , etiam bruta honefti
& jufti capacia faceremus,quod
abfurdum. Accedit ipfe
Ari-ftoteles , cujus opera in
Mora-libus non parvi aeftimantur
qui in appetituni fenfitivum
fx-pius inclinafle apparet, ita ta¬
rnen , ut voluntatem
praUulif-fe eum probet
Hornejus
, &quidem ex definitione virtutis,
qua per eleftionem definitur,
Eleäioneni autetn, cujus eft rite
reäeque praemeditari ea qux å
nobis fieri poffunt ? nusquatn
nifi in voluntfete repofitam
ha-bemus. Denique de appetitu fenfitivo non prohibet, quo mi¬
nus (ecundarium virtutis fub*
jeäum
, G voluntati imperanti14
lTiorem gerat, dicatnr. Plura
videri poffunt in inftit: Moral;
Rudrauffii,& lib. 3. Philolo*
phise V. & N. Burgundicse,
6. Hinc tranfitum facimus
ad definitionem , probe
fcien-tes omnem de aliquare inftitu-tionem å dcfinitione debere
proficifci , ut
intclligatur, quid
fit id , de quo difputetur.
So-cratera , ut fupra diäum , per
prudentiam virtutem dcfiniiffe liquet. Cujus fcntentia in
tan-tum efi: retinenda$ in quantum
ab Arifiotele prbbatur, cujus
haec funt verba: » Ii ^
ho&vg 7i ^ yptctfletviv. ort [Alv
(pqovrirtis va)f]o tbcti 7rct<rcig rag agerag 9
yfAaqjcivif, ori as (Aviv (Pqovqcrtug,ycctXug
i. e. Socrates partim rech
ۥ @
exquirebat y partim errabat. Quod
enim prudentias putahnt ejje omnes Virtütes , errabat , quod Verb non
ß-ne pr'udentia , recle dicebati Lib.
6. Ethic. cap. ig. Stoici
eti-am varias adferunt definitiones
nunc per babittim
exponunt
vir-tutem , nunc per T° vivere
conve-nienter natur*. Sed omnium
cla-riffimam videtur Seneca propo-1 nere Ep. 76. Homtni ßium bonum eß
ratio: fi hanc perfecit laudabilis eß
? &finem natura /u#
attigit. H^cra¬
tio perfetla, virtus
Vocatur* Plato
üb. 4, de Repubi talem fiftit. Quod Virtus ßt animi fanitas,
pül-chritudo i, & robm\ Haud inepta definitio. Mentienim humana;
per lapfum primaevum funefta
vnl-1
i6
vulnera incuflk effedolemus,adeö ut faepius fibi contraria , mala pro bonis patret , quemadmo-dum Medea^
Sed träbit inVitam novaVis: aliudque
cupido 5
Mens aliudfuadet% Video meliora,
proboque-y
deteriora fequor --- *
In quo negotio, fl adfanitatem
perducetur mens 5 necefle eft virtute imbui , unde etiam
ro-bur 8cpulchritudinemfuam
con-fequatur. T?s
åfertjsu&v
*7ij*«'toregov ßißctlcjegtijftft.
Jfoc*
ad
Demon.4
$• 7.
Sed ad
praefens inftitii-tum tamquam aptiffimamarri-pimus definitionem
Ariftotelis
,0 <7
$
quam
lib.
2Nich. C.
6.
huné
in modum exftruxit:* *&*) Éfctar 7T(>octi()(]tKtj9 év fi£<rojij]i ira> 1$
ripas agiirptvri Aoyaf, Kcti öo$ av «
<P(p-»pos opo-M. Verba funt
perfpi-cua , & fatis commode
virtu-tis cultorem inftruunt , ne
te-mere , ac defultorie , fed
cir-cumfpe&e
&
debi
ta cumele-flione agat0
Vigilando, agendo
5 lene confulendo, omnia profpere ce-! dunt. Huc fpeftatexemplum
Herculis in bivio conftituti,qui,accuratiori faäa eleäione ,
vir-tutis tandem viam
ingreffiis
efi,
fentiens non aliud , praeterhane , ducere ad verum
decus
& gloriam.
Éadem femita
ii^
calcanda eft\ qui
vitiis &
af.
feöi-© l8 feöi-©
fe&ibüs obnoxii , fi illa
mon-ftra dpmare velint
5 virtutem
inquam , cujus hoc eft
offici-um , ftudiofe feäari debent. Quemadmodum Phoebus, in
ä-iliorem Daphnes fpeciofiffim#
virginis raptus , multis labori-bus & periculis effecit, ut eaffl
fibi
conjugetti haberet
j itavir¬ tutem qvi feäari conatur,omrie ftudiüm ädhibeat, ejus ut fiat compos. Et fane voluntatem ,
appetitum , omnesque ejus
mo-tus & affe&üsfi inträ limites
continet , ut nequein exceffum
lieque defeåum
declinent,
fedmediodritatem debitam
obfet-vcnt , infinu tunc fibi
gratula-tür ex virtute fe degifle.
® 19 @
Jus autem omnis vis å
ratione
ejusque
diäamine
pendet,
Nam Ratio noftra adhuc poft
lapfum eam retinet
reffitudR
nem , licet interdum langvi-dam , ut poffit nos deducerein ea, qux ad vitam
hane
ho-nefte Sc tranquille
exigendam
faciunt. Unde Seneca dicit,
, Ratione duce , per omnem Vitam
e-mdurn ejje , minima
maximaque
exhujus confilio
gerenda
ejje.
Lib,2.
de Benef. Cap. 18.
$. 8. His ita pofitis ,
divi-fionem fubtexere é re effe
arbi-tramur, cum & nos ed alliciat
veterum canon : Qui bene
difttn-I guit bene docet. Ac
licet virtus
in fe Sc fua effentiafpeäata,
u-na
ü u> %
j?a fit, teftis eft Seneca: Eß y.
num hominis bonum. 'Bonus autem homo eß , ß ratio explicita & recla
eß , ut ad naturdt Voluntatem accom-modata. H<tc Vocatur virtus, h. c.
honeflum & unicum hominis bonum,
Ép.
76. Varias tarnen virtutis divifiones apud tnoralium Po-äores invenimus. Aliis, intereos Danaeo
, juxta
feriempra:-ceptorum
Decalogi
virtutem dividere placet. Aqua fere
fententia non alienus eft Prof.
Aboenf. Axeljus
Kempe in
Phil: fua Morali 5 virtutem in duas fpecies Bietatem &
Brobita-tem di videns , ita qt Bietas nos
dirigat
refpe&u Dei , Brobitasrefpeäu hominprn.
Qua;#> 21 ||
fio licet perfpicua tanqani
ab ipfo Deo methodo
clivina difpofita fit , miffam ta^
jnen facere eam non p^nitet ,
cum in delineanda virtute civir
Ii , Antiqnprum malimus
in-fiftere veftigiis. Åtque
Stoico-rum divifionem intuentibus 7
quatupr occurrunt fpccies,
Frn-dentiaJufiitia FortitudoSc
Temperan-tia. Quas cardinales vpcifa-runt ideo haud duble Philofo-phi , qnod hae pmnis
hpnefti
fint
quafi cardines
Scfulcra
7& ad has tanquam fontes cete-ros rivps ppffe referri exifii,. marint. Plures virtutes
enu-inerat Ariftpteles lib 2. Eth. pap. j, ut
funt Fortitudo
3yantia, Liberditas & Magnificentia ,
Modeßia 8c Magnanimitas ,
Man-fvetudo 8c dementia ,
Ajfabilitas
,Veracitas , Comitas ? affeäus
lau-dabiles , nempe Ferecundia &
ISlemefis ? quas excipit denique
Jußtia. De quarura numero tale fert HornejusJudicium:fuß
ficiens efl numerus iße 5 quia nulla moralis Virtus, qu<e ad Vitam ciVi* lemfpeclat , & natura duce cognoßi
aütparari poteß , reperitur praeter
bas 5 nec jußo major efl
, qma o*
mnes quas recenfet Arißoteles fpetie diflincldt funt, «Sed nefeioan
ar-rogantias
fit
in hoe
feeeffumfa-cere å Philofopho , dicendo , tot effe virtutes , quot
funt
objeäa aäionum virtuofarupi>
• «3 0
quae in medio 3 inter duo ex¬
trema jacent. jllud fanae
ra-tioni eft confentaneum
ejusmo-di obje<åa & plura effe,& pro
eorum numero pluribus
appel»
lari poffe nomiiiibus virtutem* §t 9. Pfoximum nunc effet media virtutis comparandae
itt-veftigare,
fed
prius quaeftioilla nobiliffima attingenda eft t.
An homini
obligatio fit
injun-fta ad virtutem comparandam?
affirmativam dum tuemur
fen-tentiam > abhorremus å fenten-tia Cyrenaicorum
> &
Scepti-corum , quibus nefas non habe¬
tur , tefte Laertio , honeftum
& juftum aliquod natura
exi-ftere , negare. Quae
fententia
ut;# 24 @
üt varia å fe gignit
abfurda, itä
oraculis divinis planerefraga-tUt •fa" %*§ 1*M vöjutov w>>,
Qutrei *fa 1* véftin 7roy , Zjor vopov paj s%j&
fy, Uvjoig ein vopog* Rom. 2. V.14.
Ex quo, & aliis fatis conftat
mortalibus certam agendi legem
efle praefcriptam * ad cujus di¬ ktamen afliones fuas 5 ne vagae
fint & incertae, componere
de-bent. Et fane hömo 5 dum ju*
fia rationis lance perpendit
do-tes iIlas eximias , quibus aniniä
ejus eft omata , qyibusque
pe-nbs fe effe fciat , poffe maluin
å bono , injuftum å jufto
fepa-r*are, ve-rbo,j virtutem colere Sc
vitium fugere, non poteffi non
ad honefta quaz-vis fe
obliga
tum fentire.@ 25
fentire. Hinc per
obligatio«
nein 5 exponente Nobilifl: Pu*
fend. Frcmum quaft injicitur liber-tati noflrrt) & quamquam de fatto
Voluntas in dtVerjum tendere queat y
intrinfeco tarnen per eandem Velutfen*
fu imbutam fe deprehendat, ut nipr<e*
fcriptee normte conformisfit åttio
edi-ta y non rette Je egijfe cogatur agno-fcere , adeoque fit quid mali eo nomu
ne homini eVeniat
, non immerito id
fibi accidere judicet , cum normam 7
prout par erat /fequenti ifiud elitäre
licueritt Neque dicimus per
ob-ligationem
voluntatem cogi yquntfåne eogi nefcia eft $ fed ta-les fibi fiftit rationes , ut
quan-to majora
prse ceteris
animanti-bus accepit dona
, tanto magk
9 26 O
cogitet
fibi
efficiendiim efle, utdecore , ordine ,
aäionumque
,clegantia
ipfis
praeftet ,illam-que
adipifcatur perfeäionem
,qua naturam
fuam illuftrem
4twwvh SeUg <f>v<reu$ faciat.2 Pet.I,
His accedunt exempla
Gcntili-um , qui dum honefta 8c jufta
patrarunt ,
naturali
quadam le¬ge
fe obftriäos obliga
tosquede-clararunt. Inprimis cum &
il-li honefte vixerint, qui nemi¬
nem metuebant. Quod magis
homines Chriftianos obfervare
decet 3 quibus praeter naturale
lumen , caeleftis contigit revela¬
tio 3 ita ut fi illud
afpernaren-Im 3 hinc tarnen vim & Obliga¬
tionen! honefti perfentifcerenn
*:•
#> 2'
Unde virtutum quasi concate^
nationem divina praecipiunt o-racula : 2. Pet: i. v, 5. 6. 7.
§. 10, Nunc nobis
pergen-dum eil ad illa Media demon-ftranda , per quae homo in vir¬
tutum , quarum obligatione
te-netur , veram acquifitionem
de-venire poteft. Primum itaque
tanquam
femper
Scubique
ne-ceffariam fupponimusimploratio-nem auxilii diVini , cum^u SeZv*p-'«t»5 Äaßsiv teile Simonide. Ho¬
rnines enitn omnes iuas aclio-nes Divinae providentiae & re-gimini fubjeäas, fi confiderent3
neceflarium utique efle
intelli-gunt å San&iffimo Numine
fe-lix initum , & progreflum
©« 28 *§j&
fperum efle petendum. Alias
fi divina favoris aura deftitue.
reiitur in prxceps ruerent ejus a&iones. Undeprydare Cicero
a Diis immortalibusfunt nobis
agendi
cabieiida primordia. Etiatn facra hxc efl: unio inter Deum ho.
minesque , ut quemadmodum is
tanquam virtuofiffiinus virtute
femper delectatur ; ita ejusdcm eultori opem iuam & auxilium
non deneget. Ad quod
pro*
bandum haud inepte
adducun-tur verba Senec# Ep.
41. Prope
eß d te Dens ? tecum efl 3 intus.efi.
(Bonus Vir fine Deo nemo eß, Jn
poteß aliquis fuprct fortunam, nifi ab
illo adjutus
5 exfurgeref llle dat
con-filia
magnifica & erecla. Id quodegre-@ 29 ©
egregie videri poteft in Rotnu^
lo Romanorum Rege, cum
an-cipiti cum Sabinis haireret pu-gna, arma ad cadum tollens,
o-ravit ♦ Jupiter tu pater Deurn
ho-minumque , hinc J,altem arce bofies ,
deme terrorem Romanis , fugam f&-dam fifte, Liv. lib. i4 Cap. ia.
Quibus verbis Romulus , licet
Ethnicus , prydare monftrat
I Beorum effe virtutem ac
forti-tudinem animis hominum inftil-lare. QuashornoChriftianus
a-nimo revolvens, majori jure
fuum cxiftimabit debitum efie , in virtute feäanda , Deum in.
vocare , cum ab eo tot non mo¬ do reportarit beneficia,
fed
© 3° ©
cui grave non
efianimumvirtu«
te ornare , ac inftruere.
§+ II. Alcerum quodad
vir-tutem non parum facict , eft ,
Docinna & infeitutio. higeniis noferis
femma virtutum
ejfe
innatafei
muscum Cicerone, quxfe adolefcerelu
ceret , ipfa nos ad vitam beatam per*
duceret natura. Tufe.Qu
Jlla virtutum
femina,
quoqu£-fo modo adolefcere , &
incre-menta capere pofibnt , nifi
in-ftitutione 8c informatione fide-li? Terram , cui femina fuflt
infperfa , fi nen
excolimus,fru-öum fru fira fperabimus ; ita
natura humana, femina ferens divina, nifi doärina & infor¬
matione juvetur, ad
perfeåum
virtu-@ 31 €£
virtutis habitum non perveniet.
Doärina enim veram virtutis
delineat formam , fttppeditat
praxepta ,
afFert
praeclarorum
virorum exempla, magnum vir¬
tutis incitamentum , &
quatn-vis virtus ipla larga fui
fit
mer-ces , praunia tarnen,
quibus
af-ficiendi funt virtutem cultores,proponit. Qua; omnia mens
hu¬
mana attentione debita
adver-tens, non poteft non animurrn
ad virtutem applicare, Quare
magnis
laudibus
piaAntiquitas
eft ornanda , qux fcholas,
vir-tutum & honeftarum artitim of-ficinas adornare , fidelesque
ädfcifcere Magiftros
voluit,
non alium in finem , quam utiiia hominum å teneris annis
virtute & do&rina imbuerentur.
Unde Cicero nullum exiftimat
munus %eipublic<t majus meliusVe
pof-fe
adferri
, quam fi doceaturerudia-turquejuVentus. Neque hac
oc-caiione doSlrinam Sc informationem,
Ut caufam principalem Sc proximam
Virtutis defendimus. Multi enim
dantur , Sc adhuc exifhint,qui-bus quidem Etiiicae Sc virtutura pr^cepta Tunt cognita , fed
ad
ea aäiones fiiascomponere o-mni modo fere detre&ant. In
quibus mecum facere videbis
Heerebord. Difp. 17. Ethic: Sed potius arridet Do&rinam per caufam virtutis adjuvantem
& impulßvam * exponere , quae
piaufi-@ 33 #
plaufibiliter movet ,
&
incli-nat voluntatem.
§. 12. Jn
proximum
denique,
ac proprium Virtutis
acquirendae
Medium inquifituris ob venitcon-jvetudo Sc exercitatio , eaque fpon-& hbera i non, wWtefujczpta.
Quo nomine Confvetudinem ,
vel
virtutis exercitium , non per
quemvis exponimus
a6him,& å
prudentia remotum 5
fed
vigo-rem , &habilitatem illam,quatn
reäae rationi conformatam,cre»
brae 3 faspiusque repetitae
aäio-nes producunt
,
intelligimusf
Et haec confvetudo admodum
neceffaria ducitur iis , qui iu
virtute proficere
volent.
Confvetu-dinis ?na?navis efi Cic. Homo
©'34
tiim noti nafcitur virtuofus, fed
virtutum quaedam femina ipfi
diint innata, connataque , quae
poftmodum
excolere
decet , utrepetitis faepius
aftibus
5fiat
confuetudo5confvetudo
progig-gnet
habitura
,habitu
acquifi-to perfeöio homine dignaillu-cefcat. Qiio pertincnt verba
Senecae Ep. 76. Virtus in te non
incidet , ne leVi cjuldem opera , aut
labore. Et paulo poft Ep. 94.
(Pars Virtutis difciplina conßat, pars
exercitatione , & difcas oportet , &
quod didicißi agendo confirmes.
Quemadmodaniexerckutn
exer-"dendo facit promtiffihium Jm-perator , ut de Jphicrate å
Ne-pote
relatum legimusy
Quod
ff! 3f
®
in eam confvetudinem capias adduxit , qua cum prclii
(i-gnum
ab
imperatoreeffet
da¬
tum , fine ducis opera fic ordi¬
nal confifterent, ut finguli a
peritiffimo imperatore
diipofiti
viderentur. Sic animus
huma-irns , virtuti adfuefaftus ,
pro-pofitumque urgens , magnado¬
natur tandem perfe&ionc. Et
cum multtf ad confequendum
habi-tum requirantur achones
,
defißen-dum ab hac afvcfachone ante non eßr
quam id quod agimus promte & cum
animi aliqua Voluptate ms
facere
Jen-tiamus\ Hornejus Ph: Mar,
Lib. 3. Cap. 2. Quantum yero valeat re&a confuetudo
deck-fat Lycurgus,
juflifßmarum
die,
36
legnm auBor , fuis Laced#moniis in duobus iftis catnlis , quos å
teneris afuefaäos , femper
ean-dem tenere confuetudinem. De quibus plura vid. Plutarch. de
Educatione puerorum. His
tiam omnibus bonorum conVerfatio
*efi adjungenda , qu# fane ingens ad virtutem #iiimatur incita?
mentum. Carbo prun# ad nio
tus revivifcit; fic bonorum
fo-eietati fe immifcens , de
vir-tute eorum participat, imo moa¬ rés induit. Quo digitum
rur-fus intendit Seneca ; nullaresma¬ gis bonefla animis induit , dubiosque & in provum indinantes reVocat ad
reclum , quam bonorum yirorum
fonVerfatio. Sic Roman#
qventiae parens Cicero , ofteru furus adoleicentibus moclum
comparandi gloriam, &
hono-rificam exiftimationem,
propo-nit familiarhatem cum viris prae.
ftantibus ,dicens ; factllime autem & in optimam partem
cognofcuntur
a~dolefcentesjqui fe ad claros &
fapien-tes Viros , bene conjulentes (feipubl.
contulerunt, quibtiscunquefifrequentes
fiint
■) opinionemajferunt
populo,eorumfore fe ßmiles, quosfehl ipfi delege4
runt ad imitandum, Cap, i 3. üb,
3. off,
113. Priusquam finem huic
opella? iroponimus, non
abfo-num ducimus duas praecipue
adferre caufas , ob quas
virtu-tem fedulo efle comparandam
affir-38
affirmemus, Altera, caqueprimae
ria eß gloria -Dei. Deus cnim
le¬
gem fecundum quam
vivendum
eft , nobis dedit. Proindeade-andem omnes noftras
compo-nentesacHones., faeimus & qu£
jubet 3 & quae in ejus
hono-rem & gloriam vergunt*
Altera
&proxima oft confdentis
tranquillt-tas3 quam pro ultimo fine in omni aäione refpicere oportet.
Sit haec aftionum meta &
fco-pus. Nee cedamus hac in par¬
te navigantibus
, quibus certus
eft locus quo tendant, inventa
eft illis actis magnetica,
qu#,fi
vel parurndeffeäitur
å via 3m-dicat.
Jneft
& nobisejusmodi
index , Ted ita ioeft ? ut© 39 © ^em torqueat
, fi erratur ,
de-le&et 5 quando reäa itur tra. mite. Sacer inträ nosfpiritus fedet
y
malorum bonorumqne noftrorum
obfer-)>ator & cuftos , hic prout a nobts tra-ciatus eft, ka nos tpfe traclat. Et
quid qusefo confcientix
tran-quillitäs aliud eftv, quam
tefti-monium illud intcrnutn , quo
homo in mente fua fibi
gratula-tur, fe ad pr^fcriptum rationis
vixiffe. Hoc bonum ut
naft-cifcatur , virtutem in pretio
habere oportet. Sed dolen-dum tantam in mentes homi-num irrepfifie perverfitatem,ut
fusque
deque habitaconfcien-tia , mak faepe agant, hoc for-; fitan feduäi errore , eorutn
H 4° ©
äa oceultaripofle. Verum ma-4 p gna eft conicientix vis , pc
utpote qux delinquentibus mi¬
natur pxnam
, qux licet
fen-fibus non fe ingerat
,
horribili-
.libus tarnen confcientix morfi- ff
bus angit & torquet.
Unde
^
Curtianus ille Philotas : Seele*rati
confeientia
obßrepente, qVum ^
dormire non pojjunt
^ agitant eos
fu-
Etri<€jnon cogitato modo ,Jed confuma- Gn
to parricidio. Et Jfocra:
ftnåénoje (Åtj^sv cit%()ov7TQiYi<rctg Åqrwé Zl
w y*t kZhag Äu&vg, treavja T)e ye c-vwJtj&eig. Ha
Mom 7« S"ém dopa*' * *
Hit
* * * * * * Caj
Ornatisfimo Juveni
a*Pn.
JOHAN
NI ZERLL.
b Populär! & Ämico in paucis diledto i- cum de fedulo Viirtutis Studio
egregie disfereret.
Q
Visquis
\ve , Virtutumaugufium
petiturusfindet
adcacumen
arcem ?^Ardtium dumis falebrisque difcat
Carpere callem.
Tramites pasfim rojei vtdentur *
Et viam rupes actiunt tniqure $ Gresc inexpertus timet hane , & illos
Fervidus ardet.
ZERLL viam pmdit facilem ; nee altam
Veferit cautus Pharon , at beato
Herculis mju docet expetitum
Scandere eulmert.
Binc chorusfervens Tibi furgit omnis ;
Gafialis fejjum refovens Clientem Fönte fcecundofallt. 0/ levam en
Vul<;e laborum.
Jta ludere voluit
[uveni Literatisfimo
Dn. JOHANNI Z
E R
L
L
Amico fuo fvavisfirno De Virtute Sc~
duloComparandaegregie diflerenti.
SCtte
necalnon
Nemominus
eft,
quam
cafu bonus,vere
dixit Se-
ailcen«.da virtus eft, Quopracipue
innuerevultf
neminem defidia ac otiodedttum^jedvir-tutemfeduld opera injectantem ,
tandem
bcnum virum evadere. Quoi etiam quotidiana docet experientia :
neminem
iter paranda virtutis ac
eruditionis
in•
gredi , ne dumfeliciier
abjolvere
po/fe
absque magno ftudio &
labore,
rnultis-que vigiliis. Unde non
pauci
depreben-duntur, qvi hujusmodi
difficultatibus
,partim in primo ßatim adttu ,
partim
in medio ferc curriculo vtcli>
virtutis
&
literarum ftudia relinqvunt. Horum
in
numero te , Amite(vavisfimc9 non
fr-ijfejam fatis cx diligentia tua atque
pt-tientia animi haufimus.» Certe, fi ocu?
Iis tneis tubjicere velim conditionem
fr-1
ißi, videbaris mihi coeptis tuis
laudabili-L bus deßßere debere. Sed amor ille
ad-mirabilis , virtuter», ßudia
literarum amplefferts , anirnum tibi dr
conßantiam addidit. Simul etiam
per-, pendißi procul dubio extnde uberrimos
fruffustandem ,promanare. Hane igitur
tuam in virtute colenda dr eruditione
ß
parandajedulitaterndr conßantiam
nonpoßum non laudare, tibique hunc in
flu-m dm fehcem
progreß'um gratulari
, quem nunc doffa dr eleganti DifputationeTuaäe virtute Cedulo comparanda publice
oflendere adgrederis. Perge itaque jam
^ eo , quo cocpifli anirno,
dr
nondubito
quin metam , ad quam contendis ,
fe-liciter attingas , & dulces cx literis
■ß fruffus , quarum radices amaras in
^
hunc
usquediem
expertus es ,capias.
tn £uod ego tibt ex animo voveo]
Upfaliae die 19 Martii. ^ Anno i<598.
em
ftlr
Literispariter,ac tnorumeiegari*
tia , Ornatisfimo
*Dn+ JOHANN I ZERLL 4
ftudiorum meorum moderatori
Fidelisfimo.
l^kUantus apud prseftantiores omnis asvi
V^homines lcientiarum fueritarnor, egre
gia iliorutn fcripta öftendunt, &;
volumi-namulta teftantur. Miffis aliis, fi confi*
derarevolumus fiirnmam illam circa Vir-tutis cognitioilem diligenriam, nobilifiima
quseque ingenia multum ludaffe
deprehen-dimus , priusquam eam fint confecura.
Horum autem exemplum Te fecutum eiTe
vel inde cognofco , quod ejus niaximé
ftimulis-concitatus , virtutem tibi
porifti-ncium tra&andam fumferis ; non eam,
quam multi fortitudinem adpellant; Sed
omnein 5 qua , ut dicit eloquentiae parens
Cicero , nihileßformoßus3nihilpuichrius3 nihil
amabilius, Scilicet reputans quam fit
bo-num , virtutibus decorari 3 ac praedituni
efle , fianc ex omnibus materiarn
utiliffi-mam , & tibimaxime necelTariam fore
du-xiftit ex qua etjam fru&us in pofterum
u-berrimos capercs. Nihiiitaque fupereft nifi
utoptem3jubeat Deus conatus Tuosin
No-minis fuigloriam,tuumque[commodum ita vergere s ut metäm 5quamdefideras,loetus
tandem contingas.