• No results found

THESIUM SYLLOGE

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "THESIUM SYLLOGE"

Copied!
52
0
0

Loading.... (view fulltext now)

Full text

(1)

/y

1.

N.

J.

SYLLOGE

THESIUM

THBOLOGI

CARUM,

PRvECIPUAS

DOCTRINAS,

AD OECONOMIAM SAL V Previter Sistens,

NOSTRORUM

TEMPORUM

CAUSSA

ADORNATA ;

Cujus

PARTEM PRIOREM,

CUMCONSENSU ATQUE

ADPROBATTONE

VENERAND/E

FACULTÄTIS

INREGIA ACADEMIA

PR£SIDE

DNLAÜRENTIQ

BENZELSTIERNA,

S. THEOL. DOCT. AC PROFFSS. REG? ET ORD.

PUBLIC!-. F.XAMIÄ'AIVPAM SlSffT

ANDREAS

OL.

KNÖS,

PHIL. MAG. PAST. ECCLES. LEKSEERG ET RECT. SCHOL.MARINST.

IN AUD. CAROL. MAJ.AD DIEM IX.KOVEMBRIS,

ANN1 MDCCL1V.

.■ ' H. A.M. S.

(2)

S:£

R:;E M:TiS

SUMMA FlDE I l//KO,

Regis

Regnique

SENATORI,

Regii Collegii

Nomothetici

PR

iE

SI DI,

Regise

Academiae

Upfalienfis CANCELLARIO,

IHuftrisfimo

Excellentisßmoque

COMITI

ac

DOMINO,

DN

C

A

R

O

L

O

EHRENPREUS,

EQUITI

ac

COMMENDATORI

Ordinum

Regis

Sveciae

longe

fplendidisfimo,

MiECENATI

SUMMO,

Diljcrtationem

'venerationis

hane

tefjeram,

Jbeologicam,

cum

omnigena

in

JurnmA

felu

atatis njoto ,

D.

D. D.

TANTI

NOMINIS

Devotisfimus eulror,

(3)

BEIsEVOLE

LECTOR

iT copiofiori Te fdetineam praefatione,

eo minus nece/Tarium elfe puto, quo

certiusnovi, vel fine procemio

fequen-tes pagellas a Te legi pofle

:

paucifli-mis folum , qua; fuerit occafio hujus

feriptionis , indicaturus. Deftiriatx

erant ha; Thefes difputationi , quam ante aliquot annos,

cum Adjundtus Regii Gymnafii Scarenfis conftituendus

efiem, fecundum tenorem Conftitutionum Regiarum, pu¬

blice ventilandam fifterem, Materiam eligere volui, per

proecipuosdodtrinac Fideiarticulos fe diffundentem, idque refpedbu temporum iilorum habiro, inqua; incidimus: in

hsec ervåm convenire arbitror, quod Lutherus,

non fine

rstione,prsedixit: Epicureifmum & Entbufiafmum, f.

Fa-naticifmurh , extremis temporibus certatim

debaccbatu-ros (a). Sunt, quos nulla religionis Chrxltianse cura

tan-git antan-gitque, qui vel nihil fciunt & nihil credunt, vel in

otiofa notitia fubfiftentes , fifluras Zionis fibi cordi non

efie haud obfcure produnt, live, ut D. Weismannus ait, dummoclo reiiujonem in fimbriis mordicus teneant,

utrum

iila in corde vulnerata fk, nec ne, parum curant (Jb)%

Sunt & alii, qui zelo Divino fe agi pra; fe feruntj at

con-fuli caufEe DEI commode non po/Te autumant, nifi ipfum

quoque dodtrina; typurn, quanturn infequidem,

immu-tcnt, novas opiniones ,ScriptuneSacrae & libris Ecclefiae

noftra; Evangelico-Luthersna; Symbollcis contrarias^

fpar-gentcs. Hese mecum reputans, nonnulla eo fpedtantia,

ut fine declinatione, five ad dextram, five

finiflram, in

A via

( a) Serm. Convival. c. 3a. p. 344. Allegat haec rerba D.V.Ev

LOEStHER. in Prxfatione Prxnotionibus fus Theolog, pi'cemifla.

(fc) Lege, fi placet, &expendeea, tjut de rtatu ecclefiae

Luthe»-rr.nx hujus feculiobfervavit &annoravitD. CHR.EB.

WEISMANNUS,

(4)

2: PR/EFATtO.

via reda & regla (Ef. XXX. 21.) contineatur homo

via-tor,. in chartern conjeci: qvum enim inargumento quo-dam elaborandum mihi eilet; hoc prae aliis maxima fefe utiiitate mihi commendabat. Scilicet objedare nobis

fo-ient homines Fanatici & Indifferentiftae, plurimos

noftra-tium, qui orrhodoxi audirc cupiunt, in

fterili

&

otiofa

hserere notitia, 8c in e* tarneneflfe fententia, quam afiis

quoque

perfvadere

conentur» externam

hujusmodi,

etil

a fide Cordts disjundam, religionis Lutheranse profeiTio-nem , eße fa'utiieram :

fe

vero

hoc conciliare

non

pofie

v

cum verbis Ghrifti Matth»VII ti. Luc. XII. 47 aliisque

didis Scripturae notiflimis, neque adeo illos, qualis

de-mum cunque fitillorum

confefifio,

proveris

Chriftianis ha¬

bere parum igitur

referre

putant, utrum quis

huie,

an alii religioni fe addicat , modo

Chriftianam

profiteatur,

& ioiidioribus in pietate profedibus operam det;

&

quae

funt alioe hujusmodi fallaces

conelufiunculse

T comparatas

ad fucum fimplicioribus prsefertim

factendum,

quiin

me-rita cauflae non inquirentes , aut ignorant, aut

ferio

non perpendunt ,

quid

Vera

&

yvvyrlcas

Lutherana;

religio, dum ex

libris

Symbolicis

seftimatur,

involvar,

quam indubie

fit divinitus

fignata,

quam

praeclara

ad

fo-lidam pieratem contineat

media &

motiva ,

&

quam

in-grati proinde

forent

in

DEum,

fi

beneficium

hoc,

quod

in gremio hujus

Ecclefioe nafci

eos

fecerit,

parvi

pendant.

HincTheologi noftri variis, iisqjje eruditis,

fcriptis,

evi-cerunt, puriratem dodrinoe eile quidem

inaefti—

mabileTetanien nudas ejusmodi notitiae, 8t

profcflioni,,

SLvera fide disiundfc, non tribuere , quod fit

falvifica;;

defedus p^axeos vere Chriflianse,

apud

permultos

,

qui.

Lutheranos fe efife profitentur ,, nimis efie

manifeftos,

quam utnegari vel

diffiojulari

queant,

fe

malo

huicinge-mifcere, & quantum in fe quidem,

medelam

adferre: de

cetero autem ddedus hujusmodi non debere imputarr

ipfi dodrince, fed

perverfae

ejus

adplieationi

:: ut

reliqua

jam.taceam, a.

viris.cordatis hanc

in rem

allata,,

quorum

(5)

PllAFAHO. 3

veftigiis» quantum pro mea tenuitare fieri potuit^ infi-ftens, brevi hac commentatione rftenderevolui: nudam

notitiam parum quidem referre ad a&ualem

confecutio-netn falutis} at referre tamen plurimum, utde cecono-mia falutis vera, fana & pura dcétrina , inftruamur:

non omnem praxin effe DEO gratam , fed illam folum,

quae a Spiritu San&o , praelucente notitia , per verbum

Scriptum communicata, dirigitur , & a vera fide pröfluit:

hoe vero a falfa & impura dodrina fruftra

exfpt&ari,

fed

contraria potius p^r illam, quocunque etiam colore

pin-gatur, effe metuenda, utnimiruma vera falutis via, in

verbo DE1 propofita, perambages & maeandros

deduca-mur. Geterum licet hoc meum inftitutum probarifibl

profefTus Ht Venerabilis ille , cul exhibitseerant Thefes

mese , 'Cortfefius } mihi tarnen facultatem eas in

cathe-dram producendi fe concedere pofle negavit, hane

adfe-rens caufiam, quod jus pracfidii in difputationibus pure

Theologicis, fecundumConliitutiones Academicas,mihi

non competat. Confilium proinde meditationes hafce

pu¬

blic« Iuci exponendi abjeceram,Thefium mifcellarum,ex

Theologlat Philologia Sacra & Philofophia depromtarum,

decades binas ad examen publicum deferens

, nec forfan

de lucubratione hac Theologica edenda amplius

cogitas-fem, praefertim cum praeter exfpedationem meam de ca¬

thedra Gymna/tica devocatus, e!, quojam fungor, offi¬

cio, per gratiam Regis Clementiflimi, fim admotus} nili

eorum, quos veneratione profequor , vel mandatis vel

^ronfilits obfequi, e re mea duxilTem. Accipe igitur The¬ fes hafce, ferena fronte, B. L. maxima, quoad ejus fie¬

ripotuit, in hac dicendorum copia, brevitate

configna-tas , in quibus ornatum quidem & politum fcribendi ge¬

nus} de quo tam follicitus non fui, quam ut mulra

pau-cis comple&erer, quodque, dummodo intelligar, aliis

lu-bens relinquo} fi hujusmodi cupediis inhias, defiderabis,

non tarnen, ut fpero» religiofum purioris do&rinse, &

(6)

i-4 PRALFAllO,

veritatis, qna» v-%r

evrfßuccv Apoftolo dicifur

(Tit- f. i.),

ftudium, quod tarnen

prcefifcine dixerim

rVTibi meliora

vei rediora monenti, fi qua in re hallucinatus fuero, ne-que enirn hotmnern me

elfe

ignoro ,

Iubenter

ceffurus.

if^que

quo luculcntius

adpareat

r quousque

inftituto

re-fponrleant hse

Thefes, conferillasr

fi

placet,

cum

fcriw

ptis Theologorum no

fl

ror um

Epkureijmum

,

rationali-jmum &

mturalifmum,

tam

theoretieum

quam

pradicum,.

nie non Entbufialmwn & Fänatieifmum perftringentibus,

illis vero prrefertim, quae in controverhis recentioribus & recentiflimis, fic di&is Pietifticis & Zinzendorffianit

prodierunt, in

notulis

fubjedis

paffim

allegatis&

quam procul a fludio

vel

hujus,

vel

illius, vel

alius

cujusdam

fcétae abefTe pervelim omnes, qui verbum DEI in pretio habent, utpote quibus incumbit omnia,ad hane normam# probare, &quod

bonum

non percipere

folum, (ed

etiatn

recipere & retinerc (i.

Theff.

V. 21);

ipfe

judica.

Ego

vero his nihil jam addo,praeter verba Christ. ScRivERrr,

quse, quandoquidem fcopo hujus commentationis

valde

flint confentanea, iisque, perDEI gratiam, meditationes

measTheologicas, inter svCpy/xicts

^

<W(£>>7foW(2.

Cor.

VK

g.), femper attemperare

ftudui

5

mihi

temperare non

pos-fum , quin huc tranfcribam. Ita vero ille DEum

alloqui-tur (r) : Du weift Herr, dafs ich nie den

vorfatz

ge-u

habt, etwas zu fchreiben, (addo, zu predigen und leh-°

ren), das imgeringften von dem

fürbilde der

heilfamen"

Worte, und von der einhelligen meinungdeiner

recht-<c

gläubigenKirchen abwichejmir gnüget an

deiner

wahr-iC

heit, die du in deinem heiligen wort

offenbahret,

und"

deinerKirchen,als einetheurebeilage,anvertrauet

haft."

Wie folte ich über mein hertz können bringen,das ich"-deines, ohne das gnug zerrüttetes und

betrübtes Ziontc

mit neuerungen folte

verunruhigen?

Ach wenn

wir

nur4

c

das (^) Thefaur*. animae ( Seelcnfchatzjj. fart»I, dediett» ad DI11®

(7)

PRJEFAlIto 5

das alte, das wir von dir, durch die band deiner Pro-"

pheten und Apoftel, und deren getreuen Nachfolger"

empfangen haben, mochten mit immer neuer andacht"

behertzigen, mit neuen eifer bewahren^mitneuenglau-f<

fcen fallen , und mit einem neuen leben zieren! Ach"

wenn wir doch alle, die wir die alte Apoltolifche leh«<c

re haben und bekennen , möchten durch diefelbe neue"

Creaturen in Chrifto werden!" Htec eh funima

voto-rum meorum; hoc faxit DEus Pater, per Filium,

in Spiritu San&o!

"

BKEViS CÜNSPECTÜS.

7HES. I. De Scriptura S. unica credendorum tf a+

gcnäoYum, feu

fidei

ac worumy normo, normante.

7/. De Enthufiafmo.

IIf. De eomprincipio Scriptur<e S.nonadjungenäo,.

Zfquo fejifu experientiam fpir. admittamus. IV. De Indtjfferentifmo.

V VI. De interpretatiane ajfetfionibus nonnul--Iis S:£ S:a.

VII. De Libris Symbolicis.

VIII. IX. X.XL De S. ö. 7rinitate, atque

operi-lus divinis ad intra & ad extra.

XII. De duabuspartibus hominis eßentialibus-.

-XIII. De peccato original^ XIV XV XVI. De Cbrtfto.

XVII. De gratia adplicatrice in generei

XVIII. De vocatione & illuminatione.

XIXXX. XXI. De Contritione..

XXII XXII).XXIV. Defidc acregeneratiom

XXV.XXVI.XXVI). De Jußificatione.

XXVIILXXIX.XXX. De Sanäificatione. XXXI. De Lege & Evangelio.

XXXII. De unicavia falutis in V, & Lf- Tj

XXXIII. De Sacramentis. XXXIV. De Eccle/ta.

(8)

IN NOMINE JESU.

THESIS I.

Crlptura Sacra, libros Y. & N. Teft. complecftens , ita perfecta

eft credendorum & agendorum

norma , ut quicquid ad falutem

confequendam fcitu crcdituque neceflarium nobis cft, quicquid

tum ad formandum doélrinae

ty-pum } & decidendas

controver-tias Theologicas, tum ad praxin Chrlftlanifmlpertinet9 id omne in his SacrisLitteris

plene

contineatur, vel xar« rc grirov &

expreflis

verbis

,

vcl

virtute verborum, & per Jegitimam confequentiam, inde

fluentem: ut adeo in ejus effatis fubfiftendum fit, necad aMud principium normativum, quo

demum

cunque

nomi¬

ne veniat*

procedendum.

Qvum enim

Apoftoius

expref-fedöCeat, nonmodo totam Scripturam S. tarn

verbis

fi-fnificantibus,

eo7rvevftv, fed

quam

& tantam

rebus

ei

fignificatis,

tribuatperfeétionem

conftantem

9 ut

,

efle

ho-minem poflit aotylaoci hs <ra)Tt}g!<xv9 quo

effeiftu

obtento

ni¬

hil certedeficit> &prcterea utilem illam

efle

ad

JluWx«-h, r. A. hominemque, per

hoc

medium,

in

(9)

) 7 ( &&

ctv$poo7rov &fS nqcs t>u\ e^ycv ciyocScv e^^nafjitvev evadere

pofie adfirmet (2Tim. III ij, 16,17.); vel ex hoc unico

di&oadparet, Scripturam S.fLfficiens efie principium

co-gnofcendi ea, quse ad falutem funt necefTaria atque

o-mnium, de rebus fidei &: morum, controverfiarum uni¬ versalem regulam ac norrnam (a). Neque circulum nos

in hac probatione committere objici poteft : nec praecife de argununtis jam agimus extrinifecis, quibus adftruenda

fit divinitas Scripturft S. contra Naturaliftas &

anti-fcri-pturarios; Ted cum illis hic nobis res eft, quife

divinita-tem Sacrarum Litterarum agnofcere, verbis faltem , pro-firentur. fd folum in transcurfu obfervamus, genuinum

luminis naturalis ufum, fuos agnofcendo defedus

,, 8c ex

agnita inlufficientia. fua , criteria divinse revelationis

quam dar| Tibi reli&um ignorat, eruendo, accedente te/ti«

monio Ecckfiar, manuducere quodam modo ad veritatem

Scripturft S. agnofcendam, quemadmodum notitiasnatu¬

rales & inftindtus Athenienfibus inculcatPaulus, hunc in

finem, ut earum prsefidio, ad errorum fuorum

agnitio-nem deduéti, verioremDEI cognitionem invenirentAdl.

XVII'. 24. feq..(b): firmiffime vero nos deeadem

convin-ci per internum SpiritusS., de divinitate illius, teftimo-nium tJoh VII 17. 1.Job. V.6 ): id, quod declarari

pof-fe ait D.Joh. Gerhardus,bifloria Samaritanor umJoh.IV.

42.

verbis

Chrifii Joh, v. 34. & dtBo Augustini: Se

qua-mur eos, qui nos primum invitant

credére, quod nondum

valdmus intueri, til fide valentioresJaSli, quod

ercdtmus,

intel'

(fl))Vid. FORM,CONCORD. Declar,.Solid,,p,63a, 635".

(ö) Hac ratione naturae inftinftusgratiam prmcedunt, ut docetD..

JOH. FECHTIUS, Traft, deordinemedoquegratiae divinae, in

conver-fione hominis, aph.é.p.m. if, Conf. ejusd.LeftionesinSyllog. ubirefte

ira fåtur: bas inferioresnalurss vires non ipfe bomo , fedDEus, me— riio Chrißimoius,dirigit ad inquirendum veriorem cultumDEl

p.042»

Etenim natura non per fe & cauffaliter ad gratiam &eccleliam

ducitP, quodFelagianuraföret &c. Vid, traft,«it,1. c.

(10)

<S£25 ) S ( 53»

ititeWgere

vakamus,

tion jam

bomimbus,

jet] ipfo DEO

meutern najlram firmante &iUuminante (c).

THF.S.II.

(c) Vid. GERHARD. Loc»Theo].Artic.I.deScriptura S.0.0.22»

<23.f.m,8-&Exegef.hujusArt.$.42.f.m.af» Conf.1 plackt, KNUZEN.

tr. von der wahrheic der Chrifllichen religion p, 218- fq» Sc JO. ERN»

SCHUBERT» Th. D.Sc F. Helmft. traft. Germ. &I.at. derer.R» C.nec

nonIntrod. inTheol. Revel. c. 7. &8- Ineo autemminus reftefentit

laudatus SCHURERTLlS,quod putet,internumSpiritus S.tefbmoniumnoa

I/ efTe diftinftum ab illo argumer.to, quo probatur reritas SetipturaeS. ex

// criteriis. Licet enim ejusmodi argumentandi ratio, aeutiquam prorfus

rejicienda fit, automni deftituatur ufu (V, GERHARD. 1, c. BUDDBI

Inftit. Theol. Dogm. L,I. c. II. §. 17, p. 109."WEISMAN.Inft.Theol»

Exegetico-Dogm.p.98.),licetnonnegetur, ipfam quoque Tbeulogiam

Naturalempro p&dagogia quadampoße infervire, fuo luco,fuo tem¬

pore, certisque bominibus, utaitD. ANTON. (tr. denatura Sc grada

p.m. I34.) > non tarnen confundendus eftvel hic, velille argumentandi

niodus cumea conviftione, quampraeeunte ScriptwaS.telbmonium Spi¬

ritusS. internum vocantTheologinoftri, tamantiquiores,quam

recentio-rcs. Horum autem mentem fenonfatis adfecutum efleoftendit, quando cit. lntrod. 0.26f. Sch.I. p» 362.fq. inftat , "qued fl teftimonium hoc"

amplius quid involvat,-quamexhibitionem criteriorumdivinse revelatio-"

nis', nihil reftarepraeternudam ScfimplicemalTertionem, quod ipfaafTe-"

rat Scriptura, fe efle divinam, Sc tum idem fubfumi pofTedeAlcora-" ro, Sc omnibus revelationibus fpuriis , quae fe div inas efle jaftitant."

Mejius certefcribitCARPOVIUS,(fajtemhac de re,etfi innonnullis quo¬

queCARPOVIUMa SCHUBERTOviftum eflenondiffiteamur, conf.e.g»

fivolupe'fuerit, CARP. Theol.Rev.Dogm. T» II. 0.0. 39f» 39^» cur*

SCHUB,Inft.Theol.Dogm.$.1210.Sch.2., nec non$.praec. 2C£>. Sch.),

quandoconviftionem excriteriis, Scconviftionem exvi verbi inflta,

foj-li.cite Sc refte omninodiftingvit, Th.Dogm. T. I. 0. 124«fq< HOLL

A-Z1UM &KROMA1ERUMfecutus, ques allegat (0.0.I2p.132.) , &

ut luculentius pateat hoc difcrimen , oftendit, quando conviftio exvi

vwbi inßtaprocedat conviftionemex criteriis 0. 131.p. ro.

79.exem-ploCerjonismemoria digni/Timo, in SchoJ. ailato, Corf.D.CALIXTK

difcde auftoritate Script. Stierte 0^ 30.fq.ubi plurima ejusmodiexempla cdllegit. MeliusquoqueCANZIUS, auSorilas, inquif, Sacr.

litte-rarum cbarafteribus quibusdam, velnt totidem radiis, ammos

ho-rtlnum fcrit perccllitque, ut refte anhnadverlentes non poffint non

Belcv Tt agho[cerrA Poß fraftah.in.glade, perculfos totvcritatis

oriteriis SpiritusS.prenfat, movet ad aff ntiendum vebementi nifu,

obfignat, Quofaftorevtlationis cerjitudononampliusu raHone,quin

(11)

^ ) 9(

THES. II.

Non clantur hodiemo tempore, poft Csnonem

o-mnium librorumBiblicorum, cum excefiu Apoftolorum

ex hac vita, claufuni & abfolutum in rebus, ad fidei mo-rumque dogmata

pertinentibus»

immediafse revelationesj

fed DEus, eo falutis ordine, nunc ecciefiam fuam regit,

ut mediate folum, per verbum fcriptum, hominibus

con-filium fuum, de falute eorum,manifeftet,nec amplius vel

fidei dogmata,vel praeceptamorumimmediate infpiret,aut

revelet. Praeterquam enim quod nec praeceptum nec

pro-miflum habemus, de immediatis bujusmodi

revelationi-bus, fed DEus e contrario, ad folam Scripturam S. nos nunquain non remittit; valde

dubice

forent hae

revelatio-nes, qvum ipfe Satanas fe in angelum lucis transformare

poflitae foleat 2.Cor*XI, 14. 15. & maxima, fine dubio,

B tum

heque primaejusdgnitionependet, fedah operatione Spiritus S.

ho-mines inveritateconfirmantis^i.Joh.V.6,Joh,IV.42.Uf, Ph. L.&WV

in Th.difc.prxl.c.a.p.fo. Immo melius ipfe CHR. WOLFIUS, Philo« fophus, hacdere diflerit, quem fcripfifle alicubicommenaini, quod

te-ßimoniumSpiritus S.certitudinemanimo ingenerrt, qualibet

demonftra-tione mathematica fortiorem , & hane fuppeditafle Theologiae exptri*

mentalisdefinitionem, 4<quodea fit,quadocetur, quomodo homo

Chri-ftianusveritatem doärin* Chriftian»experiri debeat ipfo fa&o, &infe"

ipfo,Joh.VIf.17, Afl.X.34.3' Vid.Horasejus fubfecivas Marp.an, 173i,;

pag.44» I"eundem feremodum acSCHUBER TUS hauditapridem,ante

illum tarnen, de inferno Spiritus S. teflimonio fcripfit HOLLMANNUS,

inlibro, Überzeug« Vortrag vonGOttund der Schrift, di£to,

aliquan-tumetiam bon»frugiscontinente, quod ad explanationem praefertim ar.

gunientoruniHiftoricorum,p.70a. fq.notatus proindeaD,

RUSMAIE-RO, qui pgculiaremlibellum, ad hanequasfiionem enodandam,eioppo.

fiiit« Neqaevero concipiendumeft hoc teftimonium inftarnov» cujus-, dam revelation'S, fed eß demonftratiofupernaturals &divina, ex clivi-nis illis motibus &fruftibus, quia Spiritu S. per hoc verbuminhomine

excitantur : ut adeo fuipicio Enthufiafmihic nequaquam fit metsenda.'

Cenf.BUDD.I.e. WEISMAN.1. c.p. I3f. &Hift.Eccl.cit. T.II.p.7ag«

fq. Legi, pr» multis aliis, de hocargumento mereturdifl*. deArg. S:« S:» Beo7tvev^lxv & oc^io7ti^luv vindicantibus , hab. fubpr»f,Egifcj*

D.HAtENHUpf. I7fo» undenonnuila mox allegabimus«

(12)

&& ). 10 ( <£S2>

tutn metuenda föret confufio, fi fuum quisque creparet

Spiritum :

quod enim

alter

adfirmaret,. alter eodem

jure

fe negare poffe contenrieret,

unde

perpetua

orireturEc-clefiae, ad unitatem vocatc, diftraétio i.Joh. IV, i.

Gra-tiam igitur divinam nunquam

fatis

venerari

poffumus,

quod reliquerit

nobis

ßeßccioTeqov

iT^oCprjriKov Aoyev

(2.Pet.

Il19,), ac Scripturain

S;

imeeclefia füa

conftituere

volue-rit, tanquam

teftimonium voluntatis

fuas A^hile,

perpe-tuum &univerfalev ornnes obligans homines Ef. VIII.20.

Unde Paulus Eph. II. 19. 20 21..totam

ecclefiam Chrifti

sedificatam effe alt, & porro aedificandam, ut cre/cat, (u-per fundamentum

Apoßolorum

&

Propbetarum

,

h.

e.

do-élrinam eorum,Scriptura S. comprehenfamr cujus

funda-menti lapis angularis

tfl

IJEfus

Lkriflus,

qui, tanquam

uniea caufla meritoria falutis, eft totius Scripturae S.

nu-cleus & centrum h. e. princeps totius Scripturse S. ar¬ gumentum

fAéh X.

43.

XXVI.

22.

23.),

ipfaque

omnis.

heneficii,, inea propofiti>4

bafis\d)„

THES: III:

Qtiamvis detur omnino

experientia

Splrftualls,.

ea-que magni fit

facienda

,quemadmodum

contritio,

gaudium

iii Spiritu S. &c. experientia

fpirituali

fenfibili percipiun—

turj quamvis. etiam

experientia

ad

firmiorem

notitiam

rerumfpiritualium, carum

praefertirn,

quse

ordinemfalu-tis attingunt, hac rafione

multum

conferat,.

ut

quod

in»

conceptu univerfali

difficilius

percipiebatur

,

in

circum-ftantiisfingu'aribus fe

plenius &

evidentius

fiftat

(c)',

ha?c

tarnen

(c/))Conf D.ZECNER Brev.

Controverf.'cumEbthufiäft.

&Fa-nat.p. n- U3.JD"./€PINI.Mar»ol.Fan. p. 89 D"i(T.

fub pr*f.

Prof.-.

WlNBOM. h?.b..deEnchufiäfmo f: 13.fq.Upf. 1736.

(t))Vid, D.SCHELGLVIQ,. Synopf. Error. Pietift. Arr.IV. qu.p;.

fq.. Conf. D. LO.ESCHER. Timoth. Verin. P. I. c.9. $.27. p.

fa8.

fq.

cujus verba digna funt» quse liuctranfcribanrur: «'So bald der gerecht¬

machendeglaube da.ift,,findet fich auch ordentlich eine geiitliche

emp-"'

(13)

(£*D ) II f %S2>

tarnen experientia Scriptum S.

eft fubcrrlinanda,

nequa-quam illi

opponenda,

quod

fieret, fi

quis easri

habetöt

pro principio

quodnrn

normativo

cognofcendi

res

divi-nas, S ripturse S contradiftin&o (f)% Qui enim extra

& contra Scripturam-ad experienfiam provocat, pronain

ad Fanaticifmum fternit viarr. (Th. I. & II.). Binc omnia

fecunduu normamverbi rHvit i, inScriptuia S-propofiti,

examinand* (unt-, non fecundum ullius experienriam*

quantoscunque demum in pktate

fecerit progrefTus.

Li¬

cet enim lubentcrfatearnur, quamlibet animam,

opera-tiones Spiritus S. gratiofas vere admitientem, in

adilbus

gratiae adpiicatricls, a Spiritj S. in

ipfa

ve! inchoatis

vel

continuatis, eadem experiri^ qua: de iislem .Seriptura

docct; nontarnen inferiores illa: operationos funt reve-latioacs rerum vel doétrinarum novarum,fed veritätum,

B 2 in

Ündurg) dennder men'fch ftehet nun in ftatu gratiae anälogo, und ift'*

geiftlich, Solche empfindung der bewegungen , triebe und warckun-"

gen desHeilifen Geiftes, ift demnacheine'-frucht derwiedergeburthund"

des ghubens,Phil.1:9, 10.1.Pet.1:2."3- Pf.34'£• Wie nundieFrüeh-'*

<te vondes baumesartzeugen,alfobedienet fichauch über difs Jerglnu-3'

befdlcher empfindung?ls einesfubfidii , zuvielendingen, darinnen er5* gepchüftig fein mufs. Und ^weilau3dem öfternempfindeneineeff..hrung"

ent'ftelec, auch in geldlichendingen, fo gebrsueht (Ich auch der glaube5'

derfdl!)cn , ah einerfiuchtundguten fubfidii, Scddhe empfindung und"

erfahiJung find auch in vielen dingengutelehr-fubfidia eines Theo'logi,'»

fonderlich indingen, die im genauenverftende p'aQicaKeifen &c,33 In

etiam FlRBER, in dilt.de "lhecl.expenmentaii, hab. fub ptaefid. D.

WERN'SDORFF.$. 19.

j(f) V. SCHELGVIG. I.e. &'Supplement,Synopf.

LOESCHER i.c.p, 53o. BECKMANS Inledning angående

Herrn-hunlk* Seöen $.'2,8 p-232. Ejwd.Anmä'kningaröfwerM. GRADIN® Skriftp. 133.fq. Concedimus, ait AVERKSDOREF.dilT.cit,$. 1$. ,

& fa:etnuripfi , per experitntiam fpiritvulcm rolitix incremenlct

prowovtri, &hoc iploper eandtm noiitnx imped;menta tolli, ut

flarior, dißin&ior üfirmior reddatur , adeoque mojures admittat

gradvs &c. h paucis interje&is , ndinittimus experirntiam, Nb» non prout fe habet antec denter ad Scriptvram S. fed Nb

confe-quetittry & Cognitionen, e verbo Dt!bau'ftam fequitur* Coaf, difl",

(14)

<8»2) C 8*2>

inScrlptura

comprehenfarum,

partfcularis

ad confcientiarn

hominum adpllcatio,

obfignatio,

atque

in

ufum

fpiritua-lem consrerfio. Hsec fi probe teneamus, nec foluin ex¬

ternas nodras a&iones,fed & ca, quae per experientiam

fpiritualem

fentiuntur,

ad

normam

verbi

divini

probe-inus, fcopulos

Epicuretfmi f.

fecuritatis,

tamapertae,

quam

occultioris,

& fub

velamine

hypocritico,

vel

febe-roate honedatis externas, latitantii, utpote quae in

fola

fieret notitia , fine ulla

cci&foet

f.

experientia re¬

ff um Spiritualium

<Phil.I.fJ

(g),

ab

una parte,

&

£w-

thufia-(i) Leg'> &cumbis conferrimereturD.ALB.J.deKRAKEWITZ

crat.inaug.quae infcribitur:"Throlopiaexperimentalis, juxta normam

facr.litt. breviterdelineata & vindicata, inquaexperimenta in

re-"

gno gratise commemorans,quae longe illuftriora elTe ait, quam

experi-5*

menta in regnonatursep.14.numcreditis,inquit fnter zWi^banceonfra-"

fliuntnh(dequaexplieatPf.38.&adducitAPOL.AUG.CONF.p.iéf.),"

fitri absqueinterno cordisfenfu ? p.if. & p.16. qvum tanta fit

fidei5*

▼irtus (prout defcribitur Apo}. Aug. Conf.p. 172,&Rom. f: I.),*®

quis tandem non feniiret inträ fefe,autaßu experiretur,

quid

fit

des» Quid vero exiftimabitur de experimentis illis, qute

oriuntur

ex"

jucundififima totius S-S. Trinitatis in cordibusjuftificatorum praefentia,"

aut quse eveniunt ab illo in facris litt,toties commendato

Spiritus

S ,"

teftimonio ? Deinde agnoviflehocait p. 18.quovis tempore cordatio-»»

res Theolcgos, verba SELNECCERI adferens, &CALOVH(exIfag.3»

1. II.p. 64.) fed haud facere fe poffecumillis, quiexperientiam, vel3»

pro unico habent credtndorum priticipio, vel ad minimum pro com-9» principio, juxta quod credenda fint dijudicanda>quonomine

ARNOL-3»

CUM, ZIEROLDUM & BREITHAUPTIUM in fequentibus repre-»»

berdit." Atqueita expücataexperientia fpif. non opponiturSias S:x,

nec Uliut comprincipium adjungitur, necnegatur, fineillacognitionem Theclrgicam pofle efle veram,proutfit aNovatoribus, fed fubordinatur

S.xStx,ouemadmodumetiamin dilT. fub prtef.Epife.D.HALENII hab,'

not. c)alle?ata, peregregieexponitur, ubi inter alia XIII. p. 34.

ffequentia leguntur : "utcognitionem fymbolicam äugetcertioremque

reddit intuitiva (quaefenfatione &experientia nititur p.3.lit. c.)', ita"

certitudo detfrinarum S. Scripturae relativanon paraminde aeeipitaug-"

menti 8r confbrnations , fi tal s, in nob''s, praftice experiamur•»

fnutationts attuales & [upernaturales, quales in Sacra Scriptura,

pirIlluminationen! SpiritusS* aeeepimus tbeoretice dejeriptas, atque

(15)

) »3 (

thußafmt a c Fanaticifmi ab altera ] expericntiara ja&antis , tanquam principium normativum ,

rela-tum non modo ad examinandam finceritatem cordis,

Ted etiam veritatem doftrinoe in fe Ipeélatam, per

gratiam DEI, feliciter prseternavigabimus. Qui

expe-rientiam in Scriptura S. Fundatam, 8t cum ea

convenien-tem, tanquam Fanaticam rejicit, omnem praxin fidei

evertit, & ad Epicureijmum, Faltern fubtiliorem, viam

fternit. Qui ver0 e*tra & contra verbum DEI

experien-tiam jaélar, ille demuin vere ert Famticus. In v;a

igi-tur reda & regia ambulat is, quiexperitur id , quod ver¬

bum DEI de a&ibus gratiae docet, & quod SpiritusS.per

verbum in corde operatur, quemadmodum prseclare »it D. Wernsdorfius : Cbrifiianis competit gufius verus ac

/olidas, quo ea, quse norunt, ac credunt, juxta verbum DEI, etiamfruendopercipiunt ac experiuntur (b),

THES. IV.

Falfam illam fententiam , quod voluntatis converfio

& mutatio antecedat illuminacionemintelleélus, & quod

übe«

ob conjiniSrfonem tumt)LOfupernaturaliter producendas. Nec non ö,XIV, p.j7. Han: autem conviElionem & certitudinem praect

fundavimus proxime in cci&qcei fpirituali , conf, Joh, 17:7. ö

i.P t.a: 3- necnonmutaiionumfpiritualiim confcientia iS

experien-tiainterna•» cujus, inquolibet fatvandu, nectffizalem multoties »t*

culcat Scriptura Toh. 7:16.17.c. 8:3W32. I.Joh.f: 6-11. Sic quoque indiff.cic.D. MEL AND. p. 26. 27. Expenentiam fpiritualem in re.

natis vtlex verbo divino , tumEvatigelieoquam Legali, vel:x

ob-fervatiunererum diiinarunt, lum in nobis 1um apud alios, ortam,

tion negamus, Jed ingentem in niodum commendatam volumus,

Qiiod etiam Yaulus probat Phil, i: 9, ubi cciob'qais experimentalein cognitionem bonitatis DEI &rerumdixinarum denotaU DilT. deTheo!» Myft. Upf, 1736.

(b) DilT. de Guftu Spirituali,T. I. DilT.Acad.p. 1160. Conf.fi

pfc-cet,WEISMAN. Infl.Th. p. uo.fq. REINBECK. Med.in Aug. Conf;

P.II. J. 16.p.m.428. fq.CARPOV. The ni,Do^m.T. I.$.346. St 392 fq.

T.II.$ 904. St 135-3. fq. Profeff.BIÖRKLUND, Diff. deferroJEfu

(16)

*23) ) 14 C

liberum fit, vel quodcunque .plaeuerit, de myfteriisfidei

rebusque divinis fentire,

dummcdo

quis

fan&ificationi

&: emendationi völuntatis ftudeat., \pevJc? efFe In¬

differentifint

arbitramur,

quo

hominem

in

qualibet

reli-gione

pofTe falvari,

falfo ftatuitur (i). Etenim theoriam,

fine praxi

fidei,

neminem

fal

vare

haud

inv&i

concedi-fnus (*); contendimus tarnen, quod praelucente notitia » exVerbo DEI communicata, praxisa Spiritu S,

diriga-tur Rom. X. 14. Efenim ut a!ia, brevitatis cauffa,taceam,

jubet nos

Apoltolus

habere

v7r&TV7tu<riv vytccivcvTwv Åcyoov

(2.Tim,l.i|J,aquarecederenobisnonlleeau Tirn.VI.^4.

Keque vera religio

effe

poteft

jilfi

una, eaque,non ex cu-juslibet proprio

ingenii

commento,

fed

ex

verho DEI

metienda & oeftimanda , qvum non nifi unum fit

funda-mentum falutis, nempe Cbriflus, feu do&rina de gratui-ta remtfflone peccatorum , per weritum

Cbrifti, öde

ad-prehenfum, atque

adeo

pro

articulo fidei

fundamentalt,

licet non fenfu ^Zinzendorßianorum , exelufivo {**) , ut ex infra dicendis parebit (Th. XIV.), habendum

fit,

quiequid in hoc fimäaruento

tontinetur, &

fine

quo

Eaec

ipfa, quee In

fundamento

continentur, neque

intelligl

neque procura« queunt

(Å).

Quod

fiigitur

falvatur,

in

ccetu falfce religioni

additäo

exiftens, v. g.

Pontificius,

ejusdem Talus, ut bene ait

Hcllazius

, aeeepta

referenda

t/l, non rehgioni

Fontifici£

, quatenus

tali,

fed

veritati

in

(i) Con& XOESCHER Trcenot. Theol. p.c1.i74.fq. D.EECHT.

Theol. IndifF.ren.tift. & D. "WERNSDöRFF., de indtfiferentifmo

religio-■um, necnon D. CYPRIANS Warn ing for denwilfareifen fora woro

alla religionerlikagoda.

.(*) Corrf.Repet.Theol,art. I. qv. 14.& art.XIlX qvasft.i^.

(**) Cor/f. Difl". fub prtef, Epifc. D. HALENII » quac inferib;

yceÄcc Kay ßfif-ict, not. ad 0.XII. & Difl". fubraoderamine'Drai

Prae-ftdis, qua contraZinzcndoiffianos oftenditur, articulumde Chrifto

ex-Clu/Jve non efle fundamentalem, Upf. 17^4.

•(h ) Haec veraeft h ntilifraudi obnoxiafundamer.ti aeeeptio, ut

(17)

££# ) rf c

in Papatu refiduz. Fieri enim pott

(lPontificius

{edu-8us, abjetta proprhrum meritorum

fiduciaunice

confu-giat admeritum

Chrifli

y

in eodem

cotiquiefcat ; hic

falvatur,non ut Pont ipeius , fed ut

pdelis

Cbriflianus: ut a leo nihilo fecius unica folum fit falutis Via,

quemadmo-dum dicit Apoftolus, unwn

ejje

DominumY Rederntorain

noftrumJEfum Ghridum, etclefise fuse caput, & unant

fidemt quae inftar fpiritualis vinculi,. membra. myltica

cum capite Chrillo unit

Eph.

IV.5.

(/):

THESi V..

Etfi ad interpretationem Scripturse S. prseter

adpli-cationem regularum Hcrmeneuticarum,,gratia Spiritus S.

afliftente omnino opus habeamus, per quam léftori

do-cilirverbum DEI admittenti, &

re&e

adhibentioculi

mentis aperiuntur, & divina luce coIlu(traritur(w)^

ne-quaquam tarnen hsec eo trahenda

fönt,.

utexfpeclarequis

audeatimmediatas quasdamiuggeftiones, fecundum quas

explicanda

fit

Scriptura S«, non habita regularum illarum

ratione ,, vel glorietur , Spiritum S> invmediate

docen-tem, indiélis,. quae

Amonrcc

videntur* hve per gultum

rerum divinarutp& voluptath, ex; fvavitate

gra-tix

(i))Exam. Theoli Acroamac:. Proi; I. de relif^qv.7,.p. m. 33,

Conferri hane in rem meretur D,.BERCJII DifF.inaug»d:perfeftiane

CKriftiana0. p. <?. fq.

(pt) HOLLAZ. Lib. cit. Prol.III.de S.S,.qv.4T.p. 176. Sic qu»~ que D. V. E. LOESCHER. Brev. Theol;.Exeg,.p. 14. p^ccant ait, in

txceffu, pojl Pc lag. Socin, &Amnimani, qui ultraorgqnica non

a-fcendentts ßatuunt f&nfum Scripturae verum , flits omni

illumina-iione divina, h b:ri poffe. Eädem ratione SCHER.ZER., in brev.

HutfemannienucLato , cap.I» Thef,i6<B.7,p. m.f 7,.

Supernatura-lis, ait, pralia vtrbo , cujusauditus fidc.m accendit Rom.10: 17.

tfl co.juntla, ncqucqunm ab»eofeparanda : cuialiam eratiofam

Spiri.us San&t, qui jammedianfe verboin cor illapfusrß,

opera-Hon-m ad eund mfiaem accedsrenon negamusCont,. SCHOMERI

Colteg.novifl",Controv,.p. 198. ubiArminianos refellit , contendentes,

nullum d«ii Scripturae fenfum fpiritualem, qui virtute pecul'aris gratise

(18)

tise divin®, in

Chrifto

perceptae,

fenfum,

qul

fru<ftuseft&

phaenornenon, ac

quodammodocriterium

fidei,

qua

credi-lur (i. Pet,II. 2. 3.

coli.

Pf.

XXXIV,

9.

Hebr.

Vi.

4.

j.),

non

criteriumacregula

vcritatumTheologicarum (Th.III.)

(n

>,

five alio quodam modo ,

latentem

lenfurn fibi

in

corde

manifeftaffe. Hocenim

modo

nihil

firmi'ac

certi

foret

in ecclefia Chrifti, cum

quilibet

homo errandi

periculo

fit expofitus

(PI.

CXVI.

11.)

,

& hac ratione,

fub

prse-tcxtu immediatae illuminatlonis,

verba Scripturse in

quam-cuüque fententiarn,

anirno

prseconceptam,

protrahi

pof-fent, quoipfo

nulla

fuperenet

verum a

ialfo

difcernendi

cynofüra. Dum vero

regulas

hermeneuticas

commenda-mus, partim gener

ales illas

intelligimus,

quse

ex

indole

Scripturae S:x , quatenus

eft fcriptura,

refultant,

quas-que communes

habet

cum

aliis

fcriptis,

ubi genuina

oc-curritvocum ftru<ftura,

phrafiumque

& periodorum

tex-tura, ut inde

lignificatus

&

conceptus

in

animo

le<floris,

vel auditoris attenti, & lingvse

gnari,

nafci

queatj par¬

tim Jpeciales , quas

ipfia

(uppeditat

Scriptura

,

quatenus

Sacra & divinae originis

eft,

cui

proinde

vim

tribuimus

femetipfam certe

&

clare

explicandi,

ita

ut

fenfus

ab

in-terprete non

inferendus,

fcd

ex ea

depromendus

fit

(0).

Eftigiturfenfui

hic

Scripturse

certus,

&

unus

folum

lit-teralis, qvum S.S.

alias,

amphiboliasadmittendo,

ambi-gua

foret 6c incerta

, ac

proinde

fenfus

myfticus in

ipfa

pariterlittera,

fed

litteralis

immediate,

myfticus

media»

te, mediante

littcrali,

contineatur

(p):

isque

tum ex

vi

verborum if pbrafium iti

ferie

orationis,

tum

ex

circum-ßantiis perfonarum,

locorum

&

temporum,

qutlus

unum-quoique

primo

immediate

/crrptum

,

ncc

minus

ex

par

alle

Iis

locis

Cf

analogi

afidei,

jeu

generali

t

er,

leulpe-

tiali-(k) D.LOESCHER Tim,Ver. P. I. p.

fa8.fq.

Prsenot.

Theoh

p.

m.2C2. feq.ed,Wictemb, 1713. g. ER. BECKMAN.

Introd.

cit»ö.

a8«

p.230.D.BALMGART.Hermeneut.

Idiom.Ger»,

cd.p,

(0) V. ZELTNER 1. c. p. 166. fq.

(19)

) i7 ( «3?

cialiter cft determinandus (q) : id, quod etiam inter prp—

t^svolunt, quando äd fenfum Sciipcurte S invcniendum commendant inveftigationem Ke^susy (p^uaeoos & avyy^m

atv Cr\

THES. VI.

Q^o c^itiu* conftat , quod Scriptura S.qua DEus,

pro ininita fua mi ericordia , omnibus hominibus viam

ad (alutem monftrare volurt, in fummls beneficiis fit

nu-meranda (Th. II.), eu gravius errare cenfendi funt illi, qui y.eifxi]A/cv hocce Icnge pr tiofiffimum vel pcrvertunt,

atque in aiienum detorquent fenfum, vel vili pendunt, & poteftatem, quaecuifioet Chriftiano oompetit eam legen¬

di, haud magni faciunt, five errorum illam arguant, id,

quod cum 'åeovrvevilet ejus pugnat, five fub prserextu ob-fcurltatis, five alia quadam de ratione. ScripturaS, enim

omnia, quse homini ad falutem necefiaria funt , verbis

proponit adeo per/picuis, finoninuno, tarnenin alio

loco, ut homo» adhibitis mediis ncceflariis, plene inde pofTit informarius auTvjqlotv z.Tim.Ill i s- i Pet.I. rp (/).

Eft quoque

eßicax

falutis n^ftrae procurandae medium.,

non littera mortua , feu externum a'iquod adminicülum,

quod a lumine quodam interno fuam nancifci debcat

effieaciam, & elevari. Pollet namque Scriptura S:i, for¬

maliter fpe&ata, ratione fenfus verborum» qui confilium DEI de falute noftra completftitur, efficacia, n n fdum

objectiva, declarandi, qiwe ad falu em noftram p rtiner-t,

nec morali cantum,quse in naturali virtute ntk nu \

n.o-ventium confiftit, fed virtitem quoq e habet fjtttivam,

fupernaturalem & vere divinam, producendi intus, in

C

cordi-((]) Verbafunt D. SCHOMERI 1. c. p. 114.

(r) V. D. PFEIFFER. C'rit. Sacr. p.m. 117. Herweneut.p.pf.iq«

CARPOV. Th.Rev.P.I p.226.

(<; V. Fridem. BEtKMAN. Arn.ad KCTFERI Comp. p. nv}!. EP« BECKMAN, Z:ledningp. 22p D WAICH. 1hedlof;ika Betänk,

cm Herrnhut. Seft.{. f. FRESEMI Nachricht, rcn Herrnhat. fach,

(20)

«S® ) 18

(

«£*»

eordibus hominum , motus & effedus fpirituales, ad

fi-nem ejus obtinendum

neceffarios,

& quidem a Spiritu

Sando , efficaciflimas fuas operationes cum verbo

con-iungente, quo

fenfu

rede dicitur, adflipulante

etiam D.

Fechtio , DEum immediotecum verbo, &perverbum y

cdcouverfionem cencurrere (fc. immedietate, ut in fchoÜs loqvuntur, non organi,

fed

fuppofrti

ac virtutisj,

id elf,

verbo non moralem tantum, [edpkyficam etiam, aut

pby-fic<e analogem operationem

cjje

tribuendam

Rom. L i6%

Luc. VIII. ii. (t)

thes. vrr.

Neceflarii funt libri noftri Symbolici, non quidem

neceflitate abfoluta, qvum lempus fuerit, quo

ecclefia

ftetit acviguit fine Symbolis confcrij)tis(u), fed

necefli-tate tarnen expedientiae, ad[olidam, diuturnam & firmem

Concordiam in ecclefia DEl confhtuendam, utcerta

com-pendiariajorma, & quafitypus, unanimi con/enju adpro-batus exflet, inquocommunis doclrina , quameccLefiß

fin¬

teriorisreligionis profitentur, e verbo DEI colleffa

ex-ßet (x)* Permagni certe mterett, exftare teftimonium

quoddam, & cuftodiam dodrince

publicae,.

ne

cuilibet,fub

praetextu libertatis fentiendi , eam

bene

conftitutam

tur-bare & evertcre liceat (». Cor. XIV.40J. Et

quandoqui-dem libros ecclefis noftrae Evangellco-Lutheranse

Symbo-licos ab erroribus immunes efle, fi fubftantiam dodrinae

fpedes* feu ipfa doqmata in iis contentay

ad

quee

Jubfiri-ptio librorum

Symbolicorum

obligat,

non

ad

accidentalia

aIia, Lt aitD. Ffchtius (y), vel utD. V.

E.Löscherus

feribit, interfperja (z), cuivis feriorem

penfitanti

con-ftare

(/) Left. in fj-ir.p. 337.Difp.28- Thef.io;

(m) Vid. CARPZOV. I<"ag. inLib.Syrrb.P.II3Ö. D. CALOVII

Syft:T« I. p.247. HOLLAZ.Exam.Th.Prol-a.q,2£.p.m.öf, (x) FORM. CONCORD- Solid.Deckrat. p.631.

(j) Lett.in Syllojsr. p. 104,diCp.f. Thef.7,.

(z) In Append.Scromat, p, 63. Ecclefia, inquita Juo: ad

(21)

ter-&& ) *9 C

ftare debet; hinc necefiarium ceque ac utile eft, ut

ge-nuina ecclefi® noftrce membra ad fiaec doärinae fidel

fymbola, fua fponte, fe adftringant. Neque enirn

fpon-tanea hujusmodiobligatio, ut coa<ftio

confcientice, tra-duci debet, qvum nemo jure jurando obligetur ad

capef-fendam do&rinam, quam non adprobat^fed praeftetur

ju-ramentum ad condrmationem do&rinx, in confcientia

agnitae& adprobatae. Subferiptionem autem per quatenus, quam nonnullicrepant, vanam e/Te, & ad illufionein

va-lentem , res ipfa loquitur, qvum eadem ratione

Cate-chifmo Racovienfi,vel Concilio Tridentino,

immoTal-mudi, atque Alcorano fublcribi pofle» nemo non vi* deat (a),

THES. VIII.

Summa dottrrnae de Trinitate huc redit:

i) quod

Pater fitverus &efientialis DEus, nec non Filiusac Spi¬

ritus Sandlus: 2) quod aliui fit Pater , alius Filius, & alius Spiritus Sanélui, adeoque hi tresrealiter diftlnélse

perfonae: ;) nec tarnen tres fint Dii, fed una effentia

Di-vina, unusque DEus» Hocfi probatum fuerit, videlicet

& Patrem, & Filium, & Spiritum San&um efle verum

DEum, & quidem per participationem unius divinitatis»

ac necefiario tarnen cum jufto difcrimine

perfonarum,

Patris , Filii, & Spiritus Sanétij babemusipfam

Trinita-tern folide, &fine ambagibus, probatam.

Quandoqui-dem vero td ipfum non folum ex N. T. fed

quoque ex

C 2 V.T.

terjperfa nonadßringit. Vid.D.RAMBACH. Wohlunterrichteter

Stu-diofusIheologise, p.pip, Sic etiam in Diff. fub,Epifc.D.HALENII

jwaef. Upf, 1749. de Librij Symbolicisp.f3. Obfervetur boc

ju-ramentum in libros S.requiri» non praecife rationefingulorum

mer-borum , apicum , pbraßum ßgillatim üc., fed ratione materiae,

Jen objeSii ta*iutHy adeoque refpt&u do&rinae in 'Ulis traditae•

(a) Conf. D. WALCH, de jurejurando in L. L.Symb,praefljndo»

in iPtrod. in LL.Syirb, p.p40, fq. D. WERNSrORFF. diff.de

jura-? memo inForm.Corcord.*drerfusSturmium. D, CS PRIAN.1.c.cap.6,

f- S' P. )7« fq» verf» Srcc. Dt BENNER, Qeftalc der Hermhut.F, II. P» I0g^ fq.

(22)

§23) ) 20 r &&

V.T. folo oftendi poteft, ut vel ex Ef. XLIJ. i.&LXl. f.

adparet , quibus in locis fermonem efie de Meflia ipfi

lUbbini Abarbanel, Kwichi, (in libro Rad. ad voc. TOD),,

aliique , riifiiteri non pofiunt (b) ; etiam Veteris

Te'ia-mcnti fidelibus Trinitatem cognitam fuifTe adfirmamus ::

quamvis illam in N. T. clarius m anifeftatam e/Te non.

negemus (t),

THES. IX.

Termini Trinitatis & perjonce x\on funt rejidendi..

Ut enim tacearn nqcccmct, vttosuvsis & inS. S.

com-men orari (d), & Trinitatem efie folum abftra<ftum

nu-meri cardinalis r^'is fi. Jöh. V! y.) • fi vel maxime

termini in Scriptura S, exprefie non legantur, rem

fa-nen iis (ignificatam in illa haberi , nemo negare poteft,

Qyum enim tres

adpelientur

,

illi

inter

fe

diftin&i fint

necefletft, & tarnen illi ipfi habeant, oportet, unam

numero efientiam, qvum allas non vocari pofient

abfo-lbte unum 1. c; i. Joh. V. j, Differentia autem trium

perfonarum

elucefcit

extribus

oppofitis

relatlonibus,quae,.

qula invicem opponuntur , ita realiter diftinétse

fint,

o-poitet, ut unicuique

fua

fint

propria.

Quandoquidem

enim de folo Pätre predicat Scriptura S. quod gignat Fin

lium,. proprium fans eft Fatri gignere; quia folus Filius

eft genitus, Filio eft proprium gigni, & quia folus Spi¬ ritus S. fpiratur & procedit , proprium illi eft (pirart &:

procedere. Quapropter ielationes illabnon inepte

vocan-tur

(b) Vid„D,Au£,.VARENII Comment, in ITaiam P«.fII. p. 71.&

363. sr ARK.Synopf.Bibi. Exeget.in V,.T. Part,.V. p. p.6r8

( ) V. Repet. Theol. Art.ll,.de DEO? qutefi.p. Conf. GERHARDi

Uoc,,Th r1, T,I. f.m.iéa-fq. &Exegef.X m 32c.363.fq. C AR POV.,

tr.demvft..'1'rin, p,.7f. fq. D.. WALCHS Betänk.$. 6.p, f8.verf, Svec,,

WEISMAN. Infi.'Ihecl;p.24i«

fq.-(•rf) V GERHARD.Ex-g-f.L.Ih,.f, m.JJf.fq ED. T EICH. CrifJ,

Sücr.N,.T.p.f84>700.- Ceterum de ipils terminisj qua fignificatione,,

& quo coniilo recepri fint, legi mereiiU". D,.CHEMNITIUS , Loc».

(23)

) *» (

tur Proprietäten perßnules, f. charadteres

hypoftatici,

opera ad inträ perfonalia,. utpote qua;, tanquam notse

charaéteriltica;, diftingvunt perfonas, per oppofitionein

illam rebtivam» absque tamen uila fubordinatione aut

inoequaljtate perfonarum divinarum, ratione eiTentise vel

pertedtionum (e) : qvum tor<e tres per(on<e, fecundum

Symbolum Athanasib, Jibi co<etérna fint & coeequales,,

ita utperomnia 7 rinitas. in unitate & unitas in 1ri¬

tatåte v euerandafit.

THES. X.

Filius propter aeternam a Patre generatibnem

,

vo-catur fxovoyevr,s Trctqx n«TfcV, & unigenitus Filius in hnu

Patris (Joh. I. »4. »80r nusquam autein in

Scriptura S.. legitnus, illum hoc refpeétu habere matrem nec

Spiri-tum S. vel conjugem e/Te Patris, vel matrem Chrifti, ut¬

pote quir hoc refpe&j,, MelchiCdecho a^fimilatu* e/t,

tcfjiYiT6»% Hebr. VII» }. (f), Qui Scripturam S. pro unica.

habeul} (e) Conf. JO. ABR. KROMAIER. Comment..in A.C. p. fo. feq»,

GR A Pil Theol. rec.contr..p,116. fq,BREITH AUPT.Inlt. Theol,p.6).

D. WALCHS Betänk.$.7.p. f9. fq. BECKMAN, 1»c, p,2,44.

(J) Hujus rei mentionem täcilb judicaremus fupervacaneam, quippe'

quamin mentem alicujus Chriftiani non aflurgere ciede-emus;■ nifiejus; y /

injjciendae.necelTuatrm, inter aJia abfona , & ipfiquoque fana; rationi

i-riimica, nob;s impofuifTct lu?s fcriptorum Zuizindortfianurum

, utppte^ quain eorum quoque-manus incidunt, qui non habent fenfus

exercita---tos, ad difcretionem boni &• mali fHcbr. 5": 14,). Vid D.Jo, Georr..

WALCHS Betänk*$' $ 6.7-p. 47. 6i. Cq.63. not. (t) verf. Svec,.

Ne-que ex eo, quod inlocis nonnullisSarip:urae S, v. g. ET. XLIX, If.

XLVI. 3, & LX\I. i] matris-mentio injiciatar, dogma ejusmodi

ex-ffculpi poteft , qvum-ff.iftum Dei& Chrifti tenerrimura , & plusquara

rnaterrum, a:que blandiilimam confolationem, figuratam p.er maternae

conAla « vifcefa, in his proponi ,, quiLbit,- phrafeobgiajbiblicac

non jgmrus , haud ob^ure inflligat, &

praeterea ad probationem '

Theolagicam'■;quirr conflét , ut diftum probans ftccerta;

interpretatio-tysr ita ut f;nfus, ad probandum adhibitus , v~lunice tantum

poffibi--Iis Te, vel per reguhs -hermmeuticas ("Th. V.)

, excludat omfees alios,

Com. D. BAUMGART.. diif,.de dittif; Ser, Si probaatibus jj».

2INZ

TStiJ éocJTX

N. \]y.

(24)

«6*2 ) 22 ( C6*2

habent eredendorurn norma , ab hujusmodi Iocutionibus

uyqoc$cLs

&

lubcnter abftinent,

omnes

im-puras de Trinitate

docendi

formas

ex animo

averfantur,

& ne cupiam

falfi

& impuriconceptus de Trinitate

in-ftillentur, vel faltem illos arripiendl formandive

impru-dens occafio detur, fedulo cavcnt, tutius efTe

exiftiman-tes, fua fe fimplicltate &

humilitate involvere, &DEum

unitrinum, inChrifto mediatore fideadprehendendum,ex

imo peftore colere ,

etfi majeftas

ejus a

nobis

imperfe-ftiflime fit cognlta (g), quam fupra Scrlpturam

fapere

(i, Cor. IV. 6.),

& de

DEO quidquam

fentire,

quod

no»

eft. In tote boc articulo, ut aitD. Chemnihus,

regula

Augufttni fii

Ii

trenter

efi objervanda

'

fl

non potes

invenire,

quid

fit

DEus, tarnen caveas

de

eo

lentire,

quod

tion

eft <b).

THES. XI.

Creatio eft opus DEl adextra, Omnibus tribus

Dei-tatis perfonis commune,

ideoque

minus

re<fte

,

vel

foli

Patri, vel foliFilio tribuitur ,

exclufis

reliquis

perfonis,

qvumfingulis in Scriptura S.

tribuatur,

Patri (i.

Cor*

VIII. d), Filio (Joh. 1. 3.10. Hebr. I.

10.),

& Spiritui

Sando (Pf.XXXIII. 6. Job.XXXIII.4.;. Sic in

propria

fedehujus articuli Gen. I. & Pater creans,

&

Vtrbum

hypoßaticumy^v quod omnia creata funt

(Pf. XXXIII.

61

Joh. I. 1. fq. voce tnp^Ü a

Paraphrafte

Cbaldaico

ftepius

denotatum), & SpiritusSatifius, virtutecreatoria

aquis

incumbens , quem fpiritum

mifericordiarum

h. 1.

vocat

Tar-f/r) Fundamentunifieleifubßatitiale eß DEu:Triunus, in Chrifl»

WCdiatore, fide adprehendendus, Ef,28:16, I.Cor, 11, Ita

Ar-chi-Epifc,D.JAC. BENZELIUS, Reper,Theol.Art.I. de S.S. qv,2o»

obr,4,p, Confr,Joh, XIV.(S-Ii, Eph,II,18. Theolog,LUTHERI

digefta aJ,H,MAJO Loc.2.de Deouno& Trino, f, &6, fq.

L1ND-MER. AuseugeausdenSchriften Lutheri,Tom,V,p, I37f,fq» &T,VI,p« &60,fq, I227. ac 1214« CHEMNIT, Loc, Theo], c, I, de Deop.m.41,

f,6,ed. in o&av, Franccf. Ifpp,

(25)

«£2> ) 23 (

Targum Hierofolymitanum (form tfnnt) > & R. Be¬

ibai, adftipufante Baal Hatturim> Spiritum Mefliae

(TOD >nn nr )» commemorantur (/). Qvum ta¬

rnen loca Seripturae S. habeamus, in

quibus pariter ac

Symbolo Apoftolico, opera DEI ad extra ccrtis perfo-nis tribuuntur, fc. creatio Patri (Prov. XXX.

4. r. Cor.

VIII.6. Eph. III. V- Rom.XI. 36. Hebr.1.1 )y

redemtio

Filio (Gal III. 15. IV.4. 5. Hebr. II.

14.1/. Col. II. 14.), fantflificatio Spiritui S. (2.7 he/T. II. ij. Gal.V. 21. i.Pet.I. 2 Rom.VIII. 2,9.&c.), nonexclufis

ceterisper-fonis , uride etiam Pateroperari dicitur

per Filiuin, in

Spiritu S., Ted per fmguJarem quandam

adpropriationem;

Eine adpropriatlo iIIa nontemere eft

tax3nda, fed

fecun-dumnormam verbi Divini, &

analogiam fidci , dextre

explicanda (A).

THES. XII.

Partes ejjentiales hominis nonnifi duce

funt, anima

& corpus , quibüs tertiam,

ncmpe Spiritum, ut partem

fubflantialem, a duabus Ulis

diftindam,

fuperaddere»

eo

minus fas eft, quo clarius Scrlptura S. ortus hominum

primi (Gen. II.7), pariter

atqueinteritus(Eccl.XII.7.)r

mentionem facrens, nonnifi duas

partesejus efientiales

commemorat, animam & corpus. Dum vero

Scriptura »

S. tria, fpiritum, animam &

corpus rcgenitis üribuit

(i.Theff. V.23.), per fpiritum intelligitur novaindolesi

ex regeneratione fupernaturaliter

orta , non nova

fub-ftantfa» aut pars elientiaiis. IcJ, quod ea nos loci Seri¬

pturae (/)ConC D.SEB.SCHMIDII difT, inaug.de artiqufjfjma fiele

Mo-faica circa myfl. Tritt„ ex verbir Gen.I. v. 3. D, GERHARD, Loi,

Theol.T. I.f. 162. fq.& TJI,f,2»fq. MICHAELISUnterricht vondem Hebraifchen accentibus p. f2. f6. RAUPP. in h. 1. DACHSELII Bibl»

accentuata P.I.p.84»& PFEIFFERi dub.

vex.cent.I. lac. I.

(£) V«FECHTIINoft.Chrift.Exerc.5>-$,63,fq,.Phik>caI.

Sacr. p.m.

£8. Di WESTRING ßpec, Oecor.fal. repar, exScripturalegis

Sinai-tic», ejusdcinqae promulgatione, Filio Dei, ceuMellis:, tributa, P.I,

aph. 4.$.a. CARP. Th.D, T.Lp,f

34. D. WALCH.1.c. $, 7, p.

(26)

) 24 c SÄ2?

•pturae S.

fatis

condocefaciunt,

in

quifcus

operationes,

ex mente Fanaticorum , fpiritul , tanquam tertiae

parti

effentiali,

tribuendx,

animae

a

Spiritu

S

adfcribun-tur: .e. g. to

exfpe&are

Jehovam,

fitire

Dominum, fpe-rare in illum, ei adhterere, in I EO exfuitare, & fimi-les, Pf.XXXIII. 10.

XLH.

i.3

LVII

2.

LX1II.

j,.

El LXI.

10. Unde entia praeter neceflitarem multiplicare

ceufen-di funt , & Scriptura etiam invita,

fpirtui hominis

tri-buere, quae Divini Spiritus virtute ab anima, & in ea,

fupernaturali Divlna operatione,

fieri

toties

lcgunfur

(/j.

LJeque eft, quod

Lutherum

in partes

fuas trahere velint

hujus fentervtice patroni, qvutn

verba illius,

quae

in

hac

cauffa frequentiflime adduci folent (m)^ agant non de partibus

hominis

cfientlalibus, fed diverfis eiusdem

am¬

ma? facultarihiis . ut adeo per fpiritum intellexerit

inti-mos mentis recefius, qui fuperficiarlae & defultoriae

re-rum traftationi opponuntur, non peculiarcm quandam

hypoftafm aut

fubliantiam,

quemadmodum

tota

analogi«

dodtrinae Megalandri hujus ,

^xoto/muv

alias pcrpetu© urgentis,

fatis

luperque

evincit.

THES. xin.

Natura hominis , per lapfum primorum parertum.,

profundifliroe elt

corrupta,

&

in

depravata

hac

naturae,

per omnes

facultates,

difpofttione, malum

ittud confiftit,

quod vocamus yeccation

originale.

Comprehendit lliud

& defedlum virium fpiritualium , jullitiaeque original«^

& pravam

concupifcentiam,

atque

ad

on ne

malum

difpcv

fitionem & proclivitatem, ab origine

cujuslibet

prima, cuncftos

XO V. ZELTNER, Brev, Contr. rum Enth. & Fanat. p. i£5>, D.

tVALCH. Einleitung in die religions ftreic, der Evang.Liuh. Kirche T,

11.p-176 D. NEUMAN. Th.Aphorilt,p,24f. BECKMAN. Introd.

cit. p. 275.^

(nr) Tom, I,Altenburg, f, 7?p, fuper magmficat, Conf,

WICE-BURG, difT. inaug,de tribus partib-s hominis, cir, PROEL, decerd,

fenC, rat'onis 8cfidei, p,27, ZEL'iNER, ),c, p*ail»\ HoLIAZ,P, I,

References