Jonas Berggren.

GESTjTPAULI

BEROEN A

ACT. XVII: ίο-15.

Ven. Ampi. Fac. Ρbil. Ups*

Praefide,

Mab.JOH. flodero,

Gr. Litt. PROF. Reg. & Ord.

Explicabit

Jonas Berggren.

Smolandus.

In Audit. Guil. Maj. d. 9 Dec. 1730.

U ρ

fal iae

^,

Apud Joh,

Edman, Dire£t. & Reg. Acad. Typogr,

• In

Sacram Regiam Majestatem

μ λ g ν je

fide! viro

generosissimo

s

nobilissimo

domino

LAURENTIO PETRO

SÖDERHjELM

REGIS REGNIQUE COLLEGII METALLICI

CONSILIARIO

mecenat! summo

SACRUM.

In

-

,·

Philofophia Magiftris Praeclariifimis

Vitis admodum Reverendis

Dno JOHANNI ALMQVIST

In

Reg. Gymnaf. Vifingenfi Theolog.

Lectori meritis- ümoj Pastori nec non Praspoiito Eccleiiae,

quse

Deo in

Vifingsé colligitur vigilantiflimo

Promotori

Optirno,

Dno JOHANNI ^HELIN

Pastori Eccleiiae Grenneniis DignifTimo, Ejusque Civi¬

tatis Scholas Inspectori adcuratiilimo, Fautori Propeniiilimo.

Dno JONAS BERGGREN

Comminiitro Grennenfium Digniilimo, Parenti Indul-

gentiilimo

Evergetis Faventifßmis

!

Αεχε&3 _{Εύχεται} οίξιστοι, φιλοφςονωσ τ&το το

δωςον,

μοίλα

μεν εντελή, σαφεστατον §ε _{τεκμΥΐξίον} εσόμενον Ttjs _{ΐ7ΐξοε TOC}

υμων ovoματα* ευσεβέστατα

διακείμενης havolas

,μα, ' Jonas Berggren.

S. ζ.

Quum

^ingreflus,

Paulus ^,

prima poiiiiiTet

Stimmi juiTu Numinis,

fundamenta Eccleiia-

Macedoniani

' rum_j quse in principibus regionis illius urbibus, Phibppis et TheiTalonica, aliquamdiu poft laetifiime flo-

ruerunt, maievolorum quorundam Judäicae gentis homi-

num infe&ationibus laceilitus ^ex infeilo loco cedere co-

aébus eft, _eorumque, qui bene ipii cupierunt, praeiidio

munitus Beredarn venit. Quo quidem nomine duae ce¬

lebres urbes in antiquis monumentis memorantur, qua-

rum altera in Syria, altera in Macedonia iita fuit. De utraque meminit PLINIUS: primo enim L. IV, ^{c, 10,}

Hift. Nar. dicit Macedonise Septentrionalis oppida efTe Aegen^ in quo mos fepeliri Reges, ^et Beroeam. Et de ejusdera nominis urbe Syriae haec habet. L. V. c. 23.

Hift. Nat. Reliqaa Syria habet Arethußos, Beroeenfes, Ε"

piphaiienfes, ac c. 26. aif, infra Palmyras, urbis Syria:

nobiliifima*, folitudines, eiTe Beroeam ^et Cbalcidem. Qui-

bus concinunt quae STEPHANUS habet πες) πόλεων:

Bεξοιού, inquit, 7voKte Μακε^ονΐωε ^ην φεξώνoc κτίτοίί φασίν.

Το iSvikcv Βεξοιωιόε εστ/ν. Et paulo infra: εστί r&j πολιϊ

ΣυξΙωε, η Keyérut H&j Βεξοη, cY

de

εγχωξία Βεξοείωι ^{υ&ι το}

iBvtKcv Βεξοευε. Unde paret, diftin&ionis cauiTa incolas

Beroeae Macedonicae di£tos fuiffe Βεξοηιίαε, at Beroeae Sy-

riae cives dici ΒεξοεΜ. Erat autem Beroea Macedonica,

non procul finu Thermaico iita, urbs hautquaquam ince-

lebris , quemadmodum LIVIUS L. XLV. _30. teftatur:

Tertia , inquit, regio, fc. Macedöniae, nobiles urbes

habet\

Edejfam, et Beroeam et ΡeUam.

Α X 6. 2.

ii )

^■

6 (

§. 2.

In iftam Macedoniae urbem confugit Paulus ^,

Thef-

falonica eje£lus. '0/

$ε 'αδελφοί, inquir Lucas A£L XVIL

io, ε£&.rsju\pav τον σιαυλον 'Acy τον

Σΐλαν hs Βεξοιαν. Qui

chriiliäna Sacra amplexi fueranr,

adeoque ar£liiiimo fi-

dei vinculo juncli, eos

Apoflolum

vocare

άάελφχς,

res

ommbus nota eil. ' Fuiffe autem άοελφ8$ illos, qui

Pau-

lum'et Silvanum, Judaeorum ereptos iniidiis,

falvQS

atque

incolumes Theffalonica emiferunc, eosdem illos

Chriilia-

nos, quos Lucas dicit v. 6.

tumultuantes Judaeos in Ja·

fonis domo

deprehénfos ad Magdlratüm abiiraxifle haut

vero viderur abfimile. Forte Luit etjam in illorum nu-

mero jafon, Apoilölorum

hofpes:

nam

ad fidem haut

pronum videtur

effe, adeo illum

erga

Paulura ceteros-

que chriflianos

propenfo animo fuiffe,

ut

illos fuo

prae-

iidio et tutela dignaretur,

ft quidem ab illortfm Sacris

alienus fuiffet. Quod fi ergo ita

iit, accefferit inde ali-

quid roboris

iili fententiee,

qua

ilatuitur,

το

kcwov, quod

JaTon dicitur dediffe tcis πολιτάζχοοις ν. 9, to

fpetfa·

viffe , ut ndes fieret illis, Paulum et Siivanum,

prirno

quoque tempore,

urbe ipforum egreffuroS eli'e

^,

meque

amplius turbas moturos.

Dixeris enim Jafonem

ceteros-

que fratres , qui

id futurum effe fatis dederant, datas fi-

dei farisfa&uros, laboraviffe, ut mox urbem

relinque«

rent, ,atque in alia fe loca

reciperent,

§·

Quum vero cura et

fub prasiidio

των

οςό'ελφων Be-

roeam perveniffent,

irigreffi funt,

more

folito

,

Synago-

gam Judaeorum, ut

experirentur,

an

iUi fufcipere vel-

lent doflrinarn de Chriilo ^, priusquam illam

gentibus

offerrent. Neque eos fpes

fruftrata eil. Fuere enim

Eeroeaei ινγενεστεξοι των εν

θεσσαλονίκη. Quae verba inepte

a Sve-

cSfe \ η ( a%

J i \ σάer

a Sveco Metapnrafle

redduntur: the

νοΐο

tbe adlade i-

bland them i TbeJJalonica.

Quafi illi, qui heic dicuntur fa»

ciles Paulo concionanti aures

commodaviiTe

,

fuiflent

e

numero Judaeorum

Theflalonicenfium, generoiiori ani-

moj quam quidern

illi Theflalonicenfes, qui Paulum ur-

be fua expuliflent.

Profe&o heic inrer fe conferuntur

Judad Beroeaei et

Theflalonicenfes

^, atque

his illi dicun-

tur fuifle ευγειιέστεξοι. Ευγενής

proprie dicitur, qui lene

natus eft ^{, o} μν\τξ'ο§εν, ut

PLUTARCHUS de

puer.

educat.

ait, n&} ποοτ^όΒεν ευ γεγονως, cujus

natales nihil vel

a

pa»

tre, vel a matre habent

vitii: cui opponitur $υσγενή?;9

natus genere aliqua

macula nobilitato. Unde'

ευγενειοο

et

ΰυσγενειοο fibi opponuntur,

priori defignante nobilitatem

^>

poileriori

ignobilitatem generis. Quum vero quos clari

honeflant natales, illis maxime conveniat

generofo efle

animo neque ad fordida ^et

humilia animum projicere,

fa£lum eil, ^ut ευγενώς dicatur qui

generofo

et

ere£lo eil

animo : uti contra άγεννης ufurpatur de

abje£lo, vili

at¬

que

humili*

quare

etjam άγεννε^ς

et

ταπέτο) paiiim con-

junguntur.

lila notione ad hunc locurn tranilata, fit

fenfus manifeilüs: Judad Beroeaei animo erant

gehero-

fiori, quam quidem

Theflalonicenfes. Hi enim aequo

ferre animo non potuerunt, ut

Paulus döceret Jefum

efle Mefliam, fed intempeilivo

fuae religionis zelo agi-

tati, adfeitis in focietatem

circumforaneis hominibus,

rebellionis violataeque Caefareae

Majeflatis

^reum perege-

re Pallium: at Beroeaei

ύε^αντο

^rev λογον

μετά πάσης

ΠξοΒ-υμίας.

Πξό^υμος dicitur

^,

qui animo eil alacri^ prom»

to et ere£lo, immo, -qui libenrer

aliquid facit: Hinc

TTρο&υμία animi

praefentia

et

alacritas: μετά πάσης πςο^υμι-

ας ποίεtv τι, apud

ΧΕΝΟΡΗΟΝΤΕΜ, omni Audio ali¬

quid facere,

'φιλαν^ξάπως, μετά πάσης πξο%μ!ας

νπο3ε%εσ$οά τινοο,

apud POLYBIUM, humaniter

et

fin-

gulari

alacritate fufeipere aliquem. Quae

ςησις

etjam

_occur-

heic

\ β (

W J O \ g3

occurrit:

fufceperunt verbiim

a Paulo adnuntiatum omni ftudio ^et alacritate animi, lubenter ^{et cum} gaudio, ^ro

καθ-' _{ημεξοον} άνα,κξίνοντεε Sic. Articulus neurrius generis eleganter prsefigi folet, quum adverbiis, το μεταξύ, in-

terea, το ττξόσ&εν, ante bac, ^tum etjam praepcfitionibus ^,

Ut το d7lo _T8T8, ex hoc tempore, το εξ οίξχης, initio, at- que heic, ^το κα& ημεζανj quotidie. Judad quotidie, avé-

κς,ινον ras γξοίφοος. Αναχξίνειν eft diligenter exam.inare et

inquirereq quare etjam faepe ufurpatur de judicibus; qui

in veritarem alicujus rei inquirunt judiciali more, quod

Latinis eil, _qußrere, qu&ftionem habere. Hoc fenfu dicit Pilatus Luc. XXIII, _{14. εγω ενωταον υμων} άνακξίνας έοεν εΰξον, egjo coram

vobis quaeftione habita,

nihil inveni.

Unde οονακξΙνεσΒούΐ dicuntur, de quibus quteftio habetur:

Sic dicit Petrus _{Ach 4. v. 9.} h ημείς _{σήμερον} οίναχξΐνόμε&οο,

ii hodie de nobis quaeftio habearur. Sed ifta notio in hunc quidem locum hautquaquam convenit: fed eft

dvccxqlvsiv yςαφάε diligenter exarninare fcripturas et per«

quirere ^, an Prophetaruns oracula ita explicanda eflent, quemadmodum Paulus ea exponi debere dixiffet. Sed

vero non in eum fenfum funt verba haec accipienda, quafx Judaei primum fufccpiftent verbum ab Apoftolo praedicatum, fi.de ipiis habita, arque inde animum ad-

puliftent ad fcrutandas Scripturas, perquifituri, an vera

eftent, quae Paulus dixiiTér5 proepoftera enim haec di- icendl ratio fuiifet. Sed hoc ordine inceßerunt. Qtium

Paulum concionantem audirent, ^non praeconceptis opi-

nionibtis occupati fponte obftruxerunt aures, aut illum audire dedignati expulerunt, fed placido et tranquifto

animo exceperunt atque expenderunt fe in aures ipfo-

rum ingerentia verba: et licet jam tum ad credendum propendercnt, cohibuere ramen tantifper plenum adien- fum , donec fcripturas rimati, deprehendiifent in errore fe ha£lenus verfatos fuiße, neque Prophetarum oracula alium

»·)'*(■■»

aiium ipfis prornittere MeiRam, praeter illum, quem Paulus praedicaret. Hoc iignificatum voluit Lucas, quan- dodicit, illos μετά 7τςο&υμίαε

δε£ά<&αι

τον λoyov, noa ver- bum auditum rejecifle-, fed promto et alacri anirho ex-

cepiiie: quam mentis alaoritarem prodiderint, ^τω άνχγ.ζί-

-vév reis Ύξοζ,φάς. Hac via quitm incederent, Ιπϊστευσα*

πολλοί εξ χυτών, fufeeperunt multi eorum fidem. Nfcqus

taitien judtei tantum fidem amplexi iuot, verum etjam

των ελληνίδων ywiαικων των ευχημόνων x&f

άνδζων

^8'Λ ohlyot^,

.graecarum , hoc eil, quae ahus, quam quidem judaicae, gentis erapt, fed pridem tarnen, deferto ethniciRno, ju-

daica facra fufeeperanr, mujierüm et virorum non pau- ci, _atque in illorum numero multi ευχήμονες. Α σχήμα, bflbitus, fpecies, deduötum vocabulum, ευσχήμων, deft-

gnat decoYum, fpeciofum, atque ufurpatur et de rebus et de perfonis. Neque perfooae ευσχήμονες dicuntur illaetan¬

tum _, quae oris fpecie eultuque corporis confpicuae funt,

verum illae etjam, quas natalium claritas, morum pro- bitas et dignitatis gloria commendat. Hoc feafu dicitur Jofephus , Marc. XV. 43, ευσχήμων Β&λευτή?, banorabiIis Senator, et A£l. ΧΙΠ. 50, funt γυναίκες σεβόμεναι ngj ευσχήμονές, Graecae mulieres honoratioris ordinis ^, ejusdem loci, ac quae heic norainanrur

ελληνίδες

γυναίκεςευσχήμονές*

§· 4·

Quum verö Judael·

ThefTalonicenfes

audivifTent Pall¬

ium non a fuo defiftere velie propofito, fed ob qüae fuis Illum finibus expulerant, facris etjam apud Beroeae-

os propagandis operam haut fine

fucceifu impendere,

immani furentes audacia crnclelitatemque anhelantes eo excurrunt. 'iV, inquit Lucas v. 13, εγιωσοίν ot άπδ της

Θεσσαλονίκης

'Js$a7oi

κ. r. λ. Confvevere Graeci Scripto-

res uti praepoiitione mso cum

fequente cafu, ad expri-

B men-

il )

10

(

mendum adjedtivum: ot

από

της ντοας,

Tunt Stoici,

ot από ⁷⁸ πεξΐπάτ8,

Peripatetici,

ot

από

των

λόγων, lkerati.

Sic etjam in hoc loco

dicit Lucas eadem forma,

^ot

από

της Θεσσαλονίκης, pro οι Θεσσαλονικείς,

TheiTalonicenfes

Judaei venerunt Beroeam, σαλευοντες rov

οχλον. Σάλος,

Latinis Salum defignat maris ^{oram ,}

in

qua näves

ilant

ad ancoras, immo etjam agirationem ^,

ejus

nempe

qui

navigat, quamque

tempeilates efficiunr. Friori fenfu di¬

cit JULIUS C.ESAR de

beilo Afr.

c.

62

:

öneraria

näves longius a portu infalo

ftabant. Et lenfu poiteriori dicit

idem Hiiloricus, de hello Civ. L. III. c. 28. Tirones

miiltitudine tiavium pertevriti et

falo naufeaque

con

fecli.

Ubi falum et naufea per εν

<ha JWv didtum videtur,

pro falum

naufeam efficiens, quomodo etjam LUCIA«

NUS , in Hermotimo, conjungit ro ναυτιαν et

καξηβα·

ξεΊν

υπό

τ8 σαλ8.

Inde dedudtum verburn σαλεύω pro«

prie

eife

videtur

ftare in falo,

et

flu&nare. Quo fenfu

SYNESiUS, apud

BUD/EUM dicit:

η

ναΐις

εσαλευεν επ

αγκυξας μιας. Hinc

transfertur ad quaslibet alias

res

inilabiles er iludtuanres. Sic apud HERODIANUM

Luc.

II. c. 8. Μξχη σαλευασα Hey

παξοό μηόεν)

πω

βεβαίως εόξυ-

μένη, elf imperium

fludtuans

neque

apud qüemquam

cer-

ta fede. refidens. Et in hello Parthico, ut HERODIA«

ΝUS alio loco dicit. L. V. C. I. εσάλευε πασα 'ξωμαίων άξχη, 'flucluav.it

Romanum imperium. Sed

et

adlive

ufurpatur, projaBo^, agito,

concito\ unde apud ISOCRA-

TEM. Övat, de pace, πολιτεία

σαλευΒε7σα} eh: politia qiiaf-

fara. Neque hk verbi hujus

ufus Sacris Scriptoribus

infrequens eil: Lucas

Act.

IV. 31.

dicit: εσαλευΒη

c

τό¬

πος, concusfiis fuit ille locus, et Adt.

XVI.

26.

ω'ςε

σαλευΒηνχι ^, τοί Βεμελια, ut fundumenta concuterentur.

Sic etjam in noilro hoc loco: Judasi

TheiTalonicenfes

εσαλευον råe 0χλ8ς commoverunt , concitaverunt

mulri-

mdiaem, adeo ut nihil ferme

aliud fignificetur, niii

quod

© )

11

( €i>

quod Lucas dicit v. 5 hujus eap.

?%λoTttifoou/Tts iSogti*

βχν την 7toktv*

§· 5-

Hoc exciraro tumultu, faluti Apoftoli metuentes chriftiani εζοοπεςειλοον ocvrcv

ποξευ&ην&ί

οοε im την

SccAmt-

(rccv. Quas verba BEZA aliique Latini interpretes

red-

dunt: gmijerunt Paulum ut iret quafi ad mare. Dicunt

enim ad mare reapfe eum non veniiTe, ^aut maritimo

itinere Athenas profedlum eife, fed fimulaviiTe

fe,

confcenfa navi, ex iftis egredi velle regionibus , ut hac difperfa fama,

Judaei ab illo perfequendo abfifterent.

Sed vero ut huic fubfcribamus fententite, induci haut

facile poffumus: vix enim probabile

videtur

^eum,

Ii

terreftri itinere complures emenfus fuiiTet regiones, quae Macedoniam et Athenas interjacent, nusquam fubftitiife

et Evangelium docuiiTe. BEZA quid'em

videtur fibi in-

veniiTe rationem cur tantifper, in itinere Athenas ver- fus conftitutus, fe a docendoabftinuerit, in additamento, quod in ejus

vetufto codice

comparere

ait. Scilicet, poft

verba: εωε οοΒηνοον^ haec infena legir: τταξηλΒεν

$ε

την

Θίσσαλ/αν, εκωλυ^η yag iis οουτύε κηξυζα,ί ^τον Åoyov, i. e.

pr&teriernt Ίheff

ah

am ^,

quod probiberetiir Ulis,

nempe Theflalis, ferrnonem Dei prcedicare, Sed iftam ledtionem genuinavn

eife, quis adfeverare dixerit? Eft

certe non prorfus nullus

conjedtandi locus, fuiifc hanc

notam mar¬

ginalem, quae

in

textum

deinde irrepferit, adpofitam

a quoquam,

üluftrationis cauffa,

quum

mirum ipii vifum

eifet, tantum, vice fparium

conficientem Apoftolum,

nus¬

quam commoratum

Evangelium docuiife. Sed

utcun«

que haec exiflimata erunt,

de veritate additamenti illius

dubitare nobis tantifper liceat, donec ea firmioribus

comprpbetur argumentis. Neque

^vero

eft,

^cur tanto-

pere laboremus

de Paulo terreftri itinere Athenas perdu-

cea-

© )

ϊ2,

( ©

eendo, quum Lucae ipfius du£lu deftituamur: nihil uti-

que in ejus relatione deprehendimus,

quod intercedar,

quormnus dicamus eum ad maritimam oram dedu£tum fuifte, arque ibi navim confcendifle. Quod enim ad particularn ^ωε attinet, qua contrariae

fententiae

patroni

maxime nituntur^> ea fimularionis notionem heic _nequa- quam habere videtur: nam iicut illa ^{non raro} idem va¬

let ac 7ίξοε vel ζπ)Ί σννεΚη^ΰ^οασιν ωε εμε apud XENOPH.

ωε τάχιστα ^ηχομεν mV Μ«κεοονίαν, apud ^ESCHINEM3 ita

voculae iftae conjunguntur frequenter ^, ita ut alterutra il-

larirm redundet. Sic dicit DiODORUS SICULUSj ⁰ άντβε μετά ^{τ ηε} ό'υνάμεωε ττςοϊνγεν, ωε επ) rrjv Κιλιχιαν, Ipfe

tum exercitu Ciciham verfus movit. Et ARRIANUS pro- mifcue ufurpat fenfu eodem επ) et ωε επ); quum enim

dixiftet: TbeJJalos equites remißt επ) θάλασσαν, -addit ^pau-

lo inferius: Epocillum veroju(ßt eos deducere ωε επ) &ά·

λασσαν, conjr. ide exped. Alex. III. 19. Atque alio loco

idicit: χωτίπλει κατά τον ποταμον ωε επ) θάλασσαν. Ifta:

iloquendi formae per.iimiles funt Lucae huic, πσξενΒηναι

ωε επ) Βάλασσαν^ ' ut non dubitemus, eodem modo et-

jjam hane explicare, atque

dicere

Paulum ad mare ufque

<contendifle, ibique navim confceudifte. Prteterea ^vero ,cxrhoc;ioco confici ,poffe videtur, ^non Silvanum etTi-

motheurn Athenas

ufque

^comitaros fyifle Apoftolum ^, ut

non nullis videtur., inde praecipue indu&is, quod 1 Theff.

111. i. ipfe dicit fe ablegaviffe Timotheum Theflaloni-

cam ad confirmandos chriftianos: non enim ibi dicit fe vel Athenis, vel Corintho ^, ubi verfabatur, quum iftae

ab illo litterae exararentur, duumviros iftos mififfe Thef- '

falonicam;^ιfed indicat tantum illos miiTos a fe effe: ne·

que fine ratione

dixeris id

ipfis datum

fuifte

mandatum,

quum Apoftolus Athenas ^peteret; illos enim cum Paulo

fuifte in Macedonia, atque illic, abeunte ^eo, manfiife conftat ex hiice Lucae verbis: _{νπεμενον}

Ji

i τε Σίλαε

ii

-

)

13

( #

γ&\ ^o TifApSsos· hel.·

Vocula enim hel, referri ^debet ad

locum, unde uinc Paulus

abiit. Ibi manferunt Silvanus

et Timotheus: ot be κα&ιςωντεε· rov παυλον r\yocyov uvrcv

εωε Α&ψων, Ubi ot

Koo&tsojvrss

rev ποουλον

opponuntur

Silvano et Timotheo: hi

manferunt in Macedonia fed

illi Athenas ufque deduxere

Paulum. Verbum, quod

heic occurrit,

κοο&ις<χν

iive

κα$ιςοίνχι

non

incommode

reddi poife

videtur, deducere,

nam

ifta ipfi notio plu-

rimis in loeis apud

Profanos Scriptores competit. Uyf-

ies apud

HOMERUM od. XIII.

274.

ita loquitur:

Tss _μ εκελευσρο

πυΚονδε

^{καταςησοα}

,εφεσσαι

Η eisΤίλ/da lltxv— i. e. rogavi

illos,

^ut

ad Py-

lum vel Εlida vie deducerent,

ibique collocarent.

,

EUSTA-

THIUS ibi interpretatur

Kooroc^aoci/per y.arocyccyelv

η öcTCocyccyelVi Quo etjam

fenfu APPIANUS, de be llo Ρ art b.

dicit: 7ΐοίξϋ%εν ocvrov

^ησοίι οίχξιε έ

καταεηση rov

ςξοοτον

eis άςμενίοον,

prablehnt Je vinciendiim donec exercitum in Ar-

meniam deduceret. Hinc verbo ifti,

ubi hanc notionem

habet, jungi nonnunquam

fölet

ro

παξαπεμπειν, ut apud

PLUTARCHUM de Ρerede', ja(fit Jervum,

accenfo limi¬

ne, ποίξοοπεμφαι r&j,xoer^yaeet πξοε rqv

οικίοον rov άνΒξωπον J

bominem comitari ac dedacere domum.

Quin

vero

eadem

notio verbo huic in hoc loco compétat,

nullum eft du-

bium. Qui comites erant

itineris Pauli,

eum

in tuto lo¬

co collocaturi, Athenas ufque

perduxerunt

eum,

unde

Macedoniam repetituri aeeeperünt

mandata ad Silvanum

et Timotheum, ut, quam fieri

poifet, citiilime ad illum

venirent. Venerunt etjam, laetum

adferentes nuntium

de

profpero eccleiite Theifalonicenfis ftatu, 1 Thef.

III- 6> Sed non prius, quam

Paulus, reli£lis

Athenis, Gorinthum

acceffiifet, confr.

A& XIII. 5.