•
.
D. D.
AD
G A J U M
E P I S T O L A
Quæ III num eratur,
E x p lan ataD IS S E R T A T IO N E
Quam ,C O N S E N T . AMPLISS. FA C U LT. PHILOSOPH.
" IN REG. AC AD. UPSAL.PRÆSIDE
V I R O
C E L E B E R
Dn. Mag
JOHANNE
J. AMNELL,
Gk. Li t. P R O F E S S . R eg. e t O r». C E m ü R Æ P U B L1CÆ SUB,7ICIT :S A M U E L G A G N E R U S ,
W E ST MA NNUS.IN A U D IT . CAROL. M AJ. D. VI JU N II,
ANN. M DCCLVjlf.H. A.
H i ç / l d t a F ru D O C T O R I N N A ,
Fru AN NA CATHARINA
LINDEGREN,
F M d R A B E N I A . Samt H f g J d l a F R U ,Fru M A R I A U L R I C A
G E I J E R ,
Född C E D E R B O R G .F
ödas blott att hjertan qvålja,T ån k a «fter lyckans lo p p . Skönhet fö rr ånn fnille vålja,Låm na M odet fjål o ch kropp* Ålfka R ang och hö g a T itla r ,
Ö m findt höra dårars b ö n , Rofa allt hvad ögat k itlar,
U tg ö r ej e tt ådelt Kön. M en a tt hö g a faker m å ta ,
M untra u p p en trum pen v e r ld r Låra lifvet kranfar flata,
L c åt fm îcker , p rak t och flård, H elig t vörda dygdens lag ar,
Se hvad offer vördnad för* ... G lad ly n t m öta m ulna d ag ar,
Ädla H>ertan ådia gör. v
h o g J d l a f r u e r n e s
Ödmjuka ße tjenare,
SAM UEL G A G N ER U S.
M O N S IE U R ,
Mr. FREDERIC O T T O BOMAN,
M A R C H A N D en gros à Stockholm.M O N S IE U R ,
Mr. D A N I E L H A S S E L ,
M A R C H A N D en gros à Stockholm.M O N S IE U R ,
Mr. S A L O M O N G E I JER,
PROPRIETAIRE de Mines.Meflieurs,
P
erm ettez moi de Vous offrir le fécond fruit
de mes petits ouvrages Philofophiques. Par
donnez aufïï, Meilleurs, la hardiede, quej’ofe
me p ren d re , d’ orner ce foible éfiâi de 1* éclat de
Vos noms. Il y a long tems que j* ai eu 1’ hon
n eur de Vous être connu, & les graces très parti
culières, dont Vous m’ avez favorifé, Meffieurs, ont
toujours été gravées au fond de mon coeur. C’eft
pourquoi que je profite de cette occahon, comme
F unique,que j’ai,de Vous témoigner publiquement
ma profonde veneration, & de Vous affurer, que je
ne celferai de prier 1’ Etre fupreme, qu il veuille
Vous accorder toute forte de félicité. J ’ ai 1’ hon
neur d ’ être jusqu’ au dernier foupir avec la plus
vive reconnoiffonce & un relpeft intini,
Meffieurs
,
Votre très-humble Ü* très-
obeiffant ferviteurt
SAM UEL GAGNERUS.I.
N . J .
v. r.
nPF.rBTTFPOZ ) Senex. Quam- quam in Gr. nomine qradus ille ubivis involvit comparationem, faltim tacitam , fæpe tamen com
parativus Græcor. per fio/îtiv. alfé-
rius linguce commodius redditur. (Ita profanis fcriptoribus aeque ac facris veooreços paffim pro ve os ccvyç, & c.) IntelHgiftir autem fenex JO H A NN E S , isque Apo-
Polus & Evanne lift a y a quo diverfum exftitifle Johmmem
quemdam Presbyterum, qui fuerit huj. epiitolæ fcriptor, perfvaderi nobis haut finimus. Si rem adcuratius ad re gulas probabilitatis hifloricœ expendere velimus , PA P IA S , Epifcopus in Phrygia Hieropolifanus, v i r , judi ce Bar. LUD. HOLBERG a ), fide, qua o p o rtu it, ac
dexteritate non ornatus , cuique foia aetas fua peperit au- éloritatem , primus v id etu r, qui binos höfce Johannes, Apoftolum Presbyterumque, diftinxerit. confr EUSEB./3). Ipfe 1R EN Æ US, Papiæ ceteroquin adm irator, uniu» Johannis Evangeliftæ meminit. Hinc & J. CLERICUS In Hift.
Hift. Eccl. commentitium exîftimat Üfobannem ilium Pre-
fbyterum , & quidem a Papia > homine fubtefhe fidei » ton- fidum . &c. Itaque hi præcipitarunt judicium, qui, pri
ma duarum epiftolarum JOHANNIS vocula indudf,
Presbytero cuidam Ephefio easdem tribuerunt Apojlolum
autem» u tp rim æ , ita binarum pofteriorum epiftolarum fuiffe au&orem , vel ipfa prodit ftiLi has inter atque illam convenientia, quam & obfervat MILLIUS. (confr Ed.III v. 11 cum Ep. I Cap. III v. 6, io. & Cap. V. v. ip. &ç.)Ne- que nos m ovebit, quod 7rçeo&uTeçcv fe dicat Apoftolus» haut dubie ifto tum nomine coetibus facris cognitus, ut q u i, prove&us admodum ætate, reliquis omnibus Apo* ftolis fuperftes effet. Nec vero infolita eft ejusmodi «V-
Tcvcfxuvia. Sic jpfe JOHANNES nofter cum in épigra
phe Apocalypfeos ©«Acyes- , tum ab antiquitate fimplici- te r, fine addito nom ine, im ifö a s /3/3), in pedore re-
tubnnsy ex Job. XIII. 13. adpellatus fuit. IGNATHJS
itidem in inferiptione EpifloU ad $myrnoos & alias ©«'-
Çcçcç hut i^o%riv vocatur. Ad hæc, de Apoftolica Epi- jtoU I I I auéïorltate diéta funto , q u « , in vindicanda E- ptflola II occupatus, Commilito Clarlff. nuper adduxit.
TAIfi; ) Gajo, Cajo. Utrumque enim in modum fcripfere fuum illud pronomen Romani veteres, non fe- cus, ac Gneus & Cneus, cygnus & cycnus ; itemque in legibus & columnis paftim Aenos, Pucnare^vto agnus> pu
gnare , &c« Ceterum origine Græcum Gajus *710 ty\s y cis n youus, a te rra, deduci queat, praeeuntibus SÇA-
LiG ER O Patre & CÆL. RH ODiGINO: etiamfi aliis a- liter vifum. Non novum autem eft, foium adhiberi pro
nomen y ubi quis amicum hominem & probe notum adlo-
qultur -, neque aliter heic Gajum Johannes nominat, ac Ti
tum fuum Tullius. Verum quis & cujas fuerit r«/cr, ad quem _______ fcripfit ß ß j V id.SV IC LR I Ih e la u r.T L p -tiyc.
a
v
m m . in
■ I — I T - « ‘ " * " » I fcrîpüt nofter , non ilquét. Ncti funt e S. Htft. N. F. f åks MccKeiïc*?, cwéyJtjfAoç rS n&uAs, qui apoftoio adfuit Ephefi, A éh X IX . 2p. ScTaior Aefßcuw, Afiaticus homo cx Lycaoni« oppido D erbe, & is quidem unus de multis Pauli comitibus ex Hellade , A d . XX. 4. A quorum for- fitan utroque diverfus exftitlt tertius quidam Tomos- , 0 £<f- vcr rS ITauAÿ Xj rîjç sky-Kv^tIocs o\r\s, Rom. XVI. 23. unde & videre e ft, hujus hofpiiio ufum fuifie Paulum , qvum C orinthi degeret. Eumdem huncce G ajum , cum paucis alii* Corinthiorum , baptizatum a (e refert PAULUS I Cor. I. 14. Et veri fimiiis elt BEDÆ, CALOVII , L IG H T F O O T I &c. fententia , qui Corinthium illum cum
Gajo Johannis noftri ftatuunt eumdem. Sane, quam fibi
pariter & toti etclefi£ probatam innuit Paulus 1 c . , Gaii hofpltaHtaiem commendat & haec Johannis Epiftola v. 5 & 6. M onet quidem H. G R O T IU S y ) , ætaterf» vix fer r e , ut idem fit nofter cum eorum quoquam , qui nom i nantur I l ce. Sed quid o b fta t, quin Gajus adhuc juvenis Paulum, annis vero jam prove&ior alios pari hofpitahtate excipere potuerit? jdnftant, a Johanne referri Gajum i ot ter tW 0CVT8 r ix v a ^ v . 4« i.e . fptrituaUs filtos, difcipulot• v e , quos ad Ghriftianam fidem ipfe perduxerat5 quum tamen Gajum Corinthium Pauli potius opera Converfum effej colligi poflit ex I Cor* I. (4. Etfi vero facris epifto- lographis, prseferrim Paulo , non inufitata eft acceptio il la r£v rhv&v pro filiis fidei dlfaipulisque; fic tamen iis dem etiara , noftroque inprimis Johanni in Epiftola I pas- (im , réélit & 7rawjt« compellantur fideles in imiverfum, feu quicunque vere Cfyriftiakii quos, filiorum inftar, pa* terno am ore, 4d e ft, quam tenerrim o, am pled i fefe te- ftantur eo nomine hi fcriptores. A liter fenttentes JO. •ENS <>)\ BRA U N IU S *) alftque, G tijim Johannis
faoe-* _.«*
y ) InCrir. S a e r .id ÈfK ( I I Joh, $ ) bt &rblhofib.Sacr, p. 200, e) In Ssleciis Star, p 161\
JO H A N NIS. y ' ——
— ii «i -mi -r_. re «jalunt eumdem cum Macedone illo, Pauli comite y quem modo ex A<*t. ÎIX produximus. Unde hauferit GUIL* W HISTONUS £ ), Gajum hunc Verkamen# te*
define Epicopum Rufie , fnirari convenit. Interim & H. G R O T 1US credit , vixifie Gajum in aliqua ecclefiarum, quarum in Apocalypfi fit mentio. Peculiaris eft conjeéK1- ra D A N . HEINSll n) , cui, quia Faiar idem ipfi videtur •‘atque o
fcripfiffe putatur Johannes ad quemdam ex ^fratribus, cujus nomen certam ob caußam dtffimularit.
ArAHHTIl;) Sic PAULUS Epœnetum^ Ampliam^
Stacbyn, ly c h n u m , Epaphran laudat rfy dya^ r è c , & Yerfida rdv dyoc7rvjrrv, Rom. XVI. 5, 8,9,12. Eph. VI. i r .
Col. I.7. Ef, ÆG. HUNNIO judice, compellatio heic p o terna efl, Apoftolo fa m iliaris, que non mandat pro im perio , fed blanda humanitate adit ci r auditores. &c.
Ov èyd dycLTid év dhii&eicc.) Non contentus, G a jum dixifie *y«w?jTcV, plconafmo emphafeos pleno fubji- jcit protinus hæç verba, dydnw dvvxcxfjrov te fia otia feu
fincerym amorem expertemque fuci. Et proxime poft haec
votum fuum orditur, repetita compellatione familiariT
jSy»7tt\ri, V . 2- quam & deinceps iterat v.-j & 11,
V. II.
Poft infcripticnem v jr, exordium eft v. 2, quofaufta gucevis & felicia Gajo fuo adprecatur Apoftolu*:
ri^ I 7rdvTcov, inquit, tv^cgcu cs ,k>o^b<Bou.') Poftre* mum hoc verbum, convenienter etymo Tuo ac proprie, iignificat prolperum iter facere: ad quem quidem natlvjjqi fenfum accedit propius Rom. I 10, ubi mentionem adjicit f*aulus optat! itineris, Hornam fufeipiendi. A viatoribus autem transfertur ad quoslibet, projpero rerum quarum~
tunque fucceßii ufosj notatque adeo feliciorem hominis
__________ flatum
Ù Proleg. ad commentar" in Epi ft olas fob, tj) In Jacr..
e x e m t, ad b, I. . •
g IN EPIST. Ill
1 ■■1 — ■■ " 1 —1 ■
ftatum in univerfum x), Sic H ERO D O TU S /3), r £ KAtor* fxèvèf > inquit » evooiaSri to eV rov Aiif*xçr,Tcv 7rçtjyfxx’ Gleo~*
me ni. res in Demaratum bene cefftt. Et ôt o Pf. L j. n uv— T x , oax uv 7toiY< y tcxrevoiïo&qaerxi. Quando igitur currai r £ iuofct&x* copulatur heic
TFIAINEIN, ) valere y ) , port totum p a rs, feu poflfc:
genus Jpecies quædam, eaque præcellentiflima, non fine*
pondere, fuperadditur : utl re d e m o n et G R O T IUS S).
Kxàxff iuciïétrcu as q ) Kof^cJv accipimus folito- comparandi fenfu > eu jus correlation %ra> in an te ce d.
membro commode fubaudiri poflît ; fenfusque erit aper- tlfiimus : Omnibus in rebus, omuive ex parte ita fis fe lix ,
at que etiam corpore ita valeas , ut re d e jam valet feu felici efi conditione ac datu animus tuus.
V. Ill
N arratio eft de fama virtutum Gaji , feu de 11/limo nio honorlficentiflimo elogiove , quo ipfum o rnav eran t
advenœ Ohrißiant. Dicuntur o/ xèehspo) /jtxçrvçêiv
Tfj x\tj$&x G aji, h.e. te/limonium edere & præconium in tegritatis animi, ac finceritatis in doctrina pariter & vita-
Neque aliud in v o lv it, quod proxime fequitur, &, judi ce J. DRUSIO x x ) y membri prioris explicationem conti n e t, ro lv «A>;$«<* Treçi7rxTÜv' quod ubi dicitur de G ajo* tribui cenfebitur eidem & dogmatum Chriftianorum pu ritas» & morum landitas. O ccurrit eadem hæc phrafis, æque lato fenfu, feqv. v. 4 & alias apud Johannem. Sic demum in propatulo e ft, qua In re fita fuerit felic ita s , quam rn ^ vX*i Gaji tribuentem modo vidimus
Apofto-lum*
x ) Confr E D V . L E IG H Il annot. P b ilo L tf Theol. in N . T . ß ) Erato f. Lib. V I c. J i.p . n t.jp j. y ) Te T yuu- yetv proprie corporis e/t; at que fic opponitur r £ xaàevêiv j KXKuc rxjw' Luc. V. 31. VIL 10. J) In Grit, Saer, ad b.Ep-
luum. Et demurn liquet , quid fibi velit conwnatos initio
rcio y ù ç , partie, dmaXoym. Quippfe preefens narratio con-
fiiirniac feiieem itatum animæ Gaji«
;
;
;
v. iv.
*
Gaudium ingens fuper ifta Gaji felicitate, quod jam piræced. v. j. teilatus erat, (g % ^ v t'ini^uit, Afoirr) fufius hceiç & majori cum <xdSe* exponit Johannes, innuens amnpliorem nullam exfiltere gaudii fui materiam.
Met&rtçccv tstoov» inquit, %obçdv, 'Ivot duxo*
k.. r . A.) ubi notamus peculiares formas. Primum pro
/jutzigca, quod & Johannes frequentat alias, (cribit /uetgoré- çcacv ad fignificationem intendendam, alium ab alio for-
nm*ans comparativum ; quemadmodum non Paulo foluin Ejph. III. 8. a fuper lut. èhdx^os notfus fit gradus fA«%<*
sdreços, fed & Graecorum antiquiflimis a comparative X'&çwv, ^ « w v jf iu n tj novæ terminationis additamento, %‘eiÇQTeçcc , ys.a&cT£ços‘ itemque a TtçiuTos alter Juper- la u iv. TrpcjüTisbc &c.' Confr. ERASM. SCHM1D1US «J&
. S TO L B E R G IU S /3 ).
À lterum eft plurale txtmv , qvum fenfus pariter &
conftruétionis analogia pofeere videatur fueigereçoev rau-
Tws xocçdv, quam Iedionem & quidam admittunt codices,
utti nos edocent LAUR. VALLA , • y ) D. ERASMUS , o) NUC. ZEGERUS, e) J. PRICÆUS £)., ceteri. Et certe fa.vet huic leétioni analogia loci Jobantuci » Evang. XV. 1 3 . M«£o y oc rdurtfc d yd n w èo&s t%«. Interim receptio re m Ât£iv tueri conantur THEOD. BEZA Jfj & JO. C H R IS T . W O LFIU S , poftr&Va* fubaudientes
B v* , •
ot) Ad Ep. ff ob. III. ß ) E x er eit. Gr. L. p. $8> 7) A d b. /• /« amot.ad\ N . 7 . 0 In Crit. Sacr. öd h. I. £_) Ibidem, n ) In notis ad E pid Job. $ ) In Curis Pbi-
fZv. Allam formam ellipticam m avelim , huncce in mco-
dum fupplendam: M«£or^av *k t%oo %ocçciv tt^o ( r f c x ,atm çccs) rys Ix tütuy (ÇnpctTwv $ TTçccyfxocToov.) ita ut gent pi* vus pronominis ad objectum fefe referat cauffamve lætithae.
Tertium eft '(vu. Nos Græca verba fie reddlmuis :
majorera non hûbeo U titia m feu voluptatem, quam bnme., ubi (quando , qvum) audtero &c. Sic autem a præ ced.
TccvTvs v el, uti vulgo legitur , tötm pendebit Ivoc, quiod non femper c auf]a le eft , fed & de loro & tempore sili quando adhibetur. A b H ERO D O TO paflim & Poéitis r f Ivoc exprimi ubi locale, confirmantem vide H E N R . STEPH A N U M *). Temporis autem efie particulam inrô. cod. G r. & vel maxime apud Johannem , dudum eft o b - fervatum C H RIST. SC H O E T T G E N IO k). Vid. J O H . XJI. 23. XIII. I. XVI. 2.32. sçyertu ccçcc rj lArjAu&rv, 'Ivoc
iïcfcccât). 'Ivoc fjieTccßv' Ivoc ayo£?r/<ô%rs. y.. t. A. Reddit laud.
S C H Ö E T T G E N 1ÜS : venit tempus, q u o h e . A dde 1 Cor. VII. 29. 0 Kcuçoi’ - - - içîy, ly oc - - - ua/v» atque inprimis locum fupra adlegatum JOH. XV. i j . proxime huc facientem : Meî&vcc reevrys «yownjv èS&s , Ivoc
rts T.tjv court ôïj v7tfç ru)v (plXùov, converto : In* tenfwr non eft amor, quam tile, ubi quis vitam (nam ex* poluerit pro amicis. Itaque hic non opus eft ellipfi, quam ftatuit ad h. 1. W OLF1US : hoc ocrtoo , plenius, inquit, »1 ivoc «Vaco* quemadmodum alias fj.u/Xcv ante fj in
tomparandi negotio om ittitur. Sane per fidam illam elliffin rS n peribit omnis fenfus ac vis præmiffi pronominis r«- tûûv , quod fiabefiet, tum demum comparativo netÿrtçcç
particula n fubne&i hoc loco poftet. Quod reliqvum eft,
cujus meminit 1. c. W O L F IU S , notior ellipfis r t pôc&cy ante a pracfentl loco omnino eft aliena. In fine verfus*
tcy.éco toc TfKvoc 7teçmctTÏiVTcc > familiaris eft enallage par
ticipii , pro infinit. neçtt7«t«v. y ^
n^ov 7roiêis) feil, eçyov $ Trçuyfxct' puta avJfcV cc£tov rrr^S. Incipit heic ipfa traïïatio ; cujus priori membro , (;ad verf. usque 9, ) teftatam Gaji in Chriftianos benefi- ceentiam atque hofpitalitatem ita laudat Apoftolus, ut ea- dietn opera exhortetur eumdem ad hæc officia perfe- qpjenda.
Eod. comm, qvum feribitur : hs rès uiïekcpès ^ hs Très %hxs , copulam accipimus è^yjyyjrtKok, ut defignentur
G a j i , cum in Chriftianos reliquos , tum præcipue in ad-
sentantes hofpites, officia. Sic Marc. XVI. 7. Electre Trois /xocSyitcus tS> IIhçco. Act. I. 14. XIII. 27. avv yv« vcat£ï Xj Mccçtct. i Cor. IX. f. et cc7rôçekc( - - ^ KtjÇiccs*
Ittaque non e f t, quod, a recepta le&ione recedentes, ctuoi G R O T IO & PRICÆO ex rnanufer. Cod. quodam legam us : hs rès ocbkCpès, ^ tkvtx |é vas* quemadmo*
dium i Cor. VI. ç. videre eft ^ tccutcc cciïehtyés' ceteroqui
liicet utriusque hl^eois eumdèm emergere fenfum fatea- imur. Per jivwr autem quo minus Intelligi poftint homi nies ab ecclefia alieni , adeoque rois dbkîptïs oppofîti, v^etat totius loci contextus. Nempe fuerunt & ôt £hoty die quibus cum Gajo colloqui pergens Johannes,
VL VI- , •;
Efxu^rv^swi^ inquit, es rn »yxitt\ ivu7n*v ««cArça/ar.)
h.. e . coram cœtu Gbriftianorwn, (haut dubie Ephefino,)
tiuum amorem laudarunt. Namque k^A/jv jxctçrvçlctv, ut
citim PAULO loquamur iT im . III. 7 , Uve praeconium a- liiquode/ög///wve importat to fxocçTvç&y jtvt, five fit da- trous r e i, uti h. 1. & fupra v. }, five perJoneC) ut JÔH.
H!. 16.X II, 17. XVIII. J7.&C. atque inprimis infra huj. e^îift. v. II. AtjfJttjTçlto fXBfJlXÇTVÇtjTCU V770 TTCtVTCOV K. T. Ai
à\ èfsSs Je /xccçTvçS/uev, puta ccut£» Senfus eft , bonori- m w n teftimonium (C laudis plenum Demetrio datum eße
m o ore omnium ; & vero ab ipfo Johanne idem /audis etsi
d e j e r r i .
Our v.ctXws ireifoeif 77^077 Codices a liq u o t habent prœjens Rear, autem L U I HERUS & f e -qvutus eum SV. interpres reddunt : du haß zvol % et ban &
tu haf wer wàl gjordt : ac fi legeretur xceXvs forcivierccx»
quomodo legendum etiam GROT IO v id ttu r, ut enco*-1 mium fit C a ji, quem , trita & follemni laudis formula *
pulcre, bene f. rehfe e^ifje dicat. Sed nihil prohiber, q u o 5
m inus, receptæ leéfioni inhærentes , verba illa accipia mus de his ctàeXÇciç io j^tvcis, q u i, a Gajo reverfi E p h e bum , iplius in fe liberalitatem paiam prsedicarantj q u o s vero nunc rurfusEphefo abiturientes , (vel certe h o ru m fimiles alios hofpites, ) Gajo fuo commendet Johannes in poderum tempus pari humanitate excipiendos. Scium id remaner dubium , an adcujativus pronominis, « s, r e • ferendusfit ad particip. 7rçc7ït/*^ci<;, an vero fimul etiam ad ro KctXiïç Tîometç , ut fcepe folet apud Græcos & ad
verbum & ad particip, idem referri cafus. Malunt cum
W O L F lO m ulti, regimen deferre participio; at l i q u i t pariter a tZ v.xXZs 7rc/«v ( beneficio projequip) pendere ca-
fum autum averit,exem pla non deerunt analoga : M A R C .
XIV. 7. rus TkTuyßs tv 7icir\(jou. M A T T H . V. 4 4 ' rxXws
•nsiètre rès. picisYTocs' quod alias item effertur: v.uXZs n a -
« t f reis pacisci, LUC. VI. 27. Eft autem 7sçcvt/u\j.eu nvcc
non modo honoris caufia deducere abeunfem aut comitari r fed & deducendum quem curare ; itemque dimittere bofpi»
tern, officiis maéfatum & beneficiis, inprimis viatico ln -
fbruélum » ne quid ei in itinere defit. Exempla paflim ob via funt in y Aci. Apoft. & Epifi. Pau/inis.
V. VII.
Y<7Tf£ T8 CVffUCCTCÇ CCUTÿ ( Tkt ©fS ) ?£tjX9cV,
XufjßuvcvTts' !Ü7io t w iSvw .) Pro varia mterpun&ione
voeu-v/(oculi$ /urfv AotfxßocvovTss inclufis parentheft , aut per
Cimtnmata interfeptis 5 ut fenfus fit: Dei & religionis cauf-
fat , f. propter fidei Chriftianæ profeflionem , a paqanis
rœcejjtjje eos, vel certe expulfos fuiffe, cundis facwltati-
hius fuis relidis. A lii, adrniïTa poft e£îjÀ&ov diftindione, iliilud Mtrfiv XctfjißccvcvTes n ed u n t cum proxime fequ. wno
r-{MY èèvxv, hoc fenfu, quod exierint ipfi , praedicatione
D)ivini nominis, perfundi inter gentes, idque gratis, f. Mulio ah iisdem accepto laboris præmio. Licet autem r fuve in h unc, five illum in modum acceperis, Gajo com- naiendatrdeprehendantur, qui aliena egebant ope; pojle*
rvorem tarnen interpretandi viam , ceu vocum ordini ma
giis congruentem , eum H .G R O T IO & aliis plerisque lu- bentiores ingredim ur, quam cum T H . BEZA , ÉR* S G H M ID IO * &c. priorem.
V* VIII.
A7rcÀof/u$sfiVFA') idem, quod fæpius alias 7rocfccÄcc/ußcc- veuv , 7ïÇG(rÀocpl3otYe&£a, rrrqca&'xeSjCU , 'nu^ctll'/jsSdou , aVe» ålxf& oa, &c. r et iper e ad fefe, adwtt t ere, exapere, fulci*
pe re, Neque aliud fqq. v. 9, 10. quorum ta
in en prior locus ad ipfam dodrinæ evangelicæ admiflio-
nem fefe refert: AicTfetyr,? > inquit Apoltolus, xx indice» rau ypcts*.ubi,pronomen perjonæ accipimus /ueravu/xiucce prot
t*?v tTTiçoÂMv npLOùv , (cfr prox. antecedentia in h. comm,} a u t certe*tmV vipnèçctr , (literis illis comprehen-fam, ) non recipit, (ed rejicit, fusque deque hab et, aver- fatur.
V. iX.
Pofterius efl tratfationis membrum a v. 8 ad v- ubi exempla fiftuntur, uti laud. W OLFRJS merito cen- f e t , inter fe oppoßta ; vitandum alterum , alterum ad imi tationem propofitum : puta Diotrepbis v. 9, feqq. ac Deme
tr ii v. 12. quorum ille male moratus homo, hic contra
Eyçccÿc* Ttj ixxAriaîx ) In quodam Mfcr., tefteG R O *
T I O , poft eyçcc^cc exibat r î , quod alioqui facile pofïît fubaudirh Apud M ILLIUM codices aliquot habent ey^x-
ypcc «v, ut fenfus fit : potuiffem / cribere aut voluißem ; feriaturus fu iß cm , vel demum, uti habet verf vulgata, fcripßßem
.
Et fane,
etiamfi non exprefla eft partie.Ju-
vfjTMyj, quin heic non fecus» ac Rom. IX. 3, fubaudien-
d a, huncefle pofle huj. loci fenfum, non negamus >, fa- tente id etiam ad h. i. W O LFIO . Interim Apoftolum non modo feripturum fuifle epiftolam quamdam, fed & re vera fcripfifle, ex hoc loco, citra ellipfin accep to , ple- rique tutius colligere fibi videntur. Sic autem ifth sc ad
ecclefiam epiftola vix alia e rit, quam prima JO H A N N IS;
quam ad coetum Corinthiorum , in quo Gajus fuerit v er5 fatus , feriptam exiftimat L IG H T F O O T U S cc)t Quae fententia probabilior e ft, quam SO N N TA G II /3 )aliorum - que, intelligentium epiftolam quamdam, inter canonicas non relatam , quæ penitus interierit. Neque magis audi endi , qui denotari fufpicantur Epiftolam II Johannis, ad
hXsKTvv YMç'iw, utpote quam iidem allegorice ecclefiam a-
liquam interpretantur.
0 Ç)i\c7r(><x)TevMv cc-jtooy Aiorçe<pr,s uk h t . ) Aicrçe(pri^(q(. dicatur Jovis alumnus,} non eft, quod adje- Hive aocipiafur curti FR. V aT A B L O , 7) de jaSlabundo
homine Garrottante. Ceteroqui notum hoc eft Homeri
cum epitheton principum virorum , qui nobilitate generis,
vel a Jove ceterisque diis arroganter arceffiti, fupra alios eminere cenfebantur. Heic vero proprium eft nomen vi ri t quem laud. G R O T IU S unum exiftimat ex collegio Presbyterorum iftius ecclefiæ, in qua Gajus e r a t, ia-” d u m ex gentili Chriftianum, eumque vacanti tum Epifco-” patui
cc) Opcr. Anglican. T. / . p-339. ß ) I n Hecdecad/bust ad Ep, U I Jobi y ) In adnot% ad h. /.
JOHAtiNIS
patui inhiantem ; qui vero etiam Judseos Chriftum pro-” feffos, eo quod ex indultu apoftolorum legis adhuc rl- ’ tus obfervarent, ad coetum ejus loci non admiferit.”
<&i\o7rç<x>Ttv4ov civTtov y (U e. ffc ocvtùüy , puta TOW iv Trj
fXKÀTjaJot Wray,) dicitur D iotrephes,feuprimarum in ec*
clefia partium amans ; ambiens primatum inter collegas Presbyteros illius loci. Sic <&iXÔ7rçuTov àVJç«, itemque t o rS ctWç>eV <piXc7i(>uTc)>, % (piho7rçù)TictY, paffim efferunt D IO C A S S ., PLU TA RCH , in Solone & alias, ARTEMI- DOR. in Oneirocrit. JULIANUS in Cæ/anbus, SV1DAS in Lex.^ceteri, quando defcribunt genus hominum, qui eße
primos fe omnium rerum volunt, ut loquamur cum TE
R E N T . in Eum
V . X;
M*j ccçK8iu.evcf hù Tbrrcis) fcilicet sçyotc $ 7tçccyixoc* rr:l His rebus non contentus. ubi nota expreffum hù ,
quod ante tafum hujus verbt frequentius fupprimitur. vid. Luc. III. 14. I T im . VI. g. Hebr.XIII. yt
Tw ß a \ofxhis? , quod e præced. mem bro repetendum ,) kojAu«.) prohibet, impedit 1 puta dis~
ivadendo, Cfr Luc. XXIII. 2. &c. quomodo & Romanit jubere, vetare> non aliud funt interdum, quam Jvadere, disfvadere.
V. XI.
M/j pafiu ro xoixov, cc&cc ro ccyccScv,) Late patent m onitum , hujusque mox fubjun&a ratio in fine comm ., nihilo fecius videtur vel maxime refpicere ad ambitionem ac morofitatem Diotrephis rS cujus ju/jUjfnjV,
imitatorem , Gajum effe vetat. Et licet, quæ proxime
feqvuntur , oppofxta 0 dyctSvncM k> 0 xcckc7scivv laxio rem frgnificatum , quem probat ad h. I, W OLFIUS, facl- . le adm ittant, ut fmt, qui bene rexffeque, quivefecusa- g it; fic tamen vel inprimis heic innui beneficentiam ac li~
beralttatem , & contra officii in alios mijjionem, non im.
eri-<merito vifum eft H. GRO TIO, a ) ,CHK. S C H O E T T G E * - NIO /3) aliisque. U terque horum verborum fignificatuss, vel latior , vel ftriftior , ex pandedis N . F, fatis no-»- tu s eft.
V. 'K il
' ÛHMHTPIFI/ v. r . A .) Proprium viro nom en eft dvteo
*rtjc • Aq/JtriTçoç, five a Cerere dea; proditque hom inem te
paganifmo ad facra Chriftiana perdudum , de quo præcliat- rum ecclefiæ atque iplius Johannis teftimonium hic occ- currit: five is jam diu coetus ejusdem , ubi degebat Gau- jus» membrum exftiterit, five, ut co n jed a n t alii, hafcee Johannis iiteras perferens ad G ajum , eo jam demum ac.’- ceflerit, præfenti commendatione inftru&us. £ r a t , fi quiis alius, hic nofter civrjç fxocçrvçé/jievcs, ut cum L U C A lo>- quamur A<ft. VI. 3. i. e. oe èfxotçTvç&To wbo t&v ocdltÅ(pcor ’,
■ ç tù de Tim otheo loquitur idem cap. XVI. 2. Et quidcwn vnc 710CVTWV, h.I. N em pe, ut in Panegyr. PLINIUS lo q u itu r, fm *uli decipere pojjunt ac decipi i nemo omnes « .neminetm omnes fefellerunt. Illud vero s^mtocootutcv eft : uV’ xvryjis rys ccÅ.Y\$fiocs, feil. /jtepocçTvçqrou ccvt£>’ ac fi dicatur, noin
hominum modo , led & ipfius veritatis tefiimonio ornat tum hunc Gajum , non dici folum* fed & effe.revera prai- bum piumque; iplamque adeo rem loqui, - quodioqueba-
;r tùr fama. . ' ! .V . ■
<'■>.* Oiiïxre, (In MCcr. , uti obfervat G R O T A ori n
jUùçTvçicc ,Y\fjiuv oefafSys i w .) Idem heic dicere nobis vide:-
'f u r JOHANNES ad G aju m , quod ad Theffalonicenfe-s
T A U L Ü S I E p. II. 5. Ou 7SCTE h \hoyt* kcXocv&ccs syevtfi-
1 Stffjisv , KctSùs. èiiïcire. C eterum , vel me non m onente ,
deprehendet quisque, laudatiflimum hunc Demetrium eflTe ‘ àlium ab argentario fabro Ephrefino ,c u i idem fuit nom.em, Cujusque non tam pagana fuperftitio, quam QtKoks^ooxc,
JO H A N N IS.________ *7 " » . w ■ —— ■ . , ■ — ■ hi—
tuurbas adverfus Paulum Epheti excitavit : uti videre eft
JAüft. XIX. 24,feqv.
V. XIII, fqq.
Sequitur 1Epilogus, & qua verba & qua fenfum proxi-
vm e accedent ad conclufionem fuperioris ad Kvçlotv Epifto- lasoe j nifi quod in quibusdam datus fit variationi locu* : v, c.
p>iro tjßek^Brjv eft BeAoo1 p ro IaS«v tt^cV v^ccs , eft liïêîv v t y
(tiirtvifere, convenire.) &c. inprim is v e ro etiam JW plAccvcs
KCChctfJLiS yça\pcu , pro <5W fcj plAccvcs. Q u o qui-dt<em poftrem o loco Atot fefe re fe rt ad caujjam inflruwentd-
Ite^m, puta to /-t/Aav, pigmentum nigrum, atramentum; quod
o jiccu rrlt etiam II C or. III. }. ubi laudatur ÎTtfeoAn X^<?3,
uTfo tö riccuAö, lyyty^otfj-fxlvr 8 plAceviy k. t.A,
audeoque fyftaticis epiftolis proprie d id is , quarum antece- cölit m e n tio ,oppofita: & tov KctAccpoy, qui proprie quideru
mmmdinem n o ta t, f quorfum refer v.ccAccfxev (wo civi pa
m ot Aevo fxtvcv M atth. XI. 7. kccAcc/ucv (rvvrrrçifjtufvov X II.20.m e- t(o n y m ic e autem heic loci injlrumentum fignificat Jcripto-
rruum, olim ex arundine fieri folitum. Neque alio tropo
Y.iiuAotfxov ex p o n u n t baculum geometricum A poc.XI. 1. XXI.
a j . id . quippe cujus ope dicatur ibid. purçUScu 0 votos, »i 7^0Ais Xj o'i ttvAmvss olvtyis , to r it y c s, x. t . A. ita quidem, Uiiturhis to /urjKos,xj t o7iAcctos-, Xj routes In v e n ire tu r.C u m
7t « /zfAaw n o f te r , uti h . 1. xoiActfxov, ita in Epilogo Epi/l l I 1r-ov xdçTtiv ju n g it 5 cujus & m eminit DIOSCORIDES /3) : m a m m o r, in q u it, yvuçifxos fei 7ruatvy dtp' vjs 0 xce-TTuaKcvoc^erur cujusque Diminutivum %«fr/cv habet P L U - T A R C H U S y). Uct7evçcs autem harum rerum fcriptoribus
airbulcula e f tf e u p la n ta, in paluftribus Æ gypti nafcens,
e qua confici olim fveverit ch a rta , non fecus atque cie rijr /SujÖAs, quam cum Papyro Ægyptiaca n o n pauci faciunt
C
ÎN HPIST. HI JO BANNIS.
esmdenr. H inc ßvßhlov & ßvß'Aoc^ov diminutiva prô ejus modi charta veteribus funt in ufu. Et proxime quidem ad /3v@hw accedit y chartaceus liber. Quce
vero omnium antiquilfirra fuerit fcriptionis materia ex i/iis , quae olim , de tribus naturae regnis, diverlis temporibus locisque, adoptatae perhibentur , incerta res
d l .
; v . XV.
Epiftolam claudit votum ac faiutatio. r . . F ani) In falutâtione & alias receptiffima vpfo- rum ferma Judaeis, precantibus alteri O lStf i. e» non fola.m
facem zcjecu rita tew , fed, fynecdochiçe accepto vocabu-
Jb , ‘bonorum om ne genus & felicitatem quamcunqqe* coni- Luc. XIX. 42. cum folita illa (ahere jubendi forma [oh XX. 19. 2 r. 2<5. R om .I 7. I Cor. L ?. quibus utrisque ibeis poftremis in proœmü literarum occurrit illud votum* quod, inter dicendum vale, exftat inepihgo & huj.epifto-
ixfobaw neœ ', & Petrinae prioris.
Å(T7rct^ovrcd ae.ct (frlXeu) Gajum Jalutant am ici, h au t
dubie Hphe/i cum Johanne degentes.
kmtctås rès (folKus xctr' ovo p u .) Jubet fuis verbis /4» fa t (tri amicos, qui cum Gajo ibi locorum verfabantur; &
du idem nominativi, /igjUattm. Stc xocA&v k x t cycpcc Joh. X. 3. Sù pe autem v.mu cum fuo cafit exprimit adverbium
at:quo.U v. c. Atticis feriptoribus paflim x«r« ylvosy / getièràtim i noera v.çoctcs, kmtcI. ovrttfyv, pro
KÇCtTOUUS , K.- r . À.
S* D * G .
J ) C fr , qui dedita opera haec t ra cla n t, quaeque rem
m m endio exhibet, D id er t. C l A. NO R L I N I de ortu ma- teriar. Jcnptionis > ed. Upfi. MDCCLTI+