Sujfragante A'mpltff. Senat. Pbilofi

Q. F. F. a s.

SPECIMINE ACADEMICO,

OFFICIA

HÜMANITATIS»

levicer

adumbrata,

Sujfragante A'mpltff. Senat. Pbilofi

in llhtflri

Upjal. Lyceo,

Sub

PR^SIDIO

VIRl CELEDERR

Mag. ANDREjE Mdamsfsi/

Phil· Praβ:. ProfeiT. Reg. &

Ord.

Public<ßhumanorum cen[ur<s, qua par eß modeftia , fubjicit

BRYNOLPHUS KYMELL,

V-Gothus.

Addiem 16. Junii, Anno 1729.

In Audit. Carol. Maj.

Horts ante mericliemfolitis,

UPSALIM,

Literis

WERNERums·

35-.

VIRO

TSJob'disßmo atque

Confultisfimo, Dn. FRIDERICO FER-

DINANDO FLACK,

JL1DICI TERRITORIALI arqüiilimo,

Maecenati quovis officiorum genere

aeternum prolequendo.

Ρlur. Rever. atque

Clariffimo Vir

^o,

Dn, SVENONI

BÖRSTELL,

PASTORI in ÄanDhem meritifiimo >

Tautori benignifTimo.

Tlur. Rever, &

Doflisfimo Domino,

Dn. SVEN. BÜRNANDRO,

PASTORI in Qpileft b laudatiilimo^>

Euergetac propcnfiiTimo,

^ Unt b<sc, Vobis, Patroni Optimi,

perpetuee

pietatis

&

objervanti£

etjamVeitrap commendo humani

rogo, promnumeris

mihi prxftitL· bene

mitias· DüusVos

VeftrisJalvos

quam

Nominum

Culrot A. &

V T R O

Adm. Reverendo&

Pr^clari/Jimo,

Mag. Μ A R T 1 Ν O

SETH,

PASTORI in JpoMv ut & viciηi diftri-

ftus PRjEPOSITO dignifTimo, Pa-

trono ac Promotori , Avtincull Ioco ^tatem fufpiciendo.

Confultisfimo, Speflatisfimoque Vir

o,

Dn.

ANDRE/E

CARLBOM,

Rei Metallicae in^riémtliK antehac Dl- RECTORI, & INSPECTOR1 loller-

tidimo, Nutritio ac Benefa- (Tori seftumatifTimo.

Ρlur. Rever.

Dotfisfimoque

Domino,

D. GABRIELI

HOLSTENIO,

V. D CO.MMIN1STRO Hedemoren- dum meritifiimoNutritio ho-

noratiiiimo.

Qu# nunc

cffero

Hnmaniratis cia,

me&

pignora,

qutbus me in

peflerum

tari. Sujctpiaiis

igt

tur, etjam_atque etjam ficiis^ has

qualescunque

ingemim^et

pri*

diutisfime

ac

juperftites ejjejubeat!

Veftrorum

Humillimus R.

Flur. Rever.atque

Dociisßmo Domino,

Dn.l3ERNHARD0K.YMELL,

COMMINISTRO V. D. in ©einigem

meritiffimo, Parenti Optimo.

Ρ Arva,

Quint}uier pQßquam

nunc fedes patrias Thal!α,

glomeravitorbes

Pbockusy invijcs^? benefaftaparvo Munere penfanr.

Munus aeeeptum, Pater, acpolitum

Jrerre_j nunc cander pietasque fvadetj

Attamen> quafo ^, capitis pufiüum

Mente ferena.

Noßra^ fi poffet, caneret Minerva

Sic Tuas laudes , adhibendo gråtesf

llt loqvax nobis refon.iret echo

Carminegrato»

Proweros opto numeres tit annos:

Splendidos tandemvideas triumphos

Ccelites interf modulans fonoro Jubila cantu.

Carisfimi Patris

ObiequentiiTnrius Filius BrYNOLPHUS KYMELIT,

D. Λ. G.

Ximio

quodam

ufu ac emolumen-

to _, cuivis atati,

vit^que

generi feie

comendac aureum

yvüBi

σζαυίον. α) Hoc _namque, rice peniitatum ^{, ne-}

gligentiam,

contemrum, faftum&

arrogantiam ex animis hominum

deppllic,humanitatem

docetacmo- deftiam, inque

oificiis

tam

publi-

eis _, quam privatis parit

prüden*

tiam.

Quid

^,

quod

exferia & vera fui cognitione circulus

quafi

per- fe&ionis in vita nafeitur; ica ue, quo felicior

quis fui ipfius fuerit«·

rimatoratque

cenfor, eo

perfeöior

A m

s) Juvsnalii SatyraILfa?.

τ

in

cfficiis

quoque

humanitatis

prae- ftandis evadar. Arque

ha:c

funr,

qu£e,

dum

materiern exercitii aca*

demici eligere animus erat, nobi- lirate iua me in tantum fni amorem

allexére , quantum

difficulras

rei haud poruit iuperare. ^{interea ve-}

lim agas,

Candide Le&or,

huma-

num innoxii mei ^conatus Inter¬

pretern.

i

i.

VOces

fert. noftrae comparent, non

^{, quac} in front'fpicio dts-

eil quod multis attingamus; utpo-

te quarum ετυμολογίαν^oμωνυμίαν

&

συνωννμίαν

nobis abunde liltunc l^hi- lologi tantum non omnes. Satis erit dixiiie , officium nobis idem eile, atque Graecorum zaSijzoy,id nimirum^> quod

ad nos pertinet , piift Οφ fiplblgbet/

velbeneficium, t/enfi/ nxlgerning. Per

vocabulum humamtatü, quod cetero- quin τπλύσημονeil, intelligim? virtutem, qüac homini _erga hominem proprio competit ^, & opponttur τ»ί

φίλαυ]ΪΛ)

immanitati ac facvitiar. s.Uceptt homo ^,

alt Laitantius > miferattonü affeftuwi qui

3

t/ui vocAtur humantthu, qua nofmet tnvi·

cem tuebimur _; b) adeoque eil tam obje- cliva, refpecftu termini ad quem ^, qui

eft alius homo _, quam (ubjetliva refp.

termini ex quo, ieu audtoris.

> lL

Siquidemjam humanitas praecipua

pars noftras coniiderationis habetur»

eaque , modo ingenua&vera, femper

adiva eft ofticiorumque fertilis} ideo

e re noftraefte _putamus didis fubjice-

re iftius definitionem» _{quam ex Ant.}

le Grand aftumimus, ita fe habentem:

humanitas eß virtus, qua erga omnes ho-

mines_, cumquadam benevolentia^, officium noftrum ttftamur, ex dignitatts human<e confideratione ^, communisque omnium ηΦ*

ßrum neceffitatis & aßinitatis. c) Cum enim natura inter mortales cognatio-

nem quandam conftituerit, acnexuil- los fraterno junxerit 5 idcirc'o haec fan·

gvinis conjun&io^, aucftoreTullio^, fiF bt- nevolentia devincit homines caritate> d)

quae, ftride fumta, circaofficia imper-

fedi juris, v*im fuam exferit» lateve- ro, etiam reliqua includit.

Α τ §. ΙΙΓ.

b) lib.q. liiftit. divtnat. ^c./7..ς) Τηβit. Ρhfl.

fart,10. c,ii, d) üb./.Qffie.c, /7,

4

§. in.

Ceterum heicinanteceifum fcitu

dignum eil, jm perfeäuw eile qualita-

tem raoralem, ad_quam nos alterurrL»

vel invitum ad quid exhibcndumpos- fumus adigere. Jus a. knperfeftum eft qualitas etjam moralis, fecundum^quam

idonei Turnus ad recipiendum quid ab

altero , non quidem ur ab invito id pofiitextorqueri, niii fubigenteneces- iifate> itatarnen , ut alter idem ^exvir-

iute aliquamorah prydare teneatur e)

tlnde p3fet, utrumque hoc jus & Ob¬

ligationen! fibi opponi ut relatum &

correlatum. Hinc etjam quemvis fa-

cile colligere pofle auguramur, quid

per officta perfedi & imperf. juris in»

telligamus; feil, ibafunt, iine quibus

focieras nullo modo confiltere poteft,

äinde neceffitatisrffiHa dici fveverunt_$ hstc ver ot qu« nontam ad efle>quam l>ene eile locietaus faciunt, adeoquo

fine illis utcunque falva cenfetur. /) Qua dififerentia, irir refpe&u fociali«

taris tuend« reéte (efe habet_;ex eo ta¬

rnen nun fequitur, caritarisofficia ihl»

foro

ή ιiL Puf, Lei.Ν &0.libj*caf. Ι·§<ii.

f) loc%af. .7,

r foro divino minusneceflariaeiTe,quam

reliqua. S)

§ IV.

Officia itaque humanitatis funt a-

&us, quibus mortales, ex

feni'u

com¬

munis'mdigentiar atque cognafionis >

ex confcientia , pudore & reverentia_.

Numinis, alns profant, auxüioque ac benevolentia _pro viriiifuceurrendoef- ficiunt, ut finguhs fua maneant com- moda. Quemadmodum enim

Deus

hominem condidtt talem, qui ^{, mo'}

do fanum habeat finciput , utilia a damnofis facile difcernat _$ talem, qui

commoda & fua & aliorum diligat, &

prom©vere poflit; ita etjam omn.es»

quotquotmembraiocietatis humanse

fe

profitentur,arqualiter c

bligat hoc

prac- ceptum: alteritu utilitatem ^, quantum-#

commodepotes ^,prowove. h) Sunt ver » pro varietate rerum, quac

ad vitam,

tranquille & beate degendam,

faciunt,

varia, & _paene innumera, quac tarnen cunfta hoc reguntur praecepto. Ne-

que in totum

foeietati fatisfacit, qui

a

A 5 con-

ξ) conf. Buddei Infi. Theol. mor ρ ι. c. 3, fétf.4. §,/4. b) Puf% deO.Η·0*^{C, c}dp

f* §< i*

6

contemtu ac laffione alterius abftinet,

niii quoque id, ex quo vita efficitur beata, mutuo procuret. Namcogna-

tio, quam natura homjnes inter con-

ftituit, in alios conferre ac invicerrij communicare praecipit ea» ex quibus

mutua benevolentia fuccrefcat & ala-

tur. i) Quocirca egregium eft hoe Phocylidis:

Συγγενεοιν φιλοτητα, νεμοις, ίσίην 3·1 ό- μόνοιαν k) Certandum igitur eft officus, ac velut

in medio utilitates omnes ponendar.

Unde Cicero: homines_, inquit, hörni-

num caufiafuntgenerali, ut ipfi inter fe

altis aliiprodejje pojfent: in hoc natur am

debemus ducem fequi, communes utili-

tåtes inmediumafferre. /) llnumdebet eße

emnium propoßtum^, ut eadem fit utilith uniuscujnsque &un'tverforum ^: quamfi ad fe quuque rapiat, difiolvetur omnis huma¬

na confortio. Atquefi etjam hoc natura

prafcribitt ut bonto hominis quicunque fit, ob eam ipfam cau[fam⁹ quod ishomo fit* confultum velit: necejfe eß fecundum

eandent naturam emnium utilitatem ejfe

com-

i) vid. Puf.loc. cit. k) Poem.ΝV&.verfizof*

l) de Ojfic. libr«^/.c. 7.

7

comtnunem. Ghiodβ ita eft, ttna conti-

nemur omna> eaden<q3 lege natu>&. m)

§· V.

Quoctrca, qui niliil unquam bo-

ni praeilare volunt , non

didicerunt

quanci fit, alias inrfavorem fui&amo-

rem trahere ^, _quotarnen prseclarms ni¬

hil e(Te poterit ^, aut natura conve- nientius; nec animadverterunt,officra

hxcce noftra confcientiam ftringerc ^,

& pudore ac reverentia Numinis ^con-

ftare. Hinc leges caritatis in tanturru

facpe violant, ut etjam res

innoxia;

u- tilitatis aliis denegent, quafi extra fo-

cietatem conftituti, fibiColis eilent^na- tij id, quod jure carpic Stobapus

hifce

verbis: αφαίξ&νης και χςωμ,ενοι, αλγχ-

, ούτττεξ arrs των

σαρκών

αφαιρα/χ&νοι}

auferentes aliquid de rebtu (uu , & in u·

{um (aliorum) conferentes ·, tam dolent,

quamdecorporeipßsadimeretur. n) Quam

ob rem duri & morofi redeaudiimt.

VI.

Ut ex hifceliquet, humanitatepror-

fusneglefta, dehnquitur in defeduj

ita etjamin excefTu poteft peccari:

A 4 Μίτξξοψ ^■ tu) lib.III. c.6* η) Serm, ιο.

- -

Μετξον J1 km 7iti'<nv α,ξΐςΌν. o)

cxcedendo autem error admittitur, quando officia danti ^non minus, _quam accipienti molefta funt ^ac perniciofa_j.

.Aliena itaque commoditas non ita cu- randa efb, utnoftra, fusque deque ha- bita, pefium eat. Dein videndum eft,

ne benignitas obiit lis, quibus benigne

videtur fieri. Sic hydropico frigida...

non eftdanda: lethargicofomnus haud concedendus: _{pecunia mox} alea: ean- demexpofiturointerdicenda. Tandem illos, qui, cum aliorum noxa, in alios humani eilevolunt, ab officiis humani-

tatis quam longiffime abeflfe , certius

eft , quam quod certiffimum.

§. VII.

Ponderandus jam venit declaran-

όχ QiXcivS_ξωπας modus, _quem dupli-

cis elfe generis docent ^morum _praece- ptores. Una ratio utilitatem alio¬

rum promovendi eft indifinita, fi ani-

mus & corpus probeexcolantur, vitae-

que genus certum eligacur, ut exinde emolumentum in alios redundare_j queat: Ii denique per iollertiam talia inveniantur, _quibus vita humana fit inftru«

9) fythag* 4ur>

9

inftru&ior. Altera ratio eft definita.fi,-

ceu habet Buddeus, infpecic huicvd tili homini cornmodum aliquid pr^ftetur. *p) Porro, definite aliis confulimus, vel fine noflro labore ac detrimento, vel

cum impenfa quadam & damno; illud vulgaris humanifatis documentum.,, hoc beneficium & genero- fitas nuncupatiir. Vulgarem humani-

tatem qui alteri invider; is infigniter

malus habetur ^, fequeredditindignum*

cui viciffim inferviacur. Atque hujus

farinse eil, qui alimenta perdit, ubi i- pfe plusfatis habeat: quiabigne ignem capere non patitur: qui aquam pro-

fluentem fitienti prohibet: qui figna_,

itineris aut navigationis deftruit ⁵ ne- que coniiüum fidele dat defiderantij nec alia hujustnodi prxflat^> quafunt Iis titilia, quiaccipiunt, dantinonmolefta. q) Videantur, ut alios taceamus> Pufen- dorfius, r) Antonius le grand, s) 8c Buddeus. t)

a _f §. vnr.

p) Phil. Prall. pdg. 2.Seil.4* cap. 4, §, 4.

q) Cic.de Offic. lib. ^f. cap,16. r) deJ. N,

& G, III. III./,&^2. s)In(Ht.Phil.part<

X. c. z6.§.4, t) Ρbil\^Ρ

rak.

ρ, ζ,Se&fa

tαρ.4'§'S*

ΪΟ

§. VIII*

Altioris indaginis eft quacflio : an tranfitus per noftram regionem pro- mifcue fit concedendus ? Refp. autem diih inter homines catervatim&(epara-

tim confideratos: de his fere nullumj efie foiet dubiurp , quin asquis iub^con-

ditionibus, honeftaque de caufla, mi-

grare cupienrestraniitu prohibere, ma¬

gna fit

{ιιοαν^ζωτηΛ.

De magno tarnen armatoque excreitu id prorfus tenen«

dum, quod, nifi armis depofitis, &

fa&a, de non lardendo, cautione, in

minora divifus agmina commeare ve- lit, a traniitu & poffit & debeatarcer.

Attendi etjam debet ad caufTas belli»

finitimis inferendi, num fint juftae, an fecus : adeoque innoxius appellatur tranfitus, ii nimirum profit his, qui

tranfeunt,nec iis, perquosautadquos itur, injufte noceat· «) Quid practe-

rea de mercium transportatione per alienas terras, iisque impofito ve&iga-

Ii, ftatuendum: quid de hofpitiicon*

ceffione regno expulfis: quid de ap*

pulfu

u) vid.Grot.z. z, tj. Thefmar. attjueZie*

gier, ad b. loc.itemPufend. deJ. N,&G.

Hb.j. cap-j. §.j>

It

piilfu & commoratione innoxia navi- gantium in lirorc alieno: quid dcnique

de matrimonii indultu peregrinis,re- rumque alienarum emtione vendmo·

ne _,confuli podunt Grotius, Pufendor-

fius, & varii in utrumque commenta-

tores acutidimi.

IX.

Haec, aliaque Iiisaffinia^,excipiunt

humanitatis officia nobiliora, _quae fci-

licet fiuntex iingulari affi diu & condi-

tionis alienae commiferatione. Ete- nim generofius agunt, qui, ceu dice- bamus, cum fumtu & labore fuo aliis

benefaciunt, _eorumque neceffitatibus

cum fuo detrimento fuccurrunt. Qua

in _{re, ne} temeritatis notam incurra-

mus, noftrae conditionis _primo habe-

bimus rationem, ne majorfit benignitas, quam facultas. χ). Podea beneficiis,

hilare & cito prseftitis ^, nulla fubefio

debet recipiendi fpes j quippe quas na- turam illorum mutat,ut verius audiant mutuationes, _quam beneficia. Cum

enim rebus honedis fuuminfltpretium,

ideoetjam beneficianonnunquamclana

exhi-

x) Cic. de Ojßc. Itb.I, cap,iq.

It

exhibemus, ut, qui iisdem madhturi i ignoret, ^a quo acceperit. <

i- X. i

Praeterea , nt illis noftra demus c

bona, qnibus ea dari oportet, reputa- i

bimus mores accipientium, vitaequo i conjundlionem: nam optime focietas i hominum, conjundlioque fervabitur, ( fi, ut quisque erit conjundiffimus, ita i

in eum benignitas plurimum

confera-

r

tur, Unde apparet, cßicia humanita- i

tisin liberos, utpote naturacariilimos,

i

ubi feingratosac nefariosnon gerunt, 1 potiffimum exftare debere. Propin- r quos vero, auxilii indigos, juvare ^, fi ^c quid aliud, honeftum omnino eiTe ar- r bitramur; quia, teile Pythagora^, χοινα 1

m ψίλων. Specimen infigne hujusof- f

ficii ediditAbrabamus, prarrogativam t pafcuorum Lotho concedens. y) ti

§. XI.

fl

Si autem occurrant fimul plurei

egentes, _arque ignoti, nec univerfis

epem ferri patiatur tenuis fuppellex >

dubius quis eiTe poteil, cuinameorum

Ρ

fubvenire par fit. At deligendusuti-

J'

queheic eil miferrimus; cui rei album adji-

Γ

y) 0en.rj:fi9

5

*1

adjicitcalculum

eloquentia:

^parens: in coüocando, inquit, bencficio ^, Φ* inferenda

gratia , y? cetera pariafint , Åöt Maxime ojficit eftf tit quisquemaxime&pts indigeat,

ei potiffimum opitulari. ζ) Sed

fi aequedeprehendantur calamitofi, ni¬

hil intereft, cui fe benigniorem quis

oftendat. Quod ίΐ alii prae aliisdepre¬

hendantur efTe honeftioris vita:, mo-

rumque ipeftatiorum ^, ipfe honor &

integritas vita: reddit iuos cultores of¬

ficio humanitatis digniores; namque humani generis bono cedit, quod ho-

mini bono bene fit; quoniam hic ipfe cunita, _quae fua funt, ad fcopum, a

natura inftitutum, fcité difponit. Sce- lerato autem cfficia humanitatis con-

ferri debent, ut ad meliorem reduca- turfrugem; interim probe cavendum,

ne tales adhibeantur res, quibus in_>

fuam non minus, quam aliorum abuti poifit perniciem. Sin vero cumigno-

tores fit, nec conftet, ^an dignus fue- rit, nec ne, adhibenda prorius efthu¬

mana Caritas: faepius fiet, ut probum juves; fin minus, laudabilis tarnen eit haec virtus, _quae inftar magnetis, ho¬

nainumanimosadie

allicitatque

com-

binai. _$.XIJ»

z) Off. libr. I, c.IjT#

«4

§· xir.

Superiores erjamin fibi fubditos of-

ficiis riifce humanitatis defungi poiTcj

nemo facile inficiabitur. Patronuse- nim v.g. ad aiflus caritatis inclientem$

non nifi per preces literasque fuppli-

ces _j ideoque imperfefte ranturn te-

netur :

impiere

tarnen,quod femel pro- miferat, a fe alienum ^non putabit. Ce-

terumab iis, _qui inloco inferiori funt

pofiti, majore& pleno quaii jure, hu-

manitatis & reverentix officia exigere pode videntur, _qui alios dignitatefu- peranjt? quod honor & quaevis officia

eos, ceuumbra, fequantur perpetuoj

& ad bene beateque vivendum noru

parum habeant momenti.

§. XIII.

Neque perfun&orie animadver- fam volumus, veriflimum humanitatis indicem eile _prava? (φιλαυτίας profcri- ptionem, quae, tanquam lapis lydius, indicat, quid fi&um in officiis huma·

niratis, quidve folidum _crepet» Novi-

mus hoftes quandoque, licet invitos,

inimicis commoda tribuerej quapro- pter non folusadius atque eventus, Ted ipfa inteatio

anirfti

eft attendenda. Is

If

profe&o rationem mutuse titiliratis de

bitamafpernatur, quifraudibus &■ odiis laborat fecretis; atque omne, quod

fit ex oftentatione, id officiis humani- tatis plane eft contrarium. Infuper, quinonanimadvertentes & ignari aliis profant, benefici minus proprie vo-

cantur.

§. XIV.

Diximus in tertia > officia hu- manitatis refpedu focietatis eile ju¬

ris imperfefti, Ted ica diximus, ut exiftimemus , illa non raro debe- ri jure perfed:o ^, fub conditioni- bus fcilicet, _quas adfert Chrift. Tho- mafius: I:mo _, U ,qui ejusmodiofficium poftulat, absque illius confecutione fit in-

teriturus. Udo, utnon aque ab aliis ho-

minibus pojfit ^ea, qu<e rtefiderat, confequi,

III: tio , ut ü, a quo officium ^exig itur9 non fit in pari neceffitate eonftitutus. a) Deusenim, in diftribuendis dorrüniis

& proprietatibus rerum, focietatis fa- lutem imprimisintendit; fi quis igitur

hoc dominii jure adeoabutatur, utne

quidem ^res innoxiac utilitatis concedat alteri, inextrema neceflitate conftitu- to, a) Jurüpr*divin.I.^i,c.6.§.ii.

ι6

to, quidni per-vim compelleretur» ut id, ad quod prxftandum ex regulisca-

ritatis tenebatur, nolens volens fie- ri permitteret. b) Modus vero vio¬

lerna: exadtioms, in hujusmodi cafu,

eft bellum in ftatu naturali _; verum in ftatu civili folamagiftratus & judicis imploratio; nechic fine crimine quic-

quam aufu propriotentatur, Interdum

etjamfieripoteft ob utilitatem commu- nem, ut imperans a&ionem in certis

per legem concedat. Sie permodum praecepti eleemofynas pauperi haud

raro erogamus.

XV.

Quod ii cum hoftibus patriae no- bis fit negotium,tantum abeft,^ut im¬

perfecta obligatio prarftandi ofticia hu-

inanitatis tranfeatin perfedtam, utpo- tius res, quariim abundantiå circum- fluimus, jufté illis fubtrahantur: ^nam-

que hi, rupto, nec refarcito, pacis &

amicitia: vineulo, jus in infinitum fi-

bi nocendi tacité nobis concefterunt, adeo ut quovis modo atteri queant &

debel-

b) vid, Pufend, de J. Ν & G. /ib,2. cap.

6-§-f. & Hug. Gret, de & P, libr·

2%cAp, Z,§, i»

*7 debellari. c) Ac ^cum hofte privato

mitius agendum, quippe quem bene-

ficiis oneraile pulcrum eil, friiftoo«

fum, &, inchrifliano imprimis, plane

necefiarium 5 ßeciofius enim beneficiis

vincunturinjuria, quam mittut odii per- tinaciapenfantur. d) Sed, Ut muita_»

paucis includamus,

Hicfcopus unus erit^, cunffiis prodeße: no-

cere

Idemini', amare bonos: iß tolerare ^ma»

los,

Deo autem

Φίλα,νΒξβττω

Summo,

qui ex immenfa fua bonitate omnia^

nobis bona largitur, quique nos to¬

tos, fibi, jure perfeftiffimo, ad ^a-

morem &obfequia habet obilridliifi-,

mos, fit laus &gloria in fecu-

la nunquam terminanda!

V) vid. Puf, de J. Ν. iß G. lib.q, c.j,

f) Val. Max.

Πξος

Τιμιώτα]ον

χ*

Φιλάξε]ον

Νεανιαν,

ΒΡϊΝΟΛ Φ Ο Ν Κ Τ Μ Ε ΛΛ >

Περί της

Φιλανθρωπίας συζ^ψόμενον,

J~Jάν\α μαθψ.α!α εν βιόΊω πελετ ά-

γλαα

τω$ε,

Αλλ'

άξί\

^ων

διδαχτ)

αγχιΘεΒ

τελεθει.

ΪΙλψ

ίό^ωτα

Θεός

ΡάξέΙης πξοπάξοι*

θενεθτ)χε,

Τζήχύς

γ£ν

πολλόν

της

fraga όιμος

V

ενι.

Κχξον

ες

Υ<όε

ΚΤΜΕΛΛ

γάζ Ϊζυ)

βεα,

c?

έΰ]υχέως

τε' 1

£ΐν πολύ

φίλΊε*^ άνΤ

εσσεαι εντε

βξοίόις.

/

Φίλονςόρως

(γ_ξ,

Ambcrnus

Norén,

PereximiQ atque

Doßisßmo

J U V Ε Ν I,

DaBRYNOLPHO KYMELL,

Officiis Humanitatis Egregie diiferenti , Amico

certiifimo*

^ypficium nobis dum pulchre tradis, amice,

Humanum, fimul_apparentpulcerrima iignä

Muneraque irigenii, vano non omine, promti»

Mafte igiturftudiis, penetratquomentisacumea, Ardua utattingas iäcrati culmina Pindi,

flurimaqueobtineasvirtutispraemia claras,

fßc'ti dum pulcra piodocumenta laborc

Humant tradis, Praemia laudis habest Ne&ar & ambroiiamTibi celfus reddetOlympus\

Atque eritipfahaec forsefficw/a Tibi, Vennersbnrgiά.ζ6,Maßt,

De

Gratuiabundusapplaudit Haraldus Brisman;

FRATR1

Optimo.

1729?

Andr. Kymell,

£ίί (tit fröfltttt Informator,

Jp)err

BRYNÖLPR

KYMELL.

$afmen bar natt rafnai ut/

>£ηυαϋ ipcfa/οφ bft>ab ndjfamt (Tut Sbe få/ fom ratt bwarannan tiena

Οφ bieipa/ tå mdjå fllör$ bcbof.

<0itft ndr greifen/ g/e$ ett prof 2(fcDari mett οφ fjarief rena*

roorc bdr gott dorne at SScröma £r; ^men tiga piat Cftu bättre di / dn mpcbet fTrtfroa:

$0οφ (drerJoimnVlen/ för er it) Οφ arbet ffult)/ i finom til)/

$ijen bdjla ίόη οφ iotten gtfroa.

$(tra fin fagtiaö

Andersοφ Eric Carlbom.

FideIi(ßm^o [u& INFORMATORT.

|\Mniumconfenfu laudandi iunt, quinonfcholoe

iolumι ied etjam vitas dilcunt: te autem, mi Humaniffime KYMELL, utriusque hujusefle ftudio-

iiffimum, norunt omnes, quotquot te norunt; illos

veto, quibus antea ignotus fuiili, hoc idem doce-

bit ptaéietis haec tua diflcrtatio, _quamomnibus bo-

nis gratam acceptamquefore certo auguror. Gra-

tnlor itaque tibi felices, quos in hac literarum Scvir-

tutum officina fecitli, progrelTus; atque opto, ut lucubrationum tuarum frudus aliqu-ando coniequa-

ris longe uberrimost

JOH, HOLSTEN^

*** ***

i