DE
CONFORMITATE
CONJUGATIONIS
ARABlCiE ATQUE HEBRASÄ
DISSERTATIO,
^ ' / 1 / - , • _ •
POSTERIOREM CUJUS PARTEM?
VENIA AMPL» ORD. PHILOS. ÜPSAL.
p. p.
MAG.
JUSTUS G.
BEXELL,
S. TH. CAND. STIP» REG.
* i
ET
ÄDAMUS ROSENBLAD,
STIP. REG. UPLANDUS.
.
IN AUDIT. GUSTAV. DIE V DEC. MDCCCXIJ.
H. P. M. S.
U P S A L I JE ,
\ a MONSIEUR, LE BARON
GUILLAUME
KNOKRING,
ET \ a MADAME, LA BARONNEELISABETH
™ KéE DEGRIFENSTEDTj
MONSIEUR ET MADAME!En me souvenant de Votre proteélion, par laquelle j'ai été Ungtems
heu-reux, je m'empresse de Vous faire connoitre mon obligation et ma vive
reconnoissance. Daignez agréer cette foible marque des sentimeas
respe-Äueux, avec lesquelsj'ai l'honneuf d'etre
,'. . . - .- i
MONSIEUR ET MADAME!
Votre tres humble et tres obéissant Serviteur
I
/Jt.
§.
IX.Pro fignificatu ac forma Hebraeorum Ripkhil ac
Rnphhal cum Arabum qüarta Speele ex omni numero conlentiüht. Vis et)im Speciei in utraqde lingua eft:
effediva, atque, ut Hebräei n praefigtmfc
radici,
ita Ära-&bes Verbo primitiyo
f addunt
prostiaefcicuiD.Ad.
J-Ö.
Pasf.
§. x.Hebraeorum Hitpahful Hotpahhal cum Arabum
quinta Speele pro vi habituque prorfus conveniunfc. Qua® Speeles in Hebraeis habet fyilabam m zj Speciei
Pihhe-Jis praefixam. Arabes npn nifi *S fecuridae Speciei
praepo-nuntcharaderifticum. Significatio plerumque eft recipioca.
/ t MfS / 5
Ad. 7t5|5nn,
jJoläü,
Pasf.
tiopnn
a)
c
■;
'
§,
xiz) Proprius Speciei charader eft n, fingulis commune dia*
ledis, cui tarnen Hebraei ob fomim minorem n praeponunt» Axåmeei bans Pasftvam Formam, per n formatam, qualem ab
omni Verbo Ad:ivo fingere poruerunt,
fibi
propriam, eamqueunicam, fecerunr. Quare Pasjiva Aramcza
dici posfunt
ejusmo-di Verba. A fpeciebus quoquepermultis, praeponta
Syllabä
nrr, alias huic confimiles formant Hebrad,a) Pasfiva; Forma: exftat exempluni Deut. 24: 4. Cfr. Simonis Lex. ed. 2 in voce Nttu. Ceterum de Pasfivis
ejus-modi Verborum Hebrseorum Formisfuo modo itaagit Spinoza:Ha* beutHebrasi Reciproca Verba Pasfiva. ''Cujus rei ratio eft, quod
Pasfiva apud Hebneos numquam Ablativum agentis poft
fe
habeut.I it
II
I
Ii
I IIII
I
f Itr 11111<i iiI
Ii
ciprocam dj.
Quiä
reeüTcitar,
utin
valorem
pror&is
P#sfivum interdum transeat Genus Addyjam.
Ad. Pasf.
§ XIII.
♦
Rarisfima in> Hebrseis exempla exlbant,
Arabum
Offiauce Sp-eciei conformia.
Sin
a utem reverafunt,
nequid audoritati ipforum
paucifcas
detrafaat.
Sic
Hebrseo-rum Pithel ac Pijthal ej huic
Speeiei
prorfns funt
ana«»löga. Speeiei einm in utraque
ling-ua
charader fic
cer-nitufj ut primae, litteras
radicali
xvel
tvpoftponatur.
- '
Cete-Fbrma, lermone trita, per analogiam Acfiiv» Forint
in
^£3;
coticrefceret, fuit necesfum, unde Nophhal- (S^CO) hasc Speeiei
Forma audit. Easdem Jeges fervat alterum,
quod
in itHN;cie-di-mus exemplum, Cefer um
ha- binsc
Speeiei
Form»
nonin
uno tantum adfunt Verbo: ^33*Zeph. 3: 1,
^33
EF
57: 3; fed et cum aliquailgni^c^tus
varietate |n.N3Jof.
,22:9}PN3
Gen. 221: 13..
dj In ipfa. Speeiei
conformstione
id pofitunv
efl,
ut profignifTcatu. ab
Adivo.
jegrefecernatur
Pas.fi.vuin. Sie
^33;, fi
per
fonnukm: fe pnltüexeßnere? qjuas
proprio
c(i
nofio,
tractet'far,
non valde-,a Pasflvo b>N53 fe pollui ßnere difieit,Sic
fit,
utin aliis Verbis h»c Forma, fit ufitatror, in 'aliis illa. In Ver«
bis iö" ipfa Adliva
Forma,
ip
Päsfivam
.concr.evit.
In
qui-bus ipfa Hebrae-i
fermonis ratio
,, omnemexofa
dipfrthongum,
{em-per ac ubique pro - 73pofeit
ej jdffi.va huios Speeiei
Forma
Spn
F.f.
8:
29odlat
>Jtemque
Pasßva
bimn
Ef.
Cw'y44:: 20..GQuibus
Formis
refp.ondet
^ Cw s
va Arabum Species
Vid. Golium
ijn. Voce
J.Å.
/å~.
==== 15
Ceterum i prostheticuin addvu.it
A;
abes,
Significatio
fgepe- eft recip-oca.
y .✓ye y f ?c.i Aft.
JpoÄ^I. Pasf.-bur^,
§.. XIV.
Cum Nlpna Arabum> Speele, quae non nifi ad
Verba£
colores defignantia,pertiqet,
Hebraeorum
congruun Pihhl ac Pylilal f), Sphse^am autemhujus Speciei ad
Verba alius poteftati» extes.rd.unt Hebr^i* quo fit, ufc
Atftivam paritet ac Pasfiv&u» Formam ei
dem
tribusnt.
Character Speciei in eo vertitur, quod ultima radicis £■
liftera ingeminetur ,, apud Arabes
f
prosthetico addito. Adh. bbtop, Pasf.VrtSR—
§, XV.
Huc usque ab uno eodemque primitrvo Fiehraeornm
Arabumque Speeies aequo p-rocesfére gradu , nihiique
in his repertmn eft djverft, nifi quod dispar linguas icribendi pronuntiaudive popofcit ratio.
Sin
autem ra-rior illarum nunc infra inveniatur fimilffudo, majorique exquirenda fit foilicitudine, hacde
re minus videtur
mi-f) Piurima hujus Speciei in Hebrseis
adfunt
exempla
,eacjue,
vel col.orem defignantia: Job. 15: 38,
vel
alhis
poteßatif,
ubi Pasflvis Form is eft locus. Sic a Primirivo btt-N Pasfiva
Jiujus Speciei Forma
Huf.
4: 3 ,fonat.
In verbis
VJmaxime obvenit Speeies. 'Quam fentenri&m
fovent
R ..ctnr'biesPhilologorum plerique. Sic >0>sip pro >2>cqp
emoliutim
eft.
Itaque n-Tö ef JOOip fono vocalium comparia,
ckirraétere
autemIi
Ui•!I ilH
11 IH / |liii
: .1 11mirandum. Quas enim fuperfunt
Araburn Species, ß
ab hac Decima
difcedamirs, vel in Arabica
Iingua funt
rariqres, quo fifc, nt in Hebrsea tenurora
adbtic reflent
exempla, Etfi igitur
FbiJciogorurn
multi, analögiå duce, refiduas perficrutati funfc
Verbörum Hebrsec um Speciec,
in hisce tarnen nihil Afabum Decimce
Speciei rcpertum efi: fimile. Qu33 etfi ita
fint, fidei haud abfönuun efi, hane Speciem tiominibus, linguam quondafn loquentibus,
fuis-fe fatniliarem ,
inque fcripfis, quas ad nos haud
perve-nére, ufitatam. Heic enim, fi
uinqnam, valet analogia;
ceteris enim Unguis vicinis
g) frequens efi: Species,
neqne in ipfo fermone Hebraeo,
quo minus hae indue-retur Förmå, ePc
impedimentum.
§• XVI.
Nonse admodum fimiiis efi:
uridecima Afabum
Spichs, nec nifi ad Verba, colores
defignantia, pertinet. Nullam
in Hebrseis haec
fpecies invenit fociam,
Sin
g) Non Arabiccs modo, fed Ammceis etiam
linguls
ad-fcripta efi Species. De Speciei ortu in
iingua Syriaca vid. J. G. C. Adler, Infiif. Ling. Syriacas,
Alton. 1784?
P- 3°.*
Ejusdem in Iingua Chajdcea ufus Eftse
4: 13 cerriitur, De Spe¬ ciei in Iingua Chaldasa
geneli vid. J. Felsler, 1, c. Pars pofi. p. B» Ubi igitur confiat, Speciem
Schäphhelis Hebrasis
esfe (vid. infra notam ad
litteram: k), haec
Species
Ara-bum in Hebrscam
linguam admodum efi prona; nihil enim
aliud efi, atque
Pasßvnm
AramceumSpeciei
Schäphhelis.
büprnp'n locum obtinef pro
hippv/nn.
Quas transpofitio ante
litteram foni libilantis
linguas
admodum efi familiaris. Quib
us,
aliisve gravioribus, duefius
caufis, Speciem Paradigmati
Conjuga-tionis Hebrreas
adjungere
haud dubitavit A. Schultens, 1.c.p.262.
Sin ad Arabum Speciem decimam fecmdam feransgre»
dniuir. un um in Codice Hebtaeo huic confortre exftat
exeniplnm, Pehokel hj in H'ebrseis fonat Species.
Cha-Vacter in eo cernitur, quod féconda» radicali
ingemena-ta? o, Arabum atque i Hebraeorum imprimitur , apud
A-
s-rabes f prosthetico addito. Signlficafio, fi quid a
Pri-initivI discedat' pofeilate, in majori ined intentione.
Ach" btoiiop, Pasf. —
§. xvir.
Arabum Speele, decima tertia, cui in Hebrasis nihil ab
omni parte reperitur fimile, faciie fuperfe demus. Prae¬
ter hasce Arabum tredecim Species Grammaticorum
quidam Reeéntiores alias recenfeofc, qnarum Hebrceis affi-nes funt nonnullae.
btoph, i), btopu;,
jm
k)
,Stobt:p
,t).
§. XVIII.
h)
Exéinpjutn
inSatj&n
i Chr. 5 : 13 exdaf.i) Per -analogiam Tiphhel dicitur Species , atque in voce
Sonn Hof. ! i : 3. obvenit cer.
k) Qure Species Hebrasa in nomine
t\pT\hpj
tanfummodoed fuperfles. Schaphkel dicitur Species, quas, j4ram.eeor11m
Scha-pliheii ef] conformis. Vid. J G. G, Adler, 1. c. p. 3*0. Eadtm iinguao Chaldcece Species
ex/fat
Efr. 5 : 11»l) Pehcilhal et Pohalhcd dicitur Species. Exetnplum Afö.
Fovmce in nrnno Pf 38.* 11 5 occurrit, Paefivce in Thren. 2 : m. '
§.
XVIII.Ex hisce autem , quas enumerant Recenfciores,
A-rabum Speciebus etiain fuperfunt, quse rsullas fibi
inHe-» / " isC^ brseis inveniunt pares. Indicio funt et V-Laj,
VUiajf
2kC/XvlA'f
m).^
5 " £
Idem qucque jus iibi vhidicant Hebrsei, quo fibi oronino proprias exflruunt formas, ubi propria Hebraei fermoniS cernitur conformatio. Cum autem harum Spe-cieruiu in Hebraeis rarior fk ufus, neque aiiquas in
Ara-bus Ijbi habeant confimiles, easdem recenfendo tantum
indicabimus. Aét.
'bujsnn.
Pasf. n).Adb. , Pasf. o) Adb.
SpSp,
Pasf. p). Adb. " q) — Adb.SSwpnn
r) —•: !
g XIX
wj Cfr. A. Svanborg, 1. c. p. 29.
n) Hüpanal ac Hotpahal fonat Species, quas a Kal vel
primitiva Specie, Aram&orum mpre,
efi
formata,
fyllabå
nnprrepofi
a. Aßiva Forina IpQlnnJud.
2.0: 15adefi,
Pasfwaju^rt
Ef.
34: 6, pro i.oj Pihpehal et Pohpehal audit Species.'
Aßiva Forma
invoce twtiyu.Ef. 17: 2. exftat: Pasfwa in Pf, 45: 3.
p) Ac?iv um Pilpel in voce
bfb-t
Jer. 51: 35.Pasfwum
Polpal ia
SidSs
i Reg. 20: 27funt
exempio.q) Hitpnipel
fonat
Species, quar aPüpel,
Aramsorummo-re, formata ej}. Aßiva -Ivoruia in voce Jer. 4: 24
cernitur. Cfr. Job. 40 : 1.4 cet.
rj Hitpahkl dicitur Species, quse a
Pihlel,
ef}formata.
Aßiva Forma in voce ^isnr? Prov. 24 : 3 occurrit.
ü£
1
5. XIX.
Prseterea Hebraeis pariser ac
Arabibus Verba
funk
Qiiadnlittera s), quörum
diverfis
vocibus
coaipofita
lunt
quaedam.Qua? Verba
apud
Ärabes
quattuor
fiftunt
Speeles,
qua-rum qüaevis,
quartå
exceptå,
etGenus
AStivum
et
Pas-ßvum posfidet.
Comparem autern Specierum numerum
in
Hfcbrseis
nunc non fervant haec Verba. Mutatis tarnen
punetis,
Pasßvnm
Genus hisce
indtii
Verbis
.exemplis
conftat t).
De cetero modum fecund,cc Speciei vei Pihhelis inconjugan-do fequuntur. Cum qua
Specie prima
in
Arabibus
qua»drilitterorum Speeles prorfus ccngruit
u).
Si nos, furnma rerum fecuti faTligia,
finem
obtinui-mus propofitum ,
id
certeapparebit,
quonsqueprimige-nia Hebraeorum lingua, injuria temporum
eppresfa, in
ran's, quse fuperfunt, reliquiis nativam
Arabicae
vindica»
rit affinitatem. Arabicae autern praeflantia ita omnibus eft in confesfo, ut contraria vox non in linguae detri-metitum, fed ipirus jadicis reenrreretdedecus.
Cujus
tarnen vénuftates non tam fequitur Hebraea, quam
aemu-D
la-s) De Verbis Qiiadrilitteris agit J.
D.
Michaelis, 1.
c. p. 121.t) Quo,i in Participio I
Chr.
15: 27cernitur.
u) Siquidem HebraeorumVerba
quadrilittera
Speciem
Pihhelis in Conjugando feeufi fuur, fufpicioni
datur,
cadem aiiam Speciem, per -».■hlqformatam,
patipotuisfe,
Quod fi
itaborer, ejusmodi Verböin derivatum fecundam in Arabibus
30 ! l
latur. In mira enim fimplicitate, Formarum Iuxunafc
diverfifcåte fingulari. Inops igitur efl, fi ejusdem fpe&es monumenta, locuples, fi ejusdem cpnfideres ubertatis
femina. Quorum copiå rite exftruftå, vero tandem tra-ditur judicio, fitne vocalis lingua, lenique figmento, an barbara atque dura, omne refragans varietatis decus. In hane vero disponendi rationem non fingula
confpi-rant ftudia. Sitne igitur analogia, quam nos in hac
Grammatices parte fecuti fumus, confulenda, an, illa
re-je<5tå, ad anomalias, converla facie, fit refpiciendum, id
nos alieno, eique aequiori, comtnittiriius judicio, quod ,
ut tirocinii iftjdiulento aliquid fit prasfidii roborisque, co-ronidis inftar habemus. Ubi analogin alluxit, ßmul omnia lucent et rident, quce ante horrida et obfeura videbantur. Qiiod
analogice figno impresfum, ab invitis quoque asßnßonem impe>
trat; litesque et discordias termitlat: Anomalice rixis discidiisqat