JL Dfe
ESSENIS
SCHEDIASM A
HISTORICO-THEOLOGICUM
-Vt ^ CUJUS SFECIMEN PRIMUMEX
SPECIAL!
S:JE
R:JE
MAJESTATIS
GRATIA
ET
VLN1A MAX,
VEN.
FAC.
THEOL.
UPS.
p. p.
MAG.
ERICUS
BERGSTRÖM
S. THEOL. CAND. IN FAC.
THEOL.
DOCENS
ET
V.
NQTARIUS
AD REG. BIBL. ACAD.
AMANUENS.
E, O.
Stip.
Oxenfljern♦
ET
JOH. AD.
LINDBLAD
SUD. NERICII.
IN AUD. GUST, MAJ, D. X.
DEC.
MDCCCVl
H. C.
UPS
ALIiE,
Aph
orinniCatechetici,
v T.
Studium Theologie, ut dlcitup,
applicatae prsecedens apprlme ponit
ftudi-um ceterarum difciplinarum
theologicarum,
2,
. Theologia applicata quamvls non faciat
Theologum, absque hac tamen
fa-cris non bene operatur,
3'
Diverfa licet lit tradandi methoduS, idem eft inftitutionum Homileticarum
ac Catecheticarum ftnis,
4.
Parum proficiunt Homili«, nift fida audientlum
prseiverit inftltutio Cate-chetica.
Haut minima Categhet® virtus conflftit in prudenti qvadam dicendorum ac
tradendorum ocTre^p,
6. Perperam qvaerenti perperam refpondetur.
Itaque rede interrogare &.refponfa in ulieriorem ufum convcrtcre, nec exi-gua eft Catecheise virtus.
Hinc magno fe commendat pretio methodus Socratica.
9-Ufas dicitur quidem artium m agißer, at ideo non negligatur TheoriaJ fed
in unum amlce confpirent.
IO.
Igitur Methodologiam Catechetices probe calleat Catecheta.
C < a
ir.
Exemplaria imitemur, non tamen ut imitatores fervi. \ 12.
Unicuiqtie licet inftifuendorum indlviduale quid , certis tamen &
gene-ralibus regulis nitatur, necesfe eft, inftltutio.
DK
ESSSNIS
Äecentisfima Codicem Sacrum
Mythice
a)9
Poétice
&Pfychologice
b) interpretandi
acexplicandi
conamina,
apud
multos,
non tarnenabfqne folidis aliorum
c)
obje-&ionibus, fe cömmendare videntur. Habent
haefimiles-que
explicandi rationes,
ad ipfuna procedendi
modum
li-A cet
a) Cui volupe fuerit Mythicam cognofcere methodum, evolvat
prseter alios
Hebrai/che
Mythologie des A. und
N.
Teftaments mit Pa¬
rallelen Clus der Mythologie anderer Volker, von G. L. Bauer, i, 2 B.
Leipz. 1802. Cavendnm monuit
jamdudum Cel.
He/s
inBibliothek
derheil. Gefchichte 2 Th. p. 152-254 (1792) ne „in dem wir Wunder
(aus d. Bibel) herausthun wollen,
wir bringen Fabeln hinein„.
Huic criminationi occurreret fortasfis recentior inter Fabulas & Mythos, in-ter Philofophemata& Allegoriasdiftinftio.
De
qua Vofs inMytholo-gifche Briefe 1794. Vorred. p. 5.
fqu.
„Neu find blo/s
die
zwey Aus¬drücket Mythe und
Philo/opheme für Fabel und
Allegorie.
b) Ab explicatione Mythica in eo
disfidet
hiftorico-pfychologica,cujus Auftor & methodi
Stator habetur
Doft. H.
E. G. Paulus,
utin¬terpretationen!
grammatico-hiftoricam
adhibeat,
utnarrationes
eventu«um miraculofas veris Faftis, limul ac gram-hiftorica inniti patiatur»
Ab hac vero differt in eo, ut explicationum pfychologicarum ac
con-jefturarum ope,
quicquid
miri narratio habeat,
tollere
conetur
&
ex-tricare. Tandem inito fociali cum ceteris interpretandi methodisfoe-dere grammatico-hiftoricaui interpretationem
conjunftim
adgrediuntur& infeftant. Cfr. Philologifch-Kritifcher und
hißorifcher
Commentarüber d. N. Tefl. von Heinr.
Eberh. Gottl. Paulus
1-3Th.
&4Th:sI Abth. Lübeck 1804. Edit. a:da.
Cum quo conferri meretur Neuer
hißor. Krit. &
Litterarifcher
Commentar üb d. N. Teß. von ff. Ot. Thiefs 1 B. Halle 3804.
Qui
Commentarius dici poteft Scepticus & contra Paulum
Scopticus.
e) Vix fuperandas proferunt his interpretamentis
objeftiones, qui
cet diverfae, in
primis
necesfarium , ufc in fubfidiumvo-cent vel
Iongisfinie
petitashypothefes,
conjefturas,
cet. ex quibusaliqua
illuftrationis fpecies
materiae fubdratsecon-ciliari creditur, quo fit, ut, n'on qualis natura Fafti
fue-rit, vix quidem ut-
esfe
potuerit, nonnumquamoftenda-tur. Eidem nifui debemus haut dubio, quas
noftra
viditaetas, onines fic diftas natürliche
Erklärungen
derWunder-gefchichten
in dieheil.
Schrift
dj, acnefcio
fané, an itiflaromnium, famosum librnm: natürliche
Gefckichte
derGros-fen
Propheten
vonNa&areth,
e)ubi Esfenorum,
ut &pas-iim alibi, haut
infrequens
fit mentio atque ufus. Aliudhuic affine, non tarnen certo
refpeftu
novum eilChri-ftianismum fuam debere Esfenismo originem flatuendi
ten-tico-hiftoricam tuenturmethodum. Videfis Philofophifche und
hißorifch-exegetifche Bemerkungen über die Wunder Chrifti. von C. Chr. Flått»
(Magazin für chrifti. Dogmatik und Moral. 3St.Tub. 1797.) ff6'
fus feine Wunder für einen Beweis feiner gottl. Sendung erklärt?
von G. Ch. Storr. ibid. 4 St. p. 178. Einige Bemerkungen über die
Pfychologifch-hißorifche Erklärungsart der neuteßamentl.
Wnnderbe-gebenheiten, von W. T. Lang. ibid. 9. St. p. 130. Fcrtfez. 10 St. p«
199' (1803.) Job. G. Rofenmüller Uber die Kantifche Bibelauslegung
p. 67- J89. Erlang. 1794.
d) Sic quse in Bibliis perbibentur miracula voeavit cit.Paulus
me-ve philologica.Multas vero miraculorumexplanationes haut raro viditnus
ipfis rebus explicandis multo mirabiliores, quid? quod contra uaturam
naturales.
e) Imprefs. Betlehem (Hafnise?) 1-3. Th. 1800. ffefus der
außer-ßandene. fEgvpten. (ibid. ?) 1802. jam altera teritur in Germania
E-ditio ! Sunt qui Illuftr. Wieland in fuo Agattiodcemone hujus Anonymi
tentamen
fj.
It
aq nehänt
indignam
dHquififlone
,nec
Litteratur» facrasctfpidis ingratanj
prorfus
materien»
noselegisfe fp
eramus,Co
nfp
ett
umhiftori»
Es
fen
orum
in
medium
proferentes:
ubi
nosita
esfe
procesfuros
fas
duximus, ufc ex
male
gj
disje&is
Auétorum, qui
de
Es-fenis mentionem fecerunt,
membris,
externam&
internom
Esfenismidepingamus
indolem,
quofacilius
erit,
Mo¬
ni
en-/) Vide librum:
Chrißus und die
Vernunft
vonRiem. C.
23.c*i
Auftori Fredericum 2. Magn, in quodam Oper, fuorum loco prseivisfe
dicit Flatt. 1. cit. 7. St. p. 127. cfr. N. Theol. Journal v.
Hsenlein &
AmmoO. 4 B. p. 87« Hsec vero deEsfenis fententia
omni fagacitatis
nifu apud Standin:Gefchickte der Sittenlehre
ffefu
1Th. multo plenius
exornatur. Similitudinem inter Inftituta Esfenorum & Chriftianorum
talem invenire fibi vifus eft infignis ille Monachatus fautor & amicus
Hieronymus (de viris illuftr.
C. XI.)
utinter
alia
exclamet:,,
tippa¬
ret talem primo Chriflo credentium
fuisj'e
eccleßam,
quäles nuncMo¬
na:hi esfe nituntur & cupiunt,,.
Et
Evfebius
(Hift.
eccles. L.
2.C.
37.) ex fui temporis habitu
colligit,
Esfenos
fuisfe Monachos
Chriftia-nos , Inttitutis Judaicis fefe adtemperantes.
Fanatismus fcilicet
facer-que Particularismus
fui
fempereftfimilis!
Hinc fcriptores
Rom.
Catho-lici, nominatim Barronius, Bellarminus,Serarius, Montfaucon,
cet.Pa¬
trum judicia, Catholicismo
patrocinari
vifa, femper
adofculantes
,hanc
HIeronymi Evfebiique opinionem
in
fuos
ufns
converterunt aculterius
exornarunt, Videfis: Lettres poiir &contrela fameufe queßion, fi les
Solitaires appellés Therapevtes etoient
Ckretiens
(parMontfaucon.)
In-dicat pnsterea Hiimph. Prideaux
(The Old, and N. Tefl.
connected in
theHifiory af the
ffetz/s and
Neighbouring
Nations.
Part.
2. p.364»
Lond. 1718) fui sevi Deiftas,
Jefum
utasfeclam
acEmisfarium
ferme
Esfenorum habuisfe.g) Non posfumuS non verba Cei.
Joh.
B.
Liidervald
(In
Henke's
Magazin für Religions Philofophie, Exegese und
Kirchengefchichte
4.B. 2. St. p. 382.) prse nobisferre „Philo,
und
ßfofephus
fchreiben
von ihren (Esfenorum)Lehren und Sitten in linsfort,
ohne
befontjere
Un-mentis, quaspraeire
debenfc,
indicatis,
Chriftianismum
in-ter ac Esfenismum debitam inftituere
comparationem.
h)
Unde
noftra
Esfenorum
notitia.Primarias
hujus
notitiae fontespraabent
Opera
Philonis
Judaei
ac FJaviiJofephi.
Nos
fecuti fumus EditionemPhilonis
Jud.
interpretatione
Lat. & notisilluftratam a
Th.
Mangey.
Voll,
2 in Fol. Lond.1742.
Fiavüque
Jo¬
fephi
Op. Omn.
editionemSigb.
Havercampii.
Voll.
2 inFol. Amft. 1726.
Pauca
de Esfenis nonprorfus
fpernen-da habet etiam Plinius in Hiftoria fua naturali Lib. 5;.
Cap.
15. (in quibusdam Edit. C.17.)
Quse
de Esfenishi-ftorice nobis attulerunt
Porphyrius,
(de
abftitnentia L.4.
C. ir, 12. L. 2. C. 26.) Evfebius, (Hift. L.
2. C. 17.)
Hieronymus, Epiphanius, (
Haeres.
29.)Chryfoftomus,
(in A&. Hom.44.) Cyrillus
Alex. (contraImp.
Julianum
L.5.)
cet.-&poft Plinium
, utasfolet,
Solinus
(Poly-hift.
Cap.
38 ) eprimis
anobis indicatis fontibus funt
haufta. De Philone
Judaeo
haut
e re esfe duxerim
mo-C. 11,
terfcheidung.
Dies macht aber nicht wenigeSchwierigkeit,
und esiß unangenehm, wenn man die/es abfondern will--Alles unter gewisfe
Rubriken zu bringen, follte die Einficht
fehr ehrleichtern, auch gleich die Stellen als Beläge darunter fetzen„.
h") Nec prorfus a re alienum credimus, fi occafioinfra detur,
obi-ter faltim disquirere, : an in N. Teft:. ratio
quaedam Esfénorum habea-tur: an Suppofitio Uluft. Michaelis,
(Einleit.im N. Teft. 2. Th. p,
1122. Edit. 4.) Evangelium
iEgyptiorum, cujus fragmina apud Grabe
& Fabricium inveniuntur, esfe Esfemicum, careat
fundamento. In libro Apocrypho Sapientiae fibi vifus
eft Cel. Eichhorn
Esfeni-smuna invenire. Cfr. Ejus Einleit. in d.
Apokryph.
Schriften d. Alt.Teft. p. 150. fqu. Leipz. 1795.
J
nere, illum, utut
philofophica
fui
temporis
eruditione
in-nutritumejusque laudis
ftudioliorem,
habere
tibi,
etiam
quoad Esfenos,
propofitum,
ut
probunT
virtutis
exem¬plar in
illorum moribus
tradat,
acGentiles,
necquoad
Inftituta nec
quoad
yvatw&
ccaxriatvJudaeis antecellere
oS-tendat, quin
potius
fua his
acceptareferrej hinc
nonmirum, Ii Philo
?TÅctlcovt&v
luxuriantiftilo
male
interdum
confula* verse narrationi, ac Inftituta
disciplinamque
Py-thagoraeorum pro
Judaicis venditans,
fucum
faepenume-ro faciat legentibus
i). Nec
Jofephus, mentionem
de Se¬
ibis Iudaaorum
injiciens,
omni
partium
ftudio
eft
liber,
etenim, ad
captandum
favorem Romanorum,
conveni-entiam cum Graecis anxie
adfpirat
k).
In
eo tarnencon-fentiunt uterque
Philo
& Jofephus,
utEsfenos
infigni
pietate
diligant,
magnalicet
nonnumquaminterfit
narra-tionisdifcrepantia.
Non
defunt rationes
majorem
prae-bendi fidem
Jofepho
de Esfenis
Palseftinenfibus narranti,
et Philoni deJEgyptiacis IJ;
probe
tarnenfunt
ex-i) Vide SfSudlin 1. cit. von der Vorliebe
Philo's für
die Es/der
p. 492, fqu. Et E. H. Stahl
Verfuch
einesfyftem.
Entwurfs des
Lehrbegriffs Philo's. in
Eichhorn's
Bibi. d.
bibl.
Litterat.
IV B.
Éodem abrepti in rem Chriftianam Audio
Juftinus
Mart.
Clemens
Alex. cet. varia philofophumena protulerunt, bono
quidem
confilio,
at
quam infelici fuccesfu , oftendit hinc
excitata
proxime
fubfequentium
Copciliorum fubtiliter difputandi ac diftingvendi audax
diligentia,
cfr.
1/lünfchers Handbuch der chrißl.Dogmengefchichte,
iB.
1Abth.
§.
8. fqu.k) Pauli Comment. 3 Th. p. 276,7.
/) Non adeo magni momenti nobis videtur
Judicium
Cel.
Basnagii
(Hift, des Juifs. T. 1. Liv. 2. Cb. 12- p. 542. Rotterd. 1707.)
On
peut dire (Ted rationes non bene cohaerent) que
£?ofeph
tieconnoifsoit
pas les Esfeniens ausfe bien que Philon , qui les avoit
fou*
fes
yeux enEgipte, oü etoient Japluspart de leurs Colleges
& de leurs reträttes
6
examinands
utriusque
narrationes, fi quisalterutram
ha-rum criminationum meruerit.
De
orlgine
cit nomineEsfenoriim,
Formam, qua
apud Philonem
&Jofephum
gaudefc
hscJudsorum Sefta
nonfemel
Ted fuccesfu temporis ex-ortam, a vero non eft alienum m). Nec igitur, Doétorum enumerando de ortu Esfenorumconje&uras,
Leétoresfatigemus;
etenim fi cni has argutiaeperpla-ceanfe,
apud
Seravium inSyntagmate
trihcereßi,
usque ad
tsdium largam habebit copiam. Ad
analogiam
cumcete-ris
Judsorum fedtis
nationalemfuspicamur,
prima
disfidio-rum femina
jacla
esfe illo tempore(= poft
reditum exCa-ne pouvoit ignorcr ce
que faisaient de gens, dont il a donné une
de-Jcription fi exaffie, & quifaifoUnt /' objet de fon admiration (/) En
comparant le recit ample (— verboramflumine tnerfus? ) &
circon-fiancié de Philon, a la maniere féche (Seil, non utitur ftiloBasnagii
ho-miletice-floridulo!) dont fifofeph a parle de cette SeEfe des
gfuifs,
onne balctncera pas d préferer l'un aV autre. Refutandi negotium
non
multum facesfetur Leétoribus fi haec conferantur cum Bruckeri Hift.
Crit. Philof, T.2.p.759. fqu. Lips. 1742.
4:0.
Non uno loco obfervavimus fenfum Cei. Prideaux I. c. a Sveca-no Metaphrafta vel detruncatum vel falsisfime
prolatum« ( Hift förklar¬
ing öfver G. och N. Teft. innehållande Judarnes Hiftoria. öfverf. r,
2 D. Strengnås 1800,!.) Nuper datam Philonis dinftin&ionem
ita habet Svecus 2. D. p. 521. Philo Jkiijer dem i Judifka och
Syri-fkarifkaEsfener♦ De förra kallar han Praffiifka: de ftdnare (■= de
Sy-?) Therapevtici eller betraktande Esfener. Haec neque dixit
ne-que umquam dicere potuit fecundum Philonem Prideaux. (cfr. the Old and N. Teft. Part. a. p. 352.) Cavendum itaque ne porfus juremus in
verba Interpretis
Svecani-tn)Liiderwald. 1. cit. Esfenos aetate fuperasfe ceteras Seétas,ideo
quod dixerit Jofephus eos tx nr-Xou* extitisfe, vix credimus, quod tamen vult Baner in Hebr. Alterthiim. des A. Tefi, Leipz, 1797. p. 243. §•
captfvifeate)
quodisquiri
coepfcum eft,
de
judiciaria
acdoélrinali f. de politica
&
ecclesiaftica auéloritate librorum facrorum: an haec fola qusereretar inLege
(Tborah n): an fimul inProphetis
ac traditionibus o):& denique
dejpfa
libros
interpretandi
methodo p). Exjudiciorum
inde or-tadiscrepantia facile
explicaturplurium
dogmatum
diver-fitas. Mediumqvoddam
in his altercationibus (ervasfevidetur, ut fere folet, una pars (=.
Esfeni,
die Stillem inLande, welche immer nach den Charakterder
Menfchen überhaupt
alsdan ZurParthey werden,
wenndas theoretifche
Zankens ohneErhaung
allzuviel
wird q).
Ad hunc fefe ulterius difcrimi« nan405. licet fibi praeeuntem Ii3beat Å. Fr. Blifching. Gefch. d. .ffüd. Re¬
ligion. Berlin 1774. p. 149, PHnius 1. c. fat fernere & rofcunde: Per
feculorum millia gens (Esten.) ceterna efll
ra) Hoc ftatuebant «) Sadducaei— non tarnen ideo repudiabant
pro-pbetas nec rejiciebartt eorum vaticinia ut fpuria& erronea. Paul, T. r.
p. 286.
o) Hoc ß) Pharifsei — Sie hatte die Menge für ficli, welche im¬
mer den, welcher am meißen behauptet und am
wenigfleit fettliches
fodert,gerne zum Führer annimt, wenn erfech nurfelbftein werkhei¬
liges Anfeilen zu geben vcrßeht. 3) Esfeni—& Mofis & Prophetarum
oracula colebant; fed traditionis vim per fuas, pro infpiratis fsepe ha-bitas explicationes adaugebant: non tarnen, ut
Phariftei, juxta habebant
expofitiones traditionales ac Legem & Prophetas.
p) Indijudicando textu Legis exciamabant Sadducseit ultra
citraque literam nequit confiftere refcum ! nec plus nec minus !
Phari-faei vero: fd. 179HP (unde & dicebanturBajthofser)fiat difcusfio f. perfcrutatio contextus! vel: expofitio loci eft!
(-wizelnde
Sylbengrübeley! Henke's Gefch. d, ehr. Kirche, Ed. 4. 1 Th. p. 35» Braunfchw. 1800).
nandi nifum contulisfe etiam videntur
aliquanfcula
Chal-daeorum
Perfarumque do&rinae
notitiafamiliariorque
Phi-lofophematum
Graecanicorum
in regnoGrasce-Syriaco
acin
-äSgypto vigentium ufus
r),Nec fegregis
initia vitaee longinquo
funt petenda.
Ardor
enim ille ac impetusquo
fub
Orientali coelo facile
excitatae
acfotae
s), fefe
exferunt humaniamini adfe&iones, temperamenta,inftin-étus, cet. asperiorem ibi
produxerunt
vitae oto-Kvja-tv, quamnon nifi inde
edo&a,
vixfibi fingere
valuitOccidens
pla-ga.
Qui etiam vitae habitus
in quacumqueOrientali
re-ligionis
forma, Confucii,
Zoroaftris,
Mohammedis, cet. obuenitt).
De
ipfo
Esfenorum
nomine
derivando vel decadem
te
quod excurrit,
diverfarum opinionum
invenirelicet
apud
eundem Serarium
(1.
3. c.1.),
ad
quemfubtilitatum
etymologicarum
aucupesablegamus.
Originationemvel
ignoratvel inutilem refpicit Fl.
Jofephus:
necfuatn val¬
de commendatipfe Philo:
(T.
2. p. 457)xofl'
e^v$c£ccv
— 8K
CCKglßsi
TV7TC0ÅiUhhSKla
AyjVlKtjff — 7TCt(>XVV[A0lCCTiclt]-loe. Ex analogia ceterarum
fe&arumnec
bene fieri potu-it, ut Ebraicae feélae denominatio e Graeco deducereturEtymo.
Plurimorum u) fuffragio fefe probat
derivatio
nominis a
Syr.
voc» nöinMedicus,
ideoquod apud
Jo-
fe-r) Uber die bibi. Gnofis. Pragmati/cbe darftellungder
Religions-Philofophie des Orients, von Joh. Horn. Hannov. 1805.
i") Per odia, bella, perfecutiones: unde Plinius 1. c. quos vita
fes/os
ad mores eorumfortuncefluffus agitat-. & vitce poenitentia.0 J* E. Chr. Schmidts Handb. d. chriftl. Kirchengefchichte. 1Th.
p. 19. Giesf. 1801,
«) Quos inter Bauer 1. cit, p, 246. Ejusdem bibi. Moraldes Alt♦
9
fephum
(T.
2.p.
162.) dicuntur Esfeni
pockisoc
1o&
tt^cs
<»(&€-Åeiccv
•4^u%>js>
y.ctiaxpcfcs
exKsyfles,
e)Bev
7.rgosSsgU7ieiciv
7roc-B'ooy,
gi&tle
xuiAt&oov
icfooltjlsc avegevvoofjer;
cui.
de-nominationi nescio an
faveat,
utcreditur, Philo
(T.
2. p.471.)
Vocantur
quidem
apud illum
Setoct7revlcci;
fed
nomi-ni aliam adferre
videtur rationem
acvuigo
fit. w)
Hase
funtejus
verba:
Therapeuten
veronomine
(elvpoos)
vocantur:
1:0)vel
qnia
profitentur medicinarn
praeftantiorem
ifta
per
ur-bes vulgata;
haec
enim
medetur folis
corporibus:
illa
(quam
illi
exercent) animas
Iiberat
oppresfas morbis gravibus
pf Sv'Jicclas , quoc
infiixerunt
voluptates,
concupifcentice, dolores,
timores, avaritice - - - -
vitiorumque
agmeßimmerabile.
2:0)
vel
quia
didicerunt
exQvseocs
Pf
hpoov
voy.oov
Be^onreveiv illud
Ens
Pf Bano melius,
Pf
Uno
fincerius
(
fimplicius
?) Pf
Unitate
antiquius.
Apud Pauluni,
in
ejus Commentario pasfim
lalutantur,
die
Stillen
im
Lande,
ratione
fortasfis habita
ad
Etymon mun
filuit.
Cum
vero
ipfe
Esfenorum
chara&er
diltinélivus &quidem
generalis
conftitisfe
videtur in
fectanda
pietate,
probitate
acfanélimonia
vitae
nefcio
an
non seque magna
ueritatis fpecie
fe
commendet
origina-tio nominis ab apocapata voce »non
Syr.
N"»ön;cui
e-tiam nec repugnat
teftimonium
Jofephi:
03cksi aegvclflcc
CC6K8IV, nec
Paranomafia
Philonis.
Aft
forte-ohe
jarn
fa-tis eft!Bifariani a
Jofepho
(T.
2. p.165)
diftingvuntur
Esfeni, in mitiores ac
rigidiores xj,
vel potius
in
yctfjisvlcc?
& oiyccpBs.
Eft, ait
ille
,alius
Esfenorum
ordo
Qrotyy.ct) qui
cum
prioribus
quidem
quoad rationem
vivendi
moresque
Pf
infii-tuta
confentit,
Sie^os
Je
rrjKoflcc
yoepovDivifio
Phiio-B nis
fff) cfr. Brucker. f. c. p. 769. not. r) cum p,
786.
i©
bis in TtectKlMtis
&
Seu(>fm\ts
haut
obfcure
videtur
m®ribus
ufuique
loquendi
Graecorum esfe adtemperata &
cuaigrano
falis,
ut
ajunt, accipienda y).
Indotes SeSfce externa.JFuit Socieias
Ésfenorum
vet
inßitutum
£)ß
inavif,
fecretum,
•mne
profanum
vulgus
arcens acfeeludens.
ßßofeph. T.
2. p. 163."Jurando
adfeverat (Novitius
reci-pienduiß
, nonaliis
aliquid fe kidicatururn,
vAv
ßrccvocia
ßicc&jJc&i.
Praetereajurafc
quisquefe
nemini(recipiendorumj
aliter
dogmafca proditurum
quamipfe
acceperit, nihil fe celaturum fodales
— v.oti<rvfhigviaew
cycioos rotle
rt\sciigrjasooff
avloov ßißXict
xuilocloov
ceyyshoova)
cvoytxlcc.
T&leis
yev cgxcis tbsTcqoaivßxs
F^as^oiXi^ovlcci.
Philo T. 2. p. 475. yeifgysvct rcc tb ceyvBßiB
yv^ta.lehsflai,
Jos. T.
1. p. 162. roissj^ocSev,
00s yv^r^tcv n(pgr/Jcv
tj t&>?rvßov anx7ir\ KocrccCPceveiToci. Poena irrogatnr
pejerantibns.
Jos. T.
2. p. 163.Deprehenfos
inct£to%(jsci$
uyoifirjyoi'
aiv (1=2
F^velatione
myfleriorum
ordinis?)
ex ordine fuo eji-ciunt, isque cui contigifc e coetuejici
, non raroQ7tcX-mortem obit miferrimam • • Åiyy
ro aooyu n1x0*
yevee
y) Brucker t. c. p. 787.
z) Quäle apud Jofepbum & Philonem fefe nobis praebet
confpi-eiendum. Sed fl ipfum inftitutum adeo fuit /uvs-yoiwdss, unde fuas hau-ferunt Jofephus & Philo notitias? num quid de fuo finxerunt?
*.y Notio »yyeXuv non folum cumPrideaux 1, c. ad ipfos librorum
confeftores, Ted etiam ad Dolores in genere referri poteft. efr«
•irP^UJ qui Synagogas deferviunt & uyysXot tKKkwnxs Apoc. 1: 20,
fAsvos
&ct<p$itgcUti*
Quam ob
rem
etiam ipfi plurimos
miferati extremum(non
tarnenprius!)
jam
agentesfpi-ritum receperunt, pro
peccatis fatis
poenarpmSocvcclu ßucctvcv crucitati, dedisle
exiftimantes
(!!
ßf.
ffumjurandi
tenaees.
los. ib. p. 164.
Dolores vincunt animi
magnitudiae,
morteuique,
fi
cumgloria accedat
(?) etiam
immorta-litati
praeferendain ducunt.
Quali
in
omnibus animo
fuerint, egregio
documento
eratbellum
cumRomanis
geftum, in
quotorti
& diftraéti
flammisque
ufti &
frafti
&ceteris omnibus cruciatuum machinis tentati, ut vel legum
fuarum
auétori maledicerent
vel
comederent
rtrocv eKrvvq&av
7)
alterum utfacerent
induci
nonpotue-runt,nedum uttortores fnos blandius adioquerentur, aut
unam effunderent lacrymulam;
Ted
inmediis
tormen-torum dolo ribus fubridentes, ipsosque
carnifices
irri-fione
excipientes, anitnas
alacriter
(evSvpLoi)
dimiserunt
S)
Novitiatus.
Phil. T. a p. 473.
Qui ad cultum
huncce
(Therapev-ticum) accedunt,
non ex more, autmonitis vel
horta-tionibus indu&i, asAA' uV
sqcol-os
(?).
Tum
faculta-tes fuas
relinqvunt
filiis vel
filiabus
vel
etiam aliis
co-gnatis,
ultro eis
poslesfiones
cedendo
jquod fi
cognati
defintfodalibus
(?) & amicis.
s)
lasr
ß) Non folam propter fidem thori fed & filentii arcanorum
fu-Speftae apud eos habebantur mulieres, ut vult Brucker, t. c.p. 766.
y) Adferuntur fine dubio baec duo crimina, alterum doftrinae, al¬
terum morum, ut capitalia, ceteris inclufis vel omisfis.
<J) Idem in quacumque fanatica perfecutione fieri, oronium
tem-porum hiftoria docet.
*) Et quis hoc valde miratur? Attamen exclamat fliilo. 1. c.:
Quanto!prceßantiores, qui non pecoribus (?) fuas posfesßones
ho-1%
los. t. 2. p. itfj.
T«
ds (flhsvli
rqv ccioetrivclvjoöv
noncon-tinuo patet
ingrep i'us,
fed
foris
annumintegrum
manenti otccilotvpraefc•
ibunt,
dolabeliam
<f),
&
cin-gulum
(fubligaculum)
& veftem
candidam
tradunt.
Poftquam
verohoc temporis
intervallo confiuentiae
documenta dede it,
propius
quidem
ad
inftituti
com-muniönem accedit- - - nec dum tarnen ad conviétum
admitfcicur, natu per
duos ulterius
arinos,
pofVquam
toléraqtiam
('yxf's^cev)
fisan
palnm
fecerit,
moresejus
explorant:
&
iidignas
apparuerit,
tumdemutn in
con-fortium admittitur, trqiv
ds
ryjg aoivrjgcc\pixSxi
rqoCpr.s, eg/.ggccolcig
cpvvgi(p%iKoo$eis
(Q
Ib. p. 161.
Alienos
liberos,
dum
ad
capesfendas
difci-plinas molles
adhucfunt, fufeipierites
, procognatis
fuis
repatant,
fuisque
moribus
informant.
Ordo &?
Dignitär.
los. p. 164.
Diftindti
funt
xc&Jcc
yqcvov ryg ctay^aexgin
qua-tuor clasles
(potgccg)
atquejuniores
(o
pflccyevs^squ^)
adeo
Senioribus inferiores habenfcur, ut (i forte aliquoS
eo-rum contigerint,
illi,
acfi aiienigense
fefe
commifcuis»
lent
(ocKXoCpvWx
avugiogsvlxg^)
fefe ablaant (!)
Ib. 163.
Jurant
fe
fidetn femper
omnibus
fervaturum,
maximequeiis qui
imperant;
quod
nemini
fine Deo
obveniat
imperandi
poteftas.
Quod ii
ipfe imperium
(inträ
Societatem
Esfenorum?)
fuerit adeptus,
y.rf? 7Soo7sols
e£vß^siv
sigrtjv' s^xaixv;
nequeveilitu
&
ornatu
cete-ros
vTToiflocypsvsg
iuperare.ntinutn cognatorum amicorumqne, eosque ex
egenis
locupletes
reddide-runt (?!). Voici la tnaniere ample &
circonftancié
!
quamadeo
laudat
Basnage.1. c.
f)
x$ivxpov Angl, a Prideaux: afmal
pick-ax.
Svecus
veroMetaphraita Cehi Prideaux
vertit
per,liten Skål!
Sic
pariincuria
ver-titur 7ttgi&u.ot,, cingulum, per
linnekläde.
Et quis
crederet
(wcxjusvoi
ffxsxxt/uxffi Xivois Svet, esfet: