QIJORUM D E S C R IP T IO N E S
VENIA AMPL1S8. FACIJLT. PHIEOSOPH. EPS ALIENS.
P R A E S ID E
MAG.
E L I Ä F R IE S ,
O E C O N . P R A C T . P R O F . R E G . E T B E R G S T R . R E G G . O R D D . D E S T E L L A P O I.A R I E T D A N E B R . E Q U I T E , A C A D . S U E C A N . O C T O D F C IM V IR O ,
P . P .
FR EBER IO US CHRIST. RYDING,
V E S T R Ö G O T H U S .
IN AUDITORIO GUSTAVIANO DIE XIII DEC. MDCCCLI.
H P . M. S.
P A R S POSTE RIO R .
U P S A L I A E ,
E X C U D E B A T R E G . A C A D . T V P0G R A P11IIS.
% ■: r -
I.
Intel växtsystem kan vara blott empiriskt, ehuru d ettt måste grunda sig på undersökningar af naturen.
II.
l i e mångfaldiga naturalstren kunna icke ordnas i e m i enkel kedja, utan maste skiljas i flera skilda serier, s o n i n under sin utveckling synas ofta löpa parallelt jem te hvar—
andra. j
III.
Derigenom uppkomma flerfaldiga fränskapsförjiållan- den och bör iin n noga skilja emellan den öfverensstäm- melse, som eger rum innom hvarje u tv ecklings-s erie (det af f i na) oc*1 <*e motsvarande, på lika utvecklingsgrad stående former, i en annan serie (net analoga).
IV.
l)a man vill gen etisk t framställa växtrikets utveck
ling bör man utgå från det enkla ste till det fullkom liga
ste; men vill man praktiskt framställa växtriket såsom ett helt bör man utgå från det högsta och fullkomligaste.
decurrentes, tenues, lineam latae, venoso-connexae, subdiistantes, cinereae.
28. 11. i r r i g u u s. Ic. Nos,Ira in M us. A c. Holm.
Ad terram muscosam silvarum, jove pluvio, non u b iq u e sed suis locis abundans. S tipes fistulosus, fle
xuosus, fragilis, 2— 3 lin. longus, 1— 2 lin. crassus, glaber, adm odum visco su s, liv id u s . P ileu s carnosu- lus, Iragilis, campanulatus, expansus, obtusus, 1— 2 une. latus, laevis, glaber, visco su s, liv id u s, glutine seced en te sordide albescens. Lam ellae adnatae, dente decuir r e n te , subdistantes, distinctae, fragiles, crassiu- scubue (bit minus succosae, quam in / / . unguinoso, ve
nis v i x connexae, vel omnino albae vel sriseae. Ad-
1 • O
m od u m varius est, interdum multo major. Transit ad seq u en s subgenus.
IU . HYGROCYBE. Aquoso-succosi, fragiles, sa
turate et ut plurimum laete colorati et nitentes. Pi
leus jove udo viscid us.
_L a m ellis lia u d sin u a tis, su bdecu rren tibu s.
29. H. s c i o p h a n u s. Ic. N o s tr a in Mus. Ac. Holnn optim e!
In campis graminosis apricis inter muscos in Scaniia et nuper Upsaliae fp rop e arcem regiam ) ab
unde luxurians, at tantum coelo admodum pluvioso.
E le gaintissimus, dense gregarius, fragilis, colore om
nino peculiari intense fulvo, stipite pallidiori — valde insigihis. S tip es cavus, l i — 3 une. longus, omnino aequialis, semper tenuis, vix ultra lineam crassus, flexu i o s u s , laevis, glaber, lubricus, numquarn strictus ut H jg r o p h . co n ici, fu lvo lu te scen s, at pallidior, irn- mo adbescens. P ileu s tenuis, disco eainosulus, cete
rum membranaceus, ex liemispliaerico 1. obtuse cam- panu lato expansus, semper obtusus, i — 12. unc. latuS, visci idui us, disco laevis, ad medium remote pellucide striatius, regularis, colore p e c u lia r i sa tu ra te fu lv o aut p o tiu s vivide testaceo* a t opaco Valde hygroph a-
tuisj siccus pall<\sccn\ senior etiam laceratus et al
bescetis. L am ellae atlen u a to -a dn ata e, prim itus le v i
ter adscendeutes, deiu planae, distanles, vulgo d i
stinctae, piieo concolores vel interdum in roseum vergentes. Exstat var. pileo spacliceo. D istin ctissi
mus sui gregis, ad LL cin n abarrin u m (am erican u u f) accedens. Duae exstant icones pravae: B a tsc h f . 2i5 et Fl. D an , t. 1 8 4S , sed vix aliorsum ducendae.
30. H. l a e t u s. Io. N o stra in M us. d e a d , llo lm . Locis graminosis muscosis tam silvarum , quam camporum, fere ubique, at in regionibus m ontanis vulgatior, eatervatim obvius. Stipes cavus aut potius fistulosus, 2— 3 unc. longus, tenuis, 2 lin . circiter crassus, aequalis, te n a x ! laevis, glaberrimus, lubricus, fulvus; passim undulatus et apice obscurior, quo ad
11. p sitta c in u m accedit. Pileus leviter carnosus, mar
gine fere membranaceus, e convexo explanatus, ob
lusus, lubricus, laevis 1. circa marginem pellucido- striatulus, unciam attingens, fulvus, n itid u s , nec ex - pallens. Caro tenuis, concolor et p allid ior, ut in reliquis vicinis. Lam ellae su b decu rren tes, distantes, ten u es, subvenoso-connexae, ut plurim um in c a rn a ta e , sed variani albidae, fuligineae etc. Ab om nibus se
quentibus o lim e distinctus.
31. 11. ( e u ictus, ic. S o w e rb. 2 0. N o stra in M u s.
d e a d . Holm.
In j latis, pascuis, immo in silvis regionum cam
pestrium, ubique vulgaris post intensas pluvias, vul
go eatervatim nascens. Fragilis, colore ceraceo (n o n m u tab ili} ab om nibus facile distinctus. S tipes ca v u s , sed saepe inaequalis, flexuosus et demum com pres
su.*, 1— 2 unc. et ultra longus, 2 lin. circiter cras
sus, laevis, glaber, pileo concolor nec uinquam apice obscurior. P ile u s leviter carnosus, tenuis, sed lir- u ulus, convexo-planus, obtusus, unciam circiter latus, m iiucido-strialulus, visci das, eera ceo-lu tcu s, n ite n s.
L am ellae adnato-decurren tes, latae, fe r e tr iq u e tr a e (n u llo raodo emarginato-ad nexae et ventricosae, \it in sim ili, sed magis aquoso et sulfureo // . ch!oro~
phcmcd)j distinctae, luteae. U t vicini admodum variat statura; subinde in campis obviam veniunt aguiimt ex individuis pusillis.
32. H. c o c c i n e u s. Ic. N o stra in M us. Ac. Holm..' SchaefJ'. F u n g . B a v . t. 302.
In pratis muscosis; autumno praecipue seriori pluvioso, abunde, sed cum variis sequentium conco
loribus facilis com mutatu. Statura variat, sed in for
ma typica: Stipes c a v u s, 2 une. longus, 3 — 4- lin . crassus, dein com pressus laeviusculus, haud lubricus, su rsu m coccineus, basi sem per lu teu s. P ileu s levi
ter carnosus, convexus, dein planus et saepe inaequa
lis, 1— 2 uncialis et ultra, primo v is c id u s la e v is la ete coccineus, dein cito decolorat eoe p a li e n s , at non floccoso-squamosus. Caro pileo concolor et in tramam concolorem pilei quoque descendens. Lam ellae totae ad natae, dente A ccu rren tes j planae, distantes, venoso- connexae, aquoso-molles quasi pingues, adidtae basi pu rpurascentes, medio fla v a e„ acie glaucescentes.
33. 11. m i n i a t u s. Ic. N ostra in M us. A c. H olm.
Locis graminosis, tam silvarum, quam praecipue pratorum humidorum, jam aestate, vulgaris. Inter priorem et sequentem, cui vicinior, quam illo s i
m ili, at minor, valde fragilis. Stipes su b fa rctu s, ae
qu a lis j teres, 2 une. circiter longus, lineam crassus, laevis, glaber, nitidus, m iniatus. P ileu s carnosulus, convexus, obtusus, dein u m bilica tu s, primo laevis glaber miniatus, dei 11 eocpallens opacus squ a m u fo su s, unciam vix attingens. Lamellae ad n a ta e, nec d ecu i- rentes, planae, distantes, distinctae, crassiuscidae et prioris firmiores, lu te a e vel interdum flnvo-miniatae.
34. H. TURUNDUS. Ic. N o stra in M us. Ac. H0I14.
I11 dumetis, marginibus viarum etc., furnu)y&
superbam Lasch. legi inter jiniperos, reliq u is magis dispersus et saepe aestivalis. M axime proteuis et tota facie a prioribus divers-us, it prim o ob tu tu huius esse gregis vix lingas. At praecedenti form is inter
m ediis ita accedit, ut d e sjecifica di lier en tia saepe dubitaverim. Solitarius, majtr vel minor, fascicula- tus. Stipes rigido-fragilis, e farcto fislulosuis, 2 — 3 une. longus, 2 1 in. circiter c.’assus, teres, a e q u a lis>
la e v is et politus fu lv o -r u tiiu s . P ile u s carnosulus, fragilis, e convexo expansus, u m bilicatu s depressusve, 2 ^ latus, margine siepe eleganter crenatus;
vulgo siccus, lu teu s l. f u l v u s , sq u a m u lis c in ereo -fu - scis v a r ie g a tu s ; legitur tamen sub pluviis primitus viscid us et laevis, in quo statu a priori caute (p ile i aurei et lamellarum colore) dignoscendus. L a m ellae primo leviter dein longe d ecu rren tes j distantes, suc
cosae, distinctae, prim itus albae dein lutescentes, acie acula con colori, sed variat lam ellis subvenosis Cantbarelli.
35. II. m u c r o n e t x u s. Ic. N ostra in M us. A c . Holm.
In pascuis apricis reliquis rarior (Scania, U plan- d ia ) et minima inter congeneres species, Stipes fi
stulosus, tenuis, 2 unc. circiter longus, lineam cras
sus, basi subattenuatus albus; ceterum luteus, laevis, glaber, flexuosus. P ile u s carnosulus, minorum acute conicus, majorum campanula tus obtusus, dein expan
sus, udus a ) coccineus b ) luteus, pellucide striatus, exsiccatus valde decolorans, canescens, subsericeus, at numquam squamulosus. Lamellae ad seen dentes, d i
stantes, perlatae et postice basi latissima adnatae, subdecurrcntes, luteae. — Haec paulo dubia species sequentis videtur quasi status maxime reductus, for
ma vero et insertio lamellarum in prima sectione collocant.
> L am ellis p o stice a tten u a tis sin u atis v e j hinc I i lieris i. adnexis tantum, facile secedentibus, nec de
currentibus,
36. II. Pu n i c e u s. Ic, N ostra in M as. A c. Ilolm'.
In pratis muscosis, praecipue montanis, autumno seriori pluvioso vulgatissimus. Maximus gregis et speciosissim us; ab fl. c o c c i n e o vulgo commutato, cer
tissim e differt statura, lamellis a d n ex is et stip itis s tr ia ti basi alba. Stipes junior solidus, demum ca
vus admodum validus, (haud com pressus!) 3 unc.
longus, l— 1 unc. crassus, ventricosus (u trin q ue atte
nuatus), striatus, apiceque plerumque squamulosus, siccus flavescens 1. pileo concolor, basi semper albus et saepe incurvus. Pileus pro am plitudine leviter carnosus; primo campanulatus„ oblusus, vulgo repan
dus lobalusve, valde irregularis, 2— 4 unc. latus, lae
vis, glaber, viscid us, colore sanguineo-coccineo cor- ruscans, at jove sicco et senilis m ox, et praecipue disco, expallens. Caro concolor, fragilis. Lamellae adscendentes, venlrieosae, 2—4 iin. latae, crassae, d i
stantes, albo-flavae 1. lutepe et basi saepe rubentes.
Insertio lamellarum varia, sed e pilei forma in fun
do coni adscendunt et liberae apparent.
37. H, OBRUSseus. Ic. N o stra in M as. A c. Holm.
Locis graminosis silvaticis Scaniae, U p lan d iae, Vestrogotbiae, at reliquis rarior; cum formis decolo
ratis prioris non commutandus; color lmjus in sta
tu vegeto semper aureo-sulfureus, nec rubens. Stipes crassus, validus, adscendens, compressus et vulgo in aequalis. prorsus glaber, la evis } 3 unc. et infra lon
gus, 4 unc. crassus J. compressus adhuc latior, at vix ventricosus, su lju re u s, basi J n iv e s c e n s . Intus cavus est, indeque complanatus, sed parietes fir- lliuli subcarlilaginei, fragdes tamen et in fibris crispis facile rasiles. Pileus tenuissime carnosus, i i- gulo-fragilis, 2— 3 unc. latus, e campanulato expansus, flexuosus, sublobatus saepeque laceratus, obtusus, sic
cus, iaevis, glaber, aureo-suitureus. Lam ellae ad nexae, ventiicosae, sed demum secedentes, liberae, latissimae
( i une. usque) crassae, distantes, paene albae, multo rigidiores et firmiores, quam in affinibus. Forte idem ac A g . la cera tu s B olt,, hic vero exh ib et lamellas lib e
ras, confertas, tenues sequentis, ut om nino dubius maneat,
38. H. coNicus. Ic. S ch a eff. t. 2. N o s tr a in M u s . A c. H olm , binae tabulae cum 6 e statura et co
loribus formis.
Vulgatissim us generis, in gram inosis cam porum et silvarum, jove p lu v io per totum annum luxurians, unde longa formarum series, ex aeris constitutione liygrometrica m axim e pendens. F acillim e vero ab omnibus vicinis dignoscitur substantia succosa et fra
gili, stipite cavo cytin d rico stricto fibrosoque-striato, pileo submembranaceo acute conico glabro (etiam s ic c o ) sublobato, dein expanso rimoso, nec siccitate uti priores expallente, sed jove sicco nitente, pluvioso squalido nigrescente, lam ellis attenuato-liberis ven tri- cosis, tenuibus, subconferlis, sed variant albae, flavae, fuligineae et in forma coccineo-purpurea basi ruben
tes, Tot exim iis n otis ab omnibus facillim e sem per dignoscitur. A ccedit porro singularis character su b stantiae fractae nigrescentis (e t jove valde nebuloso et irriguo totus nigrescit 1. jam prim itus oritur fu ii- gineo-ntgrescens); at in formis m u n dis et sp lend id e coccineis, luteis, jove sicco enatis, substantia etiam fracta im m utabilis est. Longam formarum seriem aptissimum m ihi videtur secundum coeli serenitatem , e q u a color pendet primarius, disponere: a) coccin ea j pilei coccineo n itido, lam ellis luteis, basi saepe ru
bentibus. b ) lu te a , pileo lamellisque luteis — n e u tra harum nigrescit: c ) pileo rubente 1. fulvo, lam ellis luteis, d ) su lfu re a , pileo laete flavo-sulfureo, in ter
dum vi ren te,] lam ellis saepe albidis; — utraque ha
rum fracta nigrescit: e ) sq u a lid a , pileo livido 1. futi- gineo-fla vescente; f ) tr istiS j pileo prim itus fuligineo.
mox atro splendento — hae binae totae illico sponte nigrescunt.
39. Ii. c h t o r o p h a n u s. Ic. N o stra in MuSi 4 c . Holm.
Locis graminosis, praecipue silvaticis et pinetis frequens, at praecedentibus parcius obvius. Priori valde allinis, at numquam nigrescit ceterumque pileo convexo obtuso striato, stip ite la e v i viscoso3 lam ellis em a rg in ato-liberis tenuibus subdistantibus albidioribus certissime dignoscitur. Vulgo autem cum H. ce- raceo, cui forma llava quoque sim illim a, color vero sulfureus, nec ce raceo-lute us, et substantia aquosa, lam ellis emarginatis etc. abunde diversus. Stipes ca
vus, aequalis, teres, raro compressus, 2— 3 unc. loiir gus, 2— 3 lin . crassus, om nino laevis, glaber, sed udus viseidus, siccus nitens, totus unicolor, saturate flavus.
Pileus submembranaceus, admodum fragilis, primo convexus; dein planus, obtusus, orbicularis lobatusque demumque rimosus ad typum praecedentis, glaber, viseidus, striatus, uncialis, haud decolorans, vulgo laete sulfureus, interdum vero coccineus. Lamellae emarginato-adnexae, valide veulricosae, dente tenui decurrente, subdistantes, distinctae at tenues.
40. 11. p s i t t a c i n o s. Ic. S ch a eff. t. 3o/. S ow erb. t.
8s. etc.
In pratis, pascuis, silv is ubique, aeque vulgaris et proteus ac / / . conicus, sed magis serotinus. Pileo stipileque viscosis, glutine virescente apicem saltim stipitis persislenter tingente aliisque notis ab om ni
bus facillim e semper dignoscitur, nec equidem um- quam vidimus Iraclum senilem ve nigrescentem. Sti
pes cavus, 2 unc. longus, 2— 3 lin. crassus, aequalis, sed saepe flexus, laevis, tenacellus (q u o ad //. lae
tum acced it) apice saltim virescens. Pileus leviter carnosus, e cam pnnulato-expansus, urnbonutus, un
cialis circiter, glaber, junior admodum glutinosus, udullior viscidulus, expalfens at non decolor laceratus-
ve. Color pilei stipitisque admodum varius est, a d u l
tus ut plurim um lutescens, sed variat testaceus, ru b el
lus, albidus, saepius cum tinctura virescen ti. L a m ellae adn atae quidem , sed admodum veutricosae, crassiusculae, latae, subdistantes, saepius virentes. Sta
tura, ut vicini, magnopere variat; formas majores ty picas supia descripsi; in campis apricis sterilibus vul
gatae sunt lormae pusillae* stipite vix unciali, 1 1 in.
crasso, pileo hemisphaerico vix unc. olivaceo-fuL vente e. s. p.
41. H. s p a d i c e u s . F r. E picr. p. 332.
In pratis muscosis Smolandiae ad Fem sjö hapc spectabilem speciem tantum legi. Statura in genere H. co n icij at plurim is exim iis pollet notis. Substan
tia multo firmior, licet Iragilis, et numquam nigrescit.
Stipes cavus, aequalis, strictus, 3 unc. longus, 3 — 4 lin. crassus, siccus, fib riIlis fu s c e sc e n tib u s stria to - 'virgatus, ceterum lutescens. Pileus carnosus, tenuis, e campanulato expansus, obtusus, 3 — % unc. usque latus, valde glutinosus, fibrillis nigris exim ie virgatus, olivaceo-spadiceus, exsiccatus niger, nitidus. L am el
lae postice latae et rotundatae, crassiusculae, latae, citrinae; distantes nec attenuatae, confertae, tenues ut in II. comco. — An A g . spadiceu s Scop. vere idem sit (u t etiam reliqua synonym a a Scopolio) utique dubitare liceat, sed descriptione in hunc ta n tum nec alium quadrante, hoc nomen servare d eb ui
— im pie ageret, qui haec nomina nunc stabilita, innovandi pruritu ductus, mutaret. A g. sq u a lid u s Lascli. huic videtur admodum allinis.
42. H. u n g u i n o s u s. Ic. N o stra in M us. A c. Holrru ln nemoribus lium idis silvarum praecipue fron
dosarum, autumno praecipue seriori, Scaniae, U p la n - diae; hactenus in Smolandia non obvius. Adm odum fragilis et vegetus glutine denso fuligineo delibutus.- Stipes cavus, 2 unc. longus, 3 lin. crassus* basi api-
ce q u e vulgo attenuatus, inaequalis, subcom pressu», gllutinosus, pileo concolor. Pileus leviter carnosus, e caimpanulato convexus, obtusus, glutine tenaci fu ligi- lreo stillatim diflluente, laevis aut demum rim oso- in c is u s , 2 une. circiter latus. Lamellae adnatae, sed a d m o d u m ventricosae, distantes, crassae, latae, veno- so -c o n n ex a e , albidae, glaucescentes, molles. Inodorus\
A b H . irrig u o bene differt statura ampliori, substantia v icin a ru m aquosa, pileo stipiteque glutine fuligineo d e lib u tis , lam ellis ventricosis secedentibus. Ille por
ro e grege H. p r a te n s is _, subaestivalis et in pinetis m u sco sis praecipue obvius.
4 3 . H. MuiuNACEus. Ic. JVostra in M us. A c. Sc. Holm.
In silvis, dum etis, collibus apricis alibique in n o s tr is regionibus vulgatissimus et distinctissim us, o d o r e f o r t i n itroso coloreque nullo modo laeto ab om n ib u s distans. Quoad substantiam et structuram c u m |H. coccineo m axime convenit et characterem g en er is optime ex h ib et; lamellae crassae, succosae, in q u ib u s hym enium ceraceo-m olle quasi pingue a trama aeq u e facile detergitur. Statura e statione m axim e m utabilis. A. Major, rarior. Stipes cavus, aequalis, sed saepe tortus, demumque subcompressus, fragilis, 2 — 3 u n c. longus, 3 — 5 lin . crassus, extus politus, glaber, alb id u s, e fibris crassis crispis contextus. Pileus vix carnosus, admodum fragilis, convexus, obtusus, 1. cen tro depressus, primitus viscidulus, mox flocculosus, d e in squamulosus ct rimose incisus, difformis, subre- pandus, expallens, 2 unc. latus. L am ellae late em ar- ginatae, latissimae, | unc. usque latae (o b liq u e ov a
ta e ), distantes, crassae," mucido-rnolles, jvenoso-conne-ir , xae, albidae, dein glaucescentes. Caro vix ulla, tra
ma lamellarum concolor. — B. Vulgatior' est forma m inor, aglidia_, locis apricis asperis inter gram ina obvia. Stipes uncialis et ultra, 1—-3 lin. crassus, inaequalis, vulgo compressus et undulatus, interdum
Pileus junior et udus viscosus, laevis, ftisens, sed riröx siccus rimoso-squani ul osus, cinereus,
^ 1 uric, labtrs. Lamellae primo omnino adnatae, irirmo dente-decurrente, albae; dein ventricosae, glau
cae, sed latae *t crassae, delibutae quasi. Hac in d ole n il cu m in o -commune habet cum J g a r ic o sapona- cea (cujus odor non ita intense alcalinus), licet co
lores partium bene congruunt icpnesque m iirin a cei
<Bull, Sow. meum Ag. saponaceuin male referunt.
