• No results found

Stoffe OLAO

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "Stoffe OLAO"

Copied!
44
0
0

Loading.... (view fulltext now)

Full text

(1)

IIi ■t 3 1 I t r r A. D. T. DISSERTATIO HISTORICÄ De

OLAO

Stoffe

'onung/

QUAM

Cpnfenfb Ampliflim^ Facultatis Philofoph. in Celebri AthenaeoUpfalieufi,

PR^SiDE

Viro Celebert, atque

ÅmftiJpmOy

Da

LAURENtlO

AR.RHENIO,

HiftProfefl^ Reg. & Ord.

Pro Grada,

Publice ventilandam exhibet

HAQV1NUS

DRAKE

femttus. In Audic.(ar<K;Majori ad d.

An, MDCCXXVHI,

-Horisconfvetis.

********************

(2)

S:x Rix

Majitis

MagntFifleiVIRO,

Illufinjßmö

Cofniti,

Dn.CAROLOGU-STAVO

BIELKE,

GENERALI MAJORI,

Provinciarum Norlandiaj Oed«

dentalis

PRAESIDI ac

GUBERNATORJ

Exoptatiffimo,

MiECENATI SUMMO»

^^J^xotnate&fillicite

qyicri

aMufaru

cultoribusmirumnoncjl» cumiHo•

nanoPenon

tantumfchciusßudiomtti rnetam

attingant, labqrumquefrutlus

percipiant

/ fid eilam adverfiis cos%

quibus nihil placet, niß quod

ipfo*

rummofibits

conveniens>

patroci-?iiahabeant. Mihi itaque,

cogitan-ti.de

Mxc$n<ite?ßtb

cujusfavör

is

ym*

(3)

bra Hißoriola Ölai

(SfOtffCtUttft}

Ü*.

berinsfrodiret. MagntimTuumN

o-IiluftriffimeComeSioccurebat>

rveluti aftrum interalla.Ignofcas

au-tern Summe MSecénas.>quod tumuL

tuariis

hifce

pagellis Illuftri fiimü

Tu-iim Nomen graßgere ßßinuerim.

be venia hnpetranda certiorem me

f?* ^ ^ t\ » .i

jacit injigms Tuagratia, qua clieft* tes ampleBi fåles,

quorum in nume*

rutn ut etiam me

fufcipias,

eß quod

devotijßma mentecontendo. Pro Tu#

Illu{lriflima;que

tuseFamilia? omnu

gena <2fperenni felicitatc, calidijßmiq

fimdereVota dum in uivis ero, noft deßßam*

Ulüftrißiitii Nominis Tui

Devcftifliraus Gliens*

(4)

Reverendt'Jtmo ■

PATRI ac DOMINO

D.n.

NICOLAÖ

STERNEL,

Norlandiarum Occidentalium Su<

perintendenti lorige meritiflimo, Venerand,

Confiftorii HernofandenhsVreßdiyRegiique

<>ymnaßi Scholarumque Ephoro Graviffimo

DigniHimo.

Promotori & Patrono venerando*\

N " t •>

PXimiailla,, ReverendisiimePater.,

bcne-volenfia, qua Aiußarum cultores bene

multos Tibi obfirilios redderevoluißi,

fidu-ciam mihiaddidit, ut hafce pagellas,

eleganttadeßitutas, Tuo Nomini confecrare

außm. Ignoßcas, ßibmiße oro, audacu, ££

dfcrconatMi veniam,

concipiam

cer-tijßmam, , ut mea fortunaTibi

Rcvc-'

rendisfime Pater^ßtquammaxime commen-'data VotaproTua, Nobilislimieque Tuas Familiseincolumitatenunquamfaceredeßnatn*

Reverendiffimi Nominis Tui

Venerabundus Cliens,

CT

(5)

hiftoria

exo-tica* ut vita?

Magiftra,

pla-cereföletj

u-tique

domefti-ca,qua?

acrio-res ad

virtu-tem,prudentiam &laudem

ftimu-los habet, ingrata elfe non debet»

Mihivero cogitanti

diflertatio-lie publica edenda,prce ceteris

hi-ftoriola Olai

defcri-benda arrifit; quippe in qua fci-tu jucunda ftmul ac utilia occur*

rant non pauca. Sed quoniam nonalia a meafferri poflunt,quam

qua? dudüm a fummae eruditionis

viris

prolata

funt:,

judicabif

forte

(6)

aliquis hanc>

quam cernit,

hifto-riolamlevern nec fatis dignam

fu-is oculis efle. Verum enimvero

meum hoc innegotionon eft

pro-pofitum, nova quaedam 6c

inau-dita commemorare, fed tantum

dignisfimas

ejus

res geftas

recita-re. Brevior fui, quia rerum 6c

temporis anguftia, qua jam

pre-mor, non minima* ar&iores mi¬

hi pofuit terminos, Rogoitaque

Te, B» L, ut qux heic a me

alla-ta funt, sequi

bonique

confulas*

6c conatum magis, quam cetera refjftcias*

$. Ih

PaterOlaifuit Ericus,e ftemma-teYnglingorü,cognomine Vidlo-»

riofus ©eqcrfddita di&usa

vi&ri-cibus* quse circumtulit armis, ut SÜrfHJ a fuorum temporum anno-nx felicitate» Optima

tametnmes*

Jtsieraty utaitLoccenius, verbi

Di-vini fruäus tunc renafiens, quiJu*

,perflkionis

dominantium vi a

(7)

temporeBero?iis

tertiißtppreffusjacu-it. (a) Mater erat Sigrida ©COiTd*

fctt / qvae poft mortem Erici

pri-mum defponfata eratOlao

Tryg-gonidi Norvego , poftea vero ab

illo non tantum relida, Ted

prae-terea inftgni contumelia affeda,

idque verfuto confiiio Svenonis

ywffveßä'ägg

, regis Danici, cur

poftea nupfit. (b) Annum

nati-vitatis Olai noftri non exade

de-terminant hiftorici ; indicant ta¬

rnen eum parvulum patri

mor-tuo fuccefifte, de quaü puerum

fi-nu geftatumregno admotum

ef-fe, unde ©ftotfOHUttiJ didus eft

aßnu. Nam folitum erat apud

Ardoosregibtts fbis imponereno«

mina, a corporis

habitu*

morura

ratione*fadis, rebusque geftis pe¬ tita. Sic-etiam

quid

am regem hunc Olamn putant

didum

efte

, A 2 (BMI- '

(a) Wß. rermnSvec. Lib.2,p.w.fz*

(b)Locc.cit. loc.p.fS'

Eric.

OL

UpfaL

(8)

2%-4

©üölfftftUltt#

a cenßt, quem alii,

volunt rnifTum efle fubfidio

Impe-ratori Romano Conrado 2:do,

ad-verflisSarracenos, eo tempore

ve-xantes ecclefiam Dei in Oriente*

(ir) Alii autem dicunt> Olaum,

fva-fu Sigfridi & aliorum prsefulum#

cenfum impofuifle regno fuo

an-nuatim pendendum ecclefize Ro¬

manze, quem cenfum Romanum,

ßve S. Petri denarium item Vo¬ tum Olai nuncupatum

ajunt*

\d)

indeque di&um ©ÉötfönUlt^/ h. e.

-tributariurn. Inutramque partem

difleritNob, Oernhielmius*&dicit utrumque forlan pofTe eiTeverum.

(?) Huie noftro Olao, ex

concu-bina> vel potius, ut placet

cita-to Nob. OernhieImio> (/jimpari cronjüge Elda, Elia comitis cujus-dam

Vandalici,

natus eft filius

E-

mun-(c)Locc. cit. loc. p. f4. (d)

Meßejt,

Sconälriuft.7o?n. jz.p.

4t.

(?) Hiß.Ecclef. Lib.3.cap.8. n.48.49-■

(9)

\ s

mttndus.» & dtiae filiae> Aftrida &

Holmfrida, quarum hxc elocata

eil Svenoni HaquinbJarlo in

Nor-vegia, illa regi Norvegico Olao

S:<äo. Ex legitima autem

conjuge

Eftrida, iilia Slavorum

Obotrito-rum regis * habuit filium

Anun-dum,

filiamque

Ingerdam, quam

Gerslef rex Rufllse in

matrimo-nium duxit. (g) §. III.

Quo tempore Nofler floruerit atque regnare cceperitj

jam

pau-cis videndum eft. Nec videtur

illa res aliquam_* nobis

faceffere

moleftiam, quamvis Ericus Qlai

Upf. & qui illum feqvuntur,

vide^

antur diflentire tam in

contexen-da regum ferie, quam

i)arrand£

ratione. Nos non

poflufaus

non

Oernhielmio album calculum ad?-dere, quippe qui, ut{trenuus

anti-quitatum indagator; Ita in

ordi-ne regum vSveciar inveftigando,

A % cer~

(10)

certisque annis

definiendis,

in-defefTam videtur collocafTe

o-peram. Ifie dicit Noftrum cir¬

ca o&ö poftremos feculi noni annos regnare

coepifTe,

(h)

Nec nonpag. 592. & ^93. in

Chro-jiologia ac Genealogia_> regum.*

Sveo - Gothicorum öxa&e

deter-minat 993. annum.

5. IV,

Ut inpulvereaut cafa Olao non contigit nafci, ita quin optimis

inftru&us fuerit artibus,

pluri-misque ornatus virtutibus* nemo

dubitaverit. Ob multa vero cum

laudatur, maximam eo meritus

eft laudem, quod reiigionis

Chri-ftianaepropagandas per

feptentri-onem curam

fufceperit majorem.

Hinc a multis primus Chriftianus rex falutatur. Non quod ordine

frimus

fuerit, ait Loccenius>fid qvodfrincifemlocwn inter eos

Sue-mum Reges habere meruerit

5 qui

Chri-Lib. 2.caf. S*

(11)

7

Chrißian£

reltgiöniß

tum

devove-tant: tamfideliter in

eaperßitit,

<2f

2/zwßrio

in

populum eam

prof'erre

laboravit.(z) Collapfam

hane

re-ligionem

feliciori modo

reftitue-re non potuit, quam

confhedera-tioneiEthelredi (alii El-vel

Mild*

redum vocant) RegisAnglici,cu¬

jus

integerrimam

fibi

conciliavit

araicitiam: &apudquem

poftea

per

legatos egit, ut virosaliquotoptr»

mos, in Chriftiana reiigione

e-ru-ditos, & habiles ad inculcandum

Sveonum animis verum Dei cul«?

tum , fibi mittendos curaret.

M*

thelredus> legatis fummo

hono-re exceptis^convocatis

Anglorum

facerdotibus , regis Svionum

pe-titionem, utxquam ac

honeftam;

notamfecit-, Concilio

perafto

Sig-fridus, archiepifcopus

Eboracen-fis, tantam negotii molem in

fe

ftfeepit> (Scfimulcum

fuis

nepotibtii

Vinamanno, Unamanno deSuna¬

rnas

(12)

8

manno , (A) fimulac Efchillo Sc

Davide, dulcifiimam relinquens

patriam, fuperato

fki&uofiflimo

rnaris ifinere , in Gothiam

fe-liciter perveniebat. (/; Rex Olaus, de horum adventu eertior fa&us,

illls obviamproceflit, gaudio

ma-ximo fummum fuum erga eos

a-morem verbis

fa&isque

dedarans.

Et, ut eratadmirabili pietate fuo

cenfus, ita fine ulla intercedente

mora, divina vocante dementia,

Jacra lauationis aquöt tinBus eß in

jonte Weßrogothice, prope Hufiby>

quimorborumcurandorum miraculis

clarm, fontis

Stgßridi

nomen acce« pit.(B)Regiamq aoqve arcem,quae i-tidem erat, in facras Chrifto se-des confecrari praecepit. (?»)

§. V.

Nofter Olaus nontantum folus

&

(k)Joh- Mag.

Hiß.

Sveo Goth♦

Li

b. 17. c. 20. (ij) Locc. cit. loc.

(Jf) Locc. ibid. ( Mag. di

B.

(13)

9

& cum-flia domo, fidem

GhriHi-anam fponte amplexus effc,

eam-que palamprofeffus; fed etiamper

pontifices iftos, non minus pra;« ftantia do&rinse & fan&itate

mo-rinn, quam generis claritudiqe

celebres, eam promovit.

Impri-mis cune ei fuit, templum

ido-iorum Upfaliae deftruere; fed ut

hocmagna?venerationisapud

gen-tiles erat, ita fruftra in eo

labora-vit.Animadvertentes enimpagani

intentionem regis,fe conatibus

e-jus oppofuere, ipfi tarnen

permi-ierunt ut,ßvelletejfe Chriftianus,

optimam Svedia Regioncm, quamvel¬

letfuo jureteneret, inqua Eccleßam

<S?]Chrißianitatem corßituens,nemi¬

ni depopuloviminßrret. Jliijusmodi

Rex placitogavifusmox

?in

occiden-taliGicthia,

qu<e Danis proxima eß

velNordmannis, Eccleßam Deo

fe-demquefundavit

Epifiopalem. Hatc eß civitas Scarana maxima, in qua petente

Chriflianijßmo

Rege Qlaph,

(14)

to

przmtts

ab Unuattö Ärcbiepßopo> 7rtt.

got ordinatus eß. (n) Hoc in nego¬

tio, quoniam fvaderi religio ma¬

gis> quam imperari vult* nofter

omnem exercuit humanitatem,&

lic lenitate ad inftillandam

paula-tim populo veram Dei nofitiam»

plus, quam fever!täte, vaiuit. In

confeffo enim eß:, illos ad

tem-pus, tantumChriftianos eße, qui

vi

compellüntür

ad fidem

Chrißi-anam recipiendam: non enim

ve*

ro reiigionis amore du&i, nequé

confcientia fuaconvi&i, illamam-

t

ple&untur, folumodo metuvelfu¬

gapoen<£;& fic ubi tulerit occafio,

ab earecedunt. Iftam ienitatemac prudentiamaprifcisSveonum

Re-gibus anteaquoqueobfervatam

fu-iffe innuit Oernnielmius dum,fuo

more, eleganterßcloquitur: haccc

prifci gentis noftr<e Reges du&i"

fentétia, fvaderivolueruntfidem/c

non cogn Vimoderunt, pieta-"

tem (n) Ada?nBrem.Lib. 2. c. 41.

(15)

it

tern habentesextra odium. Sed"

jffca majorü noftrorum fapientia,"

non omnibus femper arrifit, ut^"

pore

rigidioribus

pietatis

Doöo-"

ribus> qui iloxiarn

putabant le-cc

nitatem, refra&arios non per-"

dere, ■& exemplis fevitiae

nolle"

incredulos ad fidem fumendam" compellere. ' Hinc miti

fenten-"

tia Reges , pro non

Chriftianis"

habifi: atrocibus ver o parentes"

confiliis pallimpraedicati

Chrifli-"

aniflimi, quandoque etiam Di-"

vorum ac eoelitum adfcripti nu-"

tnero,poftquam

adverfiis

malam"

vim recalcitrantibus populis, &"

fua & Chrifti apud fe regna im-"

prudenter fubverterant, 11011

Deo"

perinde habiti fan&iac piiut

hu-"

mana aliquando decrevit

ftulti-"

tia. (o) Olaus ergo,ut 11011 refte

& fecuri, fed manfvetudine 8c

facilitate fuorum civium pervica-ciam

infrigendam

atque

domarn

dam

(16)

1%

datn eile cenfüfr; ita, divina co* operante gratia, non foium to-tarn

Veftrogothiam

ad Chriftum

convertit, converfamque facri

ba-ptismatisundaperfundicuravit,(p)

fed etiam alias regiones; ejusque

tempore inftituti funtEpifcopatus

Wexionenfis, Scarenfis,

Upfali-enfis Sc Stregnenfis. (q)

§. VI.

Ex iis, qii'je

jam

brevjter di&a funt> fatis

liquet,

regem Olaum

ftudiofiflnnum fuiile veras religio-liis, rerumque facrarum, & Tic ,

dignum, qui a fuis amaretur&

co-leretur. Porro, ut felix fuit in

promovenda do&rina

Chriftia-na ; ita non minorem expertus

eft felicitatemin

peragendisrebus

bellicis, de quibus

jam

paucis

di-cere animus eft. Ut ver o

ordi-nem rerum , a noftro geftarum>

fequamur

jtelam narrationis a hel¬

lo

<f)J°h- Mag. Lib. iy.c. 19.

(17)

*3

lo cum Olao

TryggonideNorve-go aufpicamur. Olaus ifte, rex

Norvegiae, cum eilet bellicöfus,

cura animum ejusvehementer

an-gebat, quomodo Daniam fub

fu-am redigeret poteftatem. Id ut ex voto illi cederet, defponfavit fibi Sigridam, reginam Svecise, matrem Olai, ut filium fibi adju-torem obtineret. Hoc cognito, Svéno rex Danise perterrefa<ftus

eft; facile enimfibi perfvadebat,

privignum aliquando matri ftus

& vitrico fuppetias iturum* & fic

duos fe habiturum hoftes. Solli-dteitaquecogitabat devafro

con-filio impediendi hoc matrimoni-Um. Voti verocompos faftus eft

hac ratione, utcatenam fraudum ab illo textam recenfet Eric. 01.

Vocans de curia fua viros duos"

terfutos &gnaros,mandavit eis/c

üt rebus fuis ad hoc difpofitis,"

quafi profugi de Dacia Regem <<r

praefatumNorvegke accedentes,"

(18)

re-*4 ' . .

regem Svenonem multipliciter"

infamarent, vilipenderent&

de-<c

nigrareiit. Filiam autem

ejus"

Tyram> multis virtutum, hone-"

ftatis , nobilitatis & prudenfia?"

titulis pratdiearent>

extoilerent,"

infignirentque. Viri igitur prce-"

fatijuifa fui Regis implentes, in'*

tantum virginem iliam in ocu-f*

Iis regis Norvegiasglorioiam, in-<?

jfignem &

mobilem reddiderunt/'

ut il-le mutato propoüto reginam"

Sveda? contemneret, & pro

ob-'<

tinenda fiiiå regisDaciae, ad pa-" trem ejus foiennes nuntios diri-'<

geret, ut fui cordis

defiderium"

explicaret. Itaque gratis

refpon-"

ils ad vota receptis, reginam"

Sveeice ad navem fuam per nun-rt

tios feeretos vocatam* qvafi elan-"

cuium cum ea aliquid traftatu-"

rus multisvituperiis & imprope-"

riis dehoneftavitj & ficut con-'<

ceperatjfubmergimandavit;

fed"

(19)

Xilio vix tandem extra&a evafit." (r)Hac fua inconftantiaac malitia

OlausTryggonis anfam bello de-dit: quamprimum enim Sveno

rex Danise id compertus elfet,ad

Sigridam legatos mißt, qui illius

nomineejus ambirent nuptias.Re¬

gina non recufabat

ejus

fatisface-re defiderio, quippe

quo

melxo-rem occafionem haberet illatam

contumeliam ulcifcendi armis,. Nuptiis ver o

peraäis.»

Sveno non

tantum negavit Olao Norvego

fuam

filiam;

fed etiam,

auxili-ante Olao noftro, & Erico Jarlo

Norvego,

qui noftrum

fequeba-tur, decrevit paranti bellum

ob-viam ire, Hi enim tres inter fe

convenerunt, ut fuperato Olao*

regnum Norvegias inter fe divi* derent.(^)HocinpradioOlaus Nor-vegus ufus adverfa fortuna, fu¬

am temeritatem ac inconflantiam

non

(r)Htfl.Svec. til.?. 2\m*

(20)

16

non minorirerumacerbitatequam

difpendio

vitae & regni

penfavit;

ne vero vivus in manus hoftium

traderetur, e navi inmare fe

pro-jecit, ac vitam inter undas

fini-vit. (JT)

§. VII.

Submerfo Olao Tryggonide, regnum ex pado dividitur &

re-tinetur üsque ad tempora Olai

Grafli Norvegici. Interea

Canü-tus Magnus, fräter uterinus Olai

nodri,fucceffitpatri Svenoniin

im-perio Danico. Hifratres

amiciti-äm inter fe invicem femper coler

bant» utjundisconfiliisac viribus,

divifam Norvegiam fuis devotam

fenerent obfequiis. Regnabant

vero nonnullos annos fatis

quie-te &feliciter donec Olaus,

Haral-di filius, robudior

fa-dus fefe ipfis opponeret. Sicno¬

der novuin nadus ed adverfari-um , cum quo podea

diuturnas

(21)

, . *7

exercuit immicitias , quibus jara

paululum immorabimur.

Omni-um primo in expeditionem

pira-ticam profedus eft Olaus,

Ha-raldi filxus, fimul cum Ranone,

morum fuorum ac difciplinae

ma-giftro. Afluefa&us vero rebus

bellicis , verfus Suioniam ftatim

vela faciebat, ubi igne &

ferro

o-innes, quas poterat, vaftare

coe--pit regiones, juftas fibi

praete-xens belli cauflas, mortem patris

Haraldi vindicandam; (quem

Sui-ones dolo Sigridae feftinata nece,

vel incendio ut Loccenius perhi-bet, e medio fuftulerunt) (t) utr-que recuperaret, fi

pofTet,

Nor¬

vegica partes a rege Svionum

oc-xupatas. Primum conflixit cum_*

Sotone, prasfe&o

clasfis

piraticas;

quo fuperato, cunétain fuam po teftatemredigebåt;ut

hujus

prtelii

-mentionem facit Siguaturus

fcal-dus in encomio rerum bellicaruqi

Olai: B gdltj

(22)

f-18

gdttg

©fieppet bar

ut

rtl ©utifcft

Sf)cn unga

Sfonunga

©cueu/

@et>an

frucbtabe folcfct

gor

Äontmgen£

wrefcc/

3ag fon många tingminnas/

*

®Jlcn forfta gången

gårjabe bau ©warben i

blobet

-£>ffan for

©etafltår*

(«)

Inde cum clafTe fua ad inferiores

partes Suioni# pergens,

ad lacum

Melerum Scurbem Sigtunam per*

venit, ubi amnem ponte

junxit,

iupra quem exercitum traduceret.

-Olaus nofter confeftim

numero-fum colligit exercitum, & catena

ferrea fupra

fretum ßoekfimd

ex--extenfa, nec non

prsefidiis ibidem

pofitis, ei reditum, imminente

hy-eme, intercludere conatur. (u) Co-•gnofcens vero Olaus Haraldi, re¬

gem SvioniceclaÜem ac validuriu

exer*

Cti)Srwrroßurleß

Hiß.

Reg.

Septentf*

; Tom.

I.p. 378.

(23)

*9

exercitum inftruxifie, diutius

mo-rari

periculofilfimum elfe

duxit_j.

Confilium ergo, quodpraefens

ne-cesfitas requirebat, ex tempore-»

capit, & magno fuorum fludio,

induftria ac celeritate folfam per

iftmum Agnafit perduxit,

viamq;*

fibi ad mare aperuit;

folfa

per¬

fecta, imbribus tum forte

caden-tibus, favente etiam vento,

inco-lumis fua cum clafie evafit. (v)

Nofter, farna de hoc accepta, val¬

de commotus, graviter

increpa-bat duces exercitus, quod

imme-mores officii omnia

perfide

&difc

fimulanter agendo, ipfum, quem

in manibus vi&um habebant»tam

libere elabi

permififlent

Alii

ve-ro referunt: Suionesfédulo

obfer-vafje molimina Olavi cum ißmum

perforaret, acfubito dijjiuentibus

a-cjuisy cum militari manu adortosy

ncquicquam tarnen illius inßitututn

impedire potuijfe.

Gpuin etiamaqua»

B 2 rum

(24)

20

rum ?nole in latera oßii impeUente^

colles unaque qui his injiftebant

ho--mines in

altumpracipitatos ejje

,mul-,tosque hocperiijfe exitio. (w) Inde

Norvegus in Gotlandiam

naviga-bat: quam etiam flamma&

caedi-'bus

devaftaflec, nifi incolse

ma-*gnam pecuniae fummam ei dedi£

-fent, utOttarus in poematehocce

•narrat:

£u

honung

fccf rffe&omitwr/ 3if tt)cn omflutna @01tlanto

ven/

Sf)e torbe intet forftoara

S2Thctfolcfrifa lanbtf forfwåvbet/

~

Stigen

for äftab

förminbre/

Spången til tfebe foba åtmt>

^ ,

m

yag

fpotbe

at ttjm unga bfler t

2n>tngabe

folefet meb

fHmger.C*-)

Hyeme apud Gotlandos

pera&a,

.

Fin-■■(ur) Sturlef, dt. /. p9

(25)

Finfioniam, Friliam, aliasque pe^

regrinas oras peragrabat. In

An-'

gliam deinde pervenit, ubi per

triennium moratus eft, Danosqua

e civitatibus & caftris expulit_^

Mortuo vero regeAngliae indere-,

cesfit, multisque onuftus prasdis

tandem in Norvegiam adfuos re-, verfus eft. (y)

S. VIII.

In Norvegiam veniens Olaus,

omnium bonorum applaufu exci^

pitur: convocatisque amicisatque

cognatis, labores ac vexationes,

quas multis jam pertulerat annis,

expofuit, rogans, ut fibi auxilio. ' ellent> inregno,jure hcereditario. fibi debito, emanibus exterorum" eripiendo.Eorum confilio du<ftus,

cives regni convocat; querelas de Suionibus & Dants exaggerau '

Quorum oppresfionibus fa&unv».

erat, ut priftina eorum libertas.

in fervitutem deplorabilem com-.

B 5

(26)

22

tnutata effef. Proinde fuadebat,

ut in memoriam fibi revocarent,

fe viros elTe fortes, ftrenuos ac

robuftos, nec non ad libertatem

naros, nunquam vero

ad

fuftinen-dumaliorumjügum,praecipue

au-temillorum, quos non

folumre-primere,

verum

etiam

fuperare

poffent.

Ad

hanq

regis

oratio-nem ita

refpondit

Brynolphus;

Se quidem

hificias

ire

non

poJ]ey

quin

plerique

animi czvium

imperio

ffaraldi, vert patriae

domini>

quam

extranei>ßnt

promtiores. Sed

haud

fatis virium

inpromtu

ejfe>

ad

tuen-dum regnum & libertatem

adverfus

potentiores <2?

tam

propinquos ho/i

a: qüum rex

Norvegia Jedem imperh

lo?igius ad aquilonem po/Itam» <2f a JiilJidiis regni

rémotiorem habeat.

Contraregis Svediae provinci#

Nor-vegos proxhne contingant ad orien¬

tern <S?ftptentrionem. Id circo

ipfi•

its ejje prov:dere, quaminfißat ratt-Qitemyiliosjugo

regis

Svionum

quam

(27)

com-v

eommdiifpme eximendi.

<?Hiodß

foßit, ipfes

ultro

ad

regis imperium

<2f obfequii fiti fidem redituros. (z)

Tumipfe viciflim, ftiaipßs polli-cituseft ftudia, 8c, quo magis

a-nimos eorumerigeret,

fpondebat*

an-tiqua

jura

ipfis

fervanda,

ho-ftilemque regum exterorum vim

å regni limitibus fepropuifurum.

Jßtßcrecigiebatabomnibusjur

omen-tafidelitatis> pr

abat etiam

ipfe

re-gaIiajuramenta. (a) Norvegus

co-pirs8cpecuniis, quotquot poteraf, apparatis, ftatim praefidia Svedica

regno expeilere conatur. Quo

cognito Olaus nöfter mifit

inft-gnem exercitum in Norvegiam,

quo eos ad obfequium

reduceret:

fed mortuo duce in via , exerci-tus ille absque pugna 8c

vidloria

reverftis eft. (&) Poftea

lhifit

No-fterThorgauturum, Scardum,

As-

gau-(z^Locc. ek. Lp.n. <2f££-

(V)

Erk.

(28)

24

gauturum cum comitatu viginti quinque virorum in Norvegiam,

ut cenfiis & ve&igalia exigerentp

ab incolis autem omnibus tale

re-fponfumtulerunt: geminatos

cen-fus penfitare non poilumus; Ola¬

us enim Haraldi, cenfum a no-,

bisjam antea exegit. Nuntiis

ani-madvertentibus fe fruftratos efle fuo conatu, Thorgauturus

rever-volebaf; Afgauturus autem

negabat, dicens fe proficifci velle

ad regemOlaum Haraldi,ut illi

ex-poneretnegotiumfibicommiffum, exiftimans illum non aufurum

a-deo magni regis refillere legatis.

Rex verorepofuit Asgauturo;

ut

retro adfuum prqficifceretur

regem3

ßioque nomine eiannuntiaret, fe

pa-ratum ejfe, proximo

quafieri

poteß

vere , adregnorum

Norvegiee

Sv/o-nttmcpue aniiquosLimites iter

fufcipe-fe 3 \uo etiam Svionum

regem veni¬

reintegrumerit^ut

aquo arbitrio

con-troverfia ißheec dirimatur,fuoque in

(29)

&

f/oßerum uter-ofaepoUatur regnA, qui.

nafcendi forte jus

pojfedendi datum

eß. (c) Accepto regis

refponfo

a-hiermit legati, fuä

finguli tia

;As-;

gauturus vero ulterius pergens

ad

abfolvendumnegotiumTibi

injun-,.

dum cum 12. fuis fociis

patibulo.

affixus eil. Thorgauturus, ad,

Svioniam tendens, de hoccertior.

jfaäus,

maxima, qua potuit

cele-ritate adfuos approperat.

(^)Loct

'

ceniusvero narrat: illum quoque.

in reditu ad limites &

promonto-ria Sveciatoccillum eile

abEivin-dero Orbormio, cujusnaves in

i-tinere

exfpolialfet.

(e)

Ob has

acceptas injurias Olaus noHer^ E ra graviter incenfus,

conteftaba-tur, fe regnumNorvegise

fubver-furum effe; feque ab eo tempo¬

re nolle Olaum S. dignari nomine

regis, fedfolum limpliciter Crafft,

in multum ejus opprobrium,

fa-

ma-(c)Sturltf.d.Lp. 438. (d) Sturlej.f.

(30)

56

maeque

ctmtumeliS.

Norvegus

in-ierea edi&um in omnes regni fui

fines mittit, quo omne commer¬

cium cum Svionibus fuis

interdi-citi Quo pr^cepto omnes

ejus

ci-ves valde commoti funt> quippe

qüo

futurum,

utrefpublica maxi¬

mumacciperetdetrimentum:

pen-iltabant enirtt, regem Svecias jam

jam

faepius irritatum, occafione

data, certius certo venturum effe

multisarmis &viribusinflrnäum, eosque viribus minores facile

fu-peraturum. Per internuntium

i-deoque BiÖrnonem aulx

tnagi-ftrum, tale confilhim eidederunt,

ut pacem cum Olao noftroinirefr

filiamque

ejus

in pacis

fidum

pi-gnus übi matrimonio

jungeret.

Priftina enim concordia talem

af-finitatem fequeretur, quse ab

ini-tio regnorum nunquam fuerat>

niß cum maximo utriusque par¬

tis damno> intermifla.

(f)

UX.

(31)

V7

§. IX.

OlausNorvegus hoc confiii'o a

fuis acceptp, indigne

quidem

tu»

Iit> quodSvionum

regi

viftas

ma¬

nus daret; mifit tarnen legatos*

qui pacis negotia

tra&arent>

nu-ptiasque

Ingerdar fuo nomin#

am-birent. Pr^fumens autem, fe

a-pudNoftrum minus

profe&urum,

hanclegationem

obeundam

injun»

xit Biörnoni; quippe äd ipfum

re-dundaturum exiftimabat,

fiquid

falubrius confuluiflet> quse vero

minus

profpera acciderent,

fuoim-putaret conülio. Biomo>

moni-tisarege accepti&comitante

Hial-to, Scheggii fiiio, ex

Islandia,

& praeterea fociis undenis »

ad

Ragnvaldumlarlum in

Weftrogo-tia

prohcifcitur,

ut omnium

pri-mo nomine regis eum follicitaret

ad ineunda mutua coniilia, rau-tuaque auxilia ferenda

(jf)

Intei-lexit

quidem

Jarlus,

negotium

(32)

%8t

Biornoni

injunchmi

arduum

ni-mis effe & efFe&u difficile; nara

cogitabat, eura non inultum

abi-£urum a rege Svionum, qui.taiia proponere

fu&injuiflet:-

nihilo

ra-men minus, fvafu

conjugis

fuae,

prornptamopem Biornoni

addixitj-promittens, fe apad regem

Svio-num una promoturum effe nego¬

tium ab eo fufceptum.. Jarlus

au-tem, commodum tempus

expe-öans, diu cun&ata.

Hiakusin-terea ad Noflrum

proficifcitur,

a*

,ditum fibl quajrens operaduorum fcaldorum, Gitzuri& Ortonis,qui arguto fermone 5c carminibus

de-cantaris regem exhilarabanr,

fa-cilemque reddebant ad Hialrum exipiendum. (g ) Hic fumma fva-vitare & prudentia regem affatur,

exponens omnia, quas neceffaria

videbantur, ad ineundam amicam

con^iiationem; fpe vero fruftra-tus, ipfam Ingerdam, regis

fili-am

(33)

2?

am adift, & quo par erat

verbot

rumapparatu, nuntiata ipfi

falute

nomine

Ingeburgis

Jarli

conjugis,

memorat caufiam fui adventus.

lila confabulatacumHialto de va~

riis rebus, fuam opem ipfi

pollici-ta eft, quam etiam occafione

data

non neglexit, Ted patri

fuo

ifiud

negotium pacis

commendat.

At rex refpondebat: video

quid

?noli-aris Ingris , ut

fojjesfiöne

Norvegz'Js

dimijja, te collocetn in matrimoniwn

Olao

CrajJo,fid

hocfrußra

ff

erds, A-liud mente men volvo, ut nimirwn

froxima hyenie

in

judicio

Uffalienß

edicam exp

editionein

militärem.

E-'nimverojimulac

remiferitfitgus,

öf

glaciesaquis

dectjfrit> clajfem armis

fif milite tnßruBarn in Norvegiam

duBabo 3 <S?ferro

flanm.isque

fo¬

rum hominum

ferfidiam, uti

men-taeß, uki'car. (h)Filia

, regem

ira aceenfum verita, abrupto

col-loquio

difcedit,

Hialto aperiens

1 -

(34)

fucceflum negotii fui non

felicio-ri aufpicio pera&um eile, quam

antea prasdixerat.

Communica-tis deinde eonßliis, Hialtusretro

ablegavit binos Gothos, qui

il-lum comitabantur, ut literis

no-tum facerent Jarlo & Ingeburgi conjugi ejus* Ingerdam (non

ab-horrere ab Olai nuptiis* fi

tan-tum pater ejus aliquo modo

ad

praebendum confenfum fle&i pos-fet. Rogat prsetereaJarlum> vin-culo fangvinis regi jun&um, ut adveniret & iftius negotii aleam

in fe fufciperet; pofie

fieri,

ut i~

terata vice meliorem haberet

e-ventum. Jarlus, fexaginta

homi-ftum agmine-ftipatus, comitante

Biörnone, re&a via in Svioniam

perrexit, convocans Ingerdam

ad

fecretum

colloquium,

in

aula,vel

prasdio Ulleriano* ubi

expenßs

circumflantiis ipfi inter fe

pa£tt

funt. (/)Jarlus tarnenpropriis

vi¬

ribus

(35)

ribusparumconfifus,

adiitThor-gnyrum,

judicem

Uplandiae pro-vincialem, petens, velit& ille fi-bi auxilio efle, ut innoxie coram rege verba facere pofiit,

Comi-tarite fic

Thorgnyro,

ad comi-tia

proficifcente,

pervenit

Upläli-am, ubi tum folennes nundime

celebrabantur. (k) Cum ad co-mitia omnes convenifTent Biörno

in medium

prodiit,

caufiam

fuas

prsefentix

exponens: ut

nomineßd.

regispacemquxrat, <5? dißin&ionem terminorum utriusque regni, utoHm

fuere, regixquefilix nuptias.

(O

Rex Olaus filenrium illi

impofuit;

neeimperatis Biomo refiftereau;

fuseft. MoxJarlus aflurgit fuorum VPeftrogothorum expromens fen-tentiam: incommoda illa multis Verbis enumerans, qux ex ifiter*

mijjo cu?n Norvegis commetcio

maxi-me in

Weßrogothos

redundabant,quin

etiatn damna memorabat, qux in vidi (k)

ibid.

482* (T) Locc.£t 6q.

(36)

„rviciwos r'eclumläfliraerant?Jiqmdem

,Wtßrogoth'osin fcftaregergerent

Nor-.vegi; (II) lllum rex

durioribus

increpavit verbis, dicendo> eiraj>

..reum

perfidi^e,

6c

proditionis,

di-.

gnum efTe, qui regno

expellere-. tur. Senex tandem Thorgnyrus

-hoc modo verba facere coepit: A

,grijhna confvetudine

glurimum

jam

degetieraße Svionum reges, 6c

pau-cis interjeöds* eos hodiernt regis

es-fe mores, ut alioriwi omnium

ßßh-diatfertnones, nifi ad

juirmbenegla-citum conigojiti

Jint.

Agere autem

omniagroierve nimisatquefer

ociter

6cc. tandem concludit;.Jin veromi¬

nus getitis

igforum annuere regi

col-Lubiuimfiterit} utique vi id

effeCtM-ram glebem

> rcgtsque cum exitio>

tyrannidemafeje amolituram,

exmi-.glomajorum Jiiorumy quiin

comitiis

. Mulenjihus quinque omnino regulos

in guteo

fujfocarunt, Jimiii

erga

gk-hem.grotervia ujos. Eßejam

com-* v> tno:

(37)

•modUmt'empüs* vit fine tilteriöre

mora conditiones declaret, qivje

accepfare velit, (m) Sermone ad

-finemperdu&o,plebsmagno

mur-mure, armorumque ftrepitu, in-dignationis confenfum ofiendit. Rex afiiirgens furorern plebis

pla-cabat, afferendo, fe omniain ejus

fententiam aåomim,

conditiones-que pacis nuptiis Ingerdee

confir-maturum» Sic finita 'flint coini¬

tia, &iinguli ad fua abiverunt.

§. X.

Biomo c am fuo comitatu fta~

tim in Norvegiam tendit,ac ne¬

gotii fuccefium regi fuo notum fä*

cit> a quo fummopere

collauda-tur. Proxima a^ftate, felcfto ac

numerofo nobiiium

comitatufe-fe itineri accingit Olaus Nor

ve-gus,-ad deducendam Ingerdami» fibj defponfatam. Perveniens au-tem ad.Kongahellamj nullam de

Svionum regis adventU

j notitiam

; .

.. Q . : -aCr

(38)

34

accipere potuit. Nuntios igitur

in Weftrogothiam ablegavit, ad

Ragnvaldiim Jarlum, qui indaga-rent cauflam morse* Ille refpon«

dit, fe eam nefcire; promittens

tarnen fe absque intercapedine ib

lam exploratam regi indicaturum efTe. Cognita caufla per Inger* dam> fidemnimirum

pa&orum

a

Noftro ^Violatam efTe, ira valde

commotus Olaus Norvegicus>

au-licis fuis ad judicialem conven*

tum convocatis, illonim confilia expetebat. Deliberatione habita

tntisfimum conßlium efle

videbä-tur, omnibus modis bellum

evi-tare> vel faltem in aliud tempus differe. Interea Sigvaturus

Scal-düs mittitur inWeftrogothiam ad

Rägnvaldum Jarlum, ut

explora-retSuionum regis animum acpro«

pofitum. Accidit vero ut

Aftri-da, filia Olai noftri, ex Elda

im-pari

conjuge

genita, circa ejus adventum ibidem eflet. In hujus

(39)

fami-familiaritatem le ifainfinuavitSig

vaturus, ut intelligeret illamnon

alienam efle anuptiisOlaiNor

ve-gici, quoniam

jam

cognitumerat,

iegatos principis Jarislavi ex

Holmgardia

adveriiffe,

ac

faven-te patre Olao nuptias Ingerdse

ex-petifTe.

(ji) Jarlus ac Sigvaturus

inter fe conveniunt, ut,infcio pa¬

tre, AflridamofFerrentOlao

Nor-vegico, in certam matrimonii

fpem; erat enim illa eximise

ve-nuftatis, affabilitatis atque

mode-ftiae. Regi non difpliceoat eorum confiliura. Mox igitur Jarlus at¬

que Aftrida magno nobiliunr co-mitatu inNorvegiam

proficifcun-tur, atque a rege

fummo

honore

ac pompa exipiuntur. Nuptias

hinc celebrantur votivis acclama-tionibus ; addita conditione, ut tantumdem dotis Aftridas tribua-tur, quantum

Ingerdse

deftinatum

fuerat. Hifeepera&is, Noftervab

C 2 de

(40)

3<S

de irafcitnr Jarlo, qui fe infcio hälld veritus fuerat has

concilia-re nuptias. Ex regis igitur fen- t

tentia

patibulo

affigendus,

ve¬

rum

precibus Ingerdae

illi concefc

fum eft * ut tutus ac fecurus e_j

Suecia abiret,

fimulque

cum illa

Holmgardiam proncifceretunj.

Heic a regina bene habitus iru#

magna dignitate vivebat. (o) In-ter Gothos multa? querelar ob di-cefTum Ragnvaldi exortae funt-,# Declaravit prceterea nöfter Olaus

omnes illos criminis reos efle->,

qui

filiam

fuam Aftridam-in Nor- <

yegiam comitati fuerant; & eo

usque

furor

atque

fremitus

vulgi crevit, utquorundam conftlio

vi-fum fuerit, regis Norvegia? opena

impiorare, eique fua dicare

offi-cid, cum in tantadifcordianemo

fecure vivere poflet. Edmundus

autem, Gothic occidentalisjudex,

vir prudens ac fermonis facundia

illu- -0)

Smtkf.

(41)

illuftrii», nomine fuorum,

com-municaro confilio tum

prüden-tisfimis Oftrogothias ac Svioniae

civibus, Noftrum adiit, &

ejus-inodi incommoda falutari, ac mo* derato fermone avertit; durum atque implacabilem regis

ani-raum, fi£is atque coloratis

lo-quendi formulis taxat. Eodem fere modo agens cumillo ac

pro-pheta NathancumregeDavide.(p> HincArvidus,Torvidus&F

reivi-dus fratres germani, regis amicl

ac fenatores regni, occafionem

na&i funt> clarioribus verbis

ex-promere Edmundi senigmata, 8c ihdicare, populi anirnum jam ita¬ irricatum efle, ut regem vel

im-perio abdicare, vel e mediotolle¬

re velient- Rex eorum confilio

cognito, fe claffi committit im#

Melero, donec per

fideles

emiflosr-amicos, ofFenforum animos de-mulcere

pofiet,

addita

confirma-C 3 tione

(42)

38-tione de juris & legum cuftodia,

juftaque

libercatis tutela. Ita

tur-ba compofita

> r ex a periculo

Ii-beratur,

hmulque

pax 8c

concor-dia cum rege Norvego

renova-tur; quem in finem etiam

No-fler proficifcitur Kongahellam, ut condjtiones foederis perpetuo fei>

vandas,ibidem in prasfentia

utri-usque regis ftabilirentür. Sic dcnuim diuturnas Iftas rixasatque

contentiones fopitas, in

perpetu-am familiariüatera commutaban-tur: nam, ut Nofter poliebat

po-tentia non fpernanda, itanion

ea-rebat autoritate magna> qua

fra-trem fuum Canutum, Danorum

regem, ab impugnatione generi

fui

prohibuit.

5,

ix.

Antequam

vela contrahimus,

non intermittendum effe videtur, collophonis loco inferere,;

vete-rem feripturam Gothicam>

quam Ramicaxji appellamus, hoc tem¬

(43)

pore

obfolefcere

ccepifle,

ac

ejus

loco Romanarn receptam efle;

quod Petrus

Petreius

Upfa!, aperte ftatuit his verbis; Ulf)t f)atlö ttb/ ttåmbJ» Olof

(Sfottfcmntgé/

blcftuo tf;e råtta

©wånjTaSSocfftaf*

tuer/ fom fallabcs SRuttor

afiagbe

*J3åft>cnemti! nnlje: orf) tå fomitio tl)e ßatiniff« Sbcftfafäw

l)år

f&rfl tit ©wrific. (#) <g)uod ni fwjjhtj concludit Oernhielmius,

nummt ißis te?nporibus cuji

dorne-Jltcas Hierasgentis nqflra^ no?i

fere-grinas externe > quales latina Junt,

exhiberent. (f) Nnmmos vero Oläi noftri Romanis literis cufos fuilfe

nemo negaverit. De quibus

Re-verendif. Epile. Gothöb. Doft. En

Benzelius ita loquitur fyané iHljllt

foin ej for dn 1697. på Süna iStoß*

lagen ar ttpfiinmt/ beftnneé n>ara

tlaget effter

©rgclflt

©frort erti

■Sercrmteb mone-tarii på tl)tn ena

@ 4 fioan/

(q) Chiron. p.fc>. {r) Lib.^. c* 2. n. fö*

(44)

40

ftoatt/ 0$ på tf)tn flnbtt Olaf* an

Sig-tun. (t) Tandem cx Snorrone liquet,

No-ftrum aliquotannos ante obitum exau&o-jratum atque poteftate motum efle. (Jf) Nam Suiones filio ejus Annundo regium titulum impoliieruntJ qnod Oernhielmio

fa&um e£Te videtur anno 1026. (t) Quo

vero anno Nofler mortuus Ht, inter fe

hi-ftorici difcrepant, Petrus Petrejus p.onit

an-mim 1018. (??) MdTemus 1024 (*) Sed nos hoc loco

qiioque facimus cum Oern¬

hielmio, qui perhibet idiadhim efle anno

1040. (x) Quo in loco morte abreptus,

YCtfus fequens indicat:

3 Upfala dtibabeé batté itf 2(f dibectf fot ocj) ej af ftf- (y)

Honorifico tumulo conditus eft Lincopia in templo Cathedrali, quod tunc Gothi &

Syiones,pracipua veneratione

colebant. (z)

(s) Mantijc. Dc'kebttsSuio Gothieis.

(Jf) p- S28, (?) Lib.3. c. n. 97.

(tt) cit, loc+ (ti) Scond. Jllnfi.Tom. /, p,Si

<*) b 688t fy) Chront Rhyttm. Min,

p. m. 77, (z) ]oh. Mag, Lib,17, t. 23,

References

Related documents

Följden av det klantiga förfarandet har dock blivit att parkförvaltningarna lovat att ett antal av de större stubbama skall få stå kvar och att en del större stammar

talis &amp; indeftruftihiiis? quid propius nos tangif, quam a - ni ma; noftra; indoies atque operandi modi, qoibus ad. evitandam miferiarn, &amp; obfinendam

te atque commode völuerit defungi, Grammaticam effe addifeendam. Linguae er.im Hebraeae atque Groe-. ete cognitionem ipfi neceffariam effe, is

Impor- tant fields of electrical investigation were and are the identifications of shallow dopants, deep levels related to transition metal impurities, irradiation/implantation

Department of Physics, Chemistry and Biology Link¨oping 2011.. Link¨oping studies in science and technology,

T he purpose of this qualitative study was to examine how sociotechnical aspects of work organization influence the initiation, development and conclusion of collaboration

Den princip som har bestämt institutets allmánna inriktning är naturligtvis vägledande även när man väljer arbetsuppgifter för material- och konstruk-

ad diluvium usque illam prorogant, hane vero diu poft diluvium