IIi ■t 3 1 I t r r A. D. T. DISSERTATIO HISTORICÄ De
OLAO
Stoffe
'onung/
QUAMCpnfenfb Ampliflim^ Facultatis Philofoph. in Celebri AthenaeoUpfalieufi,
PR^SiDE
Viro Celebert, atque
ÅmftiJpmOy
Da
LAURENtlO
AR.RHENIO,
HiftProfefl^ Reg. & Ord.
Pro Grada,
Publice ventilandam exhibet
HAQV1NUS
DRAKEfemttus. In Audic.(ar<K;Majori ad d.
An, MDCCXXVHI,
-Horisconfvetis.
********************
S:x Rix
Majitis
MagntFifleiVIRO,
Illufinjßmö
Cofniti,Dn.CAROLOGU-STAVO
BIELKE,
GENERALI MAJORI,
Provinciarum Norlandiaj Oed«
dentalis
PRAESIDI ac
GUBERNATORJ
Exoptatiffimo,
MiECENATI SUMMO»
^^J^xotnate&fillicite
qyicri
aMufaru
cultoribusmirumnoncjl» cumiHo•
nanoPenon
tantumfchciusßudiomtti rnetam
attingant, labqrumquefrutlus
percipiant
/ fid eilam adverfiis cos%quibus nihil placet, niß quod
ipfo*
rummofibitseß
conveniens>
patroci-?iiahabeant. Mihi itaque,
cogitan-ti.de
Mxc$n<ite?ßtb
cujusfavöris
ym*bra Hißoriola Ölai
(SfOtffCtUttft}
Ü*.berinsfrodiret. MagntimTuumN
o-IiluftriffimeComeSioccurebat>
rveluti aftrum interalla.Ignofcas
au-tern Summe MSecénas.>quod tumuL
tuariis
hifce
pagellis Illuftri fiimüTu-iim Nomen graßgere ßßinuerim.
be venia hnpetranda certiorem me
f?* ^ ^ t\ » .i
jacit injigms Tuagratia, qua clieft* tes ampleBi fåles,
quorum in nume*
rutn ut etiam me
fufcipias,
eß quoddevotijßma mentecontendo. Pro Tu#
Illu{lriflima;que
tuseFamilia? omnugena <2fperenni felicitatc, calidijßmiq
fimdereVota dum in uivis ero, noft deßßam*
Ulüftrißiitii Nominis Tui
Devcftifliraus Gliens*
Reverendt'Jtmo ■
PATRI ac DOMINO
D.n.
NICOLAÖ
STERNEL,
Norlandiarum Occidentalium Su<
perintendenti lorige meritiflimo, Venerand,
Confiftorii HernofandenhsVreßdiyRegiique
<>ymnaßi Scholarumque Ephoro Graviffimo
DigniHimo.
Promotori & Patrono venerando*\
N " t •>
PXimiailla,, ReverendisiimePater.,
bcne-volenfia, qua Aiußarum cultores bene
multos Tibi obfirilios redderevoluißi,
fidu-ciam mihiaddidit, ut hafce pagellas,
eleganttadeßitutas, Tuo Nomini confecrare
außm. Ignoßcas, ßibmiße oro, audacu, ££
dfcrconatMi veniam,
concipiam
cer-tijßmam, , ut mea fortunaTibi
Rcvc-'
rendisfime Pater^ßtquammaxime commen-'data VotaproTua, Nobilislimieque Tuas Familiseincolumitatenunquamfaceredeßnatn*
Reverendiffimi Nominis Tui
Venerabundus Cliens,
CT
hiftoria
exo-tica* ut vita?
Magiftra,
pla-cereföletj
u-tique
domefti-ca,qua?
acrio-res ad
virtu-tem,prudentiam &laudem
ftimu-los habet, ingrata elfe non debet»
Mihivero cogitanti dé
diflertatio-lie publica edenda,prce ceteris
hi-ftoriola Olai
defcri-benda arrifit; quippe in qua fci-tu jucunda ftmul ac utilia occur*
rant non pauca. Sed quoniam nonalia a meafferri poflunt,quam
qua? dudüm a fummae eruditionis
viris
prolata
funt:,
judicabif
forte
•
aliquis hanc>
quam cernit,hifto-riolamlevern nec fatis dignam
fu-is oculis efle. Verum enimvero
meum hoc innegotionon eft
pro-pofitum, nova quaedam 6c
inau-dita commemorare, fed tantum
dignisfimas
ejus
res geftasrecita-re. Brevior fui, quia rerum 6c
temporis anguftia, qua jam
pre-mor, non minima* ar&iores mi¬
hi pofuit terminos, Rogoitaque
Te, B» L, ut qux heic a me
alla-ta funt, sequi
bonique
confulas*6c conatum magis, quam cetera refjftcias*
$. Ih
PaterOlaifuit Ericus,e ftemma-teYnglingorü,cognomine Vidlo-»
riofus ©eqcrfddita di&usa
vi&ri-cibus* quse circumtulit armis, ut SÜrfHJ a fuorum temporum anno-nx felicitate» Optima
tametnmes*
Jtsieraty utaitLoccenius, verbi
Di-vini fruäus tunc renafiens, quiJu*
,perflkionis
dominantium vi atemporeBero?iis
tertiißtppreffusjacu-it. (a) Mater erat Sigrida ©COiTd*
fctt / qvae poft mortem Erici
pri-mum defponfata eratOlao
Tryg-gonidi Norvego , poftea vero ab
illo non tantum relida, Ted
prae-terea inftgni contumelia affeda,
idque verfuto confiiio Svenonis
ywffveßä'ägg
, regis Danici, curpoftea nupfit. (b) Annum
nati-vitatis Olai noftri non exade
de-terminant hiftorici ; indicant ta¬
rnen eum parvulum patri
mor-tuo fuccefifte, de quaü puerum
fi-nu geftatumregno admotum
ef-fe, unde ©ftotfOHUttiJ didus eft
aßnu. Nam folitum erat apud
Ardoosregibtts fbis imponereno«
mina, a corporis
habitu*
moruraratione*fadis, rebusque geftis pe¬ tita. Sic-etiam
quid
am regem hunc Olamn putantdidum
efte
, A 2 (BMI- '
(a) Wß. rermnSvec. Lib.2,p.w.fz*
(b)Locc.cit. loc.p.fS'
Eric.
OLUpfaL
2%-4
©üölfftftUltt#
a cenßt, quem alii,volunt rnifTum efle fubfidio
Impe-ratori Romano Conrado 2:do,
ad-verflisSarracenos, eo tempore
ve-xantes ecclefiam Dei in Oriente*
(ir) Alii autem dicunt> Olaum,
fva-fu Sigfridi & aliorum prsefulum#
cenfum impofuifle regno fuo
an-nuatim pendendum ecclefize Ro¬
manze, quem cenfum Romanum,
ßve S. Petri denarium item Vo¬ tum Olai nuncupatum
ajunt*
\d)indeque di&um ©ÉötfönUlt^/ h. e.
-tributariurn. Inutramque partem
difleritNob, Oernhielmius*&dicit utrumque forlan pofTe eiTeverum.
(?) Huie noftro Olao, ex
concu-bina> vel potius, ut placet
cita-to Nob. OernhieImio> (/jimpari cronjüge Elda, Elia comitis cujus-dam
Vandalici,
natus eft filiusE-
mun-(c)Locc. cit. loc. p. f4. (d)
Meßejt,
Sconälriuft.7o?n. jz.p.
4t.
(?) Hiß.Ecclef. Lib.3.cap.8. n.48.49-■
\ s
mttndus.» & dtiae filiae> Aftrida &
Holmfrida, quarum hxc elocata
eil Svenoni HaquinbJarlo in
Nor-vegia, illa regi Norvegico Olao
S:<äo. Ex legitima autem
conjuge
Eftrida, iilia Slavorum
Obotrito-rum regis * habuit filium
Anun-dum,
filiamque
Ingerdam, quamGerslef rex Rufllse in
matrimo-nium duxit. (g) §. III.
Quo tempore Nofler floruerit atque regnare cceperitj
jam
pau-cis videndum eft. Nec videtur
illa res aliquam_* nobis
faceffere
moleftiam, quamvis Ericus Qlai
Upf. & qui illum feqvuntur,
vide^
antur diflentire tam in
contexen-da regum ferie, quam
i)arrand£
ratione. Nos non
poflufaus
nonOernhielmio album calculum ad?-dere, quippe qui, ut{trenuus
anti-quitatum indagator; Ita in
ordi-ne regum vSveciar inveftigando,
A % cer~
certisque annis
definiendis,
in-defefTam videtur collocafTe
o-peram. Ifie dicit Noftrum cir¬
ca o&ö poftremos feculi noni annos regnare
coepifTe,
(h)Nec nonpag. 592. & ^93. in
Chro-jiologia ac Genealogia_> regum.*
Sveo - Gothicorum öxa&e
deter-minat 993. annum.
5. IV,
Ut inpulvereaut cafa Olao non contigit nafci, ita quin optimis
inftru&us fuerit artibus,
pluri-misque ornatus virtutibus* nemo
dubitaverit. Ob multa vero cum
laudatur, maximam eo meritus
eft laudem, quod reiigionis
Chri-ftianaepropagandas per
feptentri-onem curam
fufceperit majorem.
Hinc a multis primus Chriftianus rex falutatur. Non quod ordine
frimus
fuerit, ait Loccenius>fid qvodfrincifemlocwn inter eosSue-mum Reges habere meruerit
5 qui
Chri-Lib. 2.caf. S*
7
Chrißian£
reltgiöniß
tumdevove-tant: tamfideliter in
eaperßitit,
<2f2/zwßrio
in
populum eamprof'erre
laboravit.(z) Collapfam
hane
re-ligionemfeliciori modo
reftitue-re non potuit, quam
confhedera-tioneiEthelredi (alii El-vel
Mild*
redum vocant) RegisAnglici,cu¬
jus
integerrimamfibi
conciliavit
araicitiam: &apudquem
poftea
perlegatos egit, ut virosaliquotoptr»
mos, in Chriftiana reiigione
e-ru-ditos, & habiles ad inculcandum
Sveonum animis verum Dei cul«?
tum , fibi mittendos curaret.
M*
thelredus> legatis fummo
hono-re exceptis^convocatis
Anglorum
facerdotibus , regis Svionum
pe-titionem, utxquam ac
honeftam;
notamfecit-, Concilio
perafto
Sig-fridus, archiepifcopus
Eboracen-fis, tantam negotii molem in
fe
ftfeepit> (Scfimulcum
fuis
nepotibtii
Vinamanno, Unamanno deSuna¬
rnas
8
manno , (A) fimulac Efchillo Sc
Davide, dulcifiimam relinquens
patriam, fuperato
fki&uofiflimo
rnaris ifinere , in Gothiam
fe-liciter perveniebat. (/; Rex Olaus, de horum adventu eertior fa&us,
illls obviamproceflit, gaudio
ma-ximo fummum fuum erga eos
a-morem verbis
fa&isque
dedarans.Et, ut eratadmirabili pietate fuo
cenfus, ita fine ulla intercedente
mora, divina vocante dementia,
Jacra lauationis aquöt tinBus eß in
jonte Weßrogothice, prope Hufiby>
quimorborumcurandorum miraculis
clarm, fontis
Stgßridi
nomen acce« pit.(B)Regiamq aoqve arcem,quae i-tidem erat, in facras Chrifto se-des confecrari praecepit. (?»)
§. V.
Nofter Olaus nontantum folus
&
(k)Joh- Mag.
Hiß.
Sveo Goth♦Li
b. 17. c. 20. (ij) Locc. cit. loc.(Jf) Locc. ibid. ( Mag. di
B.
9
& cum-flia domo, fidem
GhriHi-anam fponte amplexus effc,
eam-que palamprofeffus; fed etiamper
pontifices iftos, non minus pra;« ftantia do&rinse & fan&itate
mo-rinn, quam generis claritudiqe
celebres, eam promovit.
Impri-mis cune ei fuit, templum
ido-iorum Upfaliae deftruere; fed ut
hocmagna?venerationisapud
gen-tiles erat, ita fruftra in eo
labora-vit.Animadvertentes enimpagani
intentionem regis,fe conatibus
e-jus oppofuere, ipfi tarnen
permi-ierunt ut,ßvelletejfe Chriftianus,
optimam Svedia Regioncm, quamvel¬
letfuo jureteneret, inqua Eccleßam
<S?]Chrißianitatem corßituens,nemi¬
ni depopuloviminßrret. Jliijusmodi
Rex placitogavifusmox
?in
occiden-taliGicthia,
qu<e Danis proxima eß
velNordmannis, Eccleßam Deo
fe-demquefundavit
Epifiopalem. Hatc eß civitas Scarana maxima, in qua petenteChriflianijßmo
Rege Qlaph,to
przmtts
ab Unuattö Ärcbiepßopo> 7rtt.
got ordinatus eß. (n) Hoc in nego¬
tio, quoniam fvaderi religio ma¬
gis> quam imperari vult* nofter
omnem exercuit humanitatem,&
lic lenitate ad inftillandam
paula-tim populo veram Dei nofitiam»
plus, quam fever!täte, vaiuit. In
confeffo enim eß:, illos ad
tem-pus, tantumChriftianos eße, qui
vi
compellüntür
ad fidemChrißi-anam recipiendam: non enim
ve*
ro reiigionis amore du&i, nequé
confcientia fuaconvi&i, illamam-
t
ple&untur, folumodo metuvelfu¬
gapoen<£;& fic ubi tulerit occafio,
ab earecedunt. Iftam ienitatemac prudentiamaprifcisSveonum
Re-gibus anteaquoqueobfervatam
fu-iffe innuit Oernnielmius dum,fuo
more, eleganterßcloquitur: haccc
prifci gentis noftr<e Reges du&i"
fentétia, fvaderivolueruntfidem/c
non cogn Vimoderunt, pieta-"
tem (n) Ada?nBrem.Lib. 2. c. 41.
it
tern habentesextra odium. Sed"
jffca majorü noftrorum fapientia,"
non omnibus femper arrifit, ut^"
pore
rigidioribus
pietatis
Doöo-"
ribus> qui iloxiarn
putabant le-cc
nitatem, refra&arios non per-"
dere, ■& exemplis fevitiae
nolle"
incredulos ad fidem fumendam" compellere. ' Hinc miti
fenten-"
tia Reges , pro non
Chriftianis"
habifi: atrocibus ver o parentes"
confiliis pallimpraedicati
Chrifli-"
aniflimi, quandoque etiam Di-"
vorum ac eoelitum adfcripti nu-"
tnero,poftquam
adverfiis
malam"
vim recalcitrantibus populis, &"
fua & Chrifti apud fe regna im-"
prudenter fubverterant, 11011
Deo"
perinde habiti fan&iac piiut
hu-"
mana aliquando decrevit
ftulti-"
tia. (o) Olaus ergo,ut 11011 refte
& fecuri, fed manfvetudine 8c
facilitate fuorum civium pervica-ciam
infrigendam
atquedomarn
dam
1%
datn eile cenfüfr; ita, divina co* operante gratia, non foium to-tarn
Veftrogothiam
ad Chriftumconvertit, converfamque facri
ba-ptismatisundaperfundicuravit,(p)
fed etiam alias regiones; ejusque
tempore inftituti funtEpifcopatus
Wexionenfis, Scarenfis,
Upfali-enfis Sc Stregnenfis. (q)
§. VI.
Ex iis, qii'je
jam
brevjter di&a funt> fatisliquet,
regem Olaumftudiofiflnnum fuiile veras religio-liis, rerumque facrarum, & Tic ,
dignum, qui a fuis amaretur&
co-leretur. Porro, ut felix fuit in
promovenda do&rina
Chriftia-na ; ita non minorem expertus
eft felicitatemin
peragendisrebus
bellicis, de quibus
jam
paucisdi-cere animus eft. Ut ver o
ordi-nem rerum , a noftro geftarum>
fequamur
jtelam narrationis a hel¬lo
<f)J°h- Mag. Lib. iy.c. 19.
*3
lo cum Olao
TryggonideNorve-go aufpicamur. Olaus ifte, rex
Norvegiae, cum eilet bellicöfus,
cura animum ejusvehementer
an-gebat, quomodo Daniam fub
fu-am redigeret poteftatem. Id ut ex voto illi cederet, defponfavit fibi Sigridam, reginam Svecise, matrem Olai, ut filium fibi adju-torem obtineret. Hoc cognito, Svéno rex Danise perterrefa<ftus
eft; facile enimfibi perfvadebat,
privignum aliquando matri ftus
& vitrico fuppetias iturum* & fic
duos fe habiturum hoftes. Solli-dteitaquecogitabat devafro
con-filio impediendi hoc matrimoni-Um. Voti verocompos faftus eft
hac ratione, utcatenam fraudum ab illo textam recenfet Eric. 01.
Vocans de curia fua viros duos"
terfutos &gnaros,mandavit eis/c
üt rebus fuis ad hoc difpofitis,"
quafi profugi de Dacia Regem <<r
praefatumNorvegke accedentes,"
re-*4 ' . .
regem Svenonem multipliciter"
infamarent, vilipenderent&
de-<c
nigrareiit. Filiam autem
ejus"
Tyram> multis virtutum, hone-"
ftatis , nobilitatis & prudenfia?"
titulis pratdiearent>
extoilerent,"
infignirentque. Viri igitur prce-"
fatijuifa fui Regis implentes, in'*
tantum virginem iliam in ocu-f*
Iis regis Norvegiasglorioiam, in-<?
jfignem &
mobilem reddiderunt/'
ut il-le mutato propoüto reginam"
Sveda? contemneret, & pro
ob-'<
tinenda fiiiå regisDaciae, ad pa-" trem ejus foiennes nuntios diri-'<
geret, ut fui cordis
defiderium"
explicaret. Itaque gratisrefpon-"
ils ad vota receptis, reginam"
Sveeice ad navem fuam per nun-rt
tios feeretos vocatam* qvafi elan-"
cuium cum ea aliquid traftatu-"
rus multisvituperiis & imprope-"
riis dehoneftavitj & ficut con-'<
ceperatjfubmergimandavit;
fed"
Xilio vix tandem extra&a evafit." (r)Hac fua inconftantiaac malitia
OlausTryggonis anfam bello de-dit: quamprimum enim Sveno
rex Danise id compertus elfet,ad
Sigridam legatos mißt, qui illius
nomineejus ambirent nuptias.Re¬
gina non recufabat
ejus
fatisface-re defiderio, quippe
quo
melxo-rem occafionem haberet illatam
contumeliam ulcifcendi armis,. Nuptiis ver o
peraäis.»
Sveno nontantum negavit Olao Norvego
fuam
filiam;
fed etiam,auxili-ante Olao noftro, & Erico Jarlo
Norvego,
qui noftrumfequeba-tur, decrevit paranti bellum
ob-viam ire, Hi enim tres inter fe
convenerunt, ut fuperato Olao*
regnum Norvegias inter fe divi* derent.(^)HocinpradioOlaus Nor-vegus ufus adverfa fortuna, fu¬
am temeritatem ac inconflantiam
non
(r)Htfl.Svec. til.?. 2\m*
16
non minorirerumacerbitatequam
difpendio
vitae & regnipenfavit;
ne vero vivus in manus hoftium
traderetur, e navi inmare fe
pro-jecit, ac vitam inter undas
fini-vit. (JT)
§. VII.
Submerfo Olao Tryggonide, regnum ex pado dividitur &
re-tinetur üsque ad tempora Olai
Grafli Norvegici. Interea
Canü-tus Magnus, fräter uterinus Olai
nodri,fucceffitpatri Svenoniin
im-perio Danico. Hifratres
amiciti-äm inter fe invicem femper coler
bant» utjundisconfiliisac viribus,
divifam Norvegiam fuis devotam
fenerent obfequiis. Regnabant
vero nonnullos annos fatis
quie-te &feliciter donec Olaus,
Haral-di filius, robudior
fa-dus fefe ipfis opponeret. Sicno¬
der novuin nadus ed adverfari-um , cum quo podea
diuturnas
, . *7
exercuit immicitias , quibus jara
paululum immorabimur.
Omni-um primo in expeditionem
pira-ticam profedus eft Olaus,
Ha-raldi filxus, fimul cum Ranone,
morum fuorum ac difciplinae
ma-giftro. Afluefa&us vero rebus
bellicis , verfus Suioniam ftatim
vela faciebat, ubi igne &
ferro
o-innes, quas poterat, vaftare
coe--pit regiones, juftas fibi
praete-xens belli cauflas, mortem patris
Haraldi vindicandam; (quem
Sui-ones dolo Sigridae feftinata nece,
vel incendio ut Loccenius perhi-bet, e medio fuftulerunt) (t) utr-que recuperaret, fi
pofTet,
Nor¬vegica partes a rege Svionum
oc-xupatas. Primum conflixit cum_*
Sotone, prasfe&o
clasfis
piraticas;quo fuperato, cunétain fuam po teftatemredigebåt;ut
hujus
prtelii-mentionem facit Siguaturus
fcal-dus in encomio rerum bellicaruqi
Olai: B gdltj
f-18
gdttg
©fieppet bar
utrtl ©utifcft
Sf)cn unga
Sfonunga
©cueu/@et>an
frucbtabe folcfct
gor
Äontmgen£
wrefcc/3ag fon många tingminnas/
*
®Jlcn forfta gången
gårjabe bau ©warben i
blobet
-£>ffan for
©etafltår*
(«)Inde cum clafTe fua ad inferiores
partes Suioni# pergens,
ad lacum
Melerum Scurbem Sigtunam per*
venit, ubi amnem ponte
junxit,
iupra quem exercitum traduceret.
-Olaus nofter confeftim
numero-fum colligit exercitum, & catena
ferrea fupra
fretum ßoekfimd
ex--extenfa, nec non
prsefidiis ibidem
pofitis, ei reditum, imminente
hy-eme, intercludere conatur. (u) Co-•gnofcens vero Olaus Haraldi, re¬
gem SvioniceclaÜem ac validuriu
exer*
Cti)Srwrroßurleß
Hiß.
Reg.Septentf*
; Tom.
I.p. 378.
*9
exercitum inftruxifie, diutius
mo-rari
periculofilfimum elfe
duxit_j.Confilium ergo, quodpraefens
ne-cesfitas requirebat, ex tempore-»
capit, & magno fuorum fludio,
induftria ac celeritate folfam per
iftmum Agnafit perduxit,
viamq;*
fibi ad mare aperuit;
folfa
per¬fecta, imbribus tum forte
caden-tibus, favente etiam vento,
inco-lumis fua cum clafie evafit. (v)
Nofter, farna de hoc accepta, val¬
de commotus, graviter
increpa-bat duces exercitus, quod
imme-mores officii omnia
perfide
&difcfimulanter agendo, ipfum, quem
in manibus vi&um habebant»tam
libere elabi
permififlent
Aliive-ro referunt: Suionesfédulo
obfer-vafje molimina Olavi cum ißmum
perforaret, acfubito dijjiuentibus
a-cjuisy cum militari manu adortosy
ncquicquam tarnen illius inßitututn
impedire potuijfe.
Gpuin etiamaqua»B 2 rum
20
rum ?nole in latera oßii impeUente^
colles unaque qui his injiftebant
ho--mines in
altumpracipitatos ejje
,mul-,tosque hocperiijfe exitio. (w) Inde
Norvegus in Gotlandiam
naviga-bat: quam etiam flamma&
caedi-'bus
devaftaflec, nifi incolsema-*gnam pecuniae fummam ei dedi£
-fent, utOttarus in poematehocce
•narrat:
£u
honung
fccf rffe&omitwr/ 3if tt)cn omflutna @01tlantoven/
Sf)e torbe intet forftoara
S2Thctfolcfrifa lanbtf forfwåvbet/
~
Stigen
for äftabförminbre/
Spången til tfebe foba åtmt>^ ,
m
yag
fpotbe
at ttjm unga bfler t2n>tngabe
folefet mebfHmger.C*-)
Hyeme apud Gotlandospera&a,
.
Fin-■■(ur) Sturlef, dt. /. p9
Finfioniam, Friliam, aliasque pe^
regrinas oras peragrabat. In
An-'
gliam deinde pervenit, ubi per
triennium moratus eft, Danosqua
e civitatibus & caftris expulit_^
Mortuo vero regeAngliae indere-,
cesfit, multisque onuftus prasdis
tandem in Norvegiam adfuos re-, verfus eft. (y)
S. VIII.
In Norvegiam veniens Olaus,
omnium bonorum applaufu exci^
pitur: convocatisque amicisatque
cognatis, labores ac vexationes,
quas multis jam pertulerat annis,
expofuit, rogans, ut fibi auxilio. ' ellent> inregno,jure hcereditario. fibi debito, emanibus exterorum" eripiendo.Eorum confilio du<ftus,
cives regni convocat; querelas de Suionibus & Dants exaggerau '
Quorum oppresfionibus fa&unv».
erat, ut priftina eorum libertas.
in fervitutem deplorabilem com-.
B 5
22
tnutata effef. Proinde fuadebat,
ut in memoriam fibi revocarent,
fe viros elTe fortes, ftrenuos ac
robuftos, nec non ad libertatem
naros, nunquam vero
ad
fuftinen-dumaliorumjügum,praecipue
au-temillorum, quos non
folumre-primere,
verumetiam
fuperare
poffent.
Ad
hanq
regis
oratio-nem ita
refpondit
Brynolphus;
Se quidem
hificias
ire
nonpoJ]ey
quin
plerique
animi czvium
imperio
ffaraldi, vert patriae
domini>
quamextranei>ßnt
promtiores. Sed
haud
fatis virium
inpromtuejfe>
ad
tuen-dum regnum & libertatem
adverfus
potentiores <2?
tampropinquos ho/i
a: qüum rexNorvegia Jedem imperh
lo?igius ad aquilonem po/Itam» <2f a JiilJidiis regni
rémotiorem habeat.
Contraregis Svediae provinci#
Nor-vegos proxhne contingant ad orien¬
tern <S?ftptentrionem. Id circo
ipfi•
its ejje prov:dere, quaminfißat ratt-Qitemyiliosjugo
regis
Svionum
quamcom-v
eommdiifpme eximendi.
<?Hiodß
foßit, ipfes
ultroad
regis imperium
<2f obfequii fiti fidem redituros. (z)
Tumipfe viciflim, ftiaipßs polli-cituseft ftudia, 8c, quo magis
a-nimos eorumerigeret,
fpondebat*
an-tiqua
jura
ipfisfervanda,
ho-ftilemque regum exterorum vim
å regni limitibus fepropuifurum.
Jßtßcrecigiebatabomnibusjur
omen-tafidelitatis> pr
aß
abat etiamipfe
re-gaIiajuramenta. (a) Norvegus
co-pirs8cpecuniis, quotquot poteraf, apparatis, ftatim praefidia Svedica
regno expeilere conatur. Quo
cognito Olaus nöfter mifit
inft-gnem exercitum in Norvegiam,
quo eos ad obfequium
reduceret:
fed mortuo duce in via , exerci-tus ille absque pugna 8c
vidloria
reverftis eft. (&) Poftea
lhifit
No-fterThorgauturum, Scardum,
As-
gau-(z^Locc. ek. Lp.n. <2f££-
(V)
Erk.24
gauturum cum comitatu viginti quinque virorum in Norvegiam,
ut cenfiis & ve&igalia exigerentp
ab incolis autem omnibus tale
re-fponfumtulerunt: geminatos
cen-fus penfitare non poilumus; Ola¬
us enim Haraldi, cenfum a no-,
bisjam antea exegit. Nuntiis
ani-madvertentibus fe fruftratos efle fuo conatu, Thorgauturus
rever-volebaf; Afgauturus autem
negabat, dicens fe proficifci velle
ad regemOlaum Haraldi,ut illi
ex-poneretnegotiumfibicommiffum, exiftimans illum non aufurum
a-deo magni regis refillere legatis.
Rex verorepofuit Asgauturo;
ut
retro adfuum prqficifceretur
regem3
ßioque nomine eiannuntiaret, fe
pa-ratum ejfe, proximo
quafieri
poteß
vere , adregnorum
Norvegiee
Sv/o-nttmcpue aniiquosLimites iter
fufcipe-fe 3 \uo etiam Svionum
regem veni¬
reintegrumerit^ut
aquo arbitrio
con-troverfia ißheec dirimatur,fuoque in
&
f/oßerum uter-ofaepoUatur regnA, qui.
nafcendi forte jus
pojfedendi datum
eß. (c) Accepto regis
refponfo
a-hiermit legati, fuä
finguli tia
;As-;
gauturus vero ulterius pergensad
abfolvendumnegotiumTibiinjun-,.
dum cum 12. fuis fociispatibulo.
affixus eil. Thorgauturus, ad,Svioniam tendens, de hoccertior.
jfaäus,
maxima, qua potuitcele-ritate adfuos approperat.
(^)Loct
'ceniusvero narrat: illum quoque.
in reditu ad limites &
promonto-ria Sveciatoccillum eile
abEivin-dero Orbormio, cujusnaves in
i-tinere
exfpolialfet.
(e)Ob has
acceptas injurias Olaus noHer^ E ra graviter incenfus,
conteftaba-tur, fe regnumNorvegise
fubver-furum effe; feque ab eo tempo¬
re nolle Olaum S. dignari nomine
regis, fedfolum limpliciter Crafft,
in multum ejus opprobrium,
fa-
ma-(c)Sturltf.d.Lp. 438. (d) Sturlej.f.
56
maeque
ctmtumeliS.
Norvegusin-ierea edi&um in omnes regni fui
fines mittit, quo omne commer¬
cium cum Svionibus fuis
interdi-citi Quo pr^cepto omnes
ejus
ci-ves valde commoti funt> quippe
qüo
futurum,
utrefpublica maxi¬mumacciperetdetrimentum:
pen-iltabant enirtt, regem Svecias jam
jam
faepius irritatum, occafionedata, certius certo venturum effe
multisarmis &viribusinflrnäum, eosque viribus minores facile
fu-peraturum. Per internuntium
i-deoque BiÖrnonem aulx
tnagi-ftrum, tale confilhim eidederunt,
ut pacem cum Olao noftroinirefr
filiamque
ejus
in pacisfidum
pi-gnus übi matrimonio
jungeret.
Priftina enim concordia talem
af-finitatem fequeretur, quse ab
ini-tio regnorum nunquam fuerat>
niß cum maximo utriusque par¬
tis damno> intermifla.
(f)
UX.V7
§. IX.
OlausNorvegus hoc confiii'o a
fuis acceptp, indigne
quidem
tu»Iit> quodSvionum
regi
viftas
ma¬nus daret; mifit tarnen legatos*
qui pacis negotia
tra&arent>
nu-ptiasqueIngerdar fuo nomin#
am-birent. Pr^fumens autem, fea-pudNoftrum minus
profe&urum,
hanclegationem
obeundam
injun»
xit Biörnoni; quippe äd ipfum
re-dundaturum exiftimabat,
fiquid
falubrius confuluiflet> quse verominus
profpera acciderent,
fuoim-putaret conülio. Biomo>
moni-tisarege accepti&comitante
Hial-to, Scheggii fiiio, ex
Islandia,
& praeterea fociis undenis »
ad
Ragnvaldumlarlum in
Weftrogo-tia
prohcifcitur,
ut omniumpri-mo nomine regis eum follicitaret
ad ineunda mutua coniilia, rau-tuaque auxilia ferenda
(jf)
Intei-lexit
quidem
Jarlus,negotium
%8t
Biornoni
injunchmi
arduumni-mis effe & efFe&u difficile; nara
cogitabat, eura non inultum
abi-£urum a rege Svionum, qui.taiia proponere
fu&injuiflet:-
nihilora-men minus, fvafu
conjugis
fuae,prornptamopem Biornoni
addixitj-promittens, fe apad regem
Svio-num una promoturum effe nego¬
tium ab eo fufceptum.. Jarlus
au-tem, commodum tempus
expe-öans, diu cun&ata.
Hiakusin-terea ad Noflrum
proficifcitur,
a*,ditum fibl quajrens operaduorum fcaldorum, Gitzuri& Ortonis,qui arguto fermone 5c carminibus
de-cantaris regem exhilarabanr,
fa-cilemque reddebant ad Hialrum exipiendum. (g ) Hic fumma fva-vitare & prudentia regem affatur,
exponens omnia, quas neceffaria
videbantur, ad ineundam amicam
con^iiationem; fpe vero fruftra-tus, ipfam Ingerdam, regis
fili-am
2?
am adift, & quo par erat
verbot
rumapparatu, nuntiata ipfi
falute
nomine
Ingeburgis
Jarliconjugis,
memorat caufiam fui adventus.
lila confabulatacumHialto de va~
riis rebus, fuam opem ipfi
pollici-ta eft, quam etiam occafione
data
non neglexit, Ted patri
fuo
ifiudnegotium pacis
commendat.
At rex refpondebat: videoquid
?noli-aris Ingris , ut
fojjesfiöne
Norvegz'Jsdimijja, te collocetn in matrimoniwn
Olao
CrajJo,fid
hocfrußraff
erds, A-liud mente men volvo, ut nimirwnfroxima hyenie
in
judicio
Uffalienß
edicam exp
editionein
militärem.E-'nimverojimulac
remiferitfitgus,
öfglaciesaquis
dectjfrit> clajfem armis
fif milite tnßruBarn in NorvegiamduBabo 3 <S?ferro
flanm.isque
fo¬
rum hominum
ferfidiam, uti
men-taeß, uki'car. (h)Filia
, regem
ira aceenfum verita, abrupto
col-loquio
difcedit,
Hialto aperiens1 -
3°
fucceflum negotii fui non
felicio-ri aufpicio pera&um eile, quam
antea prasdixerat.
Communica-tis deinde eonßliis, Hialtusretro
ablegavit binos Gothos, qui
il-lum comitabantur, ut literis
no-tum facerent Jarlo & Ingeburgi conjugi ejus* Ingerdam (non
ab-horrere ab Olai nuptiis* fi
tan-tum pater ejus aliquo modo
ad
praebendum confenfum fle&i pos-fet. Rogat prsetereaJarlum> vin-culo fangvinis regi jun&um, ut adveniret & iftius negotii aleam
in fe fufciperet; pofie
fieri,
ut i~terata vice meliorem haberet
e-ventum. Jarlus, fexaginta
homi-ftum agmine-ftipatus, comitante
Biörnone, re&a via in Svioniam
perrexit, convocans Ingerdam
ad
fecretum
colloquium,
inaula,vel
prasdio Ulleriano* ubi
expenßs
circumflantiis ipfi inter fe
pa£tt
funt. (/)Jarlus tarnenpropriisvi¬
ribus
ribusparumconfifus,
adiitThor-gnyrum,
judicem
Uplandiae pro-vincialem, petens, velit& ille fi-bi auxilio efle, ut innoxie coram rege verba facere pofiit,Comi-tarite fic
Thorgnyro,
ad comi-tiaproficifcente,
pervenitUpläli-am, ubi tum folennes nundime
celebrabantur. (k) Cum ad co-mitia omnes convenifTent Biörno
in medium
prodiit,
caufiamfuas
prsefentix
exponens: utnomineßd.
regispacemquxrat, <5? dißin&ionem terminorum utriusque regni, utoHmfuere, regixquefilix nuptias.
(O
Rex Olaus filenrium illi
impofuit;
neeimperatis Biomo refiftereau;
fuseft. MoxJarlus aflurgit fuorum VPeftrogothorum expromens fen-tentiam: incommoda illa multis Verbis enumerans, qux ex ifiter*
mijjo cu?n Norvegis commetcio
maxi-me in
Weßrogothos
redundabant,quinetiatn damna memorabat, qux in vidi (k)
ibid.
482* (T) Locc.£t 6q.„rviciwos r'eclumläfliraerant?Jiqmdem
,Wtßrogoth'osin fcftaregergerent
Nor-.vegi; (II) lllum rex
durioribus
increpavit verbis, dicendo> eiraj>
..reum
perfidi^e,
6cproditionis,
di-.
gnum efTe, qui regno
expellere-. tur. Senex tandem Thorgnyrus
-hoc modo verba facere coepit: A
,grijhna confvetudine
glurimum
jamdegetieraße Svionum reges, 6c
pau-cis interjeöds* eos hodiernt regis
es-fe mores, ut alioriwi omnium
ßßh-diatfertnones, nifi ad
juirmbenegla-citum conigojiti
Jint.
Agere autemomniagroierve nimisatquefer
ociter
6cc. tandem concludit;.Jin veromi¬
nus getitis
igforum annuere regi
col-Lubiuimfiterit} utique vi id
effeCtM-ram glebem
> rcgtsque cum exitio>
tyrannidemafeje amolituram,
exmi-.glomajorum Jiiorumy quiin
comitiis
. Mulenjihus quinque omnino regulos
in guteo
fujfocarunt, Jimiii
ergagk-hem.grotervia ujos. Eßejam
com-* v> tno:
•modUmt'empüs* vit fine tilteriöre
mora conditiones declaret, qivje
accepfare velit, (m) Sermone ad
-finemperdu&o,plebsmagno
mur-mure, armorumque ftrepitu, in-dignationis confenfum ofiendit. Rex afiiirgens furorern plebis
pla-cabat, afferendo, fe omniain ejus
fententiam aåomim,
conditiones-que pacis nuptiis Ingerdee
confir-maturum» Sic finita 'flint coini¬
tia, &iinguli ad fua abiverunt.
§. X.
Biomo c am fuo comitatu fta~
tim in Norvegiam tendit,ac ne¬
gotii fuccefium regi fuo notum fä*
cit> a quo fummopere
collauda-tur. Proxima a^ftate, felcfto ac
numerofo nobiiium
comitatufe-fe itineri accingit Olaus Nor
ve-gus,-ad deducendam Ingerdami» fibj defponfatam. Perveniens au-tem ad.Kongahellamj nullam de
Svionum regis adventU
j notitiam
; .
.. Q . : -aCr
•
34
accipere potuit. Nuntios igitur
in Weftrogothiam ablegavit, ad
Ragnvaldiim Jarlum, qui indaga-rent cauflam morse* Ille refpon«
dit, fe eam nefcire; promittens
tarnen fe absque intercapedine ib
lam exploratam regi indicaturum efTe. Cognita caufla per Inger* dam> fidemnimirum
pa&orum
aNoftro ^Violatam efTe, ira valde
commotus Olaus Norvegicus>
au-licis fuis ad judicialem conven*
tum convocatis, illonim confilia expetebat. Deliberatione habita
tntisfimum conßlium efle
videbä-tur, omnibus modis bellum
evi-tare> vel faltem in aliud tempus differe. Interea Sigvaturus
Scal-düs mittitur inWeftrogothiam ad
Rägnvaldum Jarlum, ut
explora-retSuionum regis animum acpro«
pofitum. Accidit vero ut
Aftri-da, filia Olai noftri, ex Elda
im-pari
conjuge
genita, circa ejus adventum ibidem eflet. In hujusfami-familiaritatem le ifainfinuavitSig
vaturus, ut intelligeret illamnon
alienam efle anuptiisOlaiNor
ve-gici, quoniam
jam
cognitumerat,iegatos principis Jarislavi ex
Holmgardia
adveriiffe,
acfaven-te patre Olao nuptias Ingerdse
ex-petifTe.
(ji) Jarlus ac Sigvaturusinter fe conveniunt, ut,infcio pa¬
tre, AflridamofFerrentOlao
Nor-vegico, in certam matrimonii
fpem; erat enim illa eximise
ve-nuftatis, affabilitatis atque
mode-ftiae. Regi non difpliceoat eorum confiliura. Mox igitur Jarlus at¬
que Aftrida magno nobiliunr co-mitatu inNorvegiam
proficifcun-tur, atque a rege
fummo
honoreac pompa exipiuntur. Nuptias
hinc celebrantur votivis acclama-tionibus ; addita conditione, ut tantumdem dotis Aftridas tribua-tur, quantum
Ingerdse
deftinatumfuerat. Hifeepera&is, Noftervab
C 2 de
3<S
de irafcitnr Jarlo, qui fe infcio hälld veritus fuerat has
concilia-re nuptias. Ex regis igitur fen- t
tentia
patibulo
affigendus,
ve¬rum
precibus Ingerdae
illi concefcfum eft * ut tutus ac fecurus e_j
Suecia abiret,
fimulque
cum illaHolmgardiam proncifceretunj.
Heic a regina bene habitus iru#
magna dignitate vivebat. (o) In-ter Gothos multa? querelar ob di-cefTum Ragnvaldi exortae funt-,# Declaravit prceterea nöfter Olaus
omnes illos criminis reos efle->,
qui
filiam
fuam Aftridam-in Nor- <yegiam comitati fuerant; & eo
usque
furor
atquefremitus
vulgi crevit, utquorundam conftliovi-fum fuerit, regis Norvegia? opena
impiorare, eique fua dicare
offi-cid, cum in tantadifcordianemo
fecure vivere poflet. Edmundus
autem, Gothic occidentalisjudex,
vir prudens ac fermonis facundia
illu- -0)
Smtkf.
illuftrii», nomine fuorum,
com-municaro confilio tum
prüden-tisfimis Oftrogothias ac Svioniae
civibus, Noftrum adiit, &
ejus-inodi incommoda falutari, ac mo* derato fermone avertit; durum atque implacabilem regis
ani-raum, fi£is atque coloratis
lo-quendi formulis taxat. Eodem fere modo agens cumillo ac
pro-pheta NathancumregeDavide.(p> HincArvidus,Torvidus&F
reivi-dus fratres germani, regis amicl
ac fenatores regni, occafionem
na&i funt> clarioribus verbis
ex-promere Edmundi senigmata, 8c ihdicare, populi anirnum jam ita¬ irricatum efle, ut regem vel
im-perio abdicare, vel e mediotolle¬
re velient- Rex eorum confilio
cognito, fe claffi committit im#
Melero, donec per
fideles
emiflosr-amicos, ofFenforum animos de-mulcere
pofiet,
additaconfirma-C 3 tione
38-tione de juris & legum cuftodia,
juftaque
libercatis tutela. Itatur-ba compofita
> r ex a periculo
Ii-beratur,
hmulque
pax 8cconcor-dia cum rege Norvego
renova-tur; quem in finem etiam
No-fler proficifcitur Kongahellam, ut condjtiones foederis perpetuo fei>
vandas,ibidem in prasfentia
utri-usque regis ftabilirentür. Sic dcnuim diuturnas Iftas rixasatque
contentiones fopitas, in
perpetu-am familiariüatera commutaban-tur: nam, ut Nofter poliebat
po-tentia non fpernanda, itanion
ea-rebat autoritate magna> qua
fra-trem fuum Canutum, Danorum
regem, ab impugnatione generi
fui
prohibuit.
5,
ix.Antequam
vela contrahimus,non intermittendum effe videtur, collophonis loco inferere,;
vete-rem feripturam Gothicam>
quam Ramicaxji appellamus, hoc tem¬
pore
obfolefcere
ccepifle,
acejus
loco Romanarn receptam efle;
quod Petrus
Petreius
Upfa!, aperte ftatuit his verbis; Ulf)t f)atlö ttb/ ttåmbJ» Olof(Sfottfcmntgé/
blcftuo tf;e råtta©wånjTaSSocfftaf*
tuer/ fom fallabcs SRuttor
afiagbe
*J3åft>cnemti! nnlje: orf) tå fomitio tl)e ßatiniff« Sbcftfafäw
l)år
i»f&rfl tit ©wrific. (#) <g)uod ni fwjjhtj concludit Oernhielmius,
nummt ißis te?nporibus cuji
-»
dorne-Jltcas Hierasgentis nqflra^ no?i
fere-grinas externe > quales latina Junt,
exhiberent. (f) Nnmmos vero Oläi noftri Romanis literis cufos fuilfe
nemo negaverit. De quibus
Re-verendif. Epile. Gothöb. Doft. En
Benzelius ita loquitur fyané iHljllt
foin ej for dn 1697. på Süna iStoß*
lagen ar ttpfiinmt/ beftnneé n>ara
tlaget effter
©rgclflt
©frort erti■Sercrmteb mone-tarii på tl)tn ena
@ 4 fioan/
(q) Chiron. p.fc>. {r) Lib.^. c* 2. n. fö*
40
ftoatt/ 0$ på tf)tn flnbtt Olaf* an
Sig-tun. (t) Tandem cx Snorrone liquet,
No-ftrum aliquotannos ante obitum exau&o-jratum atque poteftate motum efle. (Jf) Nam Suiones filio ejus Annundo regium titulum impoliieruntJ qnod Oernhielmio
fa&um e£Te videtur anno 1026. (t) Quo
vero anno Nofler mortuus Ht, inter fe
hi-ftorici difcrepant, Petrus Petrejus p.onit
an-mim 1018. (??) MdTemus 1024 (*) Sed nos hoc loco
qiioque facimus cum Oern¬
hielmio, qui perhibet idiadhim efle anno
1040. (x) Quo in loco morte abreptus,
YCtfus fequens indicat:
3 Upfala dtibabeé batté itf 2(f dibectf fot ocj) ej af ftf- (y)
Honorifico tumulo conditus eft Lincopia in templo Cathedrali, quod tunc Gothi &
Syiones,pracipua veneratione
colebant. (z)
(s) Mantijc. Dc'kebttsSuio Gothieis.
(Jf) p- S28, (?) Lib.3. c. n. 97.
(tt) cit, loc+ (ti) Scond. Jllnfi.Tom. /, p,Si
<*) b 688t fy) Chront Rhyttm. Min,
p. m. 77, (z) ]oh. Mag, Lib,17, t. 23,