i
χι
PINDARI OLY
ODE UNDEC
au A Μ ,
CONS, AMPL. ORD. PHILOS. UPSAL.
PRiESIDE
M,, CHRIS! ΟΡΗ. DAHL,
Grjec. Litt. Prof. Reg. et Ord.
EXHIBET
CJR O LUS
°fACOBUS ÖRN BERG,,
WJESTROBOTNIENSrS.
In Audit. Guft. Maj. d. 14 Junii 1797/
H. C.
UPSALI JE,
utteus Joh. Fred. Edman, reg. acad. typogr.
VIRO
admodum reverendo et clarissimo,
DOMINO
EcCX.JESI.ffi NeDER-CaliX PRffiPOSlTO et Pastori»
PARENTI INDULGENTISSIMO.
m habet pietas filii, quodpaterms meritis reddat,
fed primam hane vocetn, quam licet mihi pubJice profitcriy accipe, care Parens, in fan&am mentis gra-
tisfimce βdemme velie tuam adolefcentice mece curavn9
fapientiee virtutisque fludio> dum vixero, demereri, t/f Te, vicena prole beatum , worc t/tft/i , qui non re-
feram & longcevcs feneäutis tcedia foler. DE US
annos Tibi fuflentet, ut fuccrefcere Tuis laudibus
e
LAVO OKSf
videas.
PARENTIS OPTIMI
Amantisfimwn filiu m
Carol.. Jac. Örnberg.
PINDARI OLYMPIORUM
OD E XI a).
.AGJSSIDAMO, LOGRO, EPIZEPHYRIO 6).
Eft
rumhominibus c)
nunc plurimusverfto-
u- Λ-L·ITJTvar
utanhamnar
vind? Hvad,Seglaren,
utan fus d), nunc iteua caelefti- regn ifrån himmelen , utanAΛ bi¬
et) Latine poetam, verbum verbo, tradidit HEYNius in ufum ti-
ronum, nec ipfum nos poenituit fequi , ut Graeci fermonis quam dili·
gentisfime fervaremus imaginetrs. Quod Svethice dedimus, nefcinjus
ipfi, quid fit, praeterjuveniie eonamen: nobis certe non tnelius lingua
aliena esfet fuccesfum. Sed in eloquentiae ftudio, praeter unum finemf
non novimus: ignoramus ebim quid fit, quod peregrinas feftemur Mu-
fas, nifi faciamus easdetn, quantum in nobis fit, domefticas & pqpula-
res, id eft, Graecos,atque Komanos,, vel cujates denique fuerint, edi-
feendo imitandoque, noftram ipforum facundiatn perficiamus. Neque
ver o Pintiarum ipfum alio nos confilio legimus, fed in hoc maxitne
obfervavimus, eam esfe veterum dicendi rationem & Graecae inprimis jinguse fertilitatern, ut, dum vox quaelibet valet fenfum, quem totidem
ferme periodis linguae novitise vix adfequantur, verba,<quod.ait;CiCE-
ro, non adnumerare leftori, fed tamquam adpendere .interpres fciat:
quare litterarum, intelligat quisque, non admodum interesfe, quidquid
hoc ftt, quod in ».extretuis Poiitas lineis, neceöfe eft, haereat rudimen-
tum , fed, örtum a voiuntate pronciendi, veniam forte habebit facilio-
rera quantuiumcumque, quam nullum.
b) Epizepkijrio: a Zephyro, Locridis oppido, di&i, qui vicinum
agrum colebant, propiores Italize; ut Ozolae, qui juxta iEtoliam ; jux-
ta Euboeam, Epicnemidii f. Leleges, iCeterum Grammatici infcribunt
hane Oden τοκοε$ fenus ex occafione praecedentis X. 12.
c) hominibust necesfe eft, ut nautae & agricolse intelligantur.
d) tifusi γνήσιε, ita ut fumma etiam necesfttas cogitetur, quae
notio non abeft a voce, quare, fuadente fenfu, fic vertimus: ut ni-
hil promovet vel nauta fine vento, velfine pluvia eultor agn;ita, qui perpetua velint florere nominis fama, non posfunt heroes vate facro
carere. Sed in noftra !ing'j3 effertur fortius, interrogando.
um aqvarum , pluviarurn , htfiåndaf Molnets föner, fttår-
filiarum nubis. Si quis ve· dar en Åkerman? Och Hjeltcn
ro in laboriofo certamine — lrivart när han} hvad hug-
felix fuerit, fvaves e) hy- nar hans mödor, om ingen
mni laudum apud pofteros Skald dem förkunnar, ingen cauiae, oriturque fidum pi- Efterverld nämner hansnamn, gnus /) magnis virtutibus. intet förhund dr imellan För-
Ingens vero hsec laus O- tjenfien och Minnet? Men o-
Jympionicis repoiita eft g). dödlig gör honom Sängen, och
Id quidem noftra lingva mo- eder, I Olympias Segrare,
derari K) cupit. Divinitus framför alla, dr evigt, hos af-
enim fapienti quisque floret undenfjelf denna ärorika lot- pedtore i"). Scito nunc, ten förvarad. Denna, Agefi-
Archeftrati Fili, tui, Ageii- damus, ville nu jag kunna dame, pugilafcus caufa, or- egna Dig: nu ville jag vara
Jkald;
é)fuaves: p.sKiyoeqvsc compledtitur & quod dulce fit & quod fo-
norum: quare divifimus quafi vocem, ut late didita farna /olaretur
labores.
/) pignus: nos in notione foederis manfimus, fed fenfus eft idem, g) Ingens— repofetaef: uvccksitcu exprimit anxiam & tutam cu- ftodiam preciofte cnjnslibet rei, ut in perpetuam mane3t: atque fic
tuta durat sétatern cc(p$cvuTcs> invidiae non obnoxiä, ipfi celebrata
invidfte, gloria Olympionicae.
h) tnoderari: fed ut Latinorum disprfctre eft, a pafeo, prcprie
diftribuere pecus per pafcua, binc diflribuere generatim, eadem ratio eft Graecorum νεμείν atque ητοιμα-ίνεοι, quae referunt antiqursfimam if.
lam Nomadum vitam; vimigitur tribuendi fervavimus.
i) Divinitus—pedtore: fpirans uumquam rton Pindarus pietatemin Denm eximiam verecunde femper fentit de fe & rebus humanis : di- cit fe mcdo velie, fed facultatem dicéndi omnem penes Deutn esfe da-
torem : nära de Poétis diferte hoc loco agit: foii enim antiqurus illi
erant ροφοί. CeterUm ex ανθεί duximus comparationem fenntiumatque florutn: Sitterarum, quas ferit lingua; featentiarum, quas iogeniuin cre-
at, ut ex femiiie JDeus florem.
Sm
"fc. ) f ( Jf*
namentum de corona au- Jkalä; men man är ätt tj af
reze olivae dulcifonnm kf ac- egen förmåga: tungan har en- einam, Epizephyriorum Lo- daft ord'·, m*n Snillet,Jömdes-
crorum Γ) gentem curans. fa frön förvandlar til blomfler,
Ko una choream inftituite detta dr allena af Gud. Höre m),o\ Mufae: fpondebo, vos Du dock, rodldige kämpe, Son
non ad eam , ceu hofpites af Areheflratus, med wdlbe- fugantem η) populum, ne- hag denna fång, till Din, o!
que iliiperitum egregiorum krönte med den gyldne oliven,
facinorum of, at perfapi- ochDittfolks, Locrernas, dra.
entem p) 5c bellicofum Ja, Sånggudinnor, viljenj pä
jor- k) duldfonum: ut optaniis accepimus, qnod Poetse meiius fedet.^
0 Locrorum : de bis diximus fupra, fed in partem laudum veni-
ant, quia mos erat in ludis Olympicis, ut univerfa viétoris gens atque
patria publice per preeconem, tamquam ipfa viftrix, proclamaretur, il-
lamque deinceps gloriam in fuis titulis ferret.
ni) una choream inftituite: χωμαζεν eft epulas follemnes cum hymnis & tripudiis agitarei huc venite o! Mufae, ad populum hurna-
nitatis omnis amantem, hic optime vobrs erit, hic artes veftrie colun-
tur, feftos celebrare dies poteftis: tot tantaque enim hujus popnli de-
cora funt & ednntur facrnora, ut numquam, ii vel fin gulse veniatis, ca- nendoram defit materia.
n) hojpites fugantem: novimus, quam fanéle haberetur antiquis hofpitii jus: ut erat enim fevov aut exerrjy ejecisfe piaculum, ita ho- fpitalis benevolentia fummum, quo a barbaris internofcerentur gentes moratiores, humanitatis officiam: nos plenius diximus mores, huma-
nitatem.
o) egregiorum facinorum: non invita χαλων natura, retulimus
ad atiimum fortent, nam fic faepe Pindarus, 01. XIII. 64. Nem. VI.
20. 87. cfr. Horn. 11. XIII. 116. JElian. V. Η. VI. 2. ipfumque pul-
cher Latinis, Flor, II. 19. IV. 4. ut rara virtutum conjunftio, fummae
fortitudinis fummaeque humanitatis, intelligatur.
p) per/apientem: idem valet ac litteratum, elegentiarum quarum- τίβ intelligentem & ftudiofum, nam ad poefin inprimis, muficen &
quidquidtum eratartium politiorum, pertinere antiquisfimam vcQtctf no-
«λ < β >
.esfe ventaras. Nam ingeni- jordenfinna ettfolk, dirSmdk
„ . . fårenas med Styrka, Seder
tos q) neque fu va vu pe Mod, kommen: här, bety- r) neque graviter rugien- gar jag, njuten J eder håg-
■v , „ tid:.minnens detta folks For¬
tes sjJ leones inutaverinfe r.. , „ «.τ -
fdder, och metcn, att Lejo-
mores. net urartar icke ^
tionem, fupra monuitnus: atque fiabent hae dotes, robur & elegantia,
miram ex oppofito dignitatem.
q) ingenitos: refert ttiajoratn memoriam, quam expresfimus.
r) fulva vulpes: ad indicandam gentis prudentiam inducitur a poeta, féd itnaginem, finiftri quidquam & noxii femper habentem, non
pasfa eft hodierna dicendi ratio, ut in-iaudem retineremus»
i) graviter rugientes: refecartda non raro funt veterum poeta¬
rum epitheta, quae mirum quantum illorutn infantiae-temporum, tardi-
oris nova quafi fultra inteHigentiae, placuere; nobis vero fubaftioribu?, eft, quando menlem obtundant, multoque fortius res nuda jfonuerit.