°fACOBUS ÖRN BERG,,

(1)

i

χι

PINDARI OLY

ODE UNDEC

au A Μ ,

CONS, AMPL. ORD. PHILOS. UPSAL.

PRiESIDE

M,, CHRIS! ΟΡΗ. DAHL,

Grjec. Litt. Prof. Reg. et Ord.

EXHIBET

CJR O LUS

°fACOBUS ÖRN BERG,,

WJESTROBOTNIENSrS.

In Audit. Guft. Maj. d. 14 Junii 1797/

H. C.

UPSALI JE,

utteus Joh. Fred. Edman, reg. acad. typogr.

(2)

VIRO

admodum reverendo et clarissimo,

DOMINO

EcCX.JESI.ffi NeDER-CaliX PRffiPOSlTO ^et Pastori»

PARENTI INDULGENTISSIMO.

m habet pietas filii, quodpaterms meritis reddat,

fed primam hane vocetn, quam licet mihi pubJice profitcriy accipe, care Parens, in fan&am mentis gra-

tisfimce βdemme velie tuam adolefcentice mece curavn9

fapientiee virtutisque fludio> dum vixero, demereri, t/f Te, vicena prole beatum ^, worc t/tft/i , qui non re-

feram & longcevcs feneäutis tcedia foler. DE US

annos Tibi fuflentet, ut fuccrefcere Tuis laudibus

e

LAVO OKSf

videas.

PARENTIS OPTIMI

Amantisfimwn fili^{u m}

Carol.. Jac. Örnberg.

(3)

PINDARI OLYMPIORUM

OD E XI a).

.AGJSSIDAMO, LOGRO, EPIZEPHYRIO 6).

Eft

rum

hominibus c)

nunc plurimus

verfto-

u- Λ-L·

ITJTvar

^utan

hamnar

vind? Hvad,

Seglaren,

utan fus d), nunc iteua caelefti- regn ifrån himmelen ^, utan

AΛ bi¬

et) Latine poetam, verbum verbo, tradidit HEYNius in ufum ti-

ronum, nec ipfum nos poenituit fequi , ut Graeci fermonis quam dili·

gentisfime fervaremus imaginetrs. Quod Svethice dedimus, nefcinjus

ipfi, quid fit, praeterjuveniie eonamen: nobis certe non tnelius lingua

aliena esfet fuccesfum. Sed in eloquentiae ftudio, praeter unum finemf

non novimus: ignoramus ebim quid fit, quod peregrinas feftemur Mu-

fas, nifi faciamus easdetn, quantum in nobis fit, domefticas & pqpula-

res, id eft, Graecos,atque Komanos,, vel cujates denique fuerint, edi-

feendo imitandoque, noftram ipforum facundiatn perficiamus. Neque

ver o Pintiarum ipfum alio nos confilio legimus, fed in hoc maxitne

obfervavimus, eam esfe veterum dicendi rationem & Graecae inprimis jinguse fertilitatern, ut, dum vox quaelibet valet fenfum, quem totidem

ferme periodis linguae novitise vix adfequantur, verba,<quod.ait;CiCE-

ro, non adnumerare leftori, fed tamquam adpendere ^.interpres fciat:

quare litterarum, intelligat quisque, non admodum interesfe^, quidquid

hoc ftt, quod in ».extretuis Poiitas lineis^, neceöfe eft, haereat rudimen-

tum , fed, örtum a voiuntate pronciendi, veniam forte habebit facilio-

rera quantuiumcumque, quam nullum.

b) Epizepkijrio: a Zephyro, Locridis oppido, di&i, qui vicinum

agrum colebant, propiores Italize; ut Ozolae, qui juxta iEtoliam ; jux-

ta Euboeam, Epicnemidii f. Leleges, iCeterum Grammatici infcribunt

hane Oden τοκοε$ fenus ex occafione praecedentis X. ^12.

c) hominibust necesfe ^eft, ut nautae & agricolse intelligantur.

d) tifusi _{γνήσιε,} ita ut fumma etiam necesfttas cogitetur, quae

notio non abeft a voce, quare, fuadente fenfu, fic vertimus: ut ni-

hil promovet vel nauta fine vento, velfine pluvia eultor agn;ita, qui perpetua velint florere nominis fama, non posfunt heroes vate facro

carere. Sed in noftra !ing'j3 effertur fortius, interrogando.

(4)

um aqvarum , pluviarurn ^, htfiåndaf Molnets föner, fttår-

filiarum nubis. Si quis ve· dar en Åkerman? Och Hjeltcn

ro in laboriofo certamine — lrivart när han} hvad hug-

felix fuerit, fvaves e) hy- nar hans mödor, om ingen

mni laudum apud pofteros Skald dem förkunnar, ingen cauiae, oriturque fidum pi- Efterverld nämner hansnamn, gnus /) magnis virtutibus. intet förhund dr imellan För-

Ingens vero hsec laus O- tjenfien och Minnet? Men o-

Jympionicis repoiita eft g). dödlig gör honom Sängen, och

Id quidem noftra lingva ^mo- eder, I Olympias Segrare^,

derari K) cupit. Divinitus framför alla, dr evigt, hos af-

enim fapienti quisque floret undenfjelf denna ärorika lot- pedtore i"). Scito nunc, ten förvarad. Denna, Agefi-

Archeftrati Fili, tui, Ageii- damus, ville ^nu jag kunna dame, pugilafcus caufa, or- egna Dig: nu ville jag vara

Jkald;

é)fuaves: p.sKiyoeqvsc compledtitur & quod dulce fit & quod fo-

norum: quare divifimus quafi vocem, ut late didita farna /olaretur

labores.

/) pignus: nos in notione foederis manfimus, fed fenfus eft idem, g) Ingens— repofetaef: uvccksitcu exprimit anxiam & tutam cu- ftodiam preciofte cnjnslibet rei, ut in perpetuam mane3t: atque fic

tuta durat sétatern cc(p$cvuTcs> invidiae ^non obnoxiä, ipfi celebrata

invidfte, gloria Olympionicae.

h) tnoderari: fed ut Latinorum disprfctre eft, ^a pafeo, prcprie

diftribuere _pecus per pafcua, binc diflribuere ^generatim, eadem ratio eft Graecorum _νεμείν atque ητοιμα-ίνεοι, quae referunt antiqursfimam if.

lam Nomadum vitam; vimigitur tribuendi fervavimus.

i) Divinitus^—pedtore: fpirans uumquam rton Pindarus pietatemin Denm eximiam verecunde femper fentit de fe & rebus humanis : di- cit fe mcdo velie, fed facultatem dicéndi omnem penes Deutn esfe da-

torem : nära de Poétis diferte hoc loco agit: foii enim antiqurus illi

erant ροφοί. CeterUm ex ανθεί duximus comparationem fenntiumatque florutn: Sitterarum, quas ferit lingua; featentiarum, quas iogeniuin cre-

at, ut ex femiiie JDeus florem.

Sm

(5)

"fc. ) f ( Jf*

namentum de corona au- Jkalä; men man är ätt tj af

reze olivae dulcifonnm kf ac- egen förmåga: tungan har en- einam, Epizephyriorum Lo- daft ord'·, m*n Snillet,Jömdes-

crorum Γ) gentem curans. fa frön förvandlar til blomfler,

Ko una choream inftituite detta dr allena af Gud. Höre m),o\ Mufae: fpondebo, vos Du dock, rodldige kämpe, Son

non ad eam , ceu hofpites af Areheflratus, med wdlbe- fugantem η) populum, ne- hag denna fång, till Din, o!

que iliiperitum egregiorum krönte med den gyldne oliven,

facinorum of, at perfapi- ochDittfolks, Locrernas, dra.

entem p) 5c bellicofum Ja, Sånggudinnor, viljenj pä

jor- k) duldfonum: ut optaniis accepimus, qnod Poetse meiius fedet.^

0 Locrorum ^: de bis diximus fupra, fed in partem laudum veni-

ant, quia mos erat in ludis Olympicis, ut univerfa viétoris gens atque

patria publice per preeconem, tamquam ipfa viftrix, proclamaretur, il-

lamque deinceps gloriam in fuis titulis ferret.

ni) una choream inftituite: χωμαζεν eft epulas follemnes cum hymnis & tripudiis agitarei huc venite o! Mufae, ad populum hurna-

nitatis omnis amantem, hic optime vobrs erit, hic artes veftrie colun-

tur, feftos celebrare dies poteftis: tot tantaque enim hujus popnli de-

cora funt & ednntur facrnora, ut numquam, ii vel fin gulse veniatis, ca- nendoram defit materia.

n) hojpites fugantem: novimus, quam fanéle haberetur antiquis hofpitii jus: ut erat enim fevov aut exerrjy ejecisfe piaculum, ita ho- fpitalis benevolentia fummum^, quo a barbaris internofcerentur gentes moratiores, humanitatis officiam: nos plenius diximus mores, huma-

nitatem.

o) egregiorum facinorum: non invita ^χαλων natura, retulimus

ad atiimum fortent, nam fic faepe Pindarus, 01. XIII. 64. Nem. VI.

20. 87. cfr. Horn. 11. XIII. 116. JElian. V. Η. VI. 2. ipfumque pul-

cher Latinis, Flor, II. 19. IV. 4. ut rara virtutum conjunftio, fummae

fortitudinis fummaeque humanitatis, intelligatur.

p) per/apientem: idem valet ac litteratum, elegentiarum quarum- τίβ intelligentem & ftudiofum, nam ad poefin inprimis, muficen &

quidquidtum eratartium politiorum, pertinere antiquisfimam vcQtctf no-

(6)

«λ < β >

.esfe ventaras. Nam ingeni- jordenfinna ettfolk, dirSmdk

„ . . fårenas med Styrka, Seder

tos q) neque fu ^va vu pe Mod, kommen: här, bety- r) neque graviter rugien- gar jag, njuten J eder håg-

■v , „ tid:.minnens detta folks For¬

tes sjJ leones inutaverinfe ^r.. ^, ^„ «.τ -

fdder, och metcn, att Lejo-

mores. net urartar icke ^

tionem, fupra monuitnus: atque fiabent hae dotes, robur & elegantia,

miram ex oppofito dignitatem.

q) ingenitos: refert ttiajoratn memoriam, quam expresfimus.

r) fulva vulpes: ad indicandam gentis prudentiam inducitur a poeta, féd itnaginem, finiftri quidquam & noxii femper habentem, non

pasfa eft hodierna dicendi ratio, ut in-iaudem retineremus»

i) graviter rugientes: refecartda ^non raro funt veterum poeta¬

rum epitheta, quae mirum quantum illorutn infantiae-temporum, tardi-

oris nova quafi fultra inteHigentiae, placuere; nobis vero fubaftioribu?, eft, quando menlem obtundant, multoque fortius res nuda jfonuerit.