• No results found

TTIIIJi 1UCT0RUM

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "TTIIIJi 1UCT0RUM"

Copied!
36
0
0

Loading.... (view fulltext now)

Full text

(1)

SL

ρ. f. a s.

iHi SPECIMEN ACADEMICUM, ' De

ί

ΑΚΟΖΗΛΙA

1UCT0RUM

"LASSICORDM;

Quod,

j]u

Awpliif, Facultatis Philofopht

in Regia Academia Upfalienfi,

: sub pr&sidio

it

•g !ri Admodum Reverendi Amplijfimiep

T AG.

ΜΛ

TTIIIJi

Ββ)>/

qv.

PROFESS. Reg.

&

Ord

é tiblico honorumexamini

fuhmittit

-iDREAS

mm/

Erici Fil,

m O-GOTHUS.

o. \uditor.Guitav. Maj. ad d. 19 Maji

Anni MDCCXXXVX.

Horisante meridiem

folttis♦

(2)

{ ,

S:M R:«

M:TIS

MÄXIMjE

fidei

viro,

Regiet,

Camera

PRiESIDI,

Ut et

Societatls

Regu

Liter

aria

ac

Seten-tiarum

Upjctlienfis

membro

honorario,

PeriUuftri

GenerofiQimoque

Baroni

ac

Domino,

Dn.

gustavo

rAlamb,

PATRONO SUMMO.

S\]mma

Domine

UlaTm

BARO,

,

Excellentiflime

in Ρatriumme¬

rita , cumpari virtute ac

(3)

quo emines ,

fafllg't0 Te

dudum

col·

locarunt, ut

clientes

Tui

,

«i/

*«·

fimas

Pamafji

radices h<eremus

,

tum

conffrefium

trepidi omnino

fubea·

mus. metum tamen meo animo

excu-tit recordatio

fingularis

grati<e,

in Pa¬

rentes meos olim

bemgniffime collat<e,

quos mnquam non

maximis

beneficiis

ornaflt.

Si

filio

eadem obtingat

felici-tas,

quod

fupplex petierim

,

incomtas

has

pagellas

,

de Tanto

Nomine

co-rufcantes

reddere

,

mihique

Jummum

Tuum

patrocinium

exoptare

aujtm.

Λ/éww interea erit9

ardentijjima

vota

pro

Perilluftris

Familias

RåLAM-BiANte perenni

flore

nuncupare, ac

in cineres

JubmiJJa

pietate

permanere

Excellentiifimi Nominis

TUI

eultor & cliens dtvoliffimtii

(4)

Périliuflri

Gener

οβϊβτηο^

Baroni

ac

Domino,

Dn.

ANDREJi

RÅLAMB,

Regi# Legionis

Ρ

R Ε T O R I £

CENTURIÖNI

Longe

Aderit^mO}

PATRONO MAGNÖ.

ADmemoriäm

parabilis

grati<e Tuse,

inufitatds

acincom·

Gene-rofJffime Doroine

BARO,

hebefiit

omnino mens venerabunda. Placuit

enim Tibi tot

tantisque heneficiis, &

domarnpaternam, & me

ipfum alm

(5)

dignar

i, ut,

β

v

el

centum

mihifuppe-, tis tamen

digne

preedican-dis vix par

ej]em.

Summa

igitur

pie-taii· oro , devota

Jimplicitas

Tibi videatur

intempefliva

,

quodqua-lescunque

hafce

fludiorum

primitias in

aram folita

benignitatis

Tuas

fupplex

deferam,

(pesque

dubias priflino Tuo

javori

fubmifo

animo commendem,

inler

calidijjimas

preces

, velit

Sum-mum Numen Te

omnigena felicitate

vitaque

ISleftorea beare,

quoad

vixe-ro, per

manfur

us

Perilluftris

Generofisfimique

Domini

BARONIS

devotijfmui gratijfmtisque,

cliens

(6)

VIRÖ Am

Dn.

carolo

Officinarum ferrearum fort acOirettori

NUTRITIO MEO

Admod.ReverendoPracUriJfmofeWTkOi

Dn.

Ν

I C

O

L

A

O

ÄSCHANIO,

Trtpofito diftri&us

Jpattltflfltfiflb

/

& Pafiori in Drtåmta

Lauda-tisiimo,

AVUNCULO unicOf carijfimo.

Ρlur. Reverendo Pr<eclarijfimog3 VIRO,

Dn.

Ν I C

O

L

A

O

AURELIO,

Paflori

in

Sljlebt)

Vigilantiffimo,

AVUNCULI loco multis nominibus

colendo.

(7)

Vo-yllAj/ffiV y

WENDELIEN,

ad ^atnndé &c.

Poffes*

foUertisfimo^

BENIGNISSIMO.

Ρlur. ReverendoPrteclariffimofy

VIRO,

MAG.

Ρ

Ε

T

R

O

Ραβοηin

£ftra

Meritis-fimo ,

AVUNCULl nomine & honore prQ*

fequendo.

Reverendo Doftiflimoque VIRO)

Dn.

ANDREA

Ecclefiarum in Båftta

^aebt)

&

^vijd V. D. Comminiflro Fideliiiinio>

ΡARENTI

Optimo.

hiscjue,

Avunculi

ac Parens

(8)

nordtifimi, Carisfimi, oh

innu-merd ac vere

pdternd

beneficia,

?

^

in venerabundt

gratisfimique

a-nimi

pignus

, cum

omnigena

profpentatbs

<voto,

fpecimen hoc

cjualecunque dico,

conjecro

Ampliil. Plur.Reverend.

ac

CariiT.

Noirunum

Fcjlr,

Objervantifltmus

cultor

0

Filius

obedientisfimus

(9)

L. B.

FAteor

tis aut

equtdem

proficientis effe

L, B.

non

incipien*

<etatis, de

Audorum ClaiTicorum imitati¬

onejudicium ferre , fed mat ur&

perfefiseque eruditionis. Certe Viri ? in

republica literaria eruditionis laude

lon-ge celeberrimi, egregie adeo bac in par¬

te fuo perfunffi funt offcio, ut

nihil

fu-pra. Verumenimvero facilem 1$ ego ab

aquis cenforibtu veniam merebor, quody

SpeciminisAcademici loco, qu4edam bujus

doftrin# momenta attingere fufiinuerim.

Non enim proprio aufu infignem hancce materian) mihi pertrabiandam fumfi, fed

eonfilio & aubloritate illorum , quibus

morem non

gerere, religioni mihi duxe*

rim. Summa interim obfervantia rogo7 velis L. B. innoxios hofce conatus in

meliorem intergretari

partem«

(10)

D.

D.

CAPUT PRIUS.

§. i.

Ocum, quibus

infcribi-tur hxc noftra

dis-fertatio,

explicationi

diu immorari y minus

neceiiarium

exiftima-mus , fiquidem illae

funt nemini non facile obvise. Utta-men aliqua habeatur earum ratio,

é

re forte erit, indicare, quid per

κ*-χοζρλίαν

& Auftores claflicosvelimus

in-telleftum. Accipitur vero nobis vox

κακοζηλίοος

(quse compoiita eft a κΛκος,

malm, imperitus ·γ &

ζήλος,

amulatio)

non ftrifte folum, provitio,

perfpi-cuitati ftyli oppofito , fed & pro

imi-tatione prava, & contra ipfum

purio-ris eloquentis latinse genium

affefta^

te fufcepta. Unde iimul patet,

Autto-fum clafficorum nomen in fignificatione

fatis nota & ufitata heic adhiberi, pro

fcriptoribus

optimisac

praeftantiiiimis>

iive in foluta iive ligata emineant o-ratione. Illos tamen imprimis

heic

(11)

Κ Ο κ >

§. II.

Eloquentiam, beneficio purioris

ftyli, optime poffe excoli, cum

Ro-manae eloquentiae Parente, Cicerone

a) , nos ingenue utique fateri decet.

Ipfumautem

ftylum,

a vera ac legiti¬

me inftituta imitatione

potiffimum

de-pendere , fuo exemplo produnt vete¬

ris aeque ac recentioris aevi

fcriptores

latini,qui fummam laudem,

omnjuni-queadmirationem funt confecurr.

Ci-cero ipfe,imitando

Demofthenem, ac

reliquos Scriptores Grscos, ad

fum-mum

faftigium

dicendi pervenit b),

Virgilius quoque , ob

iingularem

in

imitando induftriam ac

felicitatem,

principem merito inter poetas

obti-nuit locum c). Nec alia noftro tem-pore fupereft via ad latinitatem

com-parandam , quam

diligens

bonorum

fcriptorum

imitatio , cum ailidua eo-rum leftione

conjunfta d). Quorum imitationem mafculam, reli&a

pueri-li ifta , in fequentibus fumusadun>

braturi.

a) De Orat. lib.3. c.33.$49. b)

(j)uin->

tilian. lib.10. c. 1. inftitut.orator. c) Conf.

PoeticaGiejf.

c.z.Macrob.Sat,j*&6, d)VoS"

fii lib, 4. c, /, Part. orat.

(12)

4 m o §. I".

Ut veram latinitatcm imitemur*

neceiTe omnino eft , non unius

tan-tumfcriptorisveftigiis anxie

inhaerere,

Ted, inftar apum, flofculos, nunc ex

liis, nuncexillis, decerpere. Unus

énim ille vix datur, ex quo ömnem»

tam rerum , quam

verborum

uberta-tem & copiam

haurire

queamus,

&

qui ritiis plane (it

immun is.

Malta

quidem funt ,

inquit Voiiius

e)

, non

venufte minus ab aliis fcriptoribus, quam ä Cicerone , dibia : plurima tamen hujus

verbis efferri non poffunt : five in re rufti-ca, in qua adeundifunt Varro ,

Columel-la , aliique ejusce rei fcriptores :■ (tve in

ärchitebionica , in qua confuletur Vitrii* vtus ; five in re naturali , in qua

adeun-dus Plinius , ut in aliisalii.

Nihilomi-nus non diffitemur , pofle nosunum

audorem in imitatione ipfius

oratio-nis fequi , eumque in fuccum

&

fan-gvinern quaiivertere. Neque

enim

ab-ibnum eft , Ciceronis elegantiam

ex-primere &

aflequi,

licet

multas

phra-fes &didioiiesquisadhibeat,qu£

apud

aliosprobsenotaeAudores

reperianturv

e) Locoproxime citato.

(13)

$. IV.

Porro fub fe compleditur vera

imi-tatio artera erudite oecultandi ea,quae ab aliis fint defumtaj adeo ut in ipfa

fimilitudine fit diflimilitudo, & omnia asquabili profluant tenore , ac fibi

in-vicem eleganter refpondeant.

Dili-gentia accuratiffima & prscipuo

imi-tandi conamine opus eft. Etiam ver-ba latina ufurpanda, in eadera forma,

& fenfu eodem, quo illa apud veteres comparent latinosj ut,quzecunquevel fcrmone narremus , vel mandemus

fcripto, clare intelligantur, & oratio apte compoiita , ac concinno verbo¬

rum numero junda,in iingulis

perio-dis juftam habeat menfuram. Neque

imitatio fittantum in verbis : illuc

in-tendendamens

, quantumfuerit illis viris

decoris in rebus atque perfonis, quod

con-filium, qu£ dijpofitio f).

f) Quintilian.lib%10. c. 2.infl. Örat.

§. V.

Nifi vero hoc modo, jam

brevi-ter indicato, inftituatur imitatio Au-dorum,

χακοζηλία

merito audit. Quae unde ortafuerit, & quomodo feniim

longe

lateque promanaverit, operae

(14)

omni-omnino pretium erit indagare. Certe conditio rerum humanarum primo

heic in cenfum venit. Et, ut cetera

mittamus , perpetU£ viciffitudink infigne

prabet exemplum ipfe homo. Ex infantia enimfenfim ad lubricum adolefcenti£ihinc

per viriiis atatis robur infenium ,

tan-demque in mortem delabitur. ffuid igitur

mirum , cur lingv<e ipf<e , quibus

cogita-tionesfuas exprimit, perinde fibinon

con-ftent , fedutfua initia , fua incrementa,

ita &fua decrementa obtineant g). Licet

vel maxime ad faftigium quoddam

e-niti videantur res humansj tamen in

perfetto , tefte Velleio h) , difficilis ett mora. Hinc etiam lingva, quaeres efi

maxime inftabilis i) , non poteft non

labefa&ari , interire , vel novam

in-•duere formam.

Confufio Babelica > ac deinceps

diveriitas lingvarum , ut nos docent

facrae liters k) aéris quoque ,

cibi,

potusque vicifiitudo,

commercia,con-verfationes, connubia, våris

migra-•tiones , bella & vi&oris &c. /) pro

caufTisgeneralioribus

καιιοζρλίΛς

etiam

habentur.

g) DuFrefneinpr<efat, ad gloffar.

med,

lat.

(15)

lat. b) Iib. 1.t. ty. i)Lipf.cent.3.epifi. ad

Bdg. p.jj. k) Genef C. II. 1) Borrich.

dijjert.decaujf. diverf. lingv.

§. VI.

Accedit naturalis ingcniorum

dis-pofitio , quae omnia innovare

avidc

cupit. Ea enim, inquitMorhofiusw),

humant ingenii esl in do lei? ut optimarum

etiam rerum 5β quotidiana funt ,

naufe-am quandam concipiat , &femper novum

aliquid , inauditum , infolitum,

admira-bile, excelfum quarat. Quod Utique

ex-perientia, optima

rerum

magiftra,com-probat. De lingva latina hoc

Incho-feri eil judicium n) : Vix Cicero loqui

defiit , cum os eloquentia claufum; nam

vovam inivere latine loquendi viam, in

qua primum fuit, a Cicerone tum genere

dicendi, tum verbis difentire. Ac, utin

rebus novis & curiofis ejfefölet

, habuere

continuo fuos imitatores. llnde exfiiriEIo Cicerone literaquoque latina ingens

detri-mentumfecerunty lumen illud

eloquen-tia Romanis cum ipfa imperii libertate fi*

mulfere ereptum efi. Quam

affedlatio-nem novitas verborum fecuta eft';

pe-jorparenteproles, qua vel fola in ruinam

träbit5 qua novitatis pefte nibil unquam A 4 fuit

(16)

fuit Romana eloquentia peflilentiiis o).Pr®

liobis quoque funtBorrichius,

&Dau-miusρ) ,

KcutolyXietv

lingvae latins,fub

argentea astate, adfcribentes ingeniiss

quae antiqua & nativa venuftatenon

deleclentur.

m) ln differt. de patavinit. Lhiana,

η) Hifior.Latinit.Sacr.Lib.z.c.1,2. 0) loco

tnodo citato. p)de caujf.amif\rad,L.L.c.z^.

§:

VII.

Seneca fubitam mutationem ac priftinam majeftatem latinitatis hifce

iadicat verbis q)i ut pofftis, inquit*

aflimare y quantum quotidie ingenia

de-crefcant : & nefclo, qua iniquitnts ad

malumpronitnte naturaeloquentiafe

retro tulerit: quicquid babetRomanafacundia

>

quod infolenti Gracia aut opponatautpr a-feraty circa Ciceronem cffloruit. Ornnia

ingenia, qu<e lucem nofris fiudiis

attule-runt, tuncnata funt. In deterius quotidie

data res eft y-—ut ad fummum

per* duEta^ rurfus adinfimum velocius quidemy quam adfcenderant, relabantur. Nec

Ci-cero ipfe difientit

r): Oratorumlausim

duEla ab hitmiliy venit adfummum, ut

jam, quodnaturafertin omnibus fere re¬ bus} fenefcat

9 brevique temgore ad

(17)

SS o SS 9

lum ventum videatur. Fuiffe quoque

e-jus astate, qui impoliti & confulto

ru-dium & imperitorum fitniles videri volebant, conftat ex libro de oratore.

Certe vulgus rudisque plebecula

, im-mo doitiores nonnunquam, ex

semu-latione ad novitatem aliquam

afFe&a-tam rapiuntur. Neque aliunde magis,

quam ex hac ingenii humani

incon-fiantia,

provenit, non tantum fumma

illa lingvce diffimilitudo

, poft unum

vel altermn feculum oriunda j fed &

incredibilis illa dialedorum varietas,

quae,diveriis in locis, eodem tamen in imperio, (imul regnare fölet.

q) Procent. /. controverf. /·) Lib. 2,

c, 2. Tufculanar. quafiion.

§. VIII.

Exempla imperantium relinquere

in mentibus humanis vivum quaii fui

exemplar,veriilimumomnino eft.Nara

grex paftorem, patrem domeftici, Re-gem fubditi imitantur. Vldere licet,

inquit Cicero r) β velis replicare

me-moriam temporum

, qualescunquefummi

civitatis virifuerint,

talem civitatem

(18)

inPrinci-ΙΟ ϋ Ο Μ

pibusexfiiterltjeαπdeminpopulo feeuturam.

-componitur orbts

Regis adexemplum; ne cfic infleftere fenfus Humanos edittavalent,quamvita

regen-tia t).

Proinde mirifice au&a fuit illa

kam-ζηλίΑ

latina experegrinisRomanorum

lmperatoribus, quorum primus

Tra-janus, & ex ingenti cum illis inau¬

lan^ Italiam pertra&aperegrinorum

turba.Et iicveritati

maximeeftconfen-taneum,Imperantes,quibusplerumque armamagis,

quam literae,fuere in

pre-tio,fuaegentishominespraefecifie rebus gerendis. De Julio Casfare

&Caligu-lai qui Romae nati erant ac educati,

tradit Svetoniusu), quodalter

civita-te multos donaverit peregrinosjalter

coegeritRomanos germanicum

addi-fcere fermonem.

s) lib.3. c. 14.de legibur. i) Claud. in 4conful.Honorii. u) Jul. Caf.c.j6.& $6· Calig. c, 4y. cfr.DioCajf.libb.41.&43.TA*

rit,sinn. lib.11. c.23.

s. IX.

Depravatos fic aulae urbisquemores

corruptum ac

inquinatum

fecutumeft

dicendi genus 5 adeout corruptio

(19)

rum tanquam fons turbidus fuérit,

ex quo quisquiliae omnis generis ,

di-gnitatemac elegantiam fermonis

con-taminantes , ebullierint, eruperint.

De Hadriano & Valentiniano

Impera-toribus Marcellinus teftatur .v): Oderat,

loquitur deValentiniano primo,

eru-ditos & opulentos & nobiles,

fortibus

detmhebatyutfolus videretur boms artibus

emtnere:quo vitio exarfijfe Principen*

legi-musHadrianum.Qu2£.

patravit fcelera Ne-ro in viros eruditos & virtute

claros, Cornelius Tacitus multis deplorat y). Domitianus Philofophos urbe &Italia expulit} & libros eorum , clariilima

ingeniorum monumenta , comburi

curavit in foro ac comitio z), Hinc

vero ftudiorum

negle&us & interitus

non potuit non

fequi. Patroni enim defuere} praemia ac nutrimenta erant

fubtrada, quibus ad literarum

cultu-•ramftimulabantur

Romani. Et certe

torpet amor

ftudiorum,

ingenia

defi-ciunt , &

eloquentia infringitur, ii

praemia ac honoris

incitamentatollan-tur : juxta illud

Martialis a):

Sint M<ecenatesy nondeerunt

FUcce, Ma*

rones.

Nec non alio in loco b) :

(20)

Infierilescamposnoiuntjugaferrejuvenci,

Pingvefolum laffat, fedjuvat ipfe

labor.

Et Plinii c): Neque cuiquam tameldrum

fiatim ingenium esi, ut pojfit cmergere,

nifi illa materia , occafio, fautor etiam commendatorqne contingat.

Metumprsterea ac

adulationem,

exflinfta libertate , ut ingeniis,

ita

ftudiis ac lingus latins,

κακοζρλίαν

at-tuliffe, vcl inde probari potelt,

quod

in libertatemagis nosextollamus,

ma-.

gisqueingenium inpromtu

habeamus;

. fub immani autem fervitutis jugo

vi-vidaeac ingenusanims

contundantur,

& ipfa virilis eloquentia

frangatur

ac in fervile obfequium fubmittatur

d).

Quod autemper mera

fervitia

ac

adu-lationes gratiam Principis

ambire

co-gerentur Romani , ex

Valerio

M.

e),

& Mamertino Seniore f) facile

colli-gas, qui

Tiberium Csfarem,

Maxi-mianum & Diocletianum,

Imperato-res peffimos, fummis

extollebantlau-dibus.

Λ-) lib.q. c.g. y) Lib.ij.Annat, z) c

fr.

Sveton.in vitaDomit.Gell.N.A.ij. π.a)lib.

g.Epigr.jy. b) Lib. /.Epigr.loj. c)

lib.6.

ep. d) Confr. Sallufiii Catil. C.7·

&

(21)

Cornel, Taclt.Annal.Lib.i.c.i.HiftMb.i.c.i,

(guintilian.dialog, de caufftscorrupt.eloqu.

c.39. e) in Proleg.adTib. Caf f)aWalchio

in hiflor. critic.LL. citatop.m.8y.

S- x.

Secundum tritum illud ac veriifi-mum proverbium g):

Necfacile efi xqua commoda mentepati,

luxum &faftidium, ex

bonorumabun-dantia örtum , cujusmentionem

feci-mus §.VIj ut & urbanitatis veterum

Romanorum affedationem, haud im-merito inter cauifas noftrae

χακοζηλίας

relata volumus. Haec enim prae ic

fe-runt fpeciem admirandiftudii puritatis

lingvae latinae , cum tamen inauditae

novitatis nomine venire mereantur. Et quod ad åffedatam urbanitatem

at-tinet, novum plane erat& infolitum,

vocumgraecarum ufumnon admittere

in lingvam latinam , quae jam pridem in ejus civitatem erant receptae

, &

flexione ita formatae , ut aliquid

lati-nitatis faperfe viderentur. Talem uti-que moleftam fedulitatem prodidit

Tiberius Caefar , dum vocem emblems

vetuit edifto b) j Sc monopoliHm in

fe-natu nominaturus

, veniam eft

prae-< fatus i) , ceuvocabula minus latina.

(22)

Erant autem hx voces civitate latina donatx a Cicerone k) & Plauto l). Alioquin urbanitas eft ,

judice

Quinti-liano m), in qua nihil efi abfonum ^ni-hil agrefte, nihil inconditum? nihilfet'

egrinumy neque fenfu, neque verbis, ,gefluve pojfit deprehendi. Utnon

tam fit in finguUs diBis , quam in toto

colore dicendi } qualis apud Gracos

Atticifmus iUe redolens dthenarum

proprium faporem. Si hac de re

no-ilram aperire liceat

fententiam

,

freti

venia & exemploCiceronis η),

ii

non

aliorum, exiftimamus, grascas voces

poiTe aeque in didione latina

licite

ad-hiberi , ac in vernacula nonnullas

exoticas : fed perraro , & non

niii

fumma urgente neceilitate.

Idem de

adagiis illisque vocabulis

habendutn,

quibus vis dicendorum graece , quam

latine, melius exprimitur : e. g.

m-χαίξεκα,κία

5

χακοζηλϊα,

κτλ.

g) Ovidii lib. z. art. amatör, h) Dion. libr. /7* i) Sveton. in Tiber. c. 7/. k) Brut.c,γρ. /) StephaniThef. L.L.fttb voce

Monopolii. m) l. c.Lib. Vt. c. q, ρ.185.

Ό

Bib. z, c. u ζ. de Fintbtis.

(23)

m ° m Η §. XI.

Denique huicvitio plurimum aug-.

menti acceflit ex

frequentibus

colo-niis populi Romani in peregrinas ter-, ras, & barbarorum irruptionibus, ac fixis domiciliis in ipfo latio , eique

fubjacentibus provinciis. Neceffitas lingvae latinas addifcendie cundtis

qui-dem per totum imperium erat

injun-d:a : qualis autem prodiret

latinitas, ex mifturavernacute & latinae, in

co-loniis & provinciis Romanorum, cui-vis, attentius coniideranti lingvarum

caftitatem, clariilime patet. Idem ex

lingvis hodiernis, örtum & originem

hinc trahentibus o) facile intelligitur.

Dum vero extern gentes leteris iingv

modulum & menfuram

ajfeffabant, Ut lo-quitur Cellarius p), vetus illa lingva

latina mifere corrumpebatur

ac

dila-cerabaturj accedente prxfertim

negli-gentia & fatali infcitia illorum

tem-porum.

Aliae, & quidem fingulares,

caus-fae

κακοζηλίφ

hujus apud

Quintilia-num q) videri

poflunt, quo B. L.

re-mittimus.

(24)

o) Confr. Sveton. de Claud. c. 16. Val.

Max. Lib. z. c. z. Boxhorn,de orig.Gallie, p) DiJJ. Acad. λ JValchio citat, q) Dia-log. de cauflis corrupt.eloqu.c.zf,zp&32.

CAPUT

POSTERIUS.

§. i.

f

^AuiTis

κ,Λχοζηλίοίζ noilrae ii

c

levi*

Μ ter tadis, unde lingva latina,

ad fummum Iicet faftigium o-lim evedla , mirum in modum eft

vi*

tiata, adpropoiitumnos

propius

coii-ferimus. Et quidem , ut

promiiTis

fte-mus, illa exempla

χΑκοζηλιοη;

jam

funt

proferenda , quxin

Auttoribus

clafli-cis merito repreheniionem merentur.

ApudCiceronem ha:c habentur ver-,,ba a) : Alter autem C.

Fannius,

M,

„F. C. Laelii gener, &

moribus,

&

ipfo genere dicendi durior. Is

fo-„ceri inftituto , quem , quia

coopta-„tus inAugurum collegium nonerat, „non admodum diligebat,

praefertim*

qvum illeQ-Scaevolam

iibi minorem

natu generum

prxtulilTet

:

cui

ta-,,menLadius fe excufans, non gene* „ro minori dixit fe illud,

fed

majori

(25)

W ° Μ 17

ftlix detulifle: istamen inftitutoLae-U

iii Panaetium audierat. Facile quivis

deprehendit, aliam in alia parenthe»·

iia hic includi,&

ambiguitatem

exillo

ftbi creari.

Sic idemTullius b) : M.T.Ci-*4 cero, Appio Pulchro(ut fpero) Cen-fC

fori falutem plurimamdicit. Speraty« fequenti vocabulo , dicit, magis uti·*

que conveniilet,

Sic: iliis, & quod libet, licet:iC

& quod licet,poiTunt c). Ubi prono-u men, iUis, non apte refpondet verbo, pojjunt.

a) Lib. declarif.Orator. c. z6. b) Lib.j. ep.n.adfamiliar. c)lib,4.adHerennium

c. zj.

$. π.

Cornelius Nepos ita loquitur d):

Video magnam partem eorum, quiin<c

fchola de pudore & continentiapra:-"

cipiant argutiilime,eosuemin omni-cC

um libidinum

cupiditatibus vivere." Vocabulum, eosdem^ iine dubio hoc

loco abundat.

Idem dicendumde illoLivii: Itaiicu

armatus. Retro revocanda & abden-<c

da cupiditas e).

Plinii funt haec verba /) :

(26)

t% m o $$

*,tatnen aeftimans > novum fieri

de-),bere, videris mihi deiiderio eorurtl

i?indulgere

poife.

Certe

illa:

Ego <efli-mans videris mihi ^ ΠΟΠ cohserent·

Adfedatio ejusmodi Atticifmorum

in vitiis ponitur Plinio a Boeclero^)*

Hujusmodi nsvi orationis , qui ipiis

audoribus parum cautis excidere

pot-uerunt, nomine figurae vix tueri par eft, iiquidem connedandi rationi, a-nalogia? & exemplis repugnant.

Quie

de (ingulis vocibus &

fyllabis heic

o-milimus , in differtatione Academica>

fub moderamineCeleberr.Pr&ddis ha-bita 1734 , de vitiis in ftylo latino ma¬

xime vitandis , legantur.

d)In fragmentis.e) lib.z.c.iodib.u.c.45*

f) libtlo.eg. 34* g) dij]\ de comgar.L.L*

facult.

§. in.

Seqvuntur jam

qusedam

notanda

*

partim ex incuria, partim ex

afFeda-tione orta. Quo id nulli dubitamuS referre, quando dua pluresque peri*

cdi, iimmediate conjunda, eodem in-cipiuntur modo: ut in Ciceronis

Epi-ftol. ad famil. b) , particulam entm

frequentius confpicere

licet.Idemplu->

(27)

f ribus in locis alios apud Ciceronem

obfervaiTe legimus i). Sic audor dia¬

logi de cauiTiscorruptae eloquentix itnprobat formulx illius,

ej]e

videatur,

nimiam repetitionem , quam vel iii

oratione pro lege Manilia odies

le-gas. Sic deledatur Tullius

frequen-tiori harum particularum ufu : quidem

ferte ,· quidem ego i quidem tu, ut idge¬

nus alia taceam, Qui allata exempla

ad certam figuram reduda volunt,

prxter ea, qux antea monuimus,

au-diant Quintilianum /) : ταυπλογία,

idesl, ejusdem verbiautfermonis

iteratioy

quanquam non magnopere fummis Auftori*

bus vitata, interim vitium videripotefii

in quod f<epe incidit Cicero

? fecurus tam

parv<e obfervationis,

b) lib.j. Ep.u. i) conf, diff,cit, de

vi-tios. Cicer. imitat. k) c,zq.guintilian*

inftit. orator. /ib. jo. c. ζ. I) Lib. f, c

l. c, ■

>

IV'

Nequea yocibus&conftrudionibus antiquitatis claflicos Audores abhor*

ruiiTe, clariiTima ex fcriptis ipforum

defumta exempla fatis evincunt. Cl· ceronis enim Tunt: averruncarej pro

(28)

tö Μ o P5

avertere 5 quo verbo Liviusetiatn ufos

cft. Muginan, i. e. tärde agere. Duint

pro dent. Ihexe pro illexiflfe tn). Caef r pofuit: gummo Magijiratn pra"

erat, pro Μ-giitratui. Circulari, 1.e.

circulum hominum circurrftantium & colloquentium facere3 quae vox etiam

eft Ciceronis n).

InterSaliuftii archaistnos referenda

funtfequentia'.Loquentia

infoleftere.Se-natipro fenatus. Quibus merito

addi-11 us locutionem iftam: efi in carcere

lo-tus, quod TuUianum adpcllatur o),

Curtiana haec funt:Mcnfum efi ftipen-^Äw,paifive.fiubeocum

Dativo, Obfequia

jo*tun<e, pro

felicitate.

Inequitabilts

p).

Livii iunt: Adclamffis, pro declaresJ

NanUus, pro nadus q).

tn) Lib.p. €p. 2. Attic.Livii lib.S. c.6.

lib. 20. c, 2j. lib. ιό. Ev.12. Attic. catil. /.

c.$. denat. Deor. lib.g. c.zy. n) Lib. 1.

c.ιό. B. G. lib. 1. c, éq. B.C. Bfuto c.jq. θ) Catil. capp.j. 6. gg. yj. p) Lib.5. c.u

é. Lib. g.c.q. iq. q) Lib. i. c. ig, Lib. 2g.

£4 -ί. o

§. V.

De aliis vocibus antiquatis >

Qmneis5 fortefi} optumus, maxumus?

bjc

(29)

et pro baceA

, face pro fac , hoc

mo-nendum efle ducimus , quod ipii

au-dores veteres aurium fenfum fecuti,

grammaticas leges interdum

neglexe-rint. Quod ex hoc tcilimonio Gellii

conftare poteil r):M. T. Ciceroni mollius

teretiusque vifum eft in quinta inVerrem5

fretu fcribere, quam freto : perangufto,

inquit, fretu divifa. Erat enim crajfius

vtfiiusque , perangufiofreto dicere.

Iti-dem in fecunda fimili ufus modulamine;

manifefio , inquit, peccatu? nonpeccato:

hoc enim in uno atque altero

antiquiffma fidei libro Tironiano reperi. Cum auteiri

vetus llle fonus, nobis jam iit ignotus,

fitius effe exiftimamus,communiorem fequi regulam , quam ipfos Auftores.

Licet eandern de archaifmis

reliquis

foveamus fententiam: illostamennon

aeque reprehendimus in ipfis Auftori-bus, ac in eorum imitatoribus, ii

cre-brius , & iitie ullo difcrimine

,

adhi-beantur.

r) Lib. 13. c, iS.

§. VI.

Antiquatis opponuntur nova

vo-cabula· e. gr. Suilaturire &

profcriptu-rire. jlppietas 8i Lenttilitas, Néttuabun-dus

(30)

dus. Infinitio. Mulierofitas s). Ambacltit

pro fervo. Collabefieret. Explicitius, pro

facilius t). Natura avi brevis, Amare

pro

folere

u). Sunt

haec talia,

quae

<adhuc nova inanent, ideoque in

imi-tatione,ut

καχόζηλα,

merito

notantur. De idiotismis,quia

confvetudine

& audoritatelingvaslatinas,

fignifka-tione, phrafi & inepta

jundura

difce-dunt , cum ex fupra didis

facile

judi-care liceat, hoc obfervafTe fufficiat,

Ciceronem de Cordubeniium poetis judicaife , quodpingue quid fonarent peregrinum , & Plauto ac

Naevio

ftngu-larem tribuiiTe fonum verborum χ). Sic

nonnuili, ftatim poft Ciceronis tern*

pora,voluerunt, ejus

fcripta

ex

patria

Arpino nefcio quid

idiotifmorum

tra-here 5 iiiiiHo, ceteros aureae latinitatis

fcriptores fapere quid

domeftici.

Sic

patavinitatem

Livii de

ejus

idiotifmis

explicat Cellarius y). Neque

Petro-nium ejusque imitatores hac

labe

li'

berarunt: iicidern inApulejo

ceteris'

que

Afris

fcriptoribus dudum

obferva-vere eruditi ζ). De Ammiano

Marcel-lino ita loquitur Morhofius : Unum

illud injlar omnium ej]'e pojfit, quod

apud

(31)

AmmianumMnrceUinum initio lihr.XXI1T}

ubi refiaurationem templi Hierofolymitani

a 7uliano irrito conatu

procuratam deferi-bit, in qua omtione ipfo fono & fenfu &

transpofitione quoddam peregrinum ,

rufli-cum & inconditum obfervése Huc etiam

Flori translata & argutias referri vult

fupra laudatus Morhofius a)*

s) Cicero lib.y. epkio.Attic. lib.J. ep.y%

Pämiliar.Lib. /2. ep, /. Attic.defin.Lib. /,

t.6. Jufcul. lib.q.c. //. /) /· Cafar lib. 6.

c. ij. B. G. lib.2. r.6. lib. 1. c.yp. B. C. u)

Salluilii Jugurth.c. 1. &ρ4. x) Conf,

Ord-tio pro Atckid Poeta & Lib.q.c,u.de

Ora-tore. y) Proleg.curar.pofier. 2:)

Morhof.

depdtavinit. Lividna. a)Dijfi.

fapiu-scitntat

§< VII.

Quse vefo reftare videntur > ve¬

nia B. Ledoris ^ ilridim eundo, in

compendium mittarru

De vocibus ac fententiis Graecis

prir

ori capite breviter diximus*

Poética &

Philofophica

vocabula

tuto imitari licet , modo

iingula fuo

loco collocentur.

Formulas jurandi , nec non

Deo-rum ηomina a paganis effida

, &

illorum fcriptis

infperfa

, immo

voces , ex eorum facris

petitas,

(32)

a c fördes theologias ethnicie

fpi-rantes, qua: animum offendunt, nec citra repreheniionem

poflfunt

admitti,

a Chriftianis caute legantur, cautius

ore vel fcripto ingeminentur.

Quodad ftylumAuciorum

attinet,alii

tumido accopiofo, alii prefFo &

brevi

utuntur genere dicendi. DeCICERONE

loquitur Quintilianus b): Primus,

in-quit) cxcoLuit orationem, frimus

&

ver-bis delettum aahibuit & compofitioni

ar-tem, locosque Utiores attentavit, &

quas-damfententias invenit : utique in his ora-tionibus, quasjeniorjam , & juxtafinem

vita compojuit , id efi , pofiquam magis profecerat , ujuque& experimentis didi->

cerat , quod optimum dicendi genus eSi,

islam priores ejus orationes non carent vi*

tiis antiquitatis. Lentus efi inprincipiis,

longus in narrationibus , otiofus circa ex-cejjus, tärde commovetur,raro incalefctt:

paucifenfus optimi &cum quodam lumine

terminantur &c.

SALLUSTliisufas eft concifogenere

dicendi, paucis multa

complexus,ad-coque non raro amputata: ejus

fen-tentise , & verba anre

exfpeAationem

cadentia : qu& & ipfa nonnunquam

obfoleta>& ex originibus

(33)

ϋ Ο Μ

μ tuata , nonnunquam Poeticac formac c propiora : culpantur etiam variae

di-i gretfiones minus opportunas &c. c)

De LIV10hocmodo judicat

Boecle-rus d) : QuidLiv io copiofius ?latins? va·»

··

lidi us?

jflendidins

? quidfortitu

adadfen*

yj fum, accommodatiusad vitam dicipoteft ?

j£ Legant, qui difcere cupiunt, quidfit ma* jéft*5ftylh itnperii& reipublica majefta*

tem quodammodo exacla.

Di&io TAC1TI acuta efl:, effirax,

^ concifa, & fere nimium meditata: flo-ra^ ridior in hiftoriarum libris, prefiior

m aridiorque in annalibus c) &c.

ηχ In virili

ergo aetate non debemus

ftudia adolefcentiae

fedari,

nec in illa

iine difcrimine ad Audores nos

con-formare, qui pro diverfa aetatis &

re-^ rum dicendarum ratione , plane

dis-Xm crepant.

t: In πξοο·<Ρύύνηθ'£η orationum

, &

ne

epiftolaruminfcriptionibusatque

clau-fulis, in vocabulis honorum ac

digni-rC tatum

variorumque ordinum,

minus

l(j. neceiTarium elfe arbitramur, claiTicos

n-

fequi audores,

fed potius feculi mo-,m rem intueri, tantumque de antiqua

tm C

confve-

IU-ι

(34)

confvetudine remittere, quantumeru*

ditiiiimi viri exiftiment.

b) Dialog, de cauff. corrupt.

eloqu.

c)

Ol. Borrich. confpept. dupt* Lat.Lingu. d) Diff. de compar, Lat. Lingva. e)

Borricb.

loco citat.

§. VIII.

Nec ab rc heic obfervandum,nom

seque

imitanda

eiTe

vocabula

latina

in

divifo, ac in connexo fermone. e. gr.

Ex flammis & ferro eripere.

DubitOj

num ex ferro eripere latine

dicatur·

Qualis erit gratia

vocabuli minatio,

ex¬

tra hane compoiitionem: exfecrationes,

admirationesjminationes (dc.PJuvents

gene-re^forma^celfitudinecorporisyoptimis

fiudiisy

optimoque ingenio

infruptijfimuf.

Sed

mi¬

nus htinum erit: genere inftrucium

ef-fe. Jflgi* noflrum idemcurit, i

dem

fu

do-risfumit? Sed aliquidfudoris fumere

nul-libi legitur. Praoptabat immerito, quam

jure violari. Jureviolari refåe non

dici-tur. Jam fufa , jam cetera ornamenta

regni cauffamque belli , viPlor occupaturus

eft. Sed caufam belli occupare, non

eit

Curtii, neque aliorum f).

f) Cicer.Qatil.q, c, /. deörat.L,■?«r. 71·

(35)

U Ο ϊγ

VeU. Paterc.L* ζ. c. 94* -P/zWzfdneg. c. /7.

Curtii Z,z£._f. i. /2. 0* /.

§. IX.

Ut

χαχ,όζηλot

merito

nobis

audi-unt , qui uni audorum

fuperilitiofe

nimis fe addicunt j ita eos in hoc

vi-tium propendere putamus, quibus

cor-di eft nimia illa & molcfta clailicos fcriptores imitandi

fedulitas,

ut

nihil

fere vel loqui vel fcriberc auiint , ne

partibus fuis minus rede

defungi

vi-deantur. Quo nomine vitioii

Cicero-nis imitatores ab eruditis virgula cen-foria dudum funt notati g). Sic rifu

olim excipiebaturItalus ille, qui non-fiemini , Melanchthonis excellentem

facundiam ac eloquentiam laudanti,

refpondit : Profetto ille homo incigit lo¬

qui b). Refert etiam Balzacus z),

quen-dam minus limati judicii hominem O vidii libros Metamorphofeon in

ver-naculam converti curaiTe, cum exifti-maret, primam lingvae latinse corru-ptionem in his coepiiTe, ne filius, cui

tamen fabulas notas efTc voluit, e

la-tinitate Ovidiana vitii quid

contra-freret.

(36)

28 S! O Μ

Hiveroaliique

κακοζήλοι

fuo

abun-dent fenfu : mihi fufficit, eorum

er-rores leviterperftrinxiflfe, ac pruden

tiorum Virorum operamfollicite in,

-ploraffe, velint radices hujus malij, a<

'j

nimis Juvenum altefatis infixas,

e-velkre, elidere, exftirpare. g) Conf. v arla opufcula de imitat. omt.

ab Halbauerojunclim edita. b)Morhof.de

fatav. Liv. i) In opufcul. Gallie, divt-rf ]qjå

dij]. 6. cui titulus} Lespajfages defendtts„

S. D. G.

References

Related documents

[r]

[r]

merito defraudabitur.' Ut enim , fi confideremus duo illa Eloquentise lumina, Demoilhenem &amp; Ciceronem, quid in omni genere valeat dicendi facultas, ita in. hoc ipfo, fatis

7FDHKGJVNmLnMVKRNopqQE_JLFMrFmQLMPVaRURUPGKLFCGTRUPGLTRUMP_FsFaSDQNL_C`_rNIQ`SCGTRUPGLn MnmNt

[r]

[r]

[r]

Sammanfattningsvis ger detta att djupoperationens kännetecken till stor del återfinns i de ryska väpnade styrkornas verksamhet under 2010-13 och studien kan hävda att