„
SL
ρ. f. a s.
iHi SPECIMEN ACADEMICUM, ' De
ί
ΑΚΟΖΗΛΙA
1UCT0RUM
"LASSICORDM;
Quod,j]u
Awpliif, Facultatis Philofopht
in Regia Academia Upfalienfi,
: sub pr&sidio
it
•g !ri Admodum Reverendi Amplijfimiep
T AG.
ΜΛ
TTIIIJi
Ββ)>/
qv.
PROFESS. Reg.
&
Ord
é tiblico honorumexamini
fuhmittit
-iDREAS
mm/
Erici Fil,
m O-GOTHUS.
o. \uditor.Guitav. Maj. ad d. 19 Maji
Anni MDCCXXXVX.
Horisante meridiem
folttis♦
{ ,
S:M R:«
M:TIS
MÄXIMjE
fidei
viro,
Regiet,
Camera
PRiESIDI,
Ut etSocietatls
Regu
Liter
aria
acSeten-tiarum
Upjctlienfis
membrohonorario,
PeriUuftriGenerofiQimoque
Baroni
acDomino,
Dn.
gustavo
rAlamb,
PATRONO SUMMO.
S\]mma
DomineUlaTm
BARO,,
Excellentiflime
in Ρatriumme¬rita , cumpari virtute ac
quo emines ,
fafllg't0 Te
dudum
col·
locarunt, ut
clientes
Tui
,«i/
*«·fimas
Pamafji
radices h<eremus
,tum
conffrefium
trepidi omnino
fubea·
mus. metum tamen meo animo
excu-tit recordatio
fingularis
grati<e,
in Pa¬
rentes meos olim
bemgniffime collat<e,
quos mnquam non
maximis
beneficiis
ornaflt.
Si
filio
eadem obtingat
felici-tas,
quod
fupplex petierim
,incomtas
has
pagellas
,de Tanto
Nomine
co-rufcantesreddere
,mihique
Jummum
Tuum
patrocinium
exoptareaujtm.
Λ/éww interea erit9ardentijjima
votapro
Perilluftris
Familias
RåLAM-BiANte perenni
flore
nuncupare, acin cineres
JubmiJJa
pietate
permanereExcellentiifimi Nominis
TUI
eultor & cliens dtvoliffimtii
Périliuflri
Gener
οβϊβτηο^
Baroni
acDomino,
Dn.
ANDREJi
RÅLAMB,
Regi# Legionis
Ρ
R Ε T O R I £CENTURIÖNI
Longe
Aderit^mO}
PATRONO MAGNÖ.ADmemoriäm
parabilis
grati<e Tuse,inufitatds
acincom·
Gene-rofJffime Doroine
BARO,
hebefiit
omnino mens venerabunda. Placuitenim Tibi tot
tantisque heneficiis, &
domarnpaternam, & me
ipfum alm
dignar
i, ut,β
vel
centummihifuppe-, tis tamen
digne
preedican-dis vix par
ej]em.
Summaigitur
pie-taii· oro , devota
Jimplicitas
Tibi videatur
intempefliva
,
quodqua-lescunque
hafce
fludiorum
primitias inaram folita
benignitatis
Tuas
fupplex
deferam,
(pesque
dubias priflino Tuojavori
fubmifo
animo commendem,inler
calidijjimas
preces, velit
Sum-mum Numen Te
omnigena felicitate
vitaque
ISleftorea beare,quoad
vixe-ro, permanfur
usPerilluftris
Generofisfimique
Domini
BARONIS
devotijfmui gratijfmtisque,
cliens
VIRÖ Am
Dn.
carolo
Officinarum ferrearum fort acOirettori
NUTRITIO MEO
Admod.ReverendoPracUriJfmofeWTkOi
Dn.
Ν
I C
O
L
A
O
ÄSCHANIO,
Trtpofito diftri&us
Jpattltflfltfiflb
/
& Pafiori in Drtåmta
Lauda-tisiimo,
AVUNCULO unicOf carijfimo.
Ρlur. Reverendo Pr<eclarijfimog3 VIRO,
Dn.
Ν I C
O
L
A
O
AURELIO,
Paflori
inSljlebt)
Vigilantiffimo,
AVUNCULI loco multis nominibuscolendo.
Vo-yllAj/ffiV y
WENDELIEN,
ad ^atnndé &c.
Poffes*
foUertisfimo^
BENIGNISSIMO.
Ρlur. ReverendoPrteclariffimofy
VIRO,
MAG.
Ρ
Ε
T
R
O
Ραβοηin
£ftra
Meritis-fimo ,
AVUNCULl nomine & honore prQ*
fequendo.
Reverendo Doftiflimoque VIRO)
Dn.
ANDREA
Ecclefiarum in Båftta
^aebt)
&^vijd V. D. Comminiflro Fideliiiinio>
ΡARENTI
Optimo.
hiscjue,
Avunculi
ac Parensnordtifimi, Carisfimi, oh
innu-merd ac vere
pdternd
beneficia,
?^
in venerabundt
gratisfimique
a-nimi
pignus
, cumomnigena
profpentatbs
<voto,
fpecimen hoc
cjualecunque dico,
conjecro
Ampliil. Plur.Reverend.
ac
CariiT.
NoirunumFcjlr,
Objervantifltmus
cultor
0Filius
obedientisfimus
L. B.
FAteor
tis autequtdem
proficientis effeL, B.
non
incipien*
<etatis, de
Audorum ClaiTicorum imitati¬
onejudicium ferre , fed mat ur&
perfefiseque eruditionis. Certe Viri ? in
republica literaria eruditionis laude
lon-ge celeberrimi, egregie adeo bac in par¬
te fuo perfunffi funt offcio, ut
nihil
fu-pra. Verumenimvero facilem 1$ ego ab
aquis cenforibtu veniam merebor, quody
SpeciminisAcademici loco, qu4edam bujus
doftrin# momenta attingere fufiinuerim.
Non enim proprio aufu infignem hancce materian) mihi pertrabiandam fumfi, fed
eonfilio & aubloritate illorum , quibus
morem non
gerere, religioni mihi duxe*
rim. Summa interim obfervantia rogo7 velis L. B. innoxios hofce conatus in
meliorem intergretari
partem«
D.
D.
CAPUT PRIUS.
§. i.
Ocum, quibus
infcribi-tur hxc noftra
dis-fertatio,
explicationi
diu immorari y minus
neceiiarium
exiftima-mus , fiquidem illae
funt nemini non facile obvise. Utta-men aliqua habeatur earum ratio,
é
re forte erit, indicare, quid per
κ*-χοζρλίαν
& Auftores claflicosvelimusin-telleftum. Accipitur vero nobis vox
κακοζηλίοος
(quse compoiita eft a κΛκος,malm, imperitus ·γ &
ζήλος,
amulatio)non ftrifte folum, provitio,
perfpi-cuitati ftyli oppofito , fed & pro
imi-tatione prava, & contra ipfum
purio-ris eloquentis latinse genium
affefta^
te fufcepta. Unde iimul patet,
Autto-fum clafficorum nomen in fignificatione
fatis nota & ufitata heic adhiberi, pro
fcriptoribus
optimisacpraeftantiiiimis>
iive in foluta iive ligata emineant o-ratione. Illos tamen imprimis
heic
Κ Ο κ >
§. II.
Eloquentiam, beneficio purioris
ftyli, optime poffe excoli, cum
Ro-manae eloquentiae Parente, Cicerone
a) , nos ingenue utique fateri decet.
Ipfumautem
ftylum,
a vera ac legiti¬me inftituta imitatione
potiffimum
de-pendere , fuo exemplo produnt vete¬
ris aeque ac recentioris aevi
fcriptores
latini,qui fummam laudem,
omnjuni-queadmirationem funt confecurr.
Ci-cero ipfe,imitando
Demofthenem, ac
reliquos Scriptores Grscos, ad
fum-mum
faftigium
dicendi pervenit b),
Virgilius quoque , ob
iingularem
inimitando induftriam ac
felicitatem,
principem merito inter poetasobti-nuit locum c). Nec alia noftro tem-pore fupereft via ad latinitatem
com-parandam , quam
diligens
bonorumfcriptorum
imitatio , cum ailidua eo-rum leftioneconjunfta d). Quorum imitationem mafculam, reli&a
pueri-li ifta , in fequentibus fumusadun>
braturi.
a) De Orat. lib.3. c.33.$49. b)
(j)uin->
tilian. lib.10. c. 1. inftitut.orator. c) Conf.
PoeticaGiejf.
c.z.Macrob.Sat,j*&6, d)VoS"
fii lib, 4. c, /, Part. orat.
4 m o §. I".
Ut veram latinitatcm imitemur*
neceiTe omnino eft , non unius
tan-tumfcriptorisveftigiis anxie
inhaerere,
Ted, inftar apum, flofculos, nunc ex
liis, nuncexillis, decerpere. Unus
énim ille vix datur, ex quo ömnem»
tam rerum , quam
verborum
uberta-tem & copiam
haurire
queamus,&
qui ritiis plane (it
immun is.
Malta
quidem funt ,
inquit Voiiius
e)
, nonvenufte minus ab aliis fcriptoribus, quam ä Cicerone , dibia : plurima tamen hujus
verbis efferri non poffunt : five in re rufti-ca, in qua adeundifunt Varro ,
Columel-la , aliique ejusce rei fcriptores :■ (tve in
ärchitebionica , in qua confuletur Vitrii* vtus ; five in re naturali , in qua
adeun-dus Plinius , ut in aliisalii.
Nihilomi-nus non diffitemur , pofle nosunum
audorem in imitatione ipfius
oratio-nis fequi , eumque in fuccum
&
fan-gvinern quaiivertere. Neque
enim
ab-ibnum eft , Ciceronis elegantiam
ex-primere &
aflequi,
licetmultas
phra-fes &didioiiesquisadhibeat,qu£
apud
aliosprobsenotaeAudores
reperianturv
e) Locoproxime citato.$. IV.
Porro fub fe compleditur vera
imi-tatio artera erudite oecultandi ea,quae ab aliis fint defumtaj adeo ut in ipfa
fimilitudine fit diflimilitudo, & omnia asquabili profluant tenore , ac fibi
in-vicem eleganter refpondeant.
Dili-gentia accuratiffima & prscipuo
imi-tandi conamine opus eft. Etiam ver-ba latina ufurpanda, in eadera forma,
& fenfu eodem, quo illa apud veteres comparent latinosj ut,quzecunquevel fcrmone narremus , vel mandemus
fcripto, clare intelligantur, & oratio apte compoiita , ac concinno verbo¬
rum numero junda,in iingulis
perio-dis juftam habeat menfuram. Neque
imitatio fittantum in verbis : illuc
in-tendendamens
, quantumfuerit illis viris
decoris in rebus atque perfonis, quod
con-filium, qu£ dijpofitio f).
f) Quintilian.lib%10. c. 2.infl. Örat.
§. V.
Nifi vero hoc modo, jam
brevi-ter indicato, inftituatur imitatio Au-dorum,
χακοζηλία
merito audit. Quae unde ortafuerit, & quomodo feniimlonge
lateque promanaverit, operaeomni-omnino pretium erit indagare. Certe conditio rerum humanarum primo
heic in cenfum venit. Et, ut cetera
mittamus , perpetU£ viciffitudink infigne
prabet exemplum ipfe homo. Ex infantia enimfenfim ad lubricum adolefcenti£ihinc
per viriiis atatis robur infenium ,
tan-demque in mortem delabitur. ffuid igitur
mirum , cur lingv<e ipf<e , quibus
cogita-tionesfuas exprimit, perinde fibinon
con-ftent , fedutfua initia , fua incrementa,
ita &fua decrementa obtineant g). Licet
vel maxime ad faftigium quoddam
e-niti videantur res humansj tamen in
perfetto , tefte Velleio h) , difficilis ett mora. Hinc etiam lingva, quaeres efi
maxime inftabilis i) , non poteft non
labefa&ari , interire , vel novam
in-•duere formam.
Confufio Babelica > ac deinceps
diveriitas lingvarum , ut nos docent
facrae liters k) aéris quoque ,
cibi,
potusque vicifiitudo,
commercia,con-verfationes, connubia, våris
migra-•tiones , bella & vi&oris &c. /) pro
caufTisgeneralioribus
καιιοζρλίΛς
etiam
habentur.g) DuFrefneinpr<efat, ad gloffar.
med,
lat.lat. b) Iib. 1.t. ty. i)Lipf.cent.3.epifi. ad
Bdg. p.jj. k) Genef C. II. 1) Borrich.
dijjert.decaujf. diverf. lingv.
§. VI.
Accedit naturalis ingcniorum
dis-pofitio , quae omnia innovare
avidc
cupit. Ea enim, inquitMorhofiusw),
humant ingenii esl in do lei? ut optimarum
etiam rerum 5β quotidiana funt ,
naufe-am quandam concipiat , &femper novum
aliquid , inauditum , infolitum,
admira-bile, excelfum quarat. Quod Utique
ex-perientia, optima
rerum magiftra,com-probat. De lingva latina hocIncho-feri eil judicium n) : Vix Cicero loqui
defiit , cum os eloquentia claufum; nam
vovam inivere latine loquendi viam, in
qua primum fuit, a Cicerone tum genere
dicendi, tum verbis difentire. Ac, utin
rebus novis & curiofis ejfefölet
, habuere
continuo fuos imitatores. llnde exfiiriEIo Cicerone literaquoque latina ingens
detri-mentumfecerunty lumen illud
eloquen-tia Romanis cum ipfa imperii libertate fi*
mulfere ereptum efi. Quam
affedlatio-nem novitas verborum fecuta eft';
pe-jorparenteproles, qua vel fola in ruinam
träbit5 qua novitatis pefte nibil unquam A 4 fuit
fuit Romana eloquentia peflilentiiis o).Pr®
liobis quoque funtBorrichius,
&Dau-miusρ) ,
KcutolyXietv
lingvae latins,fubargentea astate, adfcribentes ingeniiss
quae antiqua & nativa venuftatenon
deleclentur.
m) ln differt. de patavinit. Lhiana,
η) Hifior.Latinit.Sacr.Lib.z.c.1,2. 0) loco
tnodo citato. p)de caujf.amif\rad,L.L.c.z^.
§:
VII.
Seneca fubitam mutationem ac priftinam majeftatem latinitatis hifce
iadicat verbis q)i ut pofftis, inquit*
aflimare y quantum quotidie ingenia
de-crefcant : & nefclo, qua iniquitnts ad
malumpronitnte naturaeloquentiafe
retro tulerit: quicquid babetRomanafacundia
>
quod infolenti Gracia aut opponatautpr a-feraty circa Ciceronem cffloruit. Ornnia
ingenia, qu<e lucem nofris fiudiis
attule-runt, tuncnata funt. In deterius quotidie
data res eft y-—ut ad fummum
per* duEta^ rurfus adinfimum velocius quidemy quam adfcenderant, relabantur. Nec
Ci-cero ipfe difientit
r): Oratorumlausim
duEla ab hitmiliy venit adfummum, ut
jam, quodnaturafertin omnibus fere re¬ bus} fenefcat
9 brevique temgore ad
SS o SS 9
lum ventum videatur. Fuiffe quoque
e-jus astate, qui impoliti & confulto
ru-dium & imperitorum fitniles videri volebant, conftat ex libro de oratore.
Certe vulgus rudisque plebecula
, im-mo doitiores nonnunquam, ex
semu-latione ad novitatem aliquam
afFe&a-tam rapiuntur. Neque aliunde magis,
quam ex hac ingenii humani
incon-fiantia,
provenit, non tantum fummailla lingvce diffimilitudo
, poft unum
vel altermn feculum oriunda j fed &
incredibilis illa dialedorum varietas,
quae,diveriis in locis, eodem tamen in imperio, (imul regnare fölet.
q) Procent. /. controverf. /·) Lib. 2,
c, 2. Tufculanar. quafiion.
§. VIII.
Exempla imperantium relinquere
in mentibus humanis vivum quaii fui
exemplar,veriilimumomnino eft.Nara
grex paftorem, patrem domeftici, Re-gem fubditi imitantur. Vldere licet,
inquit Cicero r) β velis replicare
me-moriam temporum
, qualescunquefummi
civitatis virifuerint,
talem civitatem
inPrinci-ΙΟ ϋ Ο Μ
pibusexfiiterltjeαπdeminpopulo feeuturam.
-componitur orbts
Regis adexemplum; ne cfic infleftere fenfus Humanos edittavalent,quamvita
regen-tia t).
Proinde mirifice au&a fuit illa
kam-ζηλίΑ
latina experegrinisRomanorumlmperatoribus, quorum primus
Tra-janus, & ex ingenti cum illis inau¬
lan^ Italiam pertra&aperegrinorum
turba.Et iicveritati
maximeeftconfen-taneum,Imperantes,quibusplerumque armamagis,
quam literae,fuere in
pre-tio,fuaegentishominespraefecifie rebus gerendis. De Julio Casfare
&Caligu-lai qui Romae nati erant ac educati,
tradit Svetoniusu), quodalter
civita-te multos donaverit peregrinosjalter
coegeritRomanos germanicum
addi-fcere fermonem.
s) lib.3. c. 14.de legibur. i) Claud. in 4conful.Honorii. u) Jul. Caf.c.j6.& $6· Calig. c, 4y. cfr.DioCajf.libb.41.&43.TA*
rit,sinn. lib.11. c.23.
s. IX.
Depravatos fic aulae urbisquemores
corruptum ac
inquinatum
fecutumeft
dicendi genus 5 adeout corruptio
rum tanquam fons turbidus fuérit,
ex quo quisquiliae omnis generis ,
di-gnitatemac elegantiam fermonis
con-taminantes , ebullierint, eruperint.
De Hadriano & Valentiniano
Impera-toribus Marcellinus teftatur .v): Oderat,
loquitur deValentiniano primo,
eru-ditos & opulentos & nobiles,
fortibus
detmhebatyutfolus videretur boms artibus
emtnere:quo vitio exarfijfe Principen*
legi-musHadrianum.Qu2£.
patravit fcelera Ne-ro in viros eruditos & virtute
claros, Cornelius Tacitus multis deplorat y). Domitianus Philofophos urbe &Italia expulit} & libros eorum , clariilima
ingeniorum monumenta , comburi
curavit in foro ac comitio z), Hinc
vero ftudiorum
negle&us & interitus
non potuit non
fequi. Patroni enim defuere} praemia ac nutrimenta erant
fubtrada, quibus ad literarum
cultu-•ramftimulabantur
Romani. Et certe
torpet amor
ftudiorum,
ingeniadefi-ciunt , &
eloquentia infringitur, ii
praemia ac honoris
incitamentatollan-tur : juxta illud
Martialis a):
Sint M<ecenatesy nondeerunt
FUcce, Ma*
rones.
Nec non alio in loco b) :
Infierilescamposnoiuntjugaferrejuvenci,
Pingvefolum laffat, fedjuvat ipfe
labor.
Et Plinii c): Neque cuiquam tameldrum
fiatim ingenium esi, ut pojfit cmergere,
nifi illa materia , occafio, fautor etiam commendatorqne contingat.
Metumprsterea ac
adulationem,
exflinfta libertate , ut ingeniis,
ita
ftudiis ac lingus latins,
κακοζρλίαν
at-tuliffe, vcl inde probari potelt,
quod
in libertatemagis nosextollamus,
ma-.
gisqueingenium inpromtu
habeamus;
. fub immani autem fervitutis jugo
vi-vidaeac ingenusanims
contundantur,
& ipfa virilis eloquentia
frangatur
ac in fervile obfequium fubmittaturd).
Quod autemper merafervitia
acadu-lationes gratiam Principis
ambire
co-gerentur Romani , ex
Valerio
M.
e),
& Mamertino Seniore f) facilecolli-gas, qui
Tiberium Csfarem,
Maxi-mianum & Diocletianum,
Imperato-res peffimos, fummis
extollebantlau-dibus.
Λ-) lib.q. c.g. y) Lib.ij.Annat, z) c
fr.
Sveton.in vitaDomit.Gell.N.A.ij. π.a)lib.
g.Epigr.jy. b) Lib. /.Epigr.loj. c)
lib.6.
ep. d) Confr. Sallufiii Catil. C.7·&
Cornel, Taclt.Annal.Lib.i.c.i.HiftMb.i.c.i,
(guintilian.dialog, de caufftscorrupt.eloqu.
c.39. e) in Proleg.adTib. Caf f)aWalchio
in hiflor. critic.LL. citatop.m.8y.
S- x.
Secundum tritum illud ac veriifi-mum proverbium g):
Necfacile efi xqua commoda mentepati,
luxum &faftidium, ex
bonorumabun-dantia örtum , cujusmentionem
feci-mus §.VIj ut & urbanitatis veterum
Romanorum affedationem, haud im-merito inter cauifas noftrae
χακοζηλίας
relata volumus. Haec enim prae ic
fe-runt fpeciem admirandiftudii puritatis
lingvae latinae , cum tamen inauditae
novitatis nomine venire mereantur. Et quod ad åffedatam urbanitatem
at-tinet, novum plane erat& infolitum,
vocumgraecarum ufumnon admittere
in lingvam latinam , quae jam pridem in ejus civitatem erant receptae
, &
flexione ita formatae , ut aliquid
lati-nitatis faperfe viderentur. Talem uti-que moleftam fedulitatem prodidit
Tiberius Caefar , dum vocem emblems
vetuit edifto b) j Sc monopoliHm in
fe-natu nominaturus
, veniam eft
prae-< fatus i) , ceuvocabula minus latina.
Erant autem hx voces civitate latina donatx a Cicerone k) & Plauto l). Alioquin urbanitas eft ,
judice
Quinti-liano m), in qua nihil efi abfonum ^ni-hil agrefte, nihil inconditum? nihilfet'
egrinumy neque fenfu, neque verbis, ,gefluve pojfit deprehendi. Utnon
tam fit in finguUs diBis , quam in toto
colore dicendi } qualis apud Gracos
Atticifmus iUe redolens dthenarum
proprium faporem. Si hac de re
no-ilram aperire liceat
fententiam
,freti
venia & exemploCiceronis η),
ii
nonaliorum, exiftimamus, grascas voces
poiTe aeque in didione latina
licite
ad-hiberi , ac in vernacula nonnullas
exoticas : fed perraro , & non
niii
fumma urgente neceilitate.
Idem de
adagiis illisque vocabulis
habendutn,
quibus vis dicendorum graece , quam
latine, melius exprimitur : e. g.
m-χαίξεκα,κία
5χακοζηλϊα,
κτλ.g) Ovidii lib. z. art. amatör, h) Dion. libr. /7* i) Sveton. in Tiber. c. 7/. k) Brut.c,γρ. /) StephaniThef. L.L.fttb voce
Monopolii. m) l. c.Lib. Vt. c. q, ρ.185.
Ό
Bib. z, c. u ζ. de Fintbtis.m ° m Η §. XI.
Denique huicvitio plurimum aug-.
menti acceflit ex
frequentibus
colo-niis populi Romani in peregrinas ter-, ras, & barbarorum irruptionibus, ac fixis domiciliis in ipfo latio , eique
fubjacentibus provinciis. Neceffitas lingvae latinas addifcendie cundtis
qui-dem per totum imperium erat
injun-d:a : qualis autem prodiret
latinitas, ex mifturavernacute & latinae, in
co-loniis & provinciis Romanorum, cui-vis, attentius coniideranti lingvarum
caftitatem, clariilime patet. Idem ex
lingvis hodiernis, örtum & originem
hinc trahentibus o) facile intelligitur.
Dum vero extern gentes leteris iingv
modulum & menfuram
ajfeffabant, Ut lo-quitur Cellarius p), vetus illa lingva
latina mifere corrumpebatur
ac
dila-cerabaturj accedente prxfertim
negli-gentia & fatali infcitia illorum
tem-porum.
Aliae, & quidem fingulares,
caus-fae
κακοζηλίφ
hujus apudQuintilia-num q) videri
poflunt, quo B. L.
re-mittimus.
o) Confr. Sveton. de Claud. c. 16. Val.
Max. Lib. z. c. z. Boxhorn,de orig.Gallie, p) DiJJ. Acad. λ JValchio citat, q) Dia-log. de cauflis corrupt.eloqu.c.zf,zp&32.
CAPUT
POSTERIUS.
§. i.
f
^AuiTis
κ,Λχοζηλίοίζ noilrae ii
clevi*
Μ ter tadis, unde lingva latina,ad fummum Iicet faftigium o-lim evedla , mirum in modum eft
vi*
tiata, adpropoiitumnos
propius
coii-ferimus. Et quidem , ut
promiiTis
fte-mus, illa exempla
χΑκοζηλιοη;
jamfunt
proferenda , quxin
Auttoribus
clafli-cis merito repreheniionem merentur.
ApudCiceronem ha:c habentur ver-,,ba a) : Alter autem C.
Fannius,
M,
„F. C. Laelii gener, &
moribus,
&
ipfo genere dicendi durior. Isfo-„ceri inftituto , quem , quia
coopta-„tus inAugurum collegium nonerat, „non admodum diligebat,
praefertim*
qvum illeQ-Scaevolam
iibi minorem
natu generum
prxtulilTet
:cui
ta-,,menLadius fe excufans, non gene* „ro minori dixit fe illud,
fed
majori
W ° Μ 17
ftlix detulifle: istamen inftitutoLae-U
iii Panaetium audierat. Facile quivis
deprehendit, aliam in alia parenthe»·
iia hic includi,&
ambiguitatem
exilloftbi creari.
Sic idemTullius b) : M.T.Ci-*4 cero, Appio Pulchro(ut fpero) Cen-fC
fori falutem plurimamdicit. Speraty« fequenti vocabulo , dicit, magis uti·*
que conveniilet,
Sic: iliis, & quod libet, licet:iC
& quod licet,poiTunt c). Ubi prono-u men, iUis, non apte refpondet verbo, pojjunt.
a) Lib. declarif.Orator. c. z6. b) Lib.j. ep.n.adfamiliar. c)lib,4.adHerennium
c. zj.
$. π.
Cornelius Nepos ita loquitur d):
Video magnam partem eorum, quiin<c
fchola de pudore & continentiapra:-"
cipiant argutiilime,eosuemin omni-cC
um libidinum
cupiditatibus vivere." Vocabulum, eosdem^ iine dubio hoc
loco abundat.
Idem dicendumde illoLivii: Itaiicu
armatus. Retro revocanda & abden-<c
da cupiditas e).
Plinii funt haec verba /) :
t% m o $$
*,tatnen aeftimans > novum fieri
de-),bere, videris mihi deiiderio eorurtl
i?indulgere
poife.
Certeilla:
Ego <efli-mans videris mihi ^ ΠΟΠ cohserent·Adfedatio ejusmodi Atticifmorum
in vitiis ponitur Plinio a Boeclero^)*
Hujusmodi nsvi orationis , qui ipiis
audoribus parum cautis excidere
pot-uerunt, nomine figurae vix tueri par eft, iiquidem connedandi rationi, a-nalogia? & exemplis repugnant.
Quie
de (ingulis vocibus &
fyllabis heic
o-milimus , in differtatione Academica>
fub moderamineCeleberr.Pr&ddis ha-bita 1734 , de vitiis in ftylo latino ma¬
xime vitandis , legantur.
d)In fragmentis.e) lib.z.c.iodib.u.c.45*
f) libtlo.eg. 34* g) dij]\ de comgar.L.L*
facult.
§. in.
Seqvuntur jam
qusedam
notanda
*partim ex incuria, partim ex
afFeda-tione orta. Quo id nulli dubitamuS referre, quando dua pluresque peri*
cdi, iimmediate conjunda, eodem in-cipiuntur modo: ut in Ciceronis
Epi-ftol. ad famil. b) , particulam entm
frequentius confpicere
licet.Idemplu->
f ribus in locis alios apud Ciceronem
obfervaiTe legimus i). Sic audor dia¬
logi de cauiTiscorruptae eloquentix itnprobat formulx illius,
ej]e
videatur,nimiam repetitionem , quam vel iii
oratione pro lege Manilia odies
le-gas. Sic deledatur Tullius
frequen-tiori harum particularum ufu : quidem
ferte ,· quidem ego i quidem tu, ut idge¬
nus alia taceam, Qui allata exempla
ad certam figuram reduda volunt,
prxter ea, qux antea monuimus,
au-diant Quintilianum /) : ταυπλογία,
idesl, ejusdem verbiautfermonis
iteratioy
quanquam non magnopere fummis Auftori*
bus vitata, interim vitium videripotefii
in quod f<epe incidit Cicero
? fecurus tam
parv<e obfervationis,
b) lib.j. Ep.u. i) conf, diff,cit, de
vi-tios. Cicer. imitat. k) c,zq.guintilian*
inftit. orator. /ib. jo. c. ζ. I) Lib. f, c
l. c, ■
>
IV'Nequea yocibus&conftrudionibus antiquitatis claflicos Audores abhor*
ruiiTe, clariiTima ex fcriptis ipforum
defumta exempla fatis evincunt. Cl· ceronis enim Tunt: averruncarej pro
tö Μ o P5
avertere 5 quo verbo Liviusetiatn ufos
cft. Muginan, i. e. tärde agere. Duint
pro dent. Ihexe pro illexiflfe tn). Caef r pofuit: gummo Magijiratn pra"
erat, pro Μ-giitratui. Circulari, 1.e.
circulum hominum circurrftantium & colloquentium facere3 quae vox etiam
eft Ciceronis n).
InterSaliuftii archaistnos referenda
funtfequentia'.Loquentia
infoleftere.Se-natipro fenatus. Quibus merito
addi-11 us locutionem iftam: efi in carcere
lo-tus, quod TuUianum adpcllatur o),
Curtiana haec funt:Mcnfum efi ftipen-^Äw,paifive.fiubeocum
Dativo, Obfequia
jo*tun<e, pro
felicitate.
Inequitabiltsp).
Livii iunt: Adclamffis, pro declaresJNanUus, pro nadus q).
tn) Lib.p. €p. 2. Attic.Livii lib.S. c.6.
lib. 20. c, 2j. lib. ιό. Ev.12. Attic. catil. /.
c.$. denat. Deor. lib.g. c.zy. n) Lib. 1.
c.ιό. B. G. lib. 1. c, éq. B.C. Bfuto c.jq. θ) Catil. capp.j. 6. gg. yj. p) Lib.5. c.u
é. Lib. g.c.q. iq. q) Lib. i. c. ig, Lib. 2g.
£4 -ί. o
§. V.
De aliis vocibus antiquatis >
Qmneis5 fortefi} optumus, maxumus?
bjc
et pro baceA
, face pro fac , hoc
mo-nendum efle ducimus , quod ipii
au-dores veteres aurium fenfum fecuti,
grammaticas leges interdum
neglexe-rint. Quod ex hoc tcilimonio Gellii
conftare poteil r):M. T. Ciceroni mollius
teretiusque vifum eft in quinta inVerrem5
fretu fcribere, quam freto : perangufto,
inquit, fretu divifa. Erat enim crajfius
vtfiiusque , perangufiofreto dicere.
Iti-dem in fecunda fimili ufus modulamine;
manifefio , inquit, peccatu? nonpeccato:
hoc enim in uno atque altero
antiquiffma fidei libro Tironiano reperi. Cum auteiri
vetus llle fonus, nobis jam iit ignotus,
fitius effe exiftimamus,communiorem fequi regulam , quam ipfos Auftores.
Licet eandern de archaifmis
reliquis
foveamus fententiam: illostamennon
aeque reprehendimus in ipfis Auftori-bus, ac in eorum imitatoribus, ii
cre-brius , & iitie ullo difcrimine
,
adhi-beantur.
r) Lib. 13. c, iS.
§. VI.
Antiquatis opponuntur nova
vo-cabula· e. gr. Suilaturire &
profcriptu-rire. jlppietas 8i Lenttilitas, Néttuabun-dus
dus. Infinitio. Mulierofitas s). Ambacltit
pro fervo. Collabefieret. Explicitius, pro
facilius t). Natura avi brevis, Amare
pro
folere
u). Sunthaec talia,
quae<adhuc nova inanent, ideoque in
imi-tatione,ut
καχόζηλα,
merito
notantur. De idiotismis,quiaconfvetudine
& audoritatelingvaslatinas,
fignifka-tione, phrafi & inepta
jundura
difce-dunt , cum ex fupra didisfacile
judi-care liceat, hoc obfervafTe fufficiat,
Ciceronem de Cordubeniium poetis judicaife , quodpingue quid fonarent peregrinum , & Plauto ac
Naevio
ftngu-larem tribuiiTe fonum verborum χ). Sic
nonnuili, ftatim poft Ciceronis tern*
pora,voluerunt, ejus
fcripta
expatria
Arpino nefcio quididiotifmorum
tra-here 5 iiiiiHo, ceteros aureae latinitatis
fcriptores fapere quid
domeftici.
Sic
patavinitatem
Livii de
ejusidiotifmis
explicat Cellarius y). Neque
Petro-nium ejusque imitatores hac
labe
li'
berarunt: iicidern inApulejo
ceteris'
que
Afris
fcriptoribus dudum
obferva-vere eruditi ζ). De Ammiano
Marcel-lino ita loquitur Morhofius : Unum
illud injlar omnium ej]'e pojfit, quod
apud
AmmianumMnrceUinum initio lihr.XXI1T}
ubi refiaurationem templi Hierofolymitani
a 7uliano irrito conatu
procuratam deferi-bit, in qua omtione ipfo fono & fenfu &
transpofitione quoddam peregrinum ,
rufli-cum & inconditum obfervése Huc etiam
Flori translata & argutias referri vult
fupra laudatus Morhofius a)*
s) Cicero lib.y. epkio.Attic. lib.J. ep.y%
Pämiliar.Lib. /2. ep, /. Attic.defin.Lib. /,
t.6. Jufcul. lib.q.c. //. /) /· Cafar lib. 6.
c. ij. B. G. lib.2. r.6. lib. 1. c.yp. B. C. u)
Salluilii Jugurth.c. 1. &ρ4. x) Conf,
Ord-tio pro Atckid Poeta & Lib.q.c,u.de
Ora-tore. y) Proleg.curar.pofier. 2:)
Morhof.
depdtavinit. Lividna. a)Dijfi.
fapiu-scitntat
§< VII.
Quse vefo reftare videntur > ve¬
nia B. Ledoris ^ ilridim eundo, in
compendium mittarru
De vocibus ac fententiis Graecis
prir
ori capite breviter diximus*
Poética &
Philofophica
vocabulatuto imitari licet , modo
iingula fuo
loco collocentur.
Formulas jurandi , nec non
Deo-rum ηomina a paganis effida
, &
illorum fcriptis
infperfa
, immo
voces , ex eorum facris
petitas,
a c fördes theologias ethnicie
fpi-rantes, qua: animum offendunt, nec citra repreheniionem
poflfunt
admitti,a Chriftianis caute legantur, cautius
ore vel fcripto ingeminentur.
Quodad ftylumAuciorum
attinet,alii
tumido accopiofo, alii prefFo &
brevi
utuntur genere dicendi. DeCICERONEloquitur Quintilianus b): Primus,
in-quit) cxcoLuit orationem, frimus
&
ver-bis delettum aahibuit & compofitioni
ar-tem, locosque Utiores attentavit, &
quas-damfententias invenit : utique in his ora-tionibus, quasjeniorjam , & juxtafinem
vita compojuit , id efi , pofiquam magis profecerat , ujuque& experimentis didi->
cerat , quod optimum dicendi genus eSi,
islam priores ejus orationes non carent vi*
tiis antiquitatis. Lentus efi inprincipiis,
longus in narrationibus , otiofus circa ex-cejjus, tärde commovetur,raro incalefctt:
paucifenfus optimi &cum quodam lumine
terminantur &c.
SALLUSTliisufas eft concifogenere
dicendi, paucis multa
complexus,ad-coque non raro amputata: ejus fen-tentise , & verba anre
exfpeAationem
cadentia : qu& & ipfa nonnunquam
obfoleta>& ex originibus
ϋ Ο Μ
μ tuata , nonnunquam Poeticac formac c propiora : culpantur etiam variae
di-i gretfiones minus opportunas &c. c)
De LIV10hocmodo judicat
Boecle-rus d) : QuidLiv io copiofius ?latins? va·»
··
lidi us?
jflendidins
? quidfortituadadfen*
yj fum, accommodatiusad vitam dicipoteft ?
j£ Legant, qui difcere cupiunt, quidfit ma* jéft*5ftylh itnperii& reipublica majefta*
tem quodammodo exacla.
Di&io TAC1TI acuta efl:, effirax,
^ concifa, & fere nimium meditata: flo-ra^ ridior in hiftoriarum libris, prefiior
m aridiorque in annalibus c) &c.
ηχ In virili
ergo aetate non debemus
ftudia adolefcentiae
fedari,
nec in illaiine difcrimine ad Audores nos
con-formare, qui pro diverfa aetatis &
re-^ rum dicendarum ratione , plane
dis-Xm crepant.
t: In πξοο·<Ρύύνηθ'£η orationum
, &
ne
epiftolaruminfcriptionibusatque
clau-fulis, in vocabulis honorum ac
digni-rC tatum
variorumque ordinum,
minusl(j. neceiTarium elfe arbitramur, claiTicos
n-
fequi audores,
fed potius feculi mo-,m rem intueri, tantumque de antiquatm C
confve-
IU-ι
confvetudine remittere, quantumeru*
ditiiiimi viri exiftiment.
b) Dialog, de cauff. corrupt.
eloqu.
c)
Ol. Borrich. confpept. dupt* Lat.Lingu. d) Diff. de compar, Lat. Lingva. e)Borricb.
loco citat.
§. VIII.
Nec ab rc heic obfervandum,nom
seque
imitanda
eiTe
vocabula
latina
in
divifo, ac in connexo fermone. e. gr.
Ex flammis & ferro eripere.
DubitOj
num ex ferro eripere latine
dicatur·
Qualis erit gratia
vocabuli minatio,
ex¬tra hane compoiitionem: exfecrationes,
admirationesjminationes (dc.PJuvents
gene-re^forma^celfitudinecorporisyoptimis
fiudiisy
optimoque ingenio
infruptijfimuf.
Sed
mi¬
nus htinum erit: genere inftrucium
ef-fe. Jflgi* noflrum idemcurit, i
dem
fu
do-risfumit? Sed aliquidfudoris fumere
nul-libi legitur. Praoptabat immerito, quam
jure violari. Jureviolari refåe non
dici-tur. Jam fufa , jam cetera ornamenta
regni cauffamque belli , viPlor occupaturus
eft. Sed caufam belli occupare, non
eit
Curtii, neque aliorum f).
f) Cicer.Qatil.q, c, /. deörat.L,■?«r. 71·
U Ο ϊγ
VeU. Paterc.L* ζ. c. 94* -P/zWzfdneg. c. /7.
Curtii Z,z£._f. i. /2. 0* /.
§. IX.
Ut
χαχ,όζηλot
meritonobis
audi-unt , qui uni audorum
fuperilitiofe
nimis fe addicunt j ita eos in hoc
vi-tium propendere putamus, quibus
cor-di eft nimia illa & molcfta clailicos fcriptores imitandi
fedulitas,
utnihil
fere vel loqui vel fcriberc auiint , ne
partibus fuis minus rede
defungi
vi-deantur. Quo nomine vitioii
Cicero-nis imitatores ab eruditis virgula cen-foria dudum funt notati g). Sic rifu
olim excipiebaturItalus ille, qui non-fiemini , Melanchthonis excellentem
facundiam ac eloquentiam laudanti,
refpondit : Profetto ille homo incigit lo¬
qui b). Refert etiam Balzacus z),
quen-dam minus limati judicii hominem O vidii libros Metamorphofeon in
ver-naculam converti curaiTe, cum exifti-maret, primam lingvae latinse corru-ptionem in his coepiiTe, ne filius, cui
tamen fabulas notas efTc voluit, e
la-tinitate Ovidiana vitii quid
contra-freret.
28 S! O Μ
Hiveroaliique
κακοζήλοι
fuoabun-dent fenfu : mihi fufficit, eorum
er-rores leviterperftrinxiflfe, ac pruden
tiorum Virorum operamfollicite in,
-ploraffe, velint radices hujus malij, a<
'j
nimis Juvenum altefatis infixas,
e-velkre, elidere, exftirpare. g) Conf. v arla opufcula de imitat. omt.
ab Halbauerojunclim edita. b)Morhof.de
fatav. Liv. i) In opufcul. Gallie, divt-rf ]qjå
dij]. 6. cui titulus} Lespajfages defendtts„
S. D. G.