7
* D. D.
DISSERTATIO JURTDICA
DE
Μ A TRIMONIIS
PROHIBIT1S.
CUJUS PARTEM
ΡRIOREM,
CONSENSU ORD. JCTORUM IN REG. ACAD. UPSAL»
PVBL1C0 EXAMINI TRADUNT
G υ ST A VVS
REG. ACAD, UPS AL SECRETARIUS,
REG. SOC. S. ET. E. L. GOTHOB,MEMBR.
ET
ALUMNUS REGIUS
SAMUEL FREDR. ZIERVOGEL,
UP LANDIISi
IN AUD. GUST. MAJORI DIE XXVIII APRIL.
MDCCLXXXI.
II. Α. M. S.
UPSALIjE,, TYHS DIRECT, JOH. EDMAN»
'
- ' . ■ -
. ' ' "·;.· :-·.■* Γ' -·■" ' ·4 -*■ ^ ·
'
-
I
<·'-·* v-r"
-c··-· '" ' ^·· - r «TO ; ·:■ ■·"■'
. ... ν -. ·· *τ s ■ '·- · fi
IN S:AM R:AM M:TEM
MAGNJE FIDEI VIRO,
JUSTITIiE CANCELLARIO
ET CONSULI URBIS STOCKHOLMENSIS,
NOBILISSIMO atque GENEROSISSIMO
DOMINO,
D:no carolo friede.
s ε b a l d τ,
M/ECENATI ΜΑΧΙΜΟ,
Τη venerabunctae mentis tefferarn &
ob
innumera**■ beneficia,
grad animi pigntis, pagellas hafce,cum
ardentiffima omnigenx
felicitads adprecadone, dica-
tas voluit, debuit
RESPONÜENS.
VIRO CELEBE PROFESSORI REGIO et ANATOMICES
PROSECTORI EXPERIENTISSIMO, DOMINO
doct.SAM· ZIER VOGEL.
PATRUO
INDULGENTISSIMO;
NE C NON
FABRICiE CHARTARLE AD LINGONBACKA POSSESSORX
ac PATRONO,
AMPLISSIMO
D.no CAR. HULTMAN,
AVUNCULO OPTIMCX
Exilantiora benevolentiffimi
Fautores & Avunculi optimi,amoris adfeflusque
meprofecuti eftispignorh,
ab eoquibus
usque tem¬vos,pore, quo repente ingruens & maturior fati vis ex amplexibus meis eriperet Patrem indulgentiffimum, qunm impuber adhuc damna mea non fatis fentirem, dum animo remetior, optima mihi fubminiftratur occaiio, non folum providam Cceleftis Numinis curam & gratiamve- nerandi & fufpiciendi, cujus luculentius argumentum vix exiliere po- tuit,quam quodVos prementis mali levamina meseque felicitatis prse- cipua inilrumenta foipites & incolumes fervaverit; fed propenfiffimi
etianp. veftri favoris & prolixioris voluntatis fignihcationes, quanti
faciam publice edifTependi. Huic autem meo defiderio meisque votis refponfuro negotio non locum relinquit ingentium,qusetumcelebran- da foretbeneficiomm imago;quippe qure ingenii ubertate &eloquen-
tiae gloria florentiffimum iibi depofcunt Interpretern. Meura igiture- rit pro Veilro perenni flore Veilraque falute, quam meam femper du- cam, dum anima fpirabit mea, preces fiindere calidiifimas.
AMPLISSIMORUM NOMINÜM VESTRORUM
cultor hum'ilhmus Sam. Fk. Ziervogel.
DE MATRIM ONUS
PROHIBITIS,
§· r.
Omnes
unde etiamdamhomines
natura eilead
obligatos,fobolem procreandam &
fana ratio di&ita^tollen-
tam apud Romanos, quam aliasquas-
dam gentes, pcenis affectos invenimus eos, qui nimis diu
caelibem agendo vitam hocce implere debitum neglexe-
runt; hinc etiam apud illos iEsuxorium: pcena innuptis utriusque fexus Lege Papia Poppaea impoiita: Jus libe-
rorum; apud Athenienfes αγαμία y*ci(prjj apud Lacedae-
monios ^ημϊα clyκμΐ8 xgtj ο-ψιγαμί#j nec non jus illud Ha-
genftoltiatus, quod adhue in quibusdam Germanioe par¬
tibus forte viger. Cum vero ad prasfcriprum Legum
Patriae Liberos procreare haud liceat niii ex juftis matri- moniis, B5 jitfla eae Jmt nuptia, quas inter fe cives con-
trabunt, qui fecundum Legum pracepta coeunty pr. Inft. de nupt., qua ideo humano generi immortalitatem artificiofe in- troducujit, Nov. XXII. praf.\ fcire omnino neceffarium eft, qualia fint Legum hac de re praecepta: non enim Omni¬
bus civibus matrimonia inire, nec cum quibuscunque perfonis connnbia jüngere permittitur. Quae cum ita fint, nos operae pretium fafturos αedimus, fi brevi com-
mentatione expofuerimus matrimonia, quae Legibus no- firis prohibentur. Hinc nobi's propofitum eft, ea enu- merarecives a Sc explicare impedimenta, quae quocunque modo connubiis contrahendis arcere pofiunr. Si cona- mine hoc noftro, irs, quorum intereft, certa quaedam harum rerurn cognitio additur, nos, jurequodam noftro»
operam hane mitiori dignam putamus cenfura»
A 5 §. II
a De Matrimoniis
§. II.
Impedimenta matrimonia
ineundi in Legibus Sc Con-
ftitutionibus Patriae obvia, varie coniiderari poiiunt. Sune
enim vel Moralia vel Phyiica; prout vel tantum ex vo- luntate Legislatoris vel ex ipfa Phyiica indole rei
de-
pendent: funt etiamvel abfoluta vel conditionata vel
refpe£tiva, illa, quae nunquam fanari
poiiunt, haec,
quaecerta condirione impleta abolentur, ifta, quae impediunt
marrimonium cum hac vel illa perfona non vero cum omnibus. Ad impedimenta matrimonii moralia quod
arrinet, in iis reeenfendis ducem fequemur CodicemFRL
L)ERICIANUM Sc quidem inprimis Ϊ1 Cap. G. B. id fo-
lum tanquam in tranfcurfu monenres, haec
impedimenta
u-t plurimum eile
refpecliva,
§. III.
Confangvinitas,
Cognatio, feu nimia perfonarum
propinquiras,Sveth.Sky/d/kapy
tamfecundum
Patriae no-ftrae, quam poliriorum omnium Gentium Leges impedi-
mentum conllituit nuptiaruni» Eft enim confangvinitas
vinculum fangvinis inter perfonas, quae
vel
una ab alteravel a ftipite quodam communi
defcendunt.
Omnes ho-miries generatim eife cognatos
Sc confangvinitate jun-
tlos, ideo quod totum genus humanum communes itipi-
tes Sc progenitoresagnofcat Adamum
Sc poftmodum
N®a-chum vel me non monente quisque intelligit, adeoque conilat, non ornnem confangvinitatem eife impedimen-
tum matrimonii ineundi, fed tantum propiorem. Di- ftinäionem confangvinitatis in veram Sc fictam apudnos
nullius eil u Iis, poftquam e Legibus noftris omnino mi<
oravit cognatio illa
fpiritualis, noftratibus dicla Gudsiwo- (ag,
andelig[kyld(kap,
v.Acta fy
nr,di CJpf. å.
27Sept.
13681quae fingebatur
contrahi inter fufeeptorem ejusque fili-
uin
Prohibitis. 3
um & eam, quam quis ex facro fönte Baptismatis leva- vit, &c. cfr. DiflRevevendiffimi javi Epijcopi Lavd. D.
D. OLAVI CVLSII de Covjiitut. Ecclef. noftris Gndflwolagb didia, beic nfg bal·. A nobis etiam aliena eft illa cogna- tio, quae per adoptionem inducitur, qute tamen apud
Romanos verte cognarioni , per fi£lionem juris, tcquipa-
rata fiiit, adeo ut adoptans Se adoptata matrimonio jun- gi non poiTent §. /. Infi, de nuptiisnefas enim exiiti- mabarur, eam .uxorem ducere;, quae per adoptionem filia neptisve eile cceperat, in tantum, ut etfi per emanci¬
pationen! adoptio diiibkrta efter, idem juris maneret, nec
patris adoptivi marrem aut materteram aur neptem ex fiiio uxorem ducere liceret ei, qui in familia ejus erat, /. jj. jf. de vitu nuptiarum. Scimus quidem per Regiam
fieri gratiam, ut nobiles adoptent filios alius Patris, fed
a nominis & iniignium comrnunitate ad aliquam a ma¬
trimonio arcentem cognationem concludi non poteft.
Nec a nobis heic adtendenda eft diftin&io inter cogna¬
tionem naturalem & civilem, quoniam ad praeicriptum
El. Cap. jf. β. G. B. aeque vetitae funt nuptiae iive ex con-
jugio iive illegitimo concubitu cognatio derivetur, fecus
ac in ordinibus fticcedendi ab inteftato, ubi cognatio Civilis, quae juftis nuptiis oritur, fere Cola valet» cjr. L
jf. jf. de vitu nupt.
Enumerat Lex noftra propinquos quosdam & con-
fangvineos, a quorum nuptiis tanquam inceftis eft abfti- nendum, additis formulis, och fä vidare, tberas afkomma,
tbevas affodo, quibus fignificatur, ian&ionem Legis ado-
mnes cafus iimiles eile extendendam». Quinam vero ii fintcafus per computotionem lic dictam graduum erui ioler,
quam qui penitius nofcere avet, adeat Difjertiitionem Ce¬
leberrimi iam Juris Profeflfloris D:ni D. DAN. SOLAN-
DR1 béicirjjj bahitam de methodo ac ratione computationis graduum. Ad noftrum vero propoiitum fatis eft, ii Le-
4 De Matrimoniis
&or noverit coniignare Schema Genealogicum riteque
in eo collocare perfonas, de quibus eft quseftio a). Pro-
hibec Lex noftra rnatrimonium r.ointer eas perJonas, qua-
rum um ab altera defcendit, vel inter a]cendentes & defcen*
dentes* idque in infinitum. 2:0 in linea collaterali vel obIi-
qua, five inter eas perfonas, qua a communi quodam flipite defcendunt} tibi una vel utraque perjanarum, de quibus qua*
ritur, immediate defcendunt a com?nuni ßipite, ideoque in fchemate genealogien iüi proxime fubfnnt. Huic regulae at- temperantur omnes in /. Cap♦ 2. jf. G. B. & LlX, Cap,
q q.§§· M^B. enumerati cafus, fed in infinitum fefe extendit haec prohibitio, nec ob multitudinem graduum imminuitur, quemadmodum patet ex voculis additis,oo6 fä vidare et eüer tberas afkomma, Exemplis aiTertionem
hanc noftram i'lluftrare conabimur. Prohibetur matrimo¬
nium inter α & b hoc eft inter fratrem &
. fororem, inter a & c, quod exprimitur bro¬
ders eller pyßersdotter, faders eller moders Jyßer:
c inter a & d^ quod Legi audit faderfaders- eller, 9d fadermoders-moder faders-eüer moder moders-
t fyßer. Prohibitum etiam eft inter a Sl e inter
)'r a & /, & ulterius, ii quis ejusmodi daretur
cafus b) l, l, yβ, 53. ff. de ritu mipt. In iftius·
JL modi cafibus matrimonium dicitur efle prohi-
bitum ob refpeftum parentehe, quoniam ut lo- qui«
") Computätionem graduum effe duplicem, vel Canonicam vel Civilem notiffimum eft. Antiqui dentis noftrse Legumlatores, ubi quaeftio fuit de gradibus in matrimonio prohibitis, femper fere illa uii fuere, quod tam ipfa Legifteria, quam complura Refcripta Regia
evincunt. In Codite veroFridericiano, libi de matrimoniis propter co-
gnationem vel affinitatem vetitis agitur, neque haec neque illa adhi-
hetur computatio, quare etiam noslilas tuto negligimus.
0) Tales cognati quales η &fcoaevi rariffime forte invenientur, cafum tarnen eile dabilem probat exemplum recentiiRmum perfonse
Vrohibitis.
5 -quitur PAPiNIANUS, perfonae, ftipiti communi, qua®
fubfunt, parentis loco junt, quo indigifatur, ejusmodi perfonis poft parentes, maximam deberi reverentiam,
quare etiam apud Romanos di<äi funt Tbius & Tbéa,hoc
eit Di vini, §. 3. Infi, de Grad, cogn. Nov. CXFlll. c. 3. pr, 3.0 biter (onfobrinos matrimomum contrabi non debet, mß
intervenerit difpenfatio Regia, q11 te tarnen non obtinere«
tur, ii copula carnalis benediitionem facerdotalem ante-
ceiferit Litt. Reg. 4 Jun. /72j. Quod tamen haec con¬
ditio jam non obtinet, inde coqcludi poteft, quod in
Codice Fridericiano locum non invenerit, nec exemplum,
quantum quidem nos refcire potuimus, negatas ejusmodi difpenfationis, datur.
Tempore reformationis Patres nuper reformarae Ec- clefite eximia laboravifle videntur incertitudine, quousque extendere deberent impedimenta matrimoniorum ineun-
dorum, quae a cognatione effent arccifenda* Conftutio-
ne nempe eccleiiaiiica Anno 1571 prohibebantur nuptise
usque ad quintum gradum, etiamii veiba Legis ρ. LH»
7 berföre (kal ock intet IIcbtenfkap bindas innan femte ledby fåjom fedber baffver warit, medb mindre befynligb orfaak
kan wara pä farde, bvarföre något må warda ndgbvom cff-
terlåtit, utbi någbon aff tbe ledber, [om icke dro fbrbodna
utbi then helga Script, och rotenne icke äro alt for ndry
oftendunt difpenfationi locum fuiile, quod, dum quin-
tus heic nominatus gradus exclufive ur dicitur, forte eft
intelligendtis, adeo
ut quartus gradus linete collateralis sequalis eilet prohibitus, confentaneum erat juri Cano- nico, fecundum quod matrimonium, quod antea eratprohibitum usque ad feptimum gradum, quia miracula
mundi ejjent feptem, vel ad fextum e cauita quod feχ esta-
tibus mundi generatio Cf hominis flatus finiatuv, vel fecun-
B dum
viventis eodem tempore, quo ejus åtavise conföbrina: i nempe coaevä
erat TtjC b. v. vit. Anna Rudker impr, bobnia 1779.
De Matrimoniis
dum Decretum Vormatenje A. 868^ usque dum gencr.itio rem cordatur, cognofcitnr mit memoria vetinetur, jam tantum
usque ad quartum gradum vetabatur,
fecundum Conjiitut.
INNOCENTU Iii:tu in Concilio generali Anno 1216 fa-
£ta, ne prohibitio copuLs conjugalis quartum· confangvinita-
tis & affinitatis gmdum de cetero excedat, hac addira egre- gia ratione,
quin
quatuorfunt humor
esin
corpore,qui
con- flänt ex quatuordementis.
Anno verofequenti jamjam
fepofuerunt dubiumde matrimoniis inter fobrinos &
con- fangvineos quartigradus, Sc
tantumlaborarunt de
nu- ptiis confobrinorum, quasplurirni facerdötum in Legi¬
bus Divinis poiitivis univerfalibus eiTe prohibitas diu contenderunt; hac in re facem illis praeferente Archiepi- fcopo
LAURENTIO PETRI, qui edito Libello, Om
formludna Ledher i Echtenfkap, maximo ufget Zelo, matrimo-
nia Confobrinorum Legibus Mofaicis e diametro eile op-
pofita:. atque in hoc
excufandus eil: vir de eccleiia
no·itra optime meritus, utpote qui potius eo nomine lau-
danduSj quod, dum a ftatutis Romano-Carholicis nuper- rime abrogatis eiTet
recedendum,
contra^xpreifum ita-
tutum ordinationis ecclefiafticae Anno praecedenti typis vulgatse, ad hunc usque.
fecundum gradum relaxare
non dubitaverit; omnino tarnen fecum fentientem Archiepifco-pus non habuit
univerfum ordinem facerdotalem, fed
quia dubium erat, an hic
gradus Legibus
MofaiciseiTet
prohibitus,- putarunt atque inConcilio Upfaliae menfe
Augufti 1572 habito decreverunt,tutius eiTe ab
ejusmo-dr nuptiis abftinere: & multo minus Laici nuptias con¬
fobrinorum inceftas duxerunt, uti oflendit exemplum
D:ni Erici Stenbock eodem fere rempore ducentis con- fobrinam fuam Magdalenam Sture, patrocinante Duce Sudermannias CAROLO; magnis tarnen difficultatibus
illis ftetit hoc matrimonium ob denegarae matris fponfae confenfum, quem ideo cohibebat; emedan Erkebifkopen
den<
Vrohibitis. 7
Τ°·.
den Gamle Maßer Lars, aldrig beviljade det, v. Gref-
vinnan BANERSberattelfe i Stock b Magaz. ιηηοArt. XAI.
Edidic etiam eodem fere tempore incertus quidam Au&or
refutationem fcripti Archiepifcopi, per Epiflolam amico transmiffum, qui contendit, fcriptum Archiepifcopi plus
fcandali quam commodi patriae conferre, v. BAAZll
Inv. Eccl. Sueogotb. L. 111. Cap. Bill.
5. iv.
Secundum Matrimonii ineundi impedimentum morale
eftAffinitas,Sveth. Svåger/kap , Svågerlag^quae Legum Do-
£toribus audit acceffio unius perfonae ad alterius familiam
mediantecopula carnali fa£ta. Hinc affinitas contrahiturin-
ter unum conjugem & alterius conjugis cognatos, vel, quod eodem redit, qui copula carnali jungitur uni perfonae,
eo ipfo aciu affinis illius perfonae cognatis evadit, & qui-
dem in primo genere affinitatis, Sveth. forfla Svågerlaget;
qui vero lic jungitur perfonae alteri familiae vel perfonae
in primo genere affinitatis jun£tae,is eo ipfo illius
fami¬
liae vel perfonae affinis fit in fecundo genere affinitatis,
Svet. andra Svågerlaget, 11. Cap. 6. §. G. B. Se fxc porro; adeo ut primum genus fit affinitatis, quod inter uxo-
rem & mariti confangvineos & verfa vice contrahitur:
fecundum, quod inter uxorem & mariti affines primige¬
neris, & denique rertium, quod inter uxorem Si mariti
affines fecundi generis Si vice verfa contrahitur. Ex- emplo allata illuilrare conabimur:
jl O
0/ b contradfo matrimonio
cum a, o- h AI
mnium ejuscognatorume,/,g, />, h j λk-, affinis Si quidem in primo
gene-1 Cj Q q
A A
reaffinitatis evadit;
mortua veroA a Si b ad fecundas provojat nu¬
ptias cum c, ifta ccognationi mor-
tuae a affinitate fecundi generis jungitur; mortuo vero
B a h
8 De Matrimoniis
l·) ii c alium Tibi qurerit maritum, is cognationi rqs ain
tertio genere affinitatis erit junctus.
Ut non omnis cognatio nuptias impedit, ita nec o- mnis affiniraSj quaenam vero ad prsefcriptum Legum no-
ftrarum eum habeant efFecium feqiientibus indicari pot- eft regulis: 1:0 in primo genere affinitatis, viditam illius perfonce, qua adeo propinqua cognatione mihi eß jun ein, ut
cum ea nuptia fint probibita^ ducere uxorem pvobibeor, vel
quem conjangvineum conjugem ducere mm eß licitum, cum illius conjuge matrimmium inire eß prohibitum, vel ut idem exprimit HOFPIUS Com. ad Infi. 'Juß. in primo genere affinitatis, quoto gradu c) prohibitum eft matrimonium
inter confangvjneos, toto gradu prohibitum eft inter- af¬
fines. Cui regulae conveniunt omnes in II Cap. zg j. §·§,
a b, enumerati cafus. Et quod ifrte prohibitiooes ad
omnes cafus iimiles iint extendendae, ev-ineunt verba och ß vidare, theras afkomma. Sed a generali hac alias re-
gula excipiendurn eft matrimonium cum confobrini vi- dua, quod fecundum K. F. 3 Martii /727, difpenfatione Regia amplius non eget.
Secunda regula pertinet ad fecundum genus affinitatis,
in quo nuptice in liften afcendente funt prohibita, tion vero
β linea fuerit collateralis. Secundum hoc affinitatis genus, adeoque etiam haec prohibitio in Legibus Mofaicis non invenitur; unde veroiimile forte videretur, eam tam in
noftris,quam aliarum gentium Legibus locum obtinuifte,
tanquam reliquias Juris Canonici, quod ante reformatio'
dem Legis loco heic habitum ftiiffe conftat. Sed licet Jus Canonicum collaterales quoque in fecundo & tertio genere affinitatis in certis gradibus, quos tarnen non tu*
to '
c) Licet affinitati nulli fint gradus I. 4. §..5jf. de Gradib. adfiu.,
tarnen ad analogiam coniangvinitatis computari poftunt fecundum re-
gulam: quotocunque gradu quis uni conjugum jun&us eft confangvi- nitate,toto gradu alteri junftus eft. affinitate..
Rrohibitis. 9
fo determinare audebant Canoniihe, a nuptiis arcuerit,
ramen hoc longe ante reformationern, & quidem fecu-
Ιο X£11 erat immutatum. Quia enim ambiguum erat quo- nsque fecundum &tertium genus affinitatis extendendum efiet, INNOCENTiJJS lihtius confultius effe cenfuit,
omnem in fecundo & tertio genere affinitatis,tollerepro-
hibitionem, ne quidem illa unica retenta, qute in jure
Civili R. invenitur L ip. ff. de ritu mipt., fecundum quam
uxorem quondam privigm conjungi matrimonio vitrici non oportet, ne c in matrimoninm convenire novevcam ejus, qui privignmaritusjuit, adeo ut nullam aliam hujus prohi-
bitionis tam in noftris, quam quorundam alioruoa Prote- ftantium Legibus probabilem c auilam reperire poffimus,
quam ut, haud aliter ac prohibitio conjugiorum inrer Confobrinos, effet limes velut non traniiliendus. Cum enim hasc marrimonia non nifi cum difficultate, propter
difpenfationem antea obtinendam, poifent injri, eo ipfo prascidebatur fpes conjunctionis cum perfonis in propiori
vel cognatione vel affinitate. Marrimonia vero inter
perfonas fecundo genere affinitatis juncias, ita a Legis-
latoribus noftris fuiffe confiderata oftendaint crebrae dis·
penfationes Regios, quibus ejusmodi conjugia fuere ad-·
miffa|; ut K. B. d.26 ffjumi16gq. K. R. d. 2ρ Febr. 16βg. K.
B. d. 3 Nov. 1703, Rikfens Ständers tiIßyvkände d. q OB.
1756, quo permiffas fuere nuptias cum defun&oe uxoris privigna, ceteras ut prastereamus.
Prohibita non effe marrimonia in fecundo genere affi¬
nitatis extra lineam adfcendentem omni caret dubio. U-
truna vero, ad meutern Legislatoris, nuptias in hoc gene¬
re, dum linea eft adfcendens, femper debeant vitari· an vero interdicfas täntum fint in primo & fecundo hujus
lineas gradu, vel étiam an hasc prohibitio omnino re-
ftringi debeat ad cafus in Lege iL Cap. 6. §. cum 7.
colli G.B. enumeratos, dubitari poterit. Sententiam pri-
B 3 mo
10 De Mairimoniis
mo addu&am hasc firmare videtur ratio, quod easdem caufTae, ob quas nuptias inter perfonas in liege nomina-
tas funt prohibirse, in toto adfint genere
affiinitatis fe-
cundo, quoties linea eil adfcendens, iive
gradiis plures
fuerint five pauciores: atque heec etiam interpretatio
Er-
mari videtur analogia ccterorum graduum prohibitorum
in linea adfcendente feu quando refpedhis adel paren- talis, quibus in caiibus graduum diftantia prohibitionem
non toSlit. Huic iententiae quoque aditipulatur fummus
in Jurisprudentia vir, Regia Revifionis Secretnrius
D. EH¬
RENSTRÄHLE in fuis ad titulum de Jure Matrimonii praelectionibus. Matrimonia vero
in iecundo affinitatis
genere non ultra primurn & fecundum gradum linece
adfcendentis eife prohibita, idem Vir Con fulti
filmus
ad-ferit in fupplementis Jurisprudentia Civilis ρ. ρη,
Oed
ra·tiones fui adferti non adducir, quas tarnen non alias eife poife videntur, quam quod neque
Cup. 11. §.
6.G. B.
neque Cup. L1X. §. ρ. Μ. B. alii
recenfeantur adfines,
quam qui ad primurn vel
fecundum
pertinentgradum.
Liane igicur quaeilionem, qute tanto
Jurium Jnterpreti
vifa tuit dubia ac difficilis, noftro qualicunque decidere judicio vix audemus, Dum vero extra
controverfiam eil
pofitum, quod Juri Divino
poiitivo Univerfali tales
nonrepugnent nuptias, utique fine
ferupulo confcientias ad-
mitti poffunt, Ecque hoc interdiclum arbirrio
Legislato¬
rs unice fundatur, cui non alias, quam politicae fubeife poffunt ratiooes.
Etenim,
ut anteamonuimus,
perdif-
fcultatem tälibus matrimoniis ineundis objedlam, ubi difpenfatio regia
neeeifario requiritur, fpes praacidenda
fuit matrimonii in propioribus confangvinitatis & affini-
tatis gradibus ,
ad conjundtiones libidinofas perfonarum,
quibus liberior eil
converfandi occaiio, fublato legitimi
connubii impetrandi remedio, tanto facilius
prteeavendas.
Cum vero ab altera parte eoniideratur, quam iit, in
Re¬
gno
Probibitis. II gno penuria civium laborante , fapiens & neceffarium,
ut matrimonia, quantum fieri poilit, promoveantur &
impedimentis liberentur, & facile accidere queat, ut qui
velit aut poilit ducere perfonam adfmitate fecundi ge¬
neris ejusque linea adicendenti fibi junitam, cum alia quavis, etiamii fcateat orbis feminis easque ubique in- veniantur, matrimonium inire nolit aut nequeat, & prae-
terea civi pauperculo, in provincia quadam a Metropo-
li lonoe diiiitaCD vitam deo-enti,ö difficiliimum fit <& noa raro 1'upra ejus facultares poiitum Principis implorare
atque obtinere difpenfationern, maxime cum tales quo>
ftiones ad Regiam Majeftatem deferre non foleant Con- fiftoria, niii dubium fuerit, utrum nuptise in hoc vel illo
cafu fint licitce vel prohibit-aej aequum forte videbitur,
ut, in favorem Matrirnoniorum, alia non ftatuantur ma¬
trimonia in hoc genere affinitatis prohib'ita, quam quce in Legibus expreile nominantur, quae etiam fini a Le¬
gislator intento fufficere poffunt, idque fecundum cano-
nem receptum, qui prohibitiones extra litteram Legis expreifam non eile extendendas diftitat. Fingere emm
impedimentum, ubi millnm äeprehenditur, ceffante Lege, non
efl ffiirisconfulti, qui Legibus ulligatus i·/?, non cercbvinis ra- tiiwculis binc inde compilatis; BÖEHMERI jlus Proteßau- tium, Tom. IF. Cap.XFl. § 55. Hane vero mentem quoque Legislators fuiiTe admodum ex eo videtur ve- rofimile, quod Lex in paragrapho, quae haec matrimo¬
nia determinat, termino extenfionis confveto och få vida-
re, aut alio fimili non utatur, Sc, quod notari meretur, in fcripto: Vtkaftet til Lagen, quod typis vulgatum publicee
cenfurae committebatur, haecce inferra effent verba, qua?
tarnen in ultima per Ordines Regni fadla revißone tol-
lebantur d). His omnibus addi poteft, quod confuiio
offi-
<0 Quia hic Libelius rarius- occurrit,verba- hujus §:i adferre lu-
12 De Matrimonis
öfficiorum ex talibus conjugiis meritenda, tantum fit in
nominibus atque rationi non repugnet unum homlnem
diverίο refpedtu diverfas iuilinere perfonas,uri ex.emp.la comprobant Reginarum.fubditis nuprarum, nee magisre«
ipieienda confuiio nominum, utpotequee, quod adiecun»
dum genus aifinitatis, non in natura rei, fed in confve-
tudirie Sc civiiitate iermonis fit fundata, nec magis noce-
at, quam quse exfurgit, quando Pater Sc filius iiηgulas
dueunt iorores, vel tibi filius, ρoft mortem Patris, matrem
novercae fibi adjungit tori fociam, quod Matrimonium Cap. II. §. 6. G. P. totidem fere verbis legitur permiflum* yelper matrimonia in quarto aut qtiinto genere adfinita- tis, quse prohibita eile nemo poftulabit. Nec utrum ho-
neftius ab his nuptiis abftineatur quaeritur, fed an hae pro- hibitae fint. Sed licet feeundum omnes regulas hermenev- ticas, uti ex allatis patet, fufficientes adeiie videantur ra- tiones concludendi? nulla alia matrimonia ob feeundum
genus affinitatis efte prohibita, quam quae IL Cap. § 6.
G. B. cnumerantur, absque ulla alia extenftone , quam
quae 7:a ejusdem Cap. §. eft fundata; putamus tarnenGqii-
fiftoria tutiiiime agere, fi non permittunt ejusmodi ma¬
trimonia, antequam rem Regi retulerinc, de tibi nullte a- liae res petitum matrimonium diffvadentes> veluti nimia
aetatis differenria, aliave fimilia adfint, difpenfationem regiam expetierint. Omnia enim htec matrimonia ita
funt comparata, ut videantur obefle reverentiae nomini,
ut ita dicamus, parentali debitae, Pltec fententia quoque confentanea eft Conftitutioni Regiae d. 2 Dec. 1703, e) un- de bet in quantum ab ipfius Legis differunt: Ej mä - - änka, ochfä vida¬
re\ men i tbettnJvägetlag ä fulone tillätesäebten/kap med fin hufirus Bro¬
ders änka, hufirus faders eller moders broders änka.
e) Rärins inveniuntur Conilitutiones Regim ab Anno 1700 ad
AniTöm 1719, quare Leftoribus baud ingratum fore crédimus, quod
hane heic adjicimus: Kotigl. Maj:ts til Jujiitiens adnwnfirerandefatord
Probibitis.
de in Legem forte
translata eil hsec fan£lio,quie quidem
conilitutio non inceftas has reputar nuptias, fed ut evi-
tetur icandalum, & ne violetur r.everentia parentibus a Liberis debita, eas prohibet, adeo ut absque difpenia*
tione Regia contrahi non debeant.. Unde etiam inveni-
mus has nuptias^ S. R. M:tem interdum permiilifTe; ii
vero hanc gratiam denegaverit Rex, faepe antea nomi-
nata Sc ex reverentia filialideiumta ratio adfertur. v. K.
K. RR. ly Febr. 1338. 23 Dec. ιηyi.. 8 Aug. /77^..
Qtiod ad tertium genus affinitatis adtiner, etiam in ejus linea afcendente Sc quidem 1:0 gradu Nobihffimus ÉHRENSTRALE matrimonia inter perfonas hac adfini«
tate jun£las prohibita eife arbitratus eil,, idque eam ob
cauiTam, quod Lex Cap L1X. §. ρ.
Μ. B.. mul£lam viola-
tae affinitatis rrroget conjunclionr
libidinofae viduae
cumG. ma·
nnde och hefullmdgtigade Rads ReJ'ol. angående ndgrefårbudne grader i åg-
tenfkaps vidi. Gifven i Stockh. d. 2 Decemhris 170j. Sdfom hans Kongl.
Majxt medelfl defs ankomne Nddisße Bref, dateradt Ldgret vid Thorn d.3
Nov. ndftfurlcdney til undvikande af hvarjehanda forargelfe, jemvål ock
en wederborlig refpefts och wyrdnads bibehållande emellan Barn
och Föräldrar, fämt alle dem,,fom i uplligande linien uti deras Hal¬
le vara kunna, har i nåder råttvifi funnit nt förklara och fårordna, det
hädanefter ingen vid ftraff tillgiårandes\ må underfiåfig, förutan Kongl.
Majrts erhållne fpeciale nåd och difpenfation, byggia åchtenjkap„ hvar-
ken medfin egen· eller fin afl. makas fljufmoders efterlefvande man eller
fjuffaders Enkja, icke eller med fin egenfljufmodersfijttfmoder eller fljuf-
tnodersfijuffader eller andra,fom a lika fått uti upp-och uedftigandegrad
med hvarannan befvågrade årβ; Altfå varder eu flik Kongl. Förordning
hårmed alla till underdånig efterleftiad vederbörligen kundgjord. Actum
% tJupra
(L. S.)
Johan. Gabriel Stenbock..
Jc Lilljcnftedt.
Η De Matriwoniis Prohibitis*
mariti demormi novercae reli£lo marito. Sed quamvis
ad viram decentem inter perfonas,quas in eornmuni fer-
mone patris & filice vel foceri Sc nurus nomine mutuo fe adpellant, fervandam, graviori pcena eorum libidinem
coercerevoluerir Legislator, quam qus alias fimplici ilu-
pro eil impoßta: inde ramen non fatis valide concludi poßfe videtur, nuptias inter has perfonas eife prohibitas.
De cetero, quae nuper de fecund© genere adfi-
nitatis diiferuimus, heic quoque.
valere judicamus.