¥
DE
VERBIS GRjEClS
CAUSA TRENDELENBURGII
CONTRA PRIMISSERIUM
DEFENSITATA
(VUA M
CONS. AMPL. FAC. PHIL. UPS.
P R JE S I D E
DOCT. CHRISTOPH. DAHL
GRASC» LITT. PROF. REG. ET ORD. REG. ACAD. LITT. HüM.
HIST. ET ANTIQUIT. HOLM. MEMBRO
PRO GRADU PHILOSOPHICO
p. p.
CAROL. ERIC. ÖHRSTRÖMER
ROSLAGOS
IN AUDIT. 6USTAVIANO D. III JUNII MDCCCIX
H. P, M. S.
U PS ALI^E,
TYPIS EDMANNIANIS.
KONunöen&
TROMAn, COMMERCE-RÅÖET
©CH RIDDAREN AF KONGL, VASA ORDEN
«AMT LEDAMOTEN I VETTENSKAPS ACADEMIEN
HÖGÅDLE HERR
vordnadsfullt tillegnadt
af
CARL ERIC (SHRSTROMER.
grosshandlaren
hogådle herr
PEHR FALCK
SAMT
HÖGÅDL A FRU"
BEDV. MAGD« DÖR. FALCK
FSdd M
Af vördnad ocii skyldskap helgadt
af
CARL ERTC OHRSTROM^R.
■fc 33
§.$. 6g. jo. 71. 72. 73. 74. ngunt de Forma Media.
Obfe.rvationes nonnuIJas per iancein faturam occupabimus: i<pv»
hoc£ctprjv {§ 70) non cfl Medium fed Pasfivum . notionisquePas-
fivas jag vaktader; fed haec flgnificatio Pasfiva compledlitur etiam,
fi placet reciprocam*, jag ( vaktades af 111ig fjelf i. e.) vaktade
mig (Gr. Gr. p 222.), neque aliter rayyvd Itvot (adl.y pudefeci
aliquem, ^cr^vvolprv (pasf) pudefa&us fnm (a me ipfo, unde
eliam) pudefeci ms ipfe; led in tji?%uvotpriv lov irofllfct ne quis
credat Aecufativum peudere a Verbo, penelet enim a fuppresfa
praspofitione< ut fit, port Verba Pasfiva (Gr. Gr. p. 92.364),
jjfr^vvotpyv Koclec lev TToflé^ot pudefadlus fum ( puduit ine ) qua
patrern. Neque differcntia inter Adfivum ptcrSooacti oikov hyra ut
hufet, et Deponens ptcr&ooo-oLs&c&t oTxov hyra fjelf hufet, aliam
uliain innuit Formani cirerioris exempli, quam Pasfivam: obler-
vavinius enim (Gr. Gr. p. 223) Formam Pasfivam, quando
abiit in Deponentialem notionem, frequentius adhiberi quam bre-
viewrem Adlivam, fi quis plenior erit fenfus: ipfa enim Pasfivse
formas prolixior indoies pleniorem quafi menti reprasfentat notio¬
nem: ceterum, reciprocum fignificatum formas Pasfivas aut De- ponentiali credamus hoc facilius adhserere, quo veri viderur fimi-
lius, Pasfivum aut Deponens {pott, trott, lott, yu*, spi, cet.), ni¬
hil aliud esfe, nifi Adfivum, juncfum Pronominibus pot, tröt, 101 aut spt, pi, ut erat in veteii lingua (Gr. Gr. p. 272. feq)
unde etiam patet ptaBooo ohov esfe jag hyr ut hufet, loco dömum, ptcrSéspoti cTxav, jag hyr ät mig fjelf hufet, loco mihi {pott i. e.
pot) domum i. e, conduco.
In fequentibus ipfe fatetur Audfor, e fignificatu recipro-
co peti adeo debile ac ferine vacilians pro forma Media argu¬
mentum, ut modo obfervet, Tempora huic tributa formas, quo-
runi fignificatio fit non Reciproca, fed vel Adfiva aut Depo-
nentialis, vel etiam Pasfiva (§. 71); modo obfervat in aliis,
eumdem fignificatum Reciprocum haut fecius, atque Medias, posfe
F vel
34
vel Acl:'vas vel Pasfivas compefere Formas (§, 72); denique id
1,71 !e Primisferium habet«, quod hasc Fornia peculhre fibique pivVpriiim neque Praeftns er Imperfttfium , neque Perftclum et 1'ucqaamptrhdutn (§ 73) videtur habere, id quod non minori
ex uecesfPate , quam Futurum et Aorilli, Iocum habfcret Ii For¬
ma ipfa legitima, ordinäria et nece.sF.ria esfet: rcfiant igicur hasc
duo Tempora, Futurum et Aonflus, inque eorum gratiam For-
mam Verborum" peculiareni txiilimemus, inflauratam in Iingua,
iocum habere. Sed ii is inductus lationiius Frimisferius ipfe to demum procedif, ut affirmet, ab initio Gtascam Coajugationem
nuilam habusfe Mediam Fonnam, led fjlam A cl iva m et Pasfi-
värn (§. 74). Sed pergit ratiocinando: " Grekerne träffade efter
51hand en hop mellmibegrepp, for huilka de icke hade någon Con- 9>jugations Form/' Aque hinc in malain rem abit. Quasnam
enim funt medias iilae notiones (mellanhegrepp), quibus non pa¬
tent ambas iilas Formas Conjugatiouum Graccarum Adiva atque Pasfiva? Recipiocas, objicis llue dubio, Formas Medias attribu«
tas? At ingeminavimus jamdiu fa-pius nuilam dari notionem Re- eiprocam, quam Pasfiva non compUxfiarur, atque adeo Pasfiva
etiam Forma comprehendere posfit (Gr. Gr. p. 212). Sed
§ 75. Vereri videfur Nofler, ne Pasfiva Forma fenfu
iive Pasfivo five Deponentiali five etiam Reciproco ambiguirates
nonnumquam crea re pomisfet, id quod novam Formam (Me¬
dian)) necesfariam fr-ceret (''denna omväxling af begrepp matte
"många gånger gifvit anledning till tvetydigheter7, fom gjort in- iförandet oj en ny form nödvändigt"'). Atque Iva;c tarnen ne- cesfaria Forma nulium habet prop.rium fibi vei Prssfins, vel Ln- peiiecfium, vel Perfeclum, vel Plusquamperfeclum? in his igitur Reciproca Ggnificatio tradatur per Formana P.sfivam? ambigui-
tates vero in Iiis quo paclo caventur, neque minus in Iiis Tem- jaoribus eavend«, atque in aiiis? Ad hsec nihil reponit Auélor:
35 fatagit refpondere, fierl hoc in his Temporibus, nefcio cpio mo¬
do, non poiuisfe. Sed hoc, invitis et cadentibus Omnibus re-
gulis Audoris, et fieii potuisfe et fa dum fuisfe, omni dubio
ear'et, fi ufus linguas id pofiuiasfet: neque enim in ulla iir.gua
datur exemplum Formarum et Temporum fic inter fe parium et verfantium in ambiguo, ut, notionibus non dtfinitis et clacis, perfpicuitati officiant. Inrerea tarnen eadem ambiguitas, quas in
Praelénti et Imperfedo, Perfedo et PJusquamperftdo nuilam, ut Primisferio videtur, Formac Medias fuadet necesfitatem , iiasc eam in dnobus Temporibus, Futuro et Aorifto, prorfus inclamat!
Refpondendum nihil ad talia judicem: nequead ea, quas fequun-
tur in hac § plura. Admodum infelix efl Audor no/ler in
fuis derivationibus. Omne ejus Medium confhit, ut vidimus,
Futuro et AoriAo, fed finguiis binis:
Fut. i. rvfopca Aor. i. erv\ptzjut]y
Trendelenburgium, novimus, hasc collocare Tempora in Pasfi-
vis, iimpliciterque docere, Futuro Adivo refpondere Futurum Pasfivum, Aorido Adivo Aorifium Pasfivum lioc modo:
Quo nihil profedo nec fimpiicius, nec verius, nec ad
»attrram rei acommodatius e£, nequeenim aliud eft, nilifola ob-
fervatio terminationam (fuoti, jutjv) quibus Pasfivum ab Adivo difiinguitur. Atque hoc ipfe Primi.slerius non potuit, quin con- fite'retur; "de ha/va, iiiquit, ett få fullkomligt forhållande till
"Fut. och Aor. Afå fom Prcef. och Imperf. Pasf till Prcef
"och Imperf. Afå/' ($.73)'. nihilominus tamen hasc ipfi plaeet
2. tV7!8pXt 2, irvTrcpyjv
Ad. Fut tvxJ/m
Aor, £Tvf>oc
Pasf. Fnt. rvfo/jLdi
Aor. érvfccprp
F 2
j6 —
referre adFormamMediam—Rogitat le<ftor: Quamob rem? Vide-
binius! Ad tvtr&fjcct et Itutvofavp quod attinet, eodem jure Tren- delenburgius Iioc esfe Impcrfedrum exidimat Pasfivi a ruKcfjiut, atque ed irvxrcy.riv a rv7rro/uai: rvy;$pcc{ vero ex folius dialedli
discrimine a tv7rhcy.c6i ad tv7>so{xcli idquc d,muiii excontraclio-
ne rv7i8fA&i dedudum idem Futurum Pasfivi, quodex aiia tnun- ciatione atque fcriptura, ioco tv7re<rofacct, vulgo in lirigua audit ru\pvfAccty id quo.i alibi dedimus t§. 39}. Sed redeundum
ad rvxpojucxt, irv^xpnv, quas reiata ad Formani Mediam,
quo denium fint p-äo, icdor miratur. Legat ieclor,
vel, verius didiu, expiicet nobisAuclorem. Argumentatur vero in
hunc modum: "Futurum et Aoridus (Tt/ycpta/, Irux^afur,)) eadem
"ab initio Tempora iuerunt Pasfivi arque nunc Medii 74):
,?nonduni vero aliam habebsnt flgnificationem atque Pasfivam
"
[verberabor, verberabar): fed procedente tempore, orta quse-
"dam ed; notio intermedia, i. e. Reciproca (verbercbo tve, ver-
*'berabam me): quas notio Reciproca etiam tfferri foiebat per
"Futurum et Aoridum Pasfivi: atque adeo Futurum et Aorifius
9'Pasfivi notiones traderet duas, turn Pasfivam tum Reciprocam,
"id quod fenfum crearet ambiguum: ccepit inrerea Reciproca no-
"tio irequentius, quam Pasfiva adhasrere bis formis Pasfivis (ru- J9\po/*cci, eTv\pujJt]v): ex eo tempore translåtae ha? quoque funt ad
"Formam novam, h. e. Mediam: fed, harum loco, quid ed
"quo Jacuna? Pasfivi expleantur?" Ita ratiocinatus Aucdor noder
viam fe, in fequentibus, ait, hane reperisfe, viam vero quam infelicem! "Necesfe erat, ut in Futuro et Aorido, ficut in ce-
"teris Temporibus, Pasfivum proficifceretur ab Aclivo, Futu-
"
rum igitur a Tuxpoo, Aoridus ab erinpoe: fed ab his Tempori-
''bus A&ivi jam pridem dedu&as erant formas tum Futuri (tu-
Opern), tum Aoridi (erv^ct/uergo adesfet aliquid, quo ab
"his pösfet forma novi iliius Futuri et Aoridi didmgui: ed
"igitur adje&a fyllaba (^), unde a ruxpco novum Futurum" Pas-
fivum
37
"fivum örtum efi rv^aopoct ab erv^ce novus Aorifius Pasfymf
"sTu\p/jac(juyiu; fed non diu deinde tum prseloug» hx formar,
''tum recurrens hoc a duplex drsplicueium: quare murata deni-
*'que littera in (p& atque terminatio cceprjv in tjv, atque fie
^demum procedit Fut. i»Pasf. TyCpSqcropictt,Aor. i. Pasf. hvCfr&ip*
Quis talia fände Temperet a lacrimis?
hare tarnen feria Primisferii efi fententia. Parum abefi quinpro-
pinatum tibi per formulas medicorum cxifiimes fatis amarum Futuri Aoriflique veneficium quoddam. Recipe enim rv^oo et
erinpoc, iisque da Pasfivam formam rvipejuoet, irvx^cc/utjv (hic de-
buisfet fubfiflere Audor, neque enim pJuribus opus): habe nunc formam Tv\pojuct(, irvxpcc/utjv atque adde iis fyllabam ys, ut Hänt fyllaba una produdiores Tu\p-/j(ro/Jcct, hv^naocjuriv, fed quouiam
fic una fyllaba ladas funt produdiores, fac eas nunc una fylla-
ba breviores, rautaque c-ctpyjv in y\v et \Jb in (pfy: fic enim ab irvrpocjutjy dedudum clare habebis irvtySrjV, fic etiam, eodem \J/
abeunte in <£)&, a tv^o/jott Ht expedite rvCp^racpctr. Detur, Signetur: Aoriftus i. Pasf. Futurum i. Pa&f. — Deinde ad ccn- fedionenr Aor. 2. et Fut. 2. Pasf. Recipe fy 11?barn r,s atque ab Aor. 2. Ad. grtiTTcv fac Aor. 2. Pasf irvTryccpriV, a Fut. 2.
Ad. TVTioo fac Fut. 2. Pasf. tutTYjGopur-, fed quoniam produdius
una fyllaba Ht hvTiYitrcpYiv, conipe illud, ut duabus Ht fyllabis
brevius adque deme lyIlabarn tja) Hc ab érvTrrjacpriv liquido ha-
bes $rv7rriv. D:r S:r Aor. a. et Fut. 2, Pasf. Joco harcfcripta interpretere, neque enim credibile eH criticum Hc agere ferior
fed ledor legat et judicet ipfe ( §. 75,). Jam vero, quod res
eft, 1) fi rv^oput, £Tv\poc/ut]v pertinuerunt revera ad Formam Pasfivam% quod eorum formam diferte, audor airÄ indicare, quis
bsec
38 =====
hare loco movisfet? Grammaticorum enim opera nihili ert ha-
benda adverfus Jinguse naturam, quam demonfiravimus in no-
tione Pasfiva comprehendere quoque Reciprocam (Gr. Gr. p.
222); deinde 2) fyllabam 775-, quoaudore, additam primo, mox demram in vocibus, exirtimemus? tum vero 3) quando \p abiisfe
in <£>3" edocemur, quomodo fidem habebimus mutationi litterarum,
admodum fingulari et infolenti, nulla earumdem cognatione,
nuilo per omnem linguam exemplo fimili, nixae? fibine inte¬
grum Primisferius purat iinguae Grxcx obtrudere leges, quas-
cumqüe velit, et pro fua tuenda opinione ipfe flcillime comini-
nifcatur? tales non leges Trendelenburgius reperit.
