/so:.
H F. F. &S.
exercmum academicum i
De
0
V..
MÜLTIPLICANDORÜM
APUD ROMANOS,
Cujus
PARTEM PRIOREM,
CONSENT. AMPLISS.FACULT. PHILOSOPH»
IN REGIA ACADEMIA UPSALIENSI,
PRiSIDE
V1RO CEL ER
Mag. P ET.RO EKER MAN,
^eloqvbnt» profess. reg; et oRDIN.
PUBLICO EXAMINI SUBMITTI1
SVENO NOREEN ERICSSON,
WE RM EL AND US.
In Auditorio Carol. Maj. Die ix, Aprilis ,
Anni MDCCXLVIII.
I10R1S, ANTE MERIDIEM, SOLITIS.
U P S A L I iE.
V I R O
Adtnodum Keverendo ac fx4clariffi>m,
D-'no Mag. E R 1 C O
N O R E E N ■
Ecclcfi* Kolnenfis Sc adnexarum PASTO-
RI, atque vicini diftriftus PRJEPOSITO
Meritiflim», Indulgentiffimo PARENTI.
VUmmam revcrentiam gratiffimamque
***ingentium bcnefadtorum memoriam
qualicunqucmunufculo teftaturus, ROMA¬
NORUM hane nOATßNTMlAN, fpcciminc
Academico leviter adumbratam, cum vo-
•tP dipturpx atque inconcuflie incolumi-
*
tatis,
V.D. i
futtrni KÖMINIS Honoraliffimi
uu?A ,Xl -ätQ .{r»M ,j?äaD c /.tiv "cl
ti 1L 4 V. x^ v-' -, • - x.-f>.
: ^ v\ '. v: .
Cultor obedientiflimus, SVENO NOREEN
... ERICSSON.
£>♦ D.
$ L ■
Riusquam vctcrüm Romano»
rum 7roÅvwvy.(0tv infpiciamust
de nominum ratione genera- tim nonnulla delibare juvatj
quae dicendis majorem udqué
lueem fenerari poflint. No-
men quid fit, quisque impo-
Ifitorum nominum primitusufiis fuerit, exM{jl$ li-
quet. Ut manen a nuendo, ita nomen a nofcendo a)
defcendit. Etenim nomen nihil aliud eft, nifi ret nota, quemadmodum & ipfe eloquentise parens il-
lud definivit; ett itidem , quod unicuique perfb-
nse datur* quo fuo quaeque proprio8c certö vo*
cabuloadpellatur&), NuIJus ergo dubito,quin,prin- Cipio,rebus quibuscunque eo fine impofita fint no- mina, c) ut ab aliis facile dignofeerentur, & vel fermone, vel fcripto, a fe invicem manifeftius dis-
A % cri-
4 ) o (
criminari poffent. Quoe, quaefo, alias rerum o-
mnium confufio oriretur, nifi indita fingulis fiia
nomina forent? Certefi abeflent illa, femper &
ubique opus futurum effet, ut res, quas ab aliis
percipiendas vellemus, ponerentur ob oculos &
coram exhiberentur. Quando jam, nominum ope,
rerum abfentium ideas cum aliis, lingvam noftram intelligentibus, scque facile communicamus, ac fi
esedem in eonfpeÖu efient pofitae; hsec haut du-
bie ratio fuic, cur Deus O. M., in creationis opere conftitutus, recens conditis certa dederit nomina;
curve Adamus, adhuc integer, omnium animan-
tium woßCiToSscrfay, vel inter primamunia fua, per- cgerit. Quippe ea animalium ceterarumque re¬
rum creatarum eft diverfitas, ut adjufturn. decen-
temque ordinem prorfiis neceßaria fit nominum
illa impofitio.
a) Quamquam malunt alii nomen, non fecus ac
älia pleraque Latina, ad Graeciam fuos referre natales.
Grsecorum enim ovoy.ct cum Latinorum nomine & fi-
gnificatione, & genere, & fere litteris convenit. b)
InVé Khetoric. I, c. 24» c) Varro de L, L. libr.
X inter nomina & vocabula hane adfert differentiam, quod illa quidem firitpropria, hac tommimia five ad-
peUativa; fed certe hoc difcrimen finxifle videtur,
infcia & invita antiquitate. Namque optimo cuique fcriptori Latino nomen ad quamcunque rerum adpella-
tionem refertur; uti, apud probatioresLexicographos,
exempla pasfim proftant.
^ ! T • Ta n.
) O c c
$ II.
Quod vero ad propria hominum nomina ad-
tinct, eorum , quam primum multiplicari coepit
humanum genus, permagna fuic utique neces-
fitas. Sine quibus neque diverfie familise, neque
homines, in una eademque familia degentes, fätis
a fe invicem difcerni potuifient. Ipfc Deus, uti
fupraeftoftenfum, exemplofuo prseivit; &Adamus
confeftim uxoriEvas, & pofteafiliorum trigse, certa quasdam nominapropriaefiejuffit. Necfaciiedubita*
verim, quinfiliis &filiabus, poffc Sethum genitis,
nomina itidem indiderit Protoplaftus, etiamfi ifta,
ab Mofe, adnotata literisque confignata non de-
prehenduntur. Inftitutum aprimo parente morem
fecuti deinde pofteri, in plures licet & varias
gentes di vi(i, atque in diverfiffimas orbis terrarum
oras difje&i, omni loco & tempore, conrtanter &
fanfte fervarunt: quemadmodum hiftoria,tamfacra,
quam profana , antiquiffima, pariter & recentior,
nobis tacentibus, ldipfum abunde loquitur. Nam
licet, in plurimis, a fe invicem paffim abierint
gentes, ccelo foloque & longa feculorum interca-
pedine fejun&itfimae, co tarnen adduci nulla earura
potuit, ut a nieceflitate illa nominum, liberis fuis
imponendorum, receflerit. Itaque five Ebras-
os , five populos, pagana fuperfiitione imbutos,'
atque in his, vel Graecos Romanosque, vel bar-
baros, adfpexeris, omnes in hac quidem re ami-
cifiime confpirantes habebis.
§. Ill
) O (
$. III
In tanta populorum inter fe concordia 8ccom
venientia, nihilominus varia femper exftitit forman- dorum imponendorumque nominum ratio. Ebraei, pariter Sc Grasci, uno fere nomine proprio con- tenti olim faerunt; nifi quod propriis non raro
patronymica fubdiderint» Neque fervis fuis, iis-
que alienigenis barbarisque, plus uno nomine tri- buerunt Romani, qui qnidem ipfi fibi fuisque ei-
vibus folis multiplicandorum nominum Jicentiam arrogarunt, familiarumnominibus pramomina pne- ponentes, fubjicientes veroSc cognomina Sc agno- mina. De quo quidem Romanorum nominum
adparatu numerofiori, in prsefenti, nobis pauca ad-
ferre conftitutum eft. Non vero id jam acluri fu-
mus, ut, quae de Romanorum t:oXmvvfjUoc multi multa fcripferunt, quasqüe in hanc rem fcribi
potent omnia, heic in unam ehartulam conjici-
antur; (fic enim jute molis volumen, non difter«
tatio in lucem eflet prodituraj; fed ut prsecipua
a do&iffimis viris, hanc in rem, oblervata, 8ca no*
bis qualieunque ftudio colle&a, quanta fieri poflit brevitate, exponantur.
§. IIIL
Quin initio , ut quibuscunqiie gentibus a*
Iiis, ita etiam Romanis, fimplieitena fuerit nomi*
num ratio & ab omni luxu immunis, non eft, quod dubitemus» Probant id folitaria nomina Romuli, Remi, Fauftuli, ceterorum, quorum nul¬
luni fiiiflc videtur vel prsenomea vel cognomen:
(^) ) o ( i id quod Varro a) etiam obfervavit. Quamquam
nec diffitendum, jam tum, antiquitfima astate il¬
la, occurrere quasdam nafcentis in Latio tt^vww- fjifas veftigia. Sic, Roma non dum condita, Al-
bas Longae rcgnavit JEneas Silvius, qui paternum Silvii b) nomen adoptavit & proprio fuperaddidit;
filium pariter & fucceßorem relinquens Latinum
Silvium. Manfit vero poftea Silvium omnibus co- gnomen, qui Albas rcgnarunt; in quibus Capetus
& Agrippa Silvii. Confer Liviuni, c) qui, poft-
caquam iftorum regum feriem exhibuifiet, hoe
regnum vetuftum Silviagentis adpellat. Quin immo
Silvio Numitore, Albanorum rege, nata Rhea fil- via, Romuli Remique mäter, excmplo fuotefiatur,
neqne feminis tunc morem eundem plane in-
fvetum fuifåe. Romuli jam astate Hofiys Hofii- lius, e Romanis ducibus laudatur in Liviod). Eo-
dem tempore Sabini regem habuere Titum Ta- tium, dycemque Mettium Curtium, bello adver-
fus Romanos fufcepto percelebres. Poftquam
vero pax imperiique focfetas Romanos inter &
Sabinos inita fuit, &, vi hujus federis, non modo populi utriusque mores ac ritus invicem permuta-
ri cceperunt, verum etiam Numa Pompilius , Cu-
ribus Sabinis oriundus, isque Pomponis Pompilii filius, rex a Romanis ele&us eft, nominum illa mul- tiplicatio Romas ufitatiflima demum & follemnisfa-
&a videtur. Etenim, ab illo inde tempore, adTar- quininm usque, praenomine Lucium, cognomine Superbum e)regumq> claudentemagmen, Romanos
reges
s ) o ( g»
reges civiumque principes, unico infignitos nomi¬
ne , raritis deprehendet, quisquis Livium ceteros-
que Romanas gentis au&ores evolverit; & 6 quo¬
rum folitaria occurrennt nomina, quis, quaefo, fi-
dem nobis faciet, non ab hiftoriarum fcriptore vel ignoratum, vel de induftria praetermifium fuifle
& prasnomen, & cognomen, quorum illud,quon-
dam unica initiali litera defignari folitum, librario-
rum incuria etiam excidere potnit. Ex his autem, quas brcviterdifputata funt, facile|patet, hane no*
minum mnltiplieandorum rationem Romanos acce- ptam referre partim Albanis, progenitoribus fuis ,
partim Sabinis advenis hofpitibusque eivitate rece- ptis; quorum hi, a Romanis lieet devi&i, dome-
ftica faera ritusquefecum in vi&ricem urbem träns- tulerunt. Sic Anci prasnomen a Sabinis hauftum
videtur Varroni /); & Claudiorum illud prasnomen
AppiusexSabinorumpracnomine Afteoörtumdueit
g). Nec fortaffis male conje&at Prifcianus/>), Roma¬
nos, ut Sabinorum benevolentiam fibi conciliarent,
aut fuis Sabinorum nomina, aut contra fua Sabino¬
rum nominibus praspofuifle. A quo nec diffentic
P. Diaconus i), cujus verba hujuscemodi exftant:
Romani ad eonfirmandam conjunBionem,, nomina Sabi¬
norum ßiis frtfponebant nominibus, ac invicem Sabini
Romanorum ex illo tempore confoetudo tenuit, ut
nemo Romanus ßtabsque pranotßine,
a) Vid. C. Titi Probi de nominibus Epitome, quas Valerii Max. libris fubneélitur. b) Primus) Silviorum
fuit iEneas nepos, cafu quodamnatus inßlvis, teile Li-
vio
€» ) o ( 9
vioC. $« L. c) Cap. cit. ä) Cap. XII, e) Huic, ut
ait Livius, Superbi cognomen fadla indiderunt. Cap.
XLIX & L. /) Quamquam non ignoro, de origine
nominum tradendainter eruditos npndum conveniffe5 quorum quidam> ex Grseca Iingua pleraque dedu-
centes, Aricum exiflimantdidum elfe diro tovbcyxcoMfj
h.e. a eubito vitiofo f. adunco brachio. g) Vid. C.
Titi Probi epitome, & Caroli Sigonii de nomin. Rom.
liber. h) Lib. II. p. m. 48. i) L. I. c. 5.
§• V.
Etiamfi nominum ratio adeo non conftans
Romasfuic, quin cognominaquasdam vel innomen,
vel in prasnomen verfalint, &,quas olim prasno-
mina fucrant, cognomina poftmodum evaferint ä)\
attamen de lingulis nominum claffibus figillatim
monendum erit, ut quid quantumque , illas a fe
invicem diftent, liquidius conftare poffit. Atque,
ut ipfam Romanorum nominum feriem fequamurm7
exordiri lubet a prasnominibus.
a) Piuribus exemplis iftud confirmat C. Titus Pro¬
bus, vel quisquis alius fitauélor Epitomes L. X. Valerii
Maximi. Conf. Prifcianum in L. II. obfervanduni ve- ro, quod, flante Roroanorum Rep.3 religiöfius fervata
fit hose denominandorum civium ratio; a qua, pofl a- miffarn libertatem, multum difeesfum eft, Sic v. g. Ju¬
lius Antonius Africttnus, Paullus Fabius Maximus, Coffus Corneliuf Lentulus, viri Augufti imperatoris
vo celebrati, ea tenuerepr^ncmina, quse prius non u- furpata fuerant, nifi cognominum vice,
N ** VI. , .
Pronomen, Diomcdi ^ouyugLovGrace di£him?
ab ordine & loco fuo adpeiladonem traxit; utpo-
> B te
Iö $59*1) o (
te quod ordinarie nemini präpo/ftum eft a) a Koma¬
nis. Praenominum vero ufui au&oritatis aliquid &
dignitatis adhaefifte videtur, fi, ut Quintus Scaevo-
la b) au&or eft, non jam infantibus & prsetextatis,
fed pueris, cum togam virilem fumerent, puellis
vero, cum nuberent, praenomina imponi moris
fuit. Et muliebria quidem praenomina, magnarn
partem, a viriiibus tra&a fuerunt. Quo fine quo-
ve confilio Romani in capitibus reccnfendis ejus-
modi prsenomina adhibuerint, liquet: videlfcet, ut
haberent, unde filios ac nepotes a patribus diftim
gverent. Graeci quidam fcriptores, & in his Dio-
nyfius, praenomen xoivov ovopia adpellat; Plutar-
chus vero toovfooficcTM 'fåiov. Ille haut dubic pras- nomina vocat communia, quoniam pluribus Ro¬
manis eadem praenomina in frequentiori ufu fuiffe comperit. Hievero, non leviori de caufta, pracno- mina dicitpropria, utpote quae primitus inferviifte
videntur difcernendis iis, qui, ex eadem gente o-
riundi, unum atque idem ovopot avyymabvf. gen- tilitium gercbant; quod ideo cixfag % ysvovg mvbv ipfe Plutarchus vocat; idque non immerito. Gen-
tilltia enim nomina, v. g. Juliorum, Corneliorum,
Tulliorum, omnibus & fingulisad has familias per-
tinentibus,aeque fuere communia, atque apud nos hodic equeftrium aliarumque familiarum nomina
(adelsnamn och andra tilnamn); Romanorum vero praenomina propemodum refpondent propriis no»
ftrorum nominibus, quibus ejusdem familiae ho-
mines, Avi, Nepotes, Parentes, Liberi, ipfiquc
inter
) o ( <&%ä)
inter fc German! internofcuntur. Meque ideirco
ftatim propria h^c nomina adpelles velim commu»
nia, quod plures fortafie ex eadem genteidem no-
men praeferant, & (aepe patri proprium nomcn
cum filiofit commune. Idcirco patefcit re&ius o^
mnino commodiusque loqui Plutarchum; neque
tarnen, quod ad ipiam rem attinet, perperam o-
mnino fenfific Dionyfium, quando contrarium fta-
tuere videtur.
ö) Non tamen diffitendum eft, praenomina inter-
duin gentilitiis nominibus pofiponi confveviflej id
enim produnt lapidum epigrammata atque ufus vete¬
rum auélorum. Sic Lrcio nominantur Mrmlius, Cna-
us, Attius Tullus, &c.'pr£Eiiominibus poftpofitis: Sve-
tonio itidem Claudius Appius; ut alia id genus éxem- pla paffim obvia fciens preetermittam. b) A C. Titö
Probo citatus.
$• VIL
Non major fuit praenominum apud Romanos
copia & diverfitas, quam ut numerum eorum im
lens Varro, ad triginta fuifie tradat: quamquam peregrina praenomina haut pauca, a finitimis popu-
fis frequentius ufurpata, nec vero in Latio etiam
plane inaudita a), numcro illo non comprehenia
videantur : id quod fatis fuperque oftenditr Caro^
lus Sigonius b), quiviginti o£k> praenomina Roma-*
na, Sr peregrina duodecim, ftudiofe a fe colle&a
ordine alphabetico ita recenfet, ut originem eo*
rundem & fignificationem, eadem opera, copio-
fe exponat. Nobis indicafle flifficict^ praenomina
vel a tempore c) aut loco natali il), vel a numera
B 2 na-
12 %iXM> ) o ( s&W 1
natorum **), vel ab>alia quacunque circumftantia
partus, (■/ ) aut notabili cafu eventuque ( 'g ),
derivata fuifle. Patet autem exlapidum numoruni-
que infcriptionibus aliisqne literarum monumentis,
Romanos veteres praenomina fua literis initialibus, veluna, vel binis , vel ternis, per compendium, exprimere folitos fuifle, nec nifi rarius integra ad- pofuiffe, ut ex fequenti fchemate videre licet :
A. Aulus. A G.Agrippa. AP. vel APP. Appius.
K.Casfb, C.Cajus. CN. Cnaeus. (GN". Gnams)
M« Marcus. M\ Maniusb) MAM. Mamercus.
SP. Spurius. SEX.Sextus. SER. Servius.
T. Titus, TI. vel TIB. Tiberius. TUL. Tullus.
Sunt tamenprasnomina quaedam, velomnibus,
vel ccrte plerisque, literis defcribi folita; Y.g. A-
grip. vel etiam plene Agrippa.
a) Qualia funt v. g. Amins , Etrufeurn prseno-
men., quod habuit Tarquinius Superbi regis filius.
Mettius, Sabinum Albanumque prcenomen, Latinis iti-
dem viris familiäre , Livio tefte. Ninna & Volufus
fimiliter origine Sabina fuerunt } ut nos docet Sigo-
nius loc. cit. b) In libro iingulari de nominibusRoma*
tiorum, inferto auEtoribus Latiufi lingve, in unum cor-
pus redaffis, edit. ColonienL A. 1622.pag.1401 feqq.
c) v. g. Lucius, qui lucis initio natus eft. Manius, qui mane ortus. Marcus , qui menfe Martio editus.
Pofthumus) qui poft humatum patrem natus. Videan-
tur Feftus, Varro5 C. Titus Probus, ceteri. Nön ta¬
men diffitemur , in origine praenominum tradenda
afedifcrepare antiquos audores : Manium alii a diis
Manibus, alii ominis cauflfa quafi bonum didum pu- UtityManum enim veteres bonum vocabant. Et fic
)o c
In reliquis. d) liberius , a flumine, ad quod natus
eft, Porro LucretioTricipitino confuli praenomen fuit
Hoflus, quia peregre five in hoftico procreatus fuit:
qua dereconferMacrobium I. libr. Saturnalium. Legen-
dum autem ed: Hefius, non Hofpes, quemadmodum a nonnullis mendofe fcriptum obfervat Sigonius lib. cit#
p. 1505. e) V. g. Quintus, Sextus, Deeimus, ut qul
quinto, fexto, decimo loco natus eilet; tefte Varrone.
f) V. g. Ge/a, fecundum C. TitumProbum in cit E-
pit. & Plinium 1. J: c 9, qui ex utero matris exfe-
dus eft. Hue pertinent Aqrippa, (videatur Quintilia-
nus libr.. 9,) Cujus, (vid. C. Titi Probi epiL)Cn^eus,
fic didus ob infigne Nsevi, in corpore geniti: Lo-
pt'fetis,Servius,&c. de quibus conferatur Sigonius libr.
cit. g) Huc pertinent: Opiter, cujus pater, Avo Vi¬
vo, mortuus eftj & Publiits, qui prius pupillus fa-
dus, quam praenomen tulerit. Sic Proculus, natus
patre peregrinante , patria procul, fecundum Plutar-
olium in Coriolano; & Spurius (S. P.) qui fine patre effet, ad mentem ejusdem Plutarchi in Quadtion. b)
Ejusmodi nota veteres Manium a Marco diftinxiffe.^
ex fragmentis Capitolinis & numis Romanis evincit
Iaudatus Sigonius, pag. 14.10.
§. VIII.
Caja a), praenomen Romanis mtdieribus com¬
mune-, ut a Cajo, virili prsenomine, difcernerctur,
inverfa litera C. defignatum eft; uti lapidum in-
fcriptiones St prifci au&ores teftantur. Quoniam
autem, indefignandisfeminis, nornini gentilitio ple-
rumque Caj# praenomen pr^mitti fvevit, Piutar-
cho b) videtur, Romanas mulieres duobits adpella*
las fuiffc nomimbus. Sed & alia Romas pas-
fimin ufu fuifie feminina prsenomina, quorum plu-
rima
|4 <£*3? ) o (
rima a virilibus derivata fuere, c) cum au&örtim
tefHmonia, tum lapides Ioqvuntur; quos cgregio
labore exfcriptosvide aSigonio. d)
a) Cur hoc rnuliebre pronomen ufu femper omni
celebratumfit, tradit C. Titus Probus ad calcem cit.
epit, his verbis: Ct Fertur Cajam Caeciliam, Tarquinii
"Trifci regis uxorem, optimam lanificam fuifle ; &
" ideo inftitutum efle , ut novse nuptse , ante januam
"
mariti interrogatas , qusenam vocarentur, Cajam fe
" effe dicerent. b) In quseftion. c) V. g. C&cilia ,
Lucia, Mania, Poflhuma, Publica, T/ta, cetera. Vi¬
de Probum , Feftum, Varronem. Ét eadem ratione ,
qua viri Quintus, Sextut, Decimus„ prsenominati funt, feminse itidem a numero five ordine procreatio-
nis diélae, Prima, Secunda, lertia, Quarta, Qvinta, (& diminutive Quinttula') quae quidem praenomina,
ex lapidum epigraphis eruta, habet 5/^o«/V//pag. 1414, d) pag, 1413. leq.
$. IX.
De tempore imponendorum pramominum ita plane inter fe difcrepant au&ores antiqui, ut re- centiores, qui fuper his rebus quicquam fcripfe-
re, nihil pene certi habeant, quod dicant. Viri¬
lem togam fumentibus pueris, & puellis demum nubentibus,data prsnomina perhibent mu\t\,Quin-
tum Sctevolam St C. Timm Probum fecuti a), Feftus
vero & Plutarchus in quaeflion. mafculis nono,
femellis oålavo, die impofita fuifle narrant: qui qui-
dem Luflrici infantium dies olim adpellati funt. A-
liud forte aliis temporibus Romse obfervatum fuis- ie, non male conjeftare Sidonius 1. cit. nobis vide¬
tur. Ceterum praenominanon omnia omnibus fa-
) o ( ^3)
miliis exftitifle communia, fed fua enique genti
fuifle praenomina famiiiariora magisque follemnia,
liberis imponi folita, ex nomenclatura veterumRo¬
manorum, b) in annalibus aliisqueLatialium litera-
rum monumentis refidua, colligere pronum eft.
Filii, vel naturales, c) vel adoptivi, paterna ple-
rumque obtinuere pramomina. Et quod ad ado-
ptivosadtinet, Diod) hos nomina iüorumomnia, a qui-
bus adöptarentur,ferre confveviße, fuum vero nomen
gentilitium, quodamrnodo commutatum, retinuifle
docet. EtcerteC.Oftavius, a C. ßulio Ccsfare ado«
ptatus, hujusfibiadoptavit nomina, itatarnen, ut,
gentisfax nomennoil omnino abjiciens, Ottavianum
fe dieerct. Sed vcro gentilitium nomen nonnun-
quam etiam defertum fuifle, oftendunt exemplay:
g. Calpurnii Pißnis, qui a M Pupio, rede Cicerone
e), adoptatus, non jamCalpurnius alltCalpurnianus,
fedM.PuphisPifonominatus eil;CorneliiScipionis,qx\\y
Dione au&ore 1. c. aQ. Metello Pio adoptatus, pro¬
prio gentis nomine depofito, Q MeteUus Scipiodi-
cebatur: deniqueMȧuniiBruti, qui,referente Plu-
tarcho, «Q ServiIio Cotpione adoptatus, jX Servilius
Coepio Brutusadpellari ccepit.
a) Vid. § noftra V. b) Sic v. g. AppiusClaudios
gentis patritias proprium evafit praenomen.r) Id vero
prasfertim valet de fiüis primum fufceptis , cfr. Sigon.
p. 1410. Sic Q.ßKFabios Livius, C. C. Curiones, pa*
trem & filium, Svetonius memorat. d)L. 40 & 46.
e)-pro domo. /) Videatur Dio L. 40 & Cicero in o-
rat. Philipp, quibus adde numos argenteos, a Sigonio
exfcriptos.
§• X,
* » ;
J
) o (
$. x.
QtiemadmodnrnliberosParöntum, liclihertosSc
iiovos cives eorum, perquos qnisque vellibertatem
vel ciVitatemconlecutus fuit,maximerecepiffeprs- nomina, monet Sigonius a). M. Tullii Cicero-
nis fervi manumiffi fuere M.TuttiusTiroSfM.lullius Laurea, uterqoe domini aq patroni fui prcenomen,
una cum gentilitio nomine, mutuatus.
Haec de praenominibus ha&enus. Cetera in a-
Jiud tempus refervamus.
a) Pag, 1418. feq.
MONSIEUR Mon Cher COUSIN
T AparentéCfeneoreplus iatnitié, dont 'f aiIbonneur
cT etre lie avec vous, ne me permettent pas, de laijjer écbaper une occafion auffifavörable que ceile qui
fe prefetile, pour Vous marquer ma joie , a tout ce qui peut contribuer a votre bonneur. Etcomme la fa~
vante dijffertation que vous allez donner au publicporte temoignagc <T une profondeC? folide erudition, moi &
tons vos amis nous vous en porterons rf une vertu ä"
tkevée* Mesfouhaits, feront fatisfaits (1 Apollon veut
couronner, de fes lauriers, vos travaux &votrevertu,
vous en faire eueillir des fruits, qui reeompenfent également votre peine, vos merites. fe fvis avecu-
ne parfaite éfiime
MONSIEUR Mon Cher COUSIN
Votre tres humble C?
tres obligeant ferviteur
AXEL AXELSON.
