ANDREAS PETRUS KURMAN

FRAGMENTUM HERMESIANACTIS

SUETHICE REDDiTöM.

CUJUS PARTUM SECUNDAM

VENIA AMPL. FAC. PHILOS. UPSAL,

p. p.

mag.

LAUR. HAMMARSKÖLD

AD BIEL, REG. HOLM, AMAN. ET SOCIET. REG.

SCIEST, ET LITT. HUMAN. GOTHOB. KEMBR,

UT

ANDREAS PETRUS KURMAN

OSTROGOTHUS.

IN AUDIT, GUSTAV. DIE XIV APR, MDCCCXÜI.

HORTS A. M. SOLITIS

UPSALI^:

EXCUDEBANT STENHAMMAR ET PALMBLAD*

Itf

S'ACRAM REGIAAl MAJESTATEM

SPECTATAE FIÖEI V1RO DOΑϊINO AlAGlSTRO

SVENONI VCKENÖERC-

AD REG. GYMX LINCOP. ΡΗΙΓ,. THEOR. LECTORI

ET

DOATINO AlAGlSTRO

CHRISTIANO STENHAMMAR

AD REG. GYMX LINCOP» ADJUNCTO

VIRIS' CELEBERRIMTS

F AUTOR l BUS OPTIMIS

s a c r υ Αϊ

ANDR.

voluit *

PETR. KU R AIAN.

DEN

HULDASTE _MOBER

Beigas dessa blad

till ett vedermåle af Sonlig Vördnad och Tacksamhet

af

Dess Jydigste Son

AND. PET. KURMAN

FRAGMENTUM hermesianactis

suethjce

reddit um.

'■rmeßannx,

Colophonius,

ΟΧΧΙΓ.

Olymp,

vixifc, Ale«r

xandro Magno regnante. Amore in Leontium, ircugoit

fama celebratam, _{correptus, tres iibros compofuit} giarum, quibus addidit ^nomen amicae a).

Tempus

veroele¬

malignum carmina fere omnia ita disfipavit, ut/nobis

tanfcurn fuperfit unum, e libro tertio, fragmentutn ab Athenmo fervatum bj. Cujus ^{vero valde} corrupti et temporis injuria difformis veram faciem reftituere _labo-

rarunt viri doftisiinii V.uhnhnuis t)) Wefton d)^ ligen ej

et 'Schweighceufer f). Ut integrum, in verfioue faltem,

Carmen haberes, ingenioiisfimi Attgufti Guilielmi Schlegel g)

conatum fecuti, Iaeunas _quae in Tunt, coniilio eruditisfimi viri, vertendo explevimus.

a) Hartmanrss Gefch. der Poefie, 2:r Th. f. 322, et Harles Hift»

Lingu. Graec. Alterb. 1795. T. 2. p. 234.

b) It) Deipnof. Lib. XIII.

c) Epift. Critic. Tom. I. _p. 283. fq.

d) Hermefianax, five conjeélurse in Athenseum _atque aliquot poS-

tarum Graecorum loca, qnae cum corriguntur et explicantur, tum carmine donantur. Auét. St. Wefton. Lond. 1784» 8:0.

e) Animadverfiones criticae in fragm. Hermefian. Lipf. 179S. 8:0·

f) Athenaei Naucrat, Deipnofophiftarum Lib. XV. Argent. _1805.

Tom. _{1-7. 8:0.}

g) "Lücken in der Ueberfetzung zu lafsen, wo die Vermuthun¬

gen nicht ganz lieber waren, fchien ihm (dem Ueberfetzer) durchaus

zweckwidrig. Man mag noch fo fehr _gegen das Ergänzen alter p. ii.

A _O

IrfP

4

Oriv\v μεν φίλος νιος

άνηγαγεν Οίάγξοιο 'λγξΐόπην

Θξησσαν, στειλαμένος

κιΒαξϊ],

ΑÜföev, έπλευσε

Je

κακόν και απε

&

^ta χωξον,

"EySa

Χάξων άκοξψ

ελκεται

eh άκατον

5 Ψυχάς

οίχομένω>ν, λίμνη $ έπι

μακξον

άϋτεΊ

Χευμα J/ εκ

μεγάλων ξυομένη Κανάκων.

'Αλλ' ετλ*/ κυμα μονόζωστος κι^

αξίζων

Οξφευς,

παντοίους J1 έζα\ έπεισε &εους'

Κοοκντον τ άπό^εστον, επ οφξυσι

μει$ησαντα'

ΙΟ 'HJs και αίνοτάτου

βλέμμ

ύτ,

έμεινε ;:wcV,

Έν

πυξ)

μεν φωνή

τεΒυωμένου,

^εν

πυξ) J'

^όμμα

Σκληξον,

Τξίστοίχοϊς όεϊμα φέξον κεφαλαΐς.

''Ενθεν άοιίιάων μεγάλους άνέπεισεν

άνακταε,

'Αγξιόπην μαλακού ^πνεύμα

λαβείν βιοτου.

^—

15 Ου μην

ουJ' υίος

Μηνης

άγέξαστον έ$ηκεν

Μουσαίος, Χχξίτων ηξανος,

'Αντιόπην·

"'θστε πολυμνηστηάιν, 'ΕλευσΊνος

παξά πέζαν>

Ευοσμον κξυφίων εζεφοξει λογίων,

'ίάξιον

οξγιάων άνέμω ΰιαποιπνυουσα

• " Διψη-

StatuenTeyn^, fo "iJmfsen doch dis abgeftofsnen Nafenzipfel angefetzt

werden, weil die Gelichter fonft gar zu verfchimpft ausleben. Das

Eraendiren ift überdem eine Ergänzung, die ohne Schade der Statue

wieder genommen werden kann, und der Ueberfcfzer verrichtet es

nun vollends en einem Gipsabgufs." Athenseum I:r Bd. i:s St,,f. 117, i) AHoquin Eurydice, ut Virg. Georg. Lib. IV. 453. e. a. C. — Mater Vatis Tharoyris Agriope fuit nominata. Apollod. Bjblioth. Lib.

Ii cap. 3.. ed. Ciavier. Paris 1805. Tom. L p. 14.

k) Epitheton fcapbse Charontis quam maxime conveniens. Vide

Luciani Dialog. Mort. X. ^— Contextum Athensei habet <*χονν, quod

Dal'echamp. accepit pro ws ο λογοε-, ut fjima ξβ, quem Schlegel ver-

tendo fecutus eft. Durum vero hoc et κπΛχνον. Lege igitur, meo

periculo, *xoifiit, id. ac xxogt/rov, immuiidum (v, Ariftoph, Nub. v. 44)

Likfå Oiagros'

dl/kade

font

med cithran beväpnad,

Forde i dagen upp Thresflflka

Agriope i)

Utnr A'is;oehJeglade till den forgliga orten, Hvarefl Charon emot tar pä fin

finutfiga k) båt

5 De hänflyktade Jkuggor, och

träfket brnfar forfor äckligt,

Medan defs bölja flg drar mellan den

väldiga vafs.

Enfam vågade doek att lutan ^rora

på vågen

Orpheus, ropande ^an alla de

himmel(kas makt;

Och han fordrog Kokytos lj att fe,

forn ler få förfätligt

i o Under brynen; att fe rysliga hundens

gef

all,

Som framrafar m) i

lågan

med tjut,

hvars Jkräckliga äga

Flammar af eld utur hufvudet, trefallt

fordeldt.

,

Qvädernde rörde han der de

mäktiga Flerrfkare,

att

de

IAfvets Ijufiga

fläkt Jkänkfe åt Agriope·.

—

15 Afum ej Menes η) Son,

Mufaios, Charit

ernås

älJKling,

>

Ohcronidaf finfång lemnade Antiope oj;

Evfik^{en de} Hogtbeprifades ρ) lofl med

qväden af dunkel

Mening , fkickligeh fong

på

den

Elmfifka flrand,

Åt den Rhar'ifka q) Gudarnas mor anordnande flnrikt Heliga

a mktto. -- Conf. Suidam, Schneider et Schweigbaeuf. Animadv. in

Athen. Totn.~VJI. p. 226.

/) Finmen eft in Tartaro, a xuxvw, uMo, Foeta ve ro holteΓ

Deurn fluminis depinxit.

ni) Conf. Rierners Griech. Deutfch. Handwörterb, in verb*.Sw»,

n) MwiLuna , Dea iunaris.

o) Sacerdotium Cereris gerens, incognita, Alia Antiope Ny&ei

Älia fuit, a Jove compresfa, mäter Amphionis et Zethi.

p) Seil, Ceres et Proferpina. ''Der gefeierten Mutter

und Toch¬

terSchlegel, Ceres enim Eleufinarura myfteria inftituit, quaeren?

fil iam fuam. Vide Apoliod, Biblioth. Salmurii i66r. p. 17·

'

q) Quia arvum Rharium Ceres conferuit

primum. Vel qni*

Trjptolemus, quem Ceres, facrorum

fuoruro

ritus

edocecs.,, Jafte ale

4 =====

2ο Δημητςα' γνωστή

ό*

εστί κα) είν α'βη. ^«—

Φημι όε κα) Βοιωτόν άποπξολιπόντα

μέλα&ξον,

Ήσιΰόον,^·πάσης, ηξανον ιστοξΐης,

Άσκςαλον εσικεσΒχι εχον& Ύλικων'άα κωμην* Ένθεν ο y "Ηοίην μνω μένος "Α_{σκςαϊκη}ν,

2J Πο'λλ' επαΒεν, πάσας ås λόγων

άνεγξάφατο

βίβλους,

Ύμνων εκ πξωτης

παάός

ανερχόμενος. ^—

Αυτός ά^ούτος άοιόός, ^cν Ικ Δ/cV αΤσ« φυλάσσει Κυόιστον πάντων

δαίμονα

μουσοπόλων,

Αεπτην _y εις ΊΒ^άκην άνετείνετο ΒεΤος

'Ομηξος

jo

Ύίιόησιν,

7r/iw?V είνεκα Πηνελόπης.

Είν όιχ πολλά παΒων όλίγην εσενάσσχτο νησον,

Πολλόν άπ ευςείης λειπόμένος

πατξίόος'

"Εκλαιεν ό" 'Ικάρου τε γένος, και όημον "Αμυκλου

Κα) Σπχξτην, ϊόίων απτόμένος πα-Βεωτ. —

35 Μΐμνεξμος

όε

τον ηόυν ος ευξετο, πολλόν άνατλοϊςy

Εϊχον, κα) μαλακού πνευμ άπό πενταμετξου, Καίετο _μεν Ήαννοΰς υπό' τω ό'επί πολλάκι μόχΒω

ΚνημωΒεις, κώμους εστικεν άνόξανίη.

"'Ηχθεε α'Εςμόβιον τον άε) βαξύν,

ηόε

φεξεκλην

4θ ΈχΒ^ον ^{μισησας,} τοιάό? επεμφεν επη. —

Λυόης

<Γ'Αντίμαχος Χςυσηβος

εκ μεν εξωτος

Πληγείς,, Πακτωλού _{ξευμ '}

επεβη

ποταμού.

Aag~

Bat, Rhari fkiit filius.. Vid. Datechamp. not, in Ather.seum, ρ. 793, Etiam.Mofseus appellatus eft inventor horum myfteriornm, in quibus hornines γονείς τιμήν, Siovs xxgno~s αγχλλαν., ζωμ μ.νι sivtorxt docuerunt, 'Vid* Porphyr, de Abftinent. Lib. IV*

r) Κώμη, ViCilS.

5) Quia poeta didafticus iolt Hefiodus. Etiam νοίκι μεγχλχι poe?

ma fusrunt gnomologico-biftoricum. — Αογων _pro xUrxXoyuv accep.

Kohrk. Vid. Schweighsuf. Animadverf, in Athen, Tom. VI. p. 233.,.

eonf. _{p. 234-}

t) liiad*. XIX. 301, 3p2*

—— 5

.20 Heliga orgier; än vårdad i Hades hon är. —-

Likfä IgUnlande hus och hem, Boiotijke Skalden,-.

Adle Heßodos, åldriga häfderiias kung,

Fort ßg till Ηfira begaf, den Helikonifka fm äβad r),

Derfor Eoias Jhnil, fiJna Ajkraifaa mån,

25 Mycket han led och diktade cler de lärande s) båckcr, Hvarefl medflickans namn hårjas hvar prifande hymn.

Sjelf den uiaf Ztvs' rad/lag fkyddade Sängaren, fem bland

Mitfernas tjenare är vårdad och älfradfom Droit,.

Den gudlike Homer^os, det fattiga Itkaka fokte,

30 Ochfår din fknll hanfång^, liftiiga Penelopel

Lidande mycket, han landade vid det ömkliga näfet^{^} üfuergifvande fm bördigafädernebygd.

Sparta begrät han och Ikaros' fiägt och Amykiifkci folketf Egna

fmärtornas

qval glömde ej heller hans fang i). — 35 Men Mimmrmos, vid forgenta van-,den forde fom uppfanm

Denna ljufiga lon, milda Pentcmieterns fläkt,

Brann får Ner,niot och tärd ti) cf hjerfats

häftiga

marter Stapplade kraftlos fram mellan de rußgas ftoj υ),

Vred mot Hennobios, denförhatlige; äfven Pherekles x),

40 1finfiendtliga harmfadana qväcUn hanfändt. '—

Antimachos, af Chryfijka y) Lydes blickar med trängtan

Därad, mot Paktolos' främmande väg jig hegafi

Dä·

u) K»ιμονσϊχι, auétore Hefychio, rdeai eil ^ac (p5a§$s5<M.

v) Hi verfus in ^contextu Atbenasi;

Χ,κιιτο μεν Νoevvovs rroXtu1 d* επι sroXXct κιμ,ωτω

ΚννμωΒεις κώμους - - σιχη σννίρχμι-ή.

verbo Cafanboni, plane interfe&i Tant, vix ipfi JEFculapIo fånabilips.

Corre&ionem Cafauborii arcepimus.

χ) Ignoti. — Conje&ura SchlegeJii: corrivales- IWirnnermi.

y) Non ex Chryfa illa antiqua prope Thebas, Horoero concelf- brata. II. Ϊ. 37; fed ex nova Chryfa prope Hamaxitwai condita. ConiV A. Gu..Schlegel, Geogr. Homeric. p. 125^

β =

Ααξόανην όε

Βανουσαν

υπό ζηςην Beto

yaiav

Σάςόε/ς Ιαόνων, ό ηλΒεν άποπξολιπων

45 ''Ακςαν ες Κολοφωνοί'

γόων <Γ

ενεπλησατο

βίβλου?

Ί("χ?, εκ παντός παύσαμε)c? κχματου. —

Αεσβιος Αλκαίος όε πόσους

άνεόεξχτο

κώμους, Σαπφούς

.φοξμίζων ίμεξόεντα πόΒον

^,

Γιγνωσκεις' ό

00 άοιόός άηόόνος

ηξάσαΒ\ ^ύμνων

50 Τηίον άλγυνων,

άνόξα πολυφξοοόίη.

— Κα) _{ya% την} ό μελιχξός εφ'ωμίλης Ανακςείων

Στεφομεν^ν πολλαίς άμμιχα

Αεσβιασι.

Φοίτα ό'άλλοτε _{μεν πξολιπων} Σάμον, άλλοτε

ό

αυτήν

Όινη^ην

όουξ)

κεκλιμένων

πατξίόα,

55 Αεσβον ^ες

ευοινον'τό

όε

όη

ξίον

εΊσιόε

Αέκτον ΙΙολλάκις Αιολικού _{κύματος} άντιπέξας. — 'ArS^s* ο οία _{μέλισσα} πολυπρ'ιωνα κολωνην

Αειπους εν, Τξαχικαις ηοε χοξοστασιαις^,

Βάκχον

όε

τον εξωτοο χεςαίξειν' κάί ©εωξείοος

6ο Καλλοσυνην, ην

όε

Ζευς εποξεν Σοφοκλεί. —

Φωμ)

z) Ή ξηξΛ enim γοαχ terram continentem iignificat. Claro, urbe Jonise, genitus Antimachus (teile Ovid. Trift, üb. I. ^5. 1.) amicana

fuam patria continenti fepeüvit, priusquam ad infulas AcHaiam navi- gavit. Cel. Schlegel habet: in trockenem Boden.

α) Pro vetera: χχλλαν Ιζχον κκοπρολιπων, le&ionem Cafauboni ac-

cepimus. Sardes enim habitant apud Paélolum·

b) ΑΧγννω, dolorem cxcito, Carmina vero, quee dolores excitare potuerunt, ut vim hoberent vehementisfimam, opportebat,

c) Urbs in Jönia vinifera, unde οίννρην eft appellata.

d) Genis rofeis, vel fi malitis fkonbildade a verbo 'ptXixgosf

welleus. —

e) Avxxgswv etiam fcripferunt veteres. Vid. Anakreons Lieder. Berl,

U, Leipz. 1789. f. 2. 16, 63. a. 1.

*) Moftra eil cor.je£tura pro vet. left. στιλλομίη/ν in qua non fenfus eil.

f) Teus enim ^a duce Barpago circa an. ΙΙΓ. O!, LVlTL fuit fubjugatus. Th. Chr. Harles Anthologia Graeca Poetica. Norimb.

1775· P< r·

* 7

Da honßimirade dödens fomn

och

i

jorden den faß

α

ζ)

³

Urnan han prydligen fatt, lemnande Sardernes

β ad

a 45 Kun till Kolophon han.:

och fyllde de böcker han henne

Helgat med jemmer;

och fä lindring han fann i fittqual.—

Och du vet hvad quaden Alkaios, den Lesbijke, diktat

Dä han Sappho Kefong, eldad af flarka

begår.

TjnfadvarJkalden

af nåktergaln och med klingande hymners

50

Öfvertalande

kraft b) Jorger

ät Te'iern

c)

gaf.

-»·

Den Jkonhyade d) Anakreon e) ock henne

begärde,

Der bland Lesbifka mor blomfterbekranfad *) honßod.

NufränJitt bördiga

vnäder

Heland, det af

fp

juten

betvungna f)t

Handrande hit än dit, likfom frän Scimos han vek

55 Till vinkordiga Lesbos:

och frän den Lektifka klippan g)

Ofta honom,man

fäg

plöja Aioliens haf. —

Likfä det Attißa h) bit,

fom Kolonos omniga kullar i)

Lemnade,färande cmfefiliga iragijka chorn,

Bakchos och Eros bejong kj; och ifränTheoris

är

länad

60 Detta behag fom Zevs mfdmt

bejkärt Sophokles

IJ. ^~

Af.

g) Pro corrupta leftione: y.v§tcv tnAs λεκτρον. — Ριον vocabulum

poeticum pro «r.§x, Promontorium. Le&um, Promontorium vEolidem

et Troaden disterminans.

k) Kvbis, apud Cafaub. ad Athenteum. Frequens hoc forma («τθϊί)· ν· >nter a1· Euryci Epigr. in Sopbocl.

i) Ε pago Coloneo enim fuit Sophocles, xoXuvos vero etiam cli-

vurn iignificat ζτοτοϊ νφεΧοε, dicit Suidas), et apud Atheuas duo fue-

ruiTt clivii KoXwvos uyogxios et KoXwyoi 17C7C10S (Meurf. Reliq. Att.cap. 6).

Ex hoc fuit Sophocles.

k) Ex gr. Antigone, verC .78^-800. Trachinise, verf. 205-225

et a. !. y

l) Hoc fuit diftichoti quam maxime depravatumr

Bco'.%cy os τον spwr txysipxr y. . . ugzdsr

Ztvs .tKagsv ΈοφοχΧει. ——

in quo tveque fenfus tieque metrum. Prsseunte interpret.

Teutonico

novam conjecimus leftionem. Le&utn vuit Schweighseufert *ςχτχ ys-

§xt§siv Sttoi ocodtj. Tom. V. p. 164,

Φημ) dg χάκεϊνον τον άε) πεφυλαγμενον

αν$ςα,

Κα< πάντων μίτος κτάμεvev εκ συνοχών Πάσας αμφ) γυναίκας, νπο σκολιοίο τυπενΤοο

Τόζου, νυκτεςινάς ουκ άπο&εσ& οό'υνας' β₅ 'Αλλα_Α Μακησονίης πάσας κατενΐσατο λαυςχς,

ίγίνην μέ&επεν ^ο _{Αςχελεω} ταμάν, ΕΙσόκε τοι όαίμων Εύςιπάη ευςεν ολε&ςον,

'Αμφ) βίου στυγνών άντιάσαντι _κυνάν. —

"Αν$ξ

α

de,

^τον Κυ&έςη&εν άνετςε\φαντο ΤΐΒψαϊ,

'7ο Βάκχσυ και λωτού πιστότατον ταμάν,

Μούσα: παάευ&Ατοο Φιλόζενον, ^ΰϊα ηναχ§ε)ς

Οιμωγή ταύτης aηλ-Bs οιά τχτόλεως,

Τ:γνάσκε:ς, αάυσα μέγαν ποΒον, ev Ταλατεάε

ΑυτοΤς Μηλιάς 'Βηχοί&> ύπο _{πςογονας. —} 75 θΤσ£'α όε χα) τον αα-ίον, ^cv _{Ευςυττυλου πολιηται}

Κωοι χαλκειον Βηχοον υπ ο πλατάνω,

BittIJoc μολπάζοντ-α Βοην, πες) πά\τα Φιλητάν ΥΙηματα dg πάσαν ^υόμενον λαλτήν. —-

Ουcl? _μεν ουc.)' οποσοι σκληςον βίον εστησαντο gο "ΑνΒςάπων, σχολιην μαιομενοι σοφάν,

Ου? _αυτ-η πες) πικςά λογοις εσφΐγζατο _μηΤι?9

Κα) $εινη μυ&ων κν^ος _εχουσ άςετη' ΟυΡ ο) åeivcv _εςώτος

άπεστςεφαντο χυ^οψον

Φαινομενον^j ό'εινον <ΓηλΒον υφ" ηνΐοχον.

Όΐη

vt) Levium valt Fuhrmann (flandb. der Clnfe. Litt. Band. I. f»

293) P-vaos Pro μισιο et σιινο^ων pro συνοχών; ac Cafaubonus isuxtuv _pro

συνοχών— Inutiles vero hae correftior.es.

«) Τ«.««7, jorema, cellce penüaria arbitra. Vofs, germanice hoc voc3bulurn vertit in—Schnjjnerin,u o ande Skajferfka noftra.

0) Etiam TLvgttrio.vs irto.iuerunt veteres. Vid. BarneiiiVitam Eu*

ripidis, §. VII.

f) Dithyrambos feripusfe Phiioxenum, ^voce Bacclio (qui enthu»

fiafmo ardenti fuos rapnit cantores) elegiasque, voce tibia Cquatn ex loti arundinibus confeftam firisfe -teftatur Euripides, in Alcefte,v.347)

Åfven nämna jag ma den ßg jemt bevakande mannen, Hvilken mot qvinnoförbund m) hyfte det bittreiße hat,

Alla föraktande; farad likväl ef den bugtiga bägan, Undfly kunde han ej nattliga trängtningars qval.

65 Utan han irrade kring bland Makedoniens· lagrar Af Aiginas gefalt, KonungensJkqff.erfka n), tjuß;

Tilldefs en hämdfiill Demon forderf Euripides ojfände,

Dil for lifvet han gick hurtigt mot hundar i frid. — Men hur mannen ifrån Kytheva, Philoxenos —- hvilken

70 Sattes for Bakchos och forflöjten p)fom trognafle värd, Af de Mitferfom foflrade honom, — af kärlekensjemmer

Skakad, reße^en gäng—kännerdu? —genom vär flad q);

Och hur igenomfiammad utaf begären, han lärde

Melos' bebyggande folk r) fin Galateias beröm.

75 Åfven är dig den Jkalden bekant fom Koijka s) folket,

Utiplatanernas fkygd, refle af koppar en flod;

Han Philefas, florn fang fnabbfotade Bittis och utgot

Allfin pläga uti jollrande verfernasflrom. —

Dock ej mindre de män,fom lärt ^en allvarfam lefnad,

80 Sträfvande endafl attnä grubblande vishetens Jkatt;

Hvilkafltt Jkarpa forfländ med djupa meningar

kringvärft,

I den fträngafte dygdfattande blott fltt beröm, Tvungos af Eros in uti hansforfkräckliga fluider,

Bundna med tryckande band under hans faräckliga ok.

B Sä

indicat Poeta. ^— Poeils en*m Elegiaca, tibia^, ut poefis Epica phor- minge (cithara grseca), poefis lyrica fldibus, atque poefis bucolica Sy- ringa iignificatur. Conf. Bion, Id. III. ed. Harles. Erlang.1780. ρ.66.

q~) Seil. Cplophonem.

r) Melos nempe fuit patria Galateae fuae. Dalechamp. Annot. in Athen, ρ. 794· Schlegel vero traost: "Die er der Heerden fogar zar¬

tem Gefchlecbte geliehn." — Μηλκ etiam pecus fignificat. — Si haec praeferretur leftio, corrige: "Sjelfva hjordarnas barn5' &c.

s) Ibi enim natus erat Philetas,

10

85 Οεη μεν Σαμιον μανίγ] κατέ$ν\σε Θεανους

ΠυΒαγοςψ,

ελίκων κομψοί γεωμετξίν\ς

ΤΣύξομενον' και κύκλον, ^οσον περιβάλλεται οίίβηg, Βάιη τ έν σφαίξΥ] πάντ άποτάσσομεν ον,■ ——■

Οίω ^ εχλΐηνεν ον έζοχον εχξαεν είναι,

9 ο Πολλή)J'άνΒξωπων Σωκξάτη ^εν σοφίη^, ΚυτΤξΐε μηνίουσα πυξός μένει' εκ όέ βχ&είης

Ψυχής κουξοτέξας εζεπόνης ανίας,

Ohl' ές 'Ασπασίης πώλευμένος' ου'&έ ^τι τέκμαξ Έυξε, λόγω πολλάς εύξάμενος

όιόόονς.

^«—

95

''Ανόξα

ΚυξηναΊον

cT

ειςω πόΒος εσπασεν-

'ίσ&μου

Αεινόν ' οτ απίθανης Λαί'όος γ.ξάσατο Οζυς

'Αξΐστίππος,

πάσας Ψ^rjvvjvaro λέσχας

Φευγων, ουόαμένον

έξεφόξησε β

ίον. κ. τ. λ*

*

Hoc in carmine elucentomnes ilirc amoenitafces oculis qnaii fubjeftae, quibus poeils graeca arti plafticae fimilis

eil. Sine dubio non amor, ot ita ciioatn, setherens-, quo noftrat.es ardent Poetse, his in imaginibüs bilaribus et

hac in diétione femi-jocofa fe expriir.it; non tainen buic

carmiili deiunt illse grafcias, qua) de immediatis animi

com-

t) Verb. Dementia liga vit. ^— "Pythagoras den Sander, Liebes- bethorung band an Theano" Schlegel.

u) Vid. Dig. Laert. De Vit. &c. PhiloC Lib. VIII. cap. II.

Dipf. 1759. p. 588·

v) Noftra eft conjeftura praeeunf. A. Hering, etWefion. pro verfa corrupto : οίω ό ixXtiyjUivjv rio%ov e%g>;v tivcct,

x) Afpafia, Mileto nata, amioa Periciis, et ut ipfe apud Plato-

nem dicit, Socratis in eloquentia magiöra. Conf. Die Griech, und Rom. von Fr. Schlegel, f. 264.

i/) Seil. Sophiitarum.

ζ) Hycari, Siliciae oppido, captiva, fe ad Cotinthum contulit»

Adeo fuit formofa ut non folutn Aprlles, Demofthenes, Ariftippus et

II

85 Sä Pythagoras därade? t) ock af den

vifa Theano,

Han foin, linier klokt färande, geometrin? u)

Gator fann och rundeln, fa vidi fom

äthern

fig

hvälfver,

Pä fin bräckliga boll bildade efter med konft. ^—- Likafä han Jom hogfi fortyenar att

nämna?

bland

alla

v)

90 Menfor i vi?het och dygd, Sokrates rönte ju fjelf Kypri?' brinnande hat? Όerforc betungade?

ockfä

Han? djupfinniga fjäl ofta med ynglinga-qval.

Irrande kring i A?pafia? x) hus, ej kunde hanfinna Plägan?fiut,faßhan fannkrängliga meningar y)

lätt.

— 95 Häftiga längtan drog ock ofiver Ifihmos den Hife

Frän Kyrene, ty tjufi var han af Lais' ζ) behag, Sluge Ariflippd?; dä han famqvämena undvek,

Utan gagn och beröm

firommade hädan hans lifi

*

eommotionibus eleganter expresfis, cultaque vita pen-

dent. JEt qiiamvis ardenter amat, ^— quam ob causfam

iliuftrisfirnorum virorum exemplis ignern quo perditur,

celebrare cupit ·— non tamen fervit cupiditati: affe&utn

vero iuum fua viter deridet, quod et feries, inter illos

poetas philofophosque, chronologica ex arbitrio

turbata

fatis indicare videtur. Et qua arte callet illas adhibere figu-

Diogenes canis eam adamaverint, fed etiam pi&ores illam adiretit>

ubera, pe&usque delineaturi: Emorienti ad Peneura erexerunt fe- pulchrum, cum hydra lapidea atque epigrammate, quod ita fuethice

reddidimus:

"Hår den ftolta och den af flyrkan aldrig betvungna Lais, (i flafflSnd bragt, fkon faft hon var fom en Gud)

Aflad af Eros fjelf och ammad upp i Korintkos,

Hvilar i fkutet afde ådla Thesiaiilha falt." ^—

Athensei Deipnof. lib. XIII, ρ. 588· 589· — Amorem Ariftippi in

Lai'dem, Cel.Wieland, nuperrime ^niortuus, eleganter defcripilt in libro

fuo. norainato; Arifiipps Briefe,

12

figuras, utex omnibus gravisfimam fignificationem et pro-

pofito aptisiimam obtirieat! Sic etiam ex vitis priorum

hominum eminentisiima elegit momenta iilaque ingenio- ilsfime depinxit: ut nexura inter amorecn Mufasi et ElenfinarurD initias; ut fuavitatem Sophociis ab amica

fua acceptam; oppofita inter fe amorem Socratis et fa- gacitatein, et in genere libidinem phiioiophornm, etii

iblummodo fapientia a c virfcute nituntur. Non minns * ea, quae vim et poteftatesn affeélionis fuée non illuftrant, fapienter reinovet: ex. gr. Orphei damnum ultimum, miferiamque Philoxeni! Et quamvis viri celeberrimi fn-

perfuerunt quam plurimi, haud indigni flofculorum He!i-

coniorum coronaa, Aschijochum d;co et Sirponidem Pin- darumque, i 1 ios tarnen fiientio prseterir, qnia furor illius,

veluti horum lucri ftudium non bene conveniebant fen- fibus illis mitibus, _qiios decantare voiuit Noiter. No-

mina hgec omnia igitur non tibia fua provocat, Alexan·

drini ut cantores, mortua quadam eruditione oftentans, fed ut amorem in Leontium teftentur. Hane ob caus-

fam numquam obfeuros indicat cafos et incognitos, er, ii indignationem Mimnermi in Hermobium et Phereclem

extipiamus, quem cum aliis vitae condrticiubus hujus poetae occultat tempus malignum, nobis omnia funt pla¬

na et luculenta.

Atque etiam in lingua fua et verfificatione, illam

nativam faciJemque perfpicuitatem, non mipus iine

fqualore,quam auro absque et gemmis,naturaeElegiarum

convenientem, fervat, qua3 bonorum poetarum carmina diftinguit Graecornm. Eft igitur nobis exemplum etiam antiquis temporibus, faeplsfime tam injufte Iaudatis,prse- ftantisfimum fprefeum fuisfe et incognitum. ^— Nam ut verba Interpretis eximii utar:

Dsrfiifszaubemd dieDichterbeßricht in Lieb' und die Weifen,

Du Hermeßanax! βhw eigen doch alle von dir α).

α) Α. W. Schlegels Poet. Werk. Upfala 1B12. f. 265. ^— Conf.

Studien v. Daub und Creuzer. 4*.r Band. f. 59-61,