• No results found

Jedeur IMAGINATIONE,

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "Jedeur IMAGINATIONE,"

Copied!
36
0
0

Loading.... (view fulltext now)

Full text

(1)

F.F.

S.

THESES PHILOSOPHIC®,

IMAGINATIONE,

Quas

Confenfu

At>.plif]mi

Senatus

Philo/opbici

ad inclutam ^Academiam UpJaL Sab

PR/ESIDIO

VIRI Adrn Rever.atq;

Celeberrim,

Mag. ERICl ALSTR1N,

Log 6c Metaph. Prof. Reg. &Ord.

Fac.PhiL h.t.Decani

Spe&abilis,

Publico candidorum examinifubmittit

Thomas

Jedeur

Dalekarlus. *

In And, Guft. Maj. ad diem 6 Dec»

A. MDCCXXVIL

Horis ante meridiem folitis.

(2)

S:Je R.yf:

M:tis

magna! fidei

viro,

Et Cancellaria

Regia

CONSILIA

RIO,

atque CENSORI

L1BRORVM,

Nobilisfimo

ac

Generofisßmo

DOMINO,

Dn.

johanni

ROSENADLER,

MM CENAU

MAXIMO,

propenfisfimo,

mente

devottsßma^

fimper

(3)

Qlngulam

ille favör,

quo

int

er

alios hterammcultoresme

quo-que apuero

dignatm

es,

Gen

ero-jisfime

Domine,

föem

mtbtfacit,

Ue non

indigne

laturum, ß ad

Tuum Lumeni

de

quo

ohm

ßbi

gratulata

\unt,

mecumproperent

Camena

Dpfahenfes.

Namque

memores illtus

te??iporü

i quo

illa-^ magna ,

decus

Gf

ornamentum

fuijü prorfus

eximi-um,

fjplendore

Um Nomink

fuum

etiamnum

illnftrari

Optant.

Pate-reitacfc pro

Tu

a

facihtate

at(ß

in-dulgentia,

ut

bac

lucubratiuncula

udcademtca,qua

omni

aho

caret

ni-tore, de

fjplendidisßmo

Tuo

Nona-ne

fulgeat^

mecfe tn

poßerum

quocß

patrocmio

Luo

exoptatisßmo

ref

o-Cilla,

qui,

quoad

njixero, ero Generofiffimi Nomiijis Tui

cultor devotiffimus

(4)

sotftte #&}'a'rcit)e

jp>errar

sqiorerobeiy

camererareti uti 9i(ffetlé©tdtl» twé banco,

^>ogad>t«b

#(Xt

anders

sahlbeckj

äcttgf.

academhe ssoffjätfaktt < upfala, ^jogacbtab

tytt

nils rommel}

•SuwMiptllCinnctl i Stockholm,

<£>£gacl)tab

#erc

anders

sahlstedt5

^><tmt

^fltthcfémanneni Stockholm,

2mbome

od>

£>ogwalad)tab

#0*

bendix döling,

(5)

SSJ3Ä ej förnuftet färfpe anbre finnen ffpra/

oLä Od) pälla tljetaé macft frän egen lu|t odj

brift/

€nliufitg Phantafie fnart börjarpä afpra/

&aralt forftänöet bort/blir ett2ftaturenégift.

Sp tiär bon bofab ar od) menn'füan lebfg bltftper/

$rän tofut brperi/ mefbruFa fimtet ratt/ €>amt tömmer tbeti mag/ fom rätta fanntng

Drifmer/

£armången forgt ban mtjiett linfiigt lefnatré fatt.

©nfliF mbiltmtng$Fraff/odj bmab bonmärtfarmera berätta tpejje blab. 3f tobengunfligt ut/

2ltjag bar mägat mig tpem (£ber dedicera,

§atf tf;e pä pliftenminmot^brep gibra flut. Sbef ärett minneé prof allenaft/ fom jag mtfar/

2lfall bemägenbet mig meberfarcn är.

©UD unne<£l)t alt gobt! tp pan all tubbalifar/ £an marebijtani) Sprt/pan pielpefiärr ocpnät«

Qftina #d,äfara&e

#ei:rar$

ocp SBälgpnnares

ibmtttfe ttenare

(6)

sil

SWtne

jP)ogfdrat)e

(^todgrar/

2lren?6rbige

od)

i^ogwallncbc

S)tXXCHRISTOPH.

lovenius,

Corr.minift. (

33<i!ttig/

Spcxx samuel

aspedahl

cef)

JQXXX JOHAN FORS LIND

©?igjiu«geeo?u

SSärgemän

rott»ftoca

RoppniEätgct/

©amt

SWtne Ädre

Gröber/

j^err

Elof

jedeur,

©ejtnum rciD ftora

kopparberget/

oc&

$at

nils

jedeur,

93rufö §brt»aftare t»ib

^Becgtvdtfett

(7)

fi®

©tyfTon

/

Grober

fdte /

®UP £br fdgtte ftg til dbra/

®U© @&r f&ne meb a(t gdbt/ JPnerrané fdrlef fii QüJjr aHa/ ©?al ej ur mitt minne fafla

2t$ jag fylt mitt lefnabé mdit.

£acf oc6 ®6ra/ 93rté od) Jfpeber

Sliuta (Tal en fymar af dfber

gor tben ©obbet jag forfport:

3ag

befyäfla

ffal t mtnne SDtbba/ atbtti

gunftigr

ftnne/

Sfieb tjwab mera 3 ^ig giorbt SDtfna Jg)dgfdrat>e

etvaäwrö

cd) ©ro&erd

trogne grober TÄ. Jedeur*

(8)

SCMte ^d^a'robe

•Omar

2Eüorhrot>er/

Camereraren uti 9itf|Ctt6Stått'

fCl'6 Banco,

^)6gttd)t«b

tytt

ANDERS

SAHLBECK

j

ÄOttgf.

Academue 35o(&åtfaWtt

i Upfala,

<jogacf)tab

jp)crr

NILS

ROMMEL}

Jpcmtelémanncn i Stockholm,

^g«d)t<tb

$m

ANDERS SAHLSTEDTj

^amt ^anMémanneni Stockholm,

2'lrebome

od>

^»ogwßlacbwb

#crr

BENDIX DÖLING,

(9)

fiSSSK ej förnuftet för tf»eanöre fenttett ff^ra/

«fei €>d) pölla tljera^ macft frönegen iu(t o$

fcrift/

€n liufltg Phantafie fnarf börfar på af pra / üarölt forflönöet Dort/ blivett2fatfurenégift.

St) nar bon botat) ar od) mcnn'fltan lebig bltftmv $rån tofuf brpcri/ töetbrufa ftnnef ratt/ ©amt tömmer på tben mag/ fom ratta fanntng

brifmer/

£armången forgt ban mtfiett linfiigt lefnabS fatt.

€nflifmbilbntng$Fraff/ocb b^ab boßWörtfarmew

£5eråtta tpejje blat). 2rMen ö«n(iigf ut/

Sitjag bör mågat migtpern <£ber dedicera,

§aft tpe på pliften minniof®bret)gibra flut. Spet arett minnet prof allenaft/ fom jag mifar/

2lfall bemågenpet mig meberfarcn ar.

0UD utine<£pr alt gobt! tp pan allmijbalifar/ £«nmarebijlånb <£prt/pönpiflpefiårr ocp nåt«

9)?ma #dcjfarabe

#waro

od) SBålgpnnareö

taufe tienare

(10)

Sil

SJitne

j£)ijgfdrabc (^fodgrar/

2'lrewfrbicje

od)

<£)Ogwallflrbe

CHRISTOPH.

LOVENIUS,

Coirminift. t

33d!tttg;

jp)err samuel aspedahl

Ccb

JpJCtr

JOHAN

FORS

LIND

éa®u«gieé£)fR/

SSdrgemdn

tottftora

kopparbdtgcfy

©amt

SDttne $äre

Grober/

#ert

ELOF

JEDEUR,

©ejrman votö ftora

kopparberget/

Ocf)

#etr

NILS

JEDEUR,

93rutd §6ttt>a(tare

toib'Setgtvdrfen

(11)

SK^ne

©nffcn/

"Bröber

face

/

011D (£fir fägtte lig til döra/ ®U© (?br lönt ineb alt gdöt/

Jpiettané fåclef til ©?r cHa/ ©fal ej ur mitt minne falla

£iléjag falt mitt IcfnaDé mått.

£acf cd) Störa/ ^rté od) Jpeöet

Sftiuta (flc" Örnar af <£bcr ger töen ©oDtict jag

fövfport:

3ag bebdlla

Hal i minne

SOtööa / arbet/

gunftigt

jtnne/

£Öiet> öwab meta 3 mig giotöt.

9Jiina -frögtarabe

c4>

SStööerö

trogne grober Th. Jedeur.

(12)

VIRO • JU VENI

Fereximio atque Doäißtmo,

Dn. THOM£

JEDEUR,

Q

Vid

mens

pura

in

hominis,fragil/que

corpore po

sfit,

jQua

hene judicio

nofcere

multa

Jolet:

Quidque animus

caftus

cuivis

ve!

mens Mens tua dofta L t y nper

a-mande, docet. tAonidumfic callra fimdJeftaris a•

moena,

Hinc tibi

Sicelidespr<em'ta

ju/lada-bunt.

Amico Integerrrimo,

Do

JMAG1N ATIONE egregie diflferenti.

Amico animo gratulatur

(13)

I. K

f.

J.

I-Ua2 iiint

men-tis noftrae facultates

generales , quarum

qua?libet proprium-»

habet ac peculiare

obje&um; altera enim ad verumf

ut tale; altera ad homm, ut talé

^

tendit. Iliam appellamus intelle*

dum; quippe

cujus

eft res

cogno-fcere ^ examinare , dijudicare* ac

veritatem in abdito latentem

eru-ere, Hane vero dicimus

volunta-tern^ quag licet faepenumero malum

appetat, nunquam tamen nifi fub

fpecie boni appetit.

(14)

t 4®* o m,

5. i;i:

Qujum vero intelleåus non

u-no modo operetur, (ed variis

mo-dis verum quasrat 5c cognofcat, ni'

mirum,velfentiendo, vel imaginan- }

do vel pure intelligendo,vel etjam

ante cogitata 5c cognita

repeten-do; patet plures effe mentis noftr#

facultatesfpecialiores,quastamen

o-mnes generalis illa, quae dicitur

in-telle&us, comprehendit.

i

III.

Nos mifiis aliis, de

tmaginanåi

facultate

, feu

Imaginationc

, paucis

agemus. Eft hsec

ejusmodi

facul¬

tas rrentis, qua illa coiroertendofe

adrerum corporearum imagines, per

jenfus externos ope Jpirituum

anima-hum cerebro impreflas,

easdtm

con-templatur,

/eparat, componit,

aliaqtte

ratione circa casåem ver/atur.

(15)

«O ^ *

$. IV.

Lafcam illamTfchirnhaufenii a) fignificationem, qua nomen

imagt-mtionis non tantum interno fed Sc

externo fenfui tribuitur,nos

au&o-ri fuo relinquimus, & cum

Harn-melio, Forgaeo, Poireto 8c Male-branchio ftri&iorem eligimus ,qua ab externis fenfibus diftinguitur.

$. ,V.

Contingit huicvoci,

quod

plu-ribus aliis, ut a1iq uandofacultatem,

aliquando habitum, aliquando atfum denoret. Nobis hic, ut ex

defini-tione patefeit, facultatem

(ignificat,

ita tamen, ut nequepofteriores

fi-gnificatus a noftro inftituto (Int. alieni; intelligimus enim

fäculta-Um, qua? per aftus crebro fe ex-lerit. Attus autem fa°pius repetiti,

utinotiflimümeft, pariunc

habltum*

A 2

§.

VI.

(16)

4 o $61"

$. VI

Imagimtio

Sc Phantafia merito

pro fynonvmis habentur; neque

e-nim necefTum eft cum

Rötenbec-cio b) huic quam illi anguftiorem

fignificatum tribuere , quafi

vigi-lantium imagimtio tantum dici

pos-phantaji#,nonitem dormientium.

Cette alii his vocibus promifcue-» utuntur, ipfa

fuftragante

Etymolo-giä. Quam nos quoque residen¬

tes, dicimus, eas non aliter difter-ré, quam quod altera Latio, alte¬

raHelladi natales fuos debeat4 Ima«

ginationis capacitas pariter ac vis

5c vigorfölet appellari ingenium^wK.

prtftantia ingenii, voce ftriétius

ac-cepta, prouc a judicio 5c memoria

diftitrguitur.

$.

VII.

Quomodo imagimtio differat a

fentiendi facultate accurate docet_»

(17)

•#3 O 9

modo nominatus Rörenbeccius :

Non hic, inquit, ut in jenfu

prüfen-f/0 ^///j requirttur, quod imaginamur, imaginatto enim

ab(entia

tanquam

pr<e-/£«f/0 concipity ßve fenferimus id eo tempore, five paulo ante,Jtvé ;

F/(?0 quoque hic locum juum

invént-»7/f £)< Quae poftrema verba ita capio, mentemnoftram pofle ima-gines rerum componere* atque fie

tales fibi ideas formare, quarum«, nulla extra mentem exftant

exem-plaria, ut,quum de equö alato äut

monte aureo cogitamus. Illud ve-ro fieri non poteft, ut ea nobis

imaginemur, quas nullo unquäm.»

externofenfu, nequidem fecundum

partes fuas, percepimus. Verifli*

me enim dicitur: nihil eße in

ima-gmatione, ni/t pnusfuerh infen(ibusy

/tve totaliter,

five partialiter.

Inter ,

fenfus autem , potiflimum vifus ac

auditusfubminiftrant nobis

easima-A 3

(18)

6 o

gfnes, circa quasoccupatur noftra

phantaßa.

§.

viii

Major adhuc inter

imagmaüo-& intelleäum purum intercedit

I

differentia. Hic namque

confide-rat abftra&a, univerfalia, moralis,

immaterialia &fpiricualia; illa vero

res materiales, fingulares de in

fen-lus externos incidentes, Hic

nul-lis imaginibus, nullis

impresfioni-bus per fenfus faétis, in obeundis

fun&ionibus fuis, indiget; illavero > his omnibus uti necefle hc:bet# Hic eft facultas menti

propria;#

illa

vero menti, quatenus corpori

jun-öa eft , competit, Unde etiam-#

coniequitur , mentem a corpore

feparatam non

amplius

imaginatio•

ne defungi, ied puro inteileäu res

pereipere; quo tum

demum

con-grue & decenter ufura

eft,

quutn nulla phantafmata corporea illiam- *

plius

erunt

impedimento,

qua?

in

(19)

•m o »i- - t hac vita eamadincorporea fe

elev

an-tem, ad imagtnes quasdam corporum

ftpisfime dtttrahunt,

coguntque

ipfa

modo quodam corporeo cogitare

d).

Quociescunque igitur con tus

ali-quis, fub

forma

materiali,

res

fpi-rituales

repraefentandi nobis

obre-pit, & fe

infinuat;

obex

quaii

po-nitur ratiocinationi faniori.

Im-pos/ibile ett, ut

Dei

vel

mentis

creata

habeatur notitia ideave diftintfa ,

quamdiu mens non

liberabitur

ab täeis

magtnariis

five

corporeis, qu<e eam

i-tapertinaciter

ab

ortu tenent, ut ex

conjuetudine,

ml reale,

nilperfeäum

fine

illis

concipi

pojje

fibi perfuadeat

e),

§.

IX.

Secundum fententiam

Celebef-rimi Buddei difltert etiam imaginatio

a memoria Jenfuali>

quod b<ec

ima-A 4 gines

d) MarfilFicin. cap. 57.

inPb<edan.

e) P Poiret in cogit. rat.

de

Deo,

am¬

(20)

8 -f$3 O

gines

jam

veluc obliteratas denuo

refufcicet 5c menti repraefentet; illa

vero imagines nondum obliteratas,

vel etiam a memoria refificitatas,

pro

objeéto

habeat, Theol. Moral, pag. 16$.

§. X.

Habet autem mensfe, dum in

imaginando eft occupata, aliquan--dopaffive, aliquandoa&ive.Paflive,

quando imagines rerum, imprimis vifarum,fponte fua mentife fiftunt, faepeetiaminvita?.Quod tum

potiffi«

mum fieri fölet, quum impreflio

fuit vehementior, 5c cum affeétu

quodam conjun&a, Aftive autem, quum imagines perfenfus

impres-ias, ubicunque vult,

contempla-tur, eomponit,

fejungit,

iisque ad varios motus 5c afteäus excitan-dos, vel etiam compefcendos,

uti-tur

f).

Hinc facile intelligi poteft,

quid refpondendum

fit ei quasftio*

ni?

(21)

O p

ni? utrum bruta ammantia habeant

imaginationem? Scilicet negari non poteft, quin imagines

obje&orum

per fenfus externos

cerebris

eo-rum imprimantur,

&

per

longum

fatis tempus ibi durent. Quum^

vero mente careant, deeft quoque

iis ea, qu*e in imaginatione

homi-num

deprehenditur,a<ftivitas. Com#

petic iis

lo

materielle,

non

formale

imaginationis illius, quas

inhomi*

ne eft g).

$.

XI.

Admirabilis prorfus eft haec mentis noftra? facuitas, qua abfen-tla velut pra?fentia intuemur, qua

urbium,arcium, fluviorum, moti?

tium, fylvarum, camporum ,

ho-minum, praeliorum,

cujuscunque

denique rei, quam vel oculis

ufur-pavimus, vel fando audivimus,

vei

ab aliis defcriptam legimus,

ubi-cunque volumus,

nobis

reprasfen-A $ tamus

(22)

lo 4$S o £■§*•

tamus imaginem. Vividfs

colori-bus illam depingitMackenzejus &):

cum illam appellat

blandum

animi

Jo-rnnium, magmficam ejus Jcenam..

/to, inq uit, mundos creat, i» mhilum redtgit, dis\unBa

conjungit,

conjunäaquaque

diftrahit.pitgnan•

conciliat,praterita in tern-pusprafens retrabenst

&

tempus pra*

(ens, transvolet, figens. Compa«

rari poteft facultas ha?c

cuidam

A-pelli, qui /

andrum adeo fcite

pingere, "fippo, qui eum

non mini ofe fingere

po-tuit. Eluc at ex omnibus

creatis , dh ^pientia, Quum

enim fenfuun xternorum objeéfca

non femper praefto fint, nobis ve-ro fkpenumero opus fit illa

cogi-tationi noftr# fubjicere;

vim&po-tentiam hane Deus optimus & fa»

pientiflimus

nobis conceffit,

ut,

quum volupe eft,

jubere poffimus

imagines ablentium rerum in

thea-trum b)Matkenz.

libjtng.

ht Log*

Rvtenb•

(23)

trum cerebri iterum prodire, ubi

mens noftra coram quafi eas

ad-fpe&et

/).

$.

XII.

Obfervatu etiam digniflima-j

funt, quae de affociatione imaginum, feu idearum imagimtiom docet Ce-leb. Buddeus ; atque ante eum^

Joan. Lockius. SoIenC nimiruniL. plura

obje&a

fimul in

fenfus

no-ftros incidere, undefit, utideae i-ftorum obje&orum cohcereant, ita

quidem, ut recurrente una, aut

fimili idea, reliquae etiam fefe ob

ferant. Interdum minima circa e-ventum aliquem circumftantia, in mentem rediens, in memoriam & imaginationem omnes revocat; in¬

terdum major qu^damresminima¬

rum nos recordari facit. Neque

folum ideae hacratione inter fe funt

connexae, verum etiam ideae &

af-feétus,

i) vid. Celeb.Prof.llydelii

(24)

1* o

S^-feftus, ut fubeunte animum idea,

qua?

quondam

cum v^hementiori

quodam affe&u fuit conjun&a,

fi-mul excitetur idem affe&us, licet

alioquin illa

idea

cum illo

aftedu

rrnllam habeat convenientiam. I-dea loci & temporis per fe nullum affe&um ciere poteft.Interim quum

certo loco aut tempore nobis vel

Jaeta veltriftiaevenerunc, nunquam fere illius loci auttemporis

recorda-mur, quin

eandem

animi commo*

tionem, qua illo loco & tempore afte<Si lumus,fentiamus. Hincar-bitratur Celeb. Buddeus k),

mul-tarum rerum, qua? abfcondita?

vi-dentur, & ad longe alias cauflas,

verbi gratia, Sympathiam aut

An-tipathiam

referri

lolent, rationes

quam

expeditiffime

reddi pofle.

$. XIII.

Diximus anteafacultatemhane menti convenire, quatenus cum-»

cort

(25)

O å®* M

corpore unita eft. Sequiturhinc,

pro varia corporis conftitutione_j,

putacerebri ftru&ura,partium

con-iormatione,

fpirituum animalium fubtilitate, apud aiios fortioremSc

vivaciorem , apud alios debiliorem efleimaginandi vim. Imo (i

quan-do contingat, ut fpiritus animales inmotum vehementiorem &

extra-ordinarium concirentur, quod vel per morbos corporis, vel per affe-dus vehementiores fieri (olet; tum

vero mens falfis, aut faltem male

permiftis 8c confufis imagirtibus

i-ta turbatur, utlui non (it compos;

tum huc illuc raptatur.

Fertur equis auriga,neque auditcur*

rus habenas.

Interim ifta imaginationis pertur¬ batio habet fuos gradus. Jam

pri-dem enim obfervatum eft, pofte-*

imaginationem ex parte tantum & circa certa obje&a delirare, expar¬ te vero & refpe&u aliorum obje-dorum rede fehabere. Qui

(26)

exem-*4 4^5 o

pla

huius

rei

dejfiderat,

adeat

Mer»

Cafauboni comment. de

Enthu-fiafmo pag, 53. &c. ö. XIV.

Quorum imaginatio vegeta.» eft, illi ad eloquentiam, ad PoéTin,

ad fcieotias Mathematicas, adMu* ficam & pingendi artem nati

fa<fti-que efle cenfentur. Ubi vero

deeft

imaginationis vigor, ibi

tardum

&

hebes ingenium eft, fimile

frigido

& fterili folo, quod nihil ex fe-»

gignit,. nihil parturit /)♦ Interim

facile credimus Hamelio, aliam-», imaginationis vim requiriad

fcien-tias Mathematicas, aliam ad elo¬ quentiam vel Poéfin m). Neque

enim qui ad illas a natura eft

com-paratus, ftatim ad has quoque

eft

idoneus. In eo lubentes etiam ei

aflentimur, imaginationem

quidem

inPoetis & Oratoribus plurimum-»

vale-/) Harn, de Corpore

(27)

O tf

valere, verum iljudicii

abfitboni-tas, eos nunquam fibi conftare.,,

eos nihil concinne 5c apte diftribu-tüm, nihil sequabile moliri, fed ut

fertimpetus, huc illucvagari. Nam wb't> inquit, judicium deett, ibi non

ett eleäto ér modus. Ut inventio &

extemporanea åicendifacultas ad im

a-ginationem ett referenda, ita deledus verborum & raüonum, apta rerum

collocatio &c. citrajudiciumpr<eclare iieri nequeunt »). Attamen in

Poé-tis hsec imaginandi facultas p<sne fo-la dominatur, laxioribusjudicii habenis

coercita; in Oratoribus minor ett fm»

gendi

liccntia, judicii limaJeverior

oj.

i

XV.

Quanta fitvis imaginationis in

corpus, 5c quid

poflit

matris

ima-ginatioinfcetum, iis

expendendum

telinquimus, quorum

eft

naturae

arcana rimari. Nos potius

obler-vamus, qu#nam

efle

poflit

imagi-na*

ri)L,t.p.$02.

o)

(28)

16 -4®? o

nationis efficacia & vis in

ipfaS

mentis noftra? facultates , tam

in-telle&um,quam voluntatem. Quum

homines vehementiori affe&u

ab-ripiuntur, Phancafia eorum

longe

aliter res depingit& menti exhibet,

quam revera funt.

Sic

caligo

of-fundicur intelle&ui, ut falfa ferat

judicia. Neque altera

illa facultas

tum affe&us impetum fuftinere va*

let; verum turbato intelleöu, ipfa

quoque re&a depellitur via, &

du-cem fuum errantem, corruptam.»

imaginationem, in quaevis devia-#

fequendo, non bona ac decora, fed

mala & ftulta vult & feétatur» In fenfus etiam externos imperium*#

aliquando exercet imaginatio, hoC

modo, ut homines videantur fibi videre & audire , qua? non

videnc*

necaudiunt: Si campanarum, inquit

Wererifelfius, (onitum audtmus, ar-ticulatas nonnunquam voces ha

nobk

edere videntur, cumqitas voces

Indens

(29)

O SÄ- *7

G/;« nubes

ajpicimus,

videmur

in Ulis

ftipe variarum videre rerum figuras, /Wöfe oritur magnapars eorum,

nubibus cermmus, prodigiorum,

*« folaf<epe imaginatione

fubfißunt

p).

Varia hujus rei exempla collegitLj. Balthafar Beckerus in mundo fuo fafcinato, qui tamen'longius, quam

par erat progrefTus, quicquid de

fpe&ris narrant homines, huicima-ginationisexorbitantia? tribuendum

putat. Denique in alios homines Angularisimaginationi

viseft.Qno-- rum enim

imaginatio forris eft 8c

vehemens, ii faciie in aliis, impri-mis qui debiliori Tuntjudicio, eas-dem imagines, eosdemque animi

motus excitare valent. Memora-bile eft, quod ante aliquot annos in hac urbe noftra accidit. Vir qui* dam mente captus in parte

occi-,

dentali urbis habitabat: hunc

plu-rimi, vel curiofitate addu&i, vel

mifericordia moti, uthominis

mi-feriam, (ferrea enimcatena vinåus

B

(30)

IS 4M 0.20.

jacebat,) nummo

quodam ve!

pa-nis frufto levarent, adibant. Inter alios aderat aliquando juvenis, qui per aliquot horas fermonem cum delirante contulit, & apud illum-# tandem pernocftavit. Poftero dein« de die idemjuvenis, apud demen¬

tem adhuc comrnorans,

invenie-batur nontanturnparumfanaloqui,

verum & omnes vecordis hominis

3<ftiones imitari, humum

effodien-do, tigna moliendo, &

quodcun-que integrum maneret,

deftruen-do, Sana? mentis, quantum

mihi

notum eft, juvenis ad id tempus

fuerat. Hoc ifti, quam dixi,

ima-ginationis communicationi

impu-tandum videtur. lllud certe ufu

compertum

eft,

difta fcriptaque-»

höminum , infigni imaginationis

facultate prasditorum,

audientibus

legentibuScß eundem

affe&um

obo»

riri,

quoau&ores

ipfosconftatcom-motos fuiffe. lmprimis quum

di-fturusverbaimaginibus,quas

men-te concepic,

exprimendis

apta

(31)

•4®*? 0 *9

gere, vocemqne acvultum, 6c o*

mnesgeftus ad indolem rei

compo-nere novit, ut imaginationis

con-ceptui conformes fint, 6t, qua?

re-praefentanda funt, vivis quafi

colo-ribus exprimantur;tum

animiaudi-torum in eundem ftatum facile de-ducuntur q\

§. XVI.

Reftat ut oftendamus,

quomo-do hac' divinitus concefia facultate re&e utamur. Probe itaque obfer-vanda? (unt(equentesregula?: Dan-da imprimis eft opera, ut

imagina-tiofemper fubfitimperio6c direéti-oni rationis; alioquin abiurdifiima

qua?vis nobis imaginari pofiumus,

qua? tarnen pro evidentiflimis

veri-tatibus, imodivinis oraculis facile habebimus. Unde enim fa&umeft,

quod fomnia, imo etiam deliria fua

quamplurimi pro divinisalloquiis, pro divino inftin&uafflatuque ven-aitarint,nifiquodvehementrorima¬ ginationis vife 6c impetus de folio

B t t

(32)

o

deturbaverit r<;tionem. Ducendai-taqüe eft,ut verbo Ciceronis utar,

irragmatio ingyrum rationU-r^ ad-do etiam, dodtrina? in fåcris literis

parefadfoe.

Ducenda eft

eo

ar<ftio-ribus habenis , quod effrenis

ima-ginatio, nefcio qua, dulcedine per* fundat animos mortaliurr,: undelit,

ut poftquam aberrare ccepit,

diffi-cilius in redfcam viam reducatuiij. Duoexempla adderelubet, alterum

ex veteri,alterum

exrecentiorifcri-ptore, unde patefcet,

ftolidasqui-dem, fed fimul admodum jucundas

effe depravata? imaginationis per-fuafiones. De Thralyllo

quodam

iExoneomemoria? prodiditiElianus 5); illum dementia captum, urbe

reli&a, in portum Pirceum

demi-grafte. Ibi habitantem omnesilluc

adpulfas näves fuas putafle, easc$

in album luum diligenter relatas

di-mififle.v Si qua? lalva? & integrae in portum ingrederentur, fupra mo-dum

r) Cic.Offic. Hb 1. 0,26, s)

Mi(M*

(33)

O 2«

dum gavifum fuifTe. Hunc vero

Thrafyllum medico a fratre

tradi-tum, ejus ope convaluifle;

fepifll-mé vero deinceps de fua in

amen-tia obleéhtione locutum fuifTe, fas-»

fumque, fe nunquam

majusperce-pifle gaudium, quam quum näves falvas 5c illarfas vidiffet, qua? adfe

tarnen nihil pertinerent.

Narrat quoque Huartus t) de

pueroquodampedifTequouqui phan-tafia? morbo implicatus, fummum le Monarcham efTe iibi

imaginaba-tur; quare regulas 5c pra?cepta

rei-publicae adminiftrandae faluberrima inculcando, dominofuo majorem-»

in modum utilis fuit. Forte vero

per artem medicam morbo libera-tus, de recuperatavaletudinemagis dolebat quam gaudebat; queftus,

fanitaterp menti reftitutam docere

le pediffequum efTe, qui circa

ftoli-ditates fuas occupatus,ubi animus lublimiffimis cogitationibus

pafce-batur,tantus fibi videbacur elfe

Mo-B %

(34)

ii 4M °

narcha, ut nec orbis eflet fetfj

quieum valallus Dominum

nonre-cognofceret. Hoc licet vanum &

falium eflet, nihil tarnen fua

inter-fuifle, quum eandem inde dele&a*

tionem perceperit, ac fl revera ta¬

lis fuiflet; multo pejus fecum agi, poftquam ipfa eura veritas

convin-ceret, non nifl miniftrum efle. Un* de, quam fuavis fit haec imaginatio-nisintemperies, facile

deprehendi-mus. Tantomagisitaqj cavenda

eft.

Sub diéta regula hasc etiam-r.

comprehenditur ; Imaginationem

iion efle applicandam

ad

res

imma-teriales, quandoquidem hae (ubfen-fus non cadunt. Ergo neque DeuS

per imaginationemfedpuro intelie* äu percipiendus eft.

Nonaliunde

eft, quod Gentiles poluerint Deo ftatuas & imagines, easque colue-rint, nifi quod divinam

eflentiam

fibi imaginari voluerint; quafi nul* lum aliud baberemus cogitandi 8c

concipiendi genus, quam imagina¬

tionem. Huc pertinent

fequentia

(35)

Poi-O t;

Poireti verba egregia prorfus:

Fx-terti aidololatria, qua ftatu# materialet

vtadDeumrelät#coluntur,non aliunde ef!,quam ex eo,quod in Deo concipien-do hominis animus fe ad imaginabilia

Converterit, indequasintusfinxit

ima-gines, non dubitavit externo typo ex«

primere u). Neque mens noftra_j lub imaginationem cadit; imma-terialis enim eft, & nullo fenlu per*

cipi poteft. Caveamus itaque, ne

imaginationem cum intelle&u

pu-ro confundamus , neve

exiftime-mus, nihil efTe intelligibile, nifi

fimul fit imaginabile. Nam seque abfurdus eft, qui immaterialia

ima-ginari conatur, atque is, qui fonum

vifu, & colorem auditu percipere vult.

$. XVII.

Qu^ addudta (unt pnecepta, eo

fpe<ftant, ut imaginationem

mode-raridifcamus ininquirenda veritate. Addam unum de re<fto

imaginatio-nis moderamine in genere morum.

(36)

*4 4$"? °

Caveamus fedulo, ne fpurcis & fce-disimaginibus noftram

contamine-mus imaginationem, neve prava-rurn cupiditatum obje&a cum

de-ledatione aniino volvamus. Sic

enim pravae cupiditates magis

ma-gisque inflammantur > ut tandem

lis compefcendis vix futuri fimus

pares. Addo, quod fic fieri pofletj

ut turpium rerum imagines

men-tern fubirent, eamque turbarentac

inquietarent, etiam eo tempore-j quo minime veliemus.

Ü3£c pauca, qua? de pradenti argumento aliata funt, ut asqui bo*

nique confulas, Candide Leétor_.,

rnultis precibus abs te contendo,

Deumque devote precor, velit fua

x nobis

gratia adeffe, ut 8c hac & a*

Iiis nobis concefiis facultatibus re¬

de utamur, in DiviniNominisglo¬ rian), 8c noftrarn aliorumque

hominum falutem.

References

Related documents

(Westermark 2005) Vid situationer när ett företag redovisar sina intäkter för en period så finns det några delmoment som de måste ta hänsyn till

Syftet med denna uppsats är att beskriva hur fastställande av aktuariella antaganden i samband med värdering av förmånsbestämda pensionsplaner går till, hur den finansiella

Frågorna till aktuarierna har formulerats utifrån fyra områden varav fokus har legat på de två första: svårigheter vid fast- ställandet av aktuariella antaganden, relationen

Att stora bolag redovisar både avsättningar och eventualförpliktelser i högre grad än små bolag och att de utgör en högre andel av balansomslutningen kan enligt vår

Om en tillgång som i normala fall inte värderas till verkligt värde säkras med ett derivat, som enligt IAS 39 alltid skall värderas till verkligt värde, kommer

För att därför ge ytterligare en aspekt till vår andra forskningsfråga väljer vi även att analysera de beräknade nyckeltalen givet att ingen omklassificering hade skett

När ett finansiellt instrument används tillsammans med tillgångar, skulder eller transaktioner som värderas på annan basis än verkligt värde och som redovisas till olika

Som  tidigare  nämnts  förespråkar  IASB  att  företagen  väljer  att  värdera  sina  förvaltningsfastigheter  till  verkligt  värde.  Det  bästa  sättet