rr
d. ' d. INA
PrF
A
APOSTOLORUM
Exercitatio Philologica
IL
avAM,CONS. AMPLISS. FACULT. PHILOSOPH.
IN REG. ACADEMIA UPSAL,
PR^ESIDE
f viro
celeberrimo,
J-*Lit. Gr^ec. PROFESSORE Reg. et Ord. IN ACROAT. CAROL. MAJ. IX JUNII, MDCCLIX.
EXAMIN1 PUBLICO SUBJICIT
Regius
Stipendiarius,
a■'**'? *LAURENTIUS
AMNELL,
SUDERMANNUS.
högvJlborna
FRIHERRINNA
OCHÖFVERSTINNA,
-Fru
ANNA
MARIA
FALKENBERG,
Född
MÖRNER,
?NÅDIGA
FRU.
" f .C'i'" • ' , , *'' •' G -/G' f- • 1 - ■ - -T x >\ v .- v. ■ ' • Ai * -i,Afmngfaldige
v?dermalen'
af*
HÖG-jP Jlrv^aRwi
fru
"öfverstin-JaLtJ/r
NAKS ofkmtbaramildhet och
ynnefty
fom
jag
fått
årfara
under
den
tid
en
blidare
lycka
tillagt.
7nig4en.
fki.elen
attviftas
i
Defs
Hbgtftrnd*
ma Hus>
ghra,
att,jag
/ftérfta
ödmjukhet
drift
ar
.
med NÅDIGA FRU
ÖFVERSTINNANS
Höga
Namn pryda ett
Ja
ringa
arbete.Tillßlle öpnas
mig
härjämte,
att emotundfängna
välgerningar,
på
det
fått,
fom af
min
ringhet
kanåfladkommas,
yttra
den
aldraudmjukefta ärkånfia,
hvilken i mittaf djup
vbrdnad
intagna finne
hittillslegat
förbor¬gad.
Anfe,
NÅDIGA
FRU
ÖFVERSTINNA,
Jådant
mitt
upfåt
med vanligt högt ädelmod
och yn*neft,
famt
uptagnådigt
viljan för
verket. Det en¬ dajagförmår, är,
attträget
och innerligen
anro¬pa
den
Hbgfla
Allviagten,
att den täckes med enymnigt
välfignande
hand vedergälla
detgoda, fo?nHÖGVÅLBQRNA
FRUÖFVERSTINNAN
migbehagat
frikofiigt
tilldela, fa?nt
göra
FRUÖFVERSTINNANS
dagarfa
många,
fom
förnöj-liga och
fälla; hvilken
bön hos migblifver
likaoup-hörlig,
fom
dendjupa
vbrdnad äroutftåcklig,
hvar¬medjag intill mitt
jidfla Jramhärdar
att"varaHÖGVÄLBORNA
FRUFRIHERRINNANS
OCH
ÖFVERSTINNANS
alJrahJmjukaße
tjenare,MONSIEUR
LE
COMTE
CHARLES
POSSE,
CAPITAINE aux Gardes
&
*
CHEVALIER
de
Y
Ordre Militaire de
Svede.
: Agréez,
MONSIEUR,
le juQe bommageJ.
queFOUS?
offre uue perfonne, qui
f
efl
retirée
fous Fos
au--fpices pour étre a couvertdes
i)ienacesde
la niauvaife%
fortnne, & que Fous protegez '
depuis
lons; tems.'
Ce'
feroit faire un effort inutile, quede
vouloir
dignemenf-in aquiter de tout ce,
dont je
Fous
fuis
redevable
;jfe'
ne pretends par cette petjteoffrande,
que'de
Fous
te--vioigner,
MONSIEUR,
enquelque maniere la vive
recon—noißance
des infimesobligations,
queje
Fous ai,
fcf
Me*,
la 'generofité, aveclaquelle Fous
aveznje
envers mot..ß«? /rf Source Eterneüe de toutes
les
bontep, continue
dl
vepandre abondamment fur Fousfur
Fotre
tresillu-'
fire Familie fes benediclions, que loin
dl
en arreter'le cours, eile puijfe fe repandre fur tous ceux, que
Fous'
cberijfés, jfe demeure avec un trespr
ofond
refpeSl
yMONSIEUR,
Fotretresbumble tresobeijfant1
J
A ferviteur,
'^txyxmxxKxm
xxkkkxkxkkkkxkWHHHH
f< 5«!HC¥*raiHUHCfr%
ß. C. D. '• 1 ' c 31;..> (V •ACTOR.
C AP. I. Comm. i?.Hv
multitudore
c%Aos-
ovcfxccroov
(cetus) perfonarum-
-
-
dos.
txc&Tcv
{bominum)
rimn.)
eratque
circiterCXX. Quod, pofitum abfblute, bominum
frequen-ittiam ßepifTime notat, c^Aosr, occurrit interdum cum
ad-«cdito quopiam; v. c.
/jut&riToov
c%Xos"Luc.VI.17. &c. atqucliheic.c%Aw cvcfjLccroov. Ovcfxdcrocveronobis ipfe funt
perfo-:mce, nonfecus atque Apoc. III. 4., ubicA/ya'cvopttrueile
tibomines
paucos, liquetecontextu. (Sed & POLYBIOac-ccipi eo fenfuc\ofxctToc, obfervant RAPHELIUS in Notis »&" WOLPIUS in CurisPbi/ol.) Quet pendere mihi
vidc-tittjLir nQtio ex eüipfi, qua? fuppleta eft
Apoc.
XL
ubi numerantur cvcfxciTctANÖPünUN yjhtdi&sfVm.
KCetcrum loquendi forma, hisce obvialocis, illinchaut
«tdubie enataruit, quod nominatim recenferi
fveverintho-miines, quorum exquirebatur numerus. Cfr ad h. I.D. 1ERASMUM & H. STEPHANUM, quorum hic ita
ex-iponit Gracas voces: in ea titrba mimerabanturad CXX. Wcu recenfebant.ur. Suethice convcrti fic pofle videntur:
(Ochvarmyckenbeten (C, quod nofter habet
Interpres, ho¬ ppen) afperfonerna vid hundradetjugu; aut, fl paullo
libe-iirius, led ad lenfum loci adcommodate, c%Acv ovofxeerewv :ircddere licebit: ochvarperfonernas antal vid 120.
pro eo, rcquod
Noftrati
commune eft cum LUTH.& Anglo: ochTvarhopenafnamnen&c.
quod
quidem,ad literamexpres-ilvim, cum noftro loquendi ufu vix fatis congruit.
Ea-^vet nobis Syrus, turbamcatumve bominum
interpretatus,
18
ACTOR. I.
if. _LUCA BRUG. ad h. 1.
tefte;
(cfr
etiam
Viri
celeberr.,
JO. DAV.
MICHAELIS
Curas in
verf. Syr. Act.
Apofl.
§. VII p. 82.) neque
diflentiunt J. DRUSIUS
&SEB.
CASTALIO, queis, Romano more
loquutis,
cvcfxocrechic funt capita. Notamus
infuper, hic &
infra
C,
V
v.7, ds, (alias
item
cJo-«.,)
antermmeralia
commodc
reddi
aNoftro vid; (circiter,
fermc:)
quofen
fa
numeranturHERODOTO partim &
THUCYD.
ds 7révre
(*vgmåest
ds
71fvtyikovtoc, &c.
E71) to ccvto.) Ad tempus
refert
CHRISTIAN.
SI-GISM. GEORGIUS in not. ad
N.T.
Gr.;redditqueJum
temporis. Nos
de loco
potius
accipimus,
arbitrati,
quod
leivcti €7sl ro ccvTo7 (cum L. BOSIO
fubaudi
x°°$'cv>)
heic
jpque,atqueActIL
1,44.fignificet eodem ejje
loco,
C
una
de-gerealicubi;
quod
fibi
vult
etiam
Nortratis
illud:
varar
tilljamman;
Act. II.
1,44-tiUfammans.
EttI
ycv
txorov
to-TTov
exponit &
iple
HESYCHIUS
ellipticam
hane
fbrmam,,
(in)to oivro,) quam,
POLYBIO
item
frequentatam,
fi-gnificare
vel
in
Loco,
vel
inlocum
eumdem,
monet
in
no¬
tis fuisRAPHELIUS. Nequealiter
Matth.
XXII.
34.Act.
•IV. 26. ert: cwocx§nvccilit\toccvtc, (puta
%&>ficv,)
locurm
eumdem congregari,
eodetnve
loco,
(SV-
Interpr.
Act.
1.
c.
fhrfamlafig
ibop,)
utfolent fecum
invicem
qua
de
re
con-fultaturi. «) Adde
Pauhnum
illud
en)
to ccvtccwfyxecboci
1Cor.VII.5.XI.20.XIV.23.
(SV.
Int.
komma
tiU/ammans•,
tillhopa, påenfl
ad,)
@)
quorumpofterioribus
utrisque
locis«) AEl. IF.26.
fVl
rc«Vre
unanimem
import
are
con-fenfam, RAPHELIUSvult,
Xenophontcis
addu
Bus
exem-plis, ubi non
alio
occurratfenfu hs
toccvTo
(hs
ev)
ovvisocvcca.
Neque nosihimus
inficias,
admiJTa
metonymia,
ihi
evafurum
facilehuncfenfum
phrafeos
noflrce;
cujus
ver
o
nativa
Ef
pro*-pria vis, ad
eumdem
conventus
locum
fefe
referens,
ni-hilominushautcejfare merito
cenfehitur..
ACTOR. I. i$. *9
locis nonaliud innuitur, quam awépxeaSociev
rj ocKÅ*jo7a>
quod exftat
v. 18.cit.
cap.XI. Si quis
tamen mquibus-damlocorum, quer
adiegavimus, inprimis
1 Cor.XIV,
23. cum locoeodem
idem
tetnpusintelligi pofle
contende-rit; hoc minus
repugnabo,
quod
& alias em to ccvto, quodqtie huicrefpondere
ait HESYCHIUS,
c/u$,notio-nem utramque facile
admittat,
ita ut & loci fit, & tem¬poris: quorlum
refcr
iilud dxfåeiv
em to ccvto, (SV.mala
tillhopa,) Luc. XVII-35. &
cfr Toh.
XXI. 2. ubidicuntur
I/va/ öp*, qui codem temporedegunt ibidem.
At veronon itemadlocumfeie refert noftra illaphrafis Act- III. 1.
ubi dicunturPetrus &Johannes em to ccvtoccvcoßcclvcvreseis
tolegcv, em Tr,voo^ccv - - - evvocTtjv.
Quando
flC &I0CUS,quorfum contenderint, templum putaHierofolymitanum, & flatumexprimitur tempuspomeridiante
precationis
feu
vefpertinet; voculas
em to ccvto,(fubaudiendo
peqcsr5
Xqova, aut iimile quid,) ad verb. ccvccßcclveivnon
incom-mode ita retulerunt interpretes, ut adfcendiße
fignificem
tur ambo apoftoli, temporeeodem,fadaque
focietate.Ac-cipit 6c fic
nofter,
reddens heic itidem, tillhopa.Quani-visautem ab hacinterpretandi via, facili fatis 6c plana,
neminem velimus avocatum; licebit tamen uno verbo
aperirc,
quid
nobis
hujusfuggellerit
loci, quo ficripo-tuit, ftudio ponderati, contextus. Videl.im to ccvto, h.
1.
pofitum
initio periodi, qua novserei geftae expofitioincoatur, notionemejusd.ter?iporisita forfan recipere
po-terit, ut refpiciat adea potifTimum, qua;locum noftrum
anteCedunt, hunc in modum cum infequenti narrationc
- C 2
jungen-reddéhda, difcrepantes quidem vocularumfono, aß ipfofenfu
tendentes inunum, a?nice confpirantesfcrihendiformas; quarumpoflrema pa en
ftad,
feu,
quomodo
ufitatius
hodie
effertur, pa ett ftålle, pafammarum, cum Hefychiano,
quodhudavimnsßtpra, locihujus elliptici
fupplemejito
ACTOR.T. 15.
jungenda
jquomodo
paffim alias , particula temporisr(peruTocvToi, rcrey aut fimiii,) interjecta, feu pramifla
no va narrationi quapiam harum formarum, iv helvoo reo
xcctfå, evtotis rifjisQoiisrotvrotis,&cc. ab alia readaliam com-memorandam tranfitur. Ceterum hu cum adevf.
non
ra-ro etiam exprimere in temporis, (v.c.en) ron^cdi, Marc,
XV.i. S7n rsjvctv^tcv, diepoßeroyLuc.X. 35.) non ed quod
pluribus
adflruam.
Ut vero revertar iliuc, unde fuidi-greflus, noftro
illo loco Act. I. 15. perroIivctc
In) ro ccvrorefpicitur haut dubie certuslocus, fcu ipfa illa domus pri¬
vata , qua apoftolorum Hierofolymis erat hofpitium;
cujusque mentio fit
anteced.
comm. 13. Nec fortadeali-umconventus locum innuit phrafis illa Cap. II v.1. Sed
hucnonitem referre aufim
v.^ejusd.cap.ubisTrl
ro oivri
1i\ui pertinetad convictum Chriftianorum, no&d ixovroov
unctvrct, quorum jamtum numerofiorHierofolymis erat
eoetus, (cfr v. 44 & 47.) quam ut una adesilla, ejusve
vnefépcvy tot hominumcapax exftitifle videatur.
Diver-fos abhis, neque, ut nobis videtur, fatis fibi conftantes^
phrafeos en)ro oivro, Actor. 11.cc., exponendamodos
ad-ferre non jam vacat nobisy verbo monuifle contentis,
Adt.II. i. poftIn) roaturc non aque convenienter
fubau-diri réAcs,nfuy/ucc, tjycv, aut confimile quid; ut
fit
eum-dem infi?ia?i, eatndem ob ran Q canjfnm- Annon enim,
quod adjungitur ibid.,
c/xcSvjAot&v
perfe fatis
arguit, uuoanimo ipfos & fcopo eodem convenifle ?
f Quiavero inmedio commate 15 legiturTLineTIérgos,
cujus demiim incipit oratiofq. comm. 16, poftrema utir
que commatis 15 periodus: Hv re - - tKocrov eixotri, {Och
var - - tjugu
och
hundrade,) notulis parenthefeos oppor¬tune clauditur ineditionibusOxonienfi, Georgianay
Schutt-geniana, cet., & in
verfionibus
Germanica LUTH., An-glica, Danica, itemque Svecicanoftra; nifiquod
eno-liratibus nuperi quidam editores
figna
illapraterftiiferinf.
*
ACTOR. T. 16.
Comm. 16. E$et 7rhr\ga&tjvat' rqv yqocQriv rocvTfjv,
*jV
7t(>oei7is to Ylvev/uoo kt.A.) Intelligitur Davidicum, quod
moxadlegatur,de proditore Juda
vaticinium,quod
con-fummatum jam fuerat atque exfecutiora datum. SV. reddit: Then
(kriften
m/tfiefullbordas, fo7?i then H.Andelångö fagthade«See. L.icet haut magni fint ponderis, qua? mutandavelim, monebotarnen, I:o rotvrtjvrrjvyqw
(prjv, quando demonfiratlvumprotwmen.jungitur articulo, cui per fe etiam
demonftrandi
quaedam vis inefl,exa£ti-us converti Thennajkriften. Qiiippe fermo efl de certo
fcripturaloco, qui adlegatusmox fequitur; quod&
ob-fervat ReverendifE J. GEZELIUS. TqocCpriv autem non
raro abfolute«Sc kolt pro rots isqdis
yficc/jifxctaiv,atque
hic infuper
awenSoxixcZs,
pro peculiari S:ce S:ce loco dittoveyoccurrere hautfecus, acjoh. XIX. 36, fq. XX.
9. Marc..
XII. 1-0., notum efl. II:do Noflratis illud
måfle, (pro
Gr. äJ«,.) ex ufu vernacuke, potiflimum refert
fefe ad
remfuturumaut
faciundam; (quomodo infra, v. 21, fq.,.
Graecum ubi de renondum gefia, fed
moxgerenda,, agitur, opportune redditnofter*.. Ae7 -
-/xcc^tu^oc -• ye•
vh^cct Maße ett vitne varda, idem,
ac fl verteris: bhr
varda-vitne.)quumvicifiim heic
agatur de re jam pera«3a, cujus tum peragendxnecefiitatem involvitGr.verbum:
oportebatexpleri, feuneeeßeerat. Itaque locihujus fenfui
convenientius verteris cum ReverendifT GEZEL.
DA-NOquer^centi: Bordefullkomnas. (upfyllas.) III:o
11^7-7re. långö fagt hade. 'Optime
Gr. otc^qov
red.dit
perplus-quamperfeBum; quod & Gracoruin fcriptorum ufui, &
fenfuihuj. 1., adprime convenit: at
pro långöfagt
malle--mus, quod Gr. verbo compofito proxime
refpondet, fbr--vtjagt, vc\ fagtfSrut; idque praeunteLUTHERO: Zw
vorgefagt. Illudlångöobloletum,
pro langefedan, nihil
. omnino officitfenfui; (dudum
enim & jam olim, ante
complura quidem fecula, vaticinatus erat David:)
féd:-proprienon exponitvim Gr.prcepofitionis> verbo
prafixae.
52 ACTOR. I. 17.
Comm. 17. Karrq&wiuévceavv yf/tv.)
Nofter:
räk¬
nad ivårttal.Optime,
quod
ad fenfum; & fermc
luculen-tiuSjquam
fl
proxime
conyerteres:räknad
med
ofsy
quod
fervatDAN., habente & LUTH. mit uns. Utpote Gr.
pr&pofitio notat
Jodalithtm;
quod exprimet
etiam,
qui
rcddiderit: iblandofs.
EAoc/e rovxÅtjgcvrijs
Äiockcv'ccs
rclvr^s.)
SV.
Fatt
?ned
ofs thetta
ämbetet, (infra,
comm. 25,thenna t)enßeny
ad-mifla idcirco, ut videtur,hac variatione,
quod
moxibid.
fequatur
ämbete.)
Fått &
c.Nempc
roKooyydveiv Gr.
au-ftoribus non modo proprie
eft
adipifciquidfort
itofed
&,
inuniverfum, alio quovis
modo
nancifci.
v.g.IlPet.
1.1.Ttkiv Aay%av^v.
Illud
med ofs,primo obtutu
abelle
polTe videbitur,
utpote
quod,
proxime
anteced. verbis
jamdLftum,
in
pofteriori
hoc
membro
nonrepetat
lin-gvaauthentica.
Verum,
qui
adtenderit animum,
no-biscum
deprehenfurus eft,
opinor,
innuere
noftratem
di-otisvocibusconforthim feuparticipationem
muneris;
ete-nim aliterisnon reddit rovxAij$>cv,
illud, quod
dixi,
im-portantcm.
KAfyos
proprie
quidem
fors
ed,
aut
Jortitio;
(quorfum pertinent
ifta:EJWav
xAvexs'
errerev cy.tåfcs
x.r.A.
V. 26 huj. cap. itemque rov
xA^cv
/3«AAe/v
Matth.
XXVII.
35.cfr Gr.
Inteipr.
Jona?
I.
7.)
dein
veroetiam
peruvv/xi-xok,
quod
perfortemquis
eft
adeptus;
atque
improprio
demum fenfiigeneraliori,
portio, qua;cui
obtingit
quo-modocunque, etiam non
ducla forte.
Et
quia
lic
aliud
fermcnoneft,quam jue^cs^c ris fjorcc nvcst%eib
rivtisq*-7/uar/,non mirum,
ptfåa,
jungi
atquexA^evAct. VIII.
21.
Quomodo & nosh. 1. xAi^cvdtccy.ovlccs
accipiendum
duci-mus proparteminifterii,
ejus
vecommunione:
Del i
tjen-ften. (Delaktighet i
ämbetet.) Nobiscum
ita
reddidit
H.
STEPHANUS inCr.S.ad h. 1.,ANGLUSque:part
of
tbis
minißery. nec,
quod
ad fénfiim,
difcrepant
GEZEL.
pa¬
nter & DAN., qui,
reddendo
ämbetes
lotty
embedes
lod,
impropriamfervant
voccmvernaculam,Gra;c^a;quij>ol-ACTOR. T. 17.
lentem. Dicimus cnim &nos arf-lott
pro arfvedel,
he-rcditatisportio; det blifverhans lott,
deportione
aut dotc
cuiquam propria: &c. ubi ftmiiiterafortilegio, quod in
diftributione patrimonii
aliarumque
rerum familiäre
o-lim exftitit, fafta eft translatio.
Exponit quidem CHR.
SCHOETTGENIUS in Lexico xkvjfov Act. I.
per munus,
miniflerium;
redditque
mox nkrjfov rr\s SicmovIccstocvtvc,
provwciamhnjusmimßerii. (JO.CHR. WOLF,in cur.
Phi-lol.&Crit.munus tninifterii.) Sed vero nobis videtur
non
tam Kktjfcs, quam,
cujus
inje£ta fimul eft mentio, nhcc-kcvIcc convcrti debereperminiflerium,
munus,provinciam.
Utenim hccKcvcs (rSkoyx,) hccucvlot & ro Hictromv
perßepe
alias in S.cod.N.F.fpeftat ad minifleriumverbiDiv.&
ec-clcfiafta?munus in univerfum; ita (peciatim heic
defignat
rtjv 0C7Tc<?oAyv, apoflolatum, (munus
legati evangeliet,) cujus
utijam defertor, ita focius antehac fuerat
Ifcariotes: unus
puta räv cicoJexx, quos ex univerlb tocv pctStiToov
agmine
delegerat
Chriftusj iss cc7to^oAusdvopccoe, (Luc.VI.13.) abccTToztkkecScci, quod &
profanis hiftoricis Grcecis eft a
quo mitti cum mandatis, ut adlölent lesjati; quopariter
fenfu opponitur ceno^okos
tmosi/uyJ/ccvT/
oevroy, ceumajori
minor, Joh. XIII. 16. Hinc lq. comm.
35 diciturnovus ille inlocum Judce, du3a forte,
furrogandus
apoftoluskctßeiv (idem, quodfupra
Aa%fä') tcv xkrjgcvrrje hcckcvlcts rctvTY)s xgu
cc7ro<?okijsj
eP vjs
7tocflßr\
Ié$ocs.
(SV.Int. Få tbenna
tjenften ochApofllaänwetet &c.)quo loco, poft
generalius yocabulum,
lequiturJpeciale,
priori illicxplanando
inler-viens. Ita kocßfelvu7cc^oky\\ dicitur&
Paulus, vocatusex¬ tra ordinem apoftolus, Rom.
1.1, 5., ubiqua?junguntur, um oc7To^okyi, commode poterunt
exponi per fV hoc «Wy, ut
intelligatur
(i.e.%«£/<ryu«) cc7tc;okr,e.
De-mumnotamus &c illud, infra v.
20 rrjv s7tiay.o7r^v eumdem in modum reddi
aNoftrate, ac modo converti vidimus
hocKovluv Ambete;
idque,
fi noftro
qualicunque
judicioquid concefteris, opportunius, quam quidemreddit/V
•
ms-24
ACTOR. T.
17.»ttf, B.LUTH.
imitatus,
Bifkopsdom. Noftro
favetSy-rus, reddens minifterhim.
Sane
in
verbis Davidis PH
CIX. 8- qua:ex
^ruCp^daei
w oadlegat
ibi
PETRUS,
ex-ftatHebr.
inipÖ
quodexponunt
pleriqueprafe&uram ejus;
cum alias itidem Hebraa voxin
univerfiim defignet
o#-cium
quodlibet
aut munus>in
requalicunque
euranda
frtum:
quemadmodum
Tpö
paflim
preefeSlus eft
quarum-cunquererum;
cfr
inprimis
Jud. IX.
28.
&
Neh.
XE
22.
übi reddunt gV/o-jcwrovoV0.Hebraum
utpote-ips,refpon-dcrisGvxco£7rt<Txe7rT£<T$oc( s7riGV.07Te7v,
quod ad fenliini
låtiftimc patet: interalia
vero notat,in
Kai &
Hiphil>
com-mitterequid cui; itemque
praeficere:
in
Niphal
&
Hophat
praefici,lprcefettum
efte:
quamverbi
vim,
adlegatis
plu-ribus
exempiis,
adftruit JO.
BUXTOREIUS
in
Lexico.
Nec vero aliud exufu
profanorum
ed
0brJoKOTros;
quamt(popos, injpeSloraut curator>
rei
c ums acüniniftrandcepra-politus,eidem
ut
provideat:
quemadmodum in
lacris
literis xar s£°%WS7iiaxo7i:oi vocantur
facri
coetusephori
at-queantiftites
j quorum&
munus
dicitur s7riaxo7rrj
1
Tim.
III. 1,2.Cfr
AchXX.
28*ubi
rx?Tr^esßvTs^ps-
rrjs
sy.xåyi<tIccc
7ijssvE(pha> Paulus vocatiTtiMOTciss, quos
jubet
v. 31.
tctv-reis 77^o(rh/siv){cy
7ictvr)
rcjo
Ttoifjxlbo'
ygriyagerv'
k.t.A.
Ceteroqui
noftroilloAftor.loco sTsioKonriv
ctiam,f.prafcfifuram
&
mn-nus,referre feie
ipeciatim
ad
rv\vha-Mvlocv
x&j&7scsoÅqv,
y)
j£
rts710cjtßv]
I^Jar,
feu
ad
muntaapoflolica
Juda^ex
adplicatio-neverborumDAVIDIS,
aPETRO
heic
admifta
comm.
leqq.,
inprimis
25 ,videreeft.
Unde,
quinolit
eftecon-tentusgenerali
vocabuloämbete,
(quoa tarnen
nos
me-rito retinendum dueimus,)poterit,
fenfus
expianandi
caulTa, reddere
Apoßladmbete potius,
quamßifkops
ämbe¬
te aut
Bifkopsdbme;
qua:poftrema,
quumex
ufu
loquendi
fubfequuta:
artatis
fint
haufta,vix in
tcmporaPetri
loqnen-tis,
nedumDavidis, ha:c
talia
praciicentis,
qua-drare nobis videntur.
y)AtccKovlungj<x7Ic<soKyinon
aliud
videtur,
quam
itcaceviet
rfcUTtesoArj?,?]<X7io^oKiY.Y\^ut