• No results found

Dissertatio juridica de emtione et venditione; quam ... dirigente ... Dn. Erico Aurivillio ... publicum ad examen ... defert Gabriel Brinck Stockolmiensis ... in auditiorio ædis Gustavianæ majori horis diei 12 Maji antemeridianis an. ær. Chr. M.D.C.C.

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "Dissertatio juridica de emtione et venditione; quam ... dirigente ... Dn. Erico Aurivillio ... publicum ad examen ... defert Gabriel Brinck Stockolmiensis ... in auditiorio ædis Gustavianæ majori horis diei 12 Maji antemeridianis an. ær. Chr. M.D.C.C."

Copied!
102
0
0

Loading.... (view fulltext now)

Full text

(1)

J.N.S.S.T.

DISSERTATIO

JURIDICA,

DE

TIONE

FT

Quam,

adnucnte

DEO,-confentiente

Ampliffimo Ordine JCtorum

inclutcE Svionum Acadcmiae

Upfalicnfis,

dirigcnte

Reäore

h.t.

,

Dn. ERICO

AURIVILLIO,

J'

U. Liccntiato,

Juris

que

^omani

Trofeff.

Ordin.

publicum

ad

examen

eä,

qua par

eft

,

modeftiä

defert

-GABRIEL

©

91

3 97

£

Ä

/

Stockholmienfis,

in auditorio aedis Guftavianae

majori,

horis diei 12

Maji antemeridianis,

An. aer.

Chr.

M. D. C.

C.

< UPS ALIS,

(2)

riR

Ο

»

plurimum

ßeSlabili

&

amplisfimo,

Dn^SUENO

NI

Commiflarioru

m

ad

Thefaurum

publicum Regni Svionici,

.

S

ANCO

vulgö diftutu,

Seniori,

graviffimo

,

vigilantisfinao

;

Parenti fuo ,

omni» quae

filium decet,

obfcrvantiä,

dum vita manct,

(3)

Paternum

Optime,

illum

α

cunis

amorem

ad

hoc

faVoremque,

usque tewpus

quo me,

amplexws

Tarens

es,

prrtdicaturo

mihi,

Perba plane

deefife,

non

eft,

qpod

ulld

adficiar

admiratione.

Tantos

enim in

me

cumulos

be-neficiorum

Tuorum congeßos fentio,

ut

animus

&

cala-Pius hicce eosdem Pel commemorare

Jaltem

infufficientem

Je

fateri neceffe

habeat

;

cwm

memoria

ipfa

,

conti-7/Ädm

fieriem

emetiri

conatura,

inflgniter

tot

α

Pia

errare

aut

Jemet

deficere clamitet\

Taceam jam piBum

& amiBum,

d Te abunde mihi

fubminiflratos

> taceam

hilarcm Tuum

& amabilem in me

reflexum femper pulturn

^

fumtuum

Jolummodo hic

contentus ero

mentionem

injecijje

eorum >

quos

ad Vit

am meam

d Pulgi pcdettntim dijcernendam,

«-hetrime

impendißi.

Jccedit & aliud

,

ingrati

ßlentii

ferrugine

neutiquam

obliterandum,

mihi

non

ita

du-dum

peregrinas

terrae

adeundi ingenti cupidine

flagranti,

XI?

carisßme

Tat

er

fuperflitem

haberem

3

Veniam,

Viatica,

fumtus lubens porrexeris

, ut non

minus

extra lares

Tatrios,

intra eosdem,

ingenium

excolendi,

wö-m aliarum

gentium

vifendi, lingpasque

exoticas

addi-fcendi

occafionem aliquam

nancifcerer.

Hxc omnia die

noBeque

ad

aures meas

fufurrant

,

religionem

mihi

fu-turam ,

&

V/W«w animi

ingrati

me

haudquaquam

epa-furum,

ft harte occafionem

e

manibns elab't

ßnerem

, <7«*

qualescunque Tibi

reddendi fuppeditare Vifa eß

♦ iocce videlicet

tempore

(4)

faußo

utinarn

fidere

!

in

-Publicum Tuis

fumhbm

protru— do, Weitere

igitnr ferena

fronte

,

Genitor dilectisßme

,,

fruSlus

hofee

ßudiorum

meorum

qualescunque Tibi

facrost

fieri

y

qVos

filius Tum

in

vivis unicus

Tibi

fumma

animii

Veneratione

ojfert.

Cumque

praeter

cbartaceum

hoc

mu—

nufculum

in

prxfens

nihil

fit

,

quod

Tibi

-Pater

Optime?

confecrem

,

praeter

amorem

reVerentiamque fummam,

obedientiam,

ut

haclenus, ita in

poflerum debitam

·

/«--fuper

nuÜo

non

tempore

fupremum

Kumcn

calidisfimisr

preeibm fatigabo,

ut

Te

Vegetem

femper

& Valentcmi

conferVet,

^ /w# ille

fit dies

,

diutius

Te mihii

invidens α mortalitatis hac

ßatione ad

atema

gaudia

per—

Interea

Carisfime Pater optime Valeas, &

poß-hac

etiam,

«i

antehac,

amorem ,

beneVolentiam

opemque?

T/w/w ?i<w

fubtraheis

Filio

TuOy

omni

obfequio &

veneratient

Tibi ad cintres

tifque

obßrtftiJfwo9

Gabrieli

$3tiHC£·

(5)

Eximie &

Ornatisßme

T>ne

,

GABRIEL

BRINCK,

quam ab co usquc tempore ,

amiciflime

iSICK , qvo mihi propius

innotcicere

caepft

ticwta indoles tua, virtutes pulcerrirnsc, & in

his,

juvenem maxime

commendans,

rara

modeftia, ingenium

minime vulgare, magna in

utiliflimis

Dilciplinis ,

&

lin-gvis

feiendi

proficiendique

cupido,

aiTidua

in

ftudiis di¬

ligentia, &

hifee adminiculis, Divino

favore

,

etiam

iu-pra jEtatem tuam, parta

eruditio,

femper mihi amabilis

extitifti } eöque iftas tarn eximias dotes tibi cx animo fum gratulatus: tarnen hocce tempore, qvo

majus

&

il-luftrius iftorum omnium, ac praefertim eruditionis tuae

in

publicum

edis documentum,eo

impenfius

mc

tibi gratulari

convenit. Neque gratulationem modo, fed laudes etiam, qvas, uti

ab

omnibus

virtutis &

eruditionis

amatoribus,

ita

a me qvoqve

meruifti fingulares,

nunc

lubentiflimus

ad-jicerem, nifi probe cognita modeftia tua jam

oftendiflet,

fe magis

dcleäari laudes

promeruifte, qvam

iisdem

mul-tis verbis onerari. In

fpeeimen

vero hoc tuum, juridi-cum, qvod , non longo tempore elaboratum , nunc

in

publicum prodit , haud fane immerito ego etiam

laudem

aliquam adderemj nifi hoc mihi primum occurreret pro-verbium, quod vino vendibili non opt/4

ßt

/ufpertfa

hederd;

& praeterea fatis noverim , fummae modeftiae tuee id

quo-qve grave futurum : qvamobrem aliis

idipfum relinquo

praeftandum.

Unum vero eft, mihi melius certe , qvam

aliis, cognitum , quod

hic

reticere non debco

, me

(6)

cimcn hoc vere diccrc poflc

cflfe

tuum.

Ncquc

cnimi hoc tu, a me multimodis interpolatum , quod faciunt

quidam, qui, inftar graculi /Efopici ,aliorum plumis

exor-nata fpccimina iua in publicum cdunt, produxifti. Mihi

cnim hoc tempore, quo primüm oblata mihi fuit Dis-fertatio tua , propter onerofum, & multis variisque

nego-tiis interpellatum, Re&oris Academici munus, non ita ,

ut volui, otium fuit omnia

perfpicere

: eoqve pleraque

tU2, jam perfpc&ae, induftriae rcliqvi. Nunc uno

alte-rove verbo Votum fubjicio: velit DEUS Ο. M. honeftis-fimos conatus tuos profperos facere , in

fui nominis

glo-riam , Patriae commodum , Optimorum

Parentum

gau-dium , tuum

ipfius

debitum honorem

, &

cmolumen-tum ! Vale.

Dabam UρS Α LI PL ,

diej.m,Maj.An.1700.

ita vovtt,

qvi tibi optime cupit ,

ERICUS

AURIVILLIÜS.

(7)

ErueHtiJpme,

Tolitiflimeque

One

,

GABRIEL, BRING

Κ

,

Amice honoratiifime.

Semper

felici

verum

ecjuidem,

tuarum

ut

fcis

fuccejju;

amicisßme

Jed

Vomine, Utari

nunc tarnen

impen-

foleo

ßus

Utor

y

illum

me

fruclum

amiciti<te

noßrce confecutum

ejße

^ ut

etiam

publice

qVeam

gaudium

meum

teßari.

Et

η

ßngularis

tua

prohiberet modeßia, dtcerem hoc

ejße

tem-puiyquo

deberem

animi

tui

pr^eclaras dotes

,

virtutesque

cete¬

rasmultis laudibus extollere. Amantcerteboniomneseam^quct

in Fe

eßy

modeßiam

;

laudantfludia, plaufuque

excipiunt

pul-cerrimos hos tuos

labores, Scilicet is

felicioris

ingenii

Tui

foetta, qui

jam

in

luccm

prodit,

ut

facundiorem

laudum

tua¬

rum prAconem ne

ipfe quidem

optajßes.

Non

enim

cujusYts

,

emtionis

Venditionisque

naturam

adcurate

rimari;

qV<e

heic

fint

obligationes;

qu<epartes

Vendentis^quce

ementis,

uter

prior

contraclui

fatisfacere debeat

\ quoe

omnis

pretii menfura

communis &

idgenta alia. Cujus

generis

funt

cetera,

qu<e

ad

tamdifßcilem

qV*eßioncm pertinenty &

α

TV, Colitisßme

Vomi¬

ney

rite

explicata exfpeclamus.

Gratulor

ergo

Tibiy

&

quidem

ex

animoprogrejßa

in

literis tarnpr<eclaros jgratu'or

quoque ο-mnibus

Tuis^quibus

magno es

ornamento.

Ve

cetero

precorjvelit

TEUS

Optimus

maximtisqueyOmmbta

tuis

honeßis

conatibus

porrofaVerel

Sic

referes aliquando Virtutibia

tuis

dtgnapreemia.

TUI

Cupidiiümus

(8)

JuVem

Literii & monbtM cultisfimö

Dn. GABRIELI

BRINCK,

De

EMTIONE ET VENDITIONE

Difputaturo»

QUi

Otia

cupit

non

Aonii confcendere culmina

vita; defidiofa terat:

montis,

Sed

iubeat

juges

noäesque

diesque

labores.

Sic

voluit

quasri

cunäa

labore

DEUS.

Hinc

do&as

fingunt Mufas habitare Poetas

Montes

frondoio

vertice

confpicuos.

Qvo

via

difficilis,

mukisque eft

obfita

fpinis

;

Qvamque

labore

gravi

nos

aperire

decet.

Tetamen,

Ο mi

BRINCK,captum virtutis

amore,

Non

hinc dimovit

grande

laboris

onus

Quin

vigili ftudioTu

contra

audentior

ires,

Certus,

qvod

virtus

non

nifi fumma

petat.

Gratulor

ingenium

follers

tibi

ad ardua

nato,

Quo

Sophias

penetras

fedulus

ima

adyta

,

Et voveo Themidos tibi

cedant coepta

fecundo

Curiu:ut confccnfo

palmam

Helicone

feras,

Hocce rudi exitätum vem

gratulabundus

mißt

(9)

Eximie

atque

Tolkisßme

Dne

Refpondens,

Amice

integerrime.

Nil

juvat

ambiguo

licitari pignore

merces,

Et

ariivnum

variis

Atpraflatpretio

res

ut

mutetur

:

Quo

posfit

vendi

,

plura Ö

emi.

Elenius

id

,ΒϋΙΝΚΙ

,facundo

ore,

Qui

lucra expretiis

indubitata

petis.

Tempora

qui

operofa

folitus

-mcenis

Elendere,

lucrofumnunc

opus

refers.

Tuus ex animo

(10)

Pereximie

atque

Colitisfune Dne

Amice&

popularishonoratifTime.

Ε

β hoc

nes

focietas,

ädprime

&

quo

in

Vita utile &

b<ec melius ßbi conßet,

necejfarium,

commercia

ut

inter

homi-

quo-vigeant.

Dotefl

enim

&ßepiitsetiam folet

contingtre,

ut

in¬

termultos licetnuüum

religionis,

nulluni

lingua«f

morum

ex-ißat

commercium

,

ijft

fawew per ac

propter

rerum

commercia

firma

interdum

focietatejungantur. 2Vf-c inter diverfos

modo,

/ed

ιώζτ»

eundemque

populum commercia, /c«

potius emptio &

Fendttio inßituantur,

neceffe

omnino

j

pree-fertim

cum

quibus

rebus

unus

civium

abundetarundem

alter

Velmaxime

indigeat. H<ec

quoniam

Tua, Ornatisßme Dne,

dw/?/4

fimul

& erudita

Dißertatio

abunde

pertraclat,

e re

, ut ego

plura hic quidem adjiciam.

Jd

tantum

addere

Volo,

pnetcrire

non

poßfum,

Tf ßudio

indu-firiam,

indußrid

Vir

tutem,

virtute

Vero

landern

peperißfe

Tibi

longe

maximam

*etiam

majorem

futuram

fe VöVeo,

honeßisßimis

conatibus Tuis

in

poßerum

quoque

for-tnna

adfpiraVerit}

profeclo adßpirabit. Nam indußriam

adjuVare ,diligcntiam

remittierare,

Φ

virtutem

honore

affi-cere

folet

ßupremum TSLumen.

Cut

Te

ad

perennem

incolumitatem äternumque

duratwam

felicitatem

com-mendo!

Tui officiolsiimus

(11)

Cap.

I.

Origo

emtioms

&

vendlt'ionls

d

pr'wus intim

deduifa.

XJantos

dolores,

quan-tas

calamitates,

&

ut uno

vcr-bo omnia compleftar, quanta

mala,

Jpluviam imicantibus lacrimis nunquam fatis

deftenda, lapfus milerabilis Protoplaftorum uniyerio generi hurnano attulit; cuilibetmor*

taliumjqui vel primum facrarum

Pande&a-Tum titulum evolverir, aut conditionem fuam, lurnine rationis in

lernet ipfum converfo, penitius contemplatus fuerit, luce meridianl non poteft non clarius fieri. Tanta inter mala haud

poftremolo-lo numerari debet, homini unicuique ad

maturam aetatem

prove-fto fatendum eile, a tempore,

quo lucem hanc primum adfpexit,

per vagientem fuam infantiam, gracilem pueritiam & inconllan·

tem adoleicentiam, ie fuftentatum falvum confervatum fuilTe, unice poft Deum T;0:M: aliorum hominum auxilio deberi. Ad

quod & hoc accedit, quod poftquam ad robuftam aetatem homo pervenerit, per totum, quod fupereft,

avo luo

deilinatum

curriculum, usqve dum

FtJJs

fatis

rigidd

clauduntur lumina motte,

ea, quae ad vitam fuam tarn fuftentandam quam

confcrvandam

(12)

faci-f®

2

w?

faciunt, ni perlre velit, magnis animae curis ipfe iibi·profpiciet,

gravibusque corporis laboribus comparabit, idque proh dolor ! ä lapius fui «quilll-mo punitore injunftum. Ceterum quid corporis

labores animaeque curas, ne vinculum, has ambas hominis partes

tanto artificio Creatoris conne&ens, dirumpatur, omnibus Adami

poileris tarn neceilaria queror? Si vel anima nunquam ceiiantibue

curis ie coquerec, & corpus laboribus continuo fudore madentibus vires fuas exhauriret, ad mutuam tarnen,ad quam impenfe

ferun-tur, inter fe unionem rerinendam haud iufiicefent; Sed ni aliorum

ctiam hominum auxilium hifce curis & laboribus accederet, poft. exiguum temporis mifero tandem modo feparari, certo nihilominus cogerentur. Qyeftu ergo longe adhuc majore dignum plane

vide-tur, hominem animal ülud pretiofilfimum, ad imaginem divinam condituin,atque corpo;e nonminusrobuflo,quamexcellentirationeprae

ditum, folumfuae ipfius indigentiaefuccurrere nec fcirepolTe, nec

va-lere; cum tarnen aliud animalratione omnideftitutum, tametfi

tener-rimü fit,cum adoleverit, fineopereliquorumiuifimilium,advitamluä

neceiTaria facile fibiadquirere polIe,nonlemelnobis

mirabundisintue-riliceat; nosqueproptereaomnes, quotqiiotab Adamo origineducimus,

irrationalibu§ brutisque animantibus multö magis miferabilescente·

ri. Homo igitur multts deUnatin eß,qu& ad tor.fervaiionemvüa [u& funt ne~

ccjfana, quibus tarnen natura funt inftruVa beftta, neque ißa fi'bi, nifi cpe aliorum

hominum, poteft comparare, (a)

Huic

manifells rei ilat.im ailenlumnon

praebens fi quis inveniatur, fed unum hominem polle quidem

fi-ne ope alterius confervari, imaginari fibi non dubitet;Is ipfe^ä

con-lortio aliorum hominum remotum, omnibusqve rebus antea

auxi-lio eorum adquilitis deititutuip, folitarium lpiritum inter animan-tia rationis cxpertia trahentem aliquem fingat, atqve condicionem

ejus, qualis hoc in ftatu futura elTet, cogicationibuspercurrat: Tunc

miierrimum fane eundem omnium, qvotqvot terra gerit, rerum

vi*

ventium, non fine horrore deprehendet, atque ut unus homo fine

aliorum auxilio commode iubfillere poilit,impofiibile eile, amba*

bus omnino manibus concedet. Quoties enim in ejufcemodi llatti

coliocato homini graiTantium ferarum rabies ingentem pavoremin#

cuteret! qvoties aut aere iaiviente, aut largum imbrem niveinve nu-bibus deorium praecipitantibus, aut

Dum

(13)

«8

?

ü

Τ)um multd in terris crepitans

falit borrida ζrando9

cum reliqtia

animantia

minora

latebras

occupando , ßc majo*

ra pellibus plumisve ä natura

conccllis

involuta,

contra inju*

rias tempeilatum fe defendere poilent,

homini

nudo in nullo

planitiei loco

pedem

figcre

audenti,

nec

praefidium

lilvarum

adverlus duriftimas hujusmodi tempeftates (ufficeret ! quoties

fiti fatigatus,aut

praeterfluentem

aquam avidus hauriret, aut

im-brem litis levandae ergo hianti ore captaret} Quoties fame

con-feftus , cum herbis eandem propuliare nequiret , reliqua animan¬

tia gramine vefcentia felicitlima

prsdicaret,

ßc

tale

aliudve

fimi-le ore recufante centatum evomens , in animal aliud converti,

aut itomachum (altem fe cum eo miliare poffe , omni voto

ex-peteret l quoties etiam membris frigore torpentibus , Creatorem

fuum , quod ceteris animantibus plumas ßc pelles dare voluerrt ,

hominem vero nudum produxerit , injuftitiae accufaret ! Quid

multis ? fi tempus perexiguum in hiice miieriis fummo cum

taedio exigere

poifet

, fames tarnen , frigws , aut vorax beltia

mi-ierae huic hominis condicioni cito finem imponeret. Haec itaquc

omnia abunde evincunt, quantum unusquisque homo ad confer-vationem fui , praeter curas ßc Lbores propria , aliorum

homi-num ope indigeat.

φ, 2. Ex ha&enus diftis eres omnino eiTe modos conflat,

qui-bus vitam hominis in ftatu ejus corrupto coniervari & poile Sc de'oete, fimmis cmnium moderatcr voluit , ipfius nimirum ho¬

minis curä ßc labore, quorum prior ad animam ßc poflerior ad

corpus pertinet, ßc (ic ambae partes, hominem ipfum conitiiuentes,

ad unionem interfe retinendam omnino concurrent.' Polt hos duos

tertius etiam accedit modus idemque validiiTimus , hoiriuum vi-delicet auxilium aliorum. Hique tres lunt , ex quibus vita ßc

falus omnilim mortaliumpendet. Horum tarnen trium moderum nullum ad hominis confervationem magis eile necetiarium, quam' ultimo loco nominatum iliud auxilium hominum aliorum ,

fupe*

rius difta judicio vel medioeriter acri perpendens facile deprehen·

det. Quippe' quod ( ut infantes jam taceam , quos curä fuä ßc

labore fömet alere po(Te,tantiun abeit, ut ne curas & labores

fei-re dici polhnt: ) homines etiam ad maturam aetarem prove&os

}

nudä aliorum hominum op« fine omni curä & labore luo, in vi-vis

(14)

©

4 KS

vis fuifTe quamdiu alius omnem ad ipfos confervandum lapiderm moverit, exempla numera^e licet fexcenta, nec quisquam cui

fiinn-ciputianunegarepotuit: ullüaute hominelolafuäcura&:labore (ine<oo·

mni comerciocum aliishomiuibus diufuperilite eile potuiflc, liquidenm nullusadhuc probavit, ita pollhac etiä homine naturaliratione

hocmco-dorefte vitä fungipoflTe,nullumoftenfurijm foreomninoerit probabiliee. Huc argumentum quoque accedit longe gravillimum, ab ipiio

etfaco divino(b )petitum,qtiod etiamhominiprimümcreato non

boo-num fueric in lolitudine vivere, fed ut alius auxilio hominis c*>· mnino opus haberet. Si igitur uni homini, ante lapfum feuin flai-tu integritaiis ejus , alterum hominem tarn neceiTarium fuiile

ii-pla divina veritas affirmavit, quo tempore, omnium rerum , quaas

cupiebat , absque iua cura Sc labore, fuperfluam copiam habuit j

quanto magis nemo aflenfum mihi , nunc mutuam hominurm

opem tarn necellariam propugnanti, denegare pollit, ea ipfa De:i

verba , in ftatu hominis polt lapium

, ieu corruptionis ejusderrii,

magis firmo ilare talo, quum homo [rebus cmnibus , quibus

atn-tea abundavit , carere inceperit, itaquidem, ut ad vitam libi ne<«

celTaria non nifi magnä cura Sc labore adquirere pollit ^ad qu3Ά

aliorum hominum auxilium omnino concurrere debet.

$. 3. Haec omnia feneftram nobis aperiunt, propius in cau··

fam hujufce rei introfpiciendi, cur optimus Creator unum

homi·-nem fine confortio alterius conhare non pofle voluerit, quem**

admodum reliquorum unumqvodqveanimantium, cum jam ado—

levit, line ope alius ejusdem fpeciei confervatum iri conceflerit«»

Si cculos ergo attentos ad decreta operaque Creatoris fleftimus ,,

caufam hujus rei In aprico nobis futuram, certo mihi perfua— ium habeo : nempe Oplficem hunc lapientilCmum Sc infinite: providum, ficut omnes alias res creatas bonas condidit, itai

qvoqve hominem omnino bonum producere decrevifle, uti etiam»

faftum . Qvod autem hominem talem produxerit, ut iolitariami

vitam agere commode non polTet, nec haurire nobis erit diih·

ci'e. Omnia propter hominem creata eile, ex Scriptura Sacrat ncvimus, hominem autem propter Deum; videlicet ut is, fei-·

(15)

m

r

m

fibi conceiTi volutans,

linguanv

ftatim propterea ad Creatoris fui laudem araedicandam 8c caneindam moveret, & aeterna Deuni fuum glorii profequeretur. Quoniam autcm unus homo

ad lau

dem alciffimi hujus Numinis celebrandam iuffiicere non potuit,

nifi effient praterea alii homines

,coram quibus id

palam

faceret,

ideo vel pracipuö multiplicationem generis humani lummum Ar-bitruminlliruiffe videtur, quam non ex nova fubinde creatione,

nec ex uno homine, ied per duos homines marem 8c fiminam,

fieri voluit·, quos naturalis inditus inflinftus ad fibi fimile gene-randum coniungeret, 8c fimul divinum praeceptum obligaret, ut

conjunftim genus humanum multiplicarent, atque mundi generis*

que humani opificem 8c propagatorem laude omni celebrarent.

Quid homines autem duo conjuucti ad divinas dicendum lau-des in terra iufficerent, cum ccelum ex tot millibus angelorum ad laudem Demini refonet? Quapropter prserer focietarem

ma-ritalem , aliis etiam modis hominem iociabilem !eu focietatis

appetentem fieri Dens voluit, videlicet ut non modo parentes8c

liberos , confangvinecs 8c affines, verum etiam omnes homines

mutuus ad le invicem amor, 8c taedium ab aliis familiis

fepa-ratorum, ad confortium in ftatu etiam primaevo alJiceret, ut fic

quoque hominescongregando, ecclefiam fibi exinde iuam adlau¬

dem conderet, Tres igitur modos in hatu illo primaevo ad ho-mines fociandos 8c ecclefiam fibi aedificandam, Deum habuiffie

deprehendo, nimirum, primo appetitum naturalem maris 8c

fee-minae ad producendam fobolem, mutuum amorem hominum,

8c folitariae vitae taedium, quae caufae homines admutuum con¬ fortium , non ex neceffiitate aliqua compellebant , ied fuaviter

tantum non potuerunt non allicere. In ifto igitur ftatu homi¬ nis ante bpfum, nihil magis ad fummo bono fruendum homi-ni deelTe poterat, quam confortium fui generis plurium, qu6,

beneficio natura: fuaead idipfum fe invitantis, vitarn hic optimam ac jucundiilimam viveret. Mox genere humano fic magis

ma-gisque aufto, ex focietatibus hominum eedefia conftituta eil, ut

in ea homines congregati, Deum ob

mundi 8c fui creationem

omniaque bona fibi praeftita laudibus extollerent , adque divi¬

nas laudes dicendas ac canendas plaudentes fe invicem

excira-jenr, Has ergo

cauias praeeipuas

fuifie , ob quas ficut reliqua

(16)

m

6

m

animantia multa, folitariam & infocialem vitam homines aperes

in ilatu eorum perfedionis & jucunditatis ante lapium,Deononi

placuerat, non male

videmur poiTe

nos

exiftimare,

Nunc ergo)

caulae, quae homines

poft lapiom

ad focietatem adigere coepe—

runt, funt indagandae.

$, 4. Cum primi parentes praecepto unico divino, de fru*»

du arboris vetitae non comedendo, contrarium feciifent, Sc fic:

quoqve contrarium

patrailent

ejus, ad

qvod deftinati

erant; con··

trarium omnis boni, qvod antea habuerunt, omne malum na·· di funt, ut loco perfedionis, jucunditatis & bonorum, quae per:

tempus illud integritatis brevilBmum Adamus &ejus conjuxper: cepere, poflea ad qvaecunqve agenda imperfedionem,triftitiam&c:

omnia mala cum tot myriadibus poflerorum fuorum experiri prohi

dolor.' cogerenturj quae dummeditor occaßonem calamus arripit: hoc Carmen fundendi:

Ebeu\ quam parvum tempta

fu'tt

hocce

bonorum,

Tarn qnoque

longA

mali

fuerunt, funt,

atque

futura.

Quamobrem cum primi mandati Dei transgrelTores Protoplafti,

contraria boni omnia mala promeruiiTenr, ftatim etiam ejus

Jo-co, quod antea in paradifo jucundam vitam egerant, contrari¬

um experti funt, ie extra paradifum acerbam poftea vitam du-duros. Cum vero priftina hsec jucunditas in omnium rerum, quas homines cupiebant, abundantia confticerit, ita acerbitatem vitje in omnium earundem rerum defedu mortales deprehende-runt, ut non fine cura, labore & mutuo auxilio, partem faltern earundead vitam confervandam neceiTariarum fibi comparare pos-fent. Qiioniam igitur 6c anima & corpus ad peccatum

commis*

fum concurrerant, ambo eriain ad unionem vinculi fui, cujus

folutio homini ob transgreüionemejusdidata erat, quamdiu Deo

placuerit, retinendam concurrerentj ita quidem, ut quoniam a* nima prior peccaverat,frud11m arboris vetitae adpetendo, manum,

ad eundem carpendum, ilomachi ingerendi ergo dirigens, ita etiam quamdiu in corporis culfodia, ut vehementer cupit, reti-ncri vult, corpori &

ltomachoprtecipue

migna cura 6c ftuüiö

confulere debet: Modo vero iuftentationis ab anima invento,

corpori deinde, qvod poil animam peccavit,&manibuspraefertim, magno labore hoc ipium comparare incumbic» Praeterea quoqs

(17)

«cum iinue hämo ad peccandum jalterum induxertt,

ita

un«s

e-ttiam homo ad indigentiam alteriius fublevandam

eft obligatus,

ut

«quoniam in peccato

iftoc commlittendo

homines conjun&i

fue-irunt, Tic etiaixi in peccati poena luenda, cujus pars eft

curä

Sc Ilabore fe alere, feparari non poiTunt, led unus confortiuin Sc

.auxilium alterius petere omnino habet neceftum,

§. f. Vidimus jam cur tres hi modi, cura Sc labor pro-;pria aliorumquehominum auxilium, quae haftenus inculcavi, ad coniervationem vitte uniuscujusque mortalium, poft lapium

eo-rundem, tarn necelftarii faili fint. Et quo magis homines muh*

tiplicati funt, eo magis eosdem curis, laboribu», aliorumque fui

fimiliuauxiiioopushabuilftedpfa ratiocumomnibushiftoriis Sc qvo-tidiana experientia abunde ncbis diftat. Quod, ä tempore ex#

pulfionis Adami Sc Hevae ä paradifo, ad noftra tempora, per o·

mnla intermedia fecula,viam hilloriis. monftrantibus, currentes,

verum elfte, facile inveniemus.

0. 6. Parentibus igitur primis a paradifo expulGs , anima

utriusque ftatim curas volvere coepit, quomodo Sc unionem

fu-am cum corpore, necelftaria ei prolpiciend , diutiflime retineret,

Sc alterius hominis ejusdemque conjugis confortio , quo

maxi-me egebat, per mortem non privarepur. Omnia igitur ad

con-fervationem corporis vertebantur, quod anima falvum feretinere

non poifte deprehendebat, nid quotidiana alimenta ei ingereren-tur , illudque ab omnibus externis accidentibus damnoiis

con-fervaretur» Ejus itaque loco, quod antea fine cura Sc labore in

paradiio fru&us quoscunque legere Sc aquam dulcembibere,cor#

pori fuo licuilfe anima novit , jam eidein huc Sc illuc

vagan-dum elfte, experta eft , ut cibum potumque ad (uftentationem

labore compararepoflet. Quanto autem melior illorum bominum

conditio in corporibus fuis luftentandis fuerit, quam poltea orto-rum Sc hoc tempore viventium, exinde patet, quod in ea ter¬

ra, in qua conftituti erant , fruftus Sc herbae fponte nalcentes

cibum, Sc aqua ubique occurens potum, duobus hominibus large

praebere potuit. Poftluftentationem autecorporis fui inventam, a-nima quoque deprehendebat, accidentia quaedam

extra corpus

iuum provenirc poifte

, quae vel ftatim illam ä corpore feparare

(18)

a-m

s

lias ab eo diflolvi cogeretur , nunc enim poft lapfum

, fecuis

quam antea fuerac, iunc

MultA, homini qua

funt vitaltai multaque morbos

lncutere, & mortem qua

pofluni

accelenre. (c)

Ab ejufcemodi igitur accidentibus quomodo corpus fuum

anii-ma tutari polTet , omnes curas adhibere neceiTum habuit. Ho¬

rum maiorum accidentium praecipua hsc funt

, quod curm

Corpora anre nihil incommodi ex frigore aut seilu paterentur ,

ccntrarium anima intellexit, corpus iuum in illis ptaefertim lo>»

eis, ubi primi homines vivebant, nofturno frigore & diurno aeiltu

muleum gravari. Prima igitur cura primorum parentum fuit:,

ut contra frigus corporibus fuis proipicerent, fed & haec curat,

pofleros eorum valde macerans , ex divina gratia iis ademt.a

efl, eo quod veftes ex pelle confeftas a Deo aeeeperunt, ( d )) quibus non modo frigus arcere , verum etiam nuditatem fuarm

regere potuerunt. Sic ergo cura & labor primorum parentunm

pro alimentis & veftibus perexigua erant , in refpe&u ad ο· mnes iiberos eorum , quorum hoc quoque tempore vivente?s

pro iis rebus tot curas & labores in mileriarum hac valle

iu-ieipiunt.

Äflui etiam facili negotio primi pelliti parentes ob-viam ire potuerunt, fub umbriferis arboribus per maximum

fo-lis aeflum delitefcendo,quasetiam malis tempeilatibus exortis

ii-ne dubio fubierunt, ut commodede iis adhiberi pcliint hac

ver-ba Poetae (e)

Et fruttees inter condebant

fquatidA

membra,

Verberα venforum vitare

imbresque coafti.

Aliud adhuc accidens extra corpus, eique periculofum valde, re·· ftabat, quod ftatim animam ä corpore dilTolvere poiie, Proto-plafti experiebantur, videlicet rabiem ferarum beftiarum. Nam

ejus loco , quod ante laplum omnia animalia homini blandie«

bant &obedientiam praeftabant, contrarium faftum erat, ut

o-mnia hominem fugerent , & multa eundem aut

laedere

, aut totaliter occidere, vel devorare, non modo poilent,verum etiam data occafione tentarent ·, contra quod malum ut iibi

profpice-rent , cura quoque eorundem

fuit

non minima.

Adverfus

hoc

vero

. (r) Lucretius de rer. tiat. libt 6. p. tu,ij/, (</)

Genef*

c, 3. V, 2h

(19)

^vero fibi non aliter confuli poffe anima deprehendebat>quam

Labore corporis fui, &

alterius hominis,

nimirum conjugis

auxi-llio, faxa ramosque aliudve

fimile

comportando, & cafas hinc

Ifibi tedificando, in quibus non mcdo pro feris tuti effent, ve«

irum etiam conrra sellum, ftigus,& malas tempeilates commo-<dius fub illis refugium haberent. Cafis fibi ergo

exitru&is,

qui-bus non tam affabre ac luxoriofe ut hodie, led iimpliciter

ci-itö congeftis, nihil majoris curae & labcris ad mortem usque

fciverunt> quam ut fruftus &; heibas fibi & libcris poftea

ac-♦ceptis in alimentum colligerent. Ο fortunatos vero in hac

mife-iria Protoplaftos in rcfpeftu ad omnes fuos pofteros! nam mul-to majore curä, labore & aliorum auxilio ad fe conlervandos

hi poftea

indigebant,

8c

adhuc

dum indigenr.

§. 7. Hominibus igitur magis magifque auftis longe plura

mala qvam parentibus, avis aut proavis eorum occurrebant:ej «enim lbco, qvod primi parentes veflesa Deo acceperunt

, illi

multä curä, labore &.mutuo auxiliö has fibi compararent. Et

facere

ante

viroi lanam

natura coegit^

Quam

multebre

genus, ηam

longe prxflat in

arte

Et

follertius e(l

multb genus omne viri/et

i^4gricoU

donec

vitio vettere

feveri\

Ut multebribus iä manibus concedere vellent,

x^itque

ipfi

potius

durum fujferre laborem:

^ttfue opere

in duro

durarent

membra, mantuqtte

(f)

Deinde etiam pluribus hominibue exiflentibus, major, copia

fru-ftuum Sc herbarum confumebatur, &c pejor quotannis interdum terra fiebat, unde major fe alendi ditScultas nata. Tum quo?

qve ferae beftiae magis augebantur, quae non modo multumfru ^itnum & herbarum comedentes, hominibus quae ad vi&um ne-ceflaria effent, minuerunr, verum etiam majores curas morta-libus injecerunt, quomodo fe

contra talia animantia tutos

con-iervarent, magis firmis cafis exftruendis, & majori numero fe

defendendo.

6. 8. Praeter caufas receniitas, quae hominem poft lapfum ad focietatem impellebant, aliae etiam variae cauiae erant ad

fo-*

c

(20)

mίο

&

cietatem impuliivar» Ejus enim loco, qvodante lapfum"tres cau»

fae, ut in prioribus vidimus, hominem ad focietatem allicerent,

contrarium fa&um eft, ut multae eundem poft lapfum ad focie¬

tatem compellerent. Praeter eas igitur neceditates, quae ad

vt-tam fuftentandam, & contra injurias aeris, cceli, folis & fera-rum fe tucandum, aliorum hominum confortium & auxilium

poftulabant, tres praecipue alias caufae hominem ad focietatem

impellebant, una in refpeftu ad animam, altera adcorpus,Sc ter-tiaadj bonahominis adqvifita. Prima caufa, ob quam homines

in

flatu corruptionis in refpeftu ad animam fuam conforrium alio¬

rum petere neceifum habuere, haecfuit. Qyoniamob peccatum in

paradifo commiflum, pcena hominibus diftata erat acterna,

pro-miilio tarnen poftea ä Deo fafta eftde femine mulieris

contritu-ro caput ferpentis [gj

feu

de Media in mundum

venturo, ut

fide in eum homines aeternam pcenam effugerent: ad quam e#

tiam effugiendam quomodo fe gererent, non potuerunt non eiTe

folliciti. Ejus vero loco, qttod antea de Deo 5c cultu ejus cognitionem perfettam

anima

hominis

habuit,

contrarium per

lapium jam faftum eife calluit, qüod notitiam plane obfcuram

de Deo refte colendo habuit. Ut igitur anima cum corpore

ex pcena aeterna evadere poffet, ad Patrum confortium &

con-lilium confugere neceiTum habebant jimiores, ut ab his utpote cultum Dei melius fcieiitibus, hac de re informarentur. Reli¬

quie igitur iimplieibus congregatis ieniores maxime pii verbum

Dei praedicare caeperunt fh) ex quibus Theologi fuam

dein-de originem aeeeperunt. Secunda caufa ad focietatem quacren-dam impuliiva in refpeftu ad corpus humanuni, praeter fuften* tationem Sc coniervattonem jam di&as , morbus fuit, quibus

varii generis corpus in ftatu jam corruptionis erat obnoxium,

contra quam in ftatu integritatis , quo corpora Protoplaftorum

nullo morbo laborarunt. IJt igitur ab ingruentibus morbiscor¬

pus liberaretur, unus ad alios homines fe conferre

neceifum

ha% bebat eos, qvi vel ex propria experientia herbam certam

ali-udve qvidpiam medicinam huic vel illi morbo praebere depre·

henderant, aut ä parentibus fuis aliisve hoc didicerant; unde

Medici originem fuam poftea txaxcrunt, quibus morbos ab

ho-mi«i

(21)

β

II

©

iminibue arcere incumbit» Tertia ccaufa, ob qvampropter

bona iua

ft'ocietatem petere homines cogebaintur,

haec

fuitr

Qvoniam

natu¬

ra humana -per iapiutn depravata erat Sc mala, nam Terra malos homines nunc educat> (i)

uit unus homo , qui ad juvandum

alterum

eil faftus,

maxime

iinterdum eum la?dat, & iic homo homini efficiatur lupus.Qvod

iigitur unus magnä curä,

labore

Sc

alius

auxilio

iibi

compara*

"tverat, tertius rurfus aut clam

auferre,aut

vi ä

poiTeiTore

verora¬ rere poruit, uti etiam faepenumero

eil

fa&um,

Laefi

ergo, aut

;ad rem fuam recipiendam , aut hujusmodi mala efugien da ,

•confortium aliorum petere coafti funt, ut adverfus laedentes au·

xilium illorum implorarent, Sc ab iisdem contra fures Sc ra-ptores fe defendere adjuvarentur. Perionas igitur certas

ele-gerunt, qvaevitä, corpus&bona

reliqvorum defenderenr,

& jus

fu-um cuiqve tribuerertr ä

quibus perfonis Magiilratus deinde

ex-orti funt Sc Jurisconfulti. sie ergofaftum,ut Britannicus illc

Martialis (k) cecinir,

Thejolcgis

an.mam

fubjecit

lapfm ^yidami^

Et corpusiJMtd'tcis , & bona

\uridicis.

Hi vero. qui animirum, bonorum Sc corporam*ante diluvium

, euram agebant, maximam partem patres erant familiarum, nec

ut hodierni Theo!cgi contra tot innumerabiles haereticos exor* tos pugnare

neeeifum

habebant; nec Judicibus tunc tot faci-nora Sc jurgia ex depravato genere humano magts magisque

crefcentiapunireopis erat,quidqvejurisininauditiscafibus diftare,

aut tot corpora Juris, tot mille leges Sc tot iCtorum

infini-ta ferefcriptaevolverejnec Medicisad medicinamtarn variis mor#

bis ex intemperantia aliisqve caufis poilea ortis

invenien-dam fe cruciare necefle erat* fed cum familiis fuis in tranqvilli-tate aevum fuum Patres exigebant. Kec civitates multas ex fa¬

miliis his conflatas fuiife credibile eil: cum hifloria etiam Mo#

faica, ex quä fola afta antediluviana petenda funt, unius tantum. urbis a Kaino exüruftas mentionem faciat, (1)

usqv^

dum

to-tum genus humanum, exceptis Noacho Sc

ieptem

aliis

homini-bus (i)

Juvenilis

fät.

v. 70.

(1^)

ovenus

Hb,

3.

ej>i&r,

45,

(22)

mi2

m

bus, per diluvium interemtum eil, Hi ergo ab arca, in qva

fervati fuerant,egresfi, terram ab hominibus vacuam occuparunr,

Sc fic novus qvafi mundus ab illis exortus eil, qvi*eandem ta¬ rnen cum antediluvianis naturam, peccato obnoxiam, easdemq; poenas peccati, ac Parentum, qvi ante diluvium vixerunt, meren-tem, retinucrunr* Ad novos hos homines confiaerandos me er* go confero; & cum Theologis animae5& Mediciscorporis curam

relinqvam, fuperell bona hominis mihi, ICtorü partesjam afturo, confiderandareflare,qvae unionemanimae& corporis retinent, feu

vitam hominis fuftentant Sc confervant: Qvomodo baeCjinqvam,

bona non modo ad neceilitatem, verum etiam utilitatem Sc

ju-cunditatem indies jr.fto modo augeri poffint, Sc fic homo ad

fe-licitatem in hac mortalitate fummam, modo Theologi malam

conlcientiam, Sc Medici malam valetudinem avertere iludeant, re&e qveat pervenire.

§. p. Filiis ergo Noachi in terram expofitis vitae fuae fu-ftentatio Sc confervatio ftatim curae elie caepit, qvod

unusqvis-qve, praeter magnum

laborem

proprium, non fine aliorum

ho-minum auxilio fieri poffe, deprehendebat. Hominibus igituc

magis magisqve auilis,

nonnulli fe

congregaverunt, qvi

focie-tatem iniverunt, Sc reliqvis valedicentes per terram ab homini¬

bus vacuam huc illucque profefti funt, doneclocumaliqvem non-dum ab aliquibus occupatum invenefe, ubi commodiftim£ vi¬

tam tranfigere ie poffe exiftimaverunt, qvem ftatim etiam

oc-cupando, luum fecerunr, Qvod enim ante nullius eil, id natu-rali ratione occupanti conceditur. (m/ Qvaecunqve igitur

lo-ca per occupationemhomines illi fociati fibi fubj'ecere, in iisdem

qvoqve fedes fuas fine mora fixerunt, calas mutuä ope fibi

exilruendo, qvibus contra malas ternpeftates Sc feras fe

de-fenderenr« Junfti deinde curä Sc labore terram, a Deo, ut

Theologi loquuntur, benediftam, colere caeperunt, ut de

No-acho uvas plantante facra pagina find teilatur. Tum etiam

frutlus & J^erbas carpere, vitae fuftentandae ergo, Sc ob ean* dem caufam animalibus efui aptis infidias ftruere, Sc pifces

a · qvacunqve captare tentarunt. Veftes tarn ex pellibus

a-nimalium,qvam lana Sc pilis pecorum, fibi compararunt, Et

fic

(23)

«χ?

m

fic una familia in fimplicitate feorfim ab aliis vitam fuam

tranfigebat.

φ» io. Quoniam autem ob inditam mortalibus

cupidita-tem ad generandum Tibi fimile, in unaqvaqve familia

homines

infigniter augebantur, non potuit unus locus ad multos homines alendos fufficerei Liberi ergo ubi ad macuram aetatem

pervene-runt, e parentum familia excedence«, alia faepius non longe di-itantia loca occuparunt, qvae maxime fruöifera &

fibi

common

da eife arbitrati lunt. Mox terram occupatam eodem modo,

qvem in parentum familia didicerant, colere caeperunt,

alios

praeterea fe fuftentandi & confervandi modos adhibentes,

qui-bus qvoqve novos pedetentim inventos addiderunt,

§. 11» Hoc igitur modo, breve intra tempus

poft

diluvi-um,paffim genus humanum per mundum

difperium

eft, unä

fa-milil ab altera ieparatä fimpliciter vivente. Verum enim vero

poft lapfum varias caufas hominesad focietatemimpuilivas iupra

vidimus, qvae non modo plüres homines in una

familia

con-jungunt, verum etiam eosdem ab una familia ad alteram

com-peilere valent. Has inter cauias gravitiima eit indigentia leu

impolCbilitas aut difficultas ie iine aliorum auxilio coniervandij

Voluit enim natura auäor nos fingulos & infirmos eß('y & tnultarwn

re-Tum ad vitam refte ducendam egentes, quo magis ad focietatem colendam raperemur. (ο} Indigentia vero , ex qva una (ocietas

ad

alte»

ram depellitur , haec eft, quod in unaqvaqve parte terra?

ieu

o-mni loco non omnes res hominibus neceilaria? inveniuntur, led

hic locus illä re abundat, alius vero aliä, ut cujus rei penuria

hic deprehenditur, ejusdem rei copia alibi rurius

inveniatur,

&

contra; voluit enim lummus moderator,ut non

omnisferet omni λ teüus £ρ]

quemadmodum his qvoqve verbis docet Poeta

(q)

teilte eadem parit omnia, vtttbus

tüti

Conventt» haec olct$\ hdc bene farra

virent,

Carmina etiam Homeri illius Latialis (r) eleganter hoc

ipfum

exprimentia adponere placet:

D Nec

CoJGrotms in Ttolegom.ad lib. del. Β.&Ρ. £/>3 Vigilius

ΣcL<t*v.

39,

Cq~) opidmlthudtw,m,y. 757. (0 Virgil,

Hb,2,

Gtorgii, ν. 109.

(24)

m

u

»

Nec νer ο terrae ferre cmnes omniλ

po[f#nt\

Tluminibus ialices*

crajßsque paludibus

alnt

Nifctmtur-, fterites faxofts rnontibus ornix

Littora

mytetis

Utijßma.

denique

apertos

Bacchus amat collesi

{^Squilonem

(jr fr/gcrd'

tax/. Alibi etiaro idem (i) habet

Et

quid

quxque

ferat

regio^

& quid

quaque

recufet.

Hic festes, tliic veniunt felicius nva:

c/irboreifactus

ahbi,

atque

tnfußa vireßunt

Gramina. Et paucis interjeftis

Continuo his

leges,

aternaque

faedera certis

lmpofuit natura locis. £/]

Qvod autem in omnibus locis non omnia inveniaritur,

manife-flurn eft, Deum comrnercia inter ho mines hoc modo fundare

voluilTe; unde & poft lapium mortales indigentiä compulii ρer

comrnercia occaiionem acceperunt non modo ad amicitiaminterfe

conciliandam, verum etiam falutem fuam aeternamquaerendatru Per comrnercia enim mandata divina & religio Chriftiana per totum orbem divulgantur, & inftar inftrumentorum funt , per

qvae Deus peccatis eorumqve poenis immerioa homines rurlus

allevat, ad eccleham fibi ex genere humano qvamvis

deprava-tio aedificandam, fuam ad gloriam, hominumque propriam

falu.-tem. Commerciis igitur ex egellate

ejusmodi propria exortis

omnes f'erme homines ialurem fuam debent, qveis nos quoqvc Suiones gratias agnofcamus, qvod

Chriftianilroi

&

falvificae

re-ligionis participes fafti fimus, iicut adhuc quotannis Deo laus Evangelii lux per comrnercia Anglorum

praefertim

&

Hollan·

dorum ad maxime dillita loca propagatur.

φ. iz. Dum ergo conditionem hominum in diftis

peculiari-bus familiis poft diluvium viventium oculis fubjicimus, tum

eosdem hoc quoqve notaiTe vrdebimus, non eandemferre omnta

tellurem, & aut ejusdem rei, cujus inopiam apud fe

experieban-tur, in paternis unde digretli funt, aliisve

famiiiis

copiam

eife

lecordati funt, aut in aliis familiis ubi adhuc non fuerant., ita

(25)

I)-

ίϋ

qtioque comparatnm

efle,

haurire

illis

non erat

dificile.

Cum

igitur res eas, qvas natura

illis

neceffarias diftabat, vaide

cupe*

*emr, qvarum tamen exiguam aut

nullam

copiam

ipii

habebant,

fed alibi abunde inveniri certi erant, ideo curas vertebant, qvco

modo ejusmodi res poiTeflioni iuae fubjicerent, vi autem alienas res invadere aut clam auferre non licitum efle, ex di&amine

ipflus fibi congeniti

luminis naturalis habebant.

Amice igitur

cum rerum harum, quas cupiebanc, pofTeifbribus agendum efle

e re duxernnt, ut p3rtem rerum earundem illis fuperfluam flbi

vero neceflariam darent; Hoc vero non alio modo fe impe··

traturos fore iciverunt,qvamutillis partem aliarum e fuis rerum

fibi non neceiTariam illis vero proficuam redderent. Hinc igi¬

tur occafionem na&i funt, res queis abundabant, iecum fumen* di, ad alias vicinas familias iter dirigente?; quo dum venere,

illis hanc fuam rem fefe dare velle dixerunt, fi rem quam

a-pud ilios iuperfluam inventam cupiebant, reciperent. Quoniam

ergo plerumque evenit, ut quod

alteri fupereft

alteri defit (t)

ita etiam qvia in amborum utilitatem faepisfime talis datioper*

tinebat, ideoqve non potuerunt non homines diverfarum

fami-liarum de tali datione convenire. Orta igitur eft ccnventio feu contrarius do ut des,qvem poflea ICti ccntra&um permuta-tionis appellare caeperunt, licet adcurate loquendo fecundum

jus Romanum nonnulla inter iflos contrarius differentia

ob-fervetur. Qui quidem contrarius non omnium antiqviflimus eft,

ut multi & magni nominis JCti ajunt, led eorum duntaxat contraÄuum per quos res unius ad alterum jure tranifertur.

Hoc igitur legitime adqvirendi modo

(u)

per permutationem

intredufto, res fibi quascunque neceflarias per longum tempus

Patres polldiluvianos in familiis viventes comparafle certumeft: & fic ex indigentia hominum ortuscontrariushic permutationi»

multum commodi lisdem attulit , Ϋ&ξ ut inqvir Philofo·

phus(w) η μιταβλητικη πάντων

άξίαυ^η

το

(ίΟμ

πρώτον e< ϋ κα¬

τ* φντιν

,

72

τ α ττλίΐω τα

& \>άτ\ω

τ ικανών t%uv·

τχςάν}ξω7ΓΧςιΝζο ΑΪ\ο modo indigentix

fuae

oeenrrere

homines

po¬ tuerunt (*) pr' ff* de conir· erM.(«) c* i. 3orD.

£

£.

(**>)

Affftottlei Poliru^

(26)

fS

16

ttierunt, quam a vicinis res, qneis egebant, permutando, uno

"vicino alteri hoc modo opem ferente, ut enim luna pracipue>no.

ret inferiora, non quod effieacior, quia propiotj «4 multum habet mo·

tnenti ad res conficiendas victnitas♦ fχ] Quod

igitur ad vicinos

transmeare homines eo tempore coafti funt, minus nobis

du-bitationis.dari poteft, cum hodie etiam illos, qui iure &

pro-cul coetu aliorumdegunt, apud

magnas focietates hominum, ea,

qvae ad viftum & amiftum pertinent, iaepiu· quaerere

neces-ium habere, experientia abunde nos doceat quotidiana.

§. 13 Nondum vero longum tempue ä diluvio effluxerat,

cum aut ex iupra recenfitis caulis impulfivis, aut cafu plures fa

miliae copulatae funt, quae familiarum conjunftio Politicis

Civitas dicitur. In ejufcemodi familiarum conjundtionecum una

familia non minus ac unus homo injuriam facile alteri

111-ferre poiTet, ideo aut unum aut plures eligere neceflum habebant,

quibus ie fubjicerent, & de fe bonisque fuisquantum fas eiTet,

difponendi facultatem concederent, quae perfonae Magiftracus nomine infigniebantur, atque fimul etiam Judices & JCti

e-rant. His vero Judicibus feu perionis Magihratum gerentibus,

praeterquam quod cives fuos omnes defenderent, & jus

cul-que fuum tribuerent, etiam incumbebat, civitati omni modo

confulere, commoda quaecunquae ejus indagando &

promoven-do, incommoda vero omnia propuliando atque e medio tol¬

lende, modo civis unusquisque ie fuftentandi operam daret,& fic commodum civitatis membrum exilieret.

§. 14» Non diu vero civitates aliquae extiterant, ante-quam grande incommodum cum permutationibus conjunftum

efle & Magiftratus & cives deprehenderunt, cum unicus ta¬ rnen modus ad res neceflarias iibi ab aliis poifeiToribus

ad-quirendas permutatio effet. Prius erat, quod cum plures quo*

tidie res permutarentur , non modo ad neeeiiitatem 8c

utiiita-tem fpeftantia, verum etiam quae ad jueunditatem humana

in-duitria pedetentim invenerat; ideo faepiflime accidere potuit, u*

num talem rem nec habuiiTe, nec quoniam ipfe ea

indige-bat,permutare voluilTe, qualem alter cupiebat. Si enim ex: gd iutor equum ä poffeffore ejus per contraftuni permutationis

ad

ic

References

Related documents

[r]

Detta går även att förstå utifrån att naturen är en egen diskurs, stad har ingen funktion eller plats i den, just för att staden inte är naturen. Att det fina i naturen

[r]

motus fuum quendam a natura habet vultum^ J'onim érgeffum ; totum- que corpus hominis, &lt;&amp; ejus omnis vid-.. tus, orpinesquevoces, ut nervi in fidibus, itafonant, ut a motu

fita non nifi ab eodem quoque poffint deponi, Judicet verö jamquilibet,an noßrum fit,uti ftatutum quoddam hu- manum,fic imperii notionem aboIere3 utconftet,an/w#/.f originem

Ultima in monte Brunconis obfidio , a nobis commemoranda, fuit Johannis III. ac Caroli IX. con¬. tra fratrem Ericum XIV. Si quis in

[r]

quam jujcepta eil, rationis ufum non adjpernari k). Repugnat etjam ali- quid ab homtne credi, tarnen ita fupra caftum human# rationis pofitum ejje , ut nullatenus ab ea cognojci que