D I S S E R T A T I O T H E O L O G I C A
S I S T E N S
PRIMAS THEOLOGIÆ CATECI-JETICÆ LINEAS;
Q U A M
E X SPECIALI SA C R Æ R E G IÆ M A JE ST AT IS G R A TIA E T
V E N I A M A X . V E N . FA C U LT. TH EO L. UPSAL. p . p.
M A G .
JON. ULR. ALMQVIST
S. S. T H E O L . C A N D I D . I N F AC. T H E O L . D OC E N S E T N O T A R . N E C N O N C O N S I S T . ECCLES . VI C. N O T . E T
C A R O L . E R I C . Ô H R S T R Ô M E R
R o s lAg i TN A U D I T . CONS. E C C L E S . D. X DEC. M D C C C V I . % H . A. M. S.U P S A H Æ ,
T Y P I S E D M A N N I A N I S ;P R O S T E N OCH K Y R K O H E R D E N ©F VER. V Â D D Ô F Ö R S A M L I N G h ô g a r e v ô r d i g e o c h h ô g l â r d e H E R R
F R E D R.
Ö H R S T
• AMT H O G Â D L A f r u nMARG.
KATR.
F ö
dv
F
A
L
C
K
D e H u l d a f t e Få r d l d r a rH e l g a s desfa blad — e t t ring3 v e d e rm ä le a f ta c k f a m h e t e n och er* kån slan f o r åtn jutn a v å lg e r n in g a r , fö r o b e r ä k n e l ig a upofTringar
a f
D E R A S
ly d i g f t e fon K A R L E R I K .
§. I.
F î o m i n i , utpote a benignisfim o N um ine, înAru&o non tantum
fa c u lta te verum etiam animi propcnßone de D eo ideas form andi,
nil prius nil antiquius esfe debet, quain ut illam excolat & ve ram de D eo Ejusque ad mundum hom inisque ad ipfum relatione fîbi adquirat cognitionem . Quum vero per om ne fere aevum fen- fuum lenociniis obnoxia generis humani natura, indeque oriundi indies errores conamina M ortalium hanc ad falutem m axim e n e - cesfariam notitiam propriis viribus adquirendi nim is difficilia im - ln o & irrita redderent, D eo optim o m axim o p lacu it, revelatione divina fuccurrere laborantibus & hom inibus divinitus inftrudis demandare n egotiu m , ut indigentiis ceterorum m oralibus confu- le r e n t, eosqueffie conA lio D ei circa hom inum falutem inAitue- r e n t, officia erga D eum , proxim um & femetipfos edocerent & ad illa im plenda adhortarentur. Q uod fi ininiflri facri, quorum ad h u c eA fandlisfiuii Salvatoris ejusque D iscipulorum inAAere veAi- g i i s , fupremum fibi propofitum finem , hom ines ad veritatem , virtutem & felicitatem d u c en d i, asfequi Ancere & Arenue v o lu e r in t, imprim is fuinrna ope in id niti d eb en t, ut in ipfis faluti- fe r a R eligionis ChriAianae fundamentis & principalibus veritati bus rite inffituantur rudiores. Elementares vero tales R eligion is notitias m odo rudiorum captui atque conditionibus accom m odato v iv a voce proponere eA officium Catechetce; quem m axim i ejus m od i m om enti n eg o tio parem aptumque reddere meta eA T h eo
logice C atuheticce, cujus P r im a s L in ea s tuæ B. L ., qua par eA
m od eA ia, fubjicimus cenfurae.
§. II.
Verbum illud Græcorum Ka7j?%«v, unde, uti [1er fe liquer, vocabula C atech efeos, C atech ism i, Catechetæ & rei. , funt deri vanda, primario, quidem ex com m uni Lexicographorum confenfu fig n ific a t, f o n a r e , in fo n a r t, v elu ti echo refonare: D einde vero in N o v o T efiam en to obvium denotat vel fa m a p e rc ip e re , audire e. g. A d . XXI. v.v. 2 î . 2 4 . vel in fir u e r e , e ru d ire , R om . II.
18. vel religione C hriftiana in fiitu e re , Gal. VI. 6. vel viva voce,
religionis Chrifiiancc / 'cientia im buere, I Cor. X IV . 19. vel etiam cognitione p rim o ru m capitum fid e i f i u doStrince Chrifiiancc in fii tuere , Luc. I. 4 , A d . X V III. 2 5. Apud Scriptores EcclefiaAi- cos idem vocabulum KoilrjXetv diverfa ratione ufurpatur, m odo la te , ut idem fit ac infiituere de cognitione m yfieriorum religio-
n i s , m odo A ride de Infiitutione fu n d a m e n ta li, quæ poAerior apud
illo s frequens eA notio a). H inc itaque ortum vocabulum Cate-
chefios, ad fignificandam ru d io ru m in p r im is R eligionis Chrifiiance capitibus infiitutioneui, fiv e viva voce, five /c r ip tis , fit tra d ita , fæpisfîme
eA ufurpatum. Sumitur vero vox Catechismi m odo proprie & fub- jed ive de ipfa infiitutione ru d io ru m de iis v eritatibus, quas quisque
fa lu tis fu œ impet*andce causfa fc ir e debet, m od o improprie & ob-
jed ive de do£frince catecheticce com plexu b j. Catecheta vel etiam Catechifia ille nom inatur, qui infantes v e l ignaros quosque elemen ta R eligionis Chrifiiancc viv a voce edocet. Q uid'autem reliqua? huc pertinentes v o c e s, catechizare, catech u m en u s, catecheticus & cet. denotent, ex hisce facile eA judicatu. Quum vero jam ori tur quæ fiio, quid fit Theologia Catechetica, obfervandum eA il lam , fenfu folito, T h eo lo g ia : Acroamaticae fuisfe oppofitam , & quidem denotasfe: doStrinam de D eo rebusque d ivin is, ru d io ru m
captui accommodatam ; quæ tamen cognitio , dum fubtilem illam
atque folidam veritatis d em on firation em , quam T h e o lo g ia , tam quam
a) Conf. Jt Ç. Svieeti Thef. Ecçlef. & J. F. Schleus. Lex. ad voc. cit.
* - ; 5 : . I . J A k
quam fciemia fliidle confiderata requirit, vix ac ne vix quidem admittit plebis hebetior captus, T heologia; nom ine, fenfu tantum latiori fuit infignita. Accuratius idcirco alii per T h e o lo g ia m Cateche* ticam eam intellexerunt Theologice p a r te m , quce docet, quomodo
in ru d im en tir R eligionis inftituendi J in t ignari. Q uorum vefiigia prem entes T h e o lo g ia m Carecheticam per Scientiam , rudiores in
v erita tib u s R elig io n is Chrifliance principalibus & m axim e necesfa- riis viva voce reffie in ß r u e n d i, definiendam esfe putamus. Qua;,
cum ita fin t, n u llo negotio liquer, Theologiae Catechetica; esfe disquirere atque exponere: quaenam religionis veritates fint rudio ribus proponenda:,* quaenam methodus & regula; in ipfa infiitu* tione fint obfervandæj & qualis esfe debeat, qui rudimenta reli gion is ignaros cum fuccesfu docebit.
§. HI.
Q uod ad primum feu ipfam infiiturionis catechetica; mate- xiam attinet, in ipfa eligenda vel determinanda, non minus ad
fin e m catechifationis, quam ad captus & conditiones catechumeno• ru m efi refpiciendum , ita ut n ih il, quod requirat i l l e , exclu d a
tu r , nihil autem hisce nim is arduum vel inutile prorfus pro ponatur. Quum autem fin is, quem intendere debet catecheta, fit inflrucfiio rudiorum in iis veritatibus, quæ C hrifliano fcitu funt necesfariae, quo vitam fuam ad voluntatem D ei d irigere, anim i dotes morales & fpicituales excolere atque perficere, m entem tran quillam obtinere ac fervare falutemque æternam confequi p o sfit, liinc oritur quaeflio, quanam dotfirina: cœ lefiis partes ejus fint indolis atque m o m en ti, ut hom inibus illarum notitia defiitutis, fim ul virtutis fiudium , vita; folam en & fpes futuri evanefeerent, perirent, & quænam idcirco religionis Chrifiiana; veritates p raci- pue fint catechum enis tradenda; ; qua de r e , dum alia; fint a lio rum fententiae, folidiorem om nino disquifitionem meretur. P ro - hibente vero infiituti ratione de hisce adeo accurate & p r o lix e , ut e re esfet, a g e r e , profiteri tantum lic e a t, dotfirinas catecheti- cas ex noftro qualicumque judicio ad fequentia posfe referri ca p ita , fcilicet: de D eo triuno & ejus op erib u s, iis prafertim , quae
ad Ex'ra dici fo len t, & ad creationem, providentiam, & re« dem tionem pertinent; de h o m in e , in im aginem divinam crea to , fed eadem per lapfum orb ato, de iliius reftauratione per gratiam D ei in C hrifio datam; de mediis & auxiliis gratias, fcili- cet verbo D ei & Sacram entis; de adtibus gratiæ; de officiis erga D e u m , Proxim um & Semetipfum ; de vita port mortem piis fu* tura bearisfima, impiis vero miferrima & infelicisfim a. Sed in h isce tradendis, quas uti vel credenda vel agenda fpedtant, par tem vel iheoreticam vel practicam conAituunt, in id fumma ope niti debet catecheta, ut veritates om n es, quas funt necesfarias, fo lid e fed fim pliciter ex p licet, probet & mentibus infigat cate ch u m en oru m , cetera vero om n ia, quas quamvis eruditis & T h e o lo g is utilia ÔL necesfaria esfe posfint, rudioribus tamen vel n u l lam adferant utilitatem , vel etiam dum ab iis retfie intelligi ne qu ean t, fcrupulos potius & anxias curas m oveant, filentio praete reat. Quum enim catechumeni plerumqne juniores rudesque esfc fo le a n t, ita ut ingenia eorum necesfariis capiendis & retinendis v ix fufficiant, fat fuperque liq u e t, disquifitiones fubtiliores, de- inonfirationes p hilologicas & exegeticas, terminos technicos, cum ceteris m om entis difficilioribus, qua; ad T h e o lo g ie n Acromati- cam potius quajn ad rudimenta religionis pertinent, ex inAitutio- ne catechetica jure m eritoque excludi. D e controverfiis eorumque refutationibus idem quoque eA fentiendum , nifi aliquando Angu lares catechum enorum conditiones aliter requiliverint, N am e confpedhi indotfiæ p leb is, qua; folidam errorum refutationem vix ac ne vix quidem intelligere p o lefl, d u b ia , o m n i, qua fieri pot- eA , follertia eliminanda funt. Si vero inter catechum enos, e o - rum ve coaevos & vicinos quidam gravioris momenti dominantur errores, contra eos animi discentium funt confirmandi & ejus m od i errores confutandi, eo tamen m o d o , ut a fim plicitate, quas catecheticæ infiitutionis efi propria, neutiquam discedatur.
Quod vero fie de materia cateclnfationis eligenda in univerfum efi delineatum, a nobis quoque, quibus Sacra Regia Majefias, litteris datis H olm iæ d. 15 Sept. A. M D C CLXXIII injunxit, ut in rudio ribus infiituendis A rchi-E pifcopi R everendisiinii D . Svebilii
ex-
pofi-\p olition em Catecheticain adhuc fequamur, obfervari & p o sfe & debere, fa cile invenerit cordatior quisque populi dotftor, qui accuratiore lancc p en fitaverit, genium æ v i, dum vixerit R ev. S veb iliu s, noftrique q u od am m od o diverfum. Quin innno Lutherus ipfe explicatio nem R e lig io n is, quae omnibus om nino temporibus & hom inibus apprim e quadraret tradere reformidasfe videtur. N am in praefa tio n e ad Catechism um M inorem expreslis verbis d icit; C um fin u
p licio res illa jam Catechismi c) verba bene annum erare d id icerin t, tra d en d a p o fi quoque eis eft explicatio, u t ea etiam in tellig en t. P o te s autem vel hac nofira f o r m a . quam hic (in Catechism o M i
nore) p r œ fcriptam v id e s, vel a l i a quadam u ti; & porro: m a xi
me urgebis illa p r œ c e p ta , in quee potisfim um com m ittere tu i loci hom ines v id e s; quæ omnia indicare videntur, ipfum voluisfe ex
p olition em rudimentorum R eligionis esfe adtemperandam vario rum fubjetftorum variis indigentiis atque conditionibus. Ad quse- flion em ulterius de catechefeos materie m erito etiam referri posfunt argum enta, quibus veritates religionis elementares funt demonflrandas & corroboranda:. Utrum vero illa ex rationis p r in c ip iis, an ex Scriptura Sacra fint defumenda adhuc fub judi ce lis eft. Quum autem infantes plurimi & reliquorum catechu m enorum haud pauci fint heb etiores, quam ut demonftrationes fcientificas capiant, unde evenit quod verba potius quam argumenta m agiftri arripiant, ac dum Scriptura Sacra credendorum & agendorum fit Chriftianis m inim e fallax norma, tutius haud dubie eft, dieftis Scri ptura: Sacrae res, qua: rudioribus traduntur, probare. Quum vero eo progresfi fuerint tirones ingenii atque cultura:, ut argumentorum pro Scripturas Sacrae divinitate capaces fin t, prudentis eft catecheta?, de hac re discentes c o n v in c e r e , antea vero fuftecerit folius verbi D ei auctoritati inniti. Attamen in dicftis probantibus eligendis caute agat catecheta, ne illorum frequentia & prolixitate vel item obfcuritate & ambigua ratione defatigetur d iscip u lu s, debent enim
esfe
c ) Lutherum voc. Catechismi heic intellexisfe Decalo gum , Symbolum Apoftolicum & orationem Dominicam nude & fine omni explicatione tradita, ex diftis citata antecedentibus & fequentibtfs concluditur.
esfe fim p licia , brevia atque perfpicua & 'quafi acu rem proban dam tangere.
$. IV.
Sic firitffim enarratis, quae circa materiatu eligendam obfer- vare debet catecheta, ordinis pofiulat ratio, ut m entionem faciamus formas feu m ethodi veritates religionis indodis aptisfime propo nendi & regularum , ad quas ipfam infiitutionem catecheticam dirigere interfit.
In catechifatione m ethodus illa Erotematica , quas Socratica quoque dicitur, ex nofiro qualicumque judicio ceteris efi praefe renda. Quaeflionibus enim & relponfionibus, quibus hasc abfol- vitur docendi m eth od u s, catechumenus cogitur non tantum om nem adhibere attentionem , fed defecftus quoque & errores fuos agno- fcere, quafi coram intueri & corrigere. A parte vero catechetas m ethodus haecce neque m inus efi utilis. Ex rc-fponfionibus enim catechum enorum optim e experitur, tum quid impradentiarum fcian t, quid ign oren t, quid itaque praecipue defiderent, tum etiam an & quom odo ab illis intelligatur, unde ipfi porrigitur anfa in - fiitutionem & quasfiiones ad captum & indigentias discentium individuas optim e accom m odandi. Quin im m o de m ethodo illa Erotem atica jure m eritoque dicit Brunnemannus : fin e hac fr u fir a -
nece ex p a rte f u n t omnes h om iliœ , quod experientia docet. N a m ubicunque catechifatio non habetur ibi eß ß up enda ignorantia. V u l g u f enim ac plebs prom iscua p o p u la riter v u lt in fo rm a ri p er interrogationem & refpontionem. Q uod n iß f i a t , barbarism us in d u . catur necesfe efi d ) . Q uam vis autem idcirco contendam us C a- tech ifation i, quae fit viva v o c e , m ethodum erotem aticam esfe aptisfim am , id quod etiam ipfa denom inatio a Kctlyj%eiv ( fo n a re ,
refo n a re, repetere fo n u m , re/pondere) involvere videtur, hisce ta
m en , meritis illo r u m , qui in catechism is veritates religionis the-fibus
d ) Cfr. Brunnemaoni Jus Eccl, Lib. I, Cap. 6* Memb; 5. §► I.
jfîbus atque politionibus, quam quseflionibus 6c refponfionibus pro ponere m aluerunt, nil detractum volum us. Præterquam enim quod nexus veritatum tradendarum quteflionibus in catechismis obviis haud raro interrumpatur, inrellecflus quoque catechumeni m agis occupatur, dum ipfemet refponfionem ad quxfiionem pro- p o litam ex theli conficere cogitu r, quam dum utrasque in libro allatas ex memoria a verbo ad verbum recitare fit licitum . Quas cum ita fin t, rudibus bene confulere videntur, non minus i l l i , qui in libris catecheticis thefes tantum adferenres judicio discen tium ex thefi eliciendi refponfa occafionem relinquunt, quam illi, q u i, dum viva voce infantes rudesque religion e inflruent, m e th od o illa Socratica utuntur.
Si vero ulterius inrtitutio catechetica e a m , quæ par e f i , prtcfliterit utilitatem , curæ cordique esfe debet catechetæ, non tantum ut aptum rerum tradendarum eligat ord in em , verum etiam ut ratione pro flatu & habitu cujusque catechumeni diverfe attem perata, quafiiones proponat 6c refponfiones corrigat. In veritatibus autem religionis d ocendis, haud fecus ac in alia qua cunque d iscip lin a, quem ra tio , cum dicentium tum ipfius rei p o fiu la t eft fervandus ordo. Habito idcirco ad indolem cate chum enorum refpedlu, a facilioribus incipere 6c lie d em u m , dum haccce intelle&a retinuerint, ad difficiliora progredi debet cateche- ta. Illum vero rei natura requirit o rd in em , ut prius tradantur e a , qua: ceteris fint fundam ento; unde nullo negotio concludi tur: ita esfe disponendas qucefiiones, u te x antecedenti facile fluat fubfequens ; ut illius refponfio ad hanc ipfam ducat. Quod au tem ad ipfum quaffiiones proponendi m odum attinet, ratio ca tech u m en oru m , qui plerumque funt infantes, ignari rudesque p o fiu la t, ut fim p iices, breves, perfpicuæ atque præcifæ feu ad ipforum ingenii m odulum accurate definita: esfe debeant. Ad refponfiones denique catechumenorum fumma efi adhibenda cate- cbeta? attentio, ita ut quid in iis fit mancum vel falfurn non tan tum perfpiciat, verum etiam errores 6c delecfius, quos continent vel detegunt, m odo discentium indigentiis accom m odato em enda re fapiat. In refponfionibus autem corrigendis, præterquam quod
perfpicuitati brevitati & præcifioni Audere debeat catech eta, fo- iidae quoque funt tradendae c o r r e d io n e s, at fim u l cum lenitate, procul a m orofa duritie & nim io rig o re, ne reprehenfionibus, m inis & acerbiori allocutionum genere perturbentur, contriflen- tur & obtundantur infantnm m entes, ÔC exinde illo s capiat fan- disfim æ religionis taedium & defpedus. Quia denique R eligio nis finis non fit m ere T h eoreticu s fed potius P ra d icu s, praci- puum eft catechetæ officiu m , fua infiirutione discentium fpem atque fiduciam in D eum accendere, alere, au gere, & in ipforum anim o fiudium in virtute magis magisque proficiendi excitare, con firmare. Hujus autem finis asfequendigratia catechetam oportet religio nis veritates nervofe & fim ul fvaviter proponere, ita ut non tantum per- fvafionem & approbationem fluxam brevique transeuntem efficiat, ve rum etiam voluntatem ad »erenne ingenuae pietatis ac virtutis Audium
âc firmisfimum propofitum cieat ac fled at. U lterius quoque debet catecheta congresfu, ufu & confortio fcite urbano ac liberali, neque non indefesfo catechum enorum com m oda prom ovendi Audio illorum fibi devincire am orem ; fic enim facilius capient, diligentius prae cepta ipfius exfequentur. T an d em catechetam neque non opor tet pietatis virtutisque exem plis pariter ac m orum dodrinæque candore discentibus praeire. N am ut jure m eritoque dicit Seneca :
longum efl ite r p e r p r œ c e p ta , breve & efficax p e r exem pla.
§. V .
Ad T heologiae Catecheticae ambitum infuper referri folet disquifitio de d o tib u s, quibus inArudus esfe debeat bonus cate ch eta, quasque breviter delineare nunc in anim o eA. Inter re- quifita autem haecce, quorum alia ad in telled u m alia ad volun tatem fp e d a n t, prim um occupat locum folida veritatum ccele- Aium c o g n itio , utpote fine qua catecheta alios in religione per- fpicue atque diA inde infiruere nequeat. Quum autem catechis- m i vera atque genuina argumenta ex Scriptura Sacra fint defu- m en d a , ac dum Litteræ Sacræ de cetero plura m inim e fpernen- da fuppeditent ex em p la , quom od o in religione aptisfim e fint in- Aituendi rudiores, in aprico eA ingenium catechetæ Audio Sacri C od icis diligenter esfe excolendum . Attamen illu m a catecheta
quo-m s s
quovis lingva originali esfc legendum & explicandum non aude* m us contendere. Praeterquam enim quod indefesfa interpretum opera linguis vivis & in ea vernacula litteras facras tradendi in- veA igationem textus originalis minus nccesfariam reddiderit i i s , quorum non efl T h eo lo g ia m m od o fcientifico trad are, tot alia funt Audia atque n eg o tia , quve tempus atque lucubiationes futuri catechetas jure meritoque fibi vindicant, ut difficili ac longo rerum P hilologicarum & cxegeticarum apparatui vacare fimul nequeat. Quia ulterius ea, quas a catecheta tironibus inculcentur d o d r i- nas capita fint vel dogmatica vel m oralia, ex T h e o lo g ia D o g matica falutis fundamentum atque ord in em , & T h e o lo g ia M o rali officia corumque principia haurire debet catecheta. A T h e o lo g ia A pologetica & Polem ica adeo infirudus erit, ut contem poraneorum graviores faltem vel errores vel objediones contra faniorem d odrinam refutare ck refellere haud nefeiat. Ex Phi- lofop h ia fibi comparare debet folidiorem hom inis n otitiam , tum qua in telled u m , tum qua voluntatem . Q uo enim magis fibi per- fp e d u m habet genuinum moralitatis prin cip iu m , quo magis m o rales hom inis indigentias fecum r ep u ta v erit, eo minus invitus, ad Divinas in ChriAo revelatas gratias aram, ipfe refugerit, aliisque com m endaverit Evangelici luminis beneficium. Facundia & faci litate perfpicue nervofe & a p te, txprim endi ftnfa neque ca rere potefi. Linguas quoque vernaculas navanda eA opera* quo copiam verborum notionibus definiendis convenientium haud exi guam Abi adquirat. Piaster vero hasce aliasque notitias ÔC ha bitus necesfarios, ingenio ffiud m ediocri & acriori judicii v i p o lle re decet cateehctam.
H isce vero omnibus vel inArudisfim us catecheta, parum ta m en p r o fe c e iit, niA Ancerus in D tu m amor & firma fiducia prom tiorem animum alat & fuAentet, bonamque voluntatem in cendat & ardens iodefesfumque eruditionis <3c virtutis catechu m enorum promovendas Audium inflam m et.
I O
§. V I.
Q uod fi ager quamvis fertilis non fine multa cultura magno* que labore frutfiuofus evadit; ab altera parte vix ullum adee afperum invenitur faxetum , in quo agricolarum ars & indefisfa inanus non aliquando vel generofarum frugum efficiens confpici- tu r; Idem inter mortales fieri amat. V el optim a quæque ho m inis in d o le s, 11 i fi congrua infiitutione & exercitatione ex co la tur & indies perficiatur, breviter o m n i, qui hum anitatem & de cet & op ortet, excidit fine; rude ac vix dum inchoatum manet opus. E contrario autem m odica virium in itia, ubi alita atque fufientata fuerint jafla & follerti praeceptorum cura m agis magis- que ampliari folent. Verum vero in confesfo efi, nil tam gran de atque efficax habere m om entum in nobilisfim as animi humani dotes viresque efformandas atque perficiendas, m orales puta & fp ir r d U e s, quam religionem vere Chrifiianam atque E vangelicam , quas tam en , in fe quantamvis divina & nobis a propitio num ine concesfa , quo fupremum virtutis & felicitatis culm en olim attin gam us , irrita quidem vel inefficax faitem evadit, fi perperam vel ofeitanter in ilia hom ines a teneris usque informati fuerint. N e - que fic dem um mirum e f i, elementarem R eligion is infiitutio- nem ab om nibus cordatioribus, tum privatis, tum fum m is rerum m oderatoribus necesfariam <k m axim i femper habitam fuisfe m o m en ti ; quin ipfam fcientiam habitumque rudioribus veritates cœ lefies apte p r o p o n e n d i, nostra prsesertim aetate fum m am virorum in gen io et doctrina clarorum attentionem , non minus quam bene ficam legislatorum optim orum curam fibim et attraxisfe. U n d e <5c A u gu fiisfim u s, quem futim venerabunda & fubmisfa m ente c o lit & adorat patria, R ex in P a fiorali, quod Upsaliae gratiofisfim e c o n d id it, fem in ario, paterna, quæ fua est, & ubique circum - fp ectan s, providentia, jusfit fcholas Catecheticae praeesfe m agis tru m , cujus erit in id in v ig ila r e, ne futuris S. M in . Candidatis defit kabitus , prima E v a n g elii femina rite disfeminandi , atque tenella fuccrescentis aetatis corda veras pietatis principiis fincerc