H
S A L I C 14 S
L i P P O l I Æ Q CARIJM D E S C R IP T IO N ES V E N I A A M P L . F A C U L T . P H I L O S . i P S A L . p. i*.NICOLAUS JO H A N NES ANOERSON
P R I E , M AG . S T I P . I1EL.LV IK . ET J O H A N . E F illC . U l i l ï . K R A F T o s t r o g o t u i » 1N A U D I T . G U ST A V. . D I E VI D E C L M B . M D C C C X L V . • II . p . M. S. PAlVSIV.
I I P S A Ii I JK W A H L S T R Ö M Ä C.P R O S T E N O C H K Y R K O H E R D E N H Ö G V Ö R D I G E o c h H Ö G L Ä R D E H E R R M A G I S T E R
J. S P Å A K
e g n a s d e s s a b l a d med vördnad af RESPONDENS.II E R K I I Ö G Ä D L A in e il L Ö J T N A N T E N H Ö G Ä D L E
I . F . K R A F T
OCH D E S S F R UIi. F . K R A F T
f ö d d S C 1I E I B E R G s o n l i g k a r l e k o e Ii v ö r d n a d b e l g ai l t at‘ ULttlC.cum W in d ele n observata. Rarius denique usque ad Scaniam visa. P e r totam Norvegiam (et in Finmarkia vulgaris) obvenit.
F r u te x tripedalis, ramis atrofuscis, nodosis, teretibus»
g la b ris , junioribus flavicantibus villoso-tomentosis. Petioli mi nim i, supra canaliculati, sensim dilatati, glabri. Folia co r iac ea, glaberrim a, opaca, supra saturate subtus pallide vi r id ia , costa subtus valde elevata veuisque discoloribus, ple ru m q u e rubicundis v. flavicantibus, anastomosantibus pulchre r e tie u la to -n o tata, in ramorum parte inferiori lanceolato-line- a r ia , basi et apice attenuata, acuta, terminalia autem sub- ovata v. elliplico-obovata, in apicem acutum et parum cuspi d atum a tten u a ta, acute sed inaequaliter serraturis subglandu* losis dentata. Stipulœ inferiores ovatae, petiolo duplo lon g io re s, erccto-patentes, acutae, acute nec profunde serrulatæ, summae inaequaliter cordatae, majores, foliorum reticulatione et colore. A m en ta in ramulis lateralibus foliis circiter 4 elliptico-lanccolatis, ceterorum magnitudine, subintegris, sae pissime stipulatis, sericeis, instructis terminalia; mascula un cialia, cylindrica v. clavata, ante anlhesin mollissime holose- sericea et argentea, staminibus 2 , fllamcntis flavo-stramincis, squamis brevioribus rotundato-obtusis, apice fuscescentibus, pilis mollissimis mox crispato-contractis villosissimis, triplo lo n g io rib u s, ani heris ante evolutionem rubris 5 feminea demum v alde elongata et rariflora, cylindrica; squamis masculis con sim ilibus, persistentibus; capsulce ex ovata basi subulatæ, glaberrimae, pallide v irentes, subcompressae, pedicellis necta- riuin b r e v e , quadrangulare, truncatum bis terve longioribus p e d ic e lla tæ , stylo mediocri, pedicelli fere longitudine, tereti, p ic e o , stigmalibus luteis bifidis terminatae.
Quia mirabile est quantum haec species ad figuram et magnitudinem foliorum variet, in eo tamen determinando optime duximus duas formas primarias, unam subsylvaticam, alteram alpestrem, proponere, quibus alias subjungamus.
I) F orm a subsylvatica, quam supra in descriptione ut ty picam exhibuimus, latifoliam, majorent. Cujus
a) Folia variant:
1) subcordata basi saltem
r c c l a ,
dein late ovata, fereintegerrima = S . hastata W i l l d . 1. c., quæ de scriptio a ramulo sterili desumta esse videtur, quum iterum eandem plantam floriferam S. serrulatam 1. c. nominat, ut et W ahlenberg primus observavit. 2 ) obovato-oblonga, nunc apice producta, nunc obtu-
subre-curvis. = S . nialifolia Sm . 1. c. et E ngl. hot. 2 3 t. 1 6 1 7 , W i l l d . Sp. PI. 4. p. 6 7 6 , S . liastata ma-
crophylla S e r i n g e , p. 61. S . liastata viburnoides
G a u d . Fl. Helv. VI p. 2 2 0 .
3 ) elliptico-lanceolata, ut in præcedentih us, ohtusiuscula,
a c u ta , in te g ra , s e rr u la la , coriacea, m ollia, et sic p o rro . P ræ fe re a folia ju n io ria terminalia saepe hirta, h) vim e n ta lu dunt nunc h rev ia , parum a lh o -v illo s a , nunc longissima, villo longo et alho (praesertim in mare) un dique le cta , u t a S. lanata difficile d istin g u an tu r, prae sertim q u u m , et non r a r o , in apice ram orum obveni unt. Cfr. S . lanatam h. 1 .
c) Stipula: o c c u rru n t saepe in eadem stirpe cordato -ova- tac, ovalo-lanceolatae et lanceolatae-lineares.
II) F orm a alpestris. F ruliculus subrepens, diffusus, ramis to ru lo sis , foliis tenuioribus et a u g u s tio rib u s, quae tamen lu d u n t:
1 ) ovato-lanccolata, ac u la , haud profunde s e rr a t a , et supra evidentius ven o so -relicu lata, s t i p u l e minimae, la nceolato-lineares, capsulae virides.
2 ) obovato-lanceolata, nunc in te g ra , nunc s e rr u l a t a , sem p e r tenuia et venulosa, amenta rariflora foliis suh- trihus f u lc r a t a , capsulae demum rufescenti-nig rican- tes. Facie valde V accinii m yrtilli.
3) lanceolata acuta rem ote s e rr u la ta , am enta mascula uncialia, ple rum que albo-villosissima, feminea fere biuncialia co m pactiora, capsulae lu lc o -v irid es, ovato- lanccolalae. Stipulae, ubi ad s u n t, parvae.
O b s . Haec form a, praesertim ultim a, est S . h astata ß W b g . 1. c. S . hastata-alpina F r i e s 1. c. S . hastata ß m inor
M a r t i n . 1. c. U t synon. cete rum huc citant W a h l e n b . et K o c h (Comment, p. 43) L i n n . Fl. L. n. 5 6 0 t. 8 . f. m. & L i n n . Fl. Suec. n. 8 8 6 , quae tamen vere S .
arbuscula e s t , u t sub S . n ig rica n te plenius exponem us. V arietates sin g u la res:
1. S. H A S T A T A -R E T IC U L O ID E S: foliis tenuibus r o tu n d a tis ,
subtus eximie flavo-reticulatis cxstip u la tis, ram is etiam
novissimis glaberrim is, flavo-viridibus. F ru ticem min i mum r e p e n te m , nodoso-rarnosum, ju x ta flumen Kama
p ro p e Quickjock L. Lui. legimus. Habitu baud male
S . reticulatam refe re n s, fru ctibus tamen et am entis la
ö l
2. S. H A STA TA-HERBACEOIDES : foliis cx ovata basi el- l i p tic is , brevissime apiculatis, subtus pallidioribus ele- v ato -reticulatis, stipulatis, amentis et terminalibus et la teralib u s, parvis, macrophyllis; caps. styl, stigm. omni no u t in S. h a sta ta ; squamis magnis, fulvis, parum pi losis. — Ob amenta nonnumquam terminalia, angusta, folia late elliplica, habitum nonnihil ad herbaceam, sat insignis. E Jcm tlandia secum reportavit arnic. Ångström.
M onstrositates :
1. J u x t a lacum Pollaure infra alpem Kirkiwaara Lapp. Lql. formam legimus monstrosam, ubi capsula singula in duas era t divisa eodem pedicello insidentes, ambas fructi feras. Ceterum omnino ut forma alpeslris 5 , semipeda lis ta ntum.
2. A lia m , q u æ , quid sint squamæ capsulares, clare revela b a t , in Herb. cli. Ängström vidimus, in Jemtlandia
lectam. In amento enim masculo hæc squamæ in folia,
rachidis partem inferiorem ut stipulas cingentia, lanceo- l a t a , s e rr a t a , in apice ejus autem majora, ovato-lanceo- l a t a , foliis caulinis haud dissimilia, stamina omnino in- v o lu crantia excreverant.
Subspecies {hybridae?):
I. S.* H Y P E R B O R E A , amentis pcdunculalis, pedunculo mi-
c r o p h y ll o , glabro, caps, subconicis, pedicello nectarium
v ix su p erante brevissime pedicellatis (fere sessilibus), stylo brevissimo (pedicelli longitudine), stigmatibus integris d iv a ric a tis, squamis caps, ohovalis nudis, apice parum
s p h a cc latis, foliis omnino ut in forma alp.
F i g . Ic o n nostra fig. 12 (expl. a = ament, femineum b = caps,
ex la tere visa).
H ab itat ad Lyngen Finmarkiæ. A. 1832 a Læstadio lecta.
F r u te x pedalis, glaberrimus, ram i annotini tantum puberuli. F olia variant omnino ut S. hastatæ forma alpestris. Am en- tum masculum pedunculo 2-3 foliis instructo, puberulo insi
d e n s , I — 1 ^ unciam longum, valde rariflorum et angustum, in c u rv a tu m , cylindricum , oblusuin (S. amygdalinae liaud dissi mile); squamæ obovatæ, rotundatæ , apice parum infuscatae, glaberrimae; stam. quam in normali minora, A m . femineum 2 - 3 unciale, cylindricum, snbdensum, rachide glabra, squamis u t in masc. ventrem capsulae attingentibus, omnino glaber rim is; caps, ex ventricosa basi conicae, breves, obtusissimae, laevissimae, pedicello miniuio subsessiles, stylo minuto, stig- tib u sque vix emarginatis, divaricatis lermiuatæ.
o 2
Prim o o b tu tu capsularum forma ita S. amygdalina; (v. fragili) sim ilis, ut tan tu m folia et to ta vegetatio rem c o n trariam moneant. F orm æ tamen transitoriae e x s ta n t, nunc capsulis brevissime p edice llatis, ovatisque ta n tu m , nunc etiam squamis g laberrim is, quare u t forma valde singularis ta n tu m modo adnotanda ; numquam in copia lecta.
2. S. H E R B A C E O -H A S T A T A , fru tex semipedalis, ram uli co n g e sti, to ru lo s i, ex trunco su b te rran eo , c rasso, nigro nitido e re c ti, su b g lah errim i; folia ovato- v. obovato-ro-
tu n d a la , costa tlava e x s ta n t e , acute sed m inute serru - la ta ; am enta quum in ram ulis lateralibus fo)iis circ ite r
Î5 ceteris haud minoribus in s tru c tis , tum in ipso apice
ram ulorum term inalium insidentia, fe re uncialia, rachis
snbvillosa, capsulœ ovato-conicac, viridi-brunneæ , brevi
ter pedicellatœ , stylo m ediocri, stigmatibus bifidis, squa- mœ brunneo-scariosœ , parum albo-sericeo ciliata*.
Hab ad Karesuando Lapp. T orn, ad Maunu (Læst.), e t Finmarbiæ fr. sec. Lund.
Ilabitu in te r S. herbaceam et hastatam p rorsus m e d io , posteriori tamen subjunximus ob amenta longiora sæ pe l a t e ralia , folia subtu s p allid io ra, ram ulosque angulosos. Q u a tenus hybridilas sit necne, ju d ic are non possum us, u tp o te qui
eam ipsi non legerimus. Talem autem Læstadius eam Labet.
12. SALIX D E PR E S S A L i n n .
S. amentis 2-anclris, (fructiferis) p ed u n cu latis,
pedunculo pau ci-fo lia to $ capsulis ex ovata basi lan-
ceolato-c ylin d ricis, tom entosis (v. glab ris), pedicello
nectarium quater-quinquies super a n te , stylo brevissi
m o , stigm atibus bifidis 7 squamis fere concoloribus
p ersisten tib u s5 fo liis o b o v a lis, la n ceo la tis, subtus p a l
lid ioribu s, stipulis reniform ibus.
S. d e p re ssa L i n n . FI. Su. n. 8 9 9 . F r i e s Mant. I . p 8 6 . B o t .
N o t . 1 8 4 0 p. 1 9 7 . I l a r t m . p. 3 2 2 . K o c l i S y n o p s . 2 . p. 7 8 1 . S .
liv id a W a l l 1 en b. FI. L a p p . n. 4 8 8 . FI. S u . p. 6 7 0 . K oc h C o m
ment. p. 5 9 . etc.
C om prehendit hæc species 5 formas sin gulares, q u a s , quia in una descriptione eas inclu dere est difficillime, seor- sim p ro p o n a m u s , praesertim quum synonymis suis diversis etiam gaudeant.
I ) C IN E R A S C E N S : foliis laevibus, velutinis; amenta (sub-)
coaetanea.
” S a l . f o lii s in te gris subtus v illo s is , o v a to -la n ceo la tis, utrimque a cu tis” L i n n . FI. L a p p . n. 3 6 1 (v id e infra!). S a l. depressa L. FI. S u . I. c. S . la n a ta y d e p re ssa L i n n . S p . P l. 2. p. 1 4 4 6 . S. liv id a
y c in e r a sc e n s Vi' b g FI. L a p p . p. 2 7 3 (exci. syn. Linnæan.). FI. Su.
p. 6 7 0 . S . d epressa a cin erascen s F r i e s Mant. I. p. 3 7 . Bot. N ot. 1 8 4 0 p. 1 9 8 . S . d e p r . y c in e r a sc e n s H a r t m . S k . FI. 4 . p. 3 2 2 .
S . d e p r e s s a velu tin a R o c l i S y n o p s. 2 . p. 7 8 1 . S. spliacelata S m i t h
F l . B r it . p. 1 0 6 6 . S m f l t S u p pi. FI. L a p p . p. 4 2 . H a r t m . S k . FI. E d . 2 . p. 2 7 1 .
Hab. in Lapp. Tornens, ad Karesuando etc. (Læst.) F ru tices ex alpibus Lulensibus secum reportasse et in Hortum in tro d u x iss e aibrm at Linnaeus; in Lapp. Lul. autem a me n um quam visa.
F r u te x p r o s t r a t u s , saepe autem fere orgyalis, faciemque S . cinereoe gerens. Caulis griseus, ramulis summis pubescen
tibus. F olia (”se m per exstipulata” ( W b g ) , sed in stoloni
b us lu xuriantibus stipulas rcniformes, integras, incano-villo- sas observavimus) petiolis 5 — 4 lineas longis, villosis, laxis p e n d e n tia , r ig id u la ? supra saturate viridia, subglabra, venis fere immersis dem um lævissima, sublus tomento laevissimo cinereo v elutina, venis tamen prominentibus (suhreticulatis) n o t a t a , la n ce o lata, apice acula, integerrima vel remote un- d u la to -d en ta ta. A m e n ta coætanca, subscssilia, demum foliis p arvis paucisquc b r a c te a ta , la x a , sparsiflora (variant tamen sat d e n s a ) , m ascula sem iuncialia, cylindrica, fulvo-aurea;
fe m in ea 1— °2 uncialia, etiam cylindrica, racbide villosa;
squam æ lanceolalæ , obtusiusculæ, flavæ, pilis rarissimis ob- Èitae, pedicellos suliaequanles, persistentes; capsulæ graciles c l o n g a tæ , ex ovata basi cylindrico-subulalæ, nee in stylo, P b y licæ foliarum m o r e , a ttcn u a tæ , sericeæ (maturitate magis g la b re sc e n te s et lu te sc e n te s), pcdicello nectarium quinquies siip eran te longe p ed ice lla tæ , et stigmatibus stylo brevissimo, p rim o a villo capsulæ prorsus o b lite ra te , fere sessilibus, bi fid is, term inatæ .
O b s . Hanc veram esse S. depressam jam dissertis ve«bis 1. c. p ro b av it cl. Fries. Descriptio ab Linnæo data o p ti m a , e t in plantam nostram omnino quadrans. Sed ut figuram suae
plantae
citat tabulama R u d b e e k i o p i c t a m ,
c t : ”S a lix elœaçjni seu Olete bohcmicte folio” inscriptam. T a b u la ex p ro lo ty p is a Dre. Hartman depicta formam repraesentat, quae melius sub S. livida W b g forsitan lo ca tu r. Q uom odo hunc nodum solvam nescio, nisi ita, u t tabula Rudbeckiana specimen repraesentat sero au
tumno l e c tu m , et tu nc foliis subnudis praeditum; q u o d verosimile fit etiam eo , quod Linnaeus sub n. 5 8 6 in F lo ra Lapp, aliam citat plantam Itu dbeckianam ” S a lix
alpina m ijrti folio”) quae omnino est stolo luxurians S . l i vida: W b g ; quod Linnaeus certum non fecissit, nisi suas,
u t ipse credidit, diversas plantas ante oculos Labuisset.
Folia hujus formae variant:
I ) obovata, apice obtuso p r o d u c t o , u trim q u e to m ento- s a , integerrim a. Hæc potissimum est S . livida cine-
rascerts W b g 1. c. et ab desertis Lapponiae (Linn.)
in regiones sylvaticas j u x t a flumina descendens. L e cta ad Karesuando.
F o lio ru m forma valde similis S . auritee} ab ea t a men multis notis (” amentis masculi» gra c ilio rib u s, femineis magis laxifloris et foliis adultis planis, g la b e rrim is , integerrim is”) diversissima. Facilius cum
S . lanata commutanda (u t Linnaeus in Sp. PI. 1. c . ) ,
a qua vero amentis et innumeris aliis notis disjuncta, b ) elliptica, u n d u la to - d e n ta ta , subtus venis retic u la to -
conjunctis maxime albo-tomento sis ; stipulis renifor- mibus. — Faciem adm odum S . C aprœ œ re fe re n s , sed folia multo rig id io ra, ne dieam de forma et r a r i ta te a m e n to ru m , longitudine denique capsularum etc.
% LIVIDA: foliis obovatis g la b e rri m is , nitidissimis supra p la
nis, v irid ib u s , subtu s lividis. — C o m p reh en d it duas form as:
a) livida p. s. d .: fo liis p r im o p l i c a t u l i s , t e n u i b u s , s u b - p e l l u c i d i S ; m o x laevissimis ? p a r a l l e l o - v e n o s i s , s u b t u s l iv i d i s ( a m e n t i s su b p ra c c o c ib u s ).
” S a l. a lp in a m y r ti fo lio ” R u d i ) , t. 4 0 . S . fo liis in te g r is g l a
b ris o va tis c o n fe rtis p e llu c id is I . i n n . FI. La pp. n. 3 8 6 . S . a rb u scu la y L i n n . FI. Su. n. 88G . (ß ) S p . 1*1. 2 . p. 1 4 4 8 . S a l. liv id a a W b g
F I. L. n. 2 7 2 . FI. S u. p. 6 7 0 . S . d ep ressa ß liv id a F r i e s . M an t.
I . p. 8 8 . R o t . N o t . 1 8 4 0 . p. 1 9 8 . I l a r t m , 1. c. — K o c l i .
F i g . R u d b . t. 4 0 . A V b g F l . L. t. 16 . f. 6 . Ic on nostra f. 1 4
( e x p l .: a = amentum f e m ., b = capsula ex latere v i s a , c = caps, ex ventre v i s a , d ■- fo liu m S. lividae, e = folium S . c i - nerasccntis).
a ) hebccarpa — vulgatissima.
F r u te x plerum que p e d a lis , ramis fusco-fulvis eximie di-
vergentibus et to r u lo s is , surculi» v irg a tis, erectis foliosis.
Folia primo te n u ia , deinde rigida, o b o v a t a ? (saepe cuneata)
vi-ridia, venis immersis albidis n o ta ta , plana, subtus lividis v. livido-glaucis, venis prom inentibus, parallelis, rugosis, mar gine aut integerrima aut minutissime dentata, vim enta p ro r sus ut in cinerascente, cum qua absque omni limite confluit. In locis siccis campestribus sylvarum totius Lapponiæ sylvaticae ubique; — descendit usque ad Helsingiam.
ß) leiocarpa: priori simillima, sed amentis erectis prae
cocibus, foliis 4 minimis b rac tea ta, rachidi et cap sulis valde sparsis glaberrimis instructa.
Passim obvia; nobis tantum ad Badstueträsk Lapp. P i t . , Læsladio ad Karesuando et Pitcâ.
Folia harum duarum variant:
1) subrotunda e t minima — forma serotina.
2 ) elliptica, m agna, apice p r o d u c to , curvato, subtus pilosiuscula.
5 ) lanceolata, utrinque fere aequaliter attenuata, nunc integerrim a margine subrevoluta, nunc remote undu- l a t o - s e r r u l a ta ; nunc glaberrim a, nitida, subtus su b livida, nunc pilosiuscula opaca, pellucide venoso- reticulata.
Haec forma, foliorum babitu valde S. bastatae simi l is , forsitan declarat quomodo W b g S . arbusc. ß. L i n n . FI. Su. ad hastatam ducere potuit.
b) B IC O L O R : foliis primo rugulosis, mox laevissimis, re ti
culato- venosis, subtus glaucis (amentis serotinis).
F r i e s Nov . E d . 2 p. 2 8 4 . Maut. I. p. 8 8 (exclus, synon. E h r- l i a r t i, q uod ad P U ylicœ foliam pertinet, q. v.). S. S tarkean a W i l l d . S p . P I. 4 . p. 6 7 7 .
E x s ic c . Herb. N o r m . Fase. V . n. 6 3 .
A p r io r i , cui ceterum simillima, cujusqiic forma tantum a u s t r a l i o r , ut quae n Helsingia, usque in Scaniam rarior et magis p r o s tra ta inveniatur, differt tantum ramis fuscis, foli- isq u e tenuissimis subtus glaucis (idque saepissime tantum in apicibus foliorum). V ariat praeterea foliis glaberrimis, et velutino-hirsululis, qualis Ostrogolhiae saepe occurrit. Dein de qu o magis austrum versus d escendit, eo similior S . repetiti!
C) N IG R IC A N T E S : stylo longissim o, foliis nigri
can tibus, nec crispo-villosis.
15. S A L IX NIGRICANS. S a i i t h .
S. am entis breviter (demum longius) peduncula-
t i s , basi su b /o lia tis, r e c tis, rarifloris; capsulis ovalo-
subulatis lon ge p ed ic ella tis, p edicello nectarium ter
qu aterve super a n te , stylo longissim o, stigm atibus b i
fidis em arginatisve; fo liis ovatis ellipticis-lanceolatis-
ve (acute vel undulato-) serra tis, subtus (costa saltem)
cin ereis, albo p u n cta tis, junioribus ram ulisqu e villo so-
pu bescentibu s, sub p re lo nigricantibus, m ollibus j sti
pulis sem icord a tis, apice recto.
” S a lix fo liis s e r r a tis , (flabris o b lo n y o -o v a tis ” L i n n. FI. Lapp . n.
5 8 0 . S. p h ylicccfo lia ß L i n n . F l . S u e c . ' n. 8 8 0 . S p . P ia n t . 2 . p. 1 4 4 2 . L i l j e b l . S v . FI. 2 . p. 2 9 8 ( e t herbarium re lic t u m ! ) . W b g FI. L a p p . n. 4 8 2 (forma l e i o c a r p a ! ) , FI. Suec . p. 6 0 7 (exclus, syn.
y m a ja lis ). K o c h Co m ment, p. 4 0 . Ueichrnbach F l. Ex c ur s. Ger m,
p. 1 6 8 — S . n ig ric a n s S m i t h (T ra ct , o f Linn. S o c . v. 6 . p. 1 2 0 ) , F l . b r i t . p, 1 0 4 7 . W i l l d . S p . P l. 4 . p. 6 8 9 . W a h l e n h. FI. L a p p , n. 4 8 8 (a d par t.) FI. S uec . p. 6 6 8 . F r i e s Nov. Mail t. I. p. 8 2 . It o t. N o t . 1 8 4 0 p. 1 9 5 . L æ s t a d i u s A c t. R eg . S o c . S ci en t. U p s . V o l . X I . p. 2 2 6 . I I a r t m . S k F l . 4 . p. 5 2 4 . K o c h Sy iiop s. 2 . p. 7 4 8 . H o o k . l îr it. F l . p. 5 6 6 . S . s ty la r is S e r i n g e E s sa i dire,
t d e cet eris synoii. vide i n fr a !) .
F ig . L i n n . F l . L a p p . t. 8 . f. c. " W a h l e n b . F l . L a p p , t. 1 7 . f,
2 . F l . Da n. t. 1 0 8 2 dif 1 0 8 5 . Icon nostra f. 1 8 (explic. a
- ainent. f e m . , b = ca p su la ex latere v i s a , c = caps, cx d o r
so v . , d = fo liu m ) .
E x sice. Ile r b a r . Nor male, fase. V . n. 6 2 ( l r i o c a r p a ) , fase. V I I I .
6 2 ( e r i o c a r p a ) , fase. V I I . n. 6 5 (var. b o r e a lis) .
H ab itat p e r omnes regiones Lapponiæ et Finmarfciae, a l pina ta ntum e x c e p t a , sat frequens, in suhsylvalica tamen in feriori frequenlissim a et maxima. Ilii ejus est ce ntrum unde adseendit usque ad radices a lp iu m , loca uliginosa sylvarum, ripasque fluminum densis sepinientis ornans. — Sueeiæ et Norvegîæ celeræ incola vulgaris.
A rb o r vel fr u te x I — \ orgyalis, colore s a tu ra te viridi
p ceteris (p lerum que phylicaefolia) iisdem locis habitantibus eminus d ig n o tu s ; truncus fuscus suhrim osus; ra m i superne ir re g u la rile r div aricati, graciles, a n gulati, cortice fusco-picco su lc a to , novissimi saltem semper incano-hirti. P etioli breves, eanalicuti, ad gemmulam pilosam co m p lan ati, villosi. F olia
præsertim supra sa tu ra te viridia, glabra (saepe autem villo s a ), costa to m enlo sa alba insignia, subtu s punclis densissi mis distinctis albidis (etiam in pagina superio ri observantu r, sed minutiora) p a llid io ra, saltem ad venas su b e lev a tas ,
re-tic u la to-a nastom osantes, et statu juniori semper pilis r e d is ndprcssis liirta, inæqualia, mollia et tenuia, sub prelo (oh puncta) nisi summa cura adhibita saepissime nigrescentia, el- liplico-lanceolata (viile variationes), margine ”serraturis di stinctis oblongis sed depressis” suhglandulosis notata. S ti-
ptiloe ( ra ro deliciunt) semicordato-lanceolatae, serratæ , apice
recto . A m e n ta su h p ræ cocia, lateralia, breviter pedunculata, foliolis s u h q u a tu o r supra glabris, subtus tomentosis bracte ata ; p ed u n cu lu m demum elongatum folia majora ornant;
m uscula s u b -u n cia lia, densa, recta, flava, starn. 2 glabris,
squamas oblo ngas nigras apice pilosas sexies superantibus, an- tb e ris v irid i-fulvis; fem inea 1— 3 uncialia, arcuata, cylindri- ca , o b tu s a , dem um rariflora, squamis lanceolatis aculis apice fuscescenlibus pilosis pedicellisque brevioribus; capsulæ ex o v ata basi s u b u l a t æ , longe pedicellatæ , pedicello ncctarium cylindricum capitatum ter-quaterve superantibus, stylo in capsulæ q u arta m p artem elongato, gracili, stigrantibus emar ginatis hitidisve terminatæ.
O b s . 1. Q uom odo ab aflinibus (phylicœfolia et laurina) digno s c i t u r , sub bis speciehus demonstravimus. Ibi etiam synonyma Linnæana et W a hlenberg, exposuimus.
O b s . 2. E s t facile Salicum Sueciæ omnium maxime variabi lis , cujus form as pro pe innumerabiles sub nominibus variis a p u d A ucto res diversos propositas videmus. Longe itaq u e a b e s t, ut enumerationem earum completam hic d are p o tu e ri m u s , praesertim quum multae formae in ce te ra Suecia n e c Lapponia o ccurrunt; quo tamen imago huju s speciei polymorphae ejusque varietatum obtinea t u r , hanc synopsin proponimus:
a) S. N IGR ICANS BOREALIS F r. amentis coaetaneis pedun- c ulos f o lia to s, saepe elongates, incano-villosos terminanti b u s , capsulis m a x im is, longissime pedicellatis, stylo valde e l o n g a t o ; foliis ovatis (etc.)^ costa valde albo-tomentosa, s u p r a et s u b tu s , praesertim statu ju n io ri, incano-pilosis; ram is villosis. — N. nigricans * borealis F r i e s Bot. Not. 18410. p. 1 03.
C apsulæ variant :
a) g la berrim œ et
b) villosœ , a u t totae, aut ad maximam
pa r i e m.
C o i ia lu d u n t:
1 ) elliptica, maxima, 4 — 3 pollicaria longit. 2 uncias l a t a , ju n io ra valde incana e t rugosa, utrinque de mum g la b ra , sed costa s u p ra, ct praesertim subtus albo-pilosa, margine u n d u la to -d entata} venis subtus
exacte p ro m in e n tib u s; rami densissime incano-to- m e ntosi; stipula; magnae, nonnihil dentafæ. — S .
n ig rica n s R udbeckiana L as s t. — S . nigricans y bore alis H a r t m. 1. c. Herb. Norm. fase. VII. n. G5.
Hacc forma est omnium nigricantium c a p u t , et
sane maxima Salix Lapponiæ. Figurae a Linnæi Fl.
Lapp. t. 8 hanc formam procul dubio esse ty p u m , cre d it Laesladius. Melius tamen in S . grandifoliam q u ad ra t ob 1) basin oblique attenuatam 2 ) habitum totius plantae, qualem apud Dr. Harlin, ex p r o t o t y pis Rudheckianis coloribus depictam vidim us, 5) de scrip tio nem Linnæi 1. c. — Raro ad Quickjoek L. Lui. observavim us, sed frequ. ad Karesuando et Häm- hänvaara legit Laesladius.
2 ) ob o v a ta , saepe g l a b ra , sed costa albissima nota ta. 5 ) rotundato-ovata nunc semper in can a , venis hirsutis
simis subtus n o t a t a , et r ig id a , nunc demum niten-. t i a , sed ramuli n o v elli, et costa tom ento densissimo albata. In Lapp. Lui. vulg.
4 ) obovato-lanceolata nunc a) tota hirsutissim a, s e rra turis villo te c ti s , nunc b) demum glabra, cre brius sed r o t u n d a t o - s e r r a t i s , ten u ia, amentis longius pc- d u n c u latis , rarifloris. A rborem p r o c e ra m , tru n c o cra sso, ramis incanis , foliis sparsis angustissimis in signem p ro p e Quickjock abunde observavimus. ’ S. nigricans hirsutissima forma” Læst. (Loc. parallel, p. 2 5 7 ) . S . nigr. cinereaeform is Læst. msept. — S.
Cinereae etiam haud dissimilis, sed multis tamen notis distincta. S. rupes tris Sm.?
5 ) oblonga o b tu s a , c re b re et acute s e r r a t a , venis prae sertim su btus albo-notata. F ru te x orgyali«, habitu sin g u lari, foliis adpresse incano-pilosis, regularibus, s erratu ra distincta insignis; haud fructiferus visus. 6 ) lineari-l& nceolata, o b tu s a , costa et rami ut in prae
ce d e n tib u s, capsulis ad basin g la b ri s , nigrescentibus p a rte superiori albo-villosis. Ad Q uickjock, etiam ad Ringboe Norvegiæ (Smfll).
O b s. Digna quidem esset haec species, praesertim si ad for mas macrophyllus a t te n d a s , quae pro p rio nomine p r o p o n e r e t u r ; id tamen non ausi sumus quia transitus eviden- tissimi tam saepe o cc u rru n t in L apponia, u t a nigrican-
te, qualis in Suecia media et australi obvenit, cha rac te
rib us distinctis nullo modo disjungi possit. Omnes nem pe p a r te s , truncus, folia, amenta, sunt majores et
hirsuti-so
o r e s , quae omnia Lapponiam hujus speciei esse p atriam optime p r o b a n t, eodem modo u t S. depressae, quae, quo magis austrum versus des ce n d it, minor magisque p r o cumbens e x s t a t , foliis parvis et g lab errim is; in L appo- nia borcali enim folia hirsutiora frigore evadere in m ul tis pla ntis videmus. Coætanitatem ex veris e t aestatis calore vel frigore pendere om ne s, hujus rei periti, sci u n t , in ea itaque nulla differentia quaerenda. — Ad n i
g ricantem vulgarem haec se habet ut 5. g ra n d ifo lia ad Capraeam, cinerascens ad lividam etc.
b) S. NIGRICANS C A M PESTR IS F r i e s 1. c. amentis mino rib u s , saepissime praecocibus, densioribus, foliolis b r a c te a t i s , capsulis etiam m in o rib u s, brevius p e d ic e lla tis , raro g la b ri s ; foliis m ultiform ibus, glabris et te nuibus, costa tantum supra ad partem p ilo s a, ramis novissimis tomen- tosis.
Haec form a, regionibus montosis et sylvaticis mediis et australiorib us Patriae frequentissim a, maxime lu d it foliis, ita u t plurimi auctores ( S m i t h , H o o k e r , sed prae ceteris S c h l e i c h e r , qui circa 1 0 0 species ex hac unica fabricavit!) eam in multas div is erunt, quas hic enum erere p i g e t , praeser tim qnuni haud multas earum intra fines Lapponiae observa v im us; in ceteris Sueciae p a rtib u s a d sunt multae.
Capsulœ variant:
1) glnbrœ = S . phylicœ folia W b g etc. = S . stylaris S e r i n g e , A m m a n ia n a W i l l d . , A n d erso n ia n a Sm .
menthcefolia etc. etc. Host. etc. etc.
2 ) villoscc = S . nigricans W b g etc. F orsteriana, hir
ta , Cotinifolia S m i t h , U a lle ri S e r i n g e ) — S. nigric. P eriocarpa K o c h etc. etc.!
Folia, lu d u n t:
1) c o rd a to -ro tu n d a ta , s e r r a t a , rig id iu sc u la , brevia. 2 ) o va ta , u n d u la to -d cn ta ta, cilia ta, a c u ta , sublus sub-
seric ea , dcmum g la b ra , glaucescenlia. — S . hastata H o p p e , S e r i n g e et circa 14 Schleicherianae! 3 ) elliptica, brevia, subtu s pilis sparsis tecta. — N.
cotinifolia Sm. (su b ro tu n d ata ). — A n d erso n ia n a Sm.
(suboblonga).
4 ) obovala, in petiolum a tte n u a ta , obtusa v. acuminata, margine acute v. u n dulato-serrata. — S . nigr. TFah-
lenbergiana sec. Læst. S . F o rste t iana Sm. Hook.
5 ) ob ovato-oblong a , und u la to -d en ta ta ( S . nigricans L i n -
6 j lanceolata, c rc n a ta , subtus n u n c primo dense villo s a , demum g l a b r a , nunc prim itu s g la b errim a , sem- p e r tenuissima.
c) S. NIG RIC ANS S U B P H Y L IC Æ F O L IA ( L æ s t.) amentis præ- cocibus sessilibus, eb racteatis, capsulis g la b ri s , raebid e autem squamisque caps, villosis; foliis glaberrim is, parum nig re sc en tib u s, rigidis, su b c u ria c e is, ramis gemmisque ni tentibus. — S . ni(jr. majalis Fr. ( W b g ? )
F olia variant
1 ) lanceolata, longe c u s p id a t a , u n d u l a l o - s e r r a t a , semper supra p la n a, subtus venis anasto m osantibus acute no t a t a , su b g la u ca , nunc pilis sparsis ob sita, nunc gla berrim a. — F r u t e x orgyalis.
2 ) obovato-lanceolata, cete rum u t in p r i o r i , in hac au tem ramuli etiam subvillosi observati.
Hauc formam singularem , quam cx Karesuando misit Lae- stad iu s, et ex Saltdalen S o m m e rfe lt, baud raro in Bothnia occidentali legimus. Etiam in Scania a cel. Fries o b s e r
vata. Sal. nigricantem cum P hylicaefolia (praesertim forma
5) ap e rte conjungit (et cum laurina). Folia etiam in hac co riacea sæpe v identur praesertim autum num versus (quum in
phylicaefolia viridia sæpe mutantur!) su btus gla u ca ; e t tunc
summa difficultate ab iis d is c ern itu r, nisi ad ramos numquain strictos et folia rarissime e r e c ta , sed su b p e n d e n ti a , attendas. Capsulæ longius sunt pedicellatac, sty lus etiam lo n g io r, et sub praelo saepissime nigrescunt. — De ceteris differentiis vide sub laurina et pliylicœ folia.
De h y b rid ita te S . nigrica n ti-g la u ca vide sub S. gla u ca , quia ei p ro p io r est.
14. SA L IX P U N C T A T A W b g .
S. amentis p ed u n cu latis, pedtinculo va ld e albo-
p ilo s o , fo liis
3
—
*5ceteris aequalibus in stru cto , gem
mifero', capsulis ex ovata basi subulatis p ed icellatis,
pedicello nectarium bifurcatum bis-terve superante,
siglo in p ed ice lli longitudinem elon ga to , stigm atibus
crassis b ifid is, squam is magnis paru m spbacelatis •,
fo liis elliptico-lanceolatis undulato-serratis, glabris d e
mum n itid is, utrinque v ir id ib u s , albo-pu n ctatis, venis
su pra elevatis.
■S. p u n c ta ta W b ff. FJ. L ap p. n. 4 8 1 ; F l . S u . p. 6 0 7 . F r i e s N o v . Mant. I . p. 8 1 . B ot. N o t. 1 8 4 0 p. 1 9 8 . H a r t m. S k . F l . 4 . p. 3 2 4 . S . a rb u scu la D e i n b . (sec. F r ie s ) .
F ig . W h g . F l. L ap p. t. 1 7 f. 1. F l. D a n . t. 1 0 8 2 . I c o n
nostra f. 1 6 (ex p lic . a = ament, fein, b = capsula sec. W a h - lenb. j c = Caps, ex Spec, a L u n d le ct is. )
E x s ic c . Herb . Nor m. F a se . X I . n. 6 4 .
H abitat in inferalpinis hetulinis Finnmarkiæ orientalis: et ad Flumen Tana (copio se), in V äjn ä s e t, et ad K istrand etc.” W b g . Lund.
F r u te x 3-5 p e d a lis ? ramis angulatis^ annotinis p u b eru -
lis. P etioli 2 - 3 lineas lo n g i, albo-pilosi. F olia 1-2 uncialia ; u trin q u e viridia, pilis in foliis ju nioribus costam ta ntum api- ceinque subtus rarissime te g en tib u s, g la b ra , demum n ite n t i a , praesertim costa fusco-pic ea, punctis albis distinctissimis im p res s is , supra venis nonnihil prom inentibus, subtus^distinctius elevato-venosa et p a ru m p allidiora, oblongo-elliptica v. el- liptico-lance olata, basi apiceque aqualiter a t te n u a ta , o btu- siuscula^ margine re g u la ri te r u n d u la to -s e rra ta , exsiccatione fuscescentia. A m e n ta la te ra lia, pcdunculo e lo n g ato , h ir s u to , foliis ple rum que q u a t tu o r ceteris baud m inoribus, in axillis gem miferis, in s t ru c to , p e d u n c u la ta; mascula elongata^ graci l i a ; fem inea uncialia subde nsa, cylindrica, oblusa., parum in c u r v a t a , squamis la n ce o latis, acutis, fuseo-flavescentibus, in conspicue sp b acelatis, pedicellis squamis b rev io rib u s, nectaria linearia bifurcaia! (sec. Lund) te r æ q u an tib u s, capsulis ex ovata basi suhulatis in stylum valde elongatum a t te n u a tis ; stigmatib us crassis, ovalis, fulvis; divaricatis.
Cap suite variant:
1) omnino glaberrim œ — quales a W a h le n b e r g io descri b u n tu r. — Rami tunc etiam glaberrim i, folia rig id io r a , pilis omnino destituta.
2 ) subglabrœ , praesertim in parte inferiori pilis raris un dique conspersae. Rami valde in cano-to m cnto si; folia p aru m s e r r a t a , exsiccata fusco-flava, nitentia (fere u t in S. m y rsin itid e), baud nigrescentia. — Spec, quum W alile n b e rg ii ( 1) tum Lacstadii (2) ad describ enda nobis communicavit cel. H a r t m a n .
5 ) tom entosœ , pil is albis sericeis conspersae; rami tenuis^ sime pilosiusculi ; folia subtus pilis raris ad costam et apicem vestita^ exsiccatione nigrescentia. — S p e cimina multq legit communicavitque am. L u n d . Species aucto rib us in c e r ta , utp o te quæ nuuc nig rica n
in-v en to r ill. W a h l e n b e r g itaque dicit: ”c e te ru m dubia species.” Fries ea m , au cto rita te tamen in v en to ris, accepit (Bot. Not.). H a r t m a n , L æ s t a d i o eam pro varietate S . nig rica n tis ha- b e n t e , Sal. nigricanti subjunxit. Cl. dem um N. L u n d , spe cimina m ulta legens, mibique com m unicans, me o b se rv atio num suaruin participem r e d d id i t, quæ me eam p ro specie p ro p ria habere com pulerunt. Facile eam u t p ro p ria m sa lu ta r e t etiam cl. H a r t m a n ( u t in Bot. Not. 1 8 4 3 p. 1 6 4 sc rip s it); tu nc autem S . nig r. borealem etiam u t talem p r o
poni debere contendit. Nos autem eam u t formam S. nigri
cantis descrip sim us; S. punctatam ut speciem tamen rece
pimus. — Verum quidem est S. borealem pedunculis etiam
valde foliatis et amentis coaetaneis g a u d e re ; eam tamen for m am , u t jam com m onstravim us, esse b o realem S. nigricantis p r o b a t magnitudo omnium p a rtiu m , a r b o r i s , fo lio r u m , am en t o ru m et capsularum , ex qua multi in v en iu n tu r ad vulgarem tran situ s, quo magis austrum versus des ce n d im u s; S . p u n c ta ta autem ju x ta fru tice s S. nig rica n tis c r e sc it, ab iis tamen am en tis coaetaneis, pedunculis foliosis iisdem locis d is t in c t a , et in iis partibus S. nig ricaute m a jo r; sed minori est s ta t u r a , minora liabit am enta, et capsulae brevius pedicellatae etiam
fere minores sunt. Nec transitu s ulli visibiles, sed etiam
habitu pro p rio insignis. His omnibus n o tis , ct foliis supra venis elevatis, a nig rica n te et boreali d iv e rs a ; a d m y rsin iti-
dem nonnihil accedit foliis sat e lo n g atis , saepe acute cre-
natis, supra venis elevatis, exsiccatione n ite n tib u s ; ab ea tamen amentis numquam term inalibus, stylis haud co e ru le is , capsulis longius p e d ice lla tis, foliis tenuioribus et saepissime nig rescentib us abunde dignota.
13. SA L IX V E R S IF O L IA W a h l e n b .
S. amentis 2-andris p ed u n cu latis, pedunculo f o
lia to ; capsulis conicis hirsutis (g la b risv e), pedicello
nectarium (primo æquante) demum bis super a n te , stylo
elo n g a to , stigm atibus em arginatis, syuam is caps .a p ic e
sphacelatis ventrem caps, tegen tibus, fo liis su pra p la
nis ovato-la n ceo lato-ob o va tis, in te g r is , dem um su b yla -
bratis.
’’S a l. f o liis in te g r is , su btu s v illo sis n itid is ovatis'1’ L i n n. FI. L a p p ,
1 4 4 7 . F r i e s IVov. Alant. I . p. 6 9 . Hot. IVot. 1 8 4 0 p. 2 0 0 . S .
m y rtillo id c s L i l j e b l a d Sv. Fl. 2 . p. 5 0 6 (sec. Herbarium). S . ver s i fo lia W b g. F l. Lapp. p. 2 7 1 . F l. Sv. p. 6 6 8 . H a r t m a n Sk.
F l . 4 . p. 5 2 a . (nee S e r i n g e , «juæ = S. plicata F r .)
Fig. L i n n . F l. Lapp. t. 8. f. r. W b g . F l . Lapp. t. 18. f. 2* Ic o n nostra fig. 1 7 : a = ament, f e m . , b = caps, m atura ex
l a t e r e , c = caps, junior ex latere, d = caps, junior ex dorso v i s a , e = folium.
E x sic e . Herbar. Norm. F asc. I I I . n. 8 6 .
H abitat in paludibus regionis sylvaticæ et subsylvaticæ (in ter S . L apponum et m yrtilloidem ) sat frequens. In Lapp.
Umens, ad L ycksele, Kattisafvan • L app. P it. A b o rreträsk ,
A rj e p lo u g , A rfvidsjaur, L app. L id. Jockm ock &c. ; et L app.
Tornens, usque ad Karesuando frequ. — Etiam Jemtlandiae
ad Mulfjället (Zetlerstedt), et Dalecarliæ in ripis lacus Särna
etc. (Kröningssvärd). Norvegia exsulat.
F ru ticu lu s sta tura prorsus S . m yrtilloidis, bipedalis, r a
mis tamen magis torulosis nitidis, flavo-fuscis, annotinis pu- berulis. Folia petiolis hirsutis geminam aequantibus adpres- sisque brevissime p etio lata, præsertim primo venis subtus elevatis pilis parvis conspersis incana, subglauca, rugosa, dem um supra glabrata venis impressis p la n a, facie saturate viridiaj exsiccata sæpe fuscescentia, ovalia, o b tu sa , basi ro tu n d a ta (vide formas infra), in te g ra, i. e. parcissime undu- l a t o - s c r r a l a , ciliata. A m en ta coaetanea ramulis lateralibus
foliis su b q u a tu o r ceteris non minoribus instructis breviter pe- d u n c u la ta , racbide tomen tosa; mascula crassiuscula, erecta, cy lin d rica, o b tu sa ; fem inea subdensa, cylindrica, incurvato- e r e c l a , 1-2 uncialia; squamæ obovatae, apice obtuso infuscatae, longe albo-pilosae, basin germinis tegentes, pcdicello capsulae b re v io re s ; capsulae fusco-virentes nigriscentes, ex ovata basi conico-subulatae, pedicello nectario filiformi capitato primo breviori deinde autem id fere bis superante, pedicellatae, et stylo valde elongato ; sligmatibusque ovatis; crassis, emargi n a t is , terminatae.
Capsidae variant:
1) s e r ic e a e — S . fusca major F r i e s Not. el Hfifll. Norm. 2 ) sparse pilosae, parte inferiori glabrae, fusco-lineatae,
se d snperiori albo pilosa; — S. versifolia W b g . F r i e s . B. N ot.
Folia variant:
1) ova ta , a basi latiori subrecta sensim la n ce o lata , ac u ta , praesertim subtu s subsericea. — A d m yrtilloidem ! 2 ) elliptica a) o b tu s a , b) a c u ta , apice aut re c to au t curvo,
«) supra g laberrim a, ß) supra pilis adprcssis co n s p ersa,
y) subtus venis valde elevatis ru g o so -in ca n a, subtu s
subplana, subnuda. — A d L a p p o n u m l
3 ) lanceolata basi a t te n u a ta , a c u ta , apice c u r v a t o , vesti tus ut in priori. — Etiaui ad L a p p n n u m !
4) obovato-lanceolata, supra medium l a t i o r a , deinde in apicem curvatu m a t te n u a ta , basi r o tu n d a t a , in te g er rim a, subtu s pilosa, venoso-reticulata. — A d ' F in -
markicam !
5) lineari-lanceolata} e basi parallelo l a t i o r i , longe a t te n u a t a , subtu s venis elevatis, sericeis^ alb o pilosa. — Ad rep en te m !
”A d e st simul foliis g lan d u lo so -d en ticu lalis; amentis monoicis! — capsulis m onströse longe p cdice lla lis, abbreviatis e. s. p.” F r i e s Mant. I. p. 70.
O b s . 1. Haec sp e cie s, quamquam notas affert multas easque optimas, quib us ab ceteris d is t in g u a t u r, talis tamen e s t ,
ut nonnihil dubia videri possit. Priusquam verba cl.
W a b le n b e rg ii vidim us, eam ut formam in te rm e d ia m , ne dicam h y b rid a m , in ter S . L a p p o n u m et m yrtillo id em ha buimus ) quae opinio inde ceterum erat firm ata, quum inter has eam sem per crescere observarem us. P ro h y brida tamen haberi vetat copia m ax im a , qua p luribus locis reg. sylvaticæ ob v en it, ta n ta immo u t haud raro parentes, sic d ic ta s , numero indiv iduorum superet. Mi rum tamen e s t, quomodo in ter eas sit media. A S . L a p
ponum enim m utu ata est 1 ) villosilatem foliorum (quae
sæpe etiam in ramis o b s e rv a tu r, 2 ) am enta praesertim juniora d ensa, in c an o -h irta, et in locis in u n d a tis, folio
rum evolutionem aqua inundata r e t a r d a n t i b u s , saepe prae cocia , subsessilia, 3) stylum e l o n g a lu m , 4 ) foliorum denique formam ellipticam vel lanceolatam , acuta m , ve nis subtus r e g u la ri te r prominulis. A S . m yrtilloide au tem 1 ) tota m staturam fru ticu li, 2 ) ramos aliq uando p urp u ra scen tes , 3) petiolos breves gemmis ad p re s s o s , 4) foliorum basin saepe re c ta m , 3) am enta foliacea, d e mum la x io r a , capsulis glabris s u b r a r a , 6 ) pediccllum
demum elone;atum.U é
O b s . 2. S a lix fusca L i n n æ i magnum ere xit certamen. Alii enim au c to res Linnacum hoc nomine eam quam n u n c
