o u
\
iL
φ° ι·; DISPUTATIO CIVILIS De*JUDICIO
ACTIVO
Intelleäus
Humani,
S^V
A Μ
Jehovas
Praepotentis
Gratia,
In
Regla
Academia llhfalicnfi,
ex
approiatlone
amplijßm& Facultatis Philofophicce*
Ρ R iE S I DE
Viro
CiaYPsfimOy
Μ. I S R Α E L Ε ß β. 1 1SJ GI tO>
Phüoibphiaß
Civilis Profeflbre Ordinario,
ρ.t.
Pforeéiore
Magnifico,FautoreacPrarccptore obfervando-Cpnfangvineo fup jugi affe&up,rofequf*Å>»
B?o
Aiagifierij
PhilofijpbiA PrlyiUgpsadljii*
fcendüpublkoelvaminifuhmitiitJONAS PETRI TORiNI^S
W~Gothus, S, R, M* Stipendiarius» *'
Ad d. 2+ Maij anno m. dc+lx+in AudttorU
Majori boris a vn* matutinü% VerNfmSZZ?"!,·.·'■*,iv'; - <0φ
Typ» ΡAuLiΗ iänis» ExcudebatAmuodus
cΆ
voptate
licuerit«
Cujus rei
cumipecimen aliquod
publicémihifitedendum, placuic inprimis
mate¬riahsec defönte &norma
appetitionum &
aftio-num noftrafum,ipfo
nimirum
Intelle&u$
Praffici
JudiciOfCui
fi
operofam pnefigerem
comendatio-nem,vel Solilucem velmari aquam
affunderem,
cum exhoc
ipfo
veluti
fönte,
totiusillius
Sapien-tiae,quae
perSocratem
de coelo
olim dicebatur
re-voeata,manetcertitudo. Duma. mecumreputa-rem, an>Sc
quibut hoc qualecunq; documentum
infcriberem! In
priori
meconfirmavit
nonfo-lum mosifle inveteratus,fedetiamratio, quae ju-bet benefaélorib.
gratitudinem,
quacunq;data
oecafione, declarare. In altero verore£ta animo
meoferebarad V.V.« C.C.t« quarum
benefieio
faöchabeo,quodoffero.
Accipiteigitur
οPatro«
niScMecoenatesobfervandinonalienum fedve-ftrumjquod
nuncVobis
å
mediente
Veftro
offi-ciofoin
aliquale gratitudinis debitae
fignum
offer-tur,
idq;non
exfe, fed
exanimo,
longe dignipr^
VNΜC,C, ^.offerendicupido, seiiim4te,atqi
me deeaetero defiderato
Ve&ro
favörs.dign§$ii-fii. Bcne
feliciter^
ValeCQ^.
ObCttymifc.
©o©ao©eoe60a0ooöoo'oäoß©eoo©o©
D Ε
J
UD
ICIO
INT
ELLE
CTU SPRACTICI
Thefis I.
«
Agnam
efTe intelledlus
humani
vimnoii^ folum in cognofcendo & appre-hendendo.fed etiamin
judicandojprie-fertim inciyilibus & ijsquaeextcrnam
difciplinam vita;q; hujus honeitatem
conccrnunt,omnibus eil in confeilö. Et fi cuidubium
hoc vifum, exquadruplici veritatisfönte, Scriptum
ηimirum, Ratione^Experieyitia& Authontatefacilepoiiet
evineu II.
ExipfaScripturαmanifeftumeftNaturalia aliqua
prineipia ad difeernendam honefiatem åturpitudine,
vitiaå virtütenobis ineile,inprimis vero ex Rom.i. &
2. cap. 2.Cor. i. &c. III.
InterRationeshsec maximé conipicua,quod fine yirtute judicativa ejusq; a&u, voluntas feie exerero fuoqjmunereperfungi neutiquam poillt, quippéqua? luminepropriocaret&nonniii cognitum ac
dijudica-tum fivc bonum iivemalum vel appetere vel averfari
poteft. Hinc tritum illud;
Ignoti
nulUcupido.IV*
Huicaccedit& aliaminimeobfcura ratio, quod Sntelle&usiqui vitar totius Reftor eil, voluntati praticri-beredebeat, qu«ageöda>quae omittendafunt;Cum
minimamquidemcorumpartem
mentis depravata?
a-cie& judicij acumine attingere vaieamus. Plurima
enimnuncignorantur, qu^ante Lapfum accuraté
e-rant
perfpe<3a.
Undéeleganter F. Pctrarcha inlib»
de Contempt. mundi: Excutepetlustuüm quisquis es, inveniescuncln qua
noßi,
βad
ignorata reßerantur,, eampro-portionem habere,quam
collatus
Oceanorivulus
a.ßivüßccan-dus ardoribus,
XIV.
Corrumpiturfepéhominis
Judicium
varijsmor-borumgeneribus,utpoténimiå
Melancholiå, phrenefi,
vertigine.etc. Quibusorgana
fenfuum perturbantur,
quominnsintelie&ui debita
praeilare
queantmunia.
Quandoq;etiamex
impotentia
afFedhiuimquse
exter-ribilibusj muneribusjpropinquitate åc
amicitia
alijsq;fimilibus folent excitari.
XV.
Cumautcmintelle&us eilentiaIiteriitpotentia_>
Apprehenflva &
Judicatiya,
adtumq;
nonhabeat niil
permodum
apprehenfionis
&
judicij,
nonimmerito
inipfajudicij
definitione
generis
loco,
nonpotentia_»
nechabitus, fed aäusponitur^. ·
XVI.
QuamvisjudiciumPra&icum unicus & totalis fit a&us,plurestamen&
partiales
fub fe
comple&itur3qui,
cum voluntatemejusq;a&ionesrefpiciant, inordino
quoq; ad eam coniiderantur. Suutautem
prarcipué
Tres: XVII.
Primusnoninconyenienterdicitnrllluminativus>
quiperficitur obje&i cognitione. Cum
enim
Yolun-tasperfe iitpotentia
ca:ca>nonpoteitobje<itum fuum
nolle aut yelie, niii prius abinteUeftu
iliuminetur
juxtajuxtavulgata :
1
gnoti
nulla
cupido.
Nihil
eft
volt
tum
nijt
cognitum.
Tantum
diligimus quantum c
o
gno
fel
mm,
etc.
Cumigitur
voluntas
neceifario
requirat
cognitionem
inteliedrussdubiumfubontur : Utrum
voluntas
ab
intettc-Buprxrequirat.judicium.
complexum>
anvéro
fufßciatßmplex
apprehenfio/
Diftiri£fé'
bic
reipondendum
videtur,
ni-mirumadfimplioés&inefncaces
motuscomplacentia?
veldifplicentiae turiicere.
fimplicem
appreheniionem>
adefficaces vero«kreiblutosa&usprsdertim
delibera-tos requiri
judicium
compofitionisr*.
xnx*
Secundus dici poteft
DireBivus,
peragiturq:
co-gniti indicio &
dénunciatione.
Quippc
nulla
poten-tiaferturinobjedum
nifi
affqnb
modo
praXens.
Un-denecvoluntas fuum obje&f ni
appeteré
vel
averfari
poteil,nifi
pralucente
ccrtåpatemdå
cognofcitiyå, fur
ordinis,qua:
objectu
quofji
proponit
ilib
ratione
boni
autmali, adeoq,ipiam in appetendo
vel
averband©
di-rigio.
XIX.
>Tertius porroeilPra.fc
riptivus,
conti
ηet
φ
propov
iiti perfvaiionem, qua
inteliedus
objedumpropefitu
perlvadere conatur
voiuntati,
iuis
ad,dudis
rationibus
& argumentis.
Modus
v.pradcripticnis
comprehen-ditur potiis.verbo
perfvajionh+
Non
cnim
fimplici«·
ter imperando ieu cogenoo
&
impeliendo
Pradicam
veritatemproponere
poteil,
led
tantum
perfvadendo«
UndefolviturQuadtio: AnnePrtfcriptio,
vel
voluntatk
ad volendum Perfvaßo ejus
hbertatem
deflruat
7
Diitin-gvenduminter
intelledusperfvadentis
judicium &
im¬
perium.Judicat
quidem
intelledus
&
docet,
quod
ii-bibonum&eligibileprae
cseteris
videatur;
non
autem
propriéimperatγ
el
impellit,
Siquidem
adhuc
in
lunta-luntatis velToJentis arbitratu cft judicanti intelledu*
Jiberé obiedire velreludari.
XX.
Mnnus ergo & officium intelledusefie, ipfarm»
veritateminquirere extradubitationis aieam poiitum
eil. Itatamen vcritasquserenda,utvita; totius [cujus
diredionem Sc clavumtenetintelledusf] ratio habea-tur. Cumφ nonfoluminfpecufatione, fedvel
inpri-misinadlionecivilis vita confiftat, oportet omnino ut
veritaté Ådivam feuPradicam iolicitéinquirateamqi
oftendat&perfvadeatvoluntäti, cujus objedum pro¬
priumeil
bonum.
Per veritatem autemPraäicam_j, qua;latetinijs
rebus circa quas occupati fumusagcn-do> nihil aliudintelligitur,nifi bonum Sc malum quate¬ nusveré &revera fit tale: Undé folius veritatis
intui-tufubjicitur intelledui, XXI.
Verfaturautemjudicium hocPradicum circa a·
gibiliaffieu
res tambonas
quammalas,^; modis potiis.duobus. /. Ingenere, quatenus naturafuåiunt
bo-naevelmala;. 2. In fpecie, quatenus intelledus res
objedasiibibonasvelmalasac propterea agendas vel
omittendas opinatur. Prior vis, qua;ingenerejudicat eilintegrior& proprié Cmfcientia appellatur. Altera vero4quaeinfpecie defingularibusadionibus judicateil
corruptior, quiaratio fpecialis afFedibus feduda fibi
bonum& eligendum faepejudicat, quodper fe& fua_»
naturaeil malum* Hincjudicium aliud eil Generale,
quo objedum
iimplicitér fub
ratione boni feu conve« nientis,velmalifeu difconvcnientis apprehenditur; a-iiudSpeciale feu magis dcfinituiria
rationecircumflan-darum, quando
intelle&us
Pradlice
judicat hoc
obje«
tum hic,nunc& taliterheri dsbero.xxii,
Dividituretiam Pradlicum hoc judicum in
ab-folutüm & comparatum,ill udresquatenus
in
fe &
fua
natura vel bona' vel mala funt, determinatj hoc res cumalijsrebus&:
circumilantijs comparat,&
quid
me-ius, quid
deterius
indicat.
Quare
interdum
eontin-git, ut
quod
intelledtus
abfokité
judicat bonum ehe,
id
incomparationecumalijs
didlat eile
malum
&
contra.Unde & voluntas quandoq; eam rem
appetit
fecun-dumjudiciumabfolutum,quam tarnenaverfatur
dum
comparatumiequitur
judicium,
iicut
animadvertero
licetinincontinente&aliis,qui
meliora
quidem
vident
& in confcientia fua atq; abiolute
judicando
appro-bant, deteriora tarnen eligunt
&
icClantur.
Idcrru
quoq,*omnibus
accidir,
quorumanimus,ab
objedtis
di-iparibus,in
diverias
partesXX1 II-rapitur
atq;
diftrahitur.
Hac etiam ratione
fape
appetimus
ea qua? auoplane non
fieri,
autfaltem
per
nos non
fieri poiluno.
Sicut&alia*quy
quidem
utbona
probamus,non
tarnen
coniequi
annitimur>quiä
vel
cummajori
malo,vcl
cum
ma)orisboni
difpendio
videntur
eile
conjundta.
Talis
appetitionu
noilrarum
diverfitas
\
ocibus
hifcc:
fallcm»
volo,nonincommodépoteil
notari
&
explicari,
xxiv.
Dividiturinfuper
Judicium
in
Redlum,ProbabiIe
& Erroneum, quibus
adduntur
Scrupulofum
&
Du-bium>dequib.vid
Baldv.
inCaf.
Confc.
& Hornej.
in
Dodt Civil.
XXV.
inflituto fufficerearbitramurSc DeumT.Ο. Μ.
fuppll·-€esrogamus, utJudiciuminnobis falvum &fanumde¬ menter iirmetroboretquo !
COROLLARL·!.
1, An Intelleöusredle
diilingvatur
in
Theo-reticum&Prailicum/ AfF.
2.
Anadagendumimpellatintelleilus?
Neg.
An fint
principia aliqua nobis
naturanota,
feu> quorum
cognitionem
animis noilris
Deusi-pfe infevit
?
AfF
4. An etiamanteufumrationiseadem
cogno-fcantur t
Neg.
D.
y.
AnpoflLapfumreftum aliqucd poiFt
iru>
nobis eile iudicium ? AfF
6.
Ancognitioilla
veritatis,
dedifcrimine
ho-neftorü&
turpium,
prouteil in
Ethnico,
fitetiam å Deo ? AfF.7« An ea,quae per
fe
vera&
bona
funt^per
ma¬tarn
applicationepofiint
fie
ri mala
autfalfa
?Neg.
8. An
Imperium
in
reliquas
animi
facultates
eompetat
intelle&ui
?AfF-9. An etiam voluntati fit tribuendum? AfF. ΟΟΘ