DISPUTATI O CIVILIS Q.iSb
Do
VER
ACITATE.
§>HAM^
Cum Venerandas Facultatis
Philofophicae
corifea-fySc
approbatione,
in celeberrimo
Saco-miraad Salam
Lycapo,
M.
ISRAELE
BRJNGIO
Ethices Sc Politic$s
Profefforc>
Ord.Praecept%
fuo,dcbica obferyancia
perpctim
colendo,
Proconfequcndis Magiilerij
Infignibusr'> Publicq Examinifubmittit
Sueno
Giflonis
Spinerus
SmoL
Addian$. Martij in Auditorio Majori,
■
?
3K|p
υ
ΡS
A
L
I
M>
Excudebat EfchillusMatthias Acad.
Typog.
DISPUTATIONIS
CIVILIS
Ds V Ε R I Χ A T Ε
Proloquium.
ERITJTEM ElUS% PR OFES
jionem rem elfepraclaram panter ξβ di-gnijßmam-, quaabomnihomincy nonfolum
rite ξ$retile intelligatur> fed velmprimis
βritte ξβaccurate in tota vita obfervetur
aczdhibcatur·, omnibtts arbitrorefjc in
con-feffoieaquippenontantum
ho
minibusutilesξ$ neceffariayjed& ipfi Deoquam maximegrata aiß,accepta eil
tantitfab antiquis quibunaam
sßimata·,
utfiliajovü dicereturPind. inOlymp. Od.10 idql nonimmertto\ßcut enim
mendaci-um d diabolo profcblum ( quipropterea pater mendacij
voca-tirJßc d Deo ipfa veritseji,· qndnihilinterrismeliua, nihilho¬ rninedigniu>i,nihil
infocietateutillta. Hdc
fuprefjd
velriegleetd frausinfallü> nullλunquamßäes eritinpablis, Sermo hominisnulldremagis ex
ornatur·> quamveritate:ßcut contranihil
de-format magis fermonem, quam mendacium. ilndé d Syneßo
veritasverborumnohilitas, ξβmendaciumdPlutarchofcrvile
Vi¬
tium appellatur. Viatode LL. lib.j'.dicti quemlibety
quimo¬
dofelicemdegere
vitam difeupity ßatim ab ineunabulis
verita-iempartieipareξββIIarioportere^dteneris η. affuefceremultum.
Jqh/odaccurate obfervabant olim Verjdt, quia veritatüßudium
quodveritatemaufcelareaut
ohfcurarepoffcU
ferio hortabantufιquify legefandtumhabebant,ut tercui^in mendaciodeprehenfo
ferpctuumindicereturfilentium> Herod. I. rt
Quin admirandapra reliquü Lac virtu* efl> ruod
tantλßteffacia
> utlaterenonpcßit. ficutSuettcumproverbium
ßnat}<Sattwtt$<ttfatt
ιη<ί«
tolfa(■$· Imoetiaminvitamfefrödit exerit,ßcutproverbijIccodicimur\ ©attittaftttt>ilak
f fraittt· prcm itur auandcqp licet
nunquam tarnenplane fupprtmitur. (um a. mihi indifcipUnis philofophtcü ad man'
datumVenerandafacultatis phtlofophica
βccimtη aliquodfit
e-dendum, hane de veritatematertarn liberalt difcifßone
nonin*
dignamfum arbiträtur, quam pvopterea brevibus pofitiombm
cornprehenfam-i publicacenfura ξβcandtttorum hemmum judicio fubijceredecrevi. Faxit FrinitasSacrcJanÜa^utinomnem
vert-tatatemfemper ducamur /
T Η Ε S I S f.
NAturarä
admirandäe,vcracitatis>
contemplaturijilatuimusvirtutis laudandre
inprimish
maximé
defi-nitionem, offtcium>& extremaej*breviter &proiaiiituti
noftriratione expönere. ί I.
Graecis dicitur hiec virtus ab et privative &
j quod laterefignifkat,quafivirtuslatereneicia.
-III.
Vocem latinamåveroid eil iblido,fincero, & nort
falfo quidamdedueuntialias dicitur hffc virtus candor»
integritas, finceritas. iV..
Qusmvis vero unica, &ut vulgo dicitur fimplex fit
verita^m philofephiatarnentriplickerpotiiTimumconfi. deratur^ inftrumentaliter nimiruni feü Logicé»
tran-fceadentalitexleuMetaphyiice,&Moraliterleu Ethice.
v,
rm ms qurdcmvcritasin
ffqrafifsteίουccnvemeiv tis ccrfitk: Trsnfcendentaiisvoroin conycnicntia re¬ mi) etni irtelleäu divino,· Logier craticnis
cum res
Tthica craticniscum animiiéntentia. VI.
Hac verd? qua: ad tthicam fpedat rurfus
duplex ,·
Legalis ur-a,quafervaturvelin conventionib9&:contia-ftibus, velin judiciocumverum tei!imcmiqm»«4hibetur
cumφ idecdiciturutaiteri fuum
tribuatur, quaproprié
ad)uüitiamreferjidebet, VII.
Alteramoralisjquafervaturetiam
extra Judiciumin
totavita»5cin^s
reb^inquib9
nihilrefert,-ieucuquis etiä
<ine alferi9noxa mentiripoifet· mendaciumtarnen
fugit,
& ve ra dicit,noniolumexdebitolegali
(utloquiturTho¬
mas2. i. q. 109.art.3)ledetiam
morali, hoc eil, non
fo-lum prepterjuiiitiam,iedetiåpropterhoneftatem. Qui
verum smat»&:in quibus
nihilrefert,vera dkit, ismulto
magisvera dicit, inquibus
idmagncperc
refert, & men¬dacium fugit, 11tremturpem...
Vill.
Neshac vice moralemconiideramusveritatem,
qua?
in tota vita fpe&atur, & in civil!
ccnverfatione quam
maximércquiriturdiciturq;
proprié veracitas&definitur
*virtuiJernjcnejnjtßiiutota#lita
veritatem trofitendi·
iX.
Objeßurn veracitatis non iblum iermo efl, fed &
geflus,veilitus, adeoq,· omne id, quoanimi noüri fenia
iignificare & alijs predere folemus.
X.
In his enim cmnibnscxceflus
& defeßuscflepoteil, cumvelpipvcl
minus,quaminre &mentceil,dicitur> aut
fignificätur. Quarc & in
hls
locum haberepoteilmc-diocritas, inquaratio virtutis conllilit,
iXL
Officium veracisefl profiteri veritatem, nonfoium in pa£tis conventis ( quodproprié ad juilitiam fpe&at) fedin ijsetiam reb?,quae citra injuititiam hoc yei illomo¬
do fieri poifiintj &talem fe verbis, fa&is totaq,- vita de~
monitrare quaiis infe eil ; omniacandidéagere & aperté
nihildißimuiareneq; verbis neq; vita, nifi ob juilas
cau-ias> idtarnen fine dolo atq;mendacio.
ΧΪΙ.
Inveritatistarnen profeifionemagna cautio
&pru-dentiaadhibenda eil, non enim quaevis cuiq; femper &
ubiq; propalanda veritas eil, Ted ratio circumflantiarum
habenda, 6tqua?in veritate varietas eil, diügenter
obfer-vanda, gradusq; in ea neceilitatis accuraté difcerncndi funt. Itå enim veraces eife debemus, ut iimui fiuius
prudentes, XIII.
Mütltafunt, non fblumprivata, Ted vel inprimis pu¬
blica, adqua?, reticenda&occultanda, vel juramentovel
fidei &amicitiaejureobilringimur: Nonnullafunt,qua?
tantum admandatumMagiilratus vel alterius, qui nobis
pneeft, fas eiljndicarc: Alia ap.
quosvis,quorum intereil
ea cognofcere,proferenda:Qua?dam promifcu?
fine
Q-mni refpeclu ac reilriilioe pofiuntpropalari.
XIV.
Alia veritas concernitreligioncm & res
Ecclefiafli-cas,ubi ratiodiverfa eilminiflrorum Stverbi auditorum:
Alia resciviles concernit, qua? vel exigitur
å nobis vel
non: finon exigitur poteil
reticeri,
fi
veroexigitur,
at-tendendum eil, an perfona privata interroget
publicarn»
an publicaprivatam, an
deniq; privata privatas,
biq;
confrdérafydum
eA negotium privatum ne At an publiciun*&utfum interrogatiocedatin Reip. falutem&privatarp proximi utilitatem,( inquocafu veritas nequa-quam diAimuiånda) anvero utrumq;lacdat. Si periona
privata abaiia privataquseret, quodipii fcireexpcdiat,
re-ticeri veritasnon debet, iivero nonexpediat
> fecus
judi-candumeA. XV.
Veritati in genere opponiturmendacium, cumquis
fallendi animo iciens volensq; verbisaut vita
profitetur,
quod aliter fe habere exiAimat,feu,contra quamin
men-te,voluntatevei affeclu habeu
XVI.
fn mendacio
proprié di<Ao duo funt, voluntas
di-cendi talfum, 6c animus fallendi,
quas fi non adiint,
mendacium proprié dici non poteA. UndémanifeAum
eA, fäbulas, Apologos, parabolas, &
quosvis Rhetoricos
apparatusnon effe mendacia, cuminillis neq,· voluntas cAdicendi falfum neq;
animus fallendi.
XVII.
Quin & adeo ad mendacium voluntas
requiritur?
utetiam mentiri ccnfeatur is,
qui veradicit, il iciens &
animo fallendi ea dicat. Formalis enim ratio
a&ionis
moralis abele<Aione& voluntate
dependet. Quicquid
veroa&ui
competit,prout
voluntariuseft,per
fc ei inefbquod finevoluntate, peraccidens.
XVIII.
CaufaefFciens &
primus mendacijauthoreAdiabo* Ius,turbatoriocietatis human«. EfFiciens
vero
propin-quaeA errormentis, deindé voluntas,
quae ikpé contra
conicientiam fal fa defenditvelvanaquådam levitate, vcl
Audio laudis, honoris,aut
pecuni«& lucri.
Mcnda-XIX.
Mendaciumvulgo triplexfatuitur; efßciofum,quod ad juvandum,· Jocofum,
quod ad dele&andum
;Perni-ciofum > quodad
nocendum
comparatumcft.
XX.
Omnequidem
mendacium fuå
natura malum > &pcccatumcenfetur,
quiaabufus eft
verborum,
quaepro-ptereafuntinftituta,
non ut pereafe
invicem
homines
fallant»fcdut animifenfa intcr fe communicent.
Ver-bis igituruti
ad fallaciam,
nonad quod inftituta
funt»
peccatumeil»
utgraviter loquitur
Auguftinus.
Undé
& Ariftoteles dixit mendacium perfe
improbumcflc
& yituperabii^, XXI.
C^are
mendaciaetiåofficiofa
mala& peccatacéien-tur; qua:
enim
peric
&fuå
naturamala
funt,
nulla
ullius effc&i ratione*, nullo bon«caufa: obtentupoilunt
fieri bona. Nec mala facienda fuqt, ut
eveniantbo-na .· peccata igitur &
hxc
mendacia
funt, ied
qua:levern
habentculpam. XXII.
Si vero ofHcioii mendacia c cenfu mendaciorum
cximinonpoflint, multo minus
jocofa,
cum&
ipfa
(a-era fcriptnracondemnetomne
ftultiloquium,
Eph.
5.&:
omne Vcrbum otiofura Matth. 12.
XXIII.
Pernicioia mendacia präster
propriam
rationem
mali, detrimentumaltcri adferunt»undé & injufta funt,
& omnium deterrima atq; virobono,
quåm
maximé
tu-gienda. ^ _
XXIV.
Infpecieconfideratum
mendacium
exceflum
habet
atq;defedum : poteft enim vel plus
dici,
quåm in
re&
menteeft, velminus, undé licut veritas ümplex
eit,
fic
XXV.
Cum in profefllone
veritatis modus
exccditur , &plusdicitur,eilarrogantia,* Cum veröminus, eil
diftlmu«.
latio, XXVI.
Arrogantesres
gloriofas Tibi
vendicant,
&:
aut eaίί~
bi ineile fingunt, qu«revcrå
noniufunt,
aut majora,quam infunt.
XXVII.
Quidamverohoc faciuntnullius rei qauså, Ted
tan-tum quia
mendacio
deleftantur, hi ievcs potius
&nuga-eoresvidentur,quam mali &improbi;Non n. ilucjioséalijs
nocent* Tedpoti9deridendosfealijspr&bent,de &dc
apud
homines perdunt. XXVIU.Quidamic honoris aut pecunia; & Iucri gratis ja-dfcant, qui deteriores funt, quia non folum mendacio, Ted ambitione &intcmperantia, imo etiammjufiitiä
peC-cant, atq,· ijsfe muneribus ingerunt,quibusgerendis
mi-nuncfunt pares. XXIX.
Dilfimulatores funt,qui Yelmaximégloriofe omnia
de fe negant, ne videanturarrogantes, utfecit Socrates ;
veiqui resparvasapertiilimas,&in promptu poiltas fub
ipeqie modeftia? diilmiulant: calesfunt hömints abie&i,
atq,·contempti, prioribus multodeteriores.
XXX.
Diillmulatiointerdum arrogantiae fimiiiseft.· nam nimium fibi aiTumere , & parum icu& plus juilo de
min9attribuere,arrogantiseil. Quod Diogenes contra ^hodianos & Lacedaemonios notavit. Cum enim
O-lympiara vcniilet& Khodianos quosdam adolefcentes
videretpretioiis& magnificisveilibusamidlos, cum rifu
inquit: Hoc nihil eßpraeterfaßurru. Dein decum
inci-deret in Lacedsemonios vilibus & fordidis tunicis
indu-tQS)Hiet
inquit,
alm eß faßus. Tale quid & SocratesAntiflheniobjecii, cumvldefcteéan attritam veftis par*
tem femper in confpeflum protendcre: £juin deßnüs
inquin» arrogantiAmtuamnobüprodere» XXXI.
DiiFimuIatio tolerabilior eil»quåm arrogantia» quia
majorem comverackate convenicntiam habet, minus
noxiaciviliiöcietati& converfationi minus incommoda eil. Utraq;tarnen, tanquam Vitium viro bono inaximd
iodignum» itudiofé fugisnda-.
Non tamcn exiilimandum eå, omnem
fimulatiö-nem&diifimulationemeilevitiofam» fedeamtantu, quse
fub mendacio proprié di&o continetur> feuquac cum mendacio conjun&a eil.
Hsec flriäim de veracitate proinflitutinoilri ratio-' ne di€ta fufficianc^
Soli DcoAltiilimo, quifonsverkatis&ipiaveritaSeil» honor-iitacGloriain iecula feculorunL».
/. Analiquts poffit verum dtcere Logicé
> fimul
mentlri
Etbice?Aff.
s. An aquivocationet Jefwvitic* contrarientur veraciiétti
Af
3.. Anfides hareticü
datafervandafit / Aff*
XXXII.15TIONU