M O N O G R A P H I A
M Y C E N A E U M S U E C I A E
QUAM
VENIA AMPL. FACULT. PHILOS. UPSAL.
PRÆSIDE
ELIA FRIES
BOTAN. ET O EC O N . P R A C T . P R O FE S SO R E R E G . ET O R D . B OR GST.
R EG G . O R D D . D E S T E L L . P O L A R f ET D E D A N N EB R . E Q U IT E A C A D . S U E C . OCTODEC1M VIUO
R . A C . U PS. H . T . R E C T O R E
P R O G R A D U P H I L O S O P H I C O
M ODESTE P R O PO N IT
C A R O L U S J A H A N N E S J O H A N S O N
S U D E R M . NE H IC . S T I P . Z E D R .
IN AUDIT. GUSTAV. D. XXVII MAJ MDCCCLIV.
H. r, m. s .
P» *•
Ü P S A L I Æ ,
C. A. Le f f i e r, r e g. a c a d. t y p o g r.
T H E S E E af R E S P O N D E N T S * .
1.
M a n h a r ofta y t t r a t , a t t N a t u r e n för oss fram s tä lle r sig så h e lg ju te n och a t t v e x e l v e r k a n e m e lla n dess olika d e la r ä r så s t a r k , a t t vi ick e k u n n a tä n k a b o r t en e n d a a f d e m , u t a n a t t hela n a t u r e n s k u lle s k y n d a sin u n d e r g å n g till m ötes. Vi se o ckså d e t t a i d e n v e x e l v e r k a n , so m e g e r r u m em ellan v ä x te r och d j u r , i d e t d e förra b e tin g a och u tg ö ra m edel för d e s e d - n a r e s til l v a r o , l ik a s o m , o m d essa s a k n a d e s , v ä x tv e r ld e n sanno
likt s k u lle få e t t h e lt a n n a t u t s e e n d e , än d e n nu äger. Bland d e d j u r , som s ä r s k i l d t a f s k a p a r e n s y n a s fått den b e s t ä m m e l
s e n , a t t fö rh in d ra v ä x tr i k e t s alltför s t o r a u t b r e d n i n g , intaga in
s e k t e r n a e t t u t m ä r k t r u m såväl g e nom d e n u to m o rd en tliga m ä n g d , h v a r i d e f ö r e k o m m a , som ock till följe a f den visa a n o rd n in g , a t t h v a r j e v ä x t o ftas t bland d e m e g e r sina b e stäm d a fiender.
2.
O t v i f v e l a k t i g t sk u lle dock d e ssa d j u r , sig sjelfva ö f v e r - l e m n a d e , i n n an k o r t förstöra h ela v ä x t r i k e t , såvida ej ä lv e n d e r fö r e en g r ä n s v o re satt. Härtill h a r n a t u r e n , i sina a n o r d n i n g a r lika e n k el s o m v is, v a lt d e t s ä k r a s t e m e d l e t, in se k te rn a sjelfva. U t o m d e n s t o r a m ä n g d e n a f rofinsekter gifves d e t ock otaliga s lä g te n och a r t e r , sy n n e rlig e n bland o rd n in g a rn e Diptera och H y m e n o p t e r a , hvilka u n d e r sitt larvtillstånd såsom p a ra s ite r lefva uti v ä x t ö d a n d e l a r v e r , som d e förstöra och h v a rig e n o m d e s s a s alltför sto ra u t b r e d n i n g på e t t s ä k e rt s ä tt hindras.
3.
Till följe a f d e n stora in v e r k a n på v ä x te rn a som in se k te rn a u t ö f v a , a n s e vi e t t d j u p a r e s t u d i u m a f och en n ä r m a r e b e k a n t
s k a p m e d d*'ras e konom i och lefnadssätt v a ra a f g a n s k a stor v igt för L a n d t - och S k o g s h u sh å lln in g en .
M Y C K N A .
JLiimiles vastae el admodum naturalis hujus gregis diu vacillarunt, ignota Collybiarum minutarum d if ferentia essentiali, quare hae vulgo ad Mycenas rela
tae fuerunt. Haec vero posita est in margine n uin
quam in v o lu to , sed primitus recto et stipiti parallelo- adpresso, nec patente et involuto. Major adest eum O mphaliis Mycenariis, in bivio o m n ino positis, aili- IIitus, sed harum pileus um bilicatus et lamellae de
currentes, Mycenarum expansus campanula tus et \ ulgo umbonatus. Cum aliis Leucosporis vix comparandae.
Hiatu!'ae9 genere movendae, pileo secus lamellas ve
li for mi-fisso, lamellarum tenuitate et structura longe distant et regionibus calidioribus privae.
Species Mycenarum inter se intim e connexae s u n t , in genere tamen adm od um nobiles et pul
chellae. Stipes eximie cartilagineus, fistulosus ( n e c junior farctus); in variis vero tubulus liquore lacleo colorato refertus, in aliis extus glutine d elib u tu s, plurimarum radicatus est, sed minorum basi, in or
bem dilatata, matrici applicatus I. omnino insitilius.
Pileus plus minus membranaceus, saepe tenerrim us, totus vel margine striatus. Lamellae liberae 1. ad- nalae, at dente modo, nec vere decui rentes. P lu rimae Mycenae epiphytae s u n t , at raro definitae sta- sioni adscript»?; post pluvia aestivales frequentius em ergunt in serum autumnum persistentes et grex A. galericulati per hiemem sim ul. Fugaci indole con
spicue recedunt vaiiae species concolores, tenerae, sublerreslres. Plurimae inodorae, quaedam vero odo
rem lorlem alcalinum 1. raphanoideum spargunt.
Nulla species esculenta.
1. Ca l o u o n t e s. Lcififel hiriim acies colora la. ob
scurior, plus m inus denticulata. ( C I V . A g. san
g u in o len tu s, ad Lactipedes relatus).
1. A g . M y c . p e l i a n t h i n u s. Epicr. p. 9 9 . — Ic. Bolt, t. 4 ' f ' u baud bona.
Inter folia decidua in fagelis et quercetis Sue- ciae meri<lionalis baud frequens, at in Hägnen ad Femsjö, Näset ad Odensjö etc. quotannis milii ob
vius fuit; Upsaliae vero in Vårdsätra-park unica tantum vice. Princeps sua gregis, praesertim colore inconsueto ab omnibus recedens et pileo carnosiori convexo (b a u d campanula t o ) inter Collybias et Myce
nas ita interm edius, ut tantum aflinilas naturalis, quam vis rem otior, cum A . pu ro et sqq. huc tra
hat. Stipes fistulosus, 2 — 3 une. longus, 1— 2 1 in.
crassus, aequalis, basi interdum incurvus, teres, fir- m u lu s, pileo concolor sed pallidior, laevis, glaber vel sursum f ib r illo s u s , nudus. P ileu s diaphanns, c o n v e x u s , obtusus I. obsolete umbonatus, 1 */2 une.
latus, dilute p u rp u r eo-J i v i du s ^ siccus ex pallens al
b id ior, disco carnosus et laevis, margine membra
naceus et striatus. Caro disci sat crassa , alba. L a
m ellae truncalo-ad nexae, exim ie sin u a ta e , distan
tes, reticulo venoso elegantissim e c o n n e x a e, qua- ternalae, ultra lineam latae, obscure vio la cea e, acie ex im ie nigrodentata. Sporae om n ino albae, quod aegre fingeres e lamellarum colore Pratellino, quare Persoon inter Pratellas recensuit et acur. La.sch pro nova Pratellae specie QA. m edealis) descripsit.
2 . A g . My c. b a i a n i n i s . Berk.! — Epicr. p. 99. —
Icon. B erk in Ann. et M ag. N at. H ist. i8 4 3 • In fagelis raro ad fructus fagi dejectos ex B e r
keley ; nos ad truncum Pini legimus fungum QAg.
p ristoides l. c . ) tam ailiuem , ut distinguere vix
liceal. S tip es lislulosus, r ig id u s , incurvus fiexuo- su sv e, 2 une. et ultra longus, 1— 2 lin. crassus, ae
qualis 1. deorsum attenuatus, basis vero tu bercu lo villoso in c ra ssa ta , laevis, glaber, ru fo -b ru n n e u s, a- p ice albidus subpruinatus. P ileu s cai noso-membra- naceus, e campanulato expansus, primo obtusus, dein u m bonatus, 1 uuc. latus, non nisi margine stria- tulus, sed superficies im p o lita , ru gu losa , potius quam la ev is, colore alutaceo-inoarnato in nostro, in 13er- keleyi subochraeeus. Lamellae alteuuato-adnexae, Iere liberae, 2 — 3 lin. latae, ventrieosae, su bdistan tes , reticu lo venoso c o n n e x a e , pallidae , acie p u r pu ra scen tes , spiculis confertis denticulatae. N o b i
lissimae sp eciei, A. cohaerenti analogae, specimina pauca nec bene evoluta tantum legimus.
3. Ag. Myc. AUHANTIO-MARGINATUS. Epicr. p. 1 00. --- Icon. F l. Dan. t. /292. f . 2.
Supra acus Pini in pinetis densis raro. In Smolandia bis terve legimus. Pileo carnosulo, e carn- pauulato co n v ex o , instar A. p e lia n th in i, haec quo
que ad Colivbias revergit, ceterum vero sequenti concolori adeo allinis, ut ejusdem sistere formam magis obesam facile lingerem , at transitus hactenus 11011 observavi. Stipes firmus, fistulosus, basi in
fla tu s ventricosus el v illo strigoso luteo cinctus (a t vix ra d ica tu s), 1 — \ / 2 une. longus, basi 3 — 4 lin., apice vero 1— 2 lin. crassus, laevis, glaber, livido- pallens. P ileu s disco carnosus, e campanulato con
v e x u s , obtusus vel obsolete umbonatus, unciam I.
parum ultra latus, la e v is , g laber, olivaceo-fuseus, vetustior expallens, margine recto, in udo et e x p li
cato margine lanium strialulus. Lamellae, admodum ventrieosae, hinc valde a tte n u a to -a d n e x a e , quare p rim o obtutu liberae apparent, confertae, venoso- con n exae, Ii vido-vii eseentes, acie aurantio dentata I. potius Jlocculoso-penicil/ato. Sporae albae.
4. A g . M y c . e i . f . g a n s . Pers. — Icon. Fl. Dun. t. aouj. / ’. 2.
In pinetis, lam montanis quam campestribus, ad terram, viarum latera graminosa etc. vulgaris, gregarius, odore debili foeniculaceo 1. etiam obsoleto.
S tipes fistulosus, rigido-slrictus, 2 une. ri ici Ler lon
gus, lineam crassus, aequalis, lividus, basi lioecoso- fibrillosus. P ileu s m em branaceus, cam panniatu s , plus minus umbonatus, */2 uuc. ct ultra latus, stria tu s , glaber, fusco- aut livido-llavescens, opacus nec liygrophanus. Lam ellae ad natae, dente decurrentes, lineares, leviter distantes, distinctae, colore mutabi
l e s , vulgo lividae, ad latera caesiae, at variant albi
dae, lutescentes etc., acies vero semper o b scu rio r, cro cea , in tegra nec manifeste priorum more dentata.
5 . Ag. My c. a t r o m a r g i n a t c s. Epicr. p . 101. — Icon.
N o stra in Mus. /4c. Sc. Holm.
In silvis circa U psaliam , v. c. in Kungsparken, ad terram quotannis at solitarius obvius, tantum autumno seriori. Species nobilissima, vulgo elata, d em u m fragillima. Stipes fistulosus, strictus, J r a g il- lim u s , 3 — 4 une. longus, lineam crassus, aequalis I.
sursum leviter attenuatus, interdum tortus, s u lc a tu s , glaber, opacus, ciuereo-fuscus, apice dilutior, basi radicatus obsoleteque fibrillosus In vetustis tubulus interior secedit ab exteriori. P ileu s e x im ie m em branaceus, conicus, dein conico-campaiiulatus, laxus, profunde s u lc a tu s, glaber, udus obsolete viscidulus, 1 une. alliis et latus, fuscus, citca marginem di
lutior. Lam ellae le v ite r a d n exae, postice atte
nuatae, ceterum fere lineares, angustae, 1-—1 ^ Iin.
latae, baud confertae, nunc distinctae, nunc va«e vcuoso-connexaej, p u lelire c a n a e , ad latera in colo
rem carneum obsolete vergentes, acie tenuissim a con
sta n ter nigra. Au J . atrata argi natus Lasch. —
Iruucigcnus, caespitosus, tinnior — idem s it, nrxi satis liquet, sed species mutabilis est et sq. varietas no
tabilis. ß ) pseudo-junthinus. Slipes e x im ie stria
tus, fusco-purpureus. Pileus fusco-pm pureus, disco obscuriori laevi, margine striato. Lamellae confer
tiores, albae. Cum praecedeule, etiam serotinus.
6. Ag. Myc. a v e n a c e u s . Epicr. p. 101.
In fagetis umbrosis, Aug. et Septembri admo
dum p lu v iosis, vulgo denso agmine (u t non caespi
tosus) nascentem legimus ad Femsjö Smolandiae. Prae
cedenti affinis, at minus speciosus, tenuior et adluic magis fragilis. Stipes fistulosus, strictus, 3 une. et ultra longus, lineam vix exced en s, aequalis, la e v is , glaber, sp le n d e n s, exsuccus, einerascens, basi fi br i His laxis pilosa radicans. P ileu s exim ie membranaceus, e conico campanulatus, o b tu su s, */2 une. et ultra a ltu s, le v ite r s tr ia tu s , glaber, o m nino siccus, fu
scu s, d em u m caesio-lividus. Lam ellae ad natae, con
fertae, d is t in c t a e , lineares liueamque lalae, 2 — 4-na- tae, ca n d id a e, acie fusca, obsolete spiculosa. In hac serie medium jure tenet locum inter praecedentem et se q u e n te m , sed etiam A. v itr e o adm odum af
finis est.
7. Ag. Myc. rcbi\omai\ginatus. Epicr. p. 1 0 1 . — Ic.
N o stra in M us. Ac. Sc. Hnlm
Est inter vulgatissimas Mycenas ad ligna mu
c i d a , ram os, strobilos in silvis variis su bh u m idis, ut pin etis, ainetis etc. et jam aestate ( J u l i o ) obvius.
Coloribus ad Galericulatos accedit, at minor, haud caespitosus, subfragilis, inodorus, exsuccus. Stipes fistulosus, rigido—fragiIis, 1 — 2 une. longus, lineam vix ex c ed en s, aequalis, saepe eurvato-adseendens, laevis, glaber, Iivido-pallidus. P ileus m em branaceus, campanulatus, obtusus, uncialis circiter, striatus,
glaber, hy prophanus , /ivido-rubescens 3 fuscove-pur- purascens, e x p a li ens 3 (c o lor ceterum variabilis). L a
m ellae adnatae, denticulo decurrente, d ista n te s, d i
stinctae, haud ventricosae, ex albido griseae, acie fu sco -p u rp u rea 3 haud manifeste dentata. Cum d . sanguinolento, longe tenuiori, rnulla babel communia.
8. Ag. M y c . c o c c i n e i i . u s . A. strobilinus. P. — Epicr.
p. 101. — Icon. F/, Dan. t. 2 0 2Ô. / ’. i.
Apud nos numquain legimus nisi in fagetis um
brosis inter folia decidua, suis vero locis abundan
tem et fasciculatim nascentem. Totus fungus niti
d u s, p ersisten ter coccineus, nec decolorans l. expal- lens. Stipes fistulosus, rig id u /u s, 2 une. longus, lineam crassus, aequalis, exsuccus, laevis, glaber, basi albo-strigosus. Pileus e couico campauulalus, membranaceus, umbone carnosulo laevi a c u to , in ambitu striatulus et saepius dilutior, d— 5 Jin. latus, glaber, siccus. Lam ellae adnatae, dente tenui de
currentes, distantes, distinctae, alternae, pileo paulo dilutiores, sed acies obscurior, atro-sanguin ea. d g . coccineus Sow. t. 197 ( = A. strobilinus P .) ad nul
lam aliam speciem mihi notam ducere valeo, licet stipes solidus pictus sit, sed locus natalis a meo tam a lien us, ut nomen mutare necesse duxerim.
9. A g . Myc. roseluus. Epicr. p. 101. — Icon. N o stra in Mus. d e . Sc. Holm. — Fl. D an. /. c. / . 2.
Inter folia et muscos in pinetis tam montanis, quam campestribus, ubique vulgaris et frequens, laxe gregarius. Plurima cum praecedente habet com
m u nia, sed certissime species distincta. Minor, te
nuior, m ollior, dilutior, totus pulchre r o seu s, de- m u m que expullens. Stipes praecipue mollis et basi albolom entosus, nec strigosus. Pileus lotus m embra
naceus et striatus, absque umbone prom inente acuto
et laevi, e campanula!o hemisphaericus, obtuse um*
bonatus, leviter hygrophanus. Lam ellae dente vix decurrentes, roseae, subdistantes, acie atropu rpu rea.
Reliqua conveniunt. Haec et prior species nullo modo variant, sed habitum, staturam et colores semper immutatos serv a nt, A. rosellus modo senior expaliens.
II. Ad o n i d e a e. Color semper purus et laetus,
num quam fuscescens 1. cinerascens, lamellis unicolo
ribus haud decolorantibus. Stipes siccus, exsuccus, absque basi dilatata vel insititia.
1 0 . Ag. My c. p u r u s. Pers. — Icon. N o stra in Mus.
Ac. Sc. Hohn.
In s i l v is , pratis muscosis, ericetis etc. ubique vulgatissimus, adeo proteus et praecipue magnitudine et coloribus ita va i ia bi l i s , ut vulgo in multa spe
cies d iv e lla tu r , at om nium nexus manifestissimus esi.
Odor d ebilis Raphani. Stipes fistulosus, rigidus, su bten a x , 2 — 4 une. longu s, 1 — ‘2 lin. et ultra cras
sus, aequalis I. majorum sursum attenuatus, laevis, glaber, basi villoso-fibrillosus, roseus, purpureus, li- lacinus, caesius, albus. Pileus disco earnosulus, e campanulato expansus, dem um planiusculus, umbone obluso laevi mammosus, ly 2— 3 une. latus, glaber, margine striatulus; variat vero membranaceus, cx maxima parte striatus. Color variat instar stip itis, sed saepe ex pallens. Margo junior rectus, ut certa sit Mycenae species. Lam ellae ad natae, sed latissi- m ae, hinc late em argin atae l. sinuatae apparent, venlricosae, elegan ter r e t i c u l a t o - c o n n e x a e pallidae 1. albidae, acie concolori integerrima. Plures varr.
seorsim proponere utique licet, at nullos lim ites sta
biles invenire. Praecipue notabilis est forma tota lactea, pileo saepe luteolo, alia prorsus nivea, sti
pite veutricoso. Harum affinitatem cum vulgari for-
ma rosea vel liare licet,
11. A g . M y c . z e p b i r u s . Epicr. p. 102. — Ic. N ostra in Mus. A c. Sc. Hohn.
Ad terram et inter ramenta, tam in silvis fron
dosis, quam acerosis vulgaris, praecipue in Smolan- dia copiosus. Gregarius, rigidus, fragilis, mihi ino
dorus. Stipes fistulosus, 2 — 3 une. longus, 1— 2 lin. crassus, aequalis I. sursum leviter attenuatus, teres, s tr ia tu /u s, junior undique vel saltim apice albo-squarnulosus, deinurn n u d u s, ru fesceris, basi in curvus, lanatus. P ileu s su bm cm bianaceus, dia- p han u s, e campanulalo convexus, obtusus, uncialis, ad medium striatus, glaber, non hygrophanus, / i v i - d o -ru b el/u s, albo-incarnalus, disco subinde fusce- scenle. Lam ellae a d n atae, d enticulo subdecurrentes, latae, at non v e n tric o sa e, d em um secedentes, vage venoso-connexae, 2 — 4-nulae, albae. Habitus quo
dam m odo prioris, at vix rite allinis.
12. A g . M y c . Ad o n i s. Bull, — Icon. N o stra in M us. A c. Sc. Holm.
In graminosis nemorum frondosarum admodum rarus, pulcherrima specimina nuperius (p ost iconem 1. c. citato p ictam ) reportata e montibus Gottsun- densibus. Praecedentibus longe m inor, tenuior, pi
leus mihi pulchre roseo-ruber modo obvius; ex Bul- liardo quoad colorem aeque varius ut A. p u ru s ( q u i A. roseus B u l l ) . Stipes fistulosus, f i/ i f o r m is, ß e - jcu osu s, 2 une. longus, */2 lin. crassus, aequalis, lae
vis, glaber, c a n d id u s, pellucidus, neutiquam visci- dus. P ileu s subm embranaceus, cam panulalus, ratione stipitis admodum parvus, 3 — 4 lin. altus et latus, minute et fere obsolete p a p illa tu s, la e v is, glaber, ciica marginem pellucid o-sliiatulus, in forma Gott-
janlhina primo obtutu aegre divi-
sundensi coccineus! Caro pertenuis, saturatior. L a mellae u n c in a to -a d n e x a e , adscendentes, p erten ues, angustae, iucarnatae 1. albae.
13. Ag. M y c . c h e o r a n t h u s . Epicr. p. 1 0 2. — Icon.
N o stra in M us. Ac. Sc. Holm.
Locis graminosis silvarum in Scania, aestate pluviosa, rara at elegantula species. Stipes fistulo
sus, s tr ic tu sj uncialis, lineam fere crassus, laevis, glaber, v ire sc e n s , basi pubescens, prioris firmior, b revior, nec radicans. P ileus submembranaceus, disco nem p e carnosu lo, cu cu lla to -ca m p a n u la tu s, ob
tu s u s , 2 — 4 lin. a ltu s, glaber, viridis, udus striatus.
Lamellae sinuato-adnexae, latae, subvenlricosae, 2 — 4 - natae, confertae, a Ibo-vi ren tes. A priori clare d i
versus non m odo colore, sed etiam statura. Hac ratione o m n in o recedit A . adonis v ir id is Bull. (A . viridulus P . ) , qui colore cum nostro congruit.
14. Ag. M y c . a t r o c y a n e u s . Epicr. p. 109.
Ad terram supra acus pineos in silvis Smolau- diae densis ex e u n te Octobri, species adm odum rara et distincta, ad hanc gregem potius quam Fragili- pedium referenda. S tipes fistulosus, f il i fo rm is, 1 ^/2
— 2 uuc. longu s, a basi bulbillosa leviter attenuatus, fere aequalis, rigidus, fragilis, laevis, g laber, atro cyaneus. P ile u s membranaceus, campanulato-con- v ex u s, d em um exp lanatus, umbone difforin i, subangu- lato, rugoso, o b tu so , fu sco -n ig ricu n te g ibb u s, ad um
bonem (e tia m s iccu s ) profunde su lc a tu s , i//i une.
latus, griseo-coerulescens, polline albo detersili co n spersus. L am ellae collariato-junctae, atten u ato-ad- n a ta e , ventricosae, distin ctae, distantes, albae. Haec descriptio ad forrnam optim e explicatam facta sed oc
currunt aliae m inus explicatae et aegre d ign oscend ae, ad qualem H atschii fig u r a 8y facta. Afiinitas
plene non liquet; A. lineato sit proxima.
15. Ag. Myc. m n e a t u s . Bull. — Icon. B ull. t. S'il, f . 3. nostro obscurior.
Ad terram inter muscos in nemoribus et piatis, bine in d e , sed parcius obvius. Species colore sat m utabilis, tenuis et mollis. Stipes fistulosus, fili f o r m is, 2 une. longus, aequalis, laevis, glaber, ut plu
rimum ß n v e s c e n s, ad basin albo-vil losus, subvelu- ti ii us. P ileu s ex im ie membranaceus, e cucullalo campanulatus, obtusus, 3 — 5 lin. altus et latus, in
terdum major, lineato-sui'catus > glaber, in meo vulgo fla v e sc e n s y sed variat albidus. Lam ellae adn atae, lin eares, su b d istan tes, distinctae, albae, acie conco
lori integerrima. Haec descriptio ad specimina Sruo- landica facta. Upsaliae in c Ilibus apricis prope L ug
net raro legi s im ilem , at gravibus notis recedentem, babilu A . d lca lin i, sed inodorum. S tipes lig id u lu s, flexuosus, n ite n s , fla v u s . P ileu s exacte campanu
latus, exim ie lineato-striatus, fu sce scen ti-fla vid u s.
Lamellae simpliciter adnatae, crassae, distantes, le
viter venti icosae, griseo-albae. Haec forsan potius est Bulliardi forma.
1(3. Ag. M y c . lu teoalb us. Bolt. — le. Boit. t. 38. f . *.
In pinetis inter muscos raro, Ilolmiae frequen- tior videtur, Upsaliae vix lectus. Adm odum graci
lis, sed firnndus, siccus, pileo stipiteque luteis sub- nilidis. Stipes fistulosus, f l l i f o r m i s, 1— 2 une. lo n gus, aequalis, su b flex u o su s, t e n a x, glaber, laevis, basi subfibrillosa. P ileu s membranaceus, acute cam- panulalus, expansus um bon atu s, 3 — 1 lin. altus la- tusque, pellu cid o -stria tu lu s (non su lcatu s) , glaber, baud expallens. Lam ellae a d n a ta e , subuncinatae j postice primo junctae, latae, alternae, distinctae, candidae, acie integerrima. A. Adoni videtur pro
ximus ejusque var. flavescens Bull, lnine forsan special.
17. Ag. Myc. f l a v o a l b u s . Epicr. p. 103. — Icon.
B ull. t. 2 6 0.
A d terram apricam nudam 1. tenui gramine tectam in collibus silvaticis et ericetis Smolandiae cater vati m nec raro. Stipes fistulosus, r ig id u lu s , s tr ic tu s, unciam longus, 1 i 11. crassus, aequalis, arrh i- z u s, pellu cid e albu s, basi glaber, sed apice p ru in o sus. Pileus submembranaceus, fere ca rn o su lu s, e campnnulato convexus, dein e x p la n a tu s , um bonatus, Va une. et ultra latus, glaber, laevis ( n e c vere stria
t u s ) , siccitate rimose fissus, ocln a ceu s, J la vo -a lb u s 1. om nino albus. Lam ellae ad nexae, mox secedenti- liberae j dem um planae , ventiicosae, d ista n te s, albae.
Hic a vicinis clare diversus est; in Syst. Myc. co n funditur c u m s e q u e n le , cujus forma ericetorum ad banc speciem spectat. ( A n forma pithya sequ. h. 1 . /) 18. Ag. Myc. l a c t e u s . Pers. — Ic. i \ ostra in Mus.
A c. Sc. Holm.
Est e vulgatissimis in pinetis ad terram, acus, etc. semper dispersus, nec caespitosus, totus albus.
A ) Stipes fistulosus, 3 une. longus, aequalis, sub- fi lifo r m is3 f le x i li s } laevis, glaber, basi fibrilloso-ra- dicatus. P ileu s membranaceus, campanulatus, sub- umbonatus, */2 une. usque latus, udus striatus, siccus la evis. Lam ellae adnatae 3 adscen d en les, c o n fe r ta e, a n g u sta e j distinctae, alternae. Hic locis graminoso- inuscosis in pinetis. B ) Stipes uncialis et ultra, flaccidus, basi villosus. Pileus tenuis, papillatus, slrialulus, siccus laevis, 3 — 5 lin. latus. Lamellae vix l/ 2 lin. latae. Supra folia pinea copiose. Hic buc ducere videtur C ) A. p ith ju m QFl. Dan. t.
2 1/ p ^ , variis vero nolis priori propriorem. Totus Jacl( us, basi b u lb illo su s, villoso-sli igosus. S tip es a rrh izu s 3 b revis, vix uncialis, p u lv eru le n tu s. P i
leus couvexo-planiusculus, subumbonatus, striatus,
rngulostts, glaber, 3 — ;') lin. ialus. Lamellar adna- tae, distantes, latiuscnlae, distinctae.
19. A g . M y c . g y p s e u s . Epier, p. 104.
Ad terrain et inter ramenta lignea (Upsaliae ad Gollsunda et Vårdsätra) subgregarius nascitur. Inter inultas Mycenas albas haec dignoscitur statura, forma et stipite stricto fragilique omnino A. P sa th yr. gra cilis* Stipes fistulosus, 3 une. et ultra longus,
— 1 lin. crassus, aequalis, admodum s tr ic tu s et f r a g i li s, laevis, g la b e r , a lbidus, basi \ iliosus, sed u rrh izus. P ileu s membranaceus, admodum te n u is , subinde hiascens more Iere Hiatularum, conico-cam- panulalus, ad umbonem haud prominentem lutescen
tem stria tu s y — 1 une. latus, albidus. Lam ellae adnatae, uec decurrentes, postice lotissim ae et a stipite ad marginem aequaliter attenuatae ut in A.
gracili, at breviores antice latiores, candidae, immu
tabiles. — Non confundatur cum variis formis albis variarum specierum e stirpe A g. galericulatL
A g. la evig a tu s et su d o ru s, etiam c a n d id i, e tota indole ad sequentem gregem referantur. Cele
rum A g. g a leric u la tu s, po/ygram m us etc. variant om nino albae, sed rigiditate, radice et vegetatione ep ixyla dignoscuntur. Genuinae Adonideae terre
stres, subarrhizae, nec umquam vere caespitosae.
III. Ri g i d i p e d e s. Stipes firmus, rigidus, exsuc
cus, siccus, basi radicatus. Pileus haud decolorans.
Lamellae ex albo decolorantes (griseae, carneae 1.
pallescentes). In o d o ri, v u lg o caespitosi et lignât i les.
Haec grex A g. galericu lati omnium d illici 11 i m a , formae innumerae, inter quas mullae rariores qui
dem nobiles et distinctissimae, aliae vero viles et plebejae, inter quas dubium videtur an distinguan
tur vel cui potissimum subjungantur. Selegimus evidentiores, m inus prominentes seponentes.
20. A g . Mrc. coHAFRBNs. Epier. p. 105. — 1c. N o stra in M us. /4 c. Sc. Holm.
Ad tm n c o s vel ad terram inter folia nobilissi
mam hanc speciem in silvis circa Upsaliatn hactenus tantum , at quotannis, legimus. Stipites caespitoso- fasciculati, fistulosi, r ig id is s im i, f e r e cornei 3 4 — 5 une. alti, ‘2 lin. crassi, aequales, laeves, glabri, n i
ti d i , sursum badii ipsoqne apice alb id i, inferne spa- dicei basiqu e v illo a lb o3 quasi helerogeueo, conglu
tin a ti. P ileu s leviter carnosus, eampanulalus, o b tu sus, uncialis circiter, l a e v i s , glaber, sed tactu mollis et adspeclu subvelutinus, colore cinnamomeo 1. nin- brino-fulvo ex p a llen te, margine recto et primitus stipiti ad presso. Lam ellae postice rotundatae, sub- U berae, d ista n te s 3 vulgo venoso-connexae, p e rla ta e , ex albo pallescentes. Quoad stipitem Marasmiis ac
c e d it, sed lamellae o m nino hujus gregis.
+ A g . M y c . p r o l if e r u s. Sovrerb. t. 169.'
Ad ligna putrida circa areas horti in Scania legi fungum d u b iu m , /4. galericu lato valde allinent et iconi citatae sat respondentem. Habitu ad prae
cedentem proxim e accedit, stipiles apice p a llid i, sed inferne fu lv ello -b a dii, et basi villo conglutinati, pileus carnosulus, laevis, pallidus, disco obscuriori fusco obluse umbonatus, margine tantum strialulus, dentumque rimose fissus, lamellae a d n ex ae, d istinctae, pallescentes — tota vero indole, stipite cartilagineo, subfragili ab hoc diversissimus est et mihi plane dubius.
Alia forma a lb a , stipite h yalino — ad truncos.
2 1. A g . M y c . e x c i s u s . Lasch. — Epier, p. 105.
Formam primariam Laschii ad truncos Pini cae- spitosam iu Suecia haud legim us, ad terram vero in pinetis Smolandiae var. minorem solitariam, inodo
ram , a reliquis Galericulatis clare diversam. Stipes fistulosus, r ig id u s , uncialis, lineam haud e x c e d e n s ,
la e v i s , glaber, fu s c u s. P ileus mem branaceus, eoam«
]>anulato convexus, subumbonatus, une. lalus, spadi- ceus (neuliquam cinerascens), disco obscuriori ru g o so, margine slrialo. Lam ellae poslice eximie at- tenualae, quasi Iule horizontalité!' ernarginalae, et (ircu ato-decurren tes, va ld e distantes, distinctae, al
ternae, albae, g l aurescentes. Colore haud ciuera- s cenle lamellarumque indole a sequentibus clare differt.
2 2 . Ag. M y c . r u g o s u s . Epicr p. 106. — le. N ostra in Mus. Ac. Sc. Hohn.
Ubique ad truncos arborum frondosarum vul
g aris, praecocior. Cum aliis ohm A. galericulato subsumtus, inter quos duos saltim typos manifeste diversos distinguim us, hunc aridum admodum tena
c e m , rarius caespitosum, pileo firmo, subobluso, ru
goso sed exsli io, lamellis arcuato-adna!is uncinalisque, e x albo cinereis — et A. g a leri cui at uni genuinum fasci cui alo-caespitosum, subfragilem, pileo tenuiori, prim o conico um bonalo, slrialo, er u g i, lamellis ad- n a lis , dente decurrente, ex albo carneis. At inter hos longa ailest series formarum intermediarum , non
d u m rite definitarum, quarum minorem modo par
tem infra notabimus. In forma typica A. rugosi stipes eximie cartilagineus, fistulosus, rigidus, tenax, le c t u s , demum compressus, vulgo brevis, laevis, gla
b er, pallidus, radice brevi, obliqua, strigosa. Pileus admodum tenax, disco carnosulus, ceterum membra
n aceus, e cainpanulato expansus, demum planiuscu- lu s, subobtusus, plus minus corrugis, semper siccus, ne jove pluvio quidem udus, in ambitu striatus, cinereus, sed pallescens. Lam ellae a rcu ato-adnatae, d en te decurrente, poslice in collarium junctae, sub- d isla n tes, venoso-connexae , latae, ventricosae, ex albo griseae, acie nunc integerrima, nunc serrnlala. Sem
per inodorus. — Inter p lm es Imic accedentes formas
/
