Monographia collybarium Sueciae quam ... præside Elia Fries ... pro gradu philosophico modeste proponit Johannes Victor Björnström Suderm. Neric. In audit. Gustav. d. XVIII Maj MDCCCLIV. H. P. M. S., P. I

M O N O G R A P H I C

COLLYBIARUM SÜEOIAE

Q U A M

■

VFNIA A M P L . FACULT. PHILOS. UPSAL.

PRÆSIDE

E L I A FR I E S

HOTAN. FT OECON. PR ACT* PROFESSORE REG. FT OR(). IIORCST.

IIFGC. ORDD. DR STE M. . POI.ARI ET OE DANN ERR. F Q r i T F ACAD. SCEC. OCTODECIM VIRO

R. AC. l ’PS. H. T. RECTORE

P R O G R A D U P H I L O S O P H I C O

VODES TF PROPONIT

J O H A N N E S V I C T O R B J Ö R N S T R Ö M

S r O E R M . N E RIO.

IX AUDIT G US TA V. I). XVIII MAJ MWCCLIV.

H. P. M. S.

P. I.

U P S A L I Æ .

A * LfI F I K R . REG. ACAD. TYPOOR.

I.

Quicum que m studio Botanices aliquamdiu versatus est, facile perspicit, multa in hac doctrina esse nondum perfecta, multa incerta atque vaga, quæ diligentiore scrutatione atque cura sint definienda! Inter om nia, quæ ad scientiam botani—

cam pertinent, ars systematica sine dubio difficillima est, ut quæ non in rerum natura, sed in cogitatione hominum sit fundata; quo factum est, ut in hac re , quæ ex uniuscujusque opinione atque judicio pendeat, summa inter scriptores fuerit

dissensio.

II.

Primum eæ notiones in system ate sunt explicandae et defini­

endae, quæ in natura maxime sunt expressæ et oculis homi­

num primae o ccu rru n t, genus dico atque speciem. Inter scriptores non satis convenit, utrum generi an speciei maxi­

mum momentum sit tribuendum; plurimi speciem generi ante­

ponunt. Nos au tem , Linnæum sequentes, nihil tam firmum esse putam us quam genus, nec adeo in natura ipsa fundatum , qua de causa contendimus, genus speciei esse anteponendum.

III.

Ad species recte definiendas non satis est ex praeceptis solum artis eas tractare, vel ex characteribus et analogiis eas dijudicare, nam qui hoc solum voluerunt magnae confusionis auctores fuerunt. Multo majoris est momenti ipsam naturam atque biologicas et geograpbicas plantarum rationes spectare.

IV.

Si his rationibus animum intendim us, plantas nonnullas e specieruin numero excludere cogim ur, illas dico, quæ forma modo cujusdam partis ab affini specie differunt, in iis vero, quæ ad biologiam attinent, illi omnino congruunt. Neque tamen hæ varietates sed subspecies sunt nominandae; has enim ipsas credim us Linnæum dixisse ”filia s tem p o ris , exi­

stim antem , naturam vim quandam novas formas creandi ha­

bere, qud singulae species diversas formas gignerent, quæ paullatim fixæ atque constantes species fierent.

C O L L Y B I A.

H y m e n o p l i o r o a stipite cartilagineo heterogeneo spo- risque albis Collybi ae 3 M ycenae et Om phaliae ab omnibus reliquis Agaricorum subgeneribus tam clare differunt, ut facile tamquam peculiare genus (C/ion- dropus) , inter Agaricos et Marasmios in term ed ia m , proponi possent. Inter se distinguuntur Omphaliae lamellis postice aculis decurrentibus, M ycenae mar­

gine pilei (su b ca m p a n u la li) primitus recto et stipiti ad presso, qui in CoUybiis primo involutus, unde pileus e convexo expansus et vulgo applanatus. La­

mellae Collybiarum vulgo postice sinuatae» liberae 1.

leviter adnexae, raro obtuse adnutae, quo a Clitocy- bis differunt, quae differentia probe attendenda , nam cartilaginea stipitis indoles in majoribus quibusdam, v. c. J . p la ty p h y llo, cuticula membranacea fere, am­

bigua est. Ceterum loco natali ep ix y lo insuper d i­

gnoscuntur.

Collybiarum species in genere valde insignes et recognitu faciles, quam vis multae pusillae. Reliquis lentius crescu n t, diutius persistunt et ut vulgo epi- phytae (^matrix vero saepe subterranea et bine radi­

c a ta e !) in diversis terris magis variant, quam fungi terrestres. E d u lem vix novim us ullum praeter Ag.

escu len tu m , in Austria maxime a estum atum , apud nos vero neglectum , licet primo vere vulgatissimus sit. Hic definite vernalis, reliqui omnes aestivales sunt vel autumnales. Multi exsiccati bene conser­

vantur ut Marasmii maxime analogi, sed lamellis le n t i s , inter se contiguis, distantibus, facile distincti*

Color in plerisque variabilis, sed Tephrophanae la­

mellis cinetascentibus peculiarem seriem a reliquis bene distinctam sistunt.

I. Striaepedfs. Stipes v a l id i or , cavns ). medulla spongiosa f a rc t u s , sulcatus 1. filn illoso-slrialus.

1. Ag. Co l l. r a d i c a t u s. Reih. — Sow erb. t. 4 8. G rev.

Scot. t. 2/7.

I n Suecia m e r i d i o n a l i , praecipue in fagelis, m a ­ x i me c o m m u n i s et spectabi lis, s p i t h a m a m saepe al­

t u s , sed in Suecia media longe r a r i o r , s e m p e r mi n or et gracilentus. Ab o mn i b u s nostris longe d i s t a t , sed jam in E u r o p a m e d ia ob v i am venit A g. longipes, valde allinis, in t er r is E x l ra e u r o p a e i s plures. Soli­

t a r i u s , i n o d o r u s , fi rmu s, r adic e r a dic i bus s u b t e r r a ­ neis adfixa. Stipes s t r i ct u s , r i g i d u s , f a r c t u s , 4-—6 une. et u l t r a l on g us , 3 — 4 lin. cr assus, a radice ad apicem a e qual ite r a t t e n u a t u s ( g r a c i l l i m o r u m modo a e q u al i s ) , gl ab ri us cu l us , d e m u m stri at o-sul ca tus ( t e x ­ tura cutis cartilagineae saepe c o n t o r t a ) , pileo vulgo p al l i d i o r , basi radice fu s ifo r m i saepe s p i t h a m a m Jonga caudatus. Pileris ca r nos us , tenui s ( m i n o r u m s u b m e m b r a n a c e u s ) , e conv ex o e x p la n a t u s , gibbus potius q u a m u m b o u a t n s , saepe i rr e gula r i s, 3 — 4 une.

ci rciter latus, glutinosus et qu o maj or, eo e v i d e n t i u s ra d ia to -ru g o su s, colore fusco-oli vaceo, ful igi neo, vac­

c i n o , f u sc o- o ch ra ce o , virescente var ia ns ; v i di mu s etia 11

tot um c a n d i d u m . Caro mol li s, e l as t i ca , alba. L a ­ mellae postice a t t en ua ta e et adfixae, saepe c u m d e n t e d e c u r r e n t e , d e m u m s u bs ec ed e n t es , vent ri cosa e, d i ­ s tant es , crassiusculae, ca ndida e.

2. Ag. Co l i., s e m i t a l i s. Epi cr . p. 8 2 . — Icon.

Nostra

A n n i s pluviosis in silvis circa Upsaliam ad t e r ­ r a m juxta vias etc. copiose, i n t e r d u m caespi tosus, pra eci pue sero O c t o b r i , valde insignis. De nul lius speciei vera allinate et loco magis anceps fui ; ex h a ­ b i t u q u i d e m hujus gregi s, sed terrestris et c u tis

stip itis in tu s fib ro si membranacea. Totus vero sub- carlilagineus, su b ten a x , dimensionibus maVune va­

rius, nunc elatior, nunc pusillus. In forma typica:

Stipes primo farctus, dein subcavus, t e n a x_, e/asti- eu s j a basi subbulbosa et saepe praemorso-radicanle attenuatus, 2 — 4 une. longus, 3 — 4 lin. crassus, fi~

b rillo so -stria tu s, fuscello-

1

dus. P ile u s carnoso-cartilagineus, tenuis, econvexo planus, obtusus, 1— 4 une. latus, laevis, glaber; re­

cens u d u s , piceus, fuligineus I. fumoso-Iividus h y- gropkanus ; siccus nunc pallide cinereo-lutescens I.

isabellinus, nunc grisens; margine pr imo inflexo gla­

bro, d ein patente peljucido-slr iatulo. Caro tenu is , scissilis, vegeta uda, sicca alba. Lamellae postice obtusae (^attenuatae 1. rotun d a ta e), annu/atirn adfixae cum d en ticu lo in stipitem decurrenlc, subdistantes, latae, d istin ctae, albae, dein ciuerascenles, tactu ni- grom aculatue tandemque nigrescentes, at sporae al­

bae. Omnes formae modificationes singnlalim notare baud licet. B ) Stipes interdum curtus, uncialis, 2 lin. cr., aequalis sed curvato-adscendens, omnino so­

lidus; pileus plano-depressus, irregularis, minus by- grophanus. C ) Stipes solidu s, bulbosus (b u lb o un­

ciam usque crasso) etc. Lamellae vero sernper prae­

bent notas, quibus ab om nibus tute dignoscitur. Si tribu movere m alles, ad Tricholomata referatur.

3. ^Ag. Cor.^{i, ,} p l a t y p h y i l u s. Epicr. p. 8 2 . et meo

sensu P ers. — Icon. N o stra in M us. Ac. Sc.

Hohn, binae tabulae, v u lg a ris et repens.

Ad ligna cariosa mucida Fagi, Betulae etc., ut etiam ad terram juxta truncos; in Suecia meridionali ubique vulgaris, in Suecia media, saltim Upsaliae, rarior. S tip itis mollis cu te subm em branacea, uti prior, ad Tricbolomata revergit, at manifesta Ciito- c y b e s species et m jc c lio suo radici- et loriform i loi i-

gissime repente, ruinosissimo, anastomosante, villoso, albo nobilissima. Sic dictae radices in hac specie a stipite prorsus heterogeneae, nec prolongatio ipsius stipitis. Rhizom orpha ocjlostrom a A ch. in Vet. Ac.

Handl. 1814. t. 9. f. 7 hoc m ycelium prorsus sin ­ gulare sistit, sed in terra, inter corticem et lignum etc. saepe latet, ut nonnisi cautius exploratum re- peritur. Stipes farctus, m ollis, 3 — 4 une. longu s,

% une. crassus, aequalis, fibrilloso-slriatus, ceterum glaber, nudus 1. apice obsolete pruinatus, albidus, basi breve et praemorso-radicata, mycelio supra in ­ dicato inserta. Pileus carnoso-rnembranaceus, te n u is, fr a g ilis , mox explanatus, 3 — 4 une. latus, obtusus, udus aquosus, fib ri/lo so -v irg a tu s, e fusco cinereoque albicans. Lamellae postice oblique truncatae, le v ite r a d n e x a e, */2 une. et ultra latae > d is ta n te s , molles, albae. Odor haud notabilis.

4. Ag. Com.. i. ^{o r ip e s}. Epicr. p. 83.

In truncis arborum frondosarum Scaniae raro legim u s, at dense caespitosum, aestivalem. S tip ite m olli et pileo f r a g i l i cum priori co n v en it, al cete­

rum longe diversus. Odor et sapor haud notabiles.

Stipes c a v u s } 3 — 4 une. longus, 3 — 4 lin. crassus, inaequalis, tortuosus flexuosusve, fibrillosus, rufe- scenti-pallidus. P ile u s carnosus, fragilis, e convexo expansus, laxus, 2— 3 une. et ultra latus, laevis, glaber, fu lv o -r u fe s c e n s, margine primitus infracto.

Caro pallida. Lam ellae rotundato-liberae, venlrico- sae, admodum latae et hinc confertae ad p a ien t, fra­

giles, flavido-albae s. pallescentes. Atliuitas aegre ind icatur, ex vegetatione et structura cum A. Coli, p u llo ( v i d e infra) potissimum comparandus.

5. Ag. Com., ⁱ.a n c i p k s. Epicr. p. 8 3 .

Ad terram in silvis ad Ekhanm U p la n d iae le­

ctu s, autumno seriori vix umquam caespitosus, totu s

rigiclu s, firm us. Stipes validas, obesus, ex lus eximie cartilagineus, intus fere solid u s, etiam adultus (ar­

ctus m edulla e f ilis to rtu o sis crisp a tisq u e instar sequentis, striatus, glaber 1. obsolete libi iliosus, to­

tus deorsum f u s if b rm i-a tte n u a tu s, oarneo-albo-palle- scens, basi radicatus pubescens. Pileus vere carno­

sus, eonv exo -ex p la n a tu s, iim b o n a tu s, 2— 3 une. la­

tus, e centro ra d ia to -ru g o su s, siccus, glaber, incar- nato-pallescens , margine striato. Caro firma, nec aquosa, Lamellae postice latissimae, emargiuato- adnatae, d is ta n te s , c r a ss a e , f ir m a e , venoso-coune- x a e, % une. latae, carneae. Sequenti proximus.

6 . Ag. Co l l. f u s if e s. Bull. — Icon. Sowerb. izg. FI,

V an . t. i6o j.

Species apud Exteros vulgaris, apud nos in Suecia m eridionali et occidentali rarius lecla , sed nec iu pinelo-uiontanis neque in Suecia media milii obvia.

( I n Syst, Myc. cum sequentibus perperam jungitur.) V u lgo dense caespitosus, statura et magnitudine ma­

x im e varius, at semper firmus, tenax, sapore sat gratus, quare a quibusdam edulis censetur. Stipes e Jibroso-farcto c a v u s , extus eximie cartilagineus, tu m id u s , medio v e n tr ic o su s , u trin q u e attenuatus , 3 une, et ultra longus, vulgo

V 2

latus, laevis, glaber, siccu s, siccitate passim rimose diffractus, r u fe s c e n ti-v a c c in u s , expulleus quoque sor­

d id e alutaeeus. Lamellae annulato-adnexae, mox se­

cedentes, liberae, latae, distantes, firmae, venoso- connexae, crispae ex albo subconcolores, saepe ma­

culatae. Singulos recedentes lusus notare, fi uslraneum

censerem. Vix diversum censeo A . contortum Bull, in pineto lectum: Stipes farctus, radicatus, tenuis, contortus, striatus. P ileus leviter carnosus, appla- natus, inaequalis, farina tenui conspersus, quo cum hoc junguntur Ag. Oedematopus et A. duueipes. P.

7 . A g . Co t.l. m a c u l a t u s. Alb. Schwein. — Icon. N o ­

stra in Mus. Ac. Sc. Holm.

In pinetis, praecipue locis h um eu lib u s, ubique, fre(|uenlior in regionibus pineto-monlanis. Major, validus, compactus. Stipes d u ru s, vulgo fa r c tu s , interdum vero cavus, extus cartilagineus, 3 — 4 une.

longus, % — 1 une. crassus, su b ven tricosu s, (graci­

liorum formarum flexu o su s), stria tu s, albus, passim rufomaculatus, basi attenuata radicula praemorsa.

P ileu s carnosus, vulgo admodum com pactus, cou- vexo-planus, neutiquam laxus, obtusus, repandus, 3 — 5 une. lalus, laevis, glaber, albidus, passim ma­

culis pallidioribus guttatus et vulgo rufescenti-m a- c u la tu s; margine tenui, primo involuto, subnudo.

Lam ellae ernarginato-liberae, confertissim ae , linea­

res ( v i x umquam 2 lin. latae), albo-pallescentes.

Color pilei primo albus, dein rubiginoso-maculatus tandemque subinde totus rufescens. — Var. scorzo- nera differt stipite cavo longissimo, radicato, albo- c ilr in o , serpentis instar flexo, pileo pro ratione parvo pallescente, cum velamine tenui sericeo albicante, lamellis flavidis.

8. Ag. C o l l . d i s t o r t u s. Epicr. p . 84. — Icon. N o ­ stra in Mus. Ac. Sc. Hohn.

Ad truncos Pini in pineto-monlanis vulgaris, in campestribus circa Upsaliam raro. Species nobi­

lissim a, in S. M. cum A. f u s i pede commutata; se­

quenti vero re ipsa vicinior est. Gregarius. Stipes f r a g ilis j e x tu s ca rtila g in eu s, intus s p o n g io s u s mox

c a v u s , 3 une. longus, vix V² une. crassus et a basi tomentosa totus sursum attenuatus, c o n tortu s, sulca- t u s , pallidus. P ileu s ca rn o su s, ten u is , e convexo ex p a n sus, um bonatus, 3 une. Iere latus, admodum l a x u s , laevis, glaber, badiu s, expallens at non b y - gropbanus. Lamellae, leviter nd nexae, c o n ferta e , su b /in ea res, vix serrulatae, dem um rubiginoso-m a- cu/atae,

9. Ag. Cof.l. BiJTYRACEus. Bull. — Icon. IS ostra in M us. //c . Ac. Hohn.

In silv is ubique vulgaris, solitarie 1. catervalim nascens, jam aestate in serum autum num obvius.

Stipes extus cu te rig id a cartilagin ea obductus, in tu s m edulla spongiosa molli farctus, vel senior tantum ca v u s, 2— 3 une. longus, a basi albo-tomentosa in­ crassata conico-at ten u a t u s , apice bine multo tenuior, 2— 3 lin. ta n tu m , sed basi x/ . , — 1 une. crassus, str ia ­ tu s , r u f u s , vulgo glaber, sed variat squamulis albis deciduis et subinde totus pulverulento-v iliosus QAg.

tricim pus P .). P ileu s carnosus, e convexo expan­

su s , plus minus um bonatus, 2— 3 une. latus, siccus, l a e v i s , glaber, normaliter ru fo b ru n n eu s, sed expal­

lens. Caro b utyraceo-m ollis, subbygi o p b a n a , e car­

neo alba. Lam ellae leviter ad nexae, subliberae, te­

n u e s , c o n fe r ta e , cren u la ta e , albae, numquam ru fo- m aculatae. Color pilei et mutabilis et variabilis, h i n c legitur etiam pileo fu sco -liv id o , ochraceo- I.

om n in o albo-pallescente. Subinde stipes quoque fu- sc e s e it, sed vicinus /4 .phaeopudius Bull, videtur o m n i­

no distinctus, eique allinis A g . com pressus Sow. ex m e n te Rev. B erk eley.

10. Ac. C o l t . , e p h i p p i u m. Epicr. p. 85.

Sero autumno in pinetis circa U p sa lia m, rarus.

Priori manifeste allinis, at tenuior. Stipes cartilagi-

tieus, c a v u s, cm lus, 1— 2 une, longus, sat firmus, sursum a tten u a tu s, striatus, glaber, fragilis, albus;

interdum compressus. Pileus submembranaceus, d i­

sco modo carnosulus, couvexo-planus, o b tu su s, 2— 3 une. latus, glaber, subviscidus > non h y grophanus j disco fuscus, ad medium circa marginem regularem pellucido-slriatulus et albicans, Caro tenuissima et alba tamen. Lamellae obtuse adnatae, secedentes, confertae, tenues, vulgo undulato-ciispalae, integer­

rim ae, albae.

11. Ag. C o ll. a s e m u s. Epicr, p. 85.

In fagelis inter folia decidua, in Suecia meri­

dionali frequens; alibi rarior et ab A. b u tjr a c e o_, cum quo in Obs. Myc. jungebam, saepe aegre limitandus.

Forma primaria vero plures graviores differentias offert. Differt n em pe, praeter colorem numquam ru fescen tem , stipite cavo, longiori, tenuiori e i f e r e aequali liv id o ; pileo tenuiori, aquoso, e x im ie h y- grophano ( e x livido a lb o ), margine udi striato ; carne aquosa, g r ise a, sicca alba, remanente tamen linea cornea prope lamellas; lam ellis valde confertis, li­

nearibus, in tegerrim is. Psiliilo tamen minus exstat in pinetis A. b u lyracei forma, quam ex tota facie huc referre malles.

12. A g , Co l l. s t r i d u l u s. Epicr. p. 85.

Ad terram, praecipue in pineto-montanis. E characteribus (stipes non modo cartilagineus, sed to­

tus corneus, licet rigido-fragilis) plene est Collybiae sp ecies, at affinitas major adesse videtur cum A g.

m e/aleuco et b re vip ed e, mire jungens stirpes A. bu- ty ra c e i et A. 'Prichol. arcuati. Stipes mox fistu ­ losus , gracilis, s tr ic tu s , 3 une. longus, 1— 2 liti, crassus, teres, aequalis, basi modo in cra ssa tu s_{, snb-} radicans, f ib r ilio so -stria tu s, primo a tro ju sc u s_{, dein}

fu sco-livid us, apice nudus. P ileus carnosus, buty- raceo -m o llis, e convexo explanatus, su bu m b on atus, unciam 1, parum ultra latus, su b viscid u s hygropha- n u s , udus n ig rica n te-fu lig in eu s j dein fu 1 igiueo-livi­

ci us. Caro sat crassa, sed m ollis, e fusco albicans.

Lamellae adnexae, sed postice horizontaliter et lute emarginatae, confertae, latae, candidae. Odor nullus.

13. A g . C o l l . p u l l u s. SchaefF. Epicr, ^{p ,} 8 5 . ^— Icon, B oit. t. i5.

Ad truncos putridos Betulae in montanis Smo- landiae QFemsjo') speciem hanc nobilissim am , in unico trun co, sed per plures annos reducem collegi­

mus. Gregarius, vulgo caespitosus, aquosus, fragilis.

Stipes s u b c a v u s^j basi attenuatus et praemorso-ra- dicatus, 2 uno, circiter longus, 2— 3 lin, crasssus, tortus, striatus, longitudinaliler fissilis, pellicula m em branacea m olli haud d iscreta pad escente, quo a typo genuino deflectit ad A. p la ty p h jllu m et loripedem.

P ileu s ten ue ca rn o su s, e convexo p la n u s, obtusus >

laevis, glaber, \ x/ 2— 2 une, latus, udus fusco-badio- p u rpu rascen s j , siccus ex p a lle n s fuscellus. Lamellae adnexae, sed secedentes, subliberae, co n fe rta e, ultra lineam latae, s tr iis p elliteid is tra n sv e rsa l ibus nota->

ta e > albo-pallescentes, Haec forma praecox jam Julio lecta; in serotina stipes albus, sursum farinaceus, Pileus pallescenti-albus,

14. Ag. ^{Co l l.} s t r u m o s u s. Epicr. p, 8 6,

In unico adolescente et denso pineto ad terram nudam hypuosam Smolandiae per longam annorum seriem quotannis a Julio ad Novem brem copiose legi.

Olidus v u lgo , sed autumno seriori fere inodorus, totus albus. Stipes v e re c a rtila g in e u s, tenacissi- m us j fistulosus j 2— 3 une. longus, 2 lin. crassus, aequalis, sed to rtu s j flexuosus et in superficie m i-

nute et dense u n d u la t u s , saepe bullatus, sub lente fibrilloso-striatus, nitens. P ile u s carnosus, sed te­

n u is , e convexo expansus, nunc utnbonulus, nunc obtusus, numquara depressus, vix uncialis, inaequa­

lis et repandus, ceterum laevis et glaber, udus la cteu s, siccus candidus. M argo primo in v o lu tu s , villosus.

Lam ellae obtuse a d n a ta e, at facile secedentes, tenues, lineares ( 1 lin. latae}, confertae, immutabiles. Af­

finitate ab om nibus nostris remotus.

II. V e s t i p e d e s. Stipes tenuis, aequalis, lubulo-

s u s , velutinus, floccosus I. pruinosus.

15. Ag. C o m . , v e l u t i p e s. Curt. — Icon. N o stra in Mus. A c. Sc. Holm.

U b iq u e vulgaris, autumno seriori in ver usque persistens, ad truncos arborum, praecipue Salicum et F a g i, sed etiam in U lm is, Pyris etc., immo in radicibus Pini silvestris lectus. Vulgo caespito- sus, epixylorum more statura valde varians. Stipes te n a x , ex tus cartilagineus, e x umbrino nigrescens , dense v e lu tin o -v illo su s , vulgo adseendens l. tortus, 1 — 3 une. longus, 1— 4 lin. crassus, vulgo ae­

qualis, laevis, intus fibroso-farctus cavusque. P i ­ leu s disco sat carnosus, sed in ambitu tenuis, e con­

v ex o mox applanatus, saepe excentricus, irregularis et repandus, 1— 4 une. latus in eodem caespite, glaber, viscosus ^j f u l v u s ^j margine patente dem uni­

que striatulo, interdum pallidiori. Caro aquosa, m o llis , fulvello-hyalina. Lam ellae postice latiores et rolu ndalae, leviter ad nexae, ut primo obtutu li­

berae appareant, su b d ista n tes, valde inaequales, p a l­

lid e lutescentes 1. lui ventes. Ab omnibus reliquis longe distat.

16. Ag. C o l l . m o l o c h i n u s. Epicr. p. 3 7 7 . A. contin­

ens rufocinnamomeus. Alb. et S ch w . p. 184.

Ad truncos, ramos putrescentes et acus Pini iu silvis montanis Smolandiae superioris, ( n o n ad Fem ­ sjö); etiam Lpsaliae ad Kongsharnn etc. Stipes car­

tilagineus, e duplici tubo, in exoletis separabili, factus, cavus, 2— I une. longus, 2 lin. et ultra cras­

sus, saepe tortuosus, iu majoribus basi incrassatus et albo-lanatus, in minoribus aequalis, unciam lon­

gu s, lineam crassus, basi nudus. In statu udo stipes unicolor, cin n am om eo-ru fu s, in sicco v e ro undique albo-villosus. P ileu s carnosus, tenuis, convexo-ex- planatus, primo papillatus, dein hic umbo minutus evanescit, magnitudine sicut prior admodum va­

rius, udus v i sci dus , cinnamom eus s margine striatus, siccus testaceo-albidus. Caro m o llis, hygrophana.

Lam ellae liberae, le v ite r d ista n te s, lineares, venoso- connexae, pileo concolores, acie serru lata. — Forma terrestris, ad A. b u tjra c e u tn revergens, supra fo­

lia pinea coacervata o b v ia , insigniter differt: Sti­

pes a basi tomenlosa et ventricosa aequaliter atte­

nuatus, elasticus, ten ax , sulcatus, udus glaber appa­

ret, sed siccus undique villosus, pallide rufescens.

Pileus magis carnosus et m ollior, primo obtuse cam- panulatus, dein expansus, undique la ev is, subrepan- d u s , viscosus, 1— 2 une. latus, g ilv u s , margine exce- d en te inflexo. Lamellae lanceolatae, serrato-lacerae, incarnatae, acie albicantes. Valde nobilis species, q uae, natura plenius explorata, sub Agaricis m anet, licet habitus Marasmii, op tim e inter A . velu tipe- dem et confluentem collocanda.

17. Ag. C O L L . HARIOLORUM. Bull. t. 5 85. f. 2. — A.

dispar Batsch. f . 210?

Vulgo in fagetis inter folia; nos legimus ad li­

gna putrida ( B e t u l a e ? ) in silva frondosa mixta. S ti­

p es cartilagineus, listulosus, subaequalis, 3 une. lon­

gus, 2— 3 lin. crassus, subeompressus, ex maxima

parte

villo subi an a to albida obductus

fu sco -ru fescen s

Pi/eus

campanulalo-convexo

albidus,

Lamellae

ter ad nexae, m ox

liberae, parum confertae,

res, albidae. S yn on ym a minus adaequata, sed vix dubie huc referenda. Similis est

Marasmio erythro

podi

A. confluenti

18. A g . Coee, confj.uens. Pers. — Icon.

N ostra in M us

Ac. Sc. llolm.

In silvis den sis, tam fagetis, quam abiegnis vulgaris, at non ubique. Neque circa Hol m ia m , nec U psaliam legim us, tantum e silvis remotioribus ad Lingonbacka Uplandiae habemus. Cater vati m nasci­

tur, pluribus individuis m ycelio floccoso expanso seri­

atim confluentibus, sed a se invicem facile seceden­

tibus, nec vere caespitosus.

Stipes fistu lo su s

m ie cartilagineus, 3 — 5 une. longus, lineam et ultra crassus, sed complanando dilatatur et subinde vere fasciatus, apiceque praecipue dilatatus,

r uf us, undi­

que villo albo denso pulverulentus. Pileus leviter carnosus

te n a x

fla cc id u s

natus, primo obtusus, d em u m vero (contra n orm am ) late et obluse umbonatus, uncialis et ultra, hygro-

J

Lamellae liberae

confertissimae

angustissimae

res, ex

incarnato albidae

te s , huic allines sunt sequens et

A. acervatus.

19. Ag. C o l l . i n g r a t u s . Schum. — Icon.

Nostra in

Mus

Ac. Sc, Holm.

ïn pinetis regionum campestrium aestivalis, forma minor in montosis autum nalis, ulraque nobis raris­

sima. A. Caespilosus, te n a x > odore mucido. Stipi*

tes cartilaginei, fistulosi* 2— 3 une. longi, 2 - ^ 3 lin.

crassi vel com prim endo adhuc latiores, flexuosi, tor­

tiles , fu sce sc e n te s* basi arrbizi, d e m u m umbrini*

superne a /b o -fa rin a cei; intus ad latera villosi. P i­

leus leviter carnosus, len tus* e globoso-campanulato expansus, w n b o n a tu s, 1 une latus, laevis, glaber, colore sordide alutaceo-Jusco, aegre describendo. La­

m ellae lib e ra e, valde confertae et angustae, sed le­

viter ventricosae, integerrimae, pallidae. 13. Minor»

Stipes 1 V2 unc* longus, lineam modo crassus, pul­

verulentus, deorsum glaber attenuatus, extus intusque pileo concolor, non ru fescetis. Pileus e convexo pla­

n u s, uncialis.

E vicinis terris h a b em u s, at non in Suecia le­

gim us A. lupuletorum et Ai tro c h ilu m, praecedenti proximos«

2 0 . A^g. C o l l . f i o c c î p ë s . Epier, p. 87.

Unica vice in fagelo Smolandiae ad et juXta truncum fagi legimus banc squam ulis m inutis fio c - cosis nigris in stip ite sparsis valde notabilem spe­

ciem . D o l e m u s vero nobis baud concessum fuisse

o m n in o Mycenae, fistulosus, strictus, 2 unc. longus, lineam crassus, aequalis, radicatus, pallidus, squa­

mis innatis exasperatus. Pileus carnosulus, admodum ten u is, e campanulalo expansus, umbonatus, unciam la tu s, laevis, glaber, e fuligineo lividus. Lamellae postice attenuatae, adnexae, ventricosae, crassiusculae, subdistantes, albae. Species denuo observanda; de­

scriptio e sicco ad vivum in singulis facile em en ­ danda.

an M y c e n a , cui h a b i t u pr oxi ma. Stipes

2 1 . A g . Co l l. c a u l i c i n a l i s. Bull, ([non A lio r.) A. sti- p ita riu s Epicr. p. 87. A. scabellus. Alb. et Scliw.

— Icon. N o stra in M as. Ac. Sc. Holm.

Ad slipites, radices graminum etc. catervatim, per regiones campestres Scaniae, Ostrogothiae, U p - landiae haud rarus. Species ab omnibus Europaeis longe remota; cum Marusniiis quoad structuram po­

tissimum comparanda, sed lamellae Agarici. Stipes e farcto fistulosus, tenaoc, 1—2 une longus, lineam haud crassus, aequalis, passim Ilexuosus, u n d iq u ep i­

loso f b r illo s u s I. hirtus, spadiceus. Pileus carnosu- l u s , semper aridus et siccus, e convexo mox appla- natus, primitus umbonalus, m ox um bilicatus et disco vulgo obscurior fuscescens, 4 — 5 lin latus, p ilis squam ulisqiic adpressis fib n llo su s, albidus, vetustior margine plicatus. Lam ellae leviter adnexae, mox secedentes, liberae, pro ratione la ta e, venti icosae, d ista n te sj distinctae, alternae dimidiatae, albae.

2 2 . Ag. Co l i,, m y o s u r i s. Epicr. p. 89. — Icon. N o ­ stra in Mus. Ac. Sc. Holm.

Ad terram in pinetis montosis in Lapponiam!

u squ e, sat frequens; eliarn Ilolmiae el Upsaliae pas­

si m. Stipes cartilagineus, tenax, subtiliter fistu lo ­ sus , f ilifo r m is , unciam longus, sed radice aeque longa, v u lg o g la b ra , c a u d a tu s, glaber, rufescens , apice albo-pulverulenlus. P ileus carnosulus, tenax, prim o con vexus, at m ox a p p la n a tu s, orbicu laris, V2 une. latus, o b tu su s, laevis, glaber, siccus, plus m inus ru fu s ^ interdum rufo-li vidus. Lamellae liberae, co n fertissim ae, planae, lineares, quaternatae, albae.

2 3. Ag. Co l i. , c o n i g k n l s. Pers. — Icon. N o stra in M us. A c. Sc. Holm.

In pinetis ad conos Pini et praecipue Abietis etc. vulgaris, plerumque gregarius, priori valde af-

Huis, sod slatnra et forma magis variabilis. Stipes su b tiliter fistu lo su s, cartilagineus, tenax, nunc un­

cialis, nunc ad 2— 3 une. elo n g ates, totus f i l i f o r m is, pileo con color, undique p rim itu s albo-p u lveru len tu s^, majorum demum su b n u d u s, basi caudata strigosa radicatu s. P ileu s carnosulus, tin nu lu s, e convexo p laniusculus, subum bonatus, inaequalis, saepe angu­

la tu s , etiam depressus, l/ 2— 1 une. circiter latus (d im e n s io n e s maxime m u tab iles), glaber, e testaceo- gilvo liv id o e expallens, im m o albicans, udus mar­

gine slriatulus. Camellae prioris, sed pallescentes, in utroque primitus leviter ad nexae, mox vero sece­

dentes. A . spinipedem S ow ., e loco tamquam var.

majoretn huc d u c tu m , ad A. tenacelfurn esse refe­

rendum docuit B erkeley.

24. ^{A g .} Cou., c i r r h a t u s . Epicr. p. ^{8 9 . —} Icon. No­

stra in M us. A c. Sc. Holm.

U b iq u e inter muscos, quisquilias, fungos putri­

d o s , calervalim nascens. Prioribus et sequenti intime cognatus, at ab A . ocellato simili longe distans.

Q u o a d X- magnitudinem et staturam maxime varius,n at sem per pusillus, t e n a x, albidus saepeque rufescens.

Stipes su b tiliter fistu lo su s , at tubulus interior saepe aegre conspicitur, 1—2 une. longus, f ilif o r m is , tle- xuosus, pallidus, albn p u lveru len tu s, cauda torta j i - bn llosa ra d ica tu s. P ileus carnosulus, e conico-con- vexo planus, medio dein um bilicato-depressus rufe­

scens saepe cum mammilla centrali, a magnitudine aci- culae explicatur in 5— 6 linearum latitu din em , seri-

cellus

confertae

perangustae, valde inaequales, albae. Tuber radicale in hac specie num quam adest.

2 5. A g. C o l l . t u b e r o s u s . Bull. — Icon. N o stra in MuS. A c. Sc. Holm.

In Russulis aliisque Agaricis putrescentibus ad­

m odum vulgaris, semper innatus tu b eri solido j gla­

bro , S clerotioideo, lutescenti. M inim us, sed tenax, firm ulus, gregarius, totus albus. S tipes subfistulo- sus j tubulus internus nempe ob tenuitatem saepe aegre co n sp icu u s, vulgo adscendens, {/ 2 une. 1. ultra lo n g u s , 1 i 11. crassus, aequalis, obsolete p u lv e r u ­ len tus , albus, raro rufescens, basi omnino g la b r a , tuberi indicato insilitius. P ileus carnosulus, e con­

v exo planus, Umbonatiis at non um bilicato-depres- sus, 2— 4 lin. latus, e sericello g la b r a tu s, laevis, opacus. Lam ellae adnatae, confertae, tenues, inae­

quales, leviter ventricosae, albae. V id i semel stipite prolifero, ad t^puin sequentis.

26. Ag. Co l l. r a c e m o s u s. Pers, — Icon. N o stra in M us. A c. Sc. Holm.

Paradoxa species et ubique rarissima, sporadice modo ob via, ut potius monstrosilalem censerem, at i n | s i n g u l i s terris mire conformis legitur. In Sue- cia bis observavimus, altera vice in Sinolandia, al­

tera in Sunnerstad-skogen Upsaliae. A priori differt tubere Sclerotioideo m ajori, d iff'orm is n ig ro , stipite subfarcto, p i lis sim plicibu s, aequaliter longis, capi­

tu li fe r is omnino peculari ratione racem oso, u n c iali, nec pruinoso, pileo tenuiori papillato-convexo griseo- villosulo nec non om nium partium colore g r is e o j exceptis lamellis albis.

III. L a e v i p e d e s. Stipes tenuis, subaequalis, ^{f i ­} stulosus, basi excepta glaber, nudus et laevis.

27. A g . C o l l . a c e r v a t u s. Epicr. p. 9 2. — Icon. No~

stra in M us. A c. Sc. Holm.