JOHANNE TI

(1)

D. D.

DISSERTATIO GRADUAL1S

BREVITER AD

TI MO©EON

TON TOY

riAYAOT SYNEITON.

QJJAM,

PERMISS. AMPLISS. FACULT. PHILOSOPH.

IN REGIA ACADFMIA UPSALIENSI,

PRiESIDE

.MAG. JOHANNE

■

FLOD ER O,

Gr^eg. Litter. PROF. Reg. et Ord.

PUBLICE VE A 7ILANDEM SISTIT stipendiarius guthermuthiaNUS

MAGNUS NYMAN, ^{v, d.} ^m,

UPLANDUSi

IN AUDITOR. CAROL. MIN. DIEVII.

JUNII,

ANNI

MDCCLX1V.:

H. A, M. S.

upsalre,

(2)

VIRÖ

MAXIME REEEPAADO & AMPLISSIMO,

Domino GABR1ELI

ROSÉN.

StrrfvO

_fj _S

POPTOnT

( m Ii

1

'

i'inii*7 Tt "r

gix

Majitis

a

Sacris Supremo, Ecclef.

qux

Stockhol¬

ms e(l, Eiddarholmenfis & Rrommenfis de

fignato PASTORI, Confift. Aul. PRiESL

BI Gravifiimo.

VIRO

PLURIMÜM REVEREND0 Zf PRMCIARISSIMO,

Domino Mag. JONA

MOM AN.

EccIeC Cath.

üpf. COMM. & CONFESS.

longe Meritiffimo.

PATRONIS ET

Optimis, Fa

Veftris, Patroni Optimi,

omni,

qua par

ed, animi

clarißjmis,

opufculum hocce leviffimüm, decoratum

Maxime & Fluri

NOMINUM

Cultor h*

MAGNUS

(3)

ViRO

MAXIME REVERENDO &\ AMPLISSIMO,

Domino Ä ^N ^D ^{R E JE}

MURRAY.

S. S Theo! DOCTORI Ceieberrtmo, Ecciefoe Ger¬

manica; Primario PASTORI Meritiffimo, Con-

fift. Ecclef. Stockh. ADSESSQRI Gra-

viffimo.

VIRO

PLURIMUM REFERENDO & CLAR1SSIMQ, '

D:no Mag. JOHANN!

ANDR. SÖDERH/ELL,

COMMINTSTRQ Animarum _quae Deo in Wefsknd

&ToIfta

coiiigimtur VigilaiuifEmo*

PROMO! ÖRI3US ventiflimis.

obfervantia, colendq Nominlbiis

Cekberrimis,, Frae*

voluit,, dübuit

mum Reverendorum VESTRQRUM fniUimusr

NYMAN*

(4)

UPSALA STADS

JDLE

^och VID TLAGFsfR NE

MAGISTRAT,

MINE GUNSTIGE HERRAR.

§:>m ^något prof af

vordfamt minne Af

godhet

mot min Mor och Far,

Som välment

prof af tackfamt

finne

Mot Gunft, fom

jag åtnjutet har.

Framräckas

ödmjukt defia

blad.

Gud

gifve Er alt godt

pä

jorden,

Till flut den

frogd, vid Himla borden,

Som

Själen

gor

beftåndigt glad.

Framhärdar

MINE GÜNSTIGE HERRARS

hdmjuke

tjänare, MAGNUS NYMAN.

(5)

UPSALA ©fabé

älaftabeSovgerffap/

#&0fåcafce _$eiw.

|å jag åt Iiufet framlämnar betta ringa

>

Academi|Ta arbete

/

foni tnebbclar

ett

fort

unbemittelte om ben

Jpel- 2lpoftelen6

fpauli

^/

berömbe Särjunge/ &imotbeu6

^/ up*

mäcfeö

mitt

bicrta af fä

^ren

fom bog jTpb btöbcf'

at

tiliifa för Jlllinänbcten funniga

göra €bra 9)?mc iperrarö mänga mig ben>t<

fla foälgjcnitngar. _Zörbig _af

en gar/

b)tt>arö ägba SBorgorerätt

t benna

(laben/ förffaffat bonom ⁱ lifétiben/ fina tnebborgarcö mänfTap cd) färief/ får äimen fägna _{mig berafy} at

bait efter böben lefmer

t

ebert minnes

i tp

3

tvär

bat €ber

om en gren /

fom uprunnir af banö fram

/

ocb

^ett

bnnö barn, fom lam

nabt

mätnlöö od) utan all timmelig bjeip bar ofta uptoäft tårar

t

ebra ögon od)

meb

libonbe

t ebra

öma bjerfan. (£n fåban fär¬

ief inplantab för €bra mebbröberé barn/ fom trpefta af nöb

/ men

ånbå på något fått

me-

fat

■r.

(6)

lat göra ftg flicfliga tilfSäbernegfanbefé fjenff,

bar jag af <EDer i pmnigt mått erfarit, ocb

i

fpncrbet / feban jag fått ten nåben af ©ub/

at

tjcna i <2ber görfaml. fotn ben cnralbiga*

fte 2ärare. 3 t>öfo?en mijl/ at for gifmilba

bjertan dr intet tilflutit/ od) faftdn förmå«

gan

b 05 fomliga icfe aHib lämnat b cm fri*

bet at Irjba roiUjan/ l>afroer bocf berab far'

lef

ocb rcänjTap albrig fafnaö. SDieb ett orb:

3 bcla €bart upföranbc

^/

mine herrar/ bar Ii»] ömbet era mitt rad! ocb roörbnab för

mitt

ämbete; bet dr.- 3 böfrofn. befogat at

3 åren radnnijljo raänner ocb åfroen råtta

Sl>rijlna. SBore jag icfe otacffam om alt

betta

nebgrafbeg i en jfamlig glömjla? ^men

jag råfar i råblöobet/ öå jag bet ttlbörl,

jtafl ^erfänna/ ocb förmår icfe mer dn bcnna önjTan: ©et täcfteö -Oimmelené ©ub tillbe*

la

<Sber mine herrar

en

timmelig ocb frban

en

gång i b'mmelen en ercig fäilbet. ©etta

ar ben

bön/ fom båbe bierta ocb munb fram*

bär för ©ub/ få länge jag på jorben b<*t

åran

at

iefraa

$iine 9erraré

ébmjufe cd) f)6rfamjte tjånnte, MAGNUS NYMAN,

(7)

1. N. S. S. T.

§. I.

imotheus, Pauli adJunTus familiarifati, ejusquc fidelifHmus comes &focius in EvangelioChrifti pcrorbem difpergen-

do, ubicunquc natus fuerit, nam de eo varia occurrit interpretum conjeRura,

patrem certe habuit sååwcc & matrem

Judaram a). Quominus enim Latino¬

rum quorumdam Interpretum, HIERONYMI, AUGU- STINJ, RUFINI permoveamur aucloritate, qui verba

LUCyL , •utcs ywtxiv.es nves leöett as , reddunt perfilium

viduez cujusdam^> obftat concordans Grareorum exempla-

rium fuffragium, unum fi forteexceperis aVETSTENIO excitatum, ubi filius dicitur Inhalas yjiqtxs. Cuietjamid favet, _quod, facris non infolita oppofitione, verba fe- quentia paternum genusopponunt materno: conftat enim hlttias & £aåwas fibi ita opponi, ut quisquis non judasus fuit, is eAAyjv vocitetnr. Ut adeo, ii Timotheus örtum

repetiit ^ex matre Judtea ac Patre sKÅrjvi, confequens fit,

ut paternum genus ex gentili duxerit iangvine, atque

flc

lu%sXXv\v fuerit, ^quo nomine POLYBTUS

b)

notateos, quorum fangvis ex grarco &

peregrino

mixtus erat. Et

A quum

~dy~A6t,

XFL^i. b) H0. L. I. c.

(8)

# ) 2 ( $

quum penes patrem circumcidendi jus fuifle dicatur, ad- fequimurfacile rationem, curTimotheus, materno licet genere

Judxus

eilet, demum, quum in eccleflx profe-

rendx focietatem cooptaretur aPaulo,circumcideretur _c).

Sed flctarnen facile feApofloius tuebitur ab illis crimina- tionibus,quibus hoc nomine anonnullis impetitur,quod,

quum ipfe alias moneat d) non efle, curquisöuara h rtj uv^oßvslcc KÅrjSvf facramentalem bunc ritum deinde ad- mittat, & infuper etiam illum a Tito arcuerit e), nunc tarnen fui quafi oblitus illumin ecclefiamChriftianam in- vexerit. Nam licet neceffitåtem, _qua in V,T. munita hxc cxrimonia _erat, exuiflet tunc, quum Novxfunda-

menta Evc efix ftruenda eflent, ideo tarnen noxia non erat faTa aut cujusquam faluti öbfutura, fed ut

dJtxCpcgov

rt fpecfabatur, prout res tuliflént circumflantes, velad- mittenda vel repudianda. Si qui eflent, qui nonillos cre-

derent veraefle eccleflxmembra, exfortesfpei impetran-

dx falutis, quiiflo non notati eflent figno, ^{e re} fuifle vi- debatur, ut iftis fe _opponeret Apofloius. Atque hoc fi-

ne confllio _quum in genere,in Epiflola ad Galatas, te-

merariam &: infanam docet illorum fuifle do&rinam, qui

circumcifionem Chriflianis obtruderent, tum in fpecie

dicit Titum_shKyvcc ad ifram admittendam ad- aftum non fuifle. Neque alio fpectat fupra adlatum Apo- flolicum monitum, h ccxgoßv^lce, ris ixÅrjd-yj ^y prj _7teqirey.«

vé-9■«, nifi ^ut doceatur, ^ad ^vocationis^&: Chriftianismi in-

tcgfitättem

nihil interefle, flve quis circumcifus fuerit, fl-

ve minus. Quod ^veroadTimotheum pertinuit, alia erat rerumfacies. Decreverat Apofloius Ejus uti fideli _opera

in Judxis ad Eccleflxfocietatem

adgregandis,

qui, quum inveteratos mores noncfum exuiflenc, lento gradu ince- dendumefle prudentiflime judicavit, ne, fl ^uno & _prx-

eipitäto iflutotam exfcinderetrituumillorum_compagem,

c) Att. XVI. 3, d) i. Cor. VII. i$, é) Gal. II.3.

(9)

# ) 3 ( #

ab evangehca, quam proponebat, veritate alienarentur.

Atque ideo, ut in ciborum efu rebusque aliis, ita etjam héic eonnivere tantisper voluit, quoad maturum rbbur

aliam pateretur difciplinam. Id indicat LUCAS dicens

Pauium hoc facUtafle inTimotheo öix rås IhUcc&s, tjbeicrocy

yc&(? cc-TTocres rov Tfxrsgx dvr8 ort eXÅnjv vTrijgyj g). Ve*

rum licet tum demum, _quumEvangelio propagando de-

ftinaretur a Paulo, Judaicum hunc ritum fufciperet, antea"

tarnen lacris initiatum ftiifle fidem fecerit _quum inaviam ejus &matrem congefta a Paulo pietatis elogia A), ^quas pias feminas non credimus fivifle gnatum fuum coelefti-

umexpertem veritatum adoleviile, tum etjam qucd di-

citur oItco ß^iCpHS rix legu y^xyy.ocrx stohoci i). Et qui-

dem funt, qui dicant, jam inde a puero commendatum

ilium Paulo fühle, ejusque ufum inftitutione: neque ad-

eo, Lyflris k) demum in Apofioli pervenifle notitiam, fed, quum honorifico muniretur Lyftrcnfium teflimonio,

cooptatum tunc primum fuiile focium itinerum Faulino-

rum. Sed hane ^rem fuffickntibus deftituti monuaien-

tis nec adhrmare volumus nee refefere': quemadmo-

dum nec dicere _pronnm eil, quo ORIGENES nixus argu-

menro adderat, Timotheum langvinis vineulo junclum

Paulo fuiile, Aliquantum certius dici pofle videtur, in

Pauli difciplinam, qua id ^{a^tate,} teneriori an adultiori,

factum fit, traditum fuiile, neque enim aiio valent tituli illi, queis frequenter illum

Paulus

vocat yvv\nov réxvov

A 2 lv 7rfcei

g) Act.XVI 3 fruflra quarit GPOTIUSin

bifee

^ver-

bis hebraismum, _quum eadem jrequentetur

loquendi

forme/ ^a piiYifßmisfcnptovibus Gveecis: c^xs, mquit SOPHOCLESin Aiace, ^couadtv roov ©soov Icyvv, cc"/j. Pt DEAdOSTHPAfpS:

7toKh8S twv Mocxebovluv sk r8TMV cl\ ris a)oi, 7/oss hei-*

Ksivrcci tTfios rov <plKi7i7tov. Plurabuic fidem reifacientiaex-

empla congefta vide ab ERASMO

SCHMIDIO ObJ

ad ASi.

XVI. h) 2. Tim. I j. i) 2.

Tim. III.

/5.

k) Abi. XVI.

(10)

# ) 4 ( &

h ttHsi /), tswov dyscTtrrcv m), rixvcy ccycttftiriv y&j 7ti- scv sv v.vftcp ;;). Hoc utique nomine novimus Apodolum compellare iilos, qui ejus opera& minifterio ad fidemad- dudierant: quomodo feCorinthiorum patrem, eosque

rswct clvT8 ciyoi7tY]Tuvocat, hacadditaratione: h yd(>

lvct8 <WT8svotyysXl8 syoo vnots syhvtjarx o): quo eodem ^re- fpeduvocatOnedmumT£/cv9vxvrSovlytvvvjTsvivrJis

^sepolsp).

$• IL

Quum Paulus _per Syriam & Ciliciam profedus in Lycaoniam venidet, offendit illic Timotheum illis, qui Lyftris & Iconii q) erant, Chridianis perfamiliarem, amploque illorum tedimonio Apodolo commendatumr).

Quo illepermotus Difcipulum idum fibi fbciurn junxit, eoque comitatusPhrygiam invifit, Galåtiarn, Bithyniam

& in Troada demum venit s): ubi nodurna rnonitus vi-

fione, in Macedoniam _quum contendere datuidet, reda curfum verfus Samothraciam t)

dirigit,

unde Neapo-

lin /) i. Tim. I. 2. m) 2. Tim. I. 2. n\ 1. Cor. IV. _/7.

o) 1. Cor. IV. 14. //. p) Philem. II. q) Derbe, Lyßra &

lconium, _qua Pauli prcedicatione inluftres nominantur AU.

XVI. Lycaonice urbes fuerunt. conf STRAß0 L. XII. p. m.

SS5. CELLARIUSindefcr. orb. ant. c. XVII CLUVERIUS L V c. /7. r) Azl. XVI. 2. s) ASl. XVI. 8. Trons, _qua

alioquinvocarifölet

Phrygia

minor, inter Hellefpontum, My- ßamminovem & JEilidemJita efl. conf. CELLARUdefcr. orb.

ant. c.)XVIl.Heicfuiffecreditur HOMERICIS fabuhscelebra*

tifimum Ilium fen Troia. conf. STRAE0 L. XIII.p.m. 393 t) Samotbraciainfulaeß in^mariJEgceo nonprocul ab Imbro: de

qua VIRGILIUSJEn. VII. 208- ThreiciamqueSamon qua?

nunc Samothracia fertur, bodie Samandracbi, quam HE-

RACLIDESapud ER. SCHMID1UM ad b. 1. olim vocatam ait Aevzctvlotv, a(l a 7bracibus _occupatam©^ctyJxv^, deinde,

quum iUam Samii invafiffent, Zxn&pmqv adpeüatam fuiffe>

HOMEROII. v. /5. ®gY]iyJrjv ^ZctjJtov.

(11)

) 5 C &

lin petic, atque hinc Phi ippos v). Heic acerbiffimis excipitur vexationibus, virgis caeditur & incarcerem con-

truditur x). Inde verofoiutus, Amphipöli y) & Apol¬

lonia z) vifis urbiöus, Thefialonicam venit a). Neque mitius, quam pridem Philippis, heic confulitur in Apo^- ftolos: male\roli enim Judsei acriter adverfus illos coorti

nihil non ipfis intentarunt malorum: fed fideiium fludia

effektum eft, ut ex manibas elapfi impiorum incolumes

venirent Beroeam b). Sed _nequcheic tutis vivere licuit

a Thedalonicenfium infidiis: _quumenim hi inaudiviflent

Paulum cum faciis fuis, Sila & Timotheo, Beroeenfibus

docendis _vacare, _eo profecti cient tumultum, eoque

rem perdueunt, ut fe Paulus recipere cogeretur Atne-

A g nas

u) Nerpolin inteüigit Lucas maritimam urbem, inter Strymonis Neffi oftia fitam, quamperperam, quodnotatBE-

Z 4 in notis ad h.1.} quidam Carla dicunt urbem fuiffe in Afia. v)

Philippv.quondam,

tefieDIODORO L.XVI., cre- vides diEli) urbs erat in EJonide Macedonicefit^atransflrymo-

nem: adquamcampi erant PbilippiciCaffii Ef Bruti cladeno- bilitati. Ceterum, quod CL UVERIUS L. IV ^{c. y.} obfervat9

coüocat hanc urbem SVIDiS in Thracia, alii in TheJJalia.

Hodie vocatamaitCLUVERILSGrixopolin,quaßChryfopolin.

x) A5l.XVLiy.feq. y) AmpbipoliseratMacedonice urbs,

fic dilla, adnotante CLUVERIO L. IV. c. 10. quod Strymone fl. undique cingitur: a

Chriflianis dein dilla Chrißopolis cf

a

Tureis Emboli, z) Apollonia, hodie Pollina, adAdriaticum finum fita urbs literis olimflorentif/imafuiffeperbibetur,

ubi

etiam OHaviumfludiis vacajfcdicit

CLÜVERIUSL.

IV.c. y.

a) AU. XVII. ^i. Erat Thejfalonicaurbs Macedonice adfinum

Thermaicum: nomenfortitqdicitiir aThejfalonica Philippi fi- lia, _quam Caffander

fib

i

matrimonio junxerat. Conf. CLUVE-

R1US L. IV*c. lo. Ceterum nobilis eß bcec urbs binis a Pau-

lo miffis literis adEcclefiamThefjcihnicenfem. b) AH. XVII*

lo. Beroea itidem urbseratMacedonicead finum Thermaicum.

(12)

❖ ) e C #

nas r), datoTimotheo, qni Beroeae relinqtiebatur,'man¬

dato, ^ut primo quoq e temporead fe Achenas venitet d).

Jam veroLUCAS non commemorat Timotheum venis»

fe Beroea ad Paulum, _quum adhuc Athenis

degere:,

^ve¬

rum id nihiiominus fadum fuide^baut improbabi i conje-

&ura auguraturHAMMONI US e). Ita fe. calculos _po¬

rttt : Apodolus dicit fe Athenis minde Timotheum ad ThelTalonicenfcsf),idquod poftdifceflum fuum exMa e-

donia fa&um fuide certiffimum videtur; _porro _vero in- dicatreducemad fe factum fuide Timotheum anceqnam

prior ad Thedalonicenfes epidola exararetur g). Kirtc

ita argumentatur HAMMONDUS: reiida Beroea, acces-

ferat Timotheus Athenas, & pod interje&um aiiquem temporis ablegatur indeTheflalonicam, ut illic degentes

Chridianos confirmaret,eorumque fidci nunciuna acl Pau¬

lum perferret: interea dumTimotheus commorabatur in Macedonia, contendit Paulus Athenis Corinthum /;), atque illic itcrum Thedalonica redux Timotheus addstur

Pauli focietati. Et de altero hoc Timothei reditu ex Ma-

• donia,exidimatHAMMONDUSLucam loquiAT.XVIII.

5. Quod fi ver11m ed, dicereconvenit Paulinas adThes- falonicenfes Epidolas midas fuide nonAthenis, quod fub- fcriptio iliarum nobis

perfvadere

nititur, fed Corintho:

autfi omninofubfcriptioni fides habenda ed, dicere con¬

venit, non eo illas fcriptas fuide tempore, quum exMa-

cedo- c) Act. XVII. 1f. Athen^£, urbs Atticce, ad finus Sa-

ronici litas, uberi felicijjimorum proventu ingeniorum 0-

mniumqueehgantialiterarum^pertotum orhem celebr atiffima fuerunt. d) AB. XVII. ^r. e) Prcef. ad 1. Ep. ad Theff.

f) 1. Theff. 1. ^2. g) /. Thejf. 1.6. h) AB. XVII. 1. j. Co-

rinthusnotifßmaeratgrariaurbs inter duo maria, Jonicum XEgaum: neque incluta magis putaturprocclarisoperibus,

qu£ memoresannalescelebrant, quam duabus Pauli Epiftolis

ad tcclefeamillic conditamfcriptis.

(13)

# ) 7 C #

cedonia profugus in ifira urbe verfaretur Paulus, led ^quuro

alio tempore iiluc divertifiet« Quidquid autem fuerit,

cerrumtamen eft, Timotheum rediille ex Macedonia ad focietatemPauliCorinthi degentis: utrumvero huncMa- giflrum fuum Corintho comitatus fuerit Ephefum i) atque inde in Antiochiam, Galatiam ^, Phrygiam aliasque

Alias regiones, quas Ephelo

profeefus

peragravitfe dici-

turPaulus k), an ve ro commoratus interea fueritvelCoi

rinthi vel Ephefi, tacente Lura, definitu difficile eft.

Id

conflat Pauli illum celebraviffc confortionem Ephefi,

quum ex indicato itinere redux Apoltolus urBem illam frequentaret: dicit enim LUCAS l) ablegatum illum Epheib fuifie ^aPauloinMacedoniam Evangeliet obeundi

muneris caufia.- ipfum vero inde ad Paulumrediille, an-

tequam hie, reliela Ephelo, iter, quod tunc meditabatür,

in Macedoniam fufeiperet, dilerte non indicat LUCAS.

GROTIUS&HAMMONDÜS^U id inde probabile red-

dere nituntur, quod Paulus, in Epiflola priori ad Timo¬

theum ;/), dicit illum fibi obfecutum monenti manfiile

interea Ephefi, dum iple contenderet in Macedoniam,

nequealiam intelligi ajunt Pauli profeTionem^, nifi quae AT. XX. defcribitur: &quodTimotheus dicitur o) Pau¬

lum _per Macedoniam comitatus praéceflifieTroada nsque atque ibi Apoftoli

adventum

prasftoiatus, idita explicän-

dum ajunt hi auTores, ut dicendum putent, Timotheum Epheib, tibi reüTus erat, egrefium fuifie in öccurfum Pauli, rationem puta redditurum adminiftrati inEphefina

ecclefia fibi demandatimuneris, &poft congrefium Pau-

Ii

i Ali. XFII1. _iß, Ephefus celebratijfßma olim eratJo-

via urbs admave JEgaum fita, contra Samumpropefluvium Cayfiram ^: nobilis erat Diana templo, nobilior vtro ecelefia Chrifiiana, adqmm ex(batPaidi epiftola. k) Aci.XVIII.22

feq. 1) Ad.XIX. 22. m) Praf.ad1.Ef ad

Tbej].

n) C

/.v. 3. o) Ad. XX. 4.feq. ^ ^,

(14)

£ ) 8 ( #

Ii Mileti p) cum ceteris Ephefiorum

Do^oribus, qui

eo

ab Äpoitolo exciti conduxerant, unde venerat,

rediiffe.

Quod fi vero altera illa HAMMONDI q) conjeflura quadam fe tueri pod.it

probabilitate,

qua

fufpicari leait,

pofteriorem ad Corinthios

Epiftolam, in irinere Macedo-

niam verfus fcriptam fuide, & quidem non multo

pofl

3uam

ⁱ _cupiditate

Paulus in

_incenfus

Troade

r),

commoratus infringi nonnihil efTet, Titi videtur viden- robur prioris fententia:;

namquetunc non

deditutum fuide Pau¬

lum focietate Timothei, prima indicant hujus

Epiftolas

verba, quibus Corinthios,

Timothei nomine, lalute im-

pertit: ut

adeo

inde

exftrui pode videatur

argumentum, unde quis eoncludere queat hujus Paulini

itineris focium

fuiHe Timotheum. Verum hoc adliquidum

perduci

non

poteft, nid quotempore quadibet

Epidola Pauli & unde

icripta fit adcurate prius definiatur:

ifte

autem campus Vadioreft, _quam _ut, _per

temporis

rerumque

anguftias

nunc illum ingredi liceat: eric

forte,

quum qui

magis,

quam nos nunc, otio

abundaverit,alius hoc

argumentum pertraåandum fufcipiat.

.

$, UT-

In Troade relinquit LUCAS

Timotheum,

nec ex quo Paulus

inde digredusHierofolyrnam contendit, ejus

in aclis occurritmentio: hinc variis conjecluris locus da-

tus ed: Sunt,qui

fufpicentur Timotheum comitatum fu¬

ide Paulum Römam usque, nec

defunt, qui dicant

ex Troade illum Ephefum remeade,

jufflim

^a

Paulo

^recens

lllic tönditasEcclefiae formanda: magis&poliendas vacare, ita tarnen ut fidum illum Magidrum

fuum vifurus

Ro-

mam ex Ephefo perrexerit. Et

quidem Paulum Rom«

degentem Ejus

videndi cupiditate incenfum hortatum fu¬

ide, ut, quam

fieripodet, minima interjectamora ad

fe

p) AEt, XX. rj. q) Praß,

ad

2

Ep. ad Corint b.

r) Vid, ^2. Cor. 11. 12.

(15)

& ) 9 ( #

feveniret, ex Pauli ad Timotheum EpiiTola fecunda di- fcimus s). Neque Magiflri fui Ipem öc defiderium defti-

tuille Timotheum communis eft fententia. F.t licet de tempore, quo Epiftolae ad Phiiippenfes, Colollenles& Phi-

lemonem fcriptac fint, nondum inter omnes convenerit, quum alii, quos inter eft HAMMONDUS, illarum ^sta¬

tera rejiciant ad tcmpora priorum Pauli vinculorum, alii

contra, ut PEARSONIUS, CLERICUS &c. ad iilud re-

f-rant _tempus, _quo pofteriobus conflriTus vinculis Ro¬

mas tcnebatur, nullum tarnen elfe dubium videtur, quin

ex ifta Italire me'ropoli mitlas fint: & quum non tantum

infcriptionis formulasTimotheum &Paulumjungant^ve¬

rum etjamApoftolus ipfe fpem oftendat Philippenlibust) forc, ut brevi abicgarct adillos Timotheum, nunrium fi-

dei ipforum ad fe perlaturum, concludimus haut imme-

rito Romas quodam temporeconfortione Pauli ufum fü¬

hle Timotheum. 1

5- lv-

Binas ad Timotheumepiftolas exaravit Paulus: _qua-

rum priorem mjllam fuilfe quumRpheli relictus eilet Ti¬

motheus, Paulo iter in Macedoniam ingreflo, probabile

pleriscjue eile videtur

^ex

verbis Apoftpli, quibus in ipl'o

Epiltoltelimine, admonet illum imperat® a leejusin urbe Ephefina commorationist yo&ms^, inquit,

:vr(loffxeivc&i ev epéa&37;cgevc/uevo£ it? fuccv.ecicvtoiv tf): ubiob- ferva'ndum lenfårp eile pendulum, _atque _aliquid omis- fum, cujus fupplemerttum contextui reddat fanitatem, &

forte, ni ejusdem verbi,ftgccr/uelfiu, repetitio jngrata foret,

jllud in ci7ro$caet intelligendum legenti permilk^? hoc fen- fu: y.cc^ms Ttoi^ßY^pcKscroc'Ze 7rqccy.<rivoii iv ICpiiM, 7T^csusvs.

Nifi CAJETANUM & CLERICUAt lecutus dicere velis hujusverlicuii fenlum fulpenlum eile usque ad ^v, ^{ig. ut}

& _4. conjungantur cum v. i8- jntermediis parenthefi

B • _, inclm

s) 2. Tim. IV, _{p. 2i.} t)

Philipp. IL

iß. u) i.lim.Lj,,

(16)

) IO ( $

-fhdufis, qnod tarnen fatis durum videfur hyperbato!?;

Scripta^autem eft

ÉpiAola

ha?c, ut, A reditus ApcAoii im- pediretur & tardaretur, quem tarnen maturaturum fefe promittit v), haberet verbis éxprellam imaginem ^, ad

quam fuam vitam &Ecclefia?gubernationem conforma-

- ret. Non paucis enim hccldia Ephefma iaborabat nsevis:

infurrexerant quidam ^, quidam qui Ju-

daismo infecti, legis obférvandseneceiTitate, obtentuilum-

ta, ab Evangelii veritate abducere fimpliciores niteban-

tur: erant hominis curiefi & nugaces, de frivolis* qua?-

ftiunculis, gerris ficulis vanioribus, controverfias ^mo-

véntes, negleéto fanioris Audio doclrina', qua; adtedifi-

cationem Ecclefix pertinuit. Hilce aliisque fanandis mor¬

bisinfervire debuit coramoratio Ephefma Timothei: &

tradita quidem in hac EpiAolaprcecepta omniaeo fpecta-

re deprehendimus, ut doceatur Timotheus quomodo ad

fanam mentem deducere illos opoiteret, qui vel a vera?

doTrina? Evangeliets vel proborum femita morumdefle-

xerant: nequéprsetermittuntur moriita, quibus cloceatur Timotheus, quomodo le ipfum ^gereredeberetqimna ge¬

neratim erga omnes, tum fpeciatim erga ordines quosli-

bet & a?tates, utfua vita vivam exprimeret veni ChriAia-

ni imaginem, quam ceteri Abi ad imittndum propone-

renf. Et quod ad poAeriorem EpiAolam attinet, non

ambigi fölet quin Roma? fitfcripta: magis ad difceptatio-

nem revocarifvevit, ex primis ne an alteris vincuiis iA-

hoc literarum miferitApoAolus. IAi PEARSON1T CLE- RICIque feiltentia?, qua adferuntnonmulto ante fupre-

ma fatafua, _quum iterum in vincuiis detinereturRoma?,

hane Paulum exaraviße EpiAolam, aliquid indeaccedere putatur roboris, quod imminentis fibi fati, divino Ane

dubio Spiritus Sancli monitu excitatus, meminerit x).

Sed neque nihil invenit HAMMONDUS, quod iAi fen-

tentia?

v) ^i. Tim. III. 14. ij. x) 2. Tim. IV}<h

(17)

# ) II ( #

teilt!# opponat Nos nonfinit arTafum tempus In Iftami

controverfiam defccndere, aliis alio tempore forte deci-

dendam. Quod vero in priori Epiftola inculcaverat A- pofrolus, id repetit heic: monet ut Ecclefiam fure curcc cpmmiflam fideiker adminiftret, _repurget illam ab ibtä«

liis DoRoribus & mor um impuritate, quam poftmodo, magisquam tunc, invalituram

prsedicit: interferitjpaffim

blandam confolationem, _qua erigat animum Timothci

& excitet äd munussnaviter obeundum.

§• V.

Quanta porroTimothei fuerit in Evangelien obeun-

do munere alacritas, _quanto arferit ftudio invigilandi ad

falutem promovendam hominnm, quura focietas itine-

rum & infectationum, qua: ipfi cum Paulo fuit, docu-

mento eile poterit, tum honorifica

elogia quibus iplum

Paulus paflim ornat, QuumPhiüppenhbus dat fidem e- jus ad ipfos adyentus, vocat illum ho\ååboc., inquit, 2%a ho^v%0 ^y). Quod vocabulum ^, fiye cum HAMM ONDO z) cxolicueris hcy ty\ parem ani-

m#, h. effc longe cariflirnum, quem dimidium animx vo-

camus, & tanti facimus quanti ipfamv foiemus ailimaai

noftram: uti Achilles apud IIOMERUM dicit de Patro- clo, amo illum hov ivij

\pvxj:

five,

quod

forte commo- dius fuerit&

plerisqueplacet'interpretum,

expofueris ho-

^vxcv per r°v id// \pv%?i ^CVT06, qui pari cum akero efr ani-

mo, inclinatjöne, adfekibus &ftudip concordat cum al¬

tera, utram inquam

admiferis

explicationem, patet certe incjicare voluifle neminem fe habere, qui ea fnceritate. &

fide,' _qua Timotheus, evangelium curaret, & cui tutins Phiiippenfium falutem committere pollet. Et ne nifnium

dixitle

vider^tür, excitat Phiiippenfium animos ad

memo«

riamillorum probitatis documentorum, quseTimotheiim

edidifle ipfi noviffent:

ytvffy.grdicit, nh $0KtpfiAccvT%r

ro«

viftis experimentum ejus,quanta

fidei füar

docümentak«

B 2 u ^■ de-

y) Philip. IL 20. %) Not. ad.

I.

U

(18)

# ) la ( *

derit.Hoc fenfii occurrit vocabulum $cKty.yjaliasapudeun-

deiriApoftoluma): iis r&roeygaifsct,^waywr^v äcyj/r?ivv/jtoov, ubi loxipyjexplicari potefl metonymice'peranimum,quiirt periculo patefeit, hoc fånfu: ha?c fcripii ad vos, ut ex-

perieado nodeilh, anmihi, utChrifliApoftolo, peromnia

obedire velins. Utfenfus verborum Pauli de Timotheo

loquentis eile poflit: novifris vel experti eflis animum ejus, quam frdus in omnibus (it, ort,ok 7Tar^i réwov, avv tue) soxÅeva-ev hs ro tydyysÅiov, quod filii inftar mihi obe-

diens fuerit, gnavam mihi operam commodaverit in Evangelio prxeiicando. Perhonorificum fånehoc e/l te-

ftimonium, quo Maglfter Difcipuli fui integriertem pro¬

bat. Quo ipedat, quod alias b) ^vocet iliumci$e\(pcv dv~

rS, $iuyxvgv-tx ^GeS \qtf avvs^yov cbjrs h rdlvuyysKloo. Cu*

jusmodi titulis decorat Tychieum fuum c) & Titum d)%

Quibus elogiis fi addamus, quod pallim ^etim vocet rhyov dvT$ ccysi7rv]Tcv ycy 7tisgv év kv^w, intelligendi copia datur

inter miniftros & adjutores Pauli Timotheum vel priraum tueri potuilPe iocum»

M. 0. A.

a) 2. Cor. II. 9. b) i. Ibejf. III. 2. C) Col.//g n,

Epb. VI. 21. d) 2. Cor. VIII. 23.

Till Herr AUCTOPvÉN.

Nir, i detta vackra Verket, den flore Apoflolens Pauli, berömde Luv

junge, Timotheus, affkildras, uppvJckesjag af få ren, fotn enfal¬

digvälmening, tit, lä godt detfke kan, yttraminfagnad, ofver-R, Cou-

finslycka, fom, genomHögaForfynens näd, under floraLärares ledande,

fa fl med knappa vilkor, dock med ofpard flit, gjort de framffeg, atmin

Coufin fordetta blifvitfkicklrg nnfed^, at tjanaGuds.Forfämling fåfom Larare, ocb nu, med fitt.andra Acadetniika Lärdomsprof, vifar figvärd

den Krans, hvilken enc!afl zirardem, fomverkeligen prydas af lärdom och dvgd. Sä ofvertygad jag" ar, armin Coufin fortfar meddefla borommeliga egbnfkapers förökande, få fakeitoch gladthopp^gorjagmigomdefs tillta¬

gande lycka. Lefver med^noVC

Min COUSINS

upprichti'ie vän LARS NYMANSSON.