Difputatio Philofophica
DE
NORMA
VE RI
Quam
Gratia affulgente Divina
Suffragante Ampliil Facult. Philo£
inRegia & illuftri Acad. Upfalienii
PR^ESIDE
Admodum Reverendo atä?
Qlsberrhno
VIRO
D.ANDREA GOEDING
Philofoph.Prof. ordin.
Ad publicum examenmudefte defert
Olaus Sundéen
Dalek*
In Audicorio Guft. Majori ad diem
2nMaijAnno 1702.
HOLMlAE, LiterisOlaiEnjei,
Reg.
Arch.
Antiq, Typogj\
^Revcnndi/ßmo Dm in Cbriflo
Patri
DN. carolo
CARLSSON
S,S.
Theologie
Dq&ori G elebraüiflimo,inclutac Dicecefeos Aroiienfis EpifcopoEmi- nentiilimo,ut & fenatus ibidem Ecclefiaftici
Pracfidi graviflimo, & Gymnafii Regii Ephoro adcuratiffimo &c.
VIRO
NobilijfimoConfiiluJßmoque
DIL JOANNI NOOR-
DEN HI E L M
In Regio Dicafterio qüod Holmi^eft
Aileiforif prudentifllmo &c. üt' ι
Irptyhumrütiffmir^
VI-
Mec^natibus, Patronis , benefa&ori-
omni fubmiifionis & obfervantice cultu jugi-
-/uu dignitate acpietate dantis meiiendam, in tifiimum,cum ardentiffimo omni-
ac favoris perennantis fub-
Maxime Reverendo atque
Am- plijjimo Dno
dn jespero
switöerg
§, S. Theol. ProfeiTori primario, ac Eccleiiarum UpfalieniiumPaiiori
vigilantiflimo &c.
VIRO
Ampliffimo SpeEtatijJimoque
Dn. JOH. HOLENIO
Confuliapud Fahlunenfes sequiffimo
^ ac
perinduftrio
&c.ffegregM digntttionh
Rr+Sr
bus, Magnis, optimis ,
benigniffimis,
ter fufpiciendis , DiiTertationem hanc , folä
venerabundi gratiilimiq;animipisnus cer- genaefelicitatis voto, ac fpegratiae
miiTe?revcrenteracoificiofe
A A A
O, S.
Literis moribusque ornAtißime
Dn. SUNDE EN,
Amice in paucisdileite.
i·;
eAsetys tri
NUper mihiinnotuitTeprélo fubiicere
deNormaVeri,fummainduftriaelaboratam, Quaediflertationeft),
res tinonmediocrem mihi attulitlaetitiam, quippe, Γιve¬
rumeft, amicorum omnia eife communia, nonpoflTum non
laetarTcurn perpendamTeargumentumnobiliifimum, irao
&difficillimum erudite ventilåndo, ingenii tui dexterifa-
temomnibus probare. Equidem videtur Vcritas in puteo Democriti latitare ; ejus tarnen inquifitio hominieftpro- pria, cuius a&ionesfi fpeétemus, vel ad boni alicujuscon- fecutionem, vel veriindagationem direélas cfle fateri ne- ceiTumeft, Etfineveribonique cognitione vitanonföret humana, nedumbene reftequedirigeretur. Sedcum viam>
quaead hane métam feliciter ducat, egregie monftrasa*
miciifime Dn. Refpondens > mearum eile partium putavi gratulatione qnalicunqueteflari amicitiam noftram. Etiane Tibi grätulor ex animo felicesftudiorunt progreilhs;gra- tulor infignemillam animi conftantiam & fortitudinem»
quam adverfus noveréantis fortunae tempeftates, quaemul-
torumlaudabilesconatusdiilurbarefacpius folent, adhibu- fti& fervafti, Novi enim Temature parentibus orbatum jjjj varioscafus, variaque rerumdifcrimina fubiffe; laborau-
tem indefeiTus, &fpes melioris fäti eo Te deduxere, Ut MufarumarcemlaudatiifimeiisingreiTus, Maéte ea>qvaäp, ccepiiti, conftantia& fedulitatein Iitterispcrgere,&proar ^ mia,quaevirtusatquediligentiatua merentur,tandemre-'
portabisuberrimä. Quod ut fiat j Deum T, O, M, ctiam atque étiam rogabit,
ad
qu, Luiu
JOH„
NoRLANDER,
^jj&i
iåså-i-åå 444
(Ά·>κA.«eA»«AscÅjeAscAseÅacAseAseAjeAscÅiiAseAscÅsetaiÅsetaeAaeAseA»
ββί»»»β?βϋ
β»»»»««#»"' ...
ίίτγς>cy»cysςγ3cyacyiδγί«γ^βγ3ίγϊ)6γ3 £y? sy? cy? cya ·
@ ·»·&·&·&"&·&'-®:'&·#· φφ"®· φ φ#·#φφφΫ
ίίϊϊ>| ίί ί i I : t t : t i : t itt l : t ! i «I
Ξ f. Ν. f.
Ν
vocumipfa-
rum
explicatione
*quae ex legibus
bö¬
na? receptseque me- thodi pr^mittenda
eil, non diu defuda- bimus. Tantum e-
nim non omnibus conilare exiftima- rcimus, quid norm* nomine , itbi extra
archite&onices
hemiiphserium evolvi-
rc.jW) αναλόγως
deiignetl^,
nempe omneidyamadquod \>elut ad légem, regulam t>el obrus·*
fdm exigitur,probatur vel menfuratur, qaic- quidinjckntiisoccurrit, Sicut enim inar-
chiteåonicis,
teile Uitruv: iib. J. c. 3.üb. 9. c. 2.anguli ad norman, longitudinet lRrad lincam> altitudines ad perpendkulüm te*
I A
Jpon-«6§XO(§3*
fpondentes examinarifolent; ita in ceteris fcientiis cognitio noilra ad certum
fhi-
quoddam principium referri Sc con- le<
tendi folet
debetque,
ut conilare poflitan cognitio reite fe habeat,an certa, probata
firmaque
iit.dici confuevitphi·lofophis
ratio formalisobjeBi-va, denotansid,quod primo cogiiofcitur in hac vel
illa difcipiina, Sc primo cognitumeit
ratio cognofcendi cetera, quae in ea- dem difcipiina ab habitu, potentia
vel
eorum aitu attinguntur. Sic E. G. f
fcire velim an dogma
aliquot
Theolo- gicum reitefefe habeat, an verum fit&genuinum, ad normam referendum eil, quam in Theologia ilatuimus
eile
revelationem divinam. Ad quam ii
exaåe
refpondet,dogma quoque illud verumefle tarnfumus certi, ut nulla alia pro- batione opus fit. Revelatio autem, feit quod idem eil Deus revelans eil pri-
mum quod in
theologia
cognofcitur,Sc cognita eil ratio cognofcendi
reli-
qua omnia, quse ab habitu
Theologi'
nco attinguntur, Sic an ailiones no- ri te reda^ iint, confulenda eil eariu%(;
laorma, ad quam
exigendae funt,nem-
ape
«β)ΟΧ§*
Ipeleges live
naturales, fiue>
quse ex his tanquam afönte fiuunt, civi¬
les fuerint. Leges
ipfa? primo
cognofcnntur, & cognitasratio funt
cognofcendi cetera omina in
morali-
bus.
§. 2, Inprofundo Utere Veritatem, pro- verbium eil cum antiquitate veneran- dum, tum experientia
comprobatiffi-
mum. Itaque ad illam
eruendam
in-ilrumentis haud dubie aptis Sc conve- nientibus uti debemus,
quibus generi
humano proviftim voluit omnis veri
au&or jbenignumNumen. Quanquam
enim per miferam mortalium fortem
ita comparatum nobifcum fit, ut non nifi cum difficültate in veniatur veri- tas; obtineri tarnen poiTe,
regulasqüe
certäs Sc infallibiles dari , ad quas
examen inilitui poteil, an Herdasin-
venta fit, affirmare Sc afieverare nulli
dubitamus.
§. 3, Verum enimvero in
ipfo limi¬
nePilaüi iftius qua^ilionem , quid eft He¬
rdas? aures noflras vellicare fentimus.
Cui
refpondemus,
veritatemnihil efie
aliud,quam conHenientiam Qognitionis no-
A 2 f ßr&
<8j)(4)(8*
fir* cum rebus ipfis, quas cognofcere dicimur, Vel congruentinm inteileBus cum rebus per- ceptis,
intelleBisqide,
§. 4, Ceterum iicuti qui fplendidum palatium curioiis luftraturi funü oculis, in fpatioiis porticibus paululum fubfi- ftere folent, antequam ipfa domus a-
dyta & penetralia pateant : ita idem
nobis nunc ufu venit, qui ut felicius
expeditiusque
ad fummam caputquerei deveniamus,
digredjmur
aliquan- tifper in anteceiliim ad ipfam mentisintelleclusque
naturam proingeniimo- dulo coniiderandam,§♦5. Sedproh fidem! Quafttus quam- que
fpatiofus
heic nobis aperitur cam-pus! quot opinionum fefe ofFeruntdi-
verticula δς monftra i Quas ixngula
Γι
perluftrareexpendereque
adlaborare-mus; haud fane tempus
aliquod niß
immenfum fere , nec opera niix her-
culea nobis fufFe&ura eiTent. comne- nium itaque mittimus, qui a Murtino
Schockio in Phys: Gen. Citatus tres
ItatuiiTe parteshominis efTentiales legi-
tur. Neque Voßidonium , Chryfippum
vel
Zemnem moramur, quorum ille duo-
de-
#X.5;X§3*
decim , iile 08:0, hic tres animse fa-
cultates nominant. Et dabunt quoque recentiores nobis veniam , quod illis bo¬
na confcientia accedere nequeamus*
dum in mera cogitatione mentis na-
turam coniiilere docent. Et Cmefius
quidem
in princip : Phil.p, i. p. 3. §.8.Toirefins vero cogitat. ration. Lib. 3. c.
3. §. 3. qui idem de Deo affirmare non dubitat. Ut ut enim cogitationem de
eiTentia mentis eiTe faciles largiamur,
eiTe tamen <Sc conilituere ipfam eiTen-
tiam vix ac ne vix quidem perfvade-
mur. Neque defuerunt, qui opinionis hujus nova? varias incommoditates Sc
inconvenientiasoilenderunt; in quibus
nominandus nobis eil Ultraje&iniis profeiTor Joh. Gerh. de Vries. in
exercit.i4iii
diiT. decogitat: ipfa mentep. it
6\ Diueil,
quod docere
incepit<Scad poileros noilraque tempora trans- mittere antiqua
philofophorum cohors
fententiam, folidis fane Scinconcuffis ha&enus fuffultam rationibus,quaani-ma humana duabuspotentiis feil
faqul- tatibus,tanquam
partibus, ( quas dixe-re poteftativas ) gaudere cenfetur.
Qua-
«&§)(όΧ§3»
Quarum prior inteüigere, posteriorFelle dicitur: Verum in hifce explicandis,
immane quantum inter fefe
difcrepant
novitatum archite&i de aucupes. Nos reli&is eorum luiibus , aperta illS
Sc tricarum tesquorumque nefcia via incedimus, Sc argumentorum ponde-
re, reique ipfius natura perfvaiifEmi,
exiilimamus omnem divina? iilius au- rx ( animamloquimur) naturämcon- iiftere in Cognitione loeri, & appetitione bvniy illam intettettum, hanc Voluntatem
adpellamus.
§.
7. Et ad cognitionem Veri tria equi-dem pertinere aiciinus, proutmentis ipiius iive intelleélus cognofcentis tres communiter, de quidem rede , ftatu-
«*4üntur operationes. Nempe. 1. Simplkem apprehenfionem, qua resquasvis nudeper- eipiuntur, citra affirmationem de ne- gationem» Et hxc prima dicituropera¬
tio , quia antequam
aliquid
de aliquare affirmare vel ftegäre cum ratione poilum, neceiTum eil > ut remy de
quaaliquid
affirmandum
autnegandum eil, mentis oculo ( ut italoquar)vi-
deam
contemplerque:
iic in Biblio-the-
«6§}(7X§fc
j
thecam aliciijus intromiilus,
temera-rius utique cenfebor, ii vel fele&am
vel fecus dixero, nifi priüs infpe&is vifisque libris, quinam illi fint. Niime-
rofam quidem, ii multis exftiterifc li¬
bris, nuncupaveris, fed is numerus,
ex multitudine unitatum refultans ad
iimplicis appreheniionis operationem pertinet. Unitates enim nonperaffir-
mationemfed per iimplicem
apprehen-
iionem percipiuntur, nifi vel iubtra- diione, multiplicatione vel additione fgilicetFormalidefungivelim: qua dere Arithmetici. Ubi tamen nocandum
ως iv
π&ξ'ο2ω
i numerum ex his addi- tionis, fubtra&ionis multiplicationis-que operationibus refultantem fimpli-
citer apprehendi, quatenus fummata,
aliquam
certam Sc determinatam de-fignat. Operationesvero addendi,mul- tiplicandi Sc dividendi non nifi per affirmationem vel colle&ionem illatio-
nemve inftitui, adeoque vel ad fecun- dam vel teMam operationem mentis pertinere.
II. Affirmationem Sc negationem qua* in compofitione Sc diaifione confiftit. Sic enim
<fc§)(8)f§^
enimnatura comparatum eil, ut cüm
rem aliquam apprehenderimiis vel confpexerimus, illico de eadein vel af-
firmemus vel negemus quidquam. Af-
firmare autem dicimur, cum id cum
re, quam perdepimus ,
conjungimus
velcomponimus, quod componendum eil, Negare autem, cumab eadem fe-
paramus, qüod
feparandum
eil. Sedhcec apud fcriptores
paflim
exponun*tur.
III. Argumentationerna qua ab iis, qua?
nota iunt, progredimur ad cognitio-
nem minus notorum perligitimam
fir-
mamque illationem feu colle&ionem.
Et pr^ter
has
tres operationes aliamdari in mente humana poife
proriiis
negamus»
§. 8. Hae autem omnes 6c
fingula?
normam eertam requirunt, ii
modo
re&& eile 6cad veritatis obruflam re-
ipondentes cenfebuntur. Et eil iua
lingulis determinata norma , quae ta¬
rnen pro varietate rerum, circa quas occupatur intelle&us, imo
operatio-
num,
quibus defungitur
idem,diver-
fitate variat 6c ipfaj
$·
9'^§)(9)(Ρ
§.9.Quanquam auteni pulcré fciam,1
veritatem inprimis ad fecundam men-
tis operationem hoc eil affirmationem
de negationem pertinere, docentibas
exponentibusqhe
hocipfiim maximam' partem Metaphycicis paffim , quippecum vere de aliqua re dicitur id per affirmationem vel negationem fierine~
ceffiim fit; adeoque in Enunciffonibus
locum tantumhabet. Interim tarnen,
an re&e quidquam pereipiatur, &hoc
ex aliquo prineipio normativo confta-
re debet, veritatis vocabulo fic latius aeeepto.
§. io. Ubi itaque res aliqua fimpli-
ciapprehenßone cognofeitur; fenfuum
minifterio utimur , qui heic amußis ra- tionemfubeunt, relati ad rem ipfamper- ceptam. Eqvum enim oculis ufurpan-
tem ii quseras; unde ipii conftet, eile eqvum ? re&e refponaebit, quia video
ehetale animal.
Adeoque
fenfus ipfosünacumre vifa normam adsequatam
conficere dieimus, veritatemque per- ceptionisipiius coniiftere in conveni-
. entia idearum*per variorum motuum
impreffionem
ad inteUe&um, opefen-
1 B fuiun
"«*§)(ιοΧ§^
fiuum delatarüm. Et qtiia fenius has
ideas intelleéfoii imprimimt, refpön-
dentes rebus illis. Hinc fönfiis. princi- piurn
iliud
normativum, Ted ιίοη ηϊίίad res ipflis, quarum id&ss perceptö
funt,
reia'i.
4 ι ,§, τι. Verum 6c hic videor tot mi¬
hi obloquentes viSere, qui argtimen- tis, iir^iemiimme fieulneis, hanc fen-
tentiam déitmchim ire conantur, ne-
geintes qiiidquam fenfibus fidendum eile, utpoce fällacibus 6c nullo non
tempore erroneis. Tantum ergo
ab-
efle confendunt, ut ienfus
principii
riormacici nomine venire queant
de- fceanjve>
ut potius cauiTa 6c origocen-fenJi iiiit erroris
deceptionisque fe-
re omnis.
§. ii Sed argumenta illorum excu- tlamiis, quibus certitudinem fenfuum impugnare adlaborant. Illa autem du- plici > generis elfe
deprehendiinus.Vel
enirn å feniibus ipiis eorumque na¬
tura v vel arebus ipfis, qua? fenfibus percipiuntur, peti folent.
Senfusipfos
quodconcernit, illa inprimis in con- q trarium adferri cernimus, qua?Anto¬nius
η ai i.
h å
n.
ii
€i
Ρ
h
fi
R
Ψ eJ
ß
te
Ψ
te
ti
Ti
k P>
«δ§Χ«Χ§^
nius le Grandinftitutionum
philofoph*
ad principiaCarteiii adornatarum part
it artic: 2, reg. 2. collegic, quae iic ha-
hent: Cum omnes corporeifenfusfallacesfinty
tf3non raro ab illis decipiamur: ratio commu¬
nisfuadet,ut illis non nimiumfidamus, imo
in falfitfiufipicionem trahamus y quicquid per
eos- reprafientatur; Temeritatis enim &im- prudentia nota\efiy iisfidem habere,* qui nos Velfiemel eluferunt. Quamautem idfenfibus familiärefit, q&otidiana experientia tefiatur♦
Remusintegerinflumine
frailus
adparet. Turris quadrata,eminus rotunda confpicitur;ς/?mortalium^qui nonfolem Όaideexiguum exi- ftimet,fiadideam,quamfenfibus haufit, at- tendat. Qua deceptio nonfelum 1dfiui aliis-
que externisfenfibusfrequens efi ; fied &in¬
ternus erroribus obnoxiusefi. Quieni?n Ver-
tiginelaborant, omniaquacircumftant corpo-
ra inorbemferri autumant, aut oculos tene¬
bris offundi imaginantur♦ lta ehriis omniadu- plicataVidentur.
§♦V* ^uoda, adresipfasfenfibus percipien-
däs adtinet; objici fiolere deprehendimus ex Crimaldi lib. 1,
phyfiico-Mathefeos
prop. IX.quod microficopiorum ope , in minutififimo
arenula granö5 alioquin
fere invifibili,
quamB 2 plu-
«&DOX §3»
phrini£
Toelut
areoU infeolafuperficie difeer-!
Μnantur: (fin tenuiffemo quolibet animalculo 1 ti
i)aide maltamembrula cognofeantur,nudo ocu-
lo Vixpercipienda, Quid?quodper durijfemA fruBuum Verficorum Vel Armeniacorum ofa
(fachamm fe infmuet ad nucleum usque, guflu
idJatis doeente, oculu autem? microjcopio quamvis munito, nullos omnino poros perci' piente» fhfibm fucQenturiari docent qu£
lib>
cit„prop. XLII. n. rj, de iigno nephritico tvA'
auntur,quody fe aqua immitfyitur,przfertirA
minute concifum,eampofe aliquot horastingät coloribusflaVo cccrtdeo, qui tamen non nifi
alternatim adparent> llt nunc fdentio inVol-
njam innumerasfere·odorum
faporumque
fpt"des> qu£fenfus non advertentesfubito pr£- tertfolant.
§.14. Itaque ad hafce difficultates re-
movendasyfeniibusque
iuam certitudi-nem veritatemque vindicandam , fe-
ftinat propoiitum. Ubi primo
probe
advertendas eile inculcamus conditio- ries adperfe&amfeniuum
co0iitionem
neceflarias, qüas majoris evidenti#
perfpicuitatisque
gratia, feptenario in-cludimus numero. Nempe,ut feniibus
fua coniletveritas, requiritur
(fe)
orga*nött)
«S§XuX§3»
non, cum commune fe. fpiritus
animalis,
tum -proprium fcilicet oculus , lingva, au-
risScc. Sed reBe affeBum. (ß) objeBum tale, quodfenfum perproprium
jpeciem
move¬reaptum eil, & non ratione
modi
tan-tum. (y) jufia objecti magnitudo , quas ma- nifeila qualitate fenforium
imbuat. (f)
debita objeBimorλ, quippe cumin
celeri
traniitu multa non adpareant.
(ε)
in objeBo commodus ;nam non parurri
in-W
tereil, a quanam
obje&i
partefenfus
incipiant.
(ζ)
Mediumnaturaliter fe ha-
hem,fimplex, nec alienaqualitate
autdif
^oiitioneimmutatum. (f) Diflantia
de-
nique Sc intervallum juftum♦ Nimis
enim
remotaaliter adparere folent,quam
revera funt. Quod ii ergo ha:c requi-
fita atque
conditiones adfunt
,certiffi-
mum quoque
fenfuum adeiTe judicium
nulli dubitamus:aliquo autem
horum
requiiitorumfublato
, utiquefalli falle-
reque fenfum
fatemur,
verum nonper f$ ^„fesd ex
accidenti,
utpote ne- ceifario fuo requiiitodeilitutuim Cui
errori mederipoteil,iirationem
de ab-
fentiafeudefe&ualicujus horum requi-
fitorum judicantem, inpartem
auxilii
vo-
«iXi4X§&>
vocet, qu^ ratio iterumfenfusjudicio
uti debet in reilituendo defedu ifto.
Quie enim ob requifiti alicujus abfen-
tiam fenfus non rede adprehendit; il¬
la emendat ratio per ea, in quorum feniione, ob prasfentiam omnium re-
quiiitorum,nulluserrorcommittipoteil
§. 15". Proinde quid ad argumenta
ex indudione ällata
refpondendum
fit,/acife
remusadparere
potefc Namquequod
integer in aquis fradus confpi-ciatur, id non provenit ex fenfuum,
yt talium, errore , fed quod
duplex
ibi adeft medium , nova quafi
quali*
täte &
diipoiitione
immutatum. Quodii remum ex aquis extraxeris utique integer quoque
adparebit.
Pars au- tem remi illa qua? in aquis eil: , ex medio denßori, puta, aqua , in tenuius nempe aerem, aiffundit remi fpeciemfeu imaginem , adeo ut geniculum feu flexuram fieri neceifum fit. Ita enim naturaa medioopticesrariorecomparatumad
denfiusefaucujus djt^jit fi
tranfitusfiat; fpecies verfiis
perpendi-
cularem indinatur; ii vero e medio denfiore ad rarius tranfeatur,refradio
ad
«®Χ'5·Χ§3>
ad partem contrariam,
adeoqüe
ma¬jor adi&a perpendiculari
diftfe£fus
de- prehenditur.§. 16. Quod turrisquadrata emitlUS ro¬
tunda
adpareat
, utique longior juftodiftantia in caufla eft. Cum enim ocu-
lusangulos nequeat procul cernere, ut acutos, utique nec eosdem ut angu- los cernere poteft , quippe cum non folum ^qualitas circumfuii aeris pari Iuce angulosimbuens obliteret lineas,
fed & nulla radiorum exangulis illis
in oculi fundo , propter nimiam in-
tércapedinem
fieri poflit decuftatio.Unde angulis
fic
detra&is , reliqvumcorpus rotundüm confpicitur.
§. 17. Par ratio folis eft, qui tam exiguus nobis adparet, ut pedalem
non excedat, omnibus tämenuno ore
loquentibus
Mathematicis, terra etin- dem multonfjorem
efte. Nam Cice- ronis a?voduodeviginti
amplius par¬tibus majorem cenfebant. Vid. ejus
Acad. quseft. lib. 4,n. 12g. Ptolemasus üb. 5. Almag. c. 6. centum fexaginta
%>tem,
Recentiores vero , ut Coper- nicus, Tychobraheus, Landsbergiusmulr
«iXi6)(§3>
multo adhuc pluribus terra
majorem ftatuurjt.·» Verum
ömnishasc?
quantaquanta
eft,dii¥erentia,ex
nimia diftan-tia provenit, deficiente iic requiiito
il-
lo,quod ultimo loco enumeratum eilEt fane ipfe le grand qui obje&ionis
hanc telam toriit, eandem
excipiendo
retudilfe videturjuft, natur.part.9/ar' de,f. §. i. ubi ita loquitur. fiquis pro- pius pulicem intueatur, ctf in eqvum> mit
aliud fimilis magnitudinis animal proeul
di-
flans, oculos conjiciat , äquales adparebunt,
&fub eadem magnitudine confpicientur„ F
lud ex optica manifeftum eß , quodnimirurn majora z>elminoraapprebendat,proutfubMb' jore Del minore angulo oculis offeruntur. Cum
autempuleχproximeDifui& eqDus remotiut) fub eodemangulo videantur, abanima äqua¬
les ejfe judicantur. EDidens enim eß , obje-
Bum majus pereipi , quodmajorem nerDoop"
tico fiDe retinae affeclionem imprimit: miaut
autem quo minor organiportioajßcitur. Hirt
quo res a nobis magis recedit , eo. minor adparet? (fquo ma^is accedit, nobisquepro- pius admoz/etur, major: eo quod objeBum,
quo amplius a nobis removetur, eo acutiort minoreque angulo adparet> atque minorem Φ
iiffcBmem imprimit„ Horum omnium ratio eß, quod dum ob]eΒum recedit, fijequeρau-
latim ocultsfubtrabit , non folum fecundum circ'umferentiam minuitur,fed etiamfecundum
omnes, qua ad oculum ob)>eriuntur, partes;
quialicet femper pari modo radios exfingulis punBis remittat, eorum tarnen plurimi pro
ratione recejfm (f elongationis oculorum pra"
terlabuntur, & alio diflrahuntur. En! quam feliciter omnem difficultatem tollat An¬
tonius , ut ultra
requirendum
videa-tur nihil»
§. iS. Sed quid de lurtiginoßs dicen-
dum? fane & inillis requiiitum aliquod
deeft, fcilicet organon reBe affeBum- Quod enim omnia corpora in orbem ferri, aut oculos tenebris offundi fibi imaginantur, id omne organoipforum
comuni acceptum
ferendum
eil. Quem- admodum enim fpiritus animafo in Organa fenfoum inßuunt; ita & obje&i perceptio coriformata eil. Etcumiidem fpiritus in vertiginoiis penitus funt per»turbati, nihil iänemiri eil, fi qua* fo-
rinfecus
exhibentpr fenfibus, in orbem
ferri, tenebrisqoe immergi putentur.
Congenere
ratione érnduplicatä
vi-G * dent,
<é|)(i*5(ite
dent, qui
quidem ab infanis
parumaut nihil diftant. Et ficutiqui
infaniunt,
al:os in aliis vident, ut Oreftes matrem in forore, (f Ajax
Ulyffim
in armento>ut
Athamas Agauein filiis
beftias, referen*
te Tertulliano Üb. de an» Gap. 17. ita
quoque
Ebrii nonnulli gemina videnf.
Rationem & quidem
nervoie exponit
Alex.
Aphrodis
:problem.
23.ficilicet oculorum
mußuli plus minufive replet'h
atque eo
ipfo languidi, oculos? alterum furfiutn>
alterum deorfiim torquent: quofit, ut
oculo'
rum radiieodempariter non tendant >
fied in
diverfa loca atquecorρoray atque ita
alteruUt
oculorumprivato utens
cernendo officio, dupH'
cem eßiciat vifitm„
id ejfe
VerumVel inde ad'
paret: qui enim
digito alterum oculum ferunt)
fenfimque (urfitm
trudunt, gemina vi det t
coguqtur. Et
iicut
propterlangventem
ftomachum cibi immerito incufanturj
ita quoque
certitudo fenfibus perperam
denegatur propter organorum
autrequi-
fiti unius alteriusque
defeétum. Proinde
jpulcre Tertullianus loco citato: SHj\
redundantia fellisauruglriant, iis amara
fiunt
omnia» Num ergoguftuipr&varicationem ex' probrabis, an Valetudinem
? Et fic fatis fa'
r J· - - r- aum
*8§Χ'9Χ'§>
<ftum argumentis ,
ab ipfo fenfu peti
folitis , exiftimamus»
19. Nunc ad alterius generis argu¬
menta refolvenda pergimus,
Scilicet
res eiTe multas dicunt, qua?
fenfibus
percipi nequeunt, nifi ope
microfcopi-
orum & telefcopiorum,
Verum nift
valde fällor, haec illatio admodum eft inepta, Quia fenfus
microfcopiis
mu-niti percipiunt res
minutiilimas,
ergo fallunt. 1 Nullus hic nexus , nulla con-fequentia, Ex adverfo autem
firmiter
inferes ideo non falli eosdem* Quod ü.
dixeris fenfus hic deficere ut nihil per- cipiant, fi microfcopium
tollas,
ergo fallunt. Sed neque hsec confequentiafirmior eft priore.
A
negåtione enim perceptionisad ejusdem
erroremSc
fraudem fruftra intuleris. Id
equidem
verum eft, majorem iftum rerum alias
non perceptibilium, E.
G. areolarum
in fuperficie
minutiftimi arenula? grani,
membrulorum iu animalculis omnium minimis, per
microfQopia conipe<ftum
id inferre , iiibiidium"peti
fenfibus,
utaudituia tubis ftenterophonicis atque cornibus acufticis , de quibus
videatur
C i Atha-
«&§)0X
Athanaf Kircherus Phonurgia? üb. ι.
fe& VI. & VII.
quemadmodura
vifuiamicrofcopiis atque telefcopiis;
Quod
autem
ipfe fenfus, Tub conditionibus &
requifitis antea allatis enumeratisque
fallax fit, id neutiquam probat. Scili-
cet, carent res iftas minutula? juftama- gnitudine, adeoque
conditio
unadeeft»
Et £um tam funtexigua?, ut anguli,
fub
quibus potential vifivsecxhiberi debe-
rent, prorfus reddaritiir
infenfibiles
>proinde aciem oculorum
fngiunt: Idem
deporis fruéluum Periicorum 8t Ar-menicorum , per quos facnartim
ad
mucleum usque fe infinuat,
dicendum·
Verum quod ligni Nephritici
infußone
duplex oriatur color in eadem aqua;id
a diverfo fitu tam oculi, quam aqua?,
reipeclu iuminis aquam irradiantis, provenit. Si enirnaqua, utfubjungit Gr
intal·
dus, loc ofiipra citato inVafe chryflallinocon-
tenta ponatur inter oculum corpus lån/iino' fum λ quoillußratnr : aqua Videbitur fub co¬
loreflalo♦ atj β ocfulus fit inter luminofiM)
Cf aquam, aut etiam ad latera ipfius aqua, h&cJpcßabitur fubdolore cceruleo: Verum
äd'
dit: Luminofumnon debere effinimisy>alidurn.
«$§)(2lX§C*
qualis eß Tlamma candeU , ut color flatus adpareat, nifi multum lignifuerit
diu
in a~qua: ifj optimum effe, fi eligdtur ßneftra
diurno tempore , contra quam coelo aperto profpiciaturper aquam pr&di&am. Pro colore
autem cceruleofufftcere , quod nihil
lucidum
aut valde illußratum exifiat poft aquam in t>afe contentam , λ quo remittatur lumen
ad
oculum per ipfam aquam aliunde jam illumi-
natam: Sic enim turbari poffe apparentiam colorüy ob diterforum luminum coincidentiam
in oculo. Imo imitierfaliter cavendum eße,
ne circa Vas
aquam continens? prope adfit
partes albus, aliud))e corpus candidum, aut aliter aptum refleffiere tahdum lumen: Cf eo
femper clarins ac nitidius futurum exzperi-
rnentum , quo obfcuriora ßatuentur carpord
circa & poft pradielum vas, atyuam habens inclufam. Ceterum admirabilis hujus adparenticE caufTam numeris: fequenti-
bus uberius exponifcGrimaldus, quem confulas»
§.20» Reftatut ultimum argumentum diluamus ab indu&ione tot odorum fa~
porumque in cito velocique tranfitu
iion pereeptibilium, peti folitum» Sed
pari iacilitate & hac opera
defungimur*
Nenv
Nempe in
bis
jußa moradeeih A
jiegacione autem talis mora, ut
conditio-
nis atque requifiti
neceflarii
antea re-cenfiti , ad politionem
incertitudinis
fenfuum non valet confequentia. Pro-
indeut ut in rota coli, velociter circum*
adi, radii diftinde non confpiciantur;
nemo tarnen fanus negabit, iingilatim
cerni & numerari poffe eosdem, rota quiefcente. Quascunque enim
levi
mo-mento fenfus pra^tervolant,
illa fixam
& adcuratam ipeciem infinuare neque-
unt.
21, Adferta fic fenfibus fila certitu- dine, & hoc pariter
flatuere
minimedubitamus; quod,ututin
phyiicis
fen¬fuum Judicium prascipue
dominetur,
generale tarnen in omnifeientia philo·
iophica
χξίΐηξίονfint iidem, relati
nempe,rationis^ppe, ad
resipias in feientis
perfpiciendas.
Ratio eil, I:ma quia
om-nis feientia habet fua prineipia docente
philofopho lib. VI* Eth.
c,.VL funtque
illa axiomata,definitiones &
hypothefes,
unde dedueuntur certae conclufiones.
Quas prineipia quamquam in fe
mani-
feftafunt, nobis tarnen evidentia non red-
"'
é
«e§X*3)(
redduntur niii perinduUionem,
cujus
furi-damentum eft experientia, exhiftorica fingularium obfervatione
colle&ä.
Utenim forma? materianituntur; ita fcien-
tia?philofophica? hiftoriå ; quam proin-
de Plutarchus J'aψ five materiam1vocat τ?5 ψιλοο-οφίΆζ lib de Orac. def. Tom
IL oper. p. m. 410. Experientia autem nititur fenfibus. Nanique fingulariaitta,
quorum reiterata fiepius & memoria
infcripta obfervatio experientiam con-
ficit, non nifi fenfu cognoscuntur. Quo,
cum in
philofophica
fpha?ra nihil deturulterius; fenfus utique primum iftud
erunt, ad quod omnia in fcientiis re-
vocabuntur. Conf» Ariii lib. 2. poft.
cap. ult. &Ii Metaph. c. 1» altera ratio eft, qua? ex priorefluit, quod fcilicet
nihil ßtin intededluj quod anteα nonfuit m
. fenßtßive per
fe
primo, ftveper partesfuasy ftve per effiftus, five per oppofitay five perfundamentum, fiveper aliquidfimb le, fivefimpliciter, five κ<$άναλογϊα,ν.Etquo- niam phyficus quam maxime fenfibilia
& in fenfus incurrentia confiderat :
proinde vix alius erit ipfi
judex,
ipfö fenfu» Unde fa&um eft, quod Ari-fto*
«δ§)(·24)(§>
ftoteles lib. 2. de ccelo cap» 12.
excufa-
verit ignorantiam verarum cauilarum
in quaeftiombus
de
numero & motu ftellarum, propter nimiam illam diftan-tiam, per quam fit, ut feniibus accu-
rate percipi nequeant.
confi
lib, I. me¬teor» c» 7» ubi eandem adfert cauifam,
quod de cometis nihil neceflärii pro-
ferre potuerit» Pari ratione in lib. 1,
de
part. anim. C. s*
de divinis
&aeternis
pauca iciri ( fi per naturam &
ratio-
nem)pofie
docet> quia longiusabfunt,
quam ut
fenfu
penitiuscognofcantur,
Ex adverfo autem in ils quae fenfu per¬
cipi
poifunt, reli&o fenfu ad
rationemfolam tranfire τ??huvöUg üb. 7*
phyfic» C,
1*&
γελοϊον,ridiculum, vo-
catlib» 2. C» I» C£uicum facit Epicurus apud Diog. Laert»
üb» X» in vita Epi-
curiy item GaifendusPhilos» Epicur. p.
127. Seqq» Sed confer quoque
Arift. üb«
5, de Gen. animal. Gap. X.
üb» I» tté
coel» cap. 3. texr^ 22.
lib. I. de hift» ani¬
mal. cap, VI» &
Üb.
III.de anim
acap.XI» t. 57. ut &
ingeniofifiimum pari-
ter ac acerrimi judicii Piccartum
disp·
de Criteriis fcientiarum Philo$.
Alt-
do
rph.
47» v§·
ä*
m tu n- u- e-
h
ο¬
ίε iis
o-
lt,
ir,
τ- m
7»
0- js
)i-
b!
ie ii- P- 1-
§*
22» Verum mihiobiici poiTe
vi¬deo , quod non
pauci reperti fint, qui
vel fenfuum ope plane deftituti,
ad
raras eruditionis culmen pervenerint, colo-resque, ut ut ab ipfa nativitate cosci eftiterint, difcernere potuerint, vel ii
maxime fenfibus gavifi
fuerint,
mini-me tarnen in
cognofcendodijudicando-
que iisdem ufi videantur*
§. 23. Et quantum ad haec attinet;
praoterquam quod de Homero, poeta¬
rum graecorum facile principe memo¬
ria proditum fit, vifu orbatum fuifle,
attamen carmencontexuiiTe, cujus in
eo genere vix elegantius
do&iusque.
deprehendere
licet; Sane depoedagogo
fuo refert Digbseus , in de na t. corp.
traci. i, cap. 28. n* 7. quod oculis ttsque a- deo cAptusfuerit, ut nefolts quidem claritAte
moVeretur, tam perite nihilominus charHt fiElis (f latrunculis luferit, ut apauw vin·',
ceretur. Imo nota efl:
hiftoria^
cu¬jus mentionem Trinckhufius in" fua diflertatione , de-ccecisfapientia elam, in-
jecit,
de coeco quodam inAcademia Regiomontana
magiftro,ante hos quin- quaginta circiter åtmos ,Uldarico
D SchceiW
Schönberger,qui non folumvarioeru- ditionis habitu inftru&us fuit, fed &
coloresta&u
dignoverit.
Quid ?quod
Robertus Boyle de quodam organi pneumatici magiftro,
Johanne å
Ver-maafen aliquot ab Ultraje&o ad Mofam
miliaribus prodigiofa memoret üb» de color, Cap. 3» §* 11.fcilicet ccecumfuifle
ab anno aetatisfecundo, colores tarnen
corporibus inhärentes, ta&u difcre*
viiTe fcribit,
dediileque facultatis hujus
fux manifeftum ipecimen coram D. J·
Finck, magni ducis Etrurias anatomi-
co extraorainario, in taeniis diverfo-
rum colorum
diiiingvendis;
quarum tres, å Finckio iibi donatas, diÄus Boyle fe fervareibidem tradit, Gemina funt, qua?Francifcus maria Grimaldusin Ephemeridibus Eruditorum part»
ii. Ephem. XXXV.lob iugenuitatem
&modeftiam tantopere laudatus, re- fert: hibet, inquit, in phyiico-mathe-
ii dérTol. Sc jr. lib. 1. prop.
XLIII·
§. 59. p, 366. edit. Benen,
Offene ad-
mirabilem ac fere eximiam \>iri cujui'
dam perfeftionem in fenfu taBus , quo jaBabat fe pojffe cognofiere omnes colores,
Ve-