RECTA RATIO

hISSBRTATlO ACADEM1CA

RECTA RATIO NE

Qjam

Ex dccrcto Jmplißima Fawltatis PbilofopbicA

in

^

7{egia Acaäemia Vpfalienß

PRi£SIDE

PL. tEVERENDO cEARISsiMOQJ PIRO

M, PETRO FONTELIO

Math. Profeffore Ordinario.

Pro Gradu

Magiftcrii Philofophid

publice prtponit

ARVIDuS RuNIus.

In auditorio Guftaviano Majori

ad diem xz.

Augujfti»

^/S Anno i66 8, ' "

U PS _{AL I} £

Excudit Henricus Cum o S, R, M.

& Acad,

üpfalicnfis Bibjiopola.

P R JE F A T I O

OMniafuobono lapor vinum,

velocitas

conftant

ccrvum.

^: vitem fertilitas

ld autem

commendat»

in _qvoqve optimum eft, cui naicitur, qvo

cenfetur.

Scité ac

eleganter

Seneca. <*. CunBaetemmfiimmm illererumarchttecluscertofuo

fa-

pientfa

deßmavit

finii qvo

acqvifito

^,fm

ordinis&generis

perfe&io~

nemobtinerent. Solem &ccetera

lUapulckerrima

cceli lumtna}ceu

fplen- didtjfimas

in

ampliffimo hocce univerfi amphitheatro lampades, fufpendit

^, ut vitali

fuo

calore,

fpeciofceq^fulgore lucis orbem fove*

rent

illuflrarentq) umverfum: qvibus fi

carerent dotibus, cui bono

tantte

qvcejo

molu

corporaforent i perindé

ac de fale Salvator. ß.

ait: Si infullusfusrit, ad

qvid ampliCis valet, nifi

ut

projicia-

tur foras & conculcetur, Idem de Ccetéris

eßo Judicium.

Eqvum

bonum dicimus,non

qvi opimå

fpecie

pulchroq; pilorum

nitore

placet,

tion

qvi

aureo

infgnis lupato ,firatoq\

^acu

piUo,

auro

gemmisq;

^m-

tertexto

adpompam pbaleratus

incedit;

fed qvi membrorumfirmitatc

bumanis

cfl

aptits

ufibus,

&velocitate

curfus, qvotih

opus

eß,

alios

longopoß fe/e

inter vaüo

relinqvit.

Bonanavis audit, non qvte ro-

flro

eß

aureo,piStäveccelaturå:

(edqvafirma ferendü oneribus,

qvceq\

agilitate

&

conßanti

_cnrfustenore

gubernaculo

paret,

Regula

^non

qvämpulcbra fed

qvctmreclafitattenditur,

qvodq$ Uli

proprium

eß prtecipué

c

ommendatur,

Sichomo^ex

propriis,

nonautemexfortunne muneribus corporisve dotibus

teßimandus,

bonus dicitur lande_q-,

di-

gnus, nonqvi

formte _gratiå, roboris prceßantid, agilitate velfanita-

te cceterosantecelht, autdivitiis

abundansfplendtdé

acdelicativivit;

«. Ep, 76, ß, ^Matt« 5:i j,

alle'

aüena

bcecfunt

&

caduca,

in

qvibus plantis&feris pleris^,

^v

ti

terti

fortuna ceåtndum eft: fed qvi refta fapit,

(3

qvid in vita fugiendum, qvidfeilandum, utdigitos fuos novit, animoq; eonfianti

exeqvitur.

Qvbd fiChi

adfint ifla

ömma, defitautemmens

fana

in corpore

fano,

(

utjunt

^y*

qvidam

nonre

fed

nomine homines :) inillumne-

fcio

^annon verb

qvadrabit, qvbd vulpes in confpeclarn fiatuam:

6

pülchrum

caput,

fed ccrebrum

^non habet.

Defiderabitur

^e-

nimpreccipuum illud,

qvo vera

hominis pulchritudo

veraqy

laus abfol-

vitur.Hominis bonum,

inqvit Seneca,

«f. non

eft

inhomine, nifi

cuminillo ratio

perfe&a eft. Nam

ut

pulchritudo corporis

in

bono ejus habitu

&concinna

membrorum

proportione

confjßit: it

a

decus

(3

pulchritudo animi in reUa ratione

^,

vitäq; ad ejus

normam exnUa,

tum

gratia longh

etiäm

amabiliore, fvavitb elucefcit. Hcec

animie

rationalis

perfeftio, hoc

^verum

hominis decus

(3 ornamentü proprium.

Hcec enim reüa G?

confummata felicitatcm hominis implev.it:

haneqvi

perfecit, laudabilis eft,

&

finem attigitfua:

natura?,s.

Cujwtihgies formula difciplinar, forma honeftatis eft. Hic

eft fummos illc

finis,qvi

a

prseftantiflimis philofophis celebra¬

tur,jtixta

naturamvivere;

qvod fit qvando

mens,

ingrefla

vir-

tutis femitam , incedit _per

RE C T iE RATiONIS veftigia, & Deum fcqvitur,

^memor

ejus

prarceptorum,

ÖC

habens ^ea rata diéHs

fa&isq; omnibus.

»j*

Huc igrtur,

tan~

qvhm ad fummum vita bonum,

omnes

aUiones

, omnia

funt refe¬

renda

fiudia. Dignum proindb hoc vifum efi

argumentum,

qvod pinqvi Miner

v

å delineatum, fpeciminü publici loco

^, juxta

legum

academicarum tenorem ,

placidce eruditorum disqvifitioni

commit-

terem, de tandida (3

aqvanimi bonorum cenfura

minime

dubius.

X' OfF.l. i. t. Ep. 1X4. s. Sen, Ep. 76, £.Ambiof, 1»i.Offc. 19,n. Phil®

1.1, de migc.Abxah,

T

H E S I S

I.

Ominera animantiumnobiliflimum ,liberå,

Sc tåraqvoad exercitiumqvamaäusfpeciem indifferenti, Dominusuniverfi liberrimusin- ftruxit voluntate-qvå mediante, fuarum ipfe¬

rneraäionum arbiter, decseterisfuofubjeäis

arbitrioliberédifpenfaret. Neauté qvicqvid

gynecaeofenfuum ^» voluptatum illecebris fa-

fcinatorum > allubefccret ³ reäum , fibiq»

Reginaifthstc ^, libertatein licentiam verfå^,

putaret inregrum executioni mandare j acrem illi fidumqj adjunxit

confiliarir.ra, _qvemintelleänm, abobjeäo Se fine, praäicumvocamus :

Utriq;pra2fcripta imb & indelebilitérimpreffå certå regiminis forma »

juxta cjvara illa honefté juftéq; decerneret Sc imperaret : hicautem

reäa& falutariaimperandifuggereret monita& confilia. Ha?c verb

qvacomms honeftatis menfura , regula &cynofuravirtutum, Scfi qvid

etiamdiciqvearhonefiiüs, å PhilofophisREcTf R ATlONiSti-

tulofalutari communirérconfveverUnt,

11- Hica,ftatim mlimine prsemonendnm»vocemrationis(diäam 9-.^a

verboren,qvod eftremcenfere Scadhmare,undératum, qvod certbac firmitér,judicatum tenetur, cui opponirur irritum, qvodvanurneftSc

irane) Philofophis ambiguiufus efie: nobisautem, capens fepofitis fignificatis, qvjbusvelrefpeäum^>velmodum ^, velfupputationem^.vel

confliumaut certumvitseinftitutiim, vel caufam conclufionis alicujus qvamlibet denotat; non tamaccipiproipia facultate judicandi, feui-

gnotaex noris colligendi, undé homoanimal rationale definiri fölet^>

qvam proiudicio & dibhiminefacultatisillius five aäuali five habi ua- li> h. e. proargumentis,qvibus aliqvid SEftimatur. Sic autem acce*

pta.velreäa eftvelerrotiea, qvarumilla veritatem reijudicarseadfequi-

tur,haecab eademaberrat, Dicitur reäa» nonparticipiaUtér, qvafire-

fpeä m ad alndferegens involveretjitå enimfolioftiodeturba'a.affe- äuumq; tyrannsdi fu cumbens^> nihil minfts qvamreäa eftet, qvain arabiguitaie Poe^aljfit:

Tempore qvodnoßro ratio ßt reäa. dolendumeßj

EJßetgaudetidutr. ^,ßforettharegens. i.

S, Vid._lumVofliusinEtym. mtionis. /. Owen. 1, _3. Epigram, ad Caro*

Eboraccuicm,n, 8 f.

A fed

fed nominaliter, qvbdobb'qvo Scpravooppofita,cum immutabili men- furaEnormafua,ommsobhqvitatis^experte,exadeconcordat. Diciq; ^l

alias föletlumen rationis& natura:,luminifupernaturahsrevelaiionis

Sc SS. ^ut Scfenfualirerumexperientiae,contradiftin&um.

III. EftverbRe&aratio, Judiciumex principijsnaturanotis legiti¬

mededudum» Dividiturq;juxta difterentiam principiorum,un,deeli-

citur,inTheoreticam,Pradicam,Sc Organican». Illa, principijs theo-

reticis nixa.inveritatiscogniiione acqviefcit Ifta,expradicis ptocedensr,

in bono

difpiciendo

^,

adionis caufä

^,occupatur.

H.ec

ex

inftrumen-

talibus,utriq;ad facilior? veribonive indagationem infervientibus,ex-

truitur«Nosmodoinpractica illa breritérexpendenda,noftram,B G.

D,induftriamoccupabimus;adtria capitadifcurfu hoccerevocato:fei—

licet, i. Deprincipijsillispradicis,undéfitdedu&io. 2. Deipfade-

dudione, & 3, Deeoqvod deducitur.

IV« Prineipia hic attendimus,noneflendijfed cognofeendi, qvas Conclufionum philofophicarum fontesfunt: dicunturqj prima,vel^ne¬

gative Sc abfolurér, vel pofitivéSccomparaté* Illafunt^jqvorumratio

apriorireddineqvit,per eaenimreliqua ejusgeneris probari pofluntj

qvalehicunumfufficerearbitramur. Sicut enim^enseft primumqvod

cadit inapprehenfioncfimplicitér, undéin theoreticisfimplicitcr primu

Sc indcmonftrabileeftilludjqvodfundaturin rationeentisj nimiruhocc Impcßbifetftjdem fimul ejfg &nonejfe:itanotioboniprimueft,qvod cadit

fubapprehenfione rationis pradic*,qvseordinatar adopus: omneenim agens ag'tproprer

fine,qvi

habetrationembonijindéverb admalioppo- fiti declinationé fertur. Primumitaq»Sc univcrfaliffimumprineipiumin

ratione padicaeft, qvod fundatur

fiiper

rationem boni,hocfeil. Bo¬

ttumeßappetendttm j ad qvod confeqvitur, malumejßfugiendum; Item»

idagendum ^,fineqvo,fi

fieri

poftit, bonum obtineri, autmalum vitari neqvit. Horum nec

ullä

datur ratio^, nec

ulla

defideratur. Per fe

namq;intelledus in

afienfum fertur

^,extremis

feil

terministantfim intel- ledis, e. g. bonum

eile,

qvod qvacunqi ratione corpus animumve perficit, malum^v- qvod corrumpit Sc deftruit. Hincveröcseterain_ge-

neremorisdependent; qua:pofitivéprimadicipoflunt, ^eo qvodexil- lisaliaqvämplurimadeducantur, qv« qvamvisejusmodi inter fe ordi-

nem habent _, ijs nihilominfis per incrementa rationis animadver-

fis^, intelledus,lumineinfito, fine ullaprobationeautdifcurfupronusiß aiTenfum fertur }qvodexipsa nativitateea poftidet ^;qvanqvåmoftenfi-

ie.sriåmeorumprobatio dari poftitⁱqvaliafunt. Certosdaribonorum

graduSa,

gtadus, ita

utumim

plus alterö,aut nobiliorf patte*perficiat

j

magfsve Gt

advitamneceflariumj eorumq;qvoddaminfummo elfe, unde dcpen-

dent caetera. Majus autem bonnra minori prarferendum ^,& maius

malitm plus

vitandum efle qvåm

minus, Deumutoptimum&omnis

boni fontemamandum, utuniverfi Dominumjuftiliimum &fan&if-

fimum timenduraefle. Ideöq; Deopie, innocenter proximo, nobisqj

fanäévivendum: aeqvalia

aBqvalibusånarqvalibus^inaeqvalia tribuenda,

&c. Triaveroifta ,qvsvulgoutprima ja&antur,Seil. boneßeviven-

dum,neminemUdendumJuumcut%trtbuendum:necadarqvatéomnia nec diftin&écontinent. Polteriora_namq, ambo ad munus fpe&ant j.ufti-

tia? i eav. qvinseqve acvirtutes reliqvsadrationem honelti pertineat,

nonvideoqvidimpediat. Accuratiüs

longé Do&or

ille gentiumhu¬

mana comple&itur

officio tribus his

tanttim voculis,e»<p£Qv»rJiKadus

ivrfßuf k.

V. Defcribi folentprineipiabasccepraéiica, qvodfintnotitiaehabi- tuales,mentibushumanisaDeoprimitüs inferiptaeSc hodienumconge¬

nita?, ,ad diferetionem boni&mali. Congen tat dic'nntur babitualeS

iftsenotitias ,nonqvod5 recénsnatis

etiåmexplicité

omnes &a<äufe-

cundoapprehendanturj qvanqvam nec omnemljsdenegareanimi fen-

fumnotitiamqjpoffimus;videmus enimeosprarviå rei (ibicongrwse no- tione _, bonumappetere jmalum

fugere,

terreri minis, placari blandi- tijs, &ut loquitur Danhawerus» v. adüber^amatrum labianonpedespro nutrimentoattrahendojppheare^: Sed qvod fine inftitutioneautdilciiriua

fingularibusperindubtionem procedente,easantieipataspoflideamus, qvamvis in actum nondedubtas, nifi occafione perminifteriafenfuum

oblata irntataeeliciantur : qvse acqvifitorum qvoqi habituum indoles

eft,lingvarumputa& feientiarum,in animo philolopbi deijsnonccgi-

tantis. ldqvodpalamert epudore naturali, qvi fortitér imperattur- pesappetitus inhibendos, aut adminimum celandos eile. Nam,ut modo laudatus author, y. qv<cßeüa^{aut qva}planta mtdocuit,qvodfurari

autfiortarinatura turpefit? qvodtarnen ex feie Ethnici noverunt morte

dignum^, adeout etiäm,convtcltpropridconfiienttd,fintinexeufabiles^, qvod

veritatem'egis,ccrdibu$infcriptatagnitam intnjußitia ccntumaciterdettnuennt»

v. i^vod &agnofett Senecd: Infixa r.obts, inqvit,ejusrei averfatio efi9

qvamnatura, damnavit. Item o. Qmnibus natura dedit fundamenta/<?- menefi virtutum ^{: omnes}adomniaiftanattfumus: cumimtatoraeeeßu,tunt

*,Tit.t: ii. a. Colleg. Pfychol difp. 7.controv« j. y, 1. cit. r. Rom.

U18. zo ja:i:14,15, £.Ep.97j Ep, 10S.

A z ilU

illaanimibonavelatfopitaexcitantur.

Agnofcit

Plato,

qv! qvamvis

men*

ternhumanamlibrofimilem docet}cui aäuinfcnptum

ejl nihil, mfcribi

tarnen omniapoffunt: alibitamenjuftolargior alTerit,omnetnotiiias, ab

anitnd

no- fira incorporiscarceremdefttld, poffideri attu,

cxfufcitari verb objeftis.

t.

Agoofcit ScAriftoteies »dum fcientias aternasejje, &

eonftanit qvodam

fundamentoanimainfertomti Et natura weffe dixcttor,

feti

jusqvoddam naturale, qvodubify gentiumunam

vim obtinet

> nefy

'deo valet

qvia ttd decretum fit; ^<r. De qvo Cicero: Efi bac inqvit, non

fcripta

fed natulex, qvam r„n didicimus^,verumex naturaipsd haufimus

& exprefi*

femus,adqvamnondo tit fed faäi,noninfiitut; fed m uti fumus. t.

Ec D->

Hieronymus: Efi in animisnofirisftnäitasqvadam naturalisa Deo

imprefe

fa,qvavelut in^arceanimi prafidens^,bonimal^fyJudiciumexercet. v.

VI Friiftriigiturfunt*qvipronudavi Scpotentia

intelle&iva depo-

nentesywinem noftram

cognuioneåienfibus

incipere

concenduncjnul-

lam verönot;onem inintelle&u elfe , qvin prn\s fuerit in

fenfu dire&é

vel indiredé qvod licetverumfitdefpeciebusex

phantafm-'tibus for-

matis&inrelleduiimpreffis, non tamen

procedit deinna^o illo fenfu

honeftatis ,q ilexcordibus

inferiptadicitur, ficur

neq;

de habitu illo fa~

pientix,jußitU & fanäitatüprotoplaftis concreato,&

absq; (enfuu operS

impreffo,inqvo confiftebat imago Det. ^<p.

Cujus

primxvae

lucis qvi-

damradinsadhucrefiduus, ^Sc portiuncula totifuo homogenga,

eft

lu¬

menilludnatur»,citraminifteriafenfuumanimae immediaté inhaerens.

Hane D. Augufcinus. a'erna legis notionem

nobts imprejfam

vocat.

Qvam& Cicero ex mente Stoicorum celebrat Hominem inqvit :

\J/.

naturanonfolumicleritate mentis ornavit , fed^etiamfetifustanqvamfateüites

attnbuitae nmeios, &rerurnplurimarumobfeurasnecfatisapertas

intelltgen

tias ineboavit, qvafi fundamenta

qvadam

feientia.

Item

: ct. Notionem appello qvod (fira ttvvoiuy

& dicunt.

Ea

eft itifita &

antepereepta tujusfyformacognitio, enodattonis

indigens. VeriOiS eqvidérn Sc re&ius

qvamfententis modo nominatsepatroni, qvifortero

hominis deterio-

rem faciuntcondkionebrutorum,qvibuså natura

folertiam qvandam

impreflameße videmus,qva,absq» inftitutione,opera

moliuntur admira-

bilra , in apibus »araneis>

crabronibus

^,

bombyeibus

^,

Sc qvibns

non

?

confpicua 5 qvaeotrinia ab

inftin<9:u

naturae

fien dicuntur, qvi

^non

eft

nifi habitusqvidamnaturalisbrufae

impreflfns

animas,

qvi obje&isexci-

tatus fefe exerit»

5T. in Phileto. Conf.Arift-Jib* 5. de anima.c. 4.?, >4- f coslo. & i.rae.

é; teor. r. j.Hth./. t pro Milone. v. Epift. ad Demetriad. de virginibus.

Eph. 4:a4,Coll, j; to, L. 1. c,6>Tom1. JL.dcLi.» »,inTopicis,

V t T. Hocevi&o,qvbd^certodentur connata ejus

mod

i

prlncipia

I

pater falfam eileprofanam illorum opinionem^, qvi

naturå

&per

fe

ni¬

hiljuftumvel injuftum^t nihil honeftum velturpe elfe pertendunt, fed opinione tantiVn f>uconfvetudineScconstitutione hominum: qvos in-

terolimfuére Sceprici,Cynici Epicuraei, Scfuiscum Cyrenaicis Ari- ftippns}qvibusnoftro feeulocalculu fuumadjecit Thomas HobbeS. «.

Hos otnnes folidé reftuäritfurijsvexata conlcientia^>eorum prsecipué qvosfupra met mpcenarumcivilium

velfbaconftituitpotentia, vel fce-

lerisabditioceultatio Ideö non p odeß lateve peccantibus, qvia

latendi

ettatnfifelicttatemhabenttfiduciamnonhabent. (&. Qvia prima & maxima,

peciatorumcfipcena^,pect a(fe. Scelerisinfcelerefuppltciutn eß. Åtalafaiino-

raconfcuntiafljgellantur,& plunmumtilitormemorumeß, ^eo qvodperpe~

tuaillam(olttttudourgetacverberat,qvodfponfonbus fecuntatis ßtanonpotefl

credere. Tyrannorumcertefi reduderenturmentes, foffentafptcilaniatus

& ichus ,qvandout corporaverbertbus^,itafcvitid,libidine^, maltsconfitltisa- tümusdtU'.eratur. SicTiber^{tum non} fortuna , nonfolitudmes protegebant,

qvintormentapeblons fuascf

ipfe

pcenasfateretur, teileTacitö. <1, Acerbif-

fitnoseqvidem hofce laniatusnon fenfiftet, II notiojuftiSe honeftiani-

moindra, res vameopinionisaut folius confvetudinis fmflet. Eft verö

accufantisconfcienti* teftimonium, internusqvidam fenfus & agnitio

evidensjudiciidsvinideadmiflbrumturpitudine,ortaex qvse

legisinnaraehabituseft. Vel, utbrevitérLipdus, t. confetentiaeß re-

hqvain

honune

reftaratmisflintilla> bonorum malörumq3facinorum judex &

index.

VII- Imperfe&iores& rudioresha;notitiae qvibusdam videntur, qvåmutnominehabituscenferidebeanr ;vertirn^,cumperfetftionem^a- liqvam potentia;intelle&iv« fuperadditam involvant; nefcio qvotitulo

convenienri&s venire qveant, prarfertimcumhabitualitérpoftideanturj

atq;in animo humanoadeo firmitér fint radicatx, ut qvamvis homo qvandoqj Iibentérvelie,& habitu qvoq;contrariofiiperindudto fatagat,

oblirerari _{ramen, aut} plane lupprimi»nunqvårn poilint,Qvinfubindé

recurrant , &animum Tibi malé confciumhorrendis cruciatibusSctor-

mentisdilacerent. Haétcnfisigirur peni:us delera ^noneftnotitia illa

redtivmq;moralis. Namfine fcientiå nnlla eft confcientia. Ubi nulla peccati agnitio,ibineq}confcientia u'luseft ftimul^Qvodeleganterex-

primitLipdus:^Jpfaamma qvanqvamlabecorporis& contagefenfuügraviter

u. inlib.dcCive, 5cLeviathanefuo. ß Sen.Ep.76. a, Ep.97. S, Annal.

L.6. 1 üb.i. Ciy.DoÄ, £ 1. i.deconäantia.c, f.

corru-

gorrupta&Infeftx(it,tmm ve&tgUqvtitntortusfulalteretinet ] &cUrl

ineafcintilUntesreliqvuprim tlltuspurifeignis.Hnc tfliet'tam inmalispro-

jefiisefe

hommibus

confcientiaftimuli:himflgellt^interna& morfus: hincap-

probatto melions vitaextortainvttis. ^Premfcil.fanior illafmcfoorfy parspo-

tefl^ynonpotefl opprimi, &tegiurensill '.flamma^ynonextmgvi. Emicante*

nimfemperfubfiltunt^illi ignuuh^,qvitn bis tenebris illuftrant,in bisfordibus depurgant

yinbis ambagihus

dirigunt. & ad conftantiamducunt & virtutcm*

undeSeneca:n. Adeogratiofavirtusefl.utmfitum ettammaltsfltprobareme- liora, Etalibi: Saas,inqvit, fube/Je animis,etiam inpeftntaabduftis,

bonifenfum,necignorartturpe^,(edneg'gi. 1ndelebtkm enim bunccharacle*

rembmmiformatoDeusimpreßit. t. Ideoq5ut canit Poéta;

omnia cedant

flujlitia

^, &

nefcitfebeliri

inpulvereverum.

IX. Suntitaq,immutabileshas noritias,Scfimplicitérdifpenfario-

nis incapaces ^, adeo ut ab earum ohfervannå in ^eo cafu, qvo o-

jnnesob!igant>perfpecialem

indultum

qvi-q^.amabfolvineqvear, falvå qvidem & inviolata

fan&itate cScjufticu

Dei immutabili, cujuslexifta expreflaimagoeft, Sc velut

furcuJus

qvidamhumams mentibus iniitus.

Ha:cenimnormaeft&regula aötuummoraliumproxima Si. immedia-

ta, qvam oportetfimplicuér efle infallibilem, neconfundantur Lmites

VirtutumSivitioruro. A&ionum qvippé moralium conformitascum

regulahacce,virtutem;

diftormicas

vicium conftituit. Qvöd fi qvaus- qvam hic

umbra mutationis adpareat,ea

non in ipfis pra*ccptis,qvas tuntfanftitatisimmutabilis ,fed inobje&is vel circnmftantijs mutatio¬

nensfactam innuit- Sicperjuftitia; legem immutabilem teneor ad folu- tionemdebiti^sqvöd fi interveniatcondonatio,qvanqvam nomennon

folverim,ampliüs tamennonteneor;no i qvödexceptionehabeatregu¬

la,fedqvia

debere defij,dum alter,debirü

remittendo,jurefuo fefeexuit.

Sic inlegem

naturale,qvae/'übet fuum

cuiq;tribuere,nonpeccaruntIsra¬

elita?,cumad mandatum Domini, cujus eftterra Sc plenitudo ejus, vafa iEgyptiorum

abftulerunt. Eodem

enim mandato juredominij excide#

runtiEgyptij; atq,adeb nonlex,

fed

materiafeuobje&um legismuta¬

tionensfubijt.

X. Catifaearumefiicienseftfons Sc authoromnisboni, Deus, qvi

lumineiftolongeilluftriflimo mentemhnmanamin prima creationeex- ornavit, qvod qvamvisper funeftamdiam primorum parentumrebcl-

lionemftatiminipfaftirpevaldeoblcuratum ^{j non} tamen penitüs ex*

o?» deEencf.1.4.C, 17. Bp.97. r. bipf.inmonit Pol.c.

tin&um

tin&umeft

»qvinipst

propaginemtursin

fobotem

qvoq, liret debde

admodum&confufum hodienum transfundatur. C/ndé poff laphm

etiamafferitur hominisillud privilegium^,qvo isprae animal bus brutis gaudet, nefeil-ejusinnocui

fangvinem

impuné qvis effundat, eöqvod admaginemDei londttus fit. k. Cum veröjer connatam illam mentis

ccecnatem3c turbulentiamaffebfuum,roultis tåm errorumqvårndubi#

tationuminqvinamenrislumen illudfitobnoxiumddeo fölen»promulga

tionelegh,tabulislaptdeisinfcriptae^, Deo vifumeft idem lupplere3c

confirmare.ldq;eo fine,utcerta extaret taminträ, qvårnextrahommem

vit«_morumqjregula^, juxtaqvamhonefté beatéuiincivdi hac focietate viveret,& omniaiuaftudiareferret adcultum 3c gloriam Creatoris,vel

Certé tantö minus efiet coiam judicio Dei excufabilit a cumex folo

mentislumine internumvoluntatisdivinae fenfum& confeqventérim#

periumefficax,gentiles agnoverint. Hocenim

eft qvod

in

libb. de

LL»

pafsimfummisexornatelogijsCicero, 3c ^ex

fententiå

lapientiff^morum, nåncfitmmam rationemin natura infttam appellat.^r*jubet

eatqvA$aåend*

funt, prohibetfa contraria: nunclegemvocatprinapem

& ultimum

mentem

omniaratiotieaut cogentisautvetantisDet : Item>legem^,cujusinventor,U*

tor&difeeptator

eft

fummus

ille Imperator Deus.

XI Legismateriaex

qvå

^,

analogicé fic

dibfa^,

funt

prseepta

moralia

univerfaliliima ad pietatem in Deum. probitatemerga proximum, 8c

fanbtimoniampropriamnosmanuducer.tia;qvaealias dici

folent igniculi

honelfatis,qvibusbonaindoles,accedenteirritationis flabello, accendi

lolctad ^amorem 3c lrudiumvirtutum, _qvarumhaec funt feminalonge

foscundiffima. Sub ebfum veröfeu materia inqva:

omneshomines»

qvorumentibusirrplatan'se

funt

communesconceptiones (kÖivw

Ivvoten)

itadi«äae,qvod apudomneshomineseaedemfint:cümeademfit humana

natura,qvaeabinitio ad imagine Deicreatajhas etiamnfim ejusreliqvias

retinetindelebiles,itaut necinviciofifiimis evanefeant- Inprseftantiori

veronaturanotioneshaefuntexplicatiores,&, cultuaccedente medioeri»

longe facilifisrationisjudicijq;operaeliciuntur.Eafcautemfiqvainvirijs

obftinati animipervicaciainhciarifuftineat;nonhinctarn

defebhis

noti-

^iae, qvåmaffebtusarguitur

malitis. Obje&um, feu

materia circaqvam, elfomne juxta prineipia »IIa communilfima^naturanotum, feu

abtiones morals,qvae ex libero hominis arbirrio pendent,adeoq; homi-

nifecuudumhanc regulam

inbonum

vel malum imputantur. Vicem

^ormse obtinet visilladirebtiva 6cobligativa eprdi hominisper natura- x.Gen,9t6. A, Rom. a,s.

im*-

imprefta/qv#

oriture3fagnitå

legislatoris aiithoritate.qvamprlmttm

fclli*

cetvokmtasejusperpromulgauonem innotuic, qvarper infcriptionern

in cordabominum fa<åa elt: fufficieotér enimeft fancitum& promuk

gatum,qvod ommbusnotumelt- Hincigitur^tantamvirn in^utramq;

partem exercetconfcientia, rc&éfacientemabfolvendo,transgreftorem

verbprodendo & damnando> adeout nulltitnaliud justantaminhomi«

numvoluntate Å affebfcucogendoexeratefficadam. Undc immediaté

fiuitObligatio,qvaevinculum juriseft,qvoneceftitate adftringimurad aliqvid prseftandum, Eftenim debitumcreaturasobedientiamprxfta*

reCreatorifuo, qvod ni fecerit,favoreilliusexcidens^,reattimoffenft violatiq, Numiniscontrahit: qviavel ada&um_prxceptumlexobligat»

vel ad_psenamtransgreftionis fubeundam,

XII« Et hafteniis de ipfo dedmäionis principio,* jamde modo⁹

qvocommunisnotio ad verabona malaq-, certö & fine ^errore aptanda eft, Artüznxtm eflt ut aitTullins. adeaprincipiayqvainaturdac- ccpimus, confeqventia exqvirere. Diale&icae igitur qvodam du&uopus

eft,qvocertucomprehendendOinotionesillas ftabiliamus,&(utidem.».) qvidexqvolibet eflciatur,ratione&fattacinationeuficoncludainus, fingulastfa

res ritedefira^{amtts, ex}qvofcientia. Qvanqvam enimvi difcurfivånatu- rali polleatqvisq;rationepraeditus, nihil ^tarnenperfe&um eft ^, nifi ubi

natura adjuvaturcurå. Noftrum igitur eftgratis animisagnofcere Iabo-

resmajoram ^$qvicertas illas definiendi&condudendilegesin artis for-

mamconcinnatas»adnostranfmisere, deqvibusexploratumeft,qvod nunqvåm fallant, cuicunq? etiamapplicentur materiae. Eas verb qvi

altofupercilio defpicit,extra cefpitacionis&erroris perioulurönonfa-

cilé fiierit. Qvpdrca PoftidoniuS

Pbilofopbixm

animali affioiilavit, &

fangvm qviicmac carnibuiPlyficamtanims Etbicam,ofltlus c nervis Lo¬

gkam. Hoceniminftumentum totiusPbilofophix, inrebusambigua

fecetnit, falfacoarguit, rationem perficif. Onde etiåmPhilofopbiam

Canonicam ab Epicnrod bfcam, teftaturDiog. Laértius

Cavendumitaq:

prudentér monet Epictetus. o. ne nottoneiißttfingulu rebus fernere &

V anb adplicemus» Hacenim, inqvit» caufa efl om ntum malütum,non poffi

conlmunes notiones aptarefwgularibus. Eccenotto tneß antmo.mala vitare,

bprtafeqv'tjatcumad factavenitur,aliasnotionest'.b^tformasyhoc& tHudma*

honbonumveejje^,qvtreipfa nonfunt, [edqvaopinio aut vulgustibi diäant,

&flcprtncipiobonoinfinempravumdefims ,&tefailis.

XIII. QyanqvamiautemcertiiStuas& neceiiaribveraSe principijs

#*. 1. j.deFin» y. a.deNat.D. invitaEpic, Diifert.l,c*26.

illis

illisdeducerepoflitconcluffones, etiamqvi fcnfuali remm expericntii

inftrudusnoneftⁱ qvia tamen fieripoteft» utaccidens aliqrodin fin- gularibuscircumftantiisattcndendurn»obfervanriamlegis ^, incertoali-

qvocafunmpediat &fufpendat; qvononobfervato.qvisuni legumna- turalitim» nonexpedatåopportunitate,obfcqvendo,impingatin aliam luperiorem & potiorem^,utpatecinexemploå^{Cicerone tf.} adciu&ode gladio depefito^, qvipojfeßori jam furiofotionefl reddendas. Itcm accidcre poteft, utqvisrcrninfe bonameligens,incurrat inannexa mala, _qvac

commoditatemboniobtcnti acerbitaiefuålongé fuperent.qva:fi pr®- vifa fuiffent ,boni illius eledionem certbfuffiaminåfient. Ideö ad per- fcdionem babituseledivi,_qvamvirtutcmdicinaus^, Ariftoteles £, re-

qvirit redarnrationem,nonfolam, fedhabituprudentise informatam.

XIV. Prudennam qvidem Cicero definit rcäam rationem eligibv

Ihm: ledaccuratcloqvendo» diftinda hsec funt,habenrq; objeda^op- pofita. Nam redaratio pradica, (cient/a qvaedam eft, qv£E verfatur

circaunivcrfalia Scneceflariövera,qvorum notitiacomparatur perevi¬

dentem explicationem Scdemonftrationem ^ex iis, qvae funtin ordine

natura;fnpretraqvorumnnlla reddi poteft ratio. Prudentiaveroftri-

déacceptaverfaturcirca fingulariaSccontingentia^, qvxlunt inordhie

natura;infima,qva;q;folofenfu fundamentalitércognofcuntur,inqvo-

rumetiamdijudicationeperredarnrationem multiire)juvatur, ut docet Ariftoteles*<r„ Illa,monüratofne>qvodipfum boneftumeft, defcendit

abuniverfalibus adfingularia. Hscc verbå fingularium obfervatione

adfcendensaduniverfaliora,dirigjtea. qv®funt ad finem.h.e. media;

inqvibus

prsecipué

elucet decorum &aureailla mediocritas; cujusratio

proprié confiftit in proportione aduum addignitatem perfonarum,alia-

runaq;circumftantiarumconditionem. Qvodenimdecetunuro,alreri

poteftindecorum effc, utpoté perfon» illius minus proportionatum:

in magnisnamq;perfonisqvseparvafunt, in parvis habencur jufto ^ma- jora. Itém qvodunotemporelocoq; convenit, nonprotinusconvenit alteri: Schujusmodi aduum dirediononad legemnatura;Sc conclufio- nesillasgenerales indé immediatéfhientes, led ad officium prudentise perrinet. Prartereåper illamfolarnexiltitjusillud^natura? Primaevum qvodrationis dicitur,Sc exinnatisprincipiis immediatéderivatur. Per haneparitérSc illam^,nfu exigente > Sc obfervatis circumftantiis parti*

Culanbus,indé deduciturjus illudlecundsevum» qvod Scratiocinationis

<r, i»Off. 2.Eth.c«6, 6.Eth-c. 8.

B di ci

dicifölet. Ecenim tnulti funt a&us virtutumfpedalei, ad qvos na¬

tura nonprimö inclinat, fcd, perrationis

inqvifitionem

eahominesad*

invenernnt,ceuad bené vivendurautilia , ut fantcert« leges focieta-

tum & contra&uum, qvi ad publicam diriguntur utilitatem.

X V. Seqvitur de eo, qvodex principiis

illis» ita

utdictum

cft,

le¬

gitime deducitur j idqvod re&aratiopractica ^, itém redasrationisJu¬

dicium Sc didamenappellatur; qvonominecomprehendunturomnes virtutespradicse,tummoralestumciviles,qvatenfisconnexione per-

petuåderivantur äprimisillis principiis; qvas qvidemmole parva ^, vir-

tute verbfuntlongémaxima,undénon tmmeritb feminavocanturvir¬

tutum,qvasinde in muitiplices praeceptorum

certå

ferie didudorum plexus^>ramulorum inftår, diffufe propullulant5 adeout totaPhilofo- phia pradica^nonnificcrrum qvoddamfitconclufionum ^exillis princi¬

piis dedudarumfyntagma.

XVI. Tantaeautem veriratesiftse funtcertitudinis>judice Stigfdio,r.

utßngularum virtutum erudita&fplendidademonftrationestradipoßmt,qva-

lesetiam indifciplina civili agnofcit Arift. v. Eftenim manifeftacon- tradidio,aliqvidecertisSc immutabilitérveris principiis, verå& ne- cefiariåconfeqventiå dedudum^, Sc tarnen dubi» veritatis effe^-Judi¬

cium aliqvod redarn rationemefte^, Sc tarnen errareac fallere polfe.

HincPufendorfcp. Certitudo,inqvit,firmaanfallerenefcia rebusnioralim

bus_pernaturamfuatnnon deefi.

Haudqvaqvdm

enimhuomniavacillantibus opimonibus confiant ,fedliqvidofatisexcertisprimiscfefiuuntprincipiisejfata neccffariovera- sddemonfiratiotiemverb jufficit,ftresvelactioaliqvahabeat

attributum.cujuscumfubjetto necejfariam connexione^exaxiomatealiqvo indu-

biomediateautimmediatédemonßrarelicet ffive ipfit aäiovel res dnecejfariis caufisdependeat five^{non.vg■qvanms}contingens fit,huncvel illüfurariycertb

tarnendemonftraripotefl, lUum qvifuratur,inlegemnaturapeccare.EtHob-

bes«ö«minoremcertnudinemdaticonclufionumnioraimmyqvamdemonfiratio»

nummatbematicarum

tqvanqvdm

inmateriacontingents

verfantium,

nonim-

meritofentit. Ututenimresmenfurandse infinit»fintvarieratis,re-

gula tarnen »qvasmenfurationiseft principium,certa manetSc

indubia.

Ita variaqvidem funt Sc contingentia rationispradicx

objeda,ipfa

ra¬

menveritatispra&icaementiconnataprincipianeceflariamanent& im- oiutabilia.

r. inOrat.de Phil. Moral, v. in_procsm. Moral. Nichom. q>. inproem,

ad Elem.Juxispr.univ. -v- pvocem.ad üb. de Cive,

XVII.

XVII Cum verbCertitndo h«cceveritatispra&ic*^nec å fenfuSc io- diifäionejnecab indubitatåteftimorsiifide,fedex racione &demonftra- tione pendeat: evidenti feqve^åconftat ,dari_qvoq; fcientiam qvandara pra&icä,qv»intelle&uipra&icorefpondeat, ^ut fpeculativatheoretico, fitqjjiitfcienriädefinit Ariftoteles, 4<.habitusdemonfiratwus exnettffdriis,

i.e.caufisimmediatis. Abfolvunt^n.rat'onemfciéntisetriaillaqv» hic ad- funt'fubje&Gr lcibile,de_qvodemonftrantur/eucui neceflariöcompetere.

probxnturarte&iones proprio,qvse naturafubje&i neceflariöfeqvuntur, idqi perprtncipia,h e. rationes ex loco caufarum petitas. Subje&um

smtemfcientia^acdemonflrationisvarium &mutabile eflepofle, patetex corporenacuralicorrtiptibili,eIementis,mereoris, mixtisqj aliis,nec non

cqvantitate,millevarietatumobnoxiajdeqvibuscertasdcmonftrationes

exhbentPhyficaScGcometria. Neccilitasigitür fubjedifcientificiab

Ariftoteleaflignata, nonrefpicitejusexiftfntiam,fedpotifts connexio#

nem cum afle&ione feuprsrdicato fuo eflentialiSc propriot ut expo-

nunt Conimbriceniés. ^v. Deniq;^nondevirtutum individuisPhilofo-

pbiamoralispr«cipit,feddegeneribusScfpeciebusearumjqvarumna¬

turade indolcs _proexigentianorm» fuse certaeft »5c immutabilis. Ita

v.g. seternaeveritatis Sch»funtpropofitiones: temperantia eftvirtusJ Tirtus eft conftanspropofitü fecundumlegem yregit appetitum»

perheit_{X VI}St tranqvillat_11. animum l Scejus generis ali*qvarn plurimse.

Gum proindéjudiciumilhid exlisprofluens prineipijs,

qv»ab_ipfo Deoper naturamomnibusrnanifeftata, c ertumfitacinfal- libite: facilé_patet, qvod fideicontravenire,aut inTbeologia falfum

efle neqveat. Namyerumvetofempérconfonatt neqjenimDeusipfe

flbi _contrarius efle poteft, aliud_perlumenverbirevelatimanifeftans,

aliud,qvodcontrariumfit^> _perinditumnatur»lumen; qvod& ipfum

aPaulo» ot. veritas&juftitiaDeivocatur. Svadetredaratio> ut inno*

center,humanitéracfobricvivamus,fedadverfustalialexnoneß.ß.Non igirür fine

blasj^hemiå lumen

illud fallax & deeeptorium dici poteft»

Qvanqväm

veromiraculadivina&myfteriafidei ^nonadfeqvitur,iis^ta¬

rnen»qvantumin feeft, noncontradicit. Ratione reäd, ivqvit B.Au-

gurtinus^,A. perindeutviitutibtts,maleutinemopoteft.

XIX. Ufusautem

nbiq;

eftampliflimus- In Ethicispraeeipuumeft,

Utconfulattirredaratio, confultaphantafi«nonfubjiciatur. Fnaenim

refta_ratiovirtutibus humanisreguU wduettur. f. InPofiticis,hachumans

$<. 6.£th j.&1. r.poft.^{c. x.0,}inI. i.poft.analyt.c.7» quaeft.i.art. i.1.

i;it.ja.^.Qal $:», ^,1.a,delib,atb.c. i8, 3. SenecaEp.67.

focic

fecittatis vtnculum

eß,

f• qvo

fine

^vera

pfudentia jnftitiavc nulla. Hin«

enimhoncftide inhonefti* jufti injuftiq,-unice petenda ratio.

Anim*

qvoqjlegumeftre&a ratio,ad^qvam

qvafe examittari

non

patitur.iniqva lex

eß. Nam Itjufta fit, nihil eft aliud , qvamprasceptumdcvirtute,au- ftoritate publica munitum>cujusex

hoc

fonte

tåmgenefis

qvamvera haurienda eftanaljrfis. Jurisprudentiation cprotonseditto,^ne%cduode-

ttmTabulis,fedpenttus cxipfa

fhilofophii

haurienda,eaifc^exipsa

hominis

^na.

turarepetend.x eß. Qria lex

eß fumtna

ratio, inßta innatura , qv&

jubet

ea

qvefaciendafunt, & prohibet

contraria.

£.

Porrb, qvid htijus fine fubfi-

dioEloqventia,nifiFrivola«5c inanis

foret Ioqventia, oftibus

nervisq;

fuis

dcftitnta ? Necminorejusin Theologiauftiseft^,live theoriamqvisli¬

vepraxin (pe&et. Ut enimIana

priusqvåm

ultimumillum de optimum

colorem imbibac, fuccisqvibusdatn ahis pra?paranda de

imbuendaeft:

fic animum, anteqvamfacrå Jiacce purpuräferib tingatur,frientiae^mo-

rumq$ prima hic rudiinenta depafiiiife convenir. Hortatur in SS.»

SpiritusS advirtutes^, deqvidem freqventiftimé.

Qvid

autem

fit

vir-

tus,qvase;us fpecies, per lumen natura& re&amrationem

monftra-

tumpraFtpponit.n. Eftqvidemdecalogus perfe&a vivendinorma,non

tarnenicaOmnibusfuispartibus explicata, itt cuivisindévirtutiscujusq»'

ratiofit öbvia. Officiumigimreft re<ftae rationis ,pra?fernm lncereve- lationisfupernaturaUs colloftrata^,accuratasvirtutum

&

vitiorum

defi-

nitionestradere,terminos deqvaftioncs praåicasibioccurrentes expen- dere, deindifeiplina formammethodicc digerere. VirtusenimTheo- logica,feu re&itudo,qvaeftfecund*mlegem moralem perMofenpro-

mulgatam ^,åvirtuteEthicå ^,

feu re&itudine legi

natura conformi fpe-

cificenondiftert. Eademeft effentiaratio, eadem definitio. Qvam-

visilla, utpotéafflatuSpiritus San&i, mentem

fpeciali

gratiS ,per ver- bum liluminantis&moventisinfufa,longefit

efficacior,fubhmior

&per- fe&ior.

XX.QvemadmodäveroeredtaSc firmarationeomnisanimiconftan-

tia «5c veriiroburpendet,atq, firmum illud

propofitum vivendi fecun-

dumlegem^: itå omnisoritur animiinfirmitas Sc affeftmim turbulentia (qvxpacc acferenitatefuamentemfpoliat, curisqj exerciram

diftrahit)

ex vana& erroneåopinione, qvaceftde rebusadnos

fpeåantibus

^pra»- judiciumfutile^acfallax,cumafienfu reiadhücincomprehenfaepraeeipiti

Sc temerario, _examenejusdemferium Sc maturum pravertens. Pro-

venitqvidem inconfiderata bac prxcipitantia extenero ,qvem

cuilibet

naturainfevit, amerefui: fedqvi prxcipuenititur

judicio

Scappetitu

$.Cic. i.Off. C Cic,i,deLL.»,Phii.4, ^if.

(enS*

fenficiro» abjedo illo &

humili,

qvi

ultra bonum utile

acjucundum, ad

honeftatis decus, folius mentisoculispenetrandum,^non aflurgit, ut

autemoculus, qvi per nebulam ant aqvam infpicit, res metiturfalfo

modotfic animar,glaucomate

fenfnum infeda:,

per

circumfufam

rebus

jfuis opinionisnubem, praeter

honeftatenru omnia majora adparent,

Sc

maximaeciamvidentur,cjvac

rationi funt Tevia & inania. Per hane

con- fufam^,perturbåtam,cutisefc

exercitdßi tghtnus

vitam,per

hane nobis vifta af*

feftibusdißrattts &turbidistmperanU 9\

Falfac huic perfvafioni fuccentu-

rianturnativa

ignorantia,indeqj

ortus

marcentisammi langvor Sc

veter*

nus,

exferpentinoillolabisoriginarise venenoindudus. Ad bonum

e-

niraöbfcurécognitum^,valdeetiam

imperfedé inclinamur. Accedit Sc

pravacupiditatibus

fenfunm indulgenai confvetudo,qva

occupatus

ani-

mus,addidamennatura»nonattendit: &qvanqvämfsepe cum Medeå

videat melioraprobet^ ^,feqviturtarnen deteriora ^; inqj comparatione bo¬

norumnoxioerrorehallocinans,communeprincipiumadoperabile^par-

ticularenonapplicat, Ted

fuccrefcentibus

^errorum

Sc

vitiorum

fpinis»

fuffocaripatitur. Hocillud eft qvod& Cicero: i,

JuSi

qvidem, inqvitr

anatura fa£hfumus:tantaauteeflcoiruptelamaUcon[vetudinis,utabea igni-

eultextmgvanturdnaturadati. Sed neq,originalem lllaranatura: corru-

ptionemignoråfle gentilis

vifa eft

antiqvjtas. Ita enim cxmente Pla-

tonisApulejus. x. Homo

ab

ipsJtßirpenetfe

abßlute

bonusneq, malmnafci-

'tur _j [ed ad utrumqué procltve ingentum eft. Habet enim femtna qva- åam utrarumque rerum, cum nafcendi origine copulata , qva educationis dißeiplinain alterampartem

debeant

micare, Unum malishifce remedium eft, nulli notionilevitéractemeré affentiri : eaverbqvse aflenfumme- ruére* faburrå conftantiae ftabilita ^,firmitér tenere ; Se feriö, quotiés exigitufus, adionibusexprimere.Pdrfenim virtutisdifcipbna eonfiut,pars

excrcitatione:&difcas_oportet,

&

qvoddidtctfti,agendoconfirrnes.A, Sed^ar-

ceminnobislonßatiti*oppugnatitfaifabona&falfa mala,falschqva non in

nobis,fed circanos, qudqveinferiorem hunc hominem^. animumtnqvam^pro*

prie nonjuvintaut

Iddunt. Talsa opinionefunt &

vulgi

qvodam fenfu,opes &

inopia}honores & inßxmia,potentia&impoienita^, fanitas & morbi, longa*

vitas & rnojtes» Hac omnia , nsfiprovides, animum ladunt, &defuoßa- tudtjicunt. (a. Res itaq*, magni momenti elt, ^res qvasvis,qvse nobis

accidunt , difplosa vulgarium opinionum nebuU ^, juftis (uis, fenfu incorrrpto,pretiis srftimare

pofTe

:

neanimus

^,utin lance propendens.

externis& forruuis^nunc elutus nuncdepreiTus, fluduetScvaciller, fed

ut :n aeqvil brio redi,^unotenoreaeqvabdis ^t duns lattisve åftarioneiul

non dimoveatur.

5.Lipi. åe Conit. I:«.c. 5. #. i. de LL4 x, 2.Philofophia, a,SfaecaEp. 9j.

fi. Liff. dc Conft. 1.i«c*7* C

In

Difputationem de Reéfca Ratione*

, .'! '

Vraftantiflimi

&

Eruditißimijuvenü,

Dn. ARVIDI RUNI I*

Phibfophiae £u$didati Eximii*

J^Ofcitur ^a nobis ratio ratione magiftrå:

Sic

lucera, R U

NI^> non

fine luce vides..

Joh. CoLUMini*.

ALIUD.

*D E&a

tibi ratio,

nec

in ullam de via

_paitem

Scribitur : effeétu fe

probat ipfa fao;

Tu qvoq; fic ?^XT ^I ,,pulcherrima ferca mereris:

Qvae tibi cum ptaufu gratulor ex animo,

Vlro

elaro,Dn. A

eximio & multa iruditionis laude

r y i d o Runj o*

de REc ta Ration E,pro

honoribus Magifterii obtinendis

^, erregte

differenti, fautori

&

amico honorando, affeftum proli-■

Xiorem tia brevith

tejlatum voluL

ANÖREas CA TONI u*

mm