De forma imperii apud Graecos antiquissima, dissertatio cujus partem posteriorem venia ampl. facult. philos. Ups. p. p. mag. Carolus Olaus Björling ... et Carolus Alfred Küsel Gestricio-Helsingus, stip. Sparfelt. In audit. Gustaviano die XI Martii MDCCCXL

[DK FORMA

IMPERU

APL'D

GRAECOS

AMI-QUISSIMA,

DISSERTATIO

CUJUS PARTEAt POSTERIOREM

VENIA AMPL, FACULT. PIIILOS. UPS.

P. P.

»Ivo. CAROLUS OLAUS RJÖRLING

S. S. TLcol. _{Lic., ad Gynntas. Gcval. Adj.}

ET

CAROLUS ALFREDUS KUSEL

Gcslricio-Hclsingus, Slip. Sparfclt.

IN* AUDIT. GUSTAYIANO DIE XI JIARTII MDCCCXL.

II. P. »I. S.

U P S A L I A E

ROAGL. MAJ:TS TROTJEXARE

RONGL. HOFFREDIKANTEN, THEOLOGIAE PROFESSORN,

IASPECTORA ÖFVER GEFLE GYMXASILM OCH SCHOLA,

PROSTEN OCII KYRKOH. I GEFLE STAD OCH WAHLBO, L. N. O. IIÖGVÖRDIGE OCH YTD TBERÖMDE

De

II

ib 1

(1

aste

F 4»

r

ä

i si3*

a r

af

batur31), quam caussam

nominis

Achilles, qui

cum

suis

Myrmidonibus haue

regionem

liabitavit, nobis

iudicat,

noti-tiam suam _atque familiaritatem _cum Jove

Pelasgico

_saepe

de-clarans. Sic ex loco prineipaü, _et, ut ita dicam, centro

Pelasgorum Helienes liomen suum aeeeperunt, et ut ironien,

sie certe etiam ipsa _{geiis e} sinu Pelasgorum _veterum

prodiit.

Poslea hoc norneji factis Achillis celeberrimis illustratum et

earminibus Hoinericis celebratum ad omnes. Graecos tandem

transiit.

Natura commutationis, quae formae regiminis

Pelasgici

novam _speciem tribuit,

talis l'uit,

_ut eå

imperium

sapientio-ruui etc. in Aristocratiam quandam mutatum sit 32). In

statu rerum pristino honoralissimus quisque _prae

ceteris

emi--nebat; attamen tantum discriinen inter populum et honora-tiores nöndum factum est, ut _quisquam ex populo a concilio

sapientioruni excluderetur, sed fortitudo^

sapientia

et

aliae

res, quae apud multitudinem maxime valent, cuivis potestatem

praebuerunt hoc in concilium

perveniendi.

Aetate vero

lie-roica nobiles surrexerunt, _{nepotes Deorum, quibus solis}

0111-nes virtutes _{omnesque honores cito} tributa _sunt.

Si

npbis

conjicere licet quomodo liaec mutatio facta sit,

ita

fere haec

res evenisse videtur. Qui auetoritatem _summam consecuti

•erant, haue domui suae _atque familiae etiam in _posterum

vin-dicare omni vi nitebantur. Qua in re consilia eorum nullo

modo _{processissent, nisi liberis suis virtutes, quibus} adjuvan-tibus _{ijisi potentiam assecuti erant, comparassent. Sic}

homi-nes virtutes _{atque imperium} apud easdem

familias

_saepissime

in_{venire assuefacti sunt, et lias res} cum natalibus quorumdam

liominum clarissimjis aretissime _{conjunctas esse tandem}

puta-runt. _{Sic genus liominum eximium prodiit, cujus proprium}

! 31) Od. XI, 495. II. II, 683. IX, 44;, 474. 3s) Müller. Dritter Band. _Pag. 9.

10

praecipuumque jus fuit imperare, et spatium iinmensum,

qtiod nemo superare potuit, inler populum et nobiles

sen-sim örtum est. _{Origo optimatum divina nullo modo tarnen}

caussa fuit, cur honore _{atque imperio digni ducerentur, sed}

virtutes eximiae, _{quae cum origine ista conjunetae fuerunt,}

caussam _{imperii praebueruiit egregiam, quamobrem ex Iiis}

virtUtibus _{plerumque nominati sunt ytQovxstt 33), dr^oyé^ons^}

34), fijojfoi.35), aQtgrjSf36). Quibus virtutibus muniti

potesta-tem _{magnam habuerunt. Saepc seorsum in unum}

convene-runt, ut de rebus _{publieis deliberaveiit, ct postea in}

concio-lié _{publica negotia interdum talem liabuere exituin, qualera}

nobiles in concilio suo eurö _{parassent. Coneilia liaecce a} Ilo-mero memorantur _{37), et ßovkuv vocantur ut a concionibus}

populi (ayoQaie) diversa 38). Homerus etiam delectos quos-dam ex omni populo in Tröja fuisse _{commemorat 39), .quod}

cöncilium _{procerum, a nobis memoratum, fuisse putamus.} Discrimen tarnen inter _{u^uq et ß&vlat; non semper factum}

est _{40). Una cum hac Aristocratia aetatc heroic» Monarchia}

quaedam orta est. Ut enim apud gentes veteres unus inter

honoratiores, _{qui maxime eonspieuus luit, imperium in}

cete-10s suis virtutibus faeile obtinuerat, sie _aelate Iveroiea unus

inter _{nobiles, prae eeteris animi dotibus ct praecWis}

facino-ribus _{insignis, iis imperabat. Nobiles popvdusque caput at¬} que moderatovem sibi communem igitur luibueruni, qui

ci-vitates _{parvas continebat guliernabatque. Una cum hoc im¬} perio regis arces sedesque munitae exstruetae sunt41), ubi

rex, nobilibus cinctus babitavit, _quumpopulus campumcirca

insedit _{42). Reges id muneris praeeipue liabuerunt, ut jus} dicerent, exercitus_{ducerent, atque interdum negotia quaedam}

33) 11. IX, 570. XVlll, 5o3. 34) II. II, 789 III, U19. 35) II. II,

188. _{36) Od. VI, 34. 37) II. II, 63—86. X, >96. 38) Od. III, >U7.}

39) 11. VI, 114. X, 4i4. XII, 2i3. 4o) 11. XIX, 4o elc. 4v) II. XX,

11

sacerdotalia _pcragerent.

_Aelate

_heroica

_{igitur optimales}

nobi-lesque locum

obtinuerunt,

quem

familiarum

gentiumque

ho-uoratiores _{prius habuerant, et caput}

_gentium

sedem

_suani

regi vel ducireliquit.

In

Thessalia

comniutatio

haecce primuni

forsan facta est. Hic liempe indi equestres alque cerUunina,

quibus nobilcs

ducesque

aetate

heroica

excelluerunt,

praeci-jme in usu fuerunt,

Nam

Thessalia equis

nutriendis

incla-ruit, _{quare etiam}

_{milites in}

_praeliis

_{e curru}

_niiscendis

peri-tissimos certe emisit, _{(quod genus}

_j)ugnandi

_{aetate heroica} usilatissimum _{fuit) et memoriae}

_proditum

_est,

_herocs

Actco-11a Achillcuiquc in armis et

pugnandi

arte _a

Gentauro

Chi-rone in Thessalia eruditos fuisse 44). Ex Thessalia inutatio

haecce in totam Gracciani emanavit, quuui omnia huic

re-rum mutationi _parata essent.

Ex Iiis de fornia _{regiminis Ilellenum breviter allatis} mi-ltime tarnen _{colligere licet,} populum in

servitutem

nobiliuin

regumque incidisse. Populo enim

invito optimatcs

et

duces

parum vel nihil cflicerc potuerunt. Quum vero

populus

vir-tutes_{praeslantissimas, quae ipsorumnatura}

_maxi

_me

_pollerent,

apud priucipcs videret,

libertate

sponte

cessit; quod

vero

virtuli tribuerat, ca cessante moxsaepe repetiit. Libertatem

vero ab hac aetate minime esse alienam conciones publica«

abunde nianifestant. De harum indole atque natura

senten-tias niultum inter se discrepare jamjam vidimus. Qui _vero

polcntiam reguin a

volunlate

populi,

suumium

imperium in

concionibus exercentis, _{pendere piilant45), minime secum}

re-putarunt, homiiies, licet

nulla vi

cogantur, praepotente ta¬

rnen _{iuagnorum virorum virtute ita} commovcri, _ut libertatis suac vix conscii sint. Sic duces auetoritate, non _jure

tpio-dam aut _{lege populum regebant, populus autem minime}

sentiebat, se ipsum bis virtutibus _se subjecisse.

Quamobrem

ctsi _{opinio quaedam de oiliciis regum cito orta}

_sit-46),

_et

12

injusta dicere atque patrare illis indignum putaretur 47),

lraec _{ipsa opinio tarnen populum minime movere potuit, ut} regem ex voluntate sua crearet, liec compertum liabemus,

eonciones ad duces _{eligendos umquam convocatas esse; sed} homines iliis obediebant, _{qui vim in animos eorum} haberent

maximam, et _{quibus consuetudo diuturnaimperium summuin}

jamjam tribuisset. Alii rursus populum in concionibus vel

parum vel nihil valuisse putant48), eo ipso inducti, _quod vir virtutibus _{atque facinoribus egregius, quietiam more majo¬}

rum auctoritatem obtinuerat firmam, _{potentiam nullis}

fini-bus _{circumscriptam saepe exercuit; sie Meneiaus dicit, se}

Ulyssi oppidum mnneri daturum 1'uisse, si ad se venturus

esset _{49), et Agamemnon Achilli totas regiones dono}

de-dit _{50). Sed lion probe intellexerunt, imperium liocce mini¬}

me exarbitriö regum _{pendere, sed}

ex vi et auctoritate, quas

fortitudilie _{Sapientia etc. in animos subditoruni haberent; sie} Meneiaus et _{Agamemnon agro publico tamquam possesione}

sua usi sunt, _{quod tarnen Omnibus mimine licitum esse vel}

ex eo constat, _{quod reges agrum quendam QttfiErog^), unde} victum _{cultumquehaberent 51), et munera (jéqmu) ex praeda}

honoris caussa plerumque obtinuerunt _{52). Si vero princw}

pes his virtutibus carebant, a re publica ad privatae vitae tenebras redire coacti sunt, et _{poteslatem, quam tenuerant,}

amiserunt; sie _{Achilles, patre etiam vivente, rex}

Myrmido-num habitus est 53), _et apud ii der_os Ulyssem rogavit, num _{pater ejus} honoratus vel _{conteintus viveret} 54); _sie etiam

Nestor, _{sapientissimus ille atque fortissinius, magna gloria}

auetoritateque usus est, quum Lüertes vili loco in agris

vixit 53; et reges aetale proveeli imperio saepe cedebant,

47) Od. IV, 691. 48) Wachamiith Erst. TLeil P.ig. 87 elc. Miijler.

Erst. Band. _{Pag. 187. 4g) Od, IV, iu5. 5o) II. IX, 291. 5i) II. Vt,}

j94. IX,574. XII, 3i3. 52) II. IX, 155. Od. VII, i75. 53) II. I, 180.

13

a libevis _quae ad

cultum victumqiie

neccessaria

essent

acci-pientes56).

Principes vero

imperium

stia

ipsornm

yoluntate

nec

ob-tinuisse nec retineve potuisse vel _{ex eo} maxime constat,

quod populus

in

concionibus

superbiae optimaLum

regutn-quc

resistebat

et

de

injuriis

ab

iis

ulsiscendis

atque

repri-mendis consilium _{capiebat; sie Calchas et}

_{Thersites in}

_castris

ad _{Trojam Agamemnonem}

_increpare

_ausi

_sunt

_57),

_et

concio

quaedam in

lthaca

convocata est,

ut

de

caede

procorum,

qua .ii fecerat

Ulysses

deliberaret

58).

Yox

populi bis

in

concionibus nullo modo invalida ac imbecillis erat, sed

ju-dicium _{ejus optimales}

_ducesque

_saepe

_timuerunt;

proci in

Itliaca metuebant, ne Telemachus ad populum, cujus

anim-adversionem _{eflugere valde cupiebant 59), provocaret}

60).

Conciones liaecce nutu interdum regebantur populi, qui rem

propositam

vel

probavit

vel rejecit 61);

quin

etiam

duces

decisionem in manibus _{ejus aliquando posuerunt;}

_sie

_quidem

Agamemnon et

Menelaus,

de

reditu

inter

se

rixantes

62).

Quod vero in castris ad Trojam vox

populi minus

auetori-tatis liabuit, nemini mirum videatur, qui meminerit,

disci-plinam militarem

potentiam

regum

augere63). Conciones

ad omnes _{pertinuerunt,} ita _ut

copia

adeundi

omni

bus

con-cessa fuerit; nonnullae ad Trojam tales

fuerunt64),

in

ltha¬

ca duae ejusmodi memorantur

65),

et

apud

Phaeaces

etiam

una fuit concio totius populi 66). Unicuique bis

in

concio¬

nibus dicere licuit, quodquidein exemploCalchanliset

Ther-silis manifestum est_{67). Ratio conciones}

convocandi

varia

fuit; interdum a quodam nobilium68),

praesertim

rege

ab,_

56) II. IV, 477 etc. 57) II. I, 92. II, 212—245. 58) Od. XXIV,

419 Hr. 59) Od. XVI, 38o etc. Go) Od. XVI, 376. 61) II. II,

333

— 335, 394. 62) Od. III. i35—i5o. 63) II. II. 198—206.

64) II.

11, 86—100, _394—397. 65) Od. II, 6—10, 25, 161, 229.

XXIV,

419

eir. 66' Od. _{VIII, 5—45. 67) II. I, 69—100. II,} 212—245. 68) 11. I. 54. XIX. 4o.

14

senle, alias autem a rege congrcgatae sunt, qui nobilibus

cin-ctus concioni _{praeerat. Qui caussani quandam agerc vellet}

plenimque nobiles regemque69), interdum vero populum70),

petebat. Res, de quibus deliberatum est 11011 facile

designa-ri _{possunt, jus tarnen saepe in concionibus dictum est, modo}

a populo'71), modo _a prineipibus 72). Ex bis omnibus _ta¬ rnen minime colligerc licet, populum in concionibus

jurisdi-ctionem _{quandam in reges et optimates exereuisse, vel etiam}

prineipes rationi coram populo reddendae obnoxios l'uisse. Leges de olliciis populi atque optimatum mutuis liondum

latae _{atque sancitae sunt, sed ex ingenio prineipum onmino} ])cndebat, utrum imperio tenerentur concionum, an eas in

sua _potestate liaberent. Sensim _tarnen factum _{est, ut mos}

atque consuetudo vim legis obtineret, praesertim cum regi

cuidam _{sapienti,. in familiaritatem Deoruin reeepto, adscripta}

sit; sie Minos in Greta, _qui oa^sTj; Jovis vocabatur73),

le-gislator optimus habitus est. ISeque regis et optimatum jura

certiora aut _{magis definita fixere, quod mox videbimus. Pro¬}

ceres concilium, _{quod una cum rege} Rempublicam

admini-straret, effecisse _{jarnjam diximus, et eos ob id ßaaiXüg} vocat Honierus_74); sie in Itliaca plures75), apud Pliaeacesduodecint viros invenimus, _{qui regi aderant 76). Iluic concilio rex} praeerat et pro facullate iugenii plus miausve auetoritatis lia—

bebat. _{Rege abseilte, nobiles potestatem majorem obtinuerunt,}

quod status rerum in Itliaca abunde manifestat. Neinini ex

populo imperium regium obtinere licitum fuit, proceres ve¬

ro in _{spem aliquam regni} nascebantur. Dignitas _regia

haere-ditaria _{quidem fuit 77), quum vero nulla lex, sed consuetu¬} do virtutes _{parentum in Ii Iiis agnoscendi, baec sanciret, e ve¬}

nire facile _{potuit, ut regnum in aliam transiret familiam78).}

69) Od. VJir. 26. 70) II. XVIII, ''197 etc. _{71) II. XVIII, 4g5 etc.}

72) Od. XXIV, 4i9 etc. 73) Od. XIX, 179. _{74) II.} II, 247. 75) Od. I, _{394. XVIII, 63. 76) Od. VI, 54. VIII, 4i, 47, 3go. 77) Od.} IV, 611. XXI, 335. _{78) Od.} I, 394 etc. VIII, 39o.

15 Telemaehus ciiivis nobilium _{jus tribuit}

_{imperaudi 79),}

_et

apud Pliaeaces tredecim familke

fuerunt,

cx

quibus

rex crea ri _{poluil80). Ncque de ratione, qua}

_lilii

_in

_{locuni qiatris}

Micccderent _{aliquid delinitum fuit. Nunc}

_primogenitus

_impe¬

rium obtinuit_{81), nunc plures hocce intcrse parlitisunt}

_82),

interdum etiam iilii iu vicem _{regnarunt88).}

Ex bis de forma _{regiminis apud Graecos antiquissinia} breviter _{disputatis perspicuum est atque inter omnes constat,} elemenla deniocratica in concionibus _{publicis, aristocratiea}

in concilio nobilium et monarchiea in _{imperio regis incsse.}

Quuni vero neque populus certum et continuuni imperium,

nec _{j)rocercs regesque} populo invilo aliquid eflieere _possenl,

sed _{imperium eorum, nulla lege defniitum, ex}

_adventitiis

rebus _{penderet, formain reipublicae Graeeorum}

_{antiquissimam}

nec Democraliam, nec Aristocratiam,nec Monarchiam appella¬

re _{possumus. Neminem tarnen fugit, civitates} apud Graecos

hiToica aetate _{speciem prae sc ferre monarchicam, quac}

eli-am civitati bene ordinatae _imperium unius _necessarium

ha-bituin est_{84), re ipsa vero Democraliam vini}

_habuisse

_ma¬

ximum. In liac vero _tcmporum eonditione, _proul vel regis

vel _{procerum vel etiam populi vires opesque casus}

_aliquis

aut virtus _{augeret, in eadem civitate modo haec,}

_modo

_illa

imperii forma praevalebat. Ex pristina illa

Pelasgorum

con-ditione slaLum rcrum _publicarum heroiea _aetale iiicertum

boece et multiforme retinuisse _{putamus. Civilas Ithaeensis.} doeumcntum status _{hujus incerti liobis}

_praebet

lueulentissi-mum. Ibi _{nempe imperium regium eam} virn

nondum

obti-nuerat, tit, _{Ulysse abseilte, Telemacho potestas procos}

_ab

opi-bus suis arcendi servaretur, et _{Ulysses rediens legitimo}

ordi-ne _{atque jure, sed vi sallem et armis}

_imperium

suum

obti-ncre _{posset. Neque optimales, quos tarnen}

regis

absentia

ma-79) Od. I, 3g4 etc. 80) Od. Vill, 3go. 81) Herod. VII,,3.

82)

16

xiine effrenatos fecerat, tantam _{poténtiam sibi sumet;e}

potu-erunt, ut _judicium

populi

timere

clesinereiit.

Nec

populus

potestatis suae

adhuc

tam

conscius

fuit,

ut

concio quaedam,

de statu _{republicae deliberatura,. per}

viginti

_aunos convoca-ta sit _85).

Arctissimo autcm vinculo civitatem velut unum

quod-dani corpus, cujus personam rex aut

dux ipse tuebatur,

con-juuctam

fuisse,

simultates

aut

amicitiae,

quas cum

aliis

ci^-vitatibus exercebat,satis ostenduut. Injurias quasdam ad rem

publicam pertinere

putabant

86).

Eas

ultum ibant,

etdam-num, quod passi eraut aut

hostilf incursatione

87),

aut

pla-cide res repetendo _compensare

conabantur.

IIoc

_vero prae-couuin nullius _{erat, quos quum} sacrosanctos _esse tacilo cön-seusu juberent antiquae

civitates,

_eo

etiam

confessae

sunt,

sui

juris esse et

nullius

arbitrio

subjectas

quae

ortae

jam erant

civiles hominum consociationes 88).

Si vero, _qua ratione junctae erant

invicem

_graecae

ci¬

vitates _{quaerimus, id}

_{tribus potissimum}

rebus contigisse

in-veniiniis, festis, commiiiiibus bellis, foederibus. Festis,

sa-crisque ii primuin, qui

circa

fanum

aliquod

sedes

liabebant,

coniiectebantur; hoc vero vinculum, eo lirmius ccrte, quo

magis Graeci ludis

festisque

delectabantur,

paullatim

pluies

longiusque dissitos complexum est,

ita

tarnen

ut

vix

foedus

aliquod inde exstiterit, aversis a

seriis

rebiis

mentibus

et

in

ludum _{laetitiamque intentis 89).}

_Bella

_communi

consilio

suscepta, quäle erat

Trojanum

illud,

aliaque,

vires

quidem

Graecorum in uiium colleetas ad unum aliquem finem.diri—

gebant, haec vero conjunctio neque

diuturna

fuit

neque

ad-inodum firma; bella enim prohibere non

valebant, quin

dissensiones et _{jurgia inter socios}

orirentur.

Ad

foedera

venimus _{quae, ut}

_{creditur, apud Jones}

_primum

_{ortae sunt.}

85) Od. II, 26. 86) Od. XXI, 17. 87) II, XI, 670. 88) II. 1,334

17

et _{quidem jam cum Achaiam inhabitarent}

_90),

_{neqne a vero} multum abesse videmur si _{apud Pheaaces jam tale aliquid} crediuius _{91). Jones eiusmodi foedera in Atticam, inde in}

Asiam intulerunt; eorum autem usum eos a Pelasgis accepisse

haud absurde dixevis, cum periculosis temporibus plures in

tinum coirent popuTi, _per legatos de communi_re in medium

consulentes. _{Pelasgicae certe erat originis notissimum illud}

Ampliictionum concilium, quod totani Graeciam

eodem

modo quo Jonicum foedus Jones complecti voluit; in id enim concilium _{populi singuli, non civitateslegatos mittebant. Re«} l'igionibus et communibus sacris primum junctum esse

hoc

foedus sunt _{quae suadeant, et initio inter eos}

_populos,

_qui

Delphos accolebant, unde nomen accolarum QuiupniTiovEg)

ac-ceperc, viguisse; postea vero, cum jam ad res magis publi¬

ca« et civiles sociorum, _{quam ad Deorum cultum pertinere}

videntur, ad Thermopylas etiam legati convenerunt92). Dein«

de ut _{originem in majus celebrarent, ad Amphictyona,}

fili-um Deucalionis, retulere. Haec vero foedera ad

consocian-das Graecoruni civitates parumvaluere, nec impedire quidem

Soterant

am, qui in

discordiam sociorum; quin

Amphiclionum conciiio

etiam

recepti

bello

_erant,

Persico

populos

quos-inter auxilia _{regis invenimus. Ex bis autem, quae jamjam}

diximus ^atis _{patere arbitrainur, ea omnia, quae antiquis} bis _{temporibus Graecas civitates conjüngere videbantur, ad} id tantam _{valuisse, ut bella aliaque negotia communi}

consi-lio _{susciperent, non vero ut in unum quoddam quasi} cor-j)us coalcscerent.

Antea vero _{quam buic' scripto finem imponinius par}

est, ut _{quantum momenti advenae, qui in Graeciam}

imnri-grarunt, in rerum pu'blicaruni s'tatum mutandum babuerint

consideremus. _{Quod Graecia ita sita sit,} ut pateat colonis,

9«) Strab. VII, 383, 91) Od, VIII 390- 92) Herodot. VII, 200.

18

qui ex

inclytis illis

orientalibus

terris

veniant,

fulem

Tacit,

ea, _quae

fabulis de

iramigrationibus inde

factis

narrantur, lion temere esse ficta, sed aliquid in iis inesse veri.

Quau-lae aulem rerum conversiones bas immigrationes secutae sint, licet lion satis compertum babeamus, tantas tarnen _non fuis-sc, ut indolem et instituta gentis niutare aut in posteruin peregrinum

aliquid

eisdem

admiscere

valerent,

recte

puta-mus. Peregrina oninia, in Graeciam

illala,

adeo doniesticis

pcrmixta sunt et

quasi intexta,

ut

Hellenicum

oiriiiino

in-duerent _{ingenium, Graecisque magis quam}

aliac

_genti pro¬

pria viderentur.

Facile igitur

intelligiinus,

eas

mutatiojics,

quae

immigrationibus

Graecis

civitatibus acciderunt,

non

la-les esse ut liujus sint loci.

Quod vero ad diversam indolem populorum Graeciae, easque virtutcs aut vitia, quae

cuique

propria

luisse

viden-tur, altinet, quae posteriori bus temporibus plurimum ad dis-•siuiilitudinem rerum publicarum valuere, ea credimus ante

Dorum _{iriigrationes nondum adeo se exseruisse, ut magnopere}

eonspicerentur. Diversam tarnen

hane indolem

mature jain exstitisse, licet 11011 multa sui signa dederit, vel ex eo pa-tet, _{quod postea}

dubiam minime

_et

fluxam

sed

_{certam adeo}

et constantem in quoque populo cernimus. Ila jam in

dilu-culo _{quasi historiae fortes}

_sed

_agrestes

_Arcades,

_{feroces et} segnes Baeotios,

incultos

et

liberos Aetolos

93), liisque similes

Locros Ozolos _{94) pervidemus. Dores autem et Jones} non liisi _{post migrationes suas}

_{id ingenium}

_{eosque mores quae} illis _{propria fuisse novimus,}

_{induisse videntur.}