DEO DUCE» DISSERTAT10 PH DE
ARTIS
ORATORLE
etPOÉTlCiE
SORORIO
NEXU;
Cujus PARTEM PRIOREM,Conjenfu
Celeb.
Facult.
Philof
in
llluflri
ad Salam Athenao,
PR^ESIDE
VIRO Admod. Rever.&Ampliffiniö
Mag.
MAT T Hl A
3$
©
9>/
Eloqv. PROFESS. Reg. & Ord. Ad Publicum bonorum Examen nw*
defie defert
elias
waldius,
jacobifil.
E1ERDHIWDRENSIS,
InAuditor.Guftav.Maj.ad d.24.Mart.
Anni MDCCXXXVI.
Horis Antemeridianis. *
Abes heic B. L.
inti-mam Artis
Ora-toriae & Poeticae
cognationem,
levi
penicillo
de-hneatam,
in
qualeeunque
jjpecimen
fvavisfima
tllius harmonia,
quamcum in totim
hujm umverfi
tum practpue
in
difciphnarum
orbe
de-prehendas.
Hoc
autemnegotium,quod
robufltonbm
aliorum
hume-ris melim
jc
der
et,quam
meis,ita>
wibi
pertraSandum
fumfi,
ut,
vi-Jis
in
genereaureis
utnuscf hujm
Palatn
ornamentis, ad
(jpecialiora
acceffum
wihi
paraverim.Quod
β
id
titubante
grejju
nonnunquamfi
dt,id
tnbuas ingenio,
tam ardu-is rebm
impari,
necfatis
adfoeto
dulcisfimbs Eloquentia
proj
a acU-gata
cupedibs.
Interim
fave,
Ne Phaétonteo tendaminΦ#~Λ2
c^*^r^iwa^^t«i«t»JC3Wi»3t»t*a««*ac3
2£$££2ΰ2&&$2
/. λ
y.
CAPUT PRIUS.
Sorormm ArtisOratorU
Gf
Poéti*ca Nexum in genere
Jifieris.
*. i.
Ntiqui, pariter ac
rc-centiores , Rhetores
&Poetae , vinculum
illud, quod
Oratori-am & Poéticen
inter-cedat, oftenfuri, verba, fententias &
iimilitudines ejusmodi plerumque
ad-hibent, quae intimam utriusque
difci-plin«e convenientiam apprime
indi-cant. Sic Oratorum Princeps &
fa-cundiaeParens,Cicero, fcientias hafce,
finitimaSf födas, immo paresy& in
mul-tis easdem ejfe, hifce clare fatis innuit
2
_
Ji
OI
verbis' finitimus Oratori Poeta,
nume-ris adftritiior , verborum autem. licentia liberior i multis ornandi generibus focius
ac pane par: in hoc quidem certe prope
idem , nullis ut terminis circumfcribat aut definiat jusfuum, quo minus ei iice-at eadem illafacultate & copia vagari
, qua velit a). Ovidius quöque, ab lisdem easfontibus exire & confines ejje^
fvaviter ita canens demonftrat:
Difiat opus nofirum3 fedfontibus exit ab
isdem:
Artis & ingenit£ cultor uterquefumus.
Uttfo meisnumeris tuadatfacundia nervös5 Sic venit a nobis in tua verbanitor.
Jure igiturfudio confinia carmina veftro,
Et commilitii facra tuenda putas b).
Etjam celeberrimus ille Gcrh. Joh· Voffius, ipfas non forores modo, fed
germanas etjam, & vocat &
effccon-tendit c). Quis igitur neget,
iingu-larem harum effe amicitiam, tantis
Viris eam uno quaii ore
confirmanti-bus? Reliquas quidem, quotquot
ex-iiftunt , difciplinas, communi etjam
vinculo invicem quaii connexas eflfe,
extra omne dubium pofitum eft5 in¬
terim tamen vixullae contiguas
adeo
inbabitant domos, neque tam vicina,
acOratoria&Poétice,habent pomceria.
Proptcrea & nos tantam tamque
in-fignem explicaturi harmoniam, Sotq* rio Nexu, utpote quo nihil feré
ardi-us, nihil coniundius eiTe potcft,
il-lam voluimus indicatam.
Cceptis
ve-το noftris adfit
Supremum Numen!
a) L.I.deÖrat.c.XVI.b)De Pont.Lib.II.
JEleg, V. c) Confiit. & Nat. Poet. cap. L
§ II.
Mentem & oculos ad Oratoriae &
Poétices Natales primum
convertenti-bus patebit,ex iisdem fontibus^Natura
videlicet & Hominum indujlria , hafce
difciplinas
proveniffe. Non fruftraprofedo ab ipfa natura taedium,
a-veriionem & repugnantiam quaii
pc-ncs nos deprehendimus,
ea vel
audi-endi, vel legendi, quae inftar
flumi-nis, prono alveo, eodem fono ac
tono procurrant.
Animtu, inquit
ali-cubi Cicero* aurium auxilio naturalem
quandaminfe continetvocumdimenfionemy
itaque & longiora (f breviora judicat Cf
perfetta& moderatafemper ex/pettat. Ad
modos quoque, numeros & harmoni¬
am a natura ducimur,
noneammodo,
quse ex
Mufica
provenit,
fed
qux ex pulcra etjamconcinnaque
verborum
compofitione
profluit. Quid? Natura
quoque idnobis
ineife experimur,
utiis magis permoveamur,
facilius
per*fuadeamur, quae per
fiéliones,
tropos& figuras, quam qu£e
nude &
fine
his
adminiculis proponantur. Immo
haec
omnia, qua magnam partem,
ab
ipfa
vi & fecunditate imaginationis
pen-dent: unde multi tropice & figurate
interdum loqvuntur, qui ipforum tro-porum plane
funt
ignari
,vel de
iis
nunquam
cogitarunt.Imitandi denique
innatumnobis eftftudium. Quis enimnefcit, infantes varias interra
formas
pingere, vocesque
ad
amuilim
expri-mereplerumque
pofle? Imitamur
ali-os, non figuris folum,
fed
verbis
&
fententiis etiam. Hinc nullusdubito, quin, naturae
duitu,
de
numerofo,
e-leganti & eminentimagis
dicendi
ge*nere cogitare cceperint
mortales.
Has
enim naturae quaii proprietates
ii
tol-las, omnem Eloquentiam,
denfiffimis
adhuc ignorantiae
tenebris
involutam
eflfe , facili deprehenfurus es
negotio.
,Praeterea> eruditorumin
fcriptis
varia
occur-H ° ^ . 5"
occurrunt exempla,
perplurimos,
fo-lius natur & munere & infita facultate
dicendi, laudabiles fatis
&
Poétas
&
Oratores fados fuifte.
Sed ut reliquae omnes, quae_
vi-gent,
difciplinae
artesque,diu
fatis in.
nudis fuis principiis
&incunabulis
pri-us haeferunt, quam ad fummum
per-venirent faftigium : nihil enim
fimul
invcntum & iimulperfedum
5ita
Elo-quentiam, tam folutam, quam
liga-tam, initionon
omnibusnumerisper-fedam & abfolutam fuiiTe, fadleno-bisperfvademus. Magnaautem pror-fusque infigni, qua utraque
pollet,
u-tilitate perfpeda ,
iingularis iis
adhi-bita eft kominum induflria. Adeo Ut
variis oblervationibus, regulis &
prx-ceptis, prout jam in Poetarum &
O-ratorumlibrishabentur, immo &
con-tinuo ufu& exerdtatione, majora
ce-perintincrementa, adillud,
quodjam
obtinent, aut potius obtinuere,
fafti¬
gium feniim adfcendendo.
Perluftran-dae jam quoque eftent illorum
fenten-tiae , qui alia
Eloquentiae
vindicantprincipia: verum, quum
illae
maxi-mam partem redoleant
gentilium
bulas, tanti eas non facimus, ut illis
discutiendis B. L. patientia abutamur.
§- III.
Porro exAntiquitnte harum
Soro-f-um, ardiilima earum patet
cogna-tio. Novimus, quantishiec quaeftio
dif-ficultatibuslaboret,quantaque exfiftant
fententiarum divortia,aliisprofam,aliis vorfam Eloqu-entiam vetuftiorem efie contendentibus. Pugnantutrinque for-tibus armis, & pari forfan vidoria. Noftrum autem cum non iit, tantas
componere lites, media, ut tutiilima,
ineedendo via, & vetuftijfimis&cprimis
fere temporibus utramque iimul
exftitis-fe,rationibus evidentibus fatis
affirma-re conabimur. Antiquifiima unanimi
omnium confenfu funt profedo ea,
quae literis mandavit & nobis reliquit
Mofes: in illis vero quanta elucet
fli-li dignitas & majeftas? quid in iis fa-cundiée robur ? Immo Aaronem
fu-ifle virum "DT *"D"t fumme eloquentem,
feu infigni vi & facultate dicendi
in-itrudum, ipfe Deus teftatur a).
Por-ro, Ifraelitis dura jEgyptiorum
fer-vitute liberatis, quamegregio elegan-tique cantu tota ipforum caftra
fona-m o ss 7
fonabant b')\ AdmirandaprorfusDei
opera, immenfr &innumeraipfiusper
totannos iibi & fuo populo prsftita
beneficia, quam egregie iterum hy-mno propediem moriturus extulit &
:omplexus eft Mofes c) ? Deinde quid iinpedit, quo minus firmiter
cre-iamus» Adamum,tot alioqui tamque prseclaris naturs dotibus,tantarerum
8ζ fcientiarum notitia, tanta denique
mftruftum fapientia, non deftitutum
ruifle eximia eloquendi vi &
faculta-te? Extra omnem etiam dubitationis
altam pofitum videtur
, Ecclefiam ,
tenpore Patriarcharum florentem,
ae-queac illam, quae poftea vixit,
hy-mni: facrisque carminibus Tummas Dei
laudts, fummambonitatem, gratiam, mifeticordiam, juftitiam, aliaque iibi
collau innumera bona decantaile,
ce-lebrafe. Neque veritati conveniens
videtu-, tot fanftosViros, iincero
ad-eo zelc & cordis affedu Deum nullo
non teriporecolentes,
perduoanno-rum miiia his pietatis exercitiis,
o-mnino jtcundis Deoque
maxime
ac-ceptis, att abftinuiffe, aut ea
igno-raile. Et icet altum in Sacro Codicc
hac de re fit filentium; inde tamen
illam pertinaciter haud
fas eft
negarej nuda enim negatio nuda tolliturne-gatione. Licet quoque multa,
anobis
jam allata, Divinam arguant
infpira-tionemj vix inde tamen fequitur,
e-jusmodi non infpirata haud
exftitiife·
Nec obftat, quod hujus Poefeos
na-tura & ratio ignoreturj vera
nihilo-minus & fuit & efle potuit:
propter-ea eruditi illam merito inter artes
re-ferunt deperditas. Patet itaque, a
primis usque & vetuftiffimis
tempori-bus, fcientias hafceindividuas exititts-fecomites, ideoque qua Antiquituemoptime confpirare.
a) Exod. IV. v. 14. b). Exod. XV.
c) Dem. XXXII,
$\ IV.
Deinceps
iniita
illa &fingilaris
Ndtur<e vis dtque bonitas, quam i
Poé-ta Poeiis, ab Oratore Oratoria
requi-runt, idem utriusque vinculun
lucu-lenter commonftrat. Natura lomine
cjusque bonitate nihil aliud het com-pledimur , quam partim acuum
acvi-vidum ingenium , partim fhartafiam
féU
vim imaginandi3partim
judidum&qui-»
m -o m
. -9
dem exnttttm , partim d*enique tena»
cem memoriam , immo etiamfurorem^
feuJpiritum Poeticum SiOratorium.
His-ce donis & hac naturae felicitate
de-ftitutus , qui ad caftra five Poétices*
iive Oratorice accedit, vix fortiter ibi
dimicabit, vix ullam inde reportabit
vidoriam. Ceterae difciplinae fere o-mnes iniignem plerumque naturae
bo-nitatem fibi vindicant 5 fed non
o-mnem : Eloquentia autem, ii
eritcon-fummata , univerfa illa reqsuifita po-ftulat. lngenium quin Poeta habere de-beat excellens , qvum nemo forte
in-ficias iverit , hoc probare
fuper-fedemus. Num autem Orator eo
ca-rere poteft \ Minime. Perinde enim
hic, aeque ac Poéta , res , de quibus
dicendum, inveniet,inventas non
fa-lum idoneis verbis & fententiis , fed
rationibus & fimilitudinibus etiam fir¬
mabit Se illuftrabit: immo>neceffitatc
ita poftulante, in fidionibus interdum
occupabitur. Ad quas omnia qu«e re-quiritur ingenii felicitas Si foliertia? Phantafiam Poétae quoque , utpote
i-maginationi maxime ftudentes , fuo
quafi foro unice competentem , iibi
vin-vindicant. Hac vero non
prseditusO-rator , nefcio profedo, qua rationc
orationem rebus conformare,aut res,
inores , adiones ceteraque vivide &
veredefcribere, affedus excitare,
a-nimos denique impellere & fiedere
poflit. Haec enim facit , ut illuftres
fe offerant metaphorsaliaque
concin-na verborum & fententiarum lumina: lit abfentiaoculis noftris tanquairi
prx-fentia fiftantur : ut omnia veris &
vivis fuis depingi queant coloribus:
immo ut pronuntiatio & vultus
ge-ftusque tctius corporis iitrebus «bv&~
λογος. Hac, inquitFab. Quintilianus,
qui bcne conceperit , erit in affetfibus )
potentijjimus , propterea debet Orator &
Poeta. effe ζνφανπ&σιωτος , qui fibi res,
voces, afåus, [ecundum verum optime
fin-git a). Huic quoque calculum G. J»
Voilius addit , dum loquitur : quare
debet Orator, quod & de Poeta dittum
ve-iim, ιυφα,ντ&οΊωτος ejje^ h. e. felix in
con-cipiendus eo modo imaginibus, quibus
o-ptime res reprafententur b). Sxdblum
porrojudicium Poétapariter acOrator
habebit.Quem enim fugit,lateadeofua
Poéticen & Oratoriam extendere
~ efc-o"
moeria,ut fuo etiam ambitu eas
com-pl dantur res , ad quas rite
intelli-gendas & explicandas fumma judicii
vis & acrimonia requiratur ?
Pr^ter-ea omnia decenti & eleganti
difpo-nenda ordine : tropi, fchemata &
fi-gurae pro qualitate & pondere rerum
collocandae: in animo conceptae&
cu-mulatse ideae componendae: quid ve· rum , falfum, juftum, bonum
5 quid
affirmandumaut negandumj quid
eli-gendum aut rejiciendum, accurate
dignofcendum. Certe iine hoc &
ine-pta & confufa omnia erunt. Tenax
denique
& felix neceflaria eft memoria.Quanta rerum tam Diviiiarum
quam
humanarum, moralium, naturalium,
civilium ad Eloquentiam requiritur
cognitio , eaque non perfundoria &
levis, fed folida ? Qux verborum,
phraiiumelegantifiimarum
& iimilium copia > Quorum omniumigna-ri Orator & Poeta eiTent,
niii fideli
memorise cuftodia confervarentur.
Nec denique heic
praetermittendus
il-le apud Poetas fatis
notus impetus, fen
wdtur* y ut dicitur
, furor. Hic ,
re-jedis multorum erroneis
&fatuisopi^
ni-12 ϋ Ο
nionibus , eft nobilis &magnificus
af-fedus , feu vehemens
mentis
conci-tatio , qua quis
animat
didionem,
totusque quaii extra
fe
rapitur,
utfin-gulari cum
gratia
rem&
defcribat
&
repraefentet.
Fere
dixerim
,hoc
et-jam furore Oratorem
corripi,
idque
eo evidentius , quo felicius &
facilius
obtinere velit finem a fe intentum.
Hunc tanti facit fummus
Polyhiftor
Morhofius, Ut judicet ipfum
Eioquen-ti# νφος in impetu latere :
hoc , omniajacere acfrigere : ex
hoc
vijos fuijfe Qratores
in extremis
Rei-publ.
necejfitutibits
citra
ullam
medituti
0'
nem ad dicendum profiluiffe, & Poetas ,
extempGranea &
elegantiflima
fudiffe
car-mina c). Hoc agn o
vit
quoqueCice-ro , dum
alicubi
fic
loquitur
:nulia
me ingenii fed magna visanimi
inflatn'
matf ut me ipfum non contineam.Huc
facit illud Senecas : non poteftaliquU
& grande fupra ceterosloqui
nifi
mo-Y
ta mens d)t Neque enimlenis &
re-miifus Orator odium,
mifericordiam,
iram,
indignationem,
metum,horro'
rem , ceterosque
affedus
commove-bit. Acris itaque & vehemens
& O ϋ. 15
tus tantas concitabit animorum
pro-cellas? immo aniinus,
iirpetu
excita-tus , vim dicendorum felicius
con-cipiet.
Hifce animi dotibus pariaquoque corporisadjungenda
eifent
bona,quate-nusfunt mentis quafi indices
&inftru-menta,Poétaeque
pariter
acOratori in
primis neceffaria : cum autem
horum
plenior traftatio potius
ad
fpecialem
hujus argumenti
partem,ubi
de
aftio-ne & pronuntiatione
eft
agendum, fit
referenda , illamheicfponte
omiflam
& illuc refervatam volumus.
a) Inft.Orat. L.VI.cap.z. b) Infi. Orat. L. VI. cap.j. c) Polyhift. Tom. 1. L. /.
cap>iz. d) Cap.ult.de Tranq. animi.
S· V*
Nexum porro hunc
declarat mul~
tiplex illa, qua Poetarum & Oratorum
pe&usinftruffcum efie oportet, rerum
fcientia. Natura quidem utramque
heic paginam facit
, adeo ut, ii illa
plane infelixcontigerit,
omnia
incas-fum cadant ; interim tamen nec
tan-tis, quas in iinu fuo fovet
eloquen-tia , rebus illam folam fufficere
con-tendimus. Multis enjm eloquentia conftat
conftat partibus :
leporem
,fuavita-tem , vim , gravitatem , ornatum,
verborum & fententiarum deledum
poftulat : animos quoque permovere,
iiedere, conciliare, quin & deledare debet. Prxterea vis Oratoris & Poé-tx hoc innuere videtur , ut de
orrni-bus in univerfum rebus ornate
perfe-de & copiofe dicat. Sed ubi datur
'
tam felix natura, quae
totac tantaprae-ftet ? Fruftra profedo hortulanus di-verfosex unaarborepofcit
frudus,niii
varii generis furculos ipii prius
infe-ruerit. Fruftra quoque aggreditur
quis argumentum, ubi multifaria
eru-ditione opus eft , ii ea plane (it defti- f
tutus. Poéta itaque,pariteracOrator,
fuas ii rite tueantur partes, ylurima*
rum rerum fcientiarum notitia muni-ti inftrutti ejfe debent : alioquin,
omiflis rebus , verba folum curant:
quo fit, ut ficut Ixion nubem pro
Junonejita facile etiam pro eloquen-tia inanem loquentiam & verbofam
loquacitatem ampledantur. Immo
iine hac qui fe eloquentes putant, iis
(imiles funt, qui, veftibulum nondum
ingreili, in ipfumpenetrale irrumpe·* ^
re cupiunt t vel qui, nondum jado
fundamento aedifkii, de tedo
cogi-tant .· aut qui putant
, aliquem poife
virum fieri , ante annos pueritias
ex-ados. Ex rerum cognitione, inquit
Ci-cero, pro more, eleganter, efflorefcat
redundet oratio , qua. nifi. fubefty res
ab Oratore perceptn inanem quandam
ha-bet elocutionem & p*ne puerilem. Et
mea quidem
fententia nemo poterit ejje perfettus Orator , quod & de Poeta
di-dum velimus, nifi erit omnium rerum
magnarum atque drtium fcientiam
con-fecut us. Quippe Eloquentia,
ingenua-rum artium & difciplinarum
fplendi-do comitatu undique,
tanquam fåle modice adfperfo
, condita , mirificé
grata, fuavis & gravis eft. Hoc qvum
veteres Oratores & Poétae
perfpexe-rint,vetts remisque,ut ita dicam, con-tenderunt, ut animum omnigena re¬
rum quarumlibet
cognitione
imbue-rent. Teftes
hujus rei funt Plato,
De-moithenes , Ariftoteles,
qui folida
e-ruditionedidionisque
laude confpicui fuere. Idem teftantur Poetarum mo-numenta, quorum alia continentPhy-iicam,
aliaGeographiam,
Htftoriam*Philo-*6 Μ o
Philofophiam alia.
Quid
muJtis? Quis
ηόη videt , quapolluerit Virgilius
Maro multifaria fcientia atque
doftri-na ? Nunc dijferit de DEo , nunc fide-rum orttis occafus aperit , nunc ful-minis, nunc incendii dEtbna, aliarumtf
rerum naturalium cau(fas exponit, nunc
terrarum fitum defcribit, nunc prifcorum
gefla narrat, nunc de legibus aut
mori-bus agit , nunc navigat longe lateque , nunc aciem inflruit, aut pugnat ,
nihil
denique eft* quod nonattingat : immoper
omnes omniunt Pbilofopborum fettas
o-mniaque vita genera fe diffundit. Ex
hifce facile dignofci queat , Poeta non
fabularum duntaxat , fed
fcisntiarum
o-mnium notitia opus effe a). Et quis,
inquit Morhofius , nefcit omnem vete'
rum fapientiam
7 omnem Pbilofopbiam
&
Theologiam in Poétarum fcriptis
recondi-tam fuijfe ? Immo quis nefcit,
civilem
prudentiam & fubattiffimam
moralis
Pbi"
lofopbia quandoque
&
Phyficesperitiant
omnis eruditionis multifarium apparatunty
in uno quandocf poemate delitefcentem
b)i
Quis denique
Ciceronis
,fummi Ora*
toris , fcripta niii maxima cum
admi-ratione pervolvat ? Illa certe
abfolu
tiifimo documento probant, quantara
artium , difciplinarum & rerum ille
habuerit notitiam. Sed dicatquis, nos conftituere heic Poetam & Oratorem
παντοάαίίς,
omnifcios, & earequire-re, quai ipforum vires longe fuperent. Verum enimvero, non aliam
fcientia-rum cognitionem heic poftulamus, quam yux pro
modulo
ingenii
finiti ht. Scientiae enim omnes, fuis licetli-mitibus iint circumfcriptae , maxime tamen per amicas vices iibi mutuo
auxiliantur : quapropter diftinda
ea-rum notitia llifce eft comparanda.
Sufficientiihme vero ea cognofcent,
quas adanimos permovendos» affedus
ciendos 5 mores, res, & adiones
re-prasfentandos , immo ad
perfvaden-dum, docendum& deledandum
con-ducant: unde plurimum emolumen-ti in Rempubl. redundat.
G*J.Voj. . Poet.c. i, b) Tom. T*
L. VL1.
§. VI.
. Oratori, ita & Poetie,non
.fatis eit fcire, quid dicendum
, fciant
»quoque neceifum eft,quomodo & qua
ratione. Ad cer tets itaque regulas
té
ί. . 3
$r<£cepta
omnis
Eloquentia
, tamfo
äuluta, quamligata,
vclut
ad
normam,dirigenda &
coniignanda
eft.
Non
qui-
Jja
dem inficiatnur,Poeticen&Oratoriam^
diveriis plane legibus ac
prxceptis
gaudere 5 in hoc tamenmirifice
con-^veniunt, quod pleraque
illorum
idem"^
forum participent. Hoc cumalia
oc-^
cafione > V. D· demonftrare animusfit, pracceptorum
heic
,feu
artis,
fo·^
lummodo obfervabimus neceilitatem.
Novimus naturam plurimum
in
elo^
quenticEftudio valere,
adeo
ut,fl
hscce;
conatibus non refpondeat , praecept^
& regulce parum, aut
forte
ni
hikeiW
ficiant. Hinc autem omnem artis im^/
pugnare ufum
quid
abfurdius,
quidab^
fonum magis ? Haec enimillam,
tan^ quam cultor folum,alioqui
fecundum^
ac fertile, magis perficit:
hsec
certior^
dux eft , qux naturam ,
crebro
in
faqej
lebras incidentem , &varios in erro-.e
res praecipitem , dirigit,
moderatur.^
Inhifcepraceptis,inquitGiceTÖyhancv or (£ utUitatemeffearbitror, nonutadreptri·^.
endum, quict dicamus,arte ducamur,
ea,quanatura^quaftudio,qu<e exercitation^
äut -prαν λ intelligamtts a). AudiaffiUS
m.' quoqueHoratium, fummum Poetam^
lul< hac de re canentem:
a'PNaturλ fierei laudabilé
carmen ? än
)tis
arte,
on*
maifitum eft J ego nec jiudiumfine diviti
leitt
venä,
oC"
Nec rudequid profit,
video
ingenium: altea flU$jrlusfic
k'Altera
pofcit opem res conjurat ami*em·
cei
:J°'Haud
parum roboris huic noftrae ac~^aedit
fententiae hifce Celeb. Buddei"P^Verbis
: Verum etfi natura utramque^\eic faciat paginam
j artem tamen feii
^finftitutionem
, cum exercitationeconjun-, minime Jpernendam cenfeo.
lm~
*an'no fi b<ec ad naturam accedat
j tum
de-^
num eximium
quid longe
pr&fiantijfi-t^num
1 ejfierefcere necejfie efi b). Sed necialefunt
i quihane veritatem oppugna*rr°'e volunt.
Contendunt enim >
elo-tuJuentiiTimos
vl exftitifle j quibus &Rhe-.orica & Poetica
prorfus ignotae
fue-P^e:
&
contra plurimos fuiffe , qui in e, ifce licet multum defudarint5 indé
^amen
nonmeliores,
fedpejores po-evaferint. Sed fciant hiimportu-4li
%ο φ o w.
.
ni, tantas folius naturae bonitate ii m
duxerint lineas, quid tum de iis
fpe-
terandum , ii ars ad illam acceififfettja
Abfurdum enim efie, däri Poetas, aut q
Oratores, perfeftos,absqueomni
inili-
n-tutione, arbitratur Gerh. J. Voflius.ta
Non efi dubinm , inquit Cicero , qut*p£
β quis animadvertit , quid fit quare
A-Ii i melim, quam alii dicant ; is fi noii Q,
ylaneArtem,Atquafiartemquandam inve·0{; nerit c). Qui autem nec . arte neipc
lilla alia re proficere poilint ,
culpan0p
non arti, fedinfelici ipforum
adfcriqjj
bendam putent naturs. Quam paruirCo
enim optimus in culpa fit agricola,
jvai
agrum fterilem prorfus, fumma
adhicai
bita induftria , fertilem reddere nlfre*
queat5tam parum veritati
cönvefiieiijejt
efU in artem, ii ipfa, quafi reclamanuti
t:e natura , nihil efficere valeat.,
alifoi
quam transferre culpam. afp
a) L. 11. De Örat.b) lfaggg.proj)<£d.caj>.4-yjc
§. 11. c) L.II. de örat. ITli
§. VII.
tio
,ver
Pidurse ftudiofi non omnes artijnc
fusnumerosimplent,fiApellis
&Pr^e>
togenis tabulas noverint > riiii
ipj^
Μ Ο » 2Ϊ ε manurn tabulas
adhibeant: Optima Pe' tellusnullos
planeprofert
frudlusnul-etMasque
fruges,
niii colatur & feratur:aut
Gubernator navis, omnium licet dc
'ih·
navigandi arteregularum peritiffirnus,
lus,tamen abiolutus effe
nequit, niii
tem-tuh peftatum vim &
vehementiam
multo-A'ties
expertus, interfaevientismaris
flu-noii ftus &
procellofos undarum undique oblu&antium aeftus ja&atus, navemin
na
portum falvam perduxerit; ita neque
3ati
optima ingenii &naturae bonitas,
ne-Tcrique
multiplex rerum & fcientiarumruncognitio,nequepraecepta
®ula?tamt■> !vafto &
fere immenfo eloquentiae
dhicampo
Πt'nemfufficiuntj
niiiufum,e.xercitntio-, curas, vigilias & improbum laborem
iemejuscultores adhibeant. Sudandum in
lanutraque hac paheftra, omnesmoleftiac
aliforti animo devorandae. Arduum &
afperum ad eloquentiam eftiter, non
*Mviolis, non roiis conftratum. Quid
fnirum? Nihil enim
eximium &
pre-tiofum fine labore comparatur. Heic
verojii uspiam, & Oratori &
Poetac *r
hicumbit,
nunc meditari, nunc lege-1rSre,nunc fcribere &
imitari? nunc
de-%ique
cmendare. Tullium,quantum-nw
vis ipfe natus
eifet
Orator,majoren^
utamenreddidereaflidualeftio, impro< rr
bus labor, quotidiana exercitatio
&
rrimitatio. Quis Demofthene laborio- g
iior? Certe fertur ipfe, per
maxima
r< reluftantis naturae obftacula, ad fum- ρ mum eloquenticefaftigiumadfcendi/fo
ρPöefi Virgilii quid ornatius?
quid
cul- ij
tius?adiliudtamenculmen folanon perveniifet, nifi continua
&aili-duaei fuiffet exercitatio. Immo,quem' Ρ
fugit,alios excellentiflimosOratores
&
r <Poetas , in operibus per plures annoi η
componendis lambendisque ,
indefes-
rrfum quoque ftudium
collocaife
?Pa·
pitet itaque hinc, quo in honore
illie
ρioquentesiint,
quiomnernufum &
exercitationem flocci faciendo, o ratio* le
nes & carmina condant. Vereor n£ il
potius loquentes, quam
eloquentes
b
verfificatores, quam Poetas
dici
mere πantur. Circa ha?c autem eft obfervan v
dum, parlicet iit
ubiqueinduftria
j not vomnibus tamen conceffum, in
quovi
li
diftionis & chara&erum genere
pari
ηtereminere:hocenimutdifficillimuffl 1<
ita rariilime contingit. Quam
ridi
i|
■enj um ad Tragcedias, &
tetricum
ani-ro« mum adComcediastransferret? Quam
ι & male heroicus & fublimis fpiritus
ar-do- gumentum
humile;
lenis
&
mediocris
ana res grandes magnasque
defcriberet,
im- pertradaret?
Cuilibet
itaque
id
fcri-iiTe* ptionis genus
fequendum
eft,
quod
:u/t ipiius naturae maximeconveniat.
)v\d §. VIII.
lite Concordant porro
Oratoria &
iem* Poétice in eo,
quod,tanquamcaftaefo-;s& rores, Mentem furam virtutibiuque va*
nos riis imbutam ament. Sol,
fplendidifll-ifesi mum illud orbis jubar,
dux
&
Pa· porum moderator ,
quando
eclipiin
lie patitur, nec
radios
in terram demit-iti tere, nec yim & efficaciam, qua pol-itio* let, prodere valet- Siceloquentia,
-n£ illa verborum & fententiarum lumini-tes bus undiquaque
exfplendefcens
Regi-ere na, Oratorum & Poetarum nefandis^an yitiis 11 obfcuretur &quaii
ofFundatur,
nor vix mortalium in animis vires fuas, a*ovis lioquin admirandas, exferet.
Quis
e-aari nim fidemilli adhibiturus, quemfce-um leribus deledari videt? Quis utilia
ridi ipfum fuafurum credet* qui libi
ipii
u«jew
tiJis efle
nequit1 ?inquit
alicu?·
Z4 8 o 8
bi Ambrofius, ^ cceno fontem? quuά il nqua turbida petum petnt? Mores di- Å
ccntis facilius interdum perfuadent, ti
fortius convincunt, quam argumen- q
torum vis atque efficacia5 imprimis(i r
apud indoibos & imperitos dicendum ti
iit. Immo apud fapientes viros is
ii-
Ρnem fuum felicius obtinebit, qui vir^ π
tutis amatör iis audit. Non quidem
ii
diffitemur, dari bonum Oratorem & t<
Poetarn, etjamfi vir bonus non
fitj
πinterim tamen vix illum tuebitur ti* Ρ tulum, illum prasftabit ufum,ac
is, ej
qui virtutioperatur: altera
enimquod
2]exftruat manu, aitera facile deftruet. ti
§. IX. P!
Infignem praetereaPoétices & Ora-
dj
toriaejucmdimtem dumcontemplamur, ci
nefcio fane,num intima
ipfarum
cog η natio aliunde feliciusdemonftrarique- pat. Quid eft enim,quod Poeticen tam
di
gratam tamque fvavem reddit ? Nu- C]
merus. Quid Oratoriam? Idem nu· ti
merus. Profefto, quam ingrata
illa
f£
iit oratio, qux numeris caret, &in- ti
finite, fluminis inftar, uniformi
fer-
It
tur motu, tam dulcis& fuavis eftilla, qi quas decenti
elegantique
numero con' giH O Μ
s4 ilat. DicunturPythagorici, numerum
di- Muficum tanti feciife, ut temporemä¬ nt, tutino animum ad lyram
excitaverint,
ten· quo alacriores & ereftioresad
labo-isfi rem fubeundum eifent j vefpertino,}ura ut eo dulcius & fuavius fomnum
ca-fi. perent. Si tantum jam in numeris &
vit* modis fit jucunditatis; quantum
erit
jem inOratoria&Po^tica,ubiverba
&fen-i & tentix in orbem cadunt& rotunda
ter-fitj minantur complexione? Porro,quod
ti· pulcrum, idem plerumque jucundum
is,
elfe
fölet. Unde hxc pulcritudo? Ex]ΐκχ] apta
& concinna dispoiitione
&
par¬set, tium mutuo confenfu mutuaque
pro-portione. Nihil enim, quod aut
inor-Qra- dinatum aut incompofitum eft,
pul-nur, c rum dicimus. Pidura, optimum in
cog'
modum efformata,
coloribusaptisdis-que-
poiita & diftinita,
quem non afficit,tam deleftat? Poéii & oratione quidcon-Nu· cinnius? Quid magis apte
compoii-i nu· tum5 in quibus non partes folum, fed t illa fententias etiam, fyllabae, verba , li*
£in- tera^que optime confpirant?Quid?
coe-fer- lum qui intuetur^ tot ac tantis
undi-;illa, que luminibus fulgens, nonne
inii-con* gnem iatis inde percipit voluptatem?
Prata qui seftivo conteirplatur tempo t<
re, omnium fere florum varietate ri- $
dentia, nonne ipforum arrcenitate
&
t£fuavitate afficitur? InOratione& Po6 fr
fi quot, quaefo, occurrunt, ex
ipiius
aiCiceronis teftimonio , verbcrum & ti
fententiarum lutnina ? Quot tropi, pi
fchemata feu figurae,quce,tanquam
le-
er(THiTimi flores, mentem & aures mira na
perfundunt jucunditate ?
Hinc
ele-
riganter fatisloquiturHieronymus:
quii
p(eft tnm jucundum cognitu atque auditu^ Ja quam fapientibus verbis ornata orntio atfyfr
perpolitx? Deinde, in Muiica
illudpi
fuavifrimum reputatur, quando
tonine
ad fe invicem proportionati, nunc
in·
re tenduntur, nunc remittuntur, nuncnicelerius, nunc tardius incedunt:
paricu
ratione, non ubique in eloquentia
i'ec
dem charadter fervatur, fedproutres,rade quibus dicendum,
poftulant:
ftiluigi,
interdum fublimius infurgit, inter-an
dum lenius & remiffius,celerius , tayjui
dius & vehementius fertur> incedit.jn;
Quanta vero hinc promanat
jucundi-tas? Derique, quam gratum
föret,
afcfentia & quae antea
confpicereffr
npn lLuit, resque primo
adlpe&Uan
>q< icrribiles, velut in pidura5 cernere?
ri* Sic torvum os leonis, cornu
terien-& tem taurum, repentem colubrum &
pe» iimilia nemo fine horrore in regna
ius animali fpedatj at in poeii vel ora-.
& tione,eleganter vivisque coloribus
ex-pi> preiTa,non item. Sic qui coramintu-.
le- eri horret , quam crudeliter Atha*
iira masfilium, Medea liberos
interfece-de- rint, Progne Ityn madaverit, Agave
Pentheum difcerpferit, nonne
jucun->«)da quadam commiferatione afficietur, ätjf fl hxc eleganti carmine depida ac
a-ludnimata legat velaudiat ? Quid? non·»
onine jucundum, tot imperatores, tot
:in<reges,
tot heroas, totviroseruditio-uncnis laude per orbem maxime
confpi-padcuos,
qui per omnia vixere fecula,a
beorumque
illuftria fada coramvene-res,rari, intueri? Hocautem cum
egre-iluigie&Poetica&
Oratoria praeftent, cui ter-amplius obfcurum eft, qua polleanttaj'jucunditate,&quam pari rationenosa-idit.jnabilesillaefororesvellicent, afficiant?
ηdi- §. χ.
ret3 Poftremo Oratorias & Poetices af-:cre£nitatem iniignis illa &multiplex,qua
?<duambxgaudent,utilitas ante oculosno^
*8
t
m
om
bis fiftit. Hane omnem , longe
late-que fe fatis extendentem , jam
perlu-firare non licet: eam folum attenda- ,a
rnus , quam conjunctis quaii viribus
J
afferre ftudent. .
In Ecclefia quis & quantus i· i
pfarum ufus 1 Quid conferunt ad
Summi Nutmnis majeftatem ,
ex-cellentiam , & potentiam
celebran-ru dam : ad
ipiius
admirandaprorfus
o-ce
pera &tot tantaque nobis praeftita be*
neficia, fummis extollenda laudibus,
t^j
quorum cogitatione mens ftupéfeit, t|
enumeratione lingva obmutefcit:
adjpea
cceleftem doftrinam propagandam
in anirnos mortalipm inftillandam:„ ;
denique ad pietatem &
reverentiamb^
cxcitandam? Porro, nefcio
profe&o?(^0
an, fecundum verbum Dei, aliis
viri-ject
bus & armis eccleiiarum x^ntiftites
iri^
vitia fortius debacchari , virtutesliusinculcare , errantesque in
redlamce,
reducerepoilint viam, quam, aut gata , aut foluta eloquentia. Exenvt|0
plo nobis funt
Mofes, David, Patres—ecclefiae Chriftianae, ac
perplurimi
a-[m, lii Dodlores, quorum carmina, con-^ciones & annales eloquentiae
elegan-tias ubique fpirare, multi eruditorum
ϋ ο m i9
obfervarunt. Cavendum autem , ne
nimiamin dicendo affectemus
fublimi-u*
tatem, nec ftilo iigurato plus, quam
a"
decet, indulgeamus: inde quippe res us
Divinie facile magis obfufcantur,
va-. riisque erroribus
& pravis
öpinioni-K bus latus quaii campus aperitur.
Sed necfuo inRepublica deftituun-tur ufu. Hifce enira & vit£ &
mo-in'
rum prsecepta optime inftillantur:
his-ce veritas , quam.nude propoiitara
3e*
rationibusque fuis licet innixam
mor-1S' talium
plerique, haut aliter ac corra-lt'
ptus ftomachus falubres cibos, nau-a
feant & afpernantur.
, in mentes
fa-.cillime fefe iniitiuat : Hae rerum,
m'perfonarum
& a&ionum laudibus autamvituperiis
optime inferviunt nunc~P?docent,
nunc confolantur, nuncde-in*ledant,
nunc fvadent, nunc denique 'mdiiTvadent. Quid? feditiones &
difcor-ne'dias cömponunt. Sic,
reliqua ut
ta-:anaceamus exempla , egregie Cicero
Ca-^tilinae
confpirationem in patriamora-~m"tione repreifit, furores & nefanda
e-jus in Rempubl. moiimina
diiTipavit.
11a*[mmo
faspe fit, ut in quasvis partes on-mortalium animos regere valeant
O-an"
rator •um
ier-rator &Poeta: adeo ut, hifce laetan-
Jl
tibus , gaudeant 5
doientibus
,dole-ant5 lacrimantibus,
lacrimas
effun-dant; indignantibus, irafcantur;
mi-
&
nantibus, horrcant, & iic in ceteris. Un Haec aliaque Poéfeos
commoda
refert ΐΛ·
Horatius canens a) : γ
be,
Os tenerum pueri balbumque poeta
figu<Pri
rat: da>
Torquet ab obfcoenis jamnunc
fermonibusfva
aurem: *PU>
Mox etiam ρeblus praceptis format
frmo-micisy ma
Aferitatis & invidi<e correEior & ir<e.
CHr>
Refie fabta refert : orientia tempot»■ notis
jnftruit exemplis : inopem folatur &
grum.
^or]
• · · * · [^3 f
Caftis cum pueris ignarapueUa mariti 5dl
t>ifceret unde preces * vatem ni
MufQt}
dedifet?
iri
Pofcit opem chorus, &prafentianumitf
SI
fcntit:
lPl
Coelefies itnplorataquas docla prece bUidus: lan
Avertit morbos 0 metuenda pericula
pfift
itt:
Pf o W 31
fr Impetrat tå pacem^ tå locupletem frttgibus
e„ annum.
n. Audkmus etiam Gerh. J.
Voflium,
n}Ä hane in rem egregie differentem:
ab-*is. un^e conftat y quanta fit poefeos utili~
=rj· tas in Republica, tå quomodo ea fit
Po-litica minifira·Siquiblem fin is ΡoUti
caβt
beatitudo. Verum hane ajfequi
nequit, nifi
^Uiprius reddiderit homines
bonos,fuiscf man-datis obtemperantes.Itaque7 ut ca
per-•fonifvadeat , utitur Rhetorica tå Poetica , qua oratione facunda tå delettabili ani-· f Amos demulceant , tå res falubriter
ani-tnadverfas, z» mentes animosque hominumy
, cumaudiendi quadam illecebrafinducant
b),
pori
Statum
Militärem ii refpicias,inii-gnem quoque ibi ambas habent ufum.
5» ^Nonne eloquentia milites,terrore ak tonitos, vigiliis ac laboribus def
.ti-rti 5atos> immo ipfos imperatores itτ
ac-ndit f infkmmat > ut poftea auaevis
irdua , diffidlia , & magna tentare,
w;nnque maxima vitas pericula fef pras-:ipitare haud recufent? Nonne
Ouci-bi4)s
&
vulneratis
folatium dat,media-lam affert, pulverem
& fudores
abs-i ' v^res sparat, reficit ? Hinc
'idimus reges & principesnon
lari foliim voluptate
&defiderio
hafce
gj tradafie artes j fed magno etiamho-
re nore illarum profecutosfuifte
culto-
fy res. Immo conftat, eos, ad miliriam ;a]euntes , perfaepe fecum
duxifte
elo-quentes,
imprimis
Poetas.
prDeniquehauddifpari
modo
unherfo
cxdifciplinarum orbi prasftant
utilitatem.
^Nemonefcit,Philofophia:prascepta
fer-
aumonis claritate, fvavitate &
elegan-qU
tia facilius, melius & firmiusinculca-tal
ri, majoresque ftimulos
animo
ad
eaj1I1(qua:ignoret,difcenda
injicere.
Profcrino
be omnem tam folutam quamligatanju^
eloquentiam, in
exfilium
ftatim etianjie,
ceterae properabunt
fcientia:,
aut cert(frahorridae, incomta:, balbutientes, au^ai
tanquam nuda
oiTa noftris
iiilentur
otj. culis. Sapientia enim iineeloquentidia
eft prorfus muta , &eloquentia
fin
lriafapientia eft mera &
inanis
loquacitaign<
Quod itaque fol mundo,id
fere
Poemi]
tica & Oratoria difciplinis
pra^ftant.
jni,/i) L.II.Epifl.l. b) de
Art.Poét.Nnt^
^rConfi. c. 7. int
XI-Antequam vela
contraham
> cu qu;eloquentia:
hoftibus
paulifper pugnai<ftjr
dum eft. Ht umbra corpus,
invid
w o m
m
ii
ce
gloriam;ficPoeticen & Oratoriam
ofo-°"
res & hoftes preiio feqvuntur pede.
°*
Dolemus, & quidem magnopere, et«
im
jaix» pulcherrimas artes fuos habere i*
nimicos , fuos calumniatores. Hlam
propterea pefiime traducunt , quod
rfi exquiiite nimis aduletur: quod inani
•ηΊ· &
paene puerili tantum dele&atione
er'
aures & animos demulceat: denique
arv
quodea narret & defcribat, quae
pie-^ca*tati,
bonis moribus & veritatimaxi-ea'me nocent, & ex quibus non poteil
crl'non plurimum veneni in Rernpubl. &
tättjuvenum animos
ferpere. jn hane
ve-iarThementiiIime invehuntur , quia ejus
-rtifraude boni & innocentes interdum
aUdamnati: mali & fcelefti pcenis
libera-r ?ti:
quia turbas, inimicitias, difcor-ntl;dias excitavit: beila accendit
graviffi-bn ma,
quae civitatum, populorum &
re-ata;gnorum everiiones & interitum de-P^mum cauffata funt a). Sed difcant hi
at·
iniqui cenforcs, bene diftinguere
in-it+ίter
eloquentiamgerrnanamfaadulterinami
interpoefin
ingenuamfa illam^ua lucrum
& gratiam unice confettatur:
illas,
tan-cu quam
fingulare
Dei donum , airple-·
^nai^imur
, veneramur , defendiiruss»vid c hafce
Ή ° ^
hafce , tanquam inutiles &
maxime
/peftiferas, odimus
& prorfus
extermi-
^
natasvolumus. Difcant praeterea,
11-cet ad utramque partem, ut CUm Fabio
Quintiliano loquar, VAleant arma
fa.
cundia: licet nulla ars tam excellens
iit, qua nonabutiqueat
hotninum
ma-gi
litia 5 non tamen illud vitium arti, G\
quod artifici: non
Poefi,
quod
Poetisj!
^
-non Oratoriie, quod Oratori,
eflfe
ad-fcribendum. Et num optimus
ufus
(g
propter
abufum
eft tollendus?
Tunc
profedo ignis, aqua,
vinum,
cibus
potus, ejusque
generis
cetera,eiTen?
profcribenda:
abutimur
enimiisnoni g)
nunquam,&
maximo
interdum
detri·
•mento & funt & eflfe poflunt. QuoJ
quam fit
abfurdum,
quis, nifi in cla-
5ί
riilima caecutiat luce, non videt? Patet igitur, quantopere
heic
errentquamque
lubrico
nitantur
fundi
roento, qui nobiles hafce fcientiaf
deftruere conantur. Faceflant prt>
pterea hinc
procul, abeant, &non
ni
ii meliora edodi, & fanioribus argumentis armati, redeant.
Ό L* ii' cap. 16.
I®
Soli DEO
Gloria.
o :
ELIAS
WALDIUS,
f|
£)å l)<Jn férfla
gången
i
Upiala
difputerade.
me ni bio μ ens na •ti tisi ad·Sirbemån/roitignu
onfTa
Sftått
af
fållset
brpgt
οφ
fiort!
ifus
©om
sotfnarf fe
al
ting
grönjla/
an'i
©å far
t
ttn
fägring
fort.
US 1
en
°η<
SBåretté
fåcfbet
jtg
nusoifar:
□
O
tu
Ijufsoa
n>åre;bag!
cia
511
ting ©fapartiö
alrnaft
pri#
far/
©otn
alt
jlicfar
til
beljag.
Pa :ntl ld."»I itiaf; )rL
2B4rbe
284n/£u
totéjxté
blont#
inl ma/©fpnba
tig ej
meb
titt
fart:
©if mig lof
at
forft
få
fomma/
3
ttn
l/eber
taga
part.
wt
%jti
ior.
titt
tttåyt
t
fforbc
#ft&en
£u
atn>dyIo bar
förmåöt
\
9iår titt
blont
tttotö
frontO
åt
ttmben/
Så
blir
fant bntab
jag
bar
\di \ua ■lui
fpiinr.
*
U L.N. B·
ff; les I»ti ten VIRO JUVENI r A ΜAB IL Ii Ul%Dn.
ELIM
WALDIO,
Eruditae
hujus DiiTcrtationis
mit mi AUCTORl \w \or ton \nv. S. P. D.\nd
lenw
Mnlum artium liberaltumquanAiu dam ejje velutimutuam cogna*yuå tionem atquepropinquitntem rfatmas (il(ruditorum confenfns, Nequere-w
'ntiort demumav o hacdebeturfententidy ytts veritasadeo eiimanifejla, ut ne ru-iora quidem illa ö literarum nataltbus
vopiorafecula fugere potuerit. Cujusrei
x\dicia cumplurimapajjimhabeantur, tum
iudnotabile, quod fubminifirat notijfima
it lufarum fabula, ficla illa quidem, fed
jliva , ipfique , ut opinor7 vanitatifua
liquid habens v eritatis admiftum. Scili¬ ft profana religio, ut erat Numinum
di-B. ipj·, Literarum inventricesfimut&prafi¬
ltsfecerat plerumque novem Mulas, ^#<6*
— \otidemforores id
unoρarente natasfin¬
gerat. Idquod temcre idfine confilio fa*
lum e(fe , nunquam mihi perfvadere
po-ui. Lätet , opinor, fub hoc involucro
ψlcra veritas id tacita quadam (ignificatio
] micitia id ajfinitatis? qua difciplinarum
\amiliam mutuo conjungit. Ha autem
» iorores , cum fint omnes propinqua,
lon tamen eodem necefftudinis· gradu fe
Snvieem contingere cenfenda funt. Nempe \ndole, vultu, inftitutis alia magis
dijfi-lent, alia funt veluti arclitujunciapropi* dque confentiunt: quibus adeo^prater
pu-tnAlicum iliud idcommune vinculum,privata
va-Xjuadam familiaritas intercedere videtur,
mfiales funt Or toria id Poifiis, qua*inter
ta esl animorum rerumque fere omnium
confenfio , ut vel folas hosgerman/u dixe ris. Far utique inpenium , nifiquod Ulf SPI
plerumque a ertior ifi magis fincera , h
paulo fit ad fimulandum proclivior. list.
pane alimentis nutritur utraque. Sim* h
etiam vefiitudelettantur, quo illa quide
-adflriBiori, h&c foluto magis utitur. Il traque fordibus negligenti<e inimica, munditiem atqué elegantiam , velut
urbj-(fi aulanata, amplettitur. Sed hane co
junttionem pluribus Tu, mi Fräter, per
cutus es, in erudita hac difjertatione,
Artis Oratoria* & PoéticaeSororiö i
XU. J£ui titulus me quodammodo admon 1
artlijfimi illius nexus, qui cumfiangvin
tum amicitidtjure mihi tecum intercedit
nec patitur me hac occafione prorfiusfilc
re. Itaque imperare mihi nonpotui, qub
^
minus brevi epifiola tibi gratularer. N· vero indignari, me, nec Oratorem, r
Poetam , tibi in Utroque hoc genere v _ .q
fato , rudi fermone obfirepere. Laud *
tuas pratcreo, notas illas , & eloqué·
Itl
titts dicendas: c er tus alioqui, fit eas com·; memorarem, neminem fiacile partium fti>
dit me accufaturum, Opto tantum, tot
tibi bona contingant, quot vel OratO'
^
vel Poet} votis affiequipojfiit! Vale.