B. C. D. DIStKTjtTIO PH Di
CONSEQUENTIA
OPPOSITORUM,
Qjr A UCmconftnfu
jimpk/f:
Facult.
Ph'dofophict'mRegia,
ne
Ißußri
Acaäemia
Upfakenji,
PRISIDE
M.
PET
RO
AURIVILLIO
Log/
Sc
Metaph. Prof:
Ord»
Publicaexomim fubmittitELIAS E. N O R ü S
Upl.
S>*
iZMtv.+Älummty
AdDicmU'MajiAhmi
M. DC.LXX.
Excudir H z NMCUJ C UIIO St R. M.&
inAudicorio veterimajore.
UPS ALI A
rum^quodufummediorumoftendit, Se adfinemobtinenndum
dirigit. InTopicisaliudSe abhif nonnihil diverium
c:cano-nuragenusoccurric: quippe qui ejufdcm feréfunt
indolliiscu
fuototo ,hoced, inftrumenca invcniendac ac cognofccccndac
veritatidicafa,pertinentquéad doårinam
fyllogifticanm
Seadrationeminveniendi mediiinquxftione dialctficas quualef
quidem multos,cosqucutiliflimosin
Topicis fuis Ariftoitteles
nobis rcliquit. Aclunt hicanonespropoiitiones contine:ntcs
rationem confcquentia:in fyllogifmodiale&ico, adco
uutex
iis veluti exquibuldam principiisomnis ratiocinatio
protboabi-lisfluar, iisqueinnitatur, Quodipfumpoftcaclarius
fppatc-bit ,& in hoc noftrocanone declarabitur, ubi de
argume:rnta-tioneex oppofitorumconfecutionepaucis
erit agendum.
II.
Eminetinter hos canoneshicnofter: Oppoßtorum opfibbofta
funtcoufcyuentia; quippe cujusin variismateriis frequens;» fö¬
lete(Teu(us#itautnonlolumin Philofophia, fed&inomnni
bona eruditioneejusveftigia patlim inveniantur- Ariftotcceles
cumhuncinmodumcffcrt(y)« tiimnmpuvtv c* mww
*(>QKeiy.itovc* ro»7rto*«jU£^^«v «♦>. hoceft ivertente
Pacio,//oppppo/t-tumeftinoppofito
y, etiampropofitumeritinpropofto.
Qux
vceerbautre&iusintelligantur,annotandus eft modusdocendi,
qimcrn
AriftotelesinTopicis obfervavit. Nimirum quatuor
cormlti-tuit isgeneraquaeftionumdialeåicarum, quacftioncm
nciimpe
generis,definitionis,proprii
Sc aceidentis.(«J)Ad fingulasj^por-roquxftionesprobandas certosordinavitlocos, acin iis
ccron-tentoscanones, atqué hunccanoneminqua*ftione, qu;£ade
veroalicujusgenerc quxritur, adhibet. Docet autem illllud
demum verumefle genus alicujus habitus, cujus pnvatiiioiti
oppofitogenere eft conftituta. ita-, e.g oftcridit fenfum <cfle
verum genusvifui, quia
oppofita
Caritaseft quxdam fivcfenfuscarentiu.111.
CaeterumctfiPhilofophusad
quaeftionem gencris fn ils,
quatc privativeopponuntur,
probandam
tantCimhoc
loco
ca-tiomcmapplicati valettamen is nihilominus in
omnibusar-guimentationibus,
quarcxoppoftorum
conjecutione
fiunt.
Nam
& grcneralius hoc
loco
canonproponividetur,
&patetid
ex locco alio, qui in hocargumento claflicusccnferi debet, ubi
que:madmodumin llngulisoppofitorumfpeciebus a
confecu*
tiomeeorumargumenta»liceac,oftenditur(•).Clariusautem
humccanonemeffert Philofophorum Latinorumprinceps
Cicrero inTuic. Quarft. (£), atquépereum vicamhominis
ipLaavirtutis funåionefelicematq; bcatam reddidemonftrat.
Vcirba,quiaegregia iunt,& fimulmodum argumentandicx
comtrariisoftendunt,nonpigebit hucapponere. Quid?cum
fateeäturfatümagnamvimtjfeinvitiisadmijtxam vitam,
nonnefa-temdumeft eandemviminvirtutee]Jeadbeatam vitam? contrariorü enirmcontrariafuntconfequentia. SimiliterinTopicis (*i) hane
ex
«oppofitis
argumentandi formam idem Cicero declarat,exemploabonorumufu&abufupetito>
quod videat
ibi.quivo-let„ Håra in haneremcumulanpoflent exempla, nifiea
paf-fimiobviaefient, & in pofteriorious nonnollaa nobisforent
adcäuccnda»
IV.
Valerehunccanonem in
omnibusargumentationibus,quae
extoppof/torumconfequentiafivint, cllxi. Quod
utmeliusconftet, nomnulla devocabulis,quibusconfuevitefferri,crunt
obfer-vamda,quid videlicet fignificent ictintoppofita, quid
confe-quemtia. Acdenaturat«» (ive
oppoftorum
tam inge-;neire.quam infpecicmultaquidem dici poflent; iedcumea
prolixiorafint, quamuthocloco tradiqucant, paucaLitern
prorenata fufliciatadduxifle. Sunt autem oppofita, quae
(«) lib,iv Top,r. 8.(0 Lib,y 60.(^adTrebdt. §. ly
nequéde feinviccm, neque de eodem tertio, •» ,
-srtsf #V1»> uoKvltof^ wtw*u7fti ,hoc eftyfecunäum idem^ad
Wem,eodem modoatquetemporeveréathrmari poflTunt;
quemad-modumhasoppofttorum conditiones Ariftotcles ipfe
recerr-fet (3-). Obitervero notandum, omnemoppofitionem con-fiftere in<r£*(V feuhabi-tudinc acrelationequadam,cujus ter-inini feu correlata funtipfaoppofita,inter qux habitudoifta
intcrcedir, cumquidquidopponitur, idalteri alicui appona-tur. Porro dividunturoppofita in quatuor* utßcloquili-ceat,fpccies, contrariafcilicct,relativa yprivativa &
contra-diHoria , dequibus omnibuscanoneftintclligendus.Maxime
tarnen illuftris ac frequens ejus cerniturufusin contrariis,un-de&omnes limitationesinmembropofterfori
adducédxiis-demcompetunt, exteris vero fpeciebus oppofitorum non
i*-tcm. idvero hoc loco non prxtereundum, quofdam
Cano-nem itaefferre: Contrariorumcontrariafunt confequentia4 Ethi
quidemlatius vocem contrariorum aeeipiunt, fecutiipfum
Ciceronem, qui inTopicis»lUmpn*Ariftoteli dnfta per con¬
trariareddit, veroperadver/a; quamdeineepsvocum
aeeeptionem Ramus, vetcrisacmelioris Philofophix
inno-vator & ejus afleclx prxcipue retinucrunt. Ciceronis verba
ita habent: («} Contrariorumautemper.erafuntplura.Vnumeorum
quaineodemgenereplurimumdijferunt: utfaptentta,ßul(ttia4Addc extera:funtenimprolixiora,quamutinhac
brcvitatecxfcrL-bipoilint,
V,
Alterum, quodexpendendum erat,vocabulrim, eft confe¬
quentiaAriftoteli otKoKis$>iQifdnfta,quodnonnunquamin
fingu-lari numeroeftertur, nonnunquam inpluralis Cumin
fingu-lari numerodicitur,videturdigitus intendi adconfequentiam acillationcm, quxduplexeft, fyllogiftica& aliis,,
(§) Ltb.de Soph. Elench.(. $• 0) T#/>.§,53.
aliis axiomaticadiéU, q. d. oppofitå
adfeinviccmfequun-eur, ita utab uno oppofito
adaherum
inferendum bona
fit
conlfcqucntia. In
plurali
autcmnumero perconfequcntia
dc-notamturprzdicata,
quomodo
&
alii hunc
canonemcfifcrunti
Oppojfitorumoppofitafuntpradicata
(*).
Nam &
haccrclpcftu
antc:cedentiumfivelubjetforum
confequentiadici
conlvevc-runtc (a).Atqucid quidem ad
mentemArift«celis propius
ac-cediit.
lsnamquclococitato,ubidocet,
quomodo
quaeftio-nes :ab oppofitis
probandi fint
autrefutandar,
oftendit
atten-dencdumeflc an lubicdum quxftionis
habeat
oppofitum.
Qucodli
habeat,
& ci
oppofituni
prscdicatum
conveniat ,»it
thelfin ellc probandam,fin
minus,refutandam.
Ratio
au-teirncuroppofitorum
talis
fit
confequentia
hare
eft,
quod.
pugmantcm
habeant
naturam&
eflentiam,
quam
non
poilunt
noni
oppofitafequi
pracdicata»
VI
FVotandumporrå eftci
Ariftotelc,
dupliccm
däri
confc-cutiionemj unamdire&am altcram converlam. Direfta
33n (&VTKtcKoXvfytifAriftotelfiin omnibusoppofitisccrnitur,
eft-qué: quando duobusexißentibusoppofitis,
alteriuspartes
eodem
or-dinieconfequuntur alterius partes p):
five
quando
oppofitum
praKdicatifeuconfcqucnris,
injcrturdc
oppofito lubje&i
leu
antccccdentis. Talisconfecutio datur inhoc exemploabA-rifttotclcappofito:Fortitudoeß virtus\ergo
ignavia
eß vitium'.xtenv
forttitudo
ejl
eligendas ergoignaviafugt
enda.Convcrfa
confc-cutrio , graecé aroi-mKn oiKtMffanfj
reperitur
tantumin
con-tracdicentibus & contrariis,ut docct Ariftorelcs, cltqué ca
quaandoborumpartes
codem
ordincfc inviccm
nonconfc~
quiuntur, led
tranfponuntur,
ita utoppofitum
fubje&i
fiat
praocdicatum, &
oppofitum
prxdieati
fubjcélum.
Acincon-^
(*)Bürgersd. Iib.i.inflit.Log,c. ig. (a) vid. Ariftot.i.Prior
Anal,
f.l8, (/*) Jtiob,Mayt.Inßit. Log%lib.6, c.
tradi«-tfadidoriéquidem oppofitishxc eonfequentia,
quxfit ordine
indircdo, locum habet pcrpctuo, magniqué inomni generc
difciplinarum cftufus. Eftautcmnihil aliudquamconvcrfio
quxfitpercontrapofitioncm,inqua locofubjcdi& prxdica« ti poniturutriusquécontradidio. Exemplum
Ariftotelis
ha-bemustalc : St homoeßanimal,quodnoneßanimol,noneß!jomo% IncontrariisAriftotcles hoc fubminiftrac exemplum: iw«f«*
feubonacorporishabitudtnüconfequctis eßfamtat; Jed non
eß cenfequens morbus, fedpotiusmorbiconfequenseß **%*&*.Omnis
enimager,uthoc explicatSthalius [i) maltbabitus eß\nontarnen
omnis, qui malt babitus eß,agerefl,cumpleriquefantfintmalt ha*
bitus. Sed cumindireda:hujus conlecueionisufusin contra¬
ria rariüs occurrat, utAriftotclesiplefatetur,proptereami¬
nusdeeaerit laborandum , & magis attendenda diredailla,
qux in omnibusoppolitorum fpecibusdacur.
vn.
Ex his quxde eonfequentiaoppofitorum dida funt, haud
dif-ficilecritdemodoexeaargumentandi judicare. Sumitur
c-nimoppofitumlubjediquxftionis cumfuoprxdicato,actri*
pliciterprxcipué fitargumentatio. Primoenimpoceft
for-mari
fyllogiimus
hypotheticus,
inquoapofitione
antecedens
ad poiltionemconiequentis,fi quxftio probanda
eft,argumen-camor,aut contraarcmotione,fircfutanda. Deindc ixpe
hic locumetiamhabetEnthymema »oroiflVpropofitionema¬
jori. Dcniqueponi quoquépoteft canon inmajori propofi-tione, unde fada aflumtione, idinfertur, quodintendimus
probare. Utresclariorevadat,fubjiciam horum modorum
excmpla. Si virtuseßappetenda; vitium erit fugiendum:
At-qui V. P. E. P. Exemplum fccundi modi: virtuseßappeten-da -E^vitiumfugiendum.Sanitaseßea,quafecundum naturam(untt
agendipoteniia\ergomorbustrit impotentia naturalesaüiones
exer-(»J Reg. H.fatt, t.Difp, ij. Reg.18.
tetidi.ut utrumquehorumdcfinitScnnertusflJ.Yertii modic»
xcmplunjcito:»ppo/itorumappajita/untconjequeutaj,virim&Vi¬
tiumjuntoppofita, E. horumoppofitafunt conjequentta, & virtus
eppetcnda, Vitiumveritfugicndurn. Et hoc quidem ultimomo¬
do formatus (jpllogiliuus åxckuxformalitertopicus ,quiaineo
ratioformalitercomprehcnditur fubmaxima feucanonc, in
prioribusveromaterialitertancuin.
Cscterum
utmelius adhucpateat hujusargumenrationis
ufus,
nonpcrnitcbitunumautaltcrum cxemplum,antcquamhoc membrum ablolvcro, ad-didifle. c#w*innu*i»»inquit Sophoclcs,[«>»f » <?«'
vétUi KcfvntkH fiKcuitui. (o) ldeft, quiinrebusprtvatts vir bonus eßy confvevit tdem
(jjußus
effeinpublicis. Contrarium quafiper
confcquentiamhanc
deduétum habet
Charondascelebrisille iuotempore& adpoftcrotniemorabilis legiflätor, atqvc
ob ideos,qui libcris fuis, novercas eis luperinducendo,malé
confuluiffent, Reipublicas haudadmovendos effe ftatuic.
Nun quamenimfore extßimabatut isbonumpatriicconfiltumdaret>
quiliberis
exfe
natisperperam confuluijfet, ur refcrt Diodorus SiculusvertenteRhodomano(ar),Vidit& haneconfcquen-tiaTii Simoille Terentianüs,ob camque filium ,qui amafiam
fuamGlycerium cx igne lervavit, objurgarenon eftaufus„ I\am,utinquitfervus, (i tllumobjurges,vitaqu?auxiliumtuht,
Quidfanasillt,quidederit damnum aut malum (g)?Ex iii.quac
haÄenusdixi, patere arbitror,quis vcrushajuscanonisfit
{enlas* & quamlateejuspateatulus.
MEMBRVM PÖSTEJ^irS.
VI IL
C
Uterum
ncatjetiamregulis ejuscerticum
omnisveritas inträ
ponendicruntliroites,extrafuos
fecancellosconti-(V f-pit Infiit. Med. lib, z.fsrt. i.e. I. (o)Antig.ver.676*
(w) Biblioth. Hiß.Lib, 11, s, 11. (g) Terent. And, Aä,1.
Sc. i.
quosfi evagemur, in multos nos crrorcs incidereneccflum
cft. Atquc id quidcm in hoc noftro canonc tantd
magis rcquiritur, quanto major ejus datur abalus, &
quia in pluribus non in omnibus is proccdit.
Quem-idmodum autem varix funt res, qusr de oppolitis
prx-dicaripoftunt, & interquasoppofitadaturconfequentia :ita ctiådiverfreruntcautionesaclimitationcs adhibendx. Nam
interdum deoppofitis prxdicaturaccidens, interdum genus, interdum differentiaautaffe&iogenerica,interdum
propric-tas, interdumdefinitio, interdumcauia vel effeflum.
Antc-quamverd ad determinandoshmitcs (pecialiorespervenio ,
duoingencre fcfe offerunt obfervanda. Primum cftagcre
nos hicdtoppofitis,proutin terminis Ipcftantur,quomodo
ab Ariftctelein categoriis confiderahtur(c). Dicitur horum
oppofitio nuterialis.acdiverfaeftaformali illa,quxpugnaeft
cnunciationum in aifirmando &ncgando, ac
fit
perfigna
0-mnü &L nu/las. Ergo hxcconfequcnrianulla eft, omnemhomi-ntm currereefifalfum;E. nullumhominem currereefi
verum, cum,
utdiäum, ineafitoprofitiocnunciationum, quarumdux
contrarixpoflunt fimuleflc falfx.
IX.
Alfcrum ,quod ingenere cbfcrvandum ,illud eft,
Arifto-teiem hunccanoncm protuliflc dc oppofitis ejuldemgeneris,
five,utScheiblerushoceffcrt (t), inqualigenerecontrariorum
( Peripateticisoppofitorum ) funttontrariaprivra, intalletiam
ejje debentpofieriora fiveconfequentia.Sicexhac
propofitionc,al-borvi(umdifgregat, re&é infcrtur illa, nigredo vifum
con-gregat. Non autem ita concluderc licet: Album cft
colora-tum& vifibile ; ergo nigrumnoncft coloratim, necvifibilc.
Nam prxterquamquodprxdiccntur affeftiones communes,
dequibuspoftea, fubjcéhun hocexcmplo albumdi nigrum
funtcontraria,cumprxdicati«colorato & vißbili noncontrarii
(r)C</> 10. (t) Lib. Top. e. 16.
fedcontradiÄoriitcrminiopponantur. Itavitiononlaborat
hare argumentatio, uttamencenfet Honoldus(v);Syllogifmus
um
ver/alts
tonflatexommbuspropojitiontbin univerjaltbus$ &affir*mans ex ommbiu affirmatü: Ergo[yllogifmut partuularis conßat
exommbusparttcularibus, (3negans ex
ommhus
negatis.Quam-vis ufus Philofophorum fyllogiimosex conclulione
denorai-nantiumjamobtinuerit, utisfyllogifmus dicaturuniverTalis,
cujus conclulio efl: univerlalis, & negansfyllcgifmus, cujus
conclufio negata; ficut contra particularis & affirmans,
quorum
conclullones
contrario modo fehabent. X.Proximumnunceft, utad limitationes fpccialiorcs
acce-daruus, quasprodiverfitate eorum, qux deoppoficis praedi-cantur, diverias forc diximus. Beneautem ad hunc
cano-ncrnmonecRudolphus Snellius ($)
, notandamejjecontraria
foppofltajrevera nondtci, necre&e unquamfibioppompoß'e, nifi
quettenus pugnan tacdtjjtdcnt: & Cdeliter attendendumoppofitionem effe [eeundumidem, adidem. Namcumoppofitamulta
com-muniahabeant, inquibus non pugnant, nondebent eaiibi
inomnibusopponi. Unde ftatim patet, non
valerchunc
canionemquando dc oppofitis praeaicanturaccidentia
com-raunia& contingentia;cum oppofitanon rarå contineantur fub eodem genere, adeoqué ipfis conveniantomniaea, qux communiifticompetunt generi, ut poflea pluribus dicen-dum. Malaergoeritconfequcntia, albumeflJanum\ E. mgru
eflaegrum. Amicuseßmutabilü j
ergo inimtcus eß immutabtlü.] PofTentmultahuccongcriexempia
,inquibushujus canonis
occurritabufus,fedbrevitatis caufa unumfaltem velaltcrum
adducam. Itainhunc argumentandi modum impingere
vi-dentur Hontificii,qui infidelibus, quos vocant, & hxreticis fidem fcrvandam negant, fic argumentando: Cum
fidelifidelt-tereflagendum j
ergocumperfidoperfidE Cum tamen fidcliter
(v) Lib, i. Cdft, Lcg.cti6 ($) Prtlcct,in Dtil> Ram,/,i.f.iS.
agercfitcommunequid, pertinens
paritcrad
fidclem
&infi-delem. Idquodcontraillosinhac
controverlia
& hac argu-mentandiforma nobisefturgendum. Exbac
regulajudicaripotefiveturcavillatio,verba funt
Mclanchthonis
(^), virgtnitasefibona,erqpconjtigtum non
eft
bontim.Non valet confequentia,
quiabonum eßgenuscommunevirginitati&conjugio
,necßt
oppoßtiojuxtadifferenttas. Bonum
efi
viromidierem
non tänger^ ,inquic
DivusApoftolus(tf).Eftet,qui hinc
ccnfequentiam
formarc
vellet, £. malumeftuxorem ducere, Sed confequentiahic itidemnulla eftob limitationem modo datam.
XL
Requiriturigituradhane
argumentationen!
utconfequen¬
tia(intneceffaria. Cumautem tres fint gradusneeeflitatis,inquibusejulmodiconfequentia
five
prardicata inveniuntur,
kät»5TOVT«?fcilicet,kxB-'«u« Sc ntunv, id eft, de omni,per
Je, &univerfaliterprtmb (w), non
ad
omniaifta
confequentia
harceritextendenda. Necenim fufticit, quodprxdicatumfit*«™wvJaf>cumdt ea, qua: exinde conficitur
prjedicatio
fit
peraccidens,live accidcntalis.Ad
veritatemautemCanonis
requiritur,utprardicatum
de
(ubjc&operJeprxdicetur.
Qua-reincommodacft hatc argumentatio:
fenßbileeftJcibile;
ergofenfuseritjcientia , quam objeftionem
Ariftoteles
foco
fapius
cicatoformat, adeamqueipferefpondettfenßbilenon
eftefeibi-le,perfe fcilicet. * ,inquit, *itvsuni
fote**
mfkotipx<n rwrx*<&vituy cfhgri[ji*i\wou. hoceft i nontamen bac objeSlio viäeturver aejje: multienimnegant[enfibiltum
Jcientiam
ejfe.
Quin
adcontrariumprob.mdum , ic. fenßbile non
ejje
fcibile, hunc
canon ema multisadhiberi oftendit,quianecfenfus
eft feientia.
Et licet vel rnaximéfenjibde fit/?/£//£,adeoque unum concrctu
dealteroprardicctur;non poteft tarnen
abftra&um
prxdicari
de abflrafto ,ubipr^rdicationes funt
accidencales.
DtdI.p.i.Ctr.7,Y. I* (*) Ar'tfl.l.
i.Ptft.
c. 4.XII.
Fradicatum *vii,perJe fubjcflo convcnircdcbercin
ar-gumentatione
hac,dixi. Quod
6c iplum
latiori
tgetdeclara-tione. Nan»cum mhocgraduncccfTicatis x*£K«vW plura prx-dicata6c
generaprardicationum dcncur,
6c genus tamproxi-mumquamremotum,
differentia
leemproxima6c remota,ac dcfinicio 6c proprictaces adcumpertineanc, inhisomnibuscanonneutiquam proecdit Nonenim degenereaut differen¬
tia generica
valet. Contra hane regulam
peccaret,qui hunc ir» modumargumentari vellet: albedeeßcolor; E, rngredononeft color. AIbtdo
eß
vifbilis
jE.
m vrede nonejt
vij/bilis. Etinfi¬nitaalia, quaenunccnumcr.irenimis föret Jcngum. Agencre
tamenadIpeciem forma argumentandia confecutione
con-tradicenriumtarn direftaquam ca , qua: ficper
contrapofitio-nem,utilicet j ficut öc in privativeoppofitis quoad
genusc-tiamoppofita eorumeft confcquentia. Ratio autcniha*ccft,
quiaens 6c non ens
nihilhabent
commune,fed in infinuudi-llantjöc praetcreahabitus 6c privatio nunquam funt in eodemgenere
»laltem
proximo,ied oppofita
habent genera,ucfu-praexAriftotele
eft
oftenfum
(*).XIII.
Valetigiturcanon de confequentibuspropriisutfl
oppofi-to antccedentis proprium adjuntfum, vel difterenri.»
fpecifi-€a , autetiam totadefinitio artribuatur,adcoqué prsrdicatum
pTiorispropoficiöhiscum lubjedo reciprocetur. Arquehoc
cR,quod clicitSnellius loco fupracitato : ohpoHio ergo vera
tianeß, nifffat informaeontrmutatis, boceft, eatenur, tfuatenus resdijjentiunt,&milla ,qua
exillacentrarteta!tnecejjario jc.quun-ttur,tanquamejureffeftavelpropria adjunfta. Excmpla anté
puf-ilmhabuimus. Unicum Eltern
adferreplacetadprobandum
id , quod de definitionc dixi, efTcfcilicet
oppofitorumoppo-■(*) Ltb.4. c.4.
*' ~
B a fitas
■S
fitasdefinitiones; ideoqué in fabrieandonobili
hoeeogno-fceiidr vericatislnllrumenco formandisquedefimtionibus,
haud | arvi ulus eil confidcratiooppoiitorü, cumex de
finitio-ne unius oppoliti, definiciooppolicialterius coiligatur-(iuare
cum Ariftoccles (0) definiviflet«x»<no» leu invitum,
quodper
vimaut [>crignorantiamfit;cun\Quetnvitumperv/m efle dixilTct,
£i<xq%) i£*3ti, toiavrn im,i* ypvfe*ovpGoilkt7U\o *,o
hoc cit.cujusprinctpium externum
efi,
atqueejufmodi, utnihiladilludconfirat,ausagit, autpatiturj indc colligit dednitionem
pnncipii a&ionum humanarum alcerius ,quod|fticontrarium
exiÜit. Eilenimirum Uvnov,five fpontaneum, cujusprincipium
eßineoquiagit,faftiquectrcurnßantias non i^norat. Ex hac ob-lervatione expedm poteftcontroverfia illa, quxinterpretes Ariftotclisdiumulcumquécxercuitin rede intclligenda
dc-finitione interpretationis compofitx fiveorationis , quamis
hocmodo definiverat(y):Aaj'®-«'s*»<p«»7c,£*
T«» 7iaxfAOtvldKiv«51Kt^u^Oxtvtv tif<Q»nc ,«tibi »if xttTutyctcrifq
ic7?<p*<nc. Cumenimcnunciaciones compolitar, quariunt Ipe-ciesorationis,habeantpartes,qoxitidemiuntenunciationes,
ßmplices puta, adeoqué
lignificantut
affirmatio & nega¬ tio,•ideoinrerinterpretes nonconvenit,quomodo partesdi-canturlignificare utdidiones, nonutatiirmationes
velnega-tioncs.Variascorutn fuperhacrelententias recenletToletus*
quarapudcum videri poflunt (/). Simpliciilimédici poteft
Philofophum definifTc compolitam interpretationem cum
refpeduad (Tmpticem, atquéexvi oppolitorum. Cumenim
fimplex (itea , cujusnullaparsfigmficatfeparatim utdtSlto r
qua-hsnom»n& verbum
:c5poiita
interpretatiocx\tycujuspars aliquafigmficat feparatim
utdiBio.
Necobflat
tarnen,quinintcr-oum ut adirmationes & negationes, partes
fignificare
pollint.
(0) Lit. ; Eth. cdp. i. (^) Ith. dt lnttrp. ctp. 4..
ii) Comment, P. 111,
XIV.
ConlTderatis ha3enusiis,quarrationeconfequentiumconfidc
-rarimcruerunt, jamrcltac, ufdc communi requilito
oppo-fitorum tamanteccdentiumquamconfequenttum, five, quod
i-demeftftam fubjedorum,quam prardicatorumdicamus. Eft
autcmidipium^tta//^. Oppoiita igitur fubjeda,utdehis
primumagam,
ad quarconfequantur
oppoiita
alla, adarquaté
opponidebent. Hinc
Melanchthtn de
contrariolenluica
loquit ur: valet
confequentia,
cumfutyeBum
(3praduatum
funt
fana. Pariaautem
dicuntur
ca, quaein
xquali gradu fibi
op-ponuntur.
Quemadmodum
imparia,quorumalterum eft
ingraduintenio,
alterum
inremilfo, ad
quaeoppoiitaconfe¬
quentianondatur.
Itacorruit
perhane limitationem
argu¬ mentum abadverfariis noftrispro juftificationeopcrum2d-fcrri lolitum , quo c*hacpropolitione,mala opera damnant,
inferuntiftam: E. bona
operapflificant. Suntquidem
bona& malaoperacontraria,
iVd
imparigradu
,ideoque
caufaecontrariaccohtrariorum effeduum haberi non polTunt aut
debent. Siquidem impiorum operaplané& perfedé mala
funit, &abimpiisfolisproficifcuntur; ar piorum opera
ha-bent aliquid labis admixtum, acimpcrfedébonafunt, &
prxtereaquatenus bona,a Spiritu Sandöprimo acprxdpué
excitantur & producuntur. Valet itaqué hic folummodå
illatioinverfa, itaut hocmodo inferarur : E. juflrficationem
(equunturbonaopera, cujus fimilcfupraexemplutnhabuimus
ex Ariftotele. Similiterexhoc noftrocanonc inferre non
licet,difienfr/mfolvere matrimonium,quiaconfenfurmatrimomum fa/dat. Nam& hare duo dif arigrada fibicontrariantur,
(1-qoådernconfenfus perpetuitatem temporisincludat;& obftet
prxtcreamandatum divinum, quod nonnifi graviflimas oh
caofas divortiumpcrmittit (t) : qua:duo conlcnfus acdii-(enlusvim imparem faciunt,
(t) Vid, Math. 15 v. 9.
XV.
Qucraadmodumautem infubje&isitaetiaminipfis
pracdi-catis ctquaiitdihacrequiritur, ucfcilicct & illa adacquatéfibi opponantur» Nam iiuniuscor.trariiprxdicarum plusinfe
conrine.it,autminusquamalterius, non bona
erieillatio.Ex-cmplumrci declarandx gratiä, nec hicparnitcbitadduxiiTc.
Deaccretione diiputacurinphyiicis, fiafne ea
pcrextenlio-nem,analiomodo. Conveniuntautem mcliores Philofophi
ineo,quod per cxteniioncm fiat (£)4 Contra quamcorum
afTcrcioncm tale formanc argumentum, qui
eamoppugna-tomeunt. Si accretiofitperexten!onem, ätmmutiofietper
contra-fttonem; Atfalfumpofteriustrgo5t prius. Verum utad
for-mam argumentandi relpondeatur, prxdicata in ea,extenfo
fc. åt contraclio>nonopponuntur adäquate. Nam exteniio
cllepotcft, cum resmajoremoccupat locum cum nova* ac-ccllionemueriaejedconcraäiotunctantüdicividccur.quädo
aliquidminorem locum occupat, lervatåplanéeådemma¬
teria, &nalla ejuldem detraftionefaåa, Extcndi autem cumacceifionemateria:, öt contrahi iinemateria:
detra&io-neadaequaténonopponuntur. Sed hinc difquifitionemiis
relinquimus,adquos ea proprié ipe<5ht. Tantum mihio-ftendendumerat,quid huic argumentationi roboris
efTerin-fitum.Nonditfitendumtamcn eiEpoffeinterdum uniiive
fab-je&o,five prardicato plus nonnihilincflequam alteri, itaut
nonfemper hxc adpondus, utlicdicam, arqualitas, & qux
peromniaejusdé eil Iatitudinis ,rcquiratur.Quare
cüPhoti-niani in claflico illo Apoftoliad Romanos di&o (V)
flipendi-nmpeccati mors: Det autemdonumvita teternat ex vi
oppofitio-nis,quamors& vitaaeternafibiopponuntur,mortem tantum aeternamintclligendam eiTc contcndunt, Theologi
Ortho-doxihancconfequentiam ipfls ncgant. Namidoneis
argu-mentis Strationibus aliunde petiti* folidé contra
eofdem
e-(£) Vid.ScaU Exercit. 101, Seä. ij. (n) Row,?.Y»ult.
•
vincunt, per mortemnonfolam
xternam.fed
& temporalemintelligcndamcftcjquam tarnen Se&ariiifti etiam[antelapfu fuiflc6t nondemüpoft& pereum
coepifle contendunt. »Sed
6t hocaccuratiusexpendendum Theologorum
Scholisrc-linquimus, Sc
ad
ea,qux propriehucfpedant,
abfolvenda
properamus.
XVI.
Valetprartcreahiccanoninargumentationibus »quxfiunt
cxcaufiscontrariisaceffeåis, 6t effertur huncinmodum. tüitfowH** Töiainxtvavlie^ (&) h.e. contrariorum contrariafunt caufa♦ Verumdux potifiimumcautioneshiccrunt
adhiben-dx. Primaeft ,netccipianturcaufx auteffedaperaccidcns»
guarenonlicet (icargumentari: vir bonus amatac defenditfuor; ergoimfiroburfuos
odit
acdejertt. Nam
amarcfuos,
noneft
vir«
tutisfednaturx>acviderelicet homines etiamcrudclifiimos,
qui tameDfuostuentur , necin eos fxviunt,
nifi
humanita-tem omnemexuerint, Sc beftiisfaÄifint deccriores. Extat
hic modus argumentandi acaufis contrariis multarumrerum feiendiprincipitim inphyficis, Sc egregiumbabet ufum. Ita
fi fciamcaloremrarefacere, ftatimetiam idmihi innotefeit,
frigus condenfare. Itemfi conftct
albedinem difgregarc
vi-fuiri,fimulpatebit nigredinemcongregare: contrariorum enim
eademeftjcientia (i) Inprimis hiccanonmagnoeft ufui in
Medicina,utpotecontrariorum medicamentorum contrarii
funteffe&us, &ineumetiam finemcontrariamedicamenta adhibentur. In medicina namque obtincfnAw^u'^willud medicumexprincipe Medicorum Hippocrate defumptum »
i« fvoiviixTuv ivtwriav iw
t üvc contraria contrariorumfunt
medicamma (*).
XVII. Alterum ,quodinargumentatione
> qux
fit
cxcontraria(3-J Ariß. i.degener.c. i.(t)Arijl. Lib,l.Top.c.14./.2.df
ptjftnt.
(*) Ltb.defldtib.cåufa,obfervandum, illud eft, nc adhibcantorcauf*l qu* aguntinmateriammutabilcm, itaut earum operationes 6c
crteda pendcant a difpolitionibus materia
patiéntis. Nam
ob materiadiifimilitudinemfitizpe, ut cadem caufa contra¬
riosproducateffedus; aut cauix contrarizeffcdus fimilcs.
Itafol vel calor fimul poteft indurare& liquefacere
; quita¬
rnenquantumad influxum& adum caufandi
uniformiter fe
habet,nccmagisindurationem quam liquefadionem
inten-dit.Dependencitaq;hi
contr^rii effedus ex difpofitionc ma¬teria:, neccontrariahic,
fedunacademquenumero
taufada-tur. Contrainterdumcontraria cauflx eoldem effedus
pro-ducunt,qaodexcmploaminisac
precibus petito declararipoteft, quorumhzillud
efticiuntapudquoidam.quod
apudaliosminaceificercfolcnt. Quodltidem
non tamacaufis
pro-vcnirecenfendumeft, quåmavarietate illa
ingcnioruni, quå
abundédeclarant ii, qui
nobiliiftiargumentocurasfuasin-tulerunt. Poffethociplum pluribusilluftratum iri
exem-plis, fi res perfemanifefta id defideraret, & fcriptionis,quod racercconftitui,compendiumnon
prohiberet. Claudi igitur
eo,quoccrpicmodo Dilpntatio hzc debet;novainquam
prc-cationc ad Eruditum Ledorem, uteaquz in hacmateria å mcvelomifTa funtvel ruditeradumbrata
pro benevolcntta,
fuaexcufarefupplercquévelit.
Nam materia ardua eft:meveråineatradanda non lolum ingenium
aceruditio ,fed &
fubfidiacorum,quosveluti duces in cjufmodi
tradationibus
fequi folemus .majoriex parte dcftituerunt.
E T 1 g M M
-a*
(CO(W,T i£'/U7TVKIVU( TTgOTBiULLitOLl t%yWN^cös
<r7Tiv<70V,niAifyt
<roiPrzft. D,Refp. Popul. hon-L-M
Q^
OttupMtiifirntU fcripfit
Julius Micrande*