SACRIS GRyECORUM LUSTRALIBUS,

(1)

t*e>

D. D.

DISSERTAT10GRADUALIS

DE

SACRIS GRyECORUM LUSTRALIBUS,

quam

CONS. AMPLIS. FAC. PHILOSOPH.

IN REG. ACADEM. UPSAL.

PRyESIDE

Mag JO H ANNE

FLODERO,

Graec. litt. PROF. Reg. et Ord.

in aud2t. GUSTAV. MAJ. d. XXVIII, APR.

MDCCLXXIX.

horis ante mer1d1em solitis.

defendet

SVENO BJÖRLING»

OSTROGOTHUS,

Stipend, DankvardtianuI.

UPS ALME,

apüo Joh. Edman^> Direct. et rig. Acad.

Tyroc*.

(2)

S:^~ R:.® M:TIS

MAGN/E TID FA V!RO,

DIOECESEOS LINCOPIENSIS EPISCOPO

EMINENTISSIMö _,

MAXIME VENERANDI CONSISTORII

PR^SIDI GKAVrSSlMO,

GFMNASll SCHOLARÜMQVE EPHORO

ADCURATISSIIMQ, SOCIETAT: _ANGL, _REG.

ANT1QV. MEMBRO DIGN1SSJM0, S, Theologüe DOCTORI consummatissimo,

REVERENDISSIMO

DOMINO,

D»o PET RO

FILENIO,

MjECENATI SUMMO.

NEC NON

VIRIS

MAXIME REVERENDIS ATQUE

CELFBERRIMIS,

D:nis

DOCTORIBUS,

LECTORIBUS SINGULIS,

CONSISTORII ADSESSORIBUS dignissimis,

PATRONIS OMNI VENERATIONE /ETERNUM

SUSP1CIENDIS

SACRUM.

(3)

Viro admodum Reverendo _atque Praeclariflimo,

Hseraothciriiiarcniiurn & Jcnsbergenfium

Pasicri vigiläntißimo.

Dno olao langelio.

FAUTORI /ETA1EM C OLE NDO,

f\-ffertur tnndem mihi diu fntis vehementerque optfitn grntijfmnm, qua

me decet, dehitnmque fitbi, Vir admodum Revertnde, putntem pu¬

blice teflifcnndi occrfo. Non p'fjum non quemftp Jfme, nec uncjuam fint

magna anitni ^mei ccmmoticne, V1J, Celend. Noten,b. 1776 in memoriam

revocare♦ Erat idem ille dies, qni mihi eripiehat condijcipulum, «x-

</wc o pulvere Scboloflico mihi corifftnum, mnxime amabilem, cmicum tneum

integert irnim. Erat idem ille dies, libi untcwm nuferebnt filium,

VfWfW optima frugis frJpei, in ipjo fiore a tatis cerfinutum, fetieclutis

lua JoIomen, nomenque Lar gel fanlim folutn propngeturvm. Sed voluit

Stimmt Providentia Numinis, ut idem illedies bvjus ipfius tnortemiliaris mim

bifot i aufpkia ferrtt! commoveor anitno. Etenim exfiwcio illa, quem pri-

tiium ^ nute omves cd virtutem fcchmdcm coltndasquc litteras, ir nä iter

iL'ud, quod inPnrtinJß cuhntnn iniernt, conficiendutn Jublcvnre omni rntione dehebas: o/« littemrum virtutisque eulteri, in eodem ßndio conßitu- tOjfcd pnupettnte prapedito, ne, quum mors iVurnfußulijfet, iniqun ohum fortuna cpprimeret, prßhnbitn omni aliacogitaticne, fine ulla mota, o'pitw

lari 'i«m« Cj[7e officium duethns. Fx quo factum efl, «r p/fvro i» wä- gwo fingula magni fr generoß onimi Tui, /éo/ ßhgulnris prorfus, quem uti-

nam mererér! in mefavör1s documenta jam exfient. 0«/<i aquius sß, /7» o?« ß? Tibi, Vir admodum Reverende, cujus Inrgäbeneficetitia id m-

ttr nita neeeptnm refern, quod bas pngellns publicnr ejam pofint, illas etiam ipfns dicem ? Perfvnfiim hobeos prtcor, me, quem fortunn efe voluit Tut

in Interns omoris fr tnuniftcentra alumnum pnriter nc tcflem, Tun benefei^(t grata fr venernbunda mente finper ngniturum^, Tuntn Tuorumque profperi~

tatem in votis nunquem non kal^{nur um} permanfurumque, quond vixeto^>

Admodum Reverendi Nominis Tui

Caftofem obfervantiflmrum, Sveno Bjorung,

(4)

Till

MINE OKÄNDE

våloMare.

Tfdert vältrande, hjertelag har fatt

mig i

ftånd

^att

^

efter bnfk

ⁱⁿ

fullfölja

mina

Acadetnifka ofningar.

Emottagen

denna

redogörelfe

ur

Jamma hand)

der

J nedlagt Eder välgärning.

Får mig hafven

J

velat vara okände,

på

det

jag

endaft

[kulle

känna

frukten

af Eder

godhet,

men

icke

tyngden af

min

fårbindelfe.

Den Jom fer det

goda, fotn gbres

i

tyfthet, be*

Ihne Eder!

Min vårdnads

fulla ärkänßa fkall foka Er, Jå of

ta

jag uptäcker

en

ädelmodig.

Njuten imedlertid den

förnöj

el

fe,fom dygden har

med

ßg, och

anfen med

välbehag

detta enda måje*

liga tackfambets*

bevis

af

EDER

forbundnafte tjånare Svante Bjorling,

(5)

$.1.

,'7amvis in Vera Dei natura

indaganda

cultuque Ipfi exhibendo ambiguis paffibus ac fluffuanti

animo milerandum in modum oberravi(Ie de- orehendamus geotdium curbam; exiftere tarnen

alsquod Namen,

quod

rebus bumanis moderctur cultu¬

que adeo religiofo dt prolequendum, exploracum habu-

ere afque cognicuro. Neque ^parum referre exidimarunt fapientiores illorum ^, quo quis animo 5c quibus mori-

bus ad facra Diis offerenda accedat, quurn ad caftam fanffamque anirnam magis refpiciant, quam ad fumtuo-

fum iacrificionim adparacum. Awvoy, inquic Socrates apud

Platoncin (Lib. de votis) civ iirj h 7rßs tu

Mqu

^kui ^tu*

Sverlus _clu7icßXe7l<x(tiv_\ _Pi, yuav 01 Seol, ocÅXu uij ttpos ty\v \buytfv.

/ ' _rr _r /T- ^j

uv ris ocrics n&j oivMios Tvy^uvrj. i. e. grave efjet, h Uli ao-

iia cf facrificia noßra ac non potius animum, ^utrum janSlus ßt &jußus, rejpicerent. Ideo monet PERSIUS admodum graviter, non tam fuperis, muneris loco3 danda efle fa¬

crificia quam

Compoiitum

_{jus fasqne} animo fanSlosque reccfjus

Maitis £r incoElum genevojo pe&us boneflo. Sac. FI. v. 73,

Unde,ut putamus,emanaverunt hautinranaPhilofophorum

feira, quibus diffitaverunt, per varios gradus ^, quos Py- thagorei inprimis definiverunf, eile mentem, durante has vita, purgandam, ejeffis inde fofdibus, qua? arceant ho¬

rninem a propiori cum Diis communione. Neque a ve- ritare aberraville _arguemur, fi dicamus, u(u inter illos reeeptiillroas corporum luftrationes fymbolicas fuiffe cae-

rimonias, internam anim# purgationem repratfentantes.

A Ex-

(6)

«H?

) 1 (

tü

Externas utique luftrationes illas nihil prodefle hominis bus, ni mens purgetur vitiis, haut oblcure indicat LU-

CIAKUS fin Cronofol.): dicit enim, ante feftum opor-

tere KotBot^a-iov ri Ttsqityeqe&cu ^Hey i^eÅccvyeScci ^sx, rtjs oixlcts

yr/^oKoylctv Hey (piKotqyvqlctv y>cy (yiKoxe^lotv, H&j *c<jct roictvrct

Slhkot rvvoix.ee reis ttÅskas, i. e. circumlato liiftrali facro^y ejici ex cedibus Jordes, avaritiam Sj1 quaftum & fi _qua

id _genus alia plerisque dorneflica. Quafi dicat, non illos cenferi rite eile mundatos atque ad facra cractanda bene praeparatos,, qui fe luflravere tanttim fulphure ^, vei taedis, vel humida lauru, led veram ym§oc%<ti\ eam demum efle,

quae liberat mentero viriis. Id quod adprime confen-

tit doårinx Saivatoris Luc. _{XI. 39.} feqq.. vy.sis 01 Cpcc^roti'

c i ro e^oöBev r£ 7.;orti^ü */«; rS 7ilvcty.cs x,cddotqi£ers, ro Je ^sroo-

<&ev _vfAoov yé/uei d^etyns Hey ttovy^Iocs. 3_AQqovescu% a' 7ioiY\-

vets ro e£oo&ev, Hey ro erooSsv iTFolrjcrs; 7ZÅvjv rot ivovrovr Urs iXsY\fxo7vvY]v, Hsy , 7Tccvro6,KctSccgct htv.. Conf. Matth;. XXIII..

25.

Quod v«ro Chridus exprobrat Iudaess, Id pofiori ju¬

re dici de gentilibus potelt, illos nempe minorem ha-

buifie rationem mentis, vitiomm fordibus purgandae ^,

quam externa? luftrationis rituum, atque in hisce ^non

minimam poluiffe religionis partem, ita quidem, ut non

ihgrttum Deo cultum fe exhibituros efle putaverint, fi

nihil pnetermitterent ^eorum, quse leges & diuturniori

ufu confirraata confvetudo aqud illos fanxifient. In hisce

aurem luftralibus eorum ritibus explicandis noftra qua-

liscunque opera verfabitur.

iE.

Natales vocabulorum luftrum &c luftrare non inepfe'

deduxeris a gracco Äveiv, foheve. Hinc enim eft Xvrqcv, quod ufurpatur ad defignandam rem vel factum, quo

quis permoveatur ad folvendum vel liberandum aliquem incornmodoj quo alioquin eflet adficicndus, idem ferme

ac

(7)

) D ( %§

ac aitcivov, qnod in HOMERT poémate frequenter oc- currir. A Kvtqov eft Avrgooo, idern ac Auqua;, _notatque prarftico Avr$a> folvere aiiquem m-alo. Graecorum Kvrgov

originem

dedit Larinorum vocabulo, lußrum, _{utpote quo} deftgnetur facrorum genus, quo quis impurinte, _qua#

ipfum reddat Diis invifum, _eorumque adeo adtrahat i-

ram & poenam, (olvatur & libcretur. Defignant vero praeterea luftra lacunas lutofas, _quas in Hlvis funt apro-

rum cubiiia, iramo ecjam ioca abdita & Pordida,in qui-

bus ganeooes ventri deiidiajque dediti commorantur, qua:

quidena ^nouones fui rationem _repetunt äno rS Xveiv, a lolvendo. Patet ergo, lußrare _{aeque ac} Avrföv efle per luftrum exfolvere ^ac liberale aiiquem impuntate indeque dependente poena. ftaque lunt jacrce, de quibus heic a-

gimus, lußvatioms a&iones Sc casrimoniae religiof«, qui¬

bus rite peracbs exiftimabant, fe purgari

foivique

noxa, quvE iplos ingratos redderet Diis.

5. Iii.

Quemadmodum Gentilium fapientiores non ignora- vifte conftat, ad internam mentis puriracem ipforuro Nu-

mina maxime refpicere, ita tunc pracipue, quum facrt

illis ofFerre atque ideo propiori illorum commercio frui vellent, follicito ^caverunt ftudio, ne fordibus non pur-

gati efienf. Adeoque habuerunc ante templa conftituta vafa, luftralibus aquis plena, qujbus facerdotes vel alii adfpergere foiebant ingrefturos. Vocabantur autem ifta Vafa, 7teqt(>§ocvTv\gic6 ^oc7to ^rs 7reg/ggalve/v, circum adjpergere:

quamvis negändum non fit, ufurpari etjam hoc vocabulum ad defignanda adfpergilla, five inftrumenta il!a, rjuibus fiebat luftralis adfperfio, quo fenfu THEODORE¬

TOS (Hift. Ecclef. L. 3) dicir: harfyooSsv rwv

Svqoov

!;-

vTwearav vsmüc^oi, 7teqi^qa\rr\qlois r&s hamras 7?goKa$alqc\>resf

i. e. ab utraque oHii parte flabant ceditui, qui ingredientes

antepurgalant 7regiggavrtjglois. Qu® THEODORETUi1vo~

A 2 cat

(8)

■ ) 4

( <fP

es

17ti$iPßMVTY!$My

ea vocantura

SOZOMENÖ (Hift. Ecclef.)

Ba/koi hdßgoyci: bre;, inquif, fg.eXXev vTicqafxhßeiv^r&vatt rov

å$ov, SaXkés tivcts

haßfoy&s

Karéyoov ^o Uqe.us vogco ekkvjviKM Weqiegqaive rås hribvras i. e. quum loluiffet tranjgredi fuper tetnpli limen, ^ramos quosdam madefaSios babens jacerdos Gva^

ca confvetudine luflravit ingredientes. Quum _{ergo ne} _terrv pla quidem ingredi fas putaverint efle, ni luftrali _aqua deterfae prius eflent fördes, mirum ^non efl^ (i ab aris ipfis & facris arcuerint impuros: Hinc Ita argumentatur

lon aqud EURIPJDEMwr- \ v \ fö(ronv v.j 131?.r/p feqv.):y *4

Las /uev yuq aoiKas löoofxcv ay lbetv SX^V 'A/&.' i^ekdvvsiv^r a$e ydq xpdvetv xcckov

®eoov 7Tcvrj(>dv yftâ — i. ê. injuflos adâramfederenon

conveniebat, (ed depelli indey neque enim honeßtun efl attre- Bari Deos mann injufla. Nefas autem fuifle facris opera»

ri, nulla antegrefTa lußxatione, liquido nos docct EURI¬

PIDES (in Eiedra v. 790. fequ,): quum enim iEgifthus,

facra parans Nymphis, hofpitio excepiflet Oreftem & fo-

cios ejus, ita domefticos fuos adfatur:

Aar§ ds rayi^a rois fdvois ris dtqsrco

'fls dg(p) ßoycv ^{^ooa:} yegvtßw rtekas. i. ^e. adferat ali- quis qvam celerrime lavacra bofpitibus, ut ad _aquam ßenty

manibus lavandis deftinatamt nifi malls reddere ffiaiv, svj-

yat mkkas yjqvlßav, flare prope vas, luflrali aqua ple¬

num. Nam licet yeqvi^ ut plurimum ufurpetur de aqua, qua manus sbluuntur, ^non defunt tarnen exemp]a,un»

de conficiatur, illud vocabulum etjam defignare ipfum

vas* fic enim ßdirreiv tj?v yßgvißa apud ATHENÄUM eft intingere vas aquas hauriendae caufla; _atque boc fenfu

idem notat ac ylqvißov apud HOMERUM» Sed

revertamur ad EURIPIDEM. Avgifthurn aquam petiifle bofpitibus fuis, ut ad facra, quae parabat, fecum obeun- da pratpararentur, conftatexrefponfoOreftis: ita enim ille:

*— cigrloäs riyvlag,dbc6

Atf-

(9)

C§®9 r> (

^ J ) \ %€>

AttT^CtCi KCtScCQClS •Ttorcifjlloov QS&qoOV CC7te 'E/ ås ct^oiai cvv&vetv _yrqsoov,

'Aiye<&\ srotfxoi — — — i. e. modo hflvati Jumui Lavacris puris ex undis fluvialibus. Si vero fas eß, peregrinos facrificare cum civibus, paruti fumus. Immo ve-

ro ne precibus quidem nuais Deos adire sequutn puta- bant nulla prarvia luftratione.* hac utique ratione le ad

preces fundendas prseparaviflfe dicic UiyfFes apud HOME««

RUM (Od. XII. v. 536.)

~Xei(>9Cs vr^ja/Åevos ^— ^— ^— H^oofuqv 7rccvrsaat ©es7c, dl oAv/wxov s%8(rt.

i. e. Iotis manihiisfupplicabamomnibus Diis, qui coelum habi-

tant.

§■ IV.

Quum ergo adeo de externa ifta puritate follictti fuerint, ut nifi ejus compotcs eftent, facra tra£lare relf- gioni duxerint, non eft cor miremur, illos, qui raanife-

fto atque apud ornnes pervulgato flagitio contaminati e- rant, a facrorum non modocoromuiiione, fed ab horn i-

num quoque famiiiari ufu abefle tantisper judos fuifte,

donec loieroni ritu purgati eilent. Id utique conftat*

homicidii reos adeo fuifle deteftabiles, ^ut ad ekiendum, quod cpmmiflum erat, piaculum purgatrice ipfis opus eflct aqua. Quum Greftes fe matris fuae langvine com- maculavilTef_r de eo querebatur apud Menelaum, quod ita

eura omnes deteftareotur, ut ne alloqui quidem illura

vellent. Id ergo conklii ipfi dedie Meneiaus, ut piaculo

ifto fe exfolveret, luftratione in lege definita; ita autem illum ad!oquitur apud EURIPIDEM ( Oreft. v. 429);

>Ti> c/ \ T \ / ^ .

80 r,yvKTdi rev cttfjta KCCTOC vop8s %sqoivy

i. e. nonne purificafti te ex legis prcefcripto a fangvine ^ma-

tiuutn. Atque eo rdp-ciens SOPHOCLES (Oedip. Tyran.)

in feenam inducic nuncium de Oedipi facinoribus hoc pronunciantem:

A $ 'QT-

(10)

&<b \ < t

w ) ° v «as*

"Olfxcci ydq 8T ccv "'l^qov,

§rs

(pdviv ccv

N/vpof; ka&ccqjxoo

rrjvie

tjjv gvyjjv, oo-#

KfuS-f/ ^— — — i. c. exiftimo _neque *Jflrum,

neque Pbofin abluere _atque expiare pojje facinora, /» Zw

*/o//;o latent. Licet vero qui juftaro commderanc csedem,

vei adverfus hoftcm pugnando vel vitam tuendo ab in- jjfto adgrefTore, nullo tenerentur piacuio, id quod EU¬

RIPIDES (in Jone) teftatur;

Kccåccqos anas TtoÅefjilns os ccv nrccw,

i. _e, quisquis boftes occiderit purus efl; ^ea ^tarnenerantGrab¬

et reiigione , ut ne quidem poft iftiusmodt ca;dem facra

tra£lare prius voluennt, quam luftrati eflent. Ita enim dicit He&or apud HOMFRUM fjl. VI. 267.):

- &Js 7iv\ s^i KeÅaiveCpsi' Kqovloovt AcfÅCtrt x&f ÅvSqco 7re7roLÅay[Asvov ev%eToca<&cci.

i. e. nullo modo fas eß, ut jangvine tabo inquinatus vota faciat Jovi. Eft aufem, exponente EUSTATHIO,Au3^>cv, ccxoc&aqala

diparcs

fxsrd vdvsoos, (angvis comroixtus pulve¬

re, quilis pugnantibus adhasrelcit in bello. Quin etiam funera impuritatis aliquid adfricare non illis tantum, qui propiori cognationis gradu defunftum contingebant atque in funefta domo verfabantur, (ed aliis _quoque, qui eo

ventitabant, luftrali _aqua eluendum exiftimaverunt Grarci.

Atque ideo fuit moris, ut ad föres aedium, in quibus fu-

nus erat, collocarentur vafa, luftralibus plena aquis, qui¬

bus egrediens quisque fe adfpergeret. ^0/, inquit POL- LUX, f7r! rvjv oivJetv t8 qrev&Svres ccgum&fjievai, s^icvres ^skcc- Bdiqovro

våoiTi

^sqi^qaivcjxevoi, ro dt 7rq8Keiro iv ciyyeioo neqa-

pip. i. e. Qui intravevunt in lugentis domum, egredientes a- qua adfperß lußrabantur, qvae in fiSlili vaje adpofita erat.

HESYCELUS _yocat id genu< vafa ydsqocs. 'Orfåre, inquit,

ris cctfoBotvvi yo&zqav Ttqo rovv Bv-Zv érlBecrav, éf c&Ahvjs einlas hafxßdvovres, y&f ttåiiqSvres vJarcs. i. e. mortuo quopiam,

ponere folent ydsquv ante föres, atque implent aqua, ex alia

dom9

(11)

«ii?

) 7

(

w

domo Jumtd. Vocantur etjam, eodera au«£lore, irijyctTü,

quamvis eo nomine ipfa etjam aqua, vale contenta, no¬

tetur, ut in hisce EURIPiDIS veibis de funere Alcefti-

dis (Alceft. v. 98)

JlvÅoov 7rccgci$sv ri' £% ogca

Tlyjyotiov, 00s vofxl&rcci

T*» £wi (pSiToov 7tvåuis. i. e. non video an1 tfe portam fontäna, ut lex eß, lavacra pro mortuorum fori-

bus. Neque vero illi tantum, qui funeftas frequentabant

aedes, fed qui vel adfpexerant cadaver, pollui credeban-

tur. 'Hv nev, inquit LLJCIANUS (de Dea Syra) r)s vww

'$nrocty ^eKsivrjv rrjv r^egocv es ro ige v &k cc7tiMesTcti, rtj erégvj

$e

v.a&rigccs ^eetvrcv eiaegxercc^ i- e-fi d7ds cadaver ahquid ad- [pexerit, eo die adtemplumnon accedit, poßero autemyubi je purgando Inftravit, ingreditur. Praeter fünerüm cadave-

ruroque conta&um adlpetftumve, etjam commercium ve-

nereum foedare homioes di3iraverunt Graset. Eo enim retulero praseeptum Hefiodeum (egy, v. 731.

MrjJ1 citodioc yovrj 7se7rci?\ocyfAhos svÅc&ev eins,

'E51*1 ifjmeKuüov^, rtugufpocivéfjiev ^—.

Quo quidem praseepto proprie ^vetat femine polluturo ac«

cedere ad focum, qui facris penatium dicatus erat; at generatim tarnen fignificare videtur, non oportere _quem- quam a concubitu etjam legitimo accedere ad facra pri¬

vata, nedum publica. Ifta ^vero ratione contra£tam foe- ditatem luftratione eluendarn efte, indfeare videtur HO-

MERUS (Od. Vlir. 3^4)? ubi fingit Venerem, quum poft

confvetudinem Martis in Paphum veniftet, a Gratiis lo-

tam atque un3am fuifte. Ut vero denique, quod §. 3.

oftenfum eft, ante facra fe luftrare confveverunt, ita et¬

jam pera&a religione, idem fa&itatum fuifte conftat, non

quod eam inquinare quemquam pofte creditum fit, (ed

quum ejus a&iones circa lilas verlärentur res, qua? coo-

tagionis aliquid continerent. Hinc dicit PORPHYRIUS (L,

(12)

#

^; ^s c

n

(L. II. §. 54) poft ^rccs aTtor^oitäias Sverlccs, facrificia, _quét

ad avertenda mala fiebant, opus fuifle KocSxerlots: ⁸ _yocg, inquit, 101 r)s its cbsv, //*) ^{«£• oikov} låtov, _7rgcregov ecB/jrx

Hgf aooucc TTora/uoJs yj 7Triytj xTTOKccSrgccs, i. e. » /72 urhem

eat, 77^<r /tz proprium domarn^>

nifi

priusveße & corpore flu

v/År #//£ fontibuSy mundatis.

§• v.

Ex Ulis, qu® ha£lenus lunt adlata, confici poteft, in luftrarionibus Grascorumadhibitarn maxime

fuifTeaquam,

earoque fiuviaiem vel fontanam, utpote quam lacram _pu-

caverunt eile. Ubi vero viva le confpergendi aqua copia

non fuit, ufos eos fuille, conftaf, alia folemni quodam

ritu conlecrara: Hunc rirum cangic EURIPIDES(in Her- cu!. Fur. v. 928): injefta enim mentione roov kgoov kkS<x$- a-looMy facrorum lulvalium, hoc addhf:

MsAA&w o? HocXov _%ei(H (peqeiv,

'E/s- tß" ds ßdipe/v 'hÅvywos tokos,

"E^ - - - i. e. ^«///# torrem

manu dextra laturus eßet filius Alanen&, ut intlngeret

in aquam lufirakvi, ^conflitit tacitus. Quse Tragici verba ^,

ubi ATHENj&US (Deipn. Libr. IX. p. 409) adrulit, haec

ad dit: yj?vi\p $e ^{s^iv} ^vHa,q, hs o x7rlßx7trovHccXcv sk t8 ßoo'

fA8 KxfJtßdvovrss, e^' 0 tji v Svr'ixv s7tsTsh8\> \ v&j rérco 7T?^- qocfvovres rås 7xxqovras yyviéfov ^- i.e. %égvi\p efi aqua, 77/

qua titionem ^{ex ar}^a fumtum tingehant, in qua facrificia fie*

bunt, _atque ifla aqua confperjos prafentes purificabant. Quin etjam fåle mixtam _aquam huic ului ir^erviifle ^nonnun-

quam oblervavimu?. Duobus Herculea manu elifi3 an-

gvibus, eonloltus Tirefias hoc dat rcfponfum apud THEO-

C RITUM (Id.. XXIV. 94)

KccStxqoo de TTvgdxrocre Hdfjix Seel^oj

Ylgc&rcv^ I?TsiScc f ocAerai /jiefjuy/jthdv^■> ds vevofju^cciy

®ctXhoo e7rff>cii\eiv iqe/ufjiévov ccßXocßes _vooog.

i. _e. primum luftrate domum puro fulphure; deinde, ut con-

Jvetum

(13)

rf% Inf_J _y _K

<as»

fvctum efl, ^ramo adfpergitepura aqua coYonata, fale mixta*

Ex quibus etjam verbis conftat, fulphuris, igni impofiti;

nidorem purgandi ids quod pollutum erat, vim habuille

creditum olim fuifle: id quod etjam confirrratur tefti-

monio HOMERI (Od. XXIL 4R1.), quiUlyffem, proeo-

rum caede polluta domo ejus, hare loquentem inducit:

'O7<rs Beeiov^ ygvjv, kc&ymv oIyos, c7<re Je /åoi 7iv%,

'O(pqcc Beetooaoo péyugov ^-

Ad _qua; verba RUSTAT HIUS obfervat, Beiov vel Bhicv

efle genus

BvptcépccTos.

quod in purgationibus & luftra-

tiooibus ådhibere lveveriat antiqui, atque communitec pufari fuilTe fulphur, unde navis fulmine Jovis percufla, impleta dicitur Beslå (Od. XIL 416)^nidore fulphuris. Vo-

cat autem HOMERUS fulphur äv.os kcckwV) remediutn ma-

loruniy quod avertit are inquinara, qua? alioquin incur-

fura ^{1 n} illam eflent, mala, eam expiat & facrat Itaque

dicit PLINIUS (Hift. nat. L. XXXV. c. if) inter alias

virtutes habere etjam fulphur in reügionibus lorum ad expiandas fuffitu domos. Atque in eandem fententiam

canit Ovidius (Art Am. L. IL 329):

Et veniat, _quce lußrct, amis leElumque locumque:

Praferat cf tremula fulphur ova manu,

Ubi fulphuri junguntnr ova; nam & ipfa pertinuere

ad

reo kccBcccgioc. Hinc ocov sk kolBocqgIx aqud LUCIANUM (Dial. mo t. T.) eft ^ovum luflrale, quod b rolls

ymBu^giois

adhibicum fuit. Exiftimamus autem, ova Uta circa luftranda

corpora folemni *rim circumiata fuille, id

quod efjåm

dicendum eft de animatis rebus, quando illa; facro

huic

ufui inlerviere, porcellis inorimis, quos

PAUSANIAS

(Ub, 1. E'ia?) dicit eiTe emrqSbas 7t^os rotBoc^cv,

ad

expia-

tionem idoneos; Quem honorem cantbus quoque compe-

B tiilie

(14)

w

)

10

( 4*

tiifle teftatur PLUTARCHUS (Quaeft. Rom. 66): _rf

J?,

jnquic,j«W ndvrts £'Ahtjves y&j x^wvrcti ys vvv

nqos rus xccBccgfxåe» Hinc ?re^tCps^eiv xcc&ocfcricv^, qua ffiei

LUCIANUS uticur, exponitur a SVIDA per ?xeQttpkp»

%cif$iov.

Sed haec & permulta alia, quje huic argurren*

to illuftrando infervire pofleot, praeterire nos ju- Lent ar&atum tempus & accilae

facultates.

CLARISSIMO DOM. CANDIDATO

SVENONI BJÖRLING,

FAUTORI & AMICO HONORATISS1MO,

£ &

^

^ließ fuerint prifcis luftralia Sacra Pelasgis ^,

Pluribus ut populis ex Oriente diu, Tempore Ef ^a Mods lote transfuja per Orb^em,

Antiquum atque novum, myflica figna ref^ers⁹ Hoc, Pueri quamvts baud fit ^cantare Poetce,

Carmitte, _quo pojjiim, gratidor artis opus.

Claudicat officium, mimeris comprendere tion eft Quod, compoftto ne c potuiffe fequi:

Pura mihi at mens eft■> nec aqua, nec fulpbure Ef igne

Totus in hoc parva peftore egebit Amor\

Et pracul hinc dextram jubeat licet e/fe profPnam?

Atque vetet Lautos tangere Apollo Suas;

Serta tarnen video dofta vernantia fronti Latus, Ef ingenio digna brabéa Tuo.

Eveniant quacunque Tibi tam Candida verum,

Quam mea Sunt meritis vota futuva pirs!

Grande ^nefas föret hoct nuüoque pinbile luflro, Dememiniffie ^unquam, Fautor Amice, Tui.

Lincopise HI. Ca!. Martii ERICUS PETRUS $2$,

MBCCLXX1X. C. G. L.