DE
CISSOIDE D10 CLIS
DISSERTATIO
CUJUS PARTUM POSTERIOREM
VENIA AMPL. FACULT,
PHILOS. UPSAL.
p. p.
Mag. PETRUS M. E K IE AM
ET
JOHANNES EDVARDUS LUNDSTRÖM
8M0LANDI.
IN AUDIT. GUSTAV. DIE
XIII
DECMDCCCXXXVI.
H. P. M. S.
ÜPSALI^
EXCUDEBANT REGIME ACADEMIA
TYPOGRAP.Ul.
ratoris,
tnmsegmentum illius segmenti hujus; éi respon- dentis, triplum *).
5- s.
Adhibebant, ut supra dictum est, hane
curvamveteres adproblema de duplicatione cubi solvendum. Quod quo-
modo factum sit, priusquam exponere adgrediamur,
mo¬tten
dum videtur, hane qusestionem in duas medie
propor¬
tionales inveniendas abire;
nam cum cubisint inter
sein
*) Aquatio enim ad Cycloidem
x = Are.
(sin.
vers. =y)
—-\{ay -~yz) diiferenliata
fitdx-
("
—V (ay—yz)
2Y(ay—yz)
ydy V(°y-~yz)
et
ulrimque
per ymulliplicala
yc/x = —--
3'2
—- _Vty—y*) >
ex qua
cequallone provenit inlegratione formula quadratur»
= -
'yV(«y-ylh
unde facile
colligitur spatium, inter Cycloidem, normalem
et abscissam
comprehensum, triplum esse segmenti circu-
kris
inter peripheriam eandemque normalem comprehensi*
ratione laterum triplicata,
quofit, ut cubus, cujus latus
sit
duplex dati lateris, sit octuplus dati cubi, necesse est
quattuor cuborum continue proportionalium m3, 2»i3
,4m3, 8m3
latera
quoque sint inter se in continua proportione
m : x : : x :
y : : y : 2m.
Quare prima x duarum medie proportionalium inter
m et 2»iquaerenda est, si latus cubi duplicati 2w3 habere
velis.
In his
igitur medie proportionalibus inveniendis
ver¬satur
qusestio, cujus hane generalem, quicumque sint
termini
extremi m etsolutionem tradidit
Pappus*),
Duc duas recfas
(Fig. i ) CB aequalem majori
met CL aequalem minori
«,continentes angulurn rectum BCL,
et
hypothenusam BL. In CB,
versusC producta, cape CA aequalem CB et describe circulum diametro AB.
Tum producantur CL et BL versus'L, et AF ab altera
ex-tremitate diametri ita ducatur, ut
secefur aBM
etCH
fiatque segmen MJT segmini KF aequale;
quofacto erit
CK major medie proportionalium. Ducta enim AN ipsi
BM parallela et dictis A C
s; m»CL
= n9CK
~y9
Collectiones Mathemalicae. Li b. HL
prop.5. et Lib. VIII.
V
¥*0$.
ii.fiimt, ob iriangula similia et aequalia ACN et BCL,
C N zz
CL
zz »,KN
zzy 4- n, KL zz y
—nefc
KR'
zz m4" y> KH zz m
—y itemque y2 zz (AK)2
—Quoniam
verosunt AK.KF zz (m -f* y)
•(w*
—y) e*
propter triangula ßimilia AKN et MKL
A
K:(M K m) KF:: y -J- n : y
—n, habenms-^
(m2—
?/2) (u—m)
„(m2
—u2)
AKzz
KF—,7 KF
zzAK ~et (AK)2
zz -—y } {yXJ
y
4~
»y
—n
^jui quidem valor pro (AK)2 substitutus reddit
, _
(y + »)
_y—
n
et
sequatione concinnata
y3 zzm2n vel tny3 = «3» h. e. »z3 ; ?/3 ; : in: rtm
At una
utralibet duarum medie proportionalium in-
venta, altera facile invenitur ex proportione m : y :: y ; x*
Hsec
tarnenconstructio, ceteroquin simplex, ea diffi-
cultate
laborat, quod modum quendam non suppeditat
AF ita ducendi, ut fiat MK zz KF, ad quam difficul-
tatem
tollendam nostra
ourvaconfert, cujus beneficio re-
ctamAF ita ducere licet, ut conditioni satisfiat. Quo*
hoc
modo efficitur. Describatur Cissois, quee ad circu-
Jurn AHB pertineat cuspidemque habeat in A, et erit punctum Ä7, ubi cissois hypothenusam productam
secat, »ita
situm, ut linea ab A
adperipheriam circuli
perM ducta, habeat partem MK oequalem KF ideoque lineae
CH partern praecidat CK, majorem medie proportiona- lium inter
m et it.Quoniarn enirn secundum definiiio-
nem
cissoidis AM aequalis est FD
et obCH
etBD pa- rallelas AK aequalis est KD, erit etiam MK
zzzKF.
Invertere
autem possumusPappi eonstructionem ita,
ut
fiat minor
nduplicata diameter circuli, et major
mhuic
in centro ad normaminsistat, et cissois etiam
tumpunctum determinabit, ad quod linea ab A ducenda est, quae desecet de
nipriorem
eamqueminorem medie
pro-dortionalium inter
n et tn.Quod simili fere demonstra- tione,
acsuperiore, comprobatur.
Prseterea
facile intelligrtur, utramque medie propor¬
tionalem expedite inveniri, si in cissoide PB
etPM ita
capiantur ut sit PB:PM::m:n. Cum
enim sint conti- nueproportionales PB, PF\ PA
etPM, erit tum
y; PF'::
m :PB, tum
x:PA
:: n :PM,
Hcec quaastio de inveniendis duabus medie proportio- nalibus, in
quasolvenda inclytissimi antiquitatis
geome¬tri laborem
suum etoperam posuerunt,
nonad litteras
solum, sed etiam ad
usumquodammodo pertinebat. Cum
enim in
tantaarithraeticae imperfectione operosus esset labor
13
radicem cubicam computando extrahere, hsec operatio
plerumque ad problema geometricum de inveniendis
me-die proportionalibus revocabatar. Cujus rei exempla tra- diderunt Philo
etHeiio, qui de ballistarum
conslru-ctione scripserunt»
4.
Hactenus cissoidis proprietafes et
usumad solutio-
nem
problematis de duplicatione cubi demonstrare
conatisuraus. Jam ne
quidquam, quod expositione dignurn es-' set, praeteriisse videamur, nonnulla etiam de
eonstructio-ne
aequationum lineari
percissoidem subjungere in ani-
mo est.
Primum si abscissas quaeramus punctorum, ubi
cissois etparabota, cujus axis principalis in ordinatarum
axem,Vertex autem
in coordinatarum originem incidat, Jsibi
oq-currant, invenimus, componejndis sequationibus, quibus
curvas
definiuntur,
» =—*' x
Iias
abscissas, omissa x nr
o,quae ad originem respon-
deat, aequatione quadratica definitum iri
x2 — ax
-f- c2
zr oideoque
curvasin universum in duobus punctis sibi
oe- currere.Quoniara
verohaec aquatio soluta dat
— ' 11 —
x uz
\ü ± V\\o?
—c2)
patet, has
curvas,si
cmajor sit
quamnulluni
pun¬ctum
praeter originem commune habere, duo
vero,si
c minor sit quamet
unumsolum, si c sit
zrz1
a ,id ipsum nimirum, ubi cissois circulum secat. Haec autem
parabola, cissoidem in uno puncto solum praeter originem contingens,
ramumejus iotum intra
secomplectitur, at-
que
ita iimitem constituit inter parabolas parametro
ma¬jori,
quaecissoidem
nusquamcontingunt, et parabolas
pa- rametrominori,
quse eamin duobus punetis secant. Si
enim in
aequationibus
x3
f
= ,x2
=iav
a — x
faciamus
x ~a ±df ubi d quantitatem quameumque
minorem quamsignificet, fit ordinata parabolas
(\a ± dY
"=——
cissoidis
veroQ«±rf) K(la±rf)
_qa±rf)»
_±rf)'
+
~~' V(
quando per
—D
summamterminorum
-—See.
a a3
deeignamus; unde colligitur, ordinatam cissoidis, sive a-f-d
*ire
«—d pro x substituatur, Semper majorem
manere.—
J5
—- v '
- ' " - ~
Jam ex allatis
sequitur, aequationes quadraticas
x2 — px
-f- q zzz o et x* px q zu o
qua?
signo solum radicum inter se differunt, |per cissoi-
dem et
parabolam, his aequationibus definitas
x3
f =
>*
—p — x
eonstrui posse ita, ut fiant abseissae punctorum, ubi cur-
vse se
intersecent, sequationis radices. Quoniani vero hsec
constructio quadraticarum aequationum, quse per rectam
et
circulum eonstrui possunt, magis est composita, quam
ut
usui commode inservire possit, ei ulterius persequen-
dse non
imraoramur, sed ad aequationum cubicarum con- structionenir quatenus per cissoidem conficiatur, trans- gredimur.
Quod ad aequationem cubicam, duos modo terminos
eontinentem, x*
z=z q,attinet, nullo negotio invenimüs, ejus solutionem eodem redire, ac si alterutra düarum nie-
dieproportionalium invenienda sit, ideoque constructio-
nem
illius eandem
esse,achujus problematis paragr.
q.expositam, si modo prius q ita in factores dividamu«, ut
sit
alter quantitas quadrata, alter linearis q =z m2 n.
Quod si aequatio cubicä completa proponatur, seimas,
eam,
secundo termino sublato, ad
unamaliquam redigi
formularum
*3
+
Px-f-
q ~ O,a;3 -f
px — qm
q*^3
,PX + 1 = O, tf3
— px — q z=Z oquaium
prima et secunda, signo solum radicum diverssej
umcam
radicem realem habeant, tertia
vero etquarta, quae ltidem solo signo ipsius
*inter
sedifferant, nisi sit
/*2 „3
5_
>P_
4 27
'
omnes
radices habeant reales.
Illae autem
per cissoidem
et rectum axiabscifcsarum pa- rallelam facile
construuntur,Componainus enim sequatio-"
nes,
qnibus hae lineae definiuntur,
ÄT3
^
a —- x
^ ^
et in
veniemus, abscissam, quse ad
eorumpunctum inter-
sectionis
respondeat, hac cequat^pne cubica definiri
x* c1x — g f2 o,
quam
quidem
cumsecunda de supra atlatis formulis
con- gruere,primo adspectu apparet. Si igitur proponatuf iequatio cubica
*3
-{"
px .— qzzz
o,faciamus
a = ~ et c zzz
Vp
P
et
describamus cissoidem
et rectamhis jequationibus de-
ßnitas
— 17 —
x3
f =
ry = ypr
?
*• P
quo
facio erit abscissa communis
xlongitudo queesita,
qua
radix realis sequationis d( termin
at
ur.Hadem etiani fit
constructioaequationis
X3
jpx -J- £ ZZ;
o.mutata x
in
— x.Ut vero
hae aequationes et problefria de duplicatione eubi, ita etiam
ceteraduaj
etproblema de trisectione anguli magnam inter
sehaben t
convenientiam
eteodem fere
modö construuntur.Ad postremum
nonalienum
essepufamus huncnexum
inter
parabolam et cissoidem
commem orare,quod, si detur parabolay cujus parameter sit aequalis diametro cireuli
qua-druplicato, cujusque axis principalis in abscissarum axenij,
Vertex vero
in coordinatarum originem incidat, in
con-trariam partem excurrens» etquaeratur locus omniumpun-
ctorum, in quibus rectae
peroriginem ducendae, singulis tangentibus perpendiculares, suam qureque tangentem se- cent, erit hic locus cissois, ad eundem circulum perti-
du
nens,
Exterminatis enim
v,t et
— exhis aequationibus,
dt
3
parabolam, functionem ejus derivatam prirai ordinis, tan- gentem et perpendiculum definientibus,
v2
-■{- 4at
= o vdv -f- 2adt = odu dv
y
— — ^ . i;4-
— t - 0dt 1 dt
■ dt
y
~r x — o duprodibit, omnibus idte peractis, sequatio ad Cissoidena
x2 —
ay2 -{- xy2
— o.—(»C jfc».—.