• No results found

MIRACULA Aleletcmatc

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "MIRACULA Aleletcmatc"

Copied!
54
0
0

Loading.... (view fulltext now)

Full text

(1)

3/ DeoDuce &Außicel

MIRACULA

Aleletcmatc

Pbilofophico

levi-ter adumbrata,

6uffragante

AmpliJJl

Ord.

Phtloß

in Alma Mufar. Upfal.

TaUft

ra,

Sub Moderamine

Adm. Rev. Atque Celeberr'imi

VI

R

/,

DN.

MAG.

ERICI

ALSTRIN,

Log. & Metaph.

Prof

Reg.

ér Ord.

Pro Laurea Philofophica,

Placido bonorum examini fubmittit

JOHANNES

NORDMAN

dalekarlus.

In Auditorio Carolino Majori ad d. I.

Junii Anno MDCCXXVIII.

Boris ante meridiemconfuetis.

UPSALIAS,

(2)

S:al R:^E

M:tis

ΜAGN.& RO,FIDEl

Reverendifjmo

PATRl ac DOMINO,

DN.

SVENONI

CAMEEN,

S.S,

Theologie

Doctori

Cele-bratiilimo, InciutapDicecefeos Aro-iienfis Episcopo Eminentiifirno, Venerandi Confiflorii Ecclefiaftici

Pr^sidi

Graviflirno.Gymnaiii

Scholarumque Ephoro

Adcuratiifimo,

MiÉCENATl

PROPENSIS;

SIMO.

Jm/lOs eft, Rcverendtffime P^ilTER, longo nfu

comprobatus,& recepta in coetu Acadcmico corifuetudo, ut3 quilabotes fuos cumerudito orbe courmunicanr,a MagnorumVivorumNominibus

pa-trocinium panter aciplcndorem i

pilsconcilient. Igi-tur cum 6c egofacito agitarém animo, cui

potiiTi-mumhafeemeasdemtracultscogitationes

coniecra-rem ; Fama Nom/ms TuiCe/ebrattjßmt,

necnon gra-lia illa admiranda, quas non (mit Te, in graviflimo

licet munereoccupatiifimum-,

Mufarum deiicias

fa-ftidiie, pernrotus coftfultiififfiuinduxi, easderr>, utut

(3)

norrdebita induftriaexpolitas, MagnoTuoNomine infignire. Fateor equidemnihil, nifiex ipio

iapien-tiaetontehautlum, enuiitiflimisoculisTinslift idebe'«

re; attamen, licnt aromataetjam lacerasveiks

ocio-ratas reddun t; ita fulgentiiTmios Tu& lucis radios,

tenebroiashafcepagellasill liftraturos, cerfitiimeipo

ro

atqueconfido. Suicipe igiturgratiolamanu

mu-nus leviliimum, quod bumillimo roentis affeftu

ad

Tw^genua depono, atqueoculos adhtec mea tenta¬

mina, non fiio pondere, fed pietateauftoris unicc

aertimanda, fariles demitre. Ego, quod mete po-ftulantpartes, Supremum Numendevotiifimis

fulpi-riisvenerabor,utTe, RenjcrendiifimePsiTER, firma

acconftantivaletudine prxditum coelefti robore

ju-duar,adpropugnandamilitantis ecclefixfiiae

pomoe-ria, quo patriae, in hoc temporum xftu laborant!,

velutialutare5c profperum fidusconftanter alluceat.;

atquetandem hoc circulo laboram abfoluto,

exacto-quexrumnols vita: curricuIo,terrenis excelfior,iplö·

que infertus polo, interbeariifimoscoeleftis domici¬

lii incolas veluti fiella luceas in perpetuas

xrernita-tes, & Doftorumlaurea, immarcefcibili glorite Co¬

rona decoratus, Deo j & iupremo animarum Eptfcopo, ChriitoJEfu, ländescanas iem-piternas. Sic voveo

Reverendtjjimi

DQMINl

EP1SC0PI

devotiflimus cliens JOHANNES NORDMAN.

(4)

VIRO Ami

tfiffimo

atque Celeherrhm,

Dn.

Mag.

ANDRE/E

83103Ι®ΒΪΪ/

In Celebri hocce Arhenaeo PhÜoC Praét. Profess. Reg. <5ς Ord. Ρα·

trono fumma animi obfervan*

tia ad cineres proie«

quendo.

VIRO Nobiltffimo,

Dn. ANDREA,

ANGERSTEIN,

Capitaneo Pedeftris Dalekarlorum

Le-gionisStrenuiflimo,Patrono

reve-renter colendo.

Speflatee integriu Dignationis VIRO,

Dn. GUSTAVO MALMIN,

Rationario Officinae Area:

Garpenber-genfis Dexterrimo, Benefaftori plu-rimum hortorando.

Tenncm huncingenii foetum, omniprorfus nitorc tifaria mihi pracftita beneficia> inquecertiliimam

ul-titatis voto ardentiilimo, do, dico,dedico

Celebert* Nobiiiff* Praclariß. atque

(5)

Max. Rev. atque AwplifimoVlRQ,

dn, mag.

petro

tillhö,

Dioecefeos Arofienf.Archiprzep. &

TempliCathedral.ANTiST.longeDii

gniflimo, Synedrii Ecclei. Adsess.

0eniori GraviiTimo, Patrono pia

mente a?ternum devenerando.

Admod. Rev. & PraclariffimoFl RO*

mag. fr

eder

ico

anagrio,

S. Theolog. Lect. in Gymnaf. Arof, Dexterrimo, Vener.

Confift.ADsF.s-sori TEquiftimo, Eccl. Skerik. Pastori

Vigilantiffirno, Promotori

xta-tem colendo.

Vi R O Prudentijßmo,

Dn. andren nordman,

Civi ac Mercatori inter

Hedemoren-fesLaudacifiimo, Fratri longe

Cariftimo

tleftitutum, invcnerabundaementisfignum,

obmul-terioris coirmendationis ipm, cum omnigenx

feli-1

ftetlätißimorumNominum Vefirorum

fimusCultor NORDMAN.

(6)

In Eruditam DiiTertationem

Clariifimi

Candidati,

dn.

johannis

nordman,

De Miracuhs.

PRo

rutilo filtces

ne

auro>

dillos

pro

findo-Sapius ineomtos

prenfat

avara

manus :

Rebus inaudiiis (lotidum

rniracu-la

vulgus

Summa

fubefje

putat, qua ta¬

rnen arte cadunt. Ttic

igitur

quantum

diftent

nunc

ara

lupinis,

Adiraque

non

miris,

auBor

artis eris.

Feftinanterfcripfft

(7)

Xdftv ταοά%%, Χξίςε , τοις εμοις '

7Γόνοις.

ι

h.

I.

Procemialis.

Iis ufurpare; huic non poteft non

éxa&iilimaomnium rerum

harmo-tiia ipfo fole meridiano

longe-cia-nus eiucefcere. Quis enim

pui-cherrimam cceli faciem circumfpi* ciens , infinitum fieliariim

niime-fum, gradum ac ordinem non ad-miretur ? Quis pér ora

&

litora

ξ

roarium

voiirando, prodigiofam

a-quarum rnolein, iuis iinibus inciu-ih mnipotentisDeiope? i ra attentis, faltem

έ® non fugitivis

ocu-Uicunque

gr ave

(8)

o-v

2 «SS ( O )

famabsque ftupore

perluftret

?

Quis

ampliffima terrae fpatia animopro·

ponens ,

ar&um

iingularum

par¬

tium & ineffabilem nexum

nonde-prehendat?

Imo,

quis

totam

hane,

quanta effc, mundi fabricam,

ad-mirabili pulchritudine ac decore

corufcantem ibllerri fedulitate

exa-minans, tanti opificii au$orem& gubernatorern paipare nequeat

?

Atquelicet cläriörlux,per

fa$am

fu-perne

faluberrimam

revelationem,

nobis adfulferic; h#c tarnen

me-morata infinit# virtutis & fapien«

ti# fpecimina, nequaquam

apud

gentiles Deum teftimonii expertem relinquere,aurea ipforum effatalu-eulenter probant atque evincunt.

Ut vero peritusmuficus, in

dui·

cifltmo concentu aliquando

difcre-pantes ionos adbibet; ita accuratas

motus leges , cun&is in orbe re¬

bus femel pofitas, iapienter fufpen*

dere vel variare valet fortiilimus

Dei digitus3 unde opera pr#ter

(9)

con-confuetudinem ftupenda, qua* mi> racula dicuntur, exiiftere folent. In

horum naturam fpecimine Acade-mico inquifiturus, Tuum

Amiciiix-meLe&or,favorem,qua pareil,

re-verentia imploro, ut eum Te pra¬ lles judicem , quem ipie in fimili tiegotio non reeufares. Si forte

rem acu non tetigero,quod inmuU

tis accidere pofTe facilis largior, non ideo conatus meos iiniilre in¬

terpreteris. Praeter enim illud*

quod de eiTentia entisfiniti fit, uc multa ignoret, tirocinium tibi

pro-tnitto, non opus do&is manibus

exaratum.

Th. ii.

Sicut fruftra iunt, qui nodumin fcirpo qua^runt, aut literarum for¬

mas inaqua&ventodefcribuntj ita

circa nominarerum clara & per-fpicua laborare, utilitate

plerürn-que carer. Ne tarnen officio no» ftro defuiiTe videamur,

enodatio-nem vocis, rem tra&andam

(10)

gnantis, paucis

attigiile

nön pös-iiitebit, quo, dimotis fallaciae nu*

bibus, fenius eo clarior eluceicar.

Miraculum itaque a mirando di¬

ctum , quia novitate rei in admira·

tionem rapti homines pierumque

öbftupefcunt, variis

fignificatio-iium nebulis obfeptum eiTe, quivel

a limine fcripta au&orum

ialuta-runt, ignorare nequeunt. Nam

honorifico miraculorum nomine*

nonfolum ornanturopera aiummo

öpifke fa&a,

quorum virtutes tan·»

to magis fufpicere folent mortales*

quanto altiori indagine ipfis inno*

tefcunt, inque iis omnibus ,

prae-ftantiflimum opus, homo, miracut htm miraculorum apud philoiophos

paffim diélusö:); ut &iplendida se-dificiorum molimina

celeberrimo-fum artificum manibus eleganter

Conftruöa: β) verum etjam, quae

praeter naturamfaéla, ob defeäum

vel exceilum partium, monftrare»

(11)

I (oj i T cula a miris, id eft, monftris di&a

exiftimat, y)'& ValeriusMaximus miraculis annumerat,quod Prufi^,

regis Bithyniae filius, pro fuperio-ri ordine dentium unum os

aequa-liter extentum habuerit; quodque

Dripetine, Michridatis filia,

dupli*

ci ordine dentium deformis fuerit,

qua? tarnen ipie pro naturs

ludi-briis agnofcit. J") Pneterea

mira-cula audiunt a&us rariores & in-foliti, qui ex ignorantia

cauiTaruniL

vires naturs fuperare putantur;

quum tamen hi rerum latentium

nodi , per naturalis fcientja?

pr#-cepta, faltem magna ex parte,

fo(-vi acexplicariqueant.

Qmnesh^

iignificationes, quum

χαΒ'άχ.υξολο,-yiav 8c ok sv πλάτsi vocem iiftant, nobis, nifi quatenus

remavendae,

negotium non faceilent.

Illa

au·

tem, qua? in a&u

formali 8c

con-ceptu fuo quidditativo

potentiam

involvit, viribus naturalium agen-tiurn longe

rpajorem, adeqque

foli

(12)

6 K (o) I

Deo omnipotenti tribuendam, cen¬

trum nobis erit, ex quo hic circu-lus defcribendus.

a Caß) Bartholin. Prrf dif}·

acad\

deintell. Pur. ß) Plin. Hiß Mund.

hb.

q6. Cap. <> y) hb, 6·de cau(T,Lat. ling· <T)ZA

i.Cty.

Th, III.

Scopulis itaque &

vadis

jam qua* fidigito defignatis,

naviculamno-ftram vafto hujus argumenti

ocea-no commitrimus , omnium primo demonftraturi, poffibilitatem exil·

llendi rriraculis compete^ieu

fie-ri pcfle, ut exliftant, idque

argu-mentis e ditiflimo philofophia?

pe-nu depromtis. Quam

probandi

viam ingreiTuris, mox in ipio li¬

mine fe obviam fiftit iumma,

in-que omnes partes interminata Nu*

minis potentia, Herculis heroicas vires & Iatifiimos /Enese humeros

multis infinitisquemodis fuperans; cujus tot invenire licet incorru-ptos

(13)

Μ ( ο ) 35 7

ptos teftes atque pnecones, quot

in amplifiimo hujus mundi

fyfte-matemirabilia plasmata exfiftunt.

Quando autem Deo Opt. Max.

infinicam potentiam adfignamus,

innuimus, ipium per maximam

realitatis iua? abundantiam, perque asternam efTentia? a&uofitatem. fa-cere poile omnia, quibas το

livat

fimpliciiter non repugnat.

Abfolu-te vero irnpoiTibilia

, qua? fub

nui-lam omninupotentiam cadere

pos-funt,ab hac a6tivitatris fphaera

pror-ius excludimus , quum potentia?

vocabulum iit relativum, obje&um refpiciens poflibile ; s) poflibilia

autem iunt omnia illa, qua? τ ο

άντι-φατιζόν, hoc eft, terminos in vicem pugnantes ac contrarios

noninvol-vunt. Cetera inter αδύνατα

nume-randa. Etenim hominem rationis

expertem, aut a materia folutum inter entia vera acrealia, inrerum

natura querere & invenire ,

diffi-ciliuseft, quam audire iileiUium,

(14)

$ ^ ro) ι

aut cimmerias tenebras videre;

adeo ut per omnipotentem

Nutni-nis manum nullo modo fabricari

queatens, quodconceptu fuo for¬ mali includat ideam hominis,& ta¬ rnen racione aut corpore careat.

Neque etjam Deus, per inhnitam,

quapoller,virfutem,& κατά tc ΰπερ*

βάλλον της δυνάμεως durSy

quicquam facere poteft, quod, pro» prer adfperfam infirmrtaris labern, aliquam in illo imperfe&ionem

im-portet. Qoum enim omnipotentia,

utpote potentia perfe&iffima, non nifi entis perfe<ftiffimi & omnibus

numeris abioluti attributum fit, vi

mutu! inter eiTentiam & potentiam

refpe&us, nihil per hanc fieri poiTe

exiftimandum eft, quod illius per'

feftioni vei minimum detrahat.

Unde in ipfis etjam facris literis

le-gimus, αδύνατον Deo cenferi

άξνψ

σα oti εαυτόν ζ) aut ψεϋσασΒαι η), Aérea itaque eft philofophia genti-Iium quorundam , Plutarchi atque

^

(15)

— C o ) Ii 9

Plinii, qui a re&o verifatis trami-te aberrantes, otrmipotentiarn Dei hoc argumento impugnare

fufti-nuerunt, quod non poiütfibimor¬

tem confcifcere , aut facere , ut

qui vixit, non vixerir, qui hono-res geiUr, nongeiTerit.B) Sic enim

hoc non

poreilt

, ut ii poffet, mi¬

noris eiletutique poteilatis.i) Hinc

re$e metapbiyficis omnipotentia

i eft ipfa efTentia divina

, quatenus

per eandem Deus poteft facere,

quicquid fieri eftpofiibile, 6cin

ip-fo, ceu agente, nullam

imperie·

flionem importat. κ)

ε)Tücher. Philofiph. Prim. Sed. ι.

Cap. 2.p. 89.

ζ)

2. Tim. 2. 15.

73)

Heb. 6. ig. &) Pltn. Seeund. Hiß.

Münch Lib. 2. cap. 7. /) Auguftin.de

civit. DeiLib. 5. cap· 10.ρ. m, 516. y)

MuJ. infi. Metaph. c.6. §.6.

Th. IV,

Si jam illa, quae fuperiori theii

allata funt, prüfend negotio

(16)

cen-ίο ig§ ( ο }

centur , poffibilitas miraculorum

nobis evincenda, omnibus in

apri-co erit. Aut enim patronis

fenten-tias contraria oftendendum, Deum

per miracula imperfe&iorem

red-di, aut manlfeftam in i is contradi· öionemexfiftere. Quod Γι

prasfta-re nequeant

, miracula dari poiTe,

quovis fcuto Achilleo aut Coloilo

Rhodio firmius manebit. Circa utrumque autem, quum ne

levisii-ma quidem veritatis fpecies appa-reat, aqua ipfis hasret. Etenim

quod ad prius attinet, per miracu¬

la illiquid divinae perfedioni

detra-hi, tam abfonurr, tamque άφιλάσο*

φov eft , ut vel hxc dicentem

pue-ri rideant. Neque enim

impoteri-tior eft Rex & Legislator, qui

le-ges iemel a fe pofitas vel ex parte

commutare vel penitus abrogare

poteft, quam ille, qui ftatuta fua,

maxima neeeftitate exigente,

va-riarenequit. Prasterea

nullaratio-jie exiftimandum eft, majorem

(17)

•Ü ( Ο U

tutem requiri ad leges motus

fu-fpendendas, quam

ad illas ab

ini-tio conftituendas; quafi,fecundum

importunos quorundam

calculos,

ordinariis motibus efficiendis 6c

confervandis exigua

admodum

6c qualiscunque potentia

fufficeret,ad

fola autem miracuia patranda im*

menfa virtus infinitasque vires

ne-cefTaria? torent; quum tarnen

con-ftitutiolegum morusasque rnagnam

acearundem fufpeniio,hoceft,

infi-nitam potentiam requirat«

Neque

proprer manifeftarn aliquam

con-tradi&ionem aßus miraculofi e nu«

mero entium poilibilium excluden*

di func, quippe

cujus

ne

quidem

veftigium in iis adparef. Aue enim

modo confveto aliquid fit, 6c na¬ turale dicitur , aut (upra ordinem

evenit, 6cmiraculum nuneupaturj

nullo autem tempore exftitit, ne¬ que exfiftere poteft a&us , qui or·

dinarium ac miraculofum motum femel6cfimul,eodemmodo6c

(18)

r* §§ c O ) g»

Th. V.

Porro exfiftendi posfibilitatem

miraculis compstere, atque lila in

numero encium poilibilium

collo-canda eile, invi$iiiimo ex divina

libertate deiumto argumenta pro-bamus. Ut vero prudens archice-<Sus femper de ponendo

iolido

fundamento cogitat,· nedomusex-a?diiicata facile convellatur; ita &

noftri officiieft, rem

impudentis-fimorum hominum telis, qui au-lu prorfus nefario omnem

pudo-rem devorarunt, graviflime

peti-tam, prius aheneo rationum mura

munire, quam aliud aliquid, vi confequentice,exinde deducere. in

quo negotio, a rcinori ad

majus

,

a

perfe<äionibus£ncium

creatorum,

ad perfe&iones ipfius Creatorisnos tuto argumentari poile credimus. Etenim unusquisque, qui non

gra-vatur interiora cordis fui, uno fai¬

rem oculo, infpicere , non

poteft

non deprehendere, fe infigni qua# dam

(19)

8 (o) S i*

dam libertate ornatum eile, & ad

unicum agendi modum

minimede-terminatum, eoquod operari

pos-fit & non operari,immo ex duobus

quoque vel pluribus una

oblatis,

quodcunque voluerit, hoc aliove

modooperari. Jarn, Γι imaginem

aut tabulam elegantiflime pidam

ipii piélorinon aliuspr<Eferat,quami is, cui caput eit cerebro vacuuro;

facultates creaturis infitas illarum auftori

denegare,

iummarn non

modo ftultitiam, fed ecjarri

impié-tatem redolet. Qvin potius > quum j vi perfe&iflima? iu^

es-fentiaé , infinita quoque efFetidi

abundantia gaudeat, ad hane vero rite conilituendam omnia attributa compoihbilia neceiTario

requiran-tur, pie ac vere credendum,omnes

creaturarumperfeöiones debere in

gradulonge

eminentiflimo

Creato-ti attribui, hec deeÜe ipfi perfe*

étionem, cujus in entibus creatis veitigia deprehenduntur. Quam

(20)

i4 «i ( σ ) |fr

> -cerfum

igitur eft, Deum intelleélu

fuo fines mundi intueri, ac per τo

βά$ος

γνώσ-εάςάνιχ

λ)

uiiofimplicis-iimo aélu, resomnes, fuis

circum-ilantiis veftiras , cognofcere; tam

firmum quoque nobis manere de¬ bet, eum, ex maxima libertäre,

ö-mnia olim & ab initio feciiTe

&et-jamnum hodie facere, nec minus neceiTario competere voluntati li¬

bertärem, quam intelle&ui

fcien-tiam. λ) Rom. n.v. 35.

Tim Vif

Ex his τΐξογινωσΆομένΜ. loco pra?-miflis liquetv, res omnes, qua? in hoc mundano fyftemate

continen-tur, non casca quadam ac inevita-bili neceffitate , Ted liberrime a

Deo produ&as eile. Quüm enim pnefentes natura leges non cum immutabiii quadam ab voluntatem habitudine ab eiTentia Divina

pro-iiuxerint; neque abfolute

(21)

ϋ ) oc( H IS

rium fuit, ut ab initio ha?, non alia?

leges conflituerentur. Potius exiftirnandum , quia contingentes

funt, illas inter

piures

alias, aeqtie

poiTibiles , plena libertäre

elecias

fuiile ; ideo autem aliquid in fuo

genere mutabile vel immutabiie

cenieri, quia unice hoc modo, non

item alio, poilibüe aut impoffibile

fit. Profe$o, non aiia eil natura4'

ignis, cur caleat, autfaxi, cur de·"

fcendat, aut hominis, curratioci-"

netur & vivat, & generet ex fe"

fimilem ι 5c aliarum rerum,"

quam quod ita juflit Parens"

natura: Γι contrarium jusfifTet,"

5c frigeret ignis, & afcende-11 ret lapis

, & brutum ilupidum"

eilet homo, nec viveret, nec gb"

gneret. ζ) Si dixeric quispiam,

res quidem primitus libere a Deo

produ&as eiTe > jam vero j poil-quam ferne! producla? funt, nori

poiTe nOri)hoC vel illo modoεζ άναγ~

κήζ exfiilere ; non ideoietropamm

(22)

ι6 H ( o ) H

flatuere credar. Argumentum

ip-fi in tantum coiicedimus, in quan-tum aliquas res, vi decreti divini,

pofitishis vel iilis

conditionibns,im-murabilesmanere,certum eft;

quod

quum de omnibus adfirmari ne·

queat, univerfalitas aiTertioriis per iias res deilruitur, quarum curfuin naturalem & motum ordinarium

Deus ab ^ternornutaré

autiufpen-dere, obgravifiimas & maxime

ne-ceiiarias cauilasdecrevit, και hBåfré

παζακελενεται o ηλά^ων τάυες&οα.

„in iis equidem, qua; ad Deurn ,,ipium fpeöant, non poteilnon eä

„velie, qua; ipfius fummae perfe-„&ioni conveniunt; fe.cus enim il

,,resfe haberet, non

eiTetperilclis'

„fimus. In reliquis autem liberta* „tis ea vis eil & efficacia, ut

divi-„na voluntas feipiam determinaré „queat, num agere hoc an inten „mitterevelit, ut vel exipfa mundi

„creatione patet. Nec obilat,

quod

(23)

8 fo)8 i?

ägat. Ut enim huncce ordinem" agendi fapienter quidem , led ta-"

men liberrime, fibiipfe conftituit;"

itaeidem neutiquamCe prorfus al " ligavit, ut nunquam ab eo difce"

dere queat. ζ)" Ex motus

ita-que legibus

pendetnexus

rerum,

üt ob hunc antecedaneum motum,

in hac ftru&ufa , fequancur a&u

ipfo hi & non alii motus. 111«

enim ferne! pofit« funt fons de-terminationis motuum iucceden-tium $ contingentia vero

earun-dem eft fons poilibilitatis miracui

lorum o).

ji)

Tjüljfmg.

dilucid.

Philofopb.

dé Deo <&c. led· ii. c. 111. §.176. v)

Lud. Viv. Comment. tu Augußin. dé ci~

'vit. Dei Lib. V. c. IX. I b. ζ)

Bud-dei Theol. Dogm. lib. 11.c. 1.ξ.

XXVllL

ö)

Bulffing.Jed.

11. c. 11. $. 153.

Th. vir.

Nda lätet nos, Scoicos

aliosque

(24)

vete-ι8 Μ ( o ) ϋ

veterum Philofophos , eo quod

Deum materia? conne&erent, o*

mnem operandi libertatem ei

de-negaffe, ac veluti Gordio nodo

in-nodatum & Parcarum carcereclau*

ium ) vel f3ti vinculis, ut pifcem

nafTe, irretitum concepifTe; adeo»

que per

iiåam quandam

abfolutam neceffitatem , omnes res curfurri

irrevocabilem , ac nulla prorfus vi

rumpendum perpetuo fervaturas

credidifle. Quum autem hoc mo¬ do Numen fua Deitate exuerint,

non alio argumenta , quam ipfa

monftrofa? fententia? άτοτίοι

confu-tandi funt. Adeat, quivolet, Ja

-cobum Thomafium, errores

eo-rum, quo decet, calamo

perftrin-gentern.*) Neque recentiori s*

vo defuerunt, qui eadem

oberra-runt chorda. Inter alios Spino

2a , homo atheus & ipfis faxis

Ii-toribusque dolendus, crambem a

prifcis coquicceptarn

(25)

•81 ( o ) i» ip

UEO, Buddeo σ) & aliis abunde

latisfa&um eft, eum refellere nos

jure fuperiedemus.

Hinc itaque ve! ipfo rutijante

Phoebo clarius eft, Deum iniupe*

rabili fatorum necefiitate

haudqua-quam ita conftringi, ut implicatos

rerum nexus folyere, & ordinera

femei in natura conftitutum mu·

tare nequeat, Jam autem verbo

demonftrandum, illud

absqu^

mi¬

nima Ipfius mutatione fieri. J'Ma-gnam

efTecorporis

folaris in

rester-renas vim ac efficientiam, variae

mutationes, qu® ab ejus influxu dependent, ad oculum

demon-ftrant. Ipfi enim redle tribuimus, quod fiores herbarum arborumque fru&us incrementa feniim

capien-do maturitatem adfequantur

,

at-que inde decidant; itemque poft

aiiquod tempus, veluti Phoenix e

iuis favillis, efflorefcant. Quis

au¬

tem tam crafli ingenii eft, ut

ea-propter ipfi foli aliquam

(26)

ιό «ι C o ; is·

ném adfcribat? Sic quoque

nihil

)*

obftat, quo minus Deus

ordinem

rerum conditarum variare , Teta¬

nien ipfe immutabilis manere pos* fit. Accedit,quod quum nulla, in

quacunque re, mutatio

fiat, nifi

ab

alioaliquo, fortiori qualitate

préedi-to,perhanequoque

ratiofiemre&ii-fime Dei immutabilitatem

ftabili-irus;

idque

eo magis* quo certiuS

conftat, inter ipfam pafiionem &

operationem mutationis maximam efle difFerentiam. Proinde Π Deus*

absquemutationefimpliciillmasfuae

t

eflentia?,hane univerfitatem

conde-re, Sc τοις μή ieri largiri potuitex·

iiftentiam; neque mutatio

prüfen-tisrerum flatus immutabilitatiejus

officere pöteft. Plura pro poflibi» litate miraculorum argumenta bo-nitas* juftitia Sc fapientia Divina nobis fubminiftrant; quum vero

illa, qua; adtulimus, τo in quaftio-ne iatis declararint, his deducendis

1

*

brevitatis Audiofuperfedemus. 7r)

(27)

Dis-*&§ ( ° ) ii

π) Dißert, de IV. Gr<ec.Jetf. pr<ecip.

ς) Introd. in Theol. Ρ. A. e.V. f. II,

σ)de Atheis, &

fuperft.paljtm,

J

Th.

VIII.

Poffibilitatem miraculorum, hoc

modo

Philofophicis rationibus

evi-öam, veriflima eorundem, in na¬

tura rerum, exiiftentia excipit.

Philofophiceenim certum eftdari'c

j

ν poiTe; ied an dentur aut pneftita1'

fint aliquando miracute, idhifto·" rice inveftigandum eil. r) Heic

* vero

prasftaf, aquis limpidiffimis ,

ex ipfo ccelefti fönte hauftis, fitim

reftinguere, quam e ftagnis & la*

eubus ubicunque obviis bibere. Nam praeter icriptores alios,

aqui-bus mentionem miraculorum

pai-fim iilatam deprehendimus,

ir-refragabilia Divini Codicis tefti#

monia hancrem ad oculum demon*

ftrant, evineunt,confirmant. Quis

j

*

enim

in icriptis Θ^πνευςοις

dytrn

τ£ dv&gmw v) npn omnino

(28)

" »a ( o ) Hl

hofpes nefciat, illa pluribus in

lo-eis miraculorum gloria, ceu niti* diffimis gemmis, corufcare? Quis

fervorum Dei,fubAntiquoFcedere

viventium, excellentia opera

igno-rare queat ? Quis δυνάμεις & vir* tutes,initioNoviTeilamenti,aSan-éHifimo Salvatore noftro & Ipfius

difeipulis, toties in hominum gra·

viter adfiiétorum falutem editas,

negare fuftineat? Non föret

diffi-cile,magnum teftimoniorumcumu*

lum e diverfarum aetatum periodis

colligere; quura vero omnia figib

latim expendere neque

necefla-rium fit, neque nobis per

injun-öam brevitatem liceat ,

lum-mam rei, pauca duntaxat

exem-pla adducendo, attingemus.

Quid

operaMofaica

inträiÉgypti

limites,

vulgo plagarura nominibus notifll·

ma; φ)quidialvus Ifraelitarum per rubrum mare tranfitus ; γ)

quid

Mannea pluvia in deferto; φ)

quid

aquas e faxo montis duriifimo fat

(29)

•J8 ( ό ) φ· 25

lientes funt,a) nififtupendaOmni-potentisDei miracula? Nonne fa-rina vidu^ Sareptanas haud

immi-nuca & oleum inconfumtum; a)

nonne filii ipfius defun&i

revo-cariö a mortuis /3), divini quid

& plus quam humanum fpirent? Nonne ianatio leprofi Naama- /

ni Syri per aquas Jordanis, γ)

& confervatio trium virorum in

fornace Babylonica, flagrantiflimis

ignibirs ardente δ), digitum Deide«

fignent? quid tandem de refponfo

Chrifti; τυφλοί άνοίβλέπχσι,

κάί

χωλοί πεξίπατχσι, λεπροί χαλαλίζονται

Χαΐ κωφοί άκύχσι

, νεκροί εγείρονται

adpropofitam ä difcipulis Johannis quasftionerr.; Σύει ο

εξχόμεν(§γ,

Υ)

'έτερον προσδοκώμεν, ε) dicendum? Nonne veram &realem miraculo-rum exfiftentiam in aprico ponit? At cur, inquis , dum in föro

Philofophico

verfaris > au&oritate

ferjpt.iacraepugnas? Quidniautem

(30)

24 Hf/if o ) fg»

licebit, in quaeftione hiftorica ad ejusmodi librum Hiftoricum

pro-vocare , qui omnia credibilitatis

figna

habeat?

Ut

alia

taceam, qui modo diligenter perpenderit, po-pulos, aliis cqteroquin non

fapien-tiores, immo, cum muitis ne qui·

demconferendos, veram & genuin

jiam rationem colendi Deum re$e

cognoviile

&obedienter

fecutos el¬ fe; non

poteft demiraculorum

exfi*

ftentia ullomodo dubitare. Ufenim fruftra dicitur, illos absque

fingu-lari Dei revelatione ceteris faftos eiTeiapientiores;ita

fatendumquo-que eft, eos miraculis, quorum veritatem ipfi vei propriis oculis

vidennt, vel aliunde certo

cogno-verint, commotos, do&rinam ii* bi traditam, ceu vere divinam &e

coeioprofe&am recepiffe. His ita-que ritepenfitaris,exfiftentia mira-culorumanteaforte incredibilis vel

faltem minus probabilis vifa, jam

(31)

iiaüquisfit, quiquidem ipfam

hifto-riχ fidem agnofcat, fed

ftupendos

hofce efle&us ad naturales cauiTas

referatatqueadeo numero

miracu-lorum eximat; huic verbis uno

al-terove , data in (equentibus

occa-fione, occurremus.

τ) Bülff. Diluc. Phtl.f.

II.

c,

V. §.

CCXUL v) 2. Ρet. 1. v. 21. φ) Exod. Cap. 8· 9. 10. φ* 11, χ) ibid. c. 14. φ)ibid.c. 16. ω)ibid. c. 17. et) ι. Reg.

17. β) ibid. γ)2 Reg, 5. δ) Dan. 3.

ξ) Matth.XL 3.4. 5.

Th, IX.

Jam itaque ad nsturam miracq*

lorum enodandam progredientes,

varias de ea do&orum virorurn

fententias deprehendimus. Et quum non ferat inftituti ratio , ut

omnia, quas huc pertinent, perfe-quamur,breviifirna,ve!utinter2eftuj

antesfluåus, navigatione tutiorem

viamdefignabimus. Thomas

Aqui-nas copiofe

oftendit,

illafimpliciter

(32)

ι6 .H ( o ) §§

miracula nominanda eiTe, qua?

di-vinitusfiunt, praeter ordinem

com-muniter in rebus fervatum ,

fimul-quedocet,ad plenam miraculi ratio· nem conftituendam non fufficere, ut aliquid fiat praeter ordinem na¬

turs alicujus particularis, quia fic,

cum aliquis projicit lapidem fur»

fum, miraculum faceret, cum hoc iit prakter ordinem naturae lapidis:

ied ut fiat praeter ordinem totius naturae creata? ζ). Atque-dicet hasc

ipfius definitio videri poflit paullo imperfe&ior, quum, omiiTa

men-tione raritatis, non omnem

reide-fcribendas vim exhauriat; funt ta*

men , qui proilla pugnant, &

ra-ritatem, licet non expreile

memo-ratam , επομένως tarnen & vi

conie-quentiae inde eliciendam, hoc

nixi

argumenta, demonftrant. Quum

enim Deo, perfpicaci providentiae oculo hujus univerfitatis theatrum

infpicientl, & habenas rerum

for-tifllma virtutis fuae manu tra&anti

(33)

placuerit, ex arbitrio plane

liber-rima, ordini primirus inftitutoad· ftringi; ejusdem limites non nifi iumma neceflitate exigente, adeocjj

raro,transgreditur; &confequenter miraculum,quodpraeterhunc.totius

naturaecreataeordinem, fic, raram

omninoa&ionem efleoportet.Quid!

quod ipfe Thomas yj) alio loco

ien-tentiam fuam clarius exponendo

perhibeat, miraculum non modo

efle rem arduam, quae omnemna¬

tur«potentiam fuperat, verum

et-jam pneter fpematque

confuetudi-nem infolenter evenire; adeo-que

non omnem raritatis mentionem

praetermittat. Huiusfententiam fuo

calcuIoconfirmatMufaeus, cuimi-"

raculaadcurateloquendo funtefFe·" &usrariatqueinfoliti, praeteror-'® dinemtotiusnaturae creatae,a Deo'®

produåi &).

ζ) Lib. 3. cont. Gent, cαρ. ιοί. de

mirac.& part. 1.q.CX. η)ρ.ι.q. CK

$) Introd. inTbeolog.Pars Alt. cap- 5*

(34)

*8 gl ίο; g

Th. X.

Monftrum atque propudiumho«

minis Spinoza,

etjam

hac inre

in-eptiilimus veritatis hoftis, nubear¬ gumentorum

Chartas complendo

pertinaciflirne contendit, miracu-lum nihil aliud eile, quam efte&um in cauflis pure naturalibus, licet

nobis mcognitis , fundatum , & confequenter non nifi reipe&ive ad hominum opinionesintelligen· dum. Hinc etjam miracula in

Di-vinisLiteris defcripta male

expli-cando, mteroperanaturs, captutn ingenii humani fuperantia, non

dubitatreferre. Quum enim Deum

cum natura peffime commifceat,

écprsfentem

rerum

ordinem,utpo·

teexperfe$ionenaturae Divinae

ne-ceilario profluentem, sternum,

fi-xum atque immutabilem, multis

verborum lenociniis

comminifca-tur; vi hypothefeosfus, exfiften·

tiam&poflibilitatem miraculorum, genuino

fenfu

expofitorum

, non

(35)

Ü O 1 2 9

1

poteft admittere; adeo ut Deum e

crelotollere,&ipfius naturam

ev-er-tere dicat omnes eos, qui legesna¬

tura? communes per miracula fu·

fpendi reftiffime aflerunt i)t Huic,

qua conceptumrei formalem,

fuc-cinere videtur Malebranchius, qui

per miraculum intelligit

effe&us"

procedentés alegibusgeneralibus,"

quasnaturaliternon cognofcimns."

k) Hobbeiio eft opus Dei,

praeter'*

operationemnatura?, in creatione"

ordinatam, eo fine fa&um, ut co·" gnofcerent ele&i, nuntium a Deou

extraordinarium ad eos ialutiseo "

rum caufTa miiTum eile. λ) Quum

Verohaec definitfograves&letiferos

abioluti decred odores fpargat, me·

dicamine omnino opus habet. Cel. ßuddeus per miraculum,proprieac

irt rigore fumtum, ejusmodi ope¬

rationem intelligit, quarevera na¬ tura? leges, quibustotius

hujusuni-verfi ordo & confervatio innititur,

fafpenduntur^)

W

erenfelfii

de

(36)

fini-*3°' ϋ { o ) Ü

?>tio hxc eft ; miracula iunt opera

?,potentiae divinas exfraordinaria,in

„ienfus

incurrentia,admirationem-3)quevidentium excicantia.v) Dann*

„haweri ita habet: miraculum eft ,,a<ftusverusac iolidus, arduus, fu- (

„pernacuralis, rarus, temere haud „provocabilis, paradoxusjume

evi-,,dens,a Deo vel immediate vel

me-„diate profe&us , ad eftrmgendam

,,hominum infidelitatem & fidei „verae adferrionem ordinatus £)· Quasnam harum definitionum per*

feélifiima fit , non eft difficile vi-

dere.

/) In Tratt. Theol, Pol. deliberX»

Philoj cap.6. K)Colloq. Metaph. 12.p.

490, λ) Leviathancap. 57. pi)de A>

th.eis & Juperfi. v) difjert. 5. p. 105.

ξ) Tom. I. Theol. conlc. part. 11. (pec.

Dipl,

111.

Th. XII,

Ipfa it^que formalis ratio mira*

(37)

culo-Μ C o ) II jr

* culorum

, ex certis affe&ionibus

cognoicenda eft. Primum

requiii-tum eft το ύπεξφυσιχον feu

fuperna-turale , ex quo majeftas miraculi prarcipue effulget. Nam ficuc

cer-tumeft, Deum in mundo exfiftere; ita omni dubiovacat,

effe&uscrea-tam naturam fuperantes, & entium

finitorum viribus fuperiores, eum

iolum au&orem agnofcere. Non

tarnen héec affe<ftio unica &feorfim iumta conceptum miraculi

quiddi-tativum abfolvit; quum ad eundem

plures omnino rcquirantur.

Prae-terea licet propofitio; omne mira-culum eft fupernaturale, verifftma

fit & iua radiet luce: falfa tarnen

evadit,fiiubjetfto&prasdicato

trans-latis ita efferatuf; omne fupernatu¬

rale eft miraculum. Nam dantur

efte&us fupernaturales, qui tarnen ftri&iore fenfu miracula non funt* E. g. quod infantes fpiritu Dei &

, fa.lutaribus baptifmi aquis, a

(38)

( o ) #·

genitis naturae iordibus repufgati

vera militantis ecclefia? membra

evadant: quod peccatores

pcéniten-tesduiciffimisCcEnaeDominiCceepu»

Iisadvitam seternam reficiantur;ftu*

pendaopera funt,qua°iiequecapit nit9intelle&us,nequecreatapotefitia

efficit. Sed quumfrequenterfiant,de

exconfueto mediorum falutis

ordi-ne, miraculis non annumerantuf. Ac fubita fevientis Sauli in fidelem gregis Chrifti paftorem

transmuta-io , eo quod inuiitato dc

evidend

modoperagebatur,föletaTheologté

inter miracula referri o). Igitur

erjam in miraculis neceilaria

cenfe-turraritas qua?dam de iniolentia

fa-6ti. Si enim eorum officium eft s

communem naturaeordinem

inter-rumpere, dc novitate animos

mor-talium obftupefacere; utique

ra-riora eile debent, ne fepius

repe-tita vilefcant, dc fine fuo

excidanf-Etquamvisomnia operaNuminis" divina fint; non tarnen nobis funt<c

(39)

mirabilia omnia. Viteamaquam"

in nobile vinum quotannis muta-"

ri, nemo ftupet; iluperet, ii idu

Densextra ordinem faceret, quod" fecit in nuptiis Cananasis π). Si

ipiila nubium denfitas, in aliquot dies profraéta, caligine ac ipfisiE-gypti tenebris aérem impleret,non·

ne folarern lucem indefeffis votis

morfales expererent?Si ignis inuna

duntaxat mundi plaga exiifteret,

nonne föret nobis auro & argento

pretiofior? Si tmicus fons in tcto orbe reperiretur, nonne iitientes fingulas aquarum guttas

lubentiffi-me pretio redimerent? Jam

vero

quia femper folem vident, ac ignis

& aqua; copia affluunt homines

, quotidiana Dei miracula (utimur

bicijgnificatione

vocis laxiori) non

facilitate fed alliduitate viluere, f) Majus miraculum eft gubernatio"

mundi, quam faturatio 5000 ho-<c

minum de quinque

panibus,

&£c

tarnen iliam nemo miratur, hane"

(40)

$4 Μ ( o ^ §s»

mirantur hornines, non quia ma-(S

jor eft, (ed quia rara: σ)

namra-ritas ipfarebus admirationem

con-ciliat t). Nempe illa efl natura? humana? ratio , ut quam primum

nobisoccurrataliquodiniolitum

ob-je&um, & quodnovum efTe

judica-mus, aut valde differens ab eo ,

quod antea noveramus,

admiratio·

ne quadam δι fluporepercellarrur.

v) Tandem in miraeulis

evideii-tiam requirimus, ut fa&a fenilbus

oblara ac inconfpeilu poiita, clare

ab hominibuspercipiantur. Sienim

externa rerum non ienfibilium eile

debent documenta, fub fenfus ca»

dant neceffe eft : ceteroquin pro non fa&is haberi poiTunt. For

if

we donotjee it, it tito us,as

if

itwere

not, and can beno teftimony nrproof

of any thing,

becaufe

it (elf

β

an

ds

in

need of another Miracle togive

Tefti¬

mony to it, and to prove that ti was wrought; and neither in (criptnre,

norinprofane Authors,norin common

(41)

SK o ) » 3ϊ ufe ofß)eech-,is any thing calPdaMira-de butwhatfallsimder the noticeofour

Jen/es; aMirade

being

nothing elje but

athing roonderfullto fenJe; andthevery

end and

defign

of it, is tobea

Jenftble

proof andconvißtontousofJörnething,

which we donot fee. φ) Hinc Moieti

coram factePharaonis, & Chriftum

arque Apoftolosin confpedtu popu# Ii (igna iua edidiile, multis in locis

facra volumina teftantur. Reliquas

affe&iones, Π qua? fint, quum velut

rivuli ex his fontibus promanent,

ficco pede pr^terire liceat.

o)conf. Dannh.Theol. [ymb. Ρ. AJpec.

Dial.lII.7t)D

annhfpnjp.de

(dsio^Thear-chi£ Art. Ι ζ)Angußjn Pjal. XCPll. σ) ldem 7raci> 24.in Job. τ;ApuLde Deo

Socrat. v)Cart. Paß. anim. τ.art. 53,

φ ) TiUotJorisJermanXI.p.m. 515. Th. XII.

Sequunturjam varia?

miraculo-rurn divifiones paucis

attingenda?.

(42)

Qui-3^ K(o)K

Quidam igituriecundumcertosgra* dusmiraculacontemplari folent: li¬

cet enim ornniaDeo eorundemau-&ori a?quefmt facilia ; nobistarnen rationeefte&us, proutillivel inplu-ribus vel paucioribus natura?vires

fuperant, tion incongrue

majora

«Sc minora appellantur. Sic ma-jus miraculum

dici

poteft,

quod

efca e ccslo depluente Ifraélitas iti defertoiuftentabat, quam quod Elb

am per voracescorvosalebat.

Fi-liarn Jairi virtute verborum

Chri-fti revivifcentem, pro ingenti

mi-raculo agnofcimus; majus tarnen

erat, defun&orum in morte ipfius

reiurre&io. Pari modo

pluralitas&

iublimitas finiumin iapientiaDivina propoiitorum,magnitudinem

mira-culiauget, non quidem rationefa*

pientia; in ie fpe&atae: Ted quia

hoc

velilludopuseandem magisminus«

vedemonftrareconftat.^) Suffium

„gradum, inquit Thomas , inter

„miracula tener, in quibus

aliquid

3 ht a Deo,

quod

natura nunquam

(43)

8 ( o ) SS 37 facere poteft; ut quod fol retroCi cedit & ilat, & märe divifum"

tranfeuntibusiterprsbet.

Quan-"

to aliquid magisremotum eftafa?" culcate naturs, tanto majus mira i'

culum eil. Secundumgradumin"

miraculis tenent illa, in quibus"

Deusaliquid facit,quod natura la-" cere poteft, (ed non

per illum or-"

dinem. Opusnaturs eft, quod"

animal vivit, videt, ambulat; fed"

poft mortem 8c privationem po-"

tentis naturaler non poteft re-"

vivifcere, videre 8c ambulare."

Tertius gradus miraculorum eft," quum Deus lacit, quod confue "

tum eft fieri opcratione naturs^" tarnen absque principiis naturs"

operantibus, ut cum pluit iine" operatione principiorum naturs." ψ) Aiii miracula in abfoluta 8c com

parativa difpefcunt ; quum enim

fubftantis inviiibiles 8c fpirituales

ordinarias ius naturslegesiequen.

do , non raro effeélus- admirabiles

(44)

38 κ f ο ) Jg

cdanr^«/yfjitfVw^&

quoadnoSmira*

cula patrare dicuntur; operarioties

vero, qua?absque omnicauilarnm

iecundarum infiuxu producuncur, adeoque folum Deumau&orem ha-bent, vera & propriamiraculafunt, quibus definitiones fuperius ailatae

& probat# unice compecunt. ω) Unde patet hane eiTe diftinåionem

termini aequivoci in fua aequivo-cata , non diviiionem miracu-lorum proprie & ftrifte fic di&o-rum. Dannhawerus duas

rniracu-lorum clafTes conftituit; illa enim

miracula quib9 visnaturalis &con¬

genita inhibetur,pr/ud£/tw,q-ua?vero

per elevationem ad novam virtu-fem fiunt,

pofitiva

appellat. a) Tan¬ dem miracula dividuntur in imme*

dma, qua? Deus ipie άμεσως

pa-travit, & mediata,, qua; ufu all· cujus inftrumenti ab ipfo edita funt. β)

y}BülffS.2.cap.5§.215. ty)Ub.$.cottt.

Cent,cap-ioh &part. 1 quxft.CKart.

(45)

•I ( 9 ) i 39

ÜX;qihtfl. Lx. art.

II·.

u)conf, Bulff·

hc. c/V. ä) Diß.demirac §. 3. ß)idem

Tbeol.fymb, /ocöäw/*« citato.

Th. XIII,

Sicutfontem, e quo emanarunt,

olent fluentes aqu^e , & fruitus ra-dicem iåpiunt; ica quoque miracu-la eum loquuntur,cui natales &

ori-ginem debeant. Profe&o fiefte&us quafidigito caufTam oftendit,fiopus

opificern defignat ; miracula foli

Deo adfcribenda eile, non aliunde

melius quam ex ipfa eorundem prceftantiaevinci poteft. Nammu#

tareordinem in rebus iemel

ftabili-tum, & pofitas naturs leges

ite-rum fufpendere, ardua res eft

, &

ipfi tancum poflibilis,

quieasomni-potenti fua manuprimituscondidit.

Si mutatiolegum &edi&orum, pu¬ blicaialute & neceffitate exigente,

non ab alio quopiam peragiqueat» quam ab ilio, qui clavum imperi»

(46)

& C o ) üä

tenetj veriifimumquoqueeft,folum - K

univerfi Re&orem infticutum

ordi-nem variare poiTe.HucfaciuntSacrl Codicisteftimonia,gloriam

miracu-lorum foli Deo tribuentia , vindi*

cantia. Sic Piaites

celebratjeho-varn, qui facit γ) nzfr nfctl | Accedic

confeflioMagorumffigypti,

qui in tertioMiraculi Aaronici

imi-tamine deficientes, hoc

iiiuitriili-mum divin# virtutis tropieum

ere-xerunt: sin D\nbtf yny« Nam

1

quod per Dei digiturn nihil aliud intelligatur, quam divina ipfius o-mnipotentia,excoiiatione huj9 loci cum apodidica falvatoris

demon-ftratione, ineptiisPharifasorum

op-poiita, ε) eft manifeftum.

Ma-gnam eife angelorum potentiam, opera ab ipfis edita fatis fuperque

teftantur; finita nihilominus fuis-que limitibuscircumscripta manet.

Non quidem negamusfpirituscrea*

tos, utpote in agendo celerrimos, per cauflas phyficas invicem adpli ·

(47)

Μ ( o ) » 41

catas & combinatas eiiicere poife

multa, noftris viribusfuperiora; il¬

la tamenpro miraculis rigorofi

no-minis minime habenda iunt. Quod

fi quis dixerit, angelos ex iingulari Dei conceflione miracula patrare, vel ialtem id ipfum non poiFe a no-bis abfolute negari; huic ulterius probandum incumbie,illam potefta*

tem aut bonis aut malis conceiTam

eiTe. Qui de malis hoc aiierit,

ju-jftitias & fanflitati divinas maxirne

injurius eft r pofito autem boms hane potentiam aliquando datam

eiTe; nihil tarnen noftne fententiac decedit: Γι enim ex conceihone

di-vina, ucique non ex propriis viri¬

busmiracula laciunt, quumnudam

inftrumenti rationem habeanc; &

confequenter hic honos foli Deo

proprius maneat. Ne autem

vi-dearnur rationum pondere deili-tuti non nifi nugasagere, &fruitra

potentiam patrandi miracula

crea-turis

denegare,

unum tantummodo C 5

(48)

argu-42 ϋ (ο) 1

argumentum , omnes

adverfe

fen-tentiae nervös incifurum, addnce*

ir«us. Q;ium omne ens

agatinquan-tumefladu, «Sc pro rarione iuarum

virium ; nonii.ne Tumma

abfurdita-te dici poteft, creaturam

iubordi·

ne n3furc£ conftitutarn^aliquid präs¬

ter eundern operari, hoceft, face*

re miracnja. CraOlfiimam iraque

cor.rradi&iöaem harcafTerrio

invol-vir, & verifari notiflimi axiomafis; tmpoflibile

eft

i

dem

ßmulejje dr

non

efle,

manifefte repugnar. „PoiTunr qui> },dem angeli majora noftris viribus, ,,ηοη poiTunt

nrajora viribus

natu·

„rae; non igirur rigoroie

didta

pa-„trare poiTunt miracula.

ζ)

γ)Pf

alm.

136.4.

conf.

Pf.

72.18.

$)

Ex"<d.%.15· 8) Lac.11. d)Bülff.S.2.c. 5.

Th. XIV.

Jam paucis quoque illorum

falla¬

da occurrernus, qui omni pudore

depoiito, non erubefcunt

fuperna-turali vento άντιπνέείν, &

circum-ftantias miraculorum S. S. fine de-bita

(49)

jfi ( O ) g 4?

bita attenrione perrepcando, cruda

coquuntdogmata, quib9 haudaliter

acnoxis Sirenes, fplendido verboc

rum adoaratu iimplicioribus inftil

lare conantur, miracula in cauflis

merenaturalibus fundari. Nerope

abutendo hiftoris fide, dicunr ta-villam in aé*'re fpariam nocentiili-ma fcabie/Egyptios infeciilerj);for -tiibimum Eurifiatum in mari rubro

viam lfraelitis aperuiile £) ; ven¬

tum orientalem magnam illam lo-cultarum multitudinem iEgyptiis attulifTeO; calorem Elis nativum demortuum puerum viduae

Sarep-tans vivificalTe x); Chriftum Inro

quodam3c aquis pifcins Siloscsco

exirfo matris uterovifum reftituis-ie λ), qusque funt hujus generis alia. Sed fciant hi tumultuantes

miraculorum hoftes, quorum oculi,

prsnimiafubtilitate, in ipfo foleca·

ligant, ie nondum hunc nodum

fol-vifie; Ted quo enixius fe

expe-dire fatagunt, eo profundius

difft-cultatibus immerguntur. Fatemur lubeni

(50)

44 , μ (©; m

lubetituiime, Deum aliquando in patrandis miraculis, ex iiberrima iua voluntate, inftrumentorumlo-co res naturales adhibuiile ; fed

quod iis eapropter ipfa miracula adicribenda linc, non facilius

no-bis perfuadecur, quam folem media

no&e lucere. Qua enim, qu^fo,

ratione demonftraripoflit favilla?in

aerém fparfae vis naturalis ad pro·

ducendaspuftulas

? Habent quidem venti vehementiores vim maria

commovendi & flu&us excitandi; fed quod iolus flatus Euri, ex flui-diiiimis aquis, in rnari rubro,mu»

ros condiderit, ilne omni

funda-mento dicitur. Ventum

orienta-lem, utpote calidiorem , aliquidad

infe&orum generationem conferre

non quidemabiolute negamus; fed

quod tanta mulcitudo locuftarum» quantäm in rEgypro fuiile legimus,

inträ ^υχβ)jpsgov ipfius infiuxu pro¬

ducta iit, extra planum veritatis tramitem longeabire dicimus.Probetur porro tantamtuifTs vim caloris Eliae,ut anirnam Certiel e corpcre egreiTam

(51)

§s(°)§s v

vocare, acmortuovitam reddere; aut

luti &aquarum pifcinarSiloar>

uthomi-ni carconato, & quidem in eodem tem¬

poris momento, vilum

reilituerepotu-erint. ProfedoIynces hicfiantnoduac,

&Argus ipfe, totuslicet oculeus,

lippit,

tantumque abeft, ut hare omnia

excel-lentiam miraculorumobfeurent,

utpo-tius lucem ipfis ac

fplendoremcoricili-ent.Quiddeftiquedeiis miraculis dicem

dum , quar ad preces piorum edita funt?

Horum caufias naturales, utetjarri no-bis oftendant, jure pöftulamus. Ut jam

lllos filentiotranfeamus, qui

velexcel-lentiae temperamenci

9 vel vi

imagina-tfonis & phantafiar, vel cerebri vitio

miraculaineptiiTimeadfcribunt.Quis

e-nim primo intuitu non videat, eos

i-*

pfos cerebrolaborare ? & ntigas

vende-re, quac quidem facile dici,

fedadca-lendas Grarcas probari pofTunt?

7j)Exod.p. v. 10. B")ibid. c/ip. /4. 21. i)

ibid. ro.14. vS) rReg.

17. 21. λ) Job.ρ.

*

Th XV,

Superefl, ut differentiam intervera

& falfa miracula,

pro rationeinPcitun.

noitri, levi pede pereurramus. Sicut

enim impium eil, miracula velprorfus

(52)

4* 1 ( o ) κ

negare, vel (ecundum cauflas natura¬

les , ubi nullae funt , explicare$ ita

levis & ventoiianimi eft, eadem teme·

rario aufufingere, ubi rationes

opera-tionis moxinveftigare non Vacat. Fa¬

temur admodumdifficileefie veritatem

miraculorum abfolute,&

finefcopofpe-atorum invenire, non

tarnen plane

aJuvctnv· Quamvis enimouid valeant

natura vires, non fit vre tS

άν&ξύύπίνΧ

vyaccurate definire; quid tarnen ferre recuient , non plane latere poteft.

Igitur ficut folent monetarii ad ftateram

nummosprobare i &adcertam Iibram

grefiusformant funambulones; ita

no-bis tutifåmum videtur , ad trutinam

af-feftionum, quasantea tetigimus, illa miracula exigere, dequorum veritate & origine dubirarur , & fi aliquid requifitum deiideretur,tamdiu judicium

fufpendere,donec certoconftet, utrum

lux folaris, an vero planetiea fit? Si

au-tem ad fcopum & finem , quem ipfe

Thavmaturgus intendit, refpiciatur,

fa-cilius miracula dignofcuntur. Illa enim> qua* fiunt in confirmationem do&rinac

coeleftis, quac efleftus veredivinos

o-perantur, & ad infringendam diaboli

potentiam faciunt, vera &afoloDeo

References

Related documents

cia, quae quidem tot tanraque funt, ut a parente indul- gentiifimo plura majoraque profifciici nequeant. Debitas meritasque pro his gratias Tibi rependere mearum non cfl: viriiun,

tu, aut viribus adqvirere potefl, Ted tantum coelefii dono defuper recipit. i) Hinc enim feqvitur, hane, toti mqpdo datam, juflitiam, dum in fpecie qvisqve fibi applicat, eum nihil

tando ; interpres enim erat Deorum , quadratus yero Hermes, quoniam literas,■ muficam, geometriam &amp; pa- latfbram invenit, unde in ejus laudem ita fcribitur: 'Efjutjs. o A tos

Nec obilat, quod heic nobis tis, objicere folét adveriarius dicendo: voluntatem quo- te, que in tali ftatu a ieniibus eile averfam, quippe quae. um tum ab intelle&amp;u non poteft

Dcnna rad målar förträffligt hela handlingens raska

cipue intelligitur Colosfi magnitu- do, quod digiti ejus majores fue-. rint, quam alias integrse

fundamento non dedituitur didin&amp;io hacc inter attributa divina j quod tamen. non in ipfo Deo

When force transducers are used for dynamic measurements the measurement engineer is faced with a difficult question: how should the difference between the static calibration and