3/ DeoDuce &Außicel
MIRACULA
Aleletcmatc
Pbilofophico
levi-ter adumbrata,
6uffragante
AmpliJJl
Ord.
Phtloß
in Alma Mufar. Upfal.
TaUft
ra,Sub Moderamine
Adm. Rev. Atque Celeberr'imi
VI
R/,
DN.
MAG.
ERICI
ALSTRIN,
Log. & Metaph.
Prof
Reg.ér Ord.
Pro Laurea Philofophica,
Placido bonorum examini fubmittit
JOHANNES
NORDMAN
dalekarlus.
In Auditorio Carolino Majori ad d. I.
Junii Anno MDCCXXVIII.
Boris ante meridiemconfuetis.
UPSALIAS,
S:al R:^E
M:tis
ΜAGN.& RO,FIDEl
Reverendifjmo
PATRl ac DOMINO,DN.
SVENONI
CAMEEN,
S.S,
Theologie
Doctori
Cele-bratiilimo, InciutapDicecefeos Aro-iienfis Episcopo Eminentiifirno, Venerandi Confiflorii EcclefiafticiPr^sidi
Graviflirno.Gymnaiii
Scholarumque EphoroAdcuratiifimo,
MiÉCENATl
PROPENSIS;SIMO.
Jm/lOs eft, Rcverendtffime P^ilTER, longo nfu
comprobatus,& recepta in coetu Acadcmico corifuetudo, ut3 quilabotes fuos cumerudito orbe courmunicanr,a MagnorumVivorumNominibus
pa-trocinium panter aciplcndorem i
pilsconcilient. Igi-tur cum 6c egofacito agitarém animo, cui
potiiTi-mumhafeemeasdemtracultscogitationes
coniecra-rem ; Fama Nom/ms TuiCe/ebrattjßmt,
necnon gra-lia illa admiranda, quas non (mit Te, in graviflimo
licet munereoccupatiifimum-,
Mufarum deiicias
fa-ftidiie, pernrotus coftfultiififfiuinduxi, easderr>, utut
norrdebita induftriaexpolitas, MagnoTuoNomine infignire. Fateor equidemnihil, nifiex ipio
iapien-tiaetontehautlum, enuiitiflimisoculisTinslift idebe'«
re; attamen, licnt aromataetjam lacerasveiks
ocio-ratas reddun t; ita fulgentiiTmios Tu& lucis radios,
tenebroiashafcepagellasill liftraturos, cerfitiimeipo
ro
atqueconfido. Suicipe igiturgratiolamanu
mu-nus leviliimum, quod bumillimo roentis affeftu
ad
Tw^genua depono, atqueoculos adhtec mea tenta¬
mina, non fiio pondere, fed pietateauftoris unicc
aertimanda, fariles demitre. Ego, quod mete po-ftulantpartes, Supremum Numendevotiifimis
fulpi-riisvenerabor,utTe, RenjcrendiifimePsiTER, firma
acconftantivaletudine prxditum coelefti robore
ju-duar,adpropugnandamilitantis ecclefixfiiae
pomoe-ria, quo patriae, in hoc temporum xftu laborant!,
velutialutare5c profperum fidusconftanter alluceat.;
atquetandem hoc circulo laboram abfoluto,
exacto-quexrumnols vita: curricuIo,terrenis excelfior,iplö·
que infertus polo, interbeariifimoscoeleftis domici¬
lii incolas veluti fiella luceas in perpetuas
xrernita-tes, & Doftorumlaurea, immarcefcibili glorite Co¬
rona decoratus, Deo j & iupremo animarum Eptfcopo, ChriitoJEfu, ländescanas iem-piternas. Sic voveo
Reverendtjjimi
DQMINl
EP1SC0PIdevotiflimus cliens JOHANNES NORDMAN.
VIRO Ami
tfiffimo
atque Celeherrhm,Dn.
Mag.
ANDRE/E
83103Ι®ΒΪΪ/
In Celebri hocce Arhenaeo PhÜoC Praét. Profess. Reg. <5ς Ord. Ρα·
trono fumma animi obfervan*
tia ad cineres proie«
quendo.
VIRO Nobiltffimo,
Dn. ANDREA,
ANGERSTEIN,
Capitaneo Pedeftris Dalekarlorum
Le-gionisStrenuiflimo,Patrono
reve-renter colendo.
Speflatee integriu Dignationis VIRO,
Dn. GUSTAVO MALMIN,
Rationario Officinae Area:
Garpenber-genfis Dexterrimo, Benefaftori plu-rimum hortorando.
Tenncm huncingenii foetum, omniprorfus nitorc tifaria mihi pracftita beneficia> inquecertiliimam
ul-titatis voto ardentiilimo, do, dico,dedico
Celebert* Nobiiiff* Praclariß. atque
Max. Rev. atque AwplifimoVlRQ,
■
dn, mag.
petro
tillhö,
Dioecefeos Arofienf.Archiprzep. &
TempliCathedral.ANTiST.longeDii
gniflimo, Synedrii Ecclei. Adsess.
0eniori GraviiTimo, Patrono pia
mente a?ternum devenerando.
Admod. Rev. & PraclariffimoFl RO*
mag. fr
eder
ico
anagrio,
S. Theolog. Lect. in Gymnaf. Arof, Dexterrimo, Vener.
Confift.ADsF.s-sori TEquiftimo, Eccl. Skerik. Pastori
Vigilantiffirno, Promotori
xta-tem colendo.
Vi R O Prudentijßmo,
Dn. andren nordman,
Civi ac Mercatori inter
Hedemoren-fesLaudacifiimo, Fratri longe
Cariftimo
tleftitutum, invcnerabundaementisfignum,
obmul-terioris coirmendationis ipm, cum omnigenx
feli-1
ftetlätißimorumNominum Vefirorum
fimusCultor NORDMAN.
In Eruditam DiiTertationem
Clariifimi
Candidati,
dn.
johannis
nordman,
De Miracuhs.
PRo
rutilo filtces
neauro>
dillospro
findo-Sapius ineomtos
prenfat
avaramanus :
Rebus inaudiiis (lotidum
rniracu-la
vulgus
Summa
fubefje
putat, qua ta¬rnen arte cadunt. Ttic
igitur
quantumdiftent
nuncara
lupinis,
Adiraque
nonmiris,
auBor
artis eris.Feftinanterfcripfft
Xdftv ταοά%%, Χξίςε , τοις εμοις '
7Γόνοις.
ι
h.
I.Procemialis.
Iis ufurpare; huic non poteft non
éxa&iilimaomnium rerum
harmo-tiia ipfo fole meridiano
longe-cia-nus eiucefcere. Quis enim
pui-cherrimam cceli faciem circumfpi* ciens , infinitum fieliariim
niime-fum, gradum ac ordinem non ad-miretur ? Quis pér ora
&
litoraξ
roarium
voiirando, prodigiofam
a-quarum rnolein, iuis iinibus inciu-ih mnipotentisDeiope? i ra attentis, faltemέ® non fugitivis
ocu-Uicunque
gr aveo-v
2 «SS ( O )
famabsque ftupore
perluftret
?
Quis
ampliffima terrae fpatia animopro·ponens ,
ar&um
iingularum
par¬tium & ineffabilem nexum
nonde-prehendat?
Imo,quis
totamhane,
quanta effc, mundi fabricam,
ad-mirabili pulchritudine ac decorecorufcantem ibllerri fedulitate
exa-minans, tanti opificii au$orem& gubernatorern paipare nequeat
?
Atquelicet cläriörlux,per
fa$am
fu-perne
faluberrimam
revelationem,
nobis adfulferic; h#c tarnenme-morata infinit# virtutis & fapien«
ti# fpecimina, nequaquam
apud
gentiles Deum teftimonii expertem relinquere,aurea ipforum effatalu-eulenter probant atque evincunt.
Ut vero peritusmuficus, in
dui·
cifltmo concentu aliquando
difcre-pantes ionos adbibet; ita accuratas
motus leges , cun&is in orbe re¬
bus femel pofitas, iapienter fufpen*
dere vel variare valet fortiilimus
Dei digitus3 unde opera pr#ter
con-confuetudinem ftupenda, qua* mi> racula dicuntur, exiiftere folent. In
horum naturam fpecimine Acade-mico inquifiturus, Tuum
Amiciiix-meLe&or,favorem,qua pareil,
re-verentia imploro, ut eum Te pra¬ lles judicem , quem ipie in fimili tiegotio non reeufares. Si forte
rem acu non tetigero,quod inmuU
tis accidere pofTe facilis largior, non ideo conatus meos iiniilre in¬
terpreteris. Praeter enim illud*
quod de eiTentia entisfiniti fit, uc multa ignoret, tirocinium tibi
pro-tnitto, non opus do&is manibus
exaratum.
Th. ii.
Sicut fruftra iunt, qui nodumin fcirpo qua^runt, aut literarum for¬
mas inaqua&ventodefcribuntj ita
circa nominarerum clara & per-fpicua laborare, utilitate
plerürn-que carer. Ne tarnen officio no» ftro defuiiTe videamur,
enodatio-nem vocis, rem tra&andam
gnantis, paucis
attigiile
nön pös-iiitebit, quo, dimotis fallaciae nu*bibus, fenius eo clarior eluceicar.
Miraculum itaque a mirando di¬
ctum , quia novitate rei in admira·
tionem rapti homines pierumque
öbftupefcunt, variis
fignificatio-iium nebulis obfeptum eiTe, quivel
a limine fcripta au&orum
ialuta-runt, ignorare nequeunt. Nam
honorifico miraculorum nomine*
nonfolum ornanturopera aiummo
öpifke fa&a,
quorum virtutes tan·»to magis fufpicere folent mortales*
quanto altiori indagine ipfis inno*
tefcunt, inque iis omnibus ,
prae-ftantiflimum opus, homo, miracut htm miraculorum apud philoiophos
paffim diélusö:); ut &iplendida se-dificiorum molimina
celeberrimo-fum artificum manibus eleganter
Conftruöa: β) verum etjam, quae
praeter naturamfaéla, ob defeäum
vel exceilum partium, monftrare»
I (oj i T cula a miris, id eft, monftris di&a
exiftimat, y)'& ValeriusMaximus miraculis annumerat,quod Prufi^,
regis Bithyniae filius, pro fuperio-ri ordine dentium unum os
aequa-liter extentum habuerit; quodque
Dripetine, Michridatis filia,
dupli*
ci ordine dentium deformis fuerit,
qua? tarnen ipie pro naturs
ludi-briis agnofcit. J") Pneterea
mira-cula audiunt a&us rariores & in-foliti, qui ex ignorantia
cauiTaruniL
vires naturs fuperare putantur;
quum tamen hi rerum latentium
nodi , per naturalis fcientja?
pr#-cepta, faltem magna ex parte,
fo(-vi acexplicariqueant.
Qmnesh^
iignificationes, quum
χαΒ'άχ.υξολο,-yiav 8c ok sv πλάτsi vocem iiftant, nobis, nifi quatenusremavendae,
negotium non faceilent.
Illa
au·tem, qua? in a&u
formali 8c
con-ceptu fuo quidditativo
potentiam
involvit, viribus naturalium agen-tiurn longerpajorem, adeqque
foli
6 K (o) I
Deo omnipotenti tribuendam, cen¬
trum nobis erit, ex quo hic circu-lus defcribendus.
a Caß) Bartholin. Prrf dif}·
acad\
deintell. Pur. ß) Plin. Hiß Mund.
hb.
q6. Cap. <> y) hb, 6·de cau(T,Lat. ling· <T)ZAi.Cty.
8·Th, III.
Scopulis itaque &
vadis
jam qua* fidigito defignatis,naviculamno-ftram vafto hujus argumenti
ocea-no commitrimus , omnium primo demonftraturi, poffibilitatem exil·
llendi rriraculis compete^ieu
fie-ri pcfle, ut exliftant, idque
argu-mentis e ditiflimo philofophia?
pe-nu depromtis. Quam
probandi
viam ingreiTuris, mox in ipio li¬mine fe obviam fiftit iumma,
in-que omnes partes interminata Nu*
minis potentia, Herculis heroicas vires & Iatifiimos /Enese humeros
multis infinitisquemodis fuperans; cujus tot invenire licet incorru-ptos
Μ ( ο ) 35 7
ptos teftes atque pnecones, quot
in amplifiimo hujus mundi
fyfte-matemirabilia plasmata exfiftunt.
Quando autem Deo Opt. Max.
infinicam potentiam adfignamus,
innuimus, ipium per maximam
realitatis iua? abundantiam, perque asternam efTentia? a&uofitatem. fa-cere poile omnia, quibas το
livat
fimpliciiter non repugnat.
Abfolu-te vero irnpoiTibilia
, qua? fub
nui-lam omninupotentiam cadere
pos-funt,ab hac a6tivitatris fphaera
pror-ius excludimus , quum potentia?
vocabulum iit relativum, obje&um refpiciens poflibile ; s) poflibilia
autem iunt omnia illa, qua? τ ο
άντι-φατιζόν, hoc eft, terminos in vicem pugnantes ac contrarios
noninvol-vunt. Cetera inter αδύνατα
nume-randa. Etenim hominem rationis
expertem, aut a materia folutum inter entia vera acrealia, inrerum
natura querere & invenire ,
diffi-ciliuseft, quam audire iileiUium,
$ ^ ro) ι
aut cimmerias tenebras videre;
adeo ut per omnipotentem
Nutni-nis manum nullo modo fabricari
queatens, quodconceptu fuo for¬ mali includat ideam hominis,& ta¬ rnen racione aut corpore careat.
Neque etjam Deus, per inhnitam,
quapoller,virfutem,& κατά tc ΰπερ*
βάλλον της δυνάμεως durSy
quicquam facere poteft, quod, pro» prer adfperfam infirmrtaris labern, aliquam in illo imperfe&ionem
im-portet. Qoum enim omnipotentia,
utpote potentia perfe&iffima, non nifi entis perfe<ftiffimi & omnibus
numeris abioluti attributum fit, vi
mutu! inter eiTentiam & potentiam
refpe&us, nihil per hanc fieri poiTe
exiftimandum eft, quod illius per'
feftioni vei minimum detrahat.
Unde in ipfis etjam facris literis
le-gimus, αδύνατον Deo cenferi
άξνψ
σα oti εαυτόν ζ) aut ψεϋσασΒαι η), Aérea itaque eft philofophia genti-Iium quorundam , Plutarchi atque^
— C o ) Ii 9
Plinii, qui a re&o verifatis trami-te aberrantes, otrmipotentiarn Dei hoc argumento impugnare
fufti-nuerunt, quod non poiütfibimor¬
tem confcifcere , aut facere , ut
qui vixit, non vixerir, qui hono-res geiUr, nongeiTerit.B) Sic enim
hoc non
poreilt
, ut ii poffet, mi¬
noris eiletutique poteilatis.i) Hinc
re$e metapbiyficis omnipotentia
i eft ipfa efTentia divina
, quatenus
per eandem Deus poteft facere,
quicquid fieri eftpofiibile, 6cin
ip-fo, ceu agente, nullam
imperie·
flionem importat. κ)
ε)Tücher. Philofiph. Prim. Sed. ι.
Cap. 2.p. 89.
ζ)
2. Tim. 2. 15.73)
Heb. 6. ig. &) Pltn. Seeund. Hiß.Münch Lib. 2. cap. 7. /) Auguftin.de
civit. DeiLib. 5. cap· 10.ρ. m, 516. y)
MuJ. infi. Metaph. c.6. §.6.
Th. IV,
Si jam illa, quae fuperiori theii
allata funt, prüfend negotio
cen-ίο ig§ ( ο }
centur , poffibilitas miraculorum
nobis evincenda, omnibus in
apri-co erit. Aut enim patronis
fenten-tias contraria oftendendum, Deum
per miracula imperfe&iorem
red-di, aut manlfeftam in i is contradi· öionemexfiftere. Quod Γι
prasfta-re nequeant
, miracula dari poiTe,
quovis fcuto Achilleo aut Coloilo
Rhodio firmius manebit. Circa utrumque autem, quum ne
levisii-ma quidem veritatis fpecies appa-reat, aqua ipfis hasret. Etenim
quod ad prius attinet, per miracu¬
la illiquid divinae perfedioni
detra-hi, tam abfonurr, tamque άφιλάσο*
φov eft , ut vel hxc dicentem
pue-ri rideant. Neque enim
impoteri-tior eft Rex & Legislator, qui
le-ges iemel a fe pofitas vel ex parte
commutare vel penitus abrogare
poteft, quam ille, qui ftatuta fua,
maxima neeeftitate exigente,
va-riarenequit. Prasterea
nullaratio-jie exiftimandum eft, majorem
•Ü ( Ο U
tutem requiri ad leges motus
fu-fpendendas, quam
ad illas ab
ini-tio conftituendas; quafi,fecundumimportunos quorundam
calculos,
ordinariis motibus efficiendis 6c
confervandis exigua
admodum
6c qualiscunque potentiafufficeret,ad
fola autem miracuia patranda im*
menfa virtus infinitasque vires
ne-cefTaria? torent; quum tarnen
con-ftitutiolegum morusasque rnagnam
acearundem fufpeniio,hoceft,
infi-nitam potentiam requirat«
Neque
proprer manifeftarn aliquamcon-tradi&ionem aßus miraculofi e nu«
mero entium poilibilium excluden*
di func, quippe
cujus
nequidem
veftigium in iis adparef. Aue enim
modo confveto aliquid fit, 6c na¬ turale dicitur , aut (upra ordinem
evenit, 6cmiraculum nuneupaturj
nullo autem tempore exftitit, ne¬ que exfiftere poteft a&us , qui or·
dinarium ac miraculofum motum femel6cfimul,eodemmodo6c
r* §§ c O ) g»
Th. V.
Porro exfiftendi posfibilitatem
miraculis compstere, atque lila in
numero encium poilibilium
collo-canda eile, invi$iiiimo ex divina
libertate deiumto argumenta pro-bamus. Ut vero prudens archice-<Sus femper de ponendo
iolido
fundamento cogitat,· nedomusex-a?diiicata facile convellatur; ita &
noftri officiieft, rem
impudentis-fimorum hominum telis, qui au-lu prorfus nefario omnem
pudo-rem devorarunt, graviflime
peti-tam, prius aheneo rationum mura
munire, quam aliud aliquid, vi confequentice,exinde deducere. in
quo negotio, a rcinori ad
majus
,a
perfe<äionibus£ncium
creatorum,ad perfe&iones ipfius Creatorisnos tuto argumentari poile credimus. Etenim unusquisque, qui non
gra-vatur interiora cordis fui, uno fai¬
rem oculo, infpicere , non
poteft
non deprehendere, fe infigni qua# dam8 (o) S i*
dam libertate ornatum eile, & ad
unicum agendi modum
minimede-terminatum, eoquod operari
pos-fit & non operari,immo ex duobus
quoque vel pluribus una
oblatis,
quodcunque voluerit, hoc aliove
modooperari. Jarn, Γι imaginem
aut tabulam elegantiflime pidam
ipii piélorinon aliuspr<Eferat,quami is, cui caput eit cerebro vacuuro;
facultates creaturis infitas illarum auftori
denegare,
iummarn nonmodo ftultitiam, fed ecjarri
impié-tatem redolet. Qvin potius > quum j vi perfe&iflima? iu^
es-fentiaé , infinita quoque efFetidi
abundantia gaudeat, ad hane vero rite conilituendam omnia attributa compoihbilia neceiTario
requiran-tur, pie ac vere credendum,omnes
creaturarumperfeöiones debere in
gradulonge
eminentiflimo
Creato-ti attribui, hec deeÜe ipfi perfe*
étionem, cujus in entibus creatis veitigia deprehenduntur. Quam
i4 «i ( σ ) |fr
> -cerfum
igitur eft, Deum intelleélu
fuo fines mundi intueri, ac per τo
βά$ος
γνώσ-εάςάνιχ
λ)uiiofimplicis-iimo aélu, resomnes, fuis
circum-ilantiis veftiras , cognofcere; tam
firmum quoque nobis manere de¬ bet, eum, ex maxima libertäre,
ö-mnia olim & ab initio feciiTe
&et-jamnum hodie facere, nec minus neceiTario competere voluntati li¬
bertärem, quam intelle&ui
fcien-tiam. λ) Rom. n.v. 35.
Tim Vif
Ex his τΐξογινωσΆομένΜ. loco pra?-miflis liquetv, res omnes, qua? in hoc mundano fyftemate
continen-tur, non casca quadam ac inevita-bili neceffitate , Ted liberrime a
Deo produ&as eile. Quüm enim pnefentes natura leges non cum immutabiii quadam ab voluntatem habitudine ab eiTentia Divina
pro-iiuxerint; neque abfolute
ϋ ) oc( H IS
rium fuit, ut ab initio ha?, non alia?
leges conflituerentur. Potius exiftirnandum , quia contingentes
funt, illas inter
piures
alias, aeqtiepoiTibiles , plena libertäre
elecias
fuiile ; ideo autem aliquid in fuo
genere mutabile vel immutabiie
cenieri, quia unice hoc modo, non
item alio, poilibüe aut impoffibile
fit. Profe$o, non aiia eil natura4'
ignis, cur caleat, autfaxi, cur de·"
fcendat, aut hominis, curratioci-"
netur & vivat, & generet ex fe"
fimilem ι 5c aliarum rerum,"
quam quod ita juflit Parens"
natura: Γι contrarium jusfifTet,"
5c frigeret ignis, & afcende-11 ret lapis
, & brutum ilupidum"
eilet homo, nec viveret, nec gb"
gneret. ζ) Si dixeric quispiam,
res quidem primitus libere a Deo
produ&as eiTe > jam vero j poil-quam ferne! producla? funt, nori
poiTe nOri)hoC vel illo modoεζ άναγ~
κήζ exfiilere ; non ideoietropamm
ι6 H ( o ) H
flatuere credar. Argumentum
ip-fi in tantum coiicedimus, in quan-tum aliquas res, vi decreti divini,
pofitishis vel iilis
conditionibns,im-murabilesmanere,certum eft;
quod
quum de omnibus adfirmari ne·
queat, univerfalitas aiTertioriis per iias res deilruitur, quarum curfuin naturalem & motum ordinarium
Deus ab ^ternornutaré
autiufpen-dere, obgravifiimas & maxime
ne-ceiiarias cauilasdecrevit, και hBåfré
παζακελενεται o ηλά^ων τάυες&οα.
„in iis equidem, qua; ad Deurn ,,ipium fpeöant, non poteilnon eä
„velie, qua; ipfius fummae perfe-„&ioni conveniunt; fe.cus enim il
,,resfe haberet, non
eiTetperilclis'
„fimus. In reliquis autem liberta* „tis ea vis eil & efficacia, ut
divi-„na voluntas feipiam determinaré „queat, num agere hoc an inten „mitterevelit, ut vel exipfa mundi
„creatione patet. Nec obilat,
quod
8 fo)8 i?
ägat. Ut enim huncce ordinem" agendi fapienter quidem , led ta-"
men liberrime, fibiipfe conftituit;"
itaeidem neutiquamCe prorfus al " ligavit, ut nunquam ab eo difce"
dere queat. ζ)" Ex motus
ita-que legibus
pendetnexus
rerum,üt ob hunc antecedaneum motum,
in hac ftru&ufa , fequancur a&u
ipfo hi & non alii motus. 111«
enim ferne! pofit« funt fons de-terminationis motuum iucceden-tium $ contingentia vero
earun-dem eft fons poilibilitatis miracui
lorum o).
ji)
Tjüljfmg.
dilucid.Philofopb.
dé Deo <&c. led· ii. c. 111. §.176. v)Lud. Viv. Comment. tu Augußin. dé ci~
'vit. Dei Lib. V. c. IX. I b. ζ)
Bud-dei Theol. Dogm. lib. 11.c. 1.ξ.
XXVllL
ö)Bulffing.Jed.
11. c. 11. $. 153.Th. vir.
Nda lätet nos, Scoicos
aliosque
vete-ι8 Μ ( o ) ϋ
veterum Philofophos , eo quod
Deum materia? conne&erent, o*
mnem operandi libertatem ei
de-negaffe, ac veluti Gordio nodo
in-nodatum & Parcarum carcereclau*
ium ) vel f3ti vinculis, ut pifcem
nafTe, irretitum concepifTe; adeo»
que per
iiåam quandam
abfolutam neceffitatem , omnes res curfurriirrevocabilem , ac nulla prorfus vi
rumpendum perpetuo fervaturas
credidifle. Quum autem hoc mo¬ do Numen fua Deitate exuerint,
non alio argumenta , quam ipfa
monftrofa? fententia? άτοτίοι
confu-tandi funt. Adeat, quivolet, Ja
-cobum Thomafium, errores
eo-rum, quo decet, calamo
perftrin-gentern.*) Neque recentiori s*
vo defuerunt, qui eadem
oberra-runt chorda. Inter alios Spino
2a , homo atheus & ipfis faxis
Ii-toribusque dolendus, crambem a
prifcis coquicceptarn
•81 ( o ) i» ip
UEO, Buddeo σ) & aliis abunde
latisfa&um eft, eum refellere nos
jure fuperiedemus.
Hinc itaque ve! ipfo rutijante
Phoebo clarius eft, Deum iniupe*
rabili fatorum necefiitate
haudqua-quam ita conftringi, ut implicatos
rerum nexus folyere, & ordinera
femei in natura conftitutum mu·
tare nequeat, Jam autem verbo
demonftrandum, illud
absqu^
mi¬nima Ipfius mutatione fieri. J'Ma-gnam
efTecorporis
folaris inrester-renas vim ac efficientiam, variae
mutationes, qu® ab ejus influxu dependent, ad oculum
demon-ftrant. Ipfi enim redle tribuimus, quod fiores herbarum arborumque fru&us incrementa feniim
capien-do maturitatem adfequantur
,
at-que inde decidant; itemque poft
aiiquod tempus, veluti Phoenix e
iuis favillis, efflorefcant. Quis
au¬
tem tam crafli ingenii eft, ut
ea-propter ipfi foli aliquam
ιό «ι C o ; is·
ném adfcribat? Sic quoque
nihil
)*obftat, quo minus Deus
ordinem
rerum conditarum variare , Teta¬
nien ipfe immutabilis manere pos* fit. Accedit,quod quum nulla, in
quacunque re, mutatio
fiat, nifi
ab
alioaliquo, fortiori qualitate
préedi-to,perhanequoque
ratiofiemre&ii-fime Dei immutabilitatem
ftabili-irus;
idque
eo magis* quo certiuSconftat, inter ipfam pafiionem &
operationem mutationis maximam efle difFerentiam. Proinde Π Deus*
absquemutationefimpliciillmasfuae
teflentia?,hane univerfitatem
conde-re, Sc τοις μή ieri largiri potuitex·
iiftentiam; neque mutatio
prüfen-tisrerum flatus immutabilitatiejus
officere pöteft. Plura pro poflibi» litate miraculorum argumenta bo-nitas* juftitia Sc fapientia Divina nobis fubminiftrant; quum vero
illa, qua; adtulimus, τo in quaftio-ne iatis declararint, his deducendis
1
*brevitatis Audiofuperfedemus. 7r)
Dis-*&§ ( ° ) ii
π) Dißert, de IV. Gr<ec.Jetf. pr<ecip.
ς) Introd. in Theol. Ρ. A. e.V. f. II,
σ)de Atheis, &
fuperft.paljtm,
J
Th.
VIII.
Poffibilitatem miraculorum, hoc
modo
Philofophicis rationibus
evi-öam, veriflima eorundem, in na¬
tura rerum, exiiftentia excipit.
Philofophiceenim certum eftdari'c
j
ν poiTe; ied an dentur aut pneftita1'fint aliquando miracute, idhifto·" rice inveftigandum eil. r) Heic
* vero
prasftaf, aquis limpidiffimis ,
ex ipfo ccelefti fönte hauftis, fitim
reftinguere, quam e ftagnis & la*
eubus ubicunque obviis bibere. Nam praeter icriptores alios,
aqui-bus mentionem miraculorum
pai-fim iilatam deprehendimus,
ir-refragabilia Divini Codicis tefti#
monia hancrem ad oculum demon*
ftrant, evineunt,confirmant. Quis
j
*enim
in icriptis Θ^πνευςοις
dytrn
τ£ dv&gmw v) npn omnino
" »a ( o ) Hl
hofpes nefciat, illa pluribus in
lo-eis miraculorum gloria, ceu niti* diffimis gemmis, corufcare? Quis
fervorum Dei,fubAntiquoFcedere
viventium, excellentia opera
igno-rare queat ? Quis δυνάμεις & vir* tutes,initioNoviTeilamenti,aSan-éHifimo Salvatore noftro & Ipfius
difeipulis, toties in hominum gra·
viter adfiiétorum falutem editas,
negare fuftineat? Non föret
diffi-cile,magnum teftimoniorumcumu*lum e diverfarum aetatum periodis
colligere; quura vero omnia figib
latim expendere neque
necefla-rium fit, neque nobis per
injun-öam brevitatem liceat ,
lum-mam rei, pauca duntaxat
exem-pla adducendo, attingemus.
Quid
operaMofaica
inträiÉgypti
limites,vulgo plagarura nominibus notifll·
ma; φ)quidialvus Ifraelitarum per rubrum mare tranfitus ; γ)
quid
Mannea pluvia in deferto; φ)quid
aquas e faxo montis duriifimo fat•J8 ( ό ) φ· 25
lientes funt,a) nififtupendaOmni-potentisDei miracula? Nonne fa-rina vidu^ Sareptanas haud
immi-nuca & oleum inconfumtum; a)
nonne filii ipfius defun&i
revo-cariö a mortuis /3), divini quid
& plus quam humanum fpirent? Nonne ianatio leprofi Naama- /
ni Syri per aquas Jordanis, γ)
& confervatio trium virorum in
fornace Babylonica, flagrantiflimis
ignibirs ardente δ), digitum Deide«
fignent? quid tandem de refponfo
Chrifti; τυφλοί άνοίβλέπχσι,
κάί
χωλοί πεξίπατχσι, λεπροί χαλαλίζονται
Χαΐ κωφοί άκύχσι
, νεκροί εγείρονται
adpropofitam ä difcipulis Johannis quasftionerr.; Σύει ο
εξχόμεν(§γ,
Υ)'έτερον προσδοκώμεν, ε) dicendum? Nonne veram &realem miraculo-rum exfiftentiam in aprico ponit? At cur, inquis , dum in föro
Philofophico
verfaris > au&oritateferjpt.iacraepugnas? Quidniautem
24 Hf/if o ) fg»
licebit, in quaeftione hiftorica ad ejusmodi librum Hiftoricum
pro-vocare , qui omnia credibilitatis
figna
habeat?
Utalia
taceam, qui modo diligenter perpenderit, po-pulos, aliis cqteroquin nonfapien-tiores, immo, cum muitis ne qui·
demconferendos, veram & genuin
jiam rationem colendi Deum re$e
cognoviile
&obedienter
fecutos el¬ fe; nonpoteft demiraculorum
exfi*ftentia ullomodo dubitare. Ufenim fruftra dicitur, illos absque
fingu-lari Dei revelatione ceteris faftos eiTeiapientiores;ita
fatendumquo-que eft, eos miraculis, quorum veritatem ipfi vei propriis oculis
vidennt, vel aliunde certo
cogno-verint, commotos, do&rinam ii* bi traditam, ceu vere divinam &e
coeioprofe&am recepiffe. His ita-que ritepenfitaris,exfiftentia mira-culorumanteaforte incredibilis vel
faltem minus probabilis vifa, jam
iiaüquisfit, quiquidem ipfam
hifto-riχ fidem agnofcat, fed
ftupendos
hofce efle&us ad naturales cauiTas
referatatqueadeo numero
miracu-lorum eximat; huic verbis uno
al-terove , data in (equentibus
occa-fione, occurremus.
τ) Bülff. Diluc. Phtl.f.
II.
c,V. §.
CCXUL v) 2. Ρet. 1. v. 21. φ) Exod. Cap. 8· 9. 10. φ* 11, χ) ibid. c. 14. φ)ibid.c. 16. ω)ibid. c. 17. et) ι. Reg.17. β) ibid. γ)2 Reg, 5. δ) Dan. 3.
ξ) Matth.XL 3.4. 5.
Th, IX.
Jam itaque ad nsturam miracq*
lorum enodandam progredientes,
varias de ea do&orum virorurn
fententias deprehendimus. Et quum non ferat inftituti ratio , ut
omnia, quas huc pertinent, perfe-quamur,breviifirna,ve!utinter2eftuj
antesfluåus, navigatione tutiorem
viamdefignabimus. Thomas
Aqui-nas copiofe
oftendit,
illafimpliciterι6 .H ( o ) §§
miracula nominanda eiTe, qua?
di-vinitusfiunt, praeter ordinem
com-muniter in rebus fervatum ,
fimul-quedocet,ad plenam miraculi ratio· nem conftituendam non fufficere, ut aliquid fiat praeter ordinem na¬
turs alicujus particularis, quia fic,
cum aliquis projicit lapidem fur»
fum, miraculum faceret, cum hoc iit prakter ordinem naturae lapidis:
ied ut fiat praeter ordinem totius naturae creata? ζ). Atque-dicet hasc
ipfius definitio videri poflit paullo imperfe&ior, quum, omiiTa
men-tione raritatis, non omnem
reide-fcribendas vim exhauriat; funt ta*
men , qui proilla pugnant, &
ra-ritatem, licet non expreile
memo-ratam , επομένως tarnen & vi
conie-quentiae inde eliciendam, hoc
nixi
argumenta, demonftrant. Quum
enim Deo, perfpicaci providentiae oculo hujus univerfitatis theatrum
infpicientl, & habenas rerum
for-tifllma virtutis fuae manu tra&anti
placuerit, ex arbitrio plane
liber-rima, ordini primirus inftitutoad· ftringi; ejusdem limites non nifi iumma neceflitate exigente, adeocjj
raro,transgreditur; &confequenter miraculum,quodpraeterhunc.totius
naturaecreataeordinem, fic, raram
omninoa&ionem efleoportet.Quid!
quod ipfe Thomas yj) alio loco
ien-tentiam fuam clarius exponendo
perhibeat, miraculum non modo
efle rem arduam, quae omnemna¬
tur«potentiam fuperat, verum
et-jam pneter fpematque
confuetudi-nem infolenter evenire; adeo-que
non omnem raritatis mentionem
praetermittat. Huiusfententiam fuo
calcuIoconfirmatMufaeus, cuimi-"
raculaadcurateloquendo funtefFe·" &usrariatqueinfoliti, praeteror-'® dinemtotiusnaturae creatae,a Deo'®
produåi &).
ζ) Lib. 3. cont. Gent, cαρ. ιοί. de
mirac.& part. 1.q.CX. η)ρ.ι.q. CK
$) Introd. inTbeolog.Pars Alt. cap- 5*
*8 gl ίο; g
Th. X.
Monftrum atque propudiumho«
minis Spinoza,
etjam
hac inrein-eptiilimus veritatis hoftis, nubear¬ gumentorum
Chartas complendo
pertinaciflirne contendit, miracu-lum nihil aliud eile, quam efte&um in cauflis pure naturalibus, licetnobis mcognitis , fundatum , & confequenter non nifi reipe&ive ad hominum opinionesintelligen· dum. Hinc etjam miracula in
Di-vinisLiteris defcripta male
expli-cando, mteroperanaturs, captutn ingenii humani fuperantia, non
dubitatreferre. Quum enim Deum
cum natura peffime commifceat,
écprsfentem
rerumordinem,utpo·
teexperfe$ionenaturae Divinae
ne-ceilario profluentem, sternum,
fi-xum atque immutabilem, multis
verborum lenociniis
comminifca-tur; vi hypothefeosfus, exfiften·
tiam&poflibilitatem miraculorum, genuino
fenfu
expofitorum
, nonÜ O 1 2 9
1
poteft admittere; adeo ut Deum e
crelotollere,&ipfius naturam
ev-er-tere dicat omnes eos, qui legesna¬
tura? communes per miracula fu·
fpendi reftiffime aflerunt i)t Huic,
qua conceptumrei formalem,
fuc-cinere videtur Malebranchius, qui
per miraculum intelligit
effe&us"
procedentés alegibusgeneralibus,"quasnaturaliternon cognofcimns."
k) Hobbeiio eft opus Dei,
praeter'*
operationemnatura?, in creatione"
ordinatam, eo fine fa&um, ut co·" gnofcerent ele&i, nuntium a Deou
extraordinarium ad eos ialutiseo "
rum caufTa miiTum eile. λ) Quum
Verohaec definitfograves&letiferos
abioluti decred odores fpargat, me·
dicamine omnino opus habet. Cel. ßuddeus per miraculum,proprieac
irt rigore fumtum, ejusmodi ope¬
rationem intelligit, quarevera na¬ tura? leges, quibustotius
hujusuni-verfi ordo & confervatio innititur,
fafpenduntur^)
W
erenfelfiide
fini-*3°' ϋ { o ) Ü
?>tio hxc eft ; miracula iunt opera
?,potentiae divinas exfraordinaria,in
„ienfus
incurrentia,admirationem-3)quevidentium excicantia.v) Dann*
„haweri ita habet: miraculum eft ,,a<ftusverusac iolidus, arduus, fu- (
„pernacuralis, rarus, temere haud „provocabilis, paradoxusjume
evi-,,dens,a Deo vel immediate vel
me-„diate profe&us , ad eftrmgendam
,,hominum infidelitatem & fidei „verae adferrionem ordinatus £)· Quasnam harum definitionum per*
feélifiima fit , non eft difficile vi- ►
dere.
/) In Tratt. Theol, Pol. deliberX»
Philoj cap.6. K)Colloq. Metaph. 12.p.
490, λ) Leviathancap. 57. pi)de A>
th.eis & Juperfi. v) difjert. 5. p. 105.
ξ) Tom. I. Theol. conlc. part. 11. (pec.
Dipl,
111.
Th. XII,
Ipfa it^que formalis ratio mira*
culo-Μ C o ) II jr
* culorum
, ex certis affe&ionibus
cognoicenda eft. Primum
requiii-tum eft το ύπεξφυσιχον feu
fuperna-turale , ex quo majeftas miraculi prarcipue effulget. Nam ficuc
cer-tumeft, Deum in mundo exfiftere; ita omni dubiovacat,
effe&uscrea-tam naturam fuperantes, & entium
finitorum viribus fuperiores, eum
iolum au&orem agnofcere. Non
tarnen héec affe<ftio unica &feorfim iumta conceptum miraculi
quiddi-tativum abfolvit; quum ad eundem
plures omnino rcquirantur.
Prae-terea licet propofitio; omne mira-culum eft fupernaturale, verifftma
fit & iua radiet luce: falfa tarnen
evadit,fiiubjetfto&prasdicato
trans-latis ita efferatuf; omne fupernatu¬
rale eft miraculum. Nam dantur
efte&us fupernaturales, qui tarnen ftri&iore fenfu miracula non funt* E. g. quod infantes fpiritu Dei &
, fa.lutaribus baptifmi aquis, a
( o ) #·
genitis naturae iordibus repufgati
vera militantis ecclefia? membra
evadant: quod peccatores
pcéniten-tesduiciffimisCcEnaeDominiCceepu»
Iisadvitam seternam reficiantur;ftu*
pendaopera funt,qua°iiequecapit nit9intelle&us,nequecreatapotefitia
efficit. Sed quumfrequenterfiant,de
exconfueto mediorum falutis
ordi-ne, miraculis non annumerantuf. Ac fubita fevientis Sauli in fidelem gregis Chrifti paftorem
transmuta-io , eo quod inuiitato dc
evidend
modoperagebatur,föletaTheologté
inter miracula referri o). Igitur
erjam in miraculis neceilaria
cenfe-turraritas qua?dam de iniolentia
fa-6ti. Si enim eorum officium eft s
communem naturaeordinem
inter-rumpere, dc novitate animos
mor-talium obftupefacere; utique
ra-riora eile debent, ne fepius
repe-tita vilefcant, dc fine fuo
excidanf-Etquamvisomnia operaNuminis" divina fint; non tarnen nobis funt<c
mirabilia omnia. Viteamaquam"
in nobile vinum quotannis muta-"
ri, nemo ftupet; iluperet, ii idu
Densextra ordinem faceret, quod" fecit in nuptiis Cananasis π). Si
ipiila nubium denfitas, in aliquot dies profraéta, caligine ac ipfisiE-gypti tenebris aérem impleret,non·
ne folarern lucem indefeffis votis
morfales expererent?Si ignis inuna
duntaxat mundi plaga exiifteret,
nonne föret nobis auro & argento
pretiofior? Si tmicus fons in tcto orbe reperiretur, nonne iitientes fingulas aquarum guttas
lubentiffi-me pretio redimerent? Jam
vero
quia femper folem vident, ac ignis
& aqua; copia affluunt homines
, quotidiana Dei miracula (utimur
bicijgnificatione
vocis laxiori) nonfacilitate fed alliduitate viluere, f) Majus miraculum eft gubernatio"
mundi, quam faturatio 5000 ho-<c
minum de quinque
panibus,
&£ctarnen iliam nemo miratur, hane"
$4 Μ ( o ^ §s»
mirantur hornines, non quia ma-(S
jor eft, (ed quia rara: σ)
namra-ritas ipfarebus admirationem
con-ciliat t). Nempe illa efl natura? humana? ratio , ut quam primum
nobisoccurrataliquodiniolitum
ob-je&um, & quodnovum efTe
judica-mus, aut valde differens ab eo ,
quod antea noveramus,
admiratio·
ne quadam δι fluporepercellarrur.
v) Tandem in miraeulis
evideii-tiam requirimus, ut fa&a fenilbus
oblara ac inconfpeilu poiita, clare
ab hominibuspercipiantur. Sienim
externa rerum non ienfibilium eile
debent documenta, fub fenfus ca»
dant neceffe eft : ceteroquin pro non fa&is haberi poiTunt. For
if
we donotjee it, it tito us,asif
itwerenot, and can beno teftimony nrproof
of any thing,
becaufe
it (elfβ
ands
inneed of another Miracle togive
Tefti¬
mony to it, and to prove that ti was wrought; and neither in (criptnre,norinprofane Authors,norin common
SK o ) » 3ϊ ufe ofß)eech-,is any thing calPdaMira-de butwhatfallsimder the noticeofour
Jen/es; aMirade
being
nothing elje butathing roonderfullto fenJe; andthevery
end and
defign
of it, is tobeaJenftble
proof andconvißtontousofJörnething,which we donot fee. φ) Hinc Moieti
coram factePharaonis, & Chriftum
arque Apoftolosin confpedtu popu# Ii (igna iua edidiile, multis in locis
facra volumina teftantur. Reliquas
affe&iones, Π qua? fint, quum velut
rivuli ex his fontibus promanent,
ficco pede pr^terire liceat.
o)conf. Dannh.Theol. [ymb. Ρ. AJpec.
Dial.lII.7t)D
annhfpnjp.de
(dsio^Thear-chi£ Art. Ι ζ)Angußjn Pjal. XCPll. σ) ldem 7raci> 24.in Job. τ;ApuLde DeoSocrat. v)Cart. Paß. anim. τ.art. 53,
φ ) TiUotJorisJermanXI.p.m. 515. Th. XII.
Sequunturjam varia?
miraculo-rurn divifiones paucis
attingenda?.
Qui-3^ K(o)K
Quidam igituriecundumcertosgra* dusmiraculacontemplari folent: li¬
cet enim ornniaDeo eorundemau-&ori a?quefmt facilia ; nobistarnen rationeefte&us, proutillivel inplu-ribus vel paucioribus natura?vires
fuperant, tion incongrue
majora
«Sc minora appellantur. Sic ma-jus miraculum
dici
poteft,quod
efca e ccslo depluente Ifraélitas iti defertoiuftentabat, quam quod Elb
am per voracescorvosalebat.
Fi-liarn Jairi virtute verborum
Chri-fti revivifcentem, pro ingenti
mi-raculo agnofcimus; majus tarnen
erat, defun&orum in morte ipfius
reiurre&io. Pari modo
pluralitas&
iublimitas finiumin iapientiaDivina propoiitorum,magnitudinemmira-culiauget, non quidem rationefa*
pientia; in ie fpe&atae: Ted quia
hoc
velilludopuseandem magisminus«vedemonftrareconftat.^) Suffium
„gradum, inquit Thomas , inter
„miracula tener, in quibus
aliquid
3 ht a Deo,
quod
natura nunquam8 ( o ) SS 37 facere poteft; ut quod fol retroCi cedit & ilat, & märe divifum"
tranfeuntibusiterprsbet.
Quan-"to aliquid magisremotum eftafa?" culcate naturs, tanto majus mira i'
culum eil. Secundumgradumin"
miraculis tenent illa, in quibus"
Deusaliquid facit,quod natura la-" cere poteft, (ed non
per illum or-"
dinem. Opusnaturs eft, quod"
animal vivit, videt, ambulat; fed"
poft mortem 8c privationem po-"
tentis naturaler non poteft re-"
vivifcere, videre 8c ambulare."
Tertius gradus miraculorum eft," quum Deus lacit, quod confue "
tum eft fieri opcratione naturs^" tarnen absque principiis naturs"
operantibus, ut cum pluit iine" operatione principiorum naturs." ψ) Aiii miracula in abfoluta 8c com
parativa difpefcunt ; quum enim
fubftantis inviiibiles 8c fpirituales
ordinarias ius naturslegesiequen.
do , non raro effeélus- admirabiles
38 κ f ο ) Jg
cdanr^«/yfjitfVw^&
quoadnoSmira*cula patrare dicuntur; operarioties
vero, qua?absque omnicauilarnm
iecundarum infiuxu producuncur, adeoque folum Deumau&orem ha-bent, vera & propriamiraculafunt, quibus definitiones fuperius ailatae
& probat# unice compecunt. ω) Unde patet hane eiTe diftinåionem
termini aequivoci in fua aequivo-cata , non diviiionem miracu-lorum proprie & ftrifte fic di&o-rum. Dannhawerus duas
rniracu-lorum clafTes conftituit; illa enim
miracula quib9 visnaturalis &con¬
genita inhibetur,pr/ud£/tw,q-ua?vero
per elevationem ad novam virtu-fem fiunt,
pofitiva
appellat. a) Tan¬ dem miracula dividuntur in imme*dma, qua? Deus ipie άμεσως
pa-travit, & mediata,, qua; ufu all· cujus inftrumenti ab ipfo edita funt. β)
y}BülffS.2.cap.5§.215. ty)Ub.$.cottt.
Cent,cap-ioh &part. 1 quxft.CKart.
•I ( 9 ) i 39
ÜX;qihtfl. Lx. art.
II·.
u)conf, Bulff·
hc. c/V. ä) Diß.demirac §. 3. ß)idem
Tbeol.fymb, /ocöäw/*« citato.
Th. XIII,
Sicutfontem, e quo emanarunt,
olent fluentes aqu^e , & fruitus ra-dicem iåpiunt; ica quoque miracu-la eum loquuntur,cui natales &
ori-ginem debeant. Profe&o fiefte&us quafidigito caufTam oftendit,fiopus
opificern defignat ; miracula foli
Deo adfcribenda eile, non aliunde
melius quam ex ipfa eorundem prceftantiaevinci poteft. Nammu#
tareordinem in rebus iemel
ftabili-tum, & pofitas naturs leges
ite-rum fufpendere, ardua res eft
, &
ipfi tancum poflibilis,
quieasomni-potenti fua manuprimituscondidit.
Si mutatiolegum &edi&orum, pu¬ blicaialute & neceffitate exigente,
non ab alio quopiam peragiqueat» quam ab ilio, qui clavum imperi»
4° & C o ) üä
tenetj veriifimumquoqueeft,folum - K
univerfi Re&orem infticutum
ordi-nem variare poiTe.HucfaciuntSacrl Codicisteftimonia,gloriam
miracu-lorum foli Deo tribuentia , vindi*
cantia. Sic Piaites
celebratjeho-varn, qui facit γ) nzfr nfctl | Accedic
confeflioMagorumffigypti,
qui in tertioMiraculi Aaronici
imi-tamine deficientes, hoc
iiiuitriili-mum divin# virtutis tropieum
ere-xerunt: sin D\nbtf yny« Nam
1
quod per Dei digiturn nihil aliud intelligatur, quam divina ipfius o-mnipotentia,excoiiatione huj9 loci cum apodidica falvatoris
demon-ftratione, ineptiisPharifasorum
op-poiita, ε) eft manifeftum.
Ma-gnam eife angelorum potentiam, opera ab ipfis edita fatis fuperque
teftantur; finita nihilominus fuis-que limitibuscircumscripta manet.
Non quidem negamusfpirituscrea*
tos, utpote in agendo celerrimos, per cauflas phyficas invicem adpli ·
Μ ( o ) » 41
catas & combinatas eiiicere poife
multa, noftris viribusfuperiora; il¬
la tamenpro miraculis rigorofi
no-minis minime habenda iunt. Quod
fi quis dixerit, angelos ex iingulari Dei conceflione miracula patrare, vel ialtem id ipfum non poiFe a no-bis abfolute negari; huic ulterius probandum incumbie,illam potefta*
tem aut bonis aut malis conceiTam
eiTe. Qui de malis hoc aiierit,
ju-jftitias & fanflitati divinas maxirne
injurius eft r pofito autem boms hane potentiam aliquando datam
eiTe; nihil tarnen noftne fententiac decedit: Γι enim ex conceihone
di-vina, ucique non ex propriis viri¬
busmiracula laciunt, quumnudam
inftrumenti rationem habeanc; &
confequenter hic honos foli Deo
proprius maneat. Ne autem
vi-dearnur rationum pondere deili-tuti non nifi nugasagere, &fruitra
potentiam patrandi miracula
crea-turis
denegare,
unum tantummodo C 5argu-42 ϋ (ο) 1
argumentum , omnes
adverfe
fen-tentiae nervös incifurum, addnce*
ir«us. Q;ium omne ens
agatinquan-tumefladu, «Sc pro rarione iuarum
virium ; nonii.ne Tumma
abfurdita-te dici poteft, creaturam
iubordi·
ne n3furc£ conftitutarn^aliquid präs¬
ter eundern operari, hoceft, face*
re miracnja. CraOlfiimam iraque
cor.rradi&iöaem harcafTerrio
invol-vir, & verifari notiflimi axiomafis; tmpoflibile
eft
idem
ßmulejje dr
nonefle,
manifefte repugnar. „PoiTunr qui> },dem angeli majora noftris viribus, ,,ηοη poiTunt
nrajora viribus
natu·„rae; non igirur rigoroie
didta
pa-„trare poiTunt miracula.
ζ)
γ)Pf
alm.
136.4.conf.
Pf.
72.18.$)
Ex"<d.%.15· 8) Lac.11. d)Bülff.S.2.c. 5.
Th. XIV.
Jam paucis quoque illorum
falla¬
da occurrernus, qui omni pudore
depoiito, non erubefcunt
fuperna-turali vento άντιπνέείν, &
circum-ftantias miraculorum S. S. fine de-bita
jfi ( O ) g 4?
bita attenrione perrepcando, cruda
coquuntdogmata, quib9 haudaliter
acnoxis Sirenes, fplendido verboc
rum adoaratu iimplicioribus inftil
lare conantur, miracula in cauflis
merenaturalibus fundari. Nerope
abutendo hiftoris fide, dicunr ta-villam in aé*'re fpariam nocentiili-ma fcabie/Egyptios infeciilerj);for -tiibimum Eurifiatum in mari rubro
viam lfraelitis aperuiile £) ; ven¬
tum orientalem magnam illam lo-cultarum multitudinem iEgyptiis attulifTeO; calorem Elis nativum demortuum puerum viduae
Sarep-tans vivificalTe x); Chriftum Inro
quodam3c aquis pifcins Siloscsco
exirfo matris uterovifum reftituis-ie λ), qusque funt hujus generis alia. Sed fciant hi tumultuantes
miraculorum hoftes, quorum oculi,
prsnimiafubtilitate, in ipfo foleca·
ligant, ie nondum hunc nodum
fol-vifie; Ted quo enixius fe
expe-dire fatagunt, eo profundius
difft-cultatibus immerguntur. Fatemur lubeni
44 , μ (©; m
lubetituiime, Deum aliquando in patrandis miraculis, ex iiberrima iua voluntate, inftrumentorumlo-co res naturales adhibuiile ; fed
quod iis eapropter ipfa miracula adicribenda linc, non facilius
no-bis perfuadecur, quam folem media
no&e lucere. Qua enim, qu^fo,
ratione demonftraripoflit favilla?in
aerém fparfae vis naturalis ad pro·
ducendaspuftulas
? Habent quidem venti vehementiores vim mariacommovendi & flu&us excitandi; fed quod iolus flatus Euri, ex flui-diiiimis aquis, in rnari rubro,mu»
ros condiderit, ilne omni
funda-mento dicitur. Ventum
orienta-lem, utpote calidiorem , aliquidad
infe&orum generationem conferre
non quidemabiolute negamus; fed
quod tanta mulcitudo locuftarum» quantäm in rEgypro fuiile legimus,
inträ ^υχβ)jpsgov ipfius infiuxu pro¬
ducta iit, extra planum veritatis tramitem longeabire dicimus.Probetur porro tantamtuifTs vim caloris Eliae,ut anirnam Certiel e corpcre egreiTam
§s(°)§s v
vocare, acmortuovitam reddere; aut
luti &aquarum pifcinarSiloar>
uthomi-ni carconato, & quidem in eodem tem¬
poris momento, vilum
reilituerepotu-erint. ProfedoIynces hicfiantnoduac,
&Argus ipfe, totuslicet oculeus,
lippit,
tantumque abeft, ut hare omnia
excel-lentiam miraculorumobfeurent,
utpo-tius lucem ipfis ac
fplendoremcoricili-ent.Quiddeftiquedeiis miraculis dicem
dum , quar ad preces piorum edita funt?
Horum caufias naturales, utetjarri no-bis oftendant, jure pöftulamus. Ut jam
lllos filentiotranfeamus, qui
velexcel-lentiae temperamenci
9 vel vi
imagina-tfonis & phantafiar, vel cerebri vitio
miraculaineptiiTimeadfcribunt.Quis
e-nim primo intuitu non videat, eos
i-*
pfos cerebrolaborare ? & ntigas
vende-re, quac quidem facile dici,
fedadca-lendas Grarcas probari pofTunt?
7j)Exod.p. v. 10. B")ibid. c/ip. /4. 21. i)
ibid. ro.14. vS) rReg.
17. 21. λ) Job.ρ.
*
Th XV,
Superefl, ut differentiam intervera
& falfa miracula,
pro rationeinPcitun.
noitri, levi pede pereurramus. Sicut
enim impium eil, miracula velprorfus
4* 1 ( o ) κ
negare, vel (ecundum cauflas natura¬
les , ubi nullae funt , explicare$ ita
levis & ventoiianimi eft, eadem teme·
rario aufufingere, ubi rationes
opera-tionis moxinveftigare non Vacat. Fa¬
temur admodumdifficileefie veritatem
miraculorum abfolute,&
finefcopofpe-atorum invenire, non
tarnen plane
aJuvctnv· Quamvis enimouid valeant
natura vires, non fit vre tS
άν&ξύύπίνΧ
vyaccurate definire; quid tarnen ferre recuient , non plane latere poteft.Igitur ficut folent monetarii ad ftateram
nummosprobare i &adcertam Iibram
grefiusformant funambulones; ita
no-bis tutifåmum videtur , ad trutinam
af-feftionum, quasantea tetigimus, illa miracula exigere, dequorum veritate & origine dubirarur , & fi aliquid requifitum deiideretur,tamdiu judicium
fufpendere,donec certoconftet, utrum
lux folaris, an vero planetiea fit? Si
au-tem ad fcopum & finem , quem ipfe
Thavmaturgus intendit, refpiciatur,
fa-cilius miracula dignofcuntur. Illa enim> qua* fiunt in confirmationem do&rinac
coeleftis, quac efleftus veredivinos
o-perantur, & ad infringendam diaboli
potentiam faciunt, vera &afoloDeo