Dg usu,
QUEM
THEOLOGO PRiEBET HISTORIADOGMATUM,
HYPOMNEMATA.QUyE
EX SPEC1ALI SACHTE REGIME MAJESTATIS GRATIA ET
VENIA MAX. VEN. FACULT. TIIEOL. UPSAT,.
P. P.
MAG.
CAROLUS
FR.BJÖRKMAN
s. theol. licent. kt ad reg. gymn, geval. theol. lector
RESPONDENTE
ERICO ABRAHAMO PIHLMAN
Roslago. Stip. Possieth.
IN AUD1T. GUST. DIE XIV MAJI MDCCCXXVIU.
H. A. M. S.
P. I.
UPSALIAlä
I .fl , > * ;? : > \ . ■ ' T ' : v • v • . I a ... A ... <" ". i ?\ ■ . . • . ,o . ..
CONTRACTS- PROSTEN,
KYRKOHERDEN
ÖFVER KNUTBY OCH FARINGE FÖRSAMLINGAR, S. S. THEOLOGIvE CANDIDATEN, PHILOS. MAGISTERN,
HÖGÅREYÖRD1GE OCH IIÖGLARDE
Herr
NILS ABRAHAM
P1HLMAN
SAMT
J1ÖOÅDLA PROSTINNAN
Fru
ELISAB.
CH.
f<')dd
ALMQUIST,
De Huldaste Föräldrar
helgaöt
af
DE USU,
QUEM THEOLOGO
PRiEBETHISTO-RIA
DOGMATUM,
HYPOMNEMATA.ITiftoriam
religionum,
Chriftian®inprimis, plurimum
cuivis generatim offerre utilitatis,
qui tam
providenti®
divin® amorern et
fapientiam,
quam human® natur® in* becillitatem oculis quasifubjectam
velit,Theologo
veropr®fertiin, qui ad veram et
juftam
rerumfcientiam,,
qui-bus opus eft, utipfe
veritates coeleftes accuratecogno-fcat et aliis idonee exponat, pervenire
ftudeat, pro'bus
quisque
hujus
rei arbiter nobis concedat a). Cum eniminter omnes constet, in origine religiouis,
quatenus fieri posfit,
inveftiganda,
utrum infitis animi humanifaculta-tibus,
an revelationi divin®, kxte^oxrjv
fic
dict®,adfcri-batur, hiftoricam in
priinis
fcrutationem esfe adhibendam; eaque fola duce diverfos omnes, qua'cunque ab originere-"
») "Una eß perpetua Eccleßa Dei inde usque a creatione hominis,
tt edita promisftone poft lapfum Ades. Sed doctrina
propagatio
a-lids in aliis politiis fuit, Ac prodeß conßderare Jeriem
h'ßorice, et teflimonia\ in qutbus Deus fe patefecit ab initio, et iram adversus
peccata, et misericordiam erga conVersos declaravit,i Phil. Me-lanchthon, Loci Communes Tbeologici Lipfiae 1548* P- -M4» *
repetantur,
Numen
cognofcendi atque colendi
modos,
eorumque
initia
etfata retegenda esfe
et
declaranda:
ni¬hil
profecto,
praeter
ipfam revelationem fidemque
in
pe-ctore confirmatara, unde clarior laxdisquifitionibus,-quae
res divinasfpectant,
affulgeat, nobis
fuppeditari
posse credimus b). Haec vero laus illi in pritnis debeturhifto-riae
Religionis
Chriftianae parti,
quaedogmata
tractat in libris, quosmerito
aDeo
dictatos
cenferaus,
fcripta;
quaequeeadern mentis humanae
ftudio
inteJlecta,
aucta, corrupta peromnia
tara
Veteris,
quamNovi
Foederis
fiftit faecula. Cum enim nihil
obftet,
quominus rationi, uti revelationis vitaequefpiritualis
organo atque inter¬ pret!,juftum fuum, etfi
limitibus circumfcriptum,
tri-buainus ufum; aperte
etiam
etingenue
confiteamur,
o-portet,hiftoriam,
quae
pericula
digerit,
quaeingenium
humanuni indogmatibus
Scripturae
Sacrae
fecerit
quali-tercunque
explicandis,
fontem esfe notitiarum
Theologo
haud contemnendum.Quid?
quod hane hiftoriam, Hi¬
ftoriam Dogmatumloquor,
tamveritatis coeleftis
difcen-dae et docendae, quam errorum,
quibus femper
in terrispremimur,
retegendorum
et
deponendorum,
praeter
i-pfa
Scripta
Divina
ipfumque
trvev/xec ty\sccXriSeioce,
opti-xnam habemus
magiftram
c).
Eft
igifcur,
quod
ufum Hi¬
fto-b) Cfr. J. L. Mosheim Infticutt. Hiftor. Ecclef. Helmftadii 1764
p. 7 et 8 —
J* M-
Schroeck,
Utkaft
till
Chrift.
Religions
och
För¬
samlingens Hiftoria. (Sfverfjttning m. rr. af Sam,Ödmann.
Upsala1792 p.7 & 8. G. J. Planck,
Einleitung in
dieTheolog.
Wis-fenfehaften. Leipzig J7P4« P» L P« I02.
P. IL
p. 183»Hiftorifche
Theologie.
c) Man fiekt allerdings deutlicher, was man unter
verfchiedeneu
Formen und aus vtrfchitdeuen Geßchtspunkten zu
fehen
bekommt♦ ManUt-ftoriae Dogmatum
in
DoctrinaReligionis Chriftianae
fub-tiliterintelligenda
et tradenda defcribere in animumin-duxerimus, quum
de
notitiis, quibusTheologus
praepa-ratus in ftudiis demumipfarum
veritatum, kutcoeleftium, felici fuccesfu
prcgrediator,
disferere
nobisfuerit
propofitum.
Quoniam
vero materia, quam tra-ctandam fumfimus, tam vaftse fit molis, ut doctius faga-ciusqueejus
examen non paucarumpaginarum anguftiis
coerceatnr, viribus et temporedeficientibus,
non nifi per fumma eundopraecipua
ejus
momenta nobisattingere
liceat.Scientiam, quae
divinas
Jefu Chrifti,
eSacris
Lit-teris hauriendas,fyftematice
et fubtiliter traditdoctri-nas, Tbeologiam Chriftianam dicimus»
Theologum,
quiejusmodi
fcientiam tenet acprofitetur.
Dogmata
nobis funt tam doctrinae fidei Biblicae, quam dehis
identidem orta fectatorumplacita; Hiftoria
Dogmatum, harum do-ctrinarum etplacitorum expofitio
hiftorica.Quae
fivera fit et
perfecta,
etOraculorum
Divinorum faciem fubVet. Teftamenti temporibus primam et antiquam,
quam vel
berzeugungsgründe, die man vielleicht auf dem Wege des
blosftn ei¬
genen Nachdenkens nicht gefunden hätte, und zugleich vielfache
gelt-genheit bekommen, feine Uebtrzeugung an Zweifeln zu prüfen, und
durch Widersprüchen zu befeßigen, auf die
manfonfl fchwerlich
ge-ßosfen fein würde. Planck I.e. P. I. p. 104, Cfr. W. Münscher Handbuch der Chrifti. Dogmengefchichte Marburg 1817 P. I« p. 35»
— J. Aug. Ernksti Oposcula Theologica, Lipsiae
1773. p. 567 feqq. De Theologiae Hiftoricae et Dogmaticse conjungendae
necessitate et
raodo univerfo. — Chr. Fr. Rossler Lehrbegriff ,der Chrifti.
Kir¬ che in den drei erften Jahrhund. Frankfurt am Main 177?. Vorbericht. —
J.C.W. Augusti, De Chriftna Dogmernas Hiftoria. Öfverfittn.
vel revelationibus
divinis,
vel ftudiisJudaeorutn
anteChnftuin, emendat» religionis auctorem, debent, et per-i
fectiorem rerum divinarum, quam
Jefus Chr.
propoiuit,doctrinam
ejusque apud Chriftianos
ante etpoft
confi-gnatam canonem fatafingufaria chronologice
etpraguia-tice, ut
ajunt,
fideliterque
etfine
ul.'o partium ftudio defcribat, oportetd)
Quantum
HiftoriaDogmatum,
qualemdefcripfimus,
commodisTheologi
inferviat, bre-viter, hispraemisfis,
exponerejam
aggredimur.
Utrum
dogmata Religionfs Chriftianae,
in Novo Te-ftamento tradita, originetn a manifeftationibusdivinis,
Judaeis olimconcesfis,
ex parteduxerint,
an immediateper
Jefum Chriftum
aDeo profecta
fint omnia; utrumlibri Veteris Teftamenti facri et
Judaeorum de
iisdemdis-quifitiones ut Chriftianis inutiles
rejiciantur,
an uti pri¬ma rei Chriftianae monutnenta hiftorica adhuc colantnr
et evolvantur, id quod multi
dubitarunt,
quiexcellen-tiaor» et
praeftantiacn
ReJigionis Chriftianae admirantesa-uctori
aliquid fe
detrahere vifi funt, cum nexumquen-dam
ejus
cumimperfectiori Religione
Judaica
admitte-rent
d) rSåfom ^fudijka och Chriftna, hade Religionen och
forfamlin-gen, ftå med hvarandra i det närmafte famband, få kunna ej heller
deras hdfder beqvämligt åt/kiljas'* &c. J. M, Schroecic 1. c» p. 2.
"fgamla Teftamentets heliga fkrifltr innehålls, fåfom kärnan i fitt /kal, det hägre och klarare ljus, hvilktt, fmåningom fårberedt och li-kafom afhåljdt, genom gfefum Chriftum fpriddes i de/shimmel/kt
Jltå-lande glans åfver vertdenS' &c. S. Lundbl ad. Chriftna Religioneng
Hufvudläror. Upfala r825 p. 40, 41. Cfr. W. M. L. de Wjette»
Religion ochTheologie m. m. Stockh. i8i2 p. 188—217. Munscher
l.'c. p. i. feqq Begriff und Umfang der Dogmeogefchichte. G I»
—
$ —
rent hiftoricum, diu disputatum fuit ej. Hane vero con-troveriiani brftariaf quae initia ec fata dogmatum tam
Religionis Judaicae,
quam Chriftianaediligenter
perfequi-tur, facilt? erit diremtura.
Quae fi Religionem
Chriftia-nain, (Viva indole fua nativa et excelfiori, intima cogna. tioneJudaicaui
attingere doceat,hujusque dogmata,
cv.tocs tcd) yMfAAcvTw, divino ita moderante
fpiritu,
adeo
tneliorem in dies induxisfe fortnam, ut, peccatis licet et
erroribus humanis
infeftatae,
originariae tamen, ad incu-nabila protoplastorum datae,perfectioris manifeftationis
reiiquiae fervatae fint et adauetae, novusque fenfiin na-tus fit rernm ordo; fcrntarione hac dogmatum hiftorica
et generali
perfunctus
profirebitur lane,tam origines Re¬ ligionis Cbriftianae
apud
Jtidaeosfapientfsfimi Dei
deberi
curae, qui tanturnmodo fenfitn occoecatos ad lucem
fo-lis reduxerit fereni, quam
praeftantiam
hujus
Religionis
accurata cum Judaica inftitutacoirparatione clarins
in-fpici rectiusque
Deo acceptamreferri
f).Sic
anitnus The-ologi. e) Den kißori/k* fattningen af detta G. Jeflamentets fårhållande till Chriftendomen vilja nufor tiden många neka, lika de gamlaGno-Jlici, hv'.lka åfvenledes icke ville veta af någon gfudaism i
Chrißendo-men. de Wette I. c. p. 206 feq. Mosheim. I. c. p. 89.
/) "Der i den Israelitifka Religton, år fjeifua grundvalen ock
hår, i Chrißendomeu, fjelfva byggnaden." S. Lundrlad. Bih3ng om
gamla Ted. Religion och Heliga Skrifter, I.e. p. 139.
Åftådningen
af den öfverlagsna kraft, medhvilhen Chriflendomen genombryterßfu-daismens trånga ßrankor och ftraxt vid ßtt forfla upträdande,
lika-famfeatrmera vid fitt utbredande, ifvervinner verlden, går alldeles
fårlorad for
den.,
fom fSrkaßar denna hi/Iori/ka jemn/Srelft" nr. m.W, M. L. de Wette I.e. p. 209, 210. Cfr. B. J. Bkhgqutst för¬
nuft och uppenbarelfe. Lund 1826. p.154, 155. J. M. Schroech I.
c. §. 1 Judiffca Religionens flSgtftap med den Chriftna; E. J.
ologi,
origines
Religionis
Chriftianae
inter
Judaeos
dete-gentis
etperfequentis,
veneratione
et amoreDei,
prin-cipio omnis
ftudii Theologici vitali,
magis
perfunditur,
et fons, ex quo interiör dogmatum notitia baurienda fit,
aperitur
g).
Cum igitur
Theologiam Chriftianam conftet
nones-fe
difciplinam
rationis etingenii
humani, quae anotioni-bus folis, qua« fuggesfic
fpeculationis
acouien,effingen-da fit et enucleanda, fed materiem
ejus
ab aU'jtoritate Dei unice esfe deducendam, quidogmata
perJefum
Chri-ftum ftabilita et adauctajam
inVeteri Teftamento,
prin-cipio rei
Chriftianae
hiftorico, proutJudaei
variis notitiis praeparatipuriorum
de Deo
notionum compotes erant,plus
minus obfcure tradiditj cumqueigitur
falutaris
illaJefu Chrifti inftitutio non omnis nova fuerit, fed alia e
libris facris Judaeorum, alia e
difciplina natural!, fic
di-cta, tamquamprimis auditoribus
nota, fumferit: fequituromnino, doctrinas Novi Teftainenti, nifi
praecedentes
re-velationes, quibus ad
Religionem Chriftianam
animiinfor-marentur, earumque
progresfus
vere recteque intelligan-tur, accurate comprehendi nequire.Subtiliorem
igiturReligionis Chriftianae
fcientiam ex vera librorum facro-rum Vet. foederisinterpretatione
etJudaeorum de
Reli-gione fua
disquifitionum
notitia magnam partempende-re, non eft,
quod
negemush).
Nihil
fane rebus diviniscerci
g) Cfr. S.
ö
dmann, Anvisn. att Chr. inråtta Skriftetal. Upsala1822. Bihang Råd och erindringar vid Bibellåsning m. m, p. 65. h) "Etenim fatis conftat eum (Jefum fervatorem) ante, quam
na-tus esset, populo Israelitico multis varitsquefub nominibus promisfum,
certi esfe
poteft,
nili quod
abinfallibili Dei
teftimonroproficifcitur
i).
Hujus
verovim
nonnifi verbis
prophe-tarum etApoftolorura
recteintelligendis
percipimus, quae femper exprioribus revelationibus,
ad incunabulauni-verfi in
ipfa hominis
creationeincipientibus,
earumqueexplicationibus,
divino
moderante fpiritu
profpere
fucce-dentibus, magna ex partedecfarentur,
oportet. Noneft
igitur,quod librorumN.T. facroruro interpretationi
nullamlucem ex Hiftoria
Dogmatum
antea traditorum oflfundi dicas;Spiritus enim Sanctus
peravyxccTccßcca-tv
ingenia,
adftudia nationesque virorum 0eo7jrvguw fe
dimitteret,
ne-cesfe fuit, ut, falvo hominum atnisfae imaginis divinae re-ftituendae defiderio, ruptam eorum cum Deo primam communionem magis
magisque
reftauraret k).
Non
eft,quod
librosVeteris Teftamenti
facrosrefpuas,
religio-nemqueChriftianam excelfioris
esfe contendas indolis, quam quaslucem
aJudaeis
mutuetur;Jefus
enim, cuicre-sub hominum et ceremoniarum typis adumbratumfuisse.
. . . Ea
autem res fecit, ut in illo tum velut transitu t veteris et Mosaicce
disciplins umbris in novam disciplins a Chrifto et Apoftolis propo-nendce lucem multafieret earum figurarum mentio, partim ad
iutetli-gentiam earum tradendam hts, qui antea in tis caligassent, partim ut infundamentis doctrince veteris novee cedificium exftrueretur." J. A.
Ernesti Opufcola Theolog. Lipsiae 1773^.416,417. Cfr. J. F. W.
Thym, Hiftorilk utveckling af Chr. Kyrkan och Rel. iden. öfverf. af C. Chr. Lilljenwalldh. Stockh. 1819. 1 B. p. 3 & 4.
0 Vult Deus mentes nofiras alligatas esse ad suum verbum, et quo cum discessum eft, sequuntur infinita deliria et idola*' Phil.
Melancton, Loci Comm. Theolog. Lipsiae 1548» p-7i2. Cfr.
Coft-cordia Pia. Lipsiae 1677 p. 570.
k) E. J, Almquist Commentarius Upfaliae 1804, p. 22, 23. — M. Wöldike Cotnpend. Theolog. Theticae. Lond. Goth. 1789. p. 23.
-credis,
sfswccre ras y^otCfiecs,inquit
sxstvoct etnv cti potnv^tsr tnsft epa
/).
Non eft, quod Jodaeorum poft
exfilum Ba-bylonicum usquead adventum Cbrifti fpernas
tot resdi-vinas declarandi conamina, tot
fpei fallacis
ludibria; etiatn hoc ftadium rationi humanae, quae fenfim ad altiorae-veheretur,
percurrendum fuit;
neque perhas
tempo-rum infouftas vices priorum oraculorum deletae (ant re-liquiae, nec omni, quam mentibus hominum irdiderat Deus, ulteriusprogrediendi copido
caruitfructu
w, quumdenique, stx eaxctrw rw
rjjuegiw,
luci
maturisipfe
Sol
or-tus eft, certius tandein per vitae
pelagum
oninibusho-minibus monftraturus iter. Ne inuita;
principium
Re-ligionis Chriftianae
iupernaturale Deum
dicimus, natura¬ le Judaismum. Deus igitur, cum in Jefuformam
indu-eret humanam decreta fuaJudaeis
denuo annuntiaturus, vel cumApoftolos
perSpiritum Sanctum
ccelitus de-inisfum in omni daceret veritate, non potuit, nihil licetarbitrio vel auctoritati
cujusdatn
hominis tribueret, quinres cceleftes fub itnaginibus rerum proponeret humana¬
rum, quarum
fublimior
fignificatus
ex genio linguae ac indole temporis etnationis
magnam partem indagetur,opor-0 ''Tro på Herran
£fesum,
omhvilken
allaPropheterna bära
vittnesbörd—och du skallfinna en fårunderlig harmoni emellan Gam-la Tefiamentets utsagor, berättelser
och läror frän får/la bladet
der-aftill det.fifla. B.
J. Bergquist I.
c. p. 127.m) Så entstandferner
durch
combination
derGriechischen
Bildung
mit der Mosaischen Religion und orientalischen IVeisheit eine fei¬nere geijligere
Religionslehre, als deren Representant
hauptsäch¬
lich Philo anzusehen iß." W. M. L. de Wette Lehrbuch der Chr.
Dogmatik. Erftef Theit. Berlin 1813 p. 56. Cfr. J. G. Herder Ideer tiil Mennilkohiftoriens Filosofi, ofvers. Scockh. 1816. 4 D. p. 37. Ph. C. MARHEtNECHE Uuiverfalkirchenhiftorie P. 1. Erlangen 1806. p.