• No results found

De usu, quem theologo præbet historia dogmatum, hypomnemata. Quæ ex speciali sacræ regiæ majestatis gratia et venia max. ven. facult. theol. Upsal. p. p. mag. Carolus. Fr. Björkman ... respondente Erico Abrahamo Pihlman Roslago. Stip. Possieth. In audit.

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "De usu, quem theologo præbet historia dogmatum, hypomnemata. Quæ ex speciali sacræ regiæ majestatis gratia et venia max. ven. facult. theol. Upsal. p. p. mag. Carolus. Fr. Björkman ... respondente Erico Abrahamo Pihlman Roslago. Stip. Possieth. In audit."

Copied!
12
0
0

Loading.... (view fulltext now)

Full text

(1)

Dg usu,

QUEM

THEOLOGO PRiEBET HISTORIA

DOGMATUM,

HYPOMNEMATA.

QUyE

EX SPEC1ALI SACHTE REGIME MAJESTATIS GRATIA ET

VENIA MAX. VEN. FACULT. TIIEOL. UPSAT,.

P. P.

MAG.

CAROLUS

FR.

BJÖRKMAN

s. theol. licent. kt ad reg. gymn, geval. theol. lector

RESPONDENTE

ERICO ABRAHAMO PIHLMAN

Roslago. Stip. Possieth.

IN AUD1T. GUST. DIE XIV MAJI MDCCCXXVIU.

H. A. M. S.

P. I.

UPSALIAlä

(2)

I .fl , > * ;? : > \ . ■ ' T ' : v • v • . I a ... A ... <" ". i ?\ ■ . . • . ,o . ..

(3)

CONTRACTS- PROSTEN,

KYRKOHERDEN

ÖFVER KNUTBY OCH FARINGE FÖRSAMLINGAR, S. S. THEOLOGIvE CANDIDATEN, PHILOS. MAGISTERN,

HÖGÅREYÖRD1GE OCH IIÖGLARDE

Herr

NILS ABRAHAM

P1HLMAN

SAMT

J1ÖOÅDLA PROSTINNAN

Fru

ELISAB.

CH.

f<')dd

ALMQUIST,

De Huldaste Föräldrar

helgaöt

af

(4)
(5)

DE USU,

QUEM THEOLOGO

PRiEBET

HISTO-RIA

DOGMATUM,

HYPOMNEMATA.

ITiftoriam

religionum,

Chriftian®

inprimis, plurimum

cuivis generatim offerre utilitatis,

qui tam

providenti®

divin® amorern et

fapientiam,

quam human® natur® in* becillitatem oculis quasi

fubjectam

velit,

Theologo

vero

pr®fertiin, qui ad veram et

juftam

rerum

fcientiam,,

qui-bus opus eft, ut

ipfe

veritates coeleftes accurate

cogno-fcat et aliis idonee exponat, pervenire

ftudeat, pro'bus

quisque

hujus

rei arbiter nobis concedat a). Cum enim

inter omnes constet, in origine religiouis,

quatenus fieri posfit,

inveftiganda,

utrum infitis animi humani

faculta-tibus,

an revelationi divin®, kxt

e^oxrjv

fic

dict®,

adfcri-batur, hiftoricam in

priinis

fcrutationem esfe adhibendam; eaque fola duce diverfos omnes, qua'cunque ab origine

re-"

») "Una eß perpetua Eccleßa Dei inde usque a creatione hominis,

tt edita promisftone poft lapfum Ades. Sed doctrina

propagatio

a-lids in aliis politiis fuit, Ac prodeß conßderare Jeriem

h'ßorice, et teflimonia\ in qutbus Deus fe patefecit ab initio, et iram adversus

peccata, et misericordiam erga conVersos declaravit,i Phil. Me-lanchthon, Loci Communes Tbeologici Lipfiae 1548* P- -M4» *

(6)

repetantur,

Numen

cognofcendi atque colendi

modos,

eorumque

initia

et

fata retegenda esfe

et

declaranda:

ni¬

hil

profecto,

praeter

ipfam revelationem fidemque

in

pe-ctore confirmatara, unde clarior lax

disquifitionibus,-quae

res divinas

fpectant,

affulgeat, nobis

fuppeditari

posse credimus b). Haec vero laus illi in pritnis debetur

hifto-riae

Religionis

Chriftianae parti,

quae

dogmata

tractat in libris, quos

merito

a

Deo

dictatos

cenferaus,

fcripta;

quaeque

eadern mentis humanae

ftudio

inteJlecta,

aucta, corrupta per

omnia

tara

Veteris,

quam

Novi

Foederis

fiftit faecula. Cum enim nihil

obftet,

quominus rationi, uti revelationis vitaeque

fpiritualis

organo atque inter¬ pret!,

juftum fuum, etfi

limitibus circumfcriptum,

tri-buainus ufum; aperte

etiam

et

ingenue

confiteamur,

o-portet,

hiftoriam,

quae

pericula

digerit,

quae

ingenium

humanuni in

dogmatibus

Scripturae

Sacrae

fecerit

quali-tercunque

explicandis,

fontem esfe notitiarum

Theologo

haud contemnendum.

Quid?

quod hane hiftoriam, Hi¬

ftoriam Dogmatum

loquor,

tam

veritatis coeleftis

difcen-dae et docendae, quam errorum,

quibus femper

in terris

premimur,

retegendorum

et

deponendorum,

praeter

i-pfa

Scripta

Divina

ipfumque

trvev/xec ty\s

ccXriSeioce,

opti-xnam habemus

magiftram

c).

Eft

igifcur,

quod

ufum Hi¬

fto-b) Cfr. J. L. Mosheim Infticutt. Hiftor. Ecclef. Helmftadii 1764

p. 7 et 8 —

J* M-

Schroeck,

Utkaft

till

Chrift.

Religions

och

För¬

samlingens Hiftoria. (Sfverfjttning m. rr. af Sam,

Ödmann.

Upsala

1792 p.7 & 8. G. J. Planck,

Einleitung in

die

Theolog.

Wis-fenfehaften. Leipzig J7P4« P» L P« I02.

P. IL

p. 183»

Hiftorifche

Theologie.

c) Man fiekt allerdings deutlicher, was man unter

verfchiedeneu

Formen und aus vtrfchitdeuen Geßchtspunkten zu

fehen

bekommt♦ Man

(7)

Ut-ftoriae Dogmatum

in

Doctrina

Religionis Chriftianae

fub-tiliter

intelligenda

et tradenda defcribere in animum

in-duxerimus, quum

de

notitiis, quibus

Theologus

praepa-ratus in ftudiis demum

ipfarum

veritatum, kut

coeleftium, felici fuccesfu

prcgrediator,

disferere

nobis

fuerit

propofitum.

Quoniam

vero materia, quam tra-ctandam fumfimus, tam vaftse fit molis, ut doctius faga-ciusque

ejus

examen non paucarum

paginarum anguftiis

coerceatnr, viribus et tempore

deficientibus,

non nifi per fumma eundo

praecipua

ejus

momenta nobis

attingere

liceat.

Scientiam, quae

divinas

Jefu Chrifti,

e

Sacris

Lit-teris hauriendas,

fyftematice

et fubtiliter tradit

doctri-nas, Tbeologiam Chriftianam dicimus»

Theologum,

qui

ejusmodi

fcientiam tenet ac

profitetur.

Dogmata

nobis funt tam doctrinae fidei Biblicae, quam de

his

identidem orta fectatorum

placita; Hiftoria

Dogmatum, harum do-ctrinarum et

placitorum expofitio

hiftorica.

Quae

fi

vera fit et

perfecta,

et

Oraculorum

Divinorum faciem fub

Vet. Teftamenti temporibus primam et antiquam,

quam vel

berzeugungsgründe, die man vielleicht auf dem Wege des

blosftn ei¬

genen Nachdenkens nicht gefunden hätte, und zugleich vielfache

gelt-genheit bekommen, feine Uebtrzeugung an Zweifeln zu prüfen, und

durch Widersprüchen zu befeßigen, auf die

manfonfl fchwerlich

ge-ßosfen fein würde. Planck I.e. P. I. p. 104, Cfr. W. Münscher Handbuch der Chrifti. Dogmengefchichte Marburg 1817 P. I« p. 35»

— J. Aug. Ernksti Oposcula Theologica, Lipsiae

1773. p. 567 feqq. De Theologiae Hiftoricae et Dogmaticse conjungendae

necessitate et

raodo univerfo. — Chr. Fr. Rossler Lehrbegriff ,der Chrifti.

Kir¬ che in den drei erften Jahrhund. Frankfurt am Main 177?. Vorbericht.

J.C.W. Augusti, De Chriftna Dogmernas Hiftoria. Öfverfittn.

(8)

vel revelationibus

divinis,

vel ftudiis

Judaeorutn

ante

Chnftuin, emendat» religionis auctorem, debent, et per-i

fectiorem rerum divinarum, quam

Jefus Chr.

propoiuit,

doctrinam

ejusque apud Chriftianos

ante et

poft

confi-gnatam canonem fata

fingufaria chronologice

et

praguia-tice, ut

ajunt,

fideliterque

et

fine

ul.'o partium ftudio defcribat, oportet

d)

Quantum

Hiftoria

Dogmatum,

qualem

defcripfimus,

commodis

Theologi

inferviat, bre-viter, his

praemisfis,

exponere

jam

aggredimur.

Utrum

dogmata Religionfs Chriftianae,

in Novo Te-ftamento tradita, originetn a manifeftationibus

divinis,

Judaeis olim

concesfis,

ex parte

duxerint,

an immediate

per

Jefum Chriftum

a

Deo profecta

fint omnia; utrum

libri Veteris Teftamenti facri et

Judaeorum de

iisdem

dis-quifitiones ut Chriftianis inutiles

rejiciantur,

an uti pri¬

ma rei Chriftianae monutnenta hiftorica adhuc colantnr

et evolvantur, id quod multi

dubitarunt,

qui

excellen-tiaor» et

praeftantiacn

ReJigionis Chriftianae admirantes

a-uctori

aliquid fe

detrahere vifi funt, cum nexum

quen-dam

ejus

cum

imperfectiori Religione

Judaica

admitte-rent

d) rSåfom ^fudijka och Chriftna, hade Religionen och

forfamlin-gen, ftå med hvarandra i det närmafte famband, få kunna ej heller

deras hdfder beqvämligt åt/kiljas'* &c. J. M, Schroecic 1. c» p. 2.

"fgamla Teftamentets heliga fkrifltr innehålls, fåfom kärnan i fitt /kal, det hägre och klarare ljus, hvilktt, fmåningom fårberedt och li-kafom afhåljdt, genom gfefum Chriftum fpriddes i de/shimmel/kt

Jltå-lande glans åfver vertdenS' &c. S. Lundbl ad. Chriftna Religioneng

Hufvudläror. Upfala r825 p. 40, 41. Cfr. W. M. L. de Wjette»

Religion ochTheologie m. m. Stockh. i8i2 p. 188—217. Munscher

l.'c. p. i. feqq Begriff und Umfang der Dogmeogefchichte. G I»

(9)

$ —

rent hiftoricum, diu disputatum fuit ej. Hane vero con-troveriiani brftariaf quae initia ec fata dogmatum tam

Religionis Judaicae,

quam Chriftianae

diligenter

perfequi-tur, facilt? erit diremtura.

Quae fi Religionem

Chriftia-nain, (Viva indole fua nativa et excelfiori, intima cogna. tione

Judaicaui

attingere doceat,

hujusque dogmata,

cv.tocs tcd) yMfAAcvTw, divino ita moderante

fpiritu,

adeo

tneliorem in dies induxisfe fortnam, ut, peccatis licet et

erroribus humanis

infeftatae,

originariae tamen, ad incu-nabila protoplastorum datae,

perfectioris manifeftationis

reiiquiae fervatae fint et adauetae, novusque fenfiin na-tus fit rernm ordo; fcrntarione hac dogmatum hiftorica

et generali

perfunctus

profirebitur lane,

tam origines Re¬ ligionis Cbriftianae

apud

Jtidaeos

fapientfsfimi Dei

deberi

curae, qui tanturnmodo fenfitn occoecatos ad lucem

fo-lis reduxerit fereni, quam

praeftantiam

hujus

Religionis

accurata cum Judaica inftituta

coirparatione clarins

in-fpici rectiusque

Deo acceptam

referri

f).

Sic

anitnus

The-ologi. e) Den kißori/k* fattningen af detta G. Jeflamentets fårhållande till Chriftendomen vilja nufor tiden många neka, lika de gamla

Gno-Jlici, hv'.lka åfvenledes icke ville veta af någon gfudaism i

Chrißendo-men. de Wette I. c. p. 206 feq. Mosheim. I. c. p. 89.

/) "Der i den Israelitifka Religton, år fjeifua grundvalen ock

hår, i Chrißendomeu, fjelfva byggnaden." S. Lundrlad. Bih3ng om

gamla Ted. Religion och Heliga Skrifter, I.e. p. 139.

Åftådningen

af den öfverlagsna kraft, medhvilhen Chriflendomen genombryter

ßfu-daismens trånga ßrankor och ftraxt vid ßtt forfla upträdande,

lika-famfeatrmera vid fitt utbredande, ifvervinner verlden, går alldeles

fårlorad for

den.,

fom fSrkaßar denna hi/Iori/ka jemn/Srelft" nr. m.

W, M. L. de Wette I.e. p. 209, 210. Cfr. B. J. Bkhgqutst för¬

nuft och uppenbarelfe. Lund 1826. p.154, 155. J. M. Schroech I.

c. §. 1 Judiffca Religionens flSgtftap med den Chriftna; E. J.

(10)

ologi,

origines

Religionis

Chriftianae

inter

Judaeos

dete-gentis

et

perfequentis,

veneratione

et amore

Dei,

prin-cipio omnis

ftudii Theologici vitali,

magis

perfunditur,

et fons, ex quo interiör dogmatum notitia baurienda fit,

aperitur

g).

Cum igitur

Theologiam Chriftianam conftet

non

es-fe

difciplinam

rationis et

ingenii

humani, quae a

notioni-bus folis, qua« fuggesfic

fpeculationis

acouien,

effingen-da fit et enucleanda, fed materiem

ejus

ab aU'jtoritate Dei unice esfe deducendam, qui

dogmata

per

Jefum

Chri-ftum ftabilita et adaucta

jam

in

Veteri Teftamento,

prin-cipio rei

Chriftianae

hiftorico, prout

Judaei

variis notitiis praeparati

puriorum

de Deo

notionum compotes erant,

plus

minus obfcure tradiditj cumque

igitur

falutaris

illa

Jefu Chrifti inftitutio non omnis nova fuerit, fed alia e

libris facris Judaeorum, alia e

difciplina natural!, fic

di-cta, tamquam

primis auditoribus

nota, fumferit: fequitur

omnino, doctrinas Novi Teftainenti, nifi

praecedentes

re-velationes, quibus ad

Religionem Chriftianam

animi

infor-marentur, earumque

progresfus

vere recteque

intelligan-tur, accurate comprehendi nequire.

Subtiliorem

igitur

Religionis Chriftianae

fcientiam ex vera librorum facro-rum Vet. foederis

interpretatione

et

Judaeorum de

Reli-gione fua

disquifitionum

notitia magnam partem

pende-re, non eft,

quod

negemus

h).

Nihil

fane rebus divinis

cerci

g) Cfr. S.

ö

dmann, Anvisn. att Chr. inråtta Skriftetal. Upsala

1822. Bihang Råd och erindringar vid Bibellåsning m. m, p. 65. h) "Etenim fatis conftat eum (Jefum fervatorem) ante, quam

na-tus esset, populo Israelitico multis varitsquefub nominibus promisfum,

(11)

certi esfe

poteft,

nili quod

ab

infallibili Dei

teftimonro

proficifcitur

i).

Hujus

vero

vim

non

nifi verbis

prophe-tarum et

Apoftolorura

recte

intelligendis

percipimus, quae femper ex

prioribus revelationibus,

ad incunabula

uni-verfi in

ipfa hominis

creatione

incipientibus,

earumque

explicationibus,

divino

moderante fpiritu

profpere

fucce-dentibus, magna ex parte

decfarentur,

oportet. Non

eft

igitur,

quod librorumN.T. facroruro interpretationi

nullam

lucem ex Hiftoria

Dogmatum

antea traditorum oflfundi dicas;

Spiritus enim Sanctus

per

avyxccTccßcca-tv

ingenia,

ad

ftudia nationesque virorum 0eo7jrvguw fe

dimitteret,

ne-cesfe fuit, ut, falvo hominum atnisfae imaginis divinae re-ftituendae defiderio, ruptam eorum cum Deo primam communionem magis

magisque

reftauraret k).

Non

eft,

quod

libros

Veteris Teftamenti

facros

refpuas,

religio-nemque

Chriftianam excelfioris

esfe contendas indolis, quam quas

lucem

a

Judaeis

mutuetur;

Jefus

enim, cui

cre-sub hominum et ceremoniarum typis adumbratumfuisse.

. . . Ea

autem res fecit, ut in illo tum velut transitu t veteris et Mosaicce

disciplins umbris in novam disciplins a Chrifto et Apoftolis propo-nendce lucem multafieret earum figurarum mentio, partim ad

iutetli-gentiam earum tradendam hts, qui antea in tis caligassent, partim ut infundamentis doctrince veteris novee cedificium exftrueretur." J. A.

Ernesti Opufcola Theolog. Lipsiae 1773^.416,417. Cfr. J. F. W.

Thym, Hiftorilk utveckling af Chr. Kyrkan och Rel. iden. öfverf. af C. Chr. Lilljenwalldh. Stockh. 1819. 1 B. p. 3 & 4.

0 Vult Deus mentes nofiras alligatas esse ad suum verbum, et quo cum discessum eft, sequuntur infinita deliria et idola*' Phil.

Melancton, Loci Comm. Theolog. Lipsiae 1548» p-7i2. Cfr.

Coft-cordia Pia. Lipsiae 1677 p. 570.

k) E. J, Almquist Commentarius Upfaliae 1804, p. 22, 23. — M. Wöldike Cotnpend. Theolog. Theticae. Lond. Goth. 1789. p. 23.

(12)

-credis,

sfswccre ras y^otCfiecs,

inquit

sxstvoct etnv cti potnv^tsr t

nsft epa

/).

Non eft, quod Jodaeorum poft

exfilum Ba-bylonicum usque

ad adventum Cbrifti fpernas

tot res

di-vinas declarandi conamina, tot

fpei fallacis

ludibria; etiatn hoc ftadium rationi humanae, quae fenfim ad altiora

e-veheretur,

percurrendum fuit;

neque per

has

tempo-rum infouftas vices priorum oraculorum deletae (ant re-liquiae, nec omni, quam mentibus hominum irdiderat Deus, ulterius

progrediendi copido

caruitfructu

w, quum

denique, stx eaxctrw rw

rjjuegiw,

luci

maturis

ipfe

Sol

or-tus eft, certius tandein per vitae

pelagum

oninibus

ho-minibus monftraturus iter. Ne inuita;

principium

Re-ligionis Chriftianae

iupernaturale Deum

dicimus, natura¬ le Judaismum. Deus igitur, cum in Jefu

formam

indu-eret humanam decreta fua

Judaeis

denuo annuntiaturus, vel cum

Apoftolos

per

Spiritum Sanctum

ccelitus de-inisfum in omni daceret veritate, non potuit, nihil licet

arbitrio vel auctoritati

cujusdatn

hominis tribueret, quin

res cceleftes fub itnaginibus rerum proponeret humana¬

rum, quarum

fublimior

fignificatus

ex genio linguae ac indole temporis et

nationis

magnam partem indagetur,

opor-0 ''Tro på Herran

£fesum,

om

hvilken

alla

Propheterna bära

vittnesbörd—och du skallfinna en fårunderlig harmoni emellan Gam-la Tefiamentets utsagor, berättelser

och läror frän får/la bladet

der-aftill det.fifla. B.

J. Bergquist I.

c. p. 127.

m) Så entstandferner

durch

combination

der

Griechischen

Bildung

mit der Mosaischen Religion und orientalischen IVeisheit eine fei¬

nere geijligere

Religionslehre, als deren Representant

hauptsäch¬

lich Philo anzusehen iß." W. M. L. de Wette Lehrbuch der Chr.

Dogmatik. Erftef Theit. Berlin 1813 p. 56. Cfr. J. G. Herder Ideer tiil Mennilkohiftoriens Filosofi, ofvers. Scockh. 1816. 4 D. p. 37. Ph. C. MARHEtNECHE Uuiverfalkirchenhiftorie P. 1. Erlangen 1806. p.

References

Related documents

87« Hsec vero de Esfenis fententia omni fagacitatis nifu apud Stand in: Gefchickte der Sittenlehre ffefu 1 Th.

gando arguinentis uti ex Hiftoria dogmatum collectis, quam pluritnum Theologi, optime etiam dialectici, re- ferre, nobis concedatur, oportet x), Si vero veterum inver.ta, quibus

nude perceptis, quae notitia per fe efi: fligida, quaeque fola, liquidem intelledfus periclitatur ev åixXcyia-y.cts eavT&amp;&gt; juarcciöcTyvcif, dubitationibus efi obnoxia

&amp; reatus confcientiae, quo vel optimus tenetur t tollatur, non esfe repetendam nifi ex gratia in Chrifto, ex vidhi- ce illa virtute, quam fpiritu divino accenfa fides in

As an example, for scenario A, the maximum base-to-ambient thermal resistance of the heatsink made of inhomogeneous Stenal Rheo1 alloy was for some hot spot distributions 1.7%

Det justerade prisfallet för OMXS30 var statistiskt insignifikant medan Small Cap uppvisade ett relativt kursfall på 69,3% vilket innebär att ex-dagseffekten var större för de

The Parallel Random Access Machine (PRAM) model was proposed by Fortune and Wyllie 34] as a simple extension of the Random Access Machine (RAM) model used in the design and analysis

In order to evaluate sorting of tasks in the offspring groups of the delayed task’s group for the rescaling heuristic, we compared for each combination of machine size, task set