Suffrag. ÅmpliJJ.,\ in incluto Upfal. Athens*,

(1)

D. D.

i

DS

EMUNDIS.

PERIODI LOD BRO CHI CiE

REGIBUS,

Generaliores quasdam obfervationes,

Suffrag. ÅmpliJJ.,\ in incluto Upfal. Athens*,

Facultate Philofophica^,

Praefide,

aCAROLO FRED.

GEORG! I,

Hiftoriar. Prof. Reg. &

Ord.

Cenfura publica

fubjicit

PETRUS FRIGELIUS

Calmarienfis,

Aud. Carol. Major. Die XXI, Junii MDCCLXXV.

Horis, ante meridian^,

confvetis.

UPSALI

AE,

Apud JOH.

EDMAN, Reg. Acad. Typog*.

(2)

Viro Äåmodum Revevendo ac Praclariffimo^Y

DkoMAGPETRO FR IGE LR),

ParoecicE Madefiåenfis PASTORI

Vigilantiflimo

Et

Adjacentis Diftri&us PRvTPOSITO longe Meritiflinao,

Uarenti Optima*.

yno

_Iis,

plura femper exftitere-, in me Tua, a

Sc

ten adhuc ens mde

_exftant,

nnguicu-

Pa¬

tern# bonicatis docurnenta _quoque

fapius

eadern piillima atque venerabunda revoivo mente, eo ma¬

jori ^me adfe&um per.entiCco foLIicitudine , qua po»

tidimum ratione ^memorem beneficioram Tuorum animum declarem. Obftarit hinc maxima Tua meri- ta, quas enume.ran.do-

adfequi

numquam potero$in-

de mea mihi officit imbecillicas, _quae vehementes gratifiimi pe&oris motus, prout ego quidem vellem, exprimere

haud

valet, Et profe&o-, Parens Opti-

me, quae efiec

gradarum; a£iio Tuorumque benefi«

ciorum commemoratio, aquatura

föllicitam

illam at¬

que

indefelTam.

quam Tu

nollo

^non tempore ges-

(ifti, curam de ^mea in optimarum artiurn ftudiis ^re.

ftisque

moribus inftitutione, &

efHcaciffima,

_quibus

animum (ubinde vacillantem erexifti Sc verse pru- dentiae

virtutisque mihi viam commondrafti,

confi- lia?

(3)

lia? Verum enim vero,

infignem

Tuam dum con- fidero virtutem animique

moderationem,

quae in

be-

nefa&orum jucundiffima confcientia unicam quitrit mercedem, Te non adeo verborum in gratiis

agendis

pompam

exquifitamque Tui amoris

atque

beneficen-

tix

prsedicacionem, fed incegritarem pocius, taci-

tamque

animi^ libenter quid

em

fua

perrumpere

geftientis

obftacula, venerationem

optaturum, non

tam

fpero,

^quam

certiflime praTentio. Hac igitur

confolatione fublevatus, hac fpe

ere&us, praefen-

tem Tibi, Pater

Optatiffime, Diflertationem offero,

Jevidenfe illud quidem

munufculum,

^at certe,

quali

in Te ducar adfe&u, publice,

imperfe&e licet,

in- terprétaturum,

Åccipias illud, qaaefo,

non ut quan- dam _pro innumeris in me

collatis beneficiis

remu- nerationem, fed ut pignus

qualecunque majoris fu-

turae in Xitteris

progreffionis, cujus quidem cogita-

tione ac

fpe fenfu femper permulceris dulciffimo,

quodque Tuorum votorum prora puppisque

femper

fuit. De cetero fic Tibi

perfvadeas pervelim,

quae umquam voca a

pio tilio

pro Opcimis

Farentibus

fundi

podint,

ea

omnia

a me

calentiffimis

numquam

non concipi

precibus fufpiriisque ardentiffimis. Su-

premum

Numen Te, Conjugemque Tuam dulcifli-

mam, Macrem meam omnibus mihi nominibus ve-

nerandam, omni beet felicitatis genere, & vegeta at¬

que

incolumi fene&ute confervec

quam ^diuciffime.

Sic _voveo,

femperque vovebo, permanfurus, dun?

anima

exfuperabo

mea

Optimi Pareiitis

Pil'ns Obedienriffimus Petrus Frigelius.

(4)

Viro SpeSahfTimo ^%

Dno glist avo

wåhlberg»

Officin. Ferrar. ad Öfterby Infpe&oriv

Ämwculo (Ztateni Bevenwanåoi.

Cum

^me

meBora

cumuJata amoris

non fuppe tant,

parker,

qxise

ae

ob plurima beneficentias rir

argumenta

reddam, dona

^,

vile hoc atque exiguum

öp

urcuium Tibi

^,

ÄvunculeOptime, in quaJemcum-

que

grati animi tefFeram

^,

dedico confecroque, ad-

je6lis precibus ardentiffimis, dignerur Summus omnis

noftrae felicitatis

Largitor Te

annos

bene multos

mihi & omnibus Tuis Caritatibus fervare

fuperftv

tern, atque omnigense

profperitaris f^ore ^lorge

^cir

mulatiffimum. Ita ^tota mente

omnique animo

optat ttque

optabit, quoad vixerit, futurus

Notnwis Tuv

Cultor Humtftimw ÖSTRUS FRIGELIUS,

(5)

Oculbs1

antiquiorissevi

mentemque Hiftoriam in rerum fi vel Hyperborearyna- aliquantulum

Gonverterimus, fpiffis eandem ac

vix difti-

pandis nebulis

circumfufarn confeftim depre-

hendimus. Taceamus jarn quas nobis tricas objiciat, aborigines

noftros indagat-ur-is, illud-

que tempusy quo

babitari Regioque impeno parere pri-

mum coeperit Svecia noftra, definituris.

Eft hoc

com¬

mune, quo

nullius

non

vel ampliffimi cujusque regni

Hiftoria; laborant,; Vitium, ut antiquiffima tempora

ob»

fcura fiftant multaque obdü<fta

caligine. Atqui

nec

de-

fuére viri, eruditionis laude infignes & antiquitatum no-

ftrarum peritifllmi, qui tantum in

hac Hiftoriae

parte no»

bis accenderunt lominis, quantüm res, longa tempqrum intercapedine a nobis

disjun<fta, annalium penuria, &

quorundam denique male fedulorum Patriae ftudium fi¬

xere potuerunt. Neque vero non

fateamur necefte eil,

quae

nobis de ODING, &, qui

eum

longa ferie in fo-

lio Regali exceperir»?,

oe/fterisj ad infamem

usque

IN-

filALDI neeem,

fuperlunt narrationesy, licet,

quam nos

A q* Ved-

(6)

■ r ' &Q* A 6 f '

) ° v w '

veliemus hodie, prefllores multo addu&ioresque, fic ta¬

rnen, pro captu temporum ac.fcrjb.endi genere, fatis Cla¬

ras, concordantes &, quod ex eo confequitur, fide o- njnino dignas efie, ut quas fola fere unius, qui vero in-

ftar omnium efi:, Sturlonidis fulciuntur autoritä¬

re. Contra vero ea noftra? Hiftorias _pars, _qux Reges

ftemmatis Lodbrochici completens, ab invafione IVA-

RI Widfaämi ad mortem EMUNDI Anno/i exten«

ditur, graviffimis adhuc laborat dubiis & in controver- flis verfatur vix finiendis. Socia Regum imperia, plu-

res, qui, eodem infigniti nomine, alii alio vixerunt

tempore, fed in Hifioria quafi coaluerunt, fcriptorum

incuria & difcrepantia, nullaque alia Chronologia, quam qu$ vel ex conlideratione durationis ^regnorum fubinde indieata?, vel generationum & fynchronifmi ^ope confi-

ci poteft; htec omnia

efEciunt,

ut fere temerarium fö¬

ret ea omnia velie explicare, quae involuta & fubmer-

fa tenebris jacent, utque verum fit, quod de Hifioria

medii xvi alt Noh. R. C. Conf Lagcrbring: quod fciJicet plurimis inlocis tantum fere nancijcamur lut is, ^quan-

tum opus (it ad tenebras videndas. Verum in lingulis bi-

fce gordiis nodis recenfendis diu multumque innmcrrari

nobis quidem non vacat, quibus non nifi iilum levi at-

tingere brachio efi: propofitum, qui circa EMU NIX) S Reges, in Lodbrochidarum obvios periodo, offendere legentes

fölet.

Antea vero quam hoc,

quidquid efi:

o-

peris,

adgredimur,

Cand. Letorem praemoneamus opor¬

tet, nos tantum nobis non fumere, ut, quae obfcuia ^at-

que ambigua maxiini nominis

Hifforicis vifa fint,

eo-

rura fufciperemus expianationem, utpote qui, in

vefti-

bulo ampliflimte fcientis Hifioricae adhuc hzerentes, &

Ipecimen qualecunque juvenilis induftrias

edituri, obfer-

vationes tantummodo nonnullas, _easque generaliores,

hocce in argumento adferre in animum induximus,quas Tu,

(7)

rft? 1| T f

CM3 ) 7 v

Tu, Benevole Lé£tor, mitius velis interpretari, qua de»

eet, modeftia rogamus.- IL

Sepofito demum noftra astate reges prseter neceffi-

tatem in Hifloria antiqua multiplicandi perverfo ftudio,

compertum efl, non nifi duos Reges nomine EMUNDI, quod certo conftet, vertentibus duobus circiter feculis, quibus vigueric flirps Lodbrochidarum, furamam Im*

perii Svethici tenuide, EMUNDUM ERICI puca,BIOR-

NONIS de Calle Conregem, & EMUNDUM, OLAVI Skötkomwg fiiiurn, qui ab Adamo Bremenßy Beffimus,

in noflris annalibus Ånnofus adpellatur. His tertium ut adjungamus EMUNDUM inftituri fvadet ratio⁵ quamvis Upralieniém fuifle Regem, ut i (lo adhuc cevo dice-

bantur lummi Sveonum Imperantes, demoniirari nequeat.. Sunt vero etiam ^ex Hiflorieis noftratibus, qui piures Regia? ftirpi hujus periodi inferant EMUNDOS;

& Gen. å Dalin quinque omnino recenfet, fuum cui-

que in (leraraate Regio adfignans locum: in Hift. R. S.

part, i. Cap. 15. §. 13, not. Et lane haud diffitendum, quod de pluribus hujus temporis EMUNDIS affertur,

non omni prorfus deftitui veterum audorieate; tradic

namque Adamus Bre??z: HifL Ecch Lib; L c. 51. tem¬

pore UNNI ArchiEp. Brem. opud Sveones imperitajfequen- dam RING, cum filiis ERICH & EM UND, ipfumque

RING antefe hahuifj-e AMIND, BIORNI Br3 OLAPH.

Hos fingulos derivat Gen. a Dalin ab HAQUINO RING, OLAVI Trxtelga ex Anonyma I VARI Vidjad~

mi iilia _nato,. _quem in Alsnoea infula fedifle perhibee ejusmodl illorum conflruendo fcheroa geneaiogicum:

quod modo di£Ius HAQUINUS tres habuerit filios O- LAVUM, BTÖRNONEM& EMUNDUM; huic natus fit

ERICUS Emundi, OLAVO autem INGO RING. qui i- tidem procreaverit ERICUM, EMUNDUM,

BIÖRNO-

NEMk

(8)

\ g f

) o \

NEM & OLAVUM, cui iterum eres

fnerint filii

ST-

GUllDUS, CANUTUS & INGE,

genitor iftius E MUN¬

DI, quem nos modo

tertium memoravimns, prioribus

adjungendum.

lila

autem

omnia de HAQUINO & Re-

gibus Alsnoenfibus,

etil egregie ad Syftema Chronolo¬

gie

Dälinianse

attemperata, quam

lubrico nitantur fulci-

mine, nempe Lola Saxonis

Grammatici

ac

Pöring-

skoldh au&oritate, jam ante

obfervaturo

a

PreeL

M. Laur. Länderbeck, beate jam defun&o, in

Dif-

fertat. de Lund. Genealog.^

Lodbroch. hab. Upfai.

MDCCLXVIt adeoque non eft, ut

de Ulis operofius

ex-

eutiendis fimus folliciti, quibus

fufFecerit hoc loco

mo- nuifle, aiia forfan via re&iori, nec tanta

hypothefium

arnbiguitate impedita,

Islandos Scriptores conciliari pofle

cum Adamo, cujus teftimonio, asque ac

illorurrs, hac

in re plurimum par

eft tribuamus. His itaque miUis»

ordine jam ftrivftim percurramus, quas

de tribus,

quos

nomine civimus, EMUNDIS perhibeant

vetufti

annales, & a primo illo

BIÖRNONIS focio Rege iuitium

eapiamus.

?. nu

Ut melius EMUNDUM noftrum

cognofcamus,

pao-

lulum regredi juvabk

ad natales ejus inipiciendos, de

quibus inter

Auftores^ & illos etiam, qui pro Clafficis

merito habentur, non omnino

convenit. In Catalogo

Regum

Svecite,

quem

exhibet TorfjEus, proximus ab

ERICO REF ILLI filio confpicimr,

REF ILLO

patre ex- clufo, eo fortean, id

quod haud inepte, duåu Hervo-

reanse Hiftorias, conjicit idem

follertiflimus Au&or,

quod,

abjeda regni

cura,

foris circumvagari & pirati-

cam exercere, pro roore

iftius temporis, volupe Ei fue-

rit: hunc vero ERICUM patrem

EMUNDI fuifle

ex eo colligit Torf^us ^,

quod illum ordine proximus in Ca-

(9)

mo \ _q r ^

W J y \

talogo procedat

(a). Contra Hifloriam Hervor®, qu®

poft ERICUM

REFILL! mentionem injicit BIÖRNO-

NIS, ita tarnen ut patrern reticeat,

fecutus Verelius

no¬

der, in Genealogia XX.

Capiti Hift. Herv» adjun&a

⁵

huic BIÖRNONI duos adfignat filios,

ERICUM bpfalien-

fem &

BIÖRNONEM de CoLlet cujus alterutrius filium

EMUNDUM conftituit, ut ex Schemata

fubjuncto vide-

re licet (b). Hinc etiam

ed, quod Gen. å Dalin, alte-

B rum

<a) Ita a Tortjeo in Serie Reg. Dan. p. 361. fiftitur Catalogus Re-

gum Svecis, qui RAGNAREM LODBROCHEM immediate fecuti

■fttnt, prout i iie in Septemtrionis Principum Serie (Langfedgital)

adfer-

tur, quemque hic, cynofurte inftar^, adneftere luheti

Ragnttrr Lodbrok♦

Biom ydrnfida.

Eirikr Biarmrfson»

Eirikr Refilfson.

Emundr oc Biom at Haugu

Eirikr Emundar Son.

Biom Son Hans.

Eirikr Si_grfalt oc Olafr,

Olnfr Scen/ki.

(b) Haneetiam Qenealogiam oculisLe&orum

fubjicere fabrt;

Ragnar Lodbrok.

Biom Jämfida,

Eirikr♦ R. S, Refill,^Refill.

Biom.

Eirikr, R. S. Biom adHaugu Eirikr, R.

Emundr vel Amundr. R, S

Eirikr Emundarfson. R. S.

Biörn, R. S.

Eirikr Sigurfele. R, S.

Olafur Skaut-konungr. R. S.

ölafur.

Styrbiörn Sterku

-es--—=»-

Amundr. R. S. Emundr. R.) &

(10)

ffi

10

fl )

rum alteri conciliaturus flemma, BIÖRNONEM ERICI &

ERICUM REFILL! Conreges faciat, & infuper ab illo

ERICUM Upfalienjem ac

BIÖRNONEM

de Colle, ab hoc

EMUNDUM derivet. Sic eo jam qu®fl:io redit, cujus-

nam filius fuerit EMUNDUS ^, utrum ERICI REFILLI,

an vero BIÖRNONIS de Colle. Siquidern vero prior il-

le BIÖRNO in Hifto ia Hervor® nude nominetur, &

deinde eriam poff ERICUM & BIÖRNONEM de Colle,

adducatur EMUNDUS Rex, ut Pater ERICI, qui Ei fucceflerit, idque fme addiea mentione iliius Patris, jure meritoque colligefe pofib fibi videtur Tor-

tjeus in menrio cubare hunc Hervorean® Hiftori® lo-

cum, adeoque, quando fcribitur: Biarnar Syner ^vorn peir Eirikur Upjali ock Biom kongar. (i, e. Biörnonis filii

fuerunt Encus Upfafienfis & Biomo Rex), lcgendum el¬

fe: Eiriks(Erici Refilli fiiii)Syner vorn peir EimindrochBiom kongury (i. e. Erici filii fuerunt Emundus & Biomo Rex);

& fic nihil ab Langfedgatal abludere Hervor® Hiftori-

am (c). Sed vero non deelTe ab altera parte rationes,

qu® hujus Hiftori® defendant auiftoritatero, qu®que Iva-

deant, ab illa potius, hac in difceptatione, efte ftandum,

ut perfeftiorem ceteris catalogis exhibente

fucceftlonuro

feriem, _neque adeo Torf®ana correåione eOe opus,de-

monftratum ivit ante laud. Pr®cl. M. Landerbeck; cui

nos adeo adftipulamur, ut, in ifta ^veterurn teftimonio-

rum pugna, ex Hervoreana Hiftoria reftius Torf^ei catalogum, quam ex hoc iüam emendari exiftirnemus,

Ceterum cum h®c ipfa Hiftoria dilerte non doceat, quo fit patre ortus EMUNDUS nofter, ERICOne IJpfalienfi, an BIÖRNONE Haugenfi, nec

noftrum

fuerit in dubia re

pro cerfo quidquam

affirmare; nifi

cuipiarn

forfan ori-

retur fufpicio, patrem

habuilfe

ERICUM ex eo,

quod

ipfius

(c) Vide Torfäi Ser» Reg» Dan, p. 363»

(11)

II )

II

C II

ipfius EMUNDI

fiiius

etiam

adpellatus fit

ERICUS: fi- quidem haud

infolens fuit

apud veteres, ut avita no- mina in nepotibus reviviicerent, Torf^eo aufem fimul faciies larg?mur vitium iriepere potuitle in varia

huj&

loci leclione, _quam codex Magn^i, ab ilio citatus, ^ex-

hibet. ^Pauca haecce, _quae attuiimus de narahbus EMUN¬

DI admodum mcertte, 11 non difplicuerint, habemus dc

quo nobis gratulemur.

5. IV.

Nos vero confragofa haec & obfira dubiorum

dumetis loca reiinquentes, pedem promoveamus ,

quas ille res gefterit, jamjam vifuri. Verum te-

nuem admodum, immo vero nullam fere,' meflera nobis in hoc campo reliquerunt fcriptores. Inter ea, quae de illius regno memoratu maxime digna eile videntur,

nominari convenit, quod purior religionis lux, adve-

niente ab exteris oris Monacho Corbejenfi ANSGARIO,

Patriam nollram dulciflimam iiluiirare occeperit. Qui

cum EMUNDO focium for tafle tenuit fceptrum & ad Haugi ^commoratus eft,

BiÖRNO,

live illius pater, li¬

ve patruus, idcm ille fuifle

BIÖRNO

creditur, qui,referente Rimberto, benigne hunc tegatum accepit, veni-

amque ei concelTit publice vcrburn DEI docendi & po-

pulum ad nova perducendi facra. An vero etiam E- MUNDUS eodem adfectus fuetit animo erga Apofto-

lum & in ipla herba adhuc quafi virentem Religionem,

non sque conftat. Puffendorfius in Hiftöria lua Sve-

cana, Messbnii & Vastovii fultus tedimouiis, perfecu-

tionem eum contra Chrilhanos infhcuilTe meminit, in qua, praeter alios, Sacerdos, nomine Hirardus, trucida-

tus & martyr faRus fit^ quo faåo EMUNDUS, regno

pulfus, roare, latronum ^more, infeflum reddiderir,quae-

vis crudelia in Vandalos & Anglos exercuerit, tandcm-

B z que

(12)

eiih \ tty (■

W / 1 z V W

que

violenta occubuerit

morte»

Nob.

vero

Wilde ih

adnot. ad Puf. aliter fefe ^rem habuilTe indicat ^, & E- MUNDUM Chriftianorum potius fautorem, quam per- fecutorem fuifle, argumentis denaonftrac

lat validis.

Cre-

dere mulco magis fas eft, inju

(Tu

Regis

inceptam fuis-

fe hane perfecutionera, & Chriftianoruro facris

addiåos

a populo exacerbato,. commotione

fada, crefos

atque

é»

jecdos fuifle. Huic lententiae inter alla

robur addere vi.

detur refponfum Regis OLAVI,

ANSGARIO, fecundum

huc advenienti & facukatera prasdicandi efflagitanti, da¬

tum _, quippe quod haud obfeure indicat,

Chriflianos

antea _, infcio atque invito Rege, populari

feditione in

exilium eje&os fuiiTe. Hinc vero irritati popuü furor

atque rabies in Regem,

exofa fuper reiigione (ufpedum,

adeo exarfifle _putantur, ut hane ob eauflam cedere regno atque ad Danos

exfuiatum ire fit coaclus. EMUN-

DUS igitur, cui

fua

erga

Chriflianos indulgentia fraudi-

fuerat, fubito animum mutans, nulla non hofliiia eis

intulifle creditur _per feptem annos, quibus Dodoribus

deftituti erant; illi vero interea temporis apud Fl ER I-

GARIUM, Arcis Bircenfis Pradedum & Chriflianorum partibus faventem , urncum

habebant afylum (dt. Re-

fert Messenius, fed quo audore ineerturo, EMUNDUM,

eontradis in Dania quibusdarn praedatoribus, aucero fe.

praebuifle Norrmannis, ^cum

illi

^,

quod habent Ecclefia-

ftici Scriptores, Hamburgum diriperent, poflea vero confluentibus ad illum militibus, fpe praedre eredis, ad-

Feersfum in Sveciam tentafle-, ^regnum iterum recepturus,

quod ^tarnen

dementia,

quam

vi, tutius effici pofie fpe-

raverit. Hsec Messf.nius. Referente Rimeerto, ad Sve-

ticas ^{o ras} adpellens, ^portum Bircte, qui

veteris Sigtunas

fuifle creditur, cepir, urbi excidium minitatus, ^ac

rui-

nam»

(d) Vid. Wxm annot, ad Puf; p.

(13)

II 3

1-3

C II

sram. Incol#, hoflilibus cireumdati

armis,. Sc im

pen-

dente pericuio

perterriti, pactionem

cum

obfedore fe

facere velle fignificabant, ea lege, ut

Uli

centum argen-

ti pondo penderent. Qua

quidem conditione Rex

con-

tencus ebfeffibnem omittere voluit;: militum vero

avi-

(Utas i(la haud fatiari potuit pecunia ^,

qui

contra urgen¬

tes, quemvis Civem

ad han

c

pecunia

no

(bl

ven

da na adi-

gi debere, urbis

expugnationem

uno omnes ore

pöftu-

labant. Tum vero EMUNDUS, feroces ut

comptfce--

ret fpiritus, oration© perquam

efficäci eis perfvadere ih-

sepit, difficil'iTuum, immo ^vero

im

po

(Tibile futurum

o-

pus muicas ob rariones,

rnaxime

autem,

quod

magna

obfedbrum _pars Deum adrnodum potentem,

qui Chri-

Uus vocabatur, colerent, quique fme dubio omnes

ho-

ftium impetus irricos föret

redditurus. Ut

vero

animos

eo magis raollifet Sc

ad pacis traduceret cogitationes,

for (Itu Deorurn indigenarum féu Idoiorum

voluntatem

explorari oportere monuitp quo

fado fors exiit Oppid'cr

pfopitia,

quod igbur extemplo ab hoflium liberacum-

eft crudelitate. Pod hare EMUNDUS urbem ftatitn in- grellus, civibus argentum

reddidit; copias

vero

fuas,

^ra-

piendi earum

defiderio velificaturus, ad Oppidum quod-

dam in Sclavonia opulentiflimum

tendere juffit. Ipfe

ve¬

ro in urbe manens, reconciliatrone cum

univerfo

populo Svecano fada, \n regnum reftitutus

elf,

eoque

Filio

ERICO jus hereditatis adquilivit. Ät otii

pacisque diu'

infuetus,ad Norrnaannos in Änglia rurfus iter fecille, apud

quos [adhuc A:o

DCCCLXXV Regem fe geflide

putatur;;

quemadroodutra

etiam

a

Simeone Duneemensi pluribus-

que

exprefTe

Rex paganorum vocatur.

Haec finguTa,

quae

forfan juffo loogius fumus perfecuti,de EMUNDO*

narrant partim Rimbertus ac

Scriptores medii revi, lo-

©uplete (atis feftlmonio,

partim etiam, fed fide tenuiöv

zzy HiRorici recendores. Sed

ideo

tamen tion ^que li-

B _a; quefy

(14)

ü> )

*4

(

quet,

fiv^ hxc, five illa

in illum convenire EMUN- DUM, de quo nobis hic Termo indituitur. Non equi- dem,

u/quis

dubiter, multura in eo fitum efle ^momen-

ti crcdidenmus, quod alio ab aliis nomine infigniatur,

ab Adamo AMUNDUS, a Rimserto ANOUNDUS, a Gualdone AVDUNDUS, a Simeone AMUNO, quod e- tiam in Hervorae Hid. occuiric, didus; cum ievicuii in peregrinis nominibus errores apud exteros Scriptores non adeo lint infrequentes. Serupulus vero baud aque fa-

eile evellcndus injici forte ex eo pofTet, quod üe rebus gdtis nodri EMUNDI aicum fit penes Islandos Scripto¬

res filentium, de _quo, absque exteris forer, nihil ^prae¬

ter nomen fciretur; quanropter etiam Nob. Lagekbring,

illos predius iecutus, EMUNOUM non nid nomine no- tum adfirmat in H. R. S. parr. J. ^p. 162. Enim vero hxc quamvis ita fe habeant,' quamvis etiam Islandos in vetudiori nodra Hidoria locupletiifimos a^nofcamus Au-

«dores, eorum tarnen fiientio ^tantum nollemus tribui,ut, fi quando fvaferint ^rerum circumdantium momenta, ul¬

tra eos fapere non auderemus. Profedo Rimbertus &

Adamus EMUNDUM, de _quo loquuntur, Sveonum Re¬

gem adpellant, alium autem hujus nominis hoc quidem

tempore nodri annales ignorant, & conveniunt prafter«

ea optime tempora, fi ^eorum ratio ad veriorem _atque

xrx Chridianifmi, nodram in Patriam invedi, attempe-

ratam chronologiam exigafur. Hinc ^non facile negave- rimus, illorum fententiam, qui, qua? Rtmbertus tradit,

de nodro intelligenda volunt EMUNÜO, tametfi explo-

ratas indar Hidoricae vericatis demondrari nequeat, ma¬

gna nihilominus ie commendare probabilitate; id quod

vero non datim pronuntiaverimus de illis conjeåuris, quibus EMUNDI Hiftoriam ditatara voluit recentio-

rum indudria.

§. V.

(15)

)

15

( II

§• V. i

Quod de priori EMUNDO obfervavimus, ejus natales multa circumfundi caligine, id de altero, ad quem

jam progredimur, adeo efl verum, ut nefciam, an e*

jus parentem ulla quis arte certo

audeat

definire. Nam-

que de illo filent penitus, quotquot fuperfunt, monu-

menta Islandorum» _neque Adamum Brem, ^quamquam ii-

lius videtur facere mentionem, fatis fibi conftare dixe- ris, cum eum modo RINGONIS filium, modo ERIC!

adpellet in Hift. Eccl. Libr. I. cap. 51. & Libr. 2. cap, 15: fl quidem de eodem EMUNDO in utroque loco

ponatur locutus: prteterquara ^, quod ipfe fe fubdubita-

re fateatur, ^an redie omnia illa tenuent memoria, qux de his Sveonum Regibus a SVENONE Eftrid. acceperir.

Iflis in nebulis, ut aliquis faltem obtineatur ordo, & ad

dudlum noflrorum monumentorum explicentur, qua? Ec-

clefiaflici tradunt Scriptores, Nob. Wilde ita conflruit genealogicum horum Regum fchema, ut illos inferat

Lodbrochidarum profapia?, binas ejus ponendo lineas, quarum prior ab ERICO Upfal. per EMUNDUM & E- RICUM, filio _patrem excipiente, ad

BIÖRNONEM

IV.

& fic _porro ad ERICUM Fi&orioftim ejusque filium O-

LAVUM Skotkon. defcendat; altera a BIÖRNONE Haug.

ad OLAVUM filium, ab hoc ad RINGONEM _propå- getur, & in ejus tandem filio EMUNDO, qui nofter efl, definat, Non fert noflra? opellae modus ha*c fmgu-

la dilucidius ad roentem NobilifE Auctoris explicare, &

fi _vacaret, nihil tarnen praeter conjeiloras, non omni qui¬

dem probabiljtatis fpecie deilitutas, nps aliaturos ingenue

oportet fateamur. Aliam ingreditur viam Gen. a Da¬

lin, referendo noflrum EMUNDUM ad familiam Rin- gicam Regum Alsnoenfiuro, de qua lupra quid tenen- dum fit verbo monuimus. Sed id prasterea circa hoc ftemma obfervandum, quod, fi generationuai computa- veris

(16)

e§!?3 ^ t f e§gb

vens articulos, r-eperiatur EMLJNDUS pari gradu abeffe

a corbrboni ilirpis parente IV ARO Widjadme ac ERI«.

CUS Refilli; quod quidera ^non fatis congruere exiftima- bit, qui cogitaverit, EMUNDUM una vixifle cum ER[«

CO Fifloriofo, quem quarto generationis gradu prion

ERICO inferiorem ipfe ponit Gen. Audtor. Et certum licet fit ERICUM Fi&oriojnm Sc EMUNDUM huncfuiOe Synchrones, non tarnen aufimus adfirmare, neque forte c- tiaro prorfus negare,alterum fociacucn altero irapeni tenuif-

fe fceptfa. uti mos hujufce «vi ut plurimum

ferebat.Sed ad

ea, qua: paulo certiora de EMUNDO noftro obveniunt, pergirmis, lllius loquor cum RegeDanke congrefluro in

mfuia Danahdrn ad oftium fluvii Gothici {Gbtha ^-

Alf)

jacente; quo uno nomine ille noltris in annalibus notus efl:. Hic _nempe convenerunt, loco ERICI Regis Sve-

clx t EMUNDUSj Sc loco HARALDI Dani« Regis, fi»

lius ejus SVENO OTTO, 7wißxegg diåus, ut ferminos

Sveciam inter atque Daniam renovarent confirmarent- ^-

que. Scilicef cum Monarchiam Ivaricam, mortuo RAG-

NARO Lodbvoch. _patre, inter fe partirentur Ejus filii,

BIüRNONI Järnfida Sveci« quidem regnum"1, cum u- traque Gothia, praeter

infulas

vero Danire

'Sc

Eygotalan- diam, Scania Sc Hallandia SIGURDO Anguiocido obtige-

re, hi ^vero termini ab FRICO Emimdi Rege Sv. pauiu-

lnm imminuti fuerant; idque eam ob caufiam, ut cre«

ditur, quod mortuo HVITSERKO, tertio RAGNARIS fi-

Jio, Dani lllius fibi arrogaflent portionem, Reidgotalan*

diarn nempe Sc

Vandalism (e),

qu« ut

vindicarent

Sveci,

in dies magis magisque

de regionibus

Dani« ultrama-

rinis Skania, Hallandia & Blekingia, forte decerplerant.

Ut vero jam lites componerentur, nullaque in

poflerum

utrim¬

me) VidefisVitam Oiavi Trygvini citatam apud Torf^um in Serie Reg. Dan* Cap* p* 395.

(17)

is )

I?

( IS

utrimque vel

daretur, vel acciperetur injuria, hunc

^con-

ventum cekbrarunt Reges, qui etiam, una cum

.duo-

decim delegatis ex utraque regno,

pofitis fex iapidibus,

i Danica Svethicam ditionem difterminaturis ^, omncs de finibus regundis

controverfias finiverunt. Ha?c ita

efie gefta confirmant monumenta,

legibus 6c Danicis &

Svechicis, immo etiam Norvagicis,

adjun&a,

qu®

etiam

noraina -fervant tam Regum delegacorumque, quam

la-

pidum terminalium,quorumtarnen

hodre omnis fereinter«

rjit memoria,, Tempus, quo habitus fit

Danäholmenfis

conventus,inprimis

definitur

ex

Synchronismo SVENO«

NIS Haraldi; & notiffirna quoque Agafeti

Bulla huc fa-

ceret, fl de certiore illius fide fatis

eilet exploratum;

quam vero rem, ut &

\celebrem illam controverfiam de

principe inter Reges

Septemtrionis loco,

ex

hac occafio-

ne ortam, & majori ^, quam par erat, animorum motu agitafam, nos eo parcius jam

attingemus,

quo

diftin-

dius ab Hiftoricis noftratibus explicantur, De cetero EMUNDUS nihil in hoc

negotio

contra

Regni Svecias

jus fuumque officium

adminfle videtur,

quum non po-

tuerit non eas Danis relinquere provincias, quae antea

ut vidimus, Danic« ditionis fuerant. Quocirca

nefcio

an ulla fatis idonea adferri poterit caufifa, cur

iile

me- ruerit probroio vocabulo Slemme

nuncupari, nifi Nob.

Wildto adftipulari velimus, qui

conje&uree Joco ponit,

eura in hoc forte conventu contra populi confenfum fi- vifie, ut Rex Danias, quam antea illegitime

ufurpailet,

portionem HVITSERKI,

Illius poffidendi jus hac

occa-

fione folemniter obtineret. Neque id reticent Scripto-

res, publica dein

lege fuifie fancitum, nernini in pofte-

rum Regi licitum fore,

quidquam de Regni provin-

ciis atque

reditibus in fraudem Succefiforis

minucre, atque EMUNDUM,

exempli loco, boc nomine notari

in glofifematead optimum

legis Sudermannicas MScriptum.

C §.V1

(18)

H ) 18 ( ® 5. VI.

Tandem quaedam de tenio in

ordine EMUNDO

^,

OLAVI Skotk. fili_o, & ANUND! JACOBI fratre,levi-

rer tantummodo perftringamus;.. neque multa funt, quse de ^eo obfervari ^merentur. Fuit is in priori OLAVI

matrimonio ex EDLA natus y quoniam vero ex ignobi-

lipre, quam fräter, materno genere erat,

huic in fucr

c^fTIone regni pofthabitus eft. Cognomen

ei fuit

An- nofus {Gammal), e3m fine. dubio ob

cauftam, quod

^ma¬

jor natu fräter eftet,.& ^non nifi provecla admodum x-

täte in Thronum adicenderet.. Unde- vero nomen PeJ- fi'mi ei imp aclum fit, paulo

difficilius exploratu quibus-

dam vifum eft. Alii iilud derivare voluerunt a perfida

& Svecise noxia donatione Provinciarum Scanias, Hai-

jandi^ & Blekingias in Conventu

Danaholmenfi, qui

ta¬

rnen Ccmventus in srtatem EMUNDI, föculi fere infer- v.allo- ab illo disjun&am-, incidere minime potuit. Cata- logus Kegum

Svio-Gothorum*, ad finem Legum We-

firo-Gothieirum adjeftus ita : Thriäi var Amitndr Slemd,

thy att var ßifkar och

éigh

godår at t

hr

a, i

thymali han

vilcJi främja: ok han

ghde

fkiäl

mällin Sverikis ok Dan•

mark,fivafum [ägs i Landaviärum\

Unde

patety ex men-

te hujus aü.Toris- ideo hadiile EMUNDO hoc cogno¬

men, quod füerit ßifkar &^c. hoc eft, interprete

Generofi

R. C, Conf Ihrf/, aftuhts, nec cid tuto fideres in Ulis ne-

gotiisy qua promota

voluitJon. Magn.

^a

natalium dedeco-

re FiIis cognomen adeptum

exiftirnat, nulla inje£ta dis-

terminationis provinciarum mentione; quam vero non praeterit Ericus Olai) fecutus, ut videtur,

Catalogum Re-

gum Chriftianorum in Mon. Vef. Eccl. Sv. Rev.

Benze

lti obvium. Ipfe autem Adamus Bremenßs ^,

dum hujus

EMUNDI meminit, caufiam fimül raalarnotas

fubindicat.

Integrum locum, qui exftat in

Hift. Eccl. Lib. III. Cap.

15. hic transfcribere iubet; ita vero

Ille

:

Jacobo

Juc-

(19)

> [q f

) 1y v w

fuccefjit fräter ejus

Emund (Gammal) peffimus. Nctm ifte

^a

Concubina Olapf) natus erat, , cum

baptizatus

c/Jet, non multum de Chriftiana religione caravit,

babnitque

Jecumquen- dam Epijcopum nomine Ofmnnd

Acepbalum,

^quem

dudum

Sigfriclus Nordmamiorum Epifcopus

Brerna fcbolis docendum

commendaviE .Duo leilicet, eo judice apud EMUN.DUM

in caulla fuete, cur Pefßnus vocatus fit, nempe

quod

^a

concubina natus efiet, & deinde quod Chriftiana;

Reli¬

gionis curam abjecerit omnem.

In

quo vero

hcec

ne¬

gligentia

confiiteric

non

dick

Adamus*

creditu

vero pro-

nura eft hujus eutm accufarf criminis, quod, Ärchi-Epi- Icopo Bremepü minus obfequens, jugum

ab illo impofi-

tum excutere (uftinuerit.. Et hanc ob cauftäm non levi?

ter fuccenfuerunt Pontifex Romanus & Prasful Hambur- genfis. Infuper Osmündes, in

Septemtrione

natus

& in

PoloniavEpifcopali dignitate initiatus, in

aula FMUNDI

verfabatur, quem tarnen agnofcere Adalbertus

Bremen-

fis Archi Epifcopus minims volens, ad Regem

fegatio-

nem mifit, qua; vero partim adeo ex voto

fucceftit,

ut legati, a Rege non

admifti, nihil minus

conquererentur,

quam pronomine fj/Efu je

contumellam pati. Et forte hoc

Peffimi cognomen', ab Adamo inditum,

anfam pr&bue.

rit iubfequennbus fcriptoribus huic

EMUNDO tribuen-

di, qua; a priori, eodem nomine

in patrii«

monnraen.

tis infignito,. circa fines Regni

regundos in Danahol-

menfi conventu afta fuere,

EMUNDUM fupra annum Chrifii MLX. non

vixifte

ex eo, inter alia, colligitur, quod donatio qutcdam ab Rege

STENKILLO

A.

MLX f. vel MLXII. Haquino

Norvegiae Jarlo fafta'merooretur; qua;

quidem locum ha«

bere pocuifte non

videtur, nifi

^antea

fato conceftifi-

let EMUNDUS.

❖

(20)

DOMINO

_i

AUCTORI.

abitur aique

perit

numqunm

revocabile tcmpusi

Hißoria, mirum!Jed revocatur ope,

Ucee facit, utjuvenis primi

cunabula mundi

Nojcitet> £? pro

avi fingula fat

A nepos.

Qua nos fcirejuvat> ^raperet

tegeretque vetußas

CunSla, nifi annales ißa

legend

^a

darent.

Cimmeriis tenebris.tegerentur facta parentum>

Et puero

rudior fic for

et

ipfe fenex.

Eoflro avo vivens japi mfti tempora

Odini[9

Deferibisjuveni fafla vet

aß

a manut Mine merito dici, prima

vigiäffe juventa,

Et vixifjefemitl feecula longa, potes.

Ol Tibipromerito

cedant modo pramia jiißa\

Sic poffispßtrice

Tu ßmul efje luero.

isräel geringius.