• No results found

Dissertatio philologica, rēsin Paulinam kata ton archonta tēs exousias tou aeros, Ephes. II: 2. expositura. Quam venia ampl. fac. phil. Upsal. publico examini modeste offerunt Johannes Bergius ... et Sveno Lennæus, Sudermanni. In audit. Gust. maj. d. [V

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "Dissertatio philologica, rēsin Paulinam kata ton archonta tēs exousias tou aeros, Ephes. II: 2. expositura. Quam venia ampl. fac. phil. Upsal. publico examini modeste offerunt Johannes Bergius ... et Sveno Lennæus, Sudermanni. In audit. Gust. maj. d. [V"

Copied!
16
0
0

Loading.... (view fulltext now)

Full text

(1)

/

Bo IX

BISSER TAT10 PH1L0L0GJCA,

PHXIN

PAUL1NAM,

RATA TON APXONTA THZ ESOTZIAS TOT AEPOS,•

EPH ES. II: 3.

EXPOSITURA.

QUAM

VENIA

AMPI. FAC. PHIL, UPSAL.

PUBLICO EXAMINI MODESTE OFFERUNT

JOHANNES

BERG1US,

PHILOSOPHIE MAGISTER ,

ET

SVEN

LENNM

O

US,

SUDERMANNI,

in Audit. Guft. Maj. d. Maj. MDCCXCL

H. A. M. S.

(2)

in s:am r:am M:TEM

MAG NM

MIRO,

FI

BE

LEGIFERO CQNSULTISSIMO, ILLUS TRISSIM 0

DOMINO

MJECENATI

hi fiimmce pktatis

fignum,

opcllam

b

anc

n d. d,

cuttor

sveno

tiumillimus

(3)

£

LeBuro.

Divinos

ftiana,

inter

immortaliter

fcriprores, Paulum

fuisfe promeritum, attentis

quoque,

de

re

Chri-

o-culis fcripta Ejus perluftranti cuivis conftabir. Et fane,

in hifce collaudandis, noftras periclitari vires, merit.o

judicetur fupervacaneum , quum, e Longino, probatisfi-mo ilio antiquitatis Cenfore, Noftrum dudum, inciytos

inter alios Grseciae Au£lores, falutari, deprehendimus»

Quod fi recentiora hac in re prasopraremus teftimonia,

nobis vel fiat fatis, dum ad Illuftr, Illum acerrimique

ingenii noftri aevi Philologum , Michaölis a) puto,

pro-vocamus, qui idem feite omnino obfervavit, in epiftolis

prascipue rexendis, (quod quidem fcribendi genus, fine

asfiduo humanas naturac fludio & cum optimis fcriprorU bus familiaritate, ad optatum vix adfpirar

faftigium,) Pau¬

lum fuisfe exercitatisfimum & inter alios

longe cxcellere»

Licet vero, de hifce, jufti quicunque

& aequi

Sa-crorum asftimatores, uno quafi

ore, confentiant, ab al¬ tera ramen parre negari nec

posfe arbitramur, fcriptis nihilominus Apoftoli, difficultatis

obfcuritatisque

nonni-hil inhaerere, defe&ui tarnen

potius fufficientium

tefti-moniorum, de moribus ac infbitutis populorurn, ad quos litterae Ejus fuerunt confignatas, adfcribendum.

Et vel haud miremur, quod profanis, idem etiam Sacris

con-A 2

(4)

tingere libris\ ut, dum

hifiorici funt

argument!

>

mulra-ve fui aevi habent admixta , obfcuritati quoque bi ipfi

fint obnoxii. Et dum perpendirruis, Unguam non

tan-tum, qua ufi fuerunt Viri Sacri, in

vernaculis,

ante

hare

dudum, esfe defiisfe, quin etiam, a puri

fermcnis i

n--dole, nonnihil interdurn

filos deflexisfé

fuisque

in

pri-mis» exiftimari poreft,

inferviisfe temporibus

;

praevali--dae omnrno Sc clarse adfunt cåtrsfie, cur d'vavctjTcc

quae-dam fcriptis Eorum

adhaerenria,

commams

dum

iidei

noftras dogmata

haud

fpe<ft£ht,

Sacris feriproribus,

vi«

tio neuriquam vertamus. Sic novimus, Epiftolas Pauli

familiäres privatis

ecciefiis fuisfe deftinatas:

quam ob rem, Sc privatis

femet

opponere

erroribus Sc fcnüendi

ecclefiae cujuslibet cogitandique rarioni, finosmer

accom-dare feimones, fuit necesfe b)*

Quo magis igitnr, in Hiftoria Sacra, peregrini

fu

mus de hoipites; eo etiam magis opera noftra,

ef-fatis Divinis explicandis dicata, erratis necesfario non

carebit, eo, ad fuperftitionem quoque

ample&endam

fo?

vendamque, erimus proniores. Et

forte,

ex

hoc etiam

fönte, falfas, de angelis vel deemonibus,

difperfas

opinio-nes derivari posfe, cenfemus, quae, quantumvis

antiqui-tati, fuperftitionem utpote magis

rcdolenti, propriae, in¬

ier nos tarnen, licet Divinior affulferit lux, prorfus exu-latae, proh dolor? vix habeantur.

Prae«

£) Vid. D. Jo. Christoph, Doederlejn Inßit. Thtol. Cbrift, & Er,

(5)

£

Fröetermisfis vero aliis jam causfis, ad perfpicien« dum Fr facil-e, dictum quoque ac qy\civ Paulinam Eph„

II; 2., noftrae qualicunque fubjiciendam difquifitioni,

con-filio arque menti ApoßoÜ convenienter haut

explica-ram, ad ejusmodi errores, tanquam ad faxuin adhsere-fcendi) anfam reddere apprime idoneam. Quae quum ka fint, nec mak quendam fore interpretaturiim, fpera» mus, quo, Specimine jam Academieo, obfcunorera hunc

locum, prout tulerint vires, expedire conabimur: enixe

demum orances rogantesque, velis, ingenii tenuioris, qul

pasiim Tibi fefe ofreranr, fetus, mitiori fubjieere cenfurae,

§. I. Licet voces fingufae qr\aeoos noßrse, qui primis,

ut dicirur , labris Grsecam degußarit linguam

, il Ii planse

adr;; odum arque famiiiares mex videanrur; ejusmodi ra¬ men earundem eonßrucbo, in aliis urpore N. T. locis

frußra omnino quserenda, quam fit intelle&u enodatu-quc difficilis, fummse seßimationis Philologorum ßudia,:

in explicanda illa, diverfa quam maxime

&

disfentanea*

©ptimo ßant documento,

Ad vocabulum kutcc quod adtinet, cui inesfe, prae¬

ter alios, fignificatum quoque convementice, e profanis

quin eriam N. T. fcriptis erit manifeftum, illud, hoc

quoque loco, per fecundum, convenitnter, vel ex volunta-te, esfe reddendum, arbitramur. Sie apud

Xenophon-tem, alios ut praetereamus, occurrit Hellen. 6. 8

%o^amrt-Kocroi ra ßaviXetias ygct/Ajuarcc, convenienter litteris re¬

gis: eodem etiam ßgnificaru legirur 2 Cor. VII: 9. *Au~

7t'^yjre ya% koctcc £eovy contrißati eftis convenienter volunta• tiDivina, quin aliis pasfim N,T. locis. bqxoov rtjs

(6)

vel idem eft ac hvaros; (folemne enim esfie

novi-mus fcriproribus N. T., ut fubftantivum genitivi cafus

alii fubftantivo jungant loco adje£tivi c), vel e^aa-icc de

imperio, fen regno potefi: interpretari, ut fit Synonymum

rtjs c6£%-/is, quem ad rnodum cap. I: v„ 21. ad bpbefios epiftolte & alibi quoque eccurrit.

In vera autem & genuina vocis ra asoos rimanda

norione, allaboraruntquam maxima Interpretes. Alios in-tcr, qui, a prima & propria, ad aliam meraphoricam fe.

ejusdem fignificationem confugere, necesfarium duxere, Rever. Doederlein nominare volumus. Scilicet ,

praee-unte Homero & profanis aliis au&oribus, fignificatum vocabuli ra uzoras, ut fynonymum ra ccsqos, in noflrum locum infinuare ftudet ci)\ tenebras porro ad homines

applicatas, ignorantia eosdem ac vitiis miferos, vel, quod

eodem recidit, gentilifmo addi&os denotare, apprimc docer. Allato infuper exemplo e Col. I: 13., ubi s^anx

ra crzoras opponifur QunXsicc ra via Teil. per ufpxpvrcc

rrs spanas ra cceqos, principem regni tenebrarum, i. e.

gen-tilifmi, eundemque, qui cap. VI: 12. ejusdem epiftolae

Tuor/utoKgurcog ra rzoras appellatur, ab Apoftolo inuicari, arbitratur. Verum interpretatio illa Rever. Viri quanti vel aeftimanda fit, illi tarnen palmam plane deferre, eam

prae-c) Sic Co!. I: 13. via rvjs oLycc,7tv\s, pro y]^ot7tY\y.sva^ ponitur.

Luc, XVI: 9. uc&fAftoovo&s

oifiixius

, Luc. XVIII: 6. Kgirrjs rys

u$i-Ktas, pro

ccåiKosi

Jac. I: 25. ctKgcccrqs s7riÅrispovrjs, pro S7t't»

ÅrjrfAoov', Phil. ni; 21. aoopoo ru7isivoäreocs, pro rofflsiyov. Neque

ferme quidquam frequentius eft quam ut genitivus

^o^yjs,

alii addatur

fubftantivo, loco cognati adjeflivi, ut Eph. Ii 17. rtoor'^ rqs

$o£yjs,

Co!. I: 11. Kjoocros rv\s

$ofys,

Hebr. IX: 5. X^^aßifx

dofys,

Phil.

112: 21. o-öCjUflf T*]? $oj*r}S.

(7)

//°

7

praecipne ab causfarn , vix posfurnus , quurn magis

ufita-ta & obvia vocis cujusque notio, conftanter a Philologis

fervara lege, dum fieri commode queat, retineri & fö¬ let & debet. Quid? quod in noftram etiam grio-iv optime convenirej infra elucefcer. Celeb. quoque Teller in

Le-xico N. T. eaedem vocis ra cts^cs praeoptat notionem,

verum reliquor.um vim minus apte expofuisfe videtur,

dum Germanice piertv noftram exprimit: Nach der herr¬

schenden mächtigen Finflernijs.

Inter Illos praeterea, qui hunc locum expedire fue-runt adnifij Ceieb. quoque Haarvood narione Anglus,

fmgulari prout aggresfus via, citari meretur. llle

fcili-cet demonßrare liudet, ApoftoJum , phrafi noilra,

jo-vem, fupremum illud gentium Numen , infignitum vo*

luisfe, quem, prout regionum aetheriarum principem, co-ltiisfe olim Graecos trqtie atque Romanos, profani horum au&ores abunde reftatum reddent e). Hand fane inepte, fententies fuae infinuandoe causfa , adtulir II 1e Haarvood}

Poetarum vividiori feliciorique imaginationis ac

phanta-fiae vi, in arcana praeterea quaevis penetrandi vix

fatian-do ftudio, esfe adfcribendum , quod, juxta diftributionem rotius univerfi, cuicunque Numini eorundem £i£litio, cer-tae ejusdem adje&ae putantur regiones

, in quibus, fuum

exercere dominium quodque exiftimatur. Hinc, perfpe-£la nempe veteris Poefeos indole ad fle&endos, mirum

in modum, coinmovendosque mortalium animos,

anri-quitus fuit creditum, Plutonem deum quafi &

princi-pem in fubterraneis regnare; maria porro & aquas

Ne-ptuno, utpote propria, cesfisfe; Jovem denique, prour

fum-e) Quam piurima huc fpe&äntia exempla reperies in libro Dom,. Haarvood, Germanice a Celeb. Scrnnz verfo, cui titulus: Neue EinJeit.

tung in das Studium und die Kenntniß det Neuen Testaments. Zu.. Tb», pag, 103. feq..

(8)

fumtnum ac irnum , in aéreis regionibus, fuam

condiclis-fe fedem & inde humani generis fata , varia atque

mul-tipltci ratione, in perpeuram gubernare totnmque regere

orbem. Quum vero inficiari vix posfimus Paulum, cum Graecis Se Romanis fcriptonbus, utrorumque pncterea

religionis do^trinis, moribus ac inflitutis , bene fuisfe fa¬

miliärem , quippe qui, hos inter, eruditionis fuse jeck

fundamenta; eju-smodi dcmum duftus rarionibus urget Ii¬

is Philologus , de Jove re£lius quam de carccvo.e, vel

A«-ßohca, gqaiv nofiram inteliigi explicarique posfe. Abhor-rec quoque eo magis, maligna cuidarn geriio, prout aé«

rem tenenti, dominii quidquid, in res creatas

concede-ret quo potius ex aliis N. T. di£tis edoeeamur,

miferri-mam contra damonum esfe fortem, & hos poenas jam dudum meritisfimas iuisfe Sc in aeternnm luere. Unde

2 Petr. IT: 4. Sc Jud. 6. ^ss/jtots

ctÅcis

astqotis Spcpa

Seh-fjisvot sts xpcrtv rys fxsyahys ypsgocs refy^ti/jievot, a N. T. fcripro^ibus, hi ipfi defcribuntur. Taii etiam explicatio*

ni, verba textus gya-tv noftram fubfequenria, ra feil,

7tvevfjict-ros ra vvv svsqyavros sv rots vtots rys txTdsiBstocs, anfam vel

praebere commodam autumat; hifce, reverentiam haud

obfeure indigitari exiftimans, qua Jovem gentes adhuc

non Chriftianae amplefti videantur. Verum non operae

pretium judicamus, ut muitum Sc diu, in refutanda ift-hac Döm. Haarvoodi fententia, elaboremus. Hoc enim,

quin & aliis locis, fludium Ejus, faepe plus jufto

adhibi-tum & asfeclis vix deflitutum, dignofcimus, quo vel

apertiora Scripturae Sacrae, de d&monibus, effata mifere torquere vexareque ftudet. Quamvis enim opiniones fu-perftitiofas admodum, de fpiritibus ac geniis, a

Majori-bus noftris, curiofitatis forfan nimio a&is ftudio, difper-fas olim cernere licet; immo & confitendum, commen-ta iftiusmodi, noftro nec a?vo, exftirpari plane atque

funditus tolli potuisfe; ab altera tarnen parte peccari quo¬ que

(9)

que vehementer arbitramur^ dum in ea, quae a nobis

in-veftigari rite ac perfpici necjueunt, arroganter penetrare,

vel haecce proprio marte melius explanare, conaremur. Ad allata a Dorn. Haarvood quod adtinet di£la:

conci-neri in illis pcenas, dcemonibus a Summo Numine inflikas, haut diffiremur, verum alia neque N. T. di£ta i feil. Petr, V: 3. Eph. VI: u. cum filentio tranfeunda esfe

opina-mur; ubi, in refiftendis iniidiofis artibus hoeßote callide

atque perite verfari, divina quafi induti armatura, ab A«

poftolis commonemur. Quam ob rem, Sacris

convenien-rer litreris, o-gctmvcc vel au£lori, calamitates

mala-ve, qua? perferunt rei Chriftiana? cultores, quadantenus certe, adferibi adhuc posfe, exiftimamus. Unde, pote-ftatem dominiumque <W3eAs, licet nobis quoad modum

operandi inexplicabile, quousque iftud , per Salvatoris

Noftri beneficia expiaroria, reftrichim demum debilita«

tumque judicetur , plane tarnen fore ablatum, ad fidem

vix videtur pronum»

§. II. In nexum igitur Paulina orationis penitius

in-trofpicientes,& collata qmei noftra cum cap.VI: 10-17.

ejus-dem epiftolae, in eam facile addueimur opinionem, Divi¬

num fcilicet feriptorem,

hoc quoque loco, inimicisfimum iftum religionis Chriftianae hoftem, qui aliis N. T. locis ut idololatriae inprimis

ac ignorantiae au£tor &

fua-for deferibitur,

o-circcvoyt nempe vel &cc@o\ov> auditoribus

fuis ignota haud imagine, adumbrare voluisfe.

Equidem haud ignoramus , vocabula

^

&

äccifxa-viov multiplicis valde & varii,

ut profanos, fic etiam Sa-cros apud auftores, esfe

fignificatus /): Grseci enim

B

feri-/) A Poetis feil.

SctifAW

vocatür quivis deus vei dea, ut Uiad,

(10)

fcriptores, per

Ixtpovix,

innaunt genios feu fpiritus, qni ad divinitatem propius accedunt, live per naturam, iive etiarn per beneficium, wxoBzaxnv ccnfecutos: horum

por-ro duo commemorantur genera, xyaSo Hxtpovss, feu sv$xe Iuovss Sc

KocxoJxt/uovef

j illi propitii hominibus, hi vero in-fenfo in nos animo exiftimanrur capti. Sic i Cor. X t 20. 21. öxiiucvix, de diis gentium, quibus confecrata fue-runt facrificia, interpretari debent: A£t. XVII: 18.

dxifAovsx, (linc novi dii> quos Paulus i-nducere credebatur.

Verum enimvero e Jac. II: 19. darum fit, per åxiptcvix,, nijeros impuvosque etiarn difbingui fpiritus, quos Detim

unum profiteri Apoftolus teftarur. Voces ulterius e

kx ko Åxtpovwv genere, crxrxvxs feil. & 6\xßqXcs

miilrifa-riam quoque fumi Sc hominibus malevolis ac facinorofis paslim attribui, facile convincimur: Hebraea fcilicet vox

unde Greeca axrxvxs, adverfarium denotat in ge-nere, qui contraria molitur, impedit agentem Se accufa-tione criminationibusque apud judicem reum agit g)'y

binc axrxvxs idem, qui o otvrÅxos, animtirn erga

homi-nes hoftilecn Sc. infeftum innuit. Immo tempore etiarn

JESU Sc Apoftolorum idem invaluit mos, fub nomine hocce, quernlibet notare causfae bonae adverfarium h).

Ex-CUtP e7?iC£XYl<JOO 7J(>0S GXiUCVCS. —-

*—■-Piato univevfi Moderatorem Deum pisyt^ov (jxipovx trppellat. fnterdhm

quoque

$xtptcve?

& Bsoi tonqunm diverfa ponuntur: unde opud Aru jjfnph. in Pluto. KXi

Ssoi

xxi outfÅOVSS. JEfcb. in Ctefipb. 00 yv\,

in-quic, H£tj

Sw

x&j

SxtfAOVSS

HCfij

XvSgXTTOl.

g) Cfr. i Reg. XI: 14. 25. Pf. CIX: 6.

h) Matth. XVI: 23, CHRISTUS ait Petro: v7Totye ctftaoo (A8

üXtXVX'y quibus oftendit, Petkum, fub amoris fpecie, re vera (ihi esfe

adverfarium. Rever. quoque Koppe obiervavk, Rom. XVI: 2.Q-, (TXTXVCCjA poni pro hofte qqoeunque <5z. rei Chrißians adverlario»

(11)

!t>

l l

Exinde tamen vmt e£o%Y}v ufurpatur iflud vocabulum

de principe damonum improborum i), qui ipfe, prouf rei

Chriftianse, virtucis ftudio hominumque faluti

impedi-menra objiciens, a N. F., Scriptoribus depingitur. Inrer-dura quoque

SiaßoKcs,

de hominibus, alios vel cahimni*

annbus, vel decipientibus, in N. T. occurrit. Sic i Tim.

III: ii. de diaconisüs, vel uxoribus diaconorum agens Apoftolus, illas jurj öaxßchnc esfe fuadet, h. e. von decipi-cntes, feu ut habet Vulgata, non detrahentes: 2 Tim. III: 3. praedicit ApoÜolus hccßcX&s, h. e. bomines vitiis miferos

obti-eSiationibusque deditos, fceleratos inrer alios,

poftre-mis temporibus fore furre&uros. Quamvis vero alia ra-tione dicfca de J/«/3cA<w jam allara explicari nec

poslunt,

aliunde tamen, ex Joh. feil. VIII: 44. & Eph. Vf : 11. erit darum, per dW3oAov, fpiritum quoque, vafre & fubdole de nobis fentientem & rei Chriüiante remoram facientem ,

a Sacris Vatibus pasfim indigitari.

Invefligatis adeo ac-que perfpe£tis fignificationibus $ctifj.ovioov in genere, quin

T8 uocTocvct &

ßiotßoXs,

certo jam concludere

liceat, qua?-cunque, de malis geniis, effata Divina & planas Apofto-lorum narrariones, ni Sacris impia illara foret vis,

quo

placet, contorqueri, vel pro lubitu expediri haud

pos-fe. Verum licet fententia illa magna omnino

probabili-tate introduci poslit, Apoftolum fcilicer,

noftra, ad

prineipem iflum damonum improbornm, allulisfe; reftat ta¬

rnen ut bis refpondeamus: cur nempe, ad

maligmim

iftum depingendum genium, peculiarem adeo

peiiphrafin Divinus Orator adhibuerit? Sed nec difficile illud

diri-mi etiam posfe arbitramur, dum ad ea,

qute, tam

Ju-daeos quam gentes inter, de angelis

damonibusque

vigue-ß z

re,

i) Cfr, Matth. XII« 26. Lac. XI: 18. & Apocal. XII: 9. ubi, ut putst Revef. Rosenmüllerus, fymbolo ßgnificari videtur, Satanam nova relighnis forma propagatione poteßattm fuam valde amißsfe.

(12)

re, dogmata IubeL atrendere, Si quibus Paulus fuas quoque interdum orariones aecoinmodare cernitur.

§. III. Dum fcilicet profanorum au&orum

fcripta

voln?

snus confulere , inveniemus, praeter alia infignialuxuriantis

imaginationis ac phantafiae rnonumenta, contineri quo¬

que in illis fuperRitiofas admodum, de damonibtis vei genus quibusdam, opiniones, qui iidem , prout

fubftan-liae Deum inter & homines intermedia, defcribuntur ,

ob beneficia porro quaedam , vel officia in homines, illis

a Summo Nomine demandata, clari, in aere federn fu-am habere credebantur. Unde Diogenes Lacrtius L.

VIII: 32. Pyibagcrce fententise addidus de hifce rale fert

tettimonium: eivou re vccovncc rov ooega \pu.xw eynAeov , ncft

ruTHs re ^utyovots ngt), fyoocts ycy.iSscr&cii, Nee ab hocce ab'

ludit illud Plutarchi Quafi. Rom. p^ 274. rbroti^ov, ctegot ngt/ rov vtregä^oovtov ovrot ngt) &eoov ngt)

åouyowv

yerrov. Ve¬ rum, optimo omnino jure, a prolixius defcribendis Philofophorum Poerarumque hujus asvi, fabulis

figmen-tisque re£ertis, de dcemonibas vel gevüs, fenrentiis,

abfti-uendum nobis esfe, judicamus, quum, hancce materiam,

fcite anre hac explicatam allatis cumulate au&orum teftimoniis, infuper corroboratam esfe, alibi reperire li*

ceat k). Judaeos etiam hac in re a barbaris gentibus haud

disfenfisfe, cui reliquias Scriptorum hujus genris Rabbi»

norumqne perfcrutari volupe fuerir, illi lans fupepque

patefcet; hi ipfi, proutlirt-eris Si memorisetradidirCeleb. Ei»

senmengerus /), certos non tantum dcemonas inter gradus

conftituisfe, quin etiam fuum euique horurn nomen

im-

po-k) Cfr. Di[ßrtnt. de AyyeÅoo ITerast. Ad. XII: 5., fr.b praefid. Hsver. j. Flgdeki, edit. Upf.

(13)

13

poftiisfe, eonfpiciunt-ur. Ejusmodi etiam fui sevi fiftarum, rnagnam partern, opinionurn nee minime ille Philo Judjeus

renax videtur5 tarn ciomicilia, quam etiam officia

damoni-Ins injun&a, multis verbis exponens; quodque au£loris

hujusce teftimonium opellae noftne inferere necesfarium

non judicamus, dum illud apud magni

nomUlis

Exege-tas, Vetstein m) feil. Sc Koppe »), fi placet, potes perle¬

gere. Inter Judceos, fi quid valeat tefdmonium Illuftr,

Mi-cHAéLis 0), viguit Sc oliiÄ Se£fca quaedamEsfenica,

quee ipfa ab

Orientali vel Gnofticorum philofophia oriunda,

quemad-modum in aliis do&rims , fic etiam in illa , de angelis

feu damonibus, errorum quam maxime fuir fercilis. Il¬

luftr. Ille Vir apre quoque expofuit qua ratione, per do£tum quendam Judeeum fcilicet Apollo p) Sc difdpulos

praererea Johannis ßaptißae, ob religionis errores nee

pa-rum famofos, Esfenorum

dogmara circa Ephefum

dis-feminata olim propagataque fjiisfe. Nos non

fugit y cla^

ros ab altera etiam parte esfe Exegetas,

quos inter

nominare fufficiat Rever. Doedeulein , qui ftatuunt, Es¬

fenorum Gnofticorumve errorum veftigia in N. T. fru-ftra vel fore quaerendaj fed alios errorum horurnce Ma¬

gnus Ille Vir defiderans fontes, in toto quafi convenire

B 3

cer-m) Qui idem in N. T., <8jjciv noftrnm quod' adtinet, addit:

Paw-»jum ha loqui ex p>ineipiis

philofophia Pjytha^orea, quihus Uli, ad

quos-ferihit, imbuti ernm ; non autem, ut partein dochina a Chrißo fihi reve¬

ln}a ö* omnihus erebenda revelaret,

n) In Nov. Teft. ad Siunc locum.

0) Cfr. Hjusd. Einleitungin die Gbitl. Schrift_des Neu. Bund. Zv. Tbt

p) Idem Ad. VII1.; 25. ut Ko&Tqyjijj.svos rvjv cHov ra uvgta-*

b. c. de pthnis eletnentis Chriflianißni

inßitutus defciibirur, Öt ex

/Egy-pto oriundus, ibi etiem peifccile, ubi in piimis floruete Esfeni, dogmats

(14)

cernitur putando fcilicet, Philofophiam vel Orientalen-], vel

feriore demum tempore Graecam Judaeos feduxisfe , quee

Sc ipfa Orienti atque -/Egypto forte natalia fua debet q). Aliud etiam N. F. didfum Co!, fc. IS: ig., antiquioris

£Evi fuperftitiofas de angelis r) opiniones, cultum ge-niis hifce impie praaftitum limul objurgando> prodet

o-ptime manifeftabitque. Quo feil, loco auditorés admonet

Apoftolus, ut falfos quosdam dolores diligenter caverent

declinarentque, qui ipfi culru dele&abanrur

angelo-rum, Sc fruftra turgentes mente fua depravata, in ea

penetrare aufi fuerunt, quorum cognofcendorum facultas

nobis a Deo concesfa non eft. Et hic mos, per ange¬ los deferendi preces ad Deum, altas adeo radices egit, ut ne poft terna quidem fecula potuerit evelli. Contra

eum enim conditus eft Canon 35, Concitii, Laodic^/e

habi-ti: damnat fcilicet ille Angelicos, qui docebant, ut

no-tat Zonaras: ort 8 rov Xqivrov e7tiKo&Xeicr$cci sts ßo^etav,

Y] eis Ttqoaccywyrpv rv\v 7t$os Seov, ccXXoo t8s uyyeXas, oos roc• %cs T8 rov Xgiarov STtiKCtXeiaSoti ptei^ovos ovtos rrjs y/xeregKs otätas. Theodoretus eundem etiam per totam

Phry-giam atque Pilidiam invaluisfe morem commemorat-■eyietve, ait, $e rsro ro tfotBos ev rrj 0>%vyicc y&f Yliorihoo jue%qt 7toXX8' 8 $e yjzqiv x&f o-uveX&ouacc avvofios ev Aoto^ivceioc, rvjs

Qqyyius vofAoo kskooXvxe ro reis ocyyeXois orgoarevxeo&oii, H&f

. *

q) Cfr. Disfertat> Celeb, Viri ante laudat.

r) Monuisfe juvabit, fcitam esfe obfervationem Rever. Floberi in disfertatione dudum citata: Gracorum åciifAOVOts i? Lntinorum Genios

non diverfoi esfe nb illis, qui Scriptum

voeat Angelos, etfi purior

angelo-rum docirina, ex facris haurienda fontibus, vtiriis

a profanis gentibus ititer^

(15)

/

'

1*

fj-syjf

b

18 vvv euKTypcc T8 ccyt8 TToig sKsivots ev ras eposets ccvtoov ecrnv i$etv. Hifce vero licet conftitutis; abfir

tarnen, ut aliornm magni fane nominis Exegetarum quin

Celeb. Ipfius Grotii opinioni, clariori in

primis di£to Eph. VI: ii., falcro utpote, incumbenti plane deteftari aude-remus; adftruentes hi feil., fpiritus quosdam vel genios re

vera exiliere: eo nec usque ab altera

parte progredientes,

nr, per Sacros Vates probe quamvis edocti, oblivioni nihi-lominus daremus, querneunque, fua

ipfius deperdita

cupi-ditate ac ingenita vitiorum indole

, in peccatum quodvis

& nefas, abripi mifere impelüque

j).

§. IV. Ex allatis igitur, probabiliter admodum con-cludi posfe videatur, Apoftolum

^asi noffcra, ut voce

folurn-modo Synonyma T8 $ictßo/\8 vel c«rav«, auditorum fuorum

cogitandi fentiendique rationi apprime convenienti iisque

familiari, ufum fuisfe. Interpretatione enim tali loci

hujusce asfumta, media quadam , congruentisüma forte,

via incedere fimul licet; adeo ut, nec

maligno cuidam

genio, in aére utpote habitanti, dominii quidquid in res

creatas, Deo folummodo Omnipotenti adferibendi, in-confulte adjudicare fimus coa&i

, nec ab altera parte

ad indecorum iflud ac impium adfpirare

confilium,

quae-

cun-s) Cfr, Jac. 1: 14. Hänc corrupf# & depravatar mentis fuse in-dolem Pauius optime

quoque nosfe videfur , Rom. VII: 23. ita disferenst

BA?7T&) Jg UTS^CV VCfUOV 8V TCl£ fAsXstTI [A&

y OiVTS^gttTeVO/USVOV TO)

VCfXW T8 VOCS fj.83 H&f CCiXt^<xXonri^OVTd fJ.S TO) VCfJtOO

TY\S

CCf-iCCg-nas

, roo cvri ev rois /xeXsui Per vofAov

er reis fxsXect,

videtur intelligendus naturalislegibus

que Divinis contrariusplanefenfuum cor-porisque ad peccandum impulfus; vofxos T8 voos, (idem ac vofAOS T8

7tvs\)-fAOVTQS,) efl animi (enfus, Divino Spiritu excitatus, melior hgihusque Di¬ vinis confentiens: Bengelujs vopicv etiam

opre reddit per dictutaeu.;. priori igitur loco dictamen eß fenfuum, pofleiiori diciameti rationis*

(16)

cunque Sacrorum Virorum atque Divina, de angetis^

fu«-culentiora pasfim, effata, debira haud circumfpectione,

tra-ftandi. Hinc demum gti<r& noilra vel, praeeunte Nova Meraphraü Svecana, rafidi, Efter tben magtiga Luftens

Furfte^ vel etiam, Ii aliam, frequentioris quoque ufus, vocabuli rv\s s^xaius praeoptares nocionem, parva admo» dum a vetuftiori noftra Verüone declinatione, nec

in-convenienter exprimi queat: Efter tben

För-ßen, fom regerar i luften.

References

Related documents

hac depingitur jam fortum Jobi feciwda, domus Ejus ac univerfa ja??nlia divinitus protedla, &amp; inaccesfo prorfus munimento defenfa: alterum vero hujus verbi ufum cbfer-. vare

Felicitas igitur hominum meta efi:, ad quam tendere debeant

OISSERTATIO PHILOSOPHICA, DE Μ OR Α LI ORDINE IN EVENTU RERUM JURE POSTULATO, QUAM..

Resultatet i litteraturstudien visade att föräldrarna ville vara delaktiga i vården av barnet, där de beskrev ett behov av att personalen fokuserade på både barnets och

The five different areas are traffic and transportation, Green space, rural issues in an urban planning norm, social sustainability in urban planning and business sector

I likhet till prinsessan som i Grimms saga (1981) och Disneys (1959) också är kronologisk dynamisk, är prinsessan i denna berättelse inte en platt karaktär som prinsessan i de

Detta kan resultera i att de personer som har ett svagt socialt nätverk oftast tar lån och krediter för att även kunna betala små summor, vilket senare kan

Bedömning av brandsäkerhetsklasser utgår från föreskrifterna där syftet är att dela in byggnadsdelar utifrån risken för personskada givet att kollaps inträffar. Föreskrifter ger