•
/
Bo IX
BISSER TAT10 PH1L0L0GJCA,
PHXIN
PAUL1NAM,
RATA TON APXONTA THZ ESOTZIAS TOT AEPOS,•
EPH ES. II: 3.
EXPOSITURA.
QUAM
VENIA
AMPI. FAC. PHIL, UPSAL.
PUBLICO EXAMINI MODESTE OFFERUNT
JOHANNES
BERG1US,
PHILOSOPHIE MAGISTER ,
ET
SVEN
LENNM
OUS,
SUDERMANNI,in Audit. Guft. Maj. d. Maj. MDCCXCL
H. A. M. S.
in s:am r:am M:TEM
MAG NM
MIRO,
FI
BE
LEGIFERO CQNSULTISSIMO, ILLUS TRISSIM 0DOMINO
MJECENATI
hi fiimmce pktatis
fignum,
opcllam
b
ancn d. d,
cuttor
sveno
tiumillimus
£
LeBuro.
Divinos
ftiana,inter
immortaliterfcriprores, Paulum
fuisfe promeritum, attentisquoque,
de
re
Chri-
o-culis fcripta Ejus perluftranti cuivis conftabir. Et fane,
in hifce collaudandis, noftras periclitari vires, merit.o
judicetur fupervacaneum , quum, e Longino, probatisfi-mo ilio antiquitatis Cenfore, Noftrum dudum, inciytos
inter alios Grseciae Au£lores, falutari, deprehendimus»
Quod fi recentiora hac in re prasopraremus teftimonia,
nobis vel fiat fatis, dum ad Illuftr, Illum acerrimique
ingenii noftri aevi Philologum , Michaölis a) puto,
pro-vocamus, qui idem feite omnino obfervavit, in epiftolis
prascipue rexendis, (quod quidem fcribendi genus, fine
asfiduo humanas naturac fludio & cum optimis fcriprorU bus familiaritate, ad optatum vix adfpirar
faftigium,) Pau¬
lum fuisfe exercitatisfimum & inter alios
longe cxcellere»
Licet vero, de hifce, jufti quicunque
& aequi
Sa-crorum asftimatores, uno quafi
ore, confentiant, ab al¬ tera ramen parre negari nec
posfe arbitramur, fcriptis nihilominus Apoftoli, difficultatis
obfcuritatisque
nonni-hil inhaerere, defe&ui tarnen
potius fufficientium
tefti-moniorum, de moribus ac infbitutis populorurn, ad quos litterae Ejus fuerunt confignatas, adfcribendum.
Et vel haud miremur, quod profanis, idem etiam Sacris
con-A 2
tingere libris\ ut, dum
hifiorici funt
argument!
>mulra-ve fui aevi habent admixta , obfcuritati quoque bi ipfi
fint obnoxii. Et dum perpendirruis, Unguam non
tan-tum, qua ufi fuerunt Viri Sacri, in
vernaculis,
antehare
dudum, esfe defiisfe, quin etiam, a puri
fermcnis i
n--dole, nonnihil interdurn
filos deflexisfé
fuisque
inpri-mis» exiftimari poreft,
inferviisfe temporibus
;praevali--dae omnrno Sc clarse adfunt cåtrsfie, cur d'vavctjTcc
quae-dam fcriptis Eorum
adhaerenria,
commamsdum
iidei
noftras dogmata
haud
fpe<ft£ht,
Sacris feriproribus,
vi«
tio neuriquam vertamus. Sic novimus, Epiftolas Pauli
familiäres privatis
ecciefiis fuisfe deftinatas:
quam ob rem, Sc privatisfemet
opponereerroribus Sc fcnüendi
ecclefiae cujuslibet cogitandique rarioni, finosmer
accom-dare feimones, fuit necesfe b)*
Quo magis igitnr, in Hiftoria Sacra, peregrini
fu
mus de hoipites; eo etiam magis opera noftra,
ef-fatis Divinis explicandis dicata, erratis necesfario non
carebit, eo, ad fuperftitionem quoque
ample&endam
fo?vendamque, erimus proniores. Et
forte,
exhoc etiam
fönte, falfas, de angelis vel deemonibus,difperfas
opinio-nes derivari posfe, cenfemus, quae, quantumvis
antiqui-tati, fuperftitionem utpote magis
rcdolenti, propriae, in¬
ier nos tarnen, licet Divinior affulferit lux, prorfus exu-latae, proh dolor? vix habeantur.
Prae«
£) Vid. D. Jo. Christoph, Doederlejn Inßit. Thtol. Cbrift, & Er,
£
Fröetermisfis vero aliis jam causfis, ad perfpicien« dum Fr facil-e, dictum quoque ac qy\civ Paulinam Eph„
II; 2., noftrae qualicunque fubjiciendam difquifitioni,
con-filio arque menti ApoßoÜ convenienter haut
explica-ram, ad ejusmodi errores, tanquam ad faxuin adhsere-fcendi) anfam reddere apprime idoneam. Quae quum ka fint, nec mak quendam fore interpretaturiim, fpera» mus, quo, Specimine jam Academieo, obfcunorera hunc
locum, prout tulerint vires, expedire conabimur: enixe
demum orances rogantesque, velis, ingenii tenuioris, qul
pasiim Tibi fefe ofreranr, fetus, mitiori fubjieere cenfurae,
§. I. Licet voces fingufae qr\aeoos noßrse, qui primis,
ut dicirur , labris Grsecam degußarit linguam
, il Ii planse
adr;; odum arque famiiiares mex videanrur; ejusmodi ra¬ men earundem eonßrucbo, in aliis urpore N. T. locis
frußra omnino quserenda, quam fit intelle&u enodatu-quc difficilis, fummse seßimationis Philologorum ßudia,:
in explicanda illa, diverfa quam maxime
&
disfentanea*©ptimo ßant documento,
Ad vocabulum kutcc quod adtinet, cui inesfe, prae¬
ter alios, fignificatum quoque convementice, e profanis
quin eriam N. T. fcriptis erit manifeftum, illud, hoc
quoque loco, per fecundum, convenitnter, vel ex volunta-te, esfe reddendum, arbitramur. Sie apud
Xenophon-tem, alios ut praetereamus, occurrit Hellen. 6. 8
%o^amrt-Kocroi ra ßaviXetias ygct/Ajuarcc, — convenienter litteris re¬
gis: eodem etiam ßgnificaru legirur 2 Cor. VII: 9. *Au~
7t'^yjre ya% koctcc £eovy contrißati eftis convenienter volunta• tiDivina, quin aliis pasfim N,T. locis. bqxoov rtjs
vel idem eft ac hvaros; (folemne enim esfie
novi-mus fcriproribus N. T., ut fubftantivum genitivi cafus
alii fubftantivo jungant loco adje£tivi c), vel e^aa-icc de
imperio, fen regno potefi: interpretari, ut fit Synonymum
rtjs c6£%-/is, quem ad rnodum cap. I: v„ 21. ad bpbefios epiftolte & alibi quoque eccurrit.
In vera autem & genuina vocis ra asoos rimanda
norione, allaboraruntquam maxima Interpretes. Alios in-tcr, qui, a prima & propria, ad aliam meraphoricam fe.
ejusdem fignificationem confugere, necesfarium duxere, Rever. Doederlein nominare volumus. Scilicet ,
praee-unte Homero & profanis aliis au&oribus, fignificatum vocabuli ra uzoras, ut fynonymum ra ccsqos, in noflrum locum infinuare ftudet ci)\ tenebras porro ad homines
applicatas, ignorantia eosdem ac vitiis miferos, vel, quod
eodem recidit, gentilifmo addi&os denotare, apprimc docer. Allato infuper exemplo e Col. I: 13., ubi s^anx
ra crzoras opponifur QunXsicc ra via Teil. per ufpxpvrcc
rrs spanas ra cceqos, principem regni tenebrarum, i. e.
gen-tilifmi, eundemque, qui cap. VI: 12. ejusdem epiftolae
Tuor/utoKgurcog ra rzoras appellatur, ab Apoftolo inuicari, arbitratur. Verum interpretatio illa Rever. Viri quanti vel aeftimanda fit, illi tarnen palmam plane deferre, eam
prae-c) Sic Co!. I: 13. via rvjs oLycc,7tv\s, pro y]^ot7tY\y.sva^ ponitur.
Luc, XVI: 9. uc&fAftoovo&s
oifiixius
, Luc. XVIII: 6. Kgirrjs rysu$i-Ktas, pro
ccåiKosi
Jac. I: 25. ctKgcccrqs s7riÅrispovrjs, pro S7t't»ÅrjrfAoov', Phil. ni; 21. aoopoo ru7isivoäreocs, pro rofflsiyov. Neque
ferme quidquam frequentius eft quam ut genitivus
^o^yjs,
alii addaturfubftantivo, loco cognati adjeflivi, ut Eph. Ii 17. rtoor'^ rqs
$o£yjs,
Co!. I: 11. Kjoocros rv\s
$ofys,
Hebr. IX: 5. X^^aßifxdofys,
Phil.112: 21. o-öCjUflf T*]? $oj*r}S.
//°
7
praecipne ab causfarn , vix posfurnus , quurn magis
ufita-ta & obvia vocis cujusque notio, conftanter a Philologis
fervara lege, dum fieri commode queat, retineri & fö¬ let & debet. Quid? quod in noftram etiam grio-iv optime convenirej infra elucefcer. Celeb. quoque Teller in
Le-xico N. T. eaedem vocis ra cts^cs praeoptat notionem,
verum reliquor.um vim minus apte expofuisfe videtur,
dum Germanice piertv noftram exprimit: Nach der herr¬
schenden mächtigen Finflernijs.
Inter Illos praeterea, qui hunc locum expedire fue-runt adnifij Ceieb. quoque Haarvood narione Anglus,
fmgulari prout aggresfus via, citari meretur. llle
fcili-cet demonßrare liudet, ApoftoJum , phrafi noilra,
jo-vem, fupremum illud gentium Numen , infignitum vo*
luisfe, quem, prout regionum aetheriarum principem, co-ltiisfe olim Graecos trqtie atque Romanos, profani horum au&ores abunde reftatum reddent e). Hand fane inepte, fententies fuae infinuandoe causfa , adtulir II 1e Haarvood}
Poetarum vividiori feliciorique imaginationis ac
phanta-fiae vi, in arcana praeterea quaevis penetrandi vix
fatian-do ftudio, esfe adfcribendum , quod, juxta diftributionem rotius univerfi, cuicunque Numini eorundem £i£litio, cer-tae ejusdem adje&ae putantur regiones
, in quibus, fuum
exercere dominium quodque exiftimatur. Hinc, perfpe-£la nempe veteris Poefeos indole ad fle&endos, mirum
in modum, coinmovendosque mortalium animos,
anri-quitus fuit creditum, Plutonem deum quafi &
princi-pem in fubterraneis regnare; maria porro & aquas
Ne-ptuno, utpote propria, cesfisfe; Jovem denique, prour
fum-e) Quam piurima huc fpe&äntia exempla reperies in libro Dom,. Haarvood, Germanice a Celeb. Scrnnz verfo, cui titulus: Neue EinJeit.
tung in das Studium und die Kenntniß det Neuen Testaments. Zu.. Tb», pag, 103. feq..
fumtnum ac irnum , in aéreis regionibus, fuam
condiclis-fe fedem & inde humani generis fata , varia atque
mul-tipltci ratione, in perpeuram gubernare totnmque regere
orbem. Quum vero inficiari vix posfimus Paulum, cum Graecis Se Romanis fcriptonbus, utrorumque pncterea
religionis do^trinis, moribus ac inflitutis , bene fuisfe fa¬
miliärem , quippe qui, hos inter, eruditionis fuse jeck
fundamenta; eju-smodi dcmum duftus rarionibus urget Ii¬
is Philologus , de Jove re£lius quam de carccvo.e, vel
A«-ßohca, gqaiv nofiram inteliigi explicarique posfe. Abhor-rec quoque eo magis, maligna cuidarn geriio, prout aé«
rem tenenti, dominii quidquid, in res creatas
concede-ret quo potius ex aliis N. T. di£tis edoeeamur,
miferri-mam contra damonum esfe fortem, & hos poenas jam dudum meritisfimas iuisfe Sc in aeternnm luere. Unde
2 Petr. IT: 4. Sc Jud. 6. ^ss/jtots
ctÅcis
astqotis SpcpaSeh-fjisvot sts xpcrtv rys fxsyahys ypsgocs refy^ti/jievot, a N. T. fcripro^ibus, hi ipfi defcribuntur. Taii etiam explicatio*
ni, verba textus gya-tv noftram fubfequenria, ra feil,
7tvevfjict-ros ra vvv svsqyavros sv rots vtots rys txTdsiBstocs, anfam vel
praebere commodam autumat; hifce, reverentiam haud
obfeure indigitari exiftimans, qua Jovem gentes adhuc
non Chriftianae amplefti videantur. Verum non operae
pretium judicamus, ut muitum Sc diu, in refutanda ift-hac Döm. Haarvoodi fententia, elaboremus. Hoc enim,
quin & aliis locis, fludium Ejus, faepe plus jufto
adhibi-tum & asfeclis vix deflitutum, dignofcimus, quo vel
apertiora Scripturae Sacrae, de d&monibus, effata mifere torquere vexareque ftudet. Quamvis enim opiniones fu-perftitiofas admodum, de fpiritibus ac geniis, a
Majori-bus noftris, curiofitatis forfan nimio a&is ftudio, difper-fas olim cernere licet; immo & confitendum, commen-ta iftiusmodi, noftro nec a?vo, exftirpari plane atque
funditus tolli potuisfe; ab altera tarnen parte peccari quo¬ que
que vehementer arbitramur^ dum in ea, quae a nobis
in-veftigari rite ac perfpici necjueunt, arroganter penetrare,
vel haecce proprio marte melius explanare, conaremur. Ad allata a Dorn. Haarvood quod adtinet di£la:
conci-neri in illis pcenas, dcemonibus a Summo Numine inflikas, haut diffiremur, verum alia neque N. T. di£ta i feil. Petr, V: 3. Eph. VI: u. cum filentio tranfeunda esfe
opina-mur; ubi, in refiftendis iniidiofis artibus hoeßote callide
atque perite verfari, divina quafi induti armatura, ab A«
poftolis commonemur. Quam ob rem, Sacris
convenien-rer litreris, o-gctmvcc vel au£lori, calamitates
mala-ve, qua? perferunt rei Chriftiana? cultores, quadantenus certe, adferibi adhuc posfe, exiftimamus. Unde, pote-ftatem dominiumque <W3eAs, licet nobis quoad modum
operandi inexplicabile, quousque iftud , per Salvatoris
Noftri beneficia expiaroria, reftrichim demum debilita«
tumque judicetur , plane tarnen fore ablatum, ad fidem
vix videtur pronum»
§. II. In nexum igitur Paulina orationis penitius
in-trofpicientes,& collata qmei noftra cum cap.VI: 10-17.
ejus-dem epiftolae, in eam facile addueimur opinionem, Divi¬
num fcilicet feriptorem,
hoc quoque loco, inimicisfimum iftum religionis Chriftianae hoftem, qui aliis N. T. locis ut idololatriae inprimis
ac ignorantiae au£tor &
fua-for deferibitur,
o-circcvoyt nempe vel &cc@o\ov> auditoribus
fuis ignota haud imagine, adumbrare voluisfe.
Equidem haud ignoramus , vocabula
^
& äccifxa-viov multiplicis valde & varii,ut profanos, fic etiam Sa-cros apud auftores, esfe
fignificatus /): Grseci enim
B
feri-/) A Poetis feil.
SctifAW
vocatür quivis deus vei dea, ut Uiad,fcriptores, per
Ixtpovix,
innaunt genios feu fpiritus, qni ad divinitatem propius accedunt, live per naturam, iive etiarn per beneficium, wxoBzaxnv ccnfecutos: horumpor-ro duo commemorantur genera, xyaSo Hxtpovss, feu sv$xe Iuovss Sc
KocxoJxt/uovef
j illi propitii hominibus, hi vero in-fenfo in nos animo exiftimanrur capti. Sic i Cor. X t 20. 21. öxiiucvix, de diis gentium, quibus confecrata fue-runt facrificia, interpretari debent: A£t. XVII: 18.dxifAovsx, (linc novi dii> quos Paulus i-nducere credebatur.
Verum enimvero e Jac. II: 19. darum fit, per åxiptcvix,, nijeros impuvosque etiarn difbingui fpiritus, quos Detim
unum profiteri Apoftolus teftarur. Voces ulterius e
kx ko Åxtpovwv genere, crxrxvxs feil. & 6\xßqXcs
miilrifa-riam quoque fumi Sc hominibus malevolis ac facinorofis paslim attribui, facile convincimur: Hebraea fcilicet vox
unde Greeca axrxvxs, adverfarium denotat in ge-nere, qui contraria molitur, impedit agentem Se accufa-tione criminationibusque apud judicem reum agit g)'y
binc axrxvxs idem, qui o otvrÅxos, animtirn erga
homi-nes hoftilecn Sc. infeftum innuit. Immo tempore etiarn
JESU Sc Apoftolorum idem invaluit mos, fub nomine hocce, quernlibet notare causfae bonae adverfarium h).
Ex-CUtP e7?iC£XYl<JOO 7J(>0S GXiUCVCS. —-
*—■-Piato univevfi Moderatorem Deum pisyt^ov (jxipovx trppellat. fnterdhm
quoque
$xtptcve?
& Bsoi tonqunm diverfa ponuntur: unde opud Aru jjfnph. in Pluto. KXiSsoi
xxi outfÅOVSS. JEfcb. in Ctefipb. 00 yv\,in-quic, H£tj
Sw
x&jSxtfAOVSS
HCfijXvSgXTTOl.
g) Cfr. i Reg. XI: 14. 25. Pf. CIX: 6.
h) Matth. XVI: 23, CHRISTUS ait Petro: v7Totye ctftaoo (A8
üXtXVX'y quibus oftendit, Petkum, fub amoris fpecie, re vera (ihi esfe
adverfarium. Rever. quoque Koppe obiervavk, Rom. XVI: 2.Q-, (TXTXVCCjA poni pro hofte qqoeunque <5z. rei Chrißians adverlario»
!t>
l l
Exinde tamen vmt e£o%Y}v ufurpatur iflud vocabulum
de principe damonum improborum i), qui ipfe, prouf rei
Chriftianse, virtucis ftudio hominumque faluti
impedi-menra objiciens, a N. F., Scriptoribus depingitur. Inrer-dura quoque
SiaßoKcs,
de hominibus, alios vel cahimni*annbus, vel decipientibus, in N. T. occurrit. Sic i Tim.
III: ii. de diaconisüs, vel uxoribus diaconorum agens Apoftolus, illas jurj öaxßchnc esfe fuadet, h. e. von decipi-cntes, feu ut habet Vulgata, non detrahentes: 2 Tim. III: 3. praedicit ApoÜolus hccßcX&s, h. e. bomines vitiis miferos
obti-eSiationibusque deditos, fceleratos inrer alios,
poftre-mis temporibus fore furre&uros. Quamvis vero alia ra-tione dicfca de J/«/3cA<w jam allara explicari nec
poslunt,
aliunde tamen, ex Joh. feil. VIII: 44. & Eph. Vf : 11. erit darum, per dW3oAov, fpiritum quoque, vafre & fubdole de nobis fentientem & rei Chriüiante remoram facientem ,
a Sacris Vatibus pasfim indigitari.
Invefligatis adeo ac-que perfpe£tis fignificationibus $ctifj.ovioov in genere, quin
T8 uocTocvct &
ßiotßoXs,
certo jam concludereliceat, qua?-cunque, de malis geniis, effata Divina & planas Apofto-lorum narrariones, ni Sacris impia illara foret vis,
quo
placet, contorqueri, vel pro lubitu expediri haud
pos-fe. Verum licet fententia illa magna omnino
probabili-tate introduci poslit, Apoftolum fcilicer,
noftra, ad
prineipem iflum damonum improbornm, allulisfe; reftat ta¬
rnen ut bis refpondeamus: cur nempe, ad
maligmim
iftum depingendum genium, peculiarem adeo
peiiphrafin Divinus Orator adhibuerit? Sed nec difficile illud
diri-mi etiam posfe arbitramur, dum ad ea,
qute, tam
Ju-daeos quam gentes inter, de angelis
damonibusque
vigue-ß z
re,
i) Cfr, Matth. XII« 26. Lac. XI: 18. & Apocal. XII: 9. ubi, ut putst Revef. Rosenmüllerus, fymbolo ßgnificari videtur, Satanam nova relighnis forma propagatione poteßattm fuam valde amißsfe.
re, dogmata IubeL atrendere, Si quibus Paulus fuas quoque interdum orariones aecoinmodare cernitur.
§. III. Dum fcilicet profanorum au&orum
fcripta
voln?
snus confulere , inveniemus, praeter alia infignialuxuriantis
imaginationis ac phantafiae rnonumenta, contineri quo¬
que in illis fuperRitiofas admodum, de damonibtis vei genus quibusdam, opiniones, qui iidem , prout
fubftan-liae Deum inter & homines intermedia, defcribuntur ,
ob beneficia porro quaedam , vel officia in homines, illis
a Summo Nomine demandata, clari, in aere federn fu-am habere credebantur. Unde Diogenes Lacrtius L.
VIII: 32. Pyibagcrce fententise addidus de hifce rale fert
tettimonium: eivou re vccovncc rov ooega \pu.xw eynAeov , ncft
ruTHs re ^utyovots ngt), fyoocts ycy.iSscr&cii, Nee ab hocce ab'
ludit illud Plutarchi Quafi. Rom. p^ 274. rbroti^ov, ctegot ngt/ rov vtregä^oovtov ovrot ngt) &eoov ngt)
åouyowv
yerrov. Ve¬ rum, optimo omnino jure, a prolixius defcribendis Philofophorum Poerarumque hujus asvi, fabulisfigmen-tisque re£ertis, de dcemonibas vel gevüs, fenrentiis,
abfti-uendum nobis esfe, judicamus, quum, hancce materiam,
fcite anre hac explicatam allatis cumulate au&orum teftimoniis, infuper corroboratam esfe, alibi reperire li*
ceat k). Judaeos etiam hac in re a barbaris gentibus haud
disfenfisfe, cui reliquias Scriptorum hujus genris Rabbi»
norumqne perfcrutari volupe fuerir, illi lans fupepque
patefcet; hi ipfi, proutlirt-eris Si memorisetradidirCeleb. Ei»
senmengerus /), certos non tantum dcemonas inter gradus
conftituisfe, quin etiam fuum euique horurn nomen
im-
po-k) Cfr. Di[ßrtnt. de AyyeÅoo ITerast. Ad. XII: 5., fr.b praefid. Hsver. j. Flgdeki, edit. Upf.
13
poftiisfe, eonfpiciunt-ur. Ejusmodi etiam fui sevi fiftarum, rnagnam partern, opinionurn nee minime ille Philo Judjeus
renax videtur5 tarn ciomicilia, quam etiam officia
damoni-Ins injun&a, multis verbis exponens; quodque au£loris
hujusce teftimonium opellae noftne inferere necesfarium
non judicamus, dum illud apud magni
nomUlis
Exege-tas, Vetstein m) feil. Sc Koppe »), fi placet, potes perle¬
gere. Inter Judceos, fi quid valeat tefdmonium Illuftr,
Mi-cHAéLis 0), viguit Sc oliiÄ Se£fca quaedamEsfenica,
quee ipfa ab
Orientali vel Gnofticorum philofophia oriunda,
quemad-modum in aliis do&rims , fic etiam in illa , de angelis
feu damonibus, errorum quam maxime fuir fercilis. Il¬
luftr. Ille Vir apre quoque expofuit qua ratione, per do£tum quendam Judeeum fcilicet Apollo p) Sc difdpulos
praererea Johannis ßaptißae, ob religionis errores nee
pa-rum famofos, Esfenorum
dogmara circa Ephefum
dis-feminata olim propagataque fjiisfe. Nos non
fugit y cla^
ros ab altera etiam parte esfe Exegetas,
quos inter
nominare fufficiat Rever. Doedeulein , qui ftatuunt, Es¬
fenorum Gnofticorumve errorum veftigia in N. T. fru-ftra vel fore quaerendaj fed alios errorum horurnce Ma¬
gnus Ille Vir defiderans fontes, in toto quafi convenire
B 3
cer-m) Qui idem in N. T., <8jjciv noftrnm quod' adtinet, addit:
Paw-»jum ha loqui ex p>ineipiis
philofophia Pjytha^orea, quihus Uli, ad
quos-ferihit, imbuti ernm ; non autem, ut partein dochina a Chrißo fihi reve¬
ln}a ö* omnihus erebenda revelaret,
n) In Nov. Teft. ad Siunc locum.
0) Cfr. Hjusd. Einleitungin die Gbitl. Schrift_des Neu. Bund. Zv. Tbt
■
p) Idem Ad. VII1.; 25. ut Ko&Tqyjijj.svos rvjv cHov ra uvgta-*
b. c. de pthnis eletnentis Chriflianißni
inßitutus defciibirur, Öt ex
/Egy-pto oriundus, ibi etiem peifccile, ubi in piimis floruete Esfeni, dogmats
cernitur putando fcilicet, Philofophiam vel Orientalen-], vel
feriore demum tempore Graecam Judaeos feduxisfe , quee
Sc ipfa Orienti atque -/Egypto forte natalia fua debet q). Aliud etiam N. F. didfum Co!, fc. IS: ig., antiquioris
£Evi fuperftitiofas de angelis r) opiniones, cultum ge-niis hifce impie praaftitum limul objurgando> prodet
o-ptime manifeftabitque. Quo feil, loco auditorés admonet
Apoftolus, ut falfos quosdam dolores diligenter caverent
declinarentque, qui ipfi culru dele&abanrur
angelo-rum, Sc fruftra turgentes mente fua depravata, in ea
penetrare aufi fuerunt, quorum cognofcendorum facultas
nobis a Deo concesfa non eft. Et hic mos, per ange¬ los deferendi preces ad Deum, altas adeo radices egit, ut ne poft terna quidem fecula potuerit evelli. Contra
eum enim conditus eft Canon 35, Concitii, Laodic^/e
habi-ti: damnat fcilicet ille Angelicos, qui docebant, ut
no-tat Zonaras: ort 8 rov Xqivrov e7tiKo&Xeicr$cci sts ßo^etav,
Y] eis Ttqoaccywyrpv rv\v 7t$os Seov, ccXXoo t8s uyyeXas, oos roc• %cs T8 rov Xgiarov STtiKCtXeiaSoti ptei^ovos ovtos rrjs y/xeregKs otätas. Theodoretus eundem etiam per totam
Phry-giam atque Pilidiam invaluisfe morem commemorat-■eyietve, ait, $e rsro ro tfotBos ev rrj 0>%vyicc y&f Yliorihoo jue%qt 7toXX8' 8 $e yjzqiv x&f o-uveX&ouacc avvofios ev Aoto^ivceioc, rvjs
Qqyyius vofAoo kskooXvxe ro reis ocyyeXois orgoarevxeo&oii, H&f
. *
q) Cfr. Disfertat> Celeb, Viri ante laudat.
r) Monuisfe juvabit, fcitam esfe obfervationem Rever. Floberi in disfertatione dudum citata: Gracorum åciifAOVOts i? Lntinorum Genios
non diverfoi esfe nb illis, qui Scriptum
voeat Angelos, etfi purior
angelo-rum docirina, ex facris haurienda fontibus, vtiriis
a profanis gentibus ititer^
/
'
1*
fj-syjf
b
18 vvv euKTypcc T8 ccyt8 TToig sKsivots ev ras eposets ccvtoov ecrnv i$etv. Hifce vero licet conftitutis; abfirtarnen, ut aliornm magni fane nominis Exegetarum quin
Celeb. Ipfius Grotii opinioni, clariori in
primis di£to Eph. VI: ii., falcro utpote, incumbenti plane deteftari aude-remus; adftruentes hi feil., fpiritus quosdam vel genios re
vera exiliere: eo nec usque ab altera
parte progredientes,
nr, per Sacros Vates probe quamvis edocti, oblivioni nihi-lominus daremus, querneunque, fua
ipfius deperdita
cupi-ditate ac ingenita vitiorum indole
, in peccatum quodvis
& nefas, abripi mifere impelüque
j).
§. IV. Ex allatis igitur, probabiliter admodum con-cludi posfe videatur, Apoftolum
^asi noffcra, ut voce
folurn-modo Synonyma T8 $ictßo/\8 vel c«rav«, auditorum fuorum
cogitandi fentiendique rationi apprime convenienti iisque
familiari, ufum fuisfe. Interpretatione enim tali loci
hujusce asfumta, media quadam , congruentisüma forte,
via incedere fimul licet; adeo ut, nec
maligno cuidam
genio, in aére utpote habitanti, dominii quidquid in res
creatas, Deo folummodo Omnipotenti adferibendi, in-confulte adjudicare fimus coa&i
, nec ab altera parte
ad indecorum iflud ac impium adfpirare
confilium,
quae-
cun-s) Cfr, Jac. 1: 14. Hänc corrupf# & depravatar mentis fuse in-dolem Pauius optime
quoque nosfe videfur , Rom. VII: 23. ita disferenst
BA?7T&) Jg UTS^CV VCfUOV 8V TCl£ fAsXstTI [A&
y OiVTS^gttTeVO/USVOV TO)
VCfXW T8 VOCS fj.83 H&f CCiXt^<xXonri^OVTd fJ.S TO) VCfJtOO
TY\S
CCf-iCCg-nas
, roo cvri ev rois /xeXsui Per vofAov
er reis fxsXect,
videtur intelligendus naturalislegibus
que Divinis contrariusplanefenfuum cor-porisque ad peccandum impulfus; vofxos T8 voos, (idem ac vofAOS T8
7tvs\)-fAOVTQS,) efl animi (enfus, Divino Spiritu excitatus, melior hgihusque Di¬ vinis confentiens: Bengelujs vopicv etiam
opre reddit per dictutaeu.;. priori igitur loco dictamen eß fenfuum, pofleiiori diciameti rationis*
cunque Sacrorum Virorum atque Divina, de angetis^
fu«-culentiora pasfim, effata, debira haud circumfpectione,
tra-ftandi. Hinc demum gti<r& noilra vel, praeeunte Nova Meraphraü Svecana, rafidi, Efter tben magtiga Luftens
Furfte^ vel etiam, Ii aliam, frequentioris quoque ufus, vocabuli rv\s s^xaius praeoptares nocionem, parva admo» dum a vetuftiori noftra Verüone declinatione, nec
in-convenienter exprimi queat: Efter tben
För-ßen, fom regerar i luften.