• No results found

ETAPHRASI SVECICAM

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "ETAPHRASI SVECICAM"

Copied!
14
0
0

Loading.... (view fulltext now)

Full text

(1)

i A K&f ß; INT

PAULI

ad

PHILIPPENS.

EPISTOLAM,

HUJUSQUE

SVECICAM

M

ETAPHRASI

EXERCITATIO

II.

<2 VAM,

CONS. VENER. FACULT. THEOLOG. UPSAL,

PRtESIDE

VIRO MAX. RE VER. CELEBERR.

DOM.

MAG.

JOHANNE

J.

AMNELL,

S. Theol. PRÜFESSORE Reg. et Ord.

IN AUDiT. MAJ. CAROL. X DECEMBR. MHCCLXIII.

ii. a. m. g.

PUBLICO OFFERT EXAMINI STIFENDIARIUS REGlUS,'

JOHANNES

PETR.

EKSTRÖM,

SUDERMANNUS. U P S A L I iE.

(2)

16 AD PHILIPPENS. T. 9.

qvivalerent huic

forma;!

r/v#

v/ueis-, otyctnr\Toiy ne^tactvrrfe*

ut ip!i adeo defignarentur

ChriRiani

Phiiippenfes, Apo

Rolo adprime

dileRi,

qvorum.

qvidem heic fpiritualia

commemorantur incrementa. Sane, vix Pauli adhuc

aitate recepta erat illa, qvce

miniRris

ecclefia:

feqviori

demum xvo familiaris eva.it, auditores fuos

compel-laudi forma: Eure liebe, Eders härligheter; qvamqvarti

hiec interim formula ex phrafi Paulina huj. 1. enata for^

te fult; uti,poR alios, vifum

eft

etiam

J.C. WOLFIO

in Curis.

Etih. 1. non incommodereddendum videturännut(T

qvod fenfu idem

föret

,

hädanefter.

Nobiscurn fentit

Danus reddens fremdeles: BEZA item, DES. ERASMUS,

FR. VATABLUS , ER. SCHMIDIUS, &c. qvi adbuc

exponunt; uti J. GEZEL1US ännu. (Sie

'Er;

valet im poflerum Luc. XVI. 2. quem

iflius

adverbii

de

futuro

tempore ufum, pro

poflbao, vel

ex

HOMERO

confir-mat FL STEPH. in Thef.") Et fane de aus;mento Chri¬ Riani amoris & incremento, C de progreflibusillis,qvos

in ChriRianifmi Radio fabturi etiam pojl bcec ellent Phi¬ iippenfes, aperte

loqvitur

ApoRolus.

V

Illud neqrralvY] converterim

vel

cum

noRrate:

mi

rik varda, vel cer'te, uti conRantius, & qvidem

vul-go, efferri fvevifi,

öjverflala;

redundet:

h.

e.

prarRans

fit & excellens amor, ut qvi magis indies'crefcat äu¬

geatur; qvomodo noRrum 7Tsoiaaåvy convertit,ex

SyrOj

IMM. TREMELLIUS.

Ev eniyvoojet ubi reddit NoRer i all

kunfkap,

illud all

re&ius abeR, qvum Gr^ece non

exRet

7rdor\.

Enlyvoo-tfvv autem ubi kunfkap exponit, nihil

qvidem

inntandum

urgemus; at

fubmonemus

tarnen,

Grcecam

vocem,ex

tifu facr. feriptorum, Svecica

efle

if^xraoors^av.

E7rlyvw-«■«- enim, inprimis

qvando

-ipfius

objeRum

Deus ac res

Divina: conRituuntur, majorem harum rerum

cognitio-*

(3)

AD PHILIPPENS. T. 9.

ncm indicat, (judice H. GROTIO, qvi huc merito

re-fert loca Eph. I. 17, (eq. IV. 13,

feq. &c.

> immo

vero, non meram importat theoriam, fed cognitionem

practicain, vivam & adfe&uofam; utpotecum diledioné & cultu Dei conjundam. Qvo fenfu dicimtur paffim hi ©fcv yvatvui, qvi Deum, exoperibus& beneficiis fuis, ka cognovere

, ut non poffint non ardenridimo ferri

in. Deum amore, & promtiflimum Ei deferre

obfeqvi-um. Ubi vero fic yvZcts <Sc t7t{yvx<ris,

qyse ed vere

Chridianorum , una cum cognitione Dei, agnitionem

involvit atqve obfervationem fui in Deum otficii; no-bis cum nollro kunfkap {kännedom )

prägnantem illam

notionem conjungere pariter licebit.

Kad 1TccvTi •) SV. och i allt forfland; ubi

h , ex membro orationis proxime antecedenti

repeti-tum , denuo noder exprimit: qvod tarnen neceflarium

non ed. Qyod reliqvum ed, dto-^o-tv fi^nificantius

ex-prelTere b. MARX. LUd Ht RUS per erfalntnpy & b.

JO. GEZELIUS per fårfarenhet, (H. GROTIUS item per experitntiam,) qyam Svecus per fårfländ, Danusve

per fbrrtemmelfe. Nempe cti&wis fenjum notat, vel

pro-prie extemum corporis, vel, tranflatione fada,internum animi; ( & poderiore illo fignificatu proxime con-venit cum antecedente f7rtyvcocsi') ita

quidem, utfimul experientiam, qv sefen fui, vel externo , vel inferno, de¬

betur, {

adeoqve,

nodro hoc loco, fpiritualem

experten-tiamf)

exhauriat.

Paulo nimirum in votis ed, ut,

mo-^ x r/y % >

0IOC T7JV f£/V,

TCt Ut-Ebr. V. 14.

Ubi vero Noder ille habet /7/7, malit fortade qvis allahanda ärfarenhet; LUTH.

prteeunte, qvi exponit al¬

lerlei , & confentiente Dana. liccs enitn non raro ed

am

exercitatam) 7r^oe

vamur cum Apodolo

(4)

o-*8 AD PHILIPPENS. T. to.

cmnigemts, varins: ( lic & Sveeus Act. II. 5. jrtv éSfrcr

reddit allib anda folk; ubi non ä-qve bene rec. Daans

/7#?;) id qvod pluribus exemplis

illuftratum

vide in

Ex-ercitat. IV vf VI ad Acta Apofl. p. 45 & 6) Etli

yero lic omitis generis f. multifaria memoiatur

experien-tia , non tamen inteliigitur alia,qvam qua; fit

fpiritua-Iis. Ylas enim fope admittit acceptionem,

convenieti-ter argumento,

de

qvo

fermo

eft,

reftrictäm

&

limi-tatam. Sic v. g. 1 Cor. I. 5. t.eis Keyos i\uj 7tucu

yvci-comprehendere neqvit eloqventiam mere humanam, & fcientiam philofophicam; fiqvidem, & fcribentisPau¬ li fcopus, & ipfe iacer contextus, fytis arguit, foluin

intelligi

verhamDei,

&inprimis

qvidem

concionem gra¬

tis, in Chrifto data;, rerumqve ,"qva; nobis illic

pa-tenunt, cognitionem omnigenam.

Comm. 10. AcxifUot&tv ra

hotCplqavTu.)

SV. Bepråf-va bvad baß dr; idqve przeeuntibus verf. vulg., q va?

habet: probare potiora^ & Germanica LUTH. qvibusSc adfentiuntur Syri interpres TREMELLIUS, SEBAST.

CASTELLIO, DAN. HEINSIUS, ERASM. SCHMI-DIUS rec. Danus, See. qvorum ed, dignofeere

qvapree-ßant. &c. Sic autem per tu

$«x<pl(>ovTu>

cum laud. HEIN-SIO in exercitat. S. intelligamus, oportet, preeeipua illa,, qvai ab Apoßolo pra ceteris

ubiqve

co/nmendairtur,

qvo-rumqve heic etiam

pra:ceflit

mentio puta; amorem

Dei

proximi, cum s7Ctyvoo<m conjunetum &

utv$no-€i.

Sect

THEOD. BEZA, itemqve CHR.

SCHOETTGENIUS:

explcrare, qvcedijcrepant; fei!, (qvomodo locum

noftrum

interpretantur /ELTNERUS & J. C

WOLFIUS,

h*

eriam a priore illa metaphrafi recedentes,) qva; a

lege

d. j: a veritate diferepant (Necfere aliter

H.

GRO-TIUS.) Nos vero, eamdem potius cum SV, ceterisqve

laudatis interpretibus viam ingreffi, putamus e re non

cßea idius ope fupplementi> exintegro

huj.

L

contextu

(5)

AD PHTLTPPENS. T. ro.

fy

haut faciie eruendi, locum expianare

, per le planum

fatis. Non qvidem eadem, omni ex:

parte, ratio eft ejusdem phraleos: ÄoYjy-dteis roL

^txCpi^ovrx,

Rom.II. ig.

Ubi fiqvidem immediate praxedit: ywarnen- to

séty/jtcc (puta©«?, v 17.) videri faciie pollint proxime

feqven-tia: v&j SoKifxu&ts tcl

hccfögcvrx,

fic exponenda:

fccer-ms ea, qvce difcrepant ab illa voluntate Dei:

qvomodo

Gallice redditJ.CLERICUS in Biblioth. Vet.& N. Fous

dißinguez ce qvi en eft dijferent. Neqve jam olim aüter

ipfi explicuere patres, THEOPHYLACTUS & THEO-DORETUS. Interim nec funt fpernendi, qvi heic

iti-dem reddidere: exploras, f. probjs [adprobas,

eligis) pra-ßnntiora, (utiIi01 a; qvemadmodum &

THEOPHYLA-CTO, &, quem BUD/EUS pag. 408 adlegat, JUSTI-NOMartyri, tx

hccCptgcvrct

non funt alia, qvam toc

cvp-(psqovra, f. qvce conducwrt; idqve non prarter loqvendi

morem profanornm: vid.HER.ODIANI Hiftoriar.L.IL

c. III. p.72 edit. Argentorat.)

cujusmodi admittunt

in-terpretationem SV. interpres & CAR. Le CENE in no-Vae verfionis Gall. fpecimine. Sane

&cc<péfovT<x

nuncupa-ri Grcecis paiiim, non tantum qua differunt, fed & qua

qprceßant, h. e. eximia qva-qve,& in fuo genere pracsllen-tia, neminem fugit.

EtÅr^tvt7s.) SV. Rem. Proprie videtur hXiv^eves di~

£tum, qvod adr/jv elx>p>, (al. eAtjy, EUSTATHIO inter-jsrete r*iv rev yA/cv dvyqv, qvam nuncupant poétee céÅxsr

nshtoto,) y^lverctp? (

&otx,q!veTxi

>)h. e. qvod adJolis jitbar

{. ad lucem diiurnam dijudicatur, dilcernitur

,

explora-tur; qvodqve lic mamjeftum eft ac perfpicuum: dißinetum

item atqve impermixtum XENOPHONTI, Cyropted. L,

VIII. ( cfr & H. STEPH. in adpendice.) Hinc, fafta

ad animum translatione, ita dici coepit,

qvidqvid non

fucatum eft, fed fincerum, & fpe&atxpuritatis; qvomodo

dicitur pÅAcfmjs- dtctvacc 11 Petr. III. 1. Sic &

ukty.fivetx,

Paulo i Cor» V. 7,

fq.

11 Cor. I. 12. &c. virtu

A3 ' eft,

'

(6)

so AD PHTI IPPFKS. T. to.

eft, conjun&a cum tv cthrfie'u, h. e. cum reditudine

ac puritate doclrinx

pariter

ac

vitce; itemqve

cum tv

aVAcTfjT/, f. Jimplicitate

Ghriftiana, candore

&

integri-tate: oppofita vero tv vuvjoc vcy

7rcvrgdc,

h.

c.

maligni-tati in univerfum, verfutite &

improtia:

machinationi,

qvte 1. c. cum tv

&/uv

comparatur

haut fécus,

ac,

le¬

ge oppofitionis,

uAtxglvetbc

cum Tois

di<fö\j.ois. Acjupev

au-tem h. 1. metaphoriceaccepfum,

fignificare

purum,

fan-Elum, pulcre monet

CHR.

SCHOElTGENIUS.

I

aqve

laudemus, oportet, qvam noller adhiber, voculx

mcta-phrafin; cui

favent & Syrus,

a

TREMELIJO converlus

:

mundi[itis;& Scholiafia, siÅixqlvetocv

interpretati xtcSocgcTvroc.

A71^c<jv.c7tci) SV. 8&ive 1

innit: in

gom

till

jorar

gel

fe. (tion offendentes qvemqvam, leu q

vi

nein

in

i

fitis

offen

di

cu

-lo.) Et fane fic

accipit

ApoRolus

1

Cor.

X

32.

A?r^cV-xc7:ot y/möf y&f

Xnlcclois,

x&j E/åvti, iv exKÅVicrUf tS

Ge$. i. e. nec

jnd&is,

ner paganis, ncc vero

tdhnßianee

ec-clefije 7r^cay.cfxfuocti eßote

Ii offendiculo;

qvod

qvia

non

pnebent

aliis,

qvi

ipli funt

cum

his

ct

oc7reca--XC7TCI conjun&i' h. 1.

videri poflint.

Qvte

licet

ita lint,

monendum tarnen ducimus,neutro.paffive acceptam

vo-cem Grsccam cum iis,qvae prarcedunt, qva'qve

feqvun-tur, propius

convenire

;^qvo

fenfu

&

alias

d-nqco-/.o7tov

cwetävvw, ( BUDAiO &STF.PHANO

interpretibus,

con-Jcientiam

inoffenfam,

illcefatn,

oco^ocÅv,)

idem

dicit

A-poftolus

AcE. XXIV. 16.

Fixiftimaverim.

noftro pariter

loco intelligi homines,

qvi,

cum

fint

uÅivgivfi*. ,

lunt

etiam aWawrc/, (Judee v. 24. ) leu qvi in via

Chri-llianifmi nusqvam ojfendunt*, (

qvi,

per

Div.

gratiam

, cavent, ne in quodpiam impingant

ofFendiculum,) vel

qvod ad doclrinarw,

vel

qvod

advitam;

HENR.

STE-PHANO THEOD.BEZ;E& ER. SCHMIDIO , inoffenjo

curfu pergentes5

Verti nobis

fortaflé

qveat

oßadde; vel

cum SV. interprete A3. 1. cit.

(fi dictionis Grteca;

(7)

AD PHITJPPENS. I. io. 21

pumcum nova metaphora, aliunde qvidem petita, fed

ron aliud fubinnuente, commutaie fas erit,)

obejmit* tade; ccGTtiXet Jac. I. 27. Il.Petr. III. 14. Qvod vero Re-verendifli GEZEI.IUS in notis adponit, oanßcte/ige, ha¬

bere qvid ambiguitatis nobis videtur.

Eis Xfiw. ) SV. cum STRPHANO,

VATA-BLO, COMENIO, BEZA, SCHMIDIO, Dam inter-prete, &c. intill Chrifii dag; ut idem fit, qvod antec.

comm, 6 fécas ) fye^as Xfi?5' qvomodo lane &

alias eis accipitur; e. gr» Matth. X. z2. eis

réÄcs, ad

fi-ncm

usqve. &c. Neqve vero fic lenfui prafentis loci

male confulitur, qvando intelliguntur homines, in datu

iiAix^iveixs & inoflfenfo curfu perfeverantes ad dism as¬ sy ve emortnalem: qvo qvales tuerint deprehenli , talcs

olim prodibunt in Judicium , noviflimo die a Chrido

indituendum i ad qvod qvidem pertineve heic

iy^xv

riv iayjocTYiv paffim alias

nuncupatam, dubio

ca-ret. (Cfr. 1 Thelf. V. 23.; Neqve alia

mens fuit H. GROTIOj qvando eis iyé^xv X^S h.1. Semper

interpre-tatus ed. *) At fic tarnen,,absqve hoc circuitu,

éum-dem loci nodri aperiet fenfum, qvi converterit:

på Chri• fti dag- Indicare enim nobis videtur Apodolus, fic fö¬

re, ut puri a labe inoffenfi exfißant extremb die, live,

ut ta:es olim a Chrido judice compeiiantur.

Enallage

prcepofetionum iis & iv Grarcis

freqvens

ed.- fic Matth,

ir. 23. Marc. I. g, 39. dicitur ChridusxaroiKyrai us

7tc-Å/v HxfxqtS" vr)()v7ceiv eis rrjv IxÅlÅa/xv

fBxnriSyvxi eis

lc^u\Y\v

pro.* fa rrj' mcÄei' &c. ac, mutata vice, Matth.

x!

_ *) Fiufhrt ex noftro hoc loco colligere

qVis velit, exifiimnO"e

Paulum, 111 luam & illorum

, ad qvos nunc fcribit, tetatein incidere

omnino oportere ultimum Cbrifti adventum.

Qvinixnmo adhuc tum

fuperfuifle qvsdain, qvar 7Tctqaaictv K\ißn antecedere debeant,.po. ftero demum conlummandn

tempore, non obfcure iigniiicat alias iden*

(8)

AD PHILIPPENS. I. ii.

X. 16. AncseXÅoo vyocs sv ytoca ?\vy.ccv, pro: tis rc

ysccw-&c. (Similiter profani: v. c. sus tis ro ytcov

XF.NOPHT.

Cyropa^d. I, IV. p**o sv ytaa>'

tk

paflim

tis rc

nufcv

,

ro sv tä3 nufvri, Latine itidem in pvajens.,

VicifTirn

Iomericum tv yjqo) neasiv efl pro is yjH^us.

&c.)

Nihil

adeo vetabit, qvin h.1.tis ryfyuv

fit idem,

qvod

ev r\y'^ct uti habet interpres Syri

TRF.MELLIUS

tn

die ChriftL

Comm. 11.

IIfrkrgcoysvci

v.ccorrZv

<ftv.Uioavvi]s

rZv

(W

JyjcS X^isS.) SV.

Upfyüte med

rättfdrdighetenes frukt: bvifi¬

ken gcnojn J.

Chr.

kommer.

Sic &z

Lat.

verfio

vulg.

in

fingtilari: frudlu

juli

itiae.

A

t

Grarce,

haut

fine

pondere,

numerus pluralis inférvit

fignificando

ttår^coyun

C.

ryne-(paaslu, abumlmitid ,

de

qva

fermo

efh- Itaqve,

cum

ceteris plerisqve

interpretum,

&:

nos

verterirnus:

ratt'

färdighets

frukter, hvilke

komma

genom

jl.

Chr.

Com-nieniorantur heic bona renatorum opera , fruclus ill i

fideijuflificar, per uyunyy

operofa;.

(cum

prteced.

comm.

9 huj! cap. cfr Gal. V. 6.) Q

via

vero

fruetus hi

ex

fide in Chriftum proveniunt; &

illi

qvidem viribus

,

non hominum naturs propriis,

fed fupernaturaiibus,

ex

gratia I)., propter

Chriftum,

in

regeneratione

concefTis,

accepti

referendi: defignantur

iidem

h. 1. norr.ine

7iuv rov $iu I. Xgisii, ( feil, cvroov

rj

ytveyéva>v,)

qvi

alias

etiam, principii operativt

habita

ratione,

/nuneupantur

to rev llvtvyurcs, Gal. V. 22,

Eph.

V.

9*

Ariiculum

vero,< um elüpfiparticipii, Grasco more

pofitum, (qvem

non obfervat vülgata Latina, vertens:

repleti

fritShi

jitft.

per J. Chriftum,) SV.

optinie

redd

it

per

relativum

prono-men, cum vcrho idoneo.-

hvilke komma\Neqve

efl*,

qvod

praroptemus illud

b.

m.

GF.ZELIl,

Danicjve

interpre-tis: fom fke. ) Utpote x«f7rc/,

$icc

Xgisis

ytveysvet.

fruetus

funt, qiii exßftunt

(oriuntur,

proveniunt)

per

Chr.

åt» cauffa ejfticientis

Noder,

ufitato

more , non

male transfert genom. Verum tarnen a*qve

bene

reddi

hcec potuiflénf: frukter,

hwilke

komma

af

y.

Chnfto. Sx~

(9)

AD PHILIPPENS. I. 12.

ex. Sic i Cor. I. 9, ©fcV, <5V é

erfföriTe

'

Gud,aj

(SV.

in-terpres genom) hvilkeu ikallade aren. &c. (Illud euch,

qvod, parenthefeos notis claufum , adjicit b. I.UTH.,

iflc

interpretatus : fruchten - - - *//> durch y. C6r.

g*-feheben (in euch,) confuito Svecus omittit, qvoniam

Grarce non exftat.)

Conim. 12. F/vcyaxf/v oe v/mcce ßtshcgoii,

cc^eK<po'.)

SV.

vill att i veta fkolen, kdre broder. Minntula

flint,

qvtt heic obfervare licet. I:mo AE, qvod, in tranlitu

ad argumentum aliud, Apoftolus

, narrationem de re¬

bus (uis jam occipiens, adhibet, fua

exprimere lingva

non neceTarium duxit interpres. Neqve

tamen qvid-qvam

prohibet,

q^o minus exprimamus: Men jag vM £fc. II:ao. FutwotemporeprafensGrarcum commode non-nunqvam reddit vernacula. Illud Noflri: atti veta[ho¬

ten,

magis probamus,

qvam ii converfum eilet: att i

veten. Interea dilaudamus hoc nomine interpretem,

qvod

Graccis

voculis preffius inharreat, ubi non

fva-det aliud lingux iure indoles. Qvare

neceft, qvodpro

adlats metaphrafi Noftratis fubftituendam velimus

Da-nicam : jeg vil lade eder

vide; aut , qvam habet illa

przeeuntem, Germanicam LUTH. ich laße euch ließen.

III;tio. AAEATOI, ut apertior evadat

vocantis

cafusfex-ponit käre bröder; uti LUTH. lieben brüder; (mine brö¬

der, ad exemplum Syri, a TRF M ELI.IO exprefli,

ef-ferri qvoqve pollit:) qvali adjectione I.atinis

interpre-tibus non fuit

opus. Ex more Apoftolico, Paulus eo

compellat nomine fidei Chriftianae focios, qvos

frater-no compledebatur amore.

Nuncupantur hi infra,

comm. 14, a'ifA(po)

ev Kuf/a. (fubaud. cvrec, qvod Rom.

XVI. it. plene dicitur. ) Qvre

qvidem adjeclio iucu-lentius declarat, intelligi

fratres, qvodadtinet ad

Dotni-mm, Chrißum,) & ad

profei]ionem*communis in Ipfuiri

fidei; non uoeKtpcvs % cvyytveis kcctcc oocqvcc, quales

me-morat Apoflolus nofler Rom.

IX..3, fqq.

- Tot Kctr e/xe,)fubaudi

cvtoc rj yevc/uevcc Trgccy/xctroc. SV. Töet

(10)

24 AD PHILIPPENS: L it.

medmigßedtdr.Optitne

fane.Neqve

aliud erit,

ficunr

reo»

Demo efferamus.* de ting, fom mig dro vederfarne. (fom

mig händt: qvce

mihi

acciderunt;

ex

verfione

BEZ/E

,,

VÅTABLI & SCHMIDII, qvx planior eft ac potior, qvam vulg. vetus: qv&

circa

me

ßmt. Brevior ceteris

CASTELLIO: mei cajus•; ajii: conditio mea;minehandel]er,

mitt tiUftånd: lic etiam nihil Variante lenfu.) IpfePAU¬ LUS,fuamhanc

loquendi

formamEph. VLat. interpreta¬

tus,Ivu,inqvityf

jrjre

tu kait

IjUf,

TI

llEAZSU^h.

e.

qvid

re~

nun agam, qvave

utar

forte,)

nfh.

5c

feq.

comm.

22.

'Ivu yvoüte tu 1rsfi ypcov~

(idem,

q v

od

tu

vrßs

r/uas-

cfr

A£t. XXIII. 30» Matth. XXVII. 4. i. e. qvee

ad

me

fpe-adtinent;qvo

modo

&tu

xu&spe

reddere

nondu-bitat CHR. SCHOETTGENIUS.) Qvod

reliqvum

eft,

ha: nobis formte videntur peripbraßica, non

invplven-tes aliud, qvam tu

ly.oi

(n^ocyyuru,) tu

yy-hegct'

res mece, noßree.:

adfentientibus

BULX/EO,

STEPHANO,&

in Crit. Sacr. H. GROTIO Cfr Ad:. XVII2% XVIII.

15.. Eph. I. 1v

&C.

ubi

Tins tum vy.us

ttcmtrün'

var tus 0 Kot& vßus' n v^us

7rlw~

h.

e..

aliqvi

yeßra-tium poétarum;

lex

veftra

veßra

fides.

Et

profecto,

qvte FESTUS

Agrippte

narrat

Ad:. XXV.

14,

feqq.

tu

y-utu tcv llauAcv, qvid aliud, qvam caujja

Paulis

feu

res Paulina? quemadmodum

PLUTARCHO,

ad

cal-cem vit® Galbte, tu -kutu tov fuxßuv funt res

Galbce,

f. quaead

Galham

pertinent;

DEMOSTHENIqve

&

ISO-CRATI , tu y.uTu Tw ticxivj negotia

funt,

quce

fpe&unt

ad civitatem, hujusve ßaturn. Alia

profanor.

audtordm

Joca,hisconlentanea,

proferunt

RAPHELIUS,

ELSNE-RUS,

WOLFRJS.^

V F/r 7t(>0Y07tr\v th fvuyyrXla eXqXvSe.) SV. dr

konifnet

evangeüo tili

framgång.

Nihil

mutandum.

(idemerit:

har landt tili evangelii framgång.) Eft enim,

profanis

e-tiam au&oribus, e. gr. PLUTARCHO

paffim

,

itenv

qve

DIOGENi

LAERT. in

yita

Bionis,

L.IV.

C.VIL

(11)

AV PHILIPPENS. I.

p. m. 441T vr^oconyj progreffb, incrementumHESYCHIO

idem, qvod uvfyaa. cfr feq v. 15. & 1 Tim.- IV- 1^. Comm. 13. <I>«vf^5r - - - év cåco tm 7T(ictirca()icti.) SV. Uppenbare - - - 6fver hela rädbufet. ( LUTH.

771 dem gantzenriebt baiije; Domhmts edercur& Dano. Sunt

autem vicina adeo Richthaus, Rathhaiis, ut nihil hac ex

parte ad verfionem Svecicam monendum videatur. )

Qvamqvam vero etiam fuere non pauci, qvipratoriim

h. 1. referre malint ad prstonas cohortes, qvibus corpo¬ ris cuftodiam Romanus Imperator credidit;ut

adeo exponendum nobis föret lifvakt: nos tarnen,cum H. GROTIO, ULR. HUBERO, HERM. WITSIO, J.

C. WOLFIO, J. GEZELIO noftrate, cetcris, Prxtoriam

domarn tutius heic accipimus deloco publico, qvi pars fuérit palatii Romanor. CaTarum, inferviente judiciis £ dicendo juri. Qvando autem Lat. interpretes

red-dunt: intotopratorio,(LUTH. itern:in dem

gantz.riebtb.) commode Svecus effcrt: OFFER hela Rådb., per tot.

pratoriit?n, uti & CASTELLIO habet. Aliqvando

ni-mirum lv refpondet per Latinor., ad locum fe

refe-renti; v. C. Matth. IX. 13. AleCptjfjciaav iv cht]' rij ytj éxei-yrj. Luc. VII. 17. l£ijA$fv o Aoyos év cA»? Tij lu^ccloc, n#}

Iv 7rccayj

Tij

'

h.

e. per totam regionein\ per

Ju-daam univerfam, o per omnem ter r

am circamjacentern.*

ubi nos haut immerito: ufuer bela landet; &c. Kotlreis Xontois■ 7roici.) Pendere qveat dativus

a prasced.

(pave^e yevh&oot' qvomodo interpretes Latini recentio^

res aeeipiunt', unde vertere, cum Dario, &

nos

pote-rimus: jor alla andra. Svecus autem reddens: mir

alla andra , ( LUTH. item bey den and. allen

, )

da-tivi Graci regimen arcefliviile videtur ab év

antece-deute, ( EN TM

TtfouTooflto?

) cujus

qvidem

repetitio-nem copula intercedens admittat. Nec facile Noflrati

dicam qvis feripferit; qvum notilTimum fit, Iv, dativo perfotia jun&um, Eepius valere apad, vel iriter,&t pro-fanis auvtoribus, quos laudat H» STEPHANUS, &

(12)

26 AD PHILIPPENS. I. ii,

cris, v. c. Acl. II. 29. IV. 34. XXV. 6. Joh. I. 14. &c.

Sane Sveco, toiv repetenti,

verfio fa

vet Syriaca,qvam

fiftit TREM.,&vulg. Latina,

reddens:

in cetcris omni-hus\ ubi tamen roin expungendum vuLt LAUR. VAL¬

LA. Qvod ^vero ad ipiam rem adtinet, figniticatheic

Apoftolus, non

folis

judicibus,

fed

cunclis etiam

reli-qvis, Roma: degentibus, (

f.

nonper totum

modo

prce-torium, fed & per totam urhem,) innotuillé r&s

kapts

■ccvTtf' per qvos, mctonymice acceptos,

innuit

univerfam

vwculomim fuorum rationem, cauilamqve fuanij qvam

qvidem in

prcetorio

confidenter

agens

Paulus,

eadem

opera vel maxime egit

cauflam Del

atqve

evangclii.

Hane vero etiam cum fua conneftit ipfe, pra:dicans

heic, Tts 3e?fuous clvrt (ficiVF^ovs iv XfJiTto

yevéo&ct/

*

&

a-lias fubinde Åevpicv ev Kvqlw, $

Åte/uiov

rov Kvglov , fete

nuncupans ; Eph. IV. 1. II. 7 im. I. 8-

b.

e.. propter

confefTionem nominis Chrifti, & pra-dicationem

evan-gelii , in

vincula

conjeftum.

Hinc

tantum

abfuit,

ut

duriora fata Pauli, a £iiis & Chrifti hoftibus apud Ro¬

manos judices deiati , & cuftodia jam

detenti

, propå»

gationi

veritatis

evangelica:

pofucrint obicem;

ut con¬

tra potius, ex

occafione

fua: in

pratorio cc7icXoylus

,

in evangelii incrementum

ceflerint:

qvod teftantem

antec. comm. 12 Apoftolum

audivimus

v

qui

fupra

etiam,

COmm. 7, rcvs re

dVfT/UPtV

oiVTt', K&f TY\V

UTioKoylocv,

{Jui

in foro, & fimul evangelii, dejenjionem, v. 17.)

Pf-fici!oc<riv ris tvccyyshln ,

conjunxit: ad

quem

locum

cfr,

quse

funt

adnotata

in

Exercitnt.

1.

p. 11,

fq.

Adeo

Pau¬

lus quidem, ut

ipfe

fatetur,

vMY.o7rcddii

(7tccvtoc

v7iophti

)

fjtiXfi

hea-fxxv oiAA'

c Acycs rev

Get

cv

déJlrrcc/.

11

77m.

II. 9, fq.

Senfus

eft:

ApoRolo,non item

Evangelio

, compedes

injeCios

fuide.

Comm. 14. Kos) rtsr xÅe',c\:ots röov

oc$e\$Zv

-ToÅfxoiv t. A. )

SVECUS:

Och

att

(

cu^e

fubau-diendum repetens ex antec. comm

Nofter, litat

per-fpicuitatL) inange

bröder &c.

lta

cum

LUTH.

Nofter,

ac fi Grace exflaret: itoKKoi

cUshtßol.

Licet autem

h. 1^

(13)

AD PHILIPPENS. T. 14. 27

I - -

-I - - -

-

-T-tacita admitti poffit comparatio,

qua fratres

lubindicen»-tur plures, quam ante: baut diffitendum

tamen,

ufitatb-fimam elfe Gratis, cui locum dedit

interpres, enallagen graduum, coniparativi pro pofitivo \ qualem oblervare li¬

cet etiam Ati. XIII. 31. XXIV. 17. XXVIII.

23. &c. ubi

wAe/W ypsfocs, 'sti1 7rÅe!cv<%

, mänga dagar, många är ',

itidem reddit Nofter. Plura permutationis

graduum

ex-empla ftudiofe collegit Pl. R. & CG Mag. P.

WASE-KIUS in Sciagrapbia EraAAayan' L.

Gr. N.Fed. membr. 11. p. 7. Si cui tamen

^(fccTiy.oWe^os prafenti Joco vi-debitur ccmparativus Graxus,

qvi vel fvperlativi vicem

explere nonnunqvam adfoletj ita qvidem, ut permidti

fratres, aut maxima• horum pars, innuantur:

converte-re qveatcum BEZA,

CASTELLIONE & Dano: plcri-qve fratrum; defldße: qvomodo &: et 71hslevs Ati. XXVII.

12. commode exponi

poterunt; uti & SV. exponit:

mä-fla parten. Porro, nÅelcvus (h) rdv

die,A<£aV,

qvum red-di poflet mänge (de

fidfle) af bröderna; teqve

beneeffe-rentem animadvertimus

Noltrum: mänge broder.

Ni-rnirum Gracus ille genitivus,

qvem Grammatiei partia

tivnm adpellant, cafni reäio noftratium

fa?pius axjvivalet.

Qvin immo funt Gracor. fcriptorum loca,

qvce vix

aiiter Svetice pofbnt exponi

* v. c. c t ocyrSc) roiv

Tiixv h&i ci (pocvÅot,

qvomodo loqvi amant Graci,

ver-te re qvis dubitet

gode och onde männifkor?

IIe7ici§cTots teis

åsa^cis

pu..) Vix melius

qvisqvam

loci fenfum exprelTerit

, qvam SV. flyrkte af mina bo¬

jor. ( fiducia Jumta exvinculis meis\ uti habet

SGHMI-PHUS.) Subaudimus

qvidem 5c nos : PN ( hvi) reis J?-v/*o7s• at lic tamen reddere nolimus cum

quibusdam iw vinculis; qvin

interpretemur

potius ex vinculis,

f.. per & propter vineida , confidentieres redditos: qva:

qvi¬

dem (ajpenumero Gracar.

prxpofitionum illarum vis efh De cetero, qvam late pateant c 1 totam Pauli ca» ptivi cauflam,

ipfiusqve

in foro apologiam,

completien-tes, jam ante ad v, 13 paucis tetigimus. Sic autem

qvis>

(14)

AD PHILIPPF.NS. T. 14.

non videt rationemfiduciue Chriftianorum, qvi Romx

eranf,vinculisPaulinis

infigniter

firmata:?

Adeosutpotehic

redundavit fruRus,Apo

folo

contra

adcufatores

fuos, &

illos

qvidem evartgelii

hoftes, piam

caullam fortiter

tuente.

FIegirrorlevs roAfxctv - - rov Acyov AotAe'iv.)

Pailllo

libe-rius ,&

qvidem

eleganter,

SV.

dr

o

tbefs driftigare) vord¬

ne till att tala ordet. Preflius, atvix melius, reddere qvis

poflit:

mer

Cvel,.ad

a:qvandum

pondus

adverb

ii

Gr

xci,

mycket mer) drifta att

tala

ordet.

Ceteram

in

propatulo

eft,

rov Acyov KocKsiv, tala ordet, efle idem, ac

loqvi

verhim

Deit

qvacum

additione reddunt

h.

l.vulgata

Lat. & Syriaca,

qvam

TREMfcLLIUS

exhibet.

Aoyov

abfolute

&

x.xr

e£o-%*;vdicip ail

in verbumDiv.,

neminem

prseterit*, vid. Matth.

XIII. 20, fqq. Marc. II. 2. Jac.

I.

22,

lq. &c.

qvum

lo*

eis aliis efFeratur, cum adjeRo, Aoycs- Qecv, 1

TheflCII.

13. qui& heicAoyu

dvSgdnuv

opponitur; item

Acyos

Ko-glcv, AR. IV. 29.

Similiter

ro

ffipoc

>

etiam

fine

addito,

Eph. V. 26. «See.

eft

verbu

n

D.

\

plene

alias

fipoe,

©fSf,

leqv.cap.

VI.

17.

Et

Rom.

X.

8-

apoftolus,

"Din

(to

qvod

limpliciterexftat Deuteron.

XXX.

14.,

interpretatus,

tcur estv, inqvit, to rr\s

7rlso

wgua-GOfxev.

(Q vi

11

immo ro ActAelv, fubaudiendo etiam rev Aoyov.

depreedi*

catione verbi D. adhibetur: cfr AR. III.24. IV. r.

&c.)Ita-que non

audiendus

SEß.

CASTELLIO, qvi

Latinitatis,

qvam

lenPusgenuini,ftudiofior,reddit

h.l.

Aöyov

AxAeiv

per

verbafacere, Ceterum,

qvi faRum

fit,

ut

ecclefiac Romana:

membrisfiduciacrelceret,utque

adeo Chrifti

evangelium

inrrepide magis,qvam ante,

profiterentur

ac

divulgarent,

modovidimus. SaneChrillianisejus loci,perDiv.gratiam, efficaciffimoLuit incitamentoilla captivi

Apoftoli,

d-noAor

yY\rx\xk\o\)re h&j

ivccyyeAiTocu'-vov,

Trocgfaalccy

pradentia

animi

&: conftantia mirabilis, qvam qvidem is

SanRo

Spiri-tui, luam inflruenti lingvam,

&

corTuum

munienti,

re-tulit acceptam. O Kvgios , inqvit

ApoRolus,

pa

nctgk-5i\ (puta sv ti?

ccTioAoy'ct

pev,) -r^f

sveSvvd/Mnas

fxe,

'Iva,

Si

i

[XX

References

Related documents

Genomgången av de förslag som läggs fram i promemorian och de överväg- anden som görs där har skett med de utgångspunkter som Justitiekanslern, utifrån sitt uppdrag, främst har

Kammarrätten har, utifrån de utgångspunkter som domstolen har att beakta, inget att invända mot de förslag som presenteras i utredningen. Detta yttrande har beslutats

ftellas omnes ambitu fuo includat; antiqvas tarnen veter^m imagines potiori retinemus jure, qvod fic fa-.. cilius recentiorum obfervationescum antiqvis monu-

naci.rae, maximi qvidem facienda, &amp; effe&amp;us per- qvam hudabilés &amp; patefecit, &amp; occafionerii dedit rnveniendi, falutare, non eft, qvod dubitemus.. De qvo itaqve,

quam irae , maluit obtemperare, Quid, quod idem Agefilaus non folum in Groecia hoc fecit, ut templa. Deorum fanéla haberet: led apud barbar os

priüs in ufbemredire, qvam viri'facti eflent, lege erat. cautum. Qvid, qvod deledtum inter

cumkantis coronae, quem tanro quidem opere nn- kelat, obtinere queat. Atque hoc ftudio, uc slia.. I ) j c t. taceam momenta longe plurima; maximam Oratori fpondet, dummodo reöe

omni coelo atque terra, ratione divinius? De Legib. Hinc hominem, vel eo nomine, pra?clara qua- dam conditione generatum eile exiilimat, quod animal. fit providiim, fagax,