• No results found

RICO iETERNITATE

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "RICO iETERNITATE"

Copied!
24
0
0

Loading.... (view fulltext now)

Full text

(1)

1. Ν.

J.

cogitationes

PHiLO-SOPHICAS,

De

iETERNITATE

ESSENTIARUM,

Cum

CojjenJu

AmpliJJ.

Facult. Philofoph*

in

Regia AcacL

Upfaltenkβ,

PRjESIDE

VI R O

t-Admod. Rev. &

Celeberrimo

1

Mag.

Ε

RICO

ALSTRIN,

Log.

&

Metaph.

Prof.

Reg. &

Ord.

TublüoErudit. Examini

fubmittit

Claudius

Giöthe,

Ostro-Gothus.

In Aud.Guft«Maj.

ad diem

12.

Decembt

Anni mdccxxix,

Horis ante meridiemconfuetis,

(2)

^ongl.

ΟΦ

@wert

2\it'es

j£)0gibetrobbe

S^ian

o

2(jcn

^0g>tt)å!bocne

<£>tttfwe

οφ

<ρί£2\2\ί£

'"•ΛβΐβίβΦ/

:

59?in

^uiiJ-gitiiHtiSC

®αι<·

w

)£>t4

(E&eré

£)d<ja

9W&/ fjdr

frdt)Ctr

►^®) "

bdfrcanb

fram

rin^a

Clio,

fom

nu

Driftenen

wfo

\

%t dbmiufi

lagga

neb

fiff

ganfTa

ritt?

ga

fram/

)

£>Φ

tvtfa

n>*5rbnat)

flit/

fa»ar of

bonb&

L

liQtlåw-

'

(3)

Sfair

fom

en

Icarus

för

fjögf

åtfymktä

0ol

UpfTi?(?a tvil/

ilgftclf bon

[killer

t

fabra;

£)n>ab tar

jag

mig

för

/

fom

til

en

purpur fiol

SDk'g

ttågar fram ?

J£)ur

fan

jag

fcierfbct

m tt

förfmara?

$?cn Ijtmlené

fiara

<Sol

bortmipcr cf

fm

giantö/

Jap

f)on

fin

Prålar

biupt

t

låga

Dalar

må>

lar;

$P fjoppaö

jag

förmtp/Qi(£ber£*<r^«f*

$kn ringet

tdcfeS

meb

ftn böga

gunp

bepråla.

Sag lägger

pennan ner.

$tttn

önfTan

dr οφ bitr:

^etpare

£)©9iren

©UD

blanb

Dvtffenö

bpra

Jdber

QtyiQ&gaExceUence,

ttl 0roea

fXifeä

3'r1

©om

af

f)ögtförfn>arpg

pebfe

frögbar/

gldber.

iSbctÖ

6og-©t:efI.

EXCELLENCES

unfcevöön?bt>mtufafte Xienarc

(4)

Maxime Revereuäo

Amplißimo

Mag.

VnDRE/E

OL.RHYZEI.IO,

Archi -Prjeposito inclif®

Dicece-feos

Lincopenfis

meririffimo, Confi-ilorii ibidem ^dsessori

primarto ,

PATRONO

ac PROMOTORI

pia

meine

colendo.

QUod

publice

Avimutn

teßari

meum

jam [ußineam

Tibi

devotuvlj

, Vir

maxime Reverendes ratio

(ane~>

rO'i minima fubefl·.

Eil· namque huma¬ nitetsj elf lenevolentia,

funt deniquej» bereficia Tua in me Zorge maxima,

qui-bus incitatut venerab unda mentis monu¬

ment um exßruere audeo

ml peius, ttil äntiquhu habens, quam ut inßgnta

ja-voria documenta

(5)

ob-via agnofcam, agnita laudem, laudata

memon peffiore recondam. Idque

eo

ma-y quo benigniori pdtrocinio etiam

con-fanguine os meos dignatus es i quorum_s

nomine ut hac occafione animorum Tibi

deditifli>r,orum ßgna cdam} pietas fuadety ipfa obfervantia jubet- Ego'vero noft

var,# glori<e umbramy

non falfa opinio-nisfumum

capto, dum Te, Amp!i(lime

Vir, felicitatis me<efiatoremglorior,

fin-diorum Promotorem fubmiffe colo. Acctpe

ttaque jam Tuo b, e. fereno vultu , /?!><?/

ingenioli primitias, ^«4/ fiüalü pic~

tatis tefianda

ergo, Tibi offero., Summam

illam, ^«4 7v ampleftor, venerationem

dies delebit nulla-, augebit qualibet. ffhtidl quodprecibus pro Tua Tuorumque falute

vivent immorer,

ammamqueagens

immo-riar.

Maxime Rever.

ér

Amphjjmi

Nqminis Tvi

Cultor humillimus

(6)

IJonoratißhno &

V I R Ο ,

D:NO

LAURENTIO

Gl

Ö THE,

Ve&igalium OHro Gorhias

Inspe-ctori

adcur2tiiiimo,

PARENTI OPTIMO.

BEneßrlü

ob(lringtintury

Hl/s·,

quihtts

digne

liheri

celebrandü

parentibui

cum im. α rem fe face.-tur Tuüiana

faciendi

tanta non erit tetneritas tenuü me<£ Mi·

nervo., ut eorum laudi garem [e

credat.

Satins Aitern ducam, pio eadem, dum

vixero, fäentio invofoere, quam

dignam

eorum pradicationem tentare

incaJJunL·*»

Cum itaque quod

Tibi

rependam·,

non

ha-heo) aeeipe quafo ,

Cariflime

Pater,

quod

habeo, animum feiiieet lu't amore

&

v c

neratione plenijjimum , quem quin

be¬

nignus

refpicias

·,

nullus dubito

OPTIMI PARENTIS

Filius obiequentiilimus

(7)

vw

i

-y γγγνγγγίϊΓϋ» a -ü'As'Kth ' ?AswtA--W'-A,iA.'Af.A.^.A*w ^ ^

^ f&4§f»*äi

fiyr» IäΎ*Ύ"1

ffffffffff

^'"Υ3'Ύ3*](*Ύ3sy:

*ya

ffffffffIfI

εγϊϊγβ«γ»

{i-^syi.

fi.yi

βζ,-ya

ߣ0

Duce!

Ρ R &

F

A

T

I

O.

Ρ

Öa

major

Achillem

inter

&

Agamemnonem

,

ma··

gnos

illosGra?corum

du-ces,

quondam

fuit

dif»

, quam

Philofophos inter

etiam hoc noftro tempore ,

de.*

ütermtate

effentiarum;

adeo

ut

in

tanta tantorum virorum

difcre-pantia

cerci

quid ftatuere

ceme-rarium

plane

videri

poilet.

Nihi*

lominus , cum

in

veritate

inve-ftiganda

auéktfes magrli

quidem

faciarnüs,

ita

tarnen

magni

non

fa-Ciamus,ut

au&oritas

illorum

ratio-fcibus

pr&valeat;

quanta

quanta

iic

adverfariorum

turba,

nos non

de-terret,

quin

coniianter

pronuii-A

(8)

2

tiemus:

efjentias

verum

ejje

äter·

nas, v

el

(fl

ma

vis

)

ftern# ver

i

tam. In hac

itaque

a'cernirafti-i eifenriarum pro

modulo

ingenii

demonßranda,

tenellas

peri

lic ri

vires animus

jam

eil.

Mecho-dum

elegi

erotematicam,

quippe

f

qus

ob

iuarn

facilitatem

argumen-to huic non

inepta

vifa

fuit.

Quod

a crebriori auélorum citatione ab·

ilinuerim , vitio, mihi neminem

verfurum

crediderim,

cum foIa_j veritatis auéloritate contentus lim.

Bonam quoque

Griticorum

veni-%

am

ambio,

ii latina

heic,

non-» f

latine,

fcripferirn;

tribuendum

e-rit hoc

ipfum indoli argumenti.

De cetero tuum , Erudite

Le&or,

favorem

miteque

judicium

effla-gito

;

&

li

ubique

talem

in de-monilrando

rigorem, qualem

rei

gravicas

poituiat,

non obfervave-rim, noli ea de caufa veritati rei

quidquam

detrahere,

fed tribue,

qoaefo, hoc

imbecillitati

ingenii

mei,

tuaque

er

uditioni.

§.

L

(9)

$.

ϊ-Ε a?ternitate

eilen*

darum

aåuri,

haud

inatile^ duximus, pauca

de earundem

necefiitace

pradiba*

re, qu?ppe quas

viam

riobis

pla-nioreui ad

noftrum

propoilcurru

pandit.

Quid itaqite

neceffitatis

nomine

hoc hco

mteü'igitur

?

Rs.

Inteiligi·

tur

ejusmodi

uniciras

poffibilitatis

{loquor

jam

cum

Celeb,

Buifinge-ro in Dilucid. Phiiof

§,

43

)

qua_«

res non nifi

Tic efl:

poflibiiis,

ne-quaquam vero

aliter &

aliter.

Veritas

hujus

deiinirionis

de-monftrari

poteft

hoc

modo.

Gum

contingens

fit

illud

ipfum,

quad

non eft unicum fui

generis

ροΠΙ*

bile, fed

plura

pofTibilia

quoque

agncfcat;

contingens

autem

iic

©ppoiitum

tS

neceiTarii/, oppofi*

(10)

Ar

torum

jam

oppofita fit

ratio: fe· quirur per pronarn

&

bonam

con-fequentiam, quod

, cum

conrin-gens,

oppofitum

τ9

neceffarii,

plu-ra

pofiibilia

non

excludat,

necef-fanum fit

illud, quod

unico

tan-tum modo eft

poffibile

; & fie necefiitas confiitit in unicicate

poflibilicatis.

§.

IL

Ejusmodt

autem

necejjitas

mtn

éfjentm

verum tribuenda ? Rs. Af-firniacur. EfTentias rerum

nam-que

ita

funt comparatse, ut falvis

rebus,

quarum

eiTentia? funt, ali*

ter fe habere non

poflinc;

Ted

uc fit bxc res,

hanc

neceiTario ha-bebit eiTentiam , per

quam

deter*

minatur,

ut fit haec res. Sic ex.

gr.

Triangulum

, ut fic

triangu-lum,

non

pöteft

non

habere

tria

latera»

NeceiTario illa

ipia

ha*

bebit,non

autem

plura

nec

(11)

U

*

ciora

Accedit,

quod fi efTentia?

re-rum non effent

necefTaria?,

feque.

retur iilud

abfurdi,

quod

res

ef-fet fme

propria

fua

efTentia,

quod

tarnen

implicat.

Ut

maneamus

in

exemplo ailato;

trianguii eflentia

in eo confiftit, ut tria tantum ha¬

best iatera ; fi quis

jam

diceret,

fe

concipere

triangulum alio

mo¬

do,

dicit eo

ipfo

fe concipere tri¬

angulum fme

ipfa

ejus

eÖentia_u

Quantum

itaque fenrentia? Pob

ρ -

retianae de

eilentiis

arbitrariis

tri-buamus,

in

propatulo

eft.

Viåi-ma

eft,

in

honorem

veritatis

im-molanda.

J.

III.

Eviéia

ßc

neceßitate

efjentiarum,

ι arnon prono

*

(

ut

dicitur;, )

alveo

ipfa

ßtermtas

confeqnitur?

Rs,

Aft.

Nam fi eflentiae rerum funt

ne-ceiTaria*,

quod jam probavimus,

f

Impoilibile

eft,

uc

eflentiae

aliter

(12)

6

fe habere

poflint,

juxta primum

conrradi&ionis

principium

:

lm-fojßbile

e&

idem

fimtil

ejje

<&■

non

ejfe.

Si efTeruia? aliter fe habere ηοη_»

poflunt,

fequitur

,

quod

ita

find-»

immutahiles,

ut nuilo tempore, neque

prérerito

neque

futuro,

a-liter

concipi

poihnt

poffibiles.

Si

nuilo tempore

aiiter funt

poilibi-les,

fequitur

indivulfo

nexu,

quod

iint aeterno«

IV.

Qua

autem ratione tribuitur

ef

fentiis

rerum étternitas? Rs. ηοη_>

ea rarione,

quaii

ab

aeterno

ex-ftiterinr,

vel eüe aéluale

habue-rint; fed

quia

poffibilitas

illarum

alio modo

concipi

nunquam

po-tui-t vel

poterit,

quam eo

modo»

quo

eft;

adeo

ut

fynonymutn

τ$

seterni,

heic

loci

fir,

femper

ita*»

eife

poflibiie

&

non

aiiter»

(13)

7

5·ν.

·■·

EffevtiiS

qua

in

re

confiftmit

?

Ef-fentias rerum

abftraöive

ab

exi-ftentia aåuali

conlideratas in

pos-fibiliratibus confiftere,

re&e

mo·

nent

magni

nominis

Philoiöphi.

Sic effentiam

horologii

ex. gr.

is

probe

intelligit,

qui

novit,

quo»

modo illud fit

poilihiie.

Concreti-ve. v. fumto

vocabulo

effentia

confiilit in eo,

quod

res

a&u

|am

fit eo modo , quo

pofiibüis fuit.

Sic

horologii

exiftentis

eiTentia^.

eft,

ut

a&u

jam

habeat

taJemu

ftru&uram talium

partium,

qua-Iis fuit

poilibilis.

5··

vi.

Unäe

äerlvanda

eEl origo

hujus

k

dogmatis de

eet

er

nitat

e

eßentiarum

?

Rs. Scire ex

quibus

icholis

hoc

dogma

originem

duxerit,

parum

vel nihil ad

ejus veritarem

con-Jr-

fert

y

five

enim

Plato

five

Ariilq-A 4

teles

(14)

8

teles

primum

illud

docuerit,

per-inde eft. Non enim ranta

apud

Philofophos

Ghriftianos illorunu

eft

auéioritas,

ut omnia

promi«

icue ab illis tradita fuo

fuffr3gio

adprobent;

nec tam cseco contra

eos odio funt

inflaromati,

ut

quic-quid

ilii

docuerint,

tanquam

fal·

fum &

impium

rejiciant,

An

ita-que

Scholaftici

dogma

hoc

Plato-ni vel Ariftoteli debeant ,

nihil

refert,

Philofophf

Chriftiani cal·

cuio fuo illud

confirrparunr,

quo«

niam

deprehenderunt

in iilo ni*

hil yeritati aut

religioni

contra*

rium doceri.

VI.

Sed annon ex hoc

dogmate, de

éetermtate

ejfentiarum,

mdependentia

Warum a Deo

feqwtur

?

Rs. invitis

omnibus mufis hane

confequenti-am olim admiferunt veteres

(15)

9

rato orbi

propinarunt;

fedimpie-tatem animus horret;

quis

enirn

non videt

majeilatem divinamu.

hac ratione

impie

lasdi, latamque

portam

ad

polytheismum

aperiri.

Nos

itaque rneliora

edo&i illam

in iolidum negare non veremur;

non enim heic tribuitur eflentiis

rerum

ejusmodi

a?ternitas,

quas a ie ίρ

fa,

exclufo

DEO.pendet,

fed

qua?

fundsta

eil

in

intelleélu

di-vino,

iine quo

illa evaneiceret;

nam nifi DEus

exilieret,

non

fo-lum nihil

exilieret,

fed

nihil

etiam

föret

poiHbile,

ut

loquicur

Celeb,

Biilfing.

j.

33.

§.

VIII,

Qtmam ett fons>

a

quo

äerhända

ett h<£C

ejjemiarim

aternitas

? Rs.

Illum omnes,

fquotquot

funt

φί-λοσοφώταίοι)

in

inteile&u divino

quaerunt,

qui

ab

sterno

omnia_j

poifibilia Tibi reprxfentavit.

Hoc

(16)

ne-10

ά

negas,

dico

te eo

ipfo flatuere

DEum ab aeterno non

fuiffe

perfe-disiimum ,

fed

ipG

in

tempore

cognitionis

quid

accesiiiTe.

Si

jam

omnia

posfibiiia

ab

^terno

Tibi

repraefentavit, utique etiam

eilen*

tias rerum ,

quippe

quae

ante

exiftentiam in

regione

poflfibili-um ibere,

cognovit;

cognovitau-tem non more η ofl:ro per

ima-gines

a

rebus aiTumtas,

flc

enim

föret finiios &

dependens,

fed

per

ipfam

divinam

fuam

eiientiam.

$, IX.

Exißentia

rerum annon ex eo· dem fönte

dedite

enda?

Rs.

Neg.

Ap-prime

hoc

cavendum,

ne

eiTentise

dt exiftentia? idem

asfignetur

fons

& origOj

perpiurimi enim

erro-res hinc in

Philofophiam

dima-narent;

fed

quemadmodum

eiTen-tia ab

intelle&u,

ita

exiftentia

a

(17)

ni-ι π

hil e

reglone

posfibilium in

re·

gnum

aftualium

transferri

poifit,

nifi decernente voiuntate

divina.

§. χ.

Num hiteUeBus divinus

folus

con*

fiituendus

er

i

t

jons

ejjentiarum,

an·

non vohntas quoque

alt

quem

in

flu·

xum bete obtinebit? Rs.

D.ilingua·

mus

(noftras

infervientes

innrmi-tati) voiantaterri

Divioam

in

ab-folutam vei naturalem & iiberam,

Abfoluta

v

el naturalis

erit

illa,

qua

DEus

vult,

quod

non

poteft

non

velie,

Libera

vero , qua

DEus

aliquid

vult,

quod potuii: etiain

non velie. Hifce

pr^miilis

dici-nius,

liberam

heic

admittendam

non

eiie;

pollet

enim

DEus

tnne

velie ut eilentia unius rei fit

et-jam

eilentia

alterius rei,

fpecie

& geners

ab

alia

diveriae,

ad»

quia

hoc

repugnantiam

invoivit,

abiardum

uticj

eil.

Remanec

er¬

(18)

12

go , ut

flatuamus

DEum in

re-prasfentandis

eilentiis

rerum

egiiTe

juxra

voluntatem

fuam abfolutam & naturalem , hoc

eft,DEum

nec

aliter

voluiffe,

nec aliter

potuiffe

eiTentias rerum

concipere,

quam

prout

illas,

juxta

illarum

poilibi-litatem, fibi

ab aeterno

reprasfen*

tavit*

δ. ΧΓ.

At

pc exclufa

libera

Dei volunm

täte ab

ejjemits,

fequitur

DEum

ni»

^

hil hi rebus immutare po

(Je ?

Rs.

Non parum

imperfe&ionis

in

DE¬

um

redundaret,

fi mutaret fua

decreta,

fequeretur

enim tunc

DEum ab aeterno non habuiiTe

perfeåam

repnefentationem

eo-rum, quas

optima

effent;

verum enimvero in DEum tale

quid

ca- <

dere

nequit,

fcilicet

ut

pceniteret

eum decreti. Hoc in

hominibuslo-cum

habet,

[ob

fcientte

defe&um, nequaquam vero in

Deo, qui

infini-

τ

(19)

15

ta omniicientia-i inftru&us eft.

4

Et ii

quod

res

eft, dieam

,

fåne

propugnatores

h-ujus

fententia?,

cum

primo intuitu

Divinas

per-,

feåiones

pie

videncur

defende-re, re

ipfa

profe&o easdem !a>

dunt;

annon enim DEus

abne-garet

fapientia? fuse ideam

perfe-åisiimaoij

ii corrigere

neceiium

haberet,'quas

decrevit

?

En

ita·

que quantum

hac

in

re ununu DEI attributum extenditur curcu,

detrimento alterius, tantum

quo-que a veritate

defleélitur·

$, χα.

Unicum argumentum

adhuc

at-tingere lubet,quodnobis fiftunt

hu-jus

fententia?

adverfarii:

Dicunt>

ejus-vnoäi

necejjitate

&

ater

nitat

e

ejjentiis

concefja,

omnem

in

creando

libertatem

Deo adimi. Rs. Si libertatis notio-nem

expendamus

,

patebit

5 eam

lian

requirere,

ut agens

(20)

di&oria efficere

posfit.

Jam

ß

DEus aliter voluiilec res

creafTe,

quam prout

posfibiies

deprehen-debantur,

voluit

urique

contradi*

&oria,

quce tamen nunquam

vulf.

Nullaitaqj

hinc

iibertati labes;

num

enim deßnit DEus eile ens

liber-rimum ,

quia

non

poteft

non ea

qux

jufta

funt, velie &

probare.

Exemplo

rem

declarare

Iubet

;

ß

velie faber

lignarius

menfam

con·

dere

quadratam

, num

dicam

li*

bere iilum non agere,

quia

men¬

fam

quadratam

aliter formare

nequic,

quam ut quatuor

habeat

latera; quia

debita adhibet

media

& in executione ab iisdem non

deviat. Sic etiam DEus, cum-»

juxta

praeicientiam

fuam

aeter-nam,

fpiritum

ex. gr. creare

vo-luiffet,

num

dicendus

ent

libere

non

egiife

,

quia

alia ratione

i*

pium in

tempore

producere

non

potuiiTet,

quam prout

ipfum

pra?-icivit

poffibilem

,

iciiicec

ut

(21)

15

telle$u & voluntat-e

prasditus

ef-fet? Sane ti illum condidifTet

ma-tcrialem &

irrationalem,

profeßo

non

ipiritum,

fed aliud

quid

cre-äffet,

rem

icilicet

corpoream.

J. XIII.

Sic leviter

atrigirnus

pr^cipua

argumenta,

quibus

adveriarii hoc

fanioris

Philofophiae

dogma de-»

ätermtate

ejjentiarum

deftru&urn-·

eunt. Si

jam ejus

veritati

audtori-tates & teilirnonia do&orum vi-rorum

aliquid adderent,

difficile

non foret

ingentem

eorum

nu-merum, non folum

Celeberrimo*

nun

Theologorum

,

Ted

etiarci-·

pra?ftantisiimorum

Philoiophorum

heic exhiberé. Verum enim

ve-ro cum Celeb. Wolfius in Com-mentat. Lucul. abunde hoc

jam

praeititeric,

eos,

qui

conienium

liorum

fummorum virorum

defi-derant,

eo

modelte remittimus,

(22)

16

$.

XIV.

Confirmari

denique pofTet

hod

noftrum

dogma

recepfis

5c

com«

probatis

Ecclefiae

noftrae

dogma-tibus;

quando fcilicet

contra

Fla-cianos 5c

alios

hujus furfuris

ho-mines

docetur

, per

lapium

ho-minem non

efTentialiter e(Te

cor-rupcum aut

immutatum;

nec

rege-nitum

5c irregenitum

efTentialiter

differre.

Sed

noluiDUs in

alienam

mefiem

falccm

immittere,

/Eqvurrt

rerum

arbitrum

in

aflenium

ra*

pient,qu2e

dehis

erudite

a

virisde

Ecclefia

noüra

mericisiimis iunt

difputata &

demon-ilrata.

(23)

Sctgne*£tub

Μ

jpm

respondenten.

ången

ofta fåfangi fofer

©mafa utaf miébefé

Q5vunn

/ ©om en$

fntile trafltgt 6fer/

211 l>an feban meb

fin

munn/

Si'toii

något nebrigt taia

/

$2cn

på barpan f>i5gre

flår/

ban t tbe iunbar fwola £3ianb tbe Idrba

fåliflap

får.

tycfhg

ben

ftg

magen

banat/

2it ban dntitg

fommit bit/

tycfitg

ben/

fom

ber bar

flanat;

ber löneä froeft οφ

flit/

6j

meb gulb

οφ bpra

©tenar/

€/' meb

flpcfttgt

pdrlefram/

Utan

bpgb

meb

bpgb

ftg

enar/

©tfmer frueft

af

ibei jtam.

Sptfltg

min 25ror /

fom

fjwtttti

£)dg(i

på Pindi branta

topp/

Οφ

ber reban

SSurffap

rounnii

(24)

©i&bar1

funna an mal

flriba/

©ont be

gamla jjdber

giorbi:

©fidnt i)an måfte nugot iiba/

©εη meb Idrbom mit

fori»

en

mareifc

ci ättbraS;

$?en utt fit efife blitz

Silbrig

mera idrer flanbraS

Sin at barn fin SSftober bt'r:

$ften bej? iof

(Tai

emigt bora$z

©om bet mifat f>ar få flari/

Sa bell

namn flai m<bt utföra^/

©om fyat

féiQt

fin' gdberä

art.

©fpnbcn bå fil ben (jeber/ ©om på Soofmet

fölga pldr/

©en

Apollo ftelf

tilreber

£>φ fti

&

v nteb

fdgnab

bar/

J^mar utaf

m

gidbjom#

alla/

Q33t0e

at

få idrer gå/

©å mt (£f)r

Magifter falla

£>φ S Sagerfranlen få»

References

Related documents

Dans son étude intitulée La symbolique des couleurs dans l’œuvre de Baudelaire (1966), Luszczynski étudie les « phénomènes colorés » qui apparaissent dans l’œuvre du

Por ejemplo, el verbo quedar/se/, por lo general, se combina con atributos que denotan un estado temporal (compatible con estar) (Morimoto y Pavón Lucero 2007: 38) pero también

[r]

Istället för att bli rörd känner Eddy äckel över orden (”jag älskar dig”), för honom har de en incestuös klang. Detta antyder att det är något han sällan får höra

que manet, quod (ine fupremo judice , nulla in toto mundo inveniri poffet juftitia ? neque slius exercere poteft: fupremum judicium, quam ille , cujus potentia.. ett illimitata ,

Solent quidem nonnulli urgere difsrimen inter pradeßinationem ér elettionem, ac tradere quod illa refpiciat media, bac finem : illa dica-.. tur fa&amp;a ab aeterno* bac in tempore:

tion effe quin Chrißus von animo modo y [ed etjam corporis dotibus &amp;

bi dies, quod alioquin intelle&amp;us nö- ftri infirmicate , fimultaneam ejus. non valeamus