• No results found

Disputatio moralis de voluntate quam ... sub praesidio ... M. Israelis Bringii, ... pro gradu in philosophia consequendo, publicæ disquisitioni submittit Samuel Thomae B. Vest-Montanus. Ad diem 11. Martij anni 1646. In auditorio vet. maj. horis consvetis

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "Disputatio moralis de voluntate quam ... sub praesidio ... M. Israelis Bringii, ... pro gradu in philosophia consequendo, publicæ disquisitioni submittit Samuel Thomae B. Vest-Montanus. Ad diem 11. Martij anni 1646. In auditorio vet. maj. horis consvetis"

Copied!
12
0
0

Loading.... (view fulltext now)

Full text

(1)

Diiputatio

Morails

Do

OLUNTATE

Jehova

aipiranto

Iii Regia Academia Salana., cx approbatione

am-püiEmae facultatis Philoiophieae>

SUB PR1SIDIO

Magnifici p. t. Reftorir*,

M.

ISRAELIS

BRINGII,

Civilis Fhiiofophi.ae ProfefToris ordinarii,

praece-ptoris iui revereoter fiifpicieodi, Pro Gradu tn Phtloßphia confequtndo

, publica difyjifitionifubmitilt

SAMUEL THOMMS. VeitMontaus*

Addiem H, Mtrt'jAnnh 6 44, In Auditorio Fet,

Msj.

horü confxetis.

UßS ALIi,

(2)
(3)

"Σνυυ Θ£$·

Difputationis

Do

V O L U Ν Τ Α Τ Ε.

Thefis I.

(Sfonum homanarumprincl*

partesnonpoflremasiibi ven-dicat voluntas feu appedtus

ratio-nalis. Sicut enim inhoniine du-I plex eil cognitio, feniitiva, quas

'

fkbeneficio fenius5& intelkdiiva,

quae ab

intelle&u

eil: Ita

ena

duplex eil

appetitus,

unusfenfuumdiveis q.uoanimaieiitiensappetitqood

ipfibonum eilj alter rafionalis? quo amma

intelli¬

gens fertur in idquod ipfa bonurn

cffe

judicat, prior

fimpliciterappetitus

feniitivus,

poflerior peculiari

nomine voluntas dicitur. Hujus natoram paucis quibusdam poiitiombus

declarare nobis

in

prärien-tiarunveilpropoiitunu.

II,

Derivatur voluntas ab aßu volcndi pofitivo

(4)

tan-ranquam a potior!,· eum tameπ ποα folum ait um liisnc prodase re ?. fed stiam fufpende

re lua natura

pofliw-ill

Acceptiones hujus yocls primariae funt duae:

lina , qua pro ipfa potentia yolenrdi feu aöu vo¬

luntatis pnmo>iicut in Phyiicis,fumitur: Alteraeft,

quåpro adlu voluntatis fecundo uiurpatur.

IV, Hocfenfu,vdnnfas dicitur

appetitio rationaley

Jpontefiia ad bomm tendens. V.

Genens loco-ponicur appetitio, habent enim eorpora omnianon folum animata,fed etiam

inarH-mata> iicut förmana fuam per quam fünt

quodfunt,

ita etiam appetit-usn

aliquemjper quem

confervan-tur. VI.

Differential· deftrnkur. ι. A

fobjeöo, anirna

nimi-runi rationali. Ea enim hic folum intelligitur

appetitio,quä<exeritpars homini propria quae per ef·

fcnfciam, nonpérparticipationem ratlonaliseii. VII.

2., Ab objeclo voluntatis id vero bonum eft;

qood voluntas appetitac proffquitur. Sicutenb

inteikdhjs objcöum eft verum?ftc voluntatisBo¬

num...

(5)

Vill

Cum vero iliud quodbonumdicifuf, veireve^' fa tale fit; vel apparentiam fa!tern quandam boni

habejjoqua^ri non immcritohic potefi:, quodnam

horumhic intelligaturl Socrabci folumverum bo~ ηu m v oIυ ηtatis ob jeélurn ilatu e r uno: Acaderni

-ei contra,circa apparens bonum tantum, volunta-tem occupari contenderunt. Nos vero (cum neu-traharum fententiarum fibi eonilarepoffit)utrumq;

bonum ä vcluntate appeti > afieveramus,

IX.

Et cum juxta· Philofophurro i. Mag: Moral,

eap. 2. bona duplicia

fint,

alia qeae

finium,

alia quae

mediorum,ad finem ducentium,habent rationerro.

Tenendum eil ad utraq; iila voluntatem fefe exten-derso Primario quidem ad finem,

fecundario

au^

rem ad ca quse fum ad finem_. Porrigunturenim

potentiae

ad

omne

id

in quo

titaliquid

objeétiipfa-rum,non tantum autern ratiobonireperituir in

fini.

bus , fed fuo quoq;modo in medijs.

X.

Formalisautem ratio,fub quabonum volunta*

tem movetad fui defidcrium ,eft convenientia rei

objeitae cum appetitu, quaeipfa caufa eft

quod

vo-luntas non poffit ayerfari bonum,

quatalo·

(6)

Fa-XL

Fatendum quidem liberam voluntatem iaepc

verfari bonum etiam cognitum; verum non

quate-nus veleft vcl apparet bonum, fed in quantum

vi-deturcum eo aliquid mali conjundiurru. Motiva

autcm hsec ratio voluntatis in

genere bonorum,

non toilit ejus libercatern ; quia voluntas libere

fer-tur in bonum, itatarnen ut poflit velie, Sc non vel¬

ie illud: non auteni utvelie Scodiffe : bonum enim

qua bonum, odiffenequio.

X 1 L

Verfaiur etiam voluntas circa malum : verum non ut iilud qua tale

appetat; fedut id ipfum

fu-giat Sc averfecur. Utenim adaequata ratio

volen-di eft eonvenientia ; Ita ctiam ratio nolendi, eil

difconvenientia objeöi cum appetitu,

quae facit ut voluntas nequeat appetere malum,

ut malum, five

fub ratione malitise; nemo enim

appetit fui ipfius

deßrudUonemL^

% 11 L

Diximus qua tale,non appeti malum å volun¬ tatem Saepe tarnen (proh dolor) voluntas etiam

ma¬

lum ampleditur, fed fub ratione boni,

in quantum

mmimm, malum illud, fifiam bonitatis ipeciem

induit ac

napraefentat, non fecus ac intelfe&us,

non niii vero, aut veriiimüi aflentitur.

Tantum

de objecto,

(7)

Xi ν.

Äflus qui

ab

appetendi

potentia

pfovenit,

&

barbars volitio dicitur

(notante

Scaligero

Exere,

307)

duplex

eft.*

Elicitus

vel

Imperacus.

Ac

Eli-citus quidem vocatur

is,

quem

ut

immediate

å fe

voluntas elicit, ita quoq;

in

eadem

ipla

recipituF

Sc permaneOc

X V.

Imperatus autem

is

dicitur,

quem

voluntas

ex'

fe ipfa non

elicit,

imperat

tamen

iufcitatq;

alias

ad

agendum

potenrias,

quae

,ad

illius

imperium

exci-tatas, aßüm illum

eliciuno.

Ita

ambulare (

verbi

grada

)

aétus

voluntatis

imperatus

eil

f

non

Elici¬

tus: Non enim voluntas

hunc

immediate,

fed

per

potentiam

aliam,

locomotivam

XVb

nimiruiri,

producit*

Porro aöus qui

voluntatis

imperio

fubjieiun-tur,& ab eadem imperantur,

pertinent

vel

ad

fa-cultatem intellediivamy

vel

fenfitivarn*

vel

loco-motivanw

XVIII-Dum autem voluntati

imperium

in

reliquas

fa-cultates tribuimus , non

intelledhim

hic

volumus

aliquod

imperium

proprie

fic

diélum

&externum>

quod

in

eo

confiftit

ut

fuppofitum

unum

oftendat

alterlfaciendum vel

omittendum

r

cum

viquadam

(8)

cogen-cogincfiV

ni pareao. Hujus imperii conftitucndi duo cumprimfs funt requifita

:

Pratfcriptio

nimi*

rum five Oftenfio

agendorum , nec non impulfus ad agendum. Ejulmodi

imperium excrcct

magi-ftratus in fubdko^.

XVIII.

Sed imperium intern

um Sc

improprié

fic di«

éium, féu metaphoricum, confiftit in

partiali

con-cordia diftin£iarum facultatum,

animae unius Sc

ejuidem fuppofiti humani, ubi facultates

fuperio«"

res inferioribus

potentiis imperant, aut praefcribcn»

do Sc oftendendo ? aut

impellendo & movendo.

XIX.

Trrbuiturergovoluntati

imperium in reliquas

potentias quatenus ilias movetSc impellit. Eft

e~

nim illaprimum movens in

regnoanim« Sc quidem

liberum : cum voluntas fit fui

juris Sc potentia libe<w

raquasabintelleßuneccogb

nec

impeliipoteft.

XX.

Exercereautem dieitur voluntas tale

imperium

in aöusintelleäus,

quem movere dieitur ? duplici

modo: uno?

quo adexercitinm a(fluum,

quo mo¬

do omnesvoluntarij funt,

ut enim rem confideres

aut n.on confideres,

quascunq; tandem fuerit,

volun-tatis tuaseftj

licetq^de

co tibipro arbitrio

(9)

Γ ere,jubereqjpotcftvoluntas inteileiiumi ut

poÜ-quamis quippiam intellexlt> iter um recolat

intcl-leftionem aitScalig. Exer. jo7.£2f. XXL

Altero aufein modo> quo ad fpecificationem >

ratione nimirum aiTenfbs vel diflenius ; i'ubjacent

autem voluntati, ij aüus Intelledtus tantum 5 qui' caufas neeeffarias vel non habent) vel non habere

faltem nobis videntur: in casteros vero nullum vo»

luntati eil imperium^.

XXII.

In a<fhis potentiarum anirnsefentientis, impe« lium civile habet voluntas, non tarnen ieniper &

omni ex parter å feniibus enimaut imaginatione, non aoimadvertente intelle,ftu, excitamur

inter-dum impetus ae motus quidam ipfam voluntatem

antevertentes. Hinc Arift. 1. Eth. cap.oft.

appeti-tum fenfitivum comparat membro corporis

reib-luto, quod cum ab alio dextrorfura impeiiitur,

fer-Cur tarnen finiftrofium.

XX11L

Ailusvero animae vegetantis voluntati

mini-mefubjacent: applicatio quidem agentisad patiens, eciam in iis quaead hanc pertinenr, ei fubjicitur:

1-pfe tarnenadius? quoad vim Sc efficaciam agentis,

aur paffionem patientis? naturalis eft.

lta cibum

B (in

(10)

( in quem agat-a-nima vegetans?

Sein

ali.ment.am.

v

fubftantiamq; corporis convrn-utec) in corpus

inge-rerepofTumus uc lubsc: -at-ipium

aftom

micriéiidi

vo.lun.Usmoderari ncquit>-nutt'itioergo ( ut&

alias,

vegetantis animag

operationen)

non

voSuntaria? icd

naturalis eft.

XXIV,

lltaotem ailus animss vegetantis imperio

vo-luntatisnon paren t, ita neq; membra^quae huic fa-culcati inferviant, voluntatis aliquod infeimperium

agnoicunt. Motus

autemrnembrorurmquiabani-mafenciente£urit>irnperio ejus adeo obnoxii funt,

utyii appetitus fenfitivus cum rationali confpiret,, reludlari nequeunt? fedeidtipoticefubjiciuntur.

XXV.

Etcum volantasnatura fm cpsca fit?

pfasre-quirit illa ada-Öus foos eiickndös Cognitionen feil

judicium iatdledius,. Nihil@nimappetitnifi pries cognitum Srpropoikum, πι o vetur ergoab öbjeäo?

non quando latct & incogaitum efi> fied quando

cognofcitur Sc proponitte Hoc fenfu affirmant

Philolophi voiuntatém non ferninincognitum ? &

iihil eilevolltum? nifipriuscognitum.,

Åtqphatc devoluntate pto ratione pracientis

ofiituti? attulifle iufficiat. Deum fupplices roga-musutmentem noikamilluminet & voluntatcin

(11)

di-dirigat^ utin

femita

ulandatorimi

ejus

amhulemus

>

adeoq>ipfiaccepta,

nobis

ialutaria

fcmper

faciamnf.

Coröllaria^.

ι» An ipontaneum Sc

yoluntarium

fint

unum

Sc i dem l Neg.

ιΛ An quicunq;

aliquid

-pérmittft,

vélle

illud

autvoluifii reite dicaturi Neg. D.

3. An ipfum non

velle5

certa

ratione

volunta-riumdici pofiit?

ÄfE

4. An voltfricasidem

aliquando

velit Sc

nolitΛ

Affi

5*. An aiii0n.esmrxtae

Voluntarias*

potius

quam

itivitas fint dicéndae > AfF.

6. An tarn in bonis quam in

malis

aßionibus

dcturlibertas? AiE

7. An pcteftas

liberi

Arbitrij

extendat

fefe

ad

adiionum eventus? Neg.

8. Anlibertascompetat

foli

an

i

mas

rationali

?

Α.

9· Anvoluntas fitformaliter

Jibera?

AfF.

io. An determinetürabintelleiluad

volendum

velnolcndum^anvero å Fe ipfay

Äff.

poft. N.prius.

(12)

ιχ. Än voluntas quicquidvult?velit indifferent icr,anvcro indiiFcrenria? AlF prius>pofterius Neg.

12. An fola mdiff.erentia voluntati-s conftituatli-bertatem l ÅfE

ij. An voluntas libcra fit eo etiam infianti quo

vult ? AfF.

i4· Anvoluntas poffit errarcfine praevio crro-reintelledus > AfF Dift.

i$. An voluntas ad omnia objcdiaHbere fe

ha-beat? Dift.

An Ele£fr*opraecifc& infe ipeiiata fitadhis

voluntatis? AfF.

17. An iit rerum poffibilium tantum

? AfF.

iS. Anquisvelie poffit impoffibilia ? AfF.

19. An quis dici poffit velieid > quod non ipfb

fecijt? AfE D.

References

Related documents

funt homines Sc fpeciatim,, in certa aliqua Repub. conftituti,nam civitatis cujufvis leges inträ terrin. torium ejufdem reilringuntur, neq;

Mediocritas in qua virtus confiftit mcritopenes nos eiTedicitur; Aliud enim eft medium Rci» quod sequalitér. dillat ab extremis, &amp; hoc medium unum eil

acquiruntur, funt enim ingenere bonorum

Mendacium vulgo triplex fatuitur; efßciofum, quod ad juvandum ,· Jocofum, quod ad dele&amp;andum ; Perni-. ciofum &gt; quod ad nocendum

Dcfinitur veracitas vir tut* ßrmoneygeßu tota% vita veri- Utemprefitendi, Vel: eß vir tut per quam uiem Je quis probet. altert tum ve,büi tumfattis* qualü revera efi* V I

Ab Arifeotde ξβ alijs Ethicü, vir Magnanimus certü qua-&gt; litatibu* ξβ notü deferibitur&gt; imprimü quod honores nullos äffe-. Sie /»niß magnos ξβfalt cm a bonü viris

lamus, anima enim rationaüseü ipfa forma cujus per- fedioconüftit in adionebmpofiibile ver o eil agere ida.. quod non habet potentiam ad agendum,

The chapter is divided in four sections; legal problems, administrative problems, co-operation and information flow and the chapter is completed with a discussion of the influence