• No results found

EXAMEN VARIANTIUM

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2022

Share "EXAMEN VARIANTIUM"

Copied!
12
0
0

Loading.... (view fulltext now)

Full text

(1)

D. D,

EXAMEN VARIANTIUM

IN

TEXTET JESAJA HEBRAIO

LECTIONUM,

quas recens

SEQUITUR

VE RS IO

SVECANA.

Quod

PEN1A AMPL FAC. PH1L0S. VPSAL.

PRiESIDE

Μ JOΗ. Ν. HAG EM A Ν

Linguar. Orient. Prof. Reg. et. Ord,

PRO GRADU

exhibet

ELIAS HEDENDAHL,

Stockholmiensis.

In Aud. Gust. Maj. d. IV. Jünii MDCCLXXXVIIL

horis α. m. solitis.

_

[g*. £. 7

U P SA LIΜj typis direct. Joh. Edman.

(2)

VIRO

GENEROSO JTQJJE

NOBILISS1MO

3>o$e. DANIELI

MELANDEZHIELM9

Astronom. Professori ad Acad. Upsal. Reg. et

Ord. Equiti

Reg.

Ord. de Stella Polari,

Acad.

Reg. Scient. Stockholm. Upsal. Petropolit. Be-

rol. Bonon. Sien. Acad. Litt. Hum. Stockholm.

Membro,

nec non

Acad.

Scient.

Paris,

et Götting. Corresp.

PATRONO, SUMMA ANIMI VENERA TIONE,

ΜTERNUM COLENDO ,

SACR UM.

(3)

EXAMEN VARIANTiUM IN TEXTU

J ES AI iE HEBRTQ LECTIONUM,

QUAS REGENS SEQUITUR

VERSIO

SVECANA.

JES. CAPUT V.

OTS33 Ml

»2^2

nj V. 29,

N^emini,

cognitum

nifi

es

Hebraeae litteraturae

fe

poteft,

in

exemplaribus Bibliorum penitus ignaro, in-

accuratius fcriptis edirisve difcrepantes occurrere lecliones, quarum altera in textu exftat,

circello infigni-

ta 3 vocaturque Chaldaica diale&o , rnu, Hebr. am2 fcri-

ptam,

altera

vero

in magine

np,

Hebr.

«np

leSium f. le-

gendum, lirtera ρ norarur,

ita quidera,

ut

conionanti-

bus in textu litteris adjun&ae

deprehendantur

vocales,

quae marginali congruunt,

rextuali

non

item. Sic noftro

in loco marginal-is le£tio

exhibet

istsr'

tertiam perfonam

fing.

mafc.

fur.

Λ7/7, textualis

jkssm,

eamdem perfonam

praereriti ejusdem

fpeciei

cum

praefixo

vau, 1,

converlivo.

Utriusque igitur hujus

le£lionis diverfa quidem forma

haud diverfum tarnen gignit

fenfum.

Confentit R. DAVID KIMCHIUS: bnisr avo 'jtcvt

ηηκ pyni np.

Aliarum vero iubftitutis vocalium

pun£lis,videlicet

Ka-

mets fub κ, Scheva fub vt

Sc praefixo

1

copulativo

cum Schurek, »a» fiormam mox

induit nominalem,

a«®», qualem

exhibere

unus

videtur codex Kennicortianus, ru-

gitumque edit

mafculum feminino

rw

eleganter refpon-

A 2 den-

(4)

4 JES. F. 2$.

dentem. Quo quidem modo Säcer Vätes exiftimet-ur Ge¬

llendere forte voluisfe emphafm, quam utriusque fölet generis

conjunilio

iecum

ferre.

Sic Noiter Cap. III.

v. i. mafculinum & femininum ejusdem nominis conjun- xit, ubi hsec leguntur: Dominus Jova omnipotcns auferet

ex Hierofolyma & Judaa rwwot jyuD omnia vitce fuftentandcs prceßdia. LUTHERUS metaphoram re£te explicuit: al»

lerley vorratb.

Praeivit in hane legendi rationem Illuftris MICHAE¬

LIS a)\ von wort zu wort überfetze ich alfo : Er bot

ein weibliches Brüllen, wie eine Löwin, und ein männliches Brüllen wie junge Lbwen, d. i. als wenn Lbvinnen undjun¬

ge Löwen einanderη entgegen

brüllen.

trnS ab Arab CJ, la&avit, non fignificare leonem an-

nofum, ut volUnt, led leeeham, rås σκυμν&ς ^ηλοίζησαν, e-

ruditisfime docer S. BOCHARTUS b), non obftante for¬

ma vocis mafculina, fiquidem nomina animalium haud

pauca Hebrseis fint communis generis, immo feminini, quamvis mafculina terminatione. Sic HOMERUS c), fe-

minas quoque leones virili genere appellat:

c,-, / rf , , ^ \ c/ A 1 ,

&στϊΐν.ει, ως ης τε Λέων ττεοι ci7i τεκεσσιν Lli ξοί τε νηπι clyovTi συναντησονται εν υλη

°'Αν$ξες

ετ:α·ΑΤΥ\ξες —'

'ίϊς "Κί&ς '71 εξ) Πο&Τξόζλω ηξοϊϊ βεβηκει.

Ubi vides, inquir, CHRIST. TOBIAS DAMM d) de honefemina fermonem esje: nant leo mas s σκυμνα·γούγε7. Nein*

pe mafculimim nominis genus eß hßy.civcv ponitnrque de hone

de lecena. Etenim τ>)ν Λlaivotv fmxere recentiores.

Neque illud cuipiam mirum videatur, ferocisfimos in-

ter leones in facris pande£lis cenferi leanam, quippe

quam,

a) Orienr. & Exeg. BibJioth. T. XIV, pag. Iii. feq.

b) Hieroz, Ρ. I. Lib. III. C. I. pag. 719, ed. Lugd, B. 1712.

Ο ϊλ. ξ. Lib. XVII. v. 133. ieq.

d) In Novo Lexico Etymol. & Rea! Bero!. 1765, eoi, 136r, 1362,

(5)

JES. r. 29. 5 quam, five in robore Γιve in ferirate, ieoni nihil conce- dere auitores teftantur lociipletisfimi. HERODOTUS e):

Y[ Je JiJ λέαινα , έον ίσχνξότχτον χ&{

Βξασυτατον,

animalium

acerrimum lenena BP audacisdmuin. PLUTARCHUS /):

ev yaq το7ς Βηξίοις Ισο^θ7ΐε7 ττξος αλκην η φύσις, ?<$4 το Βη-

λυ Τ8 οΐοξενος

83εν aVoJe?,

Τΐονέϊν τε rés ετπ το7ς αναγκάιοις

τΐονοις, αγωνΐζεσΒαί re τ£ς υπές των τέκνων

dy

ωνας. h. e. In

brutis natura paria ad rohir niomenta in utvoque pnfuit fe-

xu, utfemina mari nihil concedat, vel in tolerandis neces- fariis laboribus vel in pugnando pro jetu. /ELI AN US g):

neuισταt Je 8 μονον παςα το7ς ε/λ.ησιν

αλκιμωτατόν

re, acpf

^υσμαχωτατον

είναι Βηςιον λέαινα, α?λα y&j Ttaqd τοίς βα ξ*

βοίξοις.

φοίσι <ySv ngj ΣεμΙςαμιν την 'Ασσνξίαν, 3κ ε'ιποτε έ7λε λέοντα,·η πάξάαλιν, ν.ατέκτανεν , η αΤλ,ο τε των

τοι^των

, dftd

έι λεαινης έγκξατης έγένετο, μέγα έφξόνει. h. e. Etenim non

folum apud Gracos vobußisßmiim animal leecna putatur esfe,

verum etiam apud Barbaros. Proinde dicunt, Semirümidem jdsfyriam, non ß quando leonem cepisfet, mit pardalim, ßmi*

lemve ferani interfecisfet, Jed ß leanam prehendere potnisfet,

amvimn extulisfe,

ßbique

in eo placuisfe.

Voce d'vsd a

fingulari

vsj in

facro codice leones de-

fignari & quidem leones juvenes, precdee jam

inhiantes,

u- fus probat Biblicus, teile. EZECH. XIX. 2, 3. Nec re- pugnat έ'τυμον a rad. "»so Arab. levit, illevit, unde

Celeb. Alb. SCHULTENSIUS b) cenfet τao proprie es¬

fe leonem pr&datorem, cruore illitutn, feu qua-lem depingit

FRANCISCUS DE SALIGNAC A: Üfc tion de Numidie,

f/tfn? dans un troupeau de foibles brebis, z7

deebire,

z7 egorge,

z7

nage

dans le

fang.

A 3 Quei-

■■ .>1 . ... . . I

ej Thal. Lib. III. Cap. CVII1. pag. 205. ed. Steph, 1618· Cfr,

A. GELLII Noa. Atr. Lib. III. C. VII.

/) Opp. T. II. png. 987. ed. Francf. 1620.

g) Hill:. Var. Lib. XII. Cap. XXXIX.

A) Commenf. in PROVERB. Salom. pog, 207.

i) Avant, de TELEM. p. m, 17·

(6)

6 JES. F. 30.

Qualernve latis caprea

pafcuis

latenta, fulva matris

ab abere

jfam lacie depulfum

leoiiem

Dente novo peritura, vidit

kj.

Ruodtum quoque

ieonis, utriusque generis esfe

terri-

bilem teftatur AMOSUS III. 8- nS jxjy rr*w

leo

ru- giit, quis non

timebit ? Nempe iimul cum rugitu in prae-

dam irruir, discerpit,

dilacerar.

Hisce obfervans, fenfus emergit,

qualem

recens ex-

hiber verfio Svecana: Iberas fkri är

jåjom Lejinnors och

unga Lejons

rytande.

V. 30.

.nwa 72.π "iimi *ιϊ tin rum paV usji

Circa vocern ultimam rrirva jam diu fiuchiatum, ut quid iiu renendum

haud facile obtineatur, praeferrim

quum

alibi non reperiacur.

HIERONYMUS & VULGATUS

vertun r: in Caligine

ejus/ SY RU S: Öl bQJL Cäi h.

e. propter

tenebras

enrum.

Reverendisf. LOWTH : by tbe

gloomy vapour.

Qu

a

ii legisfent Ssmn. Ό; εβάομηκοντοί. εν rrj

άποξ'α

dm

ων

δί ii

c

fe

re

etiam ARABS: di

fiupore earum^

perrurbatione mentis δί oculorum, ubi per-

iirinsunrurj illuc ducente, ut

videtur,

-fey

deliquium animi

pasjus e(l. R.

DAVID KIMCHI, MUNSTERUS, VA-

TABLUS, PAGNINUS,

BUXTORPIUS, VITRIN¬

GA: in deßiüationibus, i. e.

Coelis ita di£tis, quod

rorem

δί pluviam

in haec inferiora ftillent. Hane fere fenten-

tiam in verfione fua

expresfit Celeb. DATHIUS. LU-

DOVICUS DE DIEU, in

quietibus ejus. S. R. DOE·

DERLEIN penetralia

Γ. intimos recesfus Jolis intelligit

ex figni-

k) HQRAT. Carin. Lib. IV. Od. IV, v, 13. fcq.

(7)

JZ$. F. so.. ■7

fignificatione Li^c intima penetrare, dtßin&e cogvofceve,

CLERICUSr Conclnvia,. S. R. MOLDENHAWER: Λ ftiüavit bedeutet, /o /£<?/; *0/7» durch ira-v Lichtflreblen verflehen.

HOÜBIGÄNTUS

7) per caliginem ejus. Sub- jungir: Potius va'va vel iSava in Caligine

ejus. Multo

vero facilius probabiliusque, iisdem fervatis lirreris , le- git Illuftris MICHAELIS & hunc fecuti

Cel.

KOPPE

&

CUBE ni): PFeil^ inquir,

kein

femininum

vorhergegangen //?,

darauf dasfuffixum generisfeminini gehen

könnte,

t

heile ich

die Buchflaben anders in worte ab } rv qva, in der dicken''voike Jehovens 11). Atque ab hac quidem explicatione quam proxime abfuisie viderur R.

SALÖMO

JARCHf,

ubi

haec

habet: S'bnö ιινπ "lötxi qvs qn pi voo qv {i»b nbcy πΑϊ.νο toa

Quando venit rrSaxo (vox

iÜa

rra'V) iignificar, (idem

quod

in illo loco Deut. XXXII. 2.) ftiliat tanquam pluvia, (ic e-

12im per deflillationem pluvia lux

objcurari folet.

Nempe rrbaxo caligo maxima, denflsflma, iisdem heic

ac JER. II. 31. ft legatur vocalibus, compoiita

eil

ex Sskö caligo, nubes caliginem

faciens, &

nomine

Divino

rr, quod

iignificarionem inteadit,

ut

alia

nomina

Divi¬

na 0). Quorfum pertinet

recentior metaphrafis Svecana:

i the tjocka

molnen.

Alii vero bene multi cum R. ABEN ESRA: rrnwm n'flimroi in deftruElionibus ejus in ruinisejus, ex fignificatio-

ne verb i HOS. Χ. 2. omnaro *pr ton Ipfe, Dens, deflruet

altaria eorum. Nimirum a nomine ην cervix, jugulum, Collum, orirur verbum ην ρ) decoüavit, fregit, amputavit

jugulum

j

binc fttüavit, dein disperdidit, deftruxit, unde

D'fl'V

/) In Notis Criticis ad h. I. 63*5^?·.

wi) JHSAIAS Metrifch überfetzt mit anmerkungen. Berlin" 178?*

I Tb. pag. 84·

m) 1. c. p. 112. & in Notis od LOWTH. Poef. Hebr. p, 175 feq.

β) Cfr. SIMONIS Introd. in Lingn. Hebr. pag. 174.

p) Cfr. J. GUSSET Π Commenr. Lingu. Ebr. pag. 645".

(8)

8 JES. V. 30.

D'S'-v loc a deftructa, mina. Arabibus eodem ex nomine na¬

tum ro fcire, mamfeflam rem cognofcere, quemadmodum

Graecis fuum τξοοχηλίζειν patefaceve e τράχηλος Collum.

Ebr. IV. 13.

Pluralis forma, quam alibi nunc major indicanda au£toritas, nunc multitudo, nunc violentia adducere fö¬

let , neque heic fua carere emphafi viderur, quin potius

fummam & gravisiimam inferre deftrucfionem, quemad¬

modum habet D. A. VAREN1US q): in totalibus minis ejus, terree

Ifraejis

fc. djfßxum, quod omnes interpretes antiquiores legerunt, recentiorum autem nonnulli negle-

xisfe deprehenduntur, quomam eft feminini generis 8c

ad mafculinum ηικ referri non poteft, haud deferendtim putem ,

liquidem, dispulfo

generis

folcecifmo,

ad femi¬

ninum p» remotius qiiidem, in eodem camen commate,

quinque

tantummodo

vocibus interje&is, obvium refera-

tur. Retulerunt certe non panci, quibus equidem facilc accesfero, exifrimans, nili aliunde graviores caüsfae fe obtulerint, vulgarem heic iebiionem non esfe follicirandam,

CAP. VI.

•U1 TOU Ό 1SM1 V. 5.

Anceps forma vocis wn-a ancipitem adfert curam ex-

plicandi.

Videntur

antiquiores aut wu legisfe aut 'πώό, atque hoc Nedammothi pronuntiasfe. Verumc enim HIE¬

RONYMUS & VULGATUS: tacui. Sed, judice HOU- BIGANTO, nihil erat, cur JESAIAS diceret, vce mihi, quia tacui antequam loqui jubererur. SYRUS

^04

ftupens, attomtus fum. SYMMAGHUS: ϊσιωπψα. LXX.

v.ccrs-

η) Comment. jn JESAlAM. Roß, & Lipf. 1708. pag. li6.

(9)

JES. FL j. 9

κοίτΕυγμαι compunchts fum. RABBINORUM nonnulli v)\

131 bow sA 'npnntw tacui, nan. potis loqui. Sic inrer recentio

res Reverendisf. LOWTH: / am ßvuck dumb. Celeb.

KOPPE: leb mujs verflummen. In primis Uluftr. MI¬

CHAELIS i): 0 webe! dafs ich flumm feyn mufs, va mi¬

hi, cui bas inter feßas adclamationes tacendum efl, ne cJu- perorum

vocibus

vax

mifcenda. Etenim

quibusdam in lo-

ois verbum ddi occurrere puta t, ubi librariorurn pun£la-

torumque culpa disparuit, ut hoc loco, ubi cum 2g codi- cibus, quinque editionibus inrerpretibusque antiquis legie

vrau nedammotbi, fileo. Alii cum.AßEN ESRA : »/mw ex-

cifnsfum. VITRINGA t):perit^ occidi, nullusJum,aShtm efl de

me. Namque wöu, qua formam erit tertia perfona fing,

rnafc. Praeteriti e Niphal verbi nm, quod aeque ac on Sc

D3i in origine

videtur valuisfe

füeve, fubito ftupore obrni,

ad borridum veluti filentium redigt; q ute quidem poteftas

facile vim infert peveundi. G. j, L. VOGEL ti)\ non ta¬

cui, Ted pevii vertendum. Sic etiam reliqui recentiores

Tantum non omnes. Non quod exiftimetur Prophet-a

morrem ex adfpe&u Dei metuisfe, fed proprer fuarn i.

pfius

immunditiam, flatim de expiarione fecum cogitasfe

vae mihi pevii, nifi expier, quippe immundo ore neque pro me orare, nec cum

Iiis fociari laudatoribus,

ipiius

in confpectu Jehovte, potuero v). Quam in rem digna

quoque

funt,

qute

adferantur verba Cl. J.

D. CUBE;

IFeb mir! Ich bin des Todes!

''ντου, vom nm, fo viel als tiisj, excifus fum, pevii.

"Es war und ift noch Orientalifche Sitte, das Geficht ei-

B nes

r) Cfr. Comment. R. S. BEN MELECH, f. 88·

s) Cfr. Nor. ad Veifionem Germanicam pag, 2?. & Supplem, ad

Lex. Hebr. Ρ. I!. pag. 449.

i) Comment. in Proph. JES. pag. Iff.

u) In Notis od Annorationes GROTU.

υ) Cfr. D. C. A. CRUCIl Comment. in JES. Proph. Lipf. 1778·

pag. 118· J· E· FABER Beobachtungen &c, II Theil, pag. 96.

(10)

ΙΟ JES. VI. f.

"nes Misfetåhters, vor den äugen eines

Königs, mit

ei-

"nem tuche zu bedecken. Daher war es auch volks iir-

"te, hey

Erfcheinungen

Gottes,

aufs Angefleht nieder

"zufallen: Man hielt die Freiheit eines füπdl i cheη Men- fchenj Gott anzublicken, für ein todeswürdiges verbre-

"chen x). Sehr fchicklich ift alio die Gevohnliche über-

"fetzung des'wou ich bin des Todes, denn ich fahe den

"König, den

jehova

In desfen empfielt fic'n doch die

"Lowtfche lefeart, die auch die einiger alten überfetzer

"ift, von on oder öst ftlere, ich rnufs verftum-

"men, theils durch die unmittelbar dabei flehende Ur- 'Taoh denn ich bin ein Man von ungeweihten Lippen, theils

"ganz vorzüglich durch die v. 7. erwähnte fymbolifche

"Tüchtiger erklårung des Propheten, ein redender Ge-

'Tandte Gottes an fein Volk zu fein weil aber das 51meine äugen

haben

den 'Jehova

gefehn

als eigentliche Ur-

"fach des wd-u angeführt zu werden, und die Erwäh¬

nung der Lippenunréinigkeit nur annex zu fein fcheint

"{ich3 als ein fündlicher Menjch habe Gott gefehn, alfo

"mufs ich fterben) fo habe ich die erftere Erklårung

"vorgezogen." Neque aliter Metaphraftes Svecust JVe mig, jag Jirgas,

V. 15.

p-iVao irai?

nrwn nan mw na um

: D2 nasa

nabtra

"rcm

jftna

Sed adhuc in ea deeima pars, quee poß confunitionem re- vertetur, eritque velut Terebinthus c? Quevcus, in quibus, poß dejeeiionemy ramorum, (iirps eftfiiperßes. Π3»ι qua re- vertetur. Praenxum 1 in Hebraifmo Biblico faepe pro re- lati-

X) Cfr. JUD. XIII. ao. ap

(11)

JES. FL a. II iativo pronomine poni, tralatitium eilj). Sic MALACH,

III. i. En ego mittam legatum menm "ish pn-rcai, qui viam mihi parabit. n3t? revevtetnr tum pbyfice redeundo in ter- ram, tum moraliter animi ad Deum converfion-e. Quo pertinet nomen Propheticum filii JESAI/E VII. 3. iKty

31»' reßduum populi redibit. Irem Cap. X. 21. in» 312^ i«t»

■naj Sn-1?« app» reliquise revertentur, reliquise JACOBI ad

Deum omnipotentem. Megalander noiler LUTHERUS

vertit: wird weggefübret. Nempe fic foret η in verbo na»

tertia radicalis Praeteriti in Kai, quod fignificat

abducere

in captivitatem; cui tarnen obilat accentus tonicus in pen- ultima, alioquin in ultima collocandus. Prseterea

generi

mafculino repugnat conilru£Iäo cum nomine & verbo fe-

minino. Itaque eil η fervile femininum e tertia perfo-

11a mafc. 32? rad. 312? reverti.

-un1? eil: infinitivus in Piel verbi ip abfumere cum Prae-

ßxoΑ, quod heic, ut alibi iscpius, iigniricabit poji %) at«

que adeo "vaS poß cenfiimtionem, vaßitatem forma valebit

nominali. Nomina enim reapfe funt infinitivi Sc nomi-

num inilar conßruuntur a). Sic non opus eil, ut antiqua

innovetur le£lio Sc pro ipaS fubilituatur iraS a diflen-

dere, pratendere,quemadmodumCeleberrimo KOPPE

legisfe

videtur HIERONYMUS, ubi transfert: Et erit in extevfio·

nem Licut Terebintbus. Neque a voce nbto no va incipit periodus, quse tempora promittat meliora novaeque adfe-

rat ipem gratise, fed arftior conilringitur nexus antece¬

dens inter membrum Sc confequens, ita quidem, ut to-

tum hoc comma incommodarum confolationem rerum

exhibeat.

Neminem

fugit,

verba ca naio naSao ibw conilruenda

B 2 esfe

y) C fr. CHRIST. NuLDll Concordant. Particular. Ebr. Num, 53 pag. 296.

z) Cfr. Gen. VIT. 4 10.

fi) Cfr. GLA5SI1 Philolog, Tom« I, pag. 292. editionis Dathma*

(12)

12 JES. Fl 13.

esfe hoc modo: navs Di im in

quibus ßirps eil, naSaa, pofl,

ramorum, deje&iotiem, Particulam vero 3 eriam iignificare poß, ufus probat

Biblicus.

JES.

XVI.

14. du»

pofl

tres

annos. EXOD. II. 23. D'avi dmo longo poß tempore. SE-

PTUAGINTA <Sc SYRUS pro oa legerunt πα, verum, 111 verb i3 utar S. R. MOLDEN HA WER!: Bs aber hier

keine Veränderung notbig, jintemabl (ich oa auf pN* und nSx beziehet^ wovon das erjßere gen. mafculini iß.

Die lezteren

worte ΠΠ3ΧΟ jn? Find von den Sept. nicht ausgedruckt,

welches

wohl das vorhergehende nava veranlasfet hat. Sunt, qui per nA» helc intelligant aggerem aggeftum, ramofarum robo-

ribus arborum (ufFultum, qui nomen dederit portae tem-

pli Scbaüecbet I. CHRON. XXVI. 16. Ita R. S. BEN ME-

LECH b): D»i---D'D'n ηατα *uwn κπροη nua η\π» *w d» nA»a jSni hSk dvidj rn h. e. Schallechet, nomen portee San&aarii

memorata 1. CHRON. XXFl. 16. ubi terebinthus <bf quercus

erant plantatee. Aliis vero, quibus lubens accedo, roS»

videtur fenfum ingerere arboris, quse caefa ferro dejici-

tur profterniturque, vel fronde Sc ramis ita nudatur, ut folam reiiduam habeat raüicem , ftipitem, truncum,

qui

heic räxo dicitur. Hisce obfervatis fenfus talis emergit, qualem exbibuit Cl. JOH. WERN. MEfNERS c): Es foü aber noch dev zebende Tbeil von den Einwohnern darin¬

nen zurücke bleiben, der Beb zu Gott bekehren und nach der Fervuftung einem Eich - oder Buchbaum gleicken foü,

nach

desfen

Abkbpfung

noch der Stamm übrig bleibet. Ein beiIE

ger Saarne foll desfen (Landes) Stamm feyn.

b) 'sr fol. 88·

c) Beytrag zur Verbesserung der überfetzung Tom. II. pag. 178.

Regensburg, 1784.

References

Related documents

nere, antequam de ejus milfione dicat. Maxima autem immobilitas &amp; certitudo paraclefeos &amp; tefticationis Spiritus S. eil in ομοχσία quam habet per arternam pro- cellionem

Præcipuus autem perfe- cutionum contra pietiltas fax &amp; tuba fuit fupra laudatus D o ft... in ejus

cem , quippe quod praeter effigiem, nomen quoque ejus fibi infculptum habet. Notiifimum eft, illam apud. veteres obtinuiffe non raro confvetudinem , ut

Quod si autem eos dam na omnia sequerentur, tenet tamen mordicus vates noster i d , quod et religioni nostrae convenienter tra- ditum est, bonos etiamsi omnes

bi dies, quod alioquin intelle&amp;us nö- ftri infirmicate , fimultaneam ejus. non valeamus

opinione funt decepn, 11t exifiiment nullartt efle Obltgationem hominis adverfus fe tpfitm&#34;, haö quidem ratiqne : quod tpfa natura fit i jpfttS.. confervatjonem cuique

The parallel plate resonator is excited by a central patch in MCM-D’s second metallization, as can be seen in Fig. The measurements, shown in Fig. 1b are higher in frequency

Pauli et Jacobi dissimiies, sed etiam modi, quibus illae expfimuntur, partes sunt necessariae, quae, cogitatione quidem distinetae, re autem vera conjunctissimae, totam et